PL94027B1 - - Google Patents
Download PDFInfo
- Publication number
- PL94027B1 PL94027B1 PL17846771A PL17846771A PL94027B1 PL 94027 B1 PL94027 B1 PL 94027B1 PL 17846771 A PL17846771 A PL 17846771A PL 17846771 A PL17846771 A PL 17846771A PL 94027 B1 PL94027 B1 PL 94027B1
- Authority
- PL
- Poland
- Prior art keywords
- carbon atoms
- general formula
- formula
- group
- compound
- Prior art date
Links
Classifications
-
- C—CHEMISTRY; METALLURGY
- C07—ORGANIC CHEMISTRY
- C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
- C07C275/00—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups
- C07C275/28—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton
- C07C275/32—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton being further substituted by singly-bound oxygen atoms
- C07C275/34—Derivatives of urea, i.e. compounds containing any of the groups, the nitrogen atoms not being part of nitro or nitroso groups having nitrogen atoms of urea groups bound to carbon atoms of six-membered aromatic rings of a carbon skeleton being further substituted by singly-bound oxygen atoms having nitrogen atoms of urea groups and singly-bound oxygen atoms bound to carbon atoms of the same non-condensed six-membered aromatic ring
Landscapes
- Chemical & Material Sciences (AREA)
- Organic Chemistry (AREA)
- Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
- Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
Description
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania
pochodnych ureMofe^oksyalkanoloamin o wzorze
ogólnym 1, w którym Ri oznacza nierozgaleziony
rodnik alkilowy o 1—6 atomach wegla, rozgalezio¬
ny rodnik alkilowy o 3—8 atoniach wegla, rjodnik
alkenylowy o 3—6 atomach wegla, rodnik cyklo-
alkilowy o 3—7 atomach wegla, R2 oznacza atom
wodoru, nierozgalezijany rodnik alkilowy o 1—6 ato¬
mach wegla, rozgaleziony rodnik alkilowy o 3—8
atomach wegla, rodnik cykloalkilowy o 3—7 ato^
mach wegla lub rodnik alkenylowy o 3—6 atomach
wegla, przy czym rodniki ureido- i alkanoloamino-
wy nioga stac w stosunku do siebie w pozycjach
orto, meta lub para, w postaci racematów lub w po¬
staci optycznie czynnych izjomerów i ich soli z tole¬
rowanymi przez organizm kwasami nieorganiczny¬
mi lub organicznymi.
Przykladami tolerowanych przez organizm kwa¬
sów nieorganicznych i organicznych, tworzacych ze
zwiazkami wedlug wynalazku sole sa: kwas solny,
bromowodorowy, jodowodorowy, siarkowy, azoto¬
wy, fosforowy, octowy, dwuchlorooctowy, propiono-
wy, benzylowy, salicylowy, szczawiowy, malonowy,
adypinowy, maleinowy, fumarowy, winowy, cytry¬
nowy, askorbinowy.
W definicji zwiazków o wzorze ogólnym 1 miesz¬
cza sie zarówno czyste stereoizpmery, jak i ich
mieszaniny.
Zwiazki o wzorze ogólnym 1 wykazuja specyficz¬
ne dzialanie blokujace uklad |3-adrenergiczny, zna-
czinie silniejsze niz opisane przez D. Dunlopa i R. G.
Schanksa (Brit. J. Pharmae. Chemother. 32, 201—
210, 1968) dla l-(4-acetaminofenioiksy)-2-hydroksy-3-
-izopropyloaminopropanu.
Badanie zwiazków przeprowadzono na kocie w
narkozie chloiralozowo-uretanowej. Sile skurczu re¬
jestrowano jako maksymalna szybkosc wzrostu cis¬
nienia {djp/dt max) w lewej komorze serca, przy
pomocy stalowego cewnika. Równoczesnie z czesto¬
scia uderzen serca rejestrowano skurczowe i roz¬
kurczowe cisnienie krwi. Badania na izolowanym,
fizjologicznie pracujacym przedsionku serca swinki
morskiej przeprowadzona sposobem W. Schauman-
na, R. Bodena i W. Bartscha (Arch. exp. Pharmak.
u. Path. 255, 328, 1966).
Pomiar blokowania o typie izoprenalinowym na
ukladzie oskrzelowym przeprowadzono na swince
morskiej, po wywolaniu skurczu histaminowego, a
badanie dzialania przeciw arytmii serca przeprowa¬
dzono w próbie akonitynowej na szczurze.
Uzyskane wyniki ilustruje tablica 1, gdzie:
w kolumnie 1 wymieniono zwiazek chemiczny
o wzorze ogólnym 1, scharakteryzowany rodnikami
Rx i R2 wzglednie nazwe zwiazku porównawczego,
w kolumnie 2 podano ED50 hamowania dodatnio
chronotropowego dzialania izoprenalinowego (1 [igl
/kg) w mg/kg, dozylnie,
w kolumnie 3 podano ED50 hamowania dodatnio
inotropowego dzialania izoprenalinowego (1 ^ug/kg),
dozylnie,'
94 02794 027
w kolumnie 4 podano ED50 hamowania dodatnio
inotropowego dzialania izoprenalinowego (0,015 [igl
/kg) w ^g/ml na izolowanym przedsionku serca,
w kolumnie 5 podano dawke w mg/kg przy dawr
kowaniu doustnym rozpoczynajaca P-blokade ukla¬
du oskrzelowego swinki morskiej,
w kolumnie" 6 okreslono akjonitynowa arytmie
serca ma szczurze; dawka w mg/kg hamujaca aryt¬
mie o 73%.
Kolumny 7—9 ilustruja dzialania uboczne na
uklad krazenia kota przy dozylnym dawkowaniu
w ilosci 2,5 mg/kg (procent wartosci wyjsciowej):
kolumna 7 okresla czestotliwosc, kolumna 8 okre¬
sla skurczowi cisnienie krwi, kolumna 9 okresla
Uij
£ p
kowania kotu l-izopropylpamino-3-(l^naftyloksy)-
propanolu-1. Niektóre zwiazki o wzorze ogólnym "l
posiadaja wyrazne dodatnio-cbrOTotropowe 'i ino-
tropowe wlasnosci. Niektóre zwi4zki o wzorze ogól¬
nym 1 wykazuja dzialanie specyficzne, polegajace
na blokadzie p-receptorów, posiadajace duze zna¬
czenie lecznicze.
Istnieje mozliwosc, przy pomoce*zwiazków o wzo¬
rze ogólnym 1, przeprowadzania terapii polegajacej
na blokowaniu (3-receptorów z równoczesnym utrzy¬
maniem skurczu oskrzela lub wylaczeniem ubocz¬
nych dzialan na serce przy traktowaniu p-stymula-
torami. W stanach szokowych, wskutek mobilizacji
endogennej katecholoaminy przy p-blokadzie obwp-
dowego ukladu naczyniowego, moze wystapic dys-
l^o
iZOT"**"** **ii *• i i
j."—> » • ? i i
Ri
i-C3H7
1-C3H7
t-C4H9
t-C4H9
t-C4H9
i-C3H7
R2
CH3
C2H5
CH3
C2H5
Cykloheksyl
H
l-(4-acetaminofenoksy)-2-
-hydroksy-3-izopropyloami-
nopropan
2
1,3
1,8
0,92
0,72
0,66
2,6
4,8
Ta
3
0,43
1,4
1,0
0,29
0,18
3,1
1,8
blica I
4
1,19
1,57
1,55
1,70
0,24
,3
1,2
—
—
—
,0
,0
,0
6
brak
brak
brak
brak
—20
brak
brak
7
+5%
+9%
+8%
-2%
+2%
+8%
-6%
8
+ 5%
-14%
+ 9%
+ 2%
+ 1%
+ 4%
- 3%
9
+ 8%
+53%
+42%
- 6%
-10%
+33% |
- 2%
Jak wynika z danych przedstawionych w tabli¬
cy I, ureidofenjoksyalkanoloaminy o wzorze ogól¬
nym 1 wykazuja dzialanie blokujace o typie 0-adre-
nergicznym, hamujace wylacznie dodatnie inotropo-
we i chronotropowe dzialanie izoprenalinowe. Daw¬
ki 20-krotnie przekraczajace ED50 nie wplywaja na
obnizenie cisnienia krwi wywolane izoprenalina,
podczas gdy czynniki blokujace preceptory typu
l-izopropyloamino-3-(l-naftyloksy)propanolu-2 naj-
silniej blokuja dzialanie izoprenaliny na naczynia
obwodowe. Równiez wplyw na P-stymulujace dzia¬
lanie izoprenaliny na uklad oskrzelowy zaznacza
sie dopiero przy bardzio wysokich dawkach.
Równiez przy dawkowaniu doustnym (5 mg/kg)
na przyklad l-[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-
-hydroksy-3- izopropylopropanu mozna obnizyc o
50% spowodowany izoprenalina wzrost czestotliwo¬
sci bicia serca, a o 76% spowodowane izoprenalina
dzialanie dodatnioinotropowe.
