NL8600851A - Dentale aluminaatcementpreparaten. - Google Patents

Description

NL· 33.429-Kp/vdM , t - 1 -

Dentale aluminaatcementpreparaten.

De onderhavige uitvinding heeft betrekking in het algemeen op een dentaal aluminaatcementpreparaat en meer in het bijzonder op een dentaal cementpreparaat, dat bijzonder geschikt is voor pulpcapping, bekleding, basis- en wortel-5 kanaalvulling. Meer in het bijzonder heeft de uitvinding betrekking op een dentaal aluminaatcementpreparaat, bestaande uit een mengsel A en een mengsel B, waarbij mengsel A tenminste twee poeders bevat, te weten (a) 100 gewichtsdelen van een poeder met meer dan 10 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide, dat aan het oppervlak is behandeld met 0,01-5 gew.% van tenminste één organisch zuur en/of anorganisch zuur en (b) 2-70 gew.dln. van een calcium-hydroxidepoeder, terwijl 15 het mengsel B een waterige oplossing van 0,01-70 gew.% van een in water oplosbare hoog moleculaire stof is.

Dentale cementen zijn materialen, die thans in de tandheelkunde op allerlei gebied worden gebruikt. Zo worden zij bijv. gebruikt als zetting voor prothesedoeleinden en 20 orthodontologische doeleinden, vulling voor het restaureren van cariesholte, voering, basis, pulpcapping, opbouw, voor het vullen van wortelkanalen, enz. Van de dentale cementen bezitten zinkfosfaatcement, polycarboxylaatcement, glasiono-meercement, enz. naar verhouding uitstekende fysische eigen-25 schappen. Deze cementen worden echter hard ten gevolge van de reactie tussen zuren en basen. Ten gevolge van de toepassing van zuren in deze systemen kunnen zij niet worden toegepast in de buurt van levende dentale pulp vanwege de irriterende werking van de zuren. Thans maakt men gebruik van 30 zinkoxide-eugenolcement, calciumhydroxidecement, enz. als pulpcappingmateriaal in de buurt van de dentale pulp. In het bijzonder gebruikt men calciumhydroxidecement als direct pulpcappingmateriaal. Aangezien deze cementen enige farmaceutische werking hebben, kunnen zij worden gebruikt als pulp-35 cappingmateriaal zonder noemenswaardige angst. Hun toepassing i' -3 ':· j; ί * / -·> v v i » - 2 - gaat echter gepaard met het probleem, dat zij fysische eigenschappen bezitten, zoals lage vergruissterkte en hoge oplosbaarheid, hetgeen ongeschikt is voor het basismateriaal. Indien het calciumhydroxidecement wordt gebruikt als pulp-5 capping of voeringmateriaal, bijv. in een zeer diepe holte, is het nodig de zogenaamde "cement base" te bereiden met glasionomeercement, zinkfosfaatcement en polycarboxylaatce-ment, elk met een naar verhouding hoge vergruissterkte, ten gevolge van de lage sterkte ervan, hetgeen resulteert in een 10 gecompliceerde manipulatie.

Een typisch calciumhydroxidecement wordt bereid door verknopen van calciumhydroxide met salicylzuurester. Ofschoon dit produkt een lage sterkte heeft, bezit het een bepaald hardingsvermogen. Dit produkt is echter pasta-achtig 15 en heeft zodanige hydrofobe eigenschappen, dat dit de affiniteit mist ten opzichte van de tanden. Om die reden doet zich ook het probleem voor met betrekking tot het scheidingsvlak met de tanden.

Als resultaat van intensieve en uitgebreide stu-20 dies aan de hand van bekend pulpcappingcement, dat de boven geschetste problemen vertoonde, is op verrassende wijze gevonden, dat dergelijke problemen opgelost kunnen worden door toepassing van een dentaal cementpreparaat, dat is samengesteld uit een mengsel A en een mengsel B, 25 waarbij mengsel A tenminste twee poeders bevat, waaronder (a) 100 gew.dln. van een poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide, waarbij het oppervlak is behandeld met 0,01-5 gew.% van tenminste een organisch zuur en/of anor-30 ganisch zuur en (b) 2-70 gew.dln. van een calciumhydroxide-poeder, terwijl het mengsel B een waterige oplossing van 0,01-70 gew.% van een in water oplosbare hoog moleculaire stof is.

