PL178512B1 - Rama włókiennicza - Google Patents

Abstract

1. Rama wlókiennicza, zawierajaca szkielet ramowy na którym jest osadzony ob- rotowo szereg wrzecion polaczonych z ze- spolem napedowym, przy czym na kazdym wrzecionie jest usytuowana cewka z nawi- nieta nie skrecana przedza, znamienna tym, ze kazde wrzeciono (8) zawiera poziomy wal obrotowy (8') zamocowany osiowo i obroto- wo w szkielecie ramowym (18) za posrednic- twem lozysk, przy czym na jednym koncu (9) walu obrotowego (8') jest usytuowany wspo- rnik (10) cewki (3), do którego jest zamoco- wany zespól skrecajacy (21) dwa wlókna w jedno, zas do drugiego konca walu obrotowego (8') jest zamocowany element napedowy (7). F i g . 3 PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazkujest rama włókiennicza, stosowana zwłaszcza do bezpośredniego podawania przędzy do zespołu zbiorczego przetwarzania przędzy, na przykład krosna, snowarki, lub zwijającego przędzę, na przykład przewijarki cewkowej. Rama tajest stosowana przy skręcaniu włókien z dwóch w jedno.

Znane jest urządzenie do tkania wstęgi materiału, na przykład pasa bezpieczeństwa lub pasa nośnego, w którym osnowę materiału wykonuje się z jednoczesnym skręcaniem przędzy, przy czym na krosno nakłada się wał tkacki z określoną liczbą nawiniętych nań, skręcanych włókien przędzy, lub stosuje się krosno wyposażone w wiele cewek ze skręcaną przędzą, z których przędzę podaje się do krosna.

178 512

W przypadku wykorzystania skręcanych włókien w charakterze osnowy, przeważnie sama operacja skręcania jest wykonywana poza warsztatem tkackim, przez wykonawców z zewnątrz. Zatem, w przypadku konieczności dostosowania stopnia skręcenia włókien, odpowiednio do żądanych właściwości dotykowych poszczególnych tkanin, nie jest możliwe dokonanie zmiany stopnia skręcenia po skręceniu przędzy, nawet jeśli okazuje się ona nieodpowiednia, a włókna skręcanej przędzy musząbyć wykorzystywane w dostępnej postaci. Ponadto długość przędzy nawiniętej na cewkę może być różna w przypadku różnych cewek powodując powstawanie znacznej ilości przędzy kwalifikowanej jako odpad.

Ponieważ długość skręcanej przędzy, nawiniętej na cewkę stanowi najwyżej połowę, a zwykle jedną trzecią, długości surowej przędzy zawartej w dużych pakietach, to konieczna jest wymiana cewki odbiorczej skręcanej przędzy na nową, i wiązania obu odcinków. Powoduje to nie tylko konieczność wykonywania kłopotliwych operacji ręcznych, lecz również zwiększenie ilości odpadu, ponieważ na odcinku związanym, przędza nie może być wykorzystana do wytwarzania tkaniny o dobrej jakości, i musi być kwalifikowana jako odpad.

W japońskim opisie patentowym, nr 57-029084, ujawniono ramę włókienniczą zaopatrzoną w zespół skręcający w postaci skrzydełek usytuowanych na cewkach, z nie skręconą przędzą, przy czym nie skręcona przędza jest skręcana równocześnie z podawaniem z cewki. Według tego rozwiązania możliwe jest osiągnięcie celu polegającego na podawaniu przędzy nie skręconej z dużych ładunków, równocześnie ze skręcaniem, do krosna, to jednak urządzenie to okazało się drogie w eksploatacji.

Z japońskiego opisu patentowego nr 60-189847 znana jest rama włókiennicza stosowana z zespołem sterującym zawierającym biegacz pierścieniowy, przy czym konstrukcja tej ramy jest mniej skomplikowana i stosunkowo mało kosztowna.

W obu powyższych znanych rozwiązaniach nie opisano kombinacje wału i przekładni stożkowej, wykorzystywane w charakterze napędowego wrzeciona, stanowiącego główną część urządzenia skręcającego. Jednakowoż, kombinacja ta jest mechanizmem skomplikowanym, co utrudnia zmniejszenie kosztu urządzenia.

Z japońskiego opisu patentowego nr 60-189846 znany jest sposób podawania dwukierunkowo skręcanej przędzy w kierunku S i Z. Jednak ten sposób, przy wykorzystaniu pojedynczego silnika, ogranicza się do sposobu zmiany kierunku obrotu polegającym na przekładaniu pasa. W sposobie tym stosuj e się dwa układy napędowe, i nie ma tam wzmianki o zmianie prędkości obrotowej, to znaczy stopnia skręcania, z podziałem na wiele stopni. Sposób ten jest realizowany za pomocą urządzenia zawierającego ramę włókienniczą zawierającą szkielet ramowy na którym jest osadzony obrotowo szereg wrzecion połączonych z zespołem napędowym, przy czym na każdym wrzecionie jest usytuowana cewka z nawiniętą nie skręcaną przędzą.

We wspomnianych powyżej znanych rozwiązaniach, zakłada się, że prędkość obrotowa wrzeciona jest ustawiona na stosunkowo niskim poziomie (standardowo 300 obr./min ponieważ stopień skręcania przędzy skręcanej wykorzystywanej do wyrobu tkanin wynosi 100 skrętek/m dla przędzy 1000 denierów lub 80 skrętek/m dla przędzy 1500 denierów. Gdy zastosowana rama jest dostosowana do tkania wyrobów tekstylnych o dużej gęstości wątku, na przykład tkaniny kordowej, to przędza nie otrzymuje w zasadzie żadnego skrętu, ponieważ prędkość obrotowajest za mała dla osiągnięcia odpowiedniego skręcania. Poza tym, tego typu rama włókiennicza nie może być stosowana, w przypadku gdy osnowa tkaninyjest przędząo wysokim stopniu skręcania.

Rama włókiennicza, według wynalazku, zawierająca szkielet ramowy na którym jest osadzony obrotowo szereg wrzecion połączonych z zespołem napędowym, przy czym na każdym wrzecionie jest usytuowana cewka z nawiniętą nie skręcaną przędzą, charakteryzuje się tym, że każde wrzeciono zawiera poziomy wał obrotowy zamocowany osiowo i obrotowo w szkielecie ramowym za pośrednictwem łożysk, przy czym na jednym końcu wału obrotowego jest usytuowany wspornik cewki, do którego jest zamocowany zespół skręcający dwa włókna w jedno, zaś do drugiego końca wału obrotowego jest zamocowany element napędowy.

Korzystne jest gdy wał obrotowy pojedynczego wrzeciona zawiera wydrążone odcinki oraz co najmniej dwa łożyska usytuowane w centralnym obszarze wrzeciona, zaś wydrążone od178 512 cinki wału obrotowego sąusytuowane na obu jego końcach, przy czym wrzeciona są ułożone w szkielecie ramowym poziomo i równolegle względem siebie oraz sąpołączone ze źródłem mocy, za pośrednictwem elementu napędowego, przy czym wrzeciona są ruchome obrotowo w dwóch kierunkach, zaś element napędowy jest wybrany z grupy pasów lub łańcuchów i jest zamocowany do każdego wrzeciona oddzielnie.

Korzystne jest gdy na szkielecie ramowym, na przeciwległych końcach wrzeciona j est usytuowane oczko prowadzące, zaś na końcu wydrążonego odcinka wału obrotowego wrzeciona jest usytuowana prowadnica oczkowa połączona z prowadnicą wylotową, przy czym oczko prowadzące jest usytuowane w pewnej odległości od zewnętrznego końca wrzeciona, na przedłużeniu osi obrotu wydrążonego odcinka wału obrotowego.

Korzystne jest gdy cewka zawiera oprawę zaopatrzoną w odbiornik przędzy ukształtowany integralnie ze wspornikiem cewki oraz ukształtowaną w jedną część z przednim końcem odbiornika przędzy prowadnicę przędzy.

Korzystne jest gdy oprawa cewki ma od góry wycięcie, którego długość odpowiada w przybliżeniu dwóm trzecim ogólnej długości cewki z nawiniętą, nie skręconą przędzą.

Korzystne jest gdy wrzeciono na zmienny kierunek ruchu i prędkość obrotu.

Korzystne jest gdy element napędowy ma co najmniej jeden układ napędowy, zawierający silnik i pasy lub łańcuchy, przy czym każdy z układów napędowych jest niezależny i ma zmienny kierunek ruchu i prędkość obrotu.

Korzystne jest gdy element napędowy zawiera oddzielne silniki z których każdy jest bezpośrednio połączony z jednym z obrotowych wałów wrzeciona, przy czym silniki sąpołączone z co najmniej jednym układem napędowym, zaś każdy z układów napędowych ma zmienny kierunek i prędkość wirowania, niezależny od kierunku i prędkości wirowania pozostałych układów napędowych.

Korzystne jest gdy element napędowy zawiera silnik ze stojanem i cewką stojana oraz wirnik, którego rdzeń zawiera laminowane blachy ze stali magnetycznej, przy czym wał wyjściowy silnika stanowi środkową cześć wału wrzeciona.

Korzystne jest gdy cewka jest połączona z zespołem odbierania skręconego włókna mającego postać krosna, dziewiarki lub maszyny do wyrobu tkanin siatkowych, osnowarki, przewijarki cewkowej.