Z punktu widzenia sily dzialania zwiazki o wzo^
rze ogólnym 1 sa korzystniejsze od l-[4-acetamino-
femoksy]-2-hydroksy-3-izopropyloamioopropanu. Na
przyklad w próbie akonitynowej na szczurze l-[4-
-acetaminofenoksy]-2-hyd!roksy-3-izopropyloamino-
propan nie wykazuje przeciwdzialania arytmii ser¬
ca w dawkach do 40 mg/kg, natomiast niektóre
ureidoalkanoloaminy o wzorze jogólnym 1 wykazuja
czynnosc tego rodzaju.
Uboczne dzialanie zwiazków o wzorze ogólnym 1
na uklad krazenia jest znikome. Zwiazki te nie
wywoluja bradykardii, obnizenia cisnienia krwi i
-zmniejszenia sily skurczu, podczas gdy zjawiska te
wystepuja wyraznie w przypadku dozylnego daw-
45
55
60
regulacja ukladu krazenia. Zjawisku temu zapobie¬
gaja specyficzne (3-receptory o wzorze ogólnym 1,
przy uzyciu których nie moze wystapic przewaga
dzialania a-sympatykotionicznego w obwodowym
ukladzie naczyniowym.
Wedlug wynalazku, zwiazki o wzorze ogólnym 1
otrzymuje sie w nastepujacy sposób.
Ureidofenyl o wzorze ogólnym 2, w postaci race-
matu lub optycznie czynnego izomeru, w którym
R2 ma znaczenie wyzej podane, R3 oznacza grupy
o wzorze 3a lub 3b, R4 oznacza atom chlorowca
takiego, jak chlor lub brom lub reszte aromatycz¬
nego kwasu sulfonowego, na przyklad kwasu ben-
zeno- lub toluenosulfonowego, ewentualnie miesza¬
nine zwiazków o wzorze 2, w których R3 ma oby¬
dwa wyzej podane znaczenia, poddaje sie reakcji
z amina o wzorze ogólnym 4, w którym Ri ma
wyzej podane znaczenie, a Ax i A2, Bx i B2 kazda
oznacza atom wodoru. Reakcje prowadzi sie w tem¬
peraturze 0—200°C, korzystnie w temperaturze od
pokojowej do 150°C, przy czym amine ewentualnie
dodaje sie w nadmiarze, a otrzymany racemat
ewentualnie rozdziela na jego optycznie czynne for¬
my i/lub otrzymany zwiazek o wzorze ogólnym 1
przeprowadza w sól z fizjologicznie dopuszczalnymi
kwasami organicznymi lub nieorganicznymi. Reak¬
cje zwiazku o wzorze 2, w którym R3 oznacza grupe
o wzorze 3b z amina o wzorze 4 przeprowadza sie
w obecnosci akceptora kwasu takiego, jak weglany
metali alkalicznych.
Sposobem wedlug wynalazku wytwarza sie tez
zwiazki o wzorze ogólnym 1 w ten sposób, ze
fenoksyalkanoloamine o wzorze ogólnym 2 w po-5
94027
6
staci racematu lub optycznie czynnego izomeru, w
którym R2 ma wyzej podane znaczenie, a R3 ozna¬
cza grupe 3a lub 3b, których R4 oznacza atom
chlorowca takiego, jak chlor lub brom lub reszte
aromatycznego kwasu sulfonowego takiego, jak
kwas benzeno- lub toluenosulfonowy, lub miesza¬
nine zwiazków o wzorze ogólnym 2, w którym R3
posiada obydwa znaczenia wymienione, poddaje sie
reakcji z amina o wzorze ogólnym 4, w którym Rx
posiada wyzej podane znaczenie, a co najmniej je¬
dna z reszt Alt A2, BL i B2 oznacza hydrolitycznie
odszczepialna grupe ochronna, podczas gdy pozo¬
stale reszty oznaczaja atom wodoru, ewentualnie
w obecnosci obojetnego dla danej reakcji rozpusz¬
czalnika lub rozcienczalnika, w temperaturze 0—
200°C, zwlaszcza miedzy temperatura pokojowa a
150°C, przy czym amine o wzorze 4 ewentualnie
dodaje sie w nadmiarze, gnipy ochronne odszczepia
hydrolitycznie w srodowisku kwasnym lub alkalicz¬
nym, po czym otrzymany racemat ewentualnie
przeprowadza w forme optycznie czynna i/lub
otrzymany zwiazek o wzorzc ogólnym 1 przepro¬
wadza w sole z fizjologicznie dopuszczalnymi kwa¬
sami nieorganicznymi lub organicznymi. Reakcje
zwiazku o wzorze ogólnym 2, w którym R3 oznacza
grupe o wzorze 3b z amina o wzorze ogólnym 4
przeprowadza sie w obecnosci akceptora kwasu ta¬
kiego, jak weglany metali alkalicznych.
Stosuje sie amine o wzorze 4, w którym Rj po¬
siada powyzsze znaczenie, a Ax oznacza grupe acy-
lowa, w postaci soli z metalem alkalicznym. Hydro¬
litycznie odszczepialnymi grupami ochronnymi sa:
alifatyczne lub aromatyczne grupy acylowe, grupa
alkoksykarbonylowa, grupa cykloalkoksykarbonylo¬
wa lub aryloalkoksykarbonylowa. Stosuje sie rów¬
niez zwiazek o wzorze 2, w którym grupy Bx i B2
tworza razem grupe hydrolitycznie odszczepialna. '
Sposobem wedlug wynalazku wytwarza sie tez
zwiazki o wzorze ogólnym 1 w ten sposób, ze po¬
chodna ureidofenylu o wzorze ogólnym 2, w po¬
staci racematu lub optycznie czynnego izomeru,
ewentualnie soli metalu alkalicznego, w którym R2
ma wyzej podane znaczenie, R3 oznacza grupe o
wzorze 3a lub 3b, w którym R4 oznacza atom chlo¬
rowca takiego, jak chlor lub brom lub reszte aro¬
matycznego kwasu sulfonowego, takiego jak kwas
benzenó- lub toluenosulfonowy, lub mieszanine
zwiazków o wzorze ogólnym 2, w którym R3 po¬
siada oba wyzej podane znaczenia, poddaje sie re¬
akcji z amina o wzorze ogólnym 4, w którym Ri
ma wyzej podane znaczenie, reszty B1 i B2 ozna¬
czaja atom wodoru, a co najmniej jedna z reszt
Ax i A2 oznacza wodorolitycznie odszczepialna gru¬
pe ochronna, podczas gdy pozostala oznacza atom
wodoru, ewentualnie w obecnosci obojetnego dla
danej reakcji rozpuszczalnika lub rozcienczalnika,
w temperaturze 0—200°C, zwlaszcza miedzy tempe¬
ratura pokojowa a 150°C, przy czym amina o wzo¬
rze ogólnym 4 ewentualnie moze byc dodana w
nadmiarze, grupy ochronne Ax i A2 odszczepia za
pomoca katalitycznego uwodorniania, w obecnosci
metalu szlachetnego jak platyna, pallad lub w obec¬
nosci niklu Raney'a, po czym otrzymany racemat
ewentualnie przeprowadza sie w postac optycznie
czynna i/lub otrzymany zwiazek o wzorze ogól¬
nym 1 przeprowadza w sól z fizjologicznie dopusz¬
czalnymi kwasami nieorganicznymi lub organicz¬
nymi.
Stosuje sie zwiazek o wzorze 3 lub 4, w którym
wodorolitycznie odszczepialne grupy Ax i/lub A2
oznaczaja grupe a-aryloalkilowa, alkoksykarbonyr
Iowa, cykloalkoksykarbonylowa lub a-aryloalkoksy-
karbonylowa. Reakcje zwiazku o wzorze ogólnym
2, w którym R3 oznacza grupe o wzorze ogólnym
3b z amina o wzorze ogólnym 4 przeprowadza -sie
w obecnosci akceptora kwasu takiego, jak weglany
metali alkalicznych.
Sposobem wedlug wynalazku wytwarza sie tez
zwiazki o wzorze ogólnym 1 w ten sposób, ze po¬
chodna ureidofenylowa o wzorze ogólnym 2, w po¬
staci racematu lub optycznie czynnych izomerów,
w którym R2 ma wyzej podane znaczenie, R3 ozna¬
cza grupe o wzorze 3a lub 3b, R4 oznacza atom
chlorowca taki, jak chlor lub brom lub reszte aro¬
matyczna kwasu sulfonowego takiego* jak. benze¬
no- lub toluenosulfonowy, lub mieszanine zwiazków
o wzorze ogólnym 2, w którym R3 posiada oba po¬
wyzsze znaczenia, poddaje sie reakcji z amina o
wzorze ogólnym 4, w którym Rr ma powyzsze zna¬
czenie i co najmniej jedna z reszt AL i/Lub A2
oznacza wodorolitycznie odszczepialna grupa ochron¬
na, druga reszta moze oznaczac takze atom wodoru
lub grupe ochronna odszczepialna hydrolitycznie i co
najmniejr jedna z reszt Bi i/lub B2 oznacza hydroli¬
tycznie odszczepialna grupe ochronna* druga zas mo¬
ze oznaczac takze atom wodoru, lub Bx: i B2 razem
oznaczaja grupe hydrolitycznie odszczepialna, ewen¬
tualnie w obecnosci obojetnego dla danej reakcji
rozpuszczalnika lub rozcienczalnika, w temperatu¬
rze 0—200°C; zwlaszcza miedzy-temperatura poko¬
jowa a 150°C, przy czym amine o wzorze ogólnym
4 ewentualnie dodaje sie w nadmiarze, nastepnie
grupy ochronne odszczepia wodorolitycznie > za po¬
moca katalitycznego uwodornienia, na przyklad w
obecnosci metalu szlachetnego jako katalizatora, ta¬
kiego jak platyna lub pallad lub w obecnosci niklu
Raneya, grupy ochronne odszczepia hydrolitycznie
w srodowisku kwasnym lub alkalicznym przy czym
kolejnosc hydrolizy i wodorotizy jest dowolna, po
czym otrzymany racemat ewentualnie przeprowa¬
dza w jego optycznie czynne postacie i/lub otrzy¬
mane zwiazki o Wzorze ogólnym 1 przeprowadza
w sole z fizjologicznie dopuszczalnymi kwasami
nieorganicznymi lub organicznymi.
