PL176626B1 - Sposób i urządzenie do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych - Google Patents

Abstract

1. SPOSÓB DO ZMIESZANIA CO NAJMNIEJ DWÓCH PLYNÓW PLASTYCZNYCH, KTÓRE PRZED ZMIESZANIEM WYSTEPUJA ODDZIELNIE, ZNA- MIENNY TYM, ZE JEDEN PLYN PLASTYCZNY TLOCZY SIE Z OBJETOSCI, W KTÓREJ JEST ON PRZECHOWY- WANY, A PRZYNAJMNIEJ DRUGI PLYN PLASTYCZNY WYTLACZA SIE Z OBJETOSCI, W KTÓREJ JEST ON PRZE- CHOWYWANY I MIESZA SIE Z PIERWSZYM PLYNEM PLASTYCZNYM, WYKORZYSTUJAC ENERGIE PIER- WSZEGO PLYNU PLASTYCZNEGO. FIG. 4 (1 1 ) 176626 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób i urządzenie do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych, występujących oddzielnie przed użyciem, i dopiero przed zastosowaniem razem mieszanych w gotową mieszankę wieloskładnikową. Przykładem może być proces mieszania dwóch składników tak zwanego kleju dwuskładnikowego lub mas uszczelniających z barwnikami. Ogólnie chodzi o to, aby połączyć co najmniej dwa płyny plastyczne, w celu zmiany ich właściwości, takich jak przykładowo lepkość, własności mechaniczne i chemiczne, efekty optyczne lub stan fizyczny.

Znane są liczne formuły chemiczne dla jednoskładnikowych i wieloskładnikowych środków do uszczelniania lub środków do klejenia, które sąpowszechnie używane w budowie samochodów, samolotów oraz ogólnie w budowie maszyn i urządzeń, do klejenia i/lub uszczelniania części z metalu, drewna, szkła lub tworzyw sztucznych. Użytkownicy preferują na ogół układy jednoskładnikowe, które mogą być nakładane za pomocąprostych urządzeń, przy użyciu których nie mogą wystąpić błędy związane z odpowiednim ich dozowaniem, mogące mieć negatywny wpływ na końcowe właściwości połączenia klejowego lub uszczelnianego. W wielu przypadkach, w celu uzyskania odpowiedniej wytrzymałości lub najmniejszej wytrzymałości mechanicznej, nie W/starcza jednakże szybkość reakcji, która w takich przypadkach jest stosowana w konwencjonalnych układach dwuskładnikowych. W celu zmniejszenia następstw ewentualnych błędów, obydwa składniki posiadają porównywalną objętość i lepkość. Oznacza to jednak, że dla tego rodzaju układów dwuskładnikowych, wymagane są specjalne układy do ich aplikowania.

W opisie -DE4202591 opisano sposób wstępnego mieszania co najmniej dwóch mas o konsystencji pasty podczas wprowadzania ich do mieszalnika, w którym cienkie, doprowadzone do mieszalnika pasma mas, tworzą przylegające do siebie warstwy.

176 626

Znane są opakowania w kształcie współosiowych kartuszy, z nałożonym, statycznie działającym mieszalnikiem, które sąoferowane przez fabrykę Liquid Control pod nazwą“Supermix”. Następnie znane są układy z dwoma równoległymi kartuszami i mieszalnikiem działającym dynamicznie, które są opisane na przykład w opisach EP313519 lub w EP351358. Jednak przy wykorzystaniu tych układów wymagane są specjalne urządzenia.

Znane są również specjalnie wykonane urządzenia, służące do zmieszania dwóch płynów plastycznych, posiadające dwie umieszczone obok siebie cylindryczne wnęki, które sąnapełmane różnymi płynami plastycznymi. Wnęki te mają ujście do wspólnego otworu wylotowego, do którego może być dołączone urządzenie mieszające, jak na przykład mieszalnik działający statycznie. Obydwa mieszane płyny są wyciskane za pomocą tłoka pod ciśnieniem z cylindrycznych wnęk urządzenia i wypływają wtedy z otworu wylotowego jako jedno pasmo, o składzie zależnym od udziału procentowego mieszanych płynów plastycznych. Pasmo wpływa potem do dołączonego urządzenia mieszającego i jest w nim mieszane w celu otrzymania możliwie jednorodnego płynu finalnego, zanim wypłynie on z otworu odprowadzającego urządzenia mieszającego.

Następnie znane są specjalne pojemniki zawierające środki do pielęgnacji zębów, które są napełnione co najmniej dwoma różnymi płynnymi i optycznie różniącymi się składnikami do pielęgnacji zębów. Konstrukcja pojemnika przyczynia się do tego, że umieszczone w pojemniku jeden na drugim składniki do pielęgnacji zębów, wyprowadzane są z otworu odprowadzającego w postaci pasma, w którym wzajemnie stykające się składniki do pielęgnacji zębów są położone obok siebie w postaci pasemek. Te znane urządzenia posiadają jednak tę wadę, że są specjalnie konstruowane lub wykonywane do każdorazowego zastosowania i tylko do niego używane. W magazynach u producenta są one napełniane płynami plastycznymi, przy czym zestaw płynów decyduje o zakresie ich zastosowania. W ten sposób użytkownik nie ma wpływu na skład płynu roboczego, wybór odpowiedniego, lub jego wymiany na miejscu lub w toku pracy. Nie można na przykład zmienić koloru łączonego materiału co jest szczególnie niekorzystne wtedy, gdy fenotyp kolorystyczny, przykładowo dwuskładnikowego kleju lub masy uszczelniającej powinien być dopasowany do koloru klejonych lub uszczelnianych materiałów.

Inne znane urządzenia mają komory, które napełnia się przewidzianymi do mieszania płynami i miesza się je w nich mechanicznie, a następnie odprowadza jako zmieszane pasmo. Tego rodzaju urządzenie jest opisane na przykład w opisie DE 92 18 334 Ul. Takie urządzenia są o tyle niekorzystne, że cala objętość pierwszego płynu plastycznego musi być zmieszana z drugim lub innymi płynami plastycznymi, zanim rozpocznie się ich aplikowanie. Podjęcie każdej późniejszej próby wywarcia wpływu na właściwości mieszanki nie ma znaczenia, to znaczy, że mieszanka musi być użyta w raz dobranym składzie. Poza tym w wyniku mieszania rozpoczyna się wzajemne oddziaływanie na siebie składnikó w, tak że na przykład w przypadkach, w których z powodu zmieszania zmieniają się właściwości fizyczne składników, aplikacja musi nastąpić w odpowiednim czasie, ponieważ później nie będzie ona możliwa. Kolejną wadą takiego urządzenia jest nieuchronność następowania po sobie poszczególnych etapów sposobu, co powoduje stratę czasu i jest nieracjonalne oraz czyni praktycznie niemożliwym mieszanie szybko reagujących składników.

Przedmiotem wynalazku jest sposób do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych, które przed zmieszaniem występują oddzielnie, w którym jeden płyn plastyczny tłoczy się z objętości, w której jest on przechowywany, a przynajmniej jeden inny płyn plastyczny wytłacza się z objętości, w której jest on przechowywany i miesza się z pierwszym płynem plastycznym, wykorzystując energię pierwszego płynu plastycznego.

Korzystnie, podczas, gdy jeden płyn plastyczny wyprowadza się z objętości, w której jest on przechowywany, przynajmniej na jeden inny płyn plastyczny działa nadciśnienie, dzięki któremu drugi płyn plastyczny wypływa z objętości, w której jest przechowywany.

Podczas, gdy jeden płyn plastyczny wytłacza się z objętości, w której jest przechowywany na jeden inny płyn plastyczny działa podciśnienie lub ssanie, dzięki którym drugi płyn plastyczny wydobywa się z objętości, w której jest przechowywany.

176 626

Ciśnienie działające przynajmniej na drugi płyn plastyczny i ciśnienie wywołane przez energię tłoczącą pierwszy płyn plastyczny reguluje się odpowiednio, i co najmniej jeden inny płyn plastyczny miesza się z pierwszym płynem plastycznym w określonym stosunku.

Poza tym co najmniej dwa płyny plastyczne miesza się po połączeniu i przed wypłynięciem z urządzenia do zmieszania.

Korzystnie, pierwszy płyn plastyczny stanowiący materiał do klejenia i do uszczelniania jest składnikiem bazowym, a drugi płyn plastyczny, jak również pozostałe płyny plastyczne, stanowią materiały z grupy składników katalizatorów, środków sieciujących i środków barwiących, przy czym do składnika bazowego doprowadza się w sposób ciągły co najmniej jeden wybrany, drugi płyn plastyczny w ilości odpowiedniej ze względu na składnik bazowy i miesza się ten drugi płyn ze składnikiem bazowym.

Składnik bazowy jest jednoskładnikowym.utwardzanym na mokro materiałem do klejenia lub uszczelniania a składniki: katalizatora i środka sieciującego oraz składniki barwiące doprowadza się w ilości od 0,5% do 8% wagowo w odniesieniu do składnika bazowego.

Składnik bazowy dobiera się z grupy zawierającej reaktywne grupy izocyjanianowe poliuretanowych materiałów do klejenia i materiałów do uszczelniania na bazie polidimetylosiloksanów, materiałów w do klejenia i materiałów do uszczelniania na bazie polieterów zakończonych alkoksysilanami, zawierających reaktywne grupy epoksydowe materiałów do klejenia i materiałów do uszczelniania.

Składnik katalizatora i składnik środka sieciującego jest pastą, która zawiera związki organiczne cyny, trzeciorzędowe aminy, wodę, organiczne dwuaminy lub trójaminy, alkaminy i poliole i że wymieszanie składników wspomaga się za pomocą mieszalnika statycznego.