Rama włókiennicza, według kolejnego przykładu wykonania, zawierająca szkielet ramowy na którym jest osadzony obrotowo szereg wrzecion połączonych z zespołem napędowym, przy czym na każdym wrzecionie jest usytuowana cewka z nawiniętą nie skręconą przędzą charakteryzuje się tym, że każde z wrzecion ma poziomy wał obrotowy, którego środkowa część ma średnicę co najmniej równą średnicy obu części końcowych wału obrotowego, przy czym wał obrotowyjest zamocowany osiowo i obrotowo w szkielecie ramowym za pośrednictwem łożysk, zaś każdy koniec wału obrotowego ma odcinek podtrzymujący cewkę z nie skręconą przędzą, przy czym z tym odcinkiem wału obrotowego sąpołączone elementy napędowe.

Korzystne jest gdy wrzeciono ma na obu końcach mocujący wspornik, przy czym wrzeciono ma obrotowy, wydrążony w środku wał połączony z elementem i zespołem skręcającym oraz zespołem odbierania skręconego włókna, zaś pojedyncze wrzeciono zaopatrzone w co najmniej dwa łożyska usytuowane w części środkowej wału obrotowego, przy czym wrzeciona sąułożone poziomo w szkielecie ramowym i równolegle względem siebie z wielostopniową strukturę w kierunku pionowym patrząc z boku szkieletu ramowego, przy czym wrzeciona są zamocowane obrotowo w określonym kierunku za pomocąpojedynczego silnika i elementów transmisyjnych, w postaci pasów, łańcuchów, lub za pomocąpojedynczych elementów napędowych połączonych z każdym wrzecionem zamocowanym obrotowo w dwu kierunkach.

Korzystne jest gdy element napędowy ma zmienną prędkość i kierunek ruchu.

Korzystnejest gdy element napędowy zawiera co najmniej jeden układ mający silnik i pasy lub łańcuchy połączone ze środkową częściąkażdego wrzeciona, przy czym każdy z układów ma zmienny kierunek i prędkość obrotu i jest połączony niezależnie z wrzecionem.

178 512

Korzystne jest gdy element napędowy zawiera oddzielne silniki, z których każdy jest bezpośrednio połączony z jednym z obrotowych wałów wrzeciona, przy czym silniki sąpołączone z co najmniej jednym układem napędowym niezależnie za pomocą zespołu sterującego wrzeciona zawartego w danym zespole napędowym elementu napędowego.

Korzystne jest gdy element napędowy zawiera silnik ze stojanem i cewką stojana oraz wirnik z rdzeniem z laminowanych blach ze stali magnetycznej, przy czym wał wyjściowy silnika stanowi środkową część wału obrotowego wrzeciona.

Korzystne jest gdy zespół odbierania skręconego włóknajest krosnem, dziewiarką lub maszyną do wyrobu tkanin siatkowych, osnowarką, lub przewijarką cewkową. Korzystne jest gdy wrzeciono zawiera wspornik zaopatrzony w oprawę cewki i odbiornik przędzy ukształtowany ze wspornikiem w jedną część, oraz prowadnicę przędzy, ukształtowaną w jedną część z przednim końcem odbiornika przędzy.

Korzystne jest gdy oprawa cewki ma od góry wycięcie, którego długość odpowiada w przybliżeniu dwóm trzecim ogólnej długości cewki z nawiniętą, nie skręconą przędzą.

Urządzenie w którym nie skręcana przędza jest podawana bezpośrednio, w charakterze osnowy, z ramy snowarki jest bardziej korzystne z punktu widzenia wydajności produkcji w porównaniu z innymi znanymi procesami. Ponieważ wykorzystuje się surową przędzę w dużych pakietach, to niejest niezbędne wiązanie surowej przędzy podczas operacji tkania, zostaje wyeliminowany proces przewijania i zakładania osnowy, i w przypadku stosowania przędzy skręcanej nie jest konieczne uzależnienie się od zewnętrznych wytwórców skręcanej przędzy.

Proponowane urządzenie, według wynalazku, umożliwia pracę z różnymi rodzajami cewek z nie skręcaną przędzą, i dogodne wykorzystywanie przy wytwarzaniu nie tylko zwykłych tekstylnych wyrobów tkanych/dzianych i siatkowych, lecz również tkanin mocno tkanych z większą szybkością, ze względu na mniejszą gęstość wątku, na przykład tkanin kordowych, włącznie z tymi, w których w charakterze osnowy wykorzystywana jest przędza silnie skręcana, przy czym rama włókiennicza powinna nadawać się do produkcji przy bardzo małych kosztach i do wykorzystywania jako urządzenia tylko do odwijania i skręcania przędzy.

Zalety ramy według wynalazku, w porównaniu z tak zwaną podwójną skręcarką, konwencjonalną, a przez to różnice z tego wynikające są następujące:

(1) Bloki skręcaj ące umieszczone na obu końcach poj edynczego wrzeciona, ułożonego poziomo sąkonstrukcyjnie proste i obracająsię równocześnie. Dzięki temu osiąga się obniżenie kosztu urządzenia.

(2) Precyzyjna regulacja naprężenia, jak w przypadku skręcarki, nie jest konieczna, ponieważ skręcane włókna przędzy wyciągane z ramy włókienniczej i podawane do zespołu odbierania skręconego włókna (krosna lub snowarki) zawsze przechodzą przez rolkowy zespół napinający, tak że długość i naprężenie osnowy jest równomierne. Jeżeli taka regulacja okazuje się potrzebna, to można zastosować blok napinający, na górnym końcu cewki.

(3) Istnieje możliwość zmiany prędkości obrotowej w szerokich granicach, to otrzymuje się rozszerzenie zakresu zastosowań.

(4) Wrzeciona rozmieszczone sąblisko siebie co umożliwia ich zakładanie w prosty sposób i unika się zaczepiania skłębionej przędzy.

W przypadku ramy według niniejszego wynalazku, skręcone włókna podawane są do wspomnianego powyżej urządzenia (krosna lub snowarki). Liczba skrętów niezbędna do właściwego skręcenia przędzyjest określona prędkościąobrotowąwrzeciona oraz prędkościąwyciągania nie skręcanej przędzy z cewki.

Ze względu na to, że prędkość obrotowa wrzeciona może zmieniać się w szerokim zakresie, to możliwe jest otrzymanie wybranego stopnia skręcenia, niezależnego od prędkości odbierania przez krosno i/lub snowarkę, dzięki czemu rozszerza się zakres możliwych zastosowań.

Wyeliminowano również operacje zwykle niezbędne w przypadku stosowania skręcanych włókien przędzy, na przykład ładowania pakietu na skręcarkę lub przewijanie skręconej przędzy z cewki skręcarki, co spowodowało zmniejszenie czasu wytwarzania, kosztów i zwiększyło wydajność.

178 512

Pakiety przędzy w zwykle stosowanej postaci, na przykład z prostą rurą papierową, rurą stożkowąlub aluminiowącewkąwątkowąmogąbyć wykorzystywane, bez zmiany ich kształtu.

Ponieważ pakiet wstępnie skręconej przędzy stosowanej w konwencjonalnej włókienniczej ramie snowarskiej ma mniejszy ciężar (długość) przędzy w stosunku od dużych pakietów produkcyjnych przędzy (otrzymanych od wytwórcy włókien), to wynalazek zapewnia tę korzyść, że duże pakiety przędzy mogą być stosowane w nie zmienionej postaci.

(5) Ponieważ wrzeciono jako takie obraca się, a cewka z surową przędzą pozostaje nieruchoma, to możliwe jest napędzanie za pomocąjednego silnika wielu wrzecion. Również ponieważ na jednym wrzecionie znajdują się dwa urządzenia skręcające, to możliwe jest uproszczenie konstrukcji w celu zmniejszenia kosztu całego urządzenia.

(6) Nie występuje niebezpieczeństwo nieprawidłowego rozmieszczenia osnów przy mieszanym wykorzystywaniu przędzy ze skrętem S i przędzy ze skrętem Z do wyrobu tkaniny. Również, przy odpowiednim mieszaniu włókien przędzy o skręcie S i włókien o skręcie Z, eliminuje się z łatwością zniekształcenia wyrobu, które często występują przy stosowaniu twardej skręcanej przędzy.

(7) Jeżeli stosuje się wiele układów napędowych, to możliwe jest nadanie odpowiednich stopni skręcenia włóknom przędzy czyli osnowom wykonanym z różnych materiałów lub przeznaczonym do różnych zastosowań.

(8) Ponieważ stosunkowo twarda skręcana przędza wielowłóknowa podatna jest na kędzierzawienie w wyniku odnawiania się skrętu, to w tradycyjnych rozwiązaniach występuje konieczność obróbki zapobiegającej kędzierzawieniu. Natomiast według niniejszego wynalazku taka obróbka jest niekonieczna.

(9) Ponieważ według niniejszego wynalazku do różnych maszyn tekstylnych są podawane bezpośrednio dowolnie skręcone włókna, to możliwe jest dostosowanie stopnia skręcenia z potwierdzeniem właściwości dotykowych wyboru pozostającego jeszcze w maszynie, co umożliwia otrzymanie wyrobów o wyższej jakości, bez defektów spowodowanych jakościąprzędzy, w odróżnieniu od wyrobów wytwarzanych z gotowej skręconej przędzy.

