PL208893B1 - Taśma samoprzylepna do zamykania, uszczelniania i sklejania spoin w budowie domów - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest taśma samoprzylepna do zamykania, uszczelniania i sklejania spoin w budowie domów, zwłaszcza spoin w narożach lub na krawędziach.

Tego rodzaju taśmy klejące nazywane są również klejącymi taśmami montażowymi, klejącymi taśmami paroizolacyjnymi lub foliami paroizolacyjnymi.

Wykorzystuje się je zwłaszcza do uszczelniania spoin pomiędzy ramami okiennymi i drzwiowymi i odpowiednimi krawędziami otworu w ścianie. Wymagane jest przy tym, by po pierwsze taśmy klejące trzymały się dobrze na różnym podłożu, po drugie zaś by łatwo je było nakładać, to znaczy przyklejać. Inne zastosowanie takich taśm samoprzylepnych polega na uszczelnianiu spoin pomiędzy poszczególnymi elementami budowlanymi, jak na przykład naroży pomiędzy zewnętrznymi ścianami domu. Uszczelniająca funkcja taśm polega na tym, aby spoiny zamknąć w sposób jak najbardziej szczelny względem powietrza i trwały.

Takie taśmy klejące mają z reguły warstwę nośną i połączoną z nią warstwę klejącą, przy czym warstwa klejąca jest zaopatrzona w odrywalną folię wierzchnią, stanowiącą osłonę dla kleju. Po oderwaniu folii wierzchniej taśmę skleja się najpierw z jedną krawędzią spoiny, a następnie z drugą krawędzią spoiny.

Problem, jaki występuje w tego typu taśmach klejących, polega na konieczności dopasowania warstwy klejącej do różnych podłoży. Warstwa klejąca musi przykładowo trzymać się tak samo dobrze na drewnie lub tworzywie sztucznym, jak też na lekko porowatym podłożu, jak na przykład gips, tynk murarski, beton lub cegły do robót murarskich. Następny problem związany ze znanymi klejącymi taśmami montażowymi polega na tym, że dalsza obróbka górnej powierzchni taśmy klejącej, na przykład nakładanie tynku murarskiego, pociąga za sobą niebezpieczeństwo oderwania taśmy klejącej od podłoża, a zatem rozszczelnienia spoin, które mają być uszczelnione.

Celem wynalazku jest zaproponowanie taśmy samoprzylepnej, do zamykania, uszczelniania i sklejania spoin, wykazującej optymalne własności adhezyjne w odniesieniu do dalszej obróbki przy użyciu tynku lub temu podobnych. Następne zadanie wynalazku polega na zaproponowaniu taśmy samoprzylepnej do uszczelniania spoin, która charakteryzuje się niskimi kosztami wytwarzania, a mimo to zapewnia dobrą i trwałą funkcję uszczelniającą.

Taśma samoprzylepna do zamykania, uszczelniania i sklejania spoin w budowie domów, zwłaszcza spoin w narożach lub na krawędziach, z warstwą nośną na górnej powierzchni taśmy i z umieszczoną na spodzie taśmy warstwą klejącą, zapatrzoną w odrywalną folię wierzchnią , odznacza się według wynalazku tym, że zawiera co najmniej jeden boczny wzdłużny odcinek, w którym warstwa nośna i warstwa klejąca są perforowane jedynie w obszarze przykrawędziowym odpowiedniego wzdłużnego boku taśmy, przy czym środkowy obszar taśmy jest wolny od perforacji. Korzystnie taśma zawiera dwa boczne wzdłużne odcinki, które są perforowane.

Korzystnie taśma zawiera nieklejący pas środkowy jako obszar środkowy, zaś perforowany wzdłużny odcinek jest umieszczony w odstępie względem nieklejącego pasa środkowego.

Korzystnie warstwa nośna, warstwa klejąca i odrywalna folia wierzchnia są perforowane.

Korzystnie warstwa nośna jest z materiału, zwłaszcza materiału o porach otwartych, który wykazuje dobre własności adhezyjne względem tynku murarskiego.

Korzystnie perforowany wzdłużny odcinek ma otwory o przeciętnej średnicy wynoszącej co najmniej 3 mm.

Korzystnie otwory są w zasadzie okrągłe, wielokątne lub owalne.

Korzystnie folia wierzchnia ma w kierunku wzdłużnym co najmniej jedną szczelinę.

