PL104609B1 - Sposob wytwarzania pochodnej kwasu fenylooctowego - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest nowy sposób wy¬ twarzania pochodnej kwasu fenylooctowego. Kwas o-(2,6-dwuchjoroanilmo)-fenyloocLowy, zwla z:za w postaci swej soli sodowej, ze wzgledu na swe silne dzialanie przeciwzapalne i przeciwreumatyczne uzyskal znaczenie jako substancja czynna odpo¬ wiednich leków. Sposoby jego wytwarzania, omó¬ wione np. w polskich opisach patentowych nr ir: 56879, 67901 i nr 68397, polegaja na syntezie tego zwiazku.

Calkowicie rózniacy sie od dotychczasowych spo¬ sobów, oparty na reakcji rozkladu, nowy sposób wytwarzania kwasu o-(2,6-dwuchloroanilino)-feny¬ looctowego i jego soli z zasadami polega wedlug wynalazku na tym, ze zwiazek o ogólnym wzorze przedstawionym na rysunku, w którym X oznacza grupe 2-furylowa, ewentualnie zacetalizowana gru¬ pe 5-formylo-2-furylowa lub rodnik winylowy pod¬ daje sie reakcji utleniajacej degradacji a powstaly kwas o-(2,6-dwuchloroanilino)-fenylooctowy ewen¬ tualnie przeprowadza sie w sól z zasada.

W substratach o wzorze przedstawionym na ry¬ sunku zacetalizowany rodnik 5-formyio-2-furylowy zawiera grupe formylowa wystepujaca np. w po¬ staci nizszego acetalu dwualkilowego, takiego jak acetal dwumetylowy, acetal dwuetylowy itd., albo w postaci nizszego acetalu alkilenowego, takiego jak acetal etylenowy, acetal propylenowy, acetal trójmetylenowy itd.

Degradacje utleniajaca w sposobie wedlug wy¬ nalazku prowadzi sie za pomoca srodka utleniaja¬ cego, takiego jak ozon, nadtlenek wodoru, po¬ wietrze. Najpierw np. na zwiazek o ogólnym wzo¬ rze przedstawionym na rysunku dziala sie ozonem, korzystnie chlodzac, i w razie potrzeby doprowadza sie reakcje degradacji do zakonczenia przez doda¬ nie dalszego srodka utleniajacego, takiego jak sól kwasu nadmanganowego lub nadtlenek wodoru.

W szczególnosci na zwiazek o ogólnym wzorze przedstawionym na rysunku, w którym X oznacza grupe 2-furylcwa lub ewentualnie zacetalizowana jak- wyzej podano grupe 5-forniylo-2-furylowa, w srodowisku rozpuszczalnika nie opózniajacego re¬ akcji, takiego jak aceton, metyloetyloketon, dwu- chloroetan, toluen, pirydyna lub im podobne, w temperaturze od —70°C do +50°C, albo w tempe¬ raturze pokojowej w przypadku X stanowiacego grupe 2-furylowa, w ciagu 1—10 minut, zwlaszcza w ciagu 4—5 minut, albo w ciagu dluzszego czasu w przypadku wiekszych szarz, dziala sie ozonem, nastepnie bezposrednio dodaje sie srodek utlenia¬ jacy, taki jak sól kwasu nadmanganowego, np. nadmanganian potasowy lub nadtlenek wodoru, razem z woda lub wodnym roztworem alkalicznym., np. razem z wodnym roztworem wodorotlenku so¬ dowego, a otrzymana mieszanine mieszajac poddaje sie reakcji w temperaturze od —40°C do tempera¬ tury pokojowej w ciagu okolo 10 minut do 5 go¬ dzin, korzystnie w ciagu okolo 30 minut do 5 go- 104 609104 609 3 dzin. Powstaly kwas o-(2,6-dwuchloroanilino)-feny¬ looctowy mozna wyodrebniac nastepnie w znany sposób i/lub przeprowadzac w sól z nieorganiczny¬ mi lub organicznymi zasadami, np. w sól sodowa.

