PL196641B1 - Związki laktamowe i środek farmaceutyczny - Google Patents

Związki laktamowe i środek farmaceutyczny

Info

Publication number
PL196641B1
PL196641B1 PL334305A PL33430597A PL196641B1 PL 196641 B1 PL196641 B1 PL 196641B1 PL 334305 A PL334305 A PL 334305A PL 33430597 A PL33430597 A PL 33430597A PL 196641 B1 PL196641 B1 PL 196641B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
amino
dihydro
methyl
benzodiazepin
alaninyl
Prior art date
Application number
PL334305A
Other languages
English (en)
Other versions
PL334305A1 (en
Inventor
Jing Wu
Jay S. Tung
Eugene D. Thorsett
Michael A. Pleiss
Jeffrey S. Nissen
Jeffrey Neitz
Lee H. Latimer
Varghese John
Stephen Freedman
Thomas C. Britton
James E. Audia
Jon K. Reel
Thomas E. Mabry
Bruce A. Dressman
Cynthia L. Cwi
James J. Droste
Steven S. Henry
Stacey L. Mcdaniel
William Leonard Scott
Russell D. Stucky
Warren J. Porter
Original Assignee
Elan Pharm Inc
Lilly Co Eli
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Elan Pharm Inc, Lilly Co Eli filed Critical Elan Pharm Inc
Publication of PL334305A1 publication Critical patent/PL334305A1/xx
Publication of PL196641B1 publication Critical patent/PL196641B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D207/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D207/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D207/18—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D207/22—Heterocyclic compounds containing five-membered rings not condensed with other rings, with one nitrogen atom as the only ring hetero atom with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D207/24—Oxygen or sulfur atoms
    • C07D207/26—2-Pyrrolidones
    • C07D207/273—2-Pyrrolidones with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to other ring carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D311/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only hetero atom, condensed with other rings
    • C07D311/02—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only hetero atom, condensed with other rings ortho- or peri-condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D311/78—Ring systems having three or more relevant rings
    • C07D311/80—Dibenzopyrans; Hydrogenated dibenzopyrans
    • C07D311/82—Xanthenes
    • C07D311/90—Xanthenes with hydrocarbon radicals, substituted by amino radicals, directly attached in position 9
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33—Heterocyclic compounds
    • A61K31/395—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/55—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having seven-membered rings, e.g. azelastine, pentylenetetrazole
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00—Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/28—Drugs for disorders of the nervous system for treating neurodegenerative disorders of the central nervous system, e.g. nootropic agents, cognition enhancers, drugs for treating Alzheimer's disease or other forms of dementia
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C237/00—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by amino groups
    • C07C237/02—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by amino groups having the carbon atoms of the carboxamide groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton
    • C07C237/22—Carboxylic acid amides, the carbon skeleton of the acid part being further substituted by amino groups having the carbon atoms of the carboxamide groups bound to acyclic carbon atoms of the carbon skeleton having nitrogen atoms of amino groups bound to the carbon skeleton of the acid part, further acylated
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/68—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D211/72—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms, with at the most one bond to halogen, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/74—Oxygen atoms
    • C07D211/76—Oxygen atoms attached in position 2 or 6
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D223/00—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D223/02—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D223/06—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D223/08—Oxygen atoms
    • C07D223/10—Oxygen atoms attached in position 2
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D223/00—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D223/14—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D223/16—Benzazepines; Hydrogenated benzazepines
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D223/00—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom
    • C07D223/14—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having one nitrogen atom as the only ring hetero atom condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D223/18—Dibenzazepines; Hydrogenated dibenzazepines
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D243/00—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D243/06—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4
    • C07D243/10—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D243/12—1,5-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,5-benzodiazepines
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D243/00—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D243/06—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4
    • C07D243/10—Heterocyclic compounds containing seven-membered rings having two nitrogen atoms as the only ring hetero atoms having the nitrogen atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D243/14—1,4-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,4-benzodiazepines
    • C07D243/16—1,4-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,4-benzodiazepines substituted in position 5 by aryl radicals
    • C07D243/18—1,4-Benzodiazepines; Hydrogenated 1,4-benzodiazepines substituted in position 5 by aryl radicals substituted in position 2 by nitrogen, oxygen or sulfur atoms
    • C07D243/24—Oxygen atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D267/00—Heterocyclic compounds containing rings of more than six members having one nitrogen atom and one oxygen atom as the only ring hetero atoms
    • C07D267/02—Seven-membered rings
    • C07D267/08—Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4
    • C07D267/12—Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D267/14—Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems condensed with one six-membered ring
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D281/00—Heterocyclic compounds containing rings of more than six members having one nitrogen atom and one sulfur atom as the only ring hetero atoms
    • C07D281/02—Seven-membered rings
    • C07D281/04—Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4
    • C07D281/08—Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D281/10—Seven-membered rings having the hetero atoms in positions 1 and 4 condensed with carbocyclic rings or ring systems condensed with one six-membered ring
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D307/00—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom
    • C07D307/02—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings
    • C07D307/26—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D307/30—Heterocyclic compounds containing five-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D307/32—Oxygen atoms
    • C07D307/33—Oxygen atoms in position 2, the oxygen atom being in its keto or unsubstituted enol form
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D309/00—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom, not condensed with other rings
    • C07D309/16—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom, not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member
    • C07D309/28—Heterocyclic compounds containing six-membered rings having one oxygen atom as the only ring hetero atom, not condensed with other rings having one double bond between ring members or between a ring member and a non-ring member with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D309/30—Oxygen atoms, e.g. delta-lactones
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings
    • C07D401/04—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings directly linked by a ring-member-to-ring-member bond
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D487/00—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, not provided for by groups C07D451/00 - C07D477/00
    • C07D487/02—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, not provided for by groups C07D451/00 - C07D477/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D487/04—Ortho-condensed systems
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K14/00—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • C07K14/005—Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from viruses
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/08—Tripeptides
    • C07K5/0802—Tripeptides with the first amino acid being neutral
    • C07K5/0812—Tripeptides with the first amino acid being neutral and aromatic or cycloaliphatic
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07K—PEPTIDES
    • C07K5/00—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof
    • C07K5/04—Peptides containing up to four amino acids in a fully defined sequence; Derivatives thereof containing only normal peptide links
    • C07K5/10—Tetrapeptides
    • C07K5/1021—Tetrapeptides with the first amino acid being acidic
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00—Medicinal preparations containing peptides
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C2601/00—Systems containing only non-condensed rings
    • C07C2601/06—Systems containing only non-condensed rings with a five-membered ring
    • C07C2601/08—Systems containing only non-condensed rings with a five-membered ring the ring being saturated
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C2602/00—Systems containing two condensed rings
    • C07C2602/02—Systems containing two condensed rings the rings having only two atoms in common
    • C07C2602/14—All rings being cycloaliphatic
    • C07C2602/32—All rings being cycloaliphatic the ring system containing at least eleven carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07C—ACYCLIC OR CARBOCYCLIC COMPOUNDS
    • C07C2603/00—Systems containing at least three condensed rings
    • C07C2603/02—Ortho- or ortho- and peri-condensed systems
    • C07C2603/04—Ortho- or ortho- and peri-condensed systems containing three rings
    • C07C2603/30—Ortho- or ortho- and peri-condensed systems containing three rings containing seven-membered rings
    • C07C2603/32—Dibenzocycloheptenes; Hydrogenated dibenzocycloheptenes
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C12—BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12N—MICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2770/00—MICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA ssRNA viruses positive-sense
    • C12N2770/00011—Details
    • C12N2770/24011—Flaviviridae
    • C12N2770/24211—Hepacivirus, e.g. hepatitis C virus, hepatitis G virus
    • C12N2770/24222—New viral proteins or individual genes, new structural or functional aspects of known viral proteins or genes

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Psychiatry (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)

Abstract

1. Zwi azki laktamowe o ogólnym wzorze I w którym R 1 jest wybrany z grupy obejmuj acej a) C 1 -C 6 -alkil; b) C 3 -C 6 -cykloalkil; c) indanyl; d) fenyl ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmuj acej atom chlorowca, trifluorometyl, hy- droksyl i metyl, albo fenyl ewentualnie podstawiony dwoma lub trzema atomami chlorowca i e) naftyl; Z oznacza grup e o wzorze -T-CX'X''C(O)-, w której T oznacza wi azanie lacz ace R 1 z -CX'X'', a X' i X'' oznaczaj a atomy wodoru; albo T oznacza wi azanie lacz ace R 1 z -CX'X'', a X' oznacza hydroksyl, X'' za s atom wodoru; albo T oznacza wi azanie lacz ace R 1 z -CX'X'', a X' i X'' razem tworz a grup e okso (=O); n oznacza 1; Y oznacza grup e o poni zszym wzorze w której…………………………….. PL PL PL

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (21) Numer zgłoszenia: 334305 (22) Data zgłoszenia: 22.12.1997 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:
22.12.1997, PCT/US97/22986 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:
02.07.1998, WO98/28268 PCT Gazette nr 26/98 (11) 196641 (13) B1 (51) Int.Cl.
C07D 223/16 (2006.01)
C07D 223/18 (2006.01)
C07D 243/24 (2006.01)
A61K 31/55 (2006.01)
A61K 31/5513 (2006.01)
A61P 25/28 (2006.01)
Opis patentowy przedrukowano ze względu na zauważone błędy (54)
Związki laktamowe i środek farmaceutyczny (30) Pierwszeństwo:
23.12.1996,US,08/780,025 (43) Zgłoszenie ogłoszono:
14.02.2000 BUP 04/00 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.01.2008 WUP 01/08 (73) Uprawniony z patentu:
ELAN PHARMACEUTICALS,INC.,South San Francisco,US ELI LILLY AND COMPANY,Indianapolis,US (72) Twórca(y) wynalazku:
Jing Wu,San Mateo,US
Jay S. Tung,Belmont,US
Eugene D. Thorsett,Moss Beach,US
Michael A. Pleiss,Sunnvale,US
Jeffrey S. Nissen,Indianapolis,US
Jeffrey Neitz,San Francisco,US
Lee H. Latimer,Oakland,US
Varghese John,San Francisco,US
Stephen Freedman,Walnut Creek,US
Thomas C. Britton,Carmel,US
James E. Audia,Indianapolis,US
Jon K. Reel,Carmel,US
Thomas E. Mabry,Indianapolis,US
Bruce A. Dressman,Indianapolis,US
Cynthia L. Cwi,Indianapolis,US
James J. Droste,Indianapolis,US
Steven S. Henry,New Palestine,US
Stacey L. McDaniel,Bloomington,US
William Leonard Scott,Indianapolis,US
Russell D. Stucky,Indianapolis,US
Warren J. Porter,Indianapolis,US (74) Pełnomocnik:
Sierzputowska Iwona, SULIMA GRABOWSKA SIERZPUTOWSKA, Biuro Patentów i Znaków Towarowych sp.j.
(57) 1. Związki laktamowe o ogólnym wzorze I
H . I r’ /N(YV~HET Σ w którym
R1 jest wybrany z grupy obejmującej
a) C1-C6-alkil;
b) C3-C6-cykloalkil;
c) indanyl;
d) fenyl ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej atom chlorowca, trifluorometyl, hydroksyl i metyl, albo fenyl ewentualnie podstawiony dwoma lub trzema atomami chlorowca i
e) naftyl;
Z oznacza grupę o wzorze -T-CX'X''C(O)-, w której T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X'', a X' i X'' oznaczają atomy wodoru; albo T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X'', a X' oznacza hydroksyl, X'' zaś atom wodoru; albo T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X'', a X' i X'' razem tworzą grupę okso (=O); n oznacza 1;
Y oznacza grupę o poniższym wzorze
O w której...................................
PL 196 641 B1
Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są związki laktamowe i środek farmaceutyczny zawierający takie związki. Związki laktamowe według wynalazku hamują uwalnianie peptydu β-amyloidowego i/lub jego syntezę, a zatem są użyteczne w leczeniu choroby Alzheimera.
W opisie przytoczono poniższe publikacje, opisy patentowe, zgłoszenia patentowe jako numery w postaci indeksów górnych:
Glenner i inni, Biochem. Biophys. Res. Commun., 120: 885-890 (1984)
Opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4666829
Selkoe, Neuron, 6:487-498 (1991)
Goate i inni, Nature, 349:704-706 (1990)
Chartier Harlan i inni, Nature, 353:844-846 (1989)
Murrell i inni, Science, 254:97-99 (1991)
Mullan i inni, Nature Genet., 1:345-347 (1992)
Schenk i inni, Publikacja międzynarodowego zgłoszenia patentowego nr WO 94/10569, „Methods i Compositions for the Detection of Soluble β-Amyloid Peptide, z 11 maja 1994 r.
Selkoe, Scientific American, Amyloid Protein and Alzheimer's Disease, str. 2-8, listopad, 1991
Tetrahedron Letters, 34(48), 7685 (1993)
Losse i inni, Tetrahedron, 27:1423-1434 (1971)
Citron i inni, Nature, 360:672-674 (1992)
Hansen i inni, J. Immun. Meth., 119:203-210 (1989)
Opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3598859
Ogliaruso i Wolfe, Synthesis of Lactones and Lactams, Patai i inni, redakcja, J. Wiley & Sons, New York, New York, USA, str. 1085 i nast. (1993)
Ben-Ishai i inni, Tetrahedron, 43:439-450 (1987)
Wszystkie powyższe publikacje, opisy patentowe i zgłoszenia patentowe przytoczono tu w całości jako źródła literaturowe i, w takim samym zakresie jakby każda publikacja, każdy opis patentowy i każde zgłoszenie patentowe były tu wskazane szczegółowo i indywidualnie jako przeznaczone do przytoczenia w całości jako źródło literaturowe.
Choroba Alzheimera (AD) jest zaburzeniem degeneracyjnym mózgu, klinicznie charakteryzującym się postępującą utratą pamięci, funkcji poznawczych, rozumowania, osądu i stabilności emocjonalnej, prowadzącym stopniowo do głębokiej degradacji umysłowej, a ostatecznie do śmierci. AD stanowi bardzo pospolitą przyczynę postępującej niewydolności umysłowej (otępienia) u ludzi w podeszłym wieku i uważa się, że zajmuje czwarte miejsce na liście najczęstszych medycznych przyczyn śmierci w Stanach Zjednoczonych Ameryki. AD zaobserwowano wśród ras i grup etnicznych na całym świecie i stanowi ona obecnie, a także będzie stanowić w przyszłości, poważny problem w dziedzinie zdrowia publicznego. Ocenia się, że na tę chorobę cierpi obecnie około dwa do trzech milionów osób w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Obecnie AD jest chorobą nieuleczalną. Jak do tej pory nie jest znany sposób skutecznego zapobiegania AD, cofania jej objawów lub wpływania na jej przebieg.
