PL170288B1 - Wyrób chlonny z paskiem mocujacym w talii, zwlaszcza jednolity wyrób chlonny jednorazowego uzytku PL - Google Patents

Abstract

1 . Wyrób chlonny z paskiem mocujacym w talu, zwlaszcza j ednolity wyrób chlonny jednorazowego uzytku, posiadajacy kra- wedzie wzdluzne 1 krawedzie koncowe, skladajacy sie z pierwszego obszaru taliowego 1, znajdujacego sie po jego przeciwleglej stronie, drugiego obszaru taliowego, majacych powierzchnie zewnetrzna 1 wewnetrzna, przy czym pierwszy obszar taliowy i drugi obszar taliowy zawieraja korpus chlonny majacy polaczone ze soba górna warstwe i dolna warstwe oraz rdzen absorpcyjny umieszczony pomiedzy nimi i posiadajacy krawedzie boczne i krawedzie taliowe, a na zewnatrz wzdluz czesci krawedzi taliowej rdzenia absorpcyj- nego, w pierwszym obszarze taliowym jest dolaczony sprezysty pasek taliowy, sprezyscie rozciagliwy co najmniej w kierunku po- przecznym, znamienny tym, ze korpus chlonny (22) polaczony jest z dwufunkcyjnym ukladem mocujacym (36), który zawiera podsta- wowy zespól laczacy (38) do utrzymywania pierwszego obszaru taliowego (56) 1 drugiego obszaru taliowego (58) w stanie zaloz o nym na zakladke oraz, przesuniety wzdluznie wzgledem podstawo- wego zespolu laczacego (38), taliowy zespól zapinajacy (40) do regulowanego zapiecia taliowego, przy czym podstawowy zespól laczacy (38) zawiera czlon mocujacy (42) usytuowany w sasie- dztwie kazdej z krawedzi wzdluznych (62) w drugim obszarze taliowym (58) oraz co najmniej jeden dopasowany do niego czlon osadczy (44) usytuowany w pierwszym obszarze taliowym (56), natomiast taliowy zespól zapinajacy (40) zawiera co najmniej jeden pierwszy element mocujacy (46) usytuowany w pierwszym obsza- rze taliowym (56) i umieszczony w jednej linii ze sprezystym paskiem taliowym (34, 534) oraz zawiera co najmniej jeden, dopa- sowany do pierwszego elementu mocujacego (46) i laczony z nim drugi element mocujacy (48) usytuowany w drugim obszarze talio- wym (58), przy czym, Fig. 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest wyrób chłonny z paskiem mocującym w talii, zwłaszcza jednolity wyrób chłonny jednorazowego użytku.

Niniejszy wynalazek dotyczy wyrobów chłonnych, takich jak pieluchy, podpaski dla osób nie będących w stanie opanować wydalania, majtki pieluchowe i podobne wyroby, a zwłaszcza wyrobów chłonnych ze sprężystymi paskami taliowymi.

Dzieciom i innym osobom nie będącym w stanie opanować wydalania, zakłada się wyroby chłonne, takie jak pieluchy, które wchłaniają i zatrzymują mocz i inne wydzieliny fizjologiczne. Zadaniem wyrobów chłonnych jest zarówno wchłonięcie wydalonych wydzielin jak i ich odizolowanie od ciała użytkownika oraz od jego bielizny i pościeli. Znane są wyroby chłonne jednorazowego użytku o wielu różnych podstawowych konstrukcjach. Na przykład, w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki Re 26 152 ujawniono pieluchę jednorazowego użytku, która posiada krawędzie wzdłużne i krawędzie końcowe i składa się z pierwszego obszaru taliowego i, znajdującego się po jego przeciwległej stronie, drugiego obszaru taliowego, mających powierzchnie zewnętrzną i wewnętrzną. Pierwszy obszar taliowy i drugi obszar taliowy zawierają korpus chłonny mający połączone ze sobą górną warstwę i dolną warstwę oraz rdzeń absorpcyjny umieszczony pomiędzy nimi i posiadający krawędzie boczne i krawędzie taliowe, a na zewnątrz wzdłuż części krawędzi taliowej rdzenia absorpcyjnego, w pierwszym obszarze taliowym dołączony jest sprężysty pasek taliowy, sprężyście rozciągliwy co najmniej w kierunku poprzecznym. W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 860 003 ujawniono pieluchę jednorazowego użytku ze sprężystymi mankietami na nogi.

Jednakże wyroby chłonne wykazują podczas ich użytkowania skłonność do zwisania lub odstawania od ciała oraz ześlizgiwania lub zsuwania w dół ciała użytkownika. Zwisanie, odstawanie, ześlizgiwanie i zsuwanie pojawia się w wyniku względnych ruchów użytkownika podczas jego oddychania, poruszania się i zmiany pozycji i jest skutkiem działania skierowanych ku dołowi sił powstających w sytuacji kiedy wyrób chłonny jest nasiąknięty wydzielinami oraz odkształcania się materiału, z jakiego jest wykonany wyrób chłonny, pod wpływem takich ruchów użytkownika. Zwisanie/odstawanie i ześlizgiwanie/zsuwanie wyrobu chłonnego może prowadzić do przedwczesnego przeciekania i wadliwego dopasowania wyrobu chłonnego do ciała użytkownika w obszarach taliowych i nożnych wyrobu chłonnego.

W celu lepszego dopasowania wyrobów chłonnych do talii użytkownika, niektóre z nich, dostępne w handlu, są zaopatrzone w sprężyste paski taliowe. Jeden z przykładów pieluchy jednorazowego użytku ze sprężystymi paskami taliowymi ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 515 595. Sprężysty pasek taliowy zawiera sprężysty człon umocowany pomiędzy warstwą górną a warstwą dolną w sposób umożliwiający mu kurczenie się i rozszerzanie w zależności od ruchów użytkownika oraz zachowywanie podczas noszenia wyrobu chłonnego ścisłego dopasowania do talii użytkownika.

170 288

Niestety, stwierdzono, że wyroby chłonne ze znanymi sprężystymi paskami taliowymi również wykazują podczas użytkowania skłonność do zwisania i odstawania od ciała i ześlizgiwania się oraz zsuwania. Ponadto znane sprężyste paski taliowe wykazują skłonność do rolowania lub zwijania się w przedniej części wyrobu, w wyniku czego następuje pogorszenie ich dopasowania do talii użytkownika. W związku z tym jest wskazane opracowanie wyrobu chłonnego ze sprężystym paskiem taliowym, zapewniającym lepsze dopasowanie, zmniejszone przecieki i większą wygodę użytkownika, o zmniejszonej skłonności do zwisania, odstawania, rolowania lub zwijania w taliowym obszarze pieluchy oraz o zmniejszonej całkowitej skłonności podczas użytkowania do ześlizgiwania się lub zsuwania wyrobu chłonnego lub rdzenia chłonnego.

Wyrób chłonny z paskiem mocującym w talii, zwłaszczajednolity wyrób chłonny jednorazowego użytku, według wynalazku posiada krawędzie wzdłużne i krawędzie końcowe i składa się z pierwszego obszaru taliowego i, znajdującego się po jego przeciwległej stronie, drugiego obszaru taliowego, mających powierzchnie zewnętrzną i wewnętrzną. Pierwszy obszar taliowy i drugi obszar taliowy zawierają korpus chłonny mający połączone ze sobą górną warstwę i dolną warstwę oraz rdzeń absorpcyjny umieszczony pomiędzy nimi i posiadający krawędzie boczne i krawędzie taliowe, a na zewnątrz wzdłuż części krawędzi taliowej rdzenia absorpcyjnego, w pierwszym obszarze taliowym jest dołączony sprężysty pasek taliowy, sprężyście rozciągliwy co najmniej w kierunku poprzecznym.

Wyrób chłonny według wynalazku charakteryzuje się tym, że korpus chłonny połączony jest z dwufunkcyjnym układem mocującym, który zawiera podstawowy zespół łączący do utrzymywania pierwszego obszaru taliowego i drugiego obszaru taliowego w stanie założonym na zakładkę oraz, przesunięty wzdłużnie względem podstawowego zespołu łączącego, taliowy zespół zapinający do regulowanego zapięcia taliowego. Podstawowy zespół łączący zawiera człon mocujący usytuowany w sąsiedztwie każdej z krawędzi wzdłużnych w drugim obszarze taliowym oraz co najmniej jeden dopasowany do niego człon osadczy usytuowany w pierwszym obszarze taliowym. Taliowy zespół zapinający zawiera co najmniej jeden pierwszy element mocujący usytuowany w pierwszym obszarze taliowym i umieszczony w jednej linii ze sprężystym paskiem taliowym oraz zawiera co najmniej jeden, dopasowany do pierwszego elementu mocującego łączony z nim, drugi element mocujący usytuowany w drugim obszarze taliowym, przy czym, przy założeniu na zakładkę pierwszego obszaru taliowego i drugiego obszaru taliowego, pierwszy element mocujący i drugi element mocujący tworzą co najmniej dwie strefy kotwiczenia usytuowane wzdłużnie w jednej linii ze sprężystym paskiem taliowym.

Korzystnie para pierwszych elementów mocujących taliowego zespołu zapinającego jest połączona z warstwą dolną w pierwszym obszarze taliowym, przy czym pierwsze elementy mocujące są ułożone w kierunku wzdłużnym na jednej wysokości ze sprężystym paskiem taliowym korzystnie, w odległości co najmniej około 25 mm od siebie w kierunku poprzecznym, i zawierają pierwszy mechaniczny element złączny składający się z haczykowego materiału łączącego lub z pętelkowego materiału łączącego, a co najmniej jeden drugi element mocujący zawiera drugi mechaniczny element złączny składający się z pętelkowego materiału łączącego lub z haczykowego materiału łączącego, przystosowany do łączenia z pierwszym mechanicznym elementem złącznym przy zachodzeniu na zakładkę drugiego obszaru taliowego na pierwszy obszar taliowy.

Korzystnie pętelkowy materiał łączący drugiego elementu mocującego stanowi część warstwy górnej, a haczykowy materiał łączący pierwszego elementu mocującego zawiera zespół występów z elementami łączącymi skierowanymi do wewnątrz ku osi wzdłużnej korpusu chłonnego.

Korzystnie każdy człon mocujący zawiera patkę z częścią ustaloną połączoną z warstwą dolną, przy czym patka ma wystający od krawędzi wzdłużnej język połączony z częścią stałą, a na języku jest umieszczony pierwszy element złączny.

Korzystnie pierwszy element złączny patki zawiera klejową warstwę mocującą do przyklejania patki do członu osadczego, a człon osadczy zawiera drugi element złączny stanowiący część warstwy dolnej lub oddzielną tasiemkę wzmacniającą połączoną z warstwą dolną.

170 288

Korzystnie pierwszy element złączny patki zawiera pierwszy mechaniczny element zapinający, korzystnie haczykowy materiał łączący, a człon osadczy zawiera drugi element złączny zawierający drugi mechaniczny element zapinający, korzystnie, pętelkowy materiał łączący, łączony z pierwszym mechanicznym elementem zapinającym.

Korzystnie drugi obszar taliowy zawiera sprężyste wkładki boczne usytuowane na zewnątrz w kierunku poprzecznym od krawędzi bocznych rdzenia absorpcyjnego i wzdłuż ich części, przy czym każda ze sprężystych wkładek bocznych jest sprężyście rozciągliwa co najmniej w kierunku poprzecznym.

Korzystnie każda sprężysta wkładka boczna zawiera klapkę wystającą na zewnątrz od krawędzi bocznej rdzenia absorpcyjnego i wzdłuż jej części w drugim obszarze taliowym i sprężysty człon umieszczony w płacie bocznym, korzystnie z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu i przymocowany do klapki a także przedłużający płat usytuowany w pobliżu krawędzi nożnej, przy czym sprężysty człon ma długość mniejszą od długości klapki i jest ułożony od krawędzi końcowej wyrobu chłonnego wzdłużnie do środka, a przedłużający płat jest utworzony przez warstwę górną i warstwę dolną sprężystej wkładki bocznej trwale rozciągnięte poza ich granice plastyczności w pobliżu krawędzi nożnej.

Korzystnie każda sprężysta wkładka boczna zawiera klapkę i sprężysty człon zamocowany w stanie sprężystego skurczu pomiędzy warstwą górną a warstwą dolną.

Korzystnie każdą sprężystą wkładkę boczną stanowi oddzielny człon połączony z korpusem chłonnym.

Korzystnie każda sprężysta wkładka boczna ma zróżnicowaną rozciągliwość wzdłuż osi wzdłużnej przy rozciąganiu w kierunku poprzecznym, przy czym korzystnie rozciągliwość poprzeczna części sprężystej wkładki bocznej sąsiadującej z krawędzią końcową wyrobu chłonnego jest mniejsza niż rozciągliwość poprzeczna części sprężystej wkładki bocznej ułożonej wewnętrznie w kierunku wzdłużnym względem krawędzi końcowej.

Korzystnie sprężysty pasek taliowy zawiera część warstwy górnej, część warstwy dolnej oraz sprężysty człon, korzystnie z termokurczliwego materiału sprężystego, pianki elastomerowej lub elastomerowego laminatu rozciągliwego, usytuowany pomiędzy warstwą górną a warstwą dolną.

Korzystnie część warstwy dolnej tworzącej sprężysty pasek taliowy ma środkowe wycięcie.

Korzystnie pod co najmniej jednym z pierwszych elementów mocujących, w obrębie strefy kotwiczenia, jest umieszczony co najmniej jeden pasek ustalający do ustalania położenia pierwszych elementów mocujących, przy czym korzystnie każdy pasek ustalający i każda ze sprężystych wkładek bocznych jest z pianki elastomerowej.

W innej odmianie wynalazku wyrób chłonny z paskiem mocującym w talii, zwłaszcza jednolity wyrób chłonny jednorazowego użytku, charakteryzuje się tym, że korpus chłonny połączony jest z dwufunkcyjnym układem mocującym, który zawiera podstawowy zespół łączący do utrzymywania pierwszego obszaru taliowego i drugiego obszaru taliowego w stanie założonym na zakładkę oraz taliowy zespół zapinający do regulowanego zapięcia taliowego. Podstawowy zespół łączący zawiera klapkę zamocowaną w sąsiedztwie każdej z krawędzi wzdłużnych rdzenia absorpcyjnego w drugim obszarze taliowym i posiadającą pierwszy element złączny oraz zawiera co najmniej jeden dopasowany do niej człon osadczy usytuowany w pierwszym obszarze taliowym i posiadający drugi element złączny. Taliowy zespół zapinający zawiera co najmniej parę pierwszych elementów mocujących usytuowanych w pierwszym obszarze taliowym i usytuowanych w jednej linii ze sprężystym paskiem taliowym oraz zawiera co najmniej jeden, dopasowany do pierwszego elementu mocującego i łączony z nim, drugi element mocujący usytuowany w drugim obszarze taliowym, przy czym, przy założeniu na zakładkę pierwszego obszaru taliowego i drugiego obszaru taliowego, drugi element mocujący jest połączony z pierwszym elementem mocującym.

Niniejszy wynalazek zapewnia wyroby chłonne takie jak pieluchy jednorazowego użytku, podpaski dla osób nie będących w stanie opanować wydalania, majtki pieluchowe i podobne wyroby, zaopatrzone w sprężyste paski taliowe z dwufunkcyjnym elementem

170 288 naprężająco-łączącym, który poprawia dynamiczne dopasowanie sprężystego paska taliowego, jak również parametry zatrzymywania zawartości przez wyrób chłonny. Sprężyste wkładki boczne pomagają, zwłaszcza we wstępnym naprężeniu sprężystego paska taliowego, a następnie zapewniają bardziej skuteczne używanie pieluchy. Istnieje możliwość skonstruowania każdej sprężystej wkładki bocznej na wiele różnych sposobów, ale, korzystnie, powinna ona zawierać laminat rozciągliwy o zerowym naprężeniu.

Korzystnie, sprężysta wkładka boczna posiada również w sąsiedztwie nogi użytkownika płat wydłużający, dzięki czemu siły naprężające nie koncentrują się w płacie bocznym, co zapobiega kaleczeniu, obcieraniu lub drażnieniu skóry użytkownika podczas używania pieluchy.

Niniejszy wynalazek dotyczy również alternatywnych sprężystych elementów taliowych zawierających sprężysty pasek taliowy w postaci rozciągliwej wstawki brzusznej. W tym alternatywnym przykładzie wykonania sprężysty pasek taliowy ma możliwość rozszerzania się daleko poza wymiary wyrobu chłonnego.ustalone przez podstawowy zespół łączący (poza samą pieluchę w stanie rozłożonym na płasko) co umożliwia nakładanie pieluchy użytkownikom, zwłaszcza dużym dzieciom, z dużymi rozszerzającymi się taliami; takie rozwiązanie zmniejsza zwisanie i zsuwanie się wyrobu chłonnego. Siły rozciągające sprężystego paska taliowego są mniejsze niż siły rozciągające sprężystych wkładek bocznych, co umożliwia realizację takiego rozszerzania się.

Wyrób chłonny według wynalazku zapewnia trwałe dynamiczne dopasowanie do talii użytkownika podczas używania oraz zapewnia lepszą odporność na przecieki podczas użytkowania. Dzięki temu jest zmniejszona możliwość zwisania, odstawania, rolowania lub zwijania się sprężystego paska taliowego, jak również ześlizgiwania się lub zsuwania wyrobu chłonnego Iub rdzenia chłonnego podczas użytkowania. Nowy układ mocujący zapewnia zapięcie taliowe utrzymujące i wytwarzające poprzeczne naprężenie co najmniej w części sprężystego paska taliowego zapewniając trwałe dopasowanie dynamiczne.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym: fig. 1 przedstawia rzut główny poziomy przykładu wykonania wyrobu chłonnego w postaci pieluchy jednorazowego użytku według niniejszego wynalazku, z której usunięto pewną część w celu odsłonięcia leżącej pod spodem struktury, przy czym zewnętrzna powierzchnia pieluchy jest zwrócona ku osobie patrzącej na rysunek, fig. 2 - fragment przekroju poprzecznego pieluchy jednorazowego użytku z fig. 1, poprowadzonego wzdłuż linii 2-2 na fig. 1, fig. 3 - odwrócony fragmentaryczny przekrój poprzeczny pieluchy jednorazowego użytku pokazanej na fig. 1, poprowadzony wzdłuż linii 3-3 na fig. 1, fig. 4 - rzut perspektywiczny przykładu wykonania pieluchy z fig. 1 w typowej konfiguracji użytkowej w stanie nałożonym użytkownikowi, fig. 5

- fragmentaryczny rzut główny poziomy alternatywnej pieluchy według niniejszego wynalazku, na którym widać sprężysty pasek taliowy o zróżnicowanej rozciągliwości w kierunku poprzecznym i ze sprężystą wstawką taliową, fig. 6 - fragmentaryczny rzut główny poziomy alternatywnego przykładu wykonania sprężystego paska taliowego pokazanego na fig. 5, fig. 7

- rzut główny poziomy kolejnego alternatywnego przykładu wykonania pieluchy jednorazowego użytku według niniejszego wynalazku, na którym widać alternatywny taliowy układ mocujący, fig. 8 - uproszczony rzut perspektywiczny urządzenia, w którym zastosowano podciśnieniowy układ przytrzymywania materiału, przeznaczonego do mechanicznego rozciągania części materiału pieluchy za pomocą zazębiających się walców falistych, fig. 8A - uproszczony rzut wzdłuż linii 8A-8A z fig. 8, na którym widać sposób użycia rolek biernych do owinięcia materiału pieluchy na dolnych walcach falistych, fig. 8B - w dużym powiększeniu rzut fragmentu z fig. 8, na którym widać stopień zazębienia ze sobą walców falistych w chwili przechodzenia pomiędzy nimi tej części laminatu rozciągliwego materiału pieluchy, która jest elementem o zerowym naprężeniu, fig. 9 - w uproszczeniu rzut perspektywiczny, na którym widać alternatywne urządzenie według niniejszego wynalazku do przytrzymywania materiału, które może być używane podczas ujawnionego tu procesu stopniowego rozciągania oraz fig. 9A - w dużym powiększeniu uproszczony przekrój poprzeczny przez fragment na fig. 9, poprowadzony wzdłuż osi łączącej górne walce faliste z dolnymi walcami falistymi.

