PL185435B1

PL185435B1 - Konstrukcja budynku w stanie surowym

Info

Publication number: PL185435B1
Application number: PL97327857A
Authority: PL
Inventors: Roland P. Germain
Original assignee: M I
Priority date: 1996-01-17
Filing date: 1997-01-16
Publication date: 2003-05-30
Also published as: PL327857A1; BR9707044A; FR2743588B1; MY120690A; WO1997026418A1; ZA97346B; RU2155256C2; US6192639B1; FR2743588A1; ES2137771T3; AR009451A1; ID17844A; EP0874942B1; EP0874942A1

Abstract

1 Konstrukcja budynku w stanie surowym, zwlaszcza domku jednorodzinnego, majaca ulozony na obwodzie fun- dament i sciany zewnetrzne oraz zawierajaca wiele betono- wych elementów kotwiacych o wydluzonym ksztalcie pod- trzymujacych sciany zewnetrzne budynku i ulozonych wzdluz obwodu o zamknietym konturze, przy czym te elementy kotwiace zawieraja zbrojenie kotwiace, mocowane w funda- mentach, zbrojenie poziome j metalowe prety, zawierajace pionowy czlon i zakrzywiony czlon przedluzajacy pionowy czlon, a na elementach kotwiacych sa zamocowane metalowe slupy, które sa przymocowane do górnych wolnych konców pionowych czlonów metalowych pretów, znam ienna tym , ze element kotwiacy (3, 103, 203) posiada centralny zlobek wzdluzny o osi (L) calkowicie przechodzacy przez niego, umieszczony pod scianami zewnetrznymi (4) i równolegle do tych scian zewnetrznych (4), oraz od dolu i od strony zewnetrznej budynku ograniczony sciankami elementu kotwiacego (3, 103, 203), a od góry górna scianke, przy czym zbrojenie poziome (18) elementu kotwia-cego (3, 103, 203) jest umieszczone w tym zlobku wzdluznym o osi (L) zas zbrojenie poziome (18) kazdego elementu kotwiacego (3, 103, 203) wzdluz obwodu o zamknietym zarysie jest sztywno polaczone ze zbrojeniami poziomymi (18) przylegajacych elementów kotwiacych (3, 103, 203), a w górnej sciance zlobka wzdluznego o osi (L) jest umocowany pionowy czlon co najmniej jednego preta (15), którego zagiety czlon jest umieszczony w zlobku wzdluznym o osi (L), zas wolny........................................................... PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest konstrukcja budynku w stanie surowym.

Z europejskiego opisu patentowego EP 0 107 749 znana jest konstrukcja budynku odpornego na wstrząsy sejsmiczne. Fundament budynku zawiera elementy kotwiące ułożone obok siebie w kształt prostokątnej siatki. Element kotwiący w przekroju poprzecznym, ma kształt odwróconej litery T i ramieniem poprzecznym jest umieszczony w ziemi, natomiast ramię pionowe wystaje ku górze. Na poziomej górnej powierzchni ramienia pionowego jest umieszczony zespół mocujący, który łączy pionowe słupy budynku z elementem kotwiącym. Ten zespół mocujący zawiera wiele równooddalonych od siebie prostokątnych płytek poziomych połączonych ze sobą przy brzegach dwoma równoległymi prętami. W pobliżu każdego rogu płytki poziomej jest umocowany pionowy pręt zakrzywiony na dolnym końcu i wystający ku górze drugim prostym końcem ponad górną powierzchnię płytki poziomej. Pionowe pręty zakrzywionym końcem są umocowane w ramieniu pionowym elementu kotwiącego w kształcie litery T, natomiast proste, wystające ku górze końce prętów służą do mocowania pionowych słupów budynku.

Znane konstrukcje wymagają użycia również bardzo ciężkiego sprzętu podnoszącego, co wydłużą czas trwania montażu szkieletu budynku.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji lekkiej, odpornej na wstrząsy sejsmiczne oraz prostej i szybkiej w montażu.