Zwiazek o ogólnym wzorze przedstawionym na rysunku, w którym X oznicza rodnik winylowy, utlenia sie zasadniczo w taki sam sposób, przy czym w razie potrzeby dotlenianie produktu ozo¬ nowania przeprowadza sie np. za pomoca soli kwasu nadmanganowego, takiej jak nadmanganian potasowy, w temperaturze wyzszej od temperatury pokojowej, np. w temperaturze wrzenia mieszaniny reakcyjnej, oo jednakze jest mozliwe tez w przy¬ padku dotleniania produktów reakcji otrzymanych z innych substratów.

Substrat z grupa 2-fluorowa jako podstawni¬ kiem X, a mianowicie 2,6-dwuchloro-2'-furiurylo- -dwufenyloamine mozna latwo wytwarzac na dro¬ dze redukcji 2,6-dwuchloro-2'-furfuroilo-dwufeny- loaminy metodami Wolff-Kishner'a, Clemmensen'a, Bouvealut-Blanc'a i podobnymi sposobami reduk¬ cyjnymi. Jesli wytwarzanie nastepuje sposobem Wolff-Kishnera, to stosuje sie korzystnie 1—10 moli, zwlaszcza 3—5 moli, hydrazyny na 1 mol 2,6-dwuchloro-2'-furfuroilodwufenyloaminy w obec¬ nosci glikolu etylenowego, glikolu dwuetylenowego lub glikolu trójetylenowego w temperaturze 80—200°C, korzystnie w temperaturze 130—170°C.

Równiez znana 2,6-dwuchloro-2'-furfuroilo-dwufe- nyloamine mozna latwo wytwarzac, poddajac re¬ akcji kwas N-(2,6-dwuchlorofenylo)-antranilowy w srodowisku eteropodobnego rozpuszczalnika, np. w srodowisku dioksanu lub rozpuszczalników podob¬ nych, w temperaturze od —40°C do temperatury wrzenia stosowanego rozpuszczalnika, korzystnie w temperaturze 0°C lub w temperaturze pokojo¬ wej, z furylolitem.

Substraty z zacetalizowana grupa 5-formylo-2- -furylowa jako podstawnikiem X mozna latwo wy¬ twarzac na drodze reakcji 2-(chlorometylo)-2,,6'- -dwuchlorodwudwufenyloaminy i zwiazku Grig- nard'a, otrzymanego z odpowiedniego acetalu -chlorowco-2-formylofuranu, np. z acetalu 5-bro- mo- lub 5-jodo-2-formylofuranu, i z magnezu w srodowisku eteropodobnego rozpuszczalnika, takiego jak czterowodorofuran lub eter etylowy. Korzystnie reakcja zachodzi wobec ogrzewania w ciagu 1—3 godzin. Otrzymane przy tym acetale mozna np. na drodze hydrolizy w temperaturze pokojowej w obecnosci rozcienczonego kwasu siarkowego, roz¬ cienczonego kwasu solnego lub podobnych srodków przeprowadzac w zwiazki o wzorze przedstawionym na rysunku, w którym X stanowi wolna grupe -formylo- 2-furyIowa.

N-(o-allilofenylo)-2,6-dwuchloroaniline, to jest zwiazek o wzorze przedstawionym na rysunku, w którym X oznacza rodnik winylowy, mozna np. wytwarzac w podwyzszonej temperaturze na dro¬ dze reakcji 2-(chlorometylo)-2,,6'-dwuchlorodwufe- nyloaminy ze zwiazkiem Grignard'a, otrzymanym z halogenku winylu, np. z bromku winylu, i mag¬ nezu w srodowisku eteropodobnego rozpuszczalnika, takiego jak czterowodorofuran lub eter etylowy.

Podane nizej przyklady objasniaja blizej sposób wedlug wynalazku, nie ograniczajac zakresu ochro¬ ny. Temperature w przykladach podano w stop¬ niach Celsjusza.

Przyklad I Do roztworu 0,2 g 2,6-dwuchloro- -2'-furfurylo-dwufenyloaminy wprowadza sie w temepraturze od —50°C do —40° ozon w ciagu 4 minut. Bezposrednio po tym dodaje sie 0,1 ml nadtlenku wodoru, 0,4 ml 10% wodnego roztworu wodorotlenku sodowego i 0,2 ml wody a otrzy¬ mana mieszanine miesza sie w temperaturze stop- io niowo rosnacej od —40°C do temperatury pokojo¬ wej. Nastepnie aceton odparowuje sie pod zmniej¬ szonym cisnieniem. Do pozostalosci dodaje sie 2 ml wody, 0,5 ml 10% wodnego roztworu wodoro¬ tlenku sodowego i 5 ml octanu etylowego. War- stwe wodna oddziela sie i zakwasza 10% kwasem solnym a powstaly krystaliczny osad odsacza sie.

