PL158998B1 - Urzadzenie kruszace do materialu lamliwego lub kruchego PL PL - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku Jest urządzenie kruszące do maaeriału łamliwego lub kruchego, a zwłaszcza urządzenia kruszącego typu obrotowego.

VI poniższym opisie terminem oś obrotowe Jest określona · oś, która Jest osią symmtrii głowicy kruszącej urządzenia kruszącego, zaś terminem kąt kruszarki Jest określony kąt pomiędzy osią środkową korpusu i osią obrotową.

Istniejące typy kruszarek pierwszego, drugiego i trze^ago stopnie do rozdrabniania łamliwych lub kruchych iatθriałów stałych obejmują kruszarki stożkowe. Typowa kruszarka stożkowa składa się z wewnntrznego ściętego stożka, obracającego się wokół środkowej osi pionowej zewnętrznej kom^iry stożkowa^ określającego stożkową przestrzeń pierścieniową między komorą i stożkiem. Ten wewnnęrzny stożek wykonuje ruch kołowy wokół oai pionowej komory, lecz zwykle nie obraca się wokół własnej osi symmti*^.. Ruch nadawany Jest wewnętrznemu stożkowi przez układ krzywek napędzanych spod stożka przy użyciu zewnętrznego silnika lub przekładni zębatej. Przekładnia zębate obraca dużym zestawem mimośrodowym, obejmującym układ krzywek, co powoduje obracanie się wału, na którym osadzony Jest stożek wokół pionowej osi komory, przez co punkt przecięcia między osią pionową 1 osią obrotu znajduje się powyżej stożka wewnnęrznego. To sprawia, że ruch obrotowy następuje prawie wyłącznie w poziomie 1 wpływa na wielkość pierścieniowej przestrzeni między stożkeem wewnętrznym i zewnętrzną komorą, która to przestrzeń Jest stosunkowo mała po jednej stronie wewnntrznago stożke i stosunkowo duża po przeciwnej stronie tego stożka w czasie trwania Jego ruchu obroto wego. To duże zróżnicowanie szczeliny przestrzeni pierścieniowej powoduje stosunkowo duże zróżnicowanie uziemienia iθterlału wychodzącego z kruszarki. Dlatego też, gdy żądana Jest konkretna wielkość kawałków matrtiału, zachodzi zwykle potrzeba ponownego kruszenia ok. 40% mBaeriału Już pokruszonego, w celu zredukowanie go do żądanej wielkości. Powoduje to, że kruszarka musi pracować dłużej 1 zwiększa się jej podatność ne zużycie i zepsucia. Ponadto, elementy składowe kruszarki stosowane do napędzania wawnęęrznego stożka w sposób obrotowy od spodu układu kruszącego mają budowę kompleksową 1 precyzyjną, przez co wymiana takiego elementu staje się zadaniem bardzo kosztownym, nie tylko ze względu na koszt elementu, lecz także ze względu na czas przestoju, gdyż wymaga naprawienia przez wyspeccalioowany personel.

Celem wynalazku Jest dostarczenie urządzenia stożkowego o innym rodzaju działania kruszącego, niż ten przyjęty w poprzednich rodzajach kruszarek stożkowych, stosowanych do kruszenia łamliwych lub kruchych matθΓlełów, które pozwala osiągnąć poprawę skuteczności kruszenia i ^najszenie kosztów obsługi i naprawy urządzenia kruszącego, używanego do wytworzenia tego działania kruszącego.

Urządzenie kruszące do mt^riału łamliwego lub kruchego, według wynalazku zawiera korpus z komorą do przyjmowania mateΓiału i centralny otwór wylotowy w jaj podstawie, określający gardziel o ścianie obwodowlt, przy czym centralnie w otworze ^^lii^^'iπ Jest usytuowana głowica krusząca z osią obrotową, matąya ścianę kruszącą, oddaloną od ściany

158 998 obwodowej gardzieli i tworzęcę pierścieniowy kanał wylotowy pomiędzy obwodowę ścianę gardzieli i ścianę kruszęcę głowicy, a z głowicę kruszęcę współpracuje zespół napędowy, napędzający głowicę w korpusie. Urzędzenie cha rakteryzuje się tym, że głowica kruszęca jest podparta na jej osiowo przeciwległych końcach przez zespół podporowy, ustalający głowicę kruszęcę w położeniu przesuniętym poprzecznie względem środkowej osi korpusu, przy czym punkt przecięcia osi obrotowej głowicy i osi środkowej określa stały środek ruchu obrotowego i wahajęcego głowicy i Jest on usytuowany w pobliżu dna głowicy kruszęcej lub na dnie głowicy kruszącej, powodujęc wahania górnej części ściany kruszącej w kierunku zasadniczo poprzecznym do środkowej osi i wahania dolnej części ściany kruszęcej w kierunku zasadniczo równoległym do środkowej osi..

Korzystnie zespół podporowy obejmuje wał obrotowy, umieszczony centralnie w^t^wętr2 komory i obrotowo wokół osi środkowee, który posiada pierwszy osiowy koniec umieszczony komory, połęczony obrotowo z prowadzęcym osiowym końcem głowicy i drugi osiowy koniec, połęczony z zespołem napędowym, przy czym głowica jest utrzymywana w ustaoonym położeniu kętowym 1 przesuniętmm względem środkowej osi wału przez pierwszy koniec wału.

Korzystnie głowica jest utrzmmywana w ustaoonym położeniu kętowym przez element wybrany spośród sworznia i czopu czołowego, umieszczony pomiędzy głowicę i wałem, przy czym ten element ma środkowę oś idpowladaJtct osi obrotu głowicy.

Korzystnie sworzeń jest utrzymywany w położeniu kętowym przez jeden osiowy koniec tego sworznia, połęczony z osiowym końcem wału w położeniu odsuniętym i skośnym środkowej osi wału, przy czym środkowa oś sworznia jest ustawiona w kętowym położeniu, a drugi osiowy koniec sworznia jest połęczony z prowadzącyy osiowym końcem głowicy w położeniu zgodnym z osię obrotowę głowicy, zaś środkowa oś sworznia jest ustawione współosiowo z osię obrotową.

