BE1019723A3 - Paneel voor het vormen van een vloerbekleding en werkwijze voor het vervaardigen van panelen. - Google Patents

Abstract

Werkwijze voor het vervaardigen van panelen, met minstens een substraat (6) en een erop aangebrachte toplaag (7), waarbij deze panelen (1) geprofileerde randen (3-4) met koppelmiddelen (18) vertonen, waarbij de werkwijze minstens de stap bevat van het met een waterwerende substantie (38) bekleden van minstens één van voornoemde geprofileerde randen (3-4), daardoor gekenmerkt dat de voornoemde substantie (38) minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied wordt ogpebracht voordat de finale bovenrand (30-30A) van het betreffende randgebied wordt gevormd.

Description

Paneel voor het vormen van een vloerbekleding en werkwijze voor het vervaardigen van panelen.

Deze uitvinding heeft betrekking op panelen voor het vormen van een vloerbekleding, alsmede op een werkwijze voor het vervaardigen van panelen.

Meer speciaal heeft de uitvinding betrekking op panelen die een substraat omvatten en een daarop aangebrachte toplaag, waarbij voornoemde toplaag bij voorkeur een motief vertoont. Zoals gekend kan boven dergelijk motief een doorzichtige of doorschijnende kunststoflaag zijn aangebracht, die dan deel uitmaakt van voornoemde toplaag.

In het bijzonder betreft de huidige uitvinding panelen die aan minstens twee tegenoverliggende randen voorzien zijn van koppelmiddelen die toelaten dat twee van dergelijke panelen aan de betreffende randen met elkaar kunnen worden gekoppeld, zodanig dat in de gekoppelde toestand de panelen vergrendeld zijn zowel in een horizontale richting loodrecht op de betreffende rand en in het vlak van de panelen, als in een verticale richting loodrecht op het vlak van de gekoppelde panejen. Dergelijke vloerpanelen kunnen worden aangewend voor het samenstellen van een zogenaamde zwevende vloerbekleding, waarbij de vloerpanelen bij hun randen aan elkaar zijn verbonden, doch vrij op de ondergrond liggen.

Uit het WO 97/47834 zijn laminaatvloerpanelen bekend voor het vormen van een zwevende vloerbekleding. Laminaatvloerpanelen vertonen echter het nadeel dat zij doorgaans zijn voorzien van een vochtgevoelig substraat, namelijk MDF of HDF (Medium Density Fiberboard of High Density Fiberboard), en dat de op dit substraat aangebrachte toplaag bij gebruik van de vloerbekleding aanleiding geeft tot het ontstaan van tikgeluiden. De toplaag is namelijk opgebouwd uit thermohardend hars, en geeft aanleiding tot het ontstaan van een zeer harde oppervlaktelaag. Ook het substraat is door de hoge densiteit van MDF of HDF hard. Door de band vertonen laminaatvloerpanelen een dikte gelegen tussen 6 en 12 millimeter, waarbij de dikte van de toplaag doorgaans minder is dan 0,5 millimeter of zelfs 0,2 millimeter of minder bedraagt, naargelang de dikte en het aantal van de samenstellende lagen in de toplaag.

Uit het WO 2007/113676 en het WO 2008/078181, waarop de preambule van conclusie 1 is gebaseerd, is het bekend de koppelsystemen van laminaatvloerpanelen te bekleden met allerhande substanties die een vochtwerend effect of een locale afdichting kunnen opleveren. Deze substanties interfereren steeds met de koppeling van de vloerpanelen. Zij zijn als een laag aanwezig tussen de bovenranden van de gekoppelde panelen. Hier kunnen zij visueel storend zijn, of aanleiding geven tot ongewenste effecten zoals stofophoping en dergelijke meer.

Uit het EP 1 262 609 zijn eveneens afdichtingsystemen bekend voor gelaagd opgebouwde panelen. De hier geopenbaarde systemen laten telkens gedeelten van het substraat of zelfs volledige randen onbehandeld. Ook de interferentie van de betreffende substantie met de koppelmiddelen laat nog te wensen over.

Uit het US 2008/078181 zijn afdichtingsystemen bekend voor gelaagd opgebouwde panelen, waarbij gewerkt wordt met een expanderende substantie, die in de gekoppelde toestand leidt tot een verbinding van de paneelranden. Hoewel op deze manier een effectieve afdichting kan worden bereikt, leidt dergelijk systeem tot onzekerheid, moeilijkheden bij het installeren. Het is tevens onmogelijk de vloerpanelen terug op te breken en te herinstalleren.

Uit het DE 200 02 744 U1 en het BE 1 011 466 is het bekend de randen van laminaatvloerpanelen met een HDF kern geïmpregneerd uit te voeren met polyurethaan, respectievelijk MDI (Methyleen Difenyl di-lsocyanaat) voor het bekomen van enige waterwerendheid op deze randen. Door de beperkte dikte van de laminaattoplaag ontstaan problemen voor het bereiken van een goede behandeling net onder de laminaattoplaag.

De huidige uitvinding beoogt een alternatief paneel, dat in de eerste plaats bedoeld is als een vloerpaneel voor het vormen van een zwevende vloerbekleding. Volgens verschillende voorkeurdragende uitvoeringsvormen van de uitvinding wordt tevens een oplossing geboden voor één of meer problemen met de vloerpanelen uit de stand van de techniek.

Hiertoe betreft de uitvinding volgens haar eerste onafhankelijk aspect een paneel voor het vormen van een vloerbekleding, waarbij dit paneel een substraat omvat en een daarop aangebrachte toplaag, waarbij het paneel aan minstens twee tegenoverliggende randen ervan voorzien is van koppelmiddelen die toelaten dat twee van dergelijke panelen aan de betreffende randen met elkaar kunnen worden gekoppeld, zodanig dat in de gekoppelde toestand de panelen vergrendeld zijn zowel in een horizontale richting loodrecht op de betreffende rand en in het vlak van de gekoppelde panelen, als in een verticale richting loodrecht op het vlak van de gekoppelde panelen, waarbij het substraat aan beide betreffende randen een profilering vertoont en op deze beide profileringen een vochtwerende of afdichtende bekledingslaag is aangebracht, waarbij deze bekledingslaag zich over de betreffende profileringen minstens uitstrekt tot op een zijoppervlak van de voornoemde toplaag, met als kenmerk dat voornoemde bekledingslaag minstens aan één van voornoemde randen minstens gedeeltelijk is aangebracht in een ondersnijding uitgevoerd in voornoemd zijoppervlak van de toplaag. Doordat het zijoppervlak plaats biedt aan een gedeelte van de bekledingslaag, kan de interferentie van dergelijke laag met de koppelmiddelen geminimaliseerd worden. Bovendien wordt een goede vochtwerende behandeling bereikt van het substraatmateriaal vlak onder de toplaag. Met “minstens gedeeltelijk” wordt hier bedoeld dat niet noodzakelijk de volledige dikte van de bekledingslaag is verzonken in de betreffende ondersnijding. Bij voorkeur is dit echter wel het geval.

Bij voorkeur strekt de voornoemde bekledingslaag zich maximaal uit tot op een afstand van de bovenrand. Op deze manier wordt het risico op ongewenste effecten van de bekledingslaag aan het bovenoppervlak van de vloerbekleding in bedwang gehouden. Bij voorkeur strekt voornoemde bekledingslaag en/of voornoemde uitsparing zich uitsluitend uit onder het eventuele motief van de toplaag. Hierdoor wordt bekomen dat deze visueel niet of minder waarneembaar zijn aan het oppervlak van de vloerbekleding.

Voornoemde bekledingslaag vertoont bij voorkeur een dichtst bij de bovenrand van het paneel gelegen punt, waarbij voornoemde bekledingslaag op dit punt minstens gedeeltelijk verzonken is in voornoemde uitsparing. Bij voorkeur bevindt dit punt zich in voornoemde uitsparing van het zijoppervlak van de toplaag.

Bij voorkeur raken de zijranden of zijoppervlakken van de toplagen van twee van dergelijke panelen elkaar in de gekoppelde toestand. Indien zij dit niet doen zijn zij bij voorkeur 0,2 millimeter of minder van elkaar verwijderd. Hierdoor wordt bekomen dat het vloeroppervlak vrij is van storende spleten, die tevens water of ander vocht aantrekken. Een aansluiting van de zijranden of zijoppervlakken van de toplagen kan bijvoorbeeld worden bereikt wanneer de betreffende bekledingslagen volledig zijn verzonken in de betreffende ondersnijding. Zulks kan bijvoorbeeld ook worden bekomen wanneer de betreffende bekledingslagen slechts gedeeltelijk zijn verzonken, doch op zich samendrukbaar zijn.

Volgens een bijzonder voorkeurdragende uitvoeringsvorm worden de zijoppervlakken van de toplagen van twee van dergelijke panelen in de gekoppelde toestand tegen elkaar gedrukt. Een dergelijke uitvoering kan bijvoorbeeld worden bekomen wanneer gewerkt wordt met koppelmiddelen die zogenaamde “voorspanning” vertonen. Koppelmiddelen die toestaan in de gekoppelde toestand een kracht te ontwikkelen die de panelen naar elkaar toe dwingt, zijn bijvoorbeeld op zich bekend uit het EP 1 026 341. Dergelijke kracht kan bijvoorbeeld worden bekomen door een gedeelte van de koppelmiddelen, zoals een groeflip in het geval van koppelmiddelen die hoofdzakelijk als een tand en groefverbinding zijn uitgevoerd, waarbij dit gedeelte in de gekoppelde toestand elastisch vervormd is, en door zijn poging terug te veren voornoemde kracht ontwikkelt.