Het preparaat volgens de uitvinding heeft een 35 veel grotere vergruissterkte en verminderde oplosbaarheid, vergeleken met het bekende calciumhydroxidecement, dat werd gebruikt als pulpcapping en bekledingsmateriaal. Ten gevolge van deze bijzonder hoge vergruissterkte is het preparaat Ά * * > - 3 - volgens de uitvinding bijzonder geschikt als pulpcapping, bekleding en basis voor toepassing met hetzelfde materiaal, terwijl bovendien het onderhavige preparaat de manipulatie zo eenvoudig maakt, dat de voor de klinische behandeling beno-5 digde tijd aanzienlijk wordt verminderd. Een gemengde pasta-suspensie, bereid uit het preparaat volgens de uitvinding, heeft bovendien een geschikte vloeibaarheid en munt uit in manipulatie-eigenschappen. De hydrofiele eigenschappen van het onderhavige preparaat hebben bovendien nog het voordeel, 10 dat het preparaat nauw hecht aan de tanden, ten gevolge van zijn bijzonder goede affiniteit ten opzichte van tanden. Tegelijkertijd biedt het preparaat volgens de uitvinding een ander voordeel, te weten zeer goede conserveringseigenschappen ondanks het feit, dat het poeder basisch is. Bovendien kan het 15 poeder, dat met een in water oplosbare hoog moleculaire stof is bekleed, de manipulatietijd verlengen, zonder vertraging van de initiële harding of de harding zelf en kan derhalve bijdragen tot verbetering van de hardingseigenschappen.

Voorts is het preparaat volgens de uitvinding 20 met daarin een röntgenstraal-contrastmedium geschikt voor postoperatieve diagnose en is in klinisch opzicht zeer effectief. Het "poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calcium-oxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide, waarvan het oppervlak is bekleed met een in water oplosbare 25 hoog moleculaire stof" kan op diverse manieren worden bereid. Zo kan bijv. een calcium houdende stof, zoals calciumcarbonaat, calciumhydroxide of calciumoxide tot reactie worden gebracht met een aluminium houdende stof, zoals aluminiumhydroxide, aluminiumoxide of aluminiumcarbonaat bij hoge temperaturen.

30 Na sinteren of smelten wordt het reactieprodukt afgekoeld en tot een poeder verpoederd, dat op zijn beurt wordt bekleed met een in water oplosbare hoog moleculaire stof. Hierbij wordt het boven genoemde produkt verkregen. Het sinteren of smelten kan volgens bekende methoden worden uitgevoerd en 35 eventueel onder gebruikmaking van een geschikte hoeveelheid hulpmiddelen. Afhankelijk van de toegepaste omstandigheden kunnen het calcium en aluminium in het poeder calciumaluminaat-verbindingen vormen, zoals 3CaO-Al, 12CaO* VA^O^ , CaO’A^O^ <· V* * -4-

Ca0*2Al203, Ca0'6Al203, enz. naast CaO en Al2C>3. Opgemerkt wordt, dat geschikte hoeveelheden van andere oxiden, fluoriden, chloriden, sulfaten, fosfaten, carbonaten e.d. kunnen worden toegevoegd zonder enig probleem tijdens sinteren of 5 smelten. De toegepaste toevoegsels kunnen oxiden zijn, zoals strontiumoxide, magnesiumoxide, silicondioxide, ijzeroxide(II) of yttriumoxide, alsmede fluoriden, chloriden, sulfaten en fosfaten van calcium, strontium, natrium, kalium en aluminium. Met andere woorden, er is geen bepaalde beperking ten opzich-10 te van het poeder, behalve dat het meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% alu-miniumoxide dient te bevatten. De verhouding van calciumoxide in het poeder is bij voorkeur meer dan 20 gew.% tot 70 gew.%, betrokken op het totale gewicht ervan. In het bijzonder wordt 15 gewezen op het gunstige traject van 25 gew.% tot 50 gew.% voor calciumoxide. Wanneer de hoeveelheid calciumoxide minder is dan 20 % verloopt de hardingsreactie te langzaam. Wanneer aan de andere kant de hoeveelheid 70 % overschrijdt is de harding van de cementpasta te snel, waardoor de voor de mani-20 pulatie benodigde tijd te kort is, terwijl tegelijkertijd de sterkte wordt verlaagd. De hoeveelheid aluminiumoxide in het poeder is bij voorkeur in de orde van grootte van 30 gew.% tot minder dan 80 gew.%, betrokken op het totale gewicht ervan, waarbij echter een hoeveelheid van 50 gew.% tot 75 gew.% 25 de meeste voorkeur verdient. Wanneer de hoeveelheid aluminiumoxide minder is dan 30 % dan neemt de sterkte van het geharde cementprodukt af. Wanneer aan de andere kant de hoeveelheid de 80 % overschrijdt vindt de hardingsreactie van de gemengde cementpasta te langzaam plaats, hetgeen onpraktisch is.