Korzystnie taśma jest tak złożona na samą siebie wzdłuż szczeliny, że co najmniej część folii wierzchniej jest umieszczona na zewnątrz.

Korzystnie warstwa nośna ma na swej górnej powierzchni brzegowy odcinek klejący, zaopatrzony w odrywalną folię wierzchnią

Taśma według wynalazku zawiera warstwę nośną, na której przykładowo w drodze powlekania nałożona jest warstwa klejąca. Warstwa klejąca z kolei jest zaopatrzona w odrywalną folię wierzchnią, nazywaną również okładziną lub zabezpieczeniem, które chroni warstwę klejąca przed zanieczyszczeniem i temu podobnymi względnie umożliwia zwijanie taśmy klejącej nawet w przypadku klejów o silnych własnościach adhezyjnych. Według wynalazku taśma zawiera co najmniej jeden boczny wzdłużny odcinek, to znaczy obszar wzdłużnego boku taśmy klejącej, w którym warstwa nośna i warstwa klejąca są perforowane. Perforacja oznacza tutaj co najmniej jeden rząd przelotowych otworów

PL 208 893 B1 w warstwie noś nej i warstwie klej ą cej. Perforacja poprawia w ł asnoś ci kleją ce taś my przy póź niejszym nakładaniu tynku murarskiego, gipsu lub temu podobnych. W ten sposób bowiem tynk przywiera w otworach perforacji bezpośrednio do podłoż a i wzmacnia w ten sposób przyczepność taśmy także na porowatym podłożu. Zapobiega to sytuacji, w której wskutek wilgoci i ciężaru nałożonej warstwy tynku lub temu podobnych taśma mogłaby się oderwać od podłoża, powodując nieszczelności lub pękanie warstwy tynku. Również przy późniejszym oklejaniu taśmy tapetą lub płytami dekoracyjnymi osiąga się lepsze połączenie adhezyjne warstwy klejącej z podłożem. Perforacja jest jedynie przewidziana na bocznym wzdłużnym odcinku taśmy klejącej, aby środkowy obszar klejący mógł zapewnić niezawodną funkcję uszczelniającą taśmy klejącej. Perforacja bocznego wzdłużnego odcinka taśmy klejącej może się składać z otworów, mających w zasadzie okrągły, wielokątny lub owalny kształt. Otwory te są korzystnie rozmieszczone równomiernie. Dzięki temu funkcja klejąca warstwy klejącej ulega w miarę możliwości jedynie nieznacznemu pogorszeniu, a mimo to dzięki przenikaniu warstwy materiału, nanoszonej na taśmę klejącą, przez otwory do podłoża, na którym naklejona jest taśma klejąca, możliwe jest przywieranie tej warstwy.

W korzystnej postaci wykonania wynalazku otwory perforowanego wzdł uż nego odcinka mają przeciętną średnicę wynoszącą co najmniej 3 mm.

Korzystnie otwory są w zasadzie okrągłe, wielokątne lub owalne.

W korzystnej postaci wynalazku taś ma samoprzylepna zawiera dwa boczne wzdłużne odcinki, które są perforowane. Przy użyciu tego typu taśmy klejącej można uszczelniać spoiny pomiędzy elementami budowlanymi przy pracach wewnątrz budynku, w których z obu stron spoiny taśmę klejącą pokrywa się następnie warstwą materiału.

Niezależnie bowiem od grubości warstwy tynku nakładanej na taśmę klejącą szczelność w obszarze spoiny jest zapewniona dzięki temu, że środek taśmy klejącej nie jest perforowany. Nieperforowany odcinek jest przy tym szerszy niż wynosi maksymalna szerokość uszczelnianych spoin.

W innej korzystnej postaci wynalazku taś ma zawiera nieklejący pas środkowy, zaś perforowany wzdłużny odcinek jest umieszczony w odstępie względem pasa środkowego. Jest to o tyle korzystne, że taśmę można gładko przyklejać w narożach lub na krawędziach bez zagnieceń, ponieważ nieklejący pas środkowy pozwala docisnąć taśmę do naroża bez obawy, że przyklei się ona natychmiast, zaś przy sklejeniu powstaną zagniecenia. Dzięki temu, że perforowany wzdłużny odcinek jest umieszczony w odstępie względem pasa środkowego, otwory perforacyjne nie powodują nieszczelności, jeżeli uszczelniania spoina zostanie przykryta nieklejącym pasem środkowym.