Korzystnie sworzeń mm kształt walca, a przeciwległe osiowe części powierzchni trzpienia tworzę wystajęce na zewnątrz części nośne, natomast koniec osiowy wału i koniec osiowy głowicy maję wgłębienia w okreś^nym położeniu, w którym sę umieszczone części nośne swooznia, przy czym głowica i sworzeń sę ustawione w położeniu kętowym.

Korzystnie długość osiowa sworznia Jest nieznacznie więKsza od połęczonych głębokości wgłębień, przy czym koniec osiowy wału 1 koniec osiowy głowicy sę od siebie odsunięte.

Korzystnie czołowy czop Jest utrzyπ^ywany w kętowym położeniu przez integralne ukształtowanie osiowego końca wału 1 czołowego czopu lub pΓiwadzącegi osiowego końca głowicy 1 czołowego czopu, przy czym położenie czopu Jest odsunięte 1 skośne względem osi środkowej, a środkowa oś czołowego czopu, w ustalionym kętowym położeniu, przechodzi przez osiowy koniec wału i prowadzęcy osiowy koniec głowicy i Jest ułożona wzdłuż oei obrotowee.

Korzys tnie czołowy czop ma kształt walca i Jest i^^ur^i^tty na zewnątrz poza osiowy koniec wału, tworzęc zewnętrznę wystajęcę część nośną, zaś prowadzęcy osiowy koniec głowicy kruszęcej ma wgłębienie, przy czym głowica kruszęca Jest ustawiona w położeniu kętowym poprzez ummeszczenie części nośnej czołowego czopu we wgłębieniu.

Korzystnie czołowy czop ma kształt walca, którego Jeden koniec Jest wysunnęty na zewnątrz poza prowadzęcy osiowy koniec głowicy i stanowi zewnętrznę wystającę część nośnę a osiowy koniec wału Jest wyposażony we wgłębienie, w którym jest umieszczona część nośna przy czym głowica Jest ustawiona w kętowym położeniu poprzez umieszczenie części nośnej czołowego czopu we wgłębieniu wału.

Korzystnie osiowa wystajęca część czołowego czopu Jest nieco dłuższa niż głębokość wgłębienia głowicy, a osiowy koniec wału i osiowy koniec głowicy sę od siebie odsunięte.

Korzystnie pomiędzy osiowym końcem wału i osiowym końcem głowicy Jest ummeszczone uszczelnienie do uszczelnienia sworznia 1 wgłębienia przed kruszonym yatθriaaθy w korpusie.

Korzystnie zespół podporowy zawiera przegubowe złęcze, na którym Jest osadzona, obrotowo wokół środka obrotu i ustawiona względem korpusu głowice kruszęca, przy czym złącze zawiera parę pasowanych elementów, z których pierwszy element Jest usytuowany środkowo w otworze wylooowym na podstawie korpusu, a drugi element Jest usytuowany na dolnym osiowym końcu głowicy kruszącej.

158 998

Korzystnie pieiwszy element etanowi przegub trwale zamocowany na podstawie, a drugi element etanowi wgłębienie usytuowane ne dolnym osiowym końcu głowicy kruszącej, przy czym przegub posiada półkolistą powierzchnię czołową skierowaną ku komorze, zaś wgłębienie ma powierzchnią nośną o kształcie półkolistym, uzupełniającym kształt przegubu, przy czym głowice krueząca Jest osadzona obrotowo na przegubie.

Korzyatnie pomiędzy pierwszym elementem złącza i podstawą korpusu Jest umieszczony zespół regulujący, do regulacji ich wzajemnego osiowego ustawienia, przy czym pierwszy element złącza Jeet przesuwny osiowo w położeniu względem korpusu, dla dostosowanie szczeliny pierśc leniwego chwytu iub vice versa.

Korzystnie głowice krusząca me kształt zasadniczo prostego ściątego stożka, przy czym równoległe kołowe powierzchnie tworzą prowadzący koniec oeiowy i dolny koniec osiowy głowicy kruszącej a pomiędzy nimi Jest usytuowana obwodowe pow^rz^nia czołowa, przy czym powierzchnia prowadzącego osiowego końca ma zasadniczo mniejszą średnicą niż powierzchnia dolnego końca osiowego, zaś pomiądzy stożkową pow^^^nią czołową i ścianą gardzieli Jest utworzony pierścieniowy kanał·

Korzystnie obwodowe powierzchnia czołowe posiada wkląsłą do wewnntrz cząść usytuowaną od prowadzącego osiowego końca w kierunku dolnego osiowego końca o iwięiezajęcaj sią krzywiZnie i cząść walcową o zasadniczo stałej średnicy usytuowaną od połączenia z cząścią wkląsłą w pobliżu dolnego osiowego końca do tego dolnego osiowego końce·

Korzystnie komora Jest wyposażona we wlot do wprowadzenia maaariału oraz ścianą obwodową, zbieżną do wswnnąrz od wlotu w kierunku otworu wylotowego łączącą sią z gardzielą, zaś ściana obwodowa gardzieli Jest rozbieżna na ^wnę^z od komory ku podstawie korpusu, a w miejscu połączenia komory i otworu wylotowego jest określone kołowe przewężenie·

Korzystnie wał Jest połączony z napąd^m elektr^nnym lub mechanicznym.