Po przekrystalizowaniu osadu z mieszaniny eteru etylowego i heksanu otrzymuje sie kwas o-(2,6- -dwuchloroanilino)-fenylooctowy o temperaturze topnienia 156—157°.

Substrat wytwarza .sie w sposób omówiony nizej. a). Do 260 ml 10% roztworu n-butylolitu w hek¬ sanie stale mieszajac wkrapla sie roztwór 42,5 g furanu w 100 ml eteru etylowego i 50 ml cztero- wodorofuranu. Do otrzymanego roztworu furylolitu mieszajac w temperaturze pokojowej dodaje sie w ciagu 2 godzin roztwór 35,2 g kwasu N-(2.6-dwu- chlorofenylo)-antranilowego w 300 ml czterowodo- rofuranu. Otrzymana mieszanine miesza sie wciagu 30 minut w temperaturze pokojowej i zadaje ja 150 ml eteru i 250 ml wody. Warstwe organiczna oddziela sie, przemywa woda i suszy. Rozpuszczal-. nik oddestylowuje sie a pozostalosc przekrystalizo- wuje sie z eteru dwuizopropylowego, przy czym otrzymuje sie w postaci zóltych igiel 2,6-dwuchloro- -2'-furfuroilo-dwufenyloamine o temperaturze top¬ nienia 129—130°C. b). Mieszanine 1,0 g 2,6-dwuchloro-2-furfuroilo- dwufenyloaminy, 4 ml 100% wodzianu hydrazyny i 10 ml glikolu dwuetylenowego miesza sie najpierw w ciagu 3 godzin w temperaturze 120° a nastepnie w aparaturze zaopatrzonej w oddzielacz wody miesza sie nadal w ciagu 4,5 godziny w tempera¬ turze 160°. Po ochlodzeniu dodaje sie 60 ml wody i otrzymana mieszanine ekstrahuje sie octanem etylowym. Warstwe organiczna przemywa sie woda« i suszy, a rozpuszczalnik oddestylowuje sie. Po chromatograficznym rozdzieleniu na zelu krzemion¬ kowym pozostalosci otrzymuje sie 2,6-dwuchloro- -2,-furfurylodwufenyloamine w postaci bezbarwnej cieczy. Jej analiza widmowa w podczerwieni wy¬ kazuje absorpcje przy 3320 cm-1 odpowiadajaca grupie -NH a widmo magnetycznego rezonansu jadrowego wykazuje pik metylenowy przy 4,02 ppm.

Przyklad II. Do roztworu 0,6 g 5-[2-(2,6- -dwuchloroanilino)-benzylo-2-formylofuranu -"W ml acetonu mieszajac w temperaturze od —50° do —40°C wprowadza sie ozon w ciagu 3 minut.

Nastepnie do mieszaniny reakcyjnej dodaje sie 60 0,3 ml 30% roztworu nadtlenku wodoru, 2 ml 10% wodnego roztworu wodorotlenku sodowego i 2 ml wody. Otrzymna mieszanine miesza sie do chwili, w której ocholdzi sie ona do temperatury pokojo¬ wej. Nastepnie odparowuje sie aceton pod zmniej- 65 szonym cisnieniem a pozostalosc, o ile to jest moz- 50 55IM&09 liwe, rozpuszcza sie w wodzie i nierozpuszczone czastki usuwa sie ekstrahujac benzenem. Wodny roztwór chlodzi sie lodem i zakwasza kwasem octowym. Otrzymany krystaliczny osad odsacza sie, suszy i przekrystalizowuje z mieszaniny eteru naf¬ towego i eteru etylowego, przy czym otrzymuje sie 0,45 g kwasu o-(2,6-dwuchloroanilino)-fenyloocto¬ wego o temperaturze topnienia 156^158°.

