PL170056B1 - Balkon PL - Google Patents

Abstract

1. Balkon z konstrukcja nosna, której wsporniki zmocowane sa na stale co najmniej w jednym miejscu z belkami w stropie mie- dzypietrowym, z plytowa podloga, ulozona na konstrukcji nosnej i z okladzina od spodu z aluminiowej blachy profilowej, znamien- ny tym, ze ma wspornik (10) ramowy, ob- ramujacy cala podloge, wykonany z ksztal- townika aluminiowego, majacego szereg prostokatnych, zamknietych kanalów (11, 12,13,14,15), oraz podloge 7 , plytowa posa- dzka (50) ulozona na aluminiowych ksztal- townikach (35) korytkowych, zestawionych równolegle, jeden przy drugim i polaczonych miedzy soba. F ig . 3 PL

Description

Przedmiotem wynalazkujest balkon z konstrukcją nośną, mającą wsporniki zmocowane na stałe co najmniej w jednym miejscu z belkami stropu międzypiętrowego, z płytową podłogą, ułożoną na wymienionej konstrukcji nośnej i z aluminiową okładziną od spodu.

Z niemieckiego zgłoszenia patentowego nr DE-OS 39 33 594 znany jest balkon tego rodzaju, który nadaje się do zabudowania zarówno w nowych budynkach, jak też w remontowanych starych budynkach. W konstrukcjach takich znanych balkonów stosuje się dwa równoległe, rozstawione względem siebie w płaszczyźnie balkonu wsporniki mocujące z dwuteowego

170 056 kształtownika stalowego. Podłogę balkonu tworzy płyta blaszana w kształcie wanny, wylana betonem, z wierzchnią warstwą ceramiczną, ułożona na wspornikach z kształtowników dwuteowych. Balkon jest obłożony od spodu giętymi profilami z blachy, ułożonymi podłużnie lub poprzecznie do niego. Wsporniki z dwuteowego kształtownika mogą być zamocowane prosto padle do ściany budynku, przytwierdzone jednym końcem do płyty czołowej, przymocowanej do ściany za pomocą kotew stalowych w kształcie litery U, zalanych w stropie międzypiętrowym. Taki znany balkon, złożony z prostych elementów budowlanych, umożliwia już częściową prefabrykację, ale nakład pracy przy jego montażu na budowie jest jednak nadal stosunkowo duży.

Celem wynalazku jest stworzenie balkonu o wymienionych cechach, którego montaż na budowie wymagałby znacznie mniejszego nakładu pracy, co w rezultacie pozwoliłoby na istotne zmniejszenie jego kosztu.

Cel ten osiągnięto, według wynalazku, dzięki temu, że cała nośna konstrukcja balkonu wykonana jest z aluminium, a mianowicie składa się ze wspornika ramowego w postaci aluminiowego obramowania całej podłogi balkonu, korzystnie złożonego z kilku przylegających do siebie odcinków kształtowników, które połączone są ze sobą w obszarze naroży balkonów. Równolegle obok siebie połączone wzajemnie kształtowniki korytkowe, również z aluminium, najlepiej ułożone są na poziomych żebrach przylgowych, uformowanych w dolnej części kształtowników wspornika, po wewnętrznej jego stronie. Na tych to kształtownikach korytkowych ułożone są płyty podłogi balkonu.

Korzystne dodatkowe kształtowniki łączące, o przekroju w przybliżeniu grzebieniowym, które zahaczają o dwa sąsiednie kształtowniki korytkowe podłogi mocując je ze sobą. Łącznie kilku zestawionych ze sobą, ściętych ukośnie na końcach, odcinków kształtownika wspornika ramowego jest wykonane przy użyciu zagiętych złączy kątowych, wsadzonych do prostokątnych kanałów łączonych odcinków kształtownika.

