PL178208B1

PL178208B1 - Podłoga segmentowa pływająca i sposób wytwarzania podłogi segmentowej pływającej

Info

Publication number: PL178208B1
Application number: PL94313262A
Authority: PL
Inventors: Harold F. Adams; Roderick A. Suarez; Lewis H. Engle
Original assignee: Guilford Delaware Inc
Priority date: 1993-08-31
Filing date: 1994-08-17
Publication date: 2000-03-31
Also published as: OA10573A; JPH09504583A; HU219270B; CZ54396A3; CA2169844A1; PL313262A1; JP3231328B2; NO960821L; DE69417042T2; FI960936A0; WO1995006793A1; KR960704130A; DK0716723T3; AU7633294A; RU2116412C1; BG100441A; UA40632C2; DE69417042D1; US5499476A; EP0716723B1

Abstract

1. Podloga segmentowa plywajaca, za- wierajaca co najmniej jedna, ukladana na podlozu, plyte podporowa, co najmniej jedna plyte podlogowa oraz usytuowane pomiedzy nimi elementy dystansowe, przy czym kazdy element dystansowy ma postac bryly skladajacej sie z górnej podstawy, na której jest oparta plyta podlogowa i bocznej sciany, która na dole jest polaczona z plyta podpo rowa, znamienna tym, ze boczna sciana ele mentu dystansowego (18) jest zlozona z oddzielnych ramion (78), które sa polaczone z górna podstawa (70) elementu dystansowe- go (18) i sa rozdzielone od siebie szczelina na calej wysokosci sciany bocznej elementu dys tansowego (18). F ig .2 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest podłoga segmentowa pływająca i sposób wytwarzania podłogi segmentowej pływającej. Niniejszy wynalazek dotyczy podłóg segmentowych pływaj ących przeznaczonych zwłaszcza do pomieszczeń ze sprzętem do przetwarzania danych, takich jak centra przetwarzania danych, sale komputerowe i biura, w których stosuje się podłogi dodatkowe, uniesione nad podłożem głównym.

Znane są podłogi segmentowe, które zawierają co najmniej jedną, układaną na podłożu, płytę podporową, co najmniej jednąpłytę podłogową oraz usytuowane pomiędzy nimi elementy dystansowe, przy czym każdy element dystansowy ma postać bryły składającej się z górnej podstawy, na której jest oparta płyta podłogowa i bocznej ściany, która na dole jest połączona z płytą podporową.

Sposób wytwarzania tego typu podłogi segmentowej pływającej, polega na tym, że kształtuje się oddzielnie co najmniej jednąpłytę podporową dostosowaną do ułożenia na podłożu i co najmniej jednąpłytę podłogową oraz elementy dystansowe. Elementy dystansowe kształtuje się w postaci bryły składającej się z podstawy górnej i ściany bocznej i łączy się dolne krawędzie ich ścian bocznych z płytą podporową, a na górnych podstawach elementów dystansowych umieszcza się płytę podłogową. Płyty podłogowe układa się obok siebie na elementach dystansowych, dzięki czemu pod nimi powstaje pusta przestrzeń, w której prowadzi się przewody, kable, węże, instalację elektryczną i inne instalacje komputerowe.