W nastę pnej korzystnej postaci wynalazku warstwa noś na, warstwa kleją ca i odrywalna folia wierzchnia są perforowane. Jest to korzystne pod względem technologicznym, ponieważ pozwala na uproszczenie procesu wytwarzania taśmy. Folia wierzchnia zapobiega przy tym stykaniu się narzędzia perforującego, na przykład narzędzia do wycinania otworów, z warstwą klejącą taśmy samoprzylepnej.

W innej korzystnej postaci wynalazku warstwa noś na jest z materiał u, który wykazuje dobre własności adhezyjne względem tynku murarskiego. Tego rodzaju dobre własności adhezyjne są zapewnione na przykład przez materiał o otwartych porach. Poprawia to połączenie między tynkiem murarskim i warstwą nośną, a zatem również adhezyjne połączenie taśmy z podłożem. Eliminuje się skutecznie możliwość oderwania lub wykruszenia części tynku murarskiego.

W następnej korzystnej postaci wynalazku folia wierzchnia ma w kierunku wzdłuż nym co najmniej jedną szczelinę, przy czym taśma może być tak złożona na siebie samą wzdłuż szczeliny, że co najmniej część folii wierzchniej jest umieszczona na zewnątrz. Pozwala to w prosty sposób przyklejać taśmę także w obszarach krawędzi i naroży, ponieważ najpierw można oderwać część folii wierzchniej i przykleić tę część taśmy bez obawy, że warstwa klejąca drugiej części taś my pozostanie niezabezpieczona i na przykład zostanie nieumyślnie przyklejona na bokach. Upraszcza to manipulowanie taśmą klejącą nawet w obszarach trudno dostępnych lub usytuowanych pod kątem. Taśma klejąca według wynalazku zapewnia niezawodne mocowanie dzięki temu, że otwory perforacyjne umożliwiają częściowe przenikanie przez taśmę materiału nakładanej warstwy, na przykład tynku, który nanosi się później co najmniej na część taśmy.

Inna korzystna postać wykonania wynalazku polega na tym, że warstwa nośna ma na swej górnej powierzchni brzegowy odcinek klejący, zaopatrzony w odrywalną folię wierzchnią. Jest to o tyle korzystne, że umożliwia przyklejenie taśmy uszczelniającej do ramy okiennej lub drzwiowej przed jej montażem w otworze muru. Po montażu można inne obszary klejące przykleić następnie do muru i ewentualnie pokryć tynkiem. Pozwala to na szczelne wzglę dem powietrza zamykanie za pomocą

PL 208 893 B1 taśmy także spoin, w których występują szczególne problemy, związane z obecnością naroży lub temu podobne.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pierwszy przykład wykonania taśmy samoprzylepnej z perforowanym odcinkiem wzdłużnym, fig. 2 - taśmę klejącą z fig. 1, przy czym jest ona częściowo złożona na samą siebie, oraz fig. 3 drugi przykład wykonania taśmy samoprzylepnej z perforowanym odcinkiem wzdłużnym i brzegowym odcinkiem klejącym na górnej powierzchni.

Na fig. 1 ukazana jest klejąca taśma montażowa, która zawiera warstwę nośną 1, warstwę klejącą 2 i umieszczoną na warstwie klejącej 2 folię wierzchnią 3. Folia wierzchnia 3 jest w tym przykładzie wykonania dwukrotnie przecięta szczelinami we wzdłużnym kierunku taśmy, czyli ma dwie szczeliny 6. Alternatywnie folia wierzchnia może również nie zawierać szczelin lub mieć jedynie pojedynczą szczelinę 6. Warstwa nośna 1 i warstwa klejąca 2 są na wzdłużnym odcinku 7 klejącej taśmy montażowej perforowane, to znaczy zaopatrzone w kilka przelotowych otworów. Perforacja wzdłużnego odcinka 7 może się składać, jak ma to miejsce w ukazanym przykładzie wykonania, z okrągłych otworów 8 lub otworów w kształcie wielokątnym, owalnym lub nieokreślonym.

