PL197788B1 - Jednolity wylew wewnętrzny i urządzenie mocujące do mocowania takiego wylewu - Google Patents

Abstract

1. Jednolity wylew wewn etrzny (2) utworzony z rurowej cz esci (6) wyznaczaj acej kana l wylewowy (4) i z p lyty (7) zapewniaj acej styk z usytuowanym poni- zej elementem kana lu wylewowego, znamienny tym, ze p lyta (7) ma ogólnie kszta lt graniastos lupa prostego maj acego podstawy o kszta lcie wielok atów stanowi ace górn a podstaw e (22) i doln a podstaw e (21), równoleg la do górnej podstawy oraz, po przeciwnych stronach górnej podstawy, dwa boki (23, 23') tworz ace rozwarty k at ( a) z górn a podstaw a (22), przy czym powierzchnia graniastos lupa stanowi górn a podsta- w e wyznaczaj aca granic e z czesci a rurow a (6). 7. Urz adzenie mocuj ace dla wylewu wewn etrz- nego, znamienne tym, ze po przeciwnych stronach tego wylewu wewn etrznego zawiera co najmniej dwa zespo ly, przy czym ka zdy sk lada si e z docisku (10) obracaj acego si e wokó l poziomej osi (11) i zaopa- trzonego w rowek (12) przyjmuj acy klocek cierny (13) o kszta lcie ogólnie walcowym, maj acy p lask a po- wierzchni e (14) równoleg la do osi tego walca, przy czym ten klocek cierny (13) mo ze obraca c si e w rowku (12). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy szczególnego wylewu wewnętrznego przystosowanego do stosowania z urządzeniem mocującym dla wewnętrznego wylewu zbiornika metalurgicznego oraz dotyczy tego nowego urządzenia.

Wiadomo, iż odlewanie ciągłe ciekłego metalu odbywa się na ogół przy użyciu układu obejmującego różnorodne elementy ogniotrwałe, tworzące kanał pomiędzy dwoma kolejnymi zbiornikami metalurgicznymi. Te elementy składowe spełniają różnorodne funkcje, takie jak przenoszenie ciekłego metalu, ochrona ciekłego metalu przed chłodzeniem i agresją chemiczną ze strony otaczającej atmosfery oraz, tam gdzie to jest właściwe, regulacja natężenia przepływu ciekłego metalu. Tymi elementami składowymi mogą przykładowo być wylew wewnętrzny, zwykle utrzymywany w kształtce muszlowej tworzącej jedną całość z dnem górnego zbiornika metalurgicznego, zanurzony wylew wlotowy albo osłona wlewowa, wylew zbierający albo stałe bądź ruchome płyty zaworu suwakowego.

W ostatnich latach poczyniono znaczne wysił ki dla uzyskania maksymalnego uproszczenia róż norodnych elementów ogniotrwałych tworzących kanał wylewowy. Tak więc, mając na uwadze zmniejszenie liczby powierzchni styku pomiędzy elementami ogniotrwałymi (wszystkie te powierzchnie stanowią punkty potencjalnego dopływu powietrza), coraz częściej stosuje się. np. elementy składowe wstępnie zmontowane albo elementy wykonane w postaci jednego segmentu, stanowiącego wylew wewnętrzny i stałą górną płytę usytuowaną bezpośrednio pod wylewem wewnętrznym, i z którym styka się albo ruchoma płyta zaworu suwakowego albo płyta wymiennego zanurzonego wylewu wlotowego (która może tworzyć zespół z zanurzonym wylewem wlotowym albo tworząca z tym ostatnim jednolity element). Takie jednolite elementy opisano np. w międzynarodowym zgłoszeniu patentowym WO 88/06500.

