PL179062B1

PL179062B1 - Wiezowiec PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number: PL179062B1
Application number: PL94333227A
Authority: PL
Inventors: Roger Georges Abou-Rached
Original assignee: R A R Consultants Ltd
Priority date: 1993-12-20
Filing date: 1994-01-07
Publication date: 2000-07-31
Also published as: JP2001241049A; EE04857B1; US5584151A; SK79196A3; LV11698B; TR28829A; PL178128B1; YU48959B; UY23877A1; DK0736124T3; PL178853B1; PL314460A1; CZ179696A3; GR3036601T3; GR970300002T1; RO117197B1; EP1028207A1; SV1994000079A; EP1028198B1; MY125583A

Abstract

1 W iezowiec skladajacy sie z licznych pionowych czlonów. li- cznych czlonów poziomych 1 z licznych paneli budowlanych, przy czym pionowe czlony leza w oddalonych od siebie plaszczyznach pionowych, zas czlony poziome rozciagaja sie pomiedzy wspomnia- nymi czlonami pionowymi i s a z nimi polaczone, takze tworza liczne plaszczyzny poziome przecinajace wspomniane czlony pionowe na- tomiast panele budowlane rozmieszczone sa miedzy wspomnianymi plaszczyznami poziomymi, przy czym kazdy panel zawiera liczne elementy ramowe srodek laczacy elementy ramowe w rame lezaca w plaszczyznie, zas ram a ta wyznacza obwód panelu ograniczajacy jego czesc wewnetrzna, oraz pierwsza wylewana, stwardniala mase, wy- lana do wspomnianej wewnetrznej czesci ramy miedzy elementy ramy, znam ienny tym , ze kazdy panel zaopatrzony jest w zespól odchylajacy (316, 318, 330, 346) przynajmniej jeden z elementów (150,152,154,155) ramy do wewnatrz 1 w zasadzie w plaszczyznie ramy, w kierunku jej wewnetrznej czesci (270, 272), przy czym w spom niany zespól odchylajacy (3 1 6 ,3 1 8 ,3 3 0 ,3 4 6 ) zalany jest pierwsza, stw ardniala m asa oraz tym. ze kazdy panel (1216, 1218) polaczony je st z panelem sasiednim za pom oca sprezyscie odksztalcalnych srodkow laczacych (642, 646, 648, 650). przy czym panele (1216,1218) polaczone s a w p rzestrzenna rame w y- znaczajaca uklad kom órek m iedzy poziom ym i plaszczyznam i (1204-1214), a plaszczyznam i pionow ym i, zas srodki laczace (642, 646, 648, 650), znajdujace sie na panelach przylegajacych do czlonow pionow ych i poziom ych (1200, 1202) lacza prze- strz e n n a rame z tymi pionowym i 1 poziom ym i czlonami Fig. 11 PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wieżowiec składający się z licznych pionowych członów, licznych członów poziomych i z licznych paneli budowlanych odpornych na trzęsienie ziemi, ogień i wiatr.

Prefabrykowane panele budowlane w ogólności są stosowane w wieżowcach jako budowlane elementy składowe, które mogą szybko i łatwo być przymocowane do wstępnie wzniesionej konstrukcji ramowej. Jednakże dla wstępnego wzniesienia konstrukcji ramowej i jej przygotowania do pomieszczenia prefabrykowanych paneli jest wymagane wiele godzin pracy ludzkiej. Tolerancje wymiarowe w zarówno wstępnie wzniesionej ramie, jak i prefabrykowanych panelach, mogą łącznie wykraczać poza duże zakresy, i równocześnie panele mogą nie być właściwie dopasowane na wstępnie wzniesionej ramie. Ponadto, konwencjonalne prefabrykowane panele są zwykle przymocowywane do zewnętrznego boku wstępnie wzniesionej ramy, dzięki czemu

179 062 wytrzymałe są na dodatnie obciążenie wiatrem, nie sąjednak wytrzymałe na ujemne obciążenie wiatrem, powstające podczas huraganów.

Obciążenie ujemne zwykle powoduje oderwanie przytwierdzonych zewnętrznie paneli od konstrukcji ramowej. Występuje to również w przypadku konwencjonalnego obijania zewnętrznego boku ramy ścianą z płyt w postaci sklejki Przykłady tego rodzaju znanych prefabrykowanych paneli podlegających ujemnemu obciążeniu wiatrem są podane w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 4 841 702, Huettemann i w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych nr 4 937 993, Hitchms

W dokumencie nr 4 937 993 opisano panel budowlany stosowany w lekkiej konstrukcji budowlanej, składającej się z ramy i paneli. Panel ten zawiera sztywne krańcowe, poprzeczne elementy ramowe, łączone za pomocą przekątnych, elementów usztywniających, wypełniony materiałem wypełniającym z tworzywa sztucznego.

Pożądane jest opracowanie wieżowca z zastosowaniem panelu budowlanego lub systemu budowlanego, który będzie wytrzymywał zarówno dodatnie, jak i ujemne, obciążenie dynamiczne. Przy projektowaniu wielu wieżowców istotnym problemem do rozważeniajest podatność budynku na siły sejsmiczne, występujące podczas trzęsienia ziemi.

Integralne części ścienne ramy konstrukcji są zwykle wykonane z drewna, które jest przybite do siebie gwoździami. Częstokroć siły sejsmiczne są wystarczające do oderwania przybitych gwoździami ścian, co powoduje miejscowe uszkodzenie ramy prowadzące do zawalenia się ściany i w efekcie całego budynku. Jakkolwiek tego rodzaju rama drewniana stanowi konstrukcję stosunkowo sprężystą i elastyczną, to jednak zwykle połączenia pomiędzy częściami ramy nie są wystarczająco silne dla przytrzymania części ramy razem pod tego rodzaju obciążeniem, tak więc siły sejsmiczne nie mogą być właściwie rozprowadzone do innych części ramy, aby dopomóc w rozłożeniu obciążenia.

Budynki mieszkalne lub biurowe czasami mają konstrukcję ramową i panele ścienne oraz przegrody nie przystosowane do wytrzymywania i rozprowadzania sił występujących przy trzęsieniu ziemi. Tak więc pożądane jest opracowanie tego rodzaju zdolności w blokach mieszkalnych i budynkach biurowych lub w zasadzie w dowolnej konstrukcji wystawionej na działanie tego rodzaju sił.

Wymienione powyżej problemy występujące w stanie techniki zostały pokonane przez opracowanie wieżowca składającego się z licznych pionowych członów, licznych członów poziomych i z licznych paneli budowlanych odpornych na trzęsienie ziemi, ogień i wiatr.

Wieżowiec według wynalazku, składający się z licznych pionowych członów, licznych członów poziomych i z licznych paneli budowlanych, przy czym pionowe człony lezą w oddalonych od siebie płaszczyznach pionowych, zaś człony poziome rozciągają się pomiędzy wspomnianymi członami pionowymi i sąz nimi połączone, tak ze tworząliczne płaszczyzny poziome przecinające wspomniane człony pionowe, natomiast panele budowlane rozmieszczone są między wspomnianymi płaszczyznami poziomymi, przy czym każdy panel zawiera liczne elementy ramowe, środek łączący elementy ramowe w ramę lezącą w płaszczyźnie, zaś rama ta wyznacza obwód panelu ograniczający jego część wewnętrzną, oraz pierwszą wylewaną, stwardniałą masę, wylaną do wspomnianej wewnętrznej części ramy, między elementy ramy, charakteryzuje się tym, ze każdy panel zaopatrzony jest w zespół odchylający przynajmniej jeden z elementów ramowych do wewnątrz i w zasadzie w płaszczyźnie ramy, w kierunku jej wewnętrznej, przy czym wspomniany zespół odchylający zalany jest pierwszą, stwardniałą masą oraz tym, że każdy panel połączony jest z panelem sąsiednim za pomocą sprężyście odkształcalnych środków łączących, przy czym panele połączone są w przestrzenną ramę wyznaczającą układ komórek między poziomymi płaszczyznami, a płaszczyznami pionowymi, zaś środki łączące, znajdujące się na panelach przylegających do członów pionowych i poziomych łączą przestrzenną ramę z tymi pionowymi i poziomymi członami.

Korzystnie, środki łączące sąsiadujące panele i ramę przestrzenną z członami pionowymi oraz z członami poziomymi zaopatrzone są w odpowiednie występy, wystające z paneli sąsiadujących ze słupami pionowymi i belkami poziomymi, przy czym występy te rozciągają się rów4

179 062 nolegle do krawędzi elementu ramy panelu i stanowią integralną część odpowiednich elementów ramy panelu.

W korzystnym wariancie wynalazku ze środkami łączącymi współpracują liczne łączniki, które zaopatrzone są w element współpracujący z dźwigiem montażowym.

Również korzystnie element współpracujący zaopatrzony jest w adapter dźwigowy. Przedmiot wynalazku zostanie uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia widok w rozłożeniu na części elementów ramowych zawartych w panelu wieżowca według wynalazku; fig. 2 - widok z boku części końcowej elementu ramowego; fig. 3 - widok z dołu części końcowej elementu ramowego; fig. 4 - widok końcowy części końcowej pokazanej na fig. 2; fig.5 - widok z boku części końcowej bocznego elementu ramowego pokazanego na fig. 1; fig. 6 - widok z przodu części końcowej pokazanej na fig. 5; fig. 7 - widok końcowy części końcowej pokazanej na fig. 5; fig. 8 - widok z góry panelu z izolacja zainstalowanąpomiędzy elementami ramowymi, fig. 9 - przekrój wzdłuż linii 12-12 z fig. 8; fig. 10 - przekrój wzdłuż linii 13-13 z fig 8, fig. 11 - widok z góry panelu ilustrujący poziome, pionowe i przekątne części cięgna naprężającego; fig. 12 - przekrój wzdłuż linii 15-15 z fig. 11; fig. 13 - widok z góry panelu z drucianą siatka przykry wąjącąmateriał izolacyjny; fig. 14 - przekrój wzdłuż linii 17-17 z fig. 13; fig 15 - przekrój części panelu ilustrujący wytwarzanie płaskiej części i żebra w odlanym betonie; fig. 16 - przekrój części panelu przedstawiający pierwsze i drugie odlane części betonu; fig. 17 - widok z góry gotowego panelu; fig. 18 - widok w rozłożeniu na części ilustrujący połączenie panelu z panelami wewnętrznymi i zewnętrznymi i z fundamentem; fig. 19 przedstawia widok z góry elementów ramowych zawartych w panelu zewnętrznym; fig. 20 - widok z boku części bocznego elementu ramowego pokazanego na fig. 19; fig. 21 - widok z przodu części pokazanej na fig. 20; fig. 22 - widok z dołu części pokazanej na fig. 20; fig. 23 - widok z przodu części górnego elementu ramowego pokazanego na fig. 19; fig. 24 - widok z góry przedstawiający pierwszy etap montażu panelu zewnętrznego; fig. 25 - widok z góry przedstawiający drugi etap montażu, w którym elementy ramowe sąumieszczone na części izolującej; fig. 26 - widok z góry ilustrujący trzeci etap montażu panelu, w którym cięgna naprężające sąprzeciągnięte pomiędzy elementami ramowymi; fig. 27 - widok z góry ilustrujący czwarty etap montażu zewnętrznego panelu, w którym siatki sąpołączone ponad częściami panelowymi tego panelu; fig. 28

- widok z góry gotowego panelu zewnętrznego; fig. 29 - przekrój przez gotowy panel zewnętrzny, wzdłuż linii 32-32 z fig. 28; fig. 30 - widok z góry elementów ramowych zawartych w panelu wewnętrznym; fig 31 - widok z boku części bocznego elementu ramowego pokazanego na fig. 30; fig. 32 - widok z przodu części ramowej pokazanej na fig. 31; fig. 33 - widok z przodu części ramowej górnego elementu ramowego pokazanego na fig. 30; fig. 34 - widok z tyłu części ramowej pokazanej na fig. 33; fig. 35 - widok z góry przedstawiający połączenie części ramowej z fig. 31 z częścią ramową z fig. 33; fig. 36 - widok z góry etapu montażu wewnętrznego panelu, obejmujący przeciąganie cięgien naprężających pomiędzy elementami ramowymi; fig. 37 - widok z góry etapu montażu panelu wewnętrznego, obejmujący przyłączenie siatki pomiędzy elementami ramowymi; fig. 38 - widok z góry gotowego panelu wewnętrznego; fig. 39 - przekrój wzdłuż linii 42-42 wewnętrznego panelu pokazanego na fig. 38; fig. 40 - widok z góry elementów ramowych zawartych w panelu dachowym; fig. 41 - widok z boku części ramowej górnego elementu ramowego pokazanego na fig. 40; fig. 42 - widok z przodu części ramowej pokazanej na fig. 41; fig. 43 - widok z boku części łączącej górnego elementu ramowego pokazanego na fig. 40; fig. 44

- widok z przodu części łączącej pokazanej na fig. 43; fig. 45 - widok z boku górnej części końcowej bocznego elementu ramowego z fig. 40; fig. 46 - widok z przodu górnej części końcowej pokazanej na fig. 45, fig. 47 - widok z góry etapu montażu przy wytwarzaniu panelu dachowego, w którym elementy ramowe sąumieszczone na materiale izolacyjnym, fig. 48 - widok z góry etapu montażu przy wytwarzaniu panelu dachowego, w którym pomiędzy elementami ramowymi są przyłączone cięgna naprężające; fig. 49 - widok z góry etapu montażu przy wytwarzaniu panelu dachowego, w których pomiędzy elementami ramowymi jest przyłączona pierwsza warstwa siatki; fig. 50 - przekrój gotowego panelu dachowego; fig. 51 - widok z góry gotowego panelu dachowego; fig. 52 - widok w rozłożeniu na części, przedstawiający montaż dachu, podłogi i paneli

179 062 ściennych; fig. 53 - przekrój wzdłuz linii 56-56 z fig. 52; fig 54 - przekrój wzdłuż linii 57-57 z fig. 53, fig 55 - perspektywiczny widok konstrukcji wieżowca według wynalazku, ilustrujący zastosowanie paneli według wynalazku do tworzenia jednostek takiej konstrukcji; fig. 56 - perspektywiczny widok pojemnika wysyłkowego ilustrujący dalsze zastosowanie paneli wieżowca według wynalazku.

Na figurze 1 pokazano wytwarzanie panelu wieżowca według wynalazku, które rozpoczyna się przez przycinanie na długość pierwszego, drugiego, trzeciego, czwartego i piątego elementu ramowego z wydrążonej stalowej rury 2 cale x 4 cale, jak pokazano odpowiednio jako 150, 152, 153, 154 i 155, jakkolwiek należy uwzględnić, ze można zastosować stalowe rury mające dowolny odpowiedni rozmiar dla spełnienia jakichkolwiek pożądanych wymagań odnośnie obciążenia konstrukcji. Stalowe elementy rurowe funkcjonująjako elementy ramowe dla panelu. Elementy ramowe 152 i 154 tworząparę sąsiadujących boków ramy, zaś elementy ramowe 150i 15 5 tworząparę przeciwległych boków ramy, przy czym para przeciwległych boków znajduje się pomiędzy parąsąsiadujących boków. Elementramowy 153 wystaje pomiędzy elementami ramowymi 150 i 155 w środkowym położeniu pomiędzy elementami 152 i 154.