Konstrukcja budynków w stanie surowym, zwłaszcza domku jednorodzinnego, mająca ułożony na obwodzie fundament i ściany zewnętrzne oraz zawierająca wiele betonowych elementów kotwiących o wydłużonym kształcie podtrzymujących ściany zewnętrzne budynku i ułożonych wzdłuż obwodu o zamkniętym konturze, przy czym te elementy kotwiące zawierają zbrojenie kotwiące, mocowane w fundamentach, zbrojenie poziome i metalowe pręty, zawierające pionowy człon i zakrzywiony człon przedłużający pionowy człon, a na elementach kotwiących są zamocowane metalowe słupy, które są przymocowane do górnych wolnych końców pionowych członów metalowych prętów, według wynalazku charakteryzuje się tym, że element kotwiący posiądą centralny żłobek wzdłużny o osi L całkowicie przechodzący przez niego, umieszczony pod ścianami zewnętrznymi i równolegle do tych ścian zewnętrznych, oraz od dołu i od strony zewnętrznej budynku ograniczony ściankami elementu kotwiącego, a od góry górną ściankę, przy czym zbrojenie poziome elementu kotwiącego jest umieszczone w tym żłobku wzdłużnym o osi L zaś zbrojenia poziome każdego elementu kotwiącego wzdłuż obwodu o zamkniętym zarysie jest sztywno połączone ze zbrojeniami poziomymi przylegających elementów kotwiących, a w górnej ściance żłobka wzdłużnego o osi L jest umocowany pionowy człon co najmniej jednego pręta, którego zagięty człon jest umieszczony w żłobku wzdłużnym o osi L, zaś wolny górny koniec jest umieszczony na zewnątrz wzdłużnego żłobka o osi L i kształtuje występ powyżej górnej powierzchni języczka, przy czym zbrojenia kotwiące zawiera co najmniej jeden pręt metalowy w kształcie litery L, mający pionowy człon i poziomy człon, przy czym pionowy człon jest sprzęgnięty swoim wolnym końcem w fundamentach F a poziomy człon jest umieszczony w żłobku wzdłużnym o osi L, korzystnie powyżej zagiętych członów metalowych prętów, zaś żłobek o osi L w znany sposób jest wypełniony betonem wylanym in situ i metalowe pręty, zbrojenia kotwiące i zbrojenia poziome wtopione są w beton.

Korzystnie, zbrojenie poziome zawiera wiele poprzecznych ram i wiele poziomych metalowych prętów połączonych sztywno z ramami, przy czym ramy są umieszczone w regularnych odstępach wzdłuż poziomych prętów?.

Korzystnie, pionowy człon pręta zbrojenia kotwiącego jest ustawiony liniowo z metalowym słupem.

Korzystnie, górna ściana żłobka wzdłużnego o osi L jest ukształtowana z oddalonych od siebie języczków, i co najmniej dwa pręty są umocowane równolegle do siebie w każdym języczku.

Korzystnie, zbrojenie kotwiące zawiera dwa metalowe pręty, których pionowe człony odchodzące od fundamentów F są ułożone równolegle pomiędzy dwoma prętami tego samego języczka, a poziome człony tych dwóch metalowych prętów są zwrócone w przeciwne strony.

185 435

Korzystnie, na elemencie kotwiącym jest zamocowana płytka stopowa słupa, z której część wystaje nieco na zewnątrz i jest wpuszczona we wcięcie ustawcze usytuowane w płycie od strony wewnętrznej powierzchni.

