NL8600850A - Dentale cementpreparaten. - Google Patents

Description

NL 33.430-Kp/vdM j s - 1 -

Dentale cementpreparatén.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking in het algemeen op een dentaal cententpreparaat en meer in het bijzonder op een dentaal cementpreparaat, dat bijzonder geschikt is voor pulpcapping, bekleding, basis- en wortelkanaalvulling.

5 Meer in het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op een dentaal cementpreparaat, bestaande uit een mengsel A en een mengsel B, waarbij mengsel A tenminste twee poeders bevat, te weten (a) 100 gewichtsdelen van een poeder met meer dan 10 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide, dat aan het oppervlak is behandeld met 0,01-5 gew.% van tenminste ëën organisch zuur en/of anorganisch zuur en (b) 2-70 gew.dln. van een calciumhydroxi-depoeder, terwij1 15 het mengsel B een waterige oplossing van 0,01-70 gew.% van een water oplosbare hoog moleculaire stof is.

Dentale cementen zijn materialen, die thans in de tandheelkunde op allerlei gebied worden gebruikt. Zo worden zij bijv. gebruikt als zetting voor prothesedoeleinden en 20 orthodontologische doeleinden, vulling voor het restaureren van cariesholte, voering, basis, pulpcapping, opbouw, voor het vullen van wortelkanalen, enz. Van de dentale cementen bezitten zinkfosfaatcement, polycarboxylaatcement, glasiono-meercement, enz. naar verhouding uitstekende fysische eigen-25 schappen. Deze cementen worden echter hard ten gevolge van de reactie tussen zuren en basen. Ten gevolge van de toepassing van zuren in deze systemen kunnen zij niet worden toegepast in de buurt van levende dentale pulp vanwege de irriterende werking van de zuren. Thans maakt men gebruik van 30 zinkoxide-eugenolcement, calciumhydroxidecement, enz. als pulpcappingmateriaal in de buurt van de dentale pulp. In het bijzonder gebruikt men calciumhydroxidecement als direct pulpcappingmateriaal. Aangezien deze cementen enige farmaceutische werking hebben, kunnen zij worden gebruikt als pulp-35 cappingmateriaal zonder noemenswaardige angst. Hun toepassing * * *, * - 2 - gaat echter gepaard met het probleem, dat zij fysische eigenschappen bezitten, zoals lage vergruissterkte en hoge oplosbaarheid, hetgeen ongeschikt is voor het basismateriaal. Indien het calciumhydroxidecement wordt gebruikt als pulp-5 capping of voeringmateriaal, bijv. in een zeer diepe holte, is het nodig de zogenaamde "cement base" te bereiden met glasiönomeercement, zinkfosfaatcement en polycarboxylaatce-ment, elk met een naar verhouding hoge vergruissterkte, ten gevolge van de lage sterkte ervan, hetgeen resulteert in een 10 gecompliceerde manipulatie.

Een typisch calciumhydroxidecement wordt bereid door verknopen van calciumhydroxide met salicylzuurester. Ofschoon dit produkt een lage sterkte heeft, bezit het een bepaald hardingsvermogen. Dit produkt is echter pasta-achtig 15 en heeft zodanige hydrofobe eigenschappen, dat dit de affiniteit mist ten opzichte van de tanden. Om die reden doet zich ook het probleem voor met betrekking tot het scheidingsvlak met de tanden.

Als resultaat van intensieve en uitgebreide stu-20 dies aan de hand van bekend pulpcappingcement, dat de boven geschetste problemen vertoonde, is op verrassende wijze gevonden, dat dergelijke problemen opgelost kunnen worden door toepassing van een dentaal cementpreparaat, dat is samengesteld uit een mengsel A en een mengsel B, 25 waarbij mengsel A tenminste twee poeders bevat, waaronder (a) 100 gew.dln. van een poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide, waarbij het oppervlak is behandeld met 0,01-5 gew.% van tenminste een organisch zuur en/of anor-30 ganisch zuur en (b) 2-70 gew.dln. van een calciumhydroxide-poeder, terwijl het mengsel B een waterige oplossing van 0,01-70 gew.% van een in water oplosbare hoog moleculaire stof is.

Het zal duidelijk zijn, dat de onderhavige uit-35 vinding een dentaal cementpreparaat bevat, dat verder een röntgenstraal-contrastmedium bevat. Het zal bovendien duidelijk zijn, dat door coaten van een "poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide, waarbij het oppervlak, is behandeld i , & § - 3 - met tenminste een organisch zuur en/of anorganisch zuur in een hoeveelheid van 0,01-5 gew.dln. op 100 gew.dln. poeder" met een in water oplosbare hoog moleculaire stof een grote bijdrage wordt geleverd voor de verbetering van manipulatie-5 eigenschappen en- conservering van het poeder.