Elementy ramowe 150i 155 maja odpowiednie przeciwległe części końcowe 156,158,160 i 162, odpowiednio. Jakkolwiek opisano tylko część końcową 156, to należy uznać, że części końcowe 158, 160 i 162 są podobne.

Na figurze 2,3 14 pokazano bardziej szczegółowo część końcową 156. Element ramowy 150 posiada podłużną oś 164, powierzchnię zewnętrzną 165, powierzchnię wewnętrzną 190 i powierzchnię końcową 166. Powierzchnia zewnętrzna 165 rozciąga się na długości elementu ramowego i tworzy zewnętrzną krawędź danego panelu. Wewnętrzna powierzchnia 190 jest zwrócona do wewnątrz w kierunku wewnętrznej części ramy. Do powierzchni końcowej 166 jest przytwierdzona płyta 168, która wystaje dla pokrycia części końcowej stalowego elementu ramowego 150. Płyta 168 posiada pierwszy i drugi otwór instalacyjny 1761178, które umożliwiajądostęp do wydrążonej części 180 wewnątrz podłużnego elementu ramowego 150 i ciągnący się wzdłuż jego długości. Płyta posiada również otwory 182 i 184 do pomieszczenia nagwintowanych elementów mocujących dla umożliwienia płycie, a tym samym podłużnemu elementowi ramowemu 150, przytwierdzenia do sąsiedniego elementu sąsiedniego panelu.

Jak przedstawiono na fig 2, równoległy element 170 wystaje w kierunku równoległym do podłużnej osi 164. Równoległy element 170 jest przyspawany do podłużnego elementu ramowego 150 i jest przyspawany do płyty 168. Kołnierz 172 wystający prostopadle do płyty 168 i prostopadle do równolegle wystającego elementu 170 jest przyłączony do równoległego elementu 170 i płyty 166. Kołnierz 172 posiada otwór 174 o rozmiarze wystarczającym do pomieszczenia przewodów elektrycznych i/lub wodnych przewodów serwisowych (nie pokazanych).

Jak pokazano na fig. 3, wewnętrzna powierzchnia 190 posiada gniazda 186 i 188 na kołki. Rozpoczynając od sąsiedztwa gniazda 186 na wewnętrznej powierzchni 190, pierwsza grupa stalowych płyt 192, do których sąprzytwierdzone odpowiednie wstępnie przyspawane stalowe haki 196, wystaje w pierwszej płaszczyźnie hakowej 308, podłużnie wzdłuż elementu ramowego 150. Jak pokazano na fig 1, haki 196 sąumieszczone w rozstawionych względem siebie przedziałach wzdłuż elementu lamowego 150

Jak pokazano na fig 3, druga grupa stalowych płyt 194, do których sąprzytwierdzone odpowiednie haki 198, również wystaje w drugiej płaszczyźnie hakowej 312, podłużnie wzdłuż elementu ramowego 150 Pierwsze i drugie płaszczyzny hakowe 308 i 312 sąrównoległe i rozstawione względem siebie oraz wystają symetrycznie po przeciwnych stronach usytuowanej poprzecznie podłużnej płaszczyzny 197, przecinającej podłużną oś 164 na fig. 2.

Jak przedstawiono na fig. 4, podłużna płaszczyzna 197 dzieli element ramowy na dwie części stanowiące część jednej strony 1991 część drugiej strony 201. Tak więc, haki 196 leżące w pierwszej płaszczyźnie hakowej 308 znajdują się na części jednej strony, zaś haki 198 leżące w drugiej płaszczyźnie hakowej 312 znajdują się na części drugiej strony. W obecnym rozwiązaniu, część jednej strony 199 tworzy bezpośrednią „podłogową” powierzchnię panelu, zaś część drugiej strony 201 bezpośrednio jest zwrócona w stronę gruntu poniżej budynku.

179 062

Jak pokazano na fig. 3 14, do wewnętrznej powierzchni 190 jest dodatkowo przytwierdzona pierwsza grupa wstępnie przyciętych, wygiętych krzesełkowych haków podpierających 204, z których każdy mapierwsząi drugą przeciwległą część 206 i odpowiednio 208, jak pokazano na fig. 4. Pierwsze części 206 haków są umieszczone w odstępie w trzeciej płaszczyźnie haka 310 wystającej podłużnie wzdłuż części jednej strony 199 elementu ramowego. Trzecia płaszczyzna haka jest równoległa i w odstępie od pierwszej i drugiej płaszczyzny haka 308 i 312.

Druga grupa wstępnie przyciętych wygiętych krzesełkowych haków podporowych 210, również posiadające pierwsze i drugiej przeciwległe części hakowe 212 i odpowiednio 214, jest umieszczona w odstępach wzdłuż części drugiej strony 201 elementu ramowego. Pierwsze części hakowe 212 są umieszczone w czwartej płaszczyźnie hakowej równoległej i w odstępie od pierwszej, drugiej i trzeciej płaszczyzny hakowej 308, 310 i 312.

Na figurze 1 pokazano, ze elementy 150 i 155 stanowią odbicia lustrzane, a zatem element ramowy 155 ma podobne rozwiązanie haków 196 i krzesełkowych haków podporowych 204 (i 210 me pokazane).

Powracając do fig. 1, elementy boczne 152 i 154 mają odpowiednio pierwsząi drugą część końcową 216 i 218. Części końcowe są podobne do siebie i dlatego zostanie opisana jedynie część końcowa 216.

Jak pokazano na fig. 5, element ramowy 152 posiada powierzchnię zewnętrzną 220, powierzchnię wewnętrzną 222 i podłużną oś 225, przy czym podłużna oś 225 leży w tej samej płaszczyźnie podłużnej 197, co podłużna oś 164 elementu ramowego 150. Przy części końcowej 216 jest utworzona powierzchnia końcowa 226, która leży w końcowej płaszczyźnie przedniej 217. Do wewnętrznej powierzchni 222 jest przytwierdzony wystający poprzecznie element kątowy 224 mający wystającą część 228 i równoległą część 229. Wystająca cześć 228 wystaje w końcowej płaszczyźnie przedniej 217, a wystająca część 229 jest przyspawana do wewnętrznej powierzchni 222.

Jak pokazano na fig. 6, wystająca część 228 ma pierwszy wystający poprzecznie hak 230, wystający prostopadle do końcowej powierzchni czołowej 217. Ten hak posiada pierwszą część trzepicnii)wą232 wystającą poza tylną powierzchnię czolową217 i posiada pierwszą część hakową 234 wystającą przeciwległe do pierwszej części trzpieniowej 232, równolegle i w sąsiedztwie do równoległej części 229. Pierwsza część hakowa 234 leży w piątej płaszczyźnie hakowej 340 usytuowanej równolegle i w odstępie od podłużnej płaszczyzny 197, w sąsiedztwie części jednej strony 221 elementu ramowego. Piąta płaszczyzna hakowa jest również równoległa i ustawiona w odstępie od pierwszej, drugiej, trzeciej i czwartej płaszczyzny hakowej 308, 312, 310 i 314,

Jak pokazano na fig. 6, część końcowa 216 posiada również drugi hak 236 na części elementu kątowego naprzeciwko pierwszego haka 230, przy czym ten drugi hak posiada drugą część trzpieniową 2381 drugączęść hakową240. Druga część trzpieniowa 238 przebiega równolegle do pierwszej części trzpieniowej 232 i jestustawiona w odstępie od niej. Druga część hakowa 240 leży w szóstej płaszczyźnie hakowej 341, przechodzącej równolegle i w odstępie od podłużnej płaszczyzny 197, w sąsiedztwie części strony drugiej 223 elementu ramowego. Szósta płaszczyzna hakowa jest również równoległa i usytuowana w odstępie od pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej i piątej płaszczyzny hakowej 308, 312, 3 10, 314 i 340.

Jak przedstawiono na fig. 6 i 7, do części jednej strony 221 wewnętrznej powierzchni 222 jest przytwierdzona pierwsza grupa krzesełkowych haków podporowych 242. Krzesełkowe haki podporowe 242 są przytwierdzone w odstępach podłużnie wzdłuż elementu ramowego 152 i są podobne do krzesełkowych haków podporowych 204, opisanych powyżej na fig. 2,3 i 4. Każdy z haków 242 na fig. 617 posiada pierwszączęść 244 leżącąw trzeciej płaszczyźnie hakowej 310.

Podobnie, do części strony drugiej 223 wewnętrznej powierzchni jest przytwierdzona druga grupa krzesełkowych haków podporowych 248. Krzesełkowe haki podporowe 248 sąrówniez przytwierdzone w odstępach podłużnie wzdłuż elementu ramowego 152 i są podobne do krzesełkowych haków podporowych 210, opisanych powyżej na fig. 2, 3 i 4. Każdy z haków 248 na fig 6 i 7 ma pierwszączęść 243, która leży w czwartej płaszczyźnie hakowej 314.

179 062

Jak pokazano na fig. 1, element ramowy 153 jest podobny do elementów ramowych 152 i 154 z tym wyjątkiem, że element ramowy 153 ma dwie powierzchnie wewnętrzne 245 i 247, z których każda posiada odpowiednią grupę krzesełkowych haków podporowych 260 tak umieszczonych, że części hakowe leżą w trzeciej i czwartej płaszczyźnie hakowej odpowiednio 310 i 314. Ponadto, element ramowy 153 posiada odpowiednio pierwszą i druga część końcową 262 i 264, z których każda posiada cztery haki i wystające części trzpieniowe podobne do części trzpieniowych 2321 238 na fig 6 i 7, przy czym na fig. 1 pokazano tylko dwa z tych haków, 2661268.

Dal zmontowania zatem elementów ramowych, pokazane na fig. 6 i 7 części trzpieniowe 232 i 238 sąumieszczone w gniazdach 186 i 188 elementu ramowego 150 pokazanego na fig. 3. Podobne przełożenie jest dokonywane przy każdym z pozostałych naroży ramy. Ponadto, cztery części hakowe, z których tylko dwie są pokazane jako 266 i 268 na fig. 1, są umieszczone wewnątrz odpowiednich gniazd (me pokazanych) w podłużnym elemencie ramowym 150. Dla łączenia elementów ramowych razem nie zastosowano żadnych śrub ani nitów. Części trzpieniowe przy każdym połączeniu sąjedyme luźno przytrzymywane w odpowiadającym im gniazdach i tym samym przeciwległe elementy 150 i 155 mająmożliwość ruchu w kierunku równoległym do podłużnych osi sąsiednich elementów ramowych 152, 153 i 154. Jest to ważna cecha, ponieważ umożliwia ramie absorbowanie sił wywieranych na dany panel, co sprawia, że panel ten skutecznie absorbuje siły dynamiczne, takie jak siły sejsmiczne w wyniku trzęsień ziemi, huraganów, naprężeń cieplnych pochodzących z ognia i sił w przypadku wystąpienia powodzi.

Na figurze 8 pokazano elementy ramowe, które sąpołączone razem w luźno przyłączonym układzie opisanym powyżej dla utworzenia ramy lezącej w płaszczyźnie ramowej. W pokazanym rozwiązaniu, elementy ramowe wyznaczają obwód panelu, przy czym obwód ten ogranicza pierwsze i drugie wewnętrzne części panelu 270 i 272. Na jednej stronie panelu, w obrębie pierwszej wewnętrznej części 270, jest umieszczona pierwsza wstępnie wytworzona lub wstępnie odlana płyta izolacyjna 274 ze styropianu. Płyta styropianowa posiada wymiary zewnętrzne, które umożliwiają suwliwe dopasowanie płyty w obrębie części wewnętrznej, pomiędzy elementami ramowymi 150, 152, 153 i 155.

Płyta styropianowa jest wstępnie wytworzona lub wstępnie odlana tak, aby posiadała liczne usytuowane podłużnie wgłębienia 276, 278, 280, 282, 284 i 286. Płyta posiada również pierwsze i drugie biegnące bocznie wgłębienia 288 i 290, które są usytuowane bocznie względem płyty pomiędzy przeciwległymi jej bokami. Płyta posiada również pierwsze i drugie średnicowe wgłębienia 292 i 294, które tworząw płycie kształt „X”. Wgłębienia są utworzone w powierzchni, która bezpośrednio tworzy wewnętrzny bok 296 panelu. Zewnętrzna strona (nie pokazana) naprzeciwko wewnętrznej strony jest uformowana w podobny sposób.

Jak pokazano na fig. 9, wgłębienie 278 reprezentuje również pozostałe wgłębienia i ma ogólnie kształt trójkąta ściętego. Każde wgłębienie posiada pierwszą i drugą pochyłą część boczną 298 i 300, połączone częścią dolną 302.

Każdy z czterech boków płyty izolacyjnej, w sąsiedztwie elementów ramowych 150, 152, 153 i 155 posiada wystającą część 304 mającą określaną jako odległość pomiędzy przeciwległymi dolnymi częściami bezpośrednio sąsiadujących wgłębień po przeciwległych stronach płyty. Grubość ta jest oznaczona jako 306 na fig. 9 i jest proporcjonalnie do pożądanej wartości izolacyjnej lub wartości „R” panelu.

Jak pokazano na fig 10, grubość 306 wystającej części 304 jest tak uformowana, ze wystająca część jest umieszczona pomiędzy pierwszą i drugą grupą haków 196 i 198 na górnych i dolnych częściach wewnętrznej powierzchni elementu 150. Wystające części na pozostałych bokach płyty sązawarte pomiędzy odpowiadającymi elementami hakowymi na sąsiednich elementach ramowych. Pierwsze i drugie grupy haków 196 i 198 służą zatem do osadzania płyty względem ramy. W konsekwencji, istotne jest, aby haki 196 i 198 oraz podobne haki na innych elementach ramowych były rozmieszczone symetrycznie wokół osi podłużnej odpowiednich elementów ramowych dla zapewnienia centralnego osadzenia płyty izolacyjnej pomiędzyjednąi drugą stroną panelu

179 062

Jak przedstawiono na fig. 11, do haka 196 w sąsiedztwie wgłębienia 284 jest przyłączona nakrętka dwustronna 316. Do nakrętki dwustronnej 316 jest przyłączone jednostkowe, wydłużalne sprężyście cięgno 318, które biegnie we wgłębieniu 284 poza hakiem 196 na elemencie ramowym 155 naprzeciwko elementu ramowego 150. Następnie cięgno przechodzi przez wgłębienie 290 do sąsiedniego haka 196 w sąsiedztwie wgłębienia 282 i następnie biegnie dalej we wgłębieniu 282 z powrotem do haka 196 na elemencie ramowym 150. Cięgno przebiega w sposób podobny pomiędzy elementami ramowymi 150 i 155, aż dojdzie do pierwszego naroża 322 panelu. Należy uwzględnić, ze ponieważ wszystkie haki 196 leża w pierwszej płaszczyźnie hakowej 308, pokazanej najlepiej na fig. 10, zatem część dalszego przebiegu cięgna naprężającego 318 również leży w pierwszej płaszczyźnie hakowej 308.