Składnik bazowy aplikuje się z kartusza wyposażonego w przyrządy służące do obróbki materiałów służących do klejenia i uszczelniania przy czym składnik katalizatora i składnik środka sieciującego oraz składnik barwiący doprowadza się z przystawki nałożonej na kartusz.

Przedmiotem wynalazku jest również urządzenie służące do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych z co najmniej jedną podstawową komorą napełnioną pierwszym płynem plastycznym i co najmniej jednym otworem usytuowanym w obszarze podstawowej komory połączonej z obszarem przepływowym.

Istota wynalazku polega na tym, że urządzenie posiada co najmniej jedną dodatkową komorę napełnioną drugim płynem plastycznym, zaopatrzonąw co najmniej jeden otwór odprowadzający, poprzez który jest ona połączona z obszarem przepływowym i z otworem komory podstawowej, przy czym komora dodatkowa posiada co najmniej jeden otwór wylotowy poprzez który połączona jest z obszarem przepływowym i z otworem wylotowym.

Korzystnie, otwór odprowadzający sąsiaduje w kierunku przepływu z przednią częścią obszaru przepływowego, a otwór wylotowy komory dodatkowej sąsiaduje z tylną częścią obszaru przepływowego, przy czym od otworu wylotowego komory dodatkowej jest poprowadzony kanał do przedniego rejonu obszaru przepływowego, z którym jest połączony poprzez otwór wylotowy.

W obszarze przepływowym są umieszczone elementy kierujące i elementy powodujące zawirowanie, służące do zmieszania płynów plastycznych, a w dodatkowej komorze jest umieszczony element rozdzielający, usytuowany między obydwoma płynami.

Element rozdzielający jest dość sztywny, i umieszczony przesuwnie wewnątrz komory oraz uszczelniony w kierunku jej ścianki wewnętrznej przy czym posiada on elementy prowadzące, przylegające do wewnętrznej ścianki dodatkowej komory, i elementy rozdzielające usytuowane przeważnie od strony, która sąsiaduje z pierwszym płynem plastycznym, a ponadto element rozdzielający jest podatny i rozciągliwy i jest szczelnie osadzony na ściance wewnętrznej.

W obszarze przepływowym jest umieszczony element kierujący z wewnętrznymi kanałami przynajmniej częściowo zaopatrzonymi w żebra, które sąprostopadłe do kierunku strumienia pierwszego płynu plastycznego i posiadają co najmniej jeden, ustawiony przeważnie w osi otwór usytuowany na czołowej stronie strumieniowej, przy czym żebra są skrzyżowane, i w przekroju obszaru przepływowego tworzą wiele podobnych do okien, otworów przepływowych

176 626 dla pierwszego płynu plastycznego, oraz łączą wewnętrzne kanały z otworami prowadzącymi drugi płyn plastyczny.

Dodatkowa komora posiada otwór do napełniania, dla drugiego płynu plastycznego i zamknięcie tego otworu, przy czym komora ta i obszar przepływowy są umieszczone we wspólnej obudowie, o przekroju kołowym.

Obudowa urządzenia składa się z części dolnej i z górnej, przy czym górna część jest zamocowana na dolnej części.

Dodatkowa komora o kształcie zbliżonym do pierścienia jest umieszczona w osi obszaru przepływowego i wokół niego i składa się z co najmniej kilku komór częściowych o kształcie sektorów, a korzystnie, komora ta jest umieszczona obok obszaru przepływowego lub przynajmniej częściowo jest otoczona obszarem przepływowym w kształcie pierścienia.

W obszarze otworu wylotowego umieszczonaj est komora mieszania, sztywno zamocowana na obudowie a w komorze mieszania umieszczony jest element powodujący zawirowania.

Pomiędzy górną i dolną częścią obudowy znajduje się przegroda.

W co najmniej jednym otworze wylotowym nie zmieszanych płynów plastycznych znajduje się urządzenie zamykające, przy czym w jednym z otworów wylotowych, w kierunku przepływu strumienia drugiego płynu plastycznego, usytuowany jest odginający się pod działaniem ciśnienia element sprężysty.

W obszarze przepływowym, w kierunku przepływu, przed otworem wylotowym znajduje się co najmniej jeden występ.

Zewnętrzne ścianki obudowy urządzenia są wyposażone w izolację, w szczególności są ściankami podwójnymi, a ścianka zewnętrzna, w obszarze komory dodatkowej jest przynajmniej częściowo przezroczysta tworząc okno kontrolne, a w obudowie znajduje się co najmniej jedna przestrzeń zawierająca suszki.

Korzystnie, co najmniej jeden otwór wylotowy nie zmieszanych płynów plastycznych posiada zatyczkę.

Element powodujący zawirowania usytuowany jest przed otworem wylotowym, a poza tym, przed tym otworem, w poprzek do kierunku przepływu, umieszczony jest pod kątem kanał, zawierający pionowe elementy kierujące, przy czym kanał ten, o kształcie spirali, sięga od leżącego na obwodzie wylotu zmieszanych płynów plastycznych i w jak największym stopniu pokrywając powierzchnię płaszczyzny obszaru mieszania, dochodzi do położonego centralnie otworu wylotowego.

N a otwór wylotowy obudowy urządzeniaJest kaskadowo nałożona inna obudowa z obszarem przepływowym i komorą dla dalszego płynu plastycznego, przez którą mieszanka pierwszego i drugiego płynu plastycznego jest doprowadzana do obszaru przepływowego nałożonej obudowu, i przez otwór łączący, do komory dla dalszego płynu plastycznego.

Zastosowanie sposobu i urządzenia według wynalazku umożliwia to, że przed każdym zastosowaniem, użytkownik może swobodnie wybrać co najmniej jeden płyn plastyczny, i tym samym może mieć wpływ na skład produktu, obejmującego co najmniej dwa płyny plastyczne. Do tego celu mogą być użyte przynajmniej częściowo dostępne w handlu urządzenia pomocnicze jak kartusze, pistolety natryskowe i działające statycznie mieszalniki. Urządzenie umożliwia zmieszanie płynów bezpośrednio przed użyciem, przy czym płyny są wypierane w sposób ciągły i tylko stosunkowo małe ilości zmieszanych lub mieszanych płynów znajdują się w układzie.

Ze względu na to, że w urządzeniu zgodnym z wynalazkiem, otwór komory podstawowej sąsiaduje z przednią częścią obszaru przepływowego w kierunku zgodnym z przepływem, zaś otwór wylotowy sąsiaduje z tylną częścią obszaru przepływowego w kierunku zgodnym z przepływem, drogi wydobywania się drugiego płynu plastycznego mogą być korzystnie ukształtowane to znaczy mogą być krótkie. Jeżeli przy innym ukształtowaniu drugi płyn plastyczny jest prowadzony przez kanał od otworu wylotowego w przedniej części obszaru przepływowego, wtedy obszar przepływowy w korzystny sposób ułatwia mieszanie płynów.

W szczególnym wykonaniu, pomiędzy górną i dolną częścią obudowy przewidziane jest tego rodzaju rozgraniczenie, że końcowe elementy górnej części mają styczność z mieszanymi

176 626 płynami plastycznymi. Dzięki temu osiąga się to, że w przypadku co najmniej jednego niecałkowicie zużytego płynu plastycznego lub też z powodu przerwania aplikacji, górna część obudowy może być odłączona od dolnej części i pozostałe w dolnej części płyny nie sąmieszane. Wreszcie po krótkiej przerwie, można nałożyć znowu część górną, lub może być nałożona w ogóle nowa część, w celu dalszego stosowania przy wykorzystaniu płynów plastycznych znajdujących się jeszcze w obudowie. Przy tym mogą być przewidziane w górnej części elementy rozłączne, które wchodzą w dolną część i są wyjmowane podczas usuwania mieszanych płynów.

Przekroje przepływu ze względu na stopień płynności płynów celowo majątakie wymiary, że płyny plastyczne występują w odpowiednich ilościach, w wymaganym stosunku składników mieszanki. W kolejnym korzystnym .wykonaniu przewidziano, że przekrój strumienia co najmniej jednego z nie zmieszanych płynów plastycznych jest regulowany. Dzięki temu jest możliwa w tym samym urządzeniu zmiana stosunku składników mieszanki płynów plastycznych lub w przypadku zależnej od temperatury zmiany własności płynnych, regulowanie pożądanego stosunku składników mieszanki.

Jeżeli wyloty nie zmieszanych płynów plastycznych są zaopatrzone w urządzenie zamykające, które automatycznie zamykają wylot po usunięciu górnej części, korzystne jest nie dopuszczenie do skapywania kroplami płynów plastycznych. Umieszczony w wylocie dodatkowej komory element sprężysty, korzystnie zapobiega skapywaniu kropli podczas przerw w aplikowaniu, skoro tylko pod działaniem pierwszego płynu plastycznego, zwiększone ciśnienie drugiego płynu plastycznego na tyle zmaleje, że jest ono mniejsze od siły sprężystości elementu sprężystego. Ten element sprężysty może być przewidziany jako alternatywny lub dodatkowy do wyżej wspomnianego urządzenia zamykającego wylot.

Dwuściankowe wykonanie obudowy stanowi skuteczną izolację termiczną. Działanie izolujące także przeciw innym wpływom, jak dyfundowanie gazów lub promieniowanie, można jednakże uzyskać za pomocą innych środków, przykładowo przez nakładanie powłok. Umieszczenie w obudowie suszek w ten sposób, że stykają się one co najmniej z jednym płynem plastycznym stanowi skuteczną ochronę przed wilgocią. Wykonanie ścianki zewnętrznej jako przynajmniej częściowo przezroczystej w obszarze komory, umożliwia wzrokową kontrolę poziomu drugiego płynu plastycznego.