170 288

W stosowanym tu znaczeniu, termin wyrób chłonny odnosi się do wyrobów, które wchłaniają i zatrzymują wydzieliny fizjologiczne, a zwłaszcza do wyrobów, umieszczanych na lub w pobliżu ciała użytkownika z zadaniem wchłaniania i zatrzymywania w sobie różnych wydzielin wydalanych z ciała. Termin jednorazowego użytku jest używany tu do opisu wyrobów chłonnych, które nie są przeznaczone do prania lub innej regeneracji ani do ponownego użytkowania jako wyrób chłonny (to jest są przeznaczone do wyrzucania po jednorazowym użyciu i, korzystnie, do odzysku surowców, kompostowania lub innego zagospodarowania w bezpieczny dla środowiska naturalnego sposób). Jednolity wyrób chłonny odnosi się do takich wyrobów chłonnych, które są formowane z oddzielnych części łączonych ze sobą w celu wytworzenia skoordynowanego przedmiotu w taki sposób, że nie wymagają oddzielnych elementów manipulacyjnych, takich jak oddzielny zasobnik lub wkład.

Wyrób chłonny według zalecanego przykładu wykonania według niniejszego wynalazku jest jednolitym wyrobem chłonnym jednorazowego użytku, pieluchą 20 pokazaną na fig. 1. W stosowanym tu znaczeniu termin pielucha dotyczy wyrobu chłonnego w zasadzie zakładanego wokół dolnej części korpusu dzieciom i osobom nie będącym w stanie opanować wydalania. Niniejszy wynalazek można również stosować do innych wyrobów chłonnych, takich jak podpaski i bielizna dla osób nie będących w stanie opanować wydalania, majtki pieluchowe i wkładki, podpaski higieniczne dla kobiet i podobne.

Na fig. 1 przedstawiono rzut główny poziomy pieluchy 20 według niniejszego wynalazku w stanie rozłożonym i nie skurczonym (to jest z rozciągniętymi sprężyście elementami kurczliwymi, z wyjątkiem płatów bocznych, w których element sprężysty jest pozostawiony w swoim stanie spoczynkowym) po częściowym usunięciu pewnych fragmentów struktury w celu wyraźniejszego pokazania budowy pieluchy 20 z częścią pieluchy 20 zwróconą w kierunku przeciwnym do użytkownika, zewnętrzną częścią 52, zwróconą ku osobie patrzącej. Jak widać na fig. 1, w skład pieluchy 20 wchodzi korpus chłonny 22 gromadzący wydzieliny, składający się, korzystnie, z przepuszczalnej dla płynów warstwy górnej 24, nieprzepuszczalnej dla płynów warstwy dolnej 26, połączonej z warstwą górną 24, i rdzeń absorpcyjny 28, znajdującego się pomiędzy warstwą górną 24 a warstwą dolną 26; sprężyste wkładki boczne 30; sprężyste mankiety 32 na nogi, sprężysty pasek taliowy 34; oraz dwufunkcyjny układ mocujący 36. Korzystnie, dwufunkcyjny układ mocujący 36 zawiera podstawowy zespół łączący 38 oraz taliowy element zapinający 40.

W skład podstawowego zespołu łączącego 38 wchodzą pary członów mocujących 42 oraz członów osadczych 44. Pokazany na fig. 1 taliowy element zapinający 40 składa się z pary pierwszych elementów mocujących 46 i drugich elementów mocujących 48. Korzystnie, w skład pieluchy 20 wchodzi również pasek ustalający 50 umieszczony na spodniej stronie każdego elementu mocującego 46.

Pokazana na fig. 1 pielucha 20 ma powierzchnię zewnętrzną 52 (zwróconą na fig. 1 ku osobie patrzącej), powierzchnię wewnętrzną 54, znajdującą się po przeciwległej stronie powierzchni zewnętrznej 52, pierwszy obszar taliowy 56, drugi obszar taliowy 58, leżący po przeciwległej stronie względem pierwszego obszaru 56 oraz obwód 60, którego granice wyznaczają krawędzie zewnętrzne pieluchy 20 wzdłużne 62 i końcowe 64. Pielucha jest zazwyczaj opisywana jako składająca się z pary obszarów taliowych i obszaru krokowego, znajdującego się pomiędzy obszarami taliowymi, natomiast w niniejszym zastosowaniu, w celu uproszczenia terminologii, pielucha 20 jest opisywana jako mająca tylko obszary taliowe 56, 58, przy czym w każdym z tych obszarów taliowych znajduje się część pieluchy, która zazwyczaj bywa traktowanajako część obszaru krokowego. Na wewnętrznej powierzchni 54 pieluchy 20 znajduje się ta jej część, która jest umieszczana podczas użytkowania w pobliżu ciała użytkownika (to jest, wewnętrzną powierzchnię 54 stanowi w zasadzie co najmniej część warstwy górnej 24 i innych elementów z nią połączonych). Na zewnętrznej powierzchni 52 znajduje się ta część pieluchy 20, która jest umieszczana z dala od ciała użytkownika (to jest, zewnętrzną powierzchnię 52 stanowi w zasadzie co najmniej część warstwy dolnej 26 i innych elementów z nią połączonych).

170 288

Pierwszy obszar taliowy 56 i drugi obszar taliowy 58 biegną, odpowiednio, od krawędzi końcowych 64 obwodu zewnętrznego 60 w kierunku poprzecznej osi 66 pieluchy 20. W każdym z obszarów taliowych znajduje się obszar centralny 68 i para płatów bocznych, które zazwyczaj stanowią zewnętrzne części poprzeczne obszarów taliowych. W pierwszym obszarze taliowym 56 znajdują się pierwsze płaty boczne 70, natomiast w drugim obszarze taliowym 58 znajdują się drugie płaty boczne 72. W dalszym ciągu opisu, o ile nie zaznaczono inaczej, w każdym obszarze taliowym pieluchy 20 znajduje się para płatów bocznych 70 lub 72. Pary płatów bocznych 70 i 72 ani poszczególne płaty boczne danej pary nie muszą być identyczne, ale, korzystnie, są swoimi zwierciadlanymi odbiciami. W zalecanym przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku płaty boczne 72, znajdujące się w drugim obszarze taliowym 58, zawierają sprężyście rozciągliwe w kierunku poprzecznym wkładki boczne 30. Kierunek poprzeczny (kierunek x lub szerokość) jest definiowany jako równoległy do osi poprzecznej 66 pieluchy 20, a kierunek wzdłużny (kierunek y lub długość) jest definiowany jako kierunek równoległy do osi wzdłużnej 67, zaś kierunek osiowy (kierunek z lub grubość) jest definiowany jako kierunek przez grubość pieluchy 20.

Na fig. 1 przedstawiono przykład wykonania pieluchy 20, w której warstwa górna 24 i warstwa dolna 26 mają długość i szerokość większe od odpowiednich wymiarów rdzenia absorpcyjnego 28. Warstwa górna 24 i warstwa dolna 26 wybiegają poza krawędzie rdzenia absorpcyjnego 28, tworząc obwód zewnętrzny 60 pieluchy 20. Obwód zewnętrzny 60 stanowią zewnętrzne granice lub, inaczej, krawędzie pieluchy 20. Obwód zewnętrzny 60 składa się z krawędzi wzdłużnych 62 i krawędzi końcowych 64.

Przedstawiona na fig. 2 w przekroju poprzecznym pielucha 20 zawiera w pierwszym obszarze taliowym 56 warstwę górną 24 i warstwę dolną 26 ułożone poprzecznie na całej szerokości podpaski 20 i tworzące obie krawędzie wzdłużne 62. Pierwsze elementy mocujące 46 są usytuowane w pierwszym obszarze taliowym 56, tworząc część powierzchni zewnętrznej 52 i, korzystnie, są oddzielnym paskiem materiału połączonym z warstwą dolną 26 za pomocą dowolnej przylepnej warstwy 74, przeznaczonej do mocowania pierwszych elementów mocujących 46 do pieluchy 20. Jak widać na fig. 2, korzystnie, każdy z pierwszych elementów mocujących 46 jest wykonany z haczykowego materiału łączącego. Korzystnie, łączące elementy w postaci występów 120 haczykowego materiału łączącego są zwrócone w kierunku osi wzdłużnej 67, co maksymalizuje wytrzymałość haczykowego materiału łączącego na ścinanie.

Pod każdym pierwszym elementem mocującym 46 znajduje się pasek ustalający 50, przy czym, korzystnie, każdy pasek ustalający 50 jest usytuowany pomiędzy warstwą górną 24 a warstwą dolną 26. Sprężysty pasek taliowy 34 pokazano na fig. 2 w jego stanie skurczonym lub spoczynkowym. Korzystnie, sprężysty pasek taliowy 34 obejmuje część warstwy górnej 24, część warstwy dolnej 26 oraz sprężysty człon 76, umieszczony pomiędzy warstwą górną 24 a warstwą dolną 26. Sprężysty pasek taliowy 34 ma również obszary mocowania 78, korzystnie nieciągłe strefy w postaci spoin 79, pokazane częściowo na fig. 1, w których warstwa dolna 26 i warstwa górna 24 są połączone ze sprężystym członem 76 paska taliowego 34. Ponieważ warstwa górna 24 i warstwa dolna 26 marszczą się, kiedy sprężysty człon 76 paska taliowego 34 znajduje się w stanie spoczynkowym, przewidziane są obszary zróżnicowanego mocowania, tworzące fałdy 80. Pierwsze elementy mocujące 46 są umieszczone w jednej linii w kierunku poprzecznym ze sprężystym paskiem taliowym 34 i rozstawione poprzecznie względem siebie, korzystnie, poza krawędzie boczne 75 sprężystego członu 76 paska taliowego 34.

Na fig. 3 przedstawiono fragmentaryczny przekrój poprzeczny pieluchy 20 poprowadzony wzdłuż linii 3-3 na fig. 1, na którym widać budowę pieluchy 20 w części obszaru centralnego 68 oraz w obszarze jednego z płatów bocznych 72 drugiego obszaru taliowego 58. Przekrój poprzeczny pokazany na fig. 3 został odwrócony w taki sposób, że powierzchnia zewnętrzna 52 jest widoczna jako zwrócona w kierunku dolnej części rysunku. Na fig. 3 jest widoczna krawędź boczna 82 rdzenia absorpcyjnego 28. Warstwa górna 24 i warstwa dolna 26 obejmują rdzeń absorpcyjny 28 i wystają poprzecznie na zewnątrz poza krawędź boczną 82 rdzenia absorpcyjnego 28, tworząc klapkę 88 z krawędzią wzdłużną 62.

170 288

Na fig. 3 widać również część sprężystego mankietu 32 na nogi, składającego się ze sprężystego mankietu barierowego 84, klapki barierowej 85 i sprężystego elementu dystansowego 86 umieszczonego w klapce barierowej 85. Pozostałej części sprężystego mankietu 32 na nogi, na przykład sprężystego mankietu uszczelniającego 104, nie pokazano na fig. 3 ponieważ, element ten nie musi wchodzić w skład tej części pieluchy 20. Na fig. 3 sprężysta wkładka boczna 30 jest w jej stanie skurczonym lub spoczynkowym. Sprężystą wkładkę boczną 30 stanowi klapka 88 wystająca poza krawędź boczną 82 rdzenia absorpcyjnego 28 oraz sprężysty człon 90 powiązany czynnościowo i połączony z klapką 88, umieszczony korzystnie pomiędzy warstwą górną 24 a warstwą dolną 26. Warstwa górna 24, warstwa dolna 26 oraz sprężysty człon 90 wkładki bocznej 30 są mechanicznie rozciągnięte, jak wspomniano dalej, tworząc rozciągliwy laminat o zerowym naprężeniu.

Podstawowy zespół łączący 38 zawiera patkę 92, składającą się z części stałej 93, połączonej z warstwą dolną 26 w sąsiedztwie krawędzi wzdłużnej 62 oraz języka 94, wystającej na zewnątrz od krawędzi wzdłużnej 62 i połączonej z częścią ustaloną 93. Na języku 94 jest pierwszy element złączny 112, korzystnie w postaci warstwy kleju 96, tworzącej powierzchnię mocującą 98. Patka 92 zawiera też część abhezyjną 95, połączoną z warstwą górną 24.

Na fig. 1 pokazano, że gromadzący wydzieliny korpus chłonny 22 pieluchy 20 stanowi część główną pieluchy 20. Gromadzący wydzieliny korpus chłonny 22 zawiera co najmniej rdzeń absorpcyjny 28 i, korzystnie, zewnętrzną warstwę pokryciową, składającą się z warstwy górnej 24 i warstwy dolnej 26. W sytuacji kiedy wyrób chłonny składa się z oddzielnego zasobnika i wkładu, gromadzący wydzieliny korpus chłonny 22 w zasadzie składa się z zasobnika i wkładu. Korzystnie gromadzący wydzieliny korpus chłonny 22 składa się z jednej lub kilku warstw materiału stanowiącego zasobnik, natomiast wkład składa się z elementów chłonnych, takich jak warstwa górna 24, warstwa dolna 26 i rdzeń absorpcyjny 28. W przypadku jednolitych wyrobów chłonnych, gromadzący wydzieliny korpus chłonny 22 stanowi główną konstrukcję pieluchy, natomiast pozostałe są dodatkami tworzącymi pieluchę o złożonej strukturze. W związku z tym, gromadzący wydzieliny korpus chłonny 22 pieluchy 20 składa się z warstwy górnej 24, warstwy dolnej 26 i rdzenia absorpcyjnego 28.

Rdzeń absorpcyjny 28 może być dowolnym elementem chłonnym, kurczliwym, podatnym, nie drażniącym skóry użytkownika i przystosowanym do wchłaniania i zatrzymywania w sobie płynów, takich jak mocz i inne wydzieliny fizjologiczne. Jak widać na fig. 1, 2, 3, rdzeń absorpcyjny 28 ma powierzchnię dolną 100 zwróconą ku odzieży, powierzchnię górną 101, zwróconą ku ciału, krawędzie boczne 82 i krawędzie taliowe 83.

Rdzeń absorpcyjny 28 może mieć różne wymiary i kształty, na przykład prostokąta, klepsydry, litery T, asymetryczny, i temu podobne, i może być wykonany z różnorodnych materiałów chłonących płyny, powszechnie stosowanych w pieluchach jednorazowego użytku i innych wyrobach chłonnych, takich jak rozdrobniony ścier drzewny, określany ogólnie jako napowietrzony wojłok. Do odpowiednich do tego celu materiałów chłonnych należą marszczona watolina celulozowa, polimery rozdmuchiwane w stanie stopionym włączając w to współformowane, sieciowane włókna celulozowe, bibułki włącznie z owinięciami bibułkowymi, pianki chłonne, gąbki chłonne, polimery superchłonne, chłonne materiały żelujące, lub dowolne inne materiały lub kombinacje materiałów o równoważnych własnościach. Układ i budowa rdzenia absorpcyjnego 28 mogą również być różne. Rdzeń absorpcyjny 28 może mieć strefy o różnej grubości, różnym gradiencie hydrofilności, gradiencie superchłonności, lub mniejszej gęstości przeciętnej i mniejszej przeciętnej gramaturze stref chłonnych; albo też może składać się z jednej lub więcej warstw lub struktur. Natomiast całkowita pojemność chłonna rdzenia absorpcyjnego 28 powinna być dostosowana do chłonności obliczeniowej i przeznaczenia pieluchy 20. Ponadto wymiary i pojemność chłonną rdzenia absorpcyjnego 28 można zmieniać przystosowując je do użytkowników począwszy od dzieci aż do osób dorosłych.

Pielucha 20 według zalecanego przykładu wykonania ma rdzeń chłonny 28 w kształcie zmodyfikowanej, asymetrycznej litery T ze skrzydełkami 102 w pierwszym obszarze taliowym 56, ale o w zasadzie regularnym kształcie w drugim obszarze taliowym 58. Dzięki takiemu układowi możliwe jest utworzenie szerszych sprężystych wkładek bocznych 30 w drugim

170 288 obszarze taliowym 58. Jeden z przykładów struktury chłonnej, przeznaczonej do stosowania jako rdzeń absorpcyjny 28 według niniejszego wynalazku, ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 610 678, w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 673 402 i w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 888 231. Korzystnie, rdzeń absorpcyjny 28 może być elementem chłonnym, ujawnionym w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 834 735.

Warstwa dolna 26 jest umieszczona w sąsiedztwie powierzchni dolnej 100 rdzenia absorpcyjnego 28 stykającej się z ubraniem i jest, korzystnie, mocowana do niego za pomocą dobrze znanych w technice elementów mocujących (nie pokazanych). Na przykład, warstwa dolna 26 może być przymocowana do rdzenia absorpcyjnego 28 za pomocą równomiernej ciągłej warstwy kleju, deseniowej warstwy kleju, lub w postaci układu oddzielnych linii, spiral lub kropli kleju. Korzystnie, środek mocujący może stanowić klej w postaci sieci włókien o otwartym wzorze, jak ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 573 986. Przykładowy środek mocujący z włóknami w postaci sieci o otwartym wzorze składa się z kilku linii nitek kleju skręconych w spiralę, tak jak to pokazano w urządzeniu i sposobie ujawnionym w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 911 173, nr 4 785 996, nr 4 842 666. Alternatywnie, środkami mocującymi mogą być wiązania termiczne, wiązania ciśnieniowe, wiązania ultradźwiękowe, dynamiczne wiązania mechaniczne, lub dowolne inne, nadające się do tego elementy mocujące lub kombinacje takich elementów mocujących, znanych w technice.

Warstwa dolna 26 jest nieprzepuszczalna dla płynów (na przykład moczu) i, korzystnie, wytwarzana z dowolnej cienkiej folii z tworzywa sztucznego, chociaż można również stosować inne giętkie materiały nieprzepuszczalne dla płynów. W stosowanym tu znaczeniu, termin giętki odnosi się do materiałów podatnych, łatwo dostosowujących się do kształtu i konturów ciała ludzkiego. Warstwa dolna 26 uniemożliwia wchłoniętym i zatrzymanym w rdzeniu absorpcyjnym 28 wydzielinom zwilżanie wyrobów, z którymi styka się pielucha 20, takich jak prześcieradła i bielizna. W związku z tym warstwa dolna 26 jest wykonana z tkaniny lub włókniny, folii polimerowych, takich jak folie termoplastyczne z polietylenu lub polipropylenu, lub materiałów kompozytowych, takich jak włókniny powlekane folią. Korzystnie, warstwa dolna 26 może być wykonana z folii o grubości od około 0,012 mm do około 0,051 mm.

W zalecanym przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, co najmniej część warstwy dolnej 26 jest poddawana mechanicznemu rozciąganiu w celu zapewnienia rozciągliwego laminatu o zerowym naprężeniu stanowiącego sprężyste wkładki boczne 30. W związku z tym, korzystnie, warstwa dolna 26 jest rozciągliwa, a najbardziej korzystnie, tłoczliwa, ale niekoniecznie elastomerowa, dzięki czemu warstwa dolna 26 po mechanicznym rozciągnięciu jest co najmniej do pewnego stopnia trwale wydłużona w taki sposób, że nie wraca całkowicie do swojego początkowego, nieodkształconego stanu. W zalecanych przykładach wykonania warstwa dolna 6 może być poddawana rozciąganiu mechanicznemu bez powodowania nadmiernego pękania lub zrywania. W związku z tym, korzystnie, warstwa dolna 26 powinna mieć wydłużenie przy zerwaniu co najmniej od około 400% do około 700% w kierunku poprzecznym do maszynowego, mierzone sposobem podanym w normie ASTM D-638. Zalecane do wyrobu warstwy dolnej 26 folie polimerowe zawierają duży procent liniowego polietylenu małej gęstości. Do szczególnie zalecanych materiałów na warstwy dolnej należą mieszanki składające się z około 45-90% liniowego polietylenu małej gęstości i około 10-55% polipropylenu. Przykładowe folie przeznaczone na warstwy dolnej 26 według niniejszego wynalazku stanowi mieszanka na folie produkowana rozdmuchowo i mieszanka na folie produkowane techniką wylewania. Korzystnie, warstwa dolna 26 jest tłoczona deseniowo (zazwyczaj do grubości około 0,127 mm) i/lub matowana w celu nadania jej wyglądu bardziej zbliżonego do odzieży. Ponadto warstwa dolna 26 jest w stanie umożliwiać ucieczkę par z rdzenia absorpcyjnego 28 (jest przystosowana do oddychania), nie pozwalając jednocześnie na przechodzenie przez siebie wydzielin.