Jak pokazano na fig. 12, gdy cięgno biegnie do naroża 322, to przechodzi od haka 196 w górę do pierwszej części trzpieniowej 232 Stąd, powracając do fig. 11, cięgno przechodzi przez średnicowy tor w średnicowym wgłębieniu 292 do średnicowo przeciwległego drugiego naroża 324 panelu. Ponieważ pierwsza część trzpieniowa 232 w narożu 322 i odpowiadająca pierwsza część trzpieniowa 232 w narożu 324 leżąw piątej płaszczyźnie hakowej 340, pokazanej na fig. 12, zatem cięgno w średnicowym wgłębieniu 292 na fig. 11 również leży w piątej płaszczyźnie hakowej 340.

Jak pokazano na fig. 11, cięgno biegnie następnie w dół naroża 324 do sąsiedniego haka 196 lezącego w pierwszej płaszczyźnie hakowej 308 (nie pokazanej na fig. 11) i przechodzi przez wgłębienie 286 do haka 196 w przeciwległym trzecim narożu 326. Część cięgna wystająca do wgłębienia 286 leży zatem w pierwszej płaszczyźnie 308. Przy narożu 326 cięgno przechodzi w górę do pierwszej części trzepieniowej 232 lezącej w piątej płaszczyźnie hakowej 340 i następnie przechodzi średnicowo w średnicowym wgłębieniu 294 do przeciwległego średnicowo czwartego naroza328, a następnie jest przymocowany do pierwszej trzpieniowej 232. Tak przechodząca średnicowo część cięgna leży zatem również w piątej płaszczyźnie hakowej 340.

Śruba dwustronna 316, która funkcjonuje jako element naciągający i naprężający do naprężania cięgna, jest następnie zaciągana do naciągnięcia i naprężenia cięgna 318 na około 600 funtów, jakkolwiek naprężenie może być większe lub niższe dla dostosowania się do szczególnego spodziewanego obciążenia strukturalnego, które może być wywierane na panel.

Naciąganie i naprężanie cięgna powoduje odchylenie przeciwległych elementów ramowych 150 1155 wewnętrznie w kierunku wewnętrznej części 270 panelu. Tak więc cięgno i śruba dwustronna funkcjonują jako zespół odchylający do odchylania przynajmniej niektórych elementów ramowych wewnętrznie, zasadniczo w płaszczyźnie ramowej, w kierunku części wewnętrznej panelu.

Należy zauważyć, że cięgno 318 posiada podłużnie i poprzecznie wystające części, które wystają wewnątrz podłużnie i poprzecznie przebiegających wgłębień, i ma wystające średnicowo części, które wystająw obrębie średnicowo przebiegających wgłębień. Na fig. 12 można zauważyć, że podłużnie i poprzecznie przebiegające części leżą w pierwszej płaszczyźnie, zaś średnicowo wystające części leżąw drugiej płaszczyźnie 340, przy czym ta druga płaszczyzna jest odsunięta od pierwszej płaszczyzny. W ogólności, odstęp pomiędzy pierwszą i drugą płaszczyzną powinien być zwiększony przy zwiększony obciążeniu strukturalnym i zmniejszonym przy zmniejszonym obciążeniu strukturalnym

Podobna procedura instalowania styropianu i cięgna naprężającego jest przeprowadzana dla drugiej wewnętrznej części 272 panelu.

Jak pokazano na fig. 13, pierwsza warstwa drucianej siatki 330 jest przycinana dla dopasowania w obrębie wewnętrznej części 270 i posiada pierwszą, drugą, trzecią i czwartą krawędź, 332, 334, 336 i 338. Druciana siatka 330 jest naprężona przez zastosowanie konwencjonalnego przyrządu naprężającego, dla naciągnięcia jej pomiędzy przynajmniej dwoma elementami ramowymi. Krawędzie 332, 334, 336 i 338 są przyłączone do krzesełkowych haków podporowych leżących w trzeciej płaszczyźnie 310 na każdym z elementów ramowych 150, 152, 153 i 155.

Jak przedstawiono na fig. 14, pierwsza warstwa drucianej siatki 330 leży w trzeciej płaszczyźnie hakowej 3101 jest odsunięta od pozostałych płaszczyzn. Należy zauważyć, że średnicowe części cięgna leżące w piątej płaszczyźnie hakowej 340, która sąsiaduje bezpośrednio,

179 062 funkcjonują jako podpory dla siatki. Można zastosować druty wiążące (nie pokazane) dla przyłączenia siatki do średnicowych cięgien dla uchronienia siatki przed przesunięciem podczas następnych etapów.

Powracając do fig. 13, druga wewnętrzna część 272 również posiada swoją własną pierwszą warstwę drucianej siatki podobnej do siatki zastosowanej w pierwszej wewnętrznej części

Na figurze 13 pokazano również betonowy element ustalający krawędź 343, przyłączony do elementów ramowych dla dodatkowego wyznaczania zewnętrznego obwodu panelu. Element ustalający jest przyłączony za pomocą nitów, śrub lub spawania punktowego do elementów ramowych 150, 152, 154 i 155. Następnie na siatkę 330 jest zalewany beton dla wypełnienia wgłębień w płycie styropianowej, i jest ograniczony przez element ustalający krawędź 343.

Beton stosowany w konstrukcji panelu może stanowić w zasadzie dowolną mieszaninę. Stosunek gipsu do żwiru w mieszaninie może być dobrany dla dopasowania do szczególnych warunków, w których panel ma być stosowany. Korzystnie, mieszanina zawiera czynnik chroniący przed dostępem wody, taki jak żywica epoksydowa, która nadaje powstającemu betonowi zdolność do zapobiegania wnikaniu wilgoci i sprężystąpodatność potrzebną do absorbowania energii wywieranej na panel przez oddziaływanie sejsmiczne lub nawet ogień artyleryjski. W jednym z rozwiązań, w którym stosowano panel w Pacific Northwest, stosunek cementu do piasku do żwiru do wody do żywicy epoksydowej wynosił w przybliżeniu 1:2 4 '1:0,05.

Należy uwzględnić, że w mieszaninie zaprawy może być zastosowany żwir marmurowy, granitowy, piasek krystaliczny zmieszany z wodą i dowolny kolor cementu dla wytworzenia odpowiedniego podłoża architektonicznego pod wykończenie.

Jak pokazano na fig. 15, beton przechodzi przez siatkę i wpływa do wgłębień takich jak 276 płyty izolacyjnej tak, ze beton przechodzi wokół cięgna naprężającego 3181 wokół pierwszej warstwy siatki 330. Beton posiada zatem płaską część pokazaną ogólnie jako 342 i liczne części żebrowe 344. Części żebrowe wystają prostopadle od płaskiej części 342 tworząc poprzeczne, podłużne i średnicowe żebra utworzone przez wgłębione części płyty izolacyjnej. Ponieważ wgłębienia wystają zasadniczo pomiędzy przeciwległymi elementami ramowymi, zatem podobnie wystająbetonowe żebra. Szerokość wgłębień może być poszerzona dla zwiększenia całkowitej wytrzymałości panelu i jeżeli dobra część zostanie poszerzona, wówczas korzystniejest redukowane pochylenie pierwszej i drugiej pochyłej części bocznej. Korzystnie, kształty wgłębień są zoptymalizowane pod względem powierzchni przekroju i kształtu przekroju dla optymalizowania wytrzymałości panelu i dla optymalizowania położenia osi podziałowej przekroju dla danego obciążenia. Betonowe zebra mają osadzone wewnątrz części cięgna naprężającego, które działają jako dodatnie wzmocnienie po przyłożeniu obciążeń do panelu, zaś płaska część posiada osadzoną w niej pierwszą warstwę siatki, która również działa jako dodatnie wzmocnienie. Średnicowe żebra z osadzonymi częściami cięgien i siatka w płaskiej części powodują również rozprowadzanie do elementów ramowych dynamicznych i statycznych naprężeń przy przyłożonym środkowo do panelu dodatnim obciążeniu. Osadzona część cięgien i siatka również funkcjonująjako wzmocnienie ujemne i rozprowadzają naprężenia dynamiczne i statyczne po przyłożeniu centralnie do panelu obciążenia ujemnego

Beton stanowi pierwszą zakrzepniętą odlewaną substancję, która jest zalewana do wewnętrznej części ramy, pomiędzy elementy ramowe i wokół elementów odchylających tak, że obciążenia wywierane na zakrzepniętą odlewaną substancję (beton) są przekazywane przez elementy odchylające do elementów ramowych.

Na figurze 16 pokazano drugą stronę 201 panelu, któraj est wykończona w sposób podobny do pierwszej strony 1991 zawiera wgłębienia podobne do wgłębień na pierwszej stronie, a ponadto zawiera ona drugą śrubę dwustronną, drugie wydłużalne sprężyście cięgno naprężające mające drugą prostopadłą część 348 i drugą średnicową część 350, przy czym druga prostopadła część leży w drugiej płaszczyźnie 312, a druga średnicowa część leży w szóstej płaszczyźnie hakowej 341. Drugie cięgno biegnie w sposób podobny do pierwszego cięgna, wokół haków 198 i 234 na fig. 10.

179 062

Druga strona 201 zawiera ponadto drugą warstwę drucianej siatki 346, przechodzącej w czwartej płaszczyźnie hakowej 314. Druga strona posiada również drugąkrawędź ustalającąbeton 358, zaś beton 360 jest zalewany ponad drugą warstwą siatki 346 wokół prostopadłych i średnicowych części drugiego wydłużalnego sprężyście cięgna 348 i 350 do wgłębień 288 utworzonych w drugiej stronie materiału izolacyjnego. Beton na drugiej stronie posiada zatem drugą płaską część 362 i liczne żebra 364 wystające prostopadle do płaskiej części w sposób podobny do betonu na pierwszej strome 199.

Beton na pierwszej i drugiej stronie może mieć nałożone wykończenie tak, aby posiadał dowolną pożądaną powierzchnię dopasowaną do umieszczenia panelu Jeżeli pierwsza strona 199 jest stosowana do formowania podłogi naziemnej w domu, wówczas korzystnie będzie ona posiadała wykończenie o gładkiej powierzchni, do której można przymocować wykończenie takie jak płytki, lastriko, marmurowe płyty itd. Druga strona 201, zwrócona bezpośrednio w stronę gruntu po zainstalowaniu nie potrzebuje posiadać gładkiego wykończenia, jednakże korzystnie jest powleczona i uszczelniona konwencjonalnym związkiem wodoodpornym.

Na figurze 17 przedstawiono gotowy panel podłogowy 370, wykonany według wskazanych powyżej etapów Panel taki posiada pierwszą i drugą przeciwległą podłużna krawędź 372i odpowiednio 374i i posiada pierwszą i drugąprzeciwległą poprzeczną krawędź 376 i odpowiednio 378, które wyznaczają obwód panelu. Krawędzie te tworzą również pierwsze, drugie, trzecie i czwarte naroże paneli oznaczonych odpowiednio 171, 173, 175 i 177. Równoległe elementy 170 i kołnierze 172 na każdej zczęści końcowych elementów ramowych 150 i 155 wystająpoza obwód panelu i są wykorzystywane do podnoszenia i manewrowania panelem i do przyłączania panelu do elementów fundamentu i paneli ściennych.

Równoległe elementy 170 i kołnierze 172 służą jako współpracujące środki łączące do łączenia panelu do współpracującego środka łączącego sąsiedniego panelu budowlanego. Ponieważ równoległe elementy i kołnierze sąwytworzone ze stalowej płyty, zatem mogąpodlegać elastycznemu odkształceniu po wystawieniu na oddziaływanie sił dynamicznych wywieranych na panel. W wyniku tej odkształcalno.ści elastycznej, równoległe elementy i kołnierze mają zdolność absorbowania sił sejsmicznych, a w wyniku sztywnego połączenia elementów równoległych i kołnierzy z sąsiednim elementem ramowym, resztkowe siły sejsmiczne są przekazywane poprzez ramę do sąsiednich elementów ramowych sąsiedniego panelu.

Na figurze 18 pokazano panel podłogowy 370 w położeniu przyłączania do elementów fundamentu Panel jest umieszczony, że pierwsza poprzeczna krawędź 376 znajduje się w sąsiedztwie bocznego elementu 40, a druga podłużna krawędź 374 jest w sąsiedztwie końcowego elementu fundamentu 42.

Przed przyłączeniem panelu podłogowego do elementów fundamentu, pierwszy kołnierz łączący naroże 380 jest przytwierdzony do równoległego elementu 170 w sąsiedztwie pierwszej poprzecznej krawędzi 37(51 drugiej podłużnej krawędzi 374, a drugi kołnierz łączący naroże 382 jest przytwierdzony do równoległego elementu 170 w sąsiedztwie drugiej poprzecznej krawędzi 378 i drugiej podłużnej krawędzi 374. Te kołnierze łączące naroża są przymocowane przez przyspawanie. Tylko druga podłużna krawędź 374 panelu, którajest zwrócona na zewnątrz domu, posiada przyłączone kołnierze narożne. Pierwsza podłużna krawędź, która jest zwrócona do wewnątrz, nie ma tego rodzaju kołnierzy narożnych.

Pierwszy i drugi kołnierz łączący naroże mają odpowiednie równoległe części kołnierza 384 i 386, które biegną równolegle do drugiej poprzecznej krawędzi, a także części kołnierzowe 388 i 390 pod kątem prostym, które przechodzą prostopadle do drugiej poprzecznej krawędzi.

Równoległe części kołnierzowe 3841386 mają odpowiednie otwory 392 i 394 na przewody użyteczności publicznej i odpowiednie sąsiednie otwory mocujące 396 i 398. Otwory 392 i 394 pod przewody użyteczności publicznej umożliwiają przepuszczenie przez me (nie pokazanych) przewodów użytkowych. Otwory mocujące 3961 398 są wykorzystywane do umieszczania w nich nagwintowanego środka mocującego dla mocowania panelu do elementów fundamentu.

Instalowanie panelu podłogowego 370 na elementach fundamentu jest realizowane przez umieszczanie panelu podłogowego, z zastosowaniem dźwigu (nie pokazanego), tak że kołnierz

179 062

172 i równoległa cześć kołnierzowa 384 są umieszczane bezpośrednio na wierzchu kołnierzy łączących fundament 70 i odpowiednio 72. Ponadto, panel jest umieszczany tak, że pozostałe kołnierze wystające z panelu są umieszczane bezpośrednio na wierzchu odpowiednich kołnierzy łączących fundament na odpowiadających elementach fundamentu znajdującego się poniżej. W tym położeniu, otwory w kołnierzach 1721 384 pod przewody instalacyjne są ustawione osiowo z otworami 82 w kołnierzach łączących fundament 70 i 72 i tym samym są połączone z wnętrzem stalowego rurowania w elementach fundamentu. Podobnie, otwory mocujące 176 i 396 są ustawione osiowo z odpowiednimi nagwintowanymi otworami 84 w kołnierzach łączących fundament 70 i 72. Inne otwory mocujące w innych kołnierzach na panelu są również ustawione osiowo z odpowiednimi nagwintowanymi otworami w odpowiednich kołnierzach łączących fundament.