(10) Znaną jest rzeczą, że przędza skręcana, wytwarzana w maszynie skręcającej zwykle ma wytrzymałość mniejszą, niż przędza surowa. W przypadku przędzy skręcanej, wytwarzanej według niniejszego wynalazku zmniejszenie wytrzymałości prawie nie występuje.

Przedmiot wynalazkujest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku na którym, fig. 1 przedstawiono ramę włókienniczą w przekroju i widoku z boku, fig. 2 - ramę włókienniczą z fig. 1, z ukazaniem układu napędowego wrzeciona i urządzeń skręcających dwa włókna w jedno, w częściowym, powiększonym widoku z góry, fig. 3 - urządzenie skręcające z fig. 2 widoku z góry i w powiększeniu, fig. 4 przedstawia fragment urządzenia z fig. 3 w częściowym przekroju, fig. 5 - silnik integralny z wałem napędowym wrzeciona, wykorzystywany według niniejszego wynalazku, w częściowym przekroju poziomym, fig. 6 (A) do 6(C) przedstawia ramę włókienniczą z urządzeniami skręcającymi dwa włókna w jedno według niniejszego wynalazku, odpowiednio, widoku z boku, z przodu i z góry, przy czym na odpowiednim wrzecionie zamocowany jest silnik przedstawiony na fig. 5, fig. 7(A) i 7(B) jest widokiem z boku i z przodu elementów zastosowanych w urządzeniu, fig. 8 przedstawia jeden z wariantów wykonania oprawy cewki, w widoku perspektywicznym, fig. 9(A) przedstawia konstrukcję ramy włókienniczej w widoku z boku, z wykorzystaniem oprawy cewki przedstawionej na fig. 8, oraz silnikiem stanowiącym napęd, fig. 9 (B) przedstawia zastosowanie pasa w charakterze środka napędowego, w widoku podobnym do poprzedniego, a fig. 10 przedstawia widok z przodu urządzenia z fig. 9(A) i 9(B).

Przedstawiona na fig. 1i 2 rama włókiennicza 1 zawiera szkielet ramowy 18 na którym osadzonych jest wiele wrzecion 8. Wrzeciono 8 podtrzymuje odpowiadającą mu cewkę 3, na której nawinięta jest nie skręcana przędza 2, i która jest obracana za pomocą odpowiedniego elementu napędowego 7, pasa lub podobnego. Włókna przędzy 4, wyciągane z cewki 3, skręca się a następnie układa się równolegle względem siebie tworząc warstwę 19 przędzy. Każde wrzeciono 8 zawiera poziomy wał obrotowy 8', którego środekjest osadzony obrotowo na szkielecie ramowym 18 ramy włókienniczej, za pośrednictwem łożysk 20-1,20-2. Na obu końcach wału obrotowego 8' znaj 8

178 512 dujćąsię odcinki wrzeciona podtrzymujące cewkę 3 z nawiniętą na nie, nie skręcanąprzędzą2. Na części, na której zamocowane sącewki3 znajduje się zespół skręcający21 dwa włókna wjedno.

Wał obrotowy 8' napędzany jest obrotowo w pożądanym kierunku za pośrednictwem elementów obrotowych, takich jak pas, pas zębaty, łańcuch, przekładnia zębata, bądź też silnik jest bezpośrednio sprzężony z wałem obrotowym 8' za pomocą odpowiednich elementów sprzęgających.

Jak to przedstawiono na fig. 2, 3 i 4, korzystnie rama włókiennicza 1 z zespołem skręcającym 21 dwa włókna wjedno, jest zaopatrzona w wydrążony wał 22, współosiowy z wrzecionem 8, na którym osadzona jest cewka 3 z nie skręcaną przędzą. Proponuje się również zastosowanie elementu napędowego 7 do obracania wrzeciona 8 w jednym kierunku. W tym przypadku nie skręcona przędza 2-1, wyciągana z cewki 3 -1, osadzona na boku (A) szkieletu ramowego 18 ramy włókienniczej 1 Jest skręcana podwójnie, wjednym z kierunków S lub Z, natomiast nie skręcana przędza 2-2 wyciągana z cewki 3-2 znajdującej się po stronie przeciwległej (B) skręcana jest podwójnie, w kierunku odwrotnym, Z bądź S.

Element napędowy 7 sprzężony jest z odpowiednim źródłem mocy 6, na przykład wspólnym silnikiem, zawierającym wały obrotowe 7' zespołu wielu wrzecion 8, w celu obracania każdego z wrzeciona 8, w dowolnie wybranym kierunku.

Na figurze 1, element napędowy 7, połączony z pierwszym silnikiem 6-1 dostosowany jest do sprzężenia z zespołem wałów obrotowych 8', z których każdy stanowi pewną część wszystkich wrzecion 8 osadzonych na ramie włókienniczej 1, i ustawionych w dwóch sąsiednich rzędach. W omawianej ramie 1 stosuje się trzy układy napędowe, z których każdy zawiera wspomniany powyżej mechanizm.

Poniżej opisano bardziej szczegółowo ramę włókienniczą 1 z zespołem skręcającym 21 do skręcania dwóch włókien w jedno. Jak to przedstawiono na fig. 3, wrzeciono 8 z wydrążonym wałem 22 osadzone jest obrotowo w oprawie 10, przeznaczonej do podtrzymywania w sposób stacjonarny cewkę 3, z nie skręcaną przędzą 2. Zespół skręcający 21 dwa włókna wjedno, przeznaczony do wyciągania przędzy z podstawy wrzeciona 8, czyli tylnego końca cewki 3 i do podwójnego jej skręcania, jest osadzony na wrzecionie 8, przy czym wrzeciono 8 zaopatrzone jest również w element napędowy 7. Tak więc nie skręconą przędzę wyciąga się z cewki 3 i skręca podwójnie, przy równoczesnym podawaniu do wyznaczonego zespołu 14, na przykład krosna, dziewiarki lub snowarki. Wrzeciono 8 zaopatrzone jest w wał obrotowy 8', stanowiący jego część środkową, podtrzymywany przez przynajmniej dwa łożyska 20-1, 20-2 i mający wydrążony odcinek 9 wrzeciona z wydrążoną częścią22, na obu końcach wału obrotowego 8'. Zespół wrzecion 8 osadzony jest w pozycji poziomej na szkielecie ramowym 18 ramy włókienniczej 1 z utworzeniem grupy, widocznej z boku ramy, przy czym możliwe jest zastosowanie wielu takich grup wrzecion 8, wukładzie wielowarstwowym. Wszystkie wrzeciona 8 sąkorzystnie napędzanejako jedna grupa, za pośrednictwem pojedynczego elementu napędowego 7 w zadanym z góry kierunku. W odróżnieniu od tego, wrzeciona 8 korzystnie dzieli się na kilka podgrup, z których każda jest zaopatrzona w indywidualny element napędowy 7, tak że każda podgrupa jest napędzana w określonym kierunku, niezależnie od pozostałych. W tym ostatnim przypadkujest możliwe obracanie dwóch nie skręconych włókien przędzy, osadzanych na jednym wrzecionie 8, w różnych kierunkach względem siebie, tak że równocześnie jednemu z włókien przędzy nadaje się skręt S, natomiast drugiemu skręt Z.

W ramie włókienniczej 1 z zespołami skręcającymi 21 dwa włókna wjedno, według niniejszego wynalazku, bezpośrednio na zewnętrznym końcu wydrążonego wału 22 odpowiedniego wrzeciona 8, lub w pewnej od niego odległości, umieszczony jest przepust oczkowy 25, do prowadzenia nie skręconej przędzy 2 wyciąganej z cewki 3 do wału wydrążonego 22, oraz prowadnica oczkowa 16 w sąsiedztwie podstawy wału wydrążonego 22 lub tylnym końcu cewki, do wyciągania przędzy z wydrążonego wału 22. Od prowadnicy oczkowej 16 odchodzi również doniczkowa prowadnica wylotowa 11 otaczająca tylny koniec cewki, i bezpośrednio naprzeciwko swobodnego końca wrzeciona 8 umieszczone jest wylotowe oczko prowadzące 12, znajdujące się na przedłużeniu wału wydrążonego 22.

178 512

Możliwe jest zastosowanie, na doniczkowo ukształtowanej prowadnicy wylotowej, prowadnic 11', 11* przędzy.

Korzystne jest, j eżeli rama włókiennicza z dwoma urządzeniami skręcaj ącymi dwa włókna w jedno zaopatrzona jest we wspornik 10 cewki osadzony na zewnętrznym obwodzie 9 części wrzeciona 8 z wydrążonym wałem 22, i łożyskami 15,15', przeznaczone do osadzenia cewki 3 z nawiniętą na nią nie skręcaną przędzą2. Na wsporniku 10 cewki umieszczony jest również element 17 do eliminacji obrotu, powodujący utrzymywania w stanie stacjonarnym wspornika 10, podczas obrotu wrzeciona 8.

Element 17 do eliminacji obrotu korzystnie jest obciążnikiem o odpowiedniej masie lub magnesem zapobiegający obracaniu się wspornika 10 cewki.

Wspornik 10 cewki i wydrążony odcinek wału 22, można zastąpić innym typem wspornika, zależnie od kształtów i typów cewek, na których nawinięta jest nie skręcana przędza.