Kształtownik wspornika ma ponadto utworzone kanały prostokątne, przez które przechodzą śruby mocujące do zmocowania wspornika ramowego balkonu z zakotwionymi w stropie międzypiętrowym dwuteowymi belkami stalowymi. Dalej kształtownik wspornika ma w zalecanym wykonaniu dodatkowe kanały otwarte po zewnętrznej stronie, w które wsadzone są łby śrub złącznych, mocujących obejmy na słupkach przedniej podpory balkonu. W tych samych kanałach wsadzone są łby śrub do mocowania obejm na słupki balustrady balkonu.

Na poziomych żebrach przylgowych w dolnej części odcinków kształtownika wspornika po wewnętrznej jego stronie jest ułożony dodatkowy kształtownik, stanowiący podkład na końce zewnętrznych kształtowników korytkowych podłogi od strony wspornika tak, że spodnia wykładzina balkonu jest nieco nachylona. Balkon jest dzięki temu nachylony od tylnej do przedniej strony, by wody opadowe mogły łatwo spłynąć.

Odcinki kształtownika wspornika ramowego są tak ukształtowane, że konstrukcja balkonu dostosowana jest do maksymalnego obciążenia ruchowego 500 kg/m kw. W przypadku balkonów o przedłużonej szerokości i głębokości są osadzone w przewidzianych w tym celu prostokątnych kanałach w kształtowniku wspornika, odpowiednie pręty stalowe dla wzmocnienia całej konstrukcji.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok balkonu, według wynalazku, na tle elewacji budynku; fig. 2 - widok balkonu z fig. 1 w planie, fig. 3 - przekrój pionowy przez część balkonu w obszarze przyległym do ściany po linii III-III na fig. 2, fig. 3a - przekrój pionowy przez wspornik kształtowy, według wynalazku, fig. 4 - przekrój pionowy przez część balkonu po linii IV-IV na fig. 2, fig. 5 - przekrój poziomy przez fragment balkonu po linii V-V na fig. 3, fig. 6 - widok szczegółu A mocowania słupka balustrady, fig. 7 - przekrój po linii VII-VII na fig. 6, fig. 8 - widok szczegółu B mocowania podpory balkonu, fig. 9 - przekrój po linii IX-IX na fig. 8, fig. 10 - powiększony fragment przekroju pionowego przez profilowy kanał kształtownika według wynalazku, fig. 11 - rzut poziomy balkonu w wariantowym rozwiązaniu, według wynalazku.

Nafig. 1 i 2 pokazano balkon 1 w jednym z przykładów wykonania przedmiotu wynalazku w widoku z przodu i w planie. Balkon 1 ma platformę, przystosowaną do przebywania ludzi, z posadzką 50 z płytek betonowych o obrobionej powierzchni. Balkon 1 zaopatrzony jest w

170 056 otaczającą go wokoło balustradę ze słupkami 51 przytwierdzonymi za pomocą obejm 52 do otaczającego balkon wspornika 10 kształtownikowego, utrzymującego całą platformę. Wspornik 10 składa się z uciętych ukośnie i połączonych ze sobą odcinków kształtownikowych i tak z odcinka 10a frontowego, z przylegających do niego pod kątem 135° bocznych odcinków 10b, 10d i z przylegających z kolei do tych ostatnich pod kątem w przybliżeniu 135° innych bocznych odcinków 10c, 10e oraz z tylnego odcinka 10f od strony ściany. Wszystkie te odcinki kształtownikowe, składające się na otaczający balkon wspornik, połączone są ze sobą za pomocą złączy kątowych, jakie nie są wprawdzie pokazane na fig. fig. 1 i 2, ale są dalej szczegółowo opisane. Odcinki kształtownikowe, z jakich utworzony jest wspornik 10, wykonane są z kształtownika mającego otwarte po bokach kanały 17, w których mieszczą się łby śrub od obejm 52 mocujących słupki 51 balustrady. Mogą być też umieszczone w nich zaciski 58a do mocowania słupków 57 przedniej podpory balkonu. Balkon, według wynalazku, w przykładowym wykonaniu, pokazanym na fig. fig. 1 i 2, ma platformę sześciokątną w planie.