Następnie do nagwintowanych otworów są wkładane nagwintowane środki mocujące dla mocnego przytwierdzenia panelu do elementów fundamentu, w szczególności jeżeli podłoga ma stanowić część tarasową domu, bez przyłączonych do fundamentu paneli ściennych. Jednakże jeżeli mająbyć przyłączone panele ścienne, wówczas nagwintowane środki mocujące w tym czasie nie powinny być instalowane. Do pozostałych kołnierzy kanałowych wystających z pozostałych elementów fundamentu są podobnie podłączone inne panele podłogowe skonstruowane jak wyjaśniono powyżej. Pierwsza podłoga 400 domu jest więc utworzona przez liczne panelowe elementy podłogowe, przyłączone jak opisano do elementów fundamentu.

Należy uwzględnić, że panel podłogowy może mieć dowolny rozmiar. Wewnętrzne i zewnętrzne panele ścienne, których części sąpokazanejako 402, 404 (wewnętrzne) i 406,408,410 i 412 (zewnętrzne) są połączone odpowiednio do odpowiednich płyt 168 wystających z odpowiednich naroży paneli podłogowych 370.

Pominięcie zainstalowania wewnętrznego panelu 402 powoduje pozostawienie szczeliny 414 pomiędzy sąsiednimi poprzecznymi bokami sąsiednich paneli, jednakże taka szczelina może być wypełniona betonem lub szczeliwem nieprzepuszczalnym dla wody, takim jak silikon dla otrzymania gładkiej powierzchni podłogi Następnie na takiej gładkiej powierzchni mogą być położone rozmaite wykończenia, takie jak linoleum lub wykładzina ltd.

Obecnie przed opisaniem szczegółowego połączenia wewnętrznych i zewnętrznych do paneli podłogowych, opisany zostanie każdy z tych paneli

Jak przedstawiono na fig. 19, wytworzenie zewnętrznego panelu rozpoczyna się przez przycinanie na długość pierwszego, drugiego, trzeciego, czwartego, piątego, szóstego i siódmego wydrążonego stalowego elementu rurowego, jak pokazano odpowiednio jako 420, 422, 424, 426,428,430 i 432. Stalowe elementy rurowe pełnią funkcję elementów ramowych dla panelu i są rozmieszczone odpowiednio do utworzenia otworu okiennego 434 oraz pierwszej, drugiej i trzeciej części panelowej 436,4381 440. Elementy ramowe 4201432 mają odpowiednie przeciwległe części końcowe 442,4441 446,448, odpowiednio Każda z części końcowych jest podobna i z tego względu zostanie opisana jedynie część końcowa 444, która powinna być traktowanajako reprezentacyjna dla każdej części końcowej.

Na figurze 20 jest przedstawiona bardziej szczegółowo część końcowa 444 elementu ramowego 420. Element ramowy 420 ma podłużną oś 450 przechodzącą środkowo względem elementu. Wewnętrzne i zewnętrzne powierzchnię elementu są pokazane ogólnie jako 452 i odpowiednio 454, przy czym wewnętrzna powierzchnia jest skierowana w stronę wnętrza pierwszej części panelu 436, zaś zewnętrzna powierzchnia jest skierowana na zewnątrz od panelu i tworzy część zewnętrznego obrzeza panelu. Element ramowy 420 posiada również powierzchnię jednej strony 456 i powierzchnię drugiej strony 458, pokazane najlepiej na fig. 21. Powierzchnia pierwszej strony bezpośrednio zwrócona jest w stronę wnętrza domu, zaś powierzchnia drugiej strony jest zwrócona bezpośrednio w stronę zewnętrzną domu.

Jak przedstawiono na fig. 20,21123, część końcowa 444 elementu ramowego 420 ma przytwierdzoną wystającą poprzecznie płytę 460. Płyta ma część pokrywową462 dla przykrywania części końcowej elementu ramowego i ma występ 464, wystający do wewnątrz, w kierunku wewnętrznej części panelu. Część pokrywowa 462 posiada otwór 466, który umożliwia dostęp do wydrążonej wewnętrznej części 468 elementu ramowego. Podobnie jak w przypadku opisanego

179 062 poprzednio panelu podłogowego, wydrążona wewnętrzna część elementu ramowego umożliwia przeprowadzenie przewodów instalacyjnych.

Jak przedstawiono na fig. 20 i 21, część końcowa 444 zawiera ponadto pierwszy biegnący poprzecznie otwór 470 w powierzchni pierwszej strony 456, drugi poprzecznie przebiegający otwór 472 w powierzchni drugiej strony i trzeci otwór 475 w wewnętrznej powierzchni 452 oraz pierwsze i drugie nagwintowane otwory 474 i 476 utworzone przez pierwsze i drugie nakrętki 478 i 480, które sąprzyspawane poza powierzchniami odpowiednio strony pierwszej 456 i strony drugiej 458.

Wewnętrzna powierzchnia 452 posiada przytwierdzony element 482 tworzący kąt prosty, mający część montażową 484 i wystającą część 486. Część montażowa jest przyspawana do wewnętrznej powierzchni, zaś część wystająca 486 wystaje prostopadle do powierzchni wewnętrznej, w kierunku wnętrza pierwszej części panelu 436. Wystająca część posiada przytwierdzony hak 488 mający część hakową 490, która jest umieszczona w pierwszej płaszczyźnie hakowej 492 w sąsiedztwie powierzchni pierwszej strony 456, oraz wystającą część kołkową 491, która wystaje równolegle do podłużnej osi 450 w kierunku płyty 460.

Powierzchnia wewnętrzna posiada również przytwierdzone liczne krzesełkowe haki podporowe 494 podobne do krzesełkowych haków podporowych wskazanych jako oznaczniki 204 i 210 na fig. 4. Jak pokazano na fig. 19, krzesełkowe haki podporowe 494 sąumieszczone w odstępach, podłużnie wzdłuż elementu ramowego 420 i wystają pomiędzy przeciwległymi częściami końcowymi 442 i 444. Powracając do fig. 211 22, krzesełkowe haki podporowe mają odpowiednie części hakowe 496 umieszczone w drugiej płaszczyźnie hakowej 498 pomiędzy powierzchnią strony pierwszej 456 i pierwszą płaszczyzną hakową 492.

Płyta 460 pełni funkcję podestu podporowego dla elementu ramowego, zaś otwory 466, 470,472 i 475 tworzą dostęp do przewodów użyteczności publicznej wewnątrz elementu ramowego. Nagwintowane otwory 4741476 służą do przytwierdzania otrzymanego panelu do sąsiedniego panelu, zaś wystająca część 486 służy do współpracy z sąsiadującym elementem ramowym tego samego panelu. Hak 488 służy do współpracy z cięgnem naprężającym do przytrzymywania panelu razem, zaś krzesełkowe haki podporowe 494 służą do przytrzymywania siatki drucianej w drugiej płaszczyźnie hakowej.

Jak pokazano na fig. 19, element ramowy 432 jest podobny do elementu ramowego 4201 z tego względu me wymaga dalszego opisu. Jednakże elementy ramowe 422 i 426 są trochę odmienne od elementów ramowych 420 i 432 i dlatego zostaną obecnie opisane.

Elementy ramowe 422 i 426 tworzągóme i dolne części zewnętrznego obrzeza panelu. Element ramowy 422 jest podzielony na pierwszą część 500, drugą część 502 i trzecią część 504. Element ramowy 426 jest podobnie podzielony na pierwszą część 506, drugą część 508 i trzecią część 510.

Pierwsze części 500 i 506 tworzą część pierwszej części panelowej 436, zaś drugie części 502 i 508 tworzą części drugiej części panelowej 438 Trzecią część 504 elementu 422 tworzy część ramy okiennej wokół otworu okiennego 434, zaś trzecia część 510 elementu 426 pełni funkcję części ramowej trzeciej części panelowej 440. Z wyjątkiem trzeciej części 504 elementu 422 w sąsiedztwie otworu okiennego 434, każda z opisanych powyżej części posiada odpowiednią grupę krzesełkowych haków podporowych, każda wskazana jako 512, i posiada liczne haki cięgna naprężającego, każdy wskazany jako 514

Jak pokazano na fig. 23, każdy z krzesełkowych haków podporowych 512 posiada odpowiednią część hakową 513, która leży w drugiej płaszczyźnie 498. Ponadto, haki 514 cięgien naprężających posiadają odpowiednie części hakowe 515, które leżą w trzeciej płaszczyźnie hakowej 517. Trzecia płaszczyzna 517 jest równoległa i ustawiona w odstępie od pierwszej i odpowiednio drugiej płaszczyzny 492 i 498.

Jak pokazano na fig. 19, zewnętrzny panel zawiera ponadto elementy ramowe 424, 428 i 430, które sąumieszczone pośrodku elementów ramowych 422,424,4261 432. Elementy ramowe 424 i 430 stanowią podobne do siebie wzajemne odbicia lustrzane i z tego względu zostanie opisany jedynie element 424.

179 062

Element ramowy 424 rozciąga się pomiędzy elementami ramowymi 422 i 426. Element ramowy 424 posiada podłużną oś 519, pierwszą część końcową i drugą część końcową 520 i 522. Pierwsza część końcowa 520 posiada hak 524, który jest podobny do haka 488 pokazanego na fig. 21. Hak 524 posiada część hakową 526, która leży w tej samej pierwszej płaszczyźnie hakowej 492, co hak 488 pokazany na fig 21. Powracając do fig. 19, hak 524 posiada również wystającą część kołkową 528, która wystaje równolegle do podłużnej osi 519 i która wystaje poza część końcową 520 elementu.

Druga część końcowa 522 elementu ramowego 424 posiada pierwsze i drugie haki 530 i 532 podobne do haka 524, umieszczone po przeciwnych stronach części końcowej. Każdy z tych haków również posiada odpowiednie części hakowe 534 i 536, leżące w pierwszej płaszczyźnie hakowej 492 (nie pokazanej na fig. 19) i posiada odpowiednie wystające części 538 i 540, wystające poza część końcową 522.

Element tworzący kąt prosty 542jest przytwierdzony do boku elementu ramowego 424. Element tworzący kąt prosty posiada wystającą część 546, która wystaje do wewnątrz w kierunku trzeciej części panelowej 440. Dodatkowy hak 548, mający wystającą część 550 i hakową część 552 jest przytwierdzony do tej wystającej części. Wystająca część 550 wystaje równolegle do podłużnej osi 519 w kierunku otworu okiennego 434. Część hakowa 552 wystaje w stronę trzeciej części panelowej 440 i leży w pierwszej płaszczyźnie hakowej 492 (nie pokazanej na fig. 19).

Część ramowa 424 posiada pierwszą pośrednią część 554, która jest umieszczona pomiędzy pierwszą i drugą częścią końcową 520 i 522 i ma drugą pośrednią część 556, która jest umieszczona pomiędzy elementem tworzącym kąt prosty 542, a drugączęściąkońcową522. Pierwsza pośrednia część posiada liczne krzesełkowe haki podporowe 558 przytwierdzone do niej w odstępach wzdłuż jej długości. Podobnie, druga pośrednia część 556 posiada drugą grupę licznych krzesełkowych haków podporowych 560. Zarówno pierwsza jak i druga grupa licznych krzesełkowych haków podporowych majączęści hakowe umieszczone w drugiej płaszczyźnie hakowej 498 (nie pokazanej na fig. 19). ,

Element ramowy 428 wystaje pomiędzy elementami ramowymi 424 i 430 i posiada liczne haki 562 mające części hakowe (me pokazane) lezące w trzeciej płaszczyźnie hakowej 517 pokazanej na fig. 23. Ponadto, jak pokazano na fig. 19 i 23, element ramowy 428 posiada liczne krzesełkowe haki podporowe 564, które majączęści hakowe leżące w drugiej płaszczyźnie hakowej 498. Element ramowy 428 posiada również otwory wskazane jako 566 i 568 do pomieszczenia wystających części kołkowych 550 sąsiednich elementów ramowych 424 i 430. Ponadto, elementy ramowe 422 i 426 mają odpowiednie otwory 570 dla pomieszczenia wystających części kołkowych 491,528,538,540,5321 530 elementów ramowych odpowiednio 420,424,4301 532.

Jak pokazano na fig. 24, przed połączeniem razem elementów ramowych, na kształt „U” odpowiadający bezpośredniemu kształtowi zewnętrznego panelu zostaje przycięty arkusz drucianej siatki 572. Podobnie jest przycięta kształtowo i umieszczona na wierzchu siatki 572 paroizolacja 574 Na wierzchu paroizolacji 574 jest ułożona styropianowa płyta 576 mająca pierwszą 578, drugą 580 i trzecią 582 część panelową. Pierwsza, druga i trzecia część panelowa 578, 580 i 582 są podobne i dlatego opisana zostanie tylko część panelowa 578.

Część panelowa 578 zawiera liczne przechodzące podłużnie wgłębienia 583 i odpowiednio przecinające się średnicowe wgłębienia 584 i 586. Część panelowa posiada również podłużne krawędzie 588 i 590, które są wgłębione dla pomieszczenia elementów ramowych 420 i 424, odpowiednio, jak będzie opisane poniżej.

Części panelowe 580 i 582 mają podobną konstrukcję i zawierają liczne przechodzące podłużnie wgłębienia 592 i odpowiednio przecinające się średnicowe wgłębienia 594 i 596.

Jak pokazano na fig. 25, elementy ramowe 420,422,424,426,428,4301 432 sąumieszczone w odpowiadających wgłębieniach w płycie styropianowej 576. Odpowiednie wystające części 491, 538 i 540 na każdym z elementów ramowych są umieszczone w odpowiadających otworach 570 w elemencie ramowym 426. Element ramowy 428 jest następnie zainstalowany pomiędzy elementami ramowymi 424 i 430, zaś wystające części 550 są umieszczone w otworach 566 i 568 na przeciwległych częściach końcowych elementu 428. Na koniec, element 422

179 062 zostaje umieszczony w sąsiedztwie elementów 420,424,430 i 432, tak, że wystające części 5281 wystające części 491 odpowiednich elementów ramowych są umieszczone w odpowiadających otworach 570 w elemencie ramowym 422. W tym momencie rama jest luźno połączona razem i leży w płaskiej płaszczyźnie ramowej równoległej do płaszczyzny arkusza rysunku.

W tym momencie procesu wytwarzania, zostaje wycięte podłużne wgłębienie 598 w środkowej części drugiej części panelowej 580 dla przemieszczenia w mm przewodu elektrycznego 600. Przewód elektryczny jest przyłączony do elementu ramowego 426 poprzez skrzynkę elektryczną610 i jest zakończony w drugiej skrzynce elektrycznej 612, przystosowanej do pomieszczenia standardowej pokrywy gniazdka ściennego Przewód 600 jest połączony z wydrążoną wewnętrzną częścią elementu ramowego 426 i z tego względu elektryczne przewody serwisowe, umieszczone w elemencie ramowym 426, mogą być przeprowadzone poprzez przewód 600 do skrzynki elektrycznej 612 dla otrzymania połączenia elektrycznego z konwencjonalnym gniazdem na ścianie (nie pokazanym).