Mózgi osób cierpiących na AD wykazują charakterystyczne miejsca zmienione chorobowo, określane płytkami starczymi (lub amyloidowymi), angiopatię amyloidową (złogi amyloidowe w naczyniach krwionośnych) i splątki neurofibrylarne. Duża liczba tych miejsc zmienionych chorobowo, zwłaszcza płytki amyloidowe i splątki neurofibrylarne, znajduje się na ogół w kilku obszarach ludzkiego mózgu odpowiadających za pamięć i funkcje poznawcze u pacjentów chorych na AD. Mniejsza liczba tych miejsc zmienionych chorobowo, o ograniczonym rozmieszczeniu anatomicznym, znajduje się także w mózgach większości starych ludzi, nie mających klinicznych objawów AD. Płytki amyloidowe i angiopatia amyloidowa, charakteryzują także mózgi osób z trisomią 21 (zespół Downa) i dziedzicznym krwotokiem mózgowym ze skrobiawicą typu holenderskiego (HCHWA-D). Obecnie definitywna diagnoza AD zwykle wymaga stwierdzenia wyżej wymienionych zmian chorobowych tkanki mózgowej pacjentów zmarłych na tę chorobę lub, rzadziej, obserwacji małych próbek tkanki mózgowej pobranych podczas biopsji, przy zastosowaniu inwazyjnej procedury neurochirurgicznej.
Głównym składnikiem płytek amyloidowych i złogów amyloidowych w naczyniach (angiopatia amyloidowa), charakterystycznych dla AD i innych zaburzeń związanych z peptydem β-amyloidowym, jest białko o masie cząsteczkowej około 4200, składające się z około 39-43 aminokwasów, określane mianem peptydu β-amyloidowego (eAP), a czasem Ae, AeP lub e/A4. Glenner i inni1 oczyścili po raz pierwszy peptyd β-amyloidowy i podali częściową sekwencję aminokwasów. Procedurę wyodrębniania
PL 196 641 B1 i sekwencję pierwszych 28 aminokwasów opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 46668292.
Cząsteczkowa analiza biologiczna i analiza chemiczna białka wykazały, że peptyd β-amyloidowy jest małym fragmentem znacznie większego białka prekursowego, określanego białkiem prekursorowym amyloidu (APP), które normalnie wytwarzane jest przez komórki w wielu tkankach różnych istot żywych, w tym ludzi. Znajomość struktury genu kodującego APP pozwoliła wykazać, że peptyd β-amyloidowy powstaje jako peptydowy fragment odszczepiany z APP przez enzym(-y) proteazy. Nieznany jest obecnie dokładny biochemiczny mechanizm, według którego peptyd β-amyloidowy jest odszczepiany z APP, a następnie odkładany jako płytka amyloidowa w tkance mózgowej i w ściankach mózgowych i oponowych naczyń krwionośnych.
Szereg linii dowodowych wskazuje na to, że postępujące odkładanie peptydu β-amyloidowego w mózgu odgrywa kluczową rolę w patogenezie AD i o lata lub dziesięciolecia może poprzedzać objawy otępienia. Patrz np. Selkoe3. Najważniejszą linią dowodową, zwaną wariantem szwedzkim, jest odkrycie, że nonsensowne mutacje DNA przy aminokwasie 717 w 770-aminokwasowej izoformie APP można znaleźć u chorych, lecz nie u zdrowych członków kilku rodzin z genetycznie (rodzinnie) zdeterminowaną postacią AD (Goate i inni4; Chartier-Harlan i inni5 oraz Murrell i inni6). W 1992 r. doniesiono o podwójnej mutacji zmieniającej Iizynę595-metioninę596 w asparaginę595-Ieucynę596 (w odniesieniu do izoformy 695), stwierdzonej w pewnej rodzinie szwedzkiej (Mullan i inni7). Analiza powiązań genetycznych wykazała, że takie mutacje, jak również inne mutacje genu APP, stanowią specyficzną cząsteczkową przyczynę AD u dotkniętych chorobą członków takich rodzin. Ponadto mutację przy aminokwasie 693 w 770-aminokwasowej izoformie APP zidentyfikowano jako czynnik przyczynowy choroby związanej z odkładaniem się peptydu β-amyloidowego, HCHWA-D, a zamiana alaniny na glicynę przy aminokwasie 692 wydaje się powodować fenotyp przypominający u niektórych pacjentów AD, a u innych pacjentów HCHWA-D. Odkrycie tych i innych mutacji APP w genetycznie uwarunkowanych przypadkach AD dowodzi, że zmiana APP, a następne odkładanie się jego fragmentu w postaci peptydu β-amyloidowego może powodować AD.
Mimo postępu, jaki dokonał się w zrozumieniu mechanizmów AD i innych chorób związanych z peptydem β-amyloidowym, ciągle istnieje potrzeba opracowywania sposobów leczenia tej choroby i preparatów niezbędnych do tego celu. W idealnym przypadku sposoby leczenia powinny opierać się na lekach zdolnych do hamowania uwalniania peptydu β-amyloidowego i/lub jego syntezy in vivo.
Wynalazek dotyczy odkrycia klasy związków, które hamują uwalnianie peptydu β-amyloidowego i/lub jego syntezę, a zatem związki te są użyteczne w zapobieganiu AD u pacjentów podatnych na AD i/lub w leczeniu pacjentów z AD w celu hamowania dalszego pogorszenia się ich stanu. Tę klasę związków o opisanych właściwościach określono poniższym wzorem I.
Zatem wynalazek dotyczy związków laktamowych o ogólnym wzorze I H j I r’ (YV~ HET Σ w którym 1
R1 jest wybrany z grupy obejmującej
a) C1-C6-alkil;
b) C3-C6-cykloalkil;
c) indanyl;
d) fenyl ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej atom chlorowca, trifluorometyl, hydroksyl i metyl, albo fenyl ewentualnie podstawiony dwoma lub trzema atomami chlorowca i
e) naftyl;
Z oznacza grupę o wzorze -T-CX'X''C(O)-, w której
T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X, a X' i X'' oznaczają atomy wodoru; albo 1
T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X'', a X' oznacza hydroksyl, X'' zaś atom wodoru; albo 1
T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X'', a X' i X'' razem tworzą grupę okso (=O); n oznacza 1;
PL 196 641 B1
Y oznacza grup ę o poniż szym wzorze
w której
R2 oznacza C1-C4-alkil;
HET jest wybrany spośród
gdzie:
Rb w każdym przypadku niezależnie oznacza C1-C6-alkil ewentualnie podstawiony fenylem;
Rc oznacza fenyl ewentualnie podstawiony atomem chlorowca;
V w każdym przypadku jest niezależnie wybrany z grupy obejmującej atom chlorowca i grupę nitrową; i t w każdym przypadku niezależnie oznacza 0 lub 1.
Korzystnymi związkami według wynalazku są związki o ogólnym wzorze I, w którym HET oznacza grupę o poniższym wzorze (6-1a)
w którym Rb oznacza C1-C6-alkil.
Innymi korzystnymi związkami według wynalazku są związki o ogólnym wzorze I, w którym HET oznacza grupę o poniższym wzorze (7-1a)
w którym Rb oznacza C1-C6-alkil.
PL 196 641 B1
Jeszcze innymi korzystnymi związkami według wynalazku są związki o ogólnym wzorze I, w którym HET oznacza grupę o poniższym wzorze (8-1a)
w którym Rb oznacza C1-C6-alkil, a Rc oznacza fenyl ewentualnie podstawiony atomem chlorowca.
Korzystniejszymi związkami według wynalazku są związki o ogólnym wzorze I, w którym Z oznacza grupę o wzorze -T-CX'X''C(O)-, w której T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X''-, a X' i X'' oznaczają atomy wodoru, a zwłaszcza te związki o ogólnym wzorze I, w którym R2 oznacza metyl.
Pośród powyższych związków szczególnie korzystne są te związki o ogólnym wzorze I, w którym R1 oznacza C1-C6-alkil, oraz związki o ogólnym wzorze I, w którym R1 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony do trzech atomów chlorowca.
Innymi korzystniejszymi związkami według wynalazku są związki o ogólnym wzorze I, w którym Z oznacza grupę o wzorze -T-CX'XC(O)-, w której T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X''-, X' oznacza hydroksyl, a X'' oznacza atom wodoru, a zwłaszcza te związki o ogólnym wzorze I, w którym R2 oznacza metyl.
Pośród powyższych związków szczególnie korzystne są te związki o ogólnym wzorze I, w którym R1 oznacza C1-C6-alkil, a zwłaszcza n-propyl, izopropyl lub izobutyl, oraz związki o ogólnym wzorze I, w którym R1 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony do trzech atomów fluoru.
Ponadto wynalazek dotyczy środka farmaceutycznego zawierającego substancję czynną i farmaceutycznie dopuszczalny rozcieńczalnik, którego cechą jest to, że jako substancję czynną zawiera określony powyżej związek laktamowy o ogólnym wzorze I.
Związki według wynalazku znajdują zastosowanie w sposobie hamowania uwalniana peptydu β-amyloidowego i/lub jego syntezy w komórce, zgodnie z którym do takiej komórki podaje się związek lub mieszaninę związków o wzorze I, w ilości skutecznie hamującej komórkowe uwalnianie peptydu β-amyloidowego i/lub jego syntezę. Ze względu na to, że wytwarzanie peptydu β-amyloidowego in vivo związane jest z patogenezą AD8, 9, związki o wzorze I można również stosować w połączeniu ze środkiem farmaceutycznym w celu profilaktycznego i/lub terapeutycznego zapobiegania i/lub leczenia AD.
Zgodnie z profilaktycznym sposobem zapobiegania wystąpieniu AD u pacjenta z ryzykiem rozwoju tej choroby, podaje się takiemu pacjentowi środek farmaceutyczny zawierający farmaceutycznie obojętny nośnik i skuteczną ilość związku lub mieszaniny związków o wzorze I.
Zgodnie ze terapeutycznym sposobem leczenia pacjenta z AD w celu zahamowania dalszego pogarszania się stanu podaje się takiemu pacjentowi środek farmaceutyczny zawierający farmaceutycznie obojętny nośnik i skuteczną ilość związku lub mieszaniny związków o wzorze I.
Do korzystnych grup R1 należą fenyl, 1-naftyl, monopodstawione fenyle (korzystnie z podstawnikami w pozycjach 3 lub 5) i dipodstawione fenyle (korzystnie z podstawnikami w pozycjach 3 i 5). Do przykładowych podstawionych fenyli należą np. 2-chlorofenyl, 2-fluorofenyl, 2-bromofenyl, 2-hydroksyfenyl, 2-metylofenyl, 2-trifluorometylofenyl, 4-fluorofenyl, 4-chlorofenyl, 4-bromofenyl, 4-metylofenyl, 4-hydroksyfenyl, 4-trifluorometylofenyl, 3-hydroksyfenyl, 3-fluorofenyl, 3-chlorofenyl, 3-bromofenyl, 3-metylofenyl, 3-trifluorometylofenyl, 2,3-dichlorofenyl, 2,3-difluorofenyl, 2,4-dichlorofenyl, 3,4-dichlorofenyl, 3,4-difluorofenyl, 3,5-difluorofenyl, 3,5-dichlorofenyl, 2,4-dichlorofenyl, 2,4-difluorofenyl, 2,6-difluorofenyl, 2,4,6-trifluorofenyl, 2,3,5-trifluorofenyl, 2,4,5-trifluorofenyl, 2,5-difluorofenyl, 2-chloro-6-fluorofenyl i 2-fluoro-6-chlorofenyl.
Do innych korzystnych grup R1 należą np. metyl, etyl, n-propyl, izopropyl, izobutyl, s-butyl, t-butyl, n-pentyl, izowaleryl, n-heksyl, cyklopropyl, cyklobutyl, cykloheksyl, cyklopentyl i indan-2-yl.
Jeszcze inne korzystne grupy R1 obejmują grupy podane poniżej w tabelach.
Do szczególnie korzystnych podstawników R2 należą np. metyl, etyl, n-propyl, izopropyl, n-butyl, izobutyl, s-butyl i t-butyl.
Produkty według wynalazku obejmują mieszaniny R, S enancjomerów przy dowolnym centrum stereochemicznym. Jednakże korzystne jest, gdy pożądany jest produkt chiralny, to odpowiada on pochodnej L-aminokwasu. We wzorach podanych poniżej mieszanina enancjomerów R, S przy cen6
PL 196 641 B1 trum stereochemicznym jest czasami zaznaczana linią falistą, zgodnie z konwencją. W innych przypadkach nie podano stereochemicznego oznaczenia przy centrum stereochemicznym; oznacza to również, że występuje mieszanina enancjomerów.
Jak podano powyżej wynalazek ten dotyczy związków, które hamują uwalnianie peptydu β-amyloidowego i/lub jego syntezę, a zatem są użyteczne w leczeniu choroby Alzheimera. Jednak przed podaniem szczegółów tego wynalazku najpierw zostaną wyjaśnione poniższe określenia.
Określenie „peptyd β-amyloidowy dotyczy 39-43 aminokwasowego peptydu o masie cząsteczkowej 4200, który to peptyd jest zasadniczo homologiczny z postacią białka opisaną przez Glennera i innych1, włącznie z mutacjami i post-translacyjnymi modyfikacjami normalnego peptydu β-amyloidowego. Niezależnie od swojej postaci peptyd β-amyloidowy jest około 39-43-aminokwasowym fragmentem dużej transbłonowej glikoproteiny, określanej jako białko prekursorowe β-amyloidu (APP).
Jego 43-aminokwasowa sekwencja jest następująca:
Asp Ala Glu Phe Arg His Asp Ser Gly Tyr
Glu Val His His Gin Lys Leu Val Phe Phe
Ala Glu Asp Val Gly Ser Asn Lys Gly Ala
Ile Ile Gly Leu Met Val Gly Gly Val Val
Ile Ala Thr (SEQ ID NO: 1) albo jego sekwencja jest zasadniczo homologiczna do powyższej sekwencji.
Określenie „alkil odnosi się do jednowartościowych grup alkilowych o 1 - 6 atomach węgla. Do przykładowych takich grup należą metyl, etyl, n-propyl, izopropyl, n-butyl, izobutyl, n-heksyl itp.
Określenie „cykloalkil dotyczy cyklicznych grup alkilowych o 3 - 6 atomach węgla mających pojedynczy pierścień cykliczny. Do takich cykloalkili należą, np. struktury pojedynczych pierścieni, takie jak cyklopropyl, cyklobutyl i cyklopentyl.
Określenie „atom chlorowca odnosi się do atomu fluoru, chloru, bromu i jodu, korzystnie atomu fluoru lub chloru.
„Farmaceutycznie dopuszczalna sól odnosi się do farmaceutycznie dopuszczalnych soli związku o wzorze I, które to sole pochodzą od różnych organicznych i nieorganicznych przeciwjonów dobrze znanych w chemii, w tym, np. jonu sodowego, potasowego, wapniowego, magnezowego, amonowego, tetraalkiloamoniowego itp., a gdy cząsteczka zawiera grupy zasadowe, to sole kwasów organicznych lub nieorganicznych, takie jak chlorowodorek, bromowodorek, winian, mesylan (metanosulfonian), octan, maleinian, szczawian itp., można także zastosować jako sole farmaceutycznie dopuszczalne.
