PL165098B1 - Uklad katalityczny do polimeryzacji olefin PL - Google Patents

Uklad katalityczny do polimeryzacji olefin PL

Info

Publication number
PL165098B1
PL165098B1 PL90286997A PL28699790A PL165098B1 PL 165098 B1 PL165098 B1 PL 165098B1 PL 90286997 A PL90286997 A PL 90286997A PL 28699790 A PL28699790 A PL 28699790A PL 165098 B1 PL165098 B1 PL 165098B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
polymerization
organosilane
catalyst
tertiary
titanium
Prior art date
Application number
PL90286997A
Other languages
English (en)
Other versions
PL286997A1 (en
Inventor
Charles R Hoppin
Benjamin S Tovrog
Original Assignee
Amoco Corp
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Amoco Corp filed Critical Amoco Corp
Publication of PL286997A1 publication Critical patent/PL286997A1/xx
Publication of PL165098B1 publication Critical patent/PL165098B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C08ORGANIC MACROMOLECULAR COMPOUNDS; THEIR PREPARATION OR CHEMICAL WORKING-UP; COMPOSITIONS BASED THEREON
    • C08FMACROMOLECULAR COMPOUNDS OBTAINED BY REACTIONS ONLY INVOLVING CARBON-TO-CARBON UNSATURATED BONDS
    • C08F10/00Homopolymers and copolymers of unsaturated aliphatic hydrocarbons having only one carbon-to-carbon double bond

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Polymers & Plastics (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Transition And Organic Metals Composition Catalysts For Addition Polymerization (AREA)
  • Low-Molecular Organic Synthesis Reactions Using Catalysts (AREA)
  • Catalysts (AREA)