Korzystnie, element kotwiący zawiera odsądzenie usytuowane przy jego górnej powierzchni przeciwległe do żłobka o osi L, przy czym na odsądzeniu jest umieszczona uszczelka wodoszczelna oddzielająca element kotwiący od płyty.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematyczny widok z góry szkieletu domu jednorodzinnego, fig. 2 widok schematyczny w bocznym rzucie pionowym obudowy zewnętrznej w rozwinięciu fig. 1, fig. 3 - widok perspektywiczny od strony wewnętrznej zwykłego elementu kotwiącego systemu według wynalazku, fig. 4 - widok, analogiczny jak na fig. 3, ukazujący poszczególne zbrojenia, w połączeniu z elementem kotwiącym, fig. 5 - widok, analogiczny jak na fig. 4, i ukazujący wypukły narożny element kotwiący, fig. 6 przedstawia widok z góry z fig. 5, be^z zbrojeń, fig. 7 - widok, analogiczny jak na fig. 4, i ukazujący wklęsły narożny element kotwiący, fig. 8 - przekrój poprzeczny elementu kotwiącego z fig. 3 wzdłuż osi VIII-VIII w jego finalnym stanie zamurowania, fig. 9 przedstawia widok schematyczny, analogiczny jak na fig. 8, ukazujący obudowę zewnętrzną, podtrzymywana przez słup, który jest zmontowany na elemencie kotwiącym, fig. 10 - widok częściowy i w przekroju poprzecznym z fig. 9, wzdłuż strzałki X, fig. 11 - widok szczegółu, wskazanego przez strzałkę XI na fig. 10, fig. 12 -widok częściowy i perspektywiczny z fig. 9, wzdłuż strzałki XII, fig. 13 - widok częściowy i perspektywiczny z fig. 9, wzdłuż strzałki XIII, przed zamocowaniem płyty na konstrukcji nośnej, fig. 14-16 - widoki częściowe i perspektywiczne powierzchni wewnętrznej odpowiednio płyty zwykłej, płyty wyjściowej i obramowania otworu ściennego.

Według przykładu wykonania, przedstawionego na rysunku, system stanu surowego według wynalazku zawiera szkielet zewnętrzny 1 do budowy domu jednorodzinnego.

Ten szkielet zewnętrzny 1 zawiera fundament 2, złożony z wielu betonowych elementów kotwiących 3, 103, tworzących obwód fundamentu domu, oraz cztery ściany zewnętrzne 4, złożone z ustawionych szeregów metalowych pionowych słupów 5, tworzących konstrukcję nośną oraz z wielu płyt 6 i obramowań 7 otworów ściennych, podtrzymywanych przez tę konstrukcję.

Na fig. 1 uwidocznione są również poprzeczne i podłużne belki kratowe 8 szkieletu zewnętrznego 1.

Obecnie opisane będą bardziej szczegółowo odporne na wstrząsy sejsmiczne elementy kotwiące 3 przedstawione na fig. 3 i 4.

Figury 3 i 4 uwidaczniają element kotwiący 3 mający w pionowym przekroju poprzecznym kształt kątownika. Element kotwiący 3 składa się z podłużnego poziomego cokołu 9, który jest połączony wzdłuż zewnętrznej krawędzi podłużnej z pionową ścianką 10 ustawioną pod kątem prostym względem cokołu 9.

Ściankę 10 możną odlać jako jedną całość z cokołem 9 lub też wpuścić w cokół 9.

Cokół 9 jest wyposażony w przechodzące przez niego pionowo otwory 11 przez które przechodzą zbrojenia kotwiące 12, przedstawione na fig. 4 linią przerywaną.

Pionowa ścianka 10 zawiera w górnej części swej powierzchni zewnętrznej odśrodkowe odsadzenie 13, usytuowane na całej długości elementu kotwiącego 3, w celu umożliwienia odprowadzenia kondensatu, który tworzy się u podstawy ściany domu.

Od górnej krawędzi pionowej ścianki 10 odchodzą, do wewnątrz elementu kotwiącego 3 ułożone poziomo i oddalone od siebie języczki 14 stanowiące górną ściankę żłobka wzdłużnego o osi L.

Na fig. 3 i 4 widoczne jest, że element kotwiący 3 zawiera dwa odsunięte od siebie języczki 14.

Do języczka 14 są przymocowane dwa zagięte na końcu pręty 15, przy czym pręt 15 jest do języczka 14 przymocowany przy swoim górnym końcu. Pręt 15 ma człon pionowy, którym jest przymocowany do języczka 14 i zagięty człon umieszczony w żłobku wzdłużnym o osi L..

185 435

Na fig. 3, 4 i 7 uwidoczniono linie osiowe 15a górnych końców prętów 15, przy czym górny koniec pionowego członu pręta 15 jest umieszczony na zewnątrz żłobka wzdłużnego o osi L i kształtuje występ powyżej górnej powierzchni języczka 14.,

Element kotwiący 3 na całej swojej długości ma żłobek, przedstawiony na fig. 3 za pośrednictwem jego osi L, przy czym żłobek wzdłużny o osi L jest otwarty do wewnątrz elementu kotwiącego 3 i ograniczonym górną powierzchnią cokołu 9, wewnętrzną powierzchnią ścianki 10 i dolną powierzchniąjęzyczków 14.