Volgens een voorkeurdragende uitvoeringsvorm is de toplaag samendrukbaar, bij voorkeur doordat zij een Young’s modulus vertoont van minder dan 5 GPa, of zelfs beter nog van minder dan 1 GPa. De samendrukbaarheid van de toplaag kan in de gekoppelde toestand worden aangewend voor het realiseren van een extra dichte verbinding ter hoogte van de aaneensluitende bovenranden van de gekoppelde panelen. In combinatie met koppelmiddelen die een zogenaamde ‘‘voorspanning’’ vertonen, kunnen de panelen aan de bovenranden goed tegen elkaar worden gedrukt.

Bij voorkeur wordt gewerkt met een toplaag die gebaseerd is op thermoplastische kunststof, bijvoorbeeld gebaseerd op een vinylverbinding als PVC (Polyvinylchloride). Volgens andere voorbeelden kan de thermoplastische kunststof gebaseerd zijn op polypropyleen (PP), polyethyleen (PET) of polyurethaan (PU). Verder kan ook gebruik gemaakt worden van biologische alternatieven, zoals van elastomeren gebaseerd op lijnzaadolie, soja-olie en/of castorolie.

Samendrukbare toplagen en/of thermoplastische toplagen kunnen leiden tot een beter aanvaard tikgeluid, dan het geval is met een harde laminaatlaag.

Bij voorkeur vertoont de voornoemde toplaag een dikte van 0,3 millimeter of meer. Bij voorkeur is de toplaag maximaal 4 millimeter dik. Beter nog vertoont de toplaag een dikte gelegen tussen 0,5 en 2 millimeter. Dergelijke toplaag laat een goede werking van de bekledingslaag toe. Bij voorkeur bestaat de toplaag hoofdzakelijk uit thermoplastische kunststof. Het is echter niet uitgesloten dat met een houten toplaag of andere toplagen zou worden gewerkt.

Bij voorkeur is aan de onderzijde van het substraat een tegenlaag voorzien, bij voorkeur van gelijkaardige dikte als de toplaag, bijvoorbeeld eveneens met een dikte gelegen tussen 0,3 en 4 millimeter of tussen 0,5 en 2 millimeter. Het is niet uitgesloten dat met een tegenlaag zou worden gewerkt die dunner is dan de toplaag. Dit is in het bijzonder mogelijk wanneer gewerkt wordt met een gegloeide thermoplastische toplaag.

Volgens een bijzondere voorkeurdragende uitvoeringsvorm omvat de toplaag op zich meerdere lagen, waaronder een decorlaag met een motief en een erboven aangebrachte transparante slijtlaag. Voor de decorlaag kan gebruik gemaakt worden van een bedrukte kunststoffolie, bijvoorbeeld een PVC folie, een PP folie, een PU folie of een PET folie. Voor de transparante slijtlaag wordt bij voorkeur gebruik gemaakt van één of meerdere lagen transparante kunststof, zoals van transparante PVC. De toplaag kan verder nog een ruglaag omvatten die zich onder het decor bevindt. Dergelijke ruglaag omvat bij voorkeur eveneens PVC. Dergelijke ruglaag is bij voorkeur minstens gedeeltelijk opgebouwd uit gerecycleerd PVC, dat eventueel vulmiddelen zoals krijt kan omvatten. Bij voorkeur wordt aan de onderzijde van het substraat gewerkt met een tegenlaag, die eveneens op basis van kunststof is gerealiseerd. Het kan hierbij bijvoorbeeld eveneens over PVC gaan. Bij voorkeur wordt voor de tegenlaag een laag uit gerecycleerd PVC aangewend, die eventueel vulmiddelen, zoals krijt, omvat.

Voor een optimaal effect van de huidige uitvinding wordt bij voorkeur gewerkt met een vochtgevoelig substraat, zoals met een houtgebaseerd substraat. Bij voorkeur wordt gewerkt met spaanplaat, MDF of HDF (Medium of High Density Fiberboard).

Bij voorkeur wordt gewerkt met een bekledingslaag die een globale of gemiddelde dikte vertoont van minstens 100 micrometer. Bij voorkeur is de dikte van de bekledingslaag 300 micrometer of minder. Bij voorkeur is enige variatie in de dikte van de bekledingslaag over de profilering van de betreffende rand beperkt tot een maximum van de helft van de gemiddelde dikte. Zo wordt bereikt dat de bekledingslaag volledig dekkend is en/of blijft.

Bij voorkeur strekt de voornoemde bekledingslaag zich ononderbroken van op het zijoppervlak van de toplaag naar onderen uit minstens tot op een gedeelte van voornoemde profilering waarop in de gekoppelde toestand van twee van dergelijke panelen een contactoppervlak wordt gevormd. Bij voorkeur betreft het een gedeelte van de profilering waarop een contactoppervlak wordt gevormd dat deelneemt in de vergrendeling in verticale richting van de betreffende randen. In het geval van koppelmiddelen die hoofdzakelijk zijn uitgevoerd als een tand-en-groefverbinding, betreft het bij voorkeur een contactoppervlak gevormd tussen de bovenzijde van de tand en de onderzijde van de onderste groeflip.

Bij voorkeur strekt voornoemde bekledingslaag zich over minstens 75% van de voornoemde profilering van het substraat uit, en bij voorkeur over de volledige profilering daarvan. In het geval een tegenlaag is aangebracht aan de onderzijde van het substraat, strekt de bekledingslaag zich bij voorkeur uit tot op een zijoppervlak van deze tegenlaag.

Met hetzelfde oogpunt als bij het eerste aspect betreft de huidige uitvinding volgens een tweede onafhankelijk aspect een paneel voor het vormen van een vloerbekleding, waarbij dit paneel een substraat omvat en een daarop aangebrachte toplaag, waarbij het paneel aan minstens twee tegenoverliggende randen ervan voorzien is van koppelmiddelen die toelaten dat twee van dergelijke panelen aan de betreffende randen met elkaar kunnen worden gekoppeld, zodanig dat in de gekoppelde toestand de panelen vergrendeld zijn zowel in een horizontale richting loodrecht op de betreffende rand en in het vlak van de gekoppelde panelen, als in een verticale richting loodrecht op het vlak van de gekoppelde panelen, waarbij het substraat aan beide betreffende randen een profilering vertoont en op deze beide profileringen een vochtwerende of afdichtende bekledingslaag is aangebracht, waarbij deze bekledingslaag zich over de betreffende profileringen minstens uitstrekt tot op een zijoppervlak van de voornoemde toplaag, daardoor gekenmerkt dat voomoemde toplaag een dikte vertoont van 0,3 millimeter of meer. Dergelijke dikke toplaag laat toe een bekledingslaag te vormen die de overgang tussen de toplaag en het substraat goed afdicht, terwijl het risico op het bevuilen van het bovenoppervlak van het paneel kan worden geminimaliseerd. De dikte van de toplaag laat immers toe vlot een bekledingslaag te vormen die op een afstand onder het bovenoppervlak stopt. Het is duidelijk dat het huidig aspect niet beperkt is tot dergelijke bekledingslagen. Bij voorkeur betreft het tweede aspect echter wel panelen die aan hun bovenoppervlak vrij zijn van het materiaal van de bekledingslaag.

Bij voorkeur is voor de toplaag, in dit tweede aspect, gebruik gemaakt van één of meerdere lagen die hoofdzakelijk uit thermoplastische kunststof, zoals uit PVC, PP, PET of PU bestaan. Volgens de meest voorkeurdragende uitvoering hiervan omvat de toplaag minstens drie kunststoflagen, namelijk een bedrukte decorvormende kunststoffolie, een erop aangebrachte transparante slijtlaag, en een zich onder het decor bevindende rug laag. Volgens een ander voorbeeld kan de toplaag hoofdzakelijk uit hout bestaan, zoals uit een houten laag van 1,5 tot 5 millimeter dik, of hoofdzakelijk uit een samenstel van papier en thermohardend hars, zoals uit een HPL laminaatplaat (High Pressure Laminate).

Nog volgens bovenstaande meest voorkeurdragende uitvoeringsvorm betreft voornoemde toplaag bij voorkeur een gegloeide thermoplastische laag. Met ‘‘gegloeid’’ (Engels: annealed) wordt bedoeld dat de betreffende toplaag behandeld is voor het minimaliseren van eventuele restspanningen. Dit kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd door de betreffende toplaag te verwarmen tot op of boven de glastransformatietemperatuur, meestal aangeduid als Tg, en deze toplaag traag te laten afkoelen. Door dit proces kunnen de aanwezige interne spanningen in het materiaal van de toplaag minstens gedeeltelijk ontspannen. Bij voorkeur wordt spanningsvrij gegloeid, zodanig dat de resterende spanningen minstens 90 percent lager zijn dan de oorspronkelijk restspanningen of zelfs verwaarloosbaar zijn. Doordat de toplaag gegloeid is, wordt bekomen dat het risico op telegrafie-effecten van de rand van het randgedeelte naar het oppervlak van het paneel geminimaliseerd wordt. Doordat de eventuele overblijvende restspanning na het gloeien kleiner zijn, wordt bekomen dat de toplaag minder aan het substraat trekt.

Het is uiteraard niet uitgesloten dat het paneel van het tweede onafhankelijk aspect één of meerdere van de kenmerken van het eerste aspect en/of de voorkeurdragende uitvoeringsvormen daarvan vertoont.