Na fig. 3a widoczny jest przekrój pionowy kształtownika, z jakiego wykonany jest ramowy wspornik 10 balkonu. Profil tego wspornika tworzy górny, zamknięty kanał 11 prostokątny, wydzielony przez pionową lewą ściankę 29 boczną kształtownika, dolną poziomą ściankę 24, która stanowi jednocześnie wewnętrzną ściankę profilu, prawą pionową ściankę 31 boczną kształtownika, przedłużoną ku dołowi, oraz górną poziomą ściankę 9 boczną kształtownika. Wymieniony górny kanał 11 prostokątny przystosowany jest do umieszczenia w nim prętów 18 o przekroju prostokątnym, jeśli tylko balkon o powiększonej szerokości i głębokości wymaga ze względów statycznych wzmocnienia kształtownikowego wspornika 10.

Do prostokątnego kanału 11 przylega od dołu wąski kanał 13 prostokątny, wydzielony od góry przez poziomą wewnętrzną ściankę 24, od lewej strony - przez prostopadłą wewnętrzną ściankę 30, od prawej strony - przez prostopadłą zewnętrzną ściankę 31 kształtownika, a od spodu - przez poziomą wewnętrzną ściankę 25 profilu. Po lewej stronie kanału 13 utworzony jest otwarty z jednej strony kanał 17, który widoczny jest na fig. 1, i w którym mogą być osadzone łby śrub 53, służące różnym celem wzmacniania całej konstrukcji wsporczej. W jednym przypadku do odcinka kształtownika wspornika 10 przykręcone są, za pomocą śrub 53, obejmy 52 na słupki 51 balustrady, przy czym w kanałach 17 osadzone są łby wymienionych śrub, jak to pokazano na fig. 4. Kątownik wspornika 10 ma na wysokości łbów śrub 53 ukształtowane żebra 18a, 18b przylgowe pogrubione odpowiednio ku dołowi lub ku górze, do których dociskane są łby śrub 53. Znajdujący się obok kanał 13 prostokątny (fig. 3) służą do osadzenia złączy 62 kątowych, które łączą ze sobą poszczególne odcinki wspornika 10 kształtownikowego, co lepiej widoczne jest na przekroju poziomym na fig. 5. Pokazano zatem dwa odcinki 10f, 10c kształtownika w obszarze naroża, zestawione pod kątem 90° skośnie uciętymi końcami przy czym w prostokątne kanały 13 każdego z tych odcinków wsadzone są łączniki 62 kątowe. Mają one dwa prostopadłe do siebie ramiona lewe 62a i prawe 62b, połączone z odcinkami kształtownika za pomocą śrub 63, których łby opierają się każdorazowo na ściance kształtownika.

Na fig. 3a pod kanałem 13 na złącza kątowe znajduje się mniejszy kanał 15 prostokątny ograniczony od góry przez poziomą wewnętrzną ściankę 25, z lewej strony - przez pionową wewnętrzną ściankę 30, od dołu - przez inną poziomą ściankę 26 wewnętrzną i z prawej strony - przez zewnętrzną ściankę 31 kształtownika 10 nośnego od strony powierzchni balkonu. Z lewej strony prostokątnego kanału 15 występuje jeszcze jeden mały kanał 16 prostokątny. Pionowe ścianki 29,30, 31 kształtownika mają w obszarze kanałów 15 i 16 otwory na śruby 66 mocujące, którymi to śrubami przeprowadzonymi poziomo przez te kanały, mocuje się odcinki kształtownika wspornika 10 do wsporników 64 dwuteowych, przez dokręcenie nakrętek 67 do powierzchni 65 czołowych tych wsporników. Wymienione wsporniki 64 dwuteowe wystają nieco z betonowego stropu międzypiętrowego na wysokości zabudowanego balkonu, według wynalazku.