Reakcje zwiazku o wzorze ogólnym 2, w którym
R3 oznacza grupe; o wzorze 3b z amina o wzorze
ogólnym 4 przeprowadza sie w obecnosci akceptora
kwasu takiego, jak weglany metali alkalicznych.
Stosuje sie zwiazek o wzorze 3 lub 4, w którym
wodorolitycznie odszczepialne grupy Ar i/lub A2
oznaczaja grupy a-aryloalkilowa, alkoksykarbonylo¬
wa, cykloalkoksykarbonylowa lub a-aryloalkoksy-
karbonylowa. Stosuje sie zwiazek o wzorze 2, w
którym hydrolitycznie odszczepialne grupy ochron¬
ne Bx i/lub B2 oznaczaja alifatyczne lub aromatycz¬
ne grupy acylowe, alkoksykarbonylowe, cykloalko-
ksykarbonylowe lub aryloalkoksykarbonylowe. Sto¬
suje sie zwiazek o wzorze 3 lub 4, w którym hy¬
drolitycznie odszczepialne grupy Ax i/lub A2 ozna¬
czaja alifatyczna lub aromatyczna grupe acylowa,
40
45
50
55
607
84 027
8
alkoksykarbonylowa, cykloalkoksykarbonylowa lub
aryloalkiloksykarbonylowa.
Wodorolitycznego odszczepienia grup ochronnych
mozna dokonac w drodze katalitycznego wodorowa-
nia, na przyklad wodorowania w obecnosci spelnia¬
jacego role katalizatora metalu szlachetnego, takie¬
go jak platyna lub pallad lub w obecnosci nikli
iftaneya, w srodowisku obojetnego w stosunku do
lUZytego katalizatora rozcienczalnika lub rozpusz¬
czalnika, na przyklad alkoholu, wodnego roztworu
alkoholu, dioksanu lub kwasu octowego. W przy¬
padku uzycia metalu szlachetnego wodoroliza ulega
przyspieszeniu lub zachodzi w wiekszym stopniu,
jezeli dodatkowo uzyje sie takich katalizatorów, jak
kwas solny lub kwas szczawiowy.
Hydrolitycznego odszczepienia grup ochronnych
mozna dokonac w zwykly sposób w srodowisku
kwasnym lub zasadowym.
Sposób wedlug wynalazku mozna prowadzic o
-szerokim zakresie warunków reakcji.
Przykladowo podstawien mozna dokonywac w
nieobecnosci lub w obecnosci obojetnego rozpusz¬
czalnika lub rozcienczalnika, w temperaturze poko¬
jowej lub z doprowadzeniem ciepla. Jezeli to jest
potrzebne, reakcje mozna przeprowadzac w za¬
mknietym naczyniu, pod cisnieniem.
Zaleznie od podstawników zwiazków uczestnicza¬
cych w reakcji optymalne -warunki
peratury i rozpuszczalnika, moga sie zmieniac w
szerokim zakresie. Dobór 'Optymalny^ wacunków
nalezy do fachowców.
Produkty wyjsciowe mozna, jezeli sposób ich
otrzymywania nie jest opisany, otrzymywac sposo¬
bami ogólnie znanymi.
Otrzymane zwiazki o wzorze ogólnym 1 mozna
przeprowadzac w sole addycyjne z tolerowanymi
przez organizm kwasami nieorganicznymi lub orga¬
nicznymi, takimi jak kwas solny, brornowodorowy,
jodowodorowy, siarkowy, azotowy, fosforowy, octo¬
wy, propionowy, dwuchlorooctowy, benzylowy, ben¬
zoesowy, bursztynowy, mrówkowy, salicylowy,
szczawiowy, malonowy, adypinowy, maleinowy, fu¬
marowy, winowy, cytrynowy lub askorbinowy.
Sole addycyjne zwiazków o wzorze ogólnym 1
mozna, dzialajac nieorganicznymi zasadami, prze¬
prowadzic w wolne zwiazki.
Jezeli w wyniku syntezy otrzymuje sie zwiazki
o wzorze ogólnym 1 w postaci racematów, to zna¬
nymi sposobami mozna je rozdzielic na skladniki
optycznie czynne. Zwiazki optycznie czynne mozna
otrzymac przeprowadzajac reakcje z optycznie czyn¬
nymi substratami.
Sposób wedlug wynalazku ilustruja nizej podane
przyklady.
Przyklad I. 33,5 g l-(4-ureidofenoksy)-2,3-
-epoksypropanu miesza sie w ciagu 40 godzin, w
temperaturze pokojowej, z 142 ml izopropyloaminy.
Nadmiar izopropyloaminy oddestylowuje sie, pozo¬
stalosc rozpuszcza w rozcienczonym kwasie solnym,
roztwór przesacza, a nastepnie stalym weglanem
potasu wytraca wolna zasade — l-(4-ureidofeno-
ksy)-2-hydroksy-3-izopropyloaminopropan. Po prze-
krystalizowaniu z etanolu otrzymuje sie produkt
o temperaturze topnienia 141,5—142,5°C.
Przyklad II, 10 g l-(4-ureidofenoksy)-2>3-
-epoksypropanu ogrzewa sie w ciagu 8 godzin, pod
chlodnica zwrotna, z 100 ml III-rzed.butyloaminy.
Nadmiar III-rzed.butyloaminy oddestylowuje sie,
pozostalosc rozpuszcza w rozcienczonym kwasie sol-
nym, roztwór przesacza, a nastepnie stalym wegla¬
nem potasu wytraca zasade. Osad odsacza sie, su¬
szy, rozpuszcza w metanolu i dodatkiem eterowego
roztworu chlorowodoru wytraca chlorowodorek
1- (4-ureidofenoksy)-?- hydroksy-3-III-rzed. butylo-
aminopropanu. Po przekrystalizowaniu z wodnego
metanolu otrzymuje sie produkt topniejacy z roz¬
kladem w 307°C.
Przyklad III. 26 g N-metylo-N'-[4-(2,3-epoksy-
propoksy)fenylo] -mocznika ogrzewa sie w ciagu
5 godzin, do wrzenia, pod chlodnica zwrotna, z
50 ml izopropyloaminy i 100 ml izopropanolu. Osad
po odparowaniu rozpuszczalnika i nadmiaru izo¬
propyloaminy rozpuszcza sie w rozcienczonym kwa¬
sie solnym, roztwór przesacza i stalym weglanem
potasu wytraca z niego l-[4-(3-metyloureido)feno-
ksy]-2-hydroksy-3-izopropyloaminopropan, który po
przekrystalizowaniu z rozcienczonego alkoholu top¬
nieje w temperaturze 154—156°C.
Stanowiacy produkt wyjsciowy N-metylo-N'-[4-
-(2,3-epoksypropoksy)fenylo]mocznik otrzymuje sie
w nastepujacy sposób.
49*8 g N-metylo-N'-(p-hydroksyfenylo)mocznika
miesza sie w ciagu 6 godzin, w temperaturze poko¬
jowej, z 150 ml 5n KOH i 166 g epichlorohydryny.
80 Wytracony N-metylo-N%[4-(2,3-epoksypropoksy)fe-
nylojmocznik odsacza sie, przemywa woda i suszy.
Surowy produkt o temperaturze topnienia 139—
143°C przerabia sie bez oczyszczania.
Przyklad IV- 10 g N-etyIo-N'-[4-(2,3-epoksy-
propoksy)fenylo]mocznika w ciagu 8 godzin ogrze¬
wa sie do wrzenia, pod chlodnica zwrotna, z 50 ml
III-rzed.butyloaminy. Pozostalosc po odparowaniu
nadmiaru III-rzed.butyloaminy rozpuszcza sie w
rozcienczonym kwasie solnym, odsacza czesci nie-
40 rozpuszczone i weglanem potasu wytraca zasade
-l-{4^(3-etyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-III-rzed.
butyloaminopropan. Po odsaczeniu, wysuszeniu i
przekrystalizowaniu z octanu butylu produkt top¬
nieje w temperaturze 122—124°C.
45 Stanowiacy produkt wyjsciowy N-etylo-N'-4-(2,3-
-epoksypropoksy)fenylo mocznik, który po przekry¬
stalizowaniu z etanolu topnieje w temperaturze
154—156,59C, otrzymuje sie analogicznie, jak N-me-
tylo-N'-{4-(2,3-epoksypropoksy)fenylo]mocznik.