Korzystne jest, jeżeli prędkość obrotowa wrzeciona 8, jest zmieniana w zakresie od 0 do 3600 obr./min za pomocą elementu napędowego 7, na przykład pasa napędowego, i zespół napędowy sprzężony jest ze źródłem mocy, na przykład silnikiem 6, tak, że obraca się w wybranym kierunku, z wybraną prędkością.

Korzystnie stosuje się pojedynczy układ napędowy zawierający źródło mocy, na przykład silnik 6, oraz elementy napędowe 7, zawierające mechanizm napędowy lub też wiele układów napędzających złożonych z mechanizmów napędowych według niniejszego wynalazku, za których pomocą można, korzystnie zmieniać kierunek oraz prędkość obrotu wrzecion 8 należących do odpowiednich układów.

Zespół odbierania skręconego włókna 14, do którego podawane są skręcone włókna przędzy z ramy włókienniczej 1, z zespołu skręcaj ącego 21 dwa włókna wjedno, jest zespołem w którym skręcane włókna są przetwarzane zbiorczo, na przykład krosnem lub dziewiarką, lub też w którym skręcone włókna są zbiorowo odbierane, na przykład osnowarką.

Rama włókiennicza 1, z zespołem skręcającym 21 dwa włókna w jedno ma konstrukcję wykorzystuj ącąwydrążone obrotowe wrzeciono 8' oraz zespół skręcaj ący 21 do skręcania dwóch włókien w jedno, osadzone we wsporniku 10 cewki do stacjonarnego podtrzymywania cewki 3 z nawiniętą na niej nie skręconą przędzą 2, przy czym przędza 2 jest wyciągana ze szkieletu ramowego 8 czyli tylnego końca pośredniej części cewki 3, i podawana, z równoczesnym skręcaniem do określonego zespołu odbierania skręconego włókna 14. Jak to widać na fig. 2 i 3, w centralnym obszarze ramy włókienniczej 1, wrzeciono 8 posiada wał obrotowy 8', podtrzymywany przez co najmniej dwa łożyska, oraz dwa wydrążone odcinki 22 wału, na obu końcach odcinka wału obrotowego 8'. Zatem wydrążone odcinki wraz z odcinkiem wału obrotowego 8' tworząpojedynczy korpus obrotowy. Wrzeciona 8 są ustawione równolegle w kierunku poziomym. W konfiguracji wielowarstwowej, w kierunku pionowym, rozmieszczonych jest wiele tego rodzaju równoległych konstrukcji. Wrzeciona 8 obracane są za pomocą silników 6 i elementów napędowych 7 w jednym zadanym kierunku, ze zmieinnąprędkością, tak że skręt S i skręt Z nadawane są oddzielnie i równocześnie odpowiednim włóknom wyciąganym z cewek 3 zamocowanych na dwóch odcinkach wrzecion 8 na wspólnym wale obrotowym 8'. Źródło 6 mocy oraz element napędowy 7 stanowią pojedynczy układ napędowy lub składają się z wielu układów napędowych, przy czym każdy z układów napędowych dostosowanyjest do zmiany kierunku i prędkości obrotu przyporządkowanemu mu wrzeciona 8. Rama włókiennicza 1, według niniej szego wynalazku, jest stosowana gdy występuje potrzeba nadawania silnego skrętu przędzy w jednostce czasu.

Jak to widać na fig. 1i 2, na szkielecie ramowym 18 ramy włókienniczej 1 osadzonych jest wiele grup wrzecion 8, a każda z dwóch sąsiednich grup wrzecion 8 ułożonych poziomo stanowi jeden blok B1, B2 i B3. W każdym z bloków B1, B2 i B3 stosuje się wspólny pojedynczy silnik 6, który wszystkie wrzeciona 8 przyporządkowane do tego bloku napędza w tym samym kierunku, za pośrednictwem elementu napędowego 7, na przykład pasa lub łańcucha sprzężonego ze środkową częścią odpowiedniego wrzeciona.

178 512

W tej odmianie wykonania, zwłaszcza przy stosowaniu pasa w charakterze elementu napędowego 7, korzystne jest zastosowanie kół napinających 71 w określonych odstępach, tak aby pas 7 zawsze stykał się ze środkowymi częściami 8' wrzecion przy określonym nacisku.

Korzystne jest, jeżeli silnik napędowy 6 stosowany w każdym z bloków przy zakładaniu pasa na każde z wrzecion 8 jest przemieszczany do położenia zaznaczonego liniami przerywanymi, i wraca do położenia zaznaczonego linia ciągłą zapewniając określony naciąg pasa po jego założeniu.

Jak to przedstawiono na fig. 2, wrzeciono 8 zaopatrzone jest w co najmniej dwa łożyska 20-1 i 20-2 w odcinku środkowym oraz, jak to przedstawiono na fig. 3, wydrążony odcinek 22 wału jest kanałem dla przędzy w obu końcach odcinka środkowego. Zastosowano również prowadnicę oczkową 16, która wyciąga przędzę z podstawy wydrążonej części 22 wału.

Korzystnie wydrążony kanałjest wykonany wzdłuż całego wału wrzeciona. W takim przypadku, w odpowiednim miejscu na środku wydrążonego kanału, zastosowano prowadnicę oczkową 16. Na zewnętrznej części obwodowej wydrążonego wrzeciona 9 znajduje się wspornik 10 cewki, osadzony za pośrednictwem łożyska, i podtrzymujący cewkę 3 z nawiniętą na niej nie skręcaną przędzą 2.

W tej konstrukcji, wspornik 10 cewki jest wykonany jako stacjonarny i pozostaje unieruchomiony obciążnikiem 17 nawet, kiedy wrzeciono 8 jest napędzane obrotowo, tak, że cewka z nie skręconą przędzą 2 pozostaje nieruchoma podczas pracy ramy włókienniczej 1.

Korzystne jest, gdy wydrążone wrzeciono 9 oraz wspornik 10 cewki tworzą moduł dostosowany do dołączenia i odłączania od odcinka 8 wału obrotowego stanowiącego środkową część wrzeciona, tak że istnieje możliwość wymiany w razie potrzeby modułu, zależnie od kształtu pakietów surowej przędzy.

Zaopatrzenie w wymienny moduł nie jest zasadniczą ani nieodzowną właściwością, lecz tylko jednym z możliwych ukształtowań niniejszego wynalazku. Tak więc moduł może być również typu stałego.

W konstrukcji przedstawionej na fig. 2, wrzeciono 8 obraca się w jednym kierunku. To znaczy, że patrząc w kierunku wyciągania, nie skręcona przędza 2 po prawej stronie (A) fig. 2 obraca się w prawo, a przędza po lewej stronie (B) obraca się w lewo.

Po prawej stronie (A) fig. 2, nie skręcona przędza wciągana do wydrążonego odcinka 22 wału otrzymuje pierwszy skręt S, dzięki obrotowi podstawy wydrążonego odcinka wału, a następnie drugi skręt S, między prowadnicą wylotową 11 a wylotowym oczkiem 12.

Natomiast, zgodnie z lewą stroną (B) fig. nie skręcana przędza 2 otrzymuje dwa skręty Z, przy obrocie wrzeciona za pomocą takiego samego mechanizmu skręcającego, jak wspomniany powyżej, ponieważ kierunekjego obrotujest przeciwny do kierunku ruchu wskazówek zegara.

Następnie, jeżeli odwrócony zostaje kierunek wirowania wrzeciona 8, po lewej stronie (A) nadawany jest skręt Z, a po lewej stronie (B) nadawany jest skręt Z.

Chociaż stosowany jest ten sam środek napędowy, to kierunek skręcania nadawany przędzy wyciąganej z cewki zamocowanej na jednym z końców wrzeciona 8 jest zawsze przeciwny do kierunku skręcania przędzy wyciąganej z cewki umieszczonej na drugim końcu wrzeciona, lecz prędkość obrotowa, a przez to stopień skręcenia, jest identyczny w obu przypadkach.

Jak to przedstawiono na fig. 1, na ramie włókienniczej 1 zamocowana jest określona liczba (60 sztuk po jednej stronie, widocznej na fig. 1 oraz 60 sztuk po stronie przeciwnej; łącznie 120 sztuk) cewek 3, każda z nie skręconąprzędzą2. Nie skręcana przędza 2 jest wyciągana z każdej z cewek 3 i skręcana w kanale prowadzącym do każdego wylotowego oczka prowadzącego 12. Grupa tak skręconych włókien 4 przędzy jest podawana do wspomnianego powyżej, wyznaczonego zespołu 14 (na przykład krosna z wąsko rozstawionymi igłami, przedstawionego na fig. 1) za pośrednictwem wałków napinających 13 z zachowaniem rozmieszczenia równoległego.

W skład elementów niewidocznych na fig. 1 wchodzi płytka 5 zapobiegająca kłębieniu przędzy, która ma za zadanie zapobieżenie kontaktowi kłębka przędzy skręcanej na jednym wrzecionie, z przędzą skręcaną na wrzecionie sąsiednim. Należy zauważyć, że płytka 5 jest wykonana z tkaniny lub dzianiny, folii, nietkanego materiału tekstylnego, płyty lub pręta.

178 512

Jeżeli zespół odbierania skręconego włókna 14 jest snowarką, to korzystne jest, jeżeli operacja snucia wykonywana jest z prędkością wyższą od konwencjonalnej. .