Pod kanałem 15 utworzony jest kanał 14 prostokątny, ograniczony od góry przez poziomą ściankę 26 wewnętrzną, od dołu - przez inną poziomą wewnętrzną ściankę 27, z lewej strony przez pionową wewnętrzną ściankę 30, a z prawej strony - przez pionową zewnętrzną ściankę 31 kształtownika. Kanał 14 odpowiada kanałowi 13 i ma podobne zastosowanie (patrz także

170 056 fig. 5) tzn. jest przystosowany do umieszczenia w nim dolnych, poziomych złączy kątowych, równoległych do górnych złączy 62 kątowych.

Po lewej stronie małego kanału 14 prostokątnego występuje otwarty z boku kanał 19, który w przekroju podłużnym jest ukształtowany podobnie do górnego kanału 17 i jest też przewidziany do umieszczenia w nim łbów śrub 53 do mocowania pionowych podpór balkonu i słupków balustrady. Podobnie jak w górnym kanale 17, w lewej ściance 29 zewnętrznej kształtownika 10 utworzone są żebra 20a, 20b przylgowe, o które opierają się częściowo łby śrub mocujących.

Pod kanałami 19, 14 występuje znów większy kanał 12 prostokątny, który wymiarami odpowiada górnemu kanałowi 11 prostokątnemu. Kanał 12 ograniczony jest od lewej strony przez pionową zewnętrzną ściankę 29 kształtownika, od dołu - przez spodnią ściankę 28 poziomą kształtownika, od góry - przez poziomą wewnętrzną ściankę 27 i z prawej strony - przez pionową zewnętrzną ściankę 31 kształtownika. Kanał 12 prostokątny służy, podobnie jak kanał 11 górny, do osadzenia w nim w razie potrzeby prętów 18 stalowych dla wzmocnienia kształtownika 10, jeśli montowany balkon ma większą długość.

Dolna ścianka 28 pozioma kształtownika przedłużona jest poza ściankę 31 pionową o poziomą ściankę 28a. Do tej ścianki 28a poziomej dołączona jest, pod kątem prostym ku górze, pionowa ścianka 32, która przedłużona jest o ściankę załamaną ku ściance 31 kształtownika tak, że tworzy się żebro 22 przylgowe do nałożenia innego kształtownika 33. Wymienione żebro 22 przylgowe nie przebiega w całości poziomo, lecz jest w części wygięte ku dołowi tak, ze ma w przekroju kształt litery U, tworząc między jej ramionami prostokątny, otwarty ku górze rowek 23. W ten otwarty ku górze rowek 23 wchodzi odpowiednio ukształtowane żebro 33a innego kształtownika 33. Dzięki temu kształtownik 33 zmocowany zostaje ze wspornikiem 10 przez zakotwienie jego żebra 33a w rowku 23. Kształtownik 33 opiera się w obszarze odcinka kształtownika wspornika 10 rozciągającego się w kierunku wzdłużnym balkonu. Kształtownik 33 stanowi tym samym podkład dla kształtowników 35 korytkowych, tworzących podłogę balkonu, co widać na fig. 4 pokazującej tylną jego część.

Pozwala to uzyskać pożądane nachylenie balkonu, np. 1 proc., od tylnej strony (ściany budynku) do przedniej jego strony. Dzięki temu nachyleniu wody opadowe mogą spływać do przedniej części balkonu. Z kanału 21 kształtownika woda może być odprowadzona na przykład przez króciec 56 odwodniający, który musi być oczywiście umieszczony w odpowiednim miejscu w ścianę 28a kształtownika wspornika 10 i dlatego zaznaczony jest na rysunku linią przerywaną (fig 3).