5o Przyklad V. 50 g N-cykloheksylo-N'-{4-(2,3-
-epoksypropoksy)fenylo]mocznika w ciagu 11 godzin
ogrzewa sie do wrzenia, pod chlodnica zwrotna^
z 250 ml III-rzed.butyloaminy i 500 ml izopropa¬
nolu. Pozostalosc po oddestylowaniu rozpuszczal-
55 nika rozpuszcza sie w 3 litrach wody i 86 ml In
kwasu solnego, roztwór przesacza i wodorotlen¬
kiem sodu wytraca sie z niego ln[4-(3-cykloheksy-
loureido)fenoksy] -2-hydroksy-3-III-rzed.butyloami-
nopropan, który po przekrystalizowaniu z izopro-
60 panolu topnieje w temperaturze 143—145°C.
Stanowiacy produkt wyjsciowy N-cykloheksylo-
-N'-[4-(2,3-epoksypropoksy)fenylo]mocznik mozna
otrzymac w nastepujacy sposób:
do roztworu 40 g N-cykloheksylo-N'-i[p-hydroksy-
£5 fenylo]mocznika w 50 ml 5 n wodorotlenku potasu94 027
9 10
dodaje sie 92,5 g epichlorohydryny i calosc miesza
w ciagu 16 godzin w temperaturze pokojowej. Na¬
stepnie wytracony N-cykloheksylo-N'-[4-(2,3-epo-
ksypropoksy)fenylo]mocznik odsacza sie, przemywa
woda i suszy. Surowy produkt o temperaturze 170—
174°C przerabia sie bez oczyszczenia.
Przyklad VI. 25 g N-cykloheksylo-N'-[2-(2,3-
-epoksypropoksy)fenylo]imocznika, 25 ml III-rzed.-
-butyloaminy i 125 ml metanolu w ciagu 16 godzin
ogrzewa sie do wrzenia pod chlodnica zwrotna. Po¬
zostalosc po oddestylowaniu metanolu i nadmiaru
III-rzed.butyloaminy rozpuszcza sie w 800 ml wo¬
dy, kwasem solnym doprowadza pH roztworu do 4,
roztwór przesacza i przez zalkalizowanie do pH 12,
dodatkiem wodorotlenku sodu, wytraca zasade. Su¬
rowy produkt rozpuszcza sie w pieciokrotnej ilosci
eteru i dodatkiem kwasu dwuchlorooctowego wy¬
traca dwuchlorooctan l^[2-(3-cykloheksyloureido)fe-
noksy] -2- hydroksy-3-III- rzed.butyloaminopropan,
który po przekrystalizowaniu z etanolu topnieje
w temperaturze 188,5—191,5°G.
N-cykloheksylo-N%[2-(2,3-epoksypropoksy)fenylo]-
mocznik otrzymuje sie analogicznie, jak N-cyklo-
he^sylo-N"-^ - (2^3 - epoksyproix>ksy)fenylo] mocznik
(przyklad V). Surowy produkt o temperaturze top¬
nienia 147—151°C przerabia sie bez oczyszczania.
Produkt przekrystalizowany z izopropanolu ma
temperature topnienia 162—164,5°C.
Przyklad VII. 5 g N-cykloheksylo-N'-[3-(2,3-
-epoksypropoksy)fenylo]mocznika, 5 ml III-rzed.
butyloaminy i 25 ml metanolu w ciagu 16 godzin
ogrzewa sie do wrzenia pod chlodnica zwrotna.
Pozostalosc, po oddestylowaniu metanolu i nadmia¬
ru III-rzed.butyloaminy, rozpuszcza sie w 300 ml
wody, dodatkiem kwasu solnego doprowadzajac pH
roztworu do 4, a nastepnie roztwór przesacza. Do¬
prowadzajac wodorotlenkiem sodu pH roztworu do
12 wytraca sie l-[3-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-
-2-hydroksy-3-III-rzed.butyloaminppropan, który po
przekrystalizowaniu z acetonu topnieje w tempera¬
turze 151—154°C.
N-cykloheksylo-N'- [3-(2- epoksypropoksy)fenylo]-
mocznik otrzymuje sie analogicznie, jak N-cyklohe-
ksylo-N'-[4-(2,3-epoksypropoksy)fenylo]mocznik
(przyklad V). Surowy produkt o temperaturze top¬
nienia 139—149,5°C przerabia sie bez oczyszczenia.
Produkt przekrystalizowany z mieszaniny 3:1 me¬
tanolu z woda ma temperature topnienia 150—
152°C.
Przyklad VIII. 10 g N-cykloheksylo-N^[4-(2,3-
-epoksypropoksy)fenylo]mocznika w ciagu 25 godzin
ogrzewa sie do wrzenia pod chlodnica zwrotna
z 10 ml n-heksyloaminy i 50 ml metanolu. Pozosta¬
losc, po oddestylowaniu rozpuszczalnika i nadmiaru
aminy, rozpuszcza sie w 800 ml wody, dodatkiem
kwasu solnego doprowadzajac pH roztworu do 3—5,
po czym roztwór przesacza sie. Dodatkiem wodoro¬
tlenku sodu doprowadza sie pH roztworu do 12,
wytracajac 1h[4- (3-cykloheksyloureido)fenoksy] -2-
-hydroksy-3-n-heksyloaminopropan, który po prze¬
krystalizowaniu z etanolu topnieje w temperaturze
160—163°C.
W analogiczny sposób, z N-cykloheksylo-N'-[4-
-(2,3-epoksypropoksy)fenylo]mocznika i odpowied¬
niej aminy otrzymuje sie nastepujace zwiazki o
wzorze ogólnym 1:
1H[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
metyloaminopropan o temperaturze topnienia 170—
172°C,
l-[4-(3-cykloheksylcuxeido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
-n-butyloaminopropan o temperaturze topnienia
160—163°C,
l-[4-(3-cykk)heksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
cykloheksyloaminopropan o temperaturze topnienia
156—158°C,
1-{4-(3-cykioheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
izopropyloaminopropan o temperaturze topnienia
157—160°C,
l^[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
III-rzed.butyloaminopropan o temperaturze topnie¬
nia 127—130°C,
l^[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
izoamyloaminopropan o temperaturze topnienia
157—159°C,
l-[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
krotyloarninopropan o temperaturze topnienia 155—
157°C, —
l-i[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
cyklopentyloaminopropan o temperaturze topnienia
142,5—145,5°C,
l-[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
cykloheptyloaminopropan o temperaturze topnienia
131—133,5°C,
l^[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
1,1,3,3-czterometylobutylo/arninopropan o tempera¬
turze topnienia 131—133,5QC,
l-[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
heksenylo-(2)-aminopropan o temperaturze topnie¬
nia 156—159°C,
l-{4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-
cyklopropyloaminopropan o temperaturze topnienia
154—156,5°C.
Przyklad IX. 5 g l-[4-(3-cykloheksyloureido)-
fenoksy] -2-hydroksy-3-(N-benzylo-III-rzed.butylo-
amino)propanu 100 ml lodowatego kwasu octowego
i 0,5 g dwutlenku platyny w ciagu 6 godzin wstrza¬
sa sie, w temperaturze pokojowej, w atmosferze
wodoru. Po odsaczeniu katalizatora, pod próznia
oddestylowuje sie kwas octowy, a pozostalosc roz¬
puszcza sie w 250 ml wody zakwaszonej kwasem
solnym (pH 2). Roztwór przesacza sie i dodatkiem
wodorotlenku sodu doprowadza pH do 12, wytraca¬
jac l-[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2- hydro-
ksy-3-III-rzed.butyloaminopropan, który po prze¬
krystalizowaniu z izopropanolu topnieje w tempe¬
raturze 142—144,5°C:
Odbenzylowanie l^[4-(3-cykloheksyloureido)feno-
ksy] -2-hydroksy -3-(N-benzylo-N- III-rzed.butyloa-
mino)propanu mozna równiez przeprowadzic w na¬
stepujacy sposób:
g produktu wyjsciowego wstrzasa sie w ciagu
8 godzin z 100 ml lodowatego kwasu octowego i 1 g
palladowanego wegla, w temperaturze 50°C, w at¬
mosferze wodoru, pod cisnieniem 50 atmosfer. Dal¬
sza przeróbke przeprowadza sie w wyzej opisany
sposób.
Odbenzylowanie l^[4-(3-cykloheksyloureido)-fe-
noksy] -2-hydroksy -3-(N-benzylo-N-III-rzed.butylo-
40
45
50
55
6011
94 027
12
aniino)-propanu mozna takze prowadzic w naste¬
pujacy sposób:
g l-[4-(3-cykloheksyloureido)-fenoksy]-2-hydro-
ksy-3-(N-benzylo-N-III-rzed.butyloamino)propanu,
100 ml etanolu i 1 g niklu Raneya wytrzasa sie w
ciagu 8 godzin w 50°C pod cisnieniem 50 at wo¬
doru. Nastepnie katalizator odsacza sie i zywiczna
pozostalosc rozpuszcza sie w 250 ml wody z do¬
datkiem kwasu solnego. Po przesaczeniu wytraca
sie l-[4-(3-cyklohekS'yloureido(-fenoksy]-2-hydroksy-
-3-III-rzed.butyloaminopropan, dodajac wodorotle¬
nek sodowy. Po przekrystalizowaniu z izopropanolu
produkt topnieje w temperaturze 142—144°C.