Określenie „grupa zabezpieczająca lub „grupa blokująca odnosi się do dowolnej grupy, która po związaniu z jedną lub większą liczbą grup hydroksylowych, aminowych lub karboksylowych w związkach (w tym w związkach pośrednich do ich wytwarzania, takich jak aminolaktamy, aminolaktony itp.) zapobiega zajściu reakcji z udziałem tych grup, przy czym taką grupę zabezpieczającą można usunąć na drodze chemicznej lub enzymatycznej w celu odtworzenia grupy hydroksylowej, aminowej lub karboksylowej. Konkretny typ takiej dającej się usunąć grupy zabezpieczającej nie ma większego znaczenia, z tym że do korzystnych usuwalnych grup zabezpieczających hydroksyl należą znane grupy, takie jak allil, benzyl, acetyl, chloroacetyl, tiobenzyl, benzylidynyl, fenacyl, t-butylodifenylosilil oraz dowolna inna grupa, którą można wprowadzić na drodze chemicznej do hydroksylu, a następnie selektywnie usunąć na drodze chemicznej lub enzymatycznej w łagodnych warunkach, odpowiadających naturze produktu.
Do korzystnych usuwalnych grup zabezpieczających grupę aminową należą zwykłe podstawniki, takie jak t-butoksykarbonyl (t-BOC), benzyloksykarbonyl (CBZ) itp., które to grupy można usunąć w znanych warunkach, odpowiadających naturze produktu.
Do korzystnych usuwalnych grup zabezpieczających karboksyl należą grupy estrowe, takie jak grupa estru metylowego, etylowego, propylowego, t-butylowego, itp., które można usunąć na drodze hydrolizy w łagodnych warunkach, odpowiadających naturze produktu.
PL 196 641 B1
Związki o wzorze I łatwo wytwarza na drodze znanego amidowania kwasu karboksylowego w sposób pokazany poniż ej na schemacie reakcji (1):
Schemat reakcji (1)
gdzie R1, R2, Z i HET mają wyżej podane znaczenie. Reakcję dogodnie prowadzi się stosując co najmniej stechiometryczną ilość kwasu karboksylowego 1 i aminę 2. Reakcję tę zazwyczaj prowadzi się sposobami syntezy peptydów, a zastosowane sposoby syntezy można również użyć do wytwarzania związku 3, będącego związkiem o powyższym wzorze I. Można np. zastosować dobrze znane środki sprzęgające, takie jak karbodiimidy, ewentualnie z użyciem dobrze znanych dodatków, takich jak N-hydroksysukcynimid, 1-hydroksybenzotriazol itp., ułatwiających sprzęganie.
Reakcję dogodnie prowadzi się w obojętnym nieprotonowym, polarnym rozcieńczalniku, takim jak dimetyloformamid, dichlorometan, chloroform, acetonitryl, tetrahydrofuran itp. Alternatywnie halogenek kwasowy związku 1 można zastosować w reakcji (1), przy czym w takim przypadku stosuje się go w obecności odpowiedniej zasady w celu związania kwasu wydzielającego się w reakcji. Do odpowiednich zasad należą np. trietyloamina, diizopropyloetyloamina, N-metylomorfolina itp.
Synteza wyjściowych kwasów karboksylowych
Kwasy karboksylowe 1 można wytwarzać wieloma różnymi drogami syntez, przy czym konkretny sposób dobiera się biorąc pod uwagę łatwość wytwarzania związku i dostępność w handlu materiałów wyjściowych.
Jeden ze sposobów syntezy obejmuje zwykłe sprzęganie pochodnej kwasu octowego z pierwszorzę dową grupą aminową zestryfikowanego aminokwasu w sposób pokazany poniż ej na schemacie reakcji (2):
PL 196 641 B1
Schemat reakcji (2)
gdzie R oznacza zazwyczaj alkil, a R1, R2, X' i X mają wyżej podane znaczenie.
Reakcja (2) obejmuje po prostu sprzęganie odpowiedniej pochodnej kwasu octowego 4 z pierwszorzę dową grupą aminow ą estru aminokwasu 5 w warunkach, w których otrzymuje się N-acetylową pochodną o wzorze 6. Reakcję tę zazwyczaj prowadzi się sposobami syntezy peptydów, a zastosowane sposoby syntezy można również zastosować do wytwarzania estrów N-acetyloaminokwasu o wzorze 6 według wynalazku. Można np. zastosować dobrze znane środki sprzęgające, takie jak karbodiimidy, ewentualnie z użyciem dobrze znanych dodatków, takich jak N-hydroksysukcynimid, 1-hydroksybenzotriazol itp., ułatwiających sprzęganie.
Reakcję dogodnie prowadzi się w obojętnym nieprotonowym, polarnym rozcieńczalniku, takim jak dimetyloformamid, dichlorometan, chloroform, acetonitryl, tetrahydrofuran itp. Alternatywnie halogenek kwasowy związku o wzorze 4 można zastosować w reakcji (2), przy czym w takim przypadku stosuje się go w obecności odpowiedniej zasady w celu związania kwasu wydzielającego się w reakcji. Do odpowiednich zasad należą np. trietyloamina, diizopropyloetyloamina, N-metylomorfolina itp.
Reakcję (2) korzystnie prowadzi się w temperaturze od około 0°C do około 60°C aż do zakończenia reakcji, co zwykle następuje od 1 do około 24 godzin. Po zakończeniu reakcji ester N-acetyloaminokwasu o wzorze 6 wydziela się znanymi sposobami, takimi jak wytrącanie, chromatografia, filtracja itp., lub alternatywnie hydrolizuje się go do odpowiedniego kwasu bez oczyszczania i/lub wydzielania na drodze innej niż zwykła obróbka (np. ekstrakcja wodą itp.).
W reakcji (2) każ dy z reagentów (pochodna kwasu octowego o wzorze 4 i ester aminokwasu o wzorze 5) są dobrze znane, a szereg reagentów jest dostę pnych w handlu.
Kwasy karboksylowe o wzorze 1 można także wytworzyć z zastosowaniem karbodiimidowych środków do sprzęgania peptydów na nośniku polimerowym. Opisano np. EDC na nośniku polimero10 wym (Tetrahedron Letters, 34(48), 7685 (1993)) . Opracowano ponadto nowy karbodiimidowy środek sprzęgający, PEPC, oraz jego odpowiednie formy osadzone na nośniku polimerowym; są one bardzo przydatne do wytwarzania takich związków.
Polimery nadające się do stosowania do wytwarzania odczynnika sprzęgającego osadzonego na nośniku polimerowym, są dostępne w handlu lub można je wytworzyć sposobami znanymi fachowcom. Odpowiedni polimer musi zawierać łańcuchy boczne zawierające grupy reagujące z końcową grupą aminową karbodiimidu. Do takich grup należy atom chloru, atom bromu, atom jodu i metanosulfonyl. Korzystną grupę reaktywną stanowi chlorometyl. Ponadto szkielet polimeru musi być obojętny w stosunku do karbodiimidu i w warunkach reakcji, w których ostatecznie stosowane będą środki sprzęgające związane z polimerem.
Pewne hydroksymetylowane żywice można przekształcić w żywice chlorometylowane przydatne do wytwarzania odczynników sprzęgających osadzonych na polimerze. Do takich hydroksylowanych
PL 196 641 B1 żywic należy np. żywica 4-hydroksymetylofenyloacetamidometylowa (Pam Resin) i żywica 4-benzyloksybenzyloalkoholowa (Wang Resin) dostępna z Advanced Chemtech of Louisville, Kentucky, USA (patrz katalog Advanced Chemtech 1993-1994 r., str. 115). Grupy hydroksymetylowe w takich żywicach można przekształcić w żądane grupy chlorometylowe dowolnym z wielu sposobów znanych fachowcom.
Korzystnymi żywicami są chlorometylowane żywice styren/diwinylobenzen z uwagi na ich dostępność w handlu. Jak to sugeruje ich nazwa, żywice te są już chlorometylowane, tak że nie wymagają modyfikacji chemicznej przed stosowaniem. Żywice te są znane w handlu jako żywice Merrifielda i są dostę pne z Aldrich Chemical Company, Milwaukee, Wisconsin, USA (patrz katalog Aldrich 19941995 r., str. 899). Sposoby wytwarzania PEPC i jego postaci osadzonych na nośniku polimerowym, przedstawiono na poniższym schemacie 3.
Schemat reakcji (3)
Takie sposoby opisano dokładniej w zgłoszeniu patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 60/019790 z 14 czerwca 1996 r., które wprowadza się w całości jako źródło literaturowe. W skrócie PEPC wytwarza się poddając najpierw izocyjanian etylu reakcji z 1-(3-aminopropylo)pirolidyną. Na otrzymany związek mocznikowy działa się chlorkiem 4-toluenesulfonylu, z otrzymaniem PEPC. Postać osadzoną na nośniku wytwarza się w reakcji PEPC z odpowiednią żywicą w znanych warunkach i otrzymuje się żądany reagent.
Reakcje sprzęgania kwasu karboksylowego z zastosowaniem takich reagentów prowadzi się w temperaturze od zbliżonej do temperatury otoczenia do około 45°C, przez okres około 3 do 120
PL 196 641 B1 godzin. Produkt można zwykle wydzielić przez przemywanie mieszaniny reakcyjnej CHCl3 oraz zatężenie fazy organicznej pod zmniejszonym ciśnieniem. Jak to zaznaczono powyżej, wydzielanie produktów z reakcji, w których zastosowano reagent związany z polimerem, jest znacznie uproszczone i wymaga jedynie przesączenia mieszaniny reakcyjnej i zatężenia przesączu pod zmniejszonym ciśnieniem.
Wytwarzanie cyklicznych związków aminowych
Cykliczne związki aminowe o wzorze 2, stosowane w powyższej reakcji (1) można wytworzyć przez zastosowanie lub przystosowanie znanych sposobów syntezy, dokładnie opisanych w literaturze. Patrz np. Ogliaruso i Wolfe, Synthesis of Lactones i Lactams, Patai i inni redakcja, J. Wiley & Sons, New York, New York, USA, str. 1085 i następne (1993)15.
Ben-Ishai i inni, Tetrahedron, 43:439-450 (1987)16, opisali syntezę, która może prowadzić do benzolaktamów o wzorze
w którym R = -CH3, PhCH2- lub atom wodoru.
Dodatkowo pochodne 5,7-dihydro-6H-diben[b,d]azepin-6-onu stosowane zgodnie z wynalazkiem, można wytworzyć z zastosowaniem znanych procedur i reagentów. Tak np. odpowiednio podstawiony związek N-t-Boc-2-amino-2'-metylobifenylowy można poddać cyklizacji, z otrzymaniem odpowiedniej pochodnej 5,7-dihydro-6H-diben[b,d]azepin-6-onu, działając najpierw na związek bifenylowy około 2,1-2,5 równ. mocnej zasady, takiej jak s-butylolit. Reakcję tę zazwyczaj prowadzi się w temperaturze od około -80°C do około -60°C w obojętnym rozcieńczalniku, takim jak THF. Na otrzymany dianion działa się następnie bezwodnym ditlenkiem węgla w temperaturze około -78°C i otrzymuje się 5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on. Sposób ten opisali dokładniej R. D. Clark i inni, Tetrahedron, 49(7), 1351-1356 (1993) i cytowane tam źródła.
Po wytwarzaniu 5,7-dihydro-6H-diben[b,d]azepin-6-onu amidowy atom azotu można łatwo alkilować w ten sposób, że najpierw działa się na dibenazepinon około 1,1-1,5 równ. mocnej zasady, takiej jak wodorek sodu, w obojętnym rozcieńczalniku, takim jak DMF. Reakcję tę zazwyczaj prowadzi się w temperaturze od około -10°C do około 80°C przez około 0,5-6 godzin. Otrzymany anion łączy się następnie z nadmiarem, korzystnie około 1,1-3,0 równ., halogenku alkilu, zazwyczaj chlorku, bromku lub jodku alkilu. Ogólnie reakcję tę prowadzi się w temperaturze od około 0°C do około 100°C przez około 1-48 godzin.
Następnie do 7-alkilo-5,7-dihydro-6H-diben[b,d]azepin-6-onu można wprowadzić grupę aminową w pozycji 5 z zastosowaniem zwykłych procedur i reagentów. Tak np. w wyniku podziałania na 7-metylo-5,7-dihydro-6H-diben[b,d]azepin-6-on nadmiarem azotynu butylu w obecności mocnej zasady, takiej 1,1,1,3,3,3-heksametylodisilazan potasu (KHMDS), otrzymuje się 5-oksymo-7-metylo-5,7-dihydro-6H-diben[b,d]azepin-6-on. Następnie w wyniku redukcji grupy oksymowej, na drodze uwodornienia w obecności katalizatora, takiego jak pallad na węglu, otrzymuje się 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-diben[b,d]azepin-6-on. Można także zastosować inne znane sposoby aminowania, takie jak przenoszenie azydku, a następnie redukcja grupy azydowej.
Podobnie różne pochodne benzodiazepiny stosowane zgodnie z wynalazkiem, można wytworzyć z zastosowaniem znanych procedur i reagentów. Tak np. 2-aminobenzofenon można łatwo sprzęgać z a-(izopropylotio)-N-(benzyloksykarbonylo)glicyną w ten sposób, że najpierw wytwarza się chlorek kwasowy pochodnej glicyny w reakcji z chlorkiem oksalilu, po czym sprzęga się chlorek kwasowy z 2-aminobenzofenonem w obecności zasady, takiej jak 4-metylomorfolina, z otrzymaniem 2-[a-(izopropylotio)-N-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]aminobenzofenonu. W wyniku podziałania na ten związek gazowym amoniakiem w obecności nadmiaru, korzystnie około 1,1-1,5 równ., chlorku rtęci (II) otrzymuje się 2-(N-(a-amino)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]aminobenzofenon. Ten związek pośredni można następnie łatwo cyklizować przez podziałanie lodowatym kwasem octowym i octanem amonu, z wytworzeniem 3-(benzyloksykarbonylo)-amino-2,3-dihydro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu. Po usunięciu grupy Cbz otrzymuje się 3-amino-2,3-dihydro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on.