Ważną zaletą Jest fakt, że poprzez stałe utrzymywanie minimalnej i yaksymytieJ szczeliny w dowolnym punkcie na obwodzie kanału wylotowego przy powierzchniach górnej 1 dolnej głowicy kruszącej w trakcie prstąpuJęcych oscyjej i głowicy, uzyskuje sią małe zróżnicowanie wielkości pokruszonego mataeiału, który spada przez otwór wylotowy z obszaru chwytu· Dziąki temu można ustalić dokładnie uzieyyiθnil yateliału, pozi-Taojąc na unikniącie lub znaczną redukcją potrzeby ponownego kruszenia yytθliału, niodoatatecznie rozdrobnionego. Regulacja szerokości szczeliny może być łatwo przeprowadzona po prootu przez podniesienie lub opuszczenie osiowo przegubu wewnntΓz korpusu lub odwrotnie, korpusu względom przegubu. Podobnie dostosowanie szerokości szczeliny w celu komyθlieeji zużycia powierzchni kruszącej głowicy lub wytarcia półkolistej pcwrerzjhni może być wykonane w ten sam sposób·

Przez zastosowanie niniejszego wynalazku uzyskuje sią iθstępuJącr zalety w porównaniu z dotychczasowymi kruszarkami:

1/ koszt wytwarzania Jest znacznie yniθjezy od kruszarek ietπietęcych obecnie, dziąki prostocie projektu i wyeliminowaniu szeregu składników lub części· Na przykład wzory krirencjonelne mogą posiadać 30 lub wiącej cząści składowych, a typowy przykład wykonania obecnego wynalazku składa sią z ok. 8 głównych elementów;

2/ w poprzednich rodzajach znajduje sią zwykle 14 lub wiącej głównych elementów ruchomych, ześ w obecnym wynalazku w typowym wykonaniu znajdują sią 3 takie elementy;

3/ dziąki znacznemu uproszczeniu projektu, nastąpiła licząca sią redukcja niezbędnych cząści zapasowych przechowywanych ne miejscu oraz ilości wymaganych napraw;

4/ ett^£^ι^Γ^krwr prosty napąd hydrauliczny może być zastosowany w obecnym wynalazku, w przeciwieństwie do zewnętrznych silników elektocznych i przekładni niezbędnych przy poprzednich typach j

5/ ey^ιrw^^r^il w obecnym wynalazku Jest proste z uwagi na prostotą cząści składowych, gdy Jeet to problem złożony w poprzednich wzorach;

6/ czas poświącony reperacjom uległ znacznemu zredukowaniu z uwagi na i^najszą ilość cząści składowych w porównaniu z urządzeniami dotychczasowymij

158 998

7/ dzięki rozwiązaniu zastosowanemu w obecnym wynalazku, pobór mocy wymagany do napędzania kruszarki jest znacznie mniejszy niż w dotychczasowych urządzeniach, w których można uzyskać wydajność rzędu tylko 65%i

8/ wydajność operacyjna obecnego wynalazku może zbliżać się do 100% pod względem mter^ału przydatnego do użytku, gdy w poprzednich rozwiązaniach uzyskiwano zaledwie 60% wydajności pod tym względami

9/ wielkość pokruszonych cząstek, uzyskiwanych przy użyciu obecnego urządzania noże być dużo mniejsza od 1/16 cala /ok. 1,5 mra/ i praktycznie nie one dodatkowego kruszenia w przeciwieństwie do typów ko^we^ans^ych, które zwykle mają trudności z strz/myoaniem wielkości 3/16 cala /ok. 4,5 βιπ/, przy czym 40% lub więcej produktu wymaga ponownego kruszenia]

10/ mechanizm roboczy charakteryzuje się niskim stopniem braku równowagi odśrodkowej /a nawet całkowitą równowagą w zależności od zewnętrznej budowy wału/ w porównaniu z obecnie stosowanymi kruszarkami. Tak więc straty energii 1 brtk równowagi zredukowane 6ą do minimum, zapewnćając możliwość produkowanie kruszarek o rozmiarach większych niż dotych» czas i

11/ dzięki prostocie i małej ilości elementów użytych, kruszarki mogą być produkowane w rozmiarach na tyle małych, aby mogły być transporoowane na pojazdach konweecjon&lnych, służących do przewozów; osobowych lub małych urzędzeń. Konwwenjonalne przenośne urządzenia kruszące są zarówno kosztowne jek 1 o rozmiarach wym/aotących ciężkiego transportu.

Przedmiot wynalazku Jest przedstawiony na rysunku, na którym fig.l przedstawia schemaycznie widok z boku kruszarki stożkowej, według wynalazku ze wskazaniem zasady uzyskiwania ruchu obro^ov^w eo o f ig. 2-rzut główny poziomy fig.21-w obszarze głowicy kruszącej, fig.3-rzut pionowy przekroju pierwszego przykładu wykonania kruszarki, fig.4-rzut pionowy przekroju drugiego przykładu wykonania kruszarki oraz fig.5-widok rozebranego zespołu wału, sworznia, głowicy 1 przegubu pierwszego przykładu wykonanna.

Należy zauważyć, że rysunek /zwłaszcza fig.l/ przedstawiają głowicę kruszącą o przesadzonym kącie obrotu dla potrzeb ilustracyjnych. W praktyce kąt obrotu może być znacznie bardziej ostry niż pokazano i s^dwoosnij, opis niniejszy nie wyklucza kąta bardziej rozwartego.

Oba przykłady wykonania przedstawiają urządzenie kruszące, typu kruszarki stożkowej, do mae^rriału łamliwego i kruchego.

□ek pokazano na fig.l, urządzenie kruszące 11 posiada korpus 13, głowicę kruszącą 17 oraz zespół napędowy 20 i zespół podtrzymujący 20a, 20b, rozmieszczony po przecw^nych końcach głowicy 17. Ponadto zespół podtrzymujący 20a, 20b zasadniczo zawiera przegub 19 usytuowany przy podstawie korpusu 13, wał 21 umieszczony nad głowicą kruszącą 17 oraz stworzeń 23, umieszczony mędzy wałem 21 i głowicą kruszącą 17.