Zamknięcie wylotu nie zmieszanych płynów plastycznych, przykładowo za pomocą zatyczki, folii klejącej lub pokrywki, umożliwia ochronę przed skażeniem środowiska przez płyny plastyczne wypełniające urządzenie przed ich aplikacjąlub podczas przerwy w aplikowaniu i dodatkowo przed odłączeniem od siebie dolnej i górnej części. Umieszczenie w komorze mieszania, w górnej części obudowy, działającego statycznie mieszalnika w postaci spirali, stwarza korzystną podstawę dla skutecznego mieszania połączonych płynów plastycznych. Jeżeli w obszarze mieszania, jest,poprowadzony spiralny kanał, powstaje dzięki temu możliwie długa przestrzeń mieszania.

Przykładami płynów plastycznych jako .składników bazowych są materiafy do klejenia materiały do uszczelniania. Przykładami innych płynów plastycznych są katalizatory, składniki barwiące, środki sieciujące.

Korzystne j est zastosowanie zgodnej z wynalazkiem przystawki, którą nakłada się przeważnie na znajdujące się w sprzedaży kartusze. Ta przystawka może być napełniona odpowiednią ilością katalizatora i środka sieciującego i składnika barwiącego i tak ukształtowana, że strumień wyciskanego z kartusza składnika bazowego materiału do klejenia lub materiału do uszczelniania, jest mieszany w sposób ciągły z katalizatorem lub środkiem sieciującym, lub składnikiem barwiącym i ta ..mieszanka jest równomiernie wyprowadzana przez dyszę, przykładowo nakręconą na przystawkę. Jakkolwiek do sposobu zgodnego z wynalazkiem zasadniczo nadaje się każda postać dwuskładnikowych materiałów do klejenia lub materiałów do uszczelniania, do których inne składniki można używać w odpowiedniej ilości, w szczególnie preferowanych wykonaniach stosuje się jako składnik bazowy jeden jednoskładnikowy system utwardzania na mokro. Ten system bazowy można na przykład stworzyć na bazie reaktywnych grup izocyjanianowych zawartych w materiałach klejów poliuretanowych i materiałach do uszczel176 626 niania, przy czym materiał bazowy kleju lub materiał bazowy szczeliwa można jednakże stworzyć na bazie polidimetylosiloksanów, polieterów zakończonych alkoksysilanami lub na bazie polimerów z reaktywnymi grupami epoksydowymi.

Składniki katalizatorów stosuje się do używanych materiałów bazowych dla klejów i szczeliw; dla poliuretanów mogą być używane znane w chemii poliuretanów związki metaloorganiczne jak na przykład związki żelaza lub cyny. Przykładowo mogą tu być wymienione związki 1,3dwukarbonylowe żelaza lub dwu lub czterowartościowej cyny, w szczególności jednakże karboksylat cyny (+2) lub dialkil dikarboksylat cyny (+4) albo odpowiedni dialkoksylat, jak na przykład laurynian dibutylocyny, dioctan dibutylocyny, dibutylan dibutylocyny, dioctan dioktylocyny, maleinian dibutylocyny, oktonian cyny (+2). Następnie mogą być używane jako katalizatory silnie działające trzeciorzędowe aminy lub amidiny, w kombinacji z wyżej wspomnianymi związkami cyny. Spośród amin wchodząprzy tym w rachubę nie tylko związki acykliczne, lecz także w szczególności związki cykliczne. Można tu wymienić tetrametylobutanor diaminę, eter bis (dimetyloaminoetylowy), 1,4diazabicyklooktan (DABCO), 2,2'dimorfolinodietyloeter, l,8diazabicyklo(5.4.0)undecen, lub dimetylopiperazynę lub także mieszanki wyżej wymienionych amin.

Jeżeli formuła substancji stanowiącej bazę materiału do klejenia i materiału do uszczelniania jest zbudowana na bazie polieterów zakończonych alkoksysilanami, to wyżej wspomniane związki cyny mogą być stosowane jako katalizatory aminowe, przy czym zalecane są jednakże aminy alifatyczne o długim łańcuchu.

Jako składniki środków sieciujących nadają się organiczne dwuaminy lub trój aminy, jak na przykład etylenodiamina, diaminopropylen. 1,4diaminobutan, dietylenotrójamina lub piperazyna jak również małocząsteczkowy zakończony aminąpolieter typu “Jeffamins”. Jako środki sieciujące .nadają się zasadniczo wszystkie znane w chemii poliuretanów poliole, w szczególności małocząsteczkowe polieterodiole lub polieterotriole, poliestropoliole, poliole na bazie kaprolaktamu, także zwane “Polycaprolactone”. Szczególnie preferowane sąjednak także poliestropoliole pochodzenia oleochemicznego. Tego rodzaju poliestropoliole mogą być wyprodukowane przykładowo przez otwarcie pierścienia epoksydowanych trój glicerydów mieszanki tłuszczów zawierającej przynajmniej częściowo zakończone grupą OH nienasycone kwasy tłuszczowe, zestryfikowane z jednym lub kilkoma alkoholami o jednym do dwunastu atomach węgla i częściowym przeestryfikowaniem pochodnej trójglicerydu na alkiloestropoliol o jednym do dwunastu atomach węgla w reszcie alkilowej. Innymi nadającymi się poliolami sąpoliwęglanopoliole i dimerdiole, a także w szczególności olej rycynowy i jego pochodne.

Jako dalsze wieloskładnikowe środki sieciujące dla systemów polieterów zakończonych alkoksysilanami jak również dla materiałów do klejenia lub uszczelniania na bazie polidimetylosiloksanów. mogą znaleźć zastosowanie znane w chemii silanów małocząsteczkowe silanowe środki sieciujące.

Dla systemów materiałów do klejenia lub uszczelniania na bazie polimerów z reaktywnymi grupami epoksydowymi, mogą być użyte wyżej wspomniane dwuaminy i poliaminy.

Jakkolwiek płynne środki sieciujące lub katalizatory mogą być użyte bezpośrednio, może okazać się celowe zmieszanie ich z nieaktywnymi rozpuszczalnikami i/lub plastyfikatorami, i dostosowanie lepkości tych rozpuszczalników za pomocą środków wstępnie zagęszczających, do lepkości materiałów bazowych do klejenia i uszczelniania.

W innym wykonaniu wynalazku składniki barwiące mogą być domieszane przy użyciu przystawki. Dzięki temu upraszcza się proces magazynowania koniecznych materiałów u użytkownika, ponieważ musi on zaopatrzyć się jedynie w materiał do klejenia lub do uszczelniania w podstawowym kolorze (na przykład materiał bezbarwny lub w kolorze białym) i może on dopasować do swoich potrzeb składniki barwiące. W budowie samochodów może to być na przykład kolor lakieru użyty w samochodzie.

Jak już wyżej wspomniano, składniki katalizatorów, składniki środków sieciujących i składniki barwiące, mogąbyć użyte w ilości odpowiedniej do składników bazowych, tak że jest

176 626 potrzebna przystawka o małej objętości. Przeważnie te składniki są doprowadzane w ilości od 0,5% do 8% wagowo, w odniesieniu do składnika bazowego.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie przykład wykonania urządzenia zgodnego z wynalazkiem z jednostronnie umieszczoną dodatkową komorą, fig. 2 - przykład wykonania podobny do tego na fig. 1,jechiakże z elementem rozdzielającym i zamykanym obszarem służącym do napełniania w dodatkowej komorze, fig. 3 - inny przykład wykonania z podatnym, rozciągliwym elementem rozdzielającym w dodatkowej komorze i nałożoną komorą mieszania z działającym statycznie mieszalnikiem, fig. 4 - inny przykład wykonania urządzenia zgodnego z wynalazkiem z dodatkową komorą w kształcie podobnym do pierścienia, umieszczoną wokół obszaru przepływowego i współosiowo z nim, fig. 5 - kolejny przykład wykonania, w którym górna i dolna część obudowy są rozdzielone, fig. 6a - widok z góry odpowiadający linii Via - Via, fig. 6b - widok z boku ścianki z otworem wylotowym, fig. 7 - inny przykład wykonania urządzenia zgodnego z wynalazkiem z perforowanym elementem rozdzielającym, fig. 8 - dalszy przykład wykonania, w którym dolna część obudowy jest zintegrowana z podstawową komorą, fig. 9 - dalszy przykład wykonania, w którym dolna część obudowy jest zintegrowana z podstawową komorą, fig. 10 przykład wykonania urządzenia zgodnego z wynalazkiem z dolną i górną częścią, które są nakładane na kartusz, fig. 11 - górną część zgodnie z fig. 10, fig. 12 - dolną część zgodnie z fig. 10, fig. 13 .- przekrój poprzeczny wzdłuż linii XIII - XIII na fig. 12, fig. 14 - przekrój poprzeczny wzdłuż linii XIV - XIV na fig. 10, fig. 15 - przekrój wzdłuż linii XV - XV na fig. 14, fig. 16 - przekrój wzdłużny innego przykładu wykonania dolnej części i fig. 17 - przekrój urządzenia według fig. 16.

Na fig. 1 pokazano przykład wykonania urządzenia zgodnego z wynalazkiem służącego do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych. Obszar przepływowy 1 dla,pierwszego płynu plastycznego wypływającego z podstawowej komory 2, uformowanej w szczególnego kształtu pojemnik w postaci kartusza lub tuby, rozpoczyna się w otworze 4 podstawowej komory i znajduje się nad otworem 4 podstawowej komory, znajdującym - się w obszarze wlotowym 7 obszaru przepływowego 1. Obszar 2 zakończony otworem wylotowym 3, tworzą ścianki kanałów takie jak ścianka otworu 4 podstawowej komory i ścianka 8 kanału 6 nałożonego na króciec -komory 2.