Jak pokazano na fig. 26, pierwsze, drugie i trzecie cięgno naprężające 614, 616 i 618 sąprzeprowadzone w podłużnych i przecinających się średnicowych wgłębieniach odpowiednich części panelowych. Zastosowano oddzielne śruby dwustronne 620, 622 i 624 dla naprężenia odpowiednich cięgien naprężających 614, 6161 618. Cięgno naprężające 614 jest przeprowadzone pomiędzy hakami 530, 526, 488, 514 w pierwszej części panelowej 436, tak, że części tego cięgna leżą we wgłębieniach średnicowych i części tego cięgna leżą w podłużnych i przechodzących poprzecznie wgłębieniach. Drugie i trzecie cięgno 616 i 618 są przeprowadzone w podobny sposób.

Powracając do fig 23, części cięgien naprężających w usytuowanych podłużnie wgłębieniach 583 i odpowiednio 592, przechodzą w trzeciej płaszczyźnie hakowej 517, zaś cięgna naprężające przechodzące w przecinających się średnicowych wgłębieniach 586 i 596 leżą w pierwszej płaszczyźnie hakowej 492. Jak pokazano na fig. 26, pierwsze, drugie i trzecie cięgno naprężające 614, 616 i 618 pełnią funkcję elementów odchylających dla odchylania elementów ramowych wewnętrznie, zasadniczo w płaszczyźnie ramowej w stronę wewnętrznej części panelu.

Krawędzie siatki, wskazane jako 572 (na fig. 24) są zatem zagięte ponad sąsiednimi elementami ramowymi, takjak pokazano ogólniejako 626 na fig. 26. Części krawędziowe sązahaczone na krzesełkowych hakach podporowych 494, 512 i 562 na sąsiednich elementach ramowych.

Na figurze 27 pokazano pierwszy, drugi i trzeci poszczególny prostokątny odcinek elastycznej siatki 628, 630 i 632, które sąnastępnie przycięte dla dopasowania do odpowiedniej pierwszej, drugiej i trzeciej części 578,5801 5821 sąumieszczone ponad tymi częściami. Części krawędziowe odpowiednich części tych kawałków elastycznej siatki sązahaczone na sąsiednich częściach hakowych krzesełkowych haków podporowych na odpowiednich sąsiadujących elementach ramowych. Powracając do fig. 23, części hakowe, takie jak wskazano jako 513, leżą w drugiej płaszczyźnie hakowej 498, przez co siatka również leży w drugiej płaszczyźnie hakowej 498.

Powracając do fig. 27, do odpowiednich elementów ramowych ograniczających odpowiednio pierwszą, drugą i trzecią część panelową, jest przyspawana krawędź 634 ustalająca beton. Następnie ponad siatką 628,6301 632 jest zalewana betonowa zaprawa, jak opisano powyżej, tak że beton przepływa przez siatkę i wpływa do podłużnych i przecinających się średnicowo wgłębień każdej części panelowej. Beton zostaje zalany i w stanie gotowym tworzyjednąpowierzchnię z krawędzią ustalającą beton 634. Tak więc beton posiada gotową powierzchnię płaską (nie pokazaną), która jest równoległa do płaszczyzny strony rysunku na fig. 27. Ta gładka powierzchnia będzie zwrócona bezpośrednio do wnętrza domu.

Na figurze 28 pokazano panel, przekręcony górą do dołu w stosunku do jego ukierunkowania pokazanego na fig. 27, a następnie na drucianą siatkę 572 zostaje nałożona warstwa tynku 636 pokrywającego odpowiednio pierwszą, drugąi trzecią część panelową436,438 i 440. W ten sposób zostaje zakończone wytwarzanie panelu.

Następnie w otworze okiennym 434 może być zainstalowane okno 638. Alternatywnie, okno 638 może być zainstalowane po zmontowaniu paneli dla utworzenia domu.

Gotowy panel zewnętrzny zawiera ogólnie prostokątną część 640 z pierwszą, drugą, trzecią i czwartą częścią łączącą panel 642, 646, 648 i 650, odpowiednio. Jak pokazano na fig. 20,

179 062 części łączące stanowią części odpowiednich części końcowych podłużnych elementów ramowych 420 i 432.

Na figurze 29 pokazano, że części cięgna naprężającego 616, które przechodzą w usytuowanych podłużnie wgłębieniach 583 lezą w trzeciej płaszczyźnie 517, części cięgna naprężającego, leżące we wgłębieniach średnicowych leżą w pierwszej płaszczyźnie 492, zaś siatka 630 leży w drugiej płaszczyźnie 498. Każda z płaszczyzn 492, 498 i 517 jest równoległa i odsunięta jedna względem drugiej.

Ponadto, beton tworzy płaską część 660, w której są umieszczone siatka 630 i średnicowe części cięgna naprężającego 616. Części żebrowe 662 wystają prostopadle do płaskiej części 660, w przechodzących podłużnie wgłębieniach i w przechodzących średnicowo wgłębieniach płyty styropianowej 576. Jest to podobne do rozwiązania opisanego w stosunku do panelu podłogowego, tak więc zewnętrzny panel ścienny posiada te same korzyści co panel podłogowy, obejmujące zdolność do wytrzymywania obciążeń dodatnich i ujemnych.

Panel wewnętrzny

Jak pokazano na fig. 30, wytwarzanie panelu wewnętrznego według wynalazku jest rozpoczynane przez przecinanie na odcinki pierwszego, drugiego, trzeciego i czwartego elementu ramowego panelu 670, 672, 674 i 676 oraz pierwszego, drugiego, trzeciego i czwartego drzwiowego elementu ramowego 678, 680, 682 i 684.

Elementy ramowe 670 i 672 panelu sąpodobne i tworzą podłużne części krawędziowe panelu. Elementy ramowe 67-41676 sąpodobne i tworząpoprzeczne części krawędziowe panelu.

Elementy ramowe 670 i 672 mają odpowiednie pierwsząi drugą podobną część końcową 686 i 688. Część końcowa 686 jest reprezentatywna dla każdej z części końcowych i dlatego jedynie ona będzie opisana, a pozostałe części końcowe należy traktować jako podobne.

Jak pokazano na fig. 31, część końcowa 686 ma podłużną oś 690 przechodzącą środkowo względem elementu. Część końcowa posiada powierzchnię wewnętrzną i zewnętrzną, oznaczone ogólniejako 692 i 694, odpowiednio. Wewnętrzna powierzchnia 692 jest skierowana w stronę wnętrza części panelowej, a zewnętrzna powierzchnia 694 jest skierowana na zewnątrz od panelu i tworzy część zewnętrznego obrzeża panelu

Jak pokazano na fig. 32, część końcowa również posiada powierzchnię jednej strony 696 i powierzchnię drugiej strony 698 Powierzchnia pierwszej strony bezpośrednio jest zwrócona w stronę wnętrza pierwszego pokoju w domu, a powierzchnia drugiej strony jest bezpośrednio zwrócona w stronę wnętrza drugiego, sąsiedniego pokoju w domu.

Część końcowa 686 jest podobna do części końcowej 444 przedstawionej na fig. 20, 21 i 22. Jak pokazano na fig. 32, część końcowa posiada otwory 700, 702 i 703, które sąpodobne do odpowiednich otworów 470, 472 i 475. Część końcowa posiada również pierwszy i drugi nagwintowany otwór 7041706, które odpowiadają nagwintowanym otworom 474 i 476 z fig. 21.

Część końcowa 686 jest również podobna do części końcowej opisanej na fig. 20, 21 i 22, ponieważ posiada płytę końcową 708, która przykrywa część końcową 686 i która posiada wystającą część 709. Powierzchnia 692 posiada przytwierdzony element 710 tworzący kąt prosty. Element tworzący kąt prosty posiada część łączącą 712 i wystającą część 714. Jak pokazano na fig. 32, część łącząca 712 i część wystająca 714 przechodzą na całej szerokości elementu pomiędzy powierzchniami 696 i 698. Pierwszy i drugi element hakowy 7161 718 sąprzyłączone do wystającej części 714 w położeniu równoległym i w odstępie. Pierwszy element hakowy 716 posiada pierwszą część hakową 720, która leży w pierwszej płaszczyźnie hakowej 722. Podobnie, drugi hak 718 posiada część hakową 723, która leży w drugiej płaszczyźnie hakowej 724. Ponadto, hak 716 ma wystającą część kołkową 726, przy czym ta wystająca część kołkowa wystaje w kierunku równoległym do pierwszej płaszczyzny hakowej 722. Podobnie, drugi hak 718 ma wystającą część 728, którajest równoległa do wystającej części kołkowej 726 i równoległa do drugiej płaszczyzny hakowej 724.

Element ramowy zawiera ponadto liczne krzesełkowe haki podporowe 730, które sąumieszczone poprzecznie poprzez element ramowy. Każdy z krzesełkowych haków podporowych posiada odpowiednio pierwszą i drugą część hakową 732 i 734. Pierwsza część hakowa leży w

179 062 trzeciej płaszczyźnie hakowej 736, zaś druga część hakowa 734 leży w czwartej płaszczyźnie hakowej 738. Pierwsza, druga, trzecia i czwarta płaszczyzna hakowa 722, 724, 736 i 738 są ustawione równolegle i w odstępie względem siebie.

Jak pokazano na fig 30, elementy ramowe 676 i 674 mają odpowiednie przeciwległe części końcowe 740 i 742. Części końcowe 740 i 742 sąpodobne i dlatego będzie opisanajedynie jedna część końcowa 740, przy czym należy rozumieć, że druga część końcowa 742 jest podobna.

Jak pokazano na fig. 33, część końcowa 740 posiada pierwszy i drugi otwór 744 i 746 dla pomieszczenia części kołkowych 726 i 728 haków 716 i 718 pokazanych na fig. 32. Powracając do fig. 33, część końcowa 740 zawiera ponadto płytę 748 przechodzącą poprzecznie względem elementu ramowego, przy czym płyta ta posiada pierwszą i drugą wystającą, pionową część hakową750 i 752.

Jak pokazano na fig. 34, pierwszy i drugi hak 750 i 752 mają odpowiednie części hakowe 754 i 756, które lezą w trzeciej i czwartej równoległej, usytuowanej w odstępie płaszczyźnie hakowej 758 i odpowiednio 760.

Jak pokazano na fig. 33, element ramowy zawiera ponadto liczne krzesełkowe haki podporowe 762 mające pierwszą i drugą część hakową764 i 766. Część hakowa 764 leży w piątej płaszczyźnie hakowej 768, zaś druga część hakowa leży w szóstej płaszczyźnie hakowej 770.

Jak pokazano na fig. 35, części końcowe 686 i 740 sąpołączone razem, jak pokazano ogólnie w miejscu 772. Części kołkowe 726 i 728 (nie pokazane) są umieszczone w otworach 744 i 746 (nie pokazanych) odpowiednio, tak ze część końcowa 740 opiera się na wystającej części 714 elementu 710 tworzącego kąt prosty. Tak więc, haki 720 i 752 sąumieszczone równolegle i sąsiadują ze sobą.

Jak pokazano na fig. 36, wewnątrz obszaru ograniczonego przez elementy ramowe 670, 672, 674 i 676 jest włożona styropianowa płyta 774. Styropianowa płyta posiada liczne przechodzące podłużnie wgłębienia 776, 779,780,782,784, 7861 788, pierwsze i drugie przecinające się średnicowe wgłębienia 790 i 792 oraz przechodzące poprzecznie wgłębienia 794 i 796. Do haka 752 na elemencie ramowym 676 jest przyłączona śruba dwustronna 798. Do śruby dwustronnej jest przytwierdzone wydłużalne sprężyście elastyczne cięgno naprężające 800, które biegnie we wgłębieniach 786, 794, 784, 796, 782, 794, 780, 796, 778, 794 i 776.

Następnie biegnie do części hakowej 720 na elemencie ramowym 670, po czym biegnie w średnicowym wgłębieniu 790 do odpowiadającej części hakowej 720 na elemencie ramowym 672, w średnicowo przeciwległym narożu panelu. Następnie cięgno przechodzi do haka 752 na elemencie ramowym 674 i przebiega podłużnie względem panelu we wgłębieniu 788 do odpowiadającego haka 752 na elemencie ramowym 676. Następnie cięgno przechodzi do części hakowej 720 na elemencie 672 bezpośrednio w sąsiedztwie haka 752, i biegnie w średnicowym wgłębieniu 792 do części hakowej 720 na elemencie 670, w średnicowo przeciwległym narożu panelu. Śruba dwustronna 798 zostaje zaciśnięta dla naprężenia cięgna, tak że elementy ramowe 670,672,674 i 676 zostająpociągnięte wewnętrznie w kierunku wewnętrznej części panelu. Elementy ramowe 678, 680, 682 i 684 są przyspawane razem, tworząc otwór drzwiowy 802, przy czym element 678 jest przyspawany podłużnie do elementu ramowego 672. Pomiędzy elementy 678, 680, 682 i 684 jest włożona druga płyta izolacyjna 804.

Jak pokazano na fig. 37, pomiędzy elementami ramowymi 670, 672,674 i 676 jest umieszczona pierwsza warstwa drucianej siatki 806. Części krawędziowe materiału siatki 806 są przytwierdzone do pierwszych części hakowych 732 krzesełkowych haków podporowych 730 na elementach ramowych 670 i 672 i są przyłączone do drugich części hakowych 766 krzesełkowych haków podporowych 762 elementów 674 i 676. W ten sposób druciana siatka jest przytwierdzona do elementów ramowych. Druga warstwa drucianej siatki 808 jest przyłączona do elementów ramowych odpowiednio 678, 680, 682 i 684. Następnie do elementów ramowych 670, 672, 674 i 676 jest przyłączona krawędź ustalająca beton 810 dla utworzenia zewnętrznego obrzeża panelu. Podobnie, do elementów ramowych 678, 680, 682 i 684 jest przyłączona druga krawędź ustalająca beton 810 dla utworzenia drugiej krawędzi ustalającej ponad otworem drzwiowym 802.

179 062

Jak pokazano na fig. 38, opisana powyżej zaprawa betonowa jest zalewana ponadpierwszą i drugą warstwą materiału siatki 806 i 808 i wykończona dla utworzenia gładkich powierzchni 814 i odpowiednio 816. Po zalaniu betonu, panel posiada pierwszy, drugi, trzeci i czwarty element łączący 818, 820, 822 i 824, odpowiadające odpowiednim częściom końcowym elementów ramowych 670 i 672 (nie pokazanych), dla przyłączenia panelu do sąsiednich paneli oraz do panelu podłogowego i sufitowego, jak będzie opisane poniżej. Ponadto, elementy 818-824 mogą być wykorzystane do manewrowania i podnoszenia panelu na miejscu roboczym.

Następnie panel zostaje obrócony górną stroną w dół względem ukierunkowania pokazanego na fig. 38, po czym część strony drugiej panelu zostaje skompletowana w sposób podobny do części strony pierwszej. Następnie zostają powtórzone rozważone powyżej etapy przy formowaniu części strony pierwszej dla wytworzenia części strony drugiej.