Korpus 13 posiada wewontrzcą stożkową komorę 15 posiadającą górny kołowy wlot 25, przez który /ateriał Jest umijszjzαcy w komorze 15, w celu pokruszenia go między ścianą 37 głowicy 17 a ścianą 39 korpusu 13 oraz dolny otwór wylotowy 27, przez który pokruszony materiał wydootaje się z urządzenia kruszącego 11, Otwór w^^-otcwy 27 określa gardziel 38 o zasadniczo stożkowej ścianie obwodowej 39, wewnntrz której u/ljtzczoca Jest głowica krusząca 17. Komora 15 Jest zwykle syiejryjzca względem osi środkowej AC 1 względem stożkowej ściany obwodowej 24 o ścięciu odwrotnym do ściany 39 gardzieli 38. ściana obwodowa 24 zbiega się odpowiednio do wewnnąrz od wlotu 25 ku otworowi wylosowe/u 27 korpusu 13 aż do zetknięcia z gardzielą 38. ściana obwodowe 39 z kolei rozchodzi się na zewnętrz do komory 15 do podstawy korpusu 13. W wyniku tego, zbiegające się do siebie ściany 24 i ściany 39 określają kołowe przewężenie 29 wawnnąrz korpusu 13 w miejscu ich połączenia, aczkolwiek pewne postacie lub kształty korpusu 13 mogą nie posiadać wyraźnego punktu zwężenia.

Przegub 19 Jest na stałe umieszczony na środku, ^^ł^nnąrz otworu wylotowego 27 korpusu 13. Zwykle wyposażony Jest w półkolistą powierzchnię czołową 31, zwykle zwróconą ku β

158 998 komorze 15. Półkolista powierzchnia czołowa 31 tworzy gniazdo, w którym osadzona Jest głowica krusząca 17, celem utworzenia uniwersalnego złącza przegubowego, umooliwiajęcego obrót i/uub wahania głowicy 17 na tym przegubie, wokół punktu obrotu B, który jest punktem przecięcia osi środkowej AC komory 15, osi obrotowej GB głowicy kruszącej 17 i lely w podstawie głowicy kruszącej 17.

Głowice krusząca 17 ma zwykle kształt ściętego stoika, o górnej płaskiej powierzchni kołowej 33, która ma średnicę mnnejszą od średnicy kołowego przewężenia 29, z dolną płaską powierzchnią kołową 35, umieszczoną równolegie do powierzchni górnej 33, mającą średnicę większą od średnicy przewężenia 29 oraz 9tożkową ścianę kruszącą 37, usytuowaną pomiędzy obwodami powierzchni górnej 33 i dolnej powierzchni 35, Dolna powierzchnia 35 głowicy 17 ma na środku wgłębienie, tworzące powierzchnię nośną do osadzenia w niej półkolistej powierzchni czołowej 31 przegubu 19 i zapewniające uniwersalny ruch obrotowy i przegubowy głowicy 17 wokół punktu obrotu B.

Przegub 19 i głowica 17 aą tak ukształtowane, le głowica 17 Jest osadzona w obszarze otworu wylotowego 27, a ściana krusząca 37 znajduje się obok, lecz w pewnej odległości od obwodowej ściany 39 gardzieli 38 i wystaje poniżej przewężenia 29j określając pierścieniowy chwyt 41 między ścianą 39 i stożkową ścianą kruszącą 37 głowicy 17. Dlatego tel średnica dolnej powierzchni 35 głowicy 17 jest mniejsza od maksymmlnej średnicy otworu wylotowego 27. Dzięki temu wielkość szczeliny między stożkową ścianą kruszącą 37 a ścianą 39 Jest zmieniano przez osiowe przemieszczenie korpusu 13 w stosunku do przegubu 19 i głowicy 17 lub przez przemieszczanie przegubu 19 i głowicy 17 osiowo względem korpusu 13.

W przykładzie wykonania przedstawoonym na fig.l, fig.3, górna płaska powierzchnia 33 głowicy 17 posiada kołowe wgłębienie 49, którego oś środkowa umieszczone Jest prostopadle do płaskiej powierzchni 33 i pokrywa się z osią obrotową głowicy 17. We wgłębieniu 49 Jest osadzony jeden koniec sworznie 23, łączącego głowicę 17 z wałem 21,

Wał 21 Jest połączony z trzpaθnaom obro^Nym 43 zespołu napędowego, umieszczonego przy wierzchołku korpusu 13, dla umożliwianla obrotu wału 21 wokół osi środkowej AC komory 15. Dolna powiθΓichlia 47 wału 21 Jest skośna do przekroju poprzecznego wału 21.

W piewwszym przykładzie wykonania w dolnej powierzchni 47 wału 21, podobnie Jak w głowicy 17, znajduje się kołowe wgłębienie 51, którego oś środkowe uoOaszcz/lα jest prostopadle do dolnej powiθrzchni 47 i w pewnej odległości od osi środkowej AC wału 21. We wgłębieniu 51 jest ur^aszczony drugi koniec sworznie 23 tak, le weł 21 i głowica 17 są połączone ze sobą za pomocą sworznia 23.

Stworzeń 23 me kształt prostego walca, przy czym przeciwległe połowy sworznia 23 tworzą wystające na zewnątrz odcinki nośne, obrotowo umieszczone w odpowiednich wgłębieniach 49 i 51 głowicy 17 i wału 21, mo/ująca głowicę 17 w ustah^r^t^m wcześniej położeniu kątowym w stosunku do osi środkowej AC i Jednocześnie ummoliwiając względny ruch obrotowy między głowicą 17 i wałem 21 oraz obrót głowicy 17 wokół osi środkowej AC kom^iry kruszącej 15. Tak więc osie środkowe wgłębień 49 i 51 oraz sworznia 23 pokrywają się z osią obrotu GB głowicy 17.