Na fig. 3 przedstawiono jedną z odmian wykonania ramy włókienniczej 1 z zespołem skręcającym 21 dwa włókna wjedno, według niniejszego wynalazku, w której gdy zespół 14 (krosno lub snowarka) rozpoczyna pracę, to synchronicznie z nim rozpoczynająpracę również wrzeciona 8. Kiedy włókna przędzy przechodzą przez działający zespół odbierania skręconego włókna 14, to nie skręcona przędza 2 jest wyciągana z nieruchomej cewki 3 i wciągana do kanału 22 dla przędzy, znajdującego się we wnętrzu wydrążonego jednego z odcinków wrzeciona 8 znajdujących się na końcach wału obrotowego 8' wrzeciona 8 za pośrednictwem przepustu oczkowego 25.

Równocześnie, po prostu dla zapobieżenia spadaniu przędzy odwijanej z cewki 3, i zaczepianiu jej o kłębek nie skręconej przędzy z sąsiedniego wrzeciona 8, której nadawany jest inny skręt, korzystne jest, jeżeli surowa przędza pokryta jest siatką lub powłoką.

Nie skręconej przędzy 2 nadawany jest pierwszy skręt między podstawą wrzeciona a prowadnicą oczkową 16 oraz drugi skręt, między prowadnicą oczkową 16 a wylotowym oczkiem prowadzącym 12.

Przedstawiona prowadnica oczkową 16, wylotowa prowadnica oczkową 11, przepust oczkowy 25 lub tym podobne, stanowiąjedynie przykłady, i mogą mieć inne kształty i budowę. Odnosi się to również do wydrążonego bloku wrzeciona.

Korzystne jest stosowanie zapobiegającej kłębieniu płytki 5, między wszystkimi sąsiadującymi wrzecionami 8, tak aby zapobiec skłębieniu nie skręcanej przędzy 2 podczas drugiego skręcania, jej odstawania i zaczepiania o przędzę z sąsiedniego wrzeciona 8. Płytka 5 zapobiegająca kłębieniu może być zastąpiona innym elementem o kształcie cylindrycznym lub innym, pełniącym podobne funkcje.

Prędkość wyciągania nie skręconej przędzy zależy od prędkości odbierania wspomnianego powyżej urządzenia (krosna lub snowarki). Na przykład przy produkcji tkaniny kordowej za pomocą krosna o wąsko rozstawionych igłach, przy prędkości obrotowej wynoszącej 2400 obr./min i gęstości wątku wynoszącej 3 cm/przerzut, to prędkość wytwarzania wynosi 72 m/min.

Jeżeli konieczne jest nadanie osnowie skrętu wynoszącego 100 skrętek/m, to prędkość obrotowa wrzeciona wynosi około 7200 obr./min, w przypadku konwencjonalnego urządzenia skręcającego potrzebna, i około 3600 obr./min w przypadku urządzenia skręcającego dwa włókna w jedno.

Jeżeli operacja snucia wykonywana jest z tą samą prędkością obrotową wrzeciona, z nadawaniem przędzy skrętu 100 skrętek/m, to osiąga się prędkość odbierania wynoszącą72 m/min.

Ponieważ prędkość odbierania krosna lub snowarki nie jest stała i zmienia się, również stopień skręcania, odpowiednio do materiału i/lub grubości włókien przędzy, to jest konieczne zapewnienie według niniejszego wynalazku obracania wrzeciona w wybranym kierunku i z wybraną prędkością.

Przędza nawijana na cewkę może być przędza nie skręcaną, lecz również może być lekką przędzą skręcaną otrzymywaną od producenta włókien (którą według niniejszego wynalazku uważa się za przędzę nie skręcaną. Grubość nie skręcanej przędzyjest również wybierana dowolnie, odpowiednio do jej zastosowania. W razie potrzeby włókna surowej przędzy są spajane ze sobą, tak że otrzymuje się przędzę spajaną i skręcaną.

Według niniejszego wynalazku, wszystkie ze skręcanych włókien 4 przędzy wyciągane z ramy 1 mająten sam stopień skręcenia, lecz jedna połowa ma skręt S a druga połowa ma skręt Z. Przy stosowaniu wielu układów napędowych możliwa jest w razie potrzeby częściowa zmiana stopnia skręcenia lub zmiana rozmieszczenia skrętu § i skrętu Z.

Element napędowy 7 dla wrzeciona 8 opisano w odniesieniu do fig. 2. Pewna liczba nie przedstawionych wrzecion 8 jest obracana za pomocą silnika 6 i elementu napędowego 7. Na fig. 1, przedstawiono grupę dziesięciu wrzecion 8 zainstalowanych we wspólnej płaszczyźnie poziomej, patrząc z boku ramy, oraz sześciu grup wrzecion 8 wielowarstwowo w układzie pionowym, przy czym stosuje się trzy silniki 6-1 - 6-3, tak że jeden silnik napędza dwie grupy wrzecion rozmieszczonych poziomo. W odróżnieniu od tego, wrzeciona mogą być również napędzane za po12

178 512 mocą pojedynczego silnika i pojedynczego środka napędowego w jednym zadanym kierunku, przy różnych prędkościach obrotowych. Silnik może być również umieszczony powyżej lub poniżej ramy. W razie potrzeby zastosowania włókien przędzy ze skrętem S lub ze skrętem, Z, w określonej strefie szerokości tkaniny, korzystne jest umieszczenie silnika w tylnym obszarze ramy 1, jak to przedstawiono na fig. 1. W celu regulacji prędkości wrzeciona, wykorzystuje się silnik prądu zmiennego ogólnego przeznaczenia, a prędkość obrotowa zmienia się przez zmianę szerokości impulsów napięcia zasilającego z przetwornicy, za pomocą panelu sterującego. Częstotliwość można zmieniać w zakresie od 0 Hz do 120 Hz, co w tym przypadku odpowiada teoretycznie prędkości obrotowej silnika w zakresie pd 0 do 3600 obr./min. W celu efektywnej zmiany prędkości obrotowej w całym zakresie, przy wykorzystaniu najwyższej prędkości obrotowej, korzystne jest jeżeli silnik sprzężony jest bezpośrednio z elementem napędowym, zaś w przypadku wykorzystywania niskiej prędkości obrotowej, to korzystne jest sprzężenie silnika za pośrednictwem przekładni, która pozwala na ciągłą lub skokową zmianę prędkości (na przykład skokami co jedną piętnastą).

W razie potrzeby korzystne jest dostosowanie układu napędowego do możliwości przełączania między wyższym i niższym zakresem prędkości.

W odróżnieniu od tego, możliwe jest dostosowanie silnika o zmiennej prędkości tak, aby istniała możliwość sterowania prędkością obrotową.

Ponieważ dobór silnika, zespołu napędowego i/lub przekładni jest znany, to nie zamieszcza się jego dokładnego opisu. Przez adaptację tego rodzaju konstrukcji, reguluje się prędkości wrzeciona w szerokim zakresie, na przykład od 0 obr./min do około 3600 obr./min, dzięki czemu łatwo można zmieniać stopień skręcenia i istnieje możliwość wykorzystania ramy w wielu zastosowaniach. Poza tym, jeżeli wrzeciona nie są napędzane i pozostają nieruchome, to możliwe jest wyciąganie nie skręcanych włókien przędzy i podawanie ich do wspomnianego powyżej urządzenia.

Na figurze 1 przedstawiono dwie poziome grupy wrzecion 8, napędzane za pomocąjednego zespołu silnikowego. Jednakowoż, jeżeli stosuje się elementy napędowe w konfiguracji wielowarstwowej, to możliwe jest napędzanie wielu grup wrzecion za pomocą jednego układu silnikowego. Odstęp między sąsiednimi wrzecionami zwykle określony jest przez cewkę i przez ilość nawiniętej na nią surowej przędzy.

W powyższej odmianie wykonania, w płaszczyźnie poziomej rozmieszczonych jest wiele wrzecion napędzanych za pomocąukładu napędowego 7 zawierającego jeden silnik zamocowany na jednym z końców szkieletu ramowego 18 oraz pasów bądź łańcuchów usytuowanych poziomo, to możliwe jest również napędzanie grup wrzecion 8 za pomocą środków napędowych 7 zawierających układ napędowy zjednym silnikiem, umieszczonym najednym z końców szkieletu ramowego 18 oraz pasów bądź łańcuchów usytuowanych poziomo, to możliwe jest również napędzanie grup wrzecion 8 za pomocą środków napędowych 7 zawierających układ napędowy z jednym silnikiem, umieszczonym na jednym z końców szkieletu ramowego 18, oraz pasów bądź łańcuchów biegnących pionowo.

Zgodnie z wynalazkiem, zastosowano element napędowy 7 dla każdego wrzeciona 8, przy czym element napędowy 7 zawiera silnik 6 bezpośrednio sprzężony z każdym z wrzecion 8, w środkowym odcinku wału obrotowego 8'.

Jak to przedstawiono na fig. 8, elementem napędowym 7 jest silnik 60, którego wał wyjściowy stanowi odcinek wału obrotowego 8' wrzeciona 8.

Element napędowy 7 zawiera silnik 60 bezpośrednio sprzężony z środkowym odcinkiem wału obrotowego 8' każdego z wrzecion 8. Silniki 60 stanowiąjeden lub wiele układów napędowych dostosowanych do zmiany kierunku i prędkości ruchu obrotowego wrzecion przyporządkowanych danemu układowi napędowemu, niezależnie od pozostałych układów napędowych.