Znane są rozmaite urządzenia, które umożliwiają bądź regulację natężenia przepływu podczas odlewania, bądź też wprowadzenie i wymianę zanurzonego wylewu wlotowego bez konieczności przerywania operacji odlewania, a nawet połączenie tych dwóch operacji. Urządzenia te można podzielić na dwie kategorie: pierwszy typ, w którym stała płyta górna (tworząca lub nie tworząca jednolity podzespół z wylewem wewnętrznym) jest popychana do góry i utrzymywana w danym położeniu przez urządzenie działające na jej górną powierzchnię (patrz np. patent Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4573616). Na ogół nacisk skierowany do góry jest przekazywany przez elementy ogniotrwałe usytuowane niżej (ruchomą płytę zaworu suwakowego albo płytę zanurzonego wylewu wlotowego), przy czym są one same popychane do góry, bezpośrednio lub w inny sposób, przez różnorodne mechanizmy sprężynowe. W drugim typie urządzenia, stała płyta górna jest popychana w dół i utrzymywana w danym położ eniu przez stały zderzak, o który opiera się dolna powierzchnia stałej płyty górnej (patrz np. międzynarodowe zgłoszenie patentowe WO 91/03339). Tym samym zderzak ten wyznacza w niezwykle dokładny sposób płaszczyznę odniesienia, po której przesuwa się ruchomy element ogniotrwały, usytuowany bezpośrednio poniżej stałej płyty górnej (ruchoma płyta zaworu suwakowego albo płyta związana z zanurzonym wylewem wlotowym). Jest rzeczą znaną, iż konieczne jest uzyskanie całkowicie hermetycznego połączenia pomiędzy różnorodnymi elementami ogniotrwałymi tworzącymi kanał wylewowy; tym samym ważne jest aby nacisk, z jakim dolne elementy są popychane w kierunku stałego górnego elementu był stały i mógł być określony z dużą dokładnoś cią. Biorąc pod uwagę, że skierowany do góry nacisk na te elementy realizuje się za pomocą urządzenia sprężynowego, względna wysokość tych elementów składowych jest parametrem, który może w dużym stopniu wpływać na nacisk. W urządzeniach pierwszego typu, wymiary wszystkich składowych elementów ogniotrwałych podlegają bardzo wąskim tolerancjom tak, że ich zależna wysokość w zespole utworzonym przez ich nałożenie na siebie jest dokładnie określona. W drugim typie urządzenia, tolerancje wymiarowe, w szczególności stałej płyty górnej nie mają już żadnego wpływu na nacisk wywierany pomiędzy różnorodnymi elementami ogniotrwałymi, ponieważ płaszczyzna odniesienia, o którą opierają się elementy składowe usytuowane niżej jest określona niezależnie od tej płyty. W konsekwencji, ten drugi typ urządzenia może teoretycznie przyjąć stałą płytę górną (tworzącą lub nie tworzącą jednolity zespół z wylewem wewnętrznym) mającą mniej ścisłe i tym samym mniej kosztowne tolerancje wymiarowe.

W praktyce jednak, rozwią zania mechaniczne umoż liwiające popychanie w dół stał ej pł yty górnej (do stałego zderzaka utrzymującego ją w danym położeniu) nie są w pełni przystosowane do używania płyt mających nadmiernie duże odchyłki wymiarowe. W szczególności, nawet jeżeli można dopuścić pewną tolerancję w grubości, konieczne jest aby górna powierzchnia stałej płyty górnej była

PL 197 788 B1 zupełnie płaska i równoległa do dolnej powierzchni. Jednym z celów niniejszego wynalazku jest więc dostarczenie urządzenia mocującego dla stałej płyty górnej (tworzącej lub nie tworzącej jednolity podzespół z wylewem wewnętrznym), które przyjmuje stałe płyty górne o szerokich tolerancjach wymiarowych.