Wymiary warstwy dolnej 26 wynikają z wymiarów rdzenia absorpcyjnego 28 i dokładnie wybranej konstrukcji pieluchy 20. W przykładzie wykonania, warstwa dolna 26 ma zmodyfikowany kształt klepsydry wybiegającej poza rdzeń absorpcyjny 28 na minimalną od co najmniej

170 288 około 1,3 cm do około 2,5 cm wokół całego obwodu 60 pieluchy 20. Korzystnie, w drugim obszarze taliowym 58 warstwa dolna 26 jest znacznie szersza niż rdzeń absorpcyjny 28, w wyniku czego płaty boczne 72 w drugim obszarze taliowym 58 są generalnie szersze w kierunku poprzecznym niż płaty boczne 70 w pierwszym obszarze taliowym 56.

Warstwa górna 24 sąsiaduje z powierzchnią górną 101 rdzenia absorpcyjnego 28 zwróconą ku ciału i, korzystnie, jest z nią połączona oraz z warstwą dolną 26 za pomocą dobrze znanych w technice elementów mocujących (nie pokazanych). Odpowiednie środki mocujące opisano w odniesieniu do łączenia warstwy dolnej 26 z rdzeniem absorpcyjnym 28. W stosowanym tu znaczeniu, termin łączony obejmuje takie sytuacje, w których dany element jest bezpośrednio łączony z innym elementem poprzez bezpośrednie mocowanie go do tego elementu oraz takie sytuacje, w których dany element jest łączony pośrednio z innym elementem poprzez łączenie danego elementu z elementem(ami) pośrednim(i), który(e) z kolei jest(są) łączony(e) z innym elementem. W przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, warstwa górna 24 jest łączona bezpośrednio z warstwą dolną 26 na obwodzie zewnętrznym 60 pieluchy 20 i pośrednio poprzez bezpośrednie połączenie jej z rdzeniem chłonnym 28 za pomocą środka mocującego (nie pokazanego).

Warstwa górna 24 jest podatna, miękka w dotyku i nie drażniąca skóry użytkownika. Ponadto warstwa górna 24 jest przepuszczalna dla płynów i umożliwia płynom (na przykład moczowi) łatwe przenikanie przez siebie. Odpowiednie warstwy górne można wytwarzać z szerokiego asortymentu materiałów, takich jak porowate pianki; pianki perforowane; perforowane folie z tworzyw sztucznych; lub tkaniny albo włókniny z włókien naturalnych (na przykład włókna z drewna lub bawełny), włókien syntetycznych (na przykład włókien poliestrowych lub polipropylenowych) lub z kombinacji włókien naturalnych i syntetycznych. Korzystnie, warstwa górna 24 jest wykonana z materiału hydrofobowego w celu izolowania skóry użytkownika od płynów gromadzących się w rdzeniu absorpcyjnym 28.

W zalecanym przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku co najmniej część warstwy górnej 24 jest poddawana mechanicznemu rozciąganiu w celu zapewnienia rozciągliwego laminatu o zerowym naprężeniu, stanowiącego sprężyste wkładki boczne 30. W związku z tym, korzystnie, warstwa górna 24 jest rozciągliwa, a najbardziej korzystnie tłoczliwa, ale niekoniecznie elastomerowa, dzięki czemu warstwa górna 24 po mechanicznym rozciągnięciu, jest co najmniej do pewnego stopnia trwale wydłużona w taki sposób, że nie powraca całkowicie do swojego początkowego stanu. W przykładach wykonania warstwa górna 24 może być poddawana rozciąganiu mechanicznemu bez powodowania jej nadmiernego pękania lub zrywania. Zatem, korzystnie, warstwa górna 24 ma niską granicę plastyczności w kierunku poprzecznym do maszynowego (kierunek poprzeczny wyrobu chłonnego 20).

Istnieją liczne technologie produkcji umożliwiające wytwarzanie warstw górnych 24. Na przykład, warstwa górna 24 może być materiałem włókninowym. W przypadku kiedy warstwa górna jest wykonana z włókniny, może to być włóknina sklejana, gręplowana, formowana w stanie płynnym, rozdmuchiwana w stanie stopionym, wiązana hydrodynamicznie, wytwarzana sposobem stanowiącym kombinację wymienionych powyżej, lub dowolnym innym. Korzystnie, warstwa górnajest gręplowana i wiązana termicznie dobrze znanymi w tej dziedzinie sposobami. Zalecana warstwa górna jest wykonana z ciętych włókien polipropylenowych o numerze denier około 2,2. W stosowanym tu znaczeniu, termin włókna cięte odnosi się do włókien o długości co najmniej około 15,9 mm. Korzystnie, warstwa górna ma gramaturę od około 18 do około 25 gramów na metr kwadratowy.

Korzystnie, pielucha 20 posiada sprężyste mankiety 32 na nogi zapewniające lepsze zatrzymywanie płynów i innych wydzielin fizjologicznych. Każdy sprężysty mankiet 32 może zawierać kilka różnych elementów zmniejszających przeciekanie wydzielin fizjologicznych w obszarach nóg. Mankiety na nogi stanowią odpowiedniki opasek na nogi, klapek bocznych, mankietów barierowych lub mankietów sprężystych. Tego typu mankiety są ujawnione na przykład w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 860 003 (pielucha jednorazowego użytku z kurczliwym otworem na nogi z klapą boczną i jednym lub kilku członami sprężystymi, zapewniającymi sprężysty mankiet na nogi), nr 4 909 803 (pielucha

170 288 jednorazowego użytku ze stojącymi sprężystymi klapkami - mankiety barierowe), nr 4 695 278 (pielucha jednorazowego użytku z podwójnymi mankietami zawierającymi mankiety uszczelniające i barierowe), nr 4 704 115 (pielucha jednorazowego użytku lub element ubioru dla osób nie będących w stanie opanować wydalania, zaopatrzony w rynienki zapobiegające przeciekaniu wzdłuż krawędzi bocznych, skonstruowane w sposób umożliwiający utrzymywanie wolnych płynów wewnątrz ubioru). Każdy ze sprężystych mankietów 32 może mieć postać jednego ze znanych opisanych powyżej przykładów dowolnych opasek na nogi, klapek bocznych, mankietów barierowych lub mankietów elastycznych.

W korzystnym przykładzie jednak, jak pokazano fig. 1 i fig. 3 sprężysty mankiet 32 zawiera co najmniej wewnętrzny mankiet barierowy 84 składający się z klapki barierowej 85 i sprężystego elementu dystansowego 86, takiego jaki opisano we wspomnianym powyżej opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 909 803. W przykładzie wykonania, jak pokazano na fig. 1, sprężysty mankiet 32 posiada dodatkowo sprężysty mankiet uszczelniający 104 z jedną lub kilku sprężystymi tasiemkami 105, umieszczonymi na zewnątrz mankietu barierowego 84, takimi jak opisano we wspomnianym powyżej opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 695 278.

Pielucha 20 zawiera sprężysty pasek taliowy 34 znajdujący się w sąsiedztwie krawędzi końcowej 64 pieluchy 20 w pierwszym obszarze 56. Pasek taliowy 34 pieluchy 20 jest tą częścią, która jest przeznaczona do umieszczania w sąsiedztwie talii użytkownika. Sprężysty pasek taliowy 34 styka się z talią użytkownika i jest sprężyście rozciągliwy co najmniej w kierunku poprzecznym w taki sposób, że dynamicznie dopasowuje się do talii użytkownika i dynamicznie odpowiednio układa się na talii użytkownika polepszając dopasowanie. Zatem sprężysty pasek taliowy 34 stanowi tę część pieluchy 20, która biegnie od jej krawędzi końcowej 64 co najmniej do krawędzi taliowej 83 rdzenia absorpcyjnego 28. Sprężysty pasek taliowy 34 może stanowić oddzielny element umocowany do gromadzącego wydzieliny korpusu chłonnego 22 pieluchy 20, natomiast, korzystnie, jest on wykonany jako przedłużenie innych elementów pieluchy 20, takich jak warstwa górna 24 lub warstwa dolna 26, lub obu oraz połączonego z nimi materiału elastomerowego. Niektóre pieluchy jednorazowego użytku korzystnie mają dwa sprężyste paski taliowe; jeden w pierwszym obszarze taliowym 56 i jeden w drugim obszarze taliowym 58.

Jak wspomniano, pielucha 20 według wynalazku ma sprężysty pasek taliowy 34 usytuowany co najmniej w obszarze centralnym 68 pierwszego obszaru taliowego 56. Korzystnie, jak pokazano na fig. 1, w drugim obszarze taliowym 58 znajduje się inny sprężysty pasek taliowy, korzystnie, pomiędzy sprężystymi wkładkami bocznymi 30.

Sprężysty pasek taliowy 34 może być wykonany w wielu różnych konfiguracjach, włączając w to opisane tu w odniesieniu do sprężystych wkładek bocznych 30. W pokazanym na fig. 1, przykładzie wykonania, w skład sprężystego paska taliowego 34 wchodzi sprężysty człon 76, usytuowany pomiędzy warstwą górną 24 a warstwą dolną 26 i połączony z jedną z nich lub z obu, przeznaczony do marszczenia pierwszego obszaru taliowego 56 pieluchy 20. Przykładem takiego sprężystego paska taliowego, przeznaczonego do przedstawionych tu celów, jest sprężysty pasek taliowy ujawniony w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 515 595. Jako sprężysty człon 76 paska taliowego 34 według niniejszego wynalazku można zastosować dowolny nadający się do tego celu, znany w technice materiał elastomerowy. Do przykładów takich odpowiednich materiałów elastomerowych należą: folie elastomerowe, pianki elastomerowe takie jak pianki poliuretanowe lub sieciowane pianki z kauczuku naturalnego, profilowana sprężysta siatka, folie elastomerowe takie jak termokurczliwe materiały sprężyste, laminaty folii elastomerowych, takie jak laminat termokurczliwej folii elastomerowej z członem sprężystym; elastomerowe laminaty rozciągliwe, takie jak opisane tu laminaty rozciągliwe o zerowym naprężeniu lub rozciągnięte mechanicznie, wstępnie naprężone laminaty rozciągliwe oraz sprężyste tasiemki wykonane z kauczuku, materiału LYCRA lub innych materiałów. W zalecanym przykładzie wykonania, w skład sprężystego członu 76 paska taliowego 34 wchodzi pianka sprężysta, taka jaką opisano tutaj z przeznaczeniem na sprężyste wkładki boczne 30.

W alternatywnym przykładzie wykonania, sprężysty pasek taliowy 34 w drugim obszarze taliowym 58 (lub w pierwszym obszarze taliowym 56, jeżeli znajdują się w nim sprężyste

170 288 wkładki boczne) oraz sprężyste wkładki boczne 30 można wytworzyć mocując pojedynczy kawałek materiału elastomerowego do obu płatów bocznych 72 pieluchy 20 i do obszaru centralnego 68 drugiego obszaru taliowego 58. Zatem sprężysty pasek taliowy 34 i sprężyste wkładki boczne 30 można wykonać z tego samego materiału tworząc jednolitą strukturę. Przykład takiej konfiguracji sprężysty pasek taliowy i płat boczny ujawniono w przytaczanym wcześniej opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 887 067.

W kolejnym, alternatywnym przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, sprężysty pasek taliowy 34 może mieć zróżnicowaną rozciągliwość wzdłuż osi wzdłużnej 67 podczas rozciągania w kierunku poprzecznym. Dzięki zróżnicowanej rozciągliwości sprężystego paska taliowego 34 niektóre jego części wydłużają się w kierunku poprzecznym w większym stopniu niż inne części rozmieszczone wzdłuż osi wzdłużnej 67. Dzięki wspomnianej zróżnicowanej rozciągliwości sprężystego paska taliowego 34 tworzy on sprężysty, dopasowujący się do brzucha płat, o zmiennym kształcie, wydłużeniu i przemieszczaniu wraz z brzuchem użytkownika, kiedy on porusza się, siada i stoi. Zróżnicowaną rozciągliwość wzdłuż osi wzdłużnej 67 sprężystego paska taliowego 34 w kierunku bocznym można uzyskać różnymi sposobami, takimi jak omówiono tu w odniesieniu do sprężystych wkładek bocznych 30. Jak widać na fig. 5, sprężysty pasek taliowy 534 o zróżnicowanej rozciągliwości ma kształt pięciokątny. Przedstawiony tu przykład wykonania paska taliowego 534 jest formowany za pomocą walców falistych zaopatrzonych w elementy odkształcające o takich kształtach jakie ma pasek taliowy 534.

Dwufunkcyjny układ mocujący 36 pieluchy 20 zawiera podstawowy zespół łączący 38, zapewniający zapięcie boczne oraz taliowy element zapinający 40, zapewniający zapięcie taliowe. Podstawowy zespół łączący 38 utrzymuje pierwszy obszar taliowy 56 i drugi obszar taliowy 58 w stanie założonym na zakładkę w taki sposób, że obwód pieluchy 20 jest utrzymywany w stanie naprężonym, dzięki czemu pielucha 20 utrzymuje się na użytkowniku. Taliowy element zapinający 40 tworzy zapięcie taliowe, które dynamicznie wytwarza i utrzymuje naprężenia poprzeczne w sprężystym pasku taliowym 34, co poprawia parametry pieluchy 20 z punktu widzenia jej dopasowania i utrzymywania zgromadzonych wydzielin dzięki zmniejszeniu luzu, zwisania i zwijania się sprężystego paska taliowego 34.

Jak pokazano na fig. 1, człon mocujący 42 podstawowego zespołu łączącego 38 znajduje się w sąsiedztwie każdej krawędzi wzdłużnej 62 w drugim obszarze taliowym 58, a co najmniej jeden człon osadczy 44, umieszczony jest w pierwszym obszarze taliowym 56 i stanowi część zewnętrznej powierzchni 52. Korzystnie, każdy człon mocujący 42 stanowi patka 92 z pierwszym elementem złącznym 112. Korzystnie, człon osadczy 44 jest zaopatrzony w dopasowany do niego drugi element złączny 114, łączący pierwszy element złączny 112 członu mocującego 42. Każdy z elementów złącznych, pierwszy 112 i drugi 114 podstawowego zespołu łączącego 38 jest korzystnie zaopatrzony w mechaniczne elementy zapinające, składające się z haczykowych i pętelkowych materiałów łączących, takie, jak na przykład ujawniono w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 869 724, nr 4 846 815, nr 4 894 060. Korzystnie podstawowy zespół łączący 38 zawiera kombinowane przylepno-mechaniczne elementy zapinające takie, jakie znane są na przykład z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 946 527.

W pokazanym na fig. 1, zalecanym przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, podstawowy zespół łączący 38 zawiera patkę 92 z mocującą warstwą przylepną 96 i człon osadczy 44 posiadający taśmę wzmacniającą 116 połączoną z warstwą dolną 26. Przykłady takich elementów łączących w postaci przylepnych patek ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 848 594, natomiast przykłady przylepnych patek wzmacniających ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 662 875.

Każdy człon mocujący 42 podstawowego zespołu łączącego 38 jest łączony z członem osadczym 44, w wyniku czego powstaje niezawodne, korzystnie zmiennopozycyjne, zapięcie boczne pieluchy 20. Zatem w skład członu mocującego 42 wchodzi co najmniej jeden element złączny 112. Korzystnie, w skład każdego członu mocującego 42 wchodzi również element do ustalania położenia elementu złącznego w sąsiedztwie członu osadczego 44, co pozwala uzyskać optymalne, dopasowujące się zapięcie boczne. Zatem w skład członu mocującego 42 mogą

170 288 wchodzić dowolne z dobrze znanych elementów złącznych w dowolnych układach. Zapięcie boczne pieluchy 20 korzystnie stanowi więc część wewnętrznej powierzchni pieluchy 20 w postaci paska lub tasiemki elementu łączącego lub element łączący znajdujący się na patce 92.

Jak widać na fig. 1, korzystnie, w skład każdego członu mocującego 42 wchodzi patka 92. W niniejszym wynalazku można zastosować dowolny z dobrze znanych konstrukcji patek. Na przykład, jedną z patek opisano w przytaczanym wcześniej opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 848 594. W pokazanym na fig. 3 przykładzie patki 92 znajduje się powierzchnia mocująca 98 i powierzchnia podkładowa 99. Powierzchnia mocująca 98 jest tą powierzchnią patki 92, która jest przeznaczona do sprzęgania z członem osadczym 44 według niniejszego wynalazku. Zatem powierzchnia mocująca 98 patki 92 jest zwrócona ku powierzchni wewnętrznej 54 pieluchy 20. Powierzchnia podkładowa 99 jest tą powierzchnią, która leży po przeciwległej stronie względem powierzchni mocującej 98 i jest zwrócona ku zewnętrznej powierzchni 52 pieluchy 20. Zatem powierzchnia podkładowa 99 jest odsłonięta podczas noszenia pieluchy 20.

Pokazana na fig. 3 patka 92 jest połączona z warstwą dolną 26 pieluchy 20 poprzez jej część stałą 93 (ten koniec patki 92, który jest łączony z pieluchą 20 podczas procesu produkcji). W skład patki 92 wchodzi jeszcze inny element, który jest językiem 94 (to jest tym końcem patki 92, który wystaje na zewnątrz poza krawędź wzdłużną 62 pieluchy 20, i który jest chwytany przez osobę zakładającą pieluchę podczas mocowania pieluchy 20 na użytkowniku). Korzystnie, dalsza krawędź 97 patki 92 ma zaokrąglone naroża, co eliminuje możliwość stykania się skóry użytkownika z szorstkimi krawędziami narożnymi, a tym samym zapobiega obtarciom brzucha. W skład patki 92 według niniejszego wynalazku wchodzi również część abhezyjna 95, połączona z warstwą górną 24 pieluchy 20. Część abhezyjna 95 umożliwia podczas produkcji składanie języczka 94 do wewnątrz w celu ochrony przylepnej warstwy mocującej 96 przed zanieczyszczeniem lub oddzieleniem się zanim zostanie wykorzystana. Jak pokazano na fig. 3, część abhezyjna 95 jest ułożona od wzdłużnej krawędzi 62 pieluchy 20 ku środkowi, korzystnie do i nad częścią sprężystego członu 90 płata bocznego 72 w taki sposób, że obciążenie przenoszone przez patkę 92 jest przekazywane na sprężysty człon 90 płata bocznego 72, co powoduje bardziej skuteczne rozprowadzenie obciążeń (naprężeń powstających podczas noszenia pieluchy). Korzystnie, język 94 jest również krótszy w kierunku poprzecznym (szerokość) niż część abhezyjna 95, co ułatwia osobie zakładającej pieluchę 20 początkowe uchwycenie języka 94.

Element złączny 112 członu mocującego 42 stanowi zapięcie członu mocującego 42 z dopasowanym elementem złącznym 114 członu osadczego 44. Zatem podstawowy zespół łączący 38 stanowi człon mocujący 42 łączący się z dopasowanym członem osadczym 44, umożliwiający podtrzymywanie pierwszego obszaru taliowego 56 i drugiego obszaru taliowego 58 w stanie założonym na zakładkę, co zapewnia pielusze 20 niezawodne zapięcie boczne. Ponadto, korzystnie, pielucha 20 powinna być dopasowana do użytkowników o różnej wielkości, a zespół łączący 36 powinien być prosty i łatwy w użytkowaniu. W związku z tym, elementy złączne 112, 114 umożliwiają nadawanie im różnych położeń w taki sposób, że pielucha 20 jest dopasowywana do różnych wymiarów, zachowując nadal możliwość łatwego mocowania przy minimalnym wysiłku. W związku z tym elementy złączne 112, 114 są zaopatrzone w dowolne znane elementy mocujące, umożliwiające uzyskanie zdefiniowanego dalej, regulowanego, niezawodnego zapięcia. Do przykładów takich regulowanych pozycyjnie elementów mocujących należą klejowa warstwa mocująca, taka jak dobrze znany w technice klej samoprzylepny, mechaniczny element zapinający, taki jak haczykowy materiał łączący lub pętelkowy materiał łączący, dowolne, znane w technice materiały kohezyjne, lub kombinowane klejowo-mechaniczne elementy zapinające, jak opisano dalej w odniesieniu do taliowego elementu zapinającego 40.

Pierwszy element złączny 112 jest umieszczany na członie mocującym 42 w taki sposób, że może stanowić oddzielny element połączony i powiązany z członem mocującym 42 lub j ednolity zespół z nim. N a przykład, warstwa górna 24 lub warstwa dolna 26 mogą być wykonane z materiału łączącego się mechanicznie z członem osadczym 44 (warstwa górna 24 lub warstwa dolna 26 stanowią w takim przypadku dopasowane elementy złączne). Alternatywnie, z członem

170 288 mocującym 42 może być połączony dyskretny pasek lub tasiemka materiału (oddzielny element złączny). Korzystnie, pierwszy element złączny 112 jest oddzielnym kawałkiem materiału, na przykład warstwą kleju mocującego lub mechanicznym elementem zapinającym, umieszczonym na i połączonym z patką 92. Jak pokazano na fig. 3, korzystnie, w skład pierwszego elementu złącznego 112 wchodzi warstwa kleju 96 naniesiona na język 94, gdzie tworzy powierzchnię mocującą 98.