Alternatywnie 2,3-dihydro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-ony można łatwo aminować w pozycji 3 na drodze znanych reakcji przenoszenia azydku, a następnie prowadząc redukcję otrzymanej
PL 196 641 B1 grupy azydkowej do odpowiedniej grupy aminowej. Warunki tej reakcji oraz reakcji pokrewnych opisano poniżej w przykładach. Dodatkowo 2,3-dihydro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-ony łatwo alkiluje się w pozycji 1, z zastosowaniem zwykłych procedur i reagentów. Tak np. reakcję tę zazwyczaj prowadzi się w ten sposób, że najpierw działa się na benzodiazepinon około 1,1-1,5 równ. zasady, takiej jak wodorek sodu, t-butanolan potasu, 1,1,1,3,3,3-heksametylodisilazan potasu lub węglan cezu, w obojętnym rozcieńczalniku, takim jak DMF. Reakcję tę zazwyczaj prowadzi się w temperaturze od około -78°C do około 80°C przez około 0,5-6 godzin. Otrzymany anion łączy się następnie z nadmiarem, korzystnie około 1,1-3,0 równ. halogenku alkilu, zazwyczaj chlorku, bromku lub jodku alkilu. Ogólnie reakcję tę prowadzi się w temperaturze od około 0°C do około 100°C przez około 1-48 godzin.
Ponadto 3-amino-2,4-diokso-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny stosowane zgodnie z wynalazkiem wytwarza się typowo w ten sposób, że najpierw sprzęga się kwas malonowy z 1,2-fenylenodiaminą. Warunki tej reakcji są dobrze znane i opisane np. w zgłoszeniu PCT nr WO 96-US8400960603. Po alkilowaniu i aminowaniu z zastosowaniem zwykłych procedur i reagentów otrzymuje się różne 3-amino-1,5-bis(alkilo)-2,4-diokso-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny. Takie procedury zostały dokładniej opisane poniżej w przykładach.
Tak więc znanymi sposobami otrzymać można wiele różnych laktamów. Znanych jest także wiele różnych przykładów związków aminocykloalkilowych, stosowanych w syntezie związków o wzorze I.
Przy wytwarzaniu związków o wzorze I opisanymi powyżej sposobami, stosować można związki wyjściowe zawierające centrum chiralności (np. alaninę) tak, że w przypadku zastosowania racemicznego związku wyjściowego, otrzymany produkt stanowić będzie mieszaninę R,S-enancjomerów. Alternatywnie zastosować można chiralny izomer związku wyjściowego i w tym przypadku, gdy procedura reakcji nie spowoduje racemizacji tego związku wyjściowego, otrzyma się chiralny produkt. Takie procedury reakcji mogą obejmować inwersję centrum chiralności podczas syntezy.
W związku z tym, o ile nie zaznaczono tego inaczej, produkty według wynalazku stanowią mieszaniny R,S-enancjomerów. Jednakże korzystnie, gdy pożądany jest produkt chiralny, to taki produkt odpowiada pochodnej L-aminokwasu. Alternatywnie chiralne produkty można otrzymać technikami oczyszczania zapewniającymi rozdział enancjomerów z mieszaniny R,S, tak aby otrzymać jeden lub drugi stereoizomer. Takie techniki są dobrze znane.
Gdy związek o wzorze I stosuje się jako lek, to zazwyczaj podaje się go w postaci środków farmaceutycznych. Takie związki można podawać różnymi drogami, w tym doustnie, doodbytniczo, przezskórnie, podskórnie, dożylnie, domięśniowo i donosowo. Takie związki działają skutecznie zarówno w środkach do iniekcji, jak i w środkach doustnych. Takie środki wytwarza się sposobami powszechnie znanymi w farmacji, przy czym środki takie mogą zawierać więcej niż jedną substancję czynną.
Jak podano powyżej, wynalazek dotyczy środków farmaceutycznych, które jako substancję czynną zawierają jeden lub większą liczbę związków o wzorze I w połączeniu z farmaceutycznie dopuszczalnymi nośnikami. Przy wytwarzaniu środków farmaceutycznych według wynalazku substancję czynną zazwyczaj miesza się z zaróbką, rozcieńcza tą zaróbką lub zamyka w nośniku, który może być w postaci kapsułki, saszetki, papierka lub innego pojemnika. Gdy zaróbka służy jako rozcieńczalnik, może nim być stały, półstały lub ciekły materiał, który działa jako podłoże, nośnik lub ośrodek dla substancji czynnej. W związku z tym środki mogą być w postaci tabletek, pigułek, proszków, pastylek, saszetek, opłatków, eliksirów, zawiesin, emulsji, roztworów, syropów, aerozoli (stałych lub w ciekłym nośniku), maści zawierających np. do 10% wagowych substancji czynnej, miękkich i twardych kapsułek żelatynowych, czopków, sterylnych roztworów do iniekcji i sterylnie pakowanych proszków.
Przy wytwarzaniu preparatu niezbędne może okazać się zmielenie substancji czynnej w celu uzyskania cząstek o odpowiedniej wielkości, przed połączeniem z innymi składnikami. Gdy substancja czynna jest zasadniczo nierozpuszczalna, zazwyczaj miele się ją na cząstki o wielkości poniżej 0,074 mm (200 mesh). Gdy substancja czynna jest zasadniczo rozpuszczalna w wodzie, wielkość cząstek zazwyczaj reguluje się przez mielenie tak, aby zapewnić zasadniczo równomierny ich rozkład w preparacie, np. do uzyskania rozdrobnienia około 0,420 mm (40 mesh).
Do pewnych przykładowych odpowiednich zaróbek należy laktoza, dekstroza, sacharoza, sorbitol, mannitol, skrobie, guma arabska, fosforan wapnia, alginiany, tragakant, żelatyna, krzemian wapnia, celuloza mikrokrystaliczna, poliwinylopirolidon, celuloza, jałowa woda, syrop i metyloceluloza. Środki mogą dodatkowo zawierać środki smarujące, takie jak talk, stearynian magnezu i olej mineralny; środki zwilżające; środki emulgujące i suspendujące; środki konserwujące, takie jak hydroksybenzoesan metylu i propylu, środki słodzące i środki smakowo-zapachowe. Preparaty można formułować
PL 196 641 B1 tak, aby zapewnić po podaniu pacjentowi szybkie, przedłużone lub opóźnione uwalnianie substancji czynnej, dobrze znanymi sposobami.
Środki korzystnie formułuje się jako jednostkową postać dawkowaną, przy czym każda dawka zawierać będzie od około 5 do około 100 mg, częściej od około 10 do około 30 mg, substancji czynnej. Określenie „jednostkowe postaci dawkowane odnosi się do fizycznie odrębnych jednostek odpowiednich jako dawki jednostkowe dla ludzi i innych ssaków, przy czym każda jednostka zawiera określoną ilość substancji czynnej, wyliczoną tak, aby uzyskać wymagane działanie lecznicze, w połączeniu z farmaceutycznie dopuszczalną zaróbką. Korzystnie związek o wzorze I stanowi nie więcej niż około 20% wagowych środka farmaceutycznego, korzystniej nie więcej niż około 15% wagowych, a resztę stanowi(ą) farmaceutycznie obojętny(-e) nośnik(i).
Substancja czynna działa skutecznie w szerokim zakresie dawek, przy czym zazwyczaj podaje się ją w farmaceutycznie skutecznej ilości. Należy jednak zdawać sobie sprawę, że ilość rzeczywiście podawanego związku ustali lekarz w świetle stosownych okoliczności obejmujących leczony stan, wybraną drogę podawania, konkretny stosowany związek, wiek, wagę i reakcję konkretnego pacjenta, ostrość objawów pacjenta itp.
Przy wytwarzaniu stałych środków, takich jak tabletki, podstawową substancję czynną miesza się z farmaceutyczną zaróbką, z wytworzeniem stałej wstępnej kompozycji zawierającej jednorodną mieszankę związku według wynalazku. Określenie takiej wstępnej kompozycji jako jednorodnej oznacza, że substancja czynna jest równomiernie rozproszona w kompozycji, tak że kompozycję tę można łatwo podzielić na jednostkowe postaci dawkowane o takiej samej skuteczności, np. na tabletki, pigułki i kapsułki. Taką wstępną kompozycję dzieli się następnie na jednostkowe postaci dawkowane wspomnianego powyżej typu, zawierające np. od 0,1 do około 500 mg substancji czynnej według wynalazku.
Tabletki lub pigułki według wynalazku można powlekać lub poddać innego typu obróbce, aby otrzymać postać dawkowaną zapewniającą korzystne przedłużone działanie. Tak np. tabletka lub pigułka może zawierać dawkę wewnętrzną i dawkę zewnętrzną, przy czym ta druga stanowi wówczas otoczkę na pierwszej. Dwa składniki można rozdzielić powłoczką rozpuszczającą się w jelitach, której zadaniem jest zapobieżenie rozpadowi w żołądku i umożliwienie przejścia składnika wewnętrznego do dwunastnicy w stanie nienaruszonym, albo opóźnienie uwalniania substancji czynnej. Do wytwarzania takich powłoczek rozpuszczających się w jelitach zastosować można wiele różnych materiałów, przy czym materiały te zawierają szereg polimerycznych kwasów lub mieszanek polimerycznych kwasów z materiałami takimi jak szelak, alkohol cetylowy i octan celulozy.
Ciekłe postaci, w których nowe środki według wynalazku można wprowadzać doustnie lub na drodze iniekcji, stanowią wodne roztwory, odpowiednio aromatyzowane syropy, wodne lub olejowe zawiesiny, oraz aromatyzowane emulsje z jadalnymi olejami, takimi jak olej bawełniany, olej sezamowy, olej kokosowy lub olej arachidowy, a także jako eliksiry i inne podobne nośniki farmaceutyczne.
Środki do inhalacji lub środki wziewne stanowią roztwory lub zawiesiny w farmaceutycznie dopuszczalnych, wodnych lub organicznych rozpuszczalnikach, albo w ich mieszaninach, oraz proszki. Ciekłe lub stałe środki mogą zawierać odpowiednie farmaceutycznie dopuszczalne zaróbki, jakie jak te opisane powyżej. Korzystnie środki podaje się poprzez wdychanie przez usta lub przez nos, w celu uzyskania działania miejscowego lub układowego. Środki w korzystnie farmaceutycznie dopuszczalnych rozpuszczalnikach mogą być rozpylane za pomocą obojętnych gazów. Rozpylone roztwory wdycha się bezpośrednio z aparatu do rozpylania, albo też aparat do rozpylania można podłączyć do maski na twarz, albo do aparatu do oddychania z pulsującym nadciśnieniem. Środki w postaci roztworu, zawiesiny lub proszku można podawać, korzystnie przez usta lub przez nos, z urządzeń dozujących środek w odpowiedni sposób.
Poniższe przykładowe preparaty ilustrują środki farmaceutyczne według wynalazku.
Preparat 1
Twarde kapsułki żelatynowe wytwarza się z zastosowaniem następujących składników:
Składnik Ilość (mg/kapsułkę)
Substancja czynna 30,0
Skrobia 305,0
Stearynian magnezu 5,0
Powyższe składniki miesza się i mieszanką napełnia się twarde kapsułki żelatynowe w ilości po 340 mg.
PL 196 641 B1
Preparat 2
Tabletkę wytwarza się z następujących składników:
Składnik
Substancja czynna Celuloza mikrokrystaliczna Koloidalny ditlenek krzemu Kwas stearynowy
Ilość (mg/tabletkę)
25,0
200,0
10,0
5,0
Składniki miesza się i sprasowuje w tabletki, każda o masie 240 mg.
Preparat 3
Suchy proszek do wdychania wytwarza się z następujących składników:
Składnik % wagowe
Substancja czynna 5
Laktoza 95
Substancję czynną miesza się z laktozą i mieszankę dodaje się do aparatu do wdychania suchego proszku.
Preparat 4
Tabletki, z których każda zawiera 30 mg substancji czynnej, wytwarza się w następujący sposób:
Składnik
Substancja czynna
Skrobia
Celuloza mikrokrystaliczna
Poliwinylopirolidon (10% roztwór w wodzie) Sól sodowa karboksymetyloskrobi Stearynian magnezu Talk
Razem
Ilość (mg/tabletkę)
30,0 mg
45,0 mg
35,0 mg
4,0 mg
4,5 mg
0,5 mg mg
120 mg
Substancję czynną, skrobię i celulozę przepuszcza się przez sito o wielkości oczek 0,841 mm (20 mesh U.S.) i dokładnie miesza. Z uzyskanym proszkiem miesza się roztwór poliwinylopirolidonu i całość przepuszcza się następnie przez sito o wielkości oczek 1,19 mm (16 mesh U.S.) Uzyskane granulki suszy się w 50-60°C i przepuszcza przez sito 16 U.S. Sól sodową karboksymetyloskrobi, stearynian magnezu i talk, uprzednio przesiane przez sito o wielkości oczek 0,595 mm (30 mesh U.S.), dodaje się do granulek, które po wymieszaniu sprasowuje się w tabletkarce z wytworzeniem tabletek, każda o masie 150 mg.
Preparat 5
Kapsułki, z których każda zawiera 40 mg substancji czynnej, wytwarza się w sposób następujący:
Składnik Ilość (mg/kapsułkę)
Substancja czynna 40,0 mg
Skrobia 109,0 mg
Stearynian magnezu 1,0 mg
Razem 150,0 mg
Substancję czynną, skrobię i stearynian magnezu miesza się, przesiewa przez sito o wielkości oczek 0,841 mm (20 mesh U.S.) i mieszanką napełnia się twarde kapsułki żelatynowe, w ilościach po 150 mg.
Preparat 6
Czopki, z których każdy zawiera 25 mg substancji czynnej, wytwarza się w sposób następujący:
Składnik Ilość (mg/czopek)
Substancja czynna 25 mg
Glicerydy nasyconych kwasów tłuszczowych do 2000 mg
Substancję czynną przepuszcza się przez sito o wielkości oczek 0,250 mm (60 mesh U.S.) i dysperguje się w glicerydach nasyconych kwasów tłuszczowych, uprzednio stopionych przy doprowadzeniu minimalnej niezbędnej ilości ciepła. Mieszaninę wlewa się do form na czopki o nominalnej pojemności 2,0 g i pozostawia do ostygnięcia.
Preparat 7
Zawiesiny, każda zawierająca 50 mg substancji czynnej na 5 ml dawkę, wytwarza się w sposób następujący:
Składnik Ilość (mg/5 ml)
Substancja czynna 50,0 mg
PL 196 641 B1
Żywica ksantanowa 4,0 mg
Sól sodowa karboksymetylocelulozy (11%)
Celuloza mikrokrystaliczna (89%) 50,0 mg
Sacharoza 1,75 g
Benzoesan sodu 10,0 mg
Środek smakowo-zapachowy i środek barwiący ile potrzeba Woda oczyszczona do 5 ml
Substancję czynną, sacharozę i żywicę ksantanową przepuszcza się przez sito o wielkości oczek 2,00 mm (10 mesh U.S.) i miesza się z uprzednio przygotowanym roztworem celulozy mikrokrystalicznej i soli sodowej karboksymetylocelulozy w wodzie. W trakcie mieszania dodaje się benzoesanu sodu, środka smakowo-zapachowego i środka barwiącego z pewną ilością wody. Dodaje się wodę w ilości niezbędnej do uzyskania wymaganej objętości.