Pierwszy płyn, napływający z podstawowej komory 2 dostaje się do obszaru przepływowego 1 i jest dalej kierowany przez ten obszar aż do otworu wylotowego 3.

Obok obszaru przepływowego 1 lub kanału 6 znajduje się dodatkowa komora 9 ze ścianką 10. Dodatkowa komora 9 i obszar przepływowy 1 kanału 6 są połączone przez przynajmniej jeden, umieszczony przeważnie z boku podstawowej komory, otwór odprowadzający 11, służący do odprowadzania części pierwszego płynu do dodatkowej komory 9, w której jest przewidziany przynajmniej jeden otwór wylotowy 12 służący do odprowadzania drugiego płynu.

Otwór wylotowy 12 znajduje się w obszarze obok otworu wylotowego 3 kanału 6 lub obszaru przepływowego 1. Otwór ten może obejmować cały obwód ścianki 8, lub tylko jego część.

Wzajemne połączenie podstawowej komory 2 i kanału 6 następuje w tym przypadku przykładowo w obszarze wlotowym 7 kanału i otworu 4 podstawowej komory, w odpowiednim obszarze mocowania 13 (który nie jest pokazany),jak na przykład za pomocąpołączenia gwintowego. Jednakże połączenie to nie jest ograniczone tylko do tego rodzaju zamocowania. Przeciwnie, mogą być dobrane także inne elementy służące do zamocowania, w szczególności połączenia zaciskowe, połączenia wieloząbkowe, połączenia wciskane lub połączenia bagnetowe lub polegające na kombinacji przynajmniej dwóch takich połączeń lub ich części. Połączenia mogą być wykonane jako rozłączne lub nierozłączne.

Użytkownik wyciska pierwszy płyn znajdujący się w podstawowej komorze 2 za pomocą przesuwanego tłoka lub poprzez ściśnięcia podstawowej komory 2. Płyn przepływa poprzez obszar przepływowy 1 zaczynający się w otworze 4 podstawowej komory do kanału 6, i opuszcza obszar przepływowy poprzez otwór wylotowy 3. Przez otwór odprowadzający 11 część pierwszego płynu odprowadzana do dodatkowej komory 9 i wypiera znajdujący się w niej drugi płyn,

176 626 który opuszcza dodatkową komorę 9 poprzez otwór wylotowy 12 znajdujący się obok otworu wylotowego 3, przy czym W tym miejscu obydwa płyny mieszają się.

Zasilania dodatkowej komory 9 drugim płynem następuje poprzez otwór wylotowy 12. Kanał 6 i dodatkowa komora 9 mogą być wykonane z większej liczby kształtek. Przykładowo kanał 6 składa się z podatnej części w kształcie rury lub węża, a dodatkowa komora 9 przykładowo z części z tworzywa sztucznego lub metalu. Przeważnie podstawowa komora 2 i kanał 6 są połączone ze sobą za pomocą odpowiedniego środka mocującego.

Otwór odprowadzający 11 przykładowo wykonanyjest'w formie rurki lub innego elementu umożliwiającego przepływ. Podstawowa komora, otwór podstawowej komory, obszar przepływowy lub kanał, dodatkowa komora, otwór (otwory) odprowadzające jak również otwór wylotowy stanowią jedną jednostkę funkcjonalną. W celu wyciśnięcia pierwszego płynu z komór, stanowiących metalowe kartusze, użytkownik może zaopatrzyć się w dostępne na rynku urządzenia pomocnicze, jak na przykład w urządzenia do wyciskania i naciskania, które działają dzięki ruchowi tłoka. Z komór wykonanych w formie tub z tworzywa sztucznego, pierwszy płyn może być wyciśnięty ręcznie.

Na fig. 2 pokazano uproszczony przykład wykonania urządzenia służącego do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych, wyposażonego w obudowę 14, w której kanał 6 jako obszar przepływowy 1 w obudowie 14 jest zintegrowany z dodatkową komorą 9. Obudowa 14 posiada otwór wejściowy 15 przeznaczony dla pierwszego płynu, który jednocześnie jest.o.tworem wlotowym dla obszaru przepływowego 1 lub kanału 6. Otwór wylotowy 16 obudowy 14 jest analogiczny do otworu wylotowego 3 obszaru przepływowego lub kanału 6 na fig. 1.

W obudowie 14 znajdiuj^się ścianka oddzielająca 17,'która rozdziela dodatkową komorę 9 przewidzianą dla drugiego płynu i obszar ' przepływowy 1 przewidziany dla pierwszego płynu i przejmuje funkcję ścianki 8 kanału i ścianki 10 dodatkowej komory. Ścianka usytuowana jest po stronie wlotu do obudowy, i przebiera formę występu w obszarze przepływowym 1 pierwszego płynu, a podczas uruchamiania urządzenia oddziela część pierwszego płynu przepływającego przez otwór odprowadzający 11 dó dodatkowej komory 9. Otwór wylotowy 12 ma ujście do obszaru przepływowego 1, przed otworem wylotowym 3, tak że w tym miejscu pierwszy płyn zmieszany jest z drugim płynem.

Obudowa 14 jest zaopatrzona w specjalny otwór wlewowy 18 dla drugiego płynu, który po wlaniu drugiego płynu do dodatkowej komory 9, zostaje możliwie szczelnie zamknięty za pomocązatyczki 19, tak że drugi płyn przy uruchomieniu urządzenia nie może wypłynąć z dodatkowej komory 9 przez otwór wlewowy 18 obudowy 14.

Dodatkowa komora 9 zawiera ruchomy element rozdzielający 20, oddzielający pierwszy płyn od drugiego płynu, który jest popychany do przodu, w kierunku otworu wylotowego 12 przez wpływający do dodatkowej komory 9 pierwszy płyn, i wyciska drugi płyn przez otwór wylotowy 12 z dodatkowej komory 9. Element rozdzielający 20 jest tu wykonany jako sztywna część i podczas popychania do przodu jest prowadzony przez ściankę 10 dodatkowej komory i ściankę oddzielającą 17. Na ogół jednakże element rozdzielający jest zaopatrzony w segment prowadzący (segmenty prowadzące) 21 w obszarze ścianki 10 komory lub ścianki oddzielającej 17. Następnie posiada on przeważnie od strony sąsiadującej z pierwszym płynem, element lub elementy wyrównawcze 22, które dzięki ciśnieniu wywieranemu przez pierwszy płyn na element rozdzielający 20 prowadzą do' możliwie równomiernego rozkładu działającej siły napędowej. Za pomocą tych dodatkowych środków technicznych, nie dopuszcza się do ukośnego ustawienia elementu rozdzielającego 20 względem ścianki oddzielającej 17 lub ścianki dodatkowej komory.

Zmieszane w otworze wylotowym 16 obudowy lub otworze wylotowym 3 kanału płyny plastyczne, wypływa jaz. otworu wylotowego przykładowo jako dwa, o dużej lepkości płyny plastyczne leżące obok siebie lub przynajmniej jeden o dużej lepkości płyn plastyczny w postaci pasma. Urządzenie wyposażone w element rozdzielający jest przydatne szczególnie w tych przypadkach, w których należy unikać bezpośredniego zetknięcia się pierwszego i drugiego

176 626 płynu plastycznego przed wymaganym zmieszaniem, i w którym przykładowo wykluczone jest przedwczesne zmieszanie lub niepożądana reakcja chemiczna między obydwoma płynami.

Na fig. 3 pokazano również w przekroju inny przykład wykonania urządzenia zgodnego z wynalazkiem. Podstawowa komora 2 i dodatkowa komora 9 sąw tym przypadku osadzone jedna obok drugiej, tak że otwór 4 podstawowej komory i obszar wlotowy 7 kanału lub wejście obszaru przepływowego 1 od strony obudowy, przechodzą jeden w drugi. Analogicznie do fig. 2 ścianka oddzielająca 17, która jestjednocześnie częścią ścianki 8 kanału i ścianki dodatkowej komory, jest zwrócona występem do obszaru przepływowego 1 przewidzianego dla pierwszego płynu i powoduje jego zwężenie. Otwór wylotowy 12 znajduje się obok otworu wylotowego 16 obudowy, tak że pierwszy płyn aż do tego miejsca nie styka się z drugim płynem.

Znajdujący się w dodatkowej komorze 9 ruchomy element rozdzielający 20 jest wykonany z zagiętej folii i jest wyginany lub rozciągany przez pierwszy płyn wpływający przez otwór odprowadzający 11 do dodatkowej komory 9, i wypiera w ten sposób drugi płyn, który wtedy przez otwór wylotowy 12 wypływa z dodatkowej komory 9. Zamiast folii, do wykonania elementu rozdzielającego można użyć materiałów podobnych do gumy, lateksu lub innych materiałów ciągliwych. Przykładowo, opakowania napełnione drugim płynem są wykonane z folii lub giętkiej rury, i wkłada się je . do dodatkowej komory. Tego rodzaju opakowanie stworzy wtedy ciągliwy element rozdzielający?.

Na obudowie 14 jest zamocowana dodatkowo komora mieszania 23. Komora ta jest przykładowo połączona z obudową za pomocąpołączenia gwintowego, zaciskowego, wciskanego, wieloząbkowego lub bagnetowego lub kombinację przynajmniej dwóch tych połączeń lub ich części. W komorze mieszania 23 pierwszy i drugi płyn, za pomocąumieszczonego w nim elementu powodującego zawirowanie 24 jest poddany tak silnemu zawirowaniu, że płyny są wymieszane możliwie całkowicie.

Komora mieszania 23, wydłuża obszar przepływowy 1, którego otwór wylotowy 3 jest jednocześnie otworem odprowadzającym komory mieszania 23. Komory mieszania są znane jako dodatkowe elementy służące do mieszania w postaci działających statycznie mieszalników i nie stanowią jako takie wynalazku. Wykonane są one przykładowo w kształcie rury, w której jest umieszczony element powodujący zawirowanie. Jeżeli jednakże znane komory mieszające lub ich części są połączone z nowatorskim urządzenie, to są one częścią składową urządzenia zgodnego z wynalazkiem.