30 Ofschoon het bij een dergelijke hoge temperatuur gesinterde poeder als zodanig kan worden gebruikt voor het verkrijgen van een taai gehard produkt, wordt dit gemakkelijk aangetast door atmosferisch vocht en kooldioxide, ten gevolge van de sterke basiciteit van het poeder. Dit betekent, dat er zich 35 een probleem voordoet met betrekking tot de bewaarbaarheid van het poeder over een lange periode. Volgens de uitvinding draagt de bekleding van het oppervlak van het poeder met een in water oplosbare hoog moleculaire stof bij tot verbetering ·* 'J yt • -r - 5 - van de bewaarbaarheid. De bekleding van het oppervlak van het poeder met een in water oplosbare hoog moleculaire stof draagt eveneens bij tot verbetering in de hardingseigenschappen. Met andere woorden is het mogelijk een manipulatieperiode te ver-5 lengen zonder vertraging van de initiële hardingstijd. Een dergelijke in water oplosbare hoog moleculaire stof kan zijn: polyacrylzuur, natriumpolyacrylaat, polyethyleenimine, poly-vinylalcohol, polyethyleenglycol, polyethyleenoxide, poly-vinylpyrrolidon, carboxymethylcellulose, methylcellulose, 10 hydroxyethylcellulose, hydroxypropylcellulose, celluloseace-taatftalaat, natrium- (of kalium-) alginaat, arabische gom, enz. Hiervan verdienen polyvinylpyrrolidon, natriumpolyacrylaat en hydroxypropylcellulose de voorkeur. De in water oplosbare hoog moleculaire stoffen kunnen op het oppervlak 15 van het poeder worden afgezet volgens bekende methoden. Zo kan een dergelijke stof worden overgebracht in een kogelmolen, terwijl daarin het poeder wordt verpoederd voorafgaande aan het afzetten daarvan op het. oppervlak van het poeder. Alternatief kan een dergelijke stof worden gesmolten of gesuspen-20 deerd in een oplosmiddel, zoals bijv, alcohol, aceton of water, waarna de verkregen oplossing wordt vermengd met een te verpoederen materiaal met daarin calciumaluminaat, gevolgd door verwijdering van het oplosmiddel door middel van drogen, enz. Het calciumhydroxidepoeder en het röntgenstraal-constrast-25 medium in het mengsel A kunnen gedeeltelijk of helemaal worden bekleed met de in water oplosbare hoog moleculaire stof. Het is dan mogelijk het calciumhydroxidepoeder en het röntgen-straal-contrastmedium te bekleden met de in water oplosbare hoog moleculaire stof samen met of afhankelijk van het cal-30 ciumaluminaat bevattende poeder. De in water oplosbare hoog moleculaire stof, die wordt gebruikt voor het bekleden, kan een molecuulgewicht hebben van 1.000 tot 1.000.000; een voorkeur smolecuulgewicht bevindt zich echter in het traject van 1.000 tot 100.000. Een te hoog molecuulgewicht kan het nadeel 35 hebben, dat het poeder niet uniform kan worden bekleed. Een te laag molecuulgewicht heeft een ander nadeel, namelijk dat tenzij een grote hoeveelheid bekleding wordt gebruikt, niet het beoogde effect wordt verkregen, zodat de fysische eigen- - 6 - schappen, zoals vergruissterkte, afnemen. De hoeveelheid in water oplosbare hoog moleculaire stof dient in het algemeen niet meer te zijn dan 5 gew.%, betrokken op het totale gewicht van het te bekleden te verpoederen materiaal, waarbij 5 echter de voorkeur wordt gegeven aan een hoeveelheid van 0,05 tot 2 gew.%.

Het volgens de uitvinding te gebruiken röntgen-straal-contrastmedium is niet aan beperking onderhevig.