Met andere woorden heeft het preparaat volgens de uitvinding een veel hogere vergruissterkte en een verminderde oplosbaarheid, vergeleken met het bekende calciumhydroxide-cement. Ten gevolge van deze bijzonder hoge vergruissterkte 10 is het preparaat volgens de uitvinding bijzonder geschikt als pulpcapping, bekleding en basis voor toepassing met hetzelfde materiaal, terwijl bovendien het onderhavige preparaat de manipulatie zo eenvoudig maakt, dat de voor de klinische behandeling benodigde tijd aanzienlijk wordt verminderd. Een 15 gemengde suspensie, bereid uit het preparaat volgens de uitvinding, heeft bovendien een geschikte vloeibaarheid en munt uit in manipulatie-eigenschappen. De hydrofiele eigenschappen van het onderhavige preparaat hebben bovendien nog het voordeel, dat het preparaat nauw hecht aan de tanden, ten gevolge 20 van zijn bijzonder goede affiniteit ten opzichte van tanden. Tegelijkertijd biedt het preparaat volgens de uitvinding een ander voordeel, te weten zeer goede conserveringseigenschappen ondanks het feit, dat het poeder basisch is.

Het "poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% 25 calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminium-oxide" slaat op een calciumaluminaat bevattend poeder, dat via de gebruikelijke methoden gemakkelijk kan worden bereid uit calcium en aluminium bevattende uitgangsmaterialen. Zo kan bijv. het poeder worden verkregen door het tot reactie brengen 30 van een calcium bevattende stof, zoals calciumcarbonaat, hydroxide of oxide met een aluminium bevattende stof, zoals aluminiumhydroxide, carbonaat of oxide bij hoge temperaturen, gevolgd door sinteren of smelten van het reactieprodukt, welk produkt tenslotte wordt afgekoeld en verpoederd. Het sinteren 35 of smelten kan worden uitgevoerd op op zichzelf bekende wijze. Geschikte hoeveelheiden van hulpstoffen kunnen eveneens worden gebruikt. Afhankelijk van de toegepaste omstandigheden kunnen het calcium en aluminium in het poeder naast CaO en v · - 4 - voorkomen in de vorm van verbindingen zoals SCaO’A^O^, 12CaO* 7A1202, CaOA^O^, CaO^A^O^, CaO’SA^O^, enz. Opgemerkt wordt, dat de toevoeging van geschikte hoeveelheid van andere oxiden, fluoriden, chloriden, sulfaten, fosfaten, carbonaten 5 e.d. zonder meer mogelijk is. Deze stoffen dienen als sinte-ringshulpstoffen of vervloeiïngsmiddelen, die een bijzondere bijdrage leveren tot verkorting van de produktietijd. Zo kan bijv. de toe te voegen stof oxiden bevatten, zoals bijv. siliciumdioxide, strontiumoxide, magnesiumoxide en ferrioxide, 10 alsmede fluoriden, chloriden, sulfaten, fosfaten e.d. van calcium, aluminium, strontium, natrium, kalium e.d. Enige beperking van deze stoffen in het poeder is er hoegenaamd niet, behalve dat het poeder meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminium-15 oxide dient te bevatten. Bij voorkeur bedraagt het calcium-oxidegehalte van het poeder meer dan 20 gew.% tot 70 gew.%.

De meeste voorkeur verdient het wanneer het poeder 25-50 * gew.% calciumoxide bevat. Wanneer de hoeveelheid calciumoxide niet hoger is dan 20 gew.% dan heeft dit een vertragende in-20 vloed op de hardingsreactie. wanneer de hoeveelheid calciumoxide 70 % overschrijdt vindt de harding van het cement te snel plaats, waardoor de voor het manipuleren benodigde tijd te kort wordt, terwijl tegelijkertijd de sterkte ervan wordt verlaagd. De hoeveelheid aluminiumoxide in het poeder is bij 25 voorkeur 30 gew.% tot minder dan 80 gew.%, betrokken op het totale gewicht ervan, ofschoon een hoeveelheid van 50 gew.% tot 75 gew.% de voorkeur verdient. Wanneer de hoeveelheid aluminiumoxide niet hoger is dan 30 % vindt er een daling van de sterkte van het geharde cementprodukt plaats. Wanneer 30 anderzijds de hoeveelheid de 80 gew.% overschrijdt, vindt de hardingsreactie van de gemengde cementsuspensie te langzaam plaats, hetgeen onpraktisch is. Aangezien het bij een dergelijke hoge temperatuur gesinterde poeder gemakkelijk wordt beïnvloed door atmosferisch vocht en kooldioxide ten gevolge 35 van de sterke basisiteit, doet zich een probleem voor met betrekking tot de conservering van het poeder over een langere periode.