Elementy dystansowe w podłogach tego typu znajdują się tylko w narożach płyt podłogowych, które zazwyczaj sąkwadratami o boku 500 do 600 mm. W związku z tym, sztywność i stabilność mechaniczną podłogi trzeba uzyskiwać stosując bardzo grube płyty, zazwyczaj o grubości 30 do 40 mm, czasami z ramą przenoszącą obciążenia na elementy dystansowe. Ze względu na stratę wysokości użytkowej, całkowita wysokość dodatkowych podłóg segmentowych pływających tego typu musi wynosić 150 do 200 mm, co przeszkadza w przypadku niskich sufitów w istniejących budynkach i wymaga budowy nowych pomieszczeń o zwiększonej wysokości. Przykładowo, dodatkowe podłogi segmentowe o wysokości 200 mm na każdej kondygnacji trzydziesto piętrowego budynku podwyższają dodatkowo budynek o sześć metrów, co jest równoważne dwóm kondygnacjom. Montaż takich podłóg w istniejących budynkach wymaga budowania ramp i stopni, a także barier ogniowych i akustycznych. Okazuje się w końcu, że konstrukcje tego typu sączasami hałaśliwe i działająrezonatory. W każdym przypadku, montaż znanych podłóg segmentowych pływających wykonany w ramach przebudowy lub w postaci nowej konstrukcji, jest zarówno skomplikowany jak i kosztowny.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5 052 157 ujawniono podłogę segmentową pływającą specjalnie przeznaczoną do pomieszczeń ze sprzętem do przetwarzania danych. Sposób wytwarzania tej podłogi polega na formowaniu termicznych lub wtryskowym materiałów z tworzyw sztucznych, takich jak polistyren, polietylen, polipropylen lub ABS. Materiały tego typu znakomicie nadają się do wyrobu takich elementów, do jakich je zaproponowano w tym opisie, zwłaszcza z uwagi na złożone kształty niektórych z nich, ale w pewnych zastosowaniach uj awniaj ą się ich wady. Po pierwsze, nośność podwyższonych podłóg segmentowych pływających wykonanych z tego typu materiałów z tworzyw sztucznych jest, częściowo,

178 208 funkcją ilości i typu zastosowanych materiałów z tworzyw sztucznych i może okazać się trudne uzyskanie wysokich sztywności takich materiałów przy możliwych do akceptacji kosztach i bez niepożądanego zwiększania ciężaru. Ponadto, chociaż właściwości zastosowanych materiałów odpornych na płomienie i nie wydzielających dymów, a także stosowanie odpowiednich substancji dodatkowych do nich, zapewnia że materiały z tworzyw sztucznych są bezpiecznymi materiałami budowlanymi, niektóre przepisy przeciwpożarowe ograniczają lub wręcz uniemożliwiają stosowania konstrukcji z tworzyw sztucznych jako elementów podłóg segmentowych pływających.

Zastosowanie metalu jako materiału niepalnego do budowy podwyższonych podłóg segmentowych pływających stanowi logiczną alternatywę. W opisie patentowym US nr 5 052 157 ujawniono jednoczęściową płytę podłogowąi element dystansowy, który wytwarza się poprzez wytłaczanie z blachy, korzystnie z cienkiej blachy ocynkowanej. W opisie patentowym US nr 5 052 157 wskazano, że elementy dystansowe można wytwarzać z dowolnego materiału, ale zaleca się ich wtryskowe formowanie z ABS.

Oddzielne elementy dystansowe metalowe o litej powierzchni i pustej w środku konstrukcji w kształcie stożka ściętego, o jakich mowa w opisie patentowym US nr 5 052 157, są trudne do przymocowania do płyt podłogowych ze względu na trudności z ich odkształceniem w celu dopasowania lub wyregulowania płytek mocujących lub innych elementów zapewniających sprzężenie z płytą podłogową.

W wielu innych znanych podwyższonych podłogach segmentowych pływających stosuje się elementy metalowe.

Podłoga segmentowa pływająca, według wynalazku, zawierająca co najmniej jedną, ukladanąna podłożu, płytę podporową, co najmniej jednąpłytę podłogową oraz usytuowane pomiędzy nimi elementy dystansowe, przy czym każdy element dystansowy ma postać bryły składającej się z górnej podstawy, na której jest oparta płyta podłogowa i bocznej ściany, która na dole jest połączona z płytą podporową, charakteryzuje się tym, że boczna ściana elementu dystansowego jest złożona z oddzielnych ramion, które są połączone z górną podstawą elementu dystansowego i są rozdzielone od siebie szczeliną na całej wysokości ściany bocznej elementu dystansowego.