Szczegółowy opis kształtownika 35 korytkowego zostanie przedstawiony na podstawie fig. 4, na której widać kształtownik 35 przymocowany do wspornika 10 ramowego w przekroju pionowym. Do tego wspornika 10 przymocowane są za pomocą śrub 53 mocujących, z łbami umieszczonymi w kanałach 17 i 19, obejmy 52 utrzymując słupki 51 balustrady. Kształtowniki korytkowe, tworzące podłogę balkonu, rozciągają się na całą jego głębokość, przy czym są nieco nachylone na zewnątrz. Wymienione kształtowniki 35 korytkowe mają dolną ściankę 36 poziomą, oraz utworzone po obu stronach kształtownika 35 prostokątne kanały 37 i 38 ograniczające, jakie rozciągają się ku górze. Boczne ich ścianki 39 wewnętrzne są wzmocnione przez żebra 46a, 46b przebiegające ukośnie od połowy tych ścianek 39 pionowych do spodniej ścianki kształtownika 35. Odcinki kształtownika 35 korytkowego są ułożone równolegle obok siebie. Przy czym każde sąsiednie odcinki sąu góry połączone kształtownikiem 40 łączącym je nakształt klamry, obchwytując za każdym razem prawy kanał 38 jednego kształtownika korytkowego i lewy kanał 37’ następnego kształtownika korytkowego. Kształtownik 40 łączący ma przekrój w kształcie grzebienia, przy czym jego boczne, pionowe, zewnętrzne żebra wchodzą w połączenie ustalające ze ściankami 39 wewnętrznymi kształtowników korytkowych. Kształtownik 40 łączący jest kilkakrotnie wygięty ku dołowi stosownie do kształtu górnej części kanałów 39 i 37’ sąsiednich kształtowników. W obszarze 42 między oboma kanałami 39 i 37’ kształtowników korytkowych mieści się żebro 48 teowe kształtownika 40 łączącego. Wygięte części 47a i 47b kształtownika 40 łączącego są ściśle dopasowane do wgłębionych części 43 górnych ścianek 41 kanałów 38 i 37’. W ten sposób tworzy się połączenie formowe między kształtownikiem 40 łączącym i dwoma kanałami sąsiednich kształtowników 35 korytkowych. Na kształtownikach 40 łączących ułożona jest warstwa 49 elastyczna jako podkład posadzki 50 podłogi balkonu.

170 056

Kształtowniki 35 korytkowe mają poza tym utworzone, po zewnętrznej stronie przy kanałach 38, krótkie żebra 44 kątowe skierowane ku górze, a po drugiej stronie, przy kanałach 37 i 37’, krótkie żebra45 kątowe skierowane ku dołowi. Żebra44 i 45 kątowe zazębiają się tak, że tworząc dolne ria sąsiednich kształtowników korytkowych unieruchamiają je jemnie.

Słupki 57 przedniej podpory balkonu są pokazane dokładniej na fig. fig. 8 i 9. Słupki 57 te uchwycone są w obejmach 58a, 58b, przez które na wskroś przetknięte są śruby 59 mocujące, których łby umieszczone są w kanałach 17 i 19 kształtownika wspornika 10 ramowego.Do montażu całej obejmy służą nakrętki 60 założone na śruby 59 mocujące. Do mocowania natomiast obejmy 58a, 58b ze słupkami 57 podpory zastosowano dodatkowo przeciwnakrętki 61a, 61b, które mieszczą się w rowkach wewnątrz obejmy, a są nakręcone na trzonach tychże śrub 59 mocujących.

Jak widać na fig. 10, kanały 17,18 kształtownika wspornika 10 mogą być w razie potrzeby ze względów optycznych zakryte przez kształtkę 34 osłaniającą, zaopatrzoną w języczki 34a, 34b mocujące, dostosowane do zazębiania się za żebra 20a, 20b przylgowe kształtownika wspornika 10.

Fig. 11 przedstawia balkon w wariantowym rozwiązaniu, według wynalazku, w którym również zastosowano ramowy wspornik 10 według wynalazku, złożony z kształtowników. Balkon ma tu jednak obrys prostokątny w planie taki, że odcinki kształtownika, z jakiego wykonany jest wspornik 10, przycięte ukośnie na końcach, stykają się ze sobą w narożach balkonu pod kątem prostym. Do łączenia tych odcinków kształtownika służą te same, opisane wyżej złącza 62 kątowe. Również w pozostałych szczegółach budowy balkon w tym rozwiązaniu odpowiada w ogólności konstrukcji balkonu w obysie sześciokątnym, pokazanego na fig. 2 z tym, że słupki przedniej podpory balkonu mają przekrój prostokątny.