Tam, gdzie stosuje się jednolity wylew wewnętrzny, niełatwą sprawą może także okazać się zdemontowanie wymienionych wyżej mechanizmów po zakończeniu cyklu, odlewania i gdy zachodzi konieczność przeprowadzenia demontażu w celu ułatwienia konserwacji tych mechanizmów albo wymiany zużytych elementów ogniotrwałych, albo też przeprowadzenia renowacji górnego zbiornika metalurgicznego w celu przygotowania do następnego cyklu, w którym będzie on brać udział. W rzeczywistości, przy końcu cyklu może powstać sytuacja, w której ciekły metal krzepnie w wylewie wewnętrznym i wiąże ten ostatni z dnem górnego zbiornika metalurgicznego. W przypadku stałej płyty górnej/zespołu wylewu wewnętrznego nie stanowi to żadnego rzeczywistego problemu, ponieważ wszystko czego potrzeba, to rozdzielenie tych dwóch elementów składowych w celu wyjęcia mechanizmu, pozostawiając wypełniony wylew wewnętrzny w dolnej ścianie górnego zbiornika metalurgicznego. W przypadku jednolitego wylewu wewnętrznego nie jest to już możliwe ponieważ, jak wspomniano wyżej, stała płyta górna jest albo przytrzymywana u góry (urządzenia pierwszego typu) albo popychana do dołu (urządzenie drugiego typu). W obu przypadkach, obecność urządzenia działającego na górną powierzchnię stałej płyty uniemożliwia rozłączenie mechanizmu. Oprócz tego, ograniczona przestrzeń dla dostępu poważnie utrudnia albo nawet uniemożliwia operacje mające na celu demontaż urządzenia mocującego albo popychającego ku dołowi stałą płytę górną.

Celem niniejszego wynalazku jest zatem opracowanie nowego urządzenia mocującego króciec wewnętrzny, w którym ten ostatni jest umocowany pewnie i dokładnie na miejscu w kształtce muszlowej, lecz które jednak umożliwia prosty i szybki demontaż tego urządzenia mocującego. Dzięki temu nowatorskiemu urządzeniu, mechanizm regulujący przepływ albo wymieniający rurę, albo mechanizm wykonujący te dwie operacje może być łatwo odłączony od kadzi pośredniej.

Według wynalazku, urządzenie mocujące obejmuje co najmniej dwa zespoły, przy czym każdy z nich skł ada się z docisku obracają cego się wokół osi poziomej i wyposaż onego w rowek przyjmują cy klocek o zasadniczo walcowym kształcie, mający płaską powierzchnię równoległą do osi tego walca, z tym, że klocek ten może obracać się w rowku. Klocek jest więc ułożony ślizgowo albo ś lizgowo tylko w rowku docisku.

Wskutek obecności obrotowego klocka ciernego, styk pomiędzy dociskiem i powierzchnią wylewu wewnętrznego opierającą się o ten docisk powstaje automatycznie i bez interwencji operatora dzięki spłaszczeniu klocka ciernego ustawionego w płaszczyźnie równoległej do górnej powierzchni płyty wylewu wewnętrznego. W wyniku tego uzyskuje się zasadniczo poprawione mocowanie wylewu bez wytwarzania dużych naprężeń lokalnych w wylewie wewnętrznym. Należy także zauważyć, że układ mocujący według niniejszego wynalazku składa się z kilku zespołów (docisk/klocek cierny), które są całkowicie niezależne od siebie tak, że urządzenie mocujące nadaje się do wylewów wewnętrznych o bardzo szerokich tolerancjach, a nawet tam, gdzie wymiary (grubość) są różne po jednej i po drugiej stronie jego odcinka rurowego.

Korzystnie, rowek ma na ogół kształt walcowy i jego oś jest usytuowana w odległości co najmniej większej niż promień tej powierzchni walcowej. W ten sposób klocek cierny jest trzymany w rowku i moż e być wyję ty tylko przez otwór boczny.

W szczególnie korzystny sposób, oś walca jest usytuowana w odległ o ś ci minimalnie wię kszej (np. rzędu 1 - 10%) od promienia tej powierzchni walcowej.

Według korzystnego wariantu, docisk ma otwór w kierunku prostopadłym do osi rowka, przy czym ten otwór leży w płaszczyźnie powierzchni rowka, klocek cierny zaś ma rowek w kierunku prostopadłym do swej osi i podobny pod względem wymiaru do otworu w docisku, przy czym rowek ten jest usytuowany po przeciwległej stronie w stosunku do spłaszczenia klocka ciernego. W ten sposób, wprowadzając element o zasadniczo rurkowatym kształcie, jak wpust albo śruba, poprzez otwór docisku i rowek klocka ciernego, uniemożliwia się poprzeczny ruch klocka ciernego w rowku docisku. W rzeczywistości należy korzystnie unikać takiego ruchu gdyż mógłby on spowodować wypadnięcie klocka ciernego podczas manipulowania mechanizmem. Za pomocą tego samego elementu blokuje się pełny obrót klocka ciernego w rowku. W rzeczywistości korzystne jest unikanie zbędnego obrotu klocka ciernego, który w razie przypadkowego ustawienia spłaszczenia wewnątrz rowka nie byłby już w stanie automatycznie dopasować się do powierzchni styku wylewu wewnętrznego.