Abstract

1. Uklad katalityczny do polimeryzacji olefin zawierajacy staly, nierozpuszczalny w weglowodorach, osadzony na nosniku skladnik zawierajacy tytan, halogenek magnezu i donor elektronów, zwiazek alkiloglinowy i organosilan, znamienny tym, ze jako organosilan zawiera organosilan wybrany z grupy skladajacej sie z rozgalezionych C3-C1 0 -alkilo-III-rzed.- -butoksydwumetoksysilanów. PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest układ katalityczny do polimeryzacji olefin. Układ według wynalazku stosuje się do wytwarzania polimerów propylenu o poszerzonym rozkładzie masy cząsteczkowej.
Znane jest stosowanie stałych składników katalizatora do polimeryzacji olefin, opartych na metalach przejściowych obejmujących stałe składniki osadzone na tlenku metalu, halogenku lub innej soli, takie, jak szeroko opisane składniki zawierające magnez osadzone na halogenku tytanu.
Znane jest również to, że do składnika zawierającego tytan włącza się związek będący donorem elektronów. Układ do polimeryzacji olefin zawiera na ogół związek zawierający tytan, związek alkiloglinowy i związek modyfikujący będący donorem elektronów. Związek modyfikujący będący donorem elektronów stosowany w połączeniu ze związkiem alkiloglinowym i stałym związkiem zawierającym tytan różni się od donora elektronów, który można włączyć do związku zawierającego tytan. Ujawniono wiele klas donorów elektronów, które można stosować podczas polimeryzacji jako modyfikatory będące donorami elektronów.
Jedną z klas takich związków będących donorami elektronów są organosilany. Przykładowo w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 540 679 ujawniono organosilany zwłaszcza silany aromatyczne. Stosowanie organosilanów w roli modyfikatorów kokatalizatorów opisano również w opublikowanym zgłoszeniu Wielkiej Brytanii nr 2 111 066 i w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych nr 4 442 276, 4 472 524, 4 478 660, 4 522 930. Inne alifatyczne i aromatyczne silany stosowane w katalizatorach polimeryzacji ujawniono w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 420 594,4 525 555 i 4 565 798.
Chociaż znanych jest wiele modyfikatorów organosilanowych, pożądane jest wytworzenie takiego układu katalitycznego, przy zastosowaniu którego otrzymuje się polimery o specyficznych własnościach. Przykładowo, pożądane jest otrzymanie polimeru o szerszym rozkładzie
165 098 masy cząsteczkowej. Taki produkt posiada niższą lepkość stopu przy dużych szybkościach, niż polimer o węższym rozkładzie masy cząsteczkowej. Wiele spośród procesów przetwórstwa polimeru, które zachodzą przy dużych szybkościach ścinania, takich jak formowanie wtryskowe, wytwarzanie zorientowanych folii oraz włókien wiązanych termicznie przebiegałoby korzystniej w przypadku stosowania produktu o niższej lepkości w związku z wyższą wydajnością i obniżeniem kosztów energii. Otrzymanie polimerów o większej sztywności, mierzonej jako moduł zginania, jest ważne w przypadku wyrobów formowanych wtryskowo, wytłaczanych lub wytwarzanych w postaci folii, ponieważ można wytworzyć części o precyzyjnie dostosowanych wymiarach, co pozwala na mniejsze zużycie materiału przy utrzymaniu zadanych własności produktu. Również ważne jest utrzymanie wysokiej aktywności i niskich poziomów ataktyczności, mierzonych ilością substancji rozpuszczalnych w heksanie i ulegających ekstrakcji heksanem, powstających podczas polimeryzacji.
Szczególnie modyfikatory w postaci silanów alifatycznych, takie, jak stosowane w układzie według wynalazku stosuje się w katalizatorach osadzonych na nośniku nie tylko w celu osiągnięcia wysokiej wydajności i w celu wytworzenia produktów o niskiej ataktyczności, ale również w celu wytworzenia polimeru o szerszym rozkładzie masy cząsteczkowej niż w przypadku polimeru wytworzonego z zastosowaniem korzystnego silanu według opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 829 038. Dane porównawcze wykazują, że stosowanie silanu takiego, jak w układzie według wynalazku, pozwala na uzyskanie lepszych własności takich jak, poziom ataktyczności i rozkład masy cząsteczkowej oraz na uzyskanie lepszej wydajności niż w przypadku stosowania innych silanów o podobnych podstawnikach.
Układ katalityczny do polimeryzacji olefin zawiera stały, nierozpuszczalny w węglowodorach składnik zawierający magnez, tytan i donor elektronów, związek alkiloglinowy oraz organosilan wybrany z grupy rozgałęzionych C3--Cii-^H^ilo^III-r^ęd. butoksydwumetoksysilanów.
Zastosowanie alkilodwumetoksysilanów według wynalazku, które również zawierają grupę III--zęd ,-butoksy Iową, jako modyfikatorów reakcji polimeryzacji olefin, niejest oczywiste w świetle zastosowania odmiennych alkilodwualkoksysilanów. Jak przedstawiono w przykładach porównawczych zawartych w niniejszym opisie, zastosowanie silanów według wynalazku polepsza wyrównanie właściwości polimeru w porównaniu z polimerem otrzymanym za pomocą innych silanów. Nie istnieje żadna droga przewidywania efektu wynikającego ze stosowania III--^ę^d.^t)ut¢^l<^2^^il^nów według wynalazku, toteż wprowadzenie takich silanów jak w układzie katalitycznym według wynalazku jest nieoczywiste w obliczu strukturalnie podobnych ale różnych silanów.
Układ katalityczny według wynalazku zawiera osadzony na nośniku składnik zawierający tytan, związek alkiloglinowy i szczególną klasę alifatycznych organosilanów. Najbardziej przydatnymi organosilanami są rozgałęzione C3-Cio-alkilo-IlI-rzęd.- butoksydwumetoksysilany. Zazwyczaj stosuje się C3-Ce-alk i lo-III- rzęd.butoksydwumetoksysilany. Grupa ta obejmuje izobutylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan, izopropylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan, II rzęd. butylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan, III rzęd. butylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan i neopentylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan. Stosuje się również mieszaniny silanów.
Najbardziej użyteczne są według wynalazku izobutyio-III rzęd. butoksydwumetoksysilan i III rzęd. butylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan.
W innym przedstawieniu wynalazku, silany te można opisać jako związek o wzorze RSi (III rzęd. butylo) (OCH3)2, w którym R oznacza rozgałęzioną grupę alkilową o 3 do około 10 atomach węgla, taką jak grupa izopropylowa, II rzęd. butylowa, III rzęd. butylowa, neopentylowa, III rzęd. pentylowa, izopentylowa lub cykloheksylowa. Korzystniej, R oznacza rozgałęzioną grupę C3-C5 alkilową, najkorzystniej R oznacza rozgałęzioną grupę alkilową o 4 atomach węgla.
Wyrażenie rozgałęziona grupa alkilowa używane w opisach oznacza łańcuch węglowodorowy podstawiony jedną lub większą liczbą grup alkilowych. Korzystnie, łańcuch taki podstawiony jest grupą alkilową przy atomie węgla α lub β względem atomu krzemu, tak, jak w związku o wzorze przedstawionym na rysunku, w którym Ri - R5 oznaczają grupy alkilowe lub wodór.
165 098