Zoals voornoemd strekt de voornoemde bekledingslaag zich bij voorkeur maximaal uit tot op een afstand van de bovenrand. Op deze manier wordt het risico op ongewenste effecten van de bekledingslaag aan het bovenoppervlak van de vloerbekleding in bedwang gehouden.

Bij voorkeur interfereert de bekledingslaag niet of nauwelijks met de koppelmiddelen. Zulks kan worden bekomen door het geheel of gedeeltelijk aanbrengen van de bekledingslaag in een ondersnijding, bijvoorbeeld een ondersnijding in het zijoppervlak van de toplaag. Bij voorkeur stopt de bekledingslaag op een afstand onder het bovenoppervlak, bijvoorbeeld in een daartoe voorziene uitsparing.

Volgens alle aspecten is voornoemde bekledingslaag bij voorkeur dikker dan 100 μπι, doch bij voorkeur tevens dunner dan 10% van de dikte van het substraatmateriaal, ter plaatse van de betreffende rand van het paneel.

Bij voorkeur volgt de bekledingslaag de betreffende profilering. Hiermede wordt bedoeld dat de bekledingslaag een nagenoeg uniforme dikte bezit, en zodoende een oppervlak vertoont dat een nagenoeg constante afstand bewaart met voornoemde profilering.

Bij voorkeur is de bekledingslaag gekalibreerd aangebracht op minstens een gedeelte van voornoemde profilering. Bij voorkeur is zij minstens gekalibreerd aangebracht op die gedeelten waar in de gekoppelde toestand een contactoppervlak tussen de randen van de gekoppelde panelen ontstaat, met uitzondering van het voorkeurdragende contactoppervlak aan de gekoppelde bovenranden.

Bij voorkeur is enige diktevariatie in de bekledingslaag in de lengterichting van de betreffende rand beperkt tot een maximum van 20% of minder.

Bij voorkeur laten de panelen van de uitvinding toe dat zij vanuit de gekoppelde toestand uit elkaar kunnen worden gehaald zonder noemenswaardige schade, of althans toch zonder schade die een herinstallatie zou verhinderen. Het uit elkaar halen kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd door de panelen in de langsrichting van de randen langs elkaar te schuiven, of door de panelen uit elkaar te halen door middel van een wentelbeweging langs de betreffende randen.

Het is duidelijk dat de bekledingslagen van de uitvinding bij voorkeur fabrieksmatig aan de randen zijn voorzien. Het betreft bij voorkeur bekledingslagen die geïntegreerd met het substraat zijn uitgevoerd, doordat zij op het substraat gehecht zijn, bij voorkeur zonder bijkomstige bevestigingsmiddelen. Zo bijvoorbeeld kan voor de bekledingslagen gebruik gemaakt worden van een substantie die, na het opbrengen ervan op de profilering van het substraat, uithardt.

Voor de substantie van de bekledingslagen kan bijvoorbeeld gewerkt worden met een smeltlijm, zoals met een op polyurethaan gebaseerde smeltlijm, een thermoplastische polyurethaanlijm of een irreversibel uithardende polyurethaanlijm, en/of met een kunststof die gevormd wordt op basis van meerdere componenten, en/of met een op polyamide gebaseerde kunststof of smeltlijm. Bij voorkeur wordt gewerkt met een irreversibel uithardende, bijvoorbeeld thermohardende, substantie, die in vloeibare of pasteuze vorm op de betreffende te bekleden rand worden aangebracht en aldaar uithardt.

Voor het opbrengen van de substantie van de bekledingslagen kan gewerkt worden met spuit- en/of sproeitechnieken.

Met hetzelfde oogpunt als bij het eerste en het tweede aspect van de huidige uitvinding betreft de huidige uitvinding volgens een derde onafhankelijk aspect een paneel voor het vormen van een vloerbekleding, waarbij dit paneel een houtgebaseerd substraat omvat en een daarop aangebrachte toplaag, waarbij het paneel aan minstens twee tegenoverliggende randen ervan voorzien is van koppelmiddelen die toelaten dat twee van dergelijke panelen aan de betreffende randen met elkaar kunnen worden gekoppeld, zodanig dat in de gekoppelde toestand de panelen vergrendeld zijn zowel in een horizontale richting loodrecht op de betreffende rand en in het vlak van de gekoppelde panelen, als in een verticale richting loodrecht op het vlak van de gekoppelde panelen, waarbij het substraat aan beide betreffende randen een profilering vertoont en het substraat ter plaatse van deze profileringen geïmpregneerd is met een vochtwerende of afdichtende substantie, met als kenmerk dat voor voornoemde toplaag gebruik gemaakt is van één of meerdere lagen die hoofdzakelijk uit thermoplastische kunststof bestaan. Bij voorkeur is het substraat minstens ter plaatse van voornoemde profielen geïmpregneerd met een isocyanaat gebaseerd impregneermiddel, zoals met een middel op basis van MDI (methyleen difenyl diisocyanaat). Bij voorkeur vertoont de toplaag een dikte van minstens 0,2 millimeter, en beter nog van 0,3 millimeter, 0,5 millimeter of meer. Bij het aanwenden van dikkere toplagen kan de impregnatie van het substraat op een meer zekere wijze eveneens vlak onder de toplaag worden bekomen. Een dikkere toplaag laat toe bij het aanbrengen van het impregneermiddel gedeeltelijk overlappend met de toplaag te werken, zodanig dat het onderliggend substraatmateriaal praktisch zeker behandeld wordt. Volgens een andere mogelijkheid kan de toplaag ook worden aangebracht nadat de impregnatie is voltrokken. In beide gevallen minimaliseert of voorkomt de dikkere toplaag enige telegrafie of aftekening van de onderliggende geïmpregneerde zone in het oppervlak van het paneel.

Het is duidelijk dat voor de thermoplastische laag gelijkaardige lagen kunnen worden toegepast als in het geval van het eerste en/of het tweede aspect.

Bij voorkeur wordt de toplaag op het substraat aangebracht door middel van een afzonderlijke kleeflaag, die bij voorkeur polyurethaanlijm, zoals polyurethaandispersielijm omvat. In combinatie met een impregnatie met isocyanaat bevattend impregneermiddel, zoals met MOI, ontstaan hierbij zeer voordelige effecten, met name met betrekking tot de kwaliteit van de hechting van de toplaag op de geïmpregneerde gebieden. Op die manier kan het risico op het ontstaan van delaminatie bij de productie, bijvoorbeeld bij het bewerken van de betreffende randen, of bij het gebruik, bijvoorbeeld bij het installeren, van de panelen worden geminimaliseerd. Delaminatie is met name frequent bij koppelmiddelen die een koppeling door middel van een hoofdzakelijk neerwaartse beweging toelaten, namelijk bij zogenaamd “pushlock” koppelingen, en/of bij belasting door bureaustoelen en ander rollend materieel.

Bij voorkeur vertoont het behandelde oppervlak van het substraat geen noemenswaardige bekledingslaag, maar betreft het een nagenoeg zuivere impregnatie. Bij voorkeur is althans het volume behandeld materiaal intern in het substraat groter dan het volume van de eventueel aanwezige oppervlakkige bekledingslaag. Indien al een bekledingslaag aanwezig is, vertoont deze bij voorkeur een globale of gemiddelde dikte vertoont van minder dan 30 micrometer. Het is duidelijk dat dergelijke impregnatie niet of nauwelijks met de werking van de koppelmiddelen interfereert.

Bij voorkeur strekt het voomoemde behandelde oppervlak, dat volgens het derde aspect is geïmpregneerd, zich ononderbroken uit van de onderzijde van de toplaag naar onderen uit minstens tot op een gedeelte van voornoemde profilering waarop in de gekoppelde toestand van twee van dergelijke panelen een contactoppervlak wordt gevormd. Bij voorkeur betreft het een gedeelte van de profilering waarop een contactoppervlak wordt gevormd dat deelneemt in de vergrendeling in verticale richting van de betreffende randen. In het geval van koppelmiddelen die hoofdzakelijk zijn uitgevoerd als een tand-en-groefverbinding, betreft het bij voorkeur een contactoppervlak gevormd tussen de bovenzijde van de tand en de onderzijde van de onderste groeflip.

Bij voorkeur strekt voornoemde impregnering zich over minstens 75% van de voornoemde profilering van het substraat uit, en bij voorkeur over de volledige profilering daarvan. In het geval een tegenlaag is aangebracht aan de onderzijde van het substraat, strekt het behandelde substraatoppervlak zich bij voorkeur uit tot aan de bovenzijde van deze tegenlaag.

Volgens alle aspecten van de uitvinding worden in de gekoppelde toestand van de panelen bij voorkeur contactoppervlakken gevormd op de bekledingslaag of, respectievelijk, het geïmpregneerd of behandeld oppervlak van het substraat. Bij voorkeur worden alle contacten tussen de gekoppelde panelen op de bekledingslaag of het geïmpregneerd of behandeld oppervlak gevormd, met uitzondering van het gewenste direct contact tussen de bovenranden.