Gebleken is echter volgens de uitvinding, dat een i , - 5 - probleem van het vertragen van de hardingstijd opgelost kan worden door naast het calciumaluminaatpoeder tenminste éën organisch zuur en/of anorganisch zuur te gebruiken, waarbij het oppervlak van het poeder ermee is behandeld, hetgeen een 5 verbetering betekent ten aanzien van de bewaarbaarheid. Verder is gebleken, dat een dergelijke behandeling van het calciumaluminaatpoeder met de zure stof de vloeibaarheid van het cement tijdens mengen bevordert, waardoor het mengen wordt vergemakkelijkt en bovendien een verbetering ten aanzien van 10 de manipulatie-eigenschappen optreedt, waaronder een verlenging van de voor de manipulatie benodigde tijd. Er kunnen betere resultaten worden bereikt wanneer het calciumaluminaatpoeder enkel met de zure stoffen wordt vermengd. Nog betere resultaten worden verkregen, wanneer het oppervlak van het 15 calciumaluminaatpoeder tot reactie wordt gebracht met het. organische zuur en/of anorganische zuur onder vorming van organische en/of anorganische zuurzouten.

De volgens de uitvinding gebruikte "organische en anorganische zuren" slaan op stoffen, die zure eigenschappen 20 hebben, waarbij elke zure stof een dergelijk effekt teweeg kan brengen. Voorkeurszuren zijn organische zuren, bijv. stearinezuur, isostearinezuur, 2-hydroxystearinezuur, dimeer, salicylzuur, acetylsalicylzuur, wijnsteenzuur, citroenzuur, amino (glycine, proline,, alanine, aspartine, lysine, enz.) 25 glutaarzuur, adipinezuur, pimelinezuur, sebacinezuur, sube-rinezuur, decandicarbonzuur, capronzuur, caprinezuur, myristi-nezuur, undecanoïnezuur, pelargonzuur, cyclohexaancarbonzuur, laurinezuur, palmitinezuur of dergelijke zuren, terwijl als anorganische zuren gebruik kan worden gemaakt van fosforzuur, 30 pyrofosforzuur, zoutzuur of dergelijke zuren. De onderhavige uitvinding omvat voorts zouten met zure eigenschappen. Zo zijn bijv. mono- of di-basische fosfaten ook zure stoffen en vallen derhalve binnen het kader van de uitvinding. Van deze zure stoffen verdienen fosforzuur, monobasische fosfaten, pyro-35 fosforzuur, salicylzuur, diverse aminozuren, myristinezuur, isostearinezuur e.d. de voorkeur. Deze zure stoffen kunnen uitsluitend in een mortier worden vermengd met het calcium-aluminaat bevattende poeder. Alternatief kunnen ze worden op- ί , κ - 6 - gelost of gesuspendeerd in water of organische oplosmiddelen, zoals bijv. een alcohol, benzeen, ether of keton voor de oppervlaktebehandeling van het calciumaluminaat bevattende poeder. Verder is het vereist, dat het oplosmiddel wordt af-5 gedampt en het poeder wordt gedroogd. Reeds eerder is genoemd, dat het de voorkeur verdient wanneer enige reactie plaatsvindt tussen deze zure stoffen en het oppervlak van het "poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide".

10 In dit geval doen zich echter geen problemen voor, zelfs niet wanneer in het mengsel A andere stoffen aanwezig zijn, bijv. calciumhydroxide en een röntgenstralen-contrast-medium, die dan tegelijkertijd worden behandeld met de zure stoffen. De hoeveelheid van het organische en/of anorganische 15 zuur bedraagt volgens de uitvinding bij voorkeur 0,01-5 gew.% op 100 gew.dln. van het "poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide". Bij een hoeveelheid van minder dan 0,01 gew.% vindt er geen verbetering plaats met betrekking tot de manipu-20 latie-eigenschappen en bewaarbaarheid, terwijl een hoeveelheid van meer dan 5 gew.% tot gevolg heeft, dat de voor de harding benodigde tijd zo lang is, dat er een verlies aan fysische eigenschappen optreedt.

Aan de grootte van het te gebruiken calciumhydroxi-25 de zijn er geen kritische beperkingen. Gewoonlijk is de grootte van het te gebruiken calciumhydroxide zodanig, dat de deeltjes door een 80 mesh zeef passeren, bij voorkeur door een zeef van 120 mesh. Calciumhydroxide heeft een farmaceutische werking, waarvan wordt aangenomen dat deze de groei van 30 secundaire dentine bevordert. Wanneer calciumhydroxide wordt gebruikt met het pulpcappingmateriaal volgens de uitvinding kunnen er soortgelijke effecten worden verwacht. Het opnemen van calciumhydroxide resulteert eveneens in een verbetering van de vergruissterkte van de geharde cementmassa. Bij voor-35 keur bedraagt de hoeveelheid calciumhydroxide in het preparaat A 2-70 gew.dln. op 100 gew.dln. van het "poeder met daarin meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide". In een hoeveelheid van «r y - 7 - minder dan 2 gew.dln. blijkt het calciumoxide niet effectief te zijn, terwijl in een hoeveelheid van meer dan 70 gew.dln. een vertraging optreedt in de initiële hardingstijd met als gevolg vermindering van de vergruissterkte.