Substrat wytwarza sie w sposób podany nizej. a), w kolbie czteroszyjnej do 0,32 g magnezu i 0,5 ml bezwodnego czterowodorofuranu dodaje sie —6 kropli dwuetylowego acetalu 5-jodo-2-formylo- furanu i 2—3 krople jodku metylu. Mieszanine po¬ zostawia sie nieruchomo do rozpoczecia reakcji.

Wówczas miezza sie ja, równoczesnie utrzymujac temperature 20—30°. Mieszajac wkrapla sie roz¬ twór 3,9 g dwuetylowego acetalu 5-jodo-2-formy- lofuranu w bezwodnym czterowodorofuranie. Po zakonczonym wkraplaniu otrzymana mieszanine miesza sie w ciagu 1 godziny w temperaturze 40° i nastepnie chlodzi do temperatury pokojowej.

Roztwór 1,7 g 2'-(chlorometylo)-2',6'-dwuchloro- dwufenyloaminy w 15 ml czterowodorofuranu do¬ daje sie do calosci a otrzymana mieszanine ogrze¬ wa sie w ciagu 1 godziny w temperaturze wrzenia pod chlodnica zwrotna i miesza, po czym ciekla mieszanine reakcyjna wlewa sie do nasyconego wodnego roztworu chlorku amonowego i dokladnie wytrzasa sie.

Warstwe czterowodorofuranowa oddziela sie a warstwe wodna ekstrahuje sie eterem dwuizopro- pylowym. Ekstrakty laczy sie z warstwa czterowo¬ dorofuranowa, dokladnie przemywa nasyconym wodnym roztworem chlorku sodowego i suszy nad bezwodnym weglanem potasowym. Rozpuszczalnik odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem a pozostalosc zadaje sie 3 ml 0,1 n kwasu siarkowego.

Nastepnie mieszajac dodaje sie etanol do utwo¬ rzenia jednorodnej mieszaniny, a te pozostawia sie nieruchomo w ciagu nocy, po czym zateza ja pod zmniejszonym cisnieniem, miesza z woda i ekstra¬ huje chloroformem. Roztwór chloroformowy prze¬ mywa sie nasyconym wodnym roztworem wodoro¬ weglanu sodowego i suszy nad bezwodnym wegla¬ nem potasowym. Chloroform oddestylowuje sie a pozostalosc oczyszcza sie na drodze kolumnowej chromatografii na zelu krzemionkowym, przy czym jako rozpuszczalnik i eluent stosuje sie mieszanine 3 : 1 chloroformu i n-heksanu. Eluat odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem a pozostalosc przekrystalizowuje sie z eteru dwuizopropylowego, otrzymujac w postaci bialych krysztalów 1,6 g - [2-(2,6-dwuchloroanilino) -benzylo] - 2-formylofu- ran o temperaturze topnienia 93—94°.

Przyklad III. w czteroszyjnej kolbie, za¬ opatrzonej w mieszadlo, rurke doprowadzajaca gaz oraz termometr, do roztworu 34,6 g 5-[2-(2,6-dwu- chloroanilino)-benzylo]-2-formylofuranu w 350 ml acetonu wprowadza sie w ciagu 110 minut 4% ozon z predkoscia przeplywu 1 litr na minute, przy czym zawartosc kolby miesza sie i utrzymuje w tempeT raturze -^40°C. Nastepnie dodaje sie 20 ml 30% roztworu nadtlenku wodoru, po czym wkrapla sie 150 ml 10% wodnego roztworu wodorotlenku sodo¬ wego w ciagu 1 godziny w temperaturze od —40° 40 45 50 55 65 do —20°. Otrzymana mieszanine reakcyjna pozo¬ stawia sie nieruchomo w ciagu 3—4 godzin, po czym odparowuje sie aceton pod zmniejszonym cisnieniem. Jeszcze ciepla pozostalosc rozciera sie ze 100 ml toluenu a otrzymana mieszanine chlodzac w lodzie miesza sie nadal w ciagu 2—3 godzin.

Stracona substancje odsacza sie nastepnie, prze¬ mywa 10 ml zimnej wody i przekrystalizowuje z wody, otrzymujac w postaci bialych, klaczkowa- tych krysztalów 23,2 g soli sodowej kwasu o-(2,6- -dwuchloroanilino)-fenylooctowego o temperaturze topnienia 271—273° (na lazni silikonowej) z roz¬ kladem.