Het is duidelijk dat, in het geval van vierhoekige panelen, koppelmiddelen ook aan het andere paar tegenoverliggende randen kunnen zijn voorzien. Aan dit andere paar kunnen dan ook maatregelen worden getroffen voor het verminderen van de negatieve invloed van blootstelling aan water of vocht. Zo bijvoorbeeld kunnen gelijkaardige maatregelen worden getroffen aan alle randen. Volgens een ander voorbeeld wordt aan het andere paar randen gewerkt met een randgedeelte uit synthetisch materiaal, verschillend van het substraatmateriaal, waarbij het synthetisch materiaal zich minstens over 80 percent van de dikte van het substraat uitstrekt. Bij voorkeur is de bevestiging van het randgedeelte aan het substraat en/of aan de toplaag minstens gedeeltelijk is bekomen door de uitharding van het voornoemde synthetische materiaal. Door het feit dat het synthetisch materiaal zich minstens over 80 percent van de dikte van het substraat uitstrekt, wordt de vochtgevoeligheid van de betreffende rand reeds in belangrijke mate beperkt. In combinatie met de bevestiging door uitharding kunnen afzonderlijke lijmlagen worden vermeden. Bovendien kan dergelijke bevestiging leiden tot een plaatselijke impregnatie van het substraat aan de betreffende rand, zodanig dat ook aan de substraatzijde van het grensoppervlak tussen substraatmateriaal en randgedeelte een verlaagde vochtgevoeligheid kan worden bekomen. Hierdoor wordt de vochtgevoeligheid van het eventuele substraatmateriaal op de rand, i.e. 20 percent van de dikte of minder, eveneens beperkt. Bij voorkeur strekt het synthetisch materiaal zich over 90, 95% of meer van de dikte van het substraatmateriaal uit, zodanig dat de vochtgevoeligheid verder wordt beperkt.

Bij voorkeur strekt het synthetisch randgedeelte zich ook minstens over 80 percent, 90 percent, 95 percent of meer van de contour van het eventueel geprofileerde randgebied uit. Bij voorkeur wordt de volledige rand van het substraatmateriaal beslagen door het synthetisch randgedeelte, zodanig dat er geen blootgestelde oppervlakken van het substraatmateriaal aanwezig zijn op de betreffende rand.

Bij voorkeur is minstens de bevestiging van het randgedeelte aan het substraat bekomen door de uitharding van het voornoemde synthetische materiaal. Bij voorkeur betreft het hierbij een rechtstreekse bevestiging zonder tussenliggende materiaallagen en/of substanties, zoals lijm. Bij voorkeur is, in combinatie hiermee, ook de bevestiging van het randgedeelte aan de toplaag bekomen door de uitharding van het voornoemde synthetische materiaal, bij voorkeur betreft het hierbij eveneens een rechtstreekse bevestiging.

Bij voorkeur strekt het synthetisch materiaal zich minstens over de volledige dikte van het substraatmateriaal uit. Zo wordt vochtgevoeligheid van eventueel resterend substraatmateriaal op de betreffende rand maximaal uitgesloten en zijn bijkomstige bekledingslagen met waterwerende substantie van resterend substraatmateriaal op de betreffende rand niet benodigd.

Bij voorkeur betreft het voornoemd synthetisch materiaal een polyurethaan, bij voorkeur bekomen op basis van een twee componentensysteem, zoals op basis van polyol en isocyanaat. Polyurethaan kan op verschillende hardheden worden ingesteld en is een flexibel materiaal voor wat productiemogelijkheden betreft. Het kan bijvoorbeeld makkelijk worden gegoten. Aan de hand van dergelijk twee componentensysteem kan een chemische hechting op houtdeeltjes die zich eventueel in het substraatmateriaal kunnen bevinden. Een chemische hechting is te verkiezen boven een mechanische hechting voor wat betreft de sterkte ervan.

Bij voorkeur betreft voornoemd synthetisch materiaal een thermohardend synthetisch materiaal, bijvoorbeeld een materiaal op basis van polyurea, epoxy of polyurethaan. Thermohardende materialen vereisen geen extrusieproces voor het verwerken ervan, en laten vlottere productieprocessen toe.

Bij voorkeur vertoont het paneel van de uitvinding volgens alle hierboven en hierna nog genoemde aspecten daarvan een gedrukt decor. Het kan hierbij gaan om een decor is gedrukt op een dragermateriaal zoals op een papier of kunststofvel, of om een decor dat mits eventuele tussenkomst van grondlagen is bekomen door het uitvoereri van een bedrukking op het voornoemde substraat. Voor het kunststofvel kan gewerkt worden met een PVC (Polyvinylchloride), PE (PolyEthyleen) of PUR (PolyURethaan) folie. Het is uiteraard niet uitgesloten dat zou worden gewerkt met een ander decor dan met een gedrukt decor, zoals met kurk, linoleum, een houtfineer of andere houten toplaag.

Bij voorkeur vertoont de toplaag volgens alle hierboven en hierna nog genomede aspecten van de uitvinding een dikte van minstens 0,5 millimeter. Dergelijke toplaag is ideaal voor het bekomen van een waterafdichtende werking onmiddellijk onder de toplaag, aan de hand van een bekledingslaag die zich uitstrekt tot op een zijoppervlak van de toplaag, zonder zich noodzakelijk tot aan de bovenrand van het paneel te moeten uitstrekken.

Volgens alle hierboven en hierna nog genoemde aspecten van de uitvinding zijn de koppelmiddelen bij voorkeur uitgevoerd als een mannelijk koppeldeel aan één van voornoemde randen en een vrouwelijk koppeldeel aan de tegenoverliggende rand, waarbij deze koppeldelen in elkaar kunnen worden aangebracht door middel van een wentelbeweging langsheen de betreffende rand, door middel van een schuifbeweging in hoofdzakelijk horizontale richting van de paneelranden naar elkaar toe en/of door middel van een neerwaartse beweging van het mannelijk koppeldeel naar het vrouwelijk koppeldeel. Bij voorkeur is het voornoemde vrouwelijke koppeldeel gevormd aan een flens die zich aan de betreffende rand in horizontale richting, bij voorkeur voorbij de toplaag, uitstrekt en een zitting vormt voor het mannelijk koppeldeel, terwijl het voornoemde mannelijke koppeldeel gevormd is aan een flens die zich aan de bovenzijde van het paneel bevindt en aan de onderzijde een profilering vertoont die met voornoemde zitting samen kan werken. Bij voorkeur is het mannelijk koppeldeel hoofdzakelijk uitgevoerd als een tand, terwijl het vrouwelijk koppeldeel hoofdzakelijk is uitgevoerd als een groef, geflankeerd door een bovenste en een onderste lip, waarbij voornoemde onderste lip dan deel uitmaakt van voornoemde flens. De tand en groef zijn in dergelijk geval zodanig uitgevoerd dat zij door hun samenwerking minstens de voornoemde vergrendeling in verticale richting opleveren. Bij voorkeur vertoont de bovenste en/of de onderste lip vergrendeiingsdelen die samenwerken met overeenstemmende vergrendelingsdelen op voornoemde tand, zodanig dat hiermede de voornoemde vergrendeling in horizontale richting kan worden bekomen.

Het is duidelijk dat volgens alle hierboven en hierna nog genoemde aspecten bij voorkeur wordt gewerkt met een vochtgevoelig substraat, zoals met een substraat dat houtdeeltjes, zoals houtspaanders en/of houtvezels bevat, verbonden met een bindmiddel. Dergelijke substraatmaterialen zijn bijvoorbeeld houtspaanderplaat, houtvezelplaat, zoals MDF of HDF (Medium of High Density Fiberboard). De vochtgevoeligheid van substraten met houtdeeltjes wordt voornamelijk bepaald door de gewichtsverhouding tussen houtdeeltjes en bindmiddel. Praktisch is vastgesteld dat een zekere vochtgevoeligheid ai plaatsgrijpt wanneer deze gewichtsverhouding 5:95 (hout: bindmiddel) bedraagt. Bij een dergelijke gewichtsverhouding is eerder sprake van met houtdeeljes gevulde plastiek zoals zogenaamde WPC’s (Wood Plastic Composites). Deze vochtgevoeligheid stijgt wanneer het aandeel houtdeeltjes toeneemt. In het geval van MDF en HDF wordt met minstens 75 gewichtsprocent hout gewerkt, waardoor een hoge vochtgevoeligheid ontstaat, zelfs wanneer sprake is van MDF of HDF van het watervaste type. De vochtgevoeligheid van al deze substraten uit zich door het vermogen water te absorberen en als gevolg van deze absorptie een diktezwelling, hetzij homogeen, hetzij uitsluitend op de randen, te vertonen.

Voor het substraat wordt bij voorkeur gebruik gemaakt van een plaatmateriaal met een dikte gelegen tussen 3 en 10 millimeter, en beter nog tussen 4,5 en 8 millimeter.

Waar in het eerste en het tweede aspect, alsmede in het hierna nog genoemde vierde aspect, sprake is van een waterwerende substantie, wordt bij voorkeur gebruik gemaakt van een vloeibaar of pasteus opgebrachte substantie die op het paneel uithardt of uitdroogt. Zo bijvoorbeeld kan gebruik gemaakt worden van een substantie die paraffine, was, UV lak, een gefluoreerd polymeer of copolymeer, of smeltlijm omvat. Bij voorkeur wordt gewerkt met een irreversibel uithardende, bijvoorbeeld thermisch uithardende, substantie, die in vloeibare of pasteuze vorm op de betreffende te bekleden rand worden aangebracht en aldaar uithardt, zoals met een op polyurethaan of polyamide gebaseerde kunststof en/of smeltlijm.

In het geval voor de waterwerende substantie een smeltlijm wordt toegepast wordt bij voorkeur een smeltlijm, zoals een thermohardende op polyurethaan of polyamide gebaseerde smeltlijm, toegepast met een openingstijd van minder dan een halve minuut of zelfs beter nog van minder dan 10 seconde, bijvoorbeeld van 5 secondes of minder.