Preparat 8
Składnik Ilość (mg/kapsułkę)
Substancja czynna 15,0 mg
Skrobia 407,0 mg
Stearynian magnezu 3,0 mg
Razem 425,0 mg
Substancję czynną, skrobię i stearynian magnezu miesza się, przepuszcza się przez sito o wielkości oczek 0,841 mm (20 mesh U.S.) i mieszanką napełnia się twarde kapsułki żelatynowe w ilości po 560 mg
Preparat 9
Środek do iniekcji podskórnej wytwarza się w sposób następujący:
Składnik Ilość
Substancja czynna 1,0 mg
Olej kukurydziany 1 ml (W zależności od rozpuszczalności substancji czynnej w oleju kukurydzianym, w razie potrzeby w preparacie tym zastosować można do około 5,0 mg lub więcej substancji czynnej).
Preparat 10
Preparat do stosowania miejscowego można wytworzyć w sposób następujący:
Składnik Ilość
Substancja czynna 1-10 g
Wosk emulgujący 30 g
Ciekła parafina 20 g
Biała miękka parafina do 100 g
Białą miękką parafinę ogrzewa się do stopienia. Dodaje się ciekłą parafinę i wosk emulgujący, po czym całość miesza się do rozpuszczenia. Dodaje się substancję czynną i mieszanie kontynuuje się aż do otrzymania dyspersji. Mieszankę chłodzi się następnie do zestalenia.
Innym korzystnym środkiem według wynalazku jest środek do podawania przezskórnego („plasterek). Takie przezskórne plasterki można stosować w celu zapewnienia ciągłej lub przerywanej infuzji związków według wynalazku w kontrolowanych ilościach. Budowa i zastosowanie przezskórnych plasterków do dozowania środków farmaceutycznych jest dobrze znana. Patrz np. opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5023252, z 11 lipca 1991 r., który wprowadza się jako źródło literaturowe. Takie plasterki można wykonać tak, aby zapewniały dozowanie środków farmaceutycznych w sposób ciągły, pulsacyjnie lub na żądanie.
Często pożądane lub konieczne jest wprowadzanie środka farmaceutycznego do mózgu, bezpośrednio lub pośrednio. Techniki bezpośrednie obejmują zazwyczaj umieszczenie cewnika doprowadzającego lek w układzie komorowym, tak aby obejść barierę krew-mózg. Jeden z takich wszczepialnych układów dostarczających, stosowanych do transportu czynników biologicznych do określonych obszarów anatomicznych organizmu opisano w opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5011472, który wprowadza się jako źródło literaturowe.
Techniki pośrednie, które są zazwyczaj korzystne, zwykle obejmują formułowanie środków w taki sposób, aby osiągnąć utajenie leku poprzez przekształcenie leków hydrofilowych w leki rozpuszczalne w lipidach. Utajenie zwykle osiąga się poprzez zablokowanie hydroksylowych, karbonylowych, siarczanowych i pierwszorzędowych grup aminowych obecnych w leku, tak aby nadać lekowi lepszą rozpuszczalność w lipidach i umożliwić jego przejście przez barierę krew-mózg. Alternatywnie
PL 196 641 B1 dostarczanie leków hydrofilowych można zwiększyć poprzez dotętniczą infuzję roztworów hipertonicznych, które mogą przejściowo otworzyć barierę krew-mózg.
Inne odpowiednie środki do stosowania zgodnie z wynalazkiem znaleźć można w Remington's Pharmaceutical Sciences, Mace Publishing Company, Philadelphia, PA, 17 wydanie (1985).
Związki i środki farmaceutyczne według wynalazku są użyteczne w hamowaniu uwalniania peptydu β-amyloidowego i/lub jego syntezy, w związku z czym są one przydatne w diagnozowaniu i leczeniu choroby Alzheimera u ssaków, w tym u ludzi.
Jak to zaznaczono wyżej, opisane tu związki nadają się do stosowania w wielu opisanych powyżej układach dostarczających lek. Dodatkowo, w celu zwiększenia okresu półtrwania w surowicy in vivo podawanego związku, związek ten można kapsułkować, wprowadzać w światło liposomów, wytwarzać jak koloid, albo też można zastosować inne techniki zapewniające wydłużony okres półtrwania związku w surowicy. Dostępnych jest wiele sposobów wytwarzania liposomów, takie jak opisane w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4235871, 4501728 i 4837028, Szoka i inni, z których każdy wprowadza się jako źródło literaturowe.
Ilość związku podawana pacjentowi będzie wahać się w zależności od podawanego związku, celu podawania, np. profilaktycznie lub leczniczo, stanu leczonego pacjenta, sposobu podawania itp. W zastosowaniach leczniczych środki podaje się pacjentowi już cierpiącemu na AD w ilości wystarczającej do co najmniej częściowego zatrzymania pojawiania się dalszych objawów choroby i jej powikłań. Ilość odpowiednią do osiągnięcia tego celu określa się jako „dawka terapeutycznie skuteczna. Ilości skuteczne w takim zastosowaniu będą zależeć od osądu nadzorującego lekarza z uwzględnieniem takich czynników, jak stopień lub ostrość AD u pacjenta, wiek, waga oraz ogólny stan pacjenta itp. Korzystnie w takich terapiach związki według wynalazku podaje się w dawkach w zakresie od około 1 do około 500 mg/kg/dzień.
W zastosowaniach profilaktycznych środki podaje się pacjentowi z ryzykiem wystąpienia AD (określonym np. na podstawie skriningu genetycznego lub powiązań rodzinnych) w ilości wystarczającej do zahamowania wystąpienia objawów choroby. Ilość odpowiednią do osiągnięcia tego celu określa się jako „dawka profilaktycznie skuteczna. Ilości skuteczne w takim zastosowaniu będą zależeć od osądu nadzorującego lekarza z uwzględnieniem takich czynników, jak wiek, waga oraz ogólny stan pacjenta itp. Korzystnie w takich terapiach związki według wynalazku podaje się w dawkach w zakresie od około 1 do około 500 mg/kg/dzień.
Jak to zaznaczono powyżej, związki podawane pacjentom są w postaci opisanych powyżej środków farmaceutycznych. Takie środki można sterylizować zwykłymi technikami sterylizacji, albo też sterylizować na drodze filtracji. Uzyskane wodne roztwory można pakować do użycia bezpośrednio lub w postaci liofilizowanej, którą łączy się ze sterylnym wodnym nośnikiem przed podaniem. Wartość pH preparatów związku wynosi zwykle 3-11, korzystniej 5-9, a najkorzystniej 7-8. Należy zdawać sobie sprawę, że zastosowanie pewnych powyżej wymienionych zaróbek, nośników lub stabilizatorów spowoduje powstanie farmaceutycznych soli.
Opisane tu związki są także przydatne do stosowania w celu wprowadzania do komórki w celach diagnostycznych i przy opracowywaniu leku. W szczególności związki można stosować w diagnostyce komórek uwalniających i/lub syntetyzujących peptyd β-amyloidowy. Opisane tu związki są także przydatne w pomiarach i ocenie aktywności innych potencjalnych leków hamujących uwalnianie peptydu β-amyloidowego i/lub jego syntezę przez komórki.
Poniższe przykłady wykonania i przykłady biologiczne stanowią ilustrację wynalazku.
P r z y k ł a d y
W poniższych przykładach podane skróty mają następujące znaczenie. Jeśli skrót nie został zdefiniowany, to ma ogólnie przyjęte znaczenie.
BEMP 2-t-butyloimino-2-dietyloamino-1,3-dimetyloperhydro-1,3,2-diazafosforyna
Boc t-butoksykarbonyl
BOP heksafluorofosforan benzotriazol-1-iloksytris(dimetyloamino)fosfonowy
bd szeroki dublet
bs szeroki singlet
d dublet
dd dublet dubletów
DIC diizopropylokarbodiimid
DMF dimetyloformamid
DMAP dimetyloaminopirydyna
PL 196 641 B1
DMSO
EDC równ.
EtOAc g
HOBT zasada Huniga dimetylosulfotlenek etylo-1-(3-dimetyloaminopropylo)karbodiimid równoważnik octan etylu gramy hydrat 1-hydroksybenzotriazolu diizopropyloetyloamina l litr m multiplet
M molowy max maksimum mg miligram ml mililitr mm milimetr mmol milimol
MOC metoksyoksykarbonyl
N normalny ng nanogram nm nanometry
PEPC 1-(3-(1-pirolidynylo)propylo)-3-etylokarbodiimid
PP-HOBT piperydyno-piperydyno-1-hydroksybenzotrizol q kwartet quint. kwintet s singlet t triplet
TFA kwas trifluorooctowy
THF tetrahydrofuran tlc chromatografia cienkowarstwowa μΐ mikrolitr
UV ultrafiolet
W poniższych przykładach wszystkie wartości temperatury są podane w stopniach Celsjusza (o ile nie zaznaczono inaczej), a każdy ze związków podanych w tych przykładach wytworzono jedną z poniższych procedur ogólnych.
W poniższych przykładach i procedurach: określenie „Aldrich oznacza, że związek lub reagent użyty w poniższych procedurach jest dostępny w handlu od Aldrich Chemical Company, Inc., 1001 West Saint Paul Avenue, Milwaukee, WI 53233 USA; określenie „Fluka oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Fluka Chemical Corp., 980 South 2nd Street, Ronkonkoma NY 11779 USA; określenie „Lancaster oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Lancaster Synthesis, Inc., P.O. Box 100 Windham, NH 03087 USA; określenie „Sigma oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Sigma, P.O. Box 14508, St. Louis MO 63178 USA; określenie „Chemservice oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Chemservice Inc., Westchester, PA; określenie „Bachem oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Bachem Biosciences Inc., 3700 Horizon Drive, Renaissance at Gulph Mills, King of Prussia, PA 19406 USA; określenie „Maybridge oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Maybridge Chemical Co. Trevillett, Tintagel, Cornwall PL34 OHW United Kingdom; i określenie „TCI oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od TCI America, 9211 North Harborgate Street, Portland OR 97203; określenie „Alfa oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Johnson Matthey Catalog Company, Inc. 30 Bond Street, Ward Hill, MA 01835-0747; określenie „Novabiochem oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od CalbiochemNovabiochem Corp. 10933 North Torrey Pines Road, P.O. Box 12087, La Jolla CA 92039-2087; określenie „Oakwood oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Oakwood, Columbia, South Carolina; określenie „Advanced Chemtech oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Advanced Chemtech, Louisville, KY; i określenie Pfaltz & Bauer oznacza, że związek lub reagent jest dostępny w handlu od Pfaltz & Bauer, Waterbury, CT, USA.
PL 196 641 B1
I. Procedury sprzęgania
Ogólna procedura A
Pierwsza procedura sprzęgania z użyciem EDC
Do mieszaniny 1:1 odpowiedniego kwasu karboksylowego i odpowiedniego estru aminokwasu lub amidu w CH2Cl2 w 0°C dodano 1,5 równ. trietyloaminy, a następnie 2,0 równ. monohydratu hydroksybenzotriazolu, a potem 1,25 równ. etylo-3-(3-dimetyloamino)propylo-3-etylokarbodiimidu^HCl. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w temperaturze pokojowej, a następnie przeniesiono do rozdzielacza. Mieszaninę przemyto wodą, nasyconym wodnym roztworem NaHCO3, 1N HCl i nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu, a następnie wysuszono nad siarczanem magnezu. Z otrzymanego roztworu odpędzono rozpuszczalnik w wyparce obrotowej i otrzymano surowy produkt.
Ogólna procedura B
Druga procedura sprzęgania z użyciem EDC
Mieszaninę odpowiedniego kwasu (1 równ.), N-1-hydroksybenzotriazolu (1,6 równ.), odpowiedniej aminy (1 równ.), N-metylomorfoliny (3 równ.) i dichlorometanu (lub DMF w przypadku nierozpuszczalnych substratów) ochłodzono w łaźni woda-lód i mieszano, aż do uzyskania klarownego roztworu. Do mieszaniny reakcyjnej następnie dodano EDC (1,3 równ.). Pozwolono by łaźnia chłodząca ogrzała się do temperatury otoczenia w ciągu 1-2 godzin i mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Mieszaninę reakcyjną następnie odparowano do sucha pod próżnią. Do pozostałości dodano 20% wodnego roztworu węglanu potasu i mieszaninę wytrząsano dokładnie, a następnie odstawiono do zestalenia się tego oleistego produktu (przez noc jeśli jest to konieczne). Substancję stałą odsączono, dokładnie przemyto 20% wodnym roztworem węglanu potasu, wodą, 10% HCl i wodą i otrzymano produkt, zazwyczaj w postaci czystej. Nie zaobserwowano racemizacji.
Ogólna procedura C
Trzecia procedura sprzęgania z użyciem EDC
Kwas karboksylowy rozpuszczono w chlorku metylenu. Dodano kolejno odpowiedniego estru aminokwasu lub amidu (1 równ.), N-metylomorfoliny (5 równ.) i monohydratu hydroksybenzotriazolu (1,2 równ.). Okrągłodenną kolbę umieszczono w łaźni chłodzącej i chłodzenie prowadzono aż do osiągnięcia przez roztwór temperatury 0°C. Dodano następnie 1,2 równ. chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu. Roztwór mieszano przez noc i pozwolono by osiągnął temperaturę pokojową w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną poddano obróbce przemywając fazę organiczną nasyconym wodnym roztworem węglanu sodu, 0,1 M kwasem cytrynowym i solanką, a potem wysuszono nad siarczanem sodu. Rozpuszczalniki następnie usunięto i otrzymano surowy produkt.
Ogólna procedura D
Czwarta procedura sprzęgania z użyciem EDC
Do okrągłodennej kolby dodano odpowiedniego kwasu karboksylowego (1,0 równ.), hydratu hydroksybenzotriazolu (1,1 równ.) i odpowiedniej aminy (1,0 równ.) w THF w atmosferze azotu. W trakcie intensywnego mieszania do mieszaniny dodano odpowiednią ilość (1,1 równ. w przypadku wolnych amin i 2,2 równ. w przypadku chlorowodorków amin) zasady, takiej jak zasada Huniga, a następnie EDC (1,1 równ.). Po mieszaniu przez 4-17 godzin w temperaturze pokojowej rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość roztworzono w octanie etylu (lub w podobnym rozpuszczalniku) i wodzie, przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, 1N HCl, solanką, wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu i rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano produkt.