Substrat wytwarza sie w sposób omówiony nizej.

W czteroszyjnej kolbie o pojemnosci 300 ml do 3,65 g zaktywowanego jodem magnezu dodaje sie 7 ml bezwodnego czterowodorofuranu, 1,5 g dwu¬ etylowego acetalu 5-bromo-2-formylofuranu i 2—3 kropli jodku metylu i pozostawia sie mieszanine nieruchomo do zapoczatkowania reakcji, po czym mieszanine miesza sie i wkrapla sie roztwór 35,9 g dwuetylowego acetalu 5-bromo-2-formylofuranu w 120 ml czterowodorofuranu w temperaturze —30°. Po zakonczonym wkraplaniu mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze pokojowej" do zakonczenia reakcji, co trwa okolo 2 godzin. Na¬ stepnie dodaje sie 0,6 g jodku miedzi (I) i miesza¬ nine reakcyjna chlodzi sie do temperatury 5°, po czym dodaje sie roztwór 28,7 g 2-(chlorometyIo)- -2\6'-dwuchlorodwufenyloaminy w 60 ml czterowo¬ dorofuranu, nie wywierajac wplywu na wystepu¬ jace przy tym ogrzanie. Wówczas mieszanine re¬ akcyjna ogrzewa sie w ciagu 30 minut w tempera¬ turze wrzenia pod chlodnica zwrotna i równoczes¬ nie miesza. Rozpuszczalnik oddestylowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem a pozostalosc zadaje sie 550 ml eteru dwuizopropylowego i 300 ml nasyco¬ nego, wodnego roztworu chlorku amoniowego.

Warstwe organiczna oddziela sie, przemywa 5% wodnym roztworem wodoroweglanu sodowego i suszy nad siarczanem sodowym. Rozpuszczalnik oddestylowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem a pozostalosc miesza sie z 550 ml goracego n-hek¬ sanu i pozostawia nieruchomo w ciagu okolo godzin, po czym górna warstwe oddekantowuje sie a rozpuszczalnik oddestylowuje sie pod zmniej¬ szonym cisnieniem. Pozostalosc rozpuszcza sie w 300 ml etanolu, zadaje 35 ml 0,1 n kwasu siarko¬ wego, miesza w ciagu 40 minut w temperaturze po¬ kojowej, zateza pod zmniejszonym cisnieniem i ekstrahuje 300 ml chloroformu. Ekstrakt przemywa sie 5% wodnym roztworem wodoroweglanu sodo¬ wego i suszy. Chloroform odparowuje sie a pozo¬ stalosc oczyszcza sie na drodze uproszczonej chro¬ matografii kolumnowej, stosujac 150 g zelu krze¬ mionkowego i mieszanine 1 :2 chloroformu i n-heksanu jako rozpuszczalnik i eluent. Z eluatu odparowuje sie rozpuszczalnik pod zmniejszonym cisnieniem a pozostalosc przekrystalizowuje sie z eteru dwuizopropylowego, otrzymujac 27,6 g -[2-(2,6-dwuchloroanilino)-benzylo] -2-formylofura¬ nu o temperaturze topnienia 91—93°.

Przyklad IV. Do roztworu 2,0 g 5-[2-(2,6- -dwuchloroanilino) - benzylo] - 2-formylofuranu w '30 ml acetonu mieszajac w temperaturze —40°104 609 7 8 wprowadza sie w ciagu 19 minut ozon (0,64 mmola ozcau na 1 minute). Nastepnie dodaje sie 1,2 ml % nadtlenku wodoru oraz kroplami w tempera¬ turze cd —40° do —20° w ciagu 45 minut 8,7 ml ¦'lGflV roztworu -wodoroweglanu sodowego. Miesza¬ nine miesza sie w ciagu 2 godzin w temperaturze 14^20°. Aceton oddestylowuje sie pod zmniejszo¬ nym cisnieniem^. zadaje wodna pozostalosc 6 .ml toluenu i miesza sie mieszanine w ciagu 3 godzin witemperaturze 0^-5°. Wytracone krysztaly odsacza sie i przemywa mieszanina toluen-eter etylowy.