Waar in alle hierboven en hierna nog genoemde aspecten sprake is van een randgedeelte wordt een structureel randgedeelte bedoeld. Bij voorkeur strekt dergelijk randgedeelte zich loodrecht op het geprofileerd randgebied uit over een afstand van minstens 1 of 2 millimeter.

Volgens alle aspecten kan het aanbrengen van de waterwerende substantie of het impregneermiddel uitgevoerd worden aan de hand van een werkwijze waarbij de betreffende panelen aan minstens één rand voorzien worden van een verwijderbaar hulpstuk en de werkwijze minstens de stap bevat van het met een waterwerende substantie bekleden of impregneren van een rand die zich dwars op de rand met het verwijderbaar hulpstuk uitstrekt. Bij voorkeur wordt het hulpstuk na het uitvoeren van de bekledingsoperatie of impregnering terug verwijderd en eventueel hergebruikt.

De aanwezigheid van het hulpstuk aan minstens één rand laat toe op een meer betrouwbare wijze de bekledingslaag of de impregnering op de dwarse rand te bekomen. Het aanbrengen van de bekledingslaag of het impregneermiddel kan namelijk worden uitgevoerd met een aanloop en/of uitloop op het zijoppervlak van het hulpstuk. Bij voorkeur vertoont zulk zijoppervlak een profilering die overeenstemt met de profilering van de te bekleden rand. In het geval de rand waar het hulpstuk wordt voorzien geprofileerd is, bijvoorbeeld met een profiel van minstens een gedeelte van een koppelmiddel, kan gewerkt worden met een hulpstuk dat complementair is of althans toch minstens kan samenwerken met dit profiel. Het hulpstuk kan in dergelijk geval ook een gelijk of gelijkaardig vloerpaneel betreffen dat het complementaire koppelmiddel omvat van de betreffende rand. Zo is het mogelijk dat er niet telkens een aanloop en/of uitloop vereist is, bijvoorbeeld wanneer op die manier met elkaar gekoppelde, bijvoorbeeld lijmloos in elkaar geklikte, vloerpanelen in een trein van twee of meer na elkaar behandeld worden met voornoemde waterwerende substantie.

De aanwezigheid van zulks hulpstuk kan tevens het risico op bevuiling van de dwarse rand waarin het is aangebracht minimaliseren of verhinderen. Dergelijke bevuiling zou bijvoorbeeld, bij afwezigheid van het hulpstuk, kunnen ontstaan bij de aanloop en/of uitloop op uitstekende gedeelten van de rand die zich dwars uitstrekt op de te bekleden rand. Voorbeelden van dergelijke uitstekende gedeelten zijn tandgedeelten of groeflippen van koppelmiddelen die aan deze rand aanwezig zijn. Een bevuiling van deze rand, meer bepaald van de koppelmiddelen daar aanwezig, kan leiden tot moeilijkheden bij het koppelen van twee van dergelijke panelen aan deze rand en wordt daarom best vermeden. Bij voorkeur wordt een hulpstuk toegepast aan twee tegenovereenliggende randen van het paneel, en strekt de bekleding aan de hand van de waterwerende substantie of de impregnatie zich bij voorkeur ononderbroken uit tussen de zijoppervlakken van beide hulpstukken.

De huidige uitvinding heeft volgens een vierde onafhankelijk aspect ervan nog betrekking op een werkwijze die onder andere toestaat op een vlotte manier de vloerpanelen van het eerste, tweede en/of het derde aspect te verwezenlijken. Hiertoe betreft de uitvinding een werkwijze voor het vervaardigen van panelen, waarbij deze panelen minstens een substraat en een erop aangebrachte toplaag vertonen en waarbij deze panelen aan minstens twee tegenoverliggende randen geprofileerd zijn en het profiel koppelmiddelen vertoont waarmede dit paneel met andere gelijkaardige panelen kan worden gekoppeld zodanig dat in de gekoppelde toestand van twee van dergelijke panelen aan de betreffende rand een vergrendeling ontstaat zowel in een horizontale richting loodrecht op de rand en in het vlak van het paneel, als in een verticale richting loodrecht op het vlak, waarbij de werkwijze minstens de stap bevat van het met een waterwerende substantie bekleden of impregneren van minstens één van voornoemde geprofileerde randen, met als kenmerk dat de voornoemde substantie minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied wordt opgebracht voordat de finale bovenrand van het betreffende randgebied wordt gevormd. Door dat de finale bovenrand slechts na het opbrengen van de substantie wordt uitgevoerd kan enige bevuiling van het bovenoppervlak bij het vormen van de bovenrand worden verwijderd. Bij voorkeur wordt de finale bovenrand gevormd door middel van een snij bewerking, zoals een freesbewerking of lasersnijbewerking, waarbij minstens een materiaalgedeelte van de voornoemde toplaag en eventueel van het onderliggende substraat wordt verwijderd. In zulk geval kan een eventuele bevuiling van de toplaag nabij het betreffende randgebied eveneens door middel van dezelfde snijbewerking worden weggenomen. In het geval van een bekleding, strekt deze zich bij voorkeur minstens al uit van op het substraat tot op een zijoppervlak van de toplaag, bijvoorbeeld zoals in het eerste en/of het tweede aspect, voordat de finale bovenrand wordt gevormd. Op die manier wordt de verwijdering van enige bevuiling nog verder vergroot. Beter nog strekt dergelijke bekleding zich minstens uit tot aan of zelfs tot op het bovenoppervlak van de toplaag, voordat de finale bovenrand wordt gevormd. Bij voorkeur ontstaat aan de hand van voornoemde snijbewerking een recht of nagenoeg recht zijoppervlak van de toplaag. Volgens een alternatief kan ook een afkanting zoals een vellingkant worden gevormd.

Er wordt opgemerkt dat met “finale bovenrand" die bovenranden van het paneel worden bedoeld die tegen elkaar aansluiten wanneer twee van dergelijke vloerpanelen aan de betreffende randen met elkaar worden gekoppeld.

Bij voorkeur wordt, in het geval van een bekleding, deze bekleding minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied gekalibreerd opgedragen en/of wordt de verkregen bekleding minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied nabewerkt. Door het gekalibreerd aanbrengen en/of het nabewerken van de bekledingslaag wordt een verhoogde nauwkeurigheid van de koppelmiddelen bekomen. Bij voorkeur betreft het voornoemde gedeelte van het geprofileerd randgebied minstens een gedeelte dat in een gekoppelde toestand van twee van dergelijke panelen een contactoppervlak vormt, zoals bijvoorbeeld de contactoppervlakken verantwoordelijk voor de verticale vergrendeling en/of de contactoppervlakken verantwoordelijk voor de horizontale vergrendeling. Bij voorkeur wordt in gekoppelde toestand een vergrendeling zonder speling bereikt, zodanig dat zowel de finale bovenranden van de gekoppelde panelen als alle voornoemde contactoppervlakken, bij voorkeur toch minstens de contactoppervlakken verantwoordelijk voor de horizontale vergrendeling, tegen elkaar aansluiten. Eventueel kan gewerkt worden met een zekere klemming, zoals met de klemming beschreven in het WO 97/47834 en die beter gekend is als “voorspanning”.

Bij voorkeur wordt het gekalibreerd aanbrengen van voornoemde vochtwerende substantie gerealiseerd door het aanbrengen van een vloeibare of pasteuze substantie die aan de hand van een mal of vormmatrijs op maat wordt gebracht op de betreffende gedeelten van het randgebied. Het overtollige materiaal op de te kalibreren gedeelten wordt bij voorkeur verzameld op aangrenzende gedeelten van het geprofileerd randgebied en/of op de onderzijde van het paneel. Bij voorkeur definiëren de betreffende aangrenzende gedeelten waar het overtollige materiaal wordt verzameld in gekoppelde toestand van twee van dergelijke panelen een spatie of luchtkamer tussen de betreffende gekoppelde randgebieden.

Bij voorkeur wordt het vierde aspect toegepast voor het vervaardigen van vloerpanelen waarvan de toplaag hoofdzakelijk uit thermoplastische kunststof bestaat, zoals een toplaag die is samengesteld uit één of meerdere thermoplastische lagen. Volgens een alternatief kan ook gebruik gemaakt worden van een laminaattoplaag, die één of meerdere met thermohardende kunststof voorziene papierlagen omvat, waaronder bijvoorbeeld een papierlaag met een gedrukt motief.

Met het inzicht de kenmerken van de uitvinding beter aan te tonen, zijn hierna, als voorbeeld zonder enig beperkend karakter, enkele voorkeurdragende uitvoeringsvormen beschreven, met verwijzing naar de bijgaande tekeningen, waarin: figuur 1 een paneel weergeeft met de kenmerken van de uitvinding; figuur 2 op grotere schaal een dwarsdoorsnede weergeeft volgens de op figuur 1 weergegeven lijn ll-ll; figuur 3 op nog grotere schaal een zicht weergeeft op het gebied dat op figuur 2 met F3 is aangeduid; figuur 4 op dezelfde schaal als figuur 2 een dwarsdoorsnede weergeeft volgens de op figuur 1 weergegeven lijn IV-IV; figuur 5 op dezelfde schaal als figuur 3 een zicht weergeeft op het gebied dat op figuur 4 is aangeduid met F5; figuur 6 de installatie van enkele panelen met de kenmerken van de uitvinding weergeeft; figuur 7 in perspectief weergeeft hoe de panelen van de uitvinding kunnen worden vervaardigd; figuur 8 op grotere schaal een dwarsdoorsnede weergeeft volgens de op figuur 7 weergegeven lijn VIII-VIII; figuur 9 op grotere schaal een zicht weergeeft op het gebied dat op figuur 8 met F9 is aangeduid; figuur 10 een zicht weergeeft volgens de op figuur 8 aangeduide richting F10; figuren 11 tot 13 een zicht weergeven gelijkaardig aan figuur 5, doch voor varianten; figuur 14 op grotere schaal een zicht weergeeft op het gebied dat op figuur 8 met F14 is aangeduid; figuur 15 een zicht weergeeft volgens de op figuur 7 weergegeven pijl F15; figuur 16 in een zicht gelijkaardig aan dat van figuur 4 een uitvoering weergeeft met onder andere de kenmerken van het derde aspect van de uitvinding; figuren 17 en 18 in een zicht gelijkaardig aan dat van het rechtse deel van figuur 4 schematisch de werkwijze van het vierde aspect van de uitvinding demonstreren. Figuur 1 geeft een vloerpaneel 1 weer met de kenmerken van onder andere het eerste aspect van de uitvinding. In dit geval betreft het een rechthoekig en langwerpig vloerpaneel 1 met een paar lange zijden of randen 2-3 en een paar korte zijden of randen 4-5.