5 Het volgens de uitvinding te gebruiken röntgen straal - contras tmedium is niet aan beperking onderhevig, onder welk medium stoffen met röntgenstraal-contrastvermogen worden verstaan. Daar hoe groter het atoomnummer is, des te groter het röntgenstraalabsorptievermogen is, reden waarom men ge-10 woonlijk een stof gebruikt met een relatief groot atoomgetal met verminderde toxiciteit. Zo kan bijv. gebruik worden gemaakt van metaalpoeders, legeringspoeders, oxiden, zoals yttrium en zinkoxiden, zouten zoals bariumsulfaat, calcium-wolframaat en bismutoxidecarbonaat, jodoform, enz. Gewoonlijk 15 kunnen de röntgenstraal-contrastmedia in het mengsel A voorafgaande aan de toepassing worden opgenomen, aangezien zij vaak onoplosbaar zijn in water. In sommige gevallen kunnen zij echter worden opgenomen in het mengsel B. Met andere woorden kunnen de röntgenstraal-contrastmedia ongeacht of ze 20 oplosbaar dan wel onoplosbaar zijn, in het mengsel B worden gesuspendeerd voor de toepassing. In sommige gevallen kunnen de röntgenstraal-contrastmedia worden vermengd, gesinterd en versmolten met "een poeder met meer dan 20 gew. % tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminium-25 oxide" in het mengsel A, wanneer het "poeder” wordt bereid door sinteren of smelten. Opgemerkt wordt voorts, dat de con-trasteigenschappen aan "een poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide" als zodanig worden meegegeven.

30 De preparaten volgens de uitvinding, vrij van elk röntgenstraal-contrastmedium, zijn eveneens bruikbaar met het oog op de fysische eigenschappen. Opmerkelijk is, dat de fysische eigenschappen van het geharde cement niet ongunstig worden beïnvloed in aanwezigheid van de röntgenstraal-contrast-35 media, vergeleken met de situatie waarin zij niet aanwezig zijn. Wanneer echter een tandarts gebruik maakt van de preparaten volgens de uitvinding voor klinische doeleinden, d.w.z.

* j ; ί - 8 - voor pulpcapping, bekleding of wortelkanaalvulling wordt door de aanwezigheid van contrasteigenschappen bij het materiaal de diagnose na de behandeling bevorderd, hetgeen een van de vereisten is, die aan het materiaal worden gesteld. Bij voor-5 keur zijn de röntgenstraal-contrastmedia in het preparaat volgens de uitvinding aanwezig in een hoeveelheid van 10-50 gew.% met betrekking tot het totale gewicht. In een hoeveelheid van minder dan 10 % is er een verminderd of beperkt contrasteffect, terwijl bij een hoeveelheid van meer dan 50 % 10 de fysische eigenschappen achteruit gaan. Gewoonlijk verdient een hoeveelheid van 10-40 gew.% de voorkeur. Opgemerkt wordt, dat de preparaten volgens de uitvinding eveneens kunnen worden aangebracht als wortelkanaalvulmaterialen ten gevolge van hun goede affiniteit ten opzichte van levende delen; ze kunnen 50 15 % of meer van het contrastmedium bevatten in verband met de vereiste vergruissterkte.

Volgens de uitvinding betekent het bekleden van "100 gew.dln. van het poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% alumi-20 niumoxide, waarbij het oppervlak is behandeld met 0,01-5 gew.% van tenminste één organisch zuur en/of anorganisch zuur" aanwezig in het preparaat A, met een in water oplosbare hoog moleculaire stof, dat het "poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% 25 aluminiumoxide", waarbij het oppervlak behandeld is met de zure stof, verder wordt gecoat met de in water oplosbare hoog moleculaire stof. Bekleding van het poeder met de in water oplosbare hoog moleculaire stof leidt tot verbetering bij de manipuleringseigenschappen tijdens het mengen. Met andere 30 woorden de voor manipulatie beschikbare tijd tijdens het mengen is verbeterd zonder het beletten van de harding of vast-wording. Er is een ander voordeel, namelijk de verdere verbetering van de bewaarbaarheid van het poeder. Opgemerkt wordt, dat wanneer het poeder in mengsel A wordt bekleed met 35 de in water oplosbare hoog moleculaire stof er zich geen problemen voordoen bij gelijktijdige of afzonderlijke bekleding van andere stoffen uit het mengsel (bijv. calciumhydroxide, zure stoffen en röntgenstraal-contrastmedia). Dergelijke in / - 9 - cv. Λ 9= « water oplosbare hoog moleculaire stoffen zijn bijv. polyacryl-zuur, natriumpolyacrylaat, polyethyleenimine, polyvinylalcohol, polyethyleenglycol, polyethyleenoxide, polyvinylpyrrolidon, carboxymethylcellulose, methylcellulose, hydroxyethylcellu-5 lose, hydroxypropylcellulose, cellulose-acetaatftalaat, natrium- (of kalium-) alginaat, arabische gom, enz. Hiervan verdienen polyvinylpyrrolidon, natriumpolyacrylaat en hydroxypropylcellulose de voorkeur. Deze in water oplosbare hoog moleculaire stoffen kunnen aan het oppervlak van het poeder 10 op gebruikelijke wijze worden afgezet. Na mengen in een kogel-molen kunnen dergelijke stoffen langs mechanochemische weg op het oppervlak van het poeder worden afgezet. Alternatief kan een dergelijke stof worden opgelost of gesuspendeerd in een oplosmiddel, bijv. alcohol, aceton of water, waarna de ver-15 kregen oplossing wordt vermengd met het te verpoederen materiaal, gevolgd door verwijdering van het oplosmiddel door drogen, enz. In dit geval kan tenminste één van het eerder genoemde organische zuur en/of anorganische zuur gelijktijdig worden opgelost of gesuspendeerd in hetzelfde oplosmiddel, om 20 zodoende het oppervlak van het "poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide" te behandelen zonder problemen. De voor de coating te gebruiken in water oplosbare hoog moleculaire stof kan een molecuulgewicht hebben van 1,000 tot 1.000.000, ter-25 wijl een molecuulgewicht van 1.000 tot 100.000 de voorkeur verdient. Een te groot molecuulgewicht heeft het nadeel, dat het poeder niet uniform kan worden bekleed. Een te laag molecuulgewicht heeft een ander nadeel, namelijk dat tenzij een grote hoeveelheid bekleding wordt aangebracht, het gewenste 30 effect niet wordt verkregen, zodat de fysische eigenschappen, zoals vergruissterkte, afnemen. Gewoonlijk bedraagt de hoeveelheid in water oplosbare hoog moleculaire stof niet meer dan 5 gew.%, betrokken op het totale gewicht van het te bekleden en te verpoederen materiaal, waarbij echter 0,05-2 gew.% 35 de voorkeur verdient.