Krysztaly przekrystalizowuje sie z 6 ml wody, przy czym otrzymuje sie sól sodowa kwasu (2,6-dwu- chloroanilino)-feriylooctowego o temperaturze top¬ nienia 273—279° (z rozkladem).

Substrat wytwarza sie w sposób omówiony nizej. a) Mieszanine 47,0 g ortorrirówczanu trójetylo- wego i 38,2 g 5-brómo-2-formylofurahu w 61 ml absolutnego etanolu mieszajac i przepuszczajac azot zadaje sie 2,1 ml absolutnego nasyconego chlorowodorem roztworu etanolowego. Roztwór ogrzewa sie w ciagu §0 minut w temperaturze wrzenia pod chlodnica zwrotna i odparowuje do sucha pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc destyluje sie pod chlodnica kulowa, przy czym otrzymuje sie w postaci bezbarwnego oleju dwu- etylowy acetal 5-brómo-2-formylofuranu o tempe¬ raturze wrzenia 60° pod cisnieniem 0,05 mm Hg. -[2-(2,6-dwuchloroanilino)-benzylo]-2-formylofuran o temperaturze topnienia 90—92°. v Przyklad V. Do roztworu 0,5 g N-(o-allitó- fenylo)-2,6-dwuchloroaniliny w 10 ml acetonu mie- szajac w temperaturze od —50° do —40° wprowa¬ dza sie w ciagu 7 minut ozonizowany tlen, po czym dodaje sie 0,5 g nadmanganianu potasowego a otrzymana mieszanine najpierw poddaje sie reakcji w ciagir 1 godziny w temperaturze pokojowej. a nastepnie w ciagu dalszej godziny w temperatu¬ rze wrzenia pod chlodnica zwrotna. Pózniej te ciekla mieszanine reakcyjna saczy sie a placek filtracyjny, skladajacy sie z dwutlenku magnanu, dokladnie przemywa sie goraca woda. Przesacz ten zateza sie a .koncentrat miesza sie z woda i toluenem. Do tej mieszaniny ogrzewajac dodaje sie klka kropli 10% wodnego roztworu wodorotlenku sodowego. War¬ stwe wodna oddziela sie i chlodzac w lodzie zobo¬ jetnia stezonym kwasem solnym. Otrzymany osad krystaliczny odsacza sie, sporzadza z niego zawie¬ sine w niewielkiej ilosci wody i silnie alkalizuje % wodnym roztworem wodorotlenku sodowego.

Roztwór alkaliczny chlodzi sie lodem a wytracone krysztaly odsacza sie, otrzymujac w postaci bialych krysztalów sól sodowa kwasu o-(2,6-dwuchloroani- lino)-fenylooctowego o temperaturze topnienia 281—284°.

Substrat wytwarza sie w sposób podany nizej. a) W suchej kolbie czteroszyjnej 2,72 g magnezu ogrzewajac do temperatury 50° aktywuje sie nie¬ wielka iloscia jodu, po czym dodaje sie 5 ml czte- rowodorofuranu i kolejno 2 ml roztworu 12 g bromku winylu w 54 ml czterowodorofuranu. Na¬ stepnie dodaje sie 1—2 krople jodku metylu i, gdy wskutek tego reakcja rozpocznie sie, mieszajac i utrzymujac temperature 40—45° powoli doda.ie sie pozostala ilosc wyzej wspomnianego roztworu bromku winylu/Otrzymana mieszanine reakcyjna miesza sie nadal w ciagu 30 minut w temperaturze 50°, po czym dodaje sie 0,3 g jodku miedzi (I) a nastepnie mieszajac dodaje sie wciagu 30 minut roztwór 16,1 g 2-(chlorometylo)-2\6,-dwuchloro- dwufenyloaminy w 55 ml bezwodnego czterowodo¬ rofuranu. Wówczas mieszanine reakcyjna ogrzewa sie w ciagu dalszych 30 minut w temperaturze wrzenia pod chlodnica zwrotna w celu doprowa¬ dzenia reakcji do zakonczenia. Po ochlodzeniu do¬ daje sie nasycony roztwór chlorku amonowego a warstwe czterowodorofuranu oddziela sie, suszy i zateza pod zmniejszonym cisnieniem. Po prze- krystalizowaniu tej pozostalosci z n*heksanu otrzy¬ muje sie N-(o-allilofenylo)-2,6-dwuchloroaniline o temperaturze topnienia 62—64°.