Korzystnie, w silanie węgiel a podstawiony jest dwoma wodorami (pierwszorzędowy) lub połączony jest z co najmniej dwoma innymi atomami węgla (drugorzędowy, trzeciorzędowy). Jeżeli atom węgla α połączony jest z dwoma atomami wodoru (pierwszorzędowy), to korzystnie atom węgla β powinien być połączony z co najmniej dwoma innymi atomami węgla (drugorzędowy lub trzeciorzędowy). Korzystniej, jeżeli atom węgla β połączony jest z trzema atomami wodoru, to atom węgla α powinien być połączony z co najmniej jednym innym atomem węgla (drugorzędowy lub trzeciorzędowy). Przykładowo, jeżeli Ri i R2 oznaczają atomy wodoru, to R3 i R4 powinny stanowić grupy alkilowe takie, jak grupa metylowa, jednakże, jeśli Ri oznacza grupę alkilową, to podstawniki R3, R4 i R5 mogą oznaczać atomy wodoru. Korzystnie, silan stosowany w układzie katalitycznym według wynalazku jest III rzęd. butylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilanem, Ri i R2 oznaczają grupy metylowe, a R3, R4 i R5 oznaczają atomy wodoru.
Na ogół, polimery wytworzone z zastosowaniem układu katalitycznego według wynalazku, wykazują szerszy rozkład masy cząsteczkowej niż polimery wytworzone przy zastosowaniu układu katalitycznego zawierającego taki silan jak dwuizobutylodwumetoksysilan (DIBDMSi). Również, w wielu przypadkach, takie polimery wykazują wyższe wartości modułu zginania, zwłaszcza w przypadku pomiaru techniką prasowania tłocznego i często są one mniej zapachowe.
Składniki zawierające tytan, stosowane w układzie katalitycznym według wynalazku na ogół osadzone są na nierozpuszczalnych w węglowodorach związkach zawierających magnez w połączeniu ze związkiem będącym donorem elektronów. Taki składnik katalizatora do polimeryzacji olefin zawierający tytan i osadzony na nośniku na ogół wytwarza się w reakcji halogenku tytanu czterowartościowego ze związkiem organicznym stanowiącym donor elektronów i ze związkiem zawierającym magnez. Ewentualnie, produkt reakcji osadzony na nośniku i zawierający tytan można poddać dalszej obróbce lub modyfikować poprzez rozdrabnianie bądź poprzez dalszą obróbkę chemiczną, traktując dodatkowym donorem elektronów lub kwasami Lewis’a.
Odpowiednie związki zawierające magnez zawierają halogenki magnezu; produkt reakcji halogenku magnezu takiego, jak chlorek lub bromek ze związkiem organicznym lak im jak alkohol lub ester kwasu organicznego, bądź ze związkiem metaloorganicznym pochodzącym od metali należących do grup I-III Układu Okresowego Pierwiastków, alkoholany magnezu, lub związki alkilomagnczowe.
Jeden ze związków zawierających magnez, który ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 227 370 oparty jest na co najmniej jednym alkoholanie magnezu, który można poddać obróbce wstępnej co najmniej jednym modyfikatorem takim jak kwas nieorganiczny, lub bezwodniki kwasów pochodzących od siarki, metaloorganiczna, tlenowcowa, pochodna siarkowodoru oraz kwasy organiczne i ich estry. Taki związek zawierający magnez może być produktem obróbki wstępnej co najmniej jednego alkoholanu magnezu, co najmniej jednego alkilometalu pochodzącego od metalu należącego do grupy II lub IIIA Układu Okresowego Pierwiastków i ewentualnie co najmniej jednego modyfikatora takiego jak kwas nieorganiczny lub bezwodnik kwasu pochodzącego od siarki, metaloorganiczne lub tlenowcowe pochodne siarkowodoru, kwasu organiczne i estry kwasów organicznych. Stały alkoholan magnezu można zmielić przez dalszą obróbkę. W innym składniku katalizatora, etanolan magnezu można poddać reakcji z estrem aromatycznym takimjak benzoesan fenylu, przed dalszą obróbką kwasem Lewis’a.
Inny składnik katalizatora ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 581 342. Otrzymuje się go w reakcji kompleksowania kompozycji alkilomagnezu ze szczególną klasą estrów aromatycznych z przeszkodami przestrzennymi, takich jak 2,6 dwumetylobenzoesan etylu, po czym prowadzi się reakcję z kompatybilnym środkiem strącającym takim, jak czterochlorek krzemu i z odpowiednim związkiem tytanu czterowartościowego w połączeniu z organicznym związkiem będącym donorem elektronów w odpowiednim rozcieńczalniku.
165 098
Inny, korzystny składnik katalizatora opisano w opisie zgłoszeniowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 186 359 zgłoszonym 25 kwietnia 1988 r., będącym analogiem patentu europejskiego nr 250 230.
Powyższe stałe składniki katalizatora ilustrują jedynie wiele takich znanych składników nierozpuszczalnych w węglowodorach zawierających magnez i opartych na halogenku tytanu, które stosuje się w układzie katalitycznym według wynalazku. Wynalazek nie ogranicza się do szczególnego składnika katalizatora osadzonego na nośniku.
Związki tytanu czterowartościowego stosowane do wytwarzania stałego, zawierającego tytan składnika katalizatora układu według wynalazku są halogenkami tytanu i halogenoalkoholanami tytanu o 1 do około 20 atomach węgla na grupę alkoholanową.
Można również stosować mieszaniny związków tytanu jeśli jest to pożądane. Korzystnymi związkami tytanu są halogenki i halogenoalkoholany o 1-8 atomach węgla na grupę alkoholanową. Przykłady takich związków obejmują TiCU, TiBr4, Ti(OCH3)Cb, Ti(OC2H5)Cb, Ti(OC4H9)Cb, Ti(OC6H5)Cb, Ti(OC6Hn)Br3, Ti(OC8H,7)Cb, Ti(OCHa)2Br2, Ti(OC2H5)2Cb, Ti(OC6Hi3)2Cl2, Ti(OC8Hn)2Br2, Ti(OCHa bBr, Ti(OC2H5)3Cl, Ti(OC4H9)3Cl, TiCOCeHnbBr i Ti(OCsHi7)3Cl. Czterohalogenki tytanu, szczególnie czterochlorek tytanu (TiCU) są najkorzystniejsze.
Jako organiczne donory elektronów używane przy wytwarzaniu stereospecyficznych, osadzonych na nośniku składników katalizatorów zawierających tytan często stosuje się związki organiczne zawierające jeden, lub większą liczbę atomów tlenu, azotu, siarki i fosforu. Związki takie obejmują kwasy organiczne, estry kwasów organicznych, alkohole, etery, aldehydy, ketony, aminy, aminotlenki, amidy, merkaptany i różne estry kwasu fosforowego i amidy oraz podobne. Można stosować mieszaniny organicznych donorów elektronów, jeśli jest to pożądane. Szczególne przykłady stosowanych donorów elektronów zawierających tlen obejmują kwasy organiczne i estry. Nadające się do stosowania kwasy organiczne zawierają od 1 do około 20 atomów węgla i od 1 do około 4 grup karboksylowych. Do korzystnych związków będących donorami elektronów składnika tytanowego należą estry kwasów aromatycznych. Do korzystnych związków organicznych będących donorami elektronów należą estry Ci-Ce alkilowe aromatycznych kwasów jedno- i dwukarboksylowych i aromatycznych kwasów jedno- i dwukarboksylowych podstawionych chlorowcem, grupą hydroksylową, grupą keto, grupą alkilową, alkoksylową, arylową i aryloksylową. Wśród nich do korzystnych należą estry C1-C6 alkilowe kwasu benzoesowego i halogenobenzoesowego takie, jak benzoesan metylu, bromobenzoesan metylu, benzoesan etylu, chlorobenzoesan etylu, bromobenzoesan etylu, benzoesan butylu, benzoesan izobutylu, benzoesan heksylu i benzoesan cykloheksylu. Inne korzystne estry obejmują p-metoksybenzoesan etylu i p- metylobenzoesan metylu. Szczególnie korzystnym estrem aromatycznym jest dwualkilowy ester kwasu ftalowego, w którym grupa alkilowa zawiera od około 2 do około -0 atomów węgla. Przykładami korzystnego estru kwasu ftalowego są: ftalan dwuizobutylowy, ftalan etylowobutylowy, ftalan dwuetylowy i dwu- n-butylowy.
Związek będący donorem elektronów zastosowany do wytwarzania stałego składnika katalizatora stosuje się w ilości od około 0,001 do około 1,0 mola na 1 gramoatom tytanu, korzystnie od około 0,005 do około 0,8 mola 1 gramoatom tytanu. Najlepiej wyniki osiąga się, stosując ilości wynoszące od około 0,01 do około 0,6 mola na 1 gramoatom tytanu.