Płyta podporowa ma otwory, a ramiona i górna podstawa elementu dystansowego są w postaci jednej integralnej części, zaś na swoim dolnym końcu każde ramię ma klapkę, która jest umieszczona w jednym z otworów płyty podporowej, przy czym element dystansowy ma rowki w jego górnej podstawie, natomiast płyta podłogowa ma od dołu występy, które sąusytuowane w rowkach elementów dystansowych.

Każde ramię ma zwiększającą się do jego dołu szerokość i jest zakrzywione poprzecznie wzdłuż kierunku od górnej podstawy do jego dolnego końca, przy czym promień zakrzywienia zwiększa się do dołu.

Każde ramię ma dwie wzdłużne krawędzie, z których co najmniej jedna jest wywinięta.

Każda klapka jest umieszczona w otworze z pasowaniem przylgowym.

Płyta podporowa ma postać arkusza blachy, w którym od strony dolnej są usytuowane zagłębienia w sąsiedztwie każdego z otworów, a każda klapkaj est umieszczona w otworze jest zagięta w zagłębieniu, przy czym tworzy onajednąpłaszczyznę z dolnąpowierzchniąpłyty podporowej.

Płyta podporowa zawiera uziemiające łączniki elektryczne w kształcie metalowych płytek, przy czym są one rozmieszczone na obrzeżu płyty podporowej. Płyta podporowa zawiera również elementy łączące, za pośrednictwem których jest zamocowana do podłoża, a także korzystnie zawiera elementy łączące, za pośrednictwem których płyta podłogowa jest zamocowana do elementów dystansowych.

Płyta podporowa ma rozmieszczone perforacje w miejscu przewidywanychjej podziałów¹.

Sposób wytwarzania podłogi segmentowe pływającej, według wynalazku, w którym kształtuje się oddzielnie co najmniej jednąpłytę podporową dostosowaną do ułożenia na podłożu i co najmniej jednąpłytę podłogową oraz elementy dystansowe, przy czym elementy dystansowe kształtuje się w postaci bryły składającej się z podstawy górnej i ściany bocznej i łączy się dolne

178 208 krawędzie ich ścian bocznych z płytąpodporową, a na górnych podstawach elementów dystansowych umieszcza się płytę podłogową, charakteryzuje się tym, że każdy element dystansowy, kształtuje się wycinając z arkusza blachy jego płaski wykrój mający część tworzącą górną podstawę elementu dystansowego i połączone z nią ramiona, i następnie zagina się wzdłużne krawędzie ramion tworząc wystające od nich kołnierze, po czym, przed zamocowaniem elementu dystansowego do płyty podporowej, kształtuje się bryłę elementu dystansowego zaginając jego ramiona do dołu przy krawędzi górnej podstawy.

Każde ramię elementu dystansowego wygina się poprzecznie pomiędzy wzdłużnymi krawędziami, po zagięciu wzdłużnych krawędzi.

W górnej podstawie elementu dystansowego kształtuje się co najmniej jedno wgłębienie ' z otworem, a płytę podłogową mocuje się do elementu dystansowego za pomocą elementu łączącego, który umieszcza się w tym otworze.

Podłoga segmentowa pływająca według wynalazku zawiera płyty podporowe z cienkiej blachy, zazwyczaj ze stali ocynkowanej, układane obok siebie na istniejącym podłożu, a na nich rozmieszczone są elementy dystansowe w układzie prostoliniowym, stanowiące podpory dla płyt podłogowych tworzących podwyższoną podłogę i zazwyczaj pokrywanych płytkami dywanowymi. Oprócz podpierania płyt podłogowych, elementy dystansowe tworzą sieć kanałów na przewody, kable, węże, rury i podobne elementy.