Echter hoe groter het atoomgetal is, des te groter is het 10 röntgenstraalabsorptievermogen, reden waarom men gewoonlijk een stof gebruikt met een relatief groot atoomgetal met verminderde toxiciteit. Zo kan bijv. gebruik worden gemaakt van metaalpoeders, legeringspoeders, oxiden, zoals yttriumoxide en zinkoxiden, zouten, zoals bariumsulfaat, calciumwolframaat 15 en bismutoxycarbonaat, natriumjodide, jodoform, enz. Gewoonlijk kunnen de röntgenstraal-contrastmedia in het mengsel A voorafgaande aan de toepassing worden opgenomen, aangezien zij vaak onoplosbaar zijn in water. In sommige gevallen kunnen zij echter worden opgenomen in het mengsel B. Met andere woorden 20 kunnen de röntgenstraal-contrastmedia, ongeacht of zij oplosbaar dan wel onoplosbaar zijn, in het mengsel B worden gesuspendeerd voor de toepassing. In sommige gevallen kunnen de röntgenstraal-contrastmedia worden vermengd, gesinterd en versmolten met "een poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% 25 calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminium-oxide" in het mengsel A, wanneer het "poeder" wordt bereid door sinteren of smelten. Opgemerkt wordt voorts, dat de con-trasteigenschappen aan "een poeder met meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% 30 aluminiumoxide" als zodanig worden meegegeven.

De preparaten volgens de uitvinding, vrij van elk röntgenstraal-contrastmedium, zijn eveneens bruikbaar met het oog op de fysische eigenschappen. Opmerkelijk is, dat de fysische eigenschappen van het geharde cement niet ongunstig 35 worden beïnvloed in aanwezigheid van de röntgenstraal-contrastmedia, vergeleken met de situatie waarin zij niet aanwezig zijn. Wanneer echter een tandarts gebruik maakt van de preparaten volgens de uitvinding voor klinische doeleinden, d.w.z.

J

- 7 - voor pulpcapping, bekleding of wortelkanaalvulling wordt door de aanwezigheid van contrasteigenschappen bij het materiaal de diagnose na de behandeling bevorderd, hetgeen een van de vereisten is, die aan het materiaal worden gesteld. Bij voor-5 keur zijn de röntgenstraal-contrastmedia in het preparaat volgens de uitvinding aanwezig in een hoeveelheid van 10-50 gew.% met betrekking tot het totale gewicht. In een hoeveelheid van minder dan 10 % is er een verminderd of beperkt contrasteffect, terwijl bij een hoeveelheid van meer dan 50 % 10 de fysische eigenschappen achteruit gaan. Gewoonlijk verdient een hoeveelheid van 10-40 gew.% de voorkeur. Opgemerkt wordt, dat de preparaten volgens de uitvinding eveneens kunnen worden aangebracht als wortelkanaalvulmaterialen ten gevolge van hun goede affiniteit ten opzichte van levende delen; ze kunnen 15 50 % of meer van het contrastmedium bevatten in verband met de vereiste vergruissterkte.

Aan de grootte van het te gebruiken calciumhydroxide zijn geen kritische beperkingen. Gewoonlijk is de grootte van het te gebruiken calciumhydroxide zodanig, dat de 20 deeltjes door een 80 mesh zeef passeren, bij voorkeur door een zeef van 120 mesh. Calciumhydroxide heeft een farmaceutische werking, waarvan wordt aangenomen dat deze de groei van secundaire dentine bevordert. Wanneer calciumhydroxide wordt gebruikt met het pulpcappingmateriaal volgens de uitvinding 25 kunnen er soortgelijke effecten worden verwacht. Het opnemen van calciumhydroxide resulteert eveneens in een verbetering van de vergruissterkte van de geharde cementmassa. Bij voorkeur bedraagt de hoeveelheid calciumhydroxide in het preparaat A 2-70 gew.dln. op 100 gew.dln. van het "poeder met daarin 30 meer dan 20 gew.% tot 70 gew.% calciumoxide en 30 gew.% tot minder dan 80 gew.% aluminiumoxide". In een hoeveelheid van minder dan 2 gew.dln. blijkt het calciumoxide niet effectief te zijn, terwijl in een hoeveelheid van meer dan 70 gew.dln. een vertraging optreedt in de initiële hardingstijd met als 35 gevolg vermindering van de vergruissterkte.