Na figurze 39 pokazano przekrój gotowego panelu wewnętrznego 826 według wynalazku. Gotowy panel zawiera zatem drucianą siatkę 806 na części strony pierwszej 828 panelu i zawiera dodatkowądrucianąsiatkę 830 w sąsiedztwie części strony drugiej 832 panelu. Siatka 806 leży w szóstej płaszczyźnie 770, zaś część siatki 830 leży w piątej płaszczyźnie 768. Jak stwierdzono powyżej, piąta i szósta płaszczyzna 768 i 770 są równoległe i ustawione w odstępie względem siebie, a zatem części drucianej siatki 806 i 830 są również ustawione równolegle i w odstępie.

Beton zalany po każdej stronie panelu zawiera odpowiednie części płaskie 834 i 835 oraz odpowiednie części żebrowe 836 i 837, przy czym te części żebrowe są utworzone przez beton przepływający do wgłębionych części 778 styropianowej płyty 774. Płaskie części 834 i 835 przechodzą wokół materiabi siatki odpowiednio 806 i 830. Ponadto, płaskie części przechodzą wokół średnicowo usytuowanych części 838 i 840 elastycznego cięgna połączonego z częścią strony pierwszej 828, zaś płaska część betonu na części strony drugiej 832 przechodzi wokół średnicowej części 840 elastycznego cięgna na części strony drugiej 832. Podobnie, części żebrowe 836 przechodzą wokół przebiegających podłużnie części elastycznego cięgna 842 dla części strony pierwszej 828 i 846 dla części strony drugiej 832. Należy uwzględnić, że średnicowe części cięgna 838 leżą w drugiej płaszczyźnie 724, zaś przechodzące podłużnie części i przechodzące poprzecznie części cięgna 842 leżą w czwartej płaszczyźnie 760. Druga płaszczyzna i czwarta płaszczyzna 724 i 760 są równoległe i ustawione w odstępie względem siebie.

Przez przeprowadzenie elastycznego cięgna w sposób opisany powyżej, to jest z wykorzystaniem części średnicowych oraz części podłużnych i poprzecznych w rozstawionych względem siebie w odstępach płaszczyznach, panel ma zdolność wytrzymywania dodatnich i ujemnych obciążeń dynamicznych.

Panel dachowy

Jak pokazano na fig 40, wytwarzanie panelu dachowego według wynalazku rozpoczyna się przez przycinanie na odcinki, pierwszego, drugiego, trzeciego, czwartego i piątego ramowego elementu panelowego 850, 852, 853, 85-41856. Elementy ramowe 8501852 sąpodobne, a także 854 i 856 sąpodobne. Wszystkie elementy ramowe są utworzone ze stalowych rur, jednakże mogą być wykonane z zasadniczo dowolnego stopu, przystosowanego do wytrzymywania dowolnego pożądanego obciążenia.

Element ramowy 850 posiada pierwszą część końcową 860 i drugą część końcową 862. Element ramowy posiada również główną część stropową 964 i część nadwieszoną 866. Główna część stropowa 864 i część nadwieszona 866 są oddzielone częścią łączącą 868. Główna część stropowa posiada liczne haki 870 do przytwierdzania naprężonego, elastycznego sprężyście cięgna do elementu ramowego i posiada liczne krzesełkowe haki podporowe 872 do przytwierdzania drucianej siatki, jak będzie opisane poniżej. Nadwieszona część również posiada liczne haki cięgna naprężającego 874 i krzesełkowe haki podporowe 876 w podobnym celu. Ponieważ element 852 jest podobny do elementu ramowego 850, zatem element ramowy 852 również zawiera podobne krzesełkowe haki podporowe i główne części stropowe, części łączące i części nadwieszone, a zatem komponenty te są oznaczone tymi samymi oznacznikami co odpowiadające komponenty na elemencie 850.

179 062

Element ramowy 854 również posiada pierwszą i drugą przeciwległą część końcową878 i 880 i posiada środkową część 882 mającą liczne krzesełkowe haki podporowe 884. Element ramowy 856 jest podobny do elementu ramowego 854 i posiada podobne komponenty. Podobne komponenty są oznaczone tymi samymi oznacznikami cyfrowymi co pokazane na elemencie ramowym 854. Element ramowy 858 również posiada pierwszą i drugą przeciwległą część końcową886 i 888 ima część środkową 890 ze stroną stropową8921 stronąnadwieszoną894. Strona stropowa 892 posiada zamontowane liczne krzesełkowe haki podporowe 896, zaś strona nadwieszona posiada zamontowane liczne krzesełkowe haki podporowe 898.

Na figurach 411 42 jest pokazana część końcowa 860 elementu ramowego 850. Jak pokazano na fig. 41, element ramowy 850 ma zewnętrznąpowierzchmę 9001 wewnętrznąpowierzchnię 902. Jak pokazano na fig. 42, element ramowy posiada stronę stropową904 i stronę sufit ową906. Część końcowa 860 jest przycięta pod kątem 908, który określa pochylenie dachu względem pionu. Część końcowa 860 zawiera płytę końcową 912, która jest przytwierdzona przez spawanie do powierzchni przecięcia 910 podłużnego elementu 850. Płyta końcowa 912 rozciąga się zgodnie z powierzchnią strony dachowej 904 i ma część łączącą 914, która wystaje poza stronę sufitową 906. Część łącząca 914 posiada otwór 916 do pomieszczenia łącznika, takiego jak przechodzący przez ten otwór wkręt.

Część końcowa zawiera ponadto płaską, poziomą płytę 918 mającą wystającą część 920 i plaskączęść łączącą922. Płaska część łącząca 922 jest przytwierdzona do zewnętrznej powierzchni 900 części końcowej 860. Płaska płyta posiada oś 924, która wystaje pod kątem prostym do płyty 912. Płyta łącząca 926jest ponadto przyłączona do wystającej części 9201 płyty 912, tak, ze jest umieszczona pod kątem prostym zarówno do wystającej części 920 jak i do płyty 912. Płyta łącząca posiada przechodzący przez niąotwór 928 dla pomieszczenia łącznika, takiegojak śruba.

Część końcowa zawiera ponadto płytę hakową 930 przytwierdzoną do wewnętrznej powierzchni 902. Hak 932 mający część hakową 934 umieszczoną w pierwszej płaszczyźnie hakowej 936 jest przytwierdzony do płyty 930. Płyta 930 jest umieszczona bezpośrednio w sąsiedztwie krzesełkowego haka podporowego 872. Hak 932 odpowiada hakowi 870 przedstawionemu na fig. 40.

Część końcowa zawiera ponadto parę rozstawionych bocznie otworów w powierzchni 902, przy czym otwory te sąoznaczone odpowiednio 938 i 940. Otwór 938 jest umieszczony w sąsiedztwie strony sufitowej 906, zaś otwór 940jest umieszczony w sąsiedztwie strony dachowej 904.

Na figurach 43 i 44 przedstawiono bardziej szczegółowo część łączącą868. Część łącząca 868 zawiera otwartą przestrzeń 942 umieszczoną pomiędzy licznymi krzesełkowymi hakami podporowymi na części stropowej 864 i części nadwieszonej 868. Otwarta przestrzeń zawiera oddalone w odstępach poprzecznych i podłużnych otwory 944, 946,948 i 950 dla pomieszczenia kołków na części końcowej 886 elementu ramowego 858 pokazanego na fig. 40. Na fig. 44 pokazano, ze bezpośrednio w sąsiedztwie otworów 944 i 950, w sąsiedztwie strony sufitowej 906, płyta 952 jest przytwierdzona do strony sufitowej 906. Do płyty 952 jest przyłączona wystająca kątowo część 954. Wystająca kątowo część 954 zawiera część stalowej rury o wymiarach 4 cale x 4 cale. Wystająca część 954 wystaje pod kątem 956, który jest taki sam jak kąt 908 na fig. 42. Wystająca część 954 posiada płytę końcową958 przytwierdzoną do niej dla przykrywania części końcowej wystającej części 954. Wystająca część 954 zawiera ponadto pierwszy i drugi nagwintowany otwór 960 i 962 do pomieszczema środków mocujących.

Na figurach 451 46 pokazano bardziej szczegółowo część końcową 878 elementu ramowego 954. Ta część końcowa zawiera powierzchnię dachową 964, powierzchnię wewnętrzną 966, powierzchnię zewnętrzną 968 i powierzchnię sufitową 970. Pokazana na fig. 46 część końcowa 878 posiada wystający poprzecznie element kątowy 972, mający część łączącą 974 i wystającą część 976, przy czym wystająca część 976 wystaje pod kątem prostym do wewnętrznej powierzchni 966. Do wystającej części 976 w sąsiedztwie powierzchni dachowej 964 jest przytwierdzony kołek 978. Do wystającej części 976 w równoległym odstępie względem kołka 978 jest również przyłączony hak 980 mający część kołkową982 1 część hakową984. Zarówno kołek 978 jak i część kołkowa 982 wystają równolegle do podłużnej osi 986 elementu 854. Przy łączeniu

179 062 panelu razem, kołek 978 i część kołkowa 982 są umieszczone odpowiednio w otworach 940 i 938, jak pokazano na fig. 42.

Na figurze 47 pokazano arkusz drucianej siatki 988, ułożony na płasko i przycięty na odpowiedni rozmiar wykończonego panelu dachowego. Na drucianej siatce 988 zostaje ułożona przycięta na rozmiar papa smołowana 990. Na tej smołowanej papie 990 zostaje ułożona pierwsza styropianowa płyta 992, mająca część ι.Νί'1ιονν;ι9941 część nadwieszoną996.Styropianowa płyta posiada podłużne wgłębienia 998 i 1000, przechodzące wzdłuż jej krawędzi i posiada liczne poprzecznie biegnące wgłębienia 1002,1004, 1010, 10121 1014. Ponadto, styropianowa płyta posiada pierwsze i drugie przecinające się średnicowo przechodzące wgłębienia 1016 i 1018 oraz posiada trzecie i czwarte przecinające się średnicowo wgłębienia 1020 i 1022. Przecinające się średnicowo wgłębienia 10181 1016 przechodząpomiędzy średnicowo przeciwległymi narożami części dachowej 994. Przecinające się średnicowo wgłębienia 1020 i 1022 przechodzą pomiędzy średnicowo przeciwległymi narożami nadwieszonej części 996.

Styropianowa płyta 992 zawiera ponadto wgłębienia przytrzymujące ramę (nie pokazane), w których sąumieszczone elementy ramowe 850, 852, 854, 856 i 858. Gdy elementy ramowe są włożone do tych wgłębień, wówczas w otwory 940 i 938 pokazane na fig. 42 jest włożony kołek 978 i część kołkowa 982 pokazana na fig. 46. Podobnie, wystające kołki na elemencie ramowym 858 z fig. 47 sąumieszczone w otworach 944, 946, 948 i 950, odpowiednio na fig. 44, zaś wystające kołki na elemencie ramowym 856 sąumieszczone w odpowiednich otworach (nie pokazanych) w części końcowej 862.

Na figurze 48 pokazano śrubę dwustronną 1024 przyłączoną do jednego z haków 870. Do śruby dwustronnej 1024 jest przytwierdzone wydłużalne sprężyście, elastyczne cięgno naprężające 1026, które biegnie pomiędzy hakami 870 na elemencie ramowym 850 i 852, tak, że cięgno to posiada liczne części leżące w pierwszych i drugich podłużnych wgłębieniach i w każdym z wgłębień poprzecznych. Ponadto, cięgno posiada części 1030 i 1032 przechodzące w przecinających się średnicowo wgłębieniach 1016 i 1018.

Podobnie, nadwieszona część posiada śrubę dwustronną 1034 przyłączoną do haka 872, przy czym do śruby dwustronnej 1034 jest przytwierdzone wydłużalne sprężyście, elastyczne cięgno 1036. Cięgno 1036 przebiega pomiędzy hakami 972 i 974 na elementach ramowych odpowiednio 852 i 850, tak, ze cięgno posiada części 1038, które leżą w przechodzących poprzecznie i podłużnie wgłębieniach oraz posiada części 1040 i 1042, które lezą odpowiednio w przecinających się średnicowych wgłębieniach 1020 i 1022. Po przytwierdzeniu cięgien, części krawędziowe papy smołowej 990 i druciana siatka 988 sązagięte ponad odpowiednimi sąsiednimi elementami 854, 856, 850 i 852.

Na figurze 49 pokazano panel zawierający ponadto pierwszą i drugą część siatki odpowiednio 1044 i 1046. Pierwsza część 1044 jest przycięta tak, aby pasowała pomiędzy odpowiednimi krzesełkowymi hakami podporowymi 872 na elementach ramowych 8501 852 i pomiędzy krzesełkowymi hakami podporowymi 884 i 896 na elementach ramowych 854 i 858. Druga warstwa siatki 1046 jest przycięta tak, aby rozciągała się pomiędzy krzesełkowymi hakami podporowymi 876 na nadwieszonej części 866 elementu ramowego 850 i 852. Ponadto, druga druciana siatka przechodzi pomiędzy krzesełkowymi hakami podporowymi 898 i 884 na elementach ramowych odpowiednio 858 i 856. Następnie do odpowiednich obwodowych elementów ramowych 854, 856, 850 i 852 zostaje przytwierdzona krawędź ustalająca beton 1048, biegnąca po całym obwodzie panelu, obejmującym zarówno część dachow^jak i część nadwieszoną.

Teraz ponad siatkowym materiałem 1044 i 1046 jest zalewana mieszanina betonowa, tak, ze beton przepływa przez siatkę 1044 do przechodzących poprzecznie, podłużnie i średnicowo wgłębień w częściach dachowych i nadwieszonych styropianowej płyty. W ten sposób zostaje ukończona strona sufitowa panelu dachowego.

Następnie panel zostaje obrócony górą w dół względem ukierunkowania pokazanego na fig 49 i beton jest zalewany na drucianą siatkę (999, me pokazaną) dla utworzenia powierzchni dachowej (me pokazanej).

179 062

Na figurze 50 pokazano część panelu dachowego w przekroju, która zawiera stronę sufitową 1050 i stronę dachową 1052 Strona sufitowa zawiera beton, który posiada płaską część 1056 przechodzącą wzdłuż całej szerokości i długości panelu i posiada część żebrową 1054, która rozciąga się prostopadle do płaskiej powierzchni we wgłębieniu 1002. Pozostałe wgłębienia w płycie styropianowej mająrównież podobne części żebrowe. Siatka 1044jest umieszczona w obrębie pierwszej płaszczyzny 1058, zaś przechodzące średnicowo części elastycznego cięgna są umieszczone w drugiej płaszczyźnie 1060. Podłużnie i poprzecznie biegnące części cięgna 1026 lezą w trzeciej płaszczyźnie 1062. Pierwsza, druga i trzecia płaszczyzna są równoległe i rozstawione względem siebie. Cięgno 1026 leżące w trzeciej płaszczyźnie 1062 jest tym samym usytuowane w odstępie od części cięgna 1032 leżącej w drugiej płaszczyźnie 1060. Nadaje się w ten sposób dodatnie i ujemne wzmocnienie panelu. Zewnętrzna siatka 999 leży w czwartej płaszczyźnie 1064 Beton 1066 tworzy powierzchnię dachową panelu i jest osadzony wewnątrz niewielkich zewnętrznych wgłębień 1068 utworzonych w płycie styropianowej 992.