Zagięte na końcu pręty 15 są tak rozmieszczone, że ich swobodny odgięty koniec, przeciwległy względem ich końca górnego, jest zawieszony w żłobku o osi L.

Wcięcie pionowe 16 jest wykonane w powierzchni wewnętrznej ścianki 10 pod każdym języczkiem 14, w celu ułatwienia przepuszczenia prętów 15 i ich otulania masą betonową, wylaną in situ (fig. 8) i kształtuje płytę betonową 17.

W żłobku jest umieszczone poziome zbrojenie kotwiące, ułożone na całym obwodzie wewnętrznym fimdamentu domu, tworząc nieprzerwaną linię i łącząc ze sobą poszczególne elementy kotwiące 3.

Jak uwidoczniono na fig. 4, kotwiące zbrojenia poziome 18 składają się z jednego lub wielu prętów poziomych np. z czterech prętów poziomych, które są rozmieszczone w postaci równoległoboku, oraz z wielu metalowych poprzecznych ram 19, które są sztywno zamocowane na prętach korzystnie w równomiernych odstępach i umieszczone w żłobku.

Zbrojenia kotwiące 12 są przeznaczone do zakotwienia elementów kotwiących 3 dolnej części F fundamentu 2, przechodząc przez fundamentową stopę ciągłą lub przez blok betonowy 20.

Zbrojenie kotwiące 12 składa się z dwóch prętów, które są ułożone w przybliżeniu pionowo od fundamentów i następnie po przejściu przez cokół 9 elementu kotwiącego 3, są zagięte w przeciwnych kierunkach, w przybliżeniu poziomo na kształt litery L i umieszczone w żłobku, przechodząc nad odgiętymi końcami prętów 15.

Zatem gdy zagięte na końcu pręty 15, kotwiące zbrojenia poziome 18, z ich ramami 19 i zbrojenia kotwiące 12 są zatopione w płycie betonowej 17, wylanej in situ w żłobku, całość tworzy ścisłe połączenie, umożliwiające ciągłość i przenoszenie sił, działających na dom przy fundamentach, co pozwala mu wytrzymywać wstrząsy sejsmiczne.

Można przewidzieć - (fig. 4 i 8), aby zakrzywiony koniec każdego pręta 15 zahaczał się z jednym z prętów kotwiących zbrojeń poziomych 18.

Na fig. 5 i 6 jest przedstawiony element kotwiący 103 w postaci naroża wypukłego.

Element kotwiący 103 w postaci naroża wypukłego różni się od elementu kotwiącego 3 tym, że pionowa ścianka 110 i cokół 109 składają się z dwóch części usytuowanych względem siebie pod kątem np. pod kątem prostym.

W analogiczny sposób jak na fig. 3 pionowa ścianka 110 zawiera w górnej części swej powierzchni zewnętrznej wcięte odsądzenie 113 do odprowadzania skroplin.

Przewidziany jest tu tylko jeden otwór 111 przy wierzchołku cokołu 109, w celu przepuszczenia zbrojeń kotwiących 12 (zob. fig.5).

Zagięte na końcu pręty 15, których górny koniec i linia osiowa 15a jest widoczna na fig. 6, są tu zawieszone za pomocą języczka 114, stanowiącego szablon montażowy, aby przytrzymywać w sposób prowizoryczny pręty 15 przed wylaniem płyty betonowej 17.

Na fig. 7 przedstawiony jest jeszcze inny element kotwiący 203 o kącie wklęsłym.

Pionowa ścianka 210 i cokół. 209 składają się tu również z dwóch części, ułożonych względem siebie pod kątem np. pod kątem prostym, a także wykonany jest otwór 211 w części narożnej cokołu 209, w celu przepuszczania zbrojeń kotwiących 12.