Elementy dystansowe podłogi segmentowej według wynalazku wykrywa się, a następnie formuje z cienkiej blachy, zazwyczaj również z blachy ocynkowanej, w kształt stożka ściętego, którego boczna powierzchnia złożona jest z czterech ramion, które mają wywinięte obrzeża w celu zwiększenia nośności. Elementy dystansowe według niniejszego wynalazku majągórnąpowierzchnię równoległą do płyty podporowej do podpierania płyt podłogowych, z krzyżowym rowkiem, w który wchodzą krawędzie płyt podłogowych. W krzyżowym rowku są umieszczone krawędzie czterech segmentów płyt podłogowych, a w każdym narożu jest gwintowany otwór w stożkowym zagłębieniu, w który wchodzi śruba przechodząca przez narożnik płyty podłogowej. Dzięki stożkowemu zagłębieniu, po przykręceniu śruby otwór ten zamyka się, co zwiększa jego siłę mocującą.

Cztero ramienna konstrukcja elementów dystansowych umożliwia wyginanie ramion względem siebie, dzięki czemu podczas montażu można łatwo umieścić płytki w przeznaczonych dla nich otworkach w płycie podporowej. Zazwyczaj ramiona te są lekko ściśnięte, albo zgniecione, do wewnątrz, wskutek czego klapki, które (podobnie jak ramiona, z których wybiegają) sąrozbieżne stożkowo mogąz łatwością wejść w otwory w płycie podporowej. Dzięki sprężystości ramion elementów dystansowych po wciśnięciu klapek do otworów w płycie podporowej elementy dystansowe nie wysuwają się z otworów płyt podporowych, przed wygięciem klapek podczas montażu.

Co najmniej część podłogi segmentowej pływającej według wynalazku nie jest palna. Elementy dystansowe podłogi według wynalazku mają podwyższoną nośność dzięki temu, że zawierają wiele ramion z wywiniętymi obrzeżami. Elementy dystansowe można ściskać i rozprężać w zależności od potrzeby usprawnienia montażu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w rzucie perspektywicznym rozłożoną na części podwyższoną podłogę segmentową pływającą według wynalazku z widocznymi płytami podłogowymi odłączonymi od dwóch zmontowanych płyt podporowych oraz elementami dystansowymi ustawionymi na płytach podporowych, fig. 2 - narożnik płyty podporowej zmontowanej z elementem dystansowym, fig. 3 - płyta podporowa i element dystansowy z fig. 2 w stanie rozłożonym przed zmontowaniem, w rzucie perspektywicznym, fig. 4 - płyta podporowa zmontowana z elementem dystansowym w przekroju poprzecznym poprowadzonym na fig. 2 płaszczyzną4-4, fig. 5 - część elementu dystansowego, oznaczonego jako 5 na fig. 4, w przekroju osiowym, fig. 5 A - część elementu dystansowego z fig. 5 z ułożonąpłytąpodłogową w przekroju osiowym, fig. 6 - płyta podporowa i element dystansowy z fig. 2 w rzucie głównym, fig. 7 - płyta podporowa z fig. 2 przed

178 208 umieszczeniem na niej elementu dystansowego, w rzucie z góry, fig. 8 A-D - etapy kształtowania elementu dystansowego z fig. 2 w rzutach perspektywicznych.

Na figurze 1 przedstawiono podłogę segmentową pływającą 10 według wynalazku, która składa się z co najmniej jednej płyty podporowej 14, z osadzonymi w niej elementami dystansowymi 18, oraz co najmniej jednej płyty podłogowej 22. Elementy dystansowe 18 utrzymują płyty podłogowe 22 nad płytami podporowymi 14, dzięki czemu płyty podłogowe 22 tworzą podłogę podwyższoną, pod którą można prowadzić przewody, kable lub inne elementy łączące.