PL 197 788 B1

Styk pomiędzy dociskiem i powierzchnią wylewu opierającą się o ten docisk powstaje w wyniku ruchu obrotowego docisku wokół osi poziomej. Według korzystnego wariantu, ruch obrotowy wywołuje krzywka, której mimośrodowa część wchodzi w rowek w docisku obrotowym. Gdy krzywka porusza się do przodu w rowku, zmusza docisk do obrotu i równocześnie powoduje obrót klocka ciernego wewnątrz rowka tego docisku tak, że dopasowuje się on do górnej powierzchni płyty wylewu wewnętrznego.

Korzystnie, powierzchnia nośna krzywki mająca stykać się z dociskiem nie jest równoległa do osi obrotu krzywki, toteż siły tnące albo gnące na tej osi są zmniejszone.

Według jednego wariantu wynalazku, docisk jest utrzymywany w danym położeniu po prostu za pomocą sił tarcia pomiędzy krzywką i rowkiem w docisku. Krzywka jest wciskana w rowek docisku, np. za pomocą miękkiego młotka. Ewentualnie można zapewnić środki na elemencie mimośrodowym tak, aby umożliwić zamontowanie pręta metalowego wystającego poza krzywkę na tyle daleko, by przy nacisku tak utworzonej dźwigni można było wcisnąć krzywkę w rowek. Wyjęcie krzywki w celu zwolnienia docisku obrotowego odbywa się w odwrotnej kolejności.

Niniejszy wynalazek dotyczy także jednolitego wylewu wewnętrznego w szczególności przystosowanego do zastosowania z takim urządzeniem mocującym. Określenie jednolity wylew wewnętrzny oznacza konstrukcję wylew wewnętrzny/stała płyta górna (przy czym ta ostatnia jest płytą usytuowaną bezpośrednio pod wylewem wewnętrznym i do której przylega albo ruchoma płyta zaworu suwakowego, albo płyta wymiennego zanurzonego wylewu wlotowego) wykonany jako pojedynczy blok. Jednolity wylew wewnętrzny według wynalazku składa się tym samym z części rurowej wyznaczającej kanał wylewowy oraz z części płaskiej albo płyty, zapewniającej styk z leżącym niżej elementem składowym kanału wylewowego. Cechą charakterystyczną wylewu według wynalazku jest to, że płyta jest zasadniczo ukształtowana w postaci graniastosłupa, który można zdefiniować poprzez jego podstawy w kształcie wielokąta i powierzchnię graniastą, którą te podstawy przecinają po kątem prostym, przy czym te podstawy w kształcie wielokąta to górna podstawa, której przemieszczenie w obrębie powierzchni graniastej wyznacza granicę z częścią rurową, oraz dolna podstawa równoległa do górnej podstawy, oraz z każdej strony górnej podstawy, dwa boki tworzące kąt rozwarty z górną podstawą.

Ten szczególny kształt jednolitego wylewu wewnętrznego jest zwłaszcza korzystny z kilku powodów. Po pierwsze, pozwala on na bardzo dokładne i szybkie zamocowanie wylewu wewnętrznego. Według szczególnego wariantu postaci wynalazku, można rzeczywiście zablokować jeden z docisków w poł o ż eniu zamknię tym i wsunąć wylew pod ten docisk tak, że obrotowy klocek cierny opiera się całkowicie o nachyloną powierzchnię wylewu i unieruchamia ten ostatni względem ruchu poziomego w poł o ż eniu cał kowicie ustalonym. Moż na wówczas zamknąć przeciwległ y docisk w celu zakoń czenia mocowania wylewu, bez konieczności dalszego jego przemieszczania.