Het mengsel A in het preparaat volgens de uitvinding heeft hydraulische eigenschappen en vormt een uitgeharde massa na vermengen met water. Het is dus mogelijk het prepa- - 8 - raat volgens de uitvinding op bevredigende wijze te gebruiken door dit slechts met water te vermengen. Opgemerkt wordt echter dat de sterkte van de geharde massa toeneemt door het opnemen van de in water oplosbare hoog moleculaire stof in 5 het mengsel B. In het bijzonder treden verbeteringen op in de treksterkte. Bovendien resulteert een vertraging in de har-dingstijd in verlenging van de manipulatietijd. Evenals in het geval van de in water oplosbare hoog moleculaire stof voor het bekleden van mengsel A kunnen diverse in water oplosbare hoog 10 moleculaire stoffen worden gebruikt voor het mengsel B. O.a. verdienen polyvinylpyrrolidon, polyethyleenoxide, natriumpoly-acrylaat en natriumpolymethacrylaat in het bijzonder de voorkeur. Het molecuulgewicht van de in water oplosbare hoog moleculaire stof bedraagt bij voorkeur 1.000 tot 1.000.000 en 15 meer in het bijzonder 1.000 tot 100.000. Een te hoog molecuulgewicht is nadelig voor de hydratatie en hardingsreacties tussen een waterige oplossing van de in water oplosbare hoog moleculaire stof en het cementpoeder, zodat de initiële har-dingseigenschappen ongunstig worden beïnvloed, met als gevolg 20 dat de harding langzaam plaatsvindt en een aanzienlijke vermindering van de sterkte optreedt. Een molecuulgewicht van minder dan 1.000 draagt niet bij tot verbetering in de vergruissterkte. De hoeveelheid van de in water oplosbare hoog moleculaire stof in het mengsel B kan 0,01 tot 70 gew.% bedragen, afhanke-25 lijk van het molecuulgewicht ervan. De viskositeit van het mengsel B bedraagt bij voorkeur 5-5.000 cP. Een viskositeit van 10-2.000 cP verdient echter de meeste voorkeur.

Er is geen speciale beperking voor de verhouding van poeder/vloeistof van de mengsels A/B. Ofschoon de verhou-30 ding gekozen kan worden afhankelijk van de klinische toepassing, waarbij het mengsel A gewoonlijk gebruikt wordt in een hoeveelheid van 1,5-5,0 g per gram mengsel B.

De onderhavige uitvinding zal thans nader worden toegelicht aan de hand van de volgende niet beperkende voor-35 beelden.

VOORBEELD I

200 g Aluminiumhydroxide en 100 g calciumcarbo-naat werden grondig met elkaar vermengd in een porceleinen ♦ y - -9- φ mortier, waarna het verkregen mengsel werd overgebracht in een platina kroes en gedurende 12 uur bij 1350°C in een elektrische oven gesinterd. Na sinteren werd het gesinterde materiaal in de lucht afgekoeld, waarna het gedurende 2 uur 5 in een kogelmolen werd verpoederd en tenslotte via een zeef van 120 mesh werd gezeefd, onder oplevering van een calcium-aluminaatpoeder. 100 g Van het poeder werd vermengd met 20 g van de hoogste kwaliteit calciumhydroxidereagens. Daarna werd 20 g van een 3 % ethanoloplossing van polyvinylpyrrolidon 10 (mol-gew.: 40.000) langzaam druppelsgewijs aan het verkregen mengsel toegevoegd, terwijl het verder werd vermengd. Het met de ethanoloplossing bevochtigde poeder werd uitgespreid over een indampschaal en werd gedurende 2 uur in een stoomdroger bij 110°C gedroogd. Op die manier werd een mengsel A bereid.

15 Een mengsel B werd bereid uitgaande van een 10 % waterige oplossing van polyvinylpyrrolydon (mol-gew.: 40.000} .

De aldus verkregen mengsels A en B werden met elkaar gedurende 30 seconden vermengd in een verhouding van 20 2,0 g tot 1,0 g. Dit impliceert, dat het poeder (mengsel A) in tweeën werd gedeeld. Nadat één portie was vermengd met een waterige oplossing van het mengsel B gedurende 15 seconden werd de andere portie aan het verkregen mengsel toegevoegd, gevolgd door nog eens 15 seconden mengen. De totale mengduur 25 bedroeg dus 30 seconden. Volgens JIS T 6602 met betrekking tot het dentale zinkfosfaatcement, werd het aldus verkregen cement onderzocht op consistentie gedurende 1 minuut na de aanvang van het mengen bij een constante kamertemperatuur van 23,0+ 0,2eC en een vochtigheid van 50±2 %, terwijl de initiële 30 hardingstijd en de vergruissterkte na 1 dag werden bepaald.

Als resultaat van deze metingen bleek, dat het cement een consistentie had van 28 mm, een initiële hardingstijd van slechts 4 minuten en een vergruissterkte na 1 dag van 710±40 kg/cm2 . Hieruit volgt, dat het cement uit dit voorbeeld uitstekend is 35 als cement voor pulpcapping, bekleding en als basismateriaal.