Tego rodzaju obudowa jest wskazana w szczególności w tych przypadkach, kiedy powinno się unikać przykładowo reakcji chemicznej obydwu płynów plastycznych, gdy nie stosuje się komory służącej do mieszania. Urządzenie lub jego obudowę 14, można także po częściowym użyciu płynów, odłączyć od komory mieszania przy użyciu rozłącznego elementu mocującego. Wtedy po odłożeniu na bok i w razie potrzeby, po zaopatrzeniu w nową komorę mieszania, obudowa może być znowu zastosowana.

Na fig. 4 pokazano w przekroju jeszcze inny przykład wykonania urządzenia z obudową 14 na ogół o przekroju kołowym i dolączonądo niej podstawowąkomorą2, przeważnie również o przekroju kołowym. Obszar przepływowy 1, od strony obudowy jest tu ukształtowany w postaci kanału ustawionego w osi otworu 4 podstawowej komory, z przeważnie również okrągłą ścianką 8 kanału, który w obszarze wejściowym obudowy, przeważnie tylko w pewnej części, przyjmuje kształt występu w obszarze przepływowym 1 pierwszym płynu i przy tym powoduje jego zwężenie.

W powstałym obszarze przejściowym pomiędzy ścianką kanału i ścianką5 otworu podstawowej komory lub ścianką wlotową 29 obudowy są umieszczone przykładowo dwa otwory odprowadzające 11, przez które część pierwszego płynu dociera do ukształtowanego w formie pierścienia, położonego wokół ścianki kanału lub ścianki oddzielającej, elementu rozdzielającego 20, popycha go do przodu i w ten sposób przez otwór wylotowy 12 wypiera drugi płyn z dodatkowej komory 9.

W innych przykładach wykonania urządzenia, w których kanał lub jego ścianka sięga aż do otworu podstawowej komory, także otwór odprowadzający może być umieszczony w otworze podstawowej komory.

176 626

Pierwszy płyn dostaje się przez kanał 6 do otworu wylotowego 3, przy czym otwór wylotowy 12 obszaru przepływowego ma uj ście przed otworem wylotowym 3, tak że obydwa płyny plastyczne przed otworem wylotowym 3 są zmieszane i w przypadku przynajmniej jednego płynu plastycznego o dużej lepkości, opuszczają obudowę 14 przez otwór wylotowy 3,16 jako wspólne pasmo. W zależności od wielkości i liczby otworów w ściance kanału lub ściance'komory, przy zmieszaniu płynów plastycznych z przykładowe, przynajmniej jednym płynem o dużej lepkości lub 'ciągliwym, powstaje jeden lub więcej obszarów, które są wypełnione drugim płynem. Jeżeli przykładowo sąprzewidziane, dwa otwory dla drugiego płynu-umieszczone w odległości równej średnicy, to pasmo pierwszego płynu przynajmniej w obszarze zmieszania obu płynów plastycznych jest zaopatrzone w dwa, również rozsunięte, na długość średnicy segmenty przeznaczone, dla drugiego płynu, których wielkość jest dobierana w zależności od wielkości tych otworów'.

Korzystnie, obudowajest wykonana ze ścianek ustawionych do siebie pod kątem. Przy tym element rozdzielający przykładowo umieszczony jest¹ pierścieniowo wokół kanału-lub ścianki oddzielającej, które są okrągłe lub ustawione pod kątem. Obszary sztywnego elementu rozdzielającego, który sąsiaduj ze ścianką dodatkowej komory są wtedy wykonane odpowiednio również pod kątem. Jeżeli do pierwszego płynu, należy doprowadzić więcej innych płynów, to obudowa może posiadać więcej komór, które w każdym przypadku zawierają różne płyny lub są nimi napełniane.

Gdy w przekroju poprzecznym obudowa ma kształt kolisty, dodatkowa komora jest korzystnie podzielona przez odpowiednio, promieniowo umieszczone 'ścianki działowe na więcej mniejszych komór w kształcie sektorów, przy czym w każdym z tych sektorów, umieszczony jest przykładowo jeden element rozdzielający odpowiadający segmentowi w kształcie sektora.

Jest zrozumiałe, że każda dodatkowa komora jest wyposażona w należące do niej; otwór wlewowy dla drugiego płynu i przynajmniej jeden 'otwór odprowadzający przeznaczony dla wpływającego pierwszego płynu oraz przynajmniej jeden otwór służący do odprowadzania drugiego płynu.

Na fig. 5 pokazano w przekroju szczególnie zalfecane wykonanie-nowatorskiego urządzenia z elementem rozdzielającym 20 również pierścieniowo umieszczonym wokół kanału 6. Obudowa składa się z górnej części 25 i dolnej części 26, które za pomocą odpowiedniego elementu mocującego (który nie jest pokazany), są zamocowane jedna nad drugą, na przykład za pomocą połączenia gwintowego, połączenia zaciskowego, połączenia wieloząbkowego, połączenia wciskanego lub połączenia bagnetowego lub kombinacji przynajmniej dwóch tychpołączeń lub ich części.

Obszar przepływowy sięga od podstawowej komory 2 aż -do znajdującego się na górnej części 25 obudowy otworu wylotowego 16, do którego czołowo jest dołączona komora mieszania 23, zaopatrzona w położony w obszarze przepływowym element powodujący zawirowanie 24 i stanowi nieruchomą część składową górnej części 26 obudowy. Od strony obudowy obszar przepływowy 1 ze ścianką kanału 6, posiada przed otworem wylotowym 12, jeden lub kilka występów 27, zwróconych do wnętrza obszaru przepływowego 1 pierwszego płynu.

Po zdjęciu górnej części 25 obudowy z dolnej części 26, tak otwartą obudowę użytkownik napełnia drugim płynem, wprowadzając go do otwartej, pierścieniowej, dodatkowej 'komory 9, której otwór wlewowy jest położony pomiędzy ściankąkanału lub ścianką oddzielającą i ścianką zewnętrzną obudowy i zamyka następnie górną częścią 25 obudowy; która jednocześnie stanowi' szczelne zamknięcie dla dodatkowej komory 9.

Jeżeli obudowa posiada więcej komór, to ich otwory wlewowe tworzy ścianka zewnętrzna obudowy, ścianki działowe promieniowo zwrócone do ścianki kanału 6 lub do ścianki oddzielającej i ścianka tego kanału. Zamknięcie każdej pojedynczej komory następuje na ogól również za pomocą górnej części obudowy.

Jednak komory mogąbyć zamykane także każda przez oddzielną lub wszystkie komory za pomocąjednoczęściowej dodatkowej części zamykającej, przy czym górna część obudowy następnie jest umieszczona na dolnej części obudowy.

176 626

Pasmo pierwszego płynu lepkopłynnego lub pasty .wypierane przez obszar przepływowy, przedostaje się przed drugim otworem do zwróconych do obszaru przepływowego 1 pierwszego płynu, występów 27 ścianki kanału. Dzięki tym występom, w obszarze przepływowym 1, w paśmie płynu powstająodpowiednie, usytuowane osiowo wybrania. Te wybrania tworząprzestrzeń dla doprowadzenia drugiego płynu, który przez otwór wylotowy 12 dociera do pierwszego płynu dopiero wtedy, gdy jego część jest wyparta. Otwór 12 jest usytuowany pomiędzy górną częścią25 obudowy i dolną częścią26 obudowy. Otwórten korzystniejest umieszczony między częściami składowymi górnej części 25 obudowy· Drugi płyn popychany w dodatkowej komorze 9 za pomocą elementu rozdzielającego 20, poprzez otwór 12 jest wprowadzany w wybrania, które powstały w pierwszym płynie i w komorze mieszania, i podczas zmieszania dalej jest z nim ugniatany i usieciowany. Nakładanie pasma może wtedy nastąpić ze znajdującego się na górnej części 25 o,budowy otworu wylotowego 3, 16. Obudowa urządzenia jest przeważnie ukształtowana w ten sposób, że jej szerokość lub jej średnica zewnętrzna jest równa lub mniejsza od przekroju zewnętrznego lub średnicy zewnętrznej podstawowej komory lub jej ścianki zewnętrznej, tak że nie występuje zmniejszenie widoczności podczas starannego układania zmieszanych płynów plastycznych.

Na fig. 6a pokazano widok z góry przekroju kanału 6 w obszarze przed otworem wylotowym 12, który jest współosiowy z występami 27 ścianki kanału w obszarze przepływowym 1.

Na fig. 6b pokazano część obszaru przepływowego 1, do którego przylegają występy 27 ścianki 8 kanału i w którym jest wykonany otwór 12.

Na fig. 7 pokazano w przekroju urządzenie do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych. Dolna część 26 obudowy za pomocą znajdujących się na jej zewnętrznej ściance 28 segmentów mocujących 31, obejmujących zewnętrzną ściankę 30 podstawowej komory 2, jest na niej zamocowana przy użyciu odpowiednich elementów mocujących (które nie są pokazane), przy czym wlot obudowy, któryjednocześnie jest wlotem kanału lub obszaru przepływowego od strony obudowy, jest osadzony wokół otworu 4 podstawowej komory. Zamiast osadzonego przesuwnie elementu rozdzielającego, w dodatkowej komorze 9, nad otworem (otworami) odprowadzającym 11, znajduje się na stałe umocowany element rozdzielającej 32, który jest przeważnie wykonany w kształcie płytki i zaopatrzony w otwory 33, dzięki którym dostarczanie pierwszego płynu na stronę elementu rozdzielającego 32, jest możliwie równomierne. Liczba i wykonanie otworów 33 jest również kształt elementu rozdzielającego 32, mogą być różne. Element rozdzielający 32 jest usytuowany po stronie, który sąsiaduje z drugim płynem, dodatkowo jest zaopatrzony w element oddzielający, który nie dopuszcza do wcześniejszego zetknięcia obu płynów plastycznych i poprawia równomierne wypieranie drugiego płynu z dodatkowej komory.