Het mengsel A in het preparaat volgens de uitvinding heeft hydraulische eigenschappen en vormt een uitgeharde massa na vermengen met water. Het is dus mogelijk het prepa- « *>* - 10 - raat volgens de uitvinding op bevredigende wijze te gebruiken door dit slechts met water te vermengen. Verrassenderwijze is gevonden, dat de sterkte van de geharde massa is toegenomen door opnemen van de in water oplosbare hoog moleculaire stof 5 in het mengsel B. Bovendien kan de voor de manipulatie beno-digde tijd worden verlengd zonder enige vertraging in de begin-settingstijd. Het verdient de voorkeur wanneer het preparaat B een bepaalde viskositeit heeft, aangezien op die manier het mengen wordt vergemakkelijkt.

10 Evenals in het geval van de in water oplosbare hoog moleculaire stof voor het bekleden van het mengsel A kunnen diverse in water oplosbare hoog moleculaire stoffen worden gebruikt voor het mengsel B. O.a. verdienen polyvinyl-pyrrolidon, polyethyleenoxide, natriumpolyacrylaat en 15 natriumpolymethacrylaat in het bijzonder de voorkeur. Het molecuulgewicht van de in water oplosbare hoog moleculaire stof bedraagt bij voorkeur 1.000 tot 1.000.000 en meer in het bijzonder 1.000 tot 100.000. Een te groot molecuulgewicht is nadelig voor de hydratatie en hardingsreacties tussen een 20 waterige oplossing van de in water oplosbare hoog moleculaire stof en het cementpoeder, zodat de initiële hardingseigen-schappen ongunstig worden beïnvloed, met als gevolg dat de harding langzaam plaatsvindt en een aanzienlijke vermindering van de sterkte optreedt. Een molecuulgewicht van minder dan 25 1.000 draagt niet bij tot verbetering in de vergruissterkte.

De hoeveelheid van de in water oplosbare hoog moleculaire stof in het mengsel B kan 0,01 tot 70 gew.% bedragen, afhankelijk van het molecuulgewicht ervan. De viskositeit van het mengsel B bedraagt bij voorkeur 5-5.000 CP. Een viskositeit van 10-30 2.000 cP verdient echter de meeste voorkeur.

Er is geen speciale beperking voor de verhouding van poeder/vloeistof van de mengsels A/B. Ofschoon de verhouding gekozen kan worden afhankelijk van de klinische toepassing, waarbij het mengsel A gewoonlijk gebruikt wordt in een 35 hoeveelheid van 1,5-5,0 g per gram mengsel B.

De onderhavige uitvinding wordt thans aan de hand van de volgende niet beperkende voorbeelden nader toegelicht.

- 11 -

VOORBEELD I

200 g Aluminiumhydroxide en 100 g calciumcarbonaat werden met elkaar vermengd in een porceleinen mortier. De verkregen gemengde poeders werden overgebracht in een platina 5 kroes en voorgesinterd gedurende 5 uur bij 1300°C in een elektrische oven. Na afkoelen van het gesinterde materiaal in de lucht, werd het verpoederd gedurende 2 uur in een kogel-molen. Daarna werd het aldus verpoederde materiaal gedurende 3 uur in een platina kroes bij 130°C gesinterd. Na sinteren 10 werd het gesinterde materiaal gedurende 2 uur verpoederd in een kogelmolen en vervolgens via een 150 mesh zeef gezeefd, onder oplevering van poeders, die als calciumaluminaatpoeders konden worden gebruikt. Vervolgens werd 3 g primair aluminium-fosfaatpoeder toegevoegd aan 100 g van het aldus verkregen 15 poeder, waarna het geheel in een mortier werd gemengd. Het verkregen mengsel werd gedurende 2 uur gesinterd bij 700°C.