Obrzeże do zawieszania zagiętych na końcu prętów 15 jest tu utworzone przez wystający narożny języczek 214, przez który może przechodzić np. pięć prętów 15.

Element kotwiący 103 i 203 ma żłobek ułożony poziomo na całej stronie poziomo na całej stronie wewnętrznej wzdłuż naroża.

Na fig. 8 jest widoczne, że na podłożu S jest ułożona blokada 21 na styku z obwodem wewnętrznym cokołu 9, aby powstał wewnętrzny ogranicznik obwodowy dla płyty betonowej 17.

185 435

Szczególna postać elementów kotwiących 3, 103, 203, mających na wysokości języczków 14 kształt litery L lub C umożliwia zmniejszenie ich ciężaru i wylewanie płyty betonowej 17 bez użycia deskowania oraz wykonanie tej płyty betonowej 17 z całkowicie poziomą powierzchnią górną bez stosowania osłon wykańczających.

Na fig. 8 i 9 widać jest wyraźnie, że górne końce zagiętych na końcu prętów 15 wystają nieco z górnej powierzchni języczków 14, w celu umożliwienia zamocowania metalowych słupów 5 konstrukcji nośnej.

Metalowe słupy 5 (fig. 9, 13) są zamocowane na elementach kotwiących 3 za pośrednictwem płytki stopowej 22 słupa 5, przez którą przechodzą górne końce prętów 15, przy czym płytka 22 wystaje nieco na zewnątrz pionowej ścianki 10 i jest wpuszczona we wcięcie ustawcze 23, wykonane na wewnętrznej powierzchni płyty 6, zwanej wyjściową.

To wcięcie 23 może służyć jednocześnie do szybkiego ustawiania płyt 6 oraz jako ich punkt podparcia.

Metalowe słupy 5 mają w przekroju poziomym kształt dwuteowy, a ich pas zewnętrzny 5 a, ułożony wzdłuż całej wysokości słupów 5 w płaszczyźnie, równoległej do płyt 6, służy do mocowania ich na konstrukcji nośnej.

Na fig. 10-13 widoczne jest, że samoprzylepna taśma 24 z impregnowanego tworzywa piankowego jest naklejona na całej powierzchni zewnętrznej pasa zewnętrznego 5a i jest przeznaczona do dociśnięcia, podczas zaciskania płyt 6, do metalowego słupa 5, co eliminuje powstawanie naprężeń zarysowujących w betonowych płytach 6 i zapewnia gazoszczelność na wysokości przestrzeni pośredniej 25 pomiędzy dwiema przyległymi pionowo płytami 6.

Na fig. 10-12 widoczne jest, że na powierzchni wewnętrznej płyt 6 zakotwione są tuleje 26, w które wkręcone są śruby 27, pomiędzy łbem śrub 27 i powierzchnią wewnętrzną płyt 6 są umieszczone kołnierze 28 o przekroju stopniowanym, których przeciwległe końce opierają się na wewnętrznej powierzchni pasa zewnętrznego 5a słupów 5.

Widoczne jest zatem, że przez dokręcanie śrub 27 w tulejach 26 dociska się za pośrednictwem kołnierzy 28 pas 5 a, a tym samym samoprzylepną taśmę 24, do wewnętrznej powierzchni płyt 6.

Powołując się w szczególności na fig. 12, zauważa się, że na słupie 5 można zamocować cztery płyty przy ich wzajemnie przyległych rogach, za pomocą nakładki 29, zaopatrzonej w cztery otwory 29a do przepuszczenia śrub 27, przy czym nakładka 29 jest umieszczona pomiędzy słupem 5 a płytą 6.

Na fig. 14-16 jest przedstawiona bardziej szczegółowo struktura płyt 6 i obramowań 7 otworów ściennych.

Płyty 6 są cienkimi płytami betonowymi, wzmocnionymi na ich wewnętrznej powierzchni siecią żeber 30, przecinających się wzajemnie i zbrojonych prętami metalowymi 31 ze stali, które są osadzone korzystnie wzdłuż żeber 30.

Sieć żeber 30 może zawierać żebra 30, ułożone na całym obwodzie płyty 6, a także pośrednie, ułożone pionowo na jej powierzchni wewnętrznej.