Ogólna procedura E
Sprzęganie z użyciem BOP
W trakcie mieszania do roztworu N-(3,5-difluorofenyloacetylo)alaniny (2 mmole) w DMF ochłodzonego w łaźni woda-lód dodano BOP (2,4 mmola) i N-metylomorfoliny (6 mmoli). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 50 minut, a następnie dodano roztworu α-amino-Y-laktamu (2 mmole) w DMF, ochłodzonego do 0°C. Pozwolono by łaźnia chłodząca osiągnęła temperaturę otoczenia w ciągu 1-2 godzin i mieszaninę reakcyjną następnie mieszano przez noc. Dodano 20% wodnego roztworu węglanu potasu (60 ml) i mieszaninę dokładnie wytrząsano. Substancja stała nie wytworzyła się. Następnie mieszaninę przemyto octanem etylu (150 ml) i odparowano do sucha pod próżnią, w wyniku czego otrzymano białą substancję stałą. Następnie dodano wody (50 ml) i mieszaninę dokładnie wytrząsano. Wytrącony osad odsączono, przemyto dokładnie wodą, a potem 1 ml eteru dietylowego i otrzymano produkt (51 mg, 0,16 mmola, 7,8%).
PL 196 641 B1
Ogólna procedura F
Sprzęganie chlorku kwasowego z estrem aminokwasu
W trakcie mieszania do roztworu chlorowodorku estru izobutylowego (D,L)-alaniny (4,6 mmola) w 5 ml pirydyny dodano 4,6 mmola chlorku kwasowego. Doszło do natychmiastowego wytrącenia się osadu. Mieszaninę mieszano przez 3,5 godziny, rozpuszczono w 100 ml eteru dietylowego, przemyto trzykrotnie 10% HCl, jednokrotnie solanką, jednokrotnie 20% węglanem potasu i jednokrotnie solanką. Roztwór wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i odparowano, w wyniku czego otrzymano produkt. W tej procedurze zastosować można także inne estry aminokwasów.
Ogólna procedura G
Sprzęganie kwasu karboksylowego z estrem aminokwasu
Roztwór kwasu karboksylowego (3,3 mmola) i 1,1'-karbodiimidazolu (CDI) w 20 ml THF mieszano przez 2 godziny. Dodano chlorowodorku estru izobutylowego (D, L)-alaniny (3,6 mmola), a następnie 1,5 ml (10,8 mmola) trietyloaminy. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Mieszaninę reakcyjną rozpuszczono w 100 ml eteru dietylowego, przemyto trzykrotnie 10% HCl, jednokrotnie solanką, jednokrotnie 20% roztworem węglanu potasu i jednokrotnie solanką. Roztwór wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i odparowano, w wyniku czego otrzymano produkt. W tej procedurze zastosować można także inne estry aminokwasów.
Ogólna procedura H
Piąta procedura sprzęgania z użyciem EDC
Do okrągłodennej kolby dodano kwasu karboksylowego (1,1 równ.) w THF, chlorowodorku aminy (1,0 równ.), hydratu 1-hydroksybenzotriazolu (1,1 równ.), N,N-diizopropyloetyloaminy (2,1 równ.), a następnie chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDC) (1,1 równ.). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 10-20 godzin w atmosferze azotu. Mieszaninę rozcieńczono EtOAc i przemyto 0,1 M HCl (1 x 10 ml), nasyconym roztworem NaHCO3 (1 x 10 ml), H2O (1 x 10 ml), solanką i wysuszono nad siarczanem magnezu. Środek suszący odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej w kolumnie na żelu krzemionkowym, a następnie drogą roztarcia z EtOAc i heksanami.
Ogólna procedura I
Szósta procedura sprzęgania z użyciem EDC
Do roztworu lub suspensji aminy lub chlorowodorku aminy (1,0 równ.) w THF (0,05-0,1 M) w atmosferze azotu w 0°C dodano kwasu karboksylowego (1,0-1,1 równ.), monohydratu hydroksybenzotriazolu (1,1-1,15 równ.), zasady Huniga (1,1 równ. w przypadku wolnych amin i 1,1-2,3 równ. w przypadku chlorowodorków amin), a następnie chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (1,1-1,15 równ.). Łaźnię chłodzącą usunięto i pozwolono by mieszanina ogrzała się do temperatury pokojowej w ciągu 10-24 godzin. Roztwór lub mieszaninę rozcieńczono EtOAc, w objętości 3-5 razy większej w stosunku do początkowej objętości THF, przemyto 0,1-1,0 M wodnym roztworem HCl (1 lub 2x) , rozcieńczonym roztworem NaHCO3 (1 lub 2x) i solanką (1x). Fazę organiczną następnie wysuszono nad siarczanem magnezu lub siarczanem sodu, przesączono, zatężono i otrzymano surowy produkt, który dalej oczyszczano lub zastosowano bez dalszego oczyszczania.
Ogólna procedura J
Procedura sprzęgania z użyciem EEDQ
Do roztworu aminy w THF (1,0 równ., 0,05-0,08 M, końcowe stężenie molowe) w atmosferze azotu w temperaturze pokojowej dodano N-t-Boc zabezpieczonego aminokwasu (1,1 równ., w postaci substancji stałej lub w THF za pomocą zgłębnika), a następnie EEDQ (Aldrich, 1,1 równ.). Bladożółty roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 16-16,5 godziny, a następnie rozcieńczono EtOAc (w objętości 3-5 razy większej w stosunku do początkowej objętości THF) i przemyto 1M wodnym roztworem HCl (2x), rozcieńczonym wodnym roztworem NaHCO3 (2x) i solanką (1x). Fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu lub siarczanem magnezu, przesączono i zatężono.
II. Kwasy karboksylowe
Ogólna procedura II-A
Hydroliza estru do wolnego kwasu
Hydrolizę estru do wolnego kwasu przeprowadzano z zastosowaniem znanych sposobów. Poniżej przedstawiono dwa przykłady takich typowych sposobów deestryfikacji.
Sposób A: Do estru kwasu karboksylowego w mieszaninie 1:1 CH3OH/H2O dodano 2-5 równ. K2CO3. Mieszaninę ogrzewano do 50°C przez 0,5-1,5 godziny aż do wykazania metodą tlc zajścia reakcji. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i metanol usunięto w wyparce
PL 196 641 B1 obrotowej. Odczyn tego wodnego roztworu doprowadzono do pH około 2 i dodano octanu etylu w celu wyekstrahowania produktu. Fazę organiczną następnie przemyto nasyconym wodnym roztworem NaCl i wysuszono nad siarczanem magnezu. Z roztworu odpędzono rozpuszczalnik w wyparce obrotowej i otrzymano produkt.
Sposób B: Ester aminokwasu rozpuszczono w mieszaninie dioksan/woda (4:1) i dodano LiOH (około 2 równ.) rozpuszczonego w takiej ilości wody, aby całkowita ilość rozpuszczalnika po dodaniu wynosiła około 2:1 dioksan:woda. Mieszaninę reakcyjną mieszano, aż do zakończenia reakcji i dioksan usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w wodzie i przemyto eterem. Warstwy rozdzielono i warstwę wodną zakwaszono do pH 2. Warstwę wodną wyekstrahowano octanem etylu. Ekstrakty w octanie etylu wysuszono nad siarczanem sodu i po przesączeniu rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono stosując znane sposoby (np. rekrystalizacji).
Ogólna procedura II-B
Wytwarzanie chlorku kwasowego
Kwas 3,5-difluorofenylooctowy (30 g, 0,174 mola) (Aldrich) rozpuszczono w dichlorometanie i ten roztwór ochłodzono do 0°C. Dodano DMF (0,5 ml, katalityczna ilość), a następnie wkroplono chlorek oksalilu (18 ml, 0,20 mola) w ciągu 5 minut. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 godziny, a następnie odparowano w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano olej, który umieszczono pod wysoką próżnią na 1 godzinę, w wyniku czego otrzymano chlorek 3,5-difluorofenyloacetylu w postaci rzadkiego żółtego oleju. Inne chlorki kwasowe można wytworzyć podobnym sposobem.
Ogólna procedura II-C
Procedura Schottena-Baumanna
W 0°C do roztworu L-alaniny (Aldrich) (16,7 g, 0,187 mola) w 2N wodorotlenku sodu (215 ml, 0,43 mola) wkroplono chlorku 3,5-difluorofenyloacetylu (z ogólnej procedury II-B). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę w 0°C, a następnie przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono wodą (100 ml), a następnie wyekstrahowano octanem etylu (3 x 150 ml). Warstwę organiczną następnie przemyto solanką (200 ml), wysuszono nad siarczanem magnezu, odparowano w wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem do uzyskania pozostałości. Po rekrystalizacji pozostałości z octanu etylu/heksanów otrzymano żądany produkt (34,5 g, wydajność 82%). W celu otrzymania związków pośrednich użytecznych w tym wynalazku w tej procedurze można zastosować inne chlorki kwasowe.
Ogólna procedura II-D
Aminowanie redukcyjne
Do roztworu aryloaminy w etanolu umieszczonego w naczyniu do uwodorniania dodano 1 równ. estru kwasu 2-oksokarboksylowego (np. estru kwasu pirogronowego), a następnie 10% palladu na węglu (25% wag. w stosunku do aryloaminy). Mieszaninę reakcyjną poddano uwodornianiu pod ciśnieniem H2 0,14 MPa w wytrząsarce Parra, aż do zajścia reakcji stwierdzonego metodą tlc (od 30 minut do 16 godzin). Mieszaninę reakcyjną następnie przesączono przez warstwę Celitu 545 (dostępną w handlu od Aldrich Chemical Company, Inc.) i rozpuszczalnik odpędzono w wyparce obrotowej. Ten surowy produkt następnie oczyszczono metodą chromatografii.
P r z y k ł a d A
Synteza N-(fenyloacetylo)-L-alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę II-C, wytworzono związek tytułowy z chlorku fenyloacetylu (Aldrich) i L-alaniny (Aldrich) w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 102-104°C.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 9,14 (bs, 1H), 7,21-7,40 (m, 5H), 6,20 (d, J = 7,0 Hz, 1H), 4,55 (m, 1H), 3,61 (s, 2H), 1,37 (d, J = 7,1 Hz, 3H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 176,0, 171,8, 134,0, 129,4, 127,5, 48,3, 43,2, 17,9.
P r z y k ł a d B
Synteza N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę II-C, wytworzono związek tytułowy z chlorku 3,5-difluorofenyloacetylu (ogólna procedura II-B) i L-alaniny (Aldrich).
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CD3OD): δ = 8,32 (bs, 0,3H), 6,71 (m, 2H), 6,60 (m, 1H), 4,74 (bs, 1,7H), 4,16 (m, 1H), 3,36 (s, 2H), 1,19 (d, J = 7,3 Hz, 3H).
13C-NMR (CD3OD): δ = 175,9, 172,4, 164,4 (dd, J = 13,0, 245,3 Hz), 141,1, 113,1 (dd, J = 7,8, 17,1 Hz), 102,9 (t, J = 25,7 Hz), 49,5, 42,7, 17,5.
PL 196 641 B1
P r z y k ł a d C
Synteza N-(cyklopentyloacetylo)-L-alaniny
Etap A. Wytwarzanie estru metylowego N-(cyklopentyloacetylo)-L-alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę A, z użyciem kwasu cyklopentylooctowego (Aldrich) i chlorowodorku estru metylowego L-alaniny (Sigma), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 43-46°C. Produkt oczyszczono drogą rekrystalizacji z mieszaniny octan etylu/heksany.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 6,38 (d, 1H), 4,50 (m, 1H), 3,65 (s, 3H), 2,13 (bs, 3H), 1,80-1,00 (m (zawierający d przy 1,30, 3H), 11H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 173,7, 172,5, 52,1, 47,6, 42,3, 36,8, 32,15, 32,14, 18,0.
C11H19NO3 (masa cząsteczkowa = 213,28); spektroskopia masowa (MH+) 214.
Etap B. Wytwarzanie N-(cyklopentyloacetylo)-L-alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę II-A, z użyciem estru metylowego N-(cyklopentyloacetylo)-L-alaniny (z etapu A), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,18 w 10% metanolu/dichlorometanie).
Otrzymano następujące dane NMR 1H-NMR (DMSO-d6) : δ = 12,45 (bs, 1H), 8,12 (d, J = 7,2 Hz, 1H), 4,24 (quint., J = 7,2 Hz, 1H), 2,14 (m, 3H), 1,8-1,4 (m, 6H), 1,29 (d, J = 7,2 Hz, 3H), 1,2-1,0 (m, 3H).
13C-NMR (DMSO-d6) : δ = 174,6, 171,9, 47,3, 41,1, 36,7, 31,8, 24,5, 17,2.
C10H17NO3 (masa cząsteczkowa = 199,25); spektroskopia masowa (MH+) dane niedostępne.
P r z y k ł a d D
Synteza N-(cyklopropyloacetylo)-L-alaniny
Etap A. Wytwarzanie estru metylowego N-(cyklopropyloacetylo)-L-alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę A, z użyciem kwasu cyklopropylooctowego (Aldrich) i chlorowodorku estru metylowego L-alaniny (Sigma), wytworzono związek tytułowy w postaci oleju. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,15 w 25% octanie etylu/heksanach) i produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej w kolumnie z użyciem 25% octanu etylu/heksanów jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 6,60 (d, 1H), 4,55 (m, 1H), 3,69 (s, 3H) , 2,10 (m, 2H), 1,34 (d, 3H), 0,95 (m, 1H), 0,58 (m, 2H), 0,15 (m, 2H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 173,7, 172,3, 52,3, 47,7, 41,0, 18,2, 6,7, 4,27, 4,22.
C9H15NO3 (masa cząsteczkowa = 185,22); spektroskopia masowa (MH+) dane niedostępne.
Etap B. Wytwarzanie N-(cyklopentyloacetylo)-L-alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę II-A, z użyciem estru metylowego N-(cyklopropyloacetylo)-L-alaniny (z etapu A), wytworzono związek tytułowy w postaci oleju. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,27 w 10% metanolu/dichlorometanie).
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (DMSO-d6): δ = 8,18 (d, 1H), 4,25 (m, 1H), 2,08 (m, 2H), 1,30 (d, 3H), 1,00 (m, 1H), 0,50 (m, 2H), 0,19 (m, 2H).
13C-NMR (DMSO-d6): δ = 174,6, 171,7, 47,4, 17,3, 7,6, 4,12, 4,06.
C8H13NO3 (masa cząsteczkowa = 199,25); spektroskopia masowa (MH+) dane niedostępne.
P r z y k ł a d E
Synteza kwasu S-(+)-3,5-difluoromigdałowego
Etap A. Wytwarzanie S-(±)-3,5-difluoromigdalanu metylu
Do roztworu 3,5-difluorobenzaldehydu (Aldrich) w CH2Cl2 (100 ml) dodano ZnCl2 (6,7 g, 21,1 mmola) i otrzymano zawiesinę. Do tej zawiesiny w 0°C powoli dodano cyjanku trimetylosililu (21,0 g, 211,2 mmola) rozpuszczonego w CH2Cl2 (100 ml). Otrzymany roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Mieszaninę reakcyjną następnie rozcieńczono wodą i warstwę organiczną oddzielono. Połączone warstwy organiczne zatężono do uzyskania pozostałości. Pozostałość rozpuszczono w MeOH (200 ml) w 0°C i przez ten roztwór przepuszczano pęcherzykami, gazowy bezwodny HCl w ciągu 10 minut. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 18 godzin, roztwór zatężono do substancji stałej. Tę substancję stałą rozpuszczono w CH2Cl2/H2O i warstwę wodną wyekstrahowano CH2Cl2. Połączone warstwy organiczne przemyto solanką, wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu i zatężono, w wyniku czego otrzymano substancję stalą (37,4 g, 87,6%) o t.t. = 77-78°C.