Na geleidelijk sinteren werd 20 g calciumhydroxide vermengd met 100 g van het aldus verkregen poeder in een kogelmolen, onder oplevering van een mengsel A.

20 Dan werd een mengsel B bereid door oplossen van 10 g natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 15.000} in 90 g zuiver water.

De aldus bereide mengsels A en B werden met elkaar vermengd in een verhouding van A tot B van 2 g tot 1 g. Dan 25 werd ca. de helft van het poeder van het mengsel A vermengd met het mengsel B gedurende 15 seconden, waarna de rest van het mengsel A werd toegevoegd en verder vermengd. De mengtijd bedroeg in zijn totaliteit 30 seconden. Het verkregen produkt werd onderzocht op initiële hardingstijd en vergruissterkte 30 volgens JIS Standaard T 6602 voor dentaal zinkfosfaatcement.

De resultaten waren resp. 4 minuten 00 seconde en 750±20 kg/ cm2, hetgeen betekent dat het produkt uit dit voorbeeld de beste pulpcapping en het beste bekledingscement was.

VOORBEELD II

35 In dit voorbeeld werd het mengsel A uit voorbeeld I gebruikt zonder enige modificatie, terwijl een 5 % waterige oplossing van polyvinylpyrrolidon (mol-gew.: 50.000) werd gebruikt als mengsel B.

j - 12 -

De mengsels A en B werden vermengd in een A-B-verhouding van 2,0 g tot 1,0 g. Het verkregen produkt werd onderzocht op fysische eigenschappen op de in voorbeeld I beschreven wijze, De resultaten waren, dat de initiële har-5 dingstijd 4 minuten en 15 seconden bedroeg, terwijl de ver-gruissterkte 650+40 kg/cm2 bedroeg. Deze waarden gaven aan, dat het produkt van dit voorbeeld de beste pulpcapping, bekleding en basiscement was.

VOORBEELDEN III EN IV

10 De mengsels B uit voorbeelden I en II werden ge bruikt zonder enige modificatie, terwijl mengsel A verder werd behandeld aan zijn oppervlak met polyvinylpyrrolidon (mol-gewicht: 40.000). Om precies te zijn werd 16 g van een 5 % methanoloplossing van polyvinylpyrrolidon (mol-gew.: 15 40.000) toegoevoegd en grondig vermengd met 100 g van elk van het mengsel A uit voorbeelden I en II, waarna het verkregen mengsel gedurende 2 uur bij 120°C werd gedroogd (voorbeeld

I - III, voorbeeld II - IV). De aldus bereide mengsels A

en B werden met elkaar vermengd in een A-B-verhouding van 2,0 20 g tot 1,0 g, waarbij de fysische eigenschappen van de verkregen cementen werden bepaald. De resultaten waren als volgt: de initiële hardingstijd bedroeg 4 minuten 15 seconden (voorbeeld III) en 4 minuten 30 seconden (voorbeeld IV), terwijl de vergruissterkte 720+30 kg/cm2 (voorbeeld III) en 25 640±30 kg/cm2 (voorbeeld IV) bedroeg. Deze waarden van de produkten uit deze voorbeelden kwamen overeen met de beste pulpcapping, bekleding en basiscementen.

VOORBEELD V

200 g Aluminiumhydroxide en 80 g calciumcarbonaat 30 werden met elkaar vermengd in een mortier, waarna het verkregen mengsel werd overgebracht in een platina kroes, gevolgd door sinteren bij 1400PC gedurende 2 uur in een elektrische oven. Na sinteren werd het gesinterde materiaal in de lucht afgekoeld. Het aldus afgekoelde materiaal werd verpoederd in 35 een porceleinen mortier, waarna het geheel werd gezeefd door een zeef van 150 mesh, onder oplevering van een poeder, dat gebruikt kon worden als calciumaluminaatpoeder. 1 g Primair ammoniumfosfaat werd gemengd met 100 g van het poeder , j > 9 - 13 - gedurende 1 uur, gevolgd door verhitting gedurende 2 uur bij 200°C. Na verhitting werden 20 g bariumsulfaat en 5 g calciumhydroxide grondig vermengd met 75 g van het afgekoelde poeder in een mortier, onder oplevering van een mengsel A.

5 Een mengsel B werd bereid door oplossen van 10 g natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 20.000) in 90 g zuiver water.

De aldus bereide mengsels A en B werden met elkaar vermengd in een A-B-verhouding van 2,5 g tot 1,0 g. Overeenkomstig de procedure van voorbeeld I werden de initiële har-10 dingstijd en vergruissterkte van het verkregen produkt bepaald.