Tuleje 26 są zatopione w płytach 6 na poziomie obwodowych żeber 30, korzystnie w czterech narożach, oraz są zakotwione na zbrojeniu z pręta metalowego 31, aby wytrzymywać siłę wyrywającą podczas zaciskania płyt 6 na konstrukcji nośnej.

Widać również, że żebra 30 rozszerzają się od ich powierzchni wewnętrznej w kierunku dna 6A płyty 6 pod kątem, w celu umożliwienia rozformowywania płyt 6 podczas ich wytwarzania.

Wcięcie ustawcze 23 jest wytworzone w dolnych narożach płyty, 6 (fig. 15) na poziomie obwodowych żeber 30.

Płyty 6 zawierają prócz tego wcięcie 32, które jest wykonane na całej wysokości ich bocznych obrzeży dla uzyskania dekompresyjnej przestrzeni pośredniej 25 pomiędzy dwiema przyległymi pionowo płytami 6.

Analogicznie obramowanie 7 zawiera takie wcięcie 32 na całej wysokości bocznych krawędzi jego stojaków 36.

185 435

Wcięcie 33 i obrzeże są umieszczone na całej długości odpowiednio, jednej z krawędzi dolnych i górnych każdej płyty 6, w celu uzyskania przestrzeni, w której umieszczona jest uszczelka wodoszczelna 35 usytuowana pomiędzy dwiema przyległymi poziomo płytami 6 lub pomiędzy płytą 6 a położonym poniżej elementem kotwiącym 3 (fig. 9).

Płyta 6, przedstawioną na fig. 15, jest wyjściowa, ponieważ jest przeznaczona do umieszczenia tuż nad elementami kotwiącymi 3, natomiast płyta 6, przedstawiona na fig. 14, jest bieżącą, gdyż jest przeznaczona do umieszczenia nad wyjściowymi płytami 6.

Obramowanie 7, przedstawione na fig. 16, jest przeznaczone np. do zamocowania drzwi, okien lub ram zaszklonych.

Boczne stojaki 36 i nadproże 37 obramowania 7 ma kształt ogólny litery L, złożony z pierwszego ramienia, które jest pionowe, i dochodzi do poziomu zbioru płyt 6, oraz z drugiego ramienia, prostopadłego względem i pierwszego ramienia i przeznaczonego do wyrównania różnicy pomiędzy szerokością ściany a grubością stolarki.

Część progowa 38 obramowania 7 jest płaska i pozioma i jest przeznaczona do kompensacji różnicy pomiędzy szerokością ściany a grubością stolarki.

Na fig. 16 uwidocznione jest ponadto, że mocujące tuleje 26 są umieszczone w dwóch górnych narożach pionowego ramienia nadproża 37 i na ramionach pionowych stojaków 36.

Ogół płyt 6 i obramowań 7 stanowi obudowę zewnętrzną szkieletu i służy do utrzymywania elementów architektonicznych (nie uwidocznionych), związanych z wykończeniem elewacji, oraz zapewnia szczelność domu względem przenikania hałasów i dostateczną odporność na działanie zewnętrznych czynników klimatycznych.

Konstrukcję nośną można obudować wewnątrz płytami gipsowymi (nie uwidocznionym), przymocowanymi do słupów za pomocą łapek i szyn metalowych, oraz pokryć elementami ognioodpornymi w sposób, analogiczny do systemów tradycyjnych.

Jest zrozumiałe, że w ramach wynalazku elementy kotwiące 3, płyty 6 i obramowania 7 są modularne, mogą mieć różne rozmiary i kształty i mogą być wykonane jako monolityczne lub wieloczęściowe.