Chociaż nie jest to konieczne, stały produkt reakcji wytworzony jak opisano, można przed procesem polimeryzacji poddać działaniu co najmniej jednego ciekłego kwasu Lewis’a. Do stosowanych kwasów Lewis'a należą substancje, które są ciekłe w temperaturach obróbki i charakteryzują się na tyle wysoką kwasowością Lewis'a aby mogło nastąpić usunięcie zanieczyszczeń takich, jak nieprzereagowane substraty i usunięcie związków słabo związanych z powierzchni wyżej opisanego stałego produktu reakcji. Korzystne kwasy Lewis'a obejmują halogenki metali należących do grup III-V Układu Okresowego Pierwiastków, które w temperaturach do około 170°C są w stanie ciekłym. Szczególnymi przykładami takich substancji są BCb, AlBr3, TiCU, TiBr4, SiCU, GeCU, SnCU, PCb i SbCb. Korzystnie stosuje się TiCU i SiCU· Można również stosować mieszaniny kwasów Levis'a, jeśli jest to pożądane. Takie kwasy Levis’a można stosować w kompatybilnym rozcieńczalniku.
165 098
Chociaż nie jest to konieczne, wyżej opisany stały produkt reakcji można przemyć obojętnym, ciekłym węglowodorem lub halogenowęglowodorem przed skontaktowaniem z kwasem Levis’a. W przypadku jeśli przeprowadza się takie przemywanie, korzystnie jest dokładnie usunąć ciecz obojętną przed skontaktowaniem przemytego ciała stałego z kwasem Levis'a.
Z uwagi na czułość składników na takie trucizny katalizatora, jak woda, tlen i tlenki węgla, składniki katalizatora wytwarza się w nieobecności tych substancji. Trucizny katalizatora można wyeliminować wytwarzając katalizator w atmosferze gazu obojętnego takiego, jak azot lub argon, albo w atmosferze alfa-olefin. Jak zauważono powyżej, oczyszczanie od jakiegokolwiek rozcieńczalnika ma również na celu usunięcie trucizn z układu.
Wyżej opisanym sposobem wytwarza się stały produkt reakcji, odpowiedni do stosowania jako składnik katalizatora. Przed zastosowaniem pożądane jest usunięcie niecałkowicie przereagowanych substratów. Dogodnie dokonuje się tego poprzez przemywanie stałego produktu po oddzieleniu go od jakichkolwiek rozcieńczalników stosowanych przy wytwarzaniu, odpowiednim rozpuszczalnikiem takim, jak ciekły węglowodór lub chlorowany węglowodór, korzystnie w ciągu krótkiego czasu od zakończenia reakcji wytwarzania, ponieważ długotrwały kontakt składnika katalizatora z nieprzereagowanymi substratami może ujemnie wpłynąć na działanie katalizatora.
Chociaż struktura chemiczna składników katalizatora opisanych powyżej nie jest obecnie znana, składniki zawierają korzystnie od około 1 do 6% wag. tytanu, od około 10 do około 25% wag. magnezu i od około 45 do około 65% wag. chlorowca. Korzystnie, składniki katalizatora układu według wynalazku zawierają od około 1 do 3% wag. tytanu, od około 15 do około 21% wag. magnezu i od około 55 do około 65% wag chloru.
Składnik katalizatora zawierający tytan można przed zastosowaniem go w układzie katalitycznym według wynalazku poddać polimeryzacji wstępnej z alfa-olefiną. W tym procesie katalizator i będący katalizatorem związek glinoorganiczny taki, jak trójetyloglin kontaktuje się z alfa-olefiną taką, jak propylen w warunkach polimeryzacji, korzystnie w obecności modyfikatora takiego, jak silan i w obojętnym węglowodorze takim, jak heksan. Na ogół stosunek wagowy polimeru do katalizatora składnika otrzymanego w wyniku wstępnej polimeryzacji wynosi od około 0,1:1 do około 20:1. Podczas wstępnej polimeryzacji tworzy się powłoka polimeru pokrywająca cząstki katalizatora, która w wielu przypadkach udoskonala morfologię cząstki, jej aktywność, stereospecyficzność i odporność na ścieranie. Szczególnie przydatną procedurę polimeryzacji wstępnej ujawniono w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4 579 836. Składnik katalizatora układu według wynalazku zawierający tytan stosuje się w katalizatorze polimeryzacji zawierającym składnik będący kokatalizatorem w postaci alkilometalu pochodzącego od metalu grupy II lub III Układu Okresowego Pierwiastków, korzystnie w postaci związku alkiloglinowego, razem ze składnikiem organosilanowym. Stosowane alkilometale pochodzące od metali należących do grupy II lub IIIA Układu Okresowego Pierwiastków obejmują związki o wzorze MRm, w którym M oznacza atom metalu należącego do grupy II lub IIIA Układu Okresowego Pierwiastków, R oznacza niezależnie rodnik alkilowy o 1 do około 20 atomach węgla, a liczba m odpowiada wartościowości metalu M. Przykłady stosowanych metali M obejmują magnez, wapń, cynk, kadm, glin i gal. Przykłady odpowiednich rodników alkilowych R obejmują rodniki: metylowy, etylowy, butylowy, heksylowy, decylowy, tetradecylowy i eikozylowy.
Biorąc pod uwagę działanie składnika katalizatora, korzystnymi alkilometalami pochodzącymi od metalu należącego do grupy II i IIIA Układu Okresowego Pierwiastków są alkilometale magnezowe, cynkowe i glinowe, w których rodniki alkilowe zawierają od 1 do około 12 atomów węgla. Szczególne przykłady takich związków obejmują Mg(CH3)2, Mg(C2Hs)2, Mg(C2Hs)(C4H9), Mg(C<łHę)2, Mg(C6Hn)2, Mg(Cl2H25)2, Zn(CH3)2, Zn(C2Hs)2, Zn(C4Hę)2, Zn(C4H9)(C8Hrz), Zn(C6Hi3)2, Zn(Ci2H25)2, Al(CH3)3, Al(C2H5)3, Al(C3H7)3, Al(C4H9)3, Al(C6Hi3)3 oraz Al(CnH25)3. Korzystniej alkilomagnez, alkilocynk lub alkiloglin zawiera od 1 do około 6 atomów węgla na rodnik alkilowy. Związki alkiloglinowe są najkorzystniejsze. Najlepsze wyniki osiąga się przy zastosowaniu związków trójalkiloglinowych zawierających od 1 do około 6 atomów węgla na rodnik alkilowy, a zwłaszcza przy użyciu trójetyloglinu i
165 098 trójizobutyloglinu, lub ich mieszaniny. Jeśli jest to pożądane, można stosować alkilometale o jednej lub o większej liczbie atomów chlorowców lub grup wodorkowych, takie, jak dwuchlorek etyloglinu, chlorek dwuetyloglinu, półtorachlorek etyloglinu, wodorek dwuizobutyloglinu i podobne.
Typowy katalizator wytwarza się przez łączenie związku zawierającego tytan i osadzonego na nośniku, takiego, jak opisano wyżej ze związkiem alkiloglinowym razem z modyfikatorem silanowym będącym donorem elektronów opisanym powyżej.
Zazwyczaj stosuje się taki skład katalizatora, że stosunek liczby atomów glinu do atomów tytanu wynosi od około 10 do około 500, korzystnie od około 30 do około 300. Korzystnie stosuje się związek glinowy i silan w takich proporcjach, że stosunek molowy związku glinowego do silanu wynosi od około 3 do około 30. Wyżej opisany układ katalityczny według wynalazku stosuje się do polimeryzacji alfa-olefin takich, jak etylen i propylen, jest on najbardziej użyteczny do stereospecyficznej polimeryzacji alfa-olelfin o 3 lub większej liczbie atomów węgla, takich, jak propylen, buten-1, penten-1, U-metylopenten-l i heksen-1, jak również ich mieszanin oraz ich mieszanin z etylenem.
Katalizatory te są szczególnie efektywne w przypadku stereospecyficznej polimeryzacji propylenu, lub jego mieszanin z etylenem, w których zawartość etylenu wynosi od 30% mol., lub z wyższą alfa-olefiną. Najkorzystniej zachodzi homopolimeryzacja propylenu.
Według wynalazku, wysokokrystaliczne poli-alfa-olefiny wytwarza się przez kontaktowanie co najmniej jednej alfa-olefiny z wyżej opisanymi preparatami katalitycznymi w warunkach polimeryzacji, które obejmują: temperaturę polimeryzacji i czas trwania, ciśnienie monomeru, zapobieganie zanieczyszczeniom katalizatora, wybór środowiska procesu polimeryzacji rozpuszczalnikowej strąceniowej, stosowanie dodatków do kontroli masy cząsteczkowej polimeru i inne warunki znane fachowcom. Rozpatruje się tu procesy polimeryzacji rozpuszczalnikowej strąceniowej, polimeryzacji w masie i polimeryzacji w fazie gazowej.