Silnik 60, w tej odmianie wykonania, składa się ze stojana 62 z cewką stojana 61 oraz wirnika 63 z rdzeniem z laminowanych blach ze stali magnetycznej. Odcinek wału obrotowego 8' wrzeciona 8 wstawiony jest w środkową część wirnika 63.

178 512

Silnik 60 na fig. 5 jest trójfazowym, klatkowym silnikiem indukcyjnym z klatkowym wirnikiem 63, zawierającym łożyska 63, podparcie wspornikowe 65 łożyska 63, izolację 66 cewki stojana, ramę 67, pierścień końcowy 68 wirnika 63 oraz wewnętrzny wentylator 69.

W tej odmianie wykonania, silnik 60, o powyższej konstrukcji zamocowany jest na każdym z wrzecion 8, tak że wrzeciono 8 , może być uruchamiane, zatrzymywane lub obracane w określonym kierunku z określoną prędkością.

W szczególności, może być stosowany mechanizm sterujący silnikiem 60 odpowiedniego wrzeciona 8, zaopatrzone w falownik, tak że możliwajest regulacja prędkości obrotowej na zasadzie regulacji częstotliwości, przez zmianę szerokości impulsów..

W takim przypadku, możliwe jest obracanie lub zatrzymywanie określonego wrzeciona 8 lub grupy wrzecion 8 wybranych odpowiednio do zmiany liczby włókien przędzy.

Również przy stosowaniu regulacji częstotliwości, łatwa jest realizacja miękkiego startu i/lub miękkiego zatrzymywania, jak również zatrzymania awaryjnego maszyny lub zmiany kierunku wirowania.

Ponieważ przy zastosowaniu silników o powyższej konstrukcji możliwa jest synchronizacj a obrotów wielu silników 60, to z łatwościąmożna zsynchronizować prędkości obrotowe odpowiednich wrzecion.

Jakkolwiek w powyższej odmianie wykonania silniki 60 stosowane w przypadku odpowiednich wrzecion są sterowane indywidualnie, to jest możliwa również regulacja równoczesna silników 60 wchodzących w skład grupy zawierającej pewną liczbę wrzecion 8 za pomocąodpowiedniego mechanizmu sterującego, w sposób podobny do opisanego powyżej.

W tym przypadku, biorąc pod uwagę efektywność ekonomiczną, korzystne jest tworzenie grup złożonych z po około dwudziestu silników 60.

Na figurze 6 (A) do 6(C) przedstawiono konstrukcję wrzecion 8 przy wykorzystaniu w ramie 1 według niniejszego wynalazku silników 60, w porównaniu z konstrukcjąprzedstawionąna fig. 1 i 2.

Jak widać na fig. 6(A) do 6(C) na szkielecie ramy 18 ramy snowarskiej 1 zamocowanych jest wiele grup wrzecion 8, tak że każde dwie grupy umieszczone pionowo jedna nad drugą stanowią jeden blok, B1, B2 lub B3.

Ponieważ każde wrzeciono 8 jest integralne z wałem wyjściowym silnika 60, w sposób stały zamocowanego na ramie 18', za pomocą odpowiednich środków montażowych, to łożyska 20-1,20-2, jak to przedstawiono na fig. 1 i 2, do podtrzymania odpowiednich końców obrotowego odcinka wału wrzeciona 8' nie są niezbędne.

Również, ponieważ można uniknąć rezerwowania miejsca na przepuszczenie pasów lub łańcuchów oraz pomieszczenie kół napinających do regulacji pasa, to cała konstrukcja ramy włókienniczej 1 jest uproszczona i zmniejszone sąjej rozmiary.

Na figurze 6 (A) do 6 (C) tymi samymi odnośnikami liczbowymi, co na fig. 11 2 oznaczono elementy podobne, zatem ich objaśnienie pomija się.

W powyższej odmianie wykonania, możliwejest sterowanie wieloma grupami wielu wrzecion 8 jak jednym blokiem, niezależnie od innych bloków. Na przykład, jeżeli bloki B1, B2, B3 przedstawione na fig. 6 (A) są rozmieszczone na różnych szkieletach przemieszczalnych w kierunku bocznym, to możliwa jest zmiana konstrukcji szkieletu ramowego 18, odpowiednio do zmiany liczby wykorzystywanych wrzecion 8. Również z tego względu, że przestrzeń między tymi szkieletami może być dobierana dowolnie, tak aby ułatwić operatorowi dostęp do podstawy z tyłu i z boku, tojest możliwe łatwe dokonywanie wymiany cewek bądź naprawy urządzenia.

Wrzeciono 8, według niniejszego wynalazku, ma kształt, którego część środkowa ma maksymalną średnicę zewnętrzną, a jej części boczne mają mniejsze średnice zewnętrzne.

Wrzeciono 8 na jednym końcu podtrzymuje cewkę 3, na której nawinięta jest nie skręcana przędza 2 i obracająz określonąprędkością. Jeżeli wrzeciono 8 nie jest wyważone dynamicznie, to powstają wibracje, które mogą w najgorszym przypadku doprowadzić do złamania wrzeciona 8 wskutek rezonansu. Takie wibracje można stłumić do poziomu minimalnego przez ukształtowanie wrzeciona 8 o kształcie opisanym powyżej.

178 512

W tej postaci wykonania, w celu zapobieżenia zaczepiania w wyniku kłębienia przędzy 2 odwijanej z cewki 3-1 o sąsiednią cewkę 3-1 lub o przędzę nawiniętą na sąsiedniej cewce 3, stosuje się płytę 5, zapobiegającą kłębieniu, umieszczoną na ramie, lub siatkę bądź worek okrywający cewkę 3 -1 z nawiniętąna niej nie skręcanąprzędzą. Takie środki zaradcze sąniewygodne, jeżeli cewka 3-1, na której nawiniętajest nie skręcana przędza, jest zainstalowana na wrzecionie. Ponadto, ponieważ w obszarze obwodowym wrzeciona 8 przestrzeń jest ograniczona, ze względu na operację zakładania, to zmniejszenie wymiarów ramy 1 włókienniczej jest trudne.

Kłębienie zmienia się zależnie od różnych czynników, na przykład ciężaru przędzy, prędkości odwijania przędzy z cewki 3-1 oraz prędkości obrotowej prowadnicy wylotowej 11.

Jak to przedstawiono na fig. 7, stwierdzono, że najczęściej odcinek przędzy między prowadnicą wylotową 11, a wylotowym oczkiem prowadzącym 12 wchodzi w kontakt z warstwą przędzy cewki 3 -1 w punkcie P1, lub też odcinek przędzy 2 między cewką 3 -1 a przepustem oczkowym 25, przed jej wprowadzeniem do wydrążonego odcinka 22 wrzeciona 8, w punkcie P2 wchodzi w kontakt z obwodową krawędzią obrotowej skręcającej prowadnicy donicowej 91 podtrzymującą prowadnicę wylotową 11. Z uwagi na te punkty styku, przędza poddawana jest wzmożonemu tarciu, które możne powodować nierównomiemości skręcania, i w naj gorszym zerwanie przędzy.

W celu rozwiązania tego problemu, zaproponowano powiększenie średnicy obrotowej skręcającej prowadnicy donicowej 91. W tej konstrukcji konieczne jest zwiększenie przestrzeni wokół odpowiedniego wrzeciona 8, co powoduje wzrost rozmiarów ramy 1, zmniejszenie wydajności operacyjnej i wzrost kosztu wytworzenia.

Twórcy stwierdzili, w wyniku studiów związanych z rozwiązywaniem tych problemów, że korzystnejest, jeżeli stosuje się w odpowiednim wrzecionie oprawę 93 cewki, jak to pokazano na fig. 8.

Oprawa 93 cewki 3 jest ukształtowana integralnie ze wspornikiem cewki 10 opisanym już w odniesieniu do fig. 4, zaopatrzonym w odbiornik 94 przędzy, dla osłonięcia dolnej strony cewki 3-1 z nawiniętąna niej nie skręconąprzędzą2, którajest podtrzymywana przez wspornik 10 cewki, oraz w prowadnicę 95 przędzy, integralnie ukształtowaną z przednim końcem F odbiornika 94 przędzy.

Korzystne jest, jeżeli oprawa 93 cewki ma pewną swobodną przestrzeń po swojej górnej stronie, o długości przynajmniej dwóch trzecich ogólnej długości cewki 3-1 z nawiniętąna niej nie skręconą przędzą, podtrzymywaną przez wspornik cewki.

Oprawa 93 cewki jest połączona z odcinkiem wału obrotowego każdego z wrzecion 8, zaopatrzoną w część wydrążoną 22, za pośrednictwem łożyska 15 wbudowanego we wspornik 10 cewki, tak że cewka 3-10, na którą nawinięta jest nie skręcona przędza, utrzymywana jest nieruchomo przy obrocie odcinka wału obrotowego i odbiornika 94 przędzy, przeznaczonego do osłonięcia spodniej strony cewki 3-1 z nawiniętąnie skręconąprz.ędz.ą, tak że ta cewka 3 j est integralnie sprzężona ze wspornikiem 10 cewki 3. Osłaniany obszar poniżej cewki 3-1 nie jest ograniczony, lecz korzystne jest, jeżeli odbiornik 94 przędzy jest obliczony tak, że cewka 3-1, na której nawinięta jest nie skręcona przędza, jest osłonięty najwyżej na połowie obwodu.