Przyklad VI. Do roztworu 1,0 g 2-allilo-2,,6'- -dwuchlorodwufenyloaminy w 20 ml acetonu mie¬ szajac w temperaturze —40°C wprowadza sie w ciagu 11 minut mieszanine ozon-tlen (0,635 mmola ozonu na 1 minute), po czym mieszajac W tempe¬ raturze—35° dodaje sie 1,0 g nadmanganianu pota- sqwego, zawiesine miesza sie w ciagu 1 godziny w temperaturze pokojowej i w ciagu dalszej go- q^thy w temperaturze 60°. Nastepnie odsacza sie dwutlenek manganu i przemywa niewielka iloscia acetonu i 40 ml goracej wody. Przesacz odparowuje sie pod zmniejszonym cisnieniem do sucha. Pozo¬ stalosc zadaje sie 12 ml wody, 10 ml toluenu i 1 ml b) 365 mg magnezu umieszcza sie w kolbie i ^ aktywuje jodami nastepnie dodaje sie 0,7 ml bez- wod iego czterowodorofuranu, 2 krople jodku me- tjrlti i 0,15 g dwuetyloWego acetalu 5-bromofuranu- -2-f *rmylofuranu. Po zapoczatkowaniu reakcji wki ipla sie w temperaturze 25—30° roztwór 3,59 g 35 dwtetylowego ¦• acetalu 5-bromo-2-formylofuranu W'12 ml bezwodnego czterowodorofuranu. Miesza¬ nine te miesza sie w temperaturze 25°, chlodzi do temperatury? 5° i zadaje 60 mg jodku miedzi (I) oraz kroplami -roztworu 2,87 g 2-(chlorometyk>)- -2,,6,-dwuchlorodwufenyloaminy w 6 ml bezwod- 40 nezo czterowodorofuranu. Nastepnie mieszanine ogrzewa sie w ciagu 30 minut w temperaturze wrzfenia pod chlodnica zwrotna i odparowuje ja pod zmniejszonym cisnieniem do sucha. Pozostalosc zadaje sie 60 ml eteru dwuizoptopylowego i 30 ml 45 Wodnego roztworu chlorku amonowego. Po doklad¬ nym4 wytrzasaniu oddziela sie warstwe organiczna, przemywa ja 5% roztworem wodoroweglanu sodo- .wego, suszy nad siarczanem magnezowym fc odpa¬ rowuje. Pozostalosc zadaje -sie 55 ml wrzacego 50 n-heksanu. Calosc pozostawia sie w ciagu 15 go¬ dzin, roztwór oddekantowuje sie od stalej pozosta¬ losci i zateza go pod cisnieniem 11 mm Hg do sucha.

Te pozostalosc zadaje sie 30 ml etanolu oraz 3,5 ml 0,1 n kwasu siarkowego/Roztwór ten pozostawia 55 sie w ciagu 40 "minfcft w temperaturze pokojowej, zateza go pod zmniejszonym. cisnieniem a pozo¬ stalosc ekstrahuje sie 30 ml chloroformu. Warstwe organiczna przemywa sie 0,5 n roztworem wodoro¬ weglanu sodowego i woda, suszy nad siarczanem 60 magnezowym i odparowuje. Pozostalosc o postaci brunatnego oleju chromatografuje sie na 20 g zelu krzemionkowego. Frakcje 2—16, eluowane miesza¬ nina (1:2) chloroform-heksan, odparowuje sie i krystalizuje z eteru etylowego. Otrzymuje sie ^ 25104 60d % roztworu wodorotlenku sodowego. Mieszanine ogrzewa sie w temperaturze 55° i saczy przez warstwe o nazwie Hyflo. Warstwe wodna oddziela sie od przesaczu i zakwrsza w temperaturze 0° stezonym kwasem solnym. Wydzielony olej roz- 5 puszcza sie w eterze etylowym. Warstwe eterowa suszy sie nad ciarczanem magnezowym i odparo¬ wuje ja pod cisnieniem 11 mm Hg do sucha. Po¬ zostalosc rozpuszcza sie w 1,5 ml 10% roztworu weglanu sodowego i chlodzi roztwór, przy czym 10 wykrystalizówuje sól sodowa kwasu o-(2,6-dwu- chloroanilino)-fenylooctowego o temperaturze top¬ nienia 269—274°.