Stanowiacy produkt wyjsciowy l-[4-(3-cyklohek-
syloureido)fenoksy] -2-hydroksy -3-(N -benzylo -III-
-rzed.butyloamino)propan otrzymuje sie w nastepu¬
jacy sposób:
39,8 g N-cykloheksylo-N'-[4-(2,3-epoksypropoksy)-
fenylo]mocznika, 24*5 g N-benzylo-N-III^rzed.buty-
loaminy i 150 ml etanolu w ciagu 17 godzin ogrze¬
wa sie do wrzenia pod chlodnica zwrotna. Po od¬
destylowaniu rozpuszczalnika pozostaje zywicowa-
ty l-[4- (3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-
-3-(N-benzylo-N-III-rzed.butyloamino)propan, który
bez- oczyszczenia poddaje sie odberizylowaniu. Fu-
maran powyzszego zwiazku po przekrystalizowaniu
z etanolu topnieje w 142—145°C.
Przyklad X. 3,3g l^[4-(3-cykloheksyloureidó>-
fenoksy]-2-hydroksy-3-chloropropanu, 5,9 g izopro¬
pylearnihy1 i 50 ml metanolu w ciagu 12,5 godzin
utrzymuje sie w autoklawie w temperaturze 100°C.
Pozostalosc po oddestylowaniu rozpuszczalnika i
nadmiaru izoprb^yloaminy rozpuszcza sie w 200 ml
wody doprowadzaj^fc kwasem solnym pH roztworu
do 4, roztwór przesacza i dodatkiem wodorotlenku
sodir doprowadza ^ó° pH 12. Wytracony l-[4-(3-cy-
kloheksylóureldo)fehóksy] -2-hydroksy -3-izopropy-
loaminopropan po przekrystalizowaniu z izopropa¬
nolu topnieje w .temperaturze 157-^160°C.
Stanowiacy produkt wyjsciowy lr.[4-(3-cyklohe-
< ksyloureido)fenoksy] -2- hydroksy -3- chloropropan
otrzymuje sie w nastepujacy sposób: \
g N-cykloheksylo-N'-[4-(2,3-epoksyproppksy)-
fenylo]mocznika miesza sie z 60 ml metanolu i
ml stezonego kwasu solnego i w ciagu 24 go¬
dzin utrzymuje w temperaturze pokojowej.. Dodat¬
kiem 70 ml wody wytraca sie l^[4-(3- cykloheksy-
loureido)fenoksy]-2-hydroksy-3rChloropropan, który
po przekrystalizowaniu z lodowatego kwasu octo¬
wego topnieje w temperaturze 136—139°C.
Przyklad XI. Mieszanine 10 g N-etylo-N'-[4-
-(2,3-epoksypropoksy)fenylo]mocznika i 100 ml alli-
loaminy pozostawia sie na przeciag 48 godzin w
temperaturze pokojowej. Pozostalosc, po oddestylo¬
waniu nadmiaru alliloaminy, rozpuszcza sie w 500
ml wody, kwasem solnym doprowadza pH roz¬
tworu do 4 i roztwór przesacza. Wodorotlenkiem
sodu doprowadza sie pH roztworu do 12, co powo¬
duje wytracenie l^[4-(3-etyloureido)fenoksy]-2-hy-
droksy-3-alliloaminopropanu, który po przekrysta¬
lizowaniu z mieszaniny 1:1 etanolu z woda topnieje
w temperaturze 120—123°C.
Przyklad XII. 1,3 g estru kwasu glicydo-p-
-toluenosulfonowego, 135 g N-cykloheksylo-N'-(p-
-hydroksyfenylo)mocznika, 5,7 ml In roztworu me¬
tanolu sodowego w metanolu i 60 ml metanolu
ogrzewa sie w ciagu 8 godzin pod chlodnica zwrot¬
na. Nastepnie metanol oddestylowuje sie pod próz¬
nia, uzyskiwana za pomoca pompki wodnej, a otrzy¬
mana pozostalosc przemywa sie 50 ml wody, suszy
i ogrzewa z 1,53 ml III-rzed.butyloaminy i 14 ml
metanolu pod chlodnica zwrotna w ciagu 24 go¬
dzin. Nastepnie roztwór saczy sie, oddestylowuje
rozpuszczalnik i otrzymana pozostalosc ekstrahuje
sie na zimno mieszanina 30 ml wody i 5 ml In
kwasu solnego. Roztwór przesacza sie i rozcienczo¬
nym wodorotlenkiem sodowym wytraca sie l-[4-
-(3-cykloheksyloureido)fenoksy] -2^hydroksy -3-IIL-
rzed.butyloaminopropan, który po przekrystalizo¬
waniu z izopropanolu topnieje w temperaturze
142—144°C.
Przyklad XIII. Analogicznie jak w przy¬
kladach od I do XII otrzymuje sie nastepujace
nn zwiazki:
l-(4-ureidofenoksy)-2-hydroksy-3-izopropyloamino_
propan; temperatura topnienia 141,5^142,5°C,
chlorowodorek l-(4-ureidofenoksy)-2-hydroksy-3-
-Ill.rzed.butyloaminopropariir, temperatura topnie-
nia 207°C (rozklad),
1-[4- (3-metyloureido)fenoksy] -2-hydroksy -3- izo-
propyloaminopropan; temperatura topnienia 154—
156°C,
1-[4-(3-etyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-3-III-rzed.
butyloaminopropan, temperatura topnienia 122—
124°C,
l-[4- (3-cyklQ.heksylpureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-izopropyloaminopropan; temperatura topnienia
157—160°C, t / 7 ../.'.
1-14-<3-cykJoheksyloureido)-fenoksy]-2-hydroksy-
-3-III-rzed.butyloaminopi:opan; temperatura topnie¬
nia 140—143°C, ,
l-{4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
40 -3-in-rzed.butyloaminopropan; temperatura topnie¬
nia 143—145°C,
1^[4- (3-n- heksylóureido)-fenoksy] -2- hydroksy-3-
izoprópylóaminopropan; temperatura topnienia
146—149°C,
45 l-[4- (3-izópropyloureido)fenoksy] -2- hydroksy -3-
izopropyloaminopropan; temperatura topnienia
154—156*C,
lH[4-(3-alliloureido)fenoksy] -2-hydroksy-3-izopro-
r0 pyloaminopropan; temperatura topnienia 145—
147°C,
l-[4-(3-II-rzed.butyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-
-3-izopropyloamincpropan; temperatura topnienia
141,5—143°C,
55 l- [4-(3- izoamyloureido)-fenoksy] -2- hydroksy-3-
izopropyloaminopropan; temperatura topnienia
124—127°C,
1^[4- (3-krotyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy -3-izo-
propyloaminopropan; temperatura topnienia 157,5—
60 160°C,
l-[4- (3-cykloheptyloureido)-fenoksy] -2- hydroksy-
-3-izopropyloaminopropan; temperatura topnienia
145—148°C,
65 1^[4- (3-cyklopropyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
40
45
50
55
6013
94 027
H
^3-izopropyloaminopropan; temperatura topnienia
141—143,5°C, .
l-[4-(3-heksenylo-)2(-ureido)-fenoksy]-2-hydroksy-r
-3-izopropyloaminopropan; temperatura topnienia
157,5—159,50C,
1^[2- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-IIIrzed.butyloaminopropan; temperatura topnie¬
nia 188,5—191,5°C, .
l-[3-(3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-IIIrzed.butyloaminopropan; temperatura topnie¬
nia 151—154°^
l-[4- C3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-n-heksyloaminoprQpan; temperatura topnienia
160—163°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-metyloaminopropan; temperatura topnienia 170—
172°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-n-butyloaminopropan; temperatura topnienia
160—163°C, .
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-cykloheksyloaminopropan; temperatura topnie¬
nia 156—158°C.
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-II.rzed.-butyloaminoprapan; temperatura topnie¬
nia 127—130°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-izoamyloaminopropan; temperatura topnienia
157—159°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-krotyloaminopropan; temperatura topnienia 155—
157°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenpksy] -2-hydroksy-
-3-cyklopentyloaminopropan; temperatura topnienia
142,5—145,5°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-cykloheptyloaminopropan; temperatura topnienia
131—133,5°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-(l,1,3,3-czterometylobutylo)-aminopropan; tempe¬
ratura topnienia 131—133,5°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-heksenylo-2-aminopropan; temperatura topnie¬
nia 156—159°C,
l-[4- (3-cykloheksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-
-3-cyklopropyloaminopropan; temperatura topnie¬
nia 154—156,5°C,
l-[4- (3-etyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy-3-allilo-
aminopropan; temperatura topnienia 120—123°C.