Odbiornik 94 przędzy jest wykonany ze stopu aluminiowego, tworzywa sztucznego lub tym podobnego materiału, dla nadania mu odpowiedniego ciężaru, dostatecznego do nieruchomego utrzymania cewki z nawiniętą nie skręconą przędzą.

Korzystne jest, jeżeli prowadnica 95 przędzy, ukształtowana integralnie z przednim końcem F odbiornika 94 przędzy ma kształt pierścieniowy i gładką powierzchnię.

Oprawa 93 cewki według niniejszego wynalazku utrzymywana jest nieruchomo, nawet kiedy wrzeciono 8 obraca się. Również, jak to pokazano na fig. 7, odcinek przędzy 2 odwijanej z cewki 3-1 i dochodzącej do prowadzącego przepustu oczkowego 25 jest zabezpieczony za pomocą odbiornika 94 przędzy przed zwisaniem w dół, a odcinek przędzy 2, znajdujący się między prowadnicą wylotową 11 a wylotowym oczkiem prowadzącym 12 jest wyciągany i ślizga siępo krawędzi obwodowej prowadnicy 95 przędzy, dzięki czemu dokładnie wyznaczonyjest tor poruszania się przędzy 2.

178 512

Poza tym, w oprawie 93 cewki 3 znajduje się przestrzeń S, po jej górnej stronie, umożliwiająca wstawienia cewki 3-1 z nawiniętą nie skręconą przędzą, do wrzeciona 8, i wyjęcia jej z wrzeciona 8, przy czym korzystne jest, jeżeli ta przestrzeń ma długość odpowiadającą około dwóm trzecim ogólnej długości cewki 3.

W wyniku zastosowania oprawy 93 cewki, nie jest niezbędne stosowanie niepożądanej przestrzeni wokół odpowiedniego wrzeciona 8, dzięki czemu można zmniejszyć rozstaw sąsiednich wrzecion 8. Pozwala to na zmniejszenie ogólnego rozmiaru ramy 1, zwiększa wydajność operacyjną, jak również zapobiega sczepianiu się włókien przędzy odwijanych z sąsiednich cewek i powodowaniu nierównomiemości skrętu i zrywaniu przędzy.

W związku z tym, na fig. 9 (A) przedstawiono jedną z kolejnych postaci wykonania, wykorzystującą wspomnianą powyżej oprawę 93 cewki, w której dwa wrzeciona 8 są napędzane bezpośrednio z silnika. Fig. 9 (B) przedstawia kolejnąpostać wykonania, w której dwa wrzeciona 8 napędzane są za pomocą pasa. W każdym przypadku, stosowany na przednim końcu odpowiedniego wrzeciona 8 prowadzący przepust oczkowy 25 jest zaopatrzony w element napinający 96, na przykład naprężacz kulowy lub prętowy.

Korzystne jest, jeżeli wspornik 10 cewki 3 i wydrążona część 22 wrzeciona 8 sąwymienialne na inne, o innych kształtach, odpowiednio do typu i kształtu cewki 3-1 lub 3-2 z nawiniętą nie skręcaną przędzą. Również szerokość i kształt odbiornika 94 przędzy może się zmieniać odpowiednio do rodzaju przędzy lub typu cewek.

Rama włókiennicza 1, w której nie skręcone włókna przędzy sąwyciągane z cewek 3 i skręcane, wykorzystywana jest w połączeniu z zespołem zbiorczej przeróbki przędzy, na · przykład krosna, dziewiarki, maszyny do wytwarzania tkaniny siatkowej lub tym podobnych, lub z zespołem do zbiorczego odbierania przędzy, na przykład osnowarką. Rama włókiennicza 1 korzystnie jest połączona bezpośrednio z mechanizmem indywidualnie odbierającym przędzę, na przykład zwijarki cewkowej.

Poniżej opisano przykłady, w których rama 1, według niniejszego wynalazku jest wykorzystywana do produkcji wyrobów tkanych. Dla uproszczenia opisu, zakłada się, że za pomocą krosna zasilanego z ramy włókienniczej 1 z zespołami skręcającymi, o wąsko rozstawionych igłach tkane są dwa pasma tkaniny.

Kiedy prędkość obrotowa wrzeciona 8 znajduje się w dolnym zakresie, a prędkość obrotowa krosna wynosi 2000 przerzutów/min, to osnowa jest podawana do krosna z ramy 1 z prędkością podawania wynoszącą około 1,5 m/min, dla gęstości wątku wynoszącej 33 przerzuty/cal, oraz z prędkością podawania około 3,0 m/min, dla gęstości wątku 16,5 przerzutów/cal. Jeżeli do wytwarzania tej tkaniny wykorzystywane są włókna przędzy o stopniu skręcenia wynoszącym 100 skrętek/m, to prędkość obrotowa wrzeciona w ramie 1 z mechanizmami skręcającymi dwa włókna w jedno, powinna wynosić 75 obr/min w przypadku prędkości przędzy wynoszącej

1,5 m/min, oraz 150 obr/min dla prędkości przędzy wynoszącej 3,0 m/min.

Przy produkcji wąskiego wyrobu tkanego, minimalna prędkość obrotowa wrzeciona jest określona według niniejszego wynalazku jako równa 60 obr/min. Poniżej opisano zastosowania włókienniczej ramy snowarskiej według niniejszego wynalazku do produkcji tego rodzaju tkanin.

Na figurze 1 wrzeciona podzielone sąna wiele grup A (rząd najwyższy), do F (rząd najniższy), i sterowane są silnikami elektrycznymi przyporządkowanymi odpowiednim grupom.

Na figurze 1 dwie grupy A i B sąnapędzane silnikiem 6-1, grupy C i D napędzane są silnikiem 6-2, a grupy E i F napędzane sąsilnikiem 6-3. Jeżeli wszystkie te silniki 6-1 do 6-3 obracają się z tą samą prędkością i w tym samym kierunku, to stopień skręcenia odpowiedniej przędzy 2 jest identyczny, lecz kierunek skręcania jest odwrotny na odpowiednich końcach, patrząc od przodu ramy włókienniczej 1. W tym przypadku, jeżeli lewe włókna przędzy 2 i prawe włókna przędzy 2 są podawane oddzielnie do krosna, to otrzymuje się dwa rodzaje tkaniny, każdy z innym kierunkiem skręcenia.

Jeżeli do krosna doprowadzane są pasma przędzy ze skrętem S oraz pasma ze skrętem Z, przy ich rozdzieleniu między wejściem każdej grupy w ramie a grupą rolek napinających 13, to otrzymuje się dwa pasy tkaniny, w których grupa włókien przędzy o skręcie S i grupa o skręcie Z

178 512 są rozmieszczone na przemian na określonej szerokości. Jeżeli tkanina jest tkana ściegiem daszkowym z jednakowo skręcanymi włóknami to skośny splot wygląda różnie, zależnie od kierunku skoku. Jednak w tym przypadku, ponieważ kierunek skręcania może być zmieniany co skos, to możliwe jest otrzymanie tkaniny, w której skosy wyglądają zawsze jednakowo. Sposób grupowania włókien przędzy jest znany specjalistom, i może być dobierany odpowiednio do parametrów tkaniny.

Jeżeli silniki 6-1 i 6-3 obracająsię wjednym kierunku, a silnik 6-2 w kierunku przeciwnym, to otrzymuje się włókna o skręcie Z i włókna o skręcie S na przemian, co dwie grupy, po każdej stronie ramy. Te włókna przędzy odprowadzane sądo krosna w postaci dwóch warstw przędzy, z zachowaniem tego układu i są przebierane przez tkanie. Zwykle przy stosowaniu stosunkowo twardych włókien przędzy z jednokierunkowym skrętem, otrzymana tkanina ma skłonność do odkształceń. Jednakowoż opisana powyżej tkanina według niniejszego wynalazku nie będzie wykazywała zniekształceń, ponieważ włókna przędzy ze skrętem S i włókna ze skrętem Z .sąwymieszane w sposób zrównoważony.

W celu zastosowania, wjednej tkaninie, osnów o różnych grubościach, osnów o częściowo różnych stopniach skręcenia, nawet przy jednakowej grubości, możliwe jest nadanie konkretnej osnowie odpowiedniego stopnia skręcenia przez zmianę prędkości obrotowej silników 6-1 do 6-3. W razie potrzeby, przez zatrzymanie któregoś z silników, możliwe jest podawanie nie skręconych włókien przędzy.

Przy zatrzymaniu wszystkich silników możliwe jest zasilanie nie skręconymi włóknami przędzy, lub włóknami uprzednio skręconymi, jak w przypadku znanej ramy włókienniczej.

Powyższy opis przedstawiono dla przypadku, w którym rama według niniej szego wynalazku jest stosowana z krosnem, ale konstrukcja może być odpowiednio wykorzystywana również do snowarki. W tym przypadku włókiennicza rama 1 snowarska pracuje z większąprędkościąobrotową, ponieważ większajest prędkość podawania. Przykłady pracy w wyższym zakresie prędkości obrotowej objaśniono poniżej na podstawie krosna o wąsko rozstawionych igłach.