Jak widać na fig. 1, płyty podporowe 14 są przystosowane do układania na istniejącym podłożu F. Znajdująsię w nich otwory 30, przez które wbija się w podłoże F gwoździe lub inne elementy łączące, mocując w ten sposób płyty podporowej 14 do podłoża F. W pewnych zastosowaniach można używać kleju do mocowania płyt podporowych 14 do podłoża F. Łączniki tego typu nie są j ednak konieczne, ponieważ współczynnik tarcia pomiędzy płytami podporowymi 14 a wielu istniejącymi podłożami F wystarcza do utrzymania płyt podporowych 14 na nich miejscach pod normalnym obciążeniem.

Podczas użytkowania, płyty podporowej 14 zazwyczaj układa się jedną obok drugiej w układzie prostoliniowym na całym obszarze istniejącego podłoża F, co dodatkowo minimalizuje możliwość przemieszczenia się płyt podporowych 14 względem siebie. Ułożenie metalowych płyt podporowych 14 jedna obok drugiej zapewnia również przewodność elektryczną w danym obszarze, co intensyfikuje, na przykład, dostępne uziemienie. W celu poprawy możliwości uziemiaj ących podłogi segmentowej pływającej 10, w niektórych przykładach wykonania płyty podporowej 14, mają uziemiające łączniki elektryczne w postaci metalowych płytek 34, które wystająpoza krawędzie 38 i 42 płyt podłogowych 14 i na których można kłaść sąsiednie płyty podporowe 14.

Na figurze 1 pokazano, że na każdej z płyt podporowych 14 znajduje się osiem równomiernie rozmieszczonych elementów dystansowych 18, ale może ona również zawierać większą lub mniejszą liczbę elementów dystansowych 18, przy czym można również, w zależności od potrzeb, zmieniać odstępy pomiędzy elementami dystansowymi 18. Ponadto płyty podporowe 14 korzystnie mają w pewnych miejscach osłabione obszary, ułatwiające dzielnie ich na wiele części. Jak pokazano na fig. 1, płyta podporowa 14 ma perforacje 46 dzielące ją na przykład na długości L jak również nacięcia 50 do oddzielania pary elementów dystansowych 18 od pozostałej części płyty podporowej 14. Płyta podporowa korzystnie ma perforacje i nacięcia w innych miejscach, co umożliwia tworzenie elementów o różnorodnych wymiarach i kształtach.

Płyta podporowa 14 zawiera liczne otwory 54, w których sąumieszczone elementy dystansowe 18. Na figurze 3 i 7 przedstawiono szczegółowe otwory 54 w widoku, odpowiednio, od górnej powierzchni 58 i od dolnej powierzchni 62 płyty podporowej 14.

Na figurach 1-5,5 A-6 i 8A-8D przedstawiono szczegóły konstrukcyjne elementów dystansowych 18. Element dystansowy 18 ma postać bryły składającej się z górnej podstawy 70 oraz bocznej ściany. Boczną ścianę tworzą ramiona 78, które sąpołączone z gómą podstawą 70 elementu dystansowego 18, korzystnie za pośrednictwem szyjki 74 i są rozmieszczone korzystnie co 90°. Ramiona 78 rozchodzące się kielichowo od szyjek 74, są rozdzielone względem siebie szczelinąna całej wysokości ściany bocznej i mająna dolnych krawędziach klapki 82 o kształcie dopasowanym do kształtu otworów 54 płyty podporowej 14. W górnej podstawie 70 sąukształtowane rowki 86 (fig. 8B), korzystnie przecinające się krzyżowo, w których sąumieszczone dopasowane do nich części płyt podłogowych 22. Rowek 86 dzieli szyjki 74, na których spoczywają płyty podłogowe 22, na cztery segmenty 90A, 90B, 90C, 90D, a w każdym z nich jest otwór 94 (fig. 8C) usytuowany w stożkowym zagłębieniu 122, w którymjest umieszczony element mocujący 98, na przykład wkręt. Dzięki stożkowemu zagłębieniu 122, element mocujący 98 zamyka otwór 94, co wspomaga jego utrzymywanie (a tym samym płyt podłogowych 22) w miejscu. Jak ponadto widać na fig. 8C, wzdłużne krawędzie 102 ramion 78 korzystnie są zagięte w celu poprawy sztywności. Ramiona 78 są ponadto zagięte pod kątem około 90° do dołu i są zakrzywione poprzecznie wzdłuż kierunku od górnej podstawy 70 do dołu, przy czym promień tej krzy178 208 wizny rośnie w kierunku od segmentów 90A, 90®, 90C, 90D do dolnego końca z klapką 82, w wyniku czego element dystansowy 18 ma kształt bryły, korzystnie zbliżonej do stożka ściętego.