Otwory perforacji wzdłużnego odcinka 7 mogą być rozmieszczone równomiernie, mogą również w kierunku bocznej krawędzi klejącej taśmy montażowej mieć coraz mniejsze wymiary lub ich liczba może maleć. Korzystnie otwory perforacyjne we wzdłużnym odcinku 7 mają przeciętną średnicę wynoszącą co najmniej 3 mm, aby zapewnić wystarczające przechodzenie tynku, nakładanego na warstwę nośną po obróbce klejącej taśmy montażowej, a co za tym idzie, uzyskać dodatkowe działanie mocujące w wyniku związania tynku z podłożem. Wskutek tego we wzdłużnym odcinku 7 otwory perforacji powodują wprawdzie przy naklejaniu klejącej taśmy montażowej osłabienie działania klejącego, jednak osłabienie to jest więcej niż kompensowane przez nakładany później tynk murarski. Korzystnie eliminuje się w ten sposób sytuację, w której warstwa tynku murarskiego lub temu podobnego materiału powoduje takie obciążenie nośnej warstwy taśmy klejącej, że zachodzi obawa oderwania taśmy klejącej od podłoża i jej rozszczelnienia.

Na fig. 2 przedstawiona jest klejąca taśma montażowa z fig. 1, przy czym część taśmy klejącej jest złożona na samą siebie. W ten sposób powstaje klejąca taśma montażowa, która jest tak złożona wstępnie na szczelinie 6 folii wierzchniej 3, że najpierw można oderwać część folii wierzchniej 3 i przykleić ją łatwo na przykład w obszarze naroża lub krawędzi, zanim zostanie oderwana i przyklejona druga część folii wierzchniej 3 (na fig. 2 znajdująca się na nieprzedstawionej, tylnej stronie taśmy klejącej). Otwory 8 perforowanego wzdłużnego odcinka 7 taśmy klejącej stanowią w tym przykładzie wykonania rozmieszczone równomiernie, okrągłe otwory 8, mogą one jednak mieć również inny kształt lub być nierównomiernie rozmieszczone na wzdłużnym odcinku 7.

Na fig. 3 ukazany jest następny przykład wykonania wynalazku, przy czym warstwa nośna ma na swej górnej powierzchni brzegowy odcinek klejący 9, zaopatrzony w odrywalną folię wierzchnią 10. Na fig. 3, dzięki odpowiednio dobranemu kątowi obserwacji, taśma samoprzylepna według wynalazku widoczna jest „od spodu. Budowa klejącej taśmy montażowej z fig. 3 odpowiada poza tym budowie klejącej taśmy montażowej z fig. 1, przy czym te same odnośniki oznaczają te same cechy.

Claims (10)

1. Taśma samoprzylepna do zamykania, uszczelniania i sklejania spoin w budowie domów, zwłaszcza spoin w narożach lub na krawędziach, z warstwą nośną (1) na górnej powierzchni taśmy i z umieszczoną na spodzie taśmy warstwą klejącą (2), zapatrzoną w odrywalną folię wierzchnią (3), znamienna tym, że zawiera co najmniej jeden boczny wzdłużny odcinek (7) / w którym warstwa nośna (1) i warstwa klejąca (2) są perforowane jedynie w obszarze przykrawędziowym odpowiedniego wzdłużnego boku taśmy, przy czym środkowy obszar taśmy jest wolny od perforacji.

2. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera dwa boczne wzdłużne odcinki (7), które są perforowane.

3. Taśma według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera nieklejący pas środkowy jako obszar środkowy, zaś perforowany wzdłużny odcinek (7) jest umieszczony w odstępie względem nieklejącego pasa środkowego.

4. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że warstwa nośna (1), warstwa klejąca (2) i odrywalna folia wierzchnia (3) są perforowane.

PL 208 893 B1

5. Taśma według zastrz. 1 albo 4, znamienna tym, że warstwa nośna (1) jest z materiału, zwłaszcza materiału o porach otwartych, który wykazuje dobre własności adhezyjne względem tynku murarskiego.

6. Taśma według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że perforowany wzdłużny odcinek (7) ma otwory (8) o przeciętnej średnicy wynoszącej co najmniej 3 mm.

7. Taśma według zastrz. 6, znamienna tym, że otwory (8) są w zasadzie okrągłe, wielokątne lub owalne.

8. Taśma według zastrz. 1 albo 4, znamienna tym, że folia wierzchnia (3) ma w kierunku wzdłużnym co najmniej jedną szczelinę (6).

9. Taśma według zastrz. 8, znamienna tym, że jest tak złożona na samą siebie wzdłuż szczeliny (6), że co najmniej część folii wierzchniej (3) jest umieszczona na zewnątrz.

10. Taśma według zastrz. 1 albo 4, znamienna tym, że warstwa nośna (1) ma na swej górnej powierzchni brzegowy odcinek klejący, zaopatrzony w odrywalną folię wierzchnią.