Figuur 2 geeft weer dat het vloerpaneel 1 van het type is dat minstens een substraat 6 en een erop aangebrachte toplaag 7 vertoont. In het voorbeeld vertoont de toplaag 7 een dikte T van minstens 0,3 millimeter, in dit geval zelfs 0,5 millimeter of meer. Het betreft hier specifiek een gegloeide thermoplastische toplaag, die hoofdzakelijk uit PVC bestaat.

Figuur 3 laat zien dat de thermoplastische toplaag 7 bij voorkeur op zich is opgebouwd uit een ruglaag 8, een erop aangebracht motief 9 en een doorzichtige of doorschijnende slijtlaag 10. Hierbij beslaat de ruglaag 8 bij voorkeur een dikte T1 van meer dan 45 procent van de totale dikte T van de toplaag 7. De ruglaag 8 bestaat in dit geval uit een laag van zacht gerecycleerd PVC die eventueel gevuld is met krijt. De ruglaag 8 vertoont, in dit geval, op zich een hogere densiteit dan voornoemde doorzichtige of doorschijnende laag 10. Het motief 9 is in dit geval op een drager 11 voorzien. Het betreft een bedrukte PVC folie. Voor de doorzichtige of doorschijnende slijtlaag 10 wordt bij voorkeur een PVC laag met een dikte T2 van minimum 0,2 millimeter toegepast. Bij voorkeur is de PVC laag niet dikker dan 0,6 millimeter. De uitvinders hebben vastgesteld dat een dikte T2 van 0,3 tot 0,4 millimeter een goede slijtvastheid oplevert. De gezamenlijke dikte T van voornoemde toplaag 7 bedraagt bij voorkeur tussen 1,5 en 3 millimeter, waarbij een dikte T van 1,7 tot 2,5 millimeter wenselijk is.

Voor het substraat 6 van het vloerpaneel 1 van figuur 1 is gebruik gemaakt van een substraat 6 dat houtdeeltjes, in dit geval houtvezels, verbonden met een bindmiddel omvat, zoals MDF of HDF. Bij voorkeur vertoont het aangewende substraatmateriaal een restvochtgehalte van minder dan 10 gewichtspercent. In de plaats van MDF of HDF kan ook gekozen worden voor een substraat van lage densiteit, bijvoorbeeld van minder dan 600 kilogram per kubieke meter. Het kan bijvoorbeeld gaan om een houtgebaseerd materiaal dat houtvezels omvat die bekomen zijn uit recyclagehout, en die eveneens verbonden zijn met een bindmiddel. Er kan ook geopteerd worden voor een houtspaanderplaat.

Aan de onderzijde van het substraat 6 bevindt zich een onderlaag 12 of tegenlaag. In dit geval bevat de tegenlaag thermoplastische kunststof. Bij voorkeur wordt voor de tegenlaag of onderlaag 12 PVC, bij voorkeur gerecycleerd PVC, toegepast, eventueel gevuld met krijt. In principe kan voor de tegenlaag of onderlaag 12 een gelijkaardige samenstelling worden toegepast als voor de zich in de toplaag 7 bevindende ruglaag 8. De hier afgebeelde tegenlaag of onderlaag 12 is dunner uitgevoerd dan voornoemde ruglaag 8. De uitvinders hebben vastgesteld dat zulks onder andere kan worden bereikt wanneer gewerkt wordt met een gegloeide of ontlaten thermoplastische toplaag 7. Het is niet uitgesloten dat de tegenlaag of onderlaag 12 een dikte vertoont die minder dan de helft van de dikte van de ruglaag 8 bedraagt, ook in gevallen waar met een niet gegloeide thermoplastische toplaag 7 wordt gewerkt.

Het vloerpaneel 1 uit de figuren 1 tot 4 vertoont aan minstens één rand 4, in dit geval aan beide tegenoverliggende randen van het korte paar zijden 4-5 een randgedeelte 13 uit synthetisch materiaal vertoont, waarbij dit synthetisch materiaal verschillend is van het substraatmateriaal 6. Het synthetisch materiaal strekt zich hierbij minstens over 80 percent van de dikte T3 van het substraat uit. De bevestiging van het randgedeelte 13 aan het substraatmateriaal 6 is bekomen door de uitharding van het voornoemde synthetische materiaal op het betreffende gedeelte van het substraatmateriaal 6. In dit geval is door de uitharding van het synthetisch materiaal ook een hechting bekomen op de onderzijde van de toplaag 7 en op de zijranden 14 van de tegenlaag 12.

Figuur 2 geeft weer dat de verbinding tussen het randgedeelte 13 en het substraatmateriaal 6 over een grensoppervlak 15 verloopt dat deeloppervlakken 16 vertoont die zich dwars op de normale van het oppervlak 17 van het paneel 1 uitstrekken. In dit geval strekken de betreffende deeloppervlakken 16 zich telkens nagenoeg horizontaal uit. Dit is echter niet noodzakelijk zo, en er kan gewerkt worden met hellende deeloppervlakken en/of gebogen grensoppervlakken.

In het voorbeeld is de betreffende rand 4 van het substraatmateriaal 6 uitsluitend uit het voornoemde randgedeelte 13 is gevormd.

Voor het synthetisch materiaal van de randgedeelten 13 is gebruik gemaakt van een materiaal· bekomen op basis van een tweecomponentensysteem, zodanig dat ook aan de kenmerken van het tweede aspect is voldaan. Bij voorkeur wordt een polyurethaan toegepast, bekomen op basis van de componenten polyol en isocyanaat. Aan de hand van dit materiaal kan een chemische binding op de houtdeeltjes van het substraat 6 worden bekomen. Bovendien vertoont het polyurethaan bij voorkeur de eigenschappen van een thermohardend polymeer.

Figuur 2 geeft weer dat de betreffende randen 4-5 geprofileerd zijn uitgevoerd en dat dit profiel koppelmiddelen 18 vertoont waarmede dit paneel 1 met andere gelijkaardige panelen 1 kan worden gekoppeld, zoals weergegeven in streeplijn 19. In de gekoppelde toestand, hier niet weergegeven, ontstaat een vergrendeling zowel in een horizontale richting H1 loodrecht op de rand en in het vlak van het paneel 1, als in een verticale richting V1 loodrecht op het vlak. De hier weergegeven koppelmiddelen 18 zijn hoofdzakelijk uitgevoerd als een tand 20 en een groef 21 begrensd door een onderste lip 22 en bovenste lip 23. Voor het bekomen van de vergrendeling in horizontale richting H1 zijn tand 20 en groef 21 voorzien van samenwerkende vergrendelingsdelen 24-25, in dit geval in de vorm van een uitsteeksel 24 aan de onderzijde van de tand 20 en een uitsparing 25 in de onderste groeflip 22. Het tandprofiel kan in dit geval minstens aan de hand van een wentelbeweging W langs de betreffende rand in de groef 21 worden geïntroduceerd voor het bekomen van de gekoppelde toestand. Bij voorkeur laten de koppelmiddelen 18 ook nog andere koppelbewegingen toe, zoals een koppeling door middel van een hoofdzakelijk horizontale schuifbeweging van de panelen 1 naar elkaar.

Figuur 4 geeft weer dat aan het andere paar tegenoverliggende randen 2-3, in dit geval aan de lange zijden 2-3 van het vloerpaneel 1, voorzieningen zijn getroffen voor het reduceren van de watergevoeligheid ervan, overeenkomstig de huidige uitvinding. Het substraat vertoont aan de betreffende randen 2-3 een profilering 26 en op deze profilering 26 is een vochtwerende of afdichtende bekledingslaag 27 aangebracht, in dit geval een smeltlijm, die bijvoorbeeld op polyurethaan gebaseerd kan zijn.

Deze bekleding 27 strekt zich, in het voorbeeld, langs de lange zijden 2-3 van het vloerpaneel 1 uit minstens over de volledige afstand tussen de randgedeelten 13 van het korte paar randen 2-3. Het betreft hierbij een bekleding 27 die minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied of profilering 26 gekalibreerd werd opgebracht, zodanig dat de aldaar aanwezige koppelmiddelen 18 en vergrendelingsdelen 24-25 geen of nauwelijks hinder ondervinden bij het uitvoeren van de koppelbeweging. Bijzonder aan de hier weergegeven bekledingslaag 27 is dat zij zich uitstrekt over de profilering 26 tot op een zijoppervlak 28 van de voornoemde toplaag 7. Bovendien is de bekledingslaag minstens aan één van de lange randen, in dit geval aan beide lange randen 2-3, aangebracht in een ondersnijding 29 uitgevoerd in het voornoemde zijoppervlak 28. Door middel van deze maatregel wordt bereikt dat in gekoppelde toestand een spleet van minder dan 0,2 millimeter tussen de bovenranden 30 van de panelen 1 bekomen wordt, en in dit geval zelfs geen spleet. Bij voorkeur wordt in gekoppelde toestand een hoogteverschil tussen de bovenranden 30 bekomen van minder dan 0,2 of 0,1 millimeter, en beter nog geen hoogteverschil, het is te zeggen een hoogteverschil van 0,05 millimeter of minder.