Na figurze 51 pokazano gotowy panel 1070 według wynalazku. Gotowy panel zawiera powierzchnię sufitową 1072, pierwsze i drugie części łączące szczyt 107411076, pierwsze i drugie części łączące ściany 1078 1 1080 oraz pierwsze i drugie części łączące rynnę 1082 i 1084. Pierwsze i drugie części łączące szczyt 1074 i 1076 łączą panel z sąsiednim panelem, tworząc szczyt dachu domu. Drugie części łączące szczyt 1074 i 1076 odpowiadają częściom końcowym 860 elementów ramowych 850 i 852. Podobnie, części łączące ścianę 1078 i 1080 odpowiadają częściom łączącym pokazanym na fig. 43 i 44 i oznaczonym 868 na fig. 40.

Na figurze 18 pokazano dwa panele zewnętrzne, takie jak pokazane na fig. 28, oznaczone 406 i 408. Trzecia i czwarta wystająca część 646 i 648 panelu 406 wystaje w dół dla połączenia z kołnierzami odpowiednio 3821 380. Trzecia i czwarta wystająca część panelu 408 wystaje w dół dla połączenia z kołnierzami 172.

Dla ułatwienia połączenia zewnętrznych paneli z kołnierzami, zastosowano łączniki 1090 i 1092, odpowiednio o kształcie W i T. Łączniki 1090 o kształcie W są stosowane w narożach utworzonych przez przylegające zewnętrzne panele, zaś łączniki 1092 w kształcie T są stosowane do połączenia ustawionych w jednej linii, sąsiadujących paneli zewnętrznych.

Łączniki w kształcie W zawierają pierwszą i drugą płaską część 1094 i 1096 oraz część ścienną w kształcie W oznaczoną 1098. Płaskie części 1094 i 1096 mają odpowiednie otwory kanałowe 1100 i 1102 i mają odpowiednie otwory nagwintowane 1104 i 1106. Części ścienne mają otwory odpowiednio 1108 i 1110.

Podobnie, ukształtowany w kształcie T łącznik posiada pierwszą i drugąpłaską część 1112 i 1114 oraz pionową część ścienną 1116 o charakterystycznym kształcie T. Każda z płaskich części posiada odpowiednie otwory kanałowe 1118 i 1120 i ma odpowiednie otwory łączące 1122 i 1124. Ponadto, część ścienna 1116 posiada pierwszy i drugi otwór 1126 i 1128 w sąsiedztwie pierwszej i drugiej płaskiej części odpowiednio 1112 i 1114.

Zewnętrzne panele są przyłączone do panelu podłogowego 370 przez najpierw łączenie łącznika w kształcie W i łączników w kształcie T do naroży i odpowiednio części bocznych. Panele 406 i 408 są umieszczone we właściwym połączeniu, a następnie części łączące 646 i 648 panelu 406 zostają umieszczone na odpowiednich płaskich częściach 1114 i 1094. Podobnie, części łączące 646 i 648 panelu 408 zostają umieszczone na płaskich częściach 1096 i 1112, odpowiednio.

W przypadku panelu 408, otwory 474 w częściach łączących 646 sąustawione w jednej linii z otworami odpowiednio 1110 i 1126. Ponieważ otwory 474 są nagwintowane, zatem po prostu można przełożyć śrubę przez otwór 1110, zaś druga śruba może być przełożona przez otwór 1126 i połączona gwintowo z otworami 474 na odpowiednich przeciwległych częściach końcowych panelu. Panel zostaje w ten sposób przytwierdzony do łączników w kształcie W i w kształcie T.

W przypadku naroża, pionowa płyta 168 panelu podłogowego 370 posiada otwór 182, który łączy się z odpowiadającym otworem (476, nie pokazanym na fig. 18) na przeciwległej stronie części łączącej 646 panelu 408. Śruba jest wkładana przez otwór 182 i jest łączona gwintowo z otworem 476 po przeciwnej strome części łączącej 646. Przeciwległa część końcowa panelu 408

179 062 jest przytwierdzona do naroża 171 w podobny sposób. Panel 406 jest przytwierdzony do naroży 177 i 173 w sposób podobny. W ten sposób do paneli podłogowych i fundamentu zostają przyłączone panele zewnętrzne

Panele wewnętrzne sąłączone do paneli podłogowych w sposób podobny do łączenia paneli zewnętrznych. Panele wewnętrzne, pokazane najlepiej na fig. 38, mają odpowiednie wystające w dół części łączące 820 i 824. Każda z wystających w dół części łączących 820 i 824 posiada odpowiedni nagwintowany otwór 704. Po przeciwnej stronie wystających części jest dostępny odpowiedni otwór 706 (nie pokazany), jak pokazano na fig. 32.

Jak pokazano na fig. 18, dla zainstalowania paneli wewnętrznych, wystające części 820 i 824 zostająumieszczone w gniazdach 1130 i 1132 utworzonych pomiędzy odpowiednimi płytami 168 sąsiednich paneli podłogowych. Każda z płyt posiada odpowiedni otwór 182, który jest ustawiony w jednej linii z otworem 704 (i 706), gdy panel wewnętrzny jest umieszczony we właściwym miejscu. Przez otwory 182 może być przełożony nagwintowany środek przytwierdzający, taki jak śruba, która gwintowo łączy się z otworami 704 i odpowiednio 706 dla przytwierdzenia panelu wewnętrznego do paneli podłogowych. Podobna procedura jest przeprowadzana dla przytwierdzenia innych paneli wewnętrznych do paneli podłogowych.

Należy uwzględnić, że wystające w dół części łączące 820 i 824 mają otwory pokazane na fig 31 jako 700, 7021 705 do prowadzenia przewodów z elementów fundamentu do indywidualnych paneli wewnętrznych.

Jak pokazano na fig 1, przy wewnętrznych i zewnętrznych panelach przytwierdzonych do podłogi i elementów fundamentu, otrzymuje się gotową pierwszą kondygnację 1139 domu. Do paneli tworzących pierwszą kondygnację można przytwierdzić dodatkowe zewnętrzne i wewnętrzne panele dla utworzenia drugiej kondygnacji 1141 domu

Jak pokazano na fig. 28 i 38, zarówno zewnętrzny panel z fig. 28 jak i wewnętrzny panel z fig. 38 mają wystające w górę części łączące panele. W stosunku do zewnętrznego panelu z fig. 28, części łączące oznaczono 6421 650. W stosunku do wewnętrznego panelu pokazanego na fig. 38, części łączące oznaczono odpowiednio 818 i 822.

Części łączące 642, 650, 818 i 822 z fig 28 i odpowiednio 41 są podobne do wystających pionowo części kanałowych 66 i 76 pokazanych na fig 3. Tak więc, podłogowy element panelowy będzie pełnił funkcję sufitu dla pokoju na pierwszym piętrze domu i będzie pełnił funkcję podłogi dla drugiego piętra domu. Tak więc podłogowy panel jest zainstalowany na elementach łączących w sposób podobny do sposobu, w jaki panel podłogowy 370 został zainstalowany na elementach fundamentu, jak pokazano na fig. 18. Na fig. 1 pokazano drugą grupę wstępnie wytworzonych zewnętrznych paneli ściennych 28, które sąw ten sposób zainstalowane na panelach pierwszej kondygnacji 1139

Jak pokazano na fig. 52, druga grupa wstępnie wytworzonych zewnętrznych i wewnętrznych paneli 28 i 30 tworzy układ części łączących 642,650, 818, przy czym układ ten jest podobny do wystających pionowo kołnierzy 70, 72, 124 pokazanych na fig. 3. Do tych pionowych części łączących 642, 650, 818 i 822 mogą być przytwierdzone dodatkowe panele podobne do pierwszych i drugich grup wewnętrznych i zewnętrznych paneli dla utworzenia domu lub konstrukcji mającej dowolną liczbę kondygnacji. Jednakże w rozwiązaniu zalecanym, dom zawiera jedynie pierwszą i drugą kondygnację i z tego względu ponad panelami 28 drugiej kondygnacji zainstalowane są liczne panele dachowe.

Po ułożeniu na miejscu drugiej grupy paneli zewnętrznych 28 drugiej kondygnacji, do pionowych części łączących odpowiednio 642, 650, 818 i 822 zostaje przytwierdzony trzeci panel podłogowy 32. Trzeci panel podłogowy 32 pełni funkcję sufitu dla pokoju obudowanego zewnętrznymi panelami 28 i wewnętrznymi panelami 30 Jednakże trzecia podłoga 32 posiada górną powierzchnię 1140, która pełni funkcję części strychowej domu.

Panel strychowy 1142, o konstrukcji podobnej do wewnętrznego panelu opisanego na fig 30 do 38, posiada części łączące 1144, 1146,1148 i 1150. Te części łączące są podobne do części łączących 818, 820, 822 i 824 pokazanych na fig. 38. Panel strychowy 1142 posiada ten sam wymiar podłużny, co wewnętrzny panel z fig 38, jednakże panel strychowy 1142 posiada w przybli22

179 062 żemu połowę wymiaru pionowego wewnętrznego panelu pokazanego na fig. 38. Następnie zostaje zainstalowany panel dachowy 1070 pokazany na fig. 51, z drugimi częściami łączącymi szczyt 1074 i 1076 (nie pokazanymi), przyłączonymi do części łączących 1144 i 1148 i z częściami łączącymi 10781 1080 (nie pokazanymi), przyłączonymi do części łączących 6501 642 panelu zewnętrznego 28 drugiej kondygnacji.

Na figurze 53 pokazano część łączącą 1144, która posiada odpowiednio pierwszy, drugi i trzeci nagwintowany otwór 1152, 1154 i 1156. Dla zainstalowania paneli dachowych 1070 i 1158, części 914 łączące płyty są przyłożone po przeciwległych bokach 1160 i 1162. W tym położeniu, płyty łączące 926 odpowiednich paneli dachowych 1070 i 1158 są przytrzymywane na wierzchu części łączącej 1144, tak że otwory 928 w odpowiednich częściach kołnierzowych są ustawione w jednej linii. Umożliwia to włożenie śruby 1164 przez otwory 928 i przytwierdzenie jej w nagwintowanym otworze 1156. Ponadto, otwory 916 w częściach łączących płytę 914 są ustawione w jednej linii z pierwszym i drugim nagwintowanym otworem odpowiednio 1152 i 1154, co umożliwia połączenie gwintowe pierwszych i drugich śrub 1166 i 1168 z nagwintowanymi otworami 1152 i 1154 dla przytwierdzenia paneli dachowych na miejscu

Jak pokazano na fig. 54, dla zainstalowania części łączącej 1078 panelu dachowego 38, łącznik 1170 w kształcie T, mający część poziomą 1172 oraz pierwszą i drugą część pionową 1174 i 1176 jest umieszczony na wierzchu kołnierza 172 trzeciego panelu podłogowego 32. Pozioma część 1172 spoczywa na części kołnierzowej 172, zaś płyta 958 wystającej części 954 spoczywa na poziomej części 1172. Gdy łącznik 1170 w kształcie T i wystająca część 954 oraz panel podłogowy 32 sąumieszczone jak pokazano na fig. 4, wówczas otwór 962 jest ustawiony w jednej linii z otworem 182 w płycie 168 panelu podłogowego 32, a zatem przez otwór 182 może być przełożona śruba 1178 dla połączenia gwintowego z gwintowanym 962. Podobnie, pierwszy i drugi otwór 1180 i 1182 są umieszczone w pierwszej i drugiej pionowej części 1174 i 1176 elementu 1170 w kształcie T. Otwór 1180 jest ustawiony w jednej linii z nagwintowanym otworem 960 w wystającej części 954, a zatem można w niego włożyć śrubę 1184 dla połączenia gwintowego z gwintowanym otworem 960 dla przytwierdzenia wystającej części 954 do łącznika 1170 w kształcie T. Podobnie, otwór 1182 jest ustawiony osiowo w zgodności z nagwintowanym otworem 1186 w części łączącej 642 panelu 28.

Ponadto, otwór 182 w płycie 168 jest ustawiony osiowo z nagwintowanym otworem 1188 na części wewnętrznej łączącej części 642, przez co przez otwór 182 może być przełożona śruba 1190 dla gwintowego połączenia z nagwintowanym otworem 1188 dla przytwierdzenia trzeciego panelu podłogowego do części łączącej 642. W ten sposób panel dachowy 32 zostaje przytwierdzony do trzeciego panelu podłogowego 32 i części łączącej 642. Inne panele dachowe są przytwierdzone w sposób podobny.

Powracając do fig. 1, dom 10 jest utworzony przez zmontowanie licznych paneli. Należy uwzględnić, ze pomiędzy sąsiednimi panelami istnieją niewielkie szczeliny 1196, przez co jest wyeliminowana ciągłość części ściennych rozciągających się wzdłuż ścian bocznych oraz ściany przedniej i tylnej budynku. Ściany boczne oraz ściana przednia i tylna budynku są utworzone z wielu nieciągłych części panelowych połączonych razem. Umożliwia to panelom nieznaczny ruch względem siebie, który w efekcie umożliwia względny ruch części ścian utworzonych przez nieciągłe panele. Ponieważ nie występuje jedna ciągła ściana, zatem tego rodzaju ruch stwarza mniejsze prawdopodobieństwo wytworzenia się pęknięć w powierzchniach ścian i tym samym zostaje utrzymana integralność strukturalna ściany oraz jej wygląd. Istniejąjednakże niewielkie szczeliny 1196, które w czasie montażu są wypełniane ognioodpornym elastycznym szczeliwem, takim jak silikon z włóknem ceramicznym lub rozszerzalnąelastycznąpianką, która umożliwia ruch paneli względem siebie przy jednoczesnym utrzymywaniu w szczelinach szczelności względem powietrza.

Konstrukcja według wynalazku jest szczególnie przystosowana do wytrzymywania momentów sił, wytwarzanych przez siły sejsmiczne lub siły ognia artyleryjskiego.

Tak więc, panele mają możliwość nieznacznego ruchu względem siebie dla absorbowania takich sił. Panele są zatem elastyczne względem siebie. Należy uwzględnić, że poziome części

179 062 każdego z paneli ściennych sąw zasadzie połączone z pionowymi częściami paneli ściennych za pomocą kołków, które umożliwiają pionowy ruch poziomych elementów ramowych względem elementów pionowych. Ponadto, ponieważ cięgna naprężające w każdym panelu sązastosowane do odchylenia elementów ramowych wewnętrznie w kierunku części wewnętrznej każdego panelu, zatem cięgna naprężające mogą rozciągać się lub kurczyć nieznacznie w przypadku dodatniego lub ujemnego obciążenia wywieranego na panele, i w ten sposób mogą być absorbowane dodatkowo siły wywierane na panele i elementy ramowe poprzez sprężystość cięgna naprężającego. W szczególności jest to uzyskiwane przez zastosowanie średnicowo przebiegających cięgien naprężających w płaszczyźnie równoległej i usytuowanej w odstępie od poprzecznych i podłużnych części cięgien naprężających.