Substrat wytwarza sie w sposób omówiony nizej. a) 1,36 g magnezu umieszcza sie w kolbie i (akty- 15 wuje jodem. Zaktywowany magnez zadaje sie 2,5 ml bezwodnego czterowodorofuranu a pózniej w tem¬ peraturze 35° kroplami okolo 1/10 ilosci roztworu 6,0 g bromku winylu w 28 ml bezwodnego cztero¬ wodorofuranu. Przez dodanie 2 kropli jodku metylu 20 zapoczatkowuje sie reakcje a pozostala ilosc roz¬ tworu bromku winylu wkrapla sie w tempera¬ turze 40—45°. Mieszanine miesza sie w ciagu minut w temperaturze 50°, zadaje ja 0,15 g . jodku miedzi (I) a w temperaturze 30—40° roztwo¬ rem 8,05 g 2-(chlorometylo)-2,,6'-dwuchlorodwufe- nyloaminy w 28 ml bezwodnego czterowodorofu¬ ranu. Nastepnie mieszanine vte ogrzewa sie w ciagu minut w temperaturze wrzenia pod chlodnica zwrotna, chlodzi i zadaje 50 ml nasyconego roz¬ tworu chlorku amonowego. Calosc saczy sie przez warstwe o nazwie Hyflo, przesacz oddziela sie od warstwy organicznej, przemywa ja roztworem chlorku amonowego, suszy nad siarczanem magne¬ zowym i odparowuje pod zmniejszonym cisnieniem 3g do sucha. Pozostalosc o postaci brunatnego oleju krystalizuje sie z eteru a otrzymany przy tym produkt uboczny odsacza sie. Przesacz odparowuje sie a te pozostalosc krystalizuje sie z n-heksanu, otrzymujac 2-allilo-2',6,-dwuchlorodwufenyloamine 40 o temperaturze topnienia 52—57°.

Claims (8)

Zastrzezenia patentowe

1. Sposób wytwarzania pochodnej kwasu fenylo¬ octowego, znamienny tym, ze zwiazek o ogólnym wzorze przedstawionym na rysunku, w którym X oznacza grupe 2-furylowa lub ewentualnie zaceta- lizowana grupe 5-formylo-2-furylowa, poddaje sie reakcji utleniajacej degradacji a powstaly kwas o-(2,6-dwuchloroanilino)-fenylooctowy ewentualnie przeprowadza sie w sól z zasada.

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako substrat stosuje sie 5-[2-(2,6-dwuchloroani- lino)-benzylo]-2-formylofuran.

3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze przeprowadza sie utleniajaca degradacje, dzialajac najpierw ozonem na zwiazek o ogólnym wzorze przedstawionym na rysunku i doprowadzajac re¬ akcje degradacji do zakonczenia przez dodanie dalszego srodka utleniajacego.

4. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze jako dalszy srodek utleniajacy stosuje sie sól kwasu nadmanganowego, korzystnie nadmanganian potasowy.

5. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze jako dalszy srodek utlejniajacy stosuje sie nad¬ tlenek wodoru.

6. Sposób wytwarzania pochodnej kwasu fenylo¬ octowego, znamienny tym, ze zwiazek o ogólnym wzorze przedstawionym na rysunku, w którym X oznacza rodnik winylowy, poddaje sie reakcji utle¬ niajacej degradacji a powstaly kwas o-(2,6-dwu- chloroanilino)-fenylooctowy ewentualnie przepro¬ wadza sie w sól z zasada.

7. Sposób wedlug zastrz. 6, znamienny tym, ze jako srodek utleniajacy stosuje sie ozon lub zawie¬ rajacy ozon tlen a nastepnie stosuje sie drugi srodek utleniajacy.

8. Sposób wedlug zastrz. 7, znamienny tym, ze jako drugi srodek utleniajacy stosuje sie sól kwasu nadmanganowego, korzystnie nadmanganian pota¬ sowy.104 609 CH2—X OZGrai'. Z.P. Dz-wo, z. 813 (95+20) 11.79 Cena 45 zl