Ponadto pierwszy element złączny 112 może być umieszczony w dowolnym miejscu na członie mocującym 42. Na przykład, pierwszy element złączny 112 może być umieszczony w płatach bocznych 72 drugiego obszaru taliowego 58 w sąsiedztwie krawędzi wzdłużnych 62. (Przykłady takich konstrukcji przedstawiono w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 610 682, nr 3 141 161). W przypadku kiedy w skład członu mocującego 42 wchodzi patka 92, to pierwszy element złączny 112 jest umieszczony, korzystnie, na całej albo co najmniej na części powierzchni mocującej 98 języka 94. Pierwszy element złączny 112 może stanowić kombinowane zapięcie klejowo-mechaniczne z klejową warstwą mocującą i mechanicznym elementem zapinającym umieszczonym na innej powierzchni części języczkowej 94, na powierzchni mocującej 98 i w sąsiedztwie dalszego końca 97 patki 92. Przykład wykonania tego typu ujawniono w przytaczanym wcześniej opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 869 724.

Człon osadczy 44 podstawowego zespołu łączącego 38 zawiera drugi element złączny 114 mocujący go do członu mocującego 42, zapewniający zapięcie boczne i utrzymywanie pierwszego obszaru taliowego 56 i drugiego obszaru taliowego 58 w stanie założonym na zakładkę. Człon osadczy 44 może być umieszczany w dowolnym miejscu napielusze 20 pod warunkiem, że może się łączyć z członem mocującym 42 w taki sposób, że powstaje zapięcie boczne i, korzystnie, zapięcie boczne zmiennopozycyjne. Na przykład, korzystnie człon osadczy 44 stanowi część powierzchni zewnętrznej 52 w pierwszym obszarze taliowym 56, albo część powierzchni wewnętrznej 54 w drugim obszarze taliowym 58, lub dowolną inną część lub element pieluchy 20, który jest umieszczony w sposób umożliwiający jego łączenie z członem mocującym 42. Ponieważ człon osadczy 44 determinuje w przybliżeniu miejsce usytuowania członu mocującego 42, zapewniające optymalne dopasowanie pieluchy 20, więc należy go umieścić, korzystnie, w miejscu umożliwiającym pielusze 20 dopasowanie do użytkowników o różnych wielkościach, umożliwiającym założenie pierwszego obszaru taliowego 56 na zakładkę z drugim obszarem taliowym 58 oraz umożliwiającym po uformowaniu zapięcia bocznego łączenie ze sobą elementów mocujących 46, 48 taliowego zespołu zapinającego 40 w taki sposób, że uformowanie się zapięcia bocznego powoduje również pasywne powstanie zapięcia taliowego. Korzystnie, człon osadczy 44 jest wycentrowany względem osi wzdłużnej 67 w pierwszym obszarze 56 i biegnie poprzecznie na zewnątrz, prawie do krawędzi wzdłużnych 62.

Człon osadczy 44 może być elementem przerywanym, elementem oddzielnym lub elementami połączonymi z pieluchą albo kawałkiem materiału integralnym z dowolnym elementem pieluchy 20. Zatem w skład członu osadczego 44 może wchodzić, na przykład, warstwa górna 24 lub warstwa dolna 26. Człon osadczy 44 może mieć różne wymiary i kształty, natomiast, korzystnie, w jego skład wchodzi jeden lub kilka pasków materiału połączonych z warstwą dolną 26 w pierwszym obszarze taliowym 56, co umożliwia maksymalną regulację dopasowania pieluchy 20 do użytkownika.

W pokazanym na fig. 1 przykładzie wykonania pieluchy 20, człon osadczy 44 ma kształt wydłużonego prostokąta i jest przymocowany do warstwy dolnej 26 w obszarze centralnym 68 pierwszego obszaru taliowego 56 za pomocą przylepnych elementów mocujących (nie pokazanych), jak już wspomniano wcześniej. Człon osadczy 44 zawiera, przystosowany do łączenia się z pierwszym elementem złącznym 112 członu mocującego 42. Zatem drugi element złączny 114 członu osadczego 44 może być wykonany z różnorodnych materiałów i w różnych układach w sposób umożliwiający mu niezawodne łączenie się z pierwszym elementem złącznym 112.

W przypadku kiedy w skład pierwszego elementu złącznego 112 członu mocującego 42 wchodzi klejowa warstwa mocująca 96, to, korzystnie, drugi element złączny 114 członu osadczego 42 zawiera tasiemkę wzmacniającą 116 i/lub warstwę dolną 26. W przypadku kiedy

170 288 pierwszy element złączny 112 członu mocującego 42 zawiera mechaniczny element zapinający, to drugi element złączny 114 również zawiera mechaniczny element zapinający. Zatem, w przypadku kiedy pierwszy element złączny 112 jest wykonany z haczykowego materiału łączącego, to, korzystnie, drugi element złączny 114 jest wykonany z pętelkowego materiału łączącego.

W pokazanym na fig. 1 przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, korzystnie, człon osadczy 44 zawiera tasiemkę wzmacniającą 116 przystosowaną do rozłączalnego łączenia się z klejową warstwą mocującą 96 patki 92. Tasiemka wzmacniająca 116 może być wykonana w różnych układach i z różnych materiałów przymocowanych do warstwy dolnej 26 pieluchy 20. Korzystnie, tasiemka wzmacniająca 116 stanowi oddzielny element przymocowany do warstwy dolnej 26 w taki sposób, że stanowi część zewnętrznej powierzchni 52 pieluchy 20. Zalecana tasiemka wzmacniająca 116 składa się z kawałka dwuosiowo zorientowanej folii polipropylenowej.

Korzystnie, tasiemka wzmacniająca 116 jest również zaopatrzona w znaczniki 118, pomagające osobie zakładającej pieluchę w jej dopasowaniu do użytkownika w celu uzyskania optymalnego dopasowania talii i dopasowania otworów na nogi. Znaczniki 118 mogą być dowolnymi liniami, wzorami, ozdobnymi deseniami, symbolami, opisami, kodami barwnymi, lub innymi znakami o cechach własnych, lub dzięki dodatkowemu opisowi, pomagających w indywidualnym dopasowaniu pieluchy do użytkownika dzięki możliwości natychmiastowego usytuowania pożądanych punktów mocowania w odpowiednich miejscach na danym łączniku typu patki. Znaczniki 118 tego typu opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 662 875. Korzystnie, znaczniki według niniejszego wynalazku stanowią kombinację różnych kształtów geometrycznych, barw i obiektów, takich jak postacie z filmu ULICA SEZAMKOWA lub z filmów DISNEYA.

Taliowy zespół zapinający 40 dwufunkcyjnego układu mocującego 36 jest zakotwiczone na części rozpiętości krawędzi końcowej 64 pieluchy 20, korzystnie na rozciągliwej części sprężystego paska taliowego 34. Jego elementy mocujące pierwszy 46 i drugi 48 elementu zapięcia taliowego 40 działają w sposób kotwiczący położenie sprężystego paska taliowego 34 względem sprężystych płatów bocznych 30. Termin kotwiczenie jest tu używany w takim znaczeniu, że elementy mocujące 46,48 stanowią regulowany pozycyjnie łącznik, który zapina się z odpowiednią siłą ścinającą taką, że poślizg ścinający lub względny ruch elementów mocujących 46, 48 po zapięciu jest niewielki lub nie ma go wcale.

Położenie sprężystego paska taliowego 34 względem sprężystych płatów bocznych 30 (to jest zależności geometryczne pomiędzy strefami kotwiczenia pierwszych elementów mocujących 46) określa wymiar obwodu talii na wysokości krawędzi końcowej 64 pieluchy 20, różniący się (z odstępem w kierunku wzdłużnym) od wymiaru obwodu ustalonego przez zapięcie boczne utworzone przez podstawowy zespół łączący 38. Ten różny, określony wymiar obwodu talii powoduje wytworzenie i podtrzymanie wymaganego dopasowania w górnych częściach (w sąsiedztwie krawędzi końcowej 64) pieluchy 20. Zatem taliowy zespół zapinający 40 według niniejszego wynalazku może być również korzystny z punktu widzenia stosowania go w pieluchach, w których nie ma sprężystego paska taliowego (na przykład z osłoną talii lub z nierozciągliwym elementem taliowym), gdzie umożliwia utrzymywanie nierozciągliwego dopasowania na krawędzi końcowej 64 (krawędź górna) pieluchy 20. Kotwiczenie jest również czynnikiem przenoszenia sił tnących (naprężeń) pomiędzy sprężystym paskiem taliowym 34 a sprężystymi wkładkami 30, co intensyfikuje wstępne naprężenie powstające w sprężystym pasku taliowym 34.

Taliowy zespół zapinający 40 również wytwarza i podtrzymuje naprężenie(a) poprzeczne w sprężystym pasku taliowym 34. Taliowy zespół zapinający 40 ma częściowy udział w naprężeniu wstępnym (naprężenia poprzeczne) w sprężystym pasku taliowym 34, co umożliwia temu paskowi 34 gładkie dopasowanie się do talii użytkownika po dopasowaniu wstępnym. Podczas użytkowania sprężysty pasek 34 utrzymuje pewną część naciągnięcia wstępnego wytworzonego w nim przez taliowy zespół zapinający 40. Ponieważ sprężysty pasek taliowy 34 podtrzymuje pewną część wytworzonego w nim naprężenia wstępnego, więc może powtarzalnie

170 288 sprężyście rozszerzać się i kurczyć w zależności od ruchów użytkownika, gładko podtrzymując dopasowanie pieluchy 20 do talii użytkownika podczas jej noszenia. W szczególności, w warunkach użytkowania, sprężysty pasek taliowy 34, w celu podążania za ruchami talii użytkownika, może musieć skurczyć się do swojego stanu nie naprężonego (to jest do stanu, w którym naprężenie wstępne spadnie do zera). Natomiast, ponieważ elementy mocujące pierwszy 46 i drugi 48 taliowego zespołu zapinającego 40 pozostają połączone ze sobą, to w miarę dalszych ruchów i aktywności użytkownika naprężenie wstępne w sprężystym pasku taliowym 34 ponownie powraca. Mechanizm ten różni się od mechanizmu działania większości konwencjonalnych sprężystych pasków taliowych, które nie są wstępnie naprężone, w związku z czym nie są w stanie dalej się kurczyć w celu dynamicznego dopasowania się do użytkownika. Zatem wynikiem tego początkowego naprężenia wstępnego i podtrzymywania naprężenia jest zmniejszenie luzów i lepsze podtrzymywanie dopasowania sprężystego paska taliowego. Ponadto, naprężenie(a) poprzeczne wytwarzane i podtrzymywane przez taliowy zespół zapinający 40 powoduje powstanie w sprężystym pasku taliowym 34 siły powrotne, które zmniejszają lub przeciwdziałają możliwości rolowania paska taliowego 34. Zatem taliowy zespół zapinający 40 stanowi zapięcie wokół talii użytkownika, usprawniające początkowe i dynamiczne dopasowanie oraz parametry utrzymywania zgromadzonych wydzielin pieluchy w obszarach talii.

Jak widać na fig. 1, taliowy zespół zapinający 40 składa się z co najmniej jednego, korzystnie pary, pierwszego elementu mocującego 46 i z co najmniej jednego, drugiego elementu mocującego 48. Jak widać na fig. 1, co najmniej jeden pierwszy element mocujący 46 jest usytuowany w jednej linii ze sprężystym paskiem taliowym 34 w taki sposób, że podczas użytkowania naprężenia poprzeczne dynamicznie wytwarzane i podtrzymywane przez taliowy zespół zapinający 40 przechodzą na sprężysty pasek taliowy 34. Ponadto elementy mocujące 46, 48 taliowego zespołu zapinającego 40 znajdują się w pewnej odległości w kierunku wzdłużnym od członów mocujących 42 i członu osadczego 44 podstawowego elementu łączącego 38, w wyniku czego określony obwód taliowy pieluchy 20 uzyskuje różne wymiary oraz powstaj ą dwie różne strefy poprzecznych naprężeń rozciągających.

Naprężenia rozciągające, wytworzone przez podstawowy zespół łączący 38, powodują zamocowanie pieluchy 20 na użytkowniku, natomiast naprężenia rozciągające wytwarzane i utrzymywane dynamicznie przez taliowy zespół zapinający 40 powodują dynamiczne utrzymywanie górnego zapięcia taliowego podczas noszenia pieluchy 20.

Po uformowaniu zapięcia taliowego elementy mocujące 46, 48 tworzą co najmniej dwie strefy kotwiczenia 122. Obie strefy kotwiczenia 122 są odsunięte od siebie w kierunku poprzecznym na całą lub co najmniej część długości, znajdującego się pomiędzy nimi, sprężystego paska taliowego 34. Odsunięcie poprzeczne stref kotwiczenia 122 korzystnie określone jest poprzez rozstawienie w pewnej odległości od siebie w kierunku poprzecznym, pierwszych elementów mocujących 46 oraz drugich elementów mocujących 48, oraz ich określone wymiary w kierunku poprzecznym, umożliwiające regulowane ustalanie wzajemnego ich położenia. W przedstawionym przykładzie wykonania, ponieważ rozstawienie poprzeczne pierwszych elementów mocujących 46 jest ustalone, więc determinuje ono i ustala rozstawienie poprzeczne stref kotwiczenia 122. W alternatywnym przykładzie wykonania taliowy zespół zapinający 40 może składać się z pary drugich elementów mocujących 48, rozstawionych poprzecznie w pewnej odległości od siebie oraz z pierwszych elementów mocujących 46, które umożliwiają regulowane ustalanie położenia za pomocą drugich elementów mocujących 48 (na przykład, pierwszy element mocujący 46 jest stosunkowo szeroki). W przedstawionym przykładzie wykonania poprzeczne rozstawienie stref kotwiczenia 122 jest określone wymiarami talii użytkownika i całkowitymi wymiarami i kształtem pieluchy 20, ponieważ miejsce, w którym drugie elementy mocujące 48 łączą się z pierwszym(i) elementem(ami) mocującym(i) 46 zależy od zachodzenia płatów bocznych 72 drugiego obszaru taliowego 58 na płaty boczne 70 pierwszego obszaru taliowego 56.

Zalecane rozstawienie poprzeczne stref kotwiczenia 122 jest wybrane w taki sposób, żeby możliwa była regulacja taliowego zespołu zapinającego 40 po uformowaniu zapięcia bocznego oraz żeby zapewnić utrzymywanie sił działających na talię użytkownika w celu zmniejszenia

170 288 skłonności sprężystego paska taliowego 34 do nieodwracalnego rolowania z jednoczesnym zapewnieniem odpowiednio wielkiego rozciągnięcia sprężystego paska taliowego 34, co poprawia w obszarze talii dopasowanie pieluchy i parametry utrzymywania przez nią zgromadzonych wydzielin.

W celu utrzymania w sprężystym pasku taliowym 34 normalnych sił zapewniających mu powrót do poprzedniego stanu i minimalizacji zwijania się naprężonego paska taliowego 34 (to jest nieodwracalnego rolowania), pożądane jest minimalne poprzeczne rozstawienie stref kotwiczenia 122. Natomiast w celu zapewnienia maksymalnego stopnia rozciągnięcia sprężystego paska taliowego 34, rozstawienie poprzeczne stref kotwiczenia 122 powinno być możliwie maksymalne. W związku z tym, poprzeczne rozwarstwienie stref kotwiczenia 122 jest wybrane w taki sposób, żeby zrównoważyć konieczność utrzymywania normalnych sił koniecznością zapewnienia odpowiednio wielkiego rozciągnięcia sprężystego paska taliowego 34.

W pokazanym na fig. 1 przykładzie wykonania pieluchy 20 przeznaczonej dla dzieci o średniej wielkości (5,4 kg do około 10,8 kg), poprzeczne rozstawienie stref kotwiczenia 122 (pomiędzy pierwszymi elementami mocującymi 46) wynosi co najmniej około 25 mm. Bardziej korzystnie, wspomniane poprzeczne rozstawienie wynosi co najmniej około 50 mm. W pokazanym na fig. 1 przykładzie wykonania, poprzeczne rozstawienie pierwszych elementów mocujących 46 wynosi, najbardziej korzystnie, od około 100 mm do około 200 mm. Poprzeczne rozstawienie stref kotwiczenia 122 jest określone jako odległość w sprężystym pasku taliowym 34, mierzona w jego stanie skurczonym, od najbardziej wewnętrznej linii mocowania (to jest od linii, która znajduje się najbliżej osi wzdłużnej 67) jednej strefy kotwiczenia 122 do najbardziej wewnętrznej linii mocowania drugiej strefy kotwiczenia 122. Zatem w przedstawionym na fig. 1 przykładzie wykonania, rozstawienie poprzeczne jest określone jako odległość pomiarowa od najbardziej wewnętrznej krawędzi jednego z pierwszych elementów mocujących 46 do najbardziej wewnętrznej krawędzi drugiego z pierwszych elementów mocujących 46.

W każdym z elementów mocujących 46, 48 znajduje się element łączący, który łączy się z dopasowanym elementem łączącym, w wyniku czego powstaje regulowane zapięcie taliowe. W stosowanym tu znaczeniu, termin zapięcie regulowane odnosi się do zespołu łączącego, w którym co najmniej jedno z położeń elementów może być w szerokim zakresie zmieniane w sposób umożliwiający użytkownikowi formowanie zapięcia w wielu różnych miejscach. A zatem, na przykład, jeden z elementów może mieć na pielusze położenie ustalone (na przykład, poprzeczne rozstawienie pierwszych elementów mocujących 46 jest ustalone w sposób zapewniający wstępne naprężenie sprężystego paska taliowego 34 i zapięcia taliowego), natomiast pozostały element może być mocowany do elementu ustalonego w różnych miejscach. Takie rozwiązanie różni się od zapięcia nieregulowanego, które wymaga stosowania obu odpowiednich elementów zajmujących ustalone położenia, w wyniku czego podczas każdego formowania zapięcia elementy te muszą być łączone w określonym położeniu (na przykład zatrzaski i sprzączki). Taliowy zespół zapinający 40 jest również regulowanym zapięciem taliowym, w którym po odpowiednim wstępnym dopasowaniu do ciała i nóg (zapięcie boczne) za pomocą podstawowego zespołu łączącego 38, osoba zakładająca pieluchę 20 może uformować ftinkcjonalne zapięcie taliowe niewielkim dodatkowym wysiłkiem albo bez żadnego wysiłku. Elementy mocujące taliowego zespołu zapinającego 40 są łączone ze sobą, zapewniając niezawodne zakotwiczenie niewielkim wysiłkiem dodatkowym lub bez niego, przy czym są umieszczone na pielusze w takim położeniu, w którym wewnątrz sprężystego paska taliowego 34 powstają i są utrzymywane poprzeczne naprężenia rozciągające.

Jak widać na fig. 1, korzystnie, elementy mocujące 46,48 są mechanicznymi elementami mocującymi. W stosowanym tu znaczeniu, termin mechaniczne elementy mocujące opisuje elementy łączące, które łączą się ze sobą w sposób mechaniczny, tworząc zapięcie regulowane. Zatem mechaniczne elementy mocujące mogą być jednymi z dobrze znanych elementów, umożliwiających uzyskanie zapięcia regulowanego poprzez sprzężenie mechaniczne, takich jak VELCRO Iub inne haczykowe i pętelkowe materiały łączące.

W przypadku kiedy pierwszy element mocujący 46 zawiera mechaniczny element zapinający, drugi element mocujący 48 może zawierać identyczne dopasowane elementy zapinające

170 288

Iub zróżnicowane elementy zapinające. W stosowanym tu znaczeniu, termin identyczne komplementarne mechaniczne elementy zapinające jest używany do zdefiniowania mechanicznych elementów łączących, w których człony łączące pierwszego elementu i drugiego elementu maj ą taką samą konfigurację Iub strukturę wzajemnie blokuj ącą się. Przykłady takich elementów ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 322 875. Korzystnie stosuje się różne elementy zapinające, z których pierwszy element jest inny od elementu drugiego, ale jest przystosowany do łączenia się z nim, tak jak w przypadku haczykowego materiału łączącego i pętelkowego materiału łączącego. Na przykład, jeżeli w skład drugiego elementu mocującego 48 wchodzi pętelkowy materiał łączący, to w skład pierwszego elementu mocującego 46 wchodzi haczykowy materiał łączący i na odwrót.