Ilość stosowanego katalizatora zmienia się w zależności od rodzaju polimeryzacji, rozmiaru reaktora, od monomeru,który poddaje się polimeryzacji oraz od innych czynników znanych fachowcom i może być określona na podstawie poniższych przykładów. Na ogół, katalizatory w układzie według wynalazku stosuje się w ilości od 0,2 do 0,02 mg katalizatora na 1 gram wytwarzanego polimeru.
Niezależnie od rodzaju procesu polimeryzacji, powinno się ją prowadzić w temperaturach wystarczająco wysokich, aby zapewnić racjonalne szybkości polimeryzacji i uniknąć nadmiernie długich okresów przebywania w reaktorze, ale też nie na tyle wysokich, aby powodowały wytwarzanie nadmiernie dużej liczby polimerów o przypadkowej budowie przestrzennej powstających w wyniku zbyt dużej polimeryzacji. Na ogół, biorąc pod uwagę osiągnięcie dobrego działania katalizatora i wysoką wydajność, proces prowadzi się w temperaturze wynoszącej od około 0°C do około 120°C, korzystnie od około 20°C do około 95°C. Korzystniej polimeryzację z zastosowaniem układu według wynalazku prowadzi się w temperaturze od około 50°C do około 80°C.
Polimeryzację alfa-olefin z zastosowaniem układu według wynalazku prowadzi się pod ciśnieniem monomeru zbliżonym do ciśnienia atmosferycznego lub wyższym.
Czas polimeryzacji waha się na ogół od około 1/2 do kilku godzin w przypadku procesów nieciągłych i odpowiada średniemu czasowi przebywania w reaktorze w przypadku procesów ciągłych. Czas polimeryzacji waha się od około 1 do około U godzin w przypadku reakcji prowadzonych w autoklawie. W procesie polimeryzacji rozpuszczalnikowej strąceniowej czas polimeryzacji reguluje się w zależności od potrzeb. W przypadku procesów rozpuszczalnikowych ^^^^t^^nii^’wych ciągłych, na ogół wystarczający jest czas polimeryzacji wynoszącej od około 1/2 do około kilku godzin.
Dogodne do stosowania w procesach polimeryzacji rozpuszczalnikowej strąceniowej rozpuszczalniki obejmują alkany i cykloalkany, takie, jak pentan, heksan, heptan, n-oktan, izooktan, cykloheksan i metylocykloheksan; węglowodory alkiloaromatyczne takie, jak toluen, ksylen, etylobenzen, izopropylobenzen, etylotoluen, n-propylobenzen, dwuetylobenzeny oraz jedno- i dwu-aakilonaftaleny; chlorowcowane i uwodornione węglowodory aromatyczne takie, jak chlorobenzen, chloronaftalen, o-dwuchlorobenzen, czterowodoronaftalen,, dziesięciowodo8
165 098 ronaftalen, ciekłe parafiny o dużej masie cząsteczkowej lub ich mieszaniny oraz inne znane rozpuszczalniki.
Często pożądane jest oczyszczenie ośrodka polimeryzacji przed procesem, przykładowo przez destylację, perkolację na sitach molekularnych, kontaktowanie ze związkiem takim, jak związek alkiloglinowy zdolny do usuwania zanieczyszczeń śladowych, lub stosując inne dogodne środki.
Przykłady procesów polimeryzacji w fazie gazowej, w których stosuje się układ katalityczny według wynalazku, obejmują zarówno procesy prowadzone w reaktorach ze złożem poddawanym mieszaniu, jak i w układach reaktorów ze złożem fluidalnym, jak ujawniono w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr: 3 957 448, 3 965 083, 3 971 768, 3 970 611, 4 129 701, 4 101 289, 3 652 527 i 4 003 712. Typowe układy reaktorów do polimeryzacji olefin w azie gazowej posiadają zbiornik reaktora, do którego wprowadza się monomer i składniki katalizatora, który to zbiornik wyposażony jest w złoże kształtowych cząstek polimeru zaopatrzone w mieszadło. Na ogół, składniki katalizatora, wprowadza się do zbiornika reaktora razem lub oddzielnie przez jeden lub większą liczbę zaworów dozujących.
Na ogół monomer dostarcza się do reaktora w systemie recyrkulacji gazu, w którym monomer nieprzereagowany, usuwany z reaktora jako gaz wylotowy miesza się ze świeżym monomerem i wprowadza się do zbiornika reaktora. Do polimeryzujących olefin można dodać ciecz chłodzącą, którą może stanowić ciekły monomer, w celu kontrolowania temperatury. Ciecz tę dodaje się do recyrkulującego gazu.
Niezależnie od rodzaju procesu polimeryzację prowadzi się w warunkach nieobecności tlenu, wody i innych substancji działających jako trucizny katalizatora.
Polimeryzację z zastosowaniem układu według wynalazku można prowadzić w obecności dodatków służących do kontrolowania masy cząsteczkowej polimeru. W tym celu na ogół stosuje się wodór w sposób dobrze znany fachowcom. Zauważono, że przy zastosowaniu układu katalitycznego według wynalazku, do uzyskania takiej samej szybkości płynięcia, jak w układzie katalitycznym z zastosowaniem DIBDMSi, potrzebne były większe ilości wodoru.
Chociaż nie zawsze jest to wymagane, po zakończeniu polimeryzacji, lub, gdy jest pożądane zakończenie polimeryzacji bądź dezaktywacja katalizatora, katalizator kontaktuje się z wodą, alkoholami, acetonem lub innymi dogodnymi dezaktywatorami katalizatora w sposób znany fachowcom.
Produktami wytworzonymi w procesie z zastosowaniem układu według wynalazku są zwykle stałe, przeważnie izotaktyczne poli-alfa- olefiny. Uzyski polimeru są na tyle wysokie w odniesieniu do ilości stosowanego katalizatora, że nie zachodzi konieczność oddzielania produktu od pozostałości katalizatora. Dalej, ilości produktów ubocznych o przypadkowej budowie przestrzennej są na tyle małe, że nie jest wymagane ich oddzielanie. Polimery ytworzone z zastosowaniem układu według wynalazku można przetwarzać w przedmioty użytkowe przez wytłaczanie, formowanie wtryskowe i stosując inne znane metody.
Wynalazek zostanie zilustrowany przykładami wykonania.
Polimeryzacja rozpuszczalnikowa strąceniowa.
Przykłady I-VIII ilustrują wynalazek, a przykłady IX-XIV są przykładami porównawczymi.
Przykład I-XIV. Wytworzono składnik katalizatora zawierający tytan, magnez i donor elektronów jak ujawniono w opisie zgłoszeniowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 055 430 zgłoszonym w dniu 28 maja 1987 r. Stały składnik katalizatora zawierający tytan testowano w procesie polimeryzacji nieciągłej rozpuszczalnikowej strąceniowej w heksanie. Reaktor Parr’a o pojemności 2 litrów załadowano 650 ml heksanu, propylenu pod nadciśnieniem wynoszącym 1,034 MPa i 130 ml gazowego wodoru. W próbie kor^tt^c^ll^^j prowadzonej w ciągu 2 godzin w temperaturze 71°C zastosowano około 20 mg składnika katalizatora zawierającego tytan razem z układem kokatalizatora opartego na trójetyloglinie (TEA) zawierającego modyfikator organosilanowy kokatalizatora. Reaktor Parr’a o pojemności 2 litrów załadowano 650 ml heksanu i podwyższono temperaturę do około 43°C. Układ katalizatora utworzono z mieszaniny 1,0 ml 1,56 molowego roztworu TEA w heksanie, 1,6 ml 0,1 molowego roztworu organosilanu w heksanie i dodatkowo 5 ml heksanu, w której stały składnik zroszono około 5 ml heksanu.
165 098
Otrzymaną mieszaninę spłukano do reaktora za pomocą około 50 ml heksanu. Dodano następną porcję katalizatora i wodór w ilości jak podano w tabeli 1, temperaturę reaktora podwyższono do 71 °C i zwiększono nadciśnienie w reaktorze za pomocą propylenu do 1,034 MPa. Kontynuowano proces pohmeryzacji w tty temperaturze i pod tym cći^r^ii^i^iem w ciągu 2 godzin. Wyniki polimeryzacji rozpuszczalnikowej strąceniowej uwidoczniono w tabeli 1, a dane dotyczące rozkładu masy cząsteczkowej polimerów umieszczono w tabeli 2. Wydajność (ilość gramów wytwarzanego polimeru na 1 gram stałego składnika katalizatora) oznaczono za pomocą analizy magnezu w produkcie polimerycznym.