Inną znaczącą zaletą, jaką przynosi oryginalna postać jednolitego wylewu jest to, że podczas demontażu urządzenia zmieniającego rury albo urządzenia regulacyjnego, docisk obrotowy osuwa się automatycznie bez konieczności ingerencji ze strony obsługi. Po zluzowaniu docisków (np. poprzez wycofanie krzywek) wystarczy opuścić to urządzenie i dociski po prostu oddalają się, obracając się wokół swych osi. Można łatwo zrozumieć, że takiego efektu nie można by uzyskać w przypadku jednolitego wylewu wewnętrznego, w którym górna powierzchnia płyty jest w całości pozioma. W tym przypadku docisk musiałby istotnie obracać się o duży kąt w celu oddzielenia się od płyty i w tym celu konieczne byłoby zapewnienie znacznej przestrzeni pomiędzy płytą i dolną ścianą zbiornika metalurgicznego. W każdym przypadku, odległość pomiędzy dwoma kolejnymi zbiornikami metalurgicznymi jest na ogół ograniczona i taka przestrzeń jest rzadko dostępna.

Oprócz tego, dodatkową zaletą związaną z obecnością nachylonej powierzchni płyty wylewu wewnętrznego jest to, że siły ściskające wywierane przez urządzenie mocujące są skierowane w kierunku obszaru dolnej powierzchni płyty wylewu wewnętrznego usytuowanego wokół kanału wylewowego, przy czym jest to obszar, w którym należy zapewnić możliwie najbardziej hermetyczny styk pomiędzy elementami ogniotrwałymi. Efektem działania tych sił ściskających jest zmniejszenie pojawiania się pęknięć w tej okolicy albo, jeżeli mimo wszystko takie pęknięcia się pojawią, zapobieganie ich poszerzaniu się albo rozprzestrzenianiu.

Najprostszym wielokątem odpowiadającym wyżej podanej definicji jest trapez. Tym niemniej jednak, ogólnie korzystnie jest unikać ostrych krawędzi, które mogą łatwo ulec złamaniu. Tak więc, według korzystnej postaci wynalazku, wielokątne podstawy zawierają co najmniej dwa dodatkowe boki tak, że wielokąty nie mają żadnych kątów ostrych. Korzystnie, te dodatkowe boki są zasadniczo prostopadłe do dolnej podstawy tak, że wylew wewnętrzny może łatwo przesunąć się do zderzaka przePL 197 788 B1 znaczonego do jego przytrzymania w pionie, o który ma się opierać z wykorzystaniem maksymalnej dostępnej powierzchni.

Według innej postaci, krawędzie odpowiadające górnym podstawom każdej z wielokątnych podstaw graniastosłupa są także ścięte. W ten sposób można zamocować wylew wewnętrzny za pomocą czterech obrotowych docisków, co jest korzystne przez to, że unika się wszelkiego wzajemnego przemieszczania pomiędzy wylewem wewnętrznym i mechanizmem. W tej postaci, płyta może być reprezentowana przez równoległościan ze znajdującym się na nim ostrosłupem o podstawie kwadratowej lub prostokątnej, ściętym płaszczyzną równoległą do jego podstawy. Tym niemniej, dla ułatwienia kształt tego typu płyty będzie określany ogólnym terminem graniastosłupa (o ściętych krawędziach).

Korzystnie, płyta wylewu wewnętrznego jest asymetryczna, toteż istnieje tylko jedno położenie mocowania wylewu w mechanizmie. Fakt, że istnieje tylko jedno położenie mocowania jest szczególnie korzystny, gdy wylew wewnętrzny musi być połączony z układem doprowadzania gazu albo z układem do wtryskiwania czynnika uszczelniającego w ciekłym noś niku, jak to opisano w mię dzynarodowych zgłoszeniach patentowych WO 98/17420 i WO 98/17421. Tę asymetrię płyty wylewu wewnętrznego można uzyskać stosując np. płytę ogólnie o kształcie graniastosłupa, którego podstawy są nieregularnymi wielokątami. Tym niemniej jednak, według korzystnej postaci, asymetrię płyty uzyskuje się poprzez modyfikację kształtu jej naroży, np. ścinając je albo zaokrąglając. Korzystnie, asymetrię płyty uzyskuje się przez to, że naroża płyty są zaokrąglone promieniem krzywizny różnym dla każdej pary.