De resultaten waren als volgt: de initiële hardingstijd bedroeg 4 minuten 15 seconden en de vergruissterkte bedroeg 670±30 kg/cm2, hetgeen betekent, dat het produkt uit dit voorbeeld de beste pulpcapping, bekleding en basiscement was.

15 VOORBEELD VI

100 g Aluminiumoxide, 100 g calciumcarbonaat en 2 g calciumfluoride werden grondig met elkaar vermengd in een porceleinen mortier. Het verkregen mengsel werd overgebracht in een platina kroes, waarin het gedurende 10 uur bij 1400°C 20 werd gesinterd in een elektische oven. Na sintering werd het gesinterde materiaal in de lucht afgekoeld, in een mortier verpoederd en vervolgens met behulp van een zeef van 150 mesh gezeefd, onder oplevering van een poeder, dat gebruikt kon worden als calciumaluminaatpoeder. 25 g Bariumsulfaat en 10 g 25 calciumhydroxide werden vermengd met 65 g van dit poeder.

Aan de andere kant werden 5 g hydroxypropylcellu-lose (mol-gew.: 40.000) en 1 g proline opgelost in 94 g ethanol. Daarna werd 15 g van de aldus verkregen ethanoloplossing geleidelijk druppelsgewijs toegevoegd aan 100 g van het boven-30 genoemde poeder, terwijl het laatste volledig werd vermengd. Daarna werd het poeder, dat met de alcohol was bevochtigd, uitgespreid over een indampschaal en daarin gedurende 2 uur bij 110°C gedroogd in een stoomdroger, teneinde de ethanol volledig af te dampen. Het gedroogde poedermengsel werd ge-35 bruikt als mengsel A.

Aan de andere kant werd een mengsel B bereid door oplossen van 10 g natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 7.000) en 2 g natriummethacrylaat (mol-gew.: .40.000) in 88 g water.

✓ J

- 14 -

De aldus verkregen mengsels A en B werden met elkaar vermengd in een A-B-verhouding van 3,0 g tot 1,0 g. Overeenkomstig de procedure van voorbeeld I werden de initiële hardingstijd en de vergruissterkte van het verkregen produkt 5 bepaald. De resultaten waren als volgt: de initiële hardingstijd bedroeg 3 minuten 45 seconden en de vergruissterkte 680+40 kg/cra2.

VOORBEELD VII

200 g Aluminiumhydroxide en 160 g calciumcarbonaat 10 werden met elkaar vermengd in een porceleinen mortier, waarna het verkregen mengsel werd overgebracht in een platina kroes, die werd overgebracht in een elektrische oven, waarin het mengsel gedurende 10 uur bij 1400°C werd gesinterd. Na sintering werd het gesinterde materiaal in de lucht afgekoeld, 15 in een mortier verpoederd, waarna het mengsel via een zeef van 150 mesh werd gezeefd, onder oplevering van een poeder, dat gebruikt kon worden als calciumaluminaatpoeder. Aan de andere kant werd 5 g salicylzuur opgelost in 95 g methanol. 18 g Van de verkregen methanoloplossing werd langzaam druppelsgewijs 20 toegevoegd aan 100 g van het calciumaluminaatpoeder, onder krachtig roeren. Het met de alcohol bevochtigde poeder werd uitgespreid over een indampschaal en vervolgens gedurende 2 uur bij 110°C gedroogd in een stoomdroger, teneinde de methanol volledig te verwijderen. Dan werd 40 g bariumsulfaat en 25 10 g calciumhydroxide grondig vermengd met 50 g van dit poeder, onder oplevering van een mengsel A.

Het gebruikte mengsel B was hetzelfde als dat werd gebruikt in voorbeeld I.

Volgens voorbeeld I werden de mengsels A en B met 3 0 elkaar vermengd in een A-B-verhouding van 2,4 g tot 1,0 g.

Uit metingen is gebleken, dat de initiële hardingstijd en de vergruissterkte van het verkregen produkt resp. 4 minuten 30 seconden en 590±30 kg/cm2 bedroegen.

VOORBEELD VIII

35 18 g Van een 5 % acetonoplossing van polyvinyl- pyrrolidon (mol-gew.: 50.000) werd langzaam druppelsgewijs toegevoegd aan 100 g van het mengsel A uit voorbeeld V, terwijl het laatste grondig werd vermengd. Het bevochtigde poeder • % , ; - 15 - < ·«" £ werd gedurende 2 uur bedroogd bij 110°C in een stoomdroger, teneinde het aceton volledig af te dampen, onder oplevering van een droog poeder, dat gebruikt kon worden als mengsel A.

Een mengsel B werd bereid volgens de in voorbeeld 5 V beschreven procedure.

De mengsels A en B werden met elkaar vermengd in een A-B-verhouding van 2,6 g tot 1,0 g. üit metingen is gebleken, dat de initiële hardingstijd en vergruissterkte van het verkregen cement resp. 4 minuten 30 seconden en 660+30 kg/ 10 cm2 waren.