Umieszczanie elementu dystansowego 18 w płycie podporowej 14 pokazano na fig. 3. Jak widać, klapki 82 sąwycentrowane i umieszczone w otworach 54 w płycie podporowej 14. Maksymalna szerokość X każdej klapki 82 jest nieco większa od szerokości Y odpowiedniego otworu 54, w wyniku czego klapka 82 jest włożona w otwór 54 z pasowaniem ciernym pomagającym w utrzymaniu elementu dystansowego 18 w miejscu. Po włożeniu w otwór 54, każda klapka 82 jest wygięta i styka się z dolnąpowierzchnią62 płyty podporowej 14 w utworzonym w tej dolnej powierzchni 62 zagłębieniu 106. Klapka 82 jest ułożona wjednej płaszczyźnie z dolnąpowierzchnią 62 płyty podporowej 14. Alternatywnie, może się okazać bardziej korzystne, żeby zagłębienie 106 było nieco płytsze niż grubość klapki 82. W takiej sytuacji zespół złożony z płyty podporowej 14 i elementów dystansowych 18 według wynalazku w rzeczywistości spoczywa częściowo na klapkach 82, co zapewnia trwałe utrzymywanie klapek 82 w miejscu w wyniku działania obciążenia podłogi 10.

Podczas montażu, ramiona 78 korzystnie lekko ściska się powodując ich zgniecenie do wewnątrz, co umożliwia łatwiejsze umieszczenie klapek 82 w otworach 54. Sprężystość ramion 78 dodatkowo wspomaga utrzymywanie elementów dystansowych 18 w miejscu względem płyty podporowej 14, zwłaszcza po wygięciu klapek 82.

Jak pokazano na fig. 4,5 i 5 A każdy z otworów 94 elementu dystansowego 18 otacza stożkowe zagłębienie 122. Stożkowe zagłębienia 122 ułatwiają wkładanie elementów mocujących 98 w otwory 94 oraz zapobiegają wystawaniu łbów 126 na przykład wkrętów nad górną powierzchnią 130 płyt podłogowych 22. Ponadto stożkowe zagłębienia 122 umożliwiają zwężenie otworów 94 po dokręceniu elementów mocujących 98, co wspomaga połączenie płyt podłogowych 22 z elementami dystansowymi 18.

Dzięki tym i innym właściwościom niniejszego wynalazku podłoga 10 jest niepalną, podwyższoną podłogą segmentową o znacznej sztywności.

Płytę podporową 14 wytwarza się zazwyczaj z metalu, na przykład z blachy ocynkowanej, a jej grubość w niektórych przykładach wykonania wynosi około 0,5 mm.

Płyty podłogowe 22 mają zazwyczaj kształt kwadratowy, lub prostokątny, przystosowany do układania obok siebie. Na spodniej powierzchni każdej płyty podłogowej 22, korzystnie znajduje się warstwa 112 z włókna szklanego lub innego materiału tłumiącego dźwięki i izolującego termicznie. Każda z płyt podłogowych 22 jest zakończona występami 110, które wchodząw odpowiednie rowki 86 elementów dystansowych 18 i blokują się w nich. Płyty podłogowe 22 korzystnie mają otwory 114 usytuowane w ich narożach. W razie konieczności dodatkowego zwiększenia stabilności podłogi 10, w otwory 114 w płytach podłogowych 22 wprowadza się elementy mocujące 98 (zazwyczaj bachowkręty) i wkręcaje w otwory 94 elementów dystansowych 18.

