PL173864B1 - Kolejowy wagon koszowy do transportowania naczep - Google Patents

Abstract

1. Kolejowy wagon koszowy do transpo- rtowania naczep z koszem umieszczonym w dolnej czesci wagonu koszowego, miedzy jego wzdluznymi belkami bocznymi, przy czym dwie boczne sciany kosza sa wyposa- zone w elementy wsporcze kosza do osadza- nia go na wzdluznych belkach bocznych wagonu koszowego i w ucha do podnoszenia kosza, znamienny tym, ze na elementach wsporczych kosza (4) z wystajaca krawedzia tylna (4b) i/lub na wzdluznych belkach bocz- nych (2) i (3) wagonu koszowego (1) sa umie- szczone elementy ograniczajace i ustalajace polozenie, a miedzy wzdluznymi belkami bocznymi (2) i (3), co najmniej z jednej stro- ny kosza (4), jest umieszczona poprzeczna belka zderzakowa (14). Fig 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kolejowy wagon koszowy do transportowania naczep siodłowych.

Wiadomo, że kolejowe wagony koszowe wyposażone w tak zwaną kieszeń są wykorzystywane do transportowania naczep podczas kombinowanego transportu drogowo-kolej owego. Znane są dwa rodzaje kolejowych wagonów koszowych wyposażonych w kieszeń.

Według pierwszej wersji kieszeń jest stałą częścią wagonu koszowego i przyczepy należy podnosić i umieszczać w tej kieszeni. Naczepy i niektóre rodzaje przyczep nie mogą być jednak podnoszone przez dźwig, ponieważ konstrukcja ich podwozia nie jest przystosowana do przejmowania ciężaru naczepy wraz z ładunkiem.

Inny rodzaj kolejowych wagonów koszowych wyposażony jest w kieszeń, która może być obracana wokół wału. Kieszeń ta może być obrócona na bok wagonu koszowego wraz z jedną z jego wzdłużnych belek bocznych. W tym położeniu przyczepa lub naczepa może być nasunięta bezpośrednio na kieszeń.

Wadą tego rodzaju kolejowego wagonu koszowego jest to, że zarówno sama kieszeń jak i hydropneumatyczny system obsługi mają raczej skomplikowaną, niekonwencjonalną konstrukcję. Dlatego też do załadunku potrzebny jest wykwalifikowany personel. Ponadto operacje otwierania i zamykania są raczej czasochłonne.

173 864

W niemieckim opisie patentowym DE-A-41 12 995 został ujawniony wagon kolejowy z koszem do transportowania całych zestawów ciągnik-naczepa. W rozwiązaniu tym wagon ma wzmocniony w swym środku dźwigar wzdłużny do przytrzymywania kosza. Kosz ten tworzy z dźwigarem wzdłużnym, w położeniu transportowym, siłowo połączony zespół i stanowi część nośną wagonu. Podczas załadunku kosz jest podnoszony do poziomu rampy za pomocą hydraulicznego lub elektromechanicznego urządzenia dźwigowego wagonu. Zestaw ciągnik-naczepa wjeżdża na podniesiony kosz, po czym kosz wraz z zestawem zostaje opuszczony. Kosz stanowi integralną część wagonu i nie jest oddzielany od niego ani podczas przeładunku, ani w żadnym innym celu. Kosz jest blokowany zarówno w położeniu transportowym jak i w położeniu załadunku i wyładunku. Zastosowanie skomplikowanych urządzeń przeładunkowych i urządzeń ryglujących kosz, zarówno podczas transportu jak i przeładunku, zwiększa koszty produkcji takich wagonów oraz koszty ich obsługi.

Celem przedmiotowego wynalazku jest opracowanie kolejowego wagonu koszowego do transportowania samych naczep, który to wagon ma raczej prostą konstrukcję, nie wymaga specjalnego personelu obsługi i umożliwia załadunek naczep przez podnoszenie za pomocą prostego dźwigu.

Kolejowy wagon koszowy do transportowania naczep, według wynalazku, ma w dolnej swojej części kosz umieszczony między wzdłużnymi belkami bocznymi. Dwie boczne ściany kosza są wyposażone w elementy wsporcze do osadzania kosza na wzdłużnych belkach bocznych wagonu koszowego i w ucha do podnoszenia kosza. Istotę wynalazku stanowi to, że na elementach wsporczych kosza z wystającą krawędzią tylną i/lub na wzdłużnych belkach bocznych wagonu koszowego są umieszczone elementy ograniczające i ustalające położenie kosza, a między wzdłużnymi belkami bocznymi, co najmniej z jednej strony kosza, jest umieszczona poprzeczna belka zderzakowa.