VOORBEELD IX

Onder roeren werd 20 g van een acetonoplossing van 5 % polyvinylpyrrolidon (mol-gew.: 50.000) langzaam druppelsgewijs aan 100 g van het poeder in een mortier toegevoegd, 15 waarna het poeder, dat calciumaluminaatpoeder was, werd behandeld met een alcoholoplossing van salicylzuur, zoals in voorbeeld VII, gevolgd door drogen. Daarna werd het poeder gedroogd bij 110°C gedurende 2 uur in een stoomdroger. Daarna werd 45 g bariumsulfaat en 10 g calciumhydroxide grondig ver-20 mengd met 55 g van het aldus behandelde poeder, onder het verkrijgen van een mengsel A.

Het gebruikte mengsel B was hetzelfde als dat van voorbeeld V.

De aldus verkregen mengsels A en B werden met 25 elkaar vermengd in een A-B-verhouding van 2,6 g tot 1,0 g.

Overeenkomstig de procedure van voorbeeld I werden de initiële hardingstijd en de vergruissterkte van het produkt bepaald.

De resultaten waren als volgt: de initiële hardingstijd en vergruissterkte bedroegen resp. 4 minuten 30 seconden en 30 660±30 kg/cm2.

VERGELIJKINGSVOORBEELD I

Het pasta-achtige calciumhydroxidecement (vervaardigd door C Co.Ltd.), dat algemeen werd gebruikt voor pulp-cappingdoeleinden, werd onderzocht op fysische eigenschappen 35 volgens de procedure van voorbeeld I. Opgemerkt wordt, dat 1,0 g van een katalysator werd vermengd met 1,17 g van de pasta. De initiële hardingstijd bedroeg 3 minuten 30 seconden, terwijl de vergruissterkte 152±7kg/cm2 was.

r φ -ίο - 16 -

VERGELIJKINGSVQQRBEELD II

Het cementpoeder, waarvan het oppervlak niet met salicylzuur werd bekleed, werd gebruikt in plaats van het cementpoeder, waarvan het oppervlak met salicylzuur in voor-5 beeld III werd bekleed, terwijl de overige procedures voor de bereiding van een monster dezelfde waren als in voorbeeld III. De mengsels A uit voorbeeld VII, voorbeeld III en vergelij-kingsvoorbeeld II werden blootgesteld aan lucht, teneinde de initiële hardingstijd ervan na verloop van 2 weken te meten.

10 De resultaten waren als volgt: initiële initiële A/B hardingstijd voorb. VII 2,4 g/1,0 g 4 min. 30 sec. 4 min. 45 sec.

voorb. IX 2,6 g/1,0 g 4 min. 30 sec. 4 min. 30 sec.

15 verg.

voorb. II 2,4 g/1,0 g 4 min. 0 sec. 6 min. 30 sec.

Uit de boven vermelde resultaten volgt duidelijk, dat de preparaten volgens de uitvinding dezelfde initiële hardingstijd hebben, terwijl het preparaat uit vergelijkings-20 voorbeeld II een extra initiële hardingstijd had van 2 minuten 30 seconden.

Uit het voorgaande blijkt duidelijk, dat voorbeelden I tot en met IX een pulpcapping, bekleding en basiscement opleveren, die aanzienlijk zijn verbeterd ten opzichte van 25 vergelijkingsvoorbeelden I en II.

Claims (5)

1. Dentaal cementpreparaat, bestaande uit een mengsel A en een mengsel B, m e t het kenmerk, dat mengsel A tenminste twee poeders bevat, te weten (a) 5 100 gewichtsdelen van een poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide, waarvan het oppervlak is behandeld met 0,01 tot 5 gew.% van tenminste één organisch zuur en/of anorganisch zuur en (b) 2 tot 70 gewichtsdelen van een calciumhydroxide-10 poeder, terwijl het mengsel B een waterige oplossing is, die 0,01-70 gew.% van een in water oplosbare hoog moleculaire stof bevat.

2. Dentaal cementpreparaat volgens conclusie 1, 15. e t het kenmerk, dat de mengsels A en/of B een röntgenstraal-contrastmedium bevatten.

3. Dentaal cementpreparaat volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat het poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder 20 dan 80 gew.% aluminiumoxide, waarvan het oppervlak is behandeld met 0,01-5 gew.% van tenminste één organisch zuur en/of anorganisch zuur, bekleed is met een in water oplosbare hoog moleculaire stof.

4. Dentaal cementpreparaat volgens conclusies 1-3, 25 met het kenmerk, dat de viskositeit van een waterige oplossing van de in water oplosbare hoog moleculaire stof in het mengsel B 5-5.000 cP is.

5. Dentaal cementpreparaat volgens conclusies 1-4, met het kenmerk, dat de in water oplosbare 30 hoog moleculaire stof in het mengsel B tenminste één van de volgende stoffen is: polyvinylpyrrolidon, polyethyleenoxide, natriumpolyacrylaat of natriumpolymethacrylaat. t 35