Ponadto należy zauważyć, że połączenie ww. urządzenia mocującego i jednolitego wylewu wewnętrznego, dzięki ich współpracy dostarcza szczególnie ważną zaletę. W istocie, do tej pory wyposażanie wylewów jednolitych w metalowy płaszcz albo osłonę zawsze uważano za niezbędne. Po pierwsze, metalowa osłona ułatwia rozkładanie na większej powierzchni nacisków wywoływanych przez urządzenia mocujące, unikając tym samym powstawania naprężeń miejscowych w materiale ogniotrwałym, po drugie zaś, stosując prefabrykowane osłony o dokładnych wymiarach można do pewnego stopnia założyć pewne tolerancje. Tym niemniej jednak, obecność osłony nie jest pożądana, ponieważ pociąga za sobą dodatkowe koszty produkcji (koszt samej osłony, montaż, zastosowanie spoiwa, itp.).

Dzięki niniejszemu wynalazkowi można zastosować jednolite wylewy wewnętrzne bez takiej osłony ochronnej. W rzeczywistości stwierdzono, że obecność spłaszczenia na samonastawnym obrotowym klocku ciernym pozwala uzyskać styk typu powierzchniowego pomiędzy płytą i urządzeniem mocującym we wszystkich przypadkach. Tym samym funkcja osłony jako pochłaniacza naprężeń staje się zbędna. Podobnie, urządzenie mocujące pozwala na zastosowanie elementów ogniotrwałych mających o wiele szersze tolerancje wymiarowe. Zatem osłona przestaje być potrzebna do przyjmowania pewnych tolerancji.

Aby ułatwić lepsze zrozumienie wynalazku, będzie on obecnie, opisany w odniesieniu do figur ilustrujących szczególne przykłady wynalazku, jednak bez ograniczania wynalazku w jakikolwiek sposób.

Na załączonych rysunkach fig. 1 przedstawia mechanizm zmieniający rury zamocowany pod dnem kadzi pośredniej do odlewania ciągłego, zawierający urządzenie mocujące wylew wewnętrzny według niniejszego wynalazku, w przekroju poprzecznym, fig. 2 - fragment z fig. 1, ukazujący szczegóły urządzenia mocującego w powiększeniu, fig. 3 - urządzenie mocujące w widoku z góry, a fig. 4 - wylew wewnętrzny według wynalazku w przekroju osiowym.

Na fig. 1 i 2 przedstawiono dolną ścianę 1 kadzi pośredniej (nie pokazanej), przez którą przechodzi jednolity wylew wewnętrzny 2 utrzymywany w kształtce muszlowej 3 i tworzący kanał 4 do wylewania ciekłego metalu do krystalizatora do odlewania ciągłego albo do wlewnicy (nie pokazanych). Jakkolwiek nie zawsze ma to miejsce, dolna część wylewu wewnętrznego 2 może być wyposażona w metalową osł onę 5 (patrz fig. 4). Wewnę trzny wylew 2 skł ada się z części rurowej 6 i płyty 7, której dolna powierzchnia 7' zapewnia powierzchnię styku z leżącym niżej elementem 8 kanału wylewowego 4. W tym przypadku element usytuowany bezpoś rednio poniżej wylewu wewnętrznego jest zanurzonym wylewem wlotowym 8, którego dolny koniec jest wprowadzony do kąpieli ciekłego metalu we wlewnicy.