Długość osiowa sworznia 23 Jest nieznacznie większa nil połączone głębokości wgłębień 49 i 51, przez co dolna powwe(rzchnia 47 wału 21 i górna powwarzchnia 33 głowicy 17 są od siebie odsun^te, a Jedynie powierzchnie sworznia 23, znajdujące się między głowicą 17 a wałem 21 są odsłonięte. Uszczelnienie przecwwpyłowe /nie pokazane/ umieszczone Jest między dolną powwerzchnią 47 i powierzchnią górną 33 i zabezpiecza stworzeń 23 1 wgłębienia 49, 51 przed dostępem mae^ri-ału kruszonego w korpusie 13, W innych, nie pokazanych przykładach wykonania dolna powwerzchnla 47 1 górna powierzchnia 33 mogą być rozsuwane w inny sposób. Jak na przykład za pomocą wałeczkowego łolyska stolkowego.

W czasie pracy trzpień obrotowy 43 zespołu napędowego Jest napędzany bezpośrednio za pomocą silnika hydraulicznego /nie pokazanego/, który powoduje ruch obrotowy wału 21 wokół osi środkowej AC komory kruszenia 15 W wyniku obrotu wału 21 zaczyna obracać się głowica 17 w swym wczećmej ustatonym połolaliu kątowym, wokół osi środkowej AC wirując wokół punktu obrotu B przegubu 19, przy czym zwykle obraca się swobodnie we wszystkich kierunkach

158 998 względem korpusu 13 1 wału 21, wokół swej oei obrotowej GB. Ponieważ punkt obrotu 8 położony Jest w przybliżeniu w płaszczyźnie dna głowicy kruszącej 17 lub w płaszczyźnie dna głowicy kruszącej 17 1 odpowiednio przestrzennie ukształtowane Jest przewężenie 29, ścianę 39 gardzieli 1 ściana stożkowa 37 głowicy 17, to szczelina chwytu 41 zwykle zmienia się tylko nieznacznie wokół dolnego obwodu 1-H dolnej krawędzi ściany kruszącej 37 głowicy kruszącej 17 w cięgu pełnego obrotu trzpienia 43, podczas gdy obwód E-F górnej krawędzi ściany kruszącej, 37 głowicy 17 zwykle powoduje stosunkowo znaczny stopień zróżnicowania wielkości szczeliny w pobliżu przewężenia 29 korpusu 13 w czasie obrotu wału 21.

Przy braku Jakiegokolwiek oporu stawianego głowicy 17 w trakcie jej obrotu wokół osi środkowej AC, głowice 17 może wirować względem korpusu 13 i wału 21. Jednakże, gdy łamliwy lub kruchy materiał zostaje umieszczony w komorze 15 wpadając przez wlot 25 1 znajduje sią w obszarze pierśclentiwego chwytu 41 będzie raczej powodował opór uni-emoli.wiając obrót głowicy 17 wzglądem korpusu 13. W rezultacie wał 21 bądzle sią nadal obracał wokół osi środkowej AC, zaś głowice krusząca 17 będzie sią skutecznie wahać wokół punktu obrotu B. W trakcie tego wahania głowica 17 będzie sią obracać wokół swojej osi obrotowej GB. Okres pełnego obrotu głowicy 17 wokół oei obrotowej GB Jest w przybliżeniu taki sam Jak okres obrotu osi obrotowej GB wokół osi środkowej AC. Jednakże mogą wystąpie niewielkie różnice, z powodu tarcia kruszonego mat^ri-a^u miądzy ścianą kruszącą 37 głowicy 17 a ścianą 39 korpusu 13. Może to spowodować niewielkie skokowe przesuwanie sią po okrągu danego punktu dolnego obwodu I-H głowicy 17 w stosunku do odpowiadającego punktu na obwodowej ścianie 39 otworu wylotowego 27, w kierunku wskazówek zegara lub prze^wnym w czasie wahać głowicy 17. Tak wiąc, gdy matθritł Jest uwiąziony w chwycie 41, wywiera on siłę opóźniającą obrót głowicy 17, co zapewnia wzglądną rotacją miądzy wałem 21 a głowicą 17. To z kolei zapewnia obrót głowicy 17 wokół osi obrotu GB i co za tym idzie ruch wahadłowy wokół punktu obrotu B przegubu 19. Ruch wahadłowy głowicy 17 powoduje, że punkt na powierzchni głowicy 17 oscyluje po łuku, przy czym ruch ten ma składową pionową i poprzeczną względem środkowej osi AC urządzenia kruszącego 11. Należy zauważyć, że ten ruch wahadłowy Jest uzyskiwany tylko wtedy, gdy punkt obrotu B Jest usytuowany w przybliżeniu w dolnej płaszczyźnie głowicy kruszącoj 17 lub dokładnie w dolnej płaszczyźnie głowicy kruszącej 17. W tym położeniu, oscylacje górnej krawędzi ściany kruszącej 37 są powodowane przewoźnie w kitΓjιnlίj zasadniczo poprzecznym do środkowej osi A.C /to znaczy poziomym/, a oscylacje dolnoj krawędzi ściany kruszącej 37 oą powodowane przoważnie w kiorunku równoległym do środkowej oei AC /to znaczy pionowo/. Tok wiąc kruszący ruch Jest zawsze w^wsrany na iMaoriał znajdujący sią w chwycie 41 no skutok wykonywania połączonych oscylacji poprzecznych i pionowych głowicy kruszącoj 17. Ten rodzaj działania krusząc/go powoduj o znacznio bardziej ekuteczny rozkład siły wjywaranaj na materiał uwięziony w chwycie 41, powoduuęc zmniΘJszania tendencji uderzonia głowicy 17 w materiał w trakcie jej wahań i powodując raczej wyiweranie nacisku stałego na materiał miądzy przeciwległymi ścianami 37 i 39 tworzącymi chwyt 41.