Otwory odprowadzając są tu umieszczone w obszarze przepływowym, przebiegającym równolegle do ścianki otworu 5 podstawowej komory· i ścianki kanału, przy czym ścianka wlotowa 29 obudowy jest osadzona na ściance otworu, 5 podstawowej komory. Podczas działania urządzenia, dzięki komorze mieszania 23, umieszczonej po stronie wylotowej obudowy,,w obszarze przepływowym l pierwszego płynu, powstaje przeciwciśnienie, które powoduje wypływ części pierwszego płynu przez otwór odprowadzający do dodatkowej komory.

Zwiększenie przeciwciśnienia nie jest zależne od komory mieszania znajdującej się za otworem odprowadzającym. Przeciwciśnienie to może być wywołane także poprzez zwężenie obszaru przepływowego pomiędzy otworem odprowadzającym i otworem wylotowym w różny sposób, jak na przykład przez zmniejszenie średnicy/przekroju obszaru kanału lub za pomocą innych zabiegów konstrukcyjnych jak na przykład na fig. 5 i fig. 6a wspomniane występy 27 na ściance kanału.

Górna część 25 obudowy jest zaopatrzona w króciec 34, który obejmuje ściankę kanału znajdującą się w dolnej części 26 obudowy i posiada w obszarach przejściowych jedno lub kilka wybrań 35, które tworzą otwór wylotowy 12. Otwory wylotowe 12 mogą powstać jednak także lub dodatkowo dzięki wybraniom w ściance kanału.

176 626

Zgodnie z wyżej wymienionymi rozmaitymi wykonaniami urządzenia do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych, otwór odprowadzający i otwory wylotowe mogą być wykonane w różnorodny sposób.

Stosunki udziałów pierwszego i drugiego płynu są określane zależnie od wielkości ukształtowanego otworu (otworów) odprowadzającego,) odpowiednio otworów wylotowych, w stosunku do przekroju kanału. W celu wywołania równomiernego wypływu każdego z płynów plastycznych, na ogół jest przewidziany przynajmniej częściowo, promieniowo ukształtowany otwór (otwory). Otwór na przykład w ściance kanału lub obszaru przepływowego, może być zastosowany wraz ze zwężeniem i/lub poszerzeniem przekroju. Zmiany przekroju mogąbyć wykonane przykładowo w kształcie stopni i/lub występów, jako obszar (obszary) obejściowe lub odprowadzające i/lub jako przebiegający ukośnie kanał dla każdego płynu. ,

Dzięki odpowiednim zabiegom konstrukcyjnym, pomiędzy częściami składowymi górnej części obudowy i znajdującego się w dolnej części obudowy kanału lub jego ścianek, można uzyskać otwór wylotowy.

Obszar przepływowy wraz ze ściankami kanału można wykonać jako część składową górnej części obudowy i/lub dolnej części obudowy, albo jako oddzielną kształtkę osadzoną w obudowie. Można także obszar otworu podstawowej komory, jak pokazano na fig. 8 i fig. 9 wykonać jako część obszaru przepływowego od strony obudowy lub kanału. Wynalazek obejmuje w każdym razie wszystkie możliwości wykonania obszaru przepływowego, otworów odprowadzających i otworu wylotowego, jeżeli założone jest w pożądany sposób odprowadzeń^ pierwszego płynu przynajmniej do jednej dodatkowej komory i wypływ przynajmniej jednego drugiego płynu z przynajmniej jednej dodatkowej komory.

W przykładzie wykonania według fig. 8 dolna część 26 obudowy i podstawowa komora 2 stanowią jedną część, przy czym ścianka zewnętrzna 30 pierwszej komory 2 usytuowana jest na zewnątrz nad podstawową komorę 2 i tam tworzy zewnętrzną ściankę 28 dolnej części 26 obudowy lub część ścianki dodatkowej komory.

Otwór odprowadzający 11 jest umieszczony w ściance działowej 36 łączącej ściankę podstawowej komory ze ścianką zewnętrzną 30 podstawowej komory tak, że pierwszy płyn dostaje się bezpośrednio przez otwór.? podstawowej komory 2 do dadatkowej komory 9 i . tam popycha drugi płyn za pośrednictwem elementu rozdzielającego 20. Otwór podstawowej komory usytuowany jest wewnątrz obudowy i tworzy tam przynajmniej częściowo obszar przepływowy. Otwór wylotowy, służący do wypływu drugiego płynu z dodatkowej komory 9, jest utworzony między częściami składowymi górnej części 25 obudowy i ściankąotworu podstawowej komory, (które tworzą jednocześnie ściankę kanału), a częścią ścianki dodatkowej komory i ścianką oddzielającą. Wspomniany otwór (otwory) może być także .umieszczony w ściance otworu podstawowej komory lub wyłącznie między częściami składowymi górnej części obudowy. Otwór wylotowy obszaru przepływowego 1 znajduje się na wylocie z obudowy, lub komory mieszania 23.

Na fig. 9 pokazano inny, zgodny z wynalazkiem, przykład wykonania urządzenia do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych. Także w tym wykonaniu dolna część 26 obudowy i podstawowa komora 2 tworząjedną część. Usunięto przy tym sztywną ściankę działową znajdującą się pomiędzy ścianką otworu podstawowej komory i ścianką zewnętrzną, tak że element rozdzielający 20 przejmuje funkcję ruchomej ścianki działowej. Położenie otworu odprowadzającego dla pierwszego płynu jest przy tym zmienne i każdorazowe położenie elementu rozdzielającego 20, znajduje się odpowiednio po tej jej stronie, która sąsiaduje z pierwszym płynem pomiędzy ścianką otworu podstawowej komory i ścianką zewnętrzną podstawowej komory.

W rozwiązaniu według fig. 9 na granicy pomiędzy podstawową komorą i dodatkową komorą zastosowano nakładane segmenty, za pomocą których element rozdzielający, przed napełnieniem podstawowej i/lub dodatkowej komory jest tak dokładnie ustalony, że objętość podstawowej komory i dodatkowej komory są dokładnie określone. Korzystnie, otwory odprowadzające umieszczone sąnie tylko w obszarze przepływowym i przewidzianym dla pierwszego płynu, lecz także w obszarze pomiędzy otworem podstawowej komory i zewnętrznąściankąpodstawowej komory.

176 626

W kolejnym możliwym przykładzie wykonania urządzenia, przewidziano przedłużone w sposób kaskadowy połączenie kilku obudów, przy czym płyn plastyczny składający się co najmniej dwóch zmieszanych płynów plastycznych, wypływający z pierwszego obszaru wypływowego, stanowi pierwszy płyn plastyczny dla następnego obszaru przepływowego. Otwór wylotowy pierwszego obszaru przepływowego ma przy tym ujście do następnego obszaru przepływowego, do którego wtedy jest doprowadzany drugi płyn, wypływający z odpowiednio dołączonej co najmniej jednej komory. Ten rodzaju urządzenia do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych jest wskazany w przypadkach, w których połączenie czy reakcja co najmniej pierwszych dwóch zmieszanych płynów plastycznych powinna być przeprowadzona przed doprowadzeniem kolejnego płynu plastycznego. Urządzenie wykonane zgodnie z wynalazkiem może być tak długo używane, dopóki dodatkowa komora przyjmująca drugi płyn jest napełniona pierwszym płynem, przy czym drugi płyn z dodatkowej komory zostanie całkowicie lub częściowo wyparty, lub przepływający przez obszar przepływowy z podstawowej komory i częściowo do co najmniej jednej komory odprowadzany z podstawowej komory pierwszy płyn, zostanie wyciśnięty.

Obudowę można wtedy oczyścić z pierwszego płynu i resztek drugiego płynu, napełnić na nowo drugim płynem i ponownie używać. Szczególnie preferowane jest jednak przykład wykonania urządzenia, w którym urządzenie według wynalazku jest artykułem jednorazowego użytku wykonanym przeważnie z tworzyw sztucznych i po użyciu jest usuwane jako odpad. Dzięki temu unika się koniecznego oczyszczania zużytych, szkodliwych dla środowiska chemikaliów lub rozpuszczalników. Stosując rozwiązanie według wynalazku, można w gospodarstwie domowym, po oczyszczeniu, dowolnie często stosować obudowę wykonaną z tworzywa sztucznego. Jako artykuły jednorazowego użytku są przydatne w szczególności przykłady wykonania urządzenia z obudową jak na fig. 2 do fig. 7.

Zakresy zastosowania urządzenia są rozmaite. W gospodarstwie domowym, przykładowo w celach dekoracyjnych można zmieszać płyny plastyczne w rodzaju pasty z drugimi płynami plastycznymi w formie pasków, jak na przykład śmietana z płynnączekoladą. W przemyśle mogą być mieszane przykładowo dwa składniki kleju dwuskładnikowego, a nawet jeszcze z trzecim składnikiem barwiącym. Także masy uszczelniające lub klejowe mogą być tak barwione, że połączenie uszczelniające lub klejone dwóch przedmiotów może być kolorystycznie upodobnione do koloru przedmiotów.

Kolejna zaleta urządzenia polega na tym, że zużyte na przykład laminatowe opakowania do płynów plastycznych reagująze sobą i/lub ze środowiskiem naturalnym, poprzez opakowanie więc ich budowę lub ich skład można dzięki urządzeniu odpowiednio uprościć. W rozwiązaniu według wynalazku, co najmniej jeden z dwóch składników jest doprowadzany do pierwszego składnika dopiero przed zastosowaniem i także dopiero w tym momencie wypływa płyn nadający się do użytku.