W stosowanym tu znaczeniu, termin 'haczykowy materiał łączący jest używany w odniesieniu do materiału z elementami łączącymi. Zatem haczykowy materiał łączący może być również określany jako łącznik wtykowy. Rozumie się również samo przez się, że użycie terminu haczyk nie powinno mieć sensu ograniczającego i należy rozumieć, że odnosi się do elementów łączących o dowolnych znanych w technice kształtach pod warunkiem, że są przystosowane do łączenia się dopasowanym elementem zapinającym, takim jak pętelkowy materiał łączący lub inny haczykowy materiał łączący.

Korzystnie, haczykowy materiał łączący jest przeznaczony do łączenia się z elementami włóknistymi pętelkowego materiału łączącego, wytwarzając niezawodne zapięcie. Zatem haczykowy materiał łączący według niniejszego wynalazku może być wytwarzany z szeregu różnych materiałów. Do odpowiednich materiałów tego typu należą nylon, poliester, polipropylen Iub dowolna ich kombinacja lub kombinacja innych znanych w technice materiałów. W odpowiednim do tych celów haczykowym materiale łączącym znajdują się liczne profilowane elementy łączące wystające z podłoża. Alternatywnie, elementy sprzęgające mogą mieć dowolny kształt, na przykład haczyków, litery T, grzybków, Iub dowolny inny, znany w technice. Przykładowy haczykowy materiał łączący ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 846 815.

Pokazany na fig. 1 i fig. 2, szczególnie zalecany, haczykowy materiał łączący zawiera układ występów 120 utworzonych z materiału termoplastycznego. Do materiałów nadających się do wyrobu występów w haczykowym materiale łączącym należą termoplastyczne kleje topliwe, a zwłaszcza poliestrowe i poliamidowe kleje topliwe. Korzystnie, występy 120 są wytwarzane zmodyfikowaną techniką wklęsłodruku, polegającą na drukowaniu znajdującego się w stanie stopionym materiału termoplastycznego na podłożu w postaci dyskretnych porcji, obcinaniu materiału w sposób umożliwiający rozciąganie części materiału termoplastycznego przed obcięciem, a następnie pozostawieniu rozciągniętego stopionego materiału do zakrzepnięcia w wyniku czego powstają występy.

Pętelkowy materiał łączący posiada liczne elementy włókniste, które łączą się z elementami łączącymi haczykowego materiału łączącego. Pętelkowy materiał łączący może być wykonany z wielu różnych materiałów z elementami włóknistymi, korzystnie pętelkami. Do odpowiednich do tego celu materiałów należą nylon, poliester, polipropylen, dowolne kombinacje tych Iub innych znanych w technice materiałów. Odpowiedni do tego celu pętelkowy materiał łączący zawiera liczne, wystające z podkładu, pętelki z włókien. Innym, pętelkowym materiałem łączącym jest dzianina trykotowa z wielu pętelkami z włókien nylonowych, wystającymi z podkładu nylonowego. Odpowiednim pętelkowym materiałem łączącym może być również tkanina Iub włóknina albo dowolny inny materiał włóknisty Iub materiał pętelkowy dobrze znany w technice. Przykłady materiałów włókninowych, nadających się do stosowania tutaj jako pętelkowy materiał łączący, zostały omówione w odniesieniu do materiałów nadających się na warstwę górną 24 pieluchy 20. W zalecanym przykładzie wykonania pętelkowy materiał łączący jest wytwarzany z włókniny, z której jest wykonana warstwa górna 24.

Alternatywnie, elementy mocujące 46, 48 mogą zawierać klejową warstwę mocującą (warstwę materiału przylepnego). Korzystnie, do klejów nadających się do stosowania w niniejszym wynalazku należą kleje samoprzylepne sporządzone w taki sposób, że mogą przywierać do powierzchni w temperaturze otoczenia pod działaniem tylko niewielkiego nacisku.

170 288

Do szczególnie zalecanych klejów przeznaczonych na wspomnianą tu klejową warstwę mocującą należą znane w technice topliwe kleje samoprzylepne. Przykładem topliwego kleju samoprzylepnego jest klej na osnowie Kraton ze środkami klejącymi i innymi substancjami dodatkowymi.

W skład elementów mocujących 46, 48 może ponadto wchodzić kombinowany klejowo/mechaniczny element zapinający. Na przykład, elementy mocujące 46, 48 mogą zawierać łącznik kombinowany, taki jak haczykowy materiał łączący oraz klejową warstwę mocującą usytuowaną obok haczykowego materiału łączącego lub mechaniczny element zapinający, taki jak haczykowy materiał łączący, którego część jest pokryta warstwą kleju. Przykładowy łącznik z kombinowanym elementem mechaniczno/klejowymjest łącznikiem samoprzylepnym z teksturowaną powierzchnią łączącą, takim jak ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 946 527.

Alternatywnie, elementy łączące mogą ponadto zawierać dowolny inny znany w technice materiał lub materiały kohezyjne, zapewniające zmiennopozycyjny łącznik przystosowany do pasywnej aktywizacji. Na przykład, tasiemką lub materiałem kohezyjnym mogą być pianki, kauczuki, takie jak krepa lub kauczuki lateksowe, inne kleje lub wysoko statyczny materiał winylowy. Rozłączalny łącznik z wysoko statycznego materiału winylowego jest opisany w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 979 613.

Elementy mocujące 46,48 mogą stanowić oddzielny element połączony z pieluchą 20 lub też mogą być integralnym elementem jednego z pozostałych elementów pieluchy. Na przykład, warstwa górna 24 może być wykonana z materiału (na przykład włókniny), przystosowanego do mechanicznego sprzęgania z innym elementem mocującym (na przykład, haczykowym materiałem łączącym). Ponadto, warstwa dolna 26 może być wykonana z materiału o teksturowym wzorze z warstwą kleju pokrywającą część powierzchni warstwy dolnej w celu utworzenia kombinowanego łącznika mechaniczno/klejowego (element mocujący), takiego jaki ujawniono w przytaczanym poprzednio patencie Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 946 527. W każdym z tych przypadków element mocujący jest integralną częścią innego elementu pieluchy. Alternatywnie, element mocujący może stanowić dyskretną tasiemkę lub pasek przymocowany do pieluchy. W pokazanym na fig. 1 przykładzie wykonania, w skład każdego pierwszego elementu mocującego 46 wchodzi oddzielny pasek z haczykowego materiału łączącego, połączony z warstwą dolną 26 w taki sposób, że stanowi część powierzchni zewnętrznej 52, natomiast drugi element mocujący 48 jest elementem jednolitym, stanowiącym integralną część warstwy górnej 24 w drugim obszarze taliowym 58.

W korzystnym przykładzie wykonania pieluchy średniej wielkości, takiej jak pielucha 20 pokazana na fig. 1, korzystnie, taliowy zespół zapinający 40 zawiera parę pierwszych elementów mocujących 46. Każdy pierwszy element mocujący 46 zawiera pasek haczykowego materiału łączącego o szerokości około 12 mm (prostopadle do osi wzdłużnej 67) na około 19 mm. Korzystnie, poprzeczne rozstawienie pierwszych elementów mocujących 46 wynosi około 171 mm. Każdy pierwszy element mocujący 46 znajduje się również w pewnej odległości w kierunku wzdłużnym od krawędzi końcowej 64. Jeżeli odległość pierwszego elementu mocującego 46 w kierunku wzdłużnym (mierzona od krawędzi końcowej pieluchy 20 do najbliższej krawędzi pierwszego elementu mocującego 46) jest zbyt mała, to pierwszy element mocujący 46 może znajdować się zbyt wysoko na pielusze w takim położeniu, że styka się ze skórą użytkownika. Jeżeli odległość w kierunku wzdłużnym jest zbyt duża, to pierwszy element mocujący może znajdować się tak nisko, że umożliwia pewne rolowanie się sprężystego paska taliowego. Korzystnie, pierwsze elementy mocujące 46 znajdują się w odległości od około 3 mm do około 15 mm od krawędzi końcowej pieluchy, korzystnie około 6 mm. Korzystnie, haczykowy materiał łączący stosowany do wyrobu pierwszych elementów mocujących 46 zawiera układ termoplastycznych występów 120 uformowanych na podkładzie. Najkorzystniej, występy 120 w każdym haczykowym materiale łączącym są zorientowane w taki sposób, że elementy łączące są zwrócone do środka ku wzdłużnej osi 67 pieluchy 20. W skład taliowego zespołu zapinającego 40 wchodzi również pojedynczy drugi element mocujący 48 zawierający pętelkowy materiał łączący, stanowiący część materiału włókninowego, z jakiego jest wykonana warstwa górna 24.

170 288

W pielusze 20 znajduje się dodatkowo pasek ustalający 50 umieszczony pod spodem pierwszego elementu mocującego 46. Pasek ustalający 50 podnosi pierwszy element mocujący 46 w kierunku z, polepszając jego styczność z drugim elementem łączącym 48 i ułatwiając zamknięcie taliowego zespołu zapinającego 40. Zatem taliowy zespół zapinający 40 umożliwia lepszą regulację. Pasek ustalający 50 stanowi również strefę o zwiększonej sztywności zginania, zmniejszającą skłonność elastycznych klapek 88 do zaginania się na pierwsze elementy 46, a tym samym powstrzymując haczyki przed zablokowaniem się podczas nakładania pieluchy 20. Zatem, pasek ustalający 50 może zawierać dowolny element zapewniający podniesienie pierwszego elementu mocującego 46 w kierunku z. Jak widać na fig. 1 każdy pasek ustalający 50 jest prostokątnym kawałkiem materiału umieszczonym pod spodem pierwszego elementu mocującego 46. Paski ustalające 50 mogą być umieszczane bezpośrednio pod spodem pierwszych elementów mocujących 46, natomiast korzystnie, paski ustalające 50 znajdują się pomiędzy warstwą górną 24 a warstwą dolną 26 jak pokazano na fig. 2. W celu zapewnienia wokół talii użytkownika giętko sztywnego obwodu, krawędzie boczne pasków ustalających mogą stykać się lub nieco zachodzić na zakładkę z krawędziami bocznymi 75 sprężystego członu 76 paska taliowego. Korzystnie, paski ustalające 50 są paskami pianki elastomerowej o szerokości 38 mm i długości 32 mm. Bardziej korzystnie, podczas wytwarzania pieluchy 20, paski ustalające 50 są wytwarzane z tego samego materiału, z którego jest wykonany sprężysty człon 90 płata bocznego 72, przy czym sprężysty człon 90 płata bocznego 72 jednej pieluchy i pasek ustalający 50 sąsiedniej pieluchy są wytwarzane z tego samego segmentu materiału, który jest następnie przecinany po wykończeniu pieluchy. Zatem pasek ustalający 50 biegnie od krawędzi końcowej 64 pieluchy 20 do środka ku jej centralnej części.

W przykładzie wykonania, w skład pieluchy 20 wchodzą również sprężyste wkładki boczne 30 umieszczone w drugim obszarze taliowym 58. Są one formowane, łączone i umieszczane w odpowiednim położeniu w określonym miejscu jako integralna struktura z innymi elementami pieluchy lub jako oddzielny element połączony z innym elementem pieluchy. Sprężyste wkładki boczne 30 stanowią sprężysty element rozciągliwy, zapewniający wygodniejsze i dokładniejsze dopasowanie, dzięki początkowemu wygodnemu dopasowaniu pieluchy 20 do użytkownika i podtrzymywaniu tego dopasowania przez czas noszenia pieluchy 20 po nagromadzeniu się w niej wydzielin fizjologicznych, ponieważ sprężyste wkładki boczne 30 umożliwiają rozszerzanie i kurczenie się boków pieluchy 20. Ponadto, sprężyste wkładki boczne 30 wytwarzają i podtrzymują siły utrzymujące pieluchę (naprężenia), co intensyfikuje naprężenia wytwarzane i podtrzymywane zarówno przez podstawowy zespół łączący 38 jak i zapięcie taliowe 40, utrzymują pieluchę 20 na użytkowniku i intensyfikują jej dopasowanie w talii. Sprężyste wkładki boczne 30 wspomagają zwłaszcza początkowe wstępne naprężenie sprężystego paska taliowego 34, ponieważ osoba zakładająca pieluchę 20 użytkownikowi zazwyczaj rozciąga sprężyste wkładki boczne 30 w taki sposób, że kiedy się kurczą, naprężenie jest przekazywane z nich za pośrednictwem taliowego zespołu zapinającego 40 na sprężysty pasek taliowy 34. Ponadto sprężyste wkładki boczne 30 zapewniają bardziej skuteczne nakładanie pieluchy 20, ponieważ nawet w przypadku, kiedy osoba nakładająca pociągnie podczas nakładania sprężystą wkładkę boczną 30 dalej niż drugą z nich (asymetrycznie), to pielucha 20 samoczynnie ustawi się w odpowiednim położeniu podczas użytkowania. Korzystnie, pielucha 20 według niniejszego wynalazku jest zaopatrzona w sprężyste wkładki boczne 30, umieszczone w drugim obszarze taliowym 58, natomiast alternatywnie, pielucha 20 może być zaopatrzona w sprężyste wkładki boczne umieszczone w pierwszym obszarze taliowym 56, lub zarówno w pierwszym obszarze taliowym 56 jak i w drugim obszarze taliowym 58.

Sprężyste wkładki boczne 30 mogą być wykonane w różnych układach, natomiast przykładowa pielucha ze sprężystymi wkładkami bocznymi umieszczonymi w skrzydełkach (klapki skrzydełkowe) pieluchy jest ujawniona w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 857 067. Alternatywnie, sprężyste wkładki boczne 30 mogą być wykonane w wielu innych układach. W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 381 781, ujawniono pieluchę ze sprężystym paskiem taliowym, w której człon sprężysty znajduje się w otworze biegnącym zarówno przez warstwę górną jak i warstwę dolną pieluchy, dzięki czemu naprężenie

170 288 członu sprężystego nie jest powstrzymywane przez materiały niesprężyste. W tym rozwiązaniu, istotne znaczenie ma usunięcie części zarówno warstwy górnej jak i warstwy dolnej pieluchy w miejscach pokrywających się z członem sprężystym. Według wynalazku zadowalającą sprężystość uzyskuje się po usunięciu jednej lub nawet żadnej z pokrywających się części warstwy górnej 24 i warstwy dolnej 26, zwłaszcza kiedy części materiału na pieluchę 20, zawierające człon sprężysty 76, są poddawane stopniowemu mechanicznemu rozciąganiu podczas operacji takiego typu jaki opisano dalej. Następny przykład wykonania pieluchy ze sprężystymi wkładkami bocznymi ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 938 753. W tym rozwiązaniu ujawniono część garderoby przypominającą majtki, zaopatrzoną w rozciągliwe wkładki boczne wytworzone poprzez przymocowanie odrębnych członów rozciągliwych do krawędzi bocznych głównej części wspomnianej garderoby.

Sprężyste wkładki boczne 30 według niniejszego wynalazku mogą być oddzielnymi, sprężyście rozciągliwymi kawałkami materiału lub laminatu połączonymi z pieluchą. Jak widać na fig. 1i fig. 3, korzystnie, każda sprężysta wkładka boczna 30 zawiera klapkę 88 oraz sprężysty człon 90 połączony z płatem bocznym 72.

Jak widać na fig. 1, każda klapka 88 stanowi tę część płata bocznego 72, która wystaje poprzecznie na zewnątrz od i wzdłuż krawędzi bocznej 82 rdzenia absorpcyjnego 28 do wzdłużnej krawędzi 62 pieluchy 20. Generalnie, klapka 88 wystaje wzdłużnie od krawędzi końcowej 64 pieluchy 20 do tej części krawędzi wzdłużnej 62 pieluchy 20, która tworzy otwór na nogę (ten segment krawędzi wzdłużnej 62 jest oznaczany jako krawędź nożna 106). W przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, każdą klapkę 88 w drugim obszarze taliowym 58 tworzą te części warstwy górnej 24 i warstwy dolnej 26, które wybiegają poza krawędź boczną 82 rdzenia absorpcyjnego 28.

W przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, sprężyste człony 90 płatów bocznych 72 są powiązane czynnościowo z pieluchą 20 w klapkach 88, korzystnie, pomiędzy warstwą górną 24 a warstwą dolną 26 w taki sposób, że sprężyste człony 90 płatów bocznych 72 umożliwiają sprężyste wydłużenie sprężystych wkładek bocznych 30 w kierunku poprzecznym (są sprężyście rozciągliwe poprzecznie). W stosowanym tu znaczeniu, termin sprężyście rozciągliwy oznacza segment lub część pieluchy, która wydłuża się co najmniej w jednym kierunku (korzystnie, w kierunku poprzecznym w stosunku do płatów bocznych i pasków taliowych) po przyłożeniu sił rozciągających (zazwyczaj poprzeczne siły rozciągające w stosunku do płatów bocznych i pasków taliowych), a następnie, po usunięciu sił rozciągających, powraca w przybliżeniu do swoich poprzednich wymiarów i układu. Generalnie, materiały elastomerowe przydatne w niniejszym wynalazku kurcząc się powracają co najmniej w około 75% do swojego początkowego układu w ciągu około 5 sekund lub mniej po rozciągnięciu i natychmiastowym zwolnieniu (to jest sprężystość błyskawiczną).

Sprężyste człony 90 płatów bocznych 72 mogą być połączone z klapkami 88 na różne sposoby. Na przykład, sprężysty człon 90 płata bocznego 72 może być połączony w stanie sprężystego skurczu w taki sposób, że marszczy lub kurczy klapkę 88. Bardziej szczegółowy opis możliwych sposobów mocowania materiałów elastomerowych w stanie sprężystego skurczu znajduje się w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 860 003 i nr 4 081 301. Na przykład, sprężyste człony 90 płatów bocznych 72 można przymocować kurczliwie w klapce 88 poprzez poprzeczne wydłużenie sprężystego członu 90 płata bocznego 72, połączenie go z warstwą górną 24 lub warstwą dolną 26, albo z obu tymi elementami, a następnie umożliwienie mu powrotu do jego stanu spoczynkowego lub skurczonego.

Alternatywnie, sprężysty człon 90 płata bocznego 72 można połączyć czynnościowo z innymi elementami w stanie nieskurczonym, a następnie poddać obróbce powodującej jego skurcz. Na przykład, sprężysty człon 90 płata bocznego 72 można utworzyć z materiałów, które kurczą się bezkierunkowo i uzyskują sprężystość po poddaniu określonej obróbce, na przykład cieplnej. Przykłady takich materiałów ujawniono w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 819 401 i nr 3 912 565. Opis osadzania termokurczliwego członu sprężystego zamieszczono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 515 595.

170 288

Zazwyczaj warstwa górna 24, warstwa dolna 26, sprężysty człon 90 płata bocznego 72 oraz wszystkie inne elementy są ze sobą łączone w stanie nieskurczonym. Następnie laminat jest ogrzewany (na przykład za pomocą gorącego powietrza), a sprężysty człon 90 płata bocznego 72 uzyskuje możliwość powrotu do swojego stanu spoczynkowego lub skurczonego.

W korzystnym przykładzie wykonania, sprężysty człon 90 płata bocznego 72jest związany czynnościowo z klapką 88 poprzez połączenie go z warstwą górną 24, warstwą dolną 26 lub z obu tymi elementami, kiedy znajduje się w stanie nieskurczonym. Następnie co najmniej ta część gotowego kompozytowego laminatu elastomerowego, w której znajduje się sprężysty człon 90 płata bocznego 72, jest rozciągana mechanicznie w stopniu wystarczającym do trwałego wydłużenia elementów laminatu tworzących warstwę górną i warstwę dolną (elementów niesprężystych). Następnie kompozytowy laminat elastomerowy uzyskuje możliwość powrotu do swojego nie naprężonego stanu. Zatem sprężysty płat boczny 72 uzyskuje postać laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu. Alternatywnie, sprężysty człon płata bocznego może być powiązany czynnościowo w stanie rozciągniętym, a następnie rozciągany mechanicznie; ale sposobu tego nie zaleca się do wytwarzania laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu. W stosowanym tu znaczeniu, termin laminat rozciągliwy o zerowym naprężeniu odnosi się do laminatu składającego się z co najmniej dwóch warstw materiału, połączonych ze sobą co najmniej wzdłuż części swoich współbieżnych powierzchni kiedy są w stanie w zasadzie nienaprężonym (z zerowym naprężeniem). Jedną z warstw stanowi materiał, który jest rozciągliwy i elastomerowy (to jest powraca do swoich wymiarów w stanie nienaprężonym po usunięciu działającej siły rozciągającej), a drugą materiał rozciągliwy (ale niekoniecznie elastomerowy), w wyniku czego druga warstwa po rozciągnięciu uzyska, co najmniej w pewnym stopniu, trwałe wydłużenie takie, że po usunięciu przyłożonych sił rozciągających nie wraca ona całkowicie do swojego początkowego układu nieodkształconego. W związku z tym gotowy laminat rozciągliwy o zerowym naprężeniu jest sprężyście rozciągliwy, co najmniej do punktu naprężenia początkowego, w kierunku jego działania. Przykłady takich laminatów rozciągliwych o zerowym naprężeniu ujawniono w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 2 075 189, nr 3 025 199, nr 4 107 364, nr 4 209 563, nr 4 834 741.