PL 196 641 B1 1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 6,97 (dd, J = 9,6 Hz, J = 1,79 Hz. 2H), 6,74 (dt, J = 8,82,
J = 2,28 Hz, 1H), 5,14 (d, J = 4,64 Hz, 1H), 3,78 (s, 3H), 3,54 (d, J = 5,1 Hz, 1H).
Etap B. Wytwarzanie S-(+)-3,5-difluoromigdalanu metylu (±)-3,5-Difluoromigdalan metylu rozdzielono metodą preparatywnej chiralnej HPLC i otrzymano białą substancję stałą o temperaturze topnienia 70-71°C.
C9H8F2O3 (masa cząsteczkowa = 202,17); spektroskopia masowa (M+NH4+) 220,0.
Analiza. Obliczono dla C9H8F2O3: C, 53,47; H, 3,99. Stwierdzono: C, 53,40; H, 3,89.
Etap C. Wytwarzanie kwasu S-(+)-3,5-difluoromigdałowego
Roztwór S-(+)-3,5-difluoromigdalanu metylu (1 równ.) w 74% wodnym roztworze THF ochłodzono do 0°C i podziałano wodorotlenkiem litu. Po 40 minutach w 0°C reakcja zaszła do końca, co stwierdzono metodą tlc. Zawartości przeniesiono do rozdzielacza i rozdzielono pomiędzy CH2Cl2 i nasycony wodny roztwór NaHCO3. Warstwę wodną zakwaszono z użyciem 0,5N NaHSO4 i wyekstrahowano trzykrotnie octanem etylu. Połączone ekstrakty przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono, w wyniku czego otrzymano białą substancję stałą o temperaturze topnienia 119-122°C. Widmo 1H-NMR było zgodne ze znanym kwasem 3,5-difluoromigdałowym.
P r z y k ł a d F
Synteza kwasu 2-azydo-(3,5-difluorofenylo)octowego
Etap A. Do trójszyjnej kolby wyposażonej w mieszadło mechaniczne i wlot azotu dodano kwasu 3,5-difluorofenylooctowego i THF. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do -78°C i dodano 1,2 równ. trietyloaminy, a następnie wkroplono chlorek trimetyloacetylu (1,05 równ.). Podczas dodawania temperaturę utrzymywano w -78°C. Łaźnię chłodzącą następnie usunięto i zastąpiono ją łaźnią z lodem. Pozwolono by temperatura podniosła się do 0°C i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną ponownie ochłodzono do -78°C. Do drugiej kolby z THF, trifenylometanem (katalizator, 0,1% molowych) i (S) -(-)-4-benzylo-2-oksazolidionem (1,1 równ.) (Aldrich) w -78 °C wkroplono roztwór n-butylolitu, aż do utrzymywania się pomarańczowego koloru roztworu. Tę mieszaninę reakcyjną mieszano w -78°C przez 30 minut, a następnie dodano ją za pomocą zgłębnika do pierwszej mieszaniny reakcyjnej. Otrzymaną mieszaninę mieszano w -78°C przez 1 godzinę, a potem reakcję przerwano przez dodanie 2,2 równ. kwasu octowego. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość ponownie rozpuszczono w dichlorometanie i ten roztwór przemyto wodą, a następnie 1 M węglanem potasu. Warstwę organiczną następnie wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii LC 2000, z elucją EtOAC/heksanem (15:85). Otrzymany olej przeprowadzono w stan zawiesiny w heksanie i otrzymano białą substancję stałą, którą odsączono i otrzymano (S) -(-)-3-(3,5-difluorofenyloacetylo)-4-benzylo-2-oksazolidion.
Etap B. Do (S)-(-)-3-(3,5-difluorofenyloacetylo)-4-benzylo-2-oksazolidionu (3,0 mM) w 20 ml bezwodnego THF ochłodzonego do -78°C wkroplono LiHMDS (1,05 równ.) utrzymując temperaturę -78°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano w -78°C przez 15 minut, a następnie dodano uprzednio ochłodzonego (-60°C) roztworu azydku trisylu (1,12 równ.) w 10 ml THF. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez dalsze 10 minut, a następnie zadano 4,4 równ. kwasu octowego. Wskutek użycia łaźni z gorącą wodą temperatura podniosła się do 30-40°C w ciągu 6 godzin. Mieszaninę reakcyjną następnie wlano do rozdzielacza i wyekstrahowano do dichlorometanu. Warstwę organiczną przemyto roztworem wodorowęglanu, a potem solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i usunięto rozpuszczalnik. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii LC 2000 i otrzymano 2-azydo-2-(3,5-difluorofenylo)octan metylu.
Etap C. Do roztworu 2-azydo-2-(3,5-difluorofenylo)octanu metylu w THF/H2O (2,6:1) ochłodzonego do 0°C dodano 1,7 równ. wodorotlenku litu. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny, a następnie wlano ją do rozdzielacza. Mieszaninę wyekstrahowano do wody i przemyto eterem. Warstwę wodną zakwaszono z użyciem 1N HCl i wyekstrahowano octanem etylu. Warstwę organiczną następnie przemyto wodą i solanką. Warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano kwas 2-azydo-2-(3,5-difluorofenylo)octowy.
P r z y k ł a d G
Synteza kwasu 3, 5-difluorofenylo-a-oksooctowego
Etap A. 3,5-Difluorofenylo-a-oksooctan etylu wytworzono z 1-bromo-3,5-difluorobenzenu (Aldrich) zgodnie z procedurą opisaną w J. Org. Chem., 45 (14), 2883-2887 (1980).
Etap B. 3,5-Difluorofenylo-a-oksooctan etylu poddano hydrolizie z zastosowaniem ogólnej procedury II-A (sposób B) i otrzymano kwas 3,5-difluorofenylo-a-oksooctowy.
PL 196 641 B1
P r z y k ł a d H
Synteza kwasu cyklopentylo-a-hydroksyoctowego
Związek tytułowy (CAS nr 6053-71-0) wytworzono w dwu etapach z cyklopentylometanalu (CAS nr 872-53-7, Wiley) z zastosowaniem procedury opisanej przez Gibby'ego, W. A. Gublera, C. J. Biochemical Medicine 1982, 27, 15-25.
P r z y k ł a d I
Synteza kwasu a-fluoro-3,5-difluorofenylooctowego
Etap A. Synteza 3,5-difluoromigdalanu metylu
Przez roztwór kwasu 3,5-difluoromigdałowego (Fluorochem) metanolu przepuszczano pęcherzykami, gazowy HCl w ciągu 10 minut. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez noc. Mieszaninę następnie zatężono pod próżnią i pozostałość roztworzono w octanie etylu i przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 i solanką. Warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono, w wyniku czego otrzymano tytułowy związek pośredni w postaci białej substancji stałej.
C9H8F2O3 (masa cząsteczkowa = 202,17); spektroskopia masowa 202.
1H-NMR (300 MHz, CDCl 3): δ = 7,00 (2H, d, J = 6,58 Hz), 6,76 (1H, t, J = 8,86 Hz), 5,16 (1H, d, J = 5,29 Hz), 3,81 (3H, s), 3,54 (1H, d, J = 5,39 Hz).
Etap B. Synteza a-fluoro-3,5-difluorofenylooctanu metylu
Roztwór trifluorku dietyloaminosiarki (DAST) (1,1 równ.) w chlorku metylenu ochłodzono do 0°C i dodano uprzednio ochłodzonego roztworu 3,5-difluoromigdalanu metylu (1 równ.) w chlorku metylenu. Odbieralnik przemyto niewielką ilością chlorku metylenu. Po 15 minutach łaźnię chłodzącą usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano przez dalsze 40 minut w temperaturze otoczenia. Mieszaninę wylano na lód i warstwy rozdzielono. Fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem NaHCO3 i solanką. Warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii HPLC z elucją 7% octanem etylu/heksanami i otrzymano tytułowy związek pośredni w postaci żółtego oleju.
C9H7F3O2 (masa cząsteczkowa = 204,16); spektroskopia masowa 204.
Analiza. Obliczono dla C9H7F3O2: C, 52,95; H, 3,46. Stwierdzono: C, 52,80; H, 3,73.
Etap C. Synteza kwasu a-fluoro-3,5-difluorofenylooctowego
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę II-A sposób B, z użyciem a-fluoro-3,5-difluorofenylooctanu metylu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej substancji stałej o temperaturze topnienia 100-102°C.
C8H5F3O2 (masa cząsteczkowa = 190,13); spektroskopia masowa 190.
Analiza. Obliczono dla C8H5F3O2: C, 50,54; H, 2,65. Stwierdzono: C, 50,47; H, 2,79.
III. Związki laktamowe
1. Laktamy
Ogólna procedura 1-A
N-Alkilowanie laktamów
W trakcie mieszania do roztworu α-aminokaprolaktamu zabezpieczonego grupą BOC (6,87 g, 30 mmoli) w DMF (150 ml) dodano porcjami 97% NaH (1,08 g, 45 mmoli). Natychmiast wystąpiło wydzielanie się pęcherzyków, po czym wytrącił się osad w dużej ilości. Po 10 minutach dodano bromku benzylu (3,93 ml, 33 mmola). Osad rozpuścił się szybko i po około 10 minutach otrzymano klarowny roztwór. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc, a następnie odparowano możliwie jak najdokładniej w wyparce obrotowej w 30°C. Do pozostałości dodano octanu etylu (100 ml) i mieszaninę przemyto wodą, solanką i wysuszono nad siarczanem magnezu. Po przesączeniu i zatężeniu otrzymano gęstą ciecz (10 g), którą poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z użyciem (1:3) octanu etylu/heksanu jako eluenta i otrzymano 5,51 g (58%) N-benzylowanego produktu w postaci oleju. Inne laktamy i środki alkilujące można użyć w tej procedurze w celu otrzymania dużej liczby różnych N-alkilowanych laktamów. Można także użyć różnych zasad takich jak LiN(SiMe3).
Ogólna procedura 1-B
Procedura usuwania BOC
Związek zabezpieczony grupą BOC mieszano w mieszaninie 1:1-2:1 CH2Cl2 i kwasu trifluorooctowego aż do zajścia reakcji wykazanego metodą tlc, zazwyczaj 2 godziny. Roztwór następnie odpędzono do sucha i pozostałość roztworzono w octanie etylu lub CH2Cl2. Roztwór przemyto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 i odczyn fazy wodnej nastawiono na zasadowe pH, a następnie wyekstrahowano octanem etylu lub CH2Cl2. Fazę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztwoPL 196 641 B1 rem NaCl i wysuszono nad siarczanem magnezu. Z roztworu odpędzono rozpuszczalnik w wyparce obrotowej i otrzymano produkt.
Ogólna procedura 1-C
Synteza α-aminolaktamu
Reakcję Schmidta przeprowadzono z użyciem 4-etylocykloheksanonu i kwasu hydroksyaminosulfonowego jak opisał Olah w Org. Synth. Collective. tom VII, str. 254 i otrzymano 5-etylokaprolaktam z wydajnością 76%. Zastosowawszy procedurę opisaną przez Watthey'a, i innych w J Med. Chem., 1985, 28, 1511-1516, laktam ten następnie poddano dichlorowaniu w pozycji α z użyciem PCl5 i redukcji drogą uwodorniania i otrzymano cztery izomeryczne monochlorki (dwie mieszaniny racemiczne). Te dwie mieszaniny racemiczne rozdzielono metodą chromatografii w kolumnie z żelem krzemionkowym i każdą z tych mieszanin racemicznych poddano reakcji z azydkiem sodu i otrzymano odpowiedni azydek, który poddano uwodornianiu, w wyniku czego otrzymano odpowiednie α-aminolaktamy. Inne cykloalkanony można zastosować w tej procedurze, w celu otrzymania wielu różnych α-aminolaktamów. W niektórych przypadkach, takich jak wytwarzanie α-aminolaktamu o 9-członowym pierścieniu, mogą być wymagane dłuższe czasy reakcji, wyższe temperatury reakcji i nadmiar azydku sodu. Przykładowo, α-aminolaktam o 9-członowym pierścieniu wymaga 5 równ. azydku sodu, temperatury reakcji 120°C i czasu reakcji 4 dni. Fachowcy z łatwością określą takie warunki prowadzenia reakcji.
2. Pochodne benzazepinonu i związki pokrewne
Ogólna procedura 2-A
Alkilowanie 1-amino-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-onu
Etap A. 1-Etoksykarbonyloamino-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-on wytworzono zgodnie z procedurą Ben-Ishai'ego i innych, Tetrahedron, 1987, 43, 430.
Etap B. 1-Etoksykarbonyloamino-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-on (2,0 g, 100% molowych) rozpuszczono w DMF (30 ml) i dodano w jednej porcji NaH (95%, 0,17 g, 100% molowych). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę, a następnie dodano odpowiedniego jodku alkilu (300% molowych) i mieszaninę mieszano przez 12 godzin. Mieszaninę reakcyjną wlano do wody i wyekstrahowano octanem etylu (3x). Ekstrakty w octanie etylu następnie przemyto wodą (3x) i solanką (1x). Po podziałaniu MgSO4, odparowaniu w wyparce obrotowej i chromatografii (30% EtOAc/heksany) otrzymano 1-etoksykarbonyloamino-3-alkilo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-on z wydajnością 87%.
Etap C. 1-Etoksykarbonyloamino-3-alkilo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-on (1,0 g, 100% molowych) przeprowadzono w stan suspensji w 30 ml 30% HBr/HOAc i całość ogrzewano do 100°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano w tej temperaturze przez 5 godzin, a potem ochłodzono i odparowano w wyparce obrotowej, w wyniku czego otrzymano 1-amino-3-alkilo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-on w postaci bromowodorku (wydajność 100%).
P r z y k ł a d 2-1
Synteza 1-(N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo)-amino-3-metylo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę A, z użyciem N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny (przykład B) i 1-amino-3-metylo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-onu, wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,15 w octanie etylu) i produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem octanu etylu jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3, 2 diastereoizomery): δ = 8,10 (m, 1H), 7,58 (d, 0,5H), 7,42 (d, 0,5H), 7,05 (m, 4H), 6,65 (m, 3H), 6,29 (m, 1H) , 4,80 (t, 1H), 4,20 (m, 1H), 3,36 (s, 0,5H), 3,34 (s, 0,5H), 3,26 (bd, 2H), 3,10 (m, 2H) , 3,01 (s, 3H), 2,98 (s, 3H), 1,36 (d, 3H), 1,29 (s, 3H).