Przyklad XIV. Mieszanine 1 g l-[4-(3-cyklo-
heksyloureido)fenpksy] -2-hydroksy-3-III-rzed.buty-
loaminopropanu, 0,4 g kwasu benzoesowego i 5 ml
metanolu ogrzewa sie do wrzenia, otrzymujac kla¬
rowny roztwór. Po ochlodzeniu wytraca sie benzoe¬
san l-[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy-
-3-III-rzed.butyloaminopropanu o temperaturze top¬
nienia 194^198°C.
Zastepujac 0,4 g kwasu benzoesowego 0,2 g kwa¬
su bursztynowego otrzymuje sie w analogiczny
sposób bursztynian l-[4-(3-cykloheksyloureido)feno-
ksy] -2-hydroksy-3- III-rzed.butyloaminopropanu o
temperaturze topnienia 202—204°C.
Zastepujac 0,4 g kwasu benzoesowego 0,3 g kwa¬
su winowego otrzymuje sie w analogiczny sposób
winian l-[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydro-
ksy-3-III-rzed.butyloaminopropanu o temperaturze
topnienia. 213^215°C.
Przyklad XV.. Mieszanine 1: g ln[4-(3-cykkH
heksylourcido)fen^ksyl-2rhydroksy-3rIII-rzed; buty-
loaminoprppanu, 0;? ml lodowatego kwasu octowe¬
go i 5 nil izopropanolu w ciagu krótkiego okresu
czasu ogrzewa sie do wrzenia* -JPp. ochlodzeniu wy¬
traca, sie octan l-[4-(3-cykloheksylourciclo)fenoksyi-
-2-hydroksy^3-IU-r^ed*butyloai3Qjinppropanu, który
po przekrystalizowaniu z izopropanolu; topnieje w
temperaturze, 162—165,5°C.
Zastepujac 0,2 ml lodowatego kwasu octowego
0,4 g kwasu salicylowego otrzymuje sie salicy¬
lan l-[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-2-hydroksy^
73-III-rzed.butyloaminopropanu, który po przekry¬
stalizowaniu z izopropanolu topnieje w temperatu¬
rze 133—135°C.
W ten sam sposób, stosujac kwas mrówkowy
otrzymuje sie odpowiedni mrówczan o tempera¬
turze topnienia 171—174°C.
. Przyklad XVI. 7,2 g l-{4-(3-cykloheksyloure-
ido)fenoksy]-2-hydroksy -3-III-rzed.butyloaminoprOr
panu, 36 ml wody i 10 ml 2n kwasu azotowego
podgrzewa sie do temperatury 80°C, roztwór prze¬
sacza i oziebia. Wytraca sie azotan l-[4-(3-cyklo-
heksylouraido)fenoksy] -2-hydroksy-3-III-rzeóLbuty-
loaminopropanu, który po przekrystalizowaniu z
98% izopropanolu topnieje w temperaturze 172—
176°C.
Zastepujac 10 ml kwasu azotowego 2 ml stezo¬
nego kwasu solnego otrzymuje sie chlorowodorek
l-[4- (3-cykloheksyloureido)fenoksy] -2-hydroksy -3-
-Ill-rzed.butyloaminopropanu, który po przekrysta¬
lizowaniu z 98% izopropanolu topnieje w tempera¬
turze 208—212,5°C.
Przyklad XVII. Do roztworu 10 g l-[4-(3-cy-
kloheksyloureido)fenoksy] -2- hydroksy -3- III-rzed.¬
butyloaminopropanu w 50 ml metanolu dodaje sie
1,55 ml 17,8 n kwasu siarkowego. Wytraca sie obo¬
jetny siarczan l^[4-(3-cykloheksyloureido)fenoksy]-
-2-hydroksy-3-IILrzed.butyloaminopropan, który
topnieje z rozkladem w temperaturze 245°C.
Przyklad XVIII. Roztwór 10 g H4-(3-cyklo-
heksyloureido)-fenoksy] -2-hydroksy -3- III-rzed.bu¬
tyloaminopropanu w 50 ml metanolu zadaje sie
13,8 mmola 85% kwasu fosforowego. Wkrótce wy¬
traca sie orto fosforan powyzszej zasady, który po
przekrystalizowaniu z mieszaniny metanol — woda
:1 topnieje w temperaturze 212,5°C.
Claims (15)
1. Sposób wytwarzania pochodnych ureidofeno¬ ksyalkanoloamin o wzorze ogólnym 1, w którym Rx oznacza nierozgaleziony rodnik alkilowy o 1^6 atomach wegla, rozgaleziony rodnik alkilowy o 3—8 atomach wegla, rodnik alkenylowy o 3—6 atomach wegla lub rodnik cykloalkilowy o 3--7 atomach wegla, a R2 oznacza atom wodoru, nierozgalezio¬ ny rodnik alkilowy o 1—6 atomach wegla, rozga¬ leziony rodnik alkilowy o 3—8 atomach wegla, rodnik cykloalkilowy o 3—7 atomach wegla lub rod¬ nik alkenylowy o 3—6 atomach wegla, przy czym rodniki ureido- i alkanoloaminowe moga stac w stosunku do siebie w pozycjach orto, meta lub94 027 15 16 para, w postaci racematów lub w postaci optycznie czynnych izomerów i ich soli z tolerowanymi przez organizm kwasami nieorganicznymi i organicznymi, znamienny tym, ze pochodna ureidofenylu o wzo¬ rze ogólnym 2, w postaci racematu lub optycznie czynnego izomeru, w którym R2 ma wyzej podane znaczenie, R3 oznacza grupe 3a lub 3b, R4 oznacza atom chlorowca takiego, jak chlor albo brom, lub reszte kwasu sulfonowego, zwlaszcza aromatyczne¬ go kwasu sulfonowego takiego, jak benzeno- lub toluenosulfonowy lub mieszanine zwiazków o wzo¬ rze 2, w których R3 posiada obydwa wymienione powyzej znaczenia, poddaje sie reakcji z amina o wzorze ogólnym 4, w którym Ri posiada po¬ wyzsze znaczenie, a reszty Alf A2, Bx i B2 kazda oznacza atom wodoru, ewentualnie w obecnosci obojetnego dla danej reakcji rozpuszczalnika lub rozcienczalnika, w temperaturze 0—200°C, korzyst¬ nie 15—150°C, przy czym amine o wzorze ogól¬ nym 4 ewentualnie mozna dodac w nadmiarze, po czym otrzymany racemat ewentualnie rozdziela na jego optycznie czynne formy i/lub otrzymany zwiazek o wzorze ogólnym 1 przeprowadza w sól z fizjologicznie dopuszczalnymi kwasami organicz¬ nymi lub nieorganicznymi.
2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze ze reakcje zwiazku o wzorze 2, w którym R3 ozna¬ cza grupe o wzorze 3b, a R2, Bl9 B2 R4 i A2 maja znaczenie podane w zastrz. 1, z amina o wzorze 4, w którym Rj i A± maja znaczenie, podane w zastrz. 1, przeprowadza sie w obecnosci akceptora kwasu, takiego, jak weglany metali alkalicznych.
3. Sposób wytwarzania pochodnych ureidofeno- ksyalkamoloamin o wzorze ogólnym 1, w którym Rx oznacza nierozgaleziony rodnik alkilowy o 1—6 atomach wegla, rozgaleziony nizszy rodnik alkilo¬ wy ó 3—8 atomach wegla, rodnik alkenyIowy o 3—6 atomach wegla lub rodnik cykloalkilowy o 3— 7 atomach wegla, R2 oznacza atom wodoru, nie¬ rozgaleziony rodnik alkilowy o 1—6 atomach we¬ gla, rozgaleziony rodnik alkilowy o 3—8 atomach wegla, rodnik cykloalkilowy o 3—7 atomach wegla, lub rodnik alkenylowy o 3—6 atomach wegla, przy czym rodniki ureido- i alkanoloaminowe moga znajdowac sie w stosunku do siebie w pozycjach orto, meta lub para, w postaci racematów lub w postaci optycznie czynnych izomerów i ich soli z tolerowanymi przez organizm kwasami nieorga¬ nicznymi i organicznymi, znamienny tym, ze feno- ksyalkanoloamine o wzorze ogólnym 2, w postaci racematu lub optycznie czynnego izomeru, w któ¬ rym R2 ma wyzej podane znaczenie, a R3 oznacza grupe 3a lub 3b, w którym R4 oznacza atom chlo¬ rowca takiego, jak chlor lub brom lub reszte aro¬ matycznego kwasu sulfonowego takiego, jak kwas benzeno- lub toluenosulfonowy lub mieszanine zwiazków o wzorze ogólnym 2, w którym R3 po¬ siada obydwa znaczenia wymienione powyzej, pod¬ daje sie reakcji z amina o wzorze ogólnym 4, w którym Rx posiada wyzej podane znaczenie, a co najmniej jedna z reszt A1? A2, Bx i B2 oznacza hydrolitycznie odszczepialna grupe ochronna, pod¬ czas gdy pozostale reszty oznaczaja atom wodoru, ewentualnie w obecnosci dla danej reakcji obo¬ jetnego rozpuszczalnika lub rozcienczalnika, w tem¬ peraturze 0—200°C, zwlaszcza miedzy temperatura pokojowa a 150°C, przy czym amine o wzorze 4 ewentualnie dodaje sie w nadmiarze, po czym gru¬ py ochronne odszczepia sie hydrolitycznie w srodo- 5 wisku kwasnym lub alkalicznym, a otrzymany ra¬ cemat ewentualnie przeprowadza w forme optycz¬ nie czynna i/lub otrzymany zwiazek o wzorze ogól¬ nym 1 przeprowadza w sole z fizjologicznie do¬ puszczalnymi kwasami nieorganicznymi lub orga¬ nicznymi.
4. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze reakcje zwiazku o wzorze ogólnym 2, w którym R3 oznacza grupe, o wzorze 3b, a R2, Blt B2, R4 i A2 maja znaczenie, podane w zastrz. 3, z amina o wzo¬ rze ogólnym 4, w którym Rx i A maja znacze¬ nie, podane w zastrz. 3 przeprowadza sie w obec¬ nosci akceptora kwasu takiego, jak weglany metali alkalicznych.
5. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze stosuje sie amine o wzorze 4, w którym Rx posiada znaczenie, podane w zastrz. 3 a Ax oznacza grupe acylowa, w postaci soli z metalem alkalicznym.
6. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze hydrolitycznie odszczepialnymi grupami ochronny¬ mi sa alifatyczne lub aromatyczne grupy acylowe, grupa alkoksykarbonylowa, grupa cykloalkoksykar- bonylowa lub aryloalkoksykarbonylowa.
7. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze 2, w którym grupy Bx i B2 tworza razem grupe hydrolitycznie od¬ szczepialna.
8. Sposób wytwarzania pochodnych ureidofeno- ksyalkanoloamin o wzorze ogólnym 1, w którym Ri oznacza nierozgaleziony nizszy alkil o 1—6 ato¬ mach wegla, rozgaleziony nizszy alkil o 3—8 ato¬ mach wegla, rodnik alkenylowy o 3—6 atomach wegla, lub cykloalkilowy o 3—7 atomach wegla, R2 oznacza atom wodoru, nierozgaleziony nizszy alkil o 1—6 atomach wegla, rozgaleziony nizszy al¬ kil o 3—8 atomach wegla lub rodnik alkenylowy o 3—6 atomach wegla, przy czym rodniki ureido- i alkanoloaminowe moga znajdowac sie w stosunku do siebie w pozycjach orto-, meta i para, w po¬ staci racematów lub w postaci optycznie czynnych izomerów i ich soli z, tolerowanymi przez organizm kwasami nieorganicznymi i organicznymi, znamien¬ ny tym, ze pochodna ureidofenylu o wzorze ogól¬ nym 2, w postaci racematu lub optycznie czynnego izomeru, ewentualnie soli metalu alkalicznego, w którym R2 ma wyzej podane znaczenie, R3 oznacza grupe o wzorze 3a lub 3b, w którym R4 oznacza atom chlorowca takiego, jak chlor lub brom lub reszte aromatycznego kwasu sulfonowego, takiego jak kwas benzeno- lub toluenosulfonowy lub mie¬ szanine zwiazków o wzorze ogólnym 2, w którym R3 posiada oba wyzej podane znaczenia, poddaje sie reakcji z amina o wzorze ogólnym 4, w którym Rx ma wyzej podane znaczenie, reszty B! i B2 ozna¬ czaja atomy wodoru, a co najmniej jedna z reszt A1 i A? oznacza wodorolitycznie odszczepialna gru¬ pe ochronna, podczas gdy pozostala oznacza atom wodoru, ewentualnie w obecnosci obojetnego dla danej reakcji rozpuszczalnika lub rozcienczalnika, w temperaturze 0—200°C, zwlaszcza miedzy tempe¬ ratura pokojowa a 150°C, przy czym amina o wzo- 15 20 25 30 35 40 45 50 55 6017 94 027 18 rze ogólnym 4 ewentualnie moze byc dodana w nadmiarze, po czym grupy ochronne A1 i A2 od- szczepia za pomoca katalitycznego uwodorniania, w obecnosci metalu szlachetnego, jak platyna, pal¬ lad, lub w obecnosci niklu Raneya, a otrzymany racemat ewentualnie przeprowadza sie w postac optycznie czynna i/lub otrzymany zwiazek o wzo¬ rze ogólnym 1 przeprowadza w sól z fizjologicznie dopuszczalnymi kwasami nieorganicznymi lub or¬ ganicznymi.
9. Sposób wedlug zastrz. 8, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze 2, w którym R3 ozna¬ cza grupe o wzorze 3b lub zwiazek o wzorze 4, w którym wodorolitycznie odszczepialne grupy Aj i/lub A2 oznaczaja grupe a-aryloalkilowa, alkoksy- karbonylowa, cykloalkoksykarbonylowa lub a-ary- loalkoksykarbonylowa.
10. Sposób wedlug zasrbrz. 8, znamienny tym, ze reakcje zwiazku o wzorze ogólnym 2, w którym R3 oznacza grupe o wzorze ogólnym 3b, a R2, Bu B2 maja znaczenie, podane w zastrz. 8, z amina o wzo¬ rze ogólnym 4, w którym Ri i A1 maja znaczenia, podane w zastrz. 8, przeprowadza sie w obecnosci akceptora kwasu takiego, jak weglany metali alka¬ licznych.
11. Sposób wytwarzania pochodnych ureidofeno- ksyalkanoloamin o wzorze ogólnym 1, w którym Rx oznacza nierozgaleziona nizsza reszte alkilowa o 1—6 atomach wegla, rozgaleziony nizszy alkil o 3—8 atomach wegla, reszte alkenylowa o 3—6 atomach wegla lub reszte cykloalkilowa o 3—7 atomach wegla, R2 oznacza atom wodoru, nieroz¬ galeziona nizsza reszte alkilowa o 1—6 atomach wegla, rozgaleziona nizsza reszte alkilowa o 3—8 atomach wegla, cylkoalkilowa reszte o 3—7 ato¬ mach wegla, reszte alkenylowa o 3—6 atomach wegla, przy czym reszta ureidowa i alkanoloami- nowa moga sie znajdowac w pozycji orto, meta lub para, w postaci racematu lub w postaci optycznie czynnych izomerów i ich soli z fizjologicznie do¬ puszczalnymi kwasami nieorganicznymi lub orga¬ nicznymi, znamienny tym, ze pochodna ureidofeny- lowa o wzorze ogólnym 2, w postaci racematu lub optycznie czynnych izomerów, w którym R2 ma wyzej podane znaczenie, R3 oznacza grupe o wzorze 3a lub 3b, R4 oznacza atom chlorowca taki, jak chlor lub brom lub reszte aromatyczna kwasu sul¬ fonowego takiego, jak benzeno- lub toluenosulfo- nowylub mieszanine zwiazków o wzorze ogólnym 2, w którym R3 posiada oba powyzsze znaczenia, pod¬ daje sie reakcji z amina o wzorze ogólnym 4, w którym Rx ma powyzsze znaczenie i co najmniej jedna z reszt Ax i/lub A2 oznacza wodorolitycznie odszczepialna grupe ochronna, druga reszta moze oznaczac takze atom wodoru lub grupe ochronna odszczepialna hydrolitycznie i co najmniej jedna z reszt Bi i/lub B2 oznacza hydrolitycznie od- 5 szczepialna grupe ochronna, druga zas moze ozna¬ czac takze atom wodoru, lub Bx i B2 razem ozna¬ czaja grupe hydrolitycznie odszczepialna, ewentu¬ alnie w obecnosci obojetnego dla danej reakcji rozpuszczalnika lub rozcienczalnika, w temperatu¬ rze 0—200°C, zwlaszcza miedzy temperatura poko¬ jowa a 150°C, przy czym amine o wzorze ogólnym 4 ewentualnie dodaje sie w nadmiarze, a nastepnie grupy ochronne odszczepia wodorolitycznie za po¬ moca katalitycznego uwodornienia, zwlaszcza w obecnosci metalu szlachetnego jako katalizatora, takiego jak platyna lub pallad, lub w obecnosci niklu Raneya, zas grupy ochronne odszczepia hy¬ drolitycznie w srodowisku kwasnym lub alkalicz¬ nym, przy czym kolejnosc hydrolizy i wodorolizy jest dowolna, po czym otrzymany racemat ewen¬ tualnie przeprowadza w jego optycznie czynne po¬ stacie i/lub otrzymane zwiazki o wzorze ogólnym 1 przeprowadza w sole z fizjologicznie dopuszczal¬ nymi kwasami nieorganicznymi lub organicznymi.
12. Sposób wedlug zastrz. 11, znamienny tym, ze reakcje zwiazku o wzorze ogólnym 2, w którym R3 oznacza grupe o wzorze 3b a R2, Blf B2 i R4 maja znaczenie, podane w zastrz. 11 z amina, o wzo¬ rze ogólnym 4, w którym Ki i Ax maja zna¬ czenie, podane w zastrz. 1 przeprowadza sie w obe¬ cnosci akceptora kwasu takiego, jak weglany me¬ tali alkalicznych.
13. Sposób wedlug zastrz. 11, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze 2, w którym R3 ozna¬ cza grupe o wzorze 3b lub zwiazek o wzorze 4, w którym wodorolitycznie odszczepialne grupy Ax i/lub A2 oznaczaja grupe a-aryloalkilowa, alkoksy- karbonylowa, cykloalkoksykarbonylowa lub a-ary- loalkoksykarbonylowa.