De bekleding 27 strekt zich maximaal uit tot een punt 31 op een afstand van de bovenrand 30 of sierzijde 17 van het betreffende paneel 1. Op dit punt 31 is de bekleding 27 minstens gedeeltelijk, in dit geval zelfs volledig, verzonken in voornoemde uitsparing 29.

In het algemeen bevindt het punt 31 zich bij voorkeur in voornoemde uitsparing 29 aangebracht in het zijoppervlak 28 van de toplaag 7. Bij voorkeur strekt de voornoemde uitsparing zich hoofdzakelijk of zelfs volledig uit onder het motief 9 van de toplaag 7, zoals hier het geval is.

In het voorbeeld van figuur 4 is de bekleding 27 minstens gekalibreerd aangebracht op een gedeelte van het geprofileerd randgebied of de profilering 26 dat in een gekoppelde toestand van twee van dergelijke panelen 1 een contactoppervlak 32-33-34-35 vormt. In het voorliggend geval is dit minstens gekalibreerd aangebracht op de contactoppervlakken 32-33 verantwoordelijk voor de verticale vergrendeling V1 en op de contactoppervlakken 34-35 verantwoordelijk voor de horizontale vergrendeling H1.

Volgens het voorbeeld van figuur 4 zijn aan het lange paar tegenoverliggende randen 2-3 gelijkaardige koppelmiddelen 18 toegepast als aan het korte paar tegenoverliggende randen 4-5, doordat zij tevens een koppeling toelaten minstens door middel van een wentelbeweging W langs de betreffende randen. Dit is echter niet noodzakelijk zo, en het is mogelijk dat koppelen door wentelen slechts mogelijk is aan het lange paar randen 2-3, terwijl het korte paar randen 4-5 bijvoorbeeld minstens een koppeling toelaat door middel van een hoofdzakelijk horizontale of neerwaartse koppelbeweging N van de betreffende randen 4-5 naar elkaar toe. Een dergelijke uitvoeringsvorm is weergegeven op figuur 6.

Het vloerpaneel 1 van figuur 6 is aan het korte paar randen 4-5 voorzien met koppelmiddelen 18 die een koppeling toelaten door middel van een neerwaartse beweging N van het koppelmiddel aan de ene rand 4 in het koppelmiddel aan de andere rand 5. De koppelmiddelen 18 zijn hierbij uitgevoerd als een mannelijk koppeldeel 36 en een vrouwelijk koppeldeel 37, waarbij het mannelijk koppeldeel 36 aan de hand van voornoemde neerwaartse beweging N in het vrouwelijk koppeldeel 37 kan worden aangebracht.

Figuur 6 illustreert hoe deze panelen 1 kunnen worden gekoppeld, waarbij deze panelen 1 aan de lange zijden 2-3 zijn voorzien van koppelmiddelen 18 die minstens een koppeling aan de hand van een wentelbeweging W toelaten, en aan de korte zijden 4-5 zijn voorzien van koppeimiddelen 18 die minstens een koppeling aan de hand van een neerwaartse beweging N toelaten. Zoals weergegeven, kunnen zij aan de hand van een enkele neervouwbeweging N in elkaar worden gevoegd, waarbij de lange zijden 2-3 in elkaar worden gewenteld en automatisch een neerwaartse koppelbeweging N ontstaat aan de korte zijden 4-5.

Figuur 7 illustreert schematisch een werkwijze voor het realiseren van een bekledingslaag in overeenstemming met de uitvinding. De werkwijze omvat de stap S van het met een waterwerende substantie 38 bekleden van een rand 3 die zich dwars op de rand 4 met het synthetisch randgedeelte 13 uitstrekt. Deze werkwijze laat enige speling toe bij het starten en stoppen van de bekledingsinrichting 39. De aanloop en uitloop kan namelijk plaatsvinden op de zijoppervlakken van de synthetische randgedeelten 13. Bij voorkeur wordt dergelijke werkwijze uitgevoerd in doorloop, waarbij het paneel 1 voorbij de bekledingsinrichting 39 beweegt, zoals aangegeven met de pijl D. Een dergelijke bekledingsinrichting 39 kan bijvoorbeeld worden geïntegreerd in een kantenbewerkingsmachine die de geprofileerde randgebieden of profileringen 26 aan diezelfde randen 2-3 aanbrengt, bijvoorbeeld door middel van twee of meer opeenvolgende freesbewerkingen, zoals bekend uit het WO 97/47834. Bij voorkeur bevindt zich aan beide tegenoverliggende randen 2-3 een dergelijke bekledingsinrichting 39 voor het verwezenlijken van een bekleding 26 met waterwerende substantie 38 volgens de uitvinding.

Figuur 8 geeft een doorsnede van de bekledingsinrichting 39. Het betreft hierbij een bekledingsinrichting 39 die de substantie 38 minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied of profilering 26 gekalibreerd aanbrengt.

Figuren 9 en 10 geven weer dat de bekledingsinrichting 39 een gedeelte omvat dat hiertoe uitgevoerd is als een vormmatrijs 40 waarlangs het betreffende geprofileerde randgebied, of althans toch minstens die gedeelten ervan gekozen voor het gekalibreerd aanbrengen, met een gedefinieerde tussenafstand D1, bijvoorbeeld van minder dan 0,3 millimeter, kan glijden. Zodoende wordt een equivalente dikte D2 van de bekledingslaag 27 bekomen. In dit geval wordt de waterwerende substantie 38, bijvoorbeeld een smeltlijm, over de volledige contour van het geprofileerde substraatmateriaal 6 gekalibreerd aangebracht. Bij voorkeur wordt gewerkt met een bekledingslaag 27 die een globale of gemiddelde dikte D2 vertoont van minstens 100 micrometer. Bij voorkeur is de dikte van de bekledingslaag 300 micrometer of minder. Bij voorkeur is enige variatie in de dikte van de bekledingslaag over de profilering van de betreffende rand 2-3 beperkt tot een maximum van de helft van de gemiddelde dikte D2. Zo wordt bereikt dat de bekledingslaag 27 volledig dekkend is en/of blijft op het behandelde gedeelte van de profilering 26, in dit geval op het volledige gedeelte van de profilering 26 van het substraat 6.

De bekledingsinrichting 39 omvat een interne kamer 41 waarin via een instroomopening 42 waterwerende substantie 38 wordt aangebracht. De waterwerende substantie 38 verlaat de interne kamer 41 via een spieetvormige opening 43.

Figuur 10 geeft weer dat onmiddellijk na de spieetvormige opening 43 het betreffende geprofileerde randgebied terug langs de vormmatrijs 40 glijdt, zodanig dat kalibratie op de gewenste gedeelten van het geprofileerd randgebied of de profilering 26 verkregen kan worden.

Figuur 11 geeft nog een uitvoeringsvorm weer waarbij de bekledingslaag 27 slechts aan één van twee tegenoverliggende randen 2-3 in een uitsparing 29 is verzonken. In het voorbeeld is de uitsparing voorzien aan de groefzijde 3. Het is uiteraard niet uitgesloten dat zij zou zijn voorzien aan de tandzijde 2.

Figuur 12 geeft een variante weer waarbij de bekledingslaag 27 aan één van twee tegenoverliggende randen 2-3, in dit geval aan de tandzijde 2, slechts gedeeltelijk is verzonken in de uitsparing 29, voorzien in het zijoppervlak 28 van de toplaag 7.

Figuur 13 geeft een variante weer waarbij de bekledingslagen 27 aan beide tegenoverliggende randen 2-3 slechts gedeeltelijk zijn verbonden. Doordat de hier toegepaste bekledingslagen 27 samendrukbaar zijn uitgevoerd, wordt toch een nauwe aansluiting tussen de bovenranden 30 bekomen.

Er wordt opgemerkt dat volgens alle aspecten van de uitvinding bij voorkeur gewerkt wordt met koppelmiddelen 18 die eendelig zijn uitgevoerd in het substraatmateriaal 6 en/of het materiaal van het synthetisch randgedeelte 13 en/of het materiaal van de bekledingslaag. Het is echter niet uitgesloten dat zou gewerkt worden met afzonderlijke materiaalgedeelten die deel uitmaken van de koppelmiddelen. Bijvoorbeeld in het geval van koppelmiddelen 18 die een koppeling aan de hand van een neerwaartse beweging N toelaten, kan gewerkt worden één of meerdere plastieken strips die in een daartoe voorziene uitsparing zijn aangebracht en bijvoorbeeld deelnemen in de vergrendeling in de verticale richting V1, hetzij automatisch bij het uitvoeren van de koppelbeweging N, hetzij door middel van een afzonderlijke actie volgend op voornoemde neerwaartse beweging N.