Aczkolwiek nie pokazano tego wyraźnie na rysunku, zasada wahań głowicy 17 wokół punktu obrotu B wynika nie tylko z tego, że różne cząści powierzchni głowicy kruszącej 17, na przemian określają minimalną i maksymalną szerokość szczeliny chwytu 41 w czasie obrotu głowicy 17, ale również z tego, że odpowiednie minimalne szczeliny wokół dolnej 1 górnej krawędzi powwerzchni stożkowej 37 są usytuowane przeciwległe na przekątnej względem siebie na przeciwległych stronach głowicy 17 w każdej chu^wii i podobnie /Upowiednie maksymalne szczeliny, przy czym szczeliny maksymalne i /inimtlns górnej i dolnej krawędzi ściany kruszącej 37 s^ą przesunie wz^ględem si.e^bie w fazie o 180°. ^Na ^prz^ykła^d kleh ^głowi.ca 17 ^Jeet przechylone na jedną stroną. Jak pokazano na fig.l, punkty F i H pot^wi^rzchn^ głowicy 17 współpracują z /bw/d/wą ścianę 39 do /dpowiθdniego określenia szczeliny chwytu 41, dla górnej i dolnej krawędzi ściany kruszącej 37, zbieżnie w przeciwległych punktach E i I, określając oUpowiadnia maksymalne szczeliny chwytu 41 dla górnych 1 dolnych krawędzi ściany kruszącej 37. Należy także zauważyć, że gdy w jednej cząści chwytu 41 szczelina zmenla sią z πι^Ι/οΙ*» nej na maksymmanę, przy górnej lub dolnej powierzchni głowicy 17, wtedy sytuacja odwrotna

158 998 zachodzi w przeciwległej części chwytu 41 tak, że zawsze mteriał częściowo opada w dół w chwycie 41 wokół całego Jego obwodu, w przeciwieństwie do całkowitego spadu materiału przez chwyt 41 w mommecie osiągnięcia szczeliny o minimalnej wielkości. Na przykład, jeśli szczyt Jednego boku głowicy 17 utworzy maksymalną szczelinę ca górze ściany kruszącej 37 w danym czasie, wtedy dół tej jednej strony głowicy utworzy minimalnę szczelinę na dole ściany kruezęcej 37, a maeelał zajmie przestrzeń zasadniczo ^^aęc? kształt litery V.

G^{dy gł}owica 17 dalej obraca si^ę o 180% toztałt litery V stopniowo się odwraca, prz^ez co szczyt jednaj strony głowicy 17 tworzy teraz minimalnę szczelinę na górze ściany kruszęcej 37, ześ dół jednej strony głowicy 17 tworzy szczelinę maksymmlnę na dole ściany kruszęcej 37. W wyniku tego, maaeriał uprzednio znajdujęcy się w maksymmanej szczelinie, zostaje stopniowo kruszony, ześ maeriał znajdujęcy się w okolicy minimalnej szczeliny Jest stopniowo uwalniany od kruszęcego nacieku i wypuszczany poprzez dolny otwór wylotowy 27. W ten sposób, po serii oscylacji, maaeriał przesuwa się przez chwyt 41.

Na fig.3 przedstawiono kruszarkę obrotowę w pierwszym przykładzie wykonanna. Umieszczono odpowiednio te same oznaczniki cyfrowe, co na opisie koncepcyjnym, przedstawionym na fig.l, 2, odpot^^adajęcych im części. Pierwszy przykład wykonania różni się od opisu koncepcyjnego wyłęcznie drobiazgami.

Korpus 13 składa się z kilku części, zawierajęc część we’.iictrzcę 13a ruchomo zamocowanę w zewnętrznej ramie 13b z podstawę 13c i częścię górnę I3d, biegnęcę ponad wlotem 25, zαpewnCając dużę podporę nośnę dla wału 21. Mechanizm zαbθzpieczajęcy /nie pokazany/ może być typu konwencjonalnego i ui^żlika przejście MaerJ.ału niałamliwogo przez pierścieniowy chwyt 41 bez uszkodzenia ścian kruszęcych 37, 39, głowicy 17 i gardzieli 38.

Na fig.4' pokazano kruszarkę stożkowę 11 w drugim przykładzie wykonania, która nieznacznie różni się od przykładu poprzedniego, aczkolwiek nadal Jest zgodna z opisem koncepcyjnym kruszarki 11 z fig.l. Tu także umieszczono te same odnośnnki cyfrowe dla odpowiadajęcych-sobie części kruszarki, które zostały Już wcześniej opisane w opisie koncepcyjnym na fig.l, 2. Drugi przykład wykonania różd się od poprzedniego opisanego tym, że górna rama 13d Jest' umieszczona ponad wlotem 25 komory kruszenia 15, w celu zapewnienia podwójnej podpory nośnej dle wełu 21. W wyniku tego, wał 21 ma inny układ niż opisano poprzednio.

Trzpień obrotowy 43 Jest dłuższy i Jest zakończony cz^f^f^m zewnętrznym 53, osadzonym w zewnętrznej iy8taJącej części ramy 13d. Poza tym posiada wθwictrzcy czop 57, osadzony w wewnętrznej, ułożonej osiowo części 59 ramy 13d. Trzpień obrotowy 43 Jest symθfrlczcia ścięty z jednego osiowego końca 45 do drugiego osiowego końca 47 weK^^z korpusu 13. Na osoowym końcu 47 znajduje się element 61, posiedajęjl zewnętrznę płaskę powierzchnię czołową, umieszczżcą ukośnie względem osi środkowej komory 15 w położeniu podobnym do powierzchni zewnętrznej 33 w poprzednim przykładzie wykonaana. Jednakże powierzchnia zewnętrzna 63 nie ma kołowego wpi^^tu 51. Zamiast tego element 61 Jest integralnie ukształżowacl z czopem czołowym 54 tak, że czop czołowy 54 wystaje na na żędaną odległość i Jest przesunięty w stosunku do osi środkowej AC wału 21. Jak w poprzednim przykładzie wykonaana, czop czołowy 54 Jest umieszczony obrotowo we wgłębieniu 49, wykonanym w górnej płaskiej powierzchni 33 głowicy kruszęcej 17. 1 odpowiβdnlż, wał 21 nadaje głowicy 17 odpowiednie położenie Jak w poprzednim wykonaniu, w celu nadania jej ruchu obrotowego i wahadłowego w czasie obrotu wału 21.