170 056

Fig.11

57α

170 056

Fig. 10

170 056

Fig.9

170 056

Fig. 6 ♦

VII

~i i

VII

T-t

-i---1‘7

Fig.7 vit-vn

170 056

Fig. 5

V-V

10 f

170 056 ’ '&! J

Osi

LD

170 056

Fig. 3α

170 056 ^Fig·³ Ul - Iff

/

170 056

Fig.2

170 056

Fig 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 4,00 zł

Claims (10)

Zastrzeżenia patentowe

1. Balkon z konstrukcją nośną, której wsporniki zmocowane są na stałe co najmniej w jednym miejscu z belkami w stropie międzypiętrowym, z płytową podłogą, ułożoną na konstrukcji nośnej i z okładziną od spodu z aluminiowej blachy profilowej, znamienny tym, że ma wspornik (10) ramowy, obramujący całą podłogę, wykonany z kształtownika aluminiowego, mającego szereg prostokątnych, zamkniętych kanałów (11, 12, 13, 14, 15), oraz podłogę z płytową posadzką (50) ułożoną na aluminiowych kształtownikach (35) korytkowych, zestawionych równolegle, jeden przy drugim i połączonych między sobą.

2. Balkon według zastrz. 1, znamienny tym, że wspornik (10) ramowy składa się z kilku odcinków (lOa, lOb, lOc, lOd, lOe) kształtownika, zestawionych ze sobą przyciętymi na ukos końcami, połączonych za pomocą wygiętych łączników (62) kątowych, osadzonych w prostokątnych kanałach (13,14) odcinków kształtownika wspornika (10).

3. Balkon według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze wspornik ramowy przyśrubowany jest do zakotwionych w stropie międzypiętrowym belek (64) dwuteowych za pomocą śrub (66) mocujących, przetkniętych przez prostokątne kanały (15, 16) w kształtowniku wspornika zaopatrzonych w nakrętki (67).

4. Balkon według zastrz. 3, znamienny tym, że kształtownik wspornika (10) ramowego ma utworzone otwarte na zewnątrz kanały (17,19), w których osadzone są łby śrub mocujących obejmy (52) na słupkach (51) balustrady balkonu.

5. Balkon według zastrz. 4, znamienny tym, że w wymienionych, otwartych na zewnątrz kanałach (17,19) umieszczone są łby śrub mocujących obejmy (58a, 58b), w których osadzone są słupki (57) przedniej podpory balkonu.

6. Balkon według zastrz. 5, znamienny tym, że otwory kanałów (17, 19) zakryte są kształtką (34) osłaniającą.

7. Balkon według zastrz. 6, znamienny tym, że kształtownik wspornika (10) ramowego ma od wewnętrznej jego strony w dolnej części utworzone zasadniczo poziome żebro (22) przylgowe, na którym ułożony jest dodatkowy kształtownik (33), który stanowi podkład pod końce zewnętrznych kształtowników (35) korytkowych podłogi balkonu od strony wspornika (10), dla nachylenia podłogi balkonu.

8. Balkon według zastrz. 7, znamienny tym, że kształtowniki (35) korytkowe podłogi mają od spodu zasadniczo poziomą ściankę (36), od której po obu stronach kształtownika rozciągają się ku górze prostokątne kanały (37, 38).

9. Balkon według zastrz. 8, znamienny tym, że ma dodatkowe kształtowniki (40) łączące o grzebieniowatym przekroju, których boczne, pionowe, zewnętrzne żebra zahaczają o ścianki sąsiednich kształtowników (35) korytkowych.

10. Balkon według zastrz. 9, znamienny tym, że w górnych i/lub w dolnych kanałach (11, 12) prostokątnych kształtownika wspornika ramowego wstawione są stalowe pręty (68) dla jego wzmocnienia.