Ilość produktów ubocznych ekstarahowalnych określono mierząc stratę masy suchej próbki podstawowego polimeru po ekstrakcji we wrzącym n-heksanie trwającej 4 do 6 godzin. Ilość produktów ubocznych rozpuszczalnych w heksanie określono przez odparowanie filtratu do sucha i zważenie pozostałości. Rozkłady masy cząsteczkowej określono przy zastosowaniu standartowej chromatografii żelowej. Parametry rozkładu masy cząsteczkowej Mn, Mw, Mz, Mz+1 są powszechnie używane i opisane szczegółowo w Textbook of Polymer Science, ID wydanie, E.W.Billmeyer, Jr., John Wiley and Sons, Nowy Jork, 1984r.
Tabela 1
Polimeryzacja rozpuszczalnikowa strąceniowa
Przykład (próba) Silan Nr próby Al/Si H2 mmol Wydajność kg/g katalizatora Produkty uboczne rozpuszczalne w heksanie % wag. Produkty uboczne ekstrahowalne w heksanie % wag. Ataktyczność % wag.
I A 2 7 7 13,9 0,7 0,9 1,6
II A 8 10 7 13,1 0,8 1,2 2,0
III A 1 10 14 14,8 0,8 2,2 3,0
IV A 2 20 7 15,0 1,5 2,0 3,5
V B 4 10 14 17,6 0,7 1,8 2,5
VI C 2 10 35 24,8 0,9 2,3 3,2
VII D 2 10 11 15,7 0,9 2,1 3,0
VIII K 2 10 11 16,7 0,8 2,2 3,0
IX E 5 10 7 12,7 1,6 2,7 3,7
X F 1 10 7 9,5 2,7 4,1 6,8
XI G 1 10 7 9,7 3,7 3,3 7.0
XII H 1 10 7 12,7 1,9 2,8 4,7
XIII J 2 10 U 1,1 3,0 4,1
XIV L 4 10 7 14,5 1,0 1,4 2,4
Silany:
A = (iBu)(tBuO)Si(OCH3)2 = izobutylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan B = (iPr)((BuO)Si(OCH3)2 = izopropylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan C = (tBu)(tBuO)Si(OCH3)2 = III rzęd. butylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilan D = (cykloheksylo))tBuO)Si(OCH3)2= cykloheksylo-IIIrzęd. butoksydwumetoksysilan E = i(Bu)(iPrO)Si(OCH3)2 = izobutylo-izopropoksydwumetoksysilan F = (tBuO)2Si(OCH3)2 = dwu-IU rzęd. butoksydwumetoksysilan G = (iPrO)2 Si(OCH3)2 = dwuizopropoksydwumetoksysilan
H = (iBu)2(iPrO)Si(OCH3) = dwuizobutylo-izopropoksymetoksysilan
J = (neopentylo)2Si(OCH3)2 = dwuneopentylo-dwumetoksysilan
K = (neopennylo))(BuO)Si(OCH3)2 = neopentylo-ΠΙ rzęd. butoksydwumetoksysilan L = (iBuLSKOC^h = dwuizobutylodwumetoksysilan
165 098
Tabela 2
Rozkład masy cząsteczkowej
Przykład (próba) Silan Szybkość płynięcia stopu /g/10min/ Masa cząsteczkowa x 10'3
Mn Mw Mz Mz+1 Mw/Mn Mz/Mw
II A 2,1 73,6 462 1606 3323 6,2 3,5
V B 3,2 65,6 390 12(07 2292 5,9 3,1
VI C 2,6 59,0 441 1561 3002 7,5 3,5
VII D 3,3 64,1 414 1488 3001 6,4 3,6
VIII K 1,6 73,3 560 2227 4516 7,6 4,0
IX E 5,7 62,3 341 1226 2744 5,4 3,6
X F 9,4 47,6 327 1476 3341 6,9 4,5
XI G 15,5 50,8 258 1045 2474 5,1 4,1
XII H 5,8 56,6 353 1458 3423 6,2 4,1
XIII J 3,5 60,8 434 1816 3822 7,1 4,2
XIV L 3,8 70,3 374 1260 2726 5,3 3,4
Polimeryzacja w fazie gazowej - instalacja 1.
Przykłady XV-XVII ilustrują wynalazek, przykład XVIII jest przykładem porównawczym.
Przykład XV-XVIII. Serię prób polimeryzacji propylenu przeprowadzono w poziomym reaktorze cylindrycznym o średnicy wynoszącej 40,64 cm i długości równej 121,92 cm, takim jak opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3 965 083.
Reaktor wyposażono w wylotowy otwór do zawracania gazu z reaktora przez skraplacz i z powrotem przez przewód recyrkulacyjny do dysz powrotowych w reaktorze. W celu usunięcia ciepła wytworzonego w reaktorze w trakcie polimeryzacji stosowano ciekły propylen jako ciecz chłodzącą. Podczas pracy, sproszkowany polipropylen wytwarzany w złożu reaktora przechodził przez przelew i był wyładowywany przez układ wyładowczy proszku do drugiego zamkniętego zbiornika pod płaszczem azotu. Złoże polimeru mieszano za pomocą łopatek przymocowanych do podłużnego wałka w reaktorze, który to wałek obracał się z szybkością 50 obrotów/minutę. W reaktorze utrzymywano temperaturę wynoszącą 71 °C i nadciśnienie wynoszące 2,068 MPa. Zawartość wodoru utrzymywano na poziomach jak uwidoczniono w tabeli 3. Szybkość wytwarzania polimeru utrzymywano na poziomie 18,662-20,528 kg/godzinę. Do reaktora wprowadzono katalizator zawierający tytan w postaci zawiesiny w heksanie o stężeniu katalizatora wynoszącym 1,25% wag. przez dyszę do spłukiwania katalizatora ciekłym propylenem.
Mieszaninę modyfikatora silanowego i 20% roztworu trójetyloglinu w heksanie o stosunku molowym Al/Si podanym w tablicy 3 wprowadzono do reaktora oddzielnie przez dyszę dodawania kokatalizatora przez spłukiwanie ciekłym propylenem.
Moduł zginania polimeru określono stosując standardową technikę przemysłową z tym, że próbki formowano przy użyciu urządzenia do formowania tłocznego.
Wyniki polimeryzacji w fazie gazowej w instalacji 1 pokazano w tabeli 3 i 4.
165 098
Tabela 3
Polimeryzacja w fazie gazowej - instalacja 1
Przykład (próba) Silan H2C3= /x103/ Al/Si Wydajność kg/g katalizatora Szybkość płynięcia stopu /g/10min/ Produkty uboczne ekstrahowalne w heksanie % wag. Moduł giętkości kPa
XV A 6,4 6 17,5 2,1 0,7 1,944
XVI A 9,6 6 10,0 3,4 0,9 2,006
XVII A 15,5 6 20,1 5,9 1.0 2,027
XVIII L 5,7 6 19,8 3,2 1,0 1716
Moduł giętkości mierzono przy zastosowaniu techniki formowania tłocznego. Tabela 4
Rozkład masy cząsteczkowej (faza gazowa) - instalacja 1.
Przykład (próba) Silan Masa cząsteczkowa x 10 3
Mn Mw Mz Mz+i Mw/Mn Mz/Mw
XV A 78,1 431 1330 2742 5,5 3,1
XVI A 64,9 355 1075 2173 5,4 3,0
XVII A 59,1 321 990 2054 5,4 1,1
XVIII L 70,1 356 1102 2352 5,0 3,1
Polimeryzacja w fazie gazowej - instalacja 2.
Przykłady XIX-XXH ilustrują wynalazek, przykład XXIII jest przykładem porównawczym. Serię prób polimeryzacji propylenu przeprowadzono w małym reaktorze do procesu ciągłego o objętości równej 3,7854 litra, o średnicy wynoszącej 10,160 cm i długości 30,480 cm, który był podobny w kształcie do większego reaktora stosowanego w instalacji 1. Załadowano stały katalizator w postaci zawiesiny 15% wag. w heksanie stosując spłukiwanie ciekłym propylenem, a kokatalizator składający się z trójchloroglinu i modyfikatora silanowego w heksanie o stosunkach molowych Al/Si podanych w tabeli 5 podawano do reaktora oddzielnym przewodem spłukiwanym propylenem.
Szybkość wytwarzania wynosiła około 186,62 g/godzinę, utrzymywano temperaturę wynoszącą 71 °C i nadciśnienie wynoszące 2,068 MPa.
Do reaktora doprowadzono wodór w celu utrzymania szybkości przepływu stopu proszku wynoszącej 3-5 g/l 0 minut. Wyniki polimeryzacji w reaktorze do polimeryzacji w fazie gazowej w instalacji 2 przedstawiono w tablicy 5 i 6.
Tabela 5
Polimeryzacja w fazie gazowej - instalacja 2.
Przykład (próba) Silan Al/Si Wydajność katalizatora /kg/g/ Podukty uboczne ekstrOiowalne w heksanie % wag. Moduł zginania kPa
XIX A 6 20,6 1,1 1,847
XX A 12 25,1 1,4 1,847
XXI A 20 23,4 1,7 1,^09
XXII C 6 24,8 1,7 -
XXIII L 6 21,9 0,8 1,778
165 098
Tabela 6
Rozkład masy cząsteczkowej (faza gazowa) - instalacja 2
Przykład (próba) Silan 5 Masa cząsteczkowa x 10'
Mn Mw Mz Mz+i Mw/Mn Mz/Mw
XIX A 65,3 337 995 1928 5,2 3,0
XX A 67.6 367 1178 2523 5,4 3,2
XXI A 62,7 342 1079 2209 5,4 3,2
XXII C 56.9 333 1059 2207 5,8 3,2
XXIII L 74,1 362 1069 2159 4,9 3.0
Dane z przykładów ogólnie wykazują szerszy rozkład masy cząsteczkowej, niż w przypadku analogicznych prób porównawczych, ale jednocześnie wykazują, że aktywność katalizatora i jego stereospecyficzność są dopuszczalne. Obserwuje się również wzrost sztywności polimeru mierzony jako moduł zginania szczególnie przy zastosowaniu jako modyfikatora izobutylo-III rzęd. butoksydwumetoksysilanu.
r3 r, och3 ch3
I I1 I I
R4-C0- C^-Si -o-c-ch3
1/ i i I
R5 R2 OCH 3 CH3
Wzór
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 10 000 zł