Na fig. 10 pokazano schematycznie widok z boku wykonania urządzenia zgodnego z wynalazkiem, które jest nałożone na podstawową komorę 2, przedstawioną tu jako głowica dostępnego w handlu kartusza. Urządzenie składa się z dolnej części 26 i górnej części 25. Strumień pierwszego płynu plastycznego wypływający z kartusza 2 jest podzielony na dwa strumienie częściowe, z których jeden na fig. 10 jest kierowany na lewo, w kierunku obszaru przepływowego 1, a drugi na prawo do otworu odprowadzającego 11 dodatkowej komory 9. Wpływający do dodatkowej komory 9 płyn plastyczny płynie w kierunku elementu rozdzielającego 20, który jest poruszany w górę przez nadal napływający pierwszy płyn. Przy tym ściska on kolejny podatny element rozdzielający 20, który jest napełniony drugim płynem plastycznym. Otwór podatnego elementu rozdzielającego 20 jest szczelnie połączony z otworem wylotowym 12 dodatkowej komory 9, tak że podczas ściskania podatnego elementu rozdzielającego 20, drugi płyn plastyczny wypływa z otworu wylotowego 12.

Drugi strumień częściowy, pierwszego płynu plastycznego' płynie do obszaru przepływowego 1, do wnętrza którego sięga przedłużenie 47 górnej części 25, w kształcie rury. W górnym rejonie obszaru przepływowego 1, z boku przedłużenia 47 znajduje się otwór, który leży na jed176 626 nej linii z przedłużeniem otworu wylotowego 12 w kształcie kanału. W otworze wylotowym spotykają się pierwszy i drugi płyn plastyczny. Bezpośrednio po tym jest umieszczony wylot 46 zmieszanych płynów plastycznych. Od tego miejsca zmieszane płyny płyną przez komorę mieszania 40, w której znajduje się działający statycznie element powodujący zawirowanie 24 i potem dalej do otworu wylotowego 16 urządzenia. Ścianka obudowy jest w obszarze dodatkowej komory przezroczysta, tak że powstaje okno kontrolne 45.

Na fig. 11 i fig. 12 dolna część 26 i górna część 25 obudowy 14 są przedstawione oddzielnie. Na fig. 12 jest dodatkowo przedstawiony element zamykający, 'korzystnie w postaci zatyczki 42, za pomocą której dolną część 26, przy odłączonej górnej części 25, można zamknąć w ten sposób, że nie zmieszane płyny przed użyciem lub także podczas przerwy w ich aplikowaniu, są oddzielone jeden od drugiego i są chronione przed wypłynięciem lub niepożądanym zetknięciem z otoczeniem.

Na fig. 13 pokazano na przekroju dolnej części 26, wzajemne rozmieszczenie różnych elementów. Łatwo zauważyć, że dodatkowa komora 9, która w tym przypadku ma kołowy przekrój jest umieszczona obok obszaru przepływowego 1, który w tym przypadku posiada przekrój w kształcie ograniczonego promieniowo segmentu pierścienia. W górnej części figury widoczna jest przestrzeń 41, w której sąprzewidziane suszki; przy tym dla zapewnia ich skuteczności musi być przewidziane połączenie pomiędzy tą przestrzenią 41 i płynami plastycznymi. Wyraźnie jest widoczne także okno kontrolne 45.

Na fig. 14 pokazano przekrój górnej części 25, wzdłuż linii V - V. Na fig. 14 i fig. 15 można wyraźnie zauważyć, że zmieszane płyny są prowadzone z otworu wylotowego 46 do przestrzeni mieszania 43 w postaci kanału, którą tworzy kołowa ścianka bezpośrednio połączona ze ścianką zewnętrzną, obok wylotu 46. Wewnątrz przestrzeni mieszania 43 zaznaczone są elementy kierujące lub powodujące zawirowanie 44. Jeżeli zmieszane płyny przepływają kanałem 43, wpływają jako dobrze wymieszane do środkowej części obszaru mieszania, powyżej którego znajdują się otwory wylotowe 16 obudowy 14.

Jeżeli jest wymagana bardzo długa przestrzeń mieszania, kanał 43, także w kształcie spirali, można poprowadzić przez więcej niż jedną płaszczyznę, zanim znajdzie on ujście w otworze wylotowym 16.

Na fig. 16 pokazano dolną część 26 innego, zgodnego z wynalazkiem przykładu wykonania obudowy 14. Istotna różnica w stosunku do rozwiązania zgodnego z fig. 10 i fig. 12 polega na tym, że otwór wylotowy 12 dodatkowej komory 9 jest połączony z kanałem 50, w którym płyn przepływa, wbrew głównemu kierunkowi przepływu, z powrotem na dół. Kanał 50 ma w dolnym obszarze otwór wylotowy 51, który leży w jednej linii z odpowiednim otworem w ściance obszaru przepływowego 1. Gdy drugi płyn plastyczny wypływa przez otwór wylotowy 51 w obszarze przepływowym 1, miesza się w przedniej części obszaru przepływowego 1 w kierunku przepływu z pierwszym płynem plastycznym i płynie przez obszar przepływowy 1 w górę. Wewnątrz obszaru przepływowego 1 są przewidziane elementy kierujące i powodujące zawirowania 52, które powodują wstępne mieszanie, zanim zmieszane płyny wpłyną do otworu wylotowego 46 w komorze mieszania 40 górnej części 25.

Należy zaznaczyć, że dzięki odpowiednio ukształtowanemu przedłużaczowi kanału 53, który jest celowo umieszczony także na rurze lub elemencie rozdzielającym, drugi płyn plastyczny można prowadzić także w środku strumienia pierwszego płynu plastycznego, co może być korzystne przy określonej konsystencji obu płynów plastycznych. W widoku z góry na fig. 17 zaznaczono, że kanał 50 prowadzony jest bezpośrednio promieniowo do obszaru przepływowego 1 lub do innego otworu 50' promieniowo w kierunku przestrzeni 41', od której istnieje połączenie przez boczne ścianki rozdzielające do obszaru przepływowego 1.

W przedstawionym na fig. 10,11 i 15 rurowym przedłużeniu 47 górnej części 25, które wystaje do wnętrza obszaru przepływowego 1, korzystnie usytuowany jest element rozdzielający, który chroni przed bezpośrednim zetknięciem ze zmieszanymi płynami plastycznymi dolny obszar części 26. Na fig. 15 można także łatwo zauważyć, że górna część 25, korzystnie, składa się z dwóch części, połączonych obrotowo, co umożliwia nałożenie części wewnętrznej na dolną

176 626 część 26, podczas gdy zewnętrzna część górnej części 25 albo jest nakręcona za pomocą gwintu, albo zamocowana na dolnej części 26 za pomocą zamknięcia bagnetowego.

Na fig. 16 i fig. 17 przedstawiony jest kanał kierujący 53, który jest utworzony z wydrążonych żeber 54 których wewnętrzne kanały mają połączone z otworami 12 lub 50, 51, w których jest prowadzony drugi płyn plastyczny. Kanał kierujący 53 działa korzystnie w ten sposób, że żebra rozdzielają strumień pierwszego płynu plastycznego i strumienie częściowe są wyciskane poprzez segmenty w kształcie okien, aby za elementem kierującym znowu połączyć się i płynąć w postaci jednego pasma. Przynajmniej w jednym miejscu, w przestrzeni pomiędzy częściowymi pasmami, płynący drugi płyn plastyczny rozdzielany jest równomiernie na powierzchniach rozdziału faz.

Poniżej opisano przykład przeprowadzenia sposobu według wynalazku.

Na kartusz znajdującego się w sprzedaży jednoskładnikowego utwardzanego na mokro 1 K poliuretanowego materiału do klejenia lub do uszczelniania, nakręca się zgodnie z wynalazkiem przystawkę, do której wprowadza się 2% wagowo oleju rycynowego. Za pomocą dostępnego w handlu pistoletu, mieszankę materiału do klejenia lub uszczelniania, wraz ze środkiem sieciującym nanosi się na aluminiowe kątowniki, wcześniej posmarowane podkładem poliuretanowym i przez 15 minut suszone na powietrzu. Kątowniki aluminiowe składa się w taki sposób, że powstaje spoina klejowa o grubości 5 mm. Po 45 minutach od chwili połączenia, została przeprowadzona próba wytrzymałości na rozciąganie klejonego złącza. Wytrzymałość na rozciąganie wynosi 0,6 N/mm². Zauważono oderwanie się podkładu od podłoża, ponieważ podkład nie osiągnął jeszcze w pełni swojej wytrzymałości. Wynika z powyższego, że należałoby uzyskać większą wytrzymałość na rozciąganie.

W próbie porównawczej, materiały do klejenia lub uszczelniania nanosi się w taki sam sposób na kątowniki aluminiowe, bez użycia środka sieciującego i przystawki, i bada się wytrzymałość na rozciąganie połączenia klejonego. Po 45 minutach wytrzymałość na rozciąganie wynosi 0,15 N/mm2.

176 626

176 626

Fig.

18.

Fig. 6

176 626

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz.

Cena 4,00 zł.