Er wordt verder nog opgemerkt dat, wanneer in het bovenstaande sprake is van een “verzonken” bekledingslaag 27, wordt bedoeld dat minstens een gedeelte van de dikte D2 van de bekledingslaag 27, en beter nog minstens een essentieel deel van de dikte D2 of de volledige dikte D2 van deze bekledingslaag 27, zich ten opzichte van het paneel proximaal bevindt van het verticaal vlak V door de bovenrand 30. Bij voorkeur is de bekledingslaag 27 minstens verzonken ter plaatse van de toplaag 7 en/of minstens ter plaatse van het voornoemde punt 31.

In het algemeen wordt nog opgemerkt dat alhoewel bepaalde uitvindingsideeën louter beschreven zijn aan één rand of één paar tegenoverliggende randen, zij uiteraard naar believen kunnen worden toegepast op alle randen en dit naar keuze. Uitvindingsideeën die enkel aan de hand van een toepassing op de korte of lange randen zijn beschreven, kunnen uiteraard mutatis mutandis ook enkel worden toegepast voor de lange, respectievelijk korte randen.

Het is duidelijk dat de profilering 26 van het substraat ter plaatse van de paneelranden waar de bekledingslaag 27 is opgebracht, bij voorkeur het profiel van de koppelmiddelen 18 vertoont, doch rekening houdende met de dikte D2 van de bekledingslaag 27 die deel uitmaakt van de uiteindelijke profilering van de betreffende paneelrand, en bij voorkeur ook van de uiteindelijke koppelmiddelen 18.

Figuur 14 geeft weer dat de vormmatrijs 40 van de bekledingsinrichting 39 bij voorkeur een uitstroomopening 44 omvat die toelaat dat het overtollige materiaal van de waterwerende substantie 27 naar de onderzijde van het paneel 1 kan wegvloeien. Een dergelijke uitvoering laat toe het gekalibreerd aanbrengen van de bekleding 27 op de volledige contour van het geprofileerde randgebied of gedeelten daarvan betrouwbaar en vlot uit te voeren.

Figuur 15 geeft een illustratief voorbeeld van het in de inleiding genoemde voorkeurdragende uitvoeringsvorm van de uitvinding waarbij een hulpstuk 45 is voorzien aan de rand 5 die zich dwars uitstrekt ten opzichte van de met de waterwerende substantie te bekleden rand 3. De figuur toont duidelijk dat het zijoppervlak 46 van dit hulpstuk 45 geprofileerd is uitgevoerd, waarbij het profiel nagenoeg volledig overeenstemt met het profiel van de te bekleden rand 3. Door aanwezigheid van het hulpstuk 45 wordt aanloop en/of uitloop van de bekledingsinrichting 39 vereenvoudigd en wordt bevuiling van de rand 5 ten gevolge van randeffecten bij uitloop van de bekledingsoperatie op de uitstekende gedeelten gevormd door de onderste groefiip 22 en bovenste groeflip 23 geminimaliseerd of voorkomen. Het is duidelijk dat in de plaats van met een hulpstuk 45 ook zou kunnen gewerkt met een extra vloerpaneel dat met het te behandelen vloerpaneel is vergrendeld door middel van de koppelmiddelen 18.

Hoewel anders weergegeven in de figuren 7 tot 10, 14 en 15 wordt het paneel 1 bij voorkeur met zijn sierzijde of oppervlak 17 naar beneden georiënteerd bij het aanbrengen van de bekleding 27 en/of het aanbrengen van de koppelmiddelen 18.

Figuur 16 geeft een voorbeeld weer van een vloerpaneel met onder andere de kenmerken van het in de inleiding genoemde derde aspect van de huidige uitvinding. In hoofdzaak is hierbij, in vergelijking met figuur 4, de bekledingslaag 27 uitgewisseld voor een impregnatie 47 van de profileringen 26 met een vochtwerende substantie, in dit geval met MDI. Het behandeld oppervlak van de profileringen 26 strekt zich uit van de onderzijde van de toplaag 7 tot de bovenzijde van de onderlaag of tegenlaag 12, waarbij de zijoppervlakken van de eigenlijke toplaag 7 en onderlaag 12 onbehandeld of hoofdzakelijk onbehandeld zijn. De volledige contour of het essentiële deel van de profileringen 26 van het substraat is wel behandeld. Het betreft een vloerpaneel 1 met een toplaag 7 die één of meerdere lagen omvat die hoofdzakelijk uit thermoplastische kunststof bestaan. In dit geval is gekozen voor een toplaag die hoofdzakelijk uit PVC bestaat. De toplaag 7 is minstens door middel van een afzonderlijke kleeflaag 48 met het substraat verbonden. In dit geval is gekozen voor een polyurethaandispersielijm.

Figuur 17 geeft weer dat de bekledingslaag 27 oorspronkelijk kan zijn gevormd op een onvolledig geprofileerd randgebied. In dit geval is de finale bovenrand 30 van het betreffende randgebied nog te vormen door het finale zijoppervlak 28 van de toplaag 7 volgens de streeplijn 49 te snijden om op die manier een overtollig materiaalgedeelte 50 van deze toplaag 7 te verwijderen. Figuur 18 geeft het bekomen resultaat weer en geeft verder met streeplijn 51 een variante weer waarbij het vloerpaneel aan de betreffende rand voorzien wordt van een lager dan het globale oppervlak 17 of; sierzijde gelegen finale bovenrand 30A, doordat in dit geval gewerkt is met een afkanting in de vorm van een vellingkant. In beide gevallen worden uitvoering bekomen die verder onder meer de kenmerken van het eerste en het tweede aspect vertonen.

Figuur 17 geeft duidelijk weer dat de bekledingslaag 27 zich, in dit geval, oorspronkelijk, dit is voor het uitvoeren van de snijbewerking die de finale bovenrand 30-30A vormt, minstens uitstrekt van op het substraat 6 tot op het zijoppervlak 29 van de toplaag 7. Door de naderhand uit te voeren snijbewerking ter vorming van de finale bovenrand 30-30A wordt een overtollig gedeelte van deze bekledingslaag 27 verwijderd. Er wordt opgemerkt dat de rand van de toplaag 7 zich distaai uitstrekt over de finale bovenrand 30-30A. Hierdoor vormt de toplaag 7 een barrière tegen mogelijke bevuiling van het oppervlak 17 of sierzijde en kan een vlottere productie van dergelijke vloerpanelen 1 worden bereikt.

Het spreekt voor zich dat aan de tegenoverliggende rand 4 van de in de figuren 17 en 18 weergegeven rand 3 bij voorkeur een gelijkaardige bewerking plaatsvindt, zoals beschreven aan de hand van het vierde aspect, doch met dit verschil dat deze tegenoverliggende rand 4 bij voorkeur het complementaire koppelmiddel 18 vertoont, in dit geval een koppelmiddel in de vorm van een tand.

De huidige uitvinding is geenszins beperkt tot de hierboven beschreven uitvoeringsvormen, doch dergelijke panelen kunnen volgens verschillende varianten worden gerealiseerd zonder buiten het kader van de huidige uitvinding te treden. Bovendien kunnen de panelen in de plaats van als vloerpanelen, ook worden uitgevoerd als wandpanelen of plafondpanelen of zelfs als meubelpanelen.

Claims (7)

1. Werkwijze voor het vervaardigen van panelen, waarbij deze panelen (1) minstens een substraat (6) en een erop aangebrachte toplaag (7) vertonen en waarbij deze panelen (1) aan minstens twee tegenoverliggende randen (3-4) geprofileerd zijn en het profiel koppelmiddelen (18) vertoont waarmede dit paneel (1) met andere gelijkaardige panelen (1) kan worden gekoppeld zodanig dat in de gekoppelde toestand van twee van dergelijke panelen (1) aan de betreffende rand (3-4) een vergrendeling ontstaat zowel in een horizontale richting (H1) loodrecht op de rand (3-4) en in het vlak (17) van het paneel (1), als in een verticale richting (V1) loodrecht op het vlak (17), waarbij de werkwijze minstens de stap bevat van het met een waterwerende substantie (38) bekleden van minstens één van voornoemde geprofileerde randen (3-4), daardoor gekenmerkt dat de voomoemde substantie (38) minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied wordt opgebracht voordat de finale bovenrand (30-30A) van het betreffende randgebied wordt gevormd.

2. Werkwijze volgens conclusie 1, daardoor gekenmerkt dat de finale bovenrand (30-30A) gevormd wordt door middel van een snijbewerking, zoals een freesbewerking of lasersnijbewerking, waarbij minstens een materiaalgedeelte van de voornoemde toplaag (7) en eventueel van het onderliggende substraat (6) wordt verwijderd.

3. Werkwijze volgens conclusie 1 of 2, daardoor gekenmerkt dat de bekleding (27) zich minstens uitstrekt van op het substraat (6) tot op een zijoppervlak (28) van de toplaag (7).

4. Werkwijze volgens conclusie 3, daardoor gekenmerkt dat de bekleding (27) zich minstens uitstrekt tot aan of zelfs tot op het bovenoppervlak van de toplaag (7), voordat de finale bovenrand (30-30A) wordt gevormd.

5. Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat aan de hand van voornoemde snijbewerking een recht of nagenoeg recht zijoppervlak van de toplaag (7) ontstaat.

6, - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat de bekleding (27) minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied gekalibreerd wordt opgedragen en/of de verkregen bekleding minstens op een gedeelte van het geprofileerd randgebied wordt nabewerkt.

7, - Werkwijze volgens één van de voorgaande conclusies, daardoor gekenmerkt dat zij wordt aangewend voor het vervaardigen van vloerpanelen (1) waarvan de toplaag (7) hoofdzakelijk uit thermoplastische kunststof bestaat.