Przedstawiono także schematycznie urządzenie 9 do zmiany rur, które służy do wymiany zużytego zanurzonego wylewu wlotowego 8 na nowy zanurzony wylew wlotowy bez konieczności przerywania operacji odlewania. Wylew wewnętrzny 2 jest utrzymywany w swym położeniu i zamocowany względem urządzenia 9 do zmiany rur za pomocą urządzenia mocującego, mającego docisk 10 obracający się wokół poziomej osi 11. Obrotowy docisk 10 ma rowek 12 mogący przyjąć klocek cierny 13,

PL 197 788 B1 który może wykonywać, co najmniej częściowo, ruch obrotowy w rowku 12. Obrotowy klocek cierny 13 ma płaską powierzchnię 14. Gdy docisk przemieszcza się do położenia zamkniętego, obrotowy klocek cierny 13 wykonuje tym samym ruch obrotowy w rowku 12 tak, że płaskie ścięcie 14 klocka ciernego zajmuje położenie w płaszczyźnie równoległej do górnej powierzchni płyty 7 wylewu wewnętrznego. Docisk 10 przemieszcza się do położenia zamkniętego pod wpływem obrotu krzywki 15, obracającej się wokół pionowej osi 16. Nachylony koniec 50 mimośrodowej części krzywki 15 wchodzi w rowek 20 w docisku 10 i powoduje przechylanie się tego ostatniego podczas gdy przemieszcza się on w rowku 20.

Przedstawiono także otwór 17 w docisku 10 leżący w jednej płaszczyźnie z powierzchnią rowka 12. Pokazano także rowek 18 w obrotowym klocku ciernym 13. Włożenie wpustu (nie pokazanego) w otwór 17 i rowek 18 zapobiega przesunię ciu się i ogranicza obrót obrotowego klocka ciernego 13 w rowku 12.

Figura 3 umożliwia lepsze zrozumienie samego urządzenia mocującego. Przedstawiono na niej płytę 7 wewnętrznego wylewu 2 stykającą się z dwoma dociskami 10 obracającymi się wokół osi poziomych 11, usytuowane po obu stronach wylewu 2. Rowek 12 i obrotowy klocek cierny 13 nie są widoczne na tej figurze. Pod wpływem ruchu obrotowego wokół swej osi 16, krzywka 15 (której powierzchnia oporowa 50 docisku 10 jest nachylona względem osi 16) wchodzi w rowek 20 docisku 10, zmuszając ten ostatni do pochylania się tak, że klocek cierny 13 obraca się w rowku 12 i opiera się mocno o górną powierzchnię płyty 7 wylewu wewnętrznego.

Figura 4 przedstawia jednolity wylew wewnętrzny 2 mający część rurową 6 i płytę 7. Dolna część wylewu jest zamknięta w metalowej osłonie 5. Figura ta przedstawia widok bezpośrednio na jedną z wielokątnych podstaw graniastosłupa wyznaczającego ogólnie płytę 7. Wielokąt ma dolną podstawę 21 (na której linie powierzchni graniastej spoczywającej na niej tworzą dolną powierzchnię 7' płyty), górną podstawę 22 równoległą do dolnej podstawy 21 (na której linie powierzchni graniastej spoczywającej na niej tworzą płaszczyznę oddzielającą połączenie pomiędzy dolnym końcem części rurowej 6 i górną częścią płyty 7) oraz, z każdej strony górnej podstawy, dwa boki (23, 23') tworzące kąt rozwarty α z górną podstawą (na której linie powierzchni graniastej spoczywającej na niej tworzą powierzchnię płyty, o którą opierają się obrotowe klocki cierne 13 docisku 10). Aby uniknąć obecności ostrych krawędzi (kąt α), dolna podstawa 21 jest połączona z nachylonymi bokami 23, 23' za pomocą boków pośrednich 24, 24' zasadniczo prostopadłych do dolnej podstawy 21.

Figura 3 przedstawia także wylew 2, na którym to wylewie pokazano część rurową 6 i płytę 7. Naroża 25, 25' są zaokrąglone promieniem krzywizny różnym od promienia krzywizny zaokrąglonych naroży 26, 26' tak, że istnieje tylko jedno położenie, w którym wylew 2 można zamontować w dolnej ściance 1 kadzi pośredniej.