W dalszym przykładzie wykonania czołowy czop 54 może być utworzony integralnie z głowicę 17 i udeszczony obrotowo we wgłębieniu 31 wykonanym w zewnętrznej płaskiej powierzchni czołowej 63 wału 21.

W poprzednich przykładach wykonana, głowica kruszęca 17 posiada dowolnę postać i kształt kruszęcej płaszczyzny stożkowej 37, Jak np. łukżia-wikęsła, łukowa-wypukła, zamast kształtu ściętego stożka. Także kształt ściany obwodowej 39 może być ogólnie taki, aby zapewnić szczelinę redukujęcę między ścianami kruszęcymi 37 głowicy 17 1 ścianami 39 korpusu 13 od przewężenia 29 do wylotu 27 kruszarki 11. w dalszym przykładzie wykonania punkt B może być

158 998 umieszczony wyżej lub niżej w stosunku do głowicy 17 niż przedstawiono na rysunku.

W kolejnym przykładzie wykonania, między górnę powierzchnię 33 głowicy 17, a dolnę powierzchnię 47 wału 21 może być umieszczone łożysko oporowe. Zakres wynalazku nie jest ograniczony do konkretnego przykładu wykonania, zwłaszcza wynalazek nie jest ograniczony do stosowania przy rozkruszaniu rudy lub w przemyśle wydobywczym, lecz może być stosowany w innych dziedzinach, gdyż działanie kruszęce obecnego wynalazku nie jest ograniczane wielkościę elementów składowych.

158 998

158 998

158 998

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 5000 zł.