Siły sejsmiczne wywierane na fundament są absorbowane przez połączenia w fundamencie. Momenty i siły szczątkowe sąprzekazywane do paneli przyłączonych do fundamentu, a więc do konstrukcji ramy przestrzennej, utworzonej przez połączone panele. Dodatkowe siły resztkowe sąprzekazywane do konstrukcji w każdym panelu, a zwłaszcza do siatki, cięgien i betonu. Siatka i cięgna są sprężyste i absorbują większość sił resztkowych i momentów. Tak więc, wielkość sił i momentów, która ostatecznie dochodzi do betonu tworzącego panel jest zminimalizowana, co zmniejsza niebezpieczeństwo powstawania pęknięć w betonowych częściach panelu Powierzchnie podłogi, ścian i sufitu domu pozostają tym samym w zasadzie pozbawione pęknięć, nawet po wystąpieniu aktywności sejsmicznej lub bliskiego ognia artyleryjskiego.

Ponadto, według wynalazku otrzymuje się konstrukcję, która jest stabilna dynamicznie przy rozmaitych warunkach wiatrowych. Ponieważ konstrukcja jest zbudowana z licznych paneli, zatem obszar powierzchni, na którą oddziaływuje wiatr jest zredukowany, w stosunku do jednostkowej ściany konwencjonalnej konstrukcji domu. Każdy panel samoistnie może wytrzymywać zarówno naprężenie jak i ściskanie, a zatem może absorbować siły skierowane wewnętrznie (obciążenie dodatnie) oraz siły skierowane zewnętrznie (obciążenie ujemne).

Przykładowo, siła zewnętrzna działająca-poziomo w stronę do budynku wywiera dodatnie obciążenie na zewnętrzny panel ścienny. Środkowa część tego panelu może poruszać się nieznacznie do wewnątrz, powodując rozciąganie cięgien naprężających na częściach strony pierwszej i strony drugiej panelu, przy czym cięgna naprężające sprężyście przeciwstawiają się takiemu rozciąganiu i odpowiednio absorbują siłę. Siła przykładana w kierunku przeciwnym (od budynku) stanowi obciążenie ujemne i jest absorbowana w podobny sposób, gdy środkowa część panelu porusza się nieznacznie na zewnątrz dla absorbowania siły, a następnie powraca do swego położenia początkowego.

Powyższe panele i łączniki umożliwiają szybkie i wydajne wznoszenie trójwymiarowej konstrukcji budynku. Ponieważ panele są wstępnie wytworzone, zatem cały proces wytwarzania paneli może być zakończony w fabryce. W szczególności, można dobrać i kontrolować agregaty zastosowane do wytwarzania betonu dla zapewnienia jednolitości, ponadto beton może być utwardzony w warunkach kontrolowanych, i może być zagruntowany, malowany, wypalany lub może mieć nałożone dowolne inne wykończenie architektoniczne.

Ponadto, konstrukcyjne komponenty stalowe mogą być przycinane precyzyjnie i formowane z zastosowaniem kontroli komputerowej. Poza tym, miejsce wznoszenia konstrukcji wymaga jedynie wyposażenia w konieczne śruby i narzędzia dla przymocowywania paneli razem, dźwigu do podnoszenia paneli na miejsce, oraz palnika do odcinania jakichkolwiek niepożądanych, wystających części łączących paneli Ponadto, panele są wystarczająco solidne, aby można je było łatwo transportować w specjalnie zaprojektowanym pojemniku transportowym mającym konwencjonalne wymiary pojemnika transportowego. Tak więc, prefabrykowane panele są łatwo transportowane z fabryki na miejsce budowy.

Na figurze 55 jest przedstawione następne zastosowanie paneli do wznoszenia wieżowca według wynalazku Konwencjonalny wieżowiec zwykle zawiera liczne pionowe kolumny 1200 ustawione w układzie prostokątnym w widoku z góry, oraz liczne poziome elementy poprzeczne 1202 ustawione w liczne rozstawione poziomo płaszczyzny 1204, 1206,1208,1210,1212,1214 wzdłuż kolumn pionowych.

179 062

Pionowe kolumny 1200 i poziome elementy poprzeczne 1202 stanowią główne komponenty strukturalne wieżowca. Przez zwymiarowame elementów poprzecznych dla strukturalnej integralności i poprzez odpowiednie rozstawienie płaszczyzn można łączyć razem panele zewnętrzne 1216, wewnętrzne 1218 i podłogowe 1220 według wynalazku dla utworzenia modułu 1222, o wysokości przykładowo trzech kondygnacji, o szerokości trzech jednostek i długości czterech jednostek, przy czym każda jednostka stanowi indywidualne mieszkanie lub biuro.

Tak więc, wieżowiec może być zbudowany w postaci modułowej, eliminując zalewanie każdej podłogi betonowej wieżowca, jak jest to czynione konwencjonalnie.

Poszczególne wewnętrzne lub graniczne panele, które leżą w sąsiedztwie pionowych kolumn lub elementów poprzecznych są połączone za pomocą środków łączących przyłączonych do każdego panelu z odpowiednimi sąsiednimi pionowymi i poziomymi elementami 1200 i 1202, tak, że powstaje rama przestrzenna, utworzona przez elementy ramowe każdego panelu i poprzez pionowe i poziome elementy wieżowca Powstaje w ten sposób stosunkowo duża, jednostkowa rama przestrzenna, przy czym ta rama przestrzenna tworzy układ wytrzymałych na rozciąganie jednostek pomiędzy rozstawionymi względem siebie płaszczyznami pionowymi. Wystające części paneli w kierunku równoległym do części krawędziowej panelu pełmąfunkcję środków łączących i podlegają elastycznemu odkształceniu pod działaniem sił sejsmicznych, przy czym taka rama przestrzenna posiada wszystkie korzyści opisane powyżej, włączając w to zdolność do absorbowania momentów i sił wytwarzanych przez aktywność sejsmicznąlub ogień artyleryjski. Ponadto, tego rodzaju wieżowiec wykazuje wszystkie korzyści paneli, łącznie ze zdolnością do absorbowania momentów resztkowych bez pękania powierzchni betonu i zdolnością do wytrzymywania i rozkładania sił obciążenia wiatru.

Na figurze 56 pokazano sposób, w jaki można przeprowadzić łatwo transport paneli przez łączenie razem dla utworzenia pojemnika transportowego 1230. Panele podłogowe są połączone razem dla utworzenia ośmiu naroży pojemnika, z których jedynie siedem pokazano odpowiednio jako 1232,1234, 1236, 1238, 1240, 1242 i 1244, i czterech łączników części środkowych, z których pokazano jedynie trzy jako 1248, 1250 i 1252.

179 062 ¹⁷θ 165 150 156

179 062

Fig©

179 062

216 229 234 232 217

Fig.5

Fig. 6

179 062

223

243

X \ ___* I

1__'

4'Λ

ΘFig,?

-314

Λ'

-341 —^h-6th·

-248

-222

-152

-242

-228

-232

-234’

-2nd — '—312 —225 —308 —340 ^x—310

-Ist = =₃F_d=^5th'

244

221

179 062

Fig· ⁸

302

278

306.

ł τ

276 298 1'

300

280 i

ι ; 302 302

304

Fig. 9

179 062

Fig. 40

179 062

322 196 155

232 292

294 :·. 292 326

196 284 196 286

282 290 232

Fig. Ή

179 062

Fig, 42

179 062

-152 _334 ,—246 —150/—330/—270 —332 153 / /

-272 /

/

338 - 341 —

154336 — 155 —

Fig.^3

179 062

Fig. ©

179 062

Fig -16

179 062

170

370

170

374

172 173

170

177 172

170

Fig . 17

179 062

F>g·

179 062 λ—491 /-570

-500 —422 —504

570- i ,-502 ⁴⁹¹ -570 ι 570442 / 528 51524 512526

-η—τ ΤΓ

-520

520554

558 —420

542

436

-444

512 514—

530 — 534 -522

538

-519

434

η.....ξ¹

528

446—Λ n -rtOA ' ~⁵¹⁴

526 ⁵¹²

-430 — 570 -491

-424 —550 —546

-428

-550

-566 ’ .

-548 —552

-556 440

-564 ⁵⁶⁸~

562

438

432

-560

-532

536

-540

-512

522

-514

530

-532 -512 / -514 ' ' 448ι * — 1 X -Ł--U— A.-12.

570- _AQ(, ⁵⁷ — 506 57Q_ —510 426 57Q—

570— 491 —

-Fig> 20

-508

Fig· &

179 062

Fig. 2Z

179 062

Fio. 23

179 062

572 576 592

592

578 i

588 583 584

592 592

596 582 594

580

594

Fig.· .2Λ

179 062

J XI li Ll l U U l I I U i 14 t-U ł ΙΑΧίΙ.Ι lUlUUi u II LU u

570 491

491 570

570 491

570

570 580 610' ' ,570 '600. ·

598 612

Fig491

179 062

514

512

514 626

;514 582 426 530 532 514 ,

438 '514 512 514 626 514 596,

592 '

436 440

594 530 514

512

514

438

Fig. 2ι6

179 062

634

** »* ‘ ¹ 1,1 1.1 t.1 Γ. I t ?l tt t M I ł I ¹

ΊΓΐΥπτί u i i i fu i! i u'n*ti i i*i u (*j j u‘u p^uAi i ή u

578

634 580

582

Fig· 27

179 062

642 640 638 650

646 572 636 648

Fig. Άβ

179 062

Fig. 29

179 062

740

674

742

682

-688

688Ί “* I f

l

-670

672684

-678

680-686

686- *- Λ-¹—

740

676

742

Fig. 3°

179 062

708-

Fig. 31

Fig. 32

179 062

744

764

768

750

Τ'

Ó

746 ! 752 ! 762

748 766 740 770

Fig.

Fig. £3

179 062

Fig. 35

179 062

774 ι

720 674 ' 794 ί

752 682 804 ι72ο ;

752

Fig. 36

179 062

682 808

810 674 806 766 . ₈₁₂ .

! . ·

676

Fig. 37

179 062

704 820 ^{824 704}

Fig. 38

179 062

724

2nd

837 · 846 840

835

768 758

-826

5th . 3rd 722

832 st

Fig. 39

179 062

860

870 850 864 i 872 i I

I I i i ' i ; ! :

862

868 866 874' ! 876 □Z

878

882

854

884

880

Γ~Γ

860 : 872 ;

870 852 864

886896892890888-898

-894

-858 ; 876

868 866 872

862

-878

-882

-856

-884

-880

179 062

912 938 926 920 -9W 906 940 900 860

912

928

926

Fig.

920

179 062

900 868

1	-1--7^-	-f-		] ?! ’	---. -
ί	U /“MN			ι żTrt. ,ιι	!
ί 1	.. 1 1 » » 1 Π	0 3		¹	[	1 ι
1 1 : ^Γ ί	¹ 1 ι ::	14 1} Η		¹ ί ί	~ Ί	i 1
		JL	.....Ł		1

^ν „ 902

Fig·

954

179 062

964 968 878 , I }

964 ⁹⁷⁸

Figi 96

179 062

1008

1002 1004 1006 ^:

1010

1012

1018 1016 1000 852

Fig.

179 062

1018 850

1038

1036

856

1026

1024

1034

ΙΙΙΗΙΙΗΙψΙΜΜ^ *1030

1016 θ52

1020 .

870 ! 872

1040

Fig - 98

179 062

Fig. 49

179 062

1064 998 1052 1053 992 1066 1068 . ' ' . I . : ' ¹ i

I

1032

1058

Fig. 50

179 062

1074 (ZŁ

1070 1078 1082

1076

1072

1080 1084

Figi 54

179 062

1158 926 1156 1070 : 1164: 926

928i ‘ 928 i I

Fig. 53

179 062

Fig.

179 062

Fig. 55

179 062

I

232 156

150

158 ι

τζΕΙ

-Γ» T i f » ł—Tł 'ł-r“ i :

204l 204 204

-228

196

-Fig. 6 -Fig. 7 -216

1961 196 200 , ’ T '^r

204 2041

196 196 / ·

266 —' ' 262 2607

204 j204 .196 196 —268

-260 !,' i'ni'

204 i 204 ;204

196! 196 196 196

202 ²¹⁶

-153

-152

245

-247

154-218

196

204

264

196 ^;204

218160

155

162

Fig. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 6,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1 Wieżowiec składający się z licznych pionowych członów, licznych członów poziomych i z licznych paneli budowlanych, przy czym pionowe człony leżą w oddalonych od siebie płaszczyznach pionowych, zaś człony poziome rozciągają się pomiędzy wspomnianymi członami pionowymi i są z nimi połączone, tak ze tworzą liczne płaszczyzny poziome przecinające wspomniane człony pionowe, natomiast panele budowlane rozmieszczone sąmiędzy wspomnianymi płaszczyznami poziomymi, przy czym każdy panel zawiera liczne elementy ramowe, środek łączący elementy ramowe w ramę leżącą w płaszczyźnie, zaś rama ta wyznacza obwód panelu ograniczający jego część wewnętrzną, oraz pierwszą wylewaną, stwardniałą masę, wylaną do wspomnianej wewnętrznej części ramy, między elementy ramy, znamienny tym, że każdy panel zaopatrzony jest w zespół odchylający (316, 318, 330, 346) przynajmniej jeden z elementów (150,152,154,155) ramy do wewnątrz i w zasadzie w płaszczyźnie ramy, w kierunku jej wewnętrznej części (270,272), przy czym wspomniany zespół odchylający (316,318,330,346) zalany jest pierwszą, stwardniałą masą oraz tym, ze każdy panel (1216,1218) połączony jest z panelem sąsiednim za pomocą sprężyście odkształcalnych środków łączących (642, 646, 648, 650), przy czym panele (1216,1218) połączone są w przestrzennąramę wyznaczającą układ komórek między poziomymi płaszczyznami (1204-1214), a płaszczyznami pionowymi, zaś środki łączące (642, 646, 648, 650), znajdujące się na panelach przylegających do członów pionowych i poziomych (1200, 1202) łączą przestrzenną ramę z tymi pionowymi i poziomymi członami.
2. Wieżowiec według zastrz. 1, znamienny tym, że środki łączące (642, 646, 648, 650) sąsiadujące panele i ramę przestrzenną z członami pionowymi (1200) oraz z członami poziomymi (1202) zaopatrzone sąw odpowiednie występy, wystające z paneli sąsiadujących ze słupami pionowymi i belkami poziomymi.
3. Wieżowiec według zastrz. 2, znamienny tym, że występy środków łączących (642,646, 648, 650) rozciągają się równolegle do krawędzi elementu ramy panelu i stanowią integralną część odpowiednich elementów (420,432) ramy panelu.
4. Wieżowiec według zastrz. 1, znamienny tym, że ze środkami łączącymi (642,646,648, 650) współpracują liczne łączniki (1248).
5. Wieżowiec według zastrz 4, znamienny tym, ze łączniki (1248) współpracujące ze środkami łączącymi panele, zaopatrzone sąw element współpracujący (1390) z dźwigiem montażowym.
6. Wieżowiec według zastrz. 5, znamienny tym, że element współpracujący (1390) zaopatrzony jest w adapter dźwigowy.