VOORBEELD II

De procedure van voorbeeld I werd gevolgd, waarbij een calciumaluminaatpoeder werd bereid, dat een zeef van

Sr - 10 - 120 mesh passeerde. Daarnaast werd 5 g hydroxypropylmethyl-cellulose opgelost in 100 ml van een gemengd oplosmiddel van 50 % methanol en 50 % methyleenchloride. Onder grondig mengen van 100 g calciumaluminaatpoeder, werd 20 g van de verkregen 5 oplossing langzaam druppelsgewijs aan het te behandelen oppervlak toegevoegd. Het aldus oppervlakte-behandelde calciumaluminaatpoeder werd gedurende 2 uur bij 110°C gedroogd in een stoomdroger. Na drogen werd 100 g van het poeder grondig gemengd met 25 g calciumhydroxide, onder oplevering van Ά.

10 Dan werd een mengsel B bereid overeenkomstig de procedure van voorbeeld I.

De mengsels A en B werden met elkaar vermengd in een verhouding van 2,0 g tot 1,0 g op de in voorbeeld I beschreven wijze. Wat betreft de fysische eigenschappen bleek 15 het verkregen cement een consistentie van 41 mm te hebben, een vergruissterkte van 68Q±30 kg/cm2 en een initiële hardingstijd van 4 minuten 15 seconden. Hieruit volgt, dat het cement uit dit voorbeeld een uitstekende pulpcapping, bekleding en basismateriaal is.

20 VOORBEELD III

100 g Aluminiumhydroxide werd grondig vermengd met 77 g calciumcarbonaat in een porceleinen mortier, waarna het verkregen mengsel werd overgebracht in een platina kroes en bij 1400°C gedurende 10 uur in een elektrische oven gesin-25 terd. Na sinteren werd het gesinterde produkt aan de lucht afgekoeld, in een mortier verpoederd en vervolgens via een zeef van 150 mesh gezeefd, onder oplevering van een monster. Vervolgens werd 3 g polyvinylpyrrolidon (mol-gew.: 40.000) volledig opgelost in 97 g methanol onder roeren. Vervolgens 30 werd 10 g van een methanoloplossing van polyvinylpyrrolidon langzaam druppelsgewijs toegevoegd aan 50 g van het poeder onder krachtig roeren in een mortier. Het met de alcoholoplos-· sing bevochtigde poeder werd uitgespreid over een indamp-schaal en gedurende 2 uur in een stoomdroger bij 110°C ge-35 droogd, teneinde de methanol te verwijderen. 15 g Van het zuiverste reagens bariumsulfaat en 5 g van het zuiverste reagens calciumhydroxide werden grondig vermengd met 30 g van het aldus verkregen poeder, onder oplevering van een mengsel A.

2 -'w - 11 -

Vervolgens werd 8 g natriumpolyacrylaat (mol-gew.; 20.000) opgelost in 92 g zuiver water, onder oplevering van een mengsel B. De aldus verkregen mengsels A en B werden met elkaar vermengd in een verhouding van 2,5 g tot 1,0 g. Het mengen en 5 meten werden op de in voorbeeld I beschreven wijze uitgevoerd.

Als resultaat bleek het verkregen cement fysische eigenschappen te hebben, die als volgt kunnen worden samengevat: initiële hardingstijd 3 minuten 30 seconden, een consistentie van 40 mm en een vergruissterkte van 620+15 kg/cm2. Hieruit 10 volgt, dat het cement uit dit voorbeeld een zeer geschikte pulpcapping, bekleding en basiscement is.

VOORBEELD IV

In voorbeeld III werd 100 g aluminiumoxide gebruikt in plaats van 100 g aluminiumhydroxide voor de berei-15 ding van een monster volgens voorbeeld I. De fysische eigenschappen van het monster werden gemeten. Het verkregen monster bleek een consistentie te hebben van 38 mm, een initiële hardingstijd van 4,0 minuten en een vergruissterkte van 650125 kg/cm2. Dit suggereert, dat het cement uit dit 20 voorbeeld een uitstekende pulpcapping, bekleding en basiscement is.

VOORBEELDEN V EN VI

In voorbeelden III en IV werd 3 g polyvinylpyrro-lidon (mol-gew.: 40.000) opgelost in 97 g methanol. In deze 25 voorbeelden werd 5 g hydroxypropylcellulose (mol-gew.: 40.000) opgelost in 95 g ethanol, onder oplevering van monsters volgens voorbeeld I, welke monsters de volgende initiële hardingstijd en vergruissterkte hadden.

initiële hardingstijd vergruissterkte 30 voorbeeld V 3 min. 30 sec. 625115 kg/cm2 voorbeeld VI 4 min. 00 sec. 660+20 kg/cm2

VOORBEELDEN VII-IX

De hoeveelheid calciumcarbonaat was in voorbeeld III 77 g, terwijl de hoeveelheid calciumcarbonaat in deze 35 voorbeelden gevariëerd werd als volgt: 30 g, 50 gen 113 g.