Korzystnym sposobem i urządzeniem do wytwarzania laminatów rozciągliwych o zerowym naprężeniu poza warstwą górną, warstwą dolną i członem elastomerowym pomiędzy nimi, jest mechaniczne rozciąganie tych elementów za pomocą zazębiających się walców falistych. Omówienie odpowiedniego urządzenia i sposobu do mechanicznego rozciągania części pieluchy zamieszczono w powołanych opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 107 364, nr 4 834 741.

Szczegóły konstrukcyjne urządzenia do stopniowego rozciągania, które można zastosować do produkcji sprężystych płatów bocznych według niniejszego wynalazku z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu przedstawiono na fig. 8. Całkowicie złożony materiał pieluchy 810 z materiałem płata bocznego o zerowym naprężeniu jest przepuszczany przez urządzenie do stopniowego rozciągania.

Jak widać na fig. 8, synchronizacja przemieszczania się materiału pieluchy 810 zawierającego nienaprężone sprężyste człony wkładek bocznych (paski elastomerowe 804) jest tak dobrana, że nienaprężone paski elastomerowe 804 w zasadzie pokrywają się z falistymi lub rowkowanymi segmentami 824 na górnych walcach falistych 825 w chwili kiedy materiał pieluchy 810 przechodzi przez segmenty 824 na górnych walcach falistych 825 i falistych lub rowkowanych w sposób ciągły dolnych walcach 821. W przykładzie realizacji sposobu i urządzenia, rowkowane segmenty 824 mają większą całkowitą długość niż paski elastomerowe 804, mierzona w kierunku maszynowym, dzięki czemu mogą w pewnym stopniu nadać rozciągliwość tym częściom warstwy górnej 24 i warstwy dolnej 26, które sąsiadują z paskami elastomerowymi 804 w pielusze 20 (to jest powstaje płat przedłużający 110). Ponadto, korzystnie, segmenty rowkowane 824 nie są na tyle długie, żeby wchodziły w pierwszy obszar taliowy sąsiedniej pieluchy, ponieważ korzystnie, ta część paska elastomerowego 804, która stanowi pasek ustalający 50 sąsiedniej pieluchy, nie powinna być rozciągliwa.

170 288

Dokładny układ, rozstawienia i głębokości komplementarnych rowków na górnych i dolnych walcach falistych mogą być różne, w zależności od takich czynników jak stopień sprężystości, jaki powinna mieć część laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu, natomiast w przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku zastosowano podziałkę rowków, mierzoną jako odległość pomiędzy wierzchołkami, wynoszącą około 3,8 mm, kąt rowka, mierzony na wierzchołku, około 12 stopni oraz głębokość rowka, mierzoną jako odległość pomiędzy wierzchołkiem a dnem bruzdy, około 7,6 mm. Wierzchołek każdej fałdy na wspomnianych powyżej walcach falistych zazwyczaj ma promień zaokrąglenia około 0,254 mm, natomiast promień zaokrąglenia bruzdy uformowanej pomiędzy sąsiednimi falami zazwyczaj wynosi około 1,02 mm. Laminat według niniejszego wynalazku, wykonany z elastomerowych pasków z pianki poliuretanowej o grubości 0,2 mm, połączonych w sposób ciągły na swoich przeciwległych powierzchniach z warstwą dolną polimerową o grubości 0,1 mm i włókninową warstwą gómą o gramaturze od około 22 do około 24 gramów na metr kwadratowy i złożoną z włókien polipropylenowych, uzyskiwał dobre parametry sprężyste w przypadku kiedy walce faliste były ustawione w taki sposób, że ich wierzchołki zazębiały się na głębokość od około 3,81 do około 4,45 mm.

Oczywiście, w razie potrzeby, stopień zazębiania się przeciwległych wierzchołków we wspomnianych powyżej walcach falistych może być regulowany, co umożliwia wytwarzanie rozciągliwych laminatów o zerowym naprężeniu o większej lub mniejszej rozciągliwości. W przypadku wspomnianej powyżej geometrii walców i budowy materiału laminatowego, odpowiednie głębokości zazębiania się wynoszą od około 1,25 mm aż do około 5,78 mm.

Jak widać na fig. 8A, materiał pieluchowy 810 jest prowadzony przez rolki bierne 872, 874 w taki sposób, że owija się na dolnych walcach falistych 821 w stopniu wystarczającym do pokrycia roboczych otworów podciśnieniowych 822 (pokazanych na fig. 8), znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie każdego ciągłego układu rowków 823 na walcach dolnych 821. Otwory podciśnieniowe 822, usytuowane w taki sposób, żeby w zasadzie były zsynchronizowane z rowkowanymi segmentami 824 na górnych walcach falistych 825, są połączone wewnątrz walców 821 z parą przewodów podciśnieniowych 826, które działają ssąco na materiał pieluchowy 810 równocześnie z działaniem na niego rowkowanych segmentów 824 na górnych walcach falistych 825.

W celu zminimalizowania nawarstwiania się kleju, używanego do mocowania nienaprężonych pasków elastomerowych 804 do materiału 806 warstwy górnej i materiału 805 warstwy dolnej, lub kleju, używanego do mocowania ze sobą zsynchronizowanych części materiału warstwy górnej i materiału warstwy dolnej, rowkowane segmenty 824 na walcach górnych 825 oraz ciągłe rowki 823 na walcach dolnych 821 mogą być wykonane z materiału o niskim współczynniku tarcia, takiego jak TEFLON, lub pokryte samosmarującym się materiałem o niskim współczynniku tarcia.

Korzystnie, otwory podciśnieniowe 822 na walcach dolnych 821 są pokryte materiałem porowatym, na przykład materiałem 844 o strukturze ulowej z oczkami 2,29 mm, zapewniaj ącym podparcie tym częściom materiału pieluchowego 810, na które działa podciśnienie oraz odpowiednią powierzchnię przytrzymującą materiał, co w zasadzie zapobiega poprzecznym poślizgom lub ruchom materiału w poprzek powierzchni ulowej w czasie, kiedy na materiał działa podciśnienie.

W optymalnych warunkach maksymalna wartość stopniowego rozciągania części płata bocznego o zerowym naprężeniu, w których znajdują się paski 804, wynika z głębokości zazębiania rowków na segmentach 824 na górnych walcach falistych 825 i ciągłych rowków 823 na dolnych walcach falistych 821. Natomiast stwierdzono, że nie ma możliwości osiągnięcia optymalnej wartości stopniowego rozciągania o ile nie zapobiegnie się w istotny sposób poślizgowi lub skurczowi laminatu rozciągliwego w kierunku równoległym do kierunku rozciągania materiału podczas jego przechodzenia pomiędzy zazębionymi walcami falistymi. W związku z tym, w najbardziej zalecanej postaci, operacja stopniowego rozciągania materiału odbywa się w chwili kiedy najbardziej zewnętrzne części wszystkich trzech warstw z laminatem rozciągliwym o zerowym naprężeniu są przytrzymywane, jak pokazano ogólnie w przekroju

170 288 poprzecznym na fig. 8B, co w istotny sposób zapobiega poślizgowi lub kurczeniu się części laminatu rozciągliwego, o zerowym naprężeniu w kierunku równoległym do pożądanego kierunku rozciągania w chwili kiedy przechodzi pomiędzy zespołami ustawionych jeden za drugim, zazębionych walców falistych.

Ale w razie potrzeby, niniejszy wynalazek może być również z pożytkiem stosowany w przypadku przytrzymywania tylko rozciągliwej lub tłoczliwej warstwy lub warstw materiału kompozytowego, to jest przytrzymywanie również zewnętrznych części pasków elastomerowych podczas operacji stopniowego rozciągania nie jest warunkiem absolutnie koniecznym. W tym ostatnim przypadku, warstwy lub warstwa rozciągliwa lub tłoczliwa są dalej trwale wydłużane podczas procesu stopniowego rozciągania, natomiast po usunięciu naprężenia rozciągającego wybrzuszenie gotowego laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu w kierunku z może być nieco mniej uwypuklone. Wynika to z tego, że podczas takiego procesu pasek elastomerowy uzyskuje mniejszy stopień początkowego rozciągnięcia. W związku z tym powracając do swojego stanu nieodkształconego może skurczyć się tylko w takim samym stopniu.

W przedstawionym powyżej przykładzie wykonania laminat rozciągliwy o zerowym naprężeniu może również wykazywać pewien stopień nieproporcjonalnie rozmieszczonych odkształceń w obszarze lub obszarach rozciągliwych, zwłaszcza w obszarach bezpośrednio sąsiadujących z przeciwległymi krawędziami pasków elastomerowych. W przypadku stosowania nieprzezroczystego polimerowego materiału warstwy dolnej, grubość takich nieproporcjonalnie odkształconych części może się zmniejszyć tak znacznie, że mogą się stać nawet przezroczyste pomimo, że nie nastąpiło pęknięcie materiału. W takich sytuacjach nie ma to wpływu na funkcjonalność (na przykład, nieprzepuszczalność) części materiału pieluchowego z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu. Przykłady wykonania tego typu są zazwyczaj stosowane w sytuacjach kiedy estetyczny wygląd części gotowej pieluchy z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu nie ma znaczenia, ponieważ nie są one widoczne ze względów konstrukcyjnych lub konfiguracyjnych lub, jeżeli są widoczne, nie budzą zainteresowania użytkownika pieluchy.

W kolejnym przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, nawet pęknięcie jednej lub większej liczby rozciągliwych części niesprężystych może nie mieć wpływu na przydatność gotowego laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu do danego celu (na przykład pęknięcie materiału warstwy dolnej nie musi pozbawić materiału laminatowego jego funkcjonalności z punktu widzenia jego ewentualnych zastosowań pod warunkiem, że pożądaną funkcję w gotowym wyrobie zapewnia jedna z pozostałych warstw laminatu. Niewielkie pęknięcie rozciągliwego materiału warstwy dolnej nie pozbawia gotowego materiału pieluchowego nieprzepuszczalności pod warunkiem, że paski elastomerowe są również wykonane z materiału nieprzepuszczalnego dla płynów). Odnosi się to zwłaszcza do takich przykładów wykonania laminatów rozciągliwych o zerowym naprężeniu, w których rozważane warstwy są ze sobą powiązane w sposób ciągły, ponieważ wskutek stosunkowo bliskiego przylegania warstw do siebie po stopniowym rozciąganiu, wykrycie przez użytkownika lub osobę zakładającą pieluchę ewentualnych uszkodzeń warstw jest trudne.

Ponieważ pokazany na fig. 8-8B materiał pieluchowy 810 jest nieprzepuszczalny dla powietrza, co wynika z obecności górnego materiału podkładowego 805, więc otwory podciśnieniowe 822, pokryte porowatym materiałem 844 o strukturze ulowej, mogą, w razie konieczności, znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie każdego zespołu rowków 823, zorientowanych w kierunku maszynowym, znajdujących się na dolnych walcach falistych 821. Jeżeli paski elastomerowe 804 są wystarczająco przepuszczalne dla powietrza, to siły ssące wytwarzane wskutek istnienia podciśnienia będą przechodziły przez materiał 806 warstwy górnej i elastomerowe paski 804, dzięki czemu leżące na nich części warstwy dolnej 805 zostaną silnie przytrzymane. W takiej sytuacji wszystkie trzy warstwy, z jakich składają się części pieluchy z rozciągliwego laminatu o zerowym naprężeniu, będą przytrzymywane podczas operacji stopniowego rozciągania.

Jeżeli paski elastomerowe nie są przepuszczalne dla powietrza, to należy umieścić otwory podciśnieniowe 822 i pokrywający je materiał ulowy 844 bezpośrednio na zewnątrz leżących

170 288 po przeciwległych stronach krawędzi pasków elastomerowych 804 w taki sposób, że siły ssące będą działały na materiał 805 warstwy dolnej poprzez materiał 806 warstwy górnej Iub przytrzymać wszystkie trzy warstwy z częściami materiału pieluchowego z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu za pomocą odpowiednich uchwytów przystosowanych do działania na przeciwległe powierzchnie materiału pieluchowego.

Siły ssące, przyłożone do materiału pieluchowego 810 pokazanego na fig. 8-8B za pośrednictwem otworów podciśnieniowych 822, działające przez porowaty materiał ulowy 844, zapobiegają poślizgowi Iub skurczowi w kierunku poprzecznym do środka tych części materiału pieluchowego 810, w których znajdują się nienaprężone paski elastomerowe 804, kiedy części te przechodzą pomiędzy zazębionymi częściami ciągłymi rowków 823 na dolnych walcach falistych 821, a rowkowanymi segmentami 824 na górnych walcach falistych 825.

Ponieważ części materiału pieluchowego 810 z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu, zawierające paski elastomerowe 804, są przytrzymywane w kierunku poprzecznym podczas całej operacji sekwencyjnego rozciągania materiału, wszystkie części z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu, znajdujące się w miejscach pośrednich pomiędzy punktami utwierdzenia, są poddawane równomiernemu stopniowemu rozciąganiu podczas przechodzenia materiału pomiędzy rowkami ciągłymi 823 na dolnych walcach falistych 821, a częściami zazębionymi segmentów rowkowanych 824 na górnych walcach falistych 825.

Takie rozwiązanie nie tylko maksymalizuje skuteczność operacji stopniowego rozciągania poprzez wymuszenie maksymalnego możliwego wydłużenia rozciągliwych materiałów warstwy górnej i warstwy dolnej, przymocowanych do pasków elastomerowych, ale również zapobiega nieproporcjonalnie dużemu odkształcaniu materiałów warstwy górnej i/lub dolnej, do których są one przymocowane w obszarach bezpośrednio sąsiadujących z przeciwległymi częściami krawędzi obwodu pasków elastomerowych.

Na fig. 9 ujawniono możliwe do zastosowania alternatywne urządzenie do stopniowego rozciągania materiałów. W pokazanym na fig. 9 urządzeniu do stopniowego rozciągania materiału, w sąsiedztwie każdego boku rowkowanych segmentów 924 na górnych walcach falistych 925 zamontowano parę sprężyście ściśliwych tarcz 940. Średnice tarcz ściśliwych 940 są na tyle duże, iż tarcze te silnie chwytają materiał pieluchowy 910 i niezawodnie przyciskają go do zsynchronizowanych części nierowkowanych na dolnych walcach falistych 921, jak pokazano ogólnie w przekroju poprzecznym na fig. 9A. Podobnie jak w przypadku otworów podciśnieniowych i porowatego materiału ulotowego z przykładu wykonania pokazanego na fig. 8, zacisk wytwarzany przez tarcze ściśliwe 940 i zsynchronizowane z nimi nierowkowane części walców dolnych 921 zapobiega kurczeniu się części materiału pieluchowego 910 z paskami elastomerowymi 904 w kierunku równoległym do kierunku rozciągania podczas przechodzenia materiału pomiędzy zazębionymi walcami falistymi. Pokazany na fig. 9 przykład wykonania można użyć w przypadku struktur laminatowych zawierających materiały przepuszczalne jak i nieprzepuszczalne dla powietrza.

Dla profesjonalistów jest oczywiste, że w celu uzyskania opisanych tu zalet gotowych części laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu w gotowym materiale pieluchowym, wspomniane powyżej sposoby przytrzymywania materiału można stosować oddzielnie Iub w połączeniu ze sobą.

Usprawniony sposób i urządzenie można z powodzeniem zastosować do wytwarzania szerokiego asortymentu pieluch, wykonanych w całości Iub zawierających jeden Iub więcej dyskretnych, izolowanych części laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu.

Na załączonych rysunkach ujawniono parę zazębionych walców falistych, których fałdy są równoległe do siebie, natomiast można się również zorientować, że w niniejszym wynalazku można z równym powodzeniem stosować pary walców falistych, w których fałdy nie są wcale równoległe. Ponadto fałdy na każdej parze walców falistych nie muszą być koniecznie równoległe do kierunku maszynowego Iub poprzecznego do maszynowego. Na przykład, jeżeli w pielusze jednorazowego użytku, w której zastosowano ujawnioną tu technologię wytwarzania laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu, potrzebny jest krzywoliniowy pasek taliowy Iub pasek na nogi, to zęby na parach walców falistych zastosowanych do stopniowego rozcią28

170 288 gania części materiału pieluchowego z laminatu o zerowym naprężeniu mogą być wycięte w odpowiednim układzie krzywoliniowym, umożliwiając wytwarzanie sprężystości wzdłuż pożądanego konturu krzywoliniowego, a nie wzdłuż linii prostej.

Ponadto w opisanych tu procesach zastosowano zazębiające się cylindryczne walce faliste, ale nietrudno się zorientować, że przytrzymanie materiału w procesie stopniowego rozciągania części materiału laminatowego lub danego wyrobu o zerowym naprężeniu można zrealizować jako operację przerywanego tłoczenia za pomocą płyt zębatych. W tym drugim przypadku, jedynym warunkiem jest odpowiednie przytrzymywanie części rozciągliwego laminatu o zerowym naprężeniu za pomocą odpowiednich urządzeń podciśnieniowych lub zaciskowych, zanim płyty zębate są w stanie wywrzeć na materiał siłę o wielkości wystarczającej do spowodowania jego poślizgu lub skurczu w kierunku równoległym do kierunku rozciągania.

Sprężyste człony 90 płata bocznego 72 można łączyć z warstwą górną 24, warstwą dolną 26 lub z obu tymi elementami, zarówno w sposób przerywany jak i ciągły. W stosowanym tu znaczeniu, termin laminat łączony w sposób przerywany oznacza materiał laminatowy, w którym warstwy są początkowo połączone ze sobą w nieciągłych, znajdujących się w pewnej odległości od siebie, punktach, albo materiał laminatowy, w którym warstwy są nie połączone ze sobą w nieciągłych, znajdujących się w pewnej odległości od siebie, obszarach. Natomiast w odróżnieniu, materiał laminatowy połączony w sposób w zasadzie ciągły oznacza materiał laminatowy, w którym warstwy są początkowo połączone ze sobą w sposób ciągły na całym obszarze styku. Materiały laminatowe o zerowym naprężeniu w układzie połączenia przerywanego są zazwyczaj pożądane w takich sytuacjach, kiedy niesprężyste części laminatu są stosunkowo podatne do wydłużania i tłoczenia bez pękania oraz kiedy w gotowym laminacie pożądane jest wysokie wybrzuszenie w kierunku z. Stwierdzono natomiast, że układ łączenia ciągłego jest pożądany w laminatach o zerowym naprężeniu, w którym stopień wybrzuszenia w kierunku z gotowego laminatu nie jest najważniejszy oraz kiedy w laminacie znajduje się jeden lub więcej stosunkowo niesprężystych materiałów trudnych do wydłużania lub tłoczenia bez pękania. W tej drugiej sytuacji, po operacji stopniowego rozciągania, układ połączenia ciągłego umożliwia utrzymanie wszystkich warstw laminatu stosunkowo blisko siebie. W związku z tym, nawet jeżeli podczas operacji stopniowego rozciągania nastąpi uszkodzenie do zerwania jednego lub więcej stosunkowo niesprężystych elementów, to dzięki stosunkowo bliskiemu przywieraniu uszkodzonych części stosunkowo niesprężystego materiału lub materiałów do warstwy elastomerowej, użytkownik będzie miał trudności z zauważeniem ewentualnych uszkodzeń. Jeżeli pęknięcie stosunkowo niesprężystego materiału lub materiałów nie wpłynie negatywnie na zadania jakie miał spełniać (na przykład nieprzepuszczalność), to uszkodzenia, które mogą powstać w stosunkowo niesprężystym elemencie lub elementach podczas operacji stopniowego rozciągania, nie są uważane za negatywne dla wyrobu końcowego.