Claims (18)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie kruszące do mterlału łamliwego lub kruchego, zawierające korpus z komorą do przyjmowania maaeriału 1 centralny otwór wylotowy w Jej podstawie, określający gardziel o ścianie obwodowwj, przy czym centralnie w otworze wylotowym Jest usytuowana głowica krusząca z osią obrotową, ms^ca ścianę kruszącą oddaloną do ściany obwodowej gardzieli 1 tworząca pierścienoowy kanał wylotowy pomiędzy obwodową ścianą gardzieli 1 ścianą kruszącą głowicy, a z głowicą kruszącą współpracuje zespół napędowy, napędzający głowicę w korpusu, znamienny tym, że głowica krusząca /17/ Jest podparta na jaj osiowo przeciwległych końcach przez zespół podporowy /20a, 20b/, ustalający głowicę kruszącą /17/ w położeniu przesuniętym poprzecznie względem środkowej osi /AC/ korpusu /13/, przy czym punkt /B/ przecięcia osi obrotowej /GB/ głowicy /17/ i oei środkowej /AC/ określa stały środek ruchu obrotowego i wahaJącego głowicy /17/ i Jest on usytuowany w pobliżu dna głowicy kruszącej /17/ lub na dnia głowicy kruszącej /17/, powodując wahania górnej części ściany kruszącej /37/ w kierunku zasadniczo poprzecznym do środkowej osi /AC/ i wahania dolnej części ściany kruszącej /37/ w kierunku zasadniczo równoległym do środkowej osi /AC/.
2. 2. Urządzenie według zastrz.l, znamienne tym, że zespół podporowy /20a, 20b/ obejmuje wał obrotowy /21/, umieszczony centralnie wewwntrz komory /15/ 1 obroto wo wokół osi środkowej /AC/, który posiada pierwszy osiowy koniec /47/ umeszczony wewnnąrz komory /15/, połączony obrotowo z prowadzącym osiowym końcem /33/ głowicy /17/ 1 drugi oslo wy koniec połączony z zespołem napędowym /43/, przy czym głowica /17/ Jest utrzymywana w ustaoonym położeniu kątowym i przesuniętym względem środkowej osi /AC/ wału /21/ przez pierwszy koniec /47/ wału /21/.
3. 3. Urządzenie według zastrz.2, znamienne tym, że głowica /17/ Jest utrzymywtnt w usta^nym położeniu kątowym przez element wybrany spośród sworznia /23/ 1 czopu czołowego /54/, umieszczony pomiędzy głowicą /17/ i wałem /21/, przy czym ten element /23, 54/ ma środkową oś odpowwadającą osi obrotu /GB/ głowicy /17/.
4. 4. Urządzenie według zastrz.3, znamienne tym, że swjrzeń /23/ jest utrymywany w położeniu kątowym przez Jeden osiowy koniec tego sworznia /23/, połączony z osiowym końcem /47/ wału /21/ w położeniu odsuniętym i skośnym względem środkowej osi /AC/ wału /21/, przy czym środkowa oś sworznia /23/ Jest ustawiona w kątowym położeniu, a drugi osiowy koniec sworznia /23/ Jest połączony z prowadzącym osiowym końcem /33/ głowicy /17/ w położeniu zgodnym z o9ią obrotową /GB/ głowicy /17/, zaś środkowa oś sworznia /23/ Jest ustawiona współosiowo z osią obrotową /GB/.
5. 5. Urządzenie według zaetrz.4, znamienne tym, że sworzeń /23/ ma kształt walca, a przeciwległe osiowe części powwerzchni trzpienia /23/ tworzą wystające na zewnątrz części nośna, natomiast koniec osiowy /47/ wału /21/ i koniec osiowy /33/ głowicy /17/ mają wgłębienia /49, 51/ w okreśoonym położeniu, w których są umieszczone części nośne sworznia /23/« przy czym głowica /17/ i sworzeń /23/ są ustawione w położeniu kątowym.
6. 6. Urządzenie według zastrz.5, znamienne tym, ża długość osiowa sworznia /23/ Jest nieznacznie większa od połączonych głębokości wgłębień /49, 51/, przy czym koniec osiowy /47/ wału /21/ i koniec osiowy /33/ głowicy /17/ są od siebie odsunięte.
7. 7. Urządzenie według za9trz.3, znamienna tym, że czołowy czop /54/ jest utrzmmywtnz w kątowym położeniu przez integralne ukształtowanie osiowego końca /47/ wału /21/ 1 czołowego czopu /54/ lub prowadzącego osiowego końca /33/ głowicy /17/ i czoło158 998 wego czopu /54/, przy czym położenie czopu /54/ Je9t odsunięte 1 skośne względem osi środkowej /AC/, e środkowa oś czołowego czopu /54/, w ustalonym położeniu kętowym, przechodzi przez osiowy kmiec /47/ wału /21/ i prowadzęcy osiowy koniec /33/ głowicy /17/ i Jest ułożona wzdłuż osi obrotowej /GB/.
8. 8. Urządzenie według zastrz.7, znamienna tym, że czołowy czop /54/ ma kształt walca i Jest wysunięty na zewnątrz poza osiowy koniec /47/ wału /31/, tworząc zewnn^trzną wystającą część nośną, zaś prowadzący osiowy konl.ec /33/ głowicy kruszącej /17/ ma wgłębienie /49/, przy czym głowica krusząca /17/ Jest ustawiona w położeniu kątowym poprzez umieszczenie części nośnej czołowego czopu /54/ we wgłębieniu /49/.
9. 9. Urządzenie według zastrz.7, znamienna tym, że czołowy czop /54/ ma kształt walca, którego Jeden koniec Jest na zewnątrz poza prowadzący osiowy koniec /33/ głowicy /17/ i stanowi zewn(^trzną wystającą część nośną, a osiowy koniec /47/ wału /21/ jest wyposażony we wgłębianie, w którym Jest umieszczone część nośna, przy czym głowica /17/ Jest ustawiona w kątowym położeniu poprzez ummeszczenie części nośnej czołowego czopu /54/ we wgłębieniu wału /21/.
10. 10. Urządzenie według zastrz.8, znamienne tym, ze osiowa wystająca część czołowego czopu /54/ Jest nieco dłuższa niż głębokość wgłębienia /49/ głowicy /17/, a osiowy koniec /47/ wału /21/ i osiowy koniec /33/ głowicy /17/ są od siebie odsunięte.
11. 11. Urządzenie według zastrz.6, znamienne t y m, że pomiędzy osiowym końcem /47/ wału /21/ i osiowym końcem /33/ głowicy /17/ Jest umieszczone uszczelnienie do uszczelnienia sworznia /23/ i wgłębienia przed kruszonym materiaeem w korpusie /13/.
12. 12. Urządzenie według zastrz.2, znamienne tym, że zespół podporowy /20b/ zawiera przegubowe złącze, na którym jest osadzona, obrotowo wokół środka obrotu /B/ i ustawione względem korpusu /13/ głowica krusząca /17/, przy czym złącze zawiera parę pasowanych elementów^z których pierwszy element jest usytuowany środkowo w otworze w^lnow^^^m /27/ na podstawie korpusu /13/, a drugi element jest usytuowany na dolnym osiowym końcu /35/ głowicy kruszącej /17/.
13. 13. Urządzenie według zastrz.12, znamienne tym, że pierwszy element stanowi przegub /19/ trwale zamocowany na podstawia, a drugi element stanowi wgłębienie usytuowane na dolnym osiowym końcu /35/ głowicy kruszącej /17/, przy czym przegub /19/ posiada półkolistą powwerzchnię czołową /31/ skacowaną ku komorze /15/, zaś wgłębienie ma powierzchnię nośną o kształcie półkolistmm uzupełniającym kształt przegubu /19/, przy czym głowica krusząca /17/ jest osadzona obrotowo na przegubie /19/.
14. 14. Urządzenie według zastrz.12, znamienne tym, że pomiędzy pierwszym elementem złącza i podstawą korpusu /13/ jest umieszczony zespół regulujący, do regulacji ich wzajemnego osiowego ustawienia, przy czym pierwszy element złącza jest przesuwny osiowo w położeniu względem korpusu /13/ dla dostosowania szczeliny pierέcannlowθgo chwytu /41/.
15. 15. Urządzenie według zastrz.13, znamienne tym, że głowica krusząca /17/ ma kształt zasadniczo prostego ściętego stożka, przy czym równoległe kołowe powierzchnie tworzą prowadzący koniec osiowy /33/ i dolny koniec osiowy /35/ głowicy kruszącej /17/, a pomiędzy nimi jest usytuowana obwodowa powierzchnia czołowa /37/, przy czym powierzchnia prowadzącego osiowego końca /33/ ma zasadniczo mniejszą średnicę niż powierzchnia dolnego końca osiowego /35/, zaś pomiędzy stożkową powiθrząhnią czołową /37/ i ścianą gardzieli /38/ Jest utworzony pier^ści^^mowy kanał /41/.
16. 16. Urządzenie według za9trz.15, znamienne tym, że obwodowa powierzchnia czołowa /37/ posiada wklęsłą do wewnntrz część usytuowaną od prowadzącego lsiloagl końca /33/ w kierunku dolnego osiowego końca, o zwiększającej się krzywiżnie i część walcową o zasadniczo stałej średnicy, usytuowaną od połączenia z częścią wklęsłą w pobliżu dolnego osiowego końca /35/ do tego dolnego osiowego końca /35/.

    158 998
17. 17. Urządzanie według zastrz.ll, znamienna t y rn, ze komora /15/ Jest wyposażona wa wlot /2.5/ do wprowadzania mmteriału oraz ścianę obwodową /24/, zbieżną do wewnntrz od wlotu /25/ w kierunku otworu wylotowego /27/, łączącą się z gardzielą /38/, zaś ścianę obwodowa /39/ gardzieli /38/ jest rozbieżne na zewnętrz od komory /15/ ku podstawie korpusu /13/, a w miejscu połączenia komory /15/ i otworu wylotowego Jest określone kołowe przewężenie /29/.
18. 18. Urządzenie według zastrz.12, znamienna tym, że wał /21/ Jest połączony z napędem elektyyznyym lub mechanicznym.

    * * *