De monsters werden op de in voorbeeld I beschreven wijze bereid, welke monsters de volgende fysische eigenschappen bleken te hebben.

r If - 12 - initiële hardingstijd vergruissterkte voorbeeld VII 4 min. 30 sec.. 670130 kg/cm2 voorbeeld VIII 4 min. 00 sec. 650130 kg/cm2 voorbeeld IX 3 min. 00 sec. 600125 kg/cm2

5 VOORBEELDEN X-XII

In voorbeeld III werd het mengsel B bereid door oplossing van 8 g natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 20.000) in 92 g zuiver water. In deze voorbeelden werd mengsel B als volgt gemodificeerd.

10 voorbeeld X: natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 7.000) 15 g zuiver water 85 g voorbeeld XI: natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 7.000) 10 g 15 natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 1.000.000) 1 g zuiver water 89 g voorbeeld XII: natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 50.000) 1 g 20 natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 70.000) 2 g zuiver water 97 g

De fysische eigenschappen van de gemengde pro-dukten, verkregen door toepassing van hetzelfde mengsel A en 25 de gemodificeerde mengsels B waren als volgt. De resultaten kunnen als volgt worden samengevat.

initiële hardingstijd vergruissterkte voorbeeld X: 3 min. 30 sec. 640±15 kg/cm2 voorbeeld XI: 4 min. 00 sec. 670±30 kg/cm2 30 voorbeeld XII: 4 min. 00 sec. 610±20 kg/cm2

VOORBEELD XIII

100 g Aluminiumoxide en 80 g calciumcarbonaat werden met elkaar vermengd in een porceleinen mortier, waarna het verkregen mengsel werd overgebracht in een platina kroes, - 13 - die op zijn beurt werd overgebracht in een elektrische oven gedurende 2 uur voor het gloeien van het mengsel. Na verpoe-deren werd het verpoederde materiaal gedurende 5 uur gesinterd in een elektrische oven bij 1300°C. Na sinteren werd het ge-5 sinterde produkt afgekoeld aan de lucht en vervolgens opnieuw verpoederd in een mortier en over een zeef van 150 mesh gezeefd, onder oplevering van een monster. Onder roeren werd 3 g hydroxypropylcellulose (mol-gew.: 40.000) geheel opgelost in 97 g ethanol. Dan werd 10 g ethanoloplossing van hydroxy-10 propylcellulose druppelsgewijs toegevoegd aan 50 g van het boven genoemde cementpoeder in een mortier, terwijl voor een voldoende roeren werd gezorgd. Dan werd 12 g van dezelfde ethanoloplossing van hydroxypropylcellulose grondig vermengd met 50 g calciumhydroxidepoeder. Het met de alcohol bevochtig-15 de cement en calciumhydroxidepoeder werden afzonderlijk uitgespreid in een indampschaal, waarna ze gedroogd werden in een stoomdroger bij 110°C gedurende 2 uur, teneinde de ethanol volledig in te dampen. Van het aldus verkregen calciumhydroxide en cementpoeder werden 10 g en 65 g verder vermengd met 20 25 g bariumsulfaat, onder oplevering van een mengsel A. Dan werd 10 g natriumpolyacrylaat (mol-gew.: 15.000) opgelost in 90 g water, onder oplevering van een mengsel B. De aldus verkregen mengsels A en B werden met elkaar vermengd in een verhouding van A tot B van 3 tot 1 g. Initiële hardingstijd 25 en vergruissterkte werden volgens voorbeeld I gemeten.

Initiële hardingstijd: 3 minuten 30 seconden. Vergruissterkte: 690+30 kg/cm2 .

VOOBBEELD XIV

Bariumsulfaat werd eveneens behandeld met de 30 ethanoloplossing van hydroxypropylcellulose van voorbeeld XIII. Hierbij werd 10 g van de ethanoloplossing langzaam toegevoegd aan 50 g bariumsulfaat, gevolgd door grondig mengen. Daarna werd het gemengde produkt gedroogd bij 110°C gedurende 2 uur in een stoomdroger, teneinde de ethanol volledig af te dampen. 35 Voor het overige werd de procedure van voorbeeld III herhaald, onder oplevering van een monster, waarvan de fysische eigenschappen werden gemeten. De aldus verkregen mengsels A en B werden met elkaar vermengd in een verhouding van A tot B van v- 't - 14 - 3,2 tot 1,0 g. Initiële hardingstijd: 3 minuten 30 seconden. Vergruissterkte: 680±30 kg/cm2.