Zatem nieoczekiwana korzyść wynikająca ze stosowania łączenia ciągłego w zalecanych laminatach rozciągliwych o zerowym naprężeniu polega na tym, że producent pieluch może wybierać spośród znacznie szerszego asortymentu stosunkowo niesprężystych materiałów, które może z powodzeniem stosować w laminatach rozciągliwych o zerowym naprężeniu według niniejszego wynalazku, stosunkowo niesprężystych materiałów, których zazwyczaj nie można byłoby traktować w najmniejszej mierze jako tłoczliwe. W związku z tym, o ile nie stwierdzono wyraźnie inaczej, w stosowanym tu znaczeniu, termin tłoczliwy nie wyklucza stosunkowo niesprężystych materiałów, które podczas operacji stopniowego rozciągania zmniejszają poważnie swoją grubość lub ulegają uszkodzeniu.

W korzystnym przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, sprężysty człon 90 płata bocznego 72 jest w zasadzie w sposób ciągły połączony zarówno z warstwą górną 24 jak i warstwą dolną 26 za pomocą kleju. Klej może być nanoszony za pomocą aplikatora równomierną ciągłą warstwą na warstwę dolną 26 i/lub warstwę górną 24 w tych wybranych obszarach, w których będzie się znajdował nienaprężony sprężysty człon 90 płata bocznego. W korzystnym przykładzie wykonania wybrano klej rozciągliwy i aplikator w postaci urządzenia do rozdmuchowego nanoszenia kleju w postaci stopionej.

170 288

Jednym z takich urządzeń do rozdmuchowego nanoszenia kleju w postaci stopionej, które uznano za szczególnie nadające się do wytwarzania połączonego ciągle laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu, jest urządzenie natryskowo-rozdmuchowe do substancji stopionych. Zastosowano w nim dyszę z 20 otworkami na 2,54 cm długości w kierunku poprzecznym do maszynowego, przy czym średnica każdego otworka wynosi około 0,5 mm. Jako klej zastosowano klej topliwy, ogrzewany, korzystnie, do temperatury około 152°C i nanoszony na warstwę dolną i/lub warstwę górną z wydajnością około 1,1-1,55 miligramów na cm^z. W celu bardziej równomiernego nanoszenia nitek kleju podczas operacji jego nakładania, w dyszy klejowej znajdują się otworki pomocnicze, przez które jest wytłaczane sprężone powietrze o temperaturze około 194°C i ciśnieniu około 340 kPa.

Bliska styczność kleju topliwego z warstwą dolną 26 w okresie czasu poprzedzającym stopniowe rozciąganie gotowej części pieluchy z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu powoduje zmięknięcie warstwy dolnej 26. W przypadku niektórych materiałów, takich jak konwencjonalne polietylenowe materiały podkładkowe, zmięknięcie to uznano za korzystne z punktu widzenia minimalizacji uszkodzeń warstwy dolnej podczas procesu stopniowego rozciągania. Może to mieć istotne znaczenie w sytuacjach, w których dany materiał nadaje pielusze pewne cechy funkcjonalne (na przykład nieprzepuszczalność).

Alternatywnie, sprężysty człon 90 płata bocznego 72 i wszystkie inne elementy pieluchy 20 z częściami o zerowym naprężeniu mogą być ze sobą połączone w sposób przerywany lub ciągły za pomocą klejów przylepnych na zimno, termicznie, ciśnieniowo, za pomocą ultradźwięków, metodą dynamicznego wiązania mechanicznego lub każdym innym znanym w technice sposobem.

Sprężyste człony 90 płata bocznego 72 mogą mieć różnorodne wymiary, kształty, konfiguracje i mogą być wykonane z różnych materiałów. Na przykład, sprężyste wkładki boczne 30 mogą być wykonane z jednego lub wielu sprężystych członów powiązanych czynnościowo z każdą klapką 88, sprężyste człony 90 płata bocznego mogą mieć różne szerokości i długości lub sprężyste człony 90 mogą być stosunkowo wąskimi tasiemkami z materiału elastomerowego lub paskiem elastomerowym o większej powierzchni. Stwierdzono, że jednym ze szczególnie nadających się do wytwarzania sprężystych członów 90 płatów bocznych 72 materiałów elastomerowych (zwłaszcza w przypadku laminatów o zerowym naprężeniu) jest pianka elastomerowana o wydłużeniu do zerwania co najmniej około 400% i sile rozciągającej co najmniej około 78,7 gramów na cm szerokości próbki przy 50% wydłużeniu jej nieodkształconej długości. Do przykładów pianek elastomerowych nadających się do wytwarzania sprężystych członów płatów bocznych należą pianki z sieciowanego kauczuku naturalnego o grubości, korzystnie, około 1,3 mm i gęstości 0,214 g/cm³, lub pianki poliuretanowe o grubości około 2,0 mm i gęstości około 0,033 g/cm³. Do innych, odpowiednich do tego celu materiałów elastomerowych, przeznaczonych do wytwarzania sprężystych członów 90 płatów bocznych należą świeże kauczuki syntetyczne lub naturalne, inne pianki z kauczuków syntetycznych lub naturalnych, folie elastomerowe (włącznie z termokurczliwymi foliami elastomerowymi), elastomerowa siatka, elastomerowe tkaniny lub włókniny, kompozyty elastomerowe, takie jak elastomerowe laminaty włóknin, lub podobne.

Jak widać na fig. 1, sprężysty człon 90 płata bocznego 72 stanowi pasek materiału elastomerowego (pasek elastomerowy), który, korzystnie, biegnie przez większą część długości klapki 88 w drugim obszarze taliowym 58. Podczas produkcji pieluchy, korzystnie, pasek elastomerowy jest umieszczany w taki sposób, że stanowi nie tylko sprężysty człon 90 płata bocznego 72 jednej pieluchy, ale również pasek ustalający 50 w pierwszym obszarze taliowym 56 pieluchy sąsiedniej. Dzięki temu wyeliminowano problemy z synchronizacją mocowania sprężystych członów 90 płata bocznego 72 do pieluchy przy dużych prędkościach. Zatem, korzystnie, sprężysty człon 90 płata bocznego 72 biegnie od jednej krawędzi końcowej 64 pieluchy 20 do środka ku krawędzi nożnej 106 klapki 88. Długość i szerokość sprężystych członów 90 płata bocznego wynikają ze schematu funkcjonalnego pieluchy.

Sprężysty człon 90 płata bocznego 72 może być ułożony wzdłużnie na całej długości klapki 88, ale zaleca się, żeby był usytuowany tylko na jej części w sposób umożliwiający uformowanie

170 288 płata przedłużającego 110. Jak widać na fig. 1, płat przedłużający 110, stanowiący część sprężystego płata bocznego 72 ułożonego wzdłużnie od krawędzi podstawy 108 sprężystego członu 90 płata bocznego do krawędzi nożnej 106 klapki skrzydełkowej 88, jest również mechanicznie rozciągany co najmniej w takim stopniu, żeby był rozciągliwy (to jest materiały, z których jest wykonany płat przedłużający 110 są wstępnie odkształcane i trwale wydłużane). Ten wstępnie odkształcony płat przedłużający umożliwia tej części sprężystego płata wydłużanie (płynięcie) podczas wydłużania części sprężystego płata bocznego z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu, bez wytwarzania nadmiernych sił rozciągających w pobliżu obszarów nóg użytkownika, co mogłoby wywoływać podrażnienia skóry lub zaczerwienienie nóg. Gdyby nie było wstępnie odkształconego płata przedłużającego, to podczas wydłużania sprężystego płata bocznego 90 siły rozciągające koncentrowałyby się wzdłuż linii biegnącej przez płat przedłużający 110, co mogłoby ranić, obcierać lub drażnić skórę użytkownika. Istnieje wiele sposobów wstępnego odkształcania płata przedłużającego 110 sprężystych płatów bocznych 30, ale korzystnie, można go wstępnie odkształcać w taki sam sposób jak w przypadku mechanicznego rozciągania stosowanego do części z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu. Płat przedłużający 110 sprężystych płatów bocznych 30 można wytwarzać z różnych materiałów, ale w przedstawionym na fig. 1 przykładzie wykonaniajest on uformowany z części warstwy górnej 24 i warstwy dolnej 26, tworzących klapkę 88.

Stwierdzono, że istotne znaczenie dla analizy parametrów zarówno sprężystych wkładek bocznych 30 jak i pieluchy 20 mają parametry rozciągania, takie jak siły rozciągające, moduł wydłużenia oraz rozporządzalne rozciągnięcie (wydłużenie) oraz siły skurczu, pełzanie sprężyste, histereza sprężysta, oraz szybkość skurczu. Podczas użytkowania parametry wydłużania wpływają na odczuwanie rozciągliwości zarówno przez osobę zakładającą pieluchę jak i użytkownika. Wpływają one również na możliwość uzyskania przez osobę zakładającą pieluchę odpowiedniego naprężenia użytkowego (to jest w przypadku normalnie odczuwanego naprężenia pieluchy podczas używania, całkowita wielkość końcowego rozciągnięcia jest tą wielkością, która jest pożądana w celu uzyskania/utrzymania odpowiedniego dopasowania). Skutkiem stosunkowo wysokiego modułu wydłużenia sprężystego płata bocznego może być zaczerwienienie skóry użytkownika, natomiast stosunkowo niskiego, zwisanie/ześlizgiwanie się pieluchy. Sprężyste płaty boczne 90 o zbyt małym rozciągnięciu mogą nie osiągać odpowiednio poziomu dopasowania do ciała i mogą przyczyniać się do niewygody pieluchy dla użytkownika i trudności z jej zakładaniem. Pielucha ze sprężystymi płatami bocznymi 90 o bardzo małych siłach skurczu lub słabym pełzaniu sprężystym albo histerezą sprężystą może nie być w stanie utrzymać się w miejscu na użytkowniku i wykazywać skłonność do zwisania/ześlizgiwania się z użytkowniku, co wywołuje nieodpowiednie dopasowanie i utrzymywanie zgromadzonych wydzielin.

W przypadku sprężystych wkładek bocznych 30 według wynalazku stwierdzono, że takie charakterystyki wydłużenia w postaci siły rozciągającej i modułu wydłużenia są, korzystnie, w określonych przedziałach wartości. Korzystnie, siła rozciągająca jest większa lub równa około 250 gramów siły. Korzystnie, takie siły rozciągające powinny powstawać przy wydłużeniach od około 6,25 mm do około 31,25 mm. W korzystnych przykładach wykonania, przeznaczonych do stosowania w pieluchach o średnich i dużych rozmiarach, korzystnie, siła rozciągająca sprężystych płatów bocznych wynosi od około 2,50 N do około 5,00 N przy wydłużeniu od około 6,25 mm do około 18,75 mm.

Możliwe do uzyskania rozciągnięcie jest miernikiem maksymalnej ilości materiału w sprężystych płatach bocznych, umożliwiającego rozciągnięcie odwracalne w celu dopasowania się do ciała użytkownika podczas noszenia pieluchy. A zatem wielkość tego rozciągnięcia odnosi się do maksymalnej wielkości wydłużenia, jaką dysponuje osoba zakładająca pieluchę w celu jej dopasowania do ciała użytkownika; a ponadto, do maksymalnej wielkości odzyskiwalnego wydłużeniajakie może mieć pielucha, żeby dopasowała się do ciała użytkownika. Rozciągnięcie to jest obliczane z następującego równania: ((długość po rozciągnięciu - długość pierwotna) długość pierwotna) x 100. Minimalna wielkość możliwego do uzyskania rozciągnięcia wymagana do nałożenia pieluchy ze sprężystymi płatami bocznymi jest równa, korzystnie, 35% rozciągnięcia w przypadku pieluch średnich rozmiarów (dzieci o wadze zazwyczaj od około 5,5

170 288 do około 11,3 kg) i co najmniej około 50% rozciągnięcia w przypadku pieluch dużych rozmiarów (dzieci o wadze zazwyczaj od około 9 do około 15,7 kg).

Istotnym parametrem sprężystego płata bocznego jest wielkość podtrzymującej siły skurczu (naprężenia) wywieranej przez niego na użytkownika. Sprężysty płat boczny 90 z niewystarczającymi siłami skurczowymi może być przyczyną zsuwania się pieluchy po założeniu i napełnienu. W odróżnieniu, nadmierne siły skurczu mogą zmniejszać wygodę użytkownika i być przyczyną odgnieceń jego skóry. Siła skurczu jest mierzonajako siła najednostkę szerokości, wytwarzana w stanie spoczynkowym zespołu przy danym wydłużeniu. W przykładach wykonania według niniejszego wynalazku siła skurczu sprężystych płatów bocznych wynosi korzystnie co najmniej około 0,35 N/cm² przy 50% wydłużenia (50% wydłużenie wymaga rozciągnięcia próbki do 1,5 razajej długości pierwotnej).

Typowe materiały elastomerowe wykazują pewną pętlę histerezy siły na wykresie odkształcenie-naprężenie. To jest, dla danego wydłużenia siła (siła rozciągająca) wymagana do jednoosiowego wydłużenia materiału elastomerowego jest większa niż siła (siła skurczu) jaką wywiera materiał elastomerowy po umożliwieniu mu skurczu ze stanu po wydłużeniu. Pierwsza krzywa może być określana jako charakterystyka obciążania, natomiast druga jako charakterystyka odciążania. Obciążająca siła wydłużająca (siła wydłużająca) jest odczuwana przez osobę zakładającą pieluchę podczas rozciągania sprężystego płata bocznego w celu założenia pieluchy użytkownikowi. Użytkownik bardziej wyczuwa odciążające siły skurczu (siły skurczu) po założeniu pieluchy. W związku z tym straty histerezowe nie powinny być tak duże, żeby siła skurczu spadła do poziomu umożliwiającego zwisanie/ześlizgiwanie się pieluchy z użytkownika.

We wszystkich materiałach elastomerowych obciążonych siłami lub odkształconych następuje spadek sił z upływem czasu (to jest pełzanie sprężyste). W związku z tym pożądana jest pewność, że to zmniejszenie sił podtrzymujących pieluchę podczas noszenia nie spadnie z upływem czasu poniżej minimum zapewniającego jej stabilność. Dlatego pełzanie sprężyste powinno być utrzymywane na minimalnym poziomie. W przykładach wykonania według niniejszego wynalazku, końcowa długość materiału elastomerowego jest nie większa niż około 1,2 pierwotnej długości pod naprężeniem utrzymywanym przez 30 minut.

Siły wydłużania i rozporządzalne rozciągnięcie sprężystego paska taliowego 34 mogą być ważnymi czynnikami w ocenie parametrów technicznych zarówno sprężystego paska taliowego 34 jak i sprężystych wkładek bocznych 30. Siły rozciągania sprężystego paska taliowego 34 mogą być większe niż siły wydłużania sprężystych wkładek bocznych 30, natomiast w przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku siły wydłużania sprężystego paska taliowego 34 przy jego wydłużeniach obliczeniowych są mniejsze lub równe siłom wydłużania każdego ze sprężystych wkładek bocznych 30 przy ich wydłużeniach obliczeniowych. Sprężysty pasek taliowy 34 o mniejszych siłach wydłużania niż siły w sprężystych wkładkach bocznych 30 ułatwia ruchy brzucha nie powodując przemieszczania pieluchy na dziecku. Wyższa siła wydłużania sprężystych płatów bocznych umożliwia mniejsze zmiany wymiarowe na biodrze i podbrzuszu w celu wygodnego podtrzymania naprężonego wyrobu na użytkowniku. Konstrukcja tego typu zapewnia lepsze dopasowanie, mniejsze przecieki i większą wygodę użytkownika dzięki zmniejszeniu zwisania, luzów, rolowania i zwijania się przedniej części pieluchy i zsuwania/ześlizgiwania się pieluchy lub jej rdzenia chłonnego z użytkownika podczas noszenia. Jak już wspomniano, na fig. 5 w alternatywnym przykładzie wykonania, w którym, korzystnie, w profilowanym rozciągliwym płacie brzusznym siły wydłużania są mniejsze i/lub wyższe niż w sprężystych płatach bocznych, co zapewnia poprawę omawianych powyżej parametrów technicznych.

Sprężyste wkładki boczne 30 mogą być również skonstruowane w ten sposób, że zapewniają zróżnicowaną rozciągliwość wzdłuż osi wzdłużnej podczas rozciągania w kierunku poprzecznym. W stosowanym tu znaczeniu, termin zróżnicowana rozciągliwość jest używany z myślą o materiale o nierównomiernych własnościach z punktu widzenia rozciągliwości sprężystej, mierzonych w kierunku rozciągania w różnych punktach wzdłuż osi zorientowanej prostopadle do kierunku rozciągania. Może to na przykład dotyczyć zmiennego modułu sprężystości

170 288 lub możliwego do uzyskania rozciągnięcia, albo obu tych czynników, materiału(ów) elastomerowego(ych). Korzystnie, zróżnicowana rozciągliwość jest nadawana sprężystym wkładkom bocznym 30 w taki sposób, że rozciągliwość poprzeczna zmienia się w kierunku wzdłużnym w co najmniej części sprężystego płata bocznego, mierząc od krawędzi końcowej 64 pieluchy 20 do krawędzi nożnej 106 klapki 88. Zróżnicowana rozciągliwość wzdłuż osi wzdłużnej po rozciągnięciu w kierunku poprzecznym umożliwia sprężystemu płatowi bocznemu zróżnicowane rozciąganie się i dopasowywanie do talii użytkownika podczas użytkowania, zapewniając równocześnie niezawodne zakotwiczenie wokół bioder użytkownika w taki sposób, że wspomaga podtrzymywanie dopasowania i zmniejsza przecieki w obszarze talii i nóg. Konfiguracja tego typu umożliwia większe rozszerzenie w obszarze bioder, kompensujące zmiany wymiarów ciała użytkownika w miarę jego poruszania się i zmieniania pozycji (stawania, siadania, kładzenia się). W alternatywnym przykładzie wykonania, stopień zmniejszonej rozciągliwości poprzecznej w części sprężystego płata bocznego sąsiadującej z krawędzią końcową 64 pieluchy 20 wymaga większego całkowitego wydłużenia sprężystego paska taliowego 34, powodując tym samym większe rozciągnięcia lokalne sprężystego paska taliowego 34 i bardziej podatne dopasowanie w części brzusznej.

Zróżnicowaną rozciągliwość można uzyskać na wiele różnych sposobów. Sprężyste wkładki boczne 30 mogą być zaopatrzone w różnorodne kombinowane materiały elastomerowe, mogą mieć różne konfiguracje materiałów elastomerowych, lub własności rozciągliwe materiału lub materiałów elastomerowych lub innych, w wyniku czego sprężysty płat boczny może być niejednorodny. Na przykład, zróżnicowaną rozciągliwość można uzyskać w wybranych sąsiadujących ze sobą częściach sprężystego płata bocznego stosując materiały elastomerowe o różnych siłach wydłużania lub skurczu, modułach, lub innych charakterystycznych własnościach w taki sposób, że w jednej części sprężystego płata bocznego uzyskuje się większą lub mniejszą (różną) rozciągliwość poprzeczną niż w części sąsiedniej. Materiały elastomerowe mogą również mieć różne długości, wymiary i kształty, co zapewnia zróżnicowaną rozciągliwość. Można również stosować inne, znane w technice, sposoby różnicowania własności materiałów, z których są wykonane sprężyste płaty boczne.

Szczególnie zalecanym sposobem i urządzeniem do nadawania zróżnicowanego stopnia rozciągliwości laminatowi rozciągliwemu o zerowym naprężeniu jest przepuszczanie go przez co najmniej jeden zespół zazębionych walców falistych, w którym co najmniej jeden z walców falistych ma fale o nierównomiernym profilu w miejscu lub miejscach styczności z materiałem z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu. W wyniku tego, te części materiału laminatowego, które przechodzą pomiędzy zespołem walców są rozciągane nierównomiernie. Z kolei dzięki temu powstaje laminat rozciągliwy o zerowym naprężeniu, który jest nierównomiernie sprężysty w kierunku prostopadłym do nierównomiernie wyprofilowanych fal.