Jak widać na fig. 1, montaż płyt podłogowych 22 w taki sposób zapewnia utworzenie podłogi o takiej samej -wysokości nad istniejącym podłożem F, ponieważ rowki 86 i segmenty 90A, 90B, 90C, 90D każdego elementu dystansowego 18 sąw stanie podpierać naroża 118 nawet czterech sąsiadujących płyt podłogowych 22. W związku z tym, oczywiste jest, że każda część rowka 86 w przykładzie wykonania z fig. 1, ma co najmniej podwójną szerokość występu 110.

Sposób wytwarzania podłogi segmentowej pływającej, polega na tym, że kształtuje się oddzielnie co najmniej jednąpłytę podporową 14 dostosowaną do ułożenia na podłożu i co najmniej jedną płytę podłogową22 oraz elementy dystansowe 18. Elementy dystansowe 18 kształtuje się w postaci bryły składającej się z podstawy górnej 70 i ściany bocznej.

Każdy element dystansowy 18, kształtuje się wycinając z arkusza blachy jego płaski wykrój 66 mający część tworzącą górną podstawę 70 elementu dystansowego 18 i połączone z nią ramiona 78. Wykrój 66 elementu dystansowego 18 według wynalazku, widoczny na fig. 8A, wycina się z blachy. W pokazanym przykładzie -wykonania wykrój 66 jest wykonany z blachy ocynkowanej o grubości około 0,76 mm, ale w razie konieczności lub z innych względów można zastosować inne materiały, albo też materiały o innych grubościach.

178 208

Po utworzeniu wykroju 66, część tworzącągórnąpodstawę 70 elementu dystansowego 18 korzystnie wytłacza się (fig. 8B) tworząc rowki 86 krzyżujące się ze sobą. Następnie wykonuje się wgłębienia 122 i otwory 94. Jak ponadto widać na fig. 8C, wzdłużne krawędzie 102 ramion 78 korzystnie zagina się w celu poprawy sztywności.

Po wykonaniu tej czynności, kształtuje się bryłę elementu dystansowego 18 zaginając jego ramiona 78 do dołu przy krawędzi górnej podstawy 70 pod kątem około 90° w taki sposób, że zwisają od segmentów 90A, 90B, 90C, 90D. Następnie zakrzywia się je poprzecznie do ich długości w taki sposób, że promień tej krzywizny rośnie w kierunku od części środkowej 70 ku dolnemu końcowi z klapkami 82, w wyniku czego powstaje element dystansowy 18 w kształcie bryły korzystnie zbliżonej do stożka ściętego.

Następnie mocuje się element dystansowy 18, za pośrednictwem klapek 82 wystających z dolnych krawędzi ramion 78, do płyty podporowej 14 i umieszcza się na górnej podstawie 70 elementów dystansowych 18 płytę podłogową 22, którą mocuje się do elementów dystansowych 18 za pomocą elementów łączących 98 umieszczonych w otworach 94 elementów dystansowych 18.

Powyższy opis przedstawia przykłady wykonania według wynalazku. Przykłady wykonania można zmodyfikować i przekonstruować bez odchodzenia od istoty i zakresu wynalazku.