185 435

A-Afij.* FI¹} A-Ągy/jgS , arĄgy.¹

185 435

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Konstrukcja budynku w stanie surowym, zwłaszcza domku jednorodzinnego, mająca ułożony na obwodzie fundament i ściany zewnętrzne oraz zawierająca wiele betonowych elementów kotwiących o wydłużonym kształcie podtrzymujących ściany zewnętrzne budynku i ułożonych wzdłuż obwodu o zamkniętym konturze, przy czym te elementy kotwiące zawierają zbrojenie kotwiące, mocowane w fundamentach, zbrojenie poziome i metalowe pręty, zawierające pionowy człon i zakrzywiony człon przedłużający pionowy człon, a na elementach kotwiących są zamocowane metalowe słupy, które są przymocowane do górnych wolnych końców pionowych członów metalowych prętów, znamienna tym, że element kotwiący (3, 103, 203) posiada centralny żłobek wzdłużny o osi (L) całkowicie przechodzący przez niego, umieszczony pod ścianami zewnętrznymi (4) i równolegle do tych ścian zewnętrznych (4), oraz od dołu i od strony zewnętrznej budynku ograniczony ściankami elementu kotwiącego (3, 103, 203), a od góry górną ściankę, przy czym zbrojenie poziome (18) elementu kotwiącego (3,103, 203) jest umieszczone w tym żłobku wzdłużnym o osi (L) zaś zbrojenie poziome (18) każdego elementu kotwiącego (3, 103, 203) wzdłuż obwodu o zamkniętym zarysie jest sztywno połączone ze zbrojeniami poziomymi (18) przylegających elementów kotwiących (3,103, 203), a w górnej ściance żłobka wzdłużnego o osi (L) jest umocowany pionowy człon co najmniej jednego pręta (15), którego zagięty człon jest umieszczony w żłobku wzdłużnym o osi (L), zaś wolny górny koniec jest umieszczony na zewnątrz wzdłużnego żłobka o osi (L) i kształtuje występ powyżej górnej powierzchni języczka (14,114, 214), przy czym zbrojenia kotwiące (12) zawiera co najmniej jeden pręt metalowy w kształcie litery L, mający pionowy człon i poziomy człon, przy czym pionowy człon jest sprzęgnięty swoim wolnym końcem w fundamentach (F) a poziomy człon jest umieszczony w żłobku wzdłużnym o osi (L), korzystnie powyżej zagiętych członów metalowych prętów (15), zaś żłobek o osi (L) w znany sposób jest wypełniony betonem (17) wylanym in situ i metalowe pręty (15), zbrojenia kotwiące (12) i zbrojenia poziome wtopione są w beton (17).
2. Konstrukcja według zastrz. 1, znamienna tym, że zbrojenie poziome zawiera wiele poprzecznych ram (19) i wiele poziomych metalowych prętów (18) połączonych sztywno z ramami (19), przy czym ramy (19) są umieszczone w regularnych odstępach wzdłuż poziomych prętów.
3. Konstrukcja według zastrz. 1, znamienna tym, że pionowy człon pręta zbrojenia kotwiącego (12) jest ustawiony liniowo z metalowym słupem (5).
4. Konstrukcja według zastrz. 1, znamienna tym, że górna ściana żłobka wzdłużnego o osi (L) jest ukształtowana z oddalonych od siebie języczków (14, 114, 214), i co najmniej dwa pręty (15) są umocowane równolegle do siebie w każdym języczku (14,114, 214).
5. Konstrukcja według zastrz. 1 albo 4, znamienna tym, że zbrojenie kotwiące (12) zawiera dwa metalowe pręty, których pionowe człony odchodzące od fundamentów (F) są ułożone równolegle pomiędzy dwoma prętami (15) tego samego języczka (14, 114, 214), a poziome człony tych dwóch metalowych prętów (12a, 12b) są zwrócone w przeciwne strony.
6. Konstrukcja według zastrz. 1, znamienna tym, że na elemencie kotwiącym (3, 103, 203) jest zamocowana płytka stopowa (22) słupa (5), z której część wystaje nieco na zewnątrz i jest wpuszczona we wcięcie ustawcze (23) usytuowane w płycie (6) od strony wewnętrznej powierzchni.
7. Konstrukcja według zastrz. 1, znamienna tym, że element kotwiący (3, 103, 203) zawiera odsądzenie (13, 113) usytuowane przy jego górnej powierzchni przeciwległe do żłobka o osi (L), przy czym na odsądzeniu (13, 113) jest umieszczona uszczelka wodoszczelna (35) oddzielająca element kotwiący (3, 103, 203) od płyty (6).

185 435