Claims (35)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych, które przed zmieszaniem występują oddzielnie, znamienny tym, że jeden płyn plastyczny tłoczy się z objętości, w której jest on przechowywany, a przynajmniej drugi płyn plastyczny wytłacza się z objętości, w której jest on przechowywany i miesza się z pierwszym płynem plastycznym, wykorzystując energię pierwszego płynu plastycznego.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że podczas gdy jeden płyn plastyczny wyprowadza się z objętości, w której j est on przechowywany, przynajmniej na drugi płyn plastyczny działa nadciśnienie, dzięki któremu drugi płyn plastyczny wypływa z objętości, w której jest przechowywany
3. 3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że podczas gdy jeden płyn plastyczny wytłacza się z objętości, w której jest przechowywany, przynajmniej na drugi płyn plastyczny działa podciśnienie lub ssanie, dzięki którym drugi płyn plastyczny wydobywa się z objętości, w której jest przechowywany.
4. 4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że ciśnienie działające przynajmniej na drugi płyn plastyczny i ciśnienie wywołane przez energię tłoczącąpierwszy płyn plastyczny reguluje się odpowiednio, i co najmniej drugi płyn plastyczny miesza się z pierwszym płynem plastycznym w określonym stosunku.
5. 5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że co najmniej dwa płyny plastyczne miesza się po połączeniu i przed wypłynięciem z urządzenia do zmieszania.
6. 6. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 5, znamienny tym, że pierwszy płyn plastyczny stanowiący materiał do klejenia i do uszczelniania jest składnikiem bazowym, a drugi płyn plastyczny jak również pozostałe płyny plastyczne, stanowią materiały z grupy składników katalizatorów, środków sieciujących i środków barwiących, przy czym do składnika bazowego doprowadza się w sposób ciągły co najmniej jeden wybrany, drugi płyn plastyczny w ilości odpowiedniej ze względu na składnik bazowy i miesza się ten drugi płyn ze składnikiem bazowym.
7. 7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że składnik bazowy jest jednoskładnikowym utwardzanym na mokro materiałem do klejenia lub uszczelniania a składniki: katalizatora i środka sieciującego oraz składniki barwiące doprowadza się w ilości od 0,5% do 8% wagowo w odniesieniu do składnika bazowego.
8. 8. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że składnik bazowy dobiera się z grupy zawierającej reaktywne grupy izocyjanianowe poliuretanowych materiałów do klejenia i materiałów do uszczelniania na bazie polidimetylosiloksanów, materiałów do klejenia i materiałów do uszczelniania na bazie polieterów zakończonych alkoksysilanami, zawierających reaktywne grupy epoksydowe materiałów do klejenia i materiałów do uszczelniania.
9. 9. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że składnik katalizatora i składnik środka sieciującego jest pastą, która zawiera związki organiczne cyny, trzeciorzędowe aminy, wodę, organiczne dwuaminy lub trój aminy, alkaminy i poliole i że wymieszanie składników wspomaga się za pomocą mieszalnika statycznego.
10. 10. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że składnik bazowy aplikuje się z kartusza wyposażonego w przyrządy służące do obróbki materiałów służących do klejenia i uzczelniania i że składnik katalizatora i składnik środka sieciującego oraz składnik barwiący doprowadza się z przystawki nałożonej na kartusz.
11. 11. Urządzenie do zmieszania co najmniej dwóch płynów plastycznych, z co najmniej jedną podstawową komorą napełnioną pierwszym płynem plastycznym i co najmniej jednym otworem usytuowanym w obszarze podstawowej komory połączonej z obszarem przepływo176 626 wym, znamienne tym, że posiada co najmniej jedną dodatkową komorę (9) napełnioną drugim płynem plastycznym, zaopatrzonąw co najmniej jeden otwór odprowadzający (11), poprzez który jest ona połączona z obszarem przepływowym (1) i z otworem (4) komory podstawowej, przy czym komora (9) posiada co najmniej jeden otwór wylotowy (12), poprzez który połączona jest z obszarem przepływowym (1) i z otworem wylotowym (3).
12. 12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że otwór odprowadzający (11) sąsiaduje w kierunku przepływu z przednią częścią obszaru przepływowego (1), a otwór wylotowy (12) komory dodatkowej (9) sąsiaduje z tylną częścią obszaru przepływowego (1).
13. 13. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że od otworu wylotowego (12) komory dodatkowej (9) jest poprowadzony kanał (50) do przedniego rejonu obszaru przepływowego (1), z którym jest połączony poprzez otwór wylotowy (51).
14. 14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że w obszarze przepływowym (1) są umieszczone elementy kierujące i elementy powodujące zawirowanie (52), służące do zmieszania płynów plastycznych.
15. 15. Urządzenie według zastrz. 11 albo 12, albo 13, znamienne tym, że w dodatkowej komorze (9) jest umieszczony element rozdzielający (32).
16. 16. Urządzenie według zastrz. 15, znamienne tym, że w dodatkowej komorze (9), pomiędzy pierwszym i drugim płynem plastycznym umieszczony jest element rozdzielający (20).
17. 17. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że element rozdzielający (20) jest dość sztywny, i umieszczony przesuwnie wewnątrz komory (9) oraz uszczelniony w kierunku jej ścianki wewnętrznej, przy czym element rodzielający (20) posiada elementy prowadzące (21), przylegające do wewnętrznej ścianki dodatkowej komory (9), i elementy rozdzielające (22) usytuowane przeważnie od strony, która sąsiaduje z pierwszym płynem plastycznym.
18. 18. Urządzenie według zastrz. 16, znamienne tym, że element rozdzielający (20) jest podatnym i rozciągliwym elementem rozdzielającym.
19. 19. Urządzenie według zastrz. 18, znamienne tym, że podatny i rozciągliwy element rozdzielający (20) jest szczelnie osadzony na ściance wewnętrznej.
20. 20. Urządzenie według zastrz. 11 albo 13, znamienne tym, że w obszarze przepływowym (1) jest umieszczony element kierujący (53) z wewnętrznymi kanałami, przynajmniej częściowo zaopatrzonymi w żebra (54), które są prostopadłe do kierunku strumienia pierwszego płynu plastycznego i posiadają co najmniej jeden, przeważnie ustawiony w osi otwór na czołowej stronie strumieniowej, przy czym żebra (54) są skrzyżowane, i w przekroju obszaru przepływowego . (1) tworzą wiele podobnych do okien otworów przepływowych dla pierwszego płynu plastycznego, oraz łączą wewnętrzne kanały z otworami (12, 50, 51) prowadzącymi drugi płyn plastyczny.
21. 21. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że dodatkowa komora (9) posiada otwór do napełniania (18), dla drugiego płynu plastycznego i zamknięcie (19) otworu do napełniania (18).
22. 22. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że dodatkowa komora (9) i obszar przepływowy (1) są umieszczone we wspólnej obudowie (14), o przekroju kołowym.
23. 23. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że obudowa (14) składa się z dolnej części (26)i z górnej części (25), przy czym górna część (25) jest zamocowana na dolnej części (26).
24. 24. Urządzenie według zastrz. 22, znamienne tym, że dodatkowa komora (9) o kształcie zbliżonym do pierścienia jest umieszczona w osi obszaru przepływowego (1) i wokół niego, i składa się z co najmniej kilku komór częściowych o kształcie sektorów.
25. 25. Urządzenie według zastrz. 22 albo 23, znamienne tym, że w obudowie (14) dodatkowa komora (9) jest umieszczona obok obszaru przepływowego (1).
26. 26. Urządzenie według zastrz. 25, znamienne tym, że w obudowie (14) dodatkowa komora (9), przynajmniej częściowo jest otoczona obszarem przepływowyjn (1) w kształcie pierścienia.
27. 27. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że w obszarze otworu wylotowego (3) umieszczona jest komora mieszania, sztywno zamocowana na obudowie i że w komorze mieszania umieszczony jest element (24) powodujący zawirowania.

    176 626
28. 28. Urządzenie według zastrz. 23, znamienne tym, że pomiędzy górną częścią (25) i dolną częścią (26) obudowy (14) znajduje się przegroda.
29. 29. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że w co najmniej jednym otworze wylotowym (16, 12), nie zmieszanych płynów plastycznych znajduje się urządzenie zamykające.
30. 30. Urządzenie według zastrz. 11 albo 29, znamienne tym, że w otworze wylotowym (12), w kierunku przepływu strumienia drugiego płynu plastycznego, usytuowany jest odginający się pod działaniem ciśnienia element sprężysty.
31. 31. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że w obszarze przepływowym (1) w kierunku przepływu, przed otworem wylotowym (12) znajduje się co najmniej jeden występ (27).
32. 32. Urządzenie według zastrz. 22 albo 23, znamienne tym, że zewnętrzne ścianki obudowy (14) sąwyposażone w izolację, w szczególności sąściankami podwójnymi, a ścianka zewnętrzna w obszarze komory (9) jest przynajmniej częściowo przezroczysta tworząc okno kontrolne (45), i w obudowie (14) znajduje się co najmniej jedna przestrzeń (41) zawierająca suszki.
33. 33. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że co najmniej jeden otwór wylotowy (6,12) nie zmieszanych płynów plastycznych posiada korzystnie zatyczkę (42).
34. 34. Urządzenie według zastrz. 27, znamienne tym, że element (24) powodujący zawirowania usytuowany jest przed otworem wylotowym (3), a poza tym, przed tym otworem, w poprzek do kierunku przepływu, umieszczony jest pod kątem kanał (43), zawierający pionowe elementy kierujące (44), przy czym kanał (43) o kształcie spirali, sięga od leżącego na obwodzie wylotu (46) zmieszanych płynów plastycznych i w jak największym stopniu pokrywając powierzchnię płaszczyzny obszaru mieszania (40), dochodzi do położonego centralnie otworu wylotowego (3).
35. 35. Urządzenie według zastrz. 22 albo 23, znamienne tym, że na otwór wylotowy obudowy (14) jest kaskadowo nałożona inna obudowa z obszarem przepływowym i komorą dla dalszego płynu plastycznego, przez którą mieszanka pierwszego i drugiego płynu plastycznego jest doprowadzana do obszaru przepływowego nałożonej obudowy, i przez otwór łączący do komory dla dalszego płynu plastycznego.