178 208

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Podłoga segmentowa pływająca, zawierająca co najmniej jedną, układaną na podłożu, płytę podporową, co najmniej jedną płytę podłogową oraz usytuowane pomiędzy nimi elementy dystansowe, przy czym każdy element dystansowy ma postać bryły składającej się z górnej podstawy, na której jest oparta płyta podłogowa i bocznej ściany, która na dole jest połączona z płytą podporową, znamienna tym, że boczna ściana elementu dystansowego (18) jest złożona z oddzielnych ramion (78), które są połączone z górną podstawą (70) elementu dystansowego (18) i sąrozdzielone od siebie szczelinąna całej wysokości ściany bocznej elementu dystansowego (18).
2. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 1, znamienna tym, że płyta podporowa (14) ma otwory (54), a ramiona (78) i górna podstawa (70) elementu dystansowego (18) są w postaci jednej integralnej części, zaś na swoim dolnym końcu każde ramię (78) ma klapkę (82), która jest umieszczona w jednym z otworów (54) płyty podporowej (14), przy czym element dystansowy (18) ma rowki (86) wjego górnej podstawie (70), natomiast płyta podłogowa (22) ma od dołu występy (110), które są usytuowane w rowkach (86) elementów dystansowych (18).
3. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 2, znamienna tym, że każde ramię (78) ma zwiększającą się do jego dołu szerokość i jest zakrzywione poprzeczne wzdłuż kierunku od górnej podstawy (70) dojego dolnego końca, przy czym promień zakrzywienia zwiększa się do dołu.
4. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 3, znamienna tym, że każde ramię (78) ma dwie wzdłużne krawędzie (102), z których co najmniej jedna jest wywinięta.
5. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 2, znamienna tym, że każda klapka (82) jest umieszczona w otworze (54) z pasowaniem przylgowym.
6. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 2, znamienna tym, że płyta podporowa (14) ma postać arkusza blachy, w którym od strony dolnej są usytuowane zagłębienia (106) w sąsiedztwie każdego z otworów (54), a każda klapka (82) jest umieszczona w otworze (54) i jest zagięta w zagłębieniu (106), przy czym klapka (82) jest ułożona w jednej płaszczyźnie z dolną powierzchnią (62) płyty podporowej (14).
7. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 2, znamienna tym, że płyta podporowa (14) zawiera uziemiające łączniki elektryczne w kształcie metalowych płytek (34), przy czym są one rozmieszczone na obrzeżu płyty podporowej (14).
8. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 2, znamienna tym, że płyta podporowa (14) zawiera elementy łączące, za pośrednictwem których jest zamocowana do podłoża (F).
9. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 2, znamienna tym, że płyta podłogowa (22) zawiera elementy mocujące (98) za pośrednictwem których płyta podłogowa (22) jest zamocowana do elementów dystansowych (18).
10. Podłoga segmentowa pływająca według zastrz. 2, znamienna tym, że płyta podporowa (14) ma rozmieszczone perforacje (46).
11. Sposób wytwarzania podłogi segmentowej pływającej, w którym kształtuje się oddzielnie co najmniej jedną płytę podporową dostosowaną do ułożenia na podłożu i co najmniej jedną płytę podłogową oraz elementy dystansowe, przy czym elementy dystansowe kształtuje się w postaci bryły składającej się z podstawy górnej i ściany bocznej i łączy się dolne krawędzie ich ścian bocznych z płytą podporową, a na górnych podstawach elementów dystansowych umieszcza się płytę podłogową, znamienny tym, że każdy element dystansowy (18), kształtuje się wycinając z arkusza blachy jego płaski wykrój (66) mający środkową część tworzącą górną podstawę (70) elementu dystansowego (18) i połączone z niąramiona (78), i następnie zagina się wzdłużne krawędzie (102) ramion (74), tworząc wystające od nich kołnierze, po czym, przed zamocowaniem

178 208 elementu dystansowego (18) do płyty podporowej (14), kształtuje się bryłę elementu dystansowego (18) zaginając jego ramiona (78) do dołu przy krawędzi górnej podstawy (70).
12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że każde ramię (78) elementu dystansowego (18) wygina się poprzecznie pomiędzy wzdłużnymi krawędziami (102), po zagięciu wzdłużnych krawędzi (102).
13. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że w górnej podstawie (70) elementu dystansowego (18) kształtuje się co najmniej jedno wgłębienie (122) z otworem (94), a płytę podłogową (22) mocuje się do elementu dystansowego (18) za pomocą elementu łączącego (98), który umieszcza się w tym otworze (94).