Odnośniki

1. Dolna ś ciana kadzi poś redniej

2. Wylew wewnę trzny

3. Kształtka muszlowa

4. Kanał wylewowy

5. Osłona metalowa

6. Część rurowa

7. Pł yta

7' Dolna powierzchnia płyty

8. Zanurzony wylew wlotowy

9. Mechanizm zmieniają cy rury

10. Docisk

11. Oś obrotu docisku

12. Rowek docisku

13. Obrotowy klocek cierny

14. Spłaszczenie klocka ciernego

15. Krzywka

16. Oś obrotu krzywki

17. Otwór w docisku

18. Rowek klocka ciernego

19. Wpust

20. Rowek docisku

21. Dolna podstawa

PL 197 788 B1

22. Górna podstawa

23, 23' Nachylone boki

24, 24' Boki pośrednie

25, 25', 26, 26' Naroża płyty

50. Nachylony koniec krzywki

Claims (10)

1. Jednolity wylew wewnętrzny (2) utworzony z rurowej części (6) wyznaczającej kanał wylewowy (4) i z płyty (7) zapewniającej styk z usytuowanym poniżej elementem kanału wylewowego, znamienny tym, że płyta (7) ma ogólnie kształt graniastosłupa prostego mającego podstawy o kształcie wielokątów stanowiące górną podstawę (22) i dolną podstawę (21), równoległą do górnej podstawy oraz, po przeciwnych stronach górnej podstawy, dwa boki (23, 23') tworzące rozwarty kąt (α) z górną podstawą (22), przy czym powierzchnia graniastosłupa stanowi górną podstawę wyznaczającą granicę z częścią rurową (6).

2. Wylew wewnętrzny według zastrz. 1, znamienny tym, ż e wielokątne podstawy zawierają co najmniej dwa dodatkowe boki (24, 24') tak, że wielokąt nie ma kątów ostrych.

3. Wylew wewnętrzny wedł ug dowolnego zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że krawędzie płyty (7) odpowiadające górnym podstawom (22) każdej z dwóch wielokątnych podstaw graniastosłupa są ścięte.

4. Wylew wewnętrzny według dowolnego z zastrz. 1-3, znamienny tym, że płyta (7) wylewu wewnętrznego jest asymetryczna.

5. Wylew wewnę trzny wedł ug zastrz. 4, znamienny tym, ż e asymetrię pł yty (7) uzyskuje się poprzez ścięcie naroży płyty.

6. Wylew wewnę trzny wedł ug zastrz. 4, znamienny tym, ż e asymetrię pł yty (7) uzyskuje się w wyniku tego, ż e naroż a (25, 25', 26, 26') pł yty są zaokrą glone róż nymi promieniami krzywizny dla każdej pary.

7. Urządzenie mocujące dla wylewu wewnę trznego, znamienne tym, że po przeciwnych stronach tego wylewu wewnętrznego zawiera co najmniej dwa zespoły, przy czym każdy składa się z docisku (10) obracającego się wokół poziomej osi (11) i zaopatrzonego w rowek (12) przyjmujący klocek cierny (13) o kształcie ogólnie walcowym, mający płaską powierzchnię (14) równoległą do osi tego walca, przy czym ten klocek cierny (13) może obracać się w rowku (12).

8. Urządzenie mocujące według zastrz. 7, znamienne tym, ż e rowek (12) w docisku (10) ma ogólnie kształt walcowy i oś rowka (12) jest usytuowana w odległości co najmniej większej niż promień tej powierzchni walcowej, korzystnie w odległości, minimalnie większej.

9. Urządzenie mocujące według zastrz, 8, znamienne tym, ż e docisk (10) ma otwór (17) w kierunku prostopadłym do osi rowka (12), przy czym otwór (17) leży w jednej płaszczyźnie z powierzchnią rowka (12), przy czym klocek cierny (13) ma rowek (18) w kierunku prostopadłym do swej osi i podobny pod względem wymiaru do otworu (17) w docisku, przy czym ten rowek (18) jest usytuowany po stronie przeciwległej do spłaszczenia (14) klocka ciernego (13), przy czym otwór (17) docisku i otwór (18) klocka ciernego mogą przyjąć element o kształcie ogólnie rurkowatym.

10. Urządzenie mocujące według dowolnego z zastrz. 7 - 10, znamienne tym, że docisk (10) jest zaopatrzony w rowek (20), w który wchodzi nachylony koniec (50) mimośrodowej części krzywki (15) obracającej się wokół pionowej osi (16).