Korzystnie, pielucha 20 jest zakładana użytkownikowi w ten sposób, że jeden z obszarów taliowych, korzystnie drugi obszar taliowy 58, jest umieszczany pod plecami użytkownika, po czym pozostała część pieluchy jest przeciągana pomiędzy nogami użytkownika w taki sposób, że drugi obszar taliowy, korzystnie pierwszy obszar taliowy 56, jest umieszczany z przodu użytkownika. Następnie języki 94 patek 92 są oddzielane od części abhezyjnej 95, po czym osoba zakładająca pieluchę 20 owija sprężysty płat boczny 72 wokół użytkownika trzymając cały czas za język 94. Zazwyczaj podczas tej czynności sprężysta wkładka boczna 30 jest wydłużana i naprężana w taki sposób, że dostosowuje się do wymiarów i kształtów użytkownika. Następnie pierwszy element złączny 112, klejowa warstwa mocująca 96, jest mocowany do drugiego elementu złącznego 114 członu osadczego 44, dzięki czemu powstaje zapięcie boczne. W zalecanym przykładzie wykonania według niniejszego wynalazku, po uformowaniu zapięcia bocznego następuje również automatyczne uformowanie zapięcia taliowego, to jest regulacja zapięcia taliowego. Zapięcie taliowe powstaje wskutek połączenia pierwszych elementów mocujących 46 z drugim elementem mocującym 48. Po uformowaniu zapięcia taliowego, sprężysty pasek taliowy 34 jest wstępnie naprężony, zapewniając opisane to korzyści z punktu widzenia dopasowania i utrzymywania zgromadzonych wydzielin.

170 288

Na fig. 4 przedstawiono rzut perspektywiczny pieluchy 20 według niniejszego wynalazku w takiej postaci jak wygląda na użytkowniku. Zapięcie boczne zostało uformowane poprzez połączenie pierwszego elementu złącznego 112 na języku 92 z drugim elementem złącznym 114 na członie osadczym 44. Zapięcie taliowe zostało uformowane poprzez połączenie pierwszych elementów mocujących 46 z drugimi elementami mocującymi 48. Na fig. 4 przedstawiono zwłaszcza przykład odkształcenia sprężystych wkładek bocznych 30 spowodowanego naprężeniami powstającymi w wyniku formowania zapięcia bocznego i naprężeniami powstającymi zarówno w sprężystym pasku taliowym 34 jak i sprężystej wkładce bocznej 30 w wyniku formowania zapięcia taliowego. Podczas nakładania pieluchy użytkownikowi następuje rozciągnięcie sprężystej wkładki bocznej 30. Następnie sprężysta wkładka boczna 30 kurczy się w pewnym stopniu, intensyfikując wstępne naprężenie sprężystego paska taliowego 34. Sprężysta wkładka boczna 30 zapewnia również wygodniejsze i lepiej ukształtowane dopasowanie pieluchy 20. Ponadto sprężysta wkładka boczna 30 zapewnia lepsze własności użytkowe w przypadku kiedy osoba nakładająca naciągnie jedną stronę pieluchy bardziej niż drugą, ponieważ wyrób samoczynnie dopasowuje się do ciała noszącego go dziecka.

Na fig. 5 pokazano alternatywny przykład wykonania sprężystego paska taliowego 534 według niniejszego wynalazku. Jak widać na fig. 5, sprężysty pasek taliowy 534 ma kształt głębokiego pięciokąta tworzącego rozciągliwą wstawkę na brzuchu. Dzięki takiemu kształtowi sprężysty pasek taliowy 534 może poruszać się i rozciągać wraz z brzuchem użytkownika jak również zapewnia mu zróżnicowaną rozciągliwość poprzeczną, dzięki czemu jego części sąsiadujące z krawędzią końcową 64 mają większą rozciągliwość od części sąsiednich znajdujących się dalej od krawędzi końcowej 64. W przedstawionym przykładzie wykonania, sprężysty pasek taliowy 534 jest wykonany z laminatu rozciągliwego uformowanego poprzez mechaniczne rozciąganie części warstwy dolnej 26, części warstwy górnej 24 oraz sprężystego członu 76, który połączono ze sprężystym paskiem taliowym 534, korzystnie w stanie naprężonym, chociaż może on zawierać laminat rozciągliwy o zerowym naprężeniu, w kształt odpowiadający pożądanemu kształtowi sprężystego paska taliowego 534. Sprężysty pasek taliowy 534 wykonany z laminatu rozciągliwego, korzystnie, rozciągniętego mechanicznie, wstępnie naprężonego, rozciągliwego laminatu elastomerowego, może się rozciągać daleko poza wymiary obwodu pieluchy uformowanej przez zapięcie podstawowe oraz poza pierwotne wymiary krawędzi końcowej 64, a więc poza wymiary samej pieluchy w stanie rozłożonym napłasko. W sprężystym pasku taliowym 534 usunięto część warstwy dolnej 26 w sąsiedztwie krawędzi końcowej 64 pieluchy 520, co umożliwia mu większe rozciąganie się w tym obszarze. W alternatywnym przykładzie wykonania warstwa dolna nie musi być usuwana. Jak pokazano na fig. 5 człon osadczy 544 jest dopasowany do konturów sprężystego paska taliowego 534 usztywniając sąsiednie części pieluchy 520 i jest umieszczany dalej w kierunku wzdłużnym od krawędzi końcowej pieluchy 520, żeby nie ograniczać rozciągliwości sprężystego paska taliowego 534 i umożliwiać zapinanie podstawowego zespołu łączącego 38 w niższym położeniu. Języki są również odpowiednio umieszczone dalej od krawędzi końcowej w drugim obszarze taliowym. Krawędź taliowa 83 rdzenia absorpcyjnego 28 jest równoległa do krawędzi końcowej 64 pieluchy 520 (linia prosta) i korzystnie jest umieszczona wzdłużnie na odległość dalszą od krawędzi końcowej 64 zapewniając szerszą rozciągliwą wstawkę. Pierwsze elementy mocujące 46 są dłuższe w kierunku wzdłużnym ze względu na zalecany kształt sprężystego paska taliowego 534, ze względu na pożądane wstępne naprężenie większego obszaru sprężystego paska taliowego 534 oraz ze względu na zalecane niższe zamocowanie podstawowego zespołu łączącego 38. Pasek ustalający 50 jest szerszy w kierunku poprzecznym w takim stopniu, że styka się z krawędzią boczną sprężystego członu 76 lub wybiega poza nią dzięki czemu pierwsze płaty boczne 70 uzyskują dodatkową sztywność zmniejszającą ich tendencję do składania się na fałdach pomiędzy sprężystym członem 76 a paskiem ustalającym 50.

Na fig. 6 przedstawiono alternatywny przykład wykonania sprężystego paska taliowego 534 pokazanego na fig. 5. Jak widać na fig. 6, krawędź taliowa 783 rdzenia absorpcyjnego 28 ma kształt łuku. Krawędź taliowa783 rdzenia absorpcyjnego 28 w kształcie łuku jest zaopatrzona w występy 600 wystające ku górze poza sprężysty pasek taliowy 534 do połączenia się z częścią

170 288 sprężystego paska taliowego 534 i w celu dalszego usztywnienia obszarów sąsiadujących ze sprężystym paskiem taliowym 534 oraz zapewnienia dodatkowego utrzymywania zgromadzonych wydzielin.

Na fig. 7 przedstawiono kolejny alternatywny przykład wykonania według niniejszego wynalazku, w którym taliowy zespół zapinający 740 składa się z pierwszego elementu mocującego 746, stanowiącego integralną część warstwy dolnej 26 i pary drugich elementów mocujących 748, składających się z oddzielnych pasków z haczykowego materiału łączącego połączonego z warstwą górną 24. W pokazanym na fig. 7 przykładzie wykonania, korzystnie, warstwa dolna 26 jest wykonana z laminatu folii polietylenowej 701 z warstwą włókniny 702. Korzystnie, folia polietylenowa 701 znajduje się w sąsiedztwie zwróconej ku odzieży powierzchni 100 rdzenia chłonnego 28 (to jest pomiędzy rdzeniem chłonnym 28 a warstwą włókninową 702), wskutek czego warstwa włókninowa 702 stanowi część zewnętrznej powierzchni 52 pieluchy 720. Ta włókninowa warstwa 702 warstwy dolnej 26 działa jako pierwszy element mocujący 746 współpracujący z haczykowym materiałem łączącym drugich elementów mocujących 748. Drugie elementy mocujące 748 są podobne do pierwszych elementów mocujących opisanych w odniesieniu do fig. 1. Drugie elementy mocujące 748 są usytuowane w taki sposób, że znajdują się w kierunku wzdłużnym na wysokości sprężystego paska taliowego 34 w pierwszym obszarze taliowym 56. Ponadto, korzystnie, drugie elementy mocujące 748 są umieszczone pomiędzy krawędzią wzdłużną 62 pieluchy 720 a sprężystymi członami 90 płata bocznego w klapkach 88, dzięki czemu rozciągliwość sprężystych wkładek bocznych 30 nie jest ograniczona.

Pokazany na fig. 7 przykład wykonania pieluchy zapewnia pełne wykorzystanie sprężystych wkładek bocznych 30. Ustalanie położenia drugich elementów mocujących 748 zapewnia, że sprężyste wkładki boczne 30 mają możliwość rozciągania się do pełnego wstępnego rozciągnięcia sprężystego paska taliowego 34.

Inną zaletą takiego przykładu wykonania jest usprawnienie nakładania pieluchy. Rozwiązanie to umożliwia użytkownikowi połączenie patki 92 drugiego elementu mocującego 748 z haczykowym materiałem łączącym z dowolnym miejscem członu osadczego 44, sprzężonym z pierwszym elementem mocującym 746, bez konieczności ściśle określonego poprzecznego rozstawiania stref kotwiczenia.

170 288

Fig. 3

170 288

Fig. 4

170 288

Fig. 6 '82

52170 288

¹⁷⁰288

'*§•8

170 288

Fig. 8A

170 288

844

Fig. 8B ^1?°288

170 288

Fig. 9A

170 288

36,40,46 •114,116

36,40,42

Fig.1

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz Cena 6,00 zł

Claims (15)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Wyrób chłonny z paskiem mocującym w talii, zwłaszcza jednolity wyrób chłonny jednorazowego użytku, posiadający krawędzie wzdłużne i krawędzie końcowe, składający się z pierwszego obszaru taliowego i, znajdującego się po jego przeciwległej stronie, drugiego obszaru taliowego, mających powierzchnie zewnętrzną i wewnętrzną, przy czym pierwszy obszar taliowy i drugi obszar taliowy zawierają korpus chłonny mający połączone ze sobą górną warstwę i dolną warstwę oraz rdzeń absorpcyjny umieszczony pomiędzy nimi i posiadający krawędzie boczne i krawędzie taliowe, a na zewnątrz wzdłuż części krawędzi taliowej rdzenia absorpcyjnego, w pierwszym obszarze taliowym jest dołączony sprężysty pasek taliowy, sprężyście rozciągliwy co najmniej w kierunku poprzecznym, znamienny tym, że korpus chłonny (22) połączony jest z dwufunkcyjnym układem mocującym (36), który zawiera podstawowy zespół łączący (38) do utrzymywania pierwszego obszaru taliowego (56) i drugiego obszaru taliowego (58) w stanie założonym na zakładkę oraz, przesunięty wzdłużnie względem podstawowego zespołu łączącego (38), taliowy zespół zapinający (40) do regulowanego zapięcia taliowego, przy czym podstawowy zespół łączący (38) zawiera człon mocujący (42) usytuowany w sąsiedztwie każdej z krawędzi wzdłużnych (62) w drugim obszarze taliowym (58) oraz co najmniej jeden dopasowany do niego człon osadczy (44) usytuowany w pierwszym obszarze taliowym (56), natomiast taliowy zespół zapinający (40) zawiera co najmniej jeden pierwszy element mocujący (46) usytuowany w pierwszym obszarze taliowym (56) i umieszczony w jednej linii ze sprężystym paskiem taliowym (34, 534) oraz zawiera co najmniej jeden, dopasowany do pierwszego elementu mocującego (46) i łączony z nim drugi element mocujący (48) usytuowany w drugim obszarze taliowym (58), przy czym, przy założeniu na zakładkę pierwszego obszaru taliowego (56) i drugiego obszaru taliowego (58), pierwszy element mocujący (46) i drugi element mocujący (48) tworzą co najmniej dwie strefy kotwiczenia usytuowane wzdłużnie w jednej linii ze sprężystym paskiem taliowym (34, 534).
2. 2. Wyrób chłonny według zastrz. 1, znamienny tym, że para pierwszych elementów mocujących (46) taliowego zespołu zapinającego (40) jest połączona z warstwą dolną (26) w pierwszym obszarze taliowym (56), przy czym pierwsze elementy mocujące (46) są ułożone w kierunku wzdłużnym na jednej wysokości ze sprężystym paskiem taliowym (34, 534), korzystnie, w odległości co najmniej około 25 mm od siebie w kierunku poprzecznym, i zawierają pierwszy mechaniczny element złączny (112) składający się z haczykowego materiału łączącego lub z pętelkowego materiału łączącego, a co najmniej jeden drugi element mocujący (48) zawiera drugi mechaniczny element złączny (114) składający się z pętelkowego materiału łączącego lub z haczykowego materiału łączącego, przystosowany do łączenia z pierwszym mechanicznym elementem złącznym (112) przy zachodzeniu na zakładkę drugiego obszaru taliowego (58) na pierwszy obszar taliowy (56).
3. 3. Wyrób chłonny według zastrz. 2, znamienny tym, że pętelkowy materiał łączący drugiego elementu mocującego (48) stanowi część warstwy górnej (24), a haczykowy materiał łączący pierwszego elementu mocującego (46) zawiera zespół występów (120) z elementami łączącymi skierowanymi do wewnątrz ku osi wzdłużnej (67) korpusu chłonnego (22).
4. 4. Wyrób chłonny według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy człon mocujący (42) zawiera patkę (92) z częścią stałą (93) połączoną z warstwą dolną (26), przy czym patka (92) ma wystający od krawędzi wzdłużnej (62) język (94) połączony z częścią stałą (93), a na języku (94) jest umieszczony pierwszy element złączny (112).
5. 5. Wyrób chłonny według zastrz. 4, znamienny tym, że pierwszy element złączny (112) patki (92) zawiera klejową warstwę mocującą (98) do przyklejania patki (92) do członu osadczego (44), a człon osadczy (44) zawiera drugi element złączny (114) stanowiący część

   170 288 warstwy dolnej (26) lub oddzielną tasiemkę wzmacniającą (116) połączoną z warstwą dolną (26).
6. 6. Wyrób chłonny według zastrz. 4, znamienny tym, że pierwszy element złączny (112) patki (92) zawiera pierwszy mechaniczny element zapinający, korzystnie haczykowy materiał łączący, a człon osadczy (44) zawiera drugi element złączny (114) zawierający drugi mechaniczny element zapinający, korzystnie, pętelkowy materiał łączący, łączony z pierwszym mechanicznym elementem zapinającym.
7. 7. Wyrób chłonny według zastrz. 2, znamienny tym, że drugi obszar taliowy (58) zawiera sprężyste wkładki boczne (30) usytuowane na zewnątrz w kierunku poprzecznym od krawędzi bocznych (82) rdzenia absorpcyjnego (28) i wzdłuż ich części, przy czym każda ze sprężystych wkładek bocznych (30) jest sprężyście rozciągliwa co najmniej w kierunku poprzecznym.
8. 8. Wyrób chłonny według zastrz. 7, znamienny tym, że każda sprężysta wkładka boczna (30) zawiera klapkę (88) wystającą na zewnątrz od krawędzi bocznej (82) rdzenia absorpcyjnego (28) i wzdłuż jej części, w drugim obszarze taliowym (58) i sprężysty człon (90) umieszczony w płacie bocznym (72), korzystnie z laminatu rozciągliwego o zerowym naprężeniu i przymocowany do klapki (88) a także przedłużający płat (108) usytuowany w pobliżu krawędzi nożnej (106), przy czym sprężysty człon (90) ma długość mniejszą od długości klapki (88) i jest ułożony od krawędzi końcowej (64) wyrobu chłonnego (20) wzdłużnie do środka, a przedłużający płat (108) jest utworzony przez warstwę górną (24) i warstwę dolną (26) sprężystej wkładki bocznej (30), trwale rozciągnięte w pobliżu krawędzi nożnej (106).
9. 9. Wyrób chłonny według zastrz. 7, znamienny tym, że każda sprężysta wkładka boczna (30) zawiera klapkę (88) i sprężysty człon (90) zamocowany w stanie sprężystego skurczu pomiędzy warstwą górną (24) a warstwą dolną (26).
10. 10. Wyrób chłonny według zastrz. 7, znamienny tym, że każdą sprężystą wkładkę boczną (30) stanowi oddzielny człon połączony z korpusem chłonnym (22).
11. 11. Wyrób chłonny według zastrz. 8, albo 9, albo 10, znamienny tym, że każda sprężysta wkładka boczna (30) ma zróżnicowaną rozciągliwość wzdłuż osi wzdłużnej (67) przy rozciąganiu w kierunku poprzecznym, przy czym korzystnie rozciągliwość poprzeczna części sprężystej wkładki bocznej (30) sąsiadującej z krawędzią końcową (64) wyrobu chłonnego (20) jest mniejsza niż rozciągliwość poprzeczna części sprężystej wkładki bocznej (30) ułożonej wewnętrznie w kierunku wzdłużnym względem krawędzi końcowej (64).
12. 12. Wyrób chłonny według zastrz. 2, znamienny tym, że sprężysty pasek taliowy (34, 534) zawiera część warstwy górnej (24), część warstwy dolnej (26) oraz sprężysty człon (76), korzystnie z termokurczliwego materiału sprężystego, pianki elastomerowej lub elastomerowego laminatu rozciągliwego, usytuowany pomiędzy warstwą górną (24) a warstwą dolną (26).
13. 13. Wyrób chłonny według zastrz. 12, znamienny tym, że część warstwy dolnej (26) tworzącej sprężysty pasek taliowy (534) ma środkowe wycięcie.
14. 14. Wyrób chłonny według zastrz. 2, znamienny tym, że pod co najmniej jednym z pierwszych elementów mocujących (46), w obrębie strefy kotwiczenia, jest umieszczony co najmniej jeden pasek ustalający (50) do ustalania położenia pierwszych elementów mocujących (46), przy czym korzystnie każdy pasek ustalający (50) i każda ze sprężystych wkładek bocznych (30) jest z pianki elastomerowej.
15. 15. Wyrób chłonny z paskiem mocującym w talii, zwłaszcza jednolity wyrób chłonny jednorazowego użytku, posiadający krawędzie wzdłużne i krawędzie końcowe, składający się z pierwszego obszaru taliowego i, znajdującego się po jego przeciwległej stronie, drugiego obszaru taliowego, mających powierzchnie zewnętrzną i wewnętrzną, przy czym pierwszy obszar taliowy 1 drugi obszar taliowy zawierają korpus mający połączone ze sobą górną warstwę i dolną warstwę oraz rdzeń absorpcyjny umieszczony pomiędzy nimi i posiadający krawędzie boczne i krawędzie taliowe, a na zewnątrz wzdłuż części krawędzi taliowej rdzenia absorpcyjnego, w pierwszym obszarze taliowym jest dołączony sprężysty pasek taliowy, sprężyście rozciągliwy co najmniej w kierunku poprzecznym, znamienny tym, że korpus chłonny (22) połączony jest z dwufunkcyjnym układem mocującym (36), który zawiera podstawowy zespół łączący (38) do utrzymywania pierwszego obszaru taliowego (56) i drugiego obszaru taliowego (58) w stanie założonym

    170 288 na zakładkę oraz taliowy zespół zapinający (40) do regulowanego zapięcia taliowego, przy czym podstawowy zespół łączący (38) zawiera klapkę (92) zamocowaną w sąsiedztwie każdej z krawędzi wzdłużnych (82) rdzenia absorpcyjnego (28) w drugim obszarze taliowym (58) i posiadającą pierwszy element złączny (112) oraz zawiera co najmniej jeden dopasowany do niej człon osadczy (44) usytuowany w pierwszym obszarze taliowym (56) i posiadający drugi element złączny (114), natomiast taliowy zespół zapinający (40) zawiera co najmniej parę pierwszych elementów mocujących (46) usytuowanych w pierwszym obszarze taliowym (56) i umieszczonych w jednej linii ze sprężystym paskiem taliowym (34, 534) oraz zawiera co najmniej jeden, dopasowany do pierwszego elementu mocującego (46) i łączony z nim drugi element mocujący (48) usytuowany w drugim obszarze taliowym (58), przy czym, przy założeniu na zakładkę pierwszego obszaru taliowego (56) i drugiego obszaru taliowego (58), drugi element mocujący (48) jest połączony z pierwszym elementem mocującym (46).