Jeżeli tkanina kordowa o gęstości wątku wynoszącej 3 cm/przerzut jest tkana z prędkością 2000 przerzutów/min, to prędkość wytwarzania wynosi 60 m/min. Jeżeli osnowie nadano stopień skręcenia 100 skrętek/m za pomocą znanego mechanizmu skręcającego, to wrzeciono musi obracać się z prędkością około 6000 obr./min. Natomiast w przypadku układu do skręcania dwóch włókien w jedno, wrzeciono pracuje z prędkością zaledwie 3000 obr./min.

Jeżeli mechanizmem odbiorczym dla zespołów skręcających dwa włókna wjedno jest snowarka, to możliwe jest otrzymanie osnów o stopniu skręcenia wynoszącym 100 skrętek/m przy prędkości wytwarzania 60 m/min, jak również osnów o stopniu skręcenia wynoszącym 150 skrętek/m z prędkością wytwarzania 40 m/min.

178 512

178 512

F i g.3

Fig.4

178 512

F i g. 6(C)

F i g.6(B)

178 512

Fig. 7(B) Fig. 7(A)

F

178 512

F i g.9(A)

F i g.1O

178 512

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz Cena 4,00 zł.

Claims (19)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Rama włókiennicza, zawierająca szkielet ramowy na którym jest osadzony obrotowo szereg wrzecion połączonych z zespołem napędowym, przy czym na każdym wrzecionie jest usytuowana cewka z nawiniętą nie skręcaną przędzą, znamienna tym, że każde wrzeciono (8) zawiera poziomy wał obrotowy (8') zamocowany osiowo i obrotowo w szkielecie ramowym (18) za pośrednictwem łożysk, przy czym najednym końcu (9) wału obrotowego (8') jest usytuowany wspornik (10) cewki (3), do którego jest zamocowany zespół skręcający (21) dwa włókna w jedno, zaś do drugiego końca wału obrotowego (S') jest zamocowany element napędowy (7).
2. 2. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że wał obrotowy (8') pojedynczo wrzeciona (8) zawiera wydrążone odcinki (22) oraz co najmniej dwa łożyska (20-1, 20-2) usytuowane w centralnym obszarze wrzeciona (8), zaś wydrążone odcinki (22) wału obrotowego (8') sąusytuowane na obu jego końcach, przy czym wrzeciona (8) są ułożone w szkielecie ramowym (18) poziomo i równolegle względem siebie oraz 'są połączone ze źródłem mocy (6), za pośrednictwem elementu napędowego (7), przy czym wrzeciona (8) są ruchome obrotowo w dwóch kierunkach (S) i (Z), zaś element napędowy (7) jest wybrany z grupy pasów lub łańcuchów i jest zamocowany do każdego wrzeciona (8) oddzielnie.
3. 3. Rama według zastrz. 2, znamienna tym, że na szkielecie ramowym (18), na przeciwległych końcach wrzeciona (8) jest usytuowane oczko prowadzące (12), zaś na końcu wydrążonego odcinka (22) wału obrotowego (8') wrzeciona (8) jest usytuowana prowadnica oczkowa (16) połączona z prowadnicąwylotową(11), przy czym oczko prowadzące (12) jest usytuowane w pewnej odległości od zewnętrznego końca wrzeciona (8), na przedłużeniu osi obrotu wydrążonego odcinka (22) wału obrotowego (8').
4. 4. Rama według zastrz. 1, znamienna tym, że cewka (3) zawiera oprawę (93) zaopatrzoną w odbiornik przędzy (94) ukształtowany integralnie ze wspornikiem (10) cewki (3) oraz ukształtowanąwj ednączęść z przednim końcem odbiornika przędzy (94) prowadnicę przędzy (95).
5. 5. Rama według zastrz. 4, znamienna tym, że oprawa (93) cewki (3) ma od góry wycięcie (s), którego długość odpowiada w przybliżeniu dwóm trzecim ogólnej długości cewki (3) z nawiniętą, nie skręconą przędzą (2).
6. 6. Rama według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że wrzeciono (8) ma zmienny kierunek ruch i prędkość obrotu.
7. 7. Rama według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że element napędowy (7) ma co najmniej jeden układ napędowy, zawierający silnik i pasy lub łańcuchy, przy czym każdy z układów napędowych jest niezależny i ma zmienny kierunek ruchu i prędkość obrotu.
8. 8. Rama według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że element napędowy (7) zawiera oddzielne silniki (6-1, 6-2, 6-3) z których każdy jest bezpośrednio połączony z jednym z obrotowych wałów (8') wrzeciona (8), przy czym silniki (6-1, 6-2, 6-3) są połączone z co najmniej jednym układem napędowym, zaś każdy z układów napędowych ma zmienny kierunek i prędkość wirowania, niezależny od kierunku i prędkości wirowania pozostałych układów napędowych.
9. 9. Rama według zastrz. 8, znamienna tym, że element napędowy (7) zawiera silnik (6) ze stojanem (62) i cewka stojana (61) oraz wirnik (63), którego rdzeń zawiera laminowane blachy ze stali magnetycznej, przy czym wał wyjściowy (81) silnika (6) stanowi środkową cześć wału (8') wrzeciona (8).
10. 10. Rama według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że cewka (3) jest połączona z zespołem odbierania skręconego włókna (14) mającego postać krosna, dziewiarki lub maszyny do wyrobu tkanin siatkowych, osnowarki, przewijarki cewkowej.
11. 11. Rama włókiennicza, zawierająca szkielet ramowy na którym jest osadzony obrotowo szereg wrzecion połączonych z zespołem napędowym, przy czym na każdym wrzecionie jest usytuowana cewka z nawiniętą nie skręconą przędzą, znamienna tym, że każde z wrzecion (8)

    178 512 ma poziomy wał obrotowy (8'), którego środkowa część ma średnicę co najmniej równą średnicy obu części końcowych wału obrotowego (8'), przy czym wał obrotowy (8') jest zamocowany osiowo i obrotowo w szkielecie ramowym (18) za pośrednictwem łożysk (20), zaś każdy koniec wału obrotowego (8') ma odcinek podtrzymujący cewkę (3) z nie skręconą przędzą, przy czym z tym odcinkiem wału obrotowego (8') są połączone elementy napędowe.
12. 12. Rama według zastrz. 11, znamienna tym, że wrzeciono (8) ma na obu końcach mocujący wspornik (10), przy czym wrzeciono ma obrotowy, wydrążony w środku wał (22) połączony z elementem napędowym (7) i zespołem skręcającym (21) oraz zespołem odbierania skręconego włókna (14), zaś pojedyncze wrzeciono (8) jest zaopatrzone w co najmniej dwa łożyska (20-1,20-2) usytuowane w części środkowej wału obrotowego (8*), przy czym wrzeciona (8) są ułożone poziomo w szkielecie ramowym (18) i równolegle względem siebie w wielostopniową strukturę w kierunku pionowym patrząc z boku szkieletu ramowego (18), przy czym wrzeciona (8) są zamocowane obrotowo w określonym kierunku za pomocą pojedynczego silnika (6) i elementów transmisyjnych, w postaci pasów, łańcuchów, lub za pomocą pojedynczych elementów napędowych połączonych z każdym wrzecionem (8) zamocowanym obrotowo w kierunku (S) i (Z).
13. 13. Rama według zastrz. 11 albo 12, znamienna tym, że element napędowy (7) ma zmienną prędkość i kierunek ruchu.
14. 14. Rama według zastrz. 11 albo 12, znamienna tym, że element napędowy (7) zawiera co najmniej jeden układ mający silnik i pasy lub łańcuchy połączone ze środkową częścią każdego wrzeciona (8), przy czym że każdy z układów ma zmienny kierunek i prędkość obrotu i jest połączony niezależnie z wrzecionem (8).
15. 15. Rama według zastrz. 11 albo 12, znamienna tym, że element napędowy (7) zawiera oddzielne silniki (6-1,6-2,6-3), z których każdy jest bezpośrednio połączony z jednym z obrotowych wałów (8') wrzeciona (8), przy czym silniki (6-1,6-2,6-3) są połączone z co najmniej jednym układem napędowym niezależnie za pomocą zespołu sterującego wrzeciona (8) zawartego w danym zespole napędowym elementu napędowego (7).
16. 16. Rama według zastrz. 15, znamienna tym, że element napędowy (7) zawiera silnik ze stojanem i cewką stojana oraz wirnik z rdzeniem z laminowanych blach ze stali magnetycznej, przy czym wał wyjściowy silnika stanowi środkowączęść wału obrotowego (8') wrzeciona (8).
17. 17. Rama według zastrz. 12, znamienna tym, że zespół odbierania skręconego włókna (14) jest krosnem, dziewiarką lub maszynądo wyrobu tkanin siatkowych, osnowarką, lub przewijarką cewkową.
18. 18. Rama według zastrz. 11, znamienna tym, że wrzeciono (8) zawiera wspornik (10) zaopatrzony w oprawę (93) cewki (3) i odbiornik przędzy (94) ukształtowany ze wspornikiem (10) w jedną część, oraz prowadnicę przędzy (95), ukształtowaną w jedną część z przednim końcem odbiornika przędzy (94).
19. 19. Rama według zastrz. 18, znamienna tym, że oprawa (93) cewki (3) ma od góry wycięcie (s), którego długość odpowiada w przybliżeniu dwóm trzecim ogólnej długości cewki (3) z nawiniętą, nie skręconą przędzą (2).

    * * *