Uit het voorgaande blijkt, dat de produkten uit de voorbeelden uitstekende pulpcapping, bekleding en basis-5 cement zijn.

VERGELIJKINGSVOORBEELD I

De fysische eigenschappen van calciumhydroxide-cement (van het pastatype), hetgeen wordt bereid door C Co. Ltd. en algemeen wordt gebruikt voor pulpcapping en bekleding, 10 werden bepaald. 1 g Van een katalysator werd gemengd met 1,17 g van de pasta. Initiële hardingstijd: 3 minuten 30 seconden. Vergruissterkte: 152+7 kg/cm2.

VERGELIJKINGSVOORBEELD II

Het cementpoeder, waarvan het oppervlak niet met 15 polyvinylpyrrolidon was bekleed, werd gebruikt in plaats van het cementpoeder, waarvan het oppervlak wel met polyvinylpyrrolidon in voorbeeld III was bekleed, terwijl de overige procedures dezelfde waren als in voorbeeld I. Beide mengsels A uit voorbeeld III en vergelijkingsvoorbeeld II werden bloot-20 gesteld aan de lucht, teneinde de initiële hardingstijd na 2 weken te bepalen. Het mengsel uit vergelijkingsvoorbeeld II werd vertraagd met ca. 2 minuten, terwijl het mengsel uit voorbeeld I identiek was met betrekking tot de hardingstijd.

initiële initiële hardings-25 hardingstijd tijd na 2 weken voorbeeld I 3 min. 30 sec. 3 min. 30 sec.

vergelijkingsvoorbeeld II 3 min. 30 sec. 5 min. 30 sec.

VERGELIJKINGSVOORBEELD III

200 g Aluminiumhydroxide en 100 g calciumcarbo-30 naat werden grondig met elkaar vermengd in een porceleinen mortier, waarna het verkregen mengsel werd overgebracht in een platina kroes, die vervolgens werd geplaatst in een elektrische oven voor het sinteren van het materiaal gedurende 12 uur bij 1300°C. Na sinteren werd het gesinterde materiaal af-35 gekoeld aan de lucht en vervolgens gedurende 2 uur in een kogelmolen verpoederd. De verkregen poeders werden door een zeef van 120 mesh gezeefd, onder oplevering van calciumalumi-naatpoeder. Van het calciumhydroxide werd 10 g grondig *r -- - 15 - gemengd met 100 g van het poeder, onder vorming van een mengsel A.

Dan werd 2 g van het mengsel A vermengd met 1,0 g gedestilleerd water, teneinde de initiële hardingstijd en 5 vergruissterkte na 1 dag te meten. Initiële hardingstijd: 10 minuten 30 seconden. Vergruissterkte na 1 dag: 240±15 kg/cm2 .

De pulpcapping, bekleding en basiscementen, die verkregen werden volgens voorbeelden I-XV volgens de uitvinding, zijn superieur ten opzichte van die van de vergelijkings-10 voorbeelden I-III.

15 ·.* , i

Claims (4)

1, Dentaal cementpreparaat, bestaande uit een mengsel van A en een mengsel B, met het kenmerk , dat mengsel A de volgende bestanddelen bevat: 5 (a) 100 gewichtsdelen van een poeder met meer dan 20 tot 70 gew.% calciumoxide en 30 tot minder dan 80 gew.% aluminium-oxide, welk poeder is bekleed aan het oppervlak met een in water oplosbare hoog moleculaire stof en (b) 2-70 gewichtsdelen van een calciumhydroxidepoeder, terwijl 10 mengsel B een waterige oplossing van 0,01-70 gew.% van een in water oplosbare hoog moleculaire stof is.

2. Dentaal cementpreparaat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat het mengsel A en/of B een röntgenstraal-contrastmedium bevat.

3. Dentaal cementpreparaat volgens conclusie 1 of 2, met het kenmerk, dat een waterige oplossing van een in water oplosbare hoog moleculaire stof in mengsel B een viskositeit heeft van 5-5.000 cP.

4. Dentaal cementpreparaat volgens conclusies 1-20 3, met het kenmerk, dat de in water oplosbare hoog moleculaire stof in mengsel B een stof is, die is gekozen uit polyvinylpyrrolidon, polyethyleenoxide, natrium-polyacrylaat en natriumpolymethacrylaat. 25 (