Korzystnie elementem wsporczym kosza jest, odgięte na zewnątrz, górne przedłużenie jego bocznej ściany.

Alternatywnie elementem wsporczym kosza jest ucho do podnoszenia, albo też przedłużenie bocznej ściany kosza wsparte na hakach, zamocowanych na wzdłużnych belkach bocznych wagonu koszowego.

Korzystnie elementami ograniczającymi i ustalającymi położenie kosza są zderzaki usytuowane na wzdłużnych belkach bocznych po obu stronach uch.

Alternatywnie elementem ograniczającym i ustalającym położenie kosza jest klocek ustalający, zamocowany na wzdłużnej belce bocznej, albo też elementami ograniczającymi i ustalającymi położenie kosza są kołek ustalający wzdłużnej belki bocznej i otwór ucha do podnoszenia.

Elementem ograniczającym i ustalającym położenie kosza jest także korzystnie płyta prowadząca, umieszczona na bocznej ścianie kosza.

Załadunek wagonu odbywa się w sposób następujący. Kosz z wagonu koszowego podnosi się przy pomocy dźwigu i ustawia go na ziemi. Ciągnik wpycha naczepę na ten kosz. Następnie koła naczepy zabezpiecza się przed obracaniem, a naczepę odłącza się od ciągnika. Wreszcie kosz wraz z naczepą podnosi się za pomocą dźwigu i umieszcza się na kolejowym wagonie koszowym.

Wagony koszowe według wynalazku umożliwiają załadunek i transport naczep, których oddzielnie nie można podnosić. Takie przyczepy w rzeczywistości stanowią 90-95% ogólnej liczby naczep.

Z drugiej strony konstrukcja wagonu koszowego według wynalazku jest bardzo prosta i wymagania zarówno co do jego produkcji jak i co do eksploatacji oraz konserwacji są na poziomie uznanym do przyjęcia.

Przedmiot wynalazku w przykładach realizacji jest uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia kolejowy wagon koszowy wyposażony w kosz, w widoku z boku, fig. 2 wagon koszowy z fig. 1, w widoku z góry, fig. 3 - belkę boczną kolejowego wagonu koszowego wraz z częścią kosza i z uwidocznionymi elementami wsporczymi, w przekroju, fig. 4 - inny przykład realizacji bocznych elementów wsporczych, fig. 5 - dalszy przykład realizacji elemen4

173 864 tów wsporczych, fig. 6 - jeszcze inny przykład realizacji elementów wsporczych, a fig. 7 przedstawia etapy załadunku naczepy na wagon koszowy.

Na fig. 1 i 2 przedstawiono kolejowy wagon koszowy 1, który między wzdłużnymi belkami bocznymi 2 i 3 ma usytuowany kosz 4 z dwoma bocznymi ścianami 4a, tylną krawędzią 4b i dolną częścią 4c. Boczne ściany 4a są wyposażone w ucha 5, które umożliwiają podnoszenie kosza 4 dźwigiem. Kosz 4 jest usytuowany między poprzeczną belką zderzakową 14 a obrotową podstawą 15 wagonu koszowego 1. Ucha 5 kosza 4 mają położenie ustalane przez zderzaki 7 i 9 znajdujące się na wzdłużnych belkach bocznych 2 i 3 po obu stronach uszu 5.

Szczegóły uszu 5 i elementów ustalających położenie kosza i pełniących funkcję zderzaków w różnych przykładach realizacji przedstawiają fig. 3-6.

Na fig. 3 przedstawione jest ucho 5 umieszczone na górnym przedłużeniu 6 ściany bocznej 4a kosza 4, które jest wygięte na zewnątrz w celu podtrzymywania kosza 4 na wzdłużnej belce bocznej 2 wagonu 1. Usytuowanie przedłużenia 6 i ucha 5 na ścianie bocznej 4a jest określone przez położenie zderzaka 7 na belce 2.

Na fig. 4 przedstawione jest samo ucho 5, jako element wsporczy kosza 4. Ucho 5 spoczywa bezpośrednio na wzdłużnej belce bocznej 2, a jego położenie na ścianie bocznej 4a jest określone przez położenie zderzaka 9 na belce 2. Centralne położenie całego kosza jest utrzymywane przez element ustalający 8 zamocowany na wzdłużnej belce bocznej 2.

W przykładzie realizacji z fig. 5 do zatrzymywania i ustalania położenia kosza 4 użyto kołka ustalającego 10a i otworu 10b w uchu 5.