Claims (8)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Układ katalityczny do polimeryzacji olefin zawierający stały, nierozpuszczalny w węglowodorach, osadzony na nośniku składnik zawierający tytan, halogenek magnezu i donor elektronów, związek alkiloglinowy i organosilan, znamienny tym, że jako organosilan zawiera organosilan wybrany z grupy składającej się z rozgałęzionych C3-(Cio--^llcilo-II]^-rzęd-butok^5^y/dwumetoksysilanów.
  2. 2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że jako organosilan zawiera rozgałęziony C3-C5-alkilo-III.-rzęd.-bbtoksydwumetoksysilan.
  3. 3. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że jako organosilan zawiera izobutylo-IIIrzęd.-butoksydwumetoksysilan.
  4. 4. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że jako organosilan zawiera III-rzęd.-butyloUl-rzęd.-butoksydwumetoksysilan.
  5. 5. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że jako organosilan zawiera izopropylo-IIIrzęd.-butoksydwumetoksysilan.
  6. 6. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że jako organosilan zawiera cykloheksylo-IIIrzęd.-butoksydwumetoksysilan.
  7. 7. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że jako organosilan zawiera neopentyło-IIIrzęd.-butoksydwumetoksysilan.
  8. 8. Układ według zastrz. 2, znamienny tym, że jako organosilan zawiera związek o wzorze w którym R oznacza grupę izobutylową, izopropylową lub
    III-bzęd.-butylową.
PL90286997A 1989-09-21 1990-09-21 Uklad katalityczny do polimeryzacji olefin PL PL165098B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US07/410,663 US4990478A (en) 1989-09-21 1989-09-21 Silane-modified supported polyolefin catalyst to produce a broadened molecular weight distribution product