14. Sposób wedlug zastrz. 11, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze 2, w którym hydro¬ litycznie odszczepialne grupy ochronne Bx i/lub B2 oznaczaja alifatyczne lub aromatyczne grupy acy- lowe, alkoksykarbonylowe, cykloalkoksykarbonylo- we lub aryloalkoksykarbonylowe, a R2 i R3 maja znaczenie, podane w zastrz. 11.
15. Sposób wedlug zastrz. 11, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze 2, w którym R3 ozna¬ cza grupe o wzorze 3b lub zwiazek o wzorze 4, w którym hydrolitycznie odszczepialne grupy Ax i/lub A2 oznaczaja alifatyczna lub aromatyczna grupe acylowa, alkoksykarbonyIowa, cykloalkoksy¬ karbonylowa lub aryloalkiloksykarbonylowa. 15 20 25 30 35 40 4594 027 R2-NH-C0-NH^f~^ 2 NJ^0-CHt-CHOH-CH2-NH-Rl wzór 1 VY-C°-N B, B2 °" CH2" RJ wzór 2 -CH-CH2 -CH-CH2-R< R,-NH-A< 0 0-A2 wzór 3a wzór 36 W2Ór 4 OZGraf. Zam. 1699 (110+25 egz.) Cena 10 zl
Applications Claiming Priority (1)
Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
---|---|---|---|
DD15123670 | 1970-11-13 |
Publications (1)
Publication Number | Publication Date |
---|---|
PL94027B1 true PL94027B1 (pl) | 1977-07-30 |
Family
ID=5483145
Family Applications (7)
Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
---|---|---|---|
PL17846971A PL95743B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | Sposob wytwarzania nowych pochodnych ureidofenoksyalkanoloamin |
PL17847071A PL95744B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | Sposob wytwarzania nowych pochodnych ureidofenoksyalkanoloamin |
PL17846671A PL94028B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | |
PL17846571A PL95648B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | Sposob wytwarzania nowych pochodnych ureidofe loamin |
PL17846771A PL94027B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | |
PL15149071A PL89374B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | |
PL17846871A PL94076B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 |
Family Applications Before (4)
Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
---|---|---|---|
PL17846971A PL95743B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | Sposob wytwarzania nowych pochodnych ureidofenoksyalkanoloamin |
PL17847071A PL95744B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | Sposob wytwarzania nowych pochodnych ureidofenoksyalkanoloamin |
PL17846671A PL94028B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | |
PL17846571A PL95648B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | Sposob wytwarzania nowych pochodnych ureidofe loamin |
Family Applications After (2)
Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
---|---|---|---|
PL15149071A PL89374B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 | |
PL17846871A PL94076B1 (pl) | 1970-11-13 | 1971-11-11 |
Country Status (13)
Country | Link |
---|---|
BG (7) | BG20897A1 (pl) |
CH (1) | CH565750A5 (pl) |
CS (7) | CS177496B1 (pl) |
DE (1) | DE2153024C3 (pl) |
DK (1) | DK136712C (pl) |
FI (1) | FI56374C (pl) |
FR (1) | FR2113982A1 (pl) |
HU (1) | HU172438B (pl) |
PL (7) | PL95743B1 (pl) |
RO (7) | RO62250A (pl) |
SE (1) | SE373838B (pl) |
SU (7) | SU511316A1 (pl) |
YU (4) | YU36491B (pl) |
-
1971
- 1971-10-25 DE DE19712153024 patent/DE2153024C3/de not_active Expired
- 1971-10-27 CH CH1564971A patent/CH565750A5/xx not_active IP Right Cessation
- 1971-11-06 BG BG1894571A patent/BG20897A1/xx unknown
- 1971-11-06 BG BG2093571A patent/BG20898A1/xx unknown
- 1971-11-06 BG BG2093971A patent/BG18958A1/xx unknown
- 1971-11-06 BG BG2093471A patent/BG18955A1/xx unknown
- 1971-11-06 BG BG2093671A patent/BG19907A1/xx unknown
- 1971-11-06 BG BG2093871A patent/BG18957A1/xx unknown
- 1971-11-06 BG BG2093771A patent/BG18956A1/xx unknown
- 1971-11-09 RO RO6869271A patent/RO62250A/ro unknown
- 1971-11-09 RO RO7522171A patent/RO62907A/ro unknown
- 1971-11-09 RO RO7522071A patent/RO63448A/ro unknown
- 1971-11-09 RO RO7521971A patent/RO62906A/ro unknown
- 1971-11-09 RO RO7487271A patent/RO64200A/ro unknown
- 1971-11-09 RO RO7521871A patent/RO62905A/ro unknown
- 1971-11-09 RO RO7486571A patent/RO64022A/ro unknown
- 1971-11-10 CS CS801174A patent/CS177496B1/cs unknown
- 1971-11-10 CS CS801374A patent/CS183020B1/cs unknown
- 1971-11-10 CS CS801071A patent/CS177495B1/cs unknown
- 1971-11-10 CS CS801274A patent/CS177497B1/cs unknown
- 1971-11-10 CS CS801471A patent/CS177498B1/cs unknown
- 1971-11-10 CS CS801574A patent/CS177499B1/cs unknown
- 1971-11-10 CS CS787871A patent/CS177451B1/cs unknown
- 1971-11-11 DK DK551371A patent/DK136712C/da not_active IP Right Cessation
- 1971-11-11 PL PL17846971A patent/PL95743B1/pl unknown
- 1971-11-11 PL PL17847071A patent/PL95744B1/pl unknown
- 1971-11-11 YU YU283671A patent/YU36491B/xx unknown
- 1971-11-11 PL PL17846671A patent/PL94028B1/pl unknown
- 1971-11-11 PL PL17846571A patent/PL95648B1/pl unknown
- 1971-11-11 PL PL17846771A patent/PL94027B1/pl unknown
- 1971-11-11 HU HU71AE00000345A patent/HU172438B/hu unknown
- 1971-11-11 PL PL15149071A patent/PL89374B1/pl unknown
- 1971-11-11 PL PL17846871A patent/PL94076B1/pl unknown
- 1971-11-12 SU SU1908721A patent/SU511316A1/ru active
- 1971-11-12 SU SU1714257A patent/SU521262A1/ru active
- 1971-11-12 SU SU1908717A patent/SU510470A1/ru active
- 1971-11-12 SE SE1455471A patent/SE373838B/xx unknown
- 1971-11-12 SU SU1908723A patent/SU496268A1/ru active
- 1971-11-12 SU SU7101908715A patent/SU580207A1/ru active
- 1971-11-15 FI FI325671A patent/FI56374C/fi active
- 1971-11-15 FR FR7140829A patent/FR2113982A1/fr active Granted
-
1973
- 1973-04-13 SU SU7301908722A patent/SU578304A1/ru active
- 1973-04-13 SU SU1908719A patent/SU504758A1/ru active
-
1979
- 1979-02-20 YU YU41079A patent/YU41079A/xx unknown
- 1979-03-08 YU YU56479A patent/YU56479A/xx unknown
- 1979-03-15 YU YU62579A patent/YU62579A/xx unknown
Also Published As
Similar Documents
Publication | Publication Date | Title |
---|---|---|
US3056836A (en) | Aralkylamines and methods of preparation thereof | |
PL139375B1 (en) | Process for preparing novel benzo-heterocyclic compounds | |
EP0142283B1 (en) | Phenylethylamines, process for their preparation and compositions containing them | |
NO132865B (pl) | ||
US3200151A (en) | Arylaminoalkyl guanidines | |
PL94027B1 (pl) | ||
US6206819B1 (en) | Halogenation catalyst | |
WO2021114424A1 (zh) | 三氟烃基砜类化合物的制备方法 | |
US3178478A (en) | 2-amino-5-halo-indanes | |
CA1049027A (en) | Arylpropionic acids | |
US5185362A (en) | Diphenylamine cardiovascular agents, compositions and use | |
US3574739A (en) | Alkoxybenzenesulfonamides | |
PL84765B1 (en) | 1 subst phenyl 2 amino ethanols useful as beta - adrenergic agents peripheral vasodilators and hypo- [BE739678A] | |
JPH11510175A (ja) | ベンゼンスルホンアミド誘導体、その製法、およびその治療上の使用 | |
NO115028B (pl) | ||
US1889678A (en) | Aromatic esters of amino alcohols and process of manufacture | |
EP0132267B1 (en) | Aromatic amines | |
US3096374A (en) | New carboxylic acid amides substituted at the nitrogen atom and beta-carbon atom and process for their manufacture | |
US2808438A (en) | Tris-[di(lower) alkylaminoalkyl]-amines | |
CS241246B1 (en) | Method of cinnamic acid production | |
Buu-Hoi et al. | The Pfitzinger Reaction with Ketones Derived from o-Hydroxydiphenyl | |
US2917512A (en) | Preparation of sultams | |
US3238242A (en) | Process for the preparation of phenyl (meta-and para-tolyl)-propionitriles | |
Loev et al. | The synthesis of some new sulfonylureas | |
Newman et al. | Synthesis and reduction of difluorodecanoic acid derivatives |