Figura 6 przedstawia inny przykład realizacji, w którym wzdłużna belka boczna 2 jest wyposażona w hak 11 wspierający przedłużenie 12 bocznej ściany 4a kosza 4. Elementem ustalającym położenie i jednocześnie zderzakowym jest płyta prowadząca 13, umieszczona na bocznej ścianie 4a kosza 4.

Wagon koszowy 1 według wynalazku jest wykorzystywany następująco. Kosz 4 jest podnoszony z wagonu koszowego 1 za pomocą dźwigu i opuszczany aż do ustawienia na ziemi, jak pokazano na fig. 7a. Ciągnik 16 z naczepą 17 cofa się do tyłu, jak; pokazano na fig. 7a, aż do momentu kiedy tylne koła naczepy 17 dojadą do tylnej krawędzi 4b kosza 4. W tym położeniu pod naczepę 17 podstawia się podporę 18 i odłącza się ją od ciągnika 16, jak pokazano na fig. 7b. Następnie liny 19 z hakami dołącza się do uszu 5 i kosz 4 zostaje podniesiony za pomocą dźwigu wraz z naczepą 17 (fig. 7c). Następnie kosz 4 i naczepę 17 opuszcza się w dół, aż do momentu kiedy kosz 4 spocznie pewnie w otworze wagonu koszowego 1, jak pokazano na fig. 7d.

Dalsza regulacja położenia naczepy 17 może być przeprowadzana przez obrót podstawy 15 wagonu koszowego 1.

Sekwencja etapów załadunku na wagon 1 kosza 4 z naczepą, przedstawiona na fig. 7, pokazuje, że załadunek naczep na kolejowe wagony koszowe 1 według wynalazku może być przeprowadzany szybko i łatwo. Podnoszenie i opuszczanie odbywa się za pomocą zwykłych dźwigów, a położenie kosza 4 jest automatycznie ustalane przez elementy zderzakowe i ustalające położenie kosza 4 na wzdłużnych belkach bocznych 2 i 3 i na bocznych ścianach 4a kosza 4.

173 864

173 864

Fig.3

Fig.4

Fig.5

Fig.6

173 864

Fig.7

173 864

Fig.1

Fig.2

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz

Cena 2,00 zł

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Kolejowy wagon koszowy do transportowania naczep z koszem umieszczonym w dolnej części wagonu koszowego, między jego wzdłużnymi belkami bocznymi, przy czym dwie boczne ściany kosza są wyposażone w elementy wsporcze kosza do osadzania go na wzdłużnych belkach bocznych wagonu koszowego i w ucha do podnoszenia kosza, znamienny tym, że na elementach wsporczych kosza (4) z wystającą krawędzią tylną (4b) i/lub na wzdłużnych belkach bocznych (2) i (3) wagonu koszowego (1) są umieszczone elementy ograniczające i ustalające położenie, a między wzdłużnymi belkami bocznymi (2) i (3), co najmniej z jednej strony kosza (4), jest umieszczona poprzeczna belka zderzakowa (14).
2. 2. Kolejowy wagon koszowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że elementem wsporczym kosza (4) jest, odgięte na zewnątrz, górne przedłużenie (6) jego bocznej ściany (4a).
3. 3. Kolejowy wagon koszowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że elementem wsporczym kosza (4) jest ucho (5) do podnoszenia.
4. 4. Kolejowy wagon koszowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że elementem wsporczym kosza (4) jest przedłużenie (12) jego bocznej ściany (4a) wsparte na hakach (11), zamocowanych na wzdłużnych belkach bocznych (2) i (3).
5. 5. Kolejowy wagon koszowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że elementami ograniczającymi i ustalającymi położenie kosza (4) są zderzaki (7) i (9) usytuowane na wzdłużnych belkach bocznych (2) i (3) po obu stronach uch (5).
6. 6. Kolejowy wagon koszowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że elementem ograniczającym i ustalającym położenie kosza (4) jest klocek ustalający (8) zamocowany na wzdłużnej belce bocznej (2).
7. 7. Kolejowy wagon koszowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że elementami ograniczającymi i ustalającymi położenie kosza (4) są kołek ustalający (10a) wzdłużnej belki bocznej (2) i otwór (10b) ucha (5) do podnoszenia.
8. 8. Kolejowy wagon koszowy, według zastrz. 1, znamienny tym, że elementem ograniczającym i ustalającym położenie kosza (4) jest płyta prowadząca (13), umieszczona na bocznej ścianie (4a) kosza (4).