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL286997A1 PL286997A1 (en) 1991-05-06
PL165098B1 true PL165098B1 (pl) 1994-11-30

Family

ID=23625688

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL90286997A PL165098B1 (pl) 1989-09-21 1990-09-21 Uklad katalityczny do polimeryzacji olefin PL

Country Status (10)

Country Link
US (1) US4990478A (pl)
EP (1) EP0419249B1 (pl)
JP (1) JP2889674B2 (pl)
AT (1) ATE118791T1 (pl)
CZ (1) CZ284012B6 (pl)
DE (1) DE69017128T2 (pl)
HU (1) HU209774B (pl)
PL (1) PL165098B1 (pl)
RU (1) RU2114864C1 (pl)
SK (1) SK460090A3 (pl)

Families Citing this family (15)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US5034365A (en) * 1990-05-09 1991-07-23 Quantum Chemical Corporation Silica supported polymerization catalyst
CA2040598A1 (en) * 1990-04-20 1991-10-21 Masatoshi Toda Process for producing polyolefins
US5218052A (en) * 1991-02-04 1993-06-08 Amoco Corporation Olefin polymerization and copolymerization process
US5767215A (en) * 1991-05-09 1998-06-16 Borealis Holding A/S Coarse-grained polyolefin, its production method and a catalyst used in the method
JP2879391B2 (ja) * 1992-04-14 1999-04-05 昭和電工株式会社 オレフィン重合用触媒およびオレフィン重合体の製造法
US5693729A (en) * 1993-08-27 1997-12-02 Showa Denko K.K. Catalyst for polymerization of olefin and process for the preparation of olefin polymer
US6133385A (en) * 1994-04-06 2000-10-17 Fina Technology, Inc. Catalyst systems for improved stereoselectivity and broader molecular weight distribution in polymerization of olefins
FR2728181B1 (fr) 1994-12-16 1997-01-31 Appryl Snc Composante catalytique pour la polymerisation des olefines, son procede de fabrication, et procede de polymerisation des olefines en presence de ladite composante catalytique
DE69600346T2 (de) * 1995-03-28 1998-12-17 Tonen Corp., Tokio/Tokyo Katalysator für die Olefinpolymerisation und Verfahren zur Olefinpolymerisation unter Anwendung desselben
US6063727A (en) * 1996-12-19 2000-05-16 Japan Polyolefins Co., Ltd. Catalyst for olefin polymerization and method for preparing polyolefins
KR100620358B1 (ko) * 2001-09-20 2006-09-05 삼성토탈 주식회사 강성, 내충격성, 내열성이 우수한 올레핀의 중합방법
EP1641835B1 (en) * 2003-06-24 2010-01-06 Union Carbide Chemicals & Plastics Technology LLC Catalyst composition and polymerization process using mixture of silane electron donors
US7078468B2 (en) * 2003-06-27 2006-07-18 Fina Technology, Inc. Polymerization catalyst system using di-sec-butyldimethoxysilane for preparation of polypropylene
WO2008109042A1 (en) * 2007-03-06 2008-09-12 Ineos Usa Llc Gas-phase propylene polymerization process using staged addition of aluminum alkyl
CN102746425B (zh) 2011-04-22 2014-04-02 中国石油天然气股份有限公司 一种含噻吩基取代硅烷的烯烃聚合反应催化剂

Family Cites Families (9)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPS6031504A (ja) * 1983-07-29 1985-02-18 Nippon Oil Co Ltd ポリオレフインの製造方法
JPS60115603A (ja) * 1983-11-29 1985-06-22 Toa Nenryo Kogyo Kk オレフインの重合方法
JPH0617400B2 (ja) * 1985-03-14 1994-03-09 チッソ株式会社 オレフインの重合方法
JPH06104693B2 (ja) * 1986-01-06 1994-12-21 東邦チタニウム株式会社 オレフイン類重合用触媒
JPH0735410B2 (ja) * 1986-01-31 1995-04-19 三菱油化株式会社 オレフィンの立体規則性重合用触媒
KR940010330B1 (ko) * 1986-06-17 1994-10-22 아모코 코포레이션 유리한 개질제 성분을 포함하는 알파-올레핀 중합 촉매 시스템
US4829038A (en) * 1986-06-17 1989-05-09 Amoco Corporation Alpha-olefin polymerization catalyst system including an advantageous modifier component
US4814314A (en) * 1986-09-26 1989-03-21 Mitsubishi Petrochemical Company Limited Catalyst for olefin polymerization
CA1306579C (en) * 1987-12-15 1992-08-18 Mamoru Kioka Process for producing polypropylene and stretched polypropylene film

Also Published As

Publication number Publication date
HU209774B (en) 1994-10-28
PL286997A1 (en) 1991-05-06
SK279025B6 (sk) 1998-05-06
DE69017128D1 (de) 1995-03-30
EP0419249A3 (en) 1991-11-27
HU905993D0 (en) 1991-03-28
EP0419249A2 (en) 1991-03-27
SK460090A3 (en) 1998-05-06
EP0419249B1 (en) 1995-02-22
RU2114864C1 (ru) 1998-07-10
JP2889674B2 (ja) 1999-05-10
CZ284012B6 (cs) 1998-07-15
JPH03119004A (ja) 1991-05-21
HUT56587A (en) 1991-09-30
DE69017128T2 (de) 1995-06-14
US4990478A (en) 1991-02-05
CZ460090A3 (en) 1997-12-17
ATE118791T1 (de) 1995-03-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
US4829038A (en) Alpha-olefin polymerization catalyst system including an advantageous modifier component
KR940010330B1 (ko) 유리한 개질제 성분을 포함하는 알파-올레핀 중합 촉매 시스템
US4581342A (en) Supported olefin polymerization catalyst
JP2563265B2 (ja) プロピレンの重合方法
EP3083722B1 (en) Catalyst system for polymerisation of an olefin
US4866022A (en) Olefin polymerization catalyst
US5013702A (en) Olefin polymerization catalyst
US4988656A (en) Olefin polymerization catalyst
US5081090A (en) Dry olefin polymerization catalyst
JP4498925B2 (ja) α−オレフィンの重合のための液相法
EP0856013A1 (en) Morphology-controlled olefin polymerization catalyst formed from an emulsion
PL165098B1 (pl) Uklad katalityczny do polimeryzacji olefin PL
JP2000516987A (ja) オレフィンの重合用成分および触媒
EA036725B1 (ru) Прокатализатор для полимеризации олефинов
US4159256A (en) Catalyst for polymerizing olefins and polymerization method of olefins carried out therewith
EP1613670B1 (en) Olefin polymerisation catalyst component containing a bicyclic cycloakane dicarboxylate as electron donor
CA2369170A1 (en) Magnesium/titanium alkoxide complexes and polymerization catalysts made therefrom
KR940000014B1 (ko) Hdpe 및 lldpe 중합용 고활성 찌이글러-나타 촉매의 합성
CS268812B2 (en) Method of olefins polymerization
JPS6349688B2 (pl)
JPH05194637A (ja) 嵩密度の高いプロピレン重合体の気相での製法
JPS6076513A (ja) 固体チタン含有触媒成分の製法及び1−アルケンからのホモポリマ−又はコ−ポリマ−の製法及び触媒成分
JPS5846130B2 (ja) 高結晶性オレフィン重合体の製造法