13C-NMR (CDCl3, 2 diastereoizomery): δ = 168,2, 167,9, 165.3, 165,2, 165,1, 164,9, 160,3, 160,1, 157,0, 156,8, 134.4, 134,3, 130,1, 129,9, 129,0, 128,8, 126,0, 123,3, 122.5, 119,5, 119,1, 107,9, 107,8, 107,6, 98,3, 98,0, 97,6, 47,6, 47,4, 44,6, 44,5, 43,7, 43,6, 38,0, 37,8, 30,6, 30,5, 26,6, 14,6, 14,1.
C22H23N3O3F2 (masa cząsteczkowa = 415,44); spektroskopia masowa (M+) 415.
Przykład 2-2
Synteza 1-(S)-(N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo)amino-3-etylo-7-fluoro-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę C, z użyciem N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny (przykład B) i 1-(S)-amino-3-etylo-7-fluoro-1,3,4,5-tetrahydro-2H-3-benzazepin-2-onu (ogólna
PL 196 641 B1 procedura 2-A), wytworzono związek tytułowy. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem 5% metanolu/dichlorometanu jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,8-7,7 (2xd, J = 7 HZ, 1H), 7,1-7,0 (m, 2H), 6,8 (m, 1H), 6,2 (t, 1H), 4,7 (t, 1H), 4,2 (m, 1H), 3,6-3,4 (m, 6H), 3,2 (m, 2H), 1,5-1,3 (2xd, J = 7 Hz, 3H), 1,1 (2xt, J = 7 Hz, 3H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 177,3, 172,5, 172,1, 169,6, 169,4, 163,8, 160,5, 126,3, 126,2, 125,9, 125,8, 117,4, 117,2, 117,1, 116,9, 113,7, 113,4, 112,4, 112,3, 112,1, 112,0, 103,0, 102,9, 102,7, 102,6, 102,2, 53,3, 51,7, 51,4, 49,2, 49,0, 44,8, 44,5, 42,6, 42,5, 42,4, 42,3, 32,2, 19,0, 13,0, 12,9.
C23H24N3O3F3 (masa cząsteczkowa = 447,19); spektroskopia masowa (MH+) dane niedostępne.
3. Pochodne dibenzazepinonu i związki pokrewne
Ogólna procedura 3-A
Wytwarzanie pochodnych 5-amino-7-alkilo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap A. Zastosowawszy ogólną procedurę 1-A, z użyciem 5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu i halogenku alkilu, wytworzono 7-alkilo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on.
Etap B. 7-Alkilo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on (1 równ.) rozpuszczono w THF i dodano azotynu izoamylu (1,2 równ.). Mieszaninę ochłodzono do 0°C na łaźni z lodem. Wkroplono NaHMDS (1,1 równ., 1 M w THF). Po mieszaniu przez 1 godzinę lub aż do zajścia reakcji mieszaninę zatężono, a potem zakwaszono z użyciem 1 N HCl i wyekstrahowano EtOAc. Warstwę organiczną wysuszono i zatężono, w wyniku czego otrzymano surowy produkt, który oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym.
Etap C. Otrzymany oksym rozpuszczono w EtOH/NH3 (20:1) i uwodorniano w bombie z użyciem niklu Raney'a pod ciśnieniem wodoru 3,45 MPa w 100°C przez 10 godzin. Otrzymaną mieszaninę przesączono i zatężono, w wyniku czego otrzymano olej, który oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym i otrzymano związek tytułowy.
Ogólna procedura 3-B
Wytwarzanie fluoro-podstawionych pochodnych 5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowano zmodyfikowaną procedurę Robina D. Clarka i Jahangir'ego, Tetrahedron, tom 49, nr 7, str. 1351-1356, 1993. W szczególności, odpowiednio podstawiony N-t-Boc-2-amino-2'-metylobifenyl rozpuszczono w THF i ochłodzono do -78°C. Dodawano następnie powoli s-butylolitu (1,3M w cykloheksanie, 2,2 równ.) tak, że temperatura utrzymywała się poniżej -65°C. Pozwolono by otrzymana mieszanina ogrzała się do -25°C, a następnie mieszano ją w tej temperaturze przez 1 godzinę. Mieszaninę ochłodzono do -78°C. Przez tę mieszaninę przepuszczano pęcherzykami bezwodny CO2 przez 30 sekund. Pozwolono by mieszanina ogrzała się do temperatury otoczenia, a następnie ostrożnie przerwano reakcję przez dodanie wody. Mieszaninę zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, a potem odczyn doprowadzono do pH 3 z użyciem 1N HCl. Mieszaninę wyekstrahowano EtOAc i warstwę organiczną wysuszono i zatężono, w wyniku czego otrzymano surowy produkt. Ten surowy produkt rozpuszczono w metanolu i roztwór nasycono HCl. Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 12 godzin, a następnie ochłodzono. Mieszaninę zatężono i otrzymano surowy laktam, który oczyszczono metodą chromatografii lub krystalizacji.
Ogólna procedura 3-C
Rozkład 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Do okrągłodennej kolby dodano racemicznej aminy w postaci wolnej zasady (1,0 równ.) w metanolu, a następnie monohydratu kwasu di-p-toluoilo-D-winowego (1,0 równ.). Mieszaninę zatężono pod próżnią do uzyskania pozostałości i ponownie rozpuszczono w umiarkowanej objętości metanolu i całość mieszano w temperaturze pokojowej w otwartym naczyniu (8-72 godzin). Substancję stałą odsączono. Nadmiar enancjomeryczny określono drogą chiralnej HPLC (Chiracel ODR) z użyciem 15% acetonitrylu i 85% H2O z 0,1% kwasem trifluorooctowym i przy szybkości przepływu 1,0 ml/min w 35°C. Rozdzieloną sól kwasu di-p-toluoilo-D-winowego następnie rozpuszczono w EtOAc i nasycano NaHCO3, aż do osiągnięcia przez roztwór wartości pH 9-10. Warstwy rozdzielono i warstwę organiczną przemyto ponownie nasyconym roztworem NaHCO3, H2O i solanką. Warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem magnezu i środek suszący odsączono. Przesącz zatężono pod próżnią. Wolną aminę rozpuszczono w MeOH i dodano HCl (12 M, 1,0 równ.). Tę sól zatężono pod próżnią i otrzymaną błonę roztarto z EtOAc. Chlorowodorek przesączono i przemyto EtOAc. Nadmiar enancjomeryczny określono drogą chiralnej HPLC.
P r z y k ł a d 3-A
Syntezą chlorowodorku 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
PL 196 641 B1
Etap A. Synteza 7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Do okrągłodennej kolby dodano wodorku sodu (0,295 g, 7,46 mmola) w 9,0 ml DMF i podziałano 5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onem (1,3 g, 6,22 mmola) (CAS nr 20011-90-9, wytworzonym sposobem opisanym przez Browna, i innych, Tetrahedron Letters, nr 8, 667-670, (1971) i literatura tam cytowana). Po mieszaniu w 60°C przez 1 godzinę na roztwór podziałano jodkiem metylu (1,16 ml, 18,6 mmola) i mieszanie kontynuowano przez 17 godzin bez dostępu światła. Po ochłodzeniu mieszaninę reakcyjną rozcieńczono CH2Cl2/H2O, przemyto roztworem NaHSO4, H2O i wysuszono nad Na2SO4. Po odparowaniu i chromatografii rzutowej (SiO2, CHCl3) otrzymano 0,885 g (63%) związku tytułowego w postaci bezbarwnej substancji stałej.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,62 (d, 2H), 7,26-7,47 (m, 6H), 3,51 (m, 2H), 3,32 (s, 3H).
C15H13NO (masa cząsteczkowa = 223,27); spektroskopia masowa (MH+) 223.
Analiza. Obliczono dla C15H13NO; C, 80,69 H, 5,87 N, 6,27. Stwierdzono: C. 80,11 H, 5,95 N, 6,23.
Etap B. Synteza 7-metylo-5-oksymo-5,7-dihydro-6H-dibenz[b,d]azepin-6-onu
Wyodrębniony powyżej związek (0,700 g, 3,14 mmola) rozpuszczono w 20 ml toluenu i podziałano azotynem butylu (0,733 ml, 6,28 mmola). Temperaturę mieszaniny reakcyjnej obniżono do 0°C i na roztwór podziałano KHMDS (9,42 ml, 0,5 M) w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 1 godzinę przerwano reakcję nasyconym roztworem NaHSO4, rozcieńczono CH2Cl2 i rozdzielono. Warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu i związek tytułowy oczyszczono metodą chromatografii (SiO2, 98:2 CHCl3/MeOH) i otrzymano 0,59 g (80%) związku w postaci bezbarwnej substancji stałej.
C15H12N2O2 (masa cząsteczkowa = 252,275); spektroskopia masowa (MH+) 252.
Analiza. Obliczono dla C15H12N2O2: C, 71,42 H, 4,79 N, 11,10. Stwierdzono: C, 71,24 H, 4,69 N, 10,87.
Etap C. Synteza chlorowodorku 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Wyodrębniony powyżej oksym (0,99 g, 3,92 mmola) uwodorniano w aparacie Parra pod ciśnieniem 0,24 MPa nad 10% Pd/C (0,46 g) w etanolu 3A. Po 32 godzinach mieszaninę reakcyjną przesączono przez warstwę Celitu i przesącz odparowano do piany i podziałano nasyconym roztworem HCl (gaz) w Et2O. Otrzymaną bezbarwną substancję stałą przesączono, przemyto zimnym Et2O i wysuszono pod próżnią, w wyniku czego otrzymano 0,66 g (61%) związku tytułowego.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (DMSO-d6): δ = 9,11 (bs, 3H), 7,78-7,41 (m, 8H), 4,83 (s, 1H), 3,25 (s, 3H).
C15H14N2O · HCl (masa cząsteczkowa = 274,753); spektroskopia masowa (MH+ wolna zasada) 238.
Analiza. Obliczono dla C15H14N2O · HCl; C, 65,57 H, 5,50 N, 10,19 Stwierdzono: C, 65,27 H, 5,67 N, 10,13.
P r z y k ł a d 3-B
Synteza (S)- i (R)-5-(L-alaninylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap A. Synteza (S)- i (R)-5-(N-Boc-L-alaninylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Boc-L-Alaninę (0,429 g, 2,26 mmola) (Aldrich) rozpuszczono w THF i podziałano hydratem HOBT (0,305 g, 2,26 mmola) i 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onem (0,45 g, 1,89 mmola) (przykład 3-A). Temperaturę obniżono do 0°C i na mieszaninę reakcyjną podziałano EDC (0,449 g, 2,26 mmola) (Alrich) i całość mieszano przez 17 godzin w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną odparowano, pozostałość rozcieńczono EtOAc/H2O, przemyto 1,0 N HCl, nasyconym roztworem NaHCO3, solanką i wysuszono nad Na2SO4. Diastereoizomery rozdzielono metodą chromatografii kolumnowej Chiralcel OD, z użyciem 10% IPA/heptanu przy 1,5 ml/minutę.
Izomer 1: czas retencji 3,37 minuty.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,62-7,33 (m, 9H), 5,26 (d, 1H), 5,08 (m, 1H), 4,34 (m, 1H), 3,35 (s, 3H), 1,49 (s, 9H), 1,40 (d, 3H).
Skręcalność optyczna: [α]20 = -96 przy 589 nm (c=1, MeOH).
C23H27N3O4 (masa cząsteczkowa = 409,489); spektroskopia masowa (MH+) 409.
Analiza. Obliczono dla C23H27N3O4; C, 67,46 H, 6,64 N, 10,26. Stwierdzono: C, 68,42 H, 7,02 N, 9,81.
Izomer 2: czas retencji 6,08 minut
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,74 (bd, 1H), 7,62-7,32 (m, 8H), 5,28 (d, 1H), 4,99 (m, 1H), 4,36 (m, 1H), 3,35 (s, 3H), 1,49 (s, 9H), 1,46 (d, 3H).
Skręcalność optyczna: [α]20 = 69 przy 589 nm (c=1, MeOH).
PL 196 641 B1
C23H27N3O4 (masa cząsteczkowa = 409,489); spektroskopia masowa (MH+) 409.
Analiza. Obliczono dla C23H27N3O4; C, 67,46 H, 6,64 N, 10,26. Stwierdzono: C, 67,40 H, 6,62 N, 10,02.
Etap B. Synteza chlorowodorku (S)- i (R)-5-(L-alaninylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Wyodrębnione w części A związki (każdy izomer oddzielnie) rozpuszczono w dioksanie i podziałano nadmiarem HCl (gaz). Po mieszaniu przez 17 godzin związki tytułowe wyodrębniono w postaci bezbarwnych substancji stałych po odparowaniu i wysuszeniu pod próżnią.
Izomer 1:
C18H19N3O2 · HCl (masa cząsteczkowa = 345,832); spektroskopia masowa (MH+ wolna zasada) 309.
Skręcalność optyczna: [α]20 = -55 przy 589 nm (c=1, MeOH).
Izomer 2:
C18H19N3O2 · HCl (masa cząsteczkowa = 345,832); spektroskopia masowa (MH+ wolna zasada) 309.
Skręcalność optyczna: [α]20 = 80 przy 589 nm (c=1, MeOH).
P r z y k ł a d 3-C
Synteza (S)- i (R)-5-(L-walinylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on
Etap A. Synteza (S)- i (R)-5-(N-Boc-L-walinylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Boc-L-walinę (0,656 g, 3,02 mmola) (Aldrich) rozpuszczono THF i podziałano hydratem HOBT (0,408, 3,02 mmola), Dipea (1,05 ml, 6,05 mmola) i chlorowodorkiem 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (0,75 g, 2,75 mmola) (przykład 3-A). Temperaturę obniżono do 0°C i na mieszaninę reakcyjną podziałano EDC (0,601 g, 3,02 mmola)(Alrich) i całość mieszano przez 17 godzin w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną odparowano, pozostałość rozcieńczono EtOAc/H2O, przemyto 1,0 N HCl, nasyconym roztworem NaHCO3, solanką i wysuszono nad Na2SO4. Diastereoizomery rozdzielono metodą chromatografii kolumnowej Chiralcel OD z użyciem 10% IPA/heptanu przy 1,5 ml/minutę.
Izomer 1: czas retencji 3,23 minuty.
Skręcalność optyczna: [α]20 = -120 przy 589 nm (c=1, MeOH).
C25H31N3O4 (masa cząsteczkowa = 437,544); spektroskopia masowa (MH+) 438.
Izomer 2: czas retencji 6,64 minuty.
Skręcalność optyczna: [α]20 = 50 przy 589 nm (c=1, MeOH).
C25H31N3O4 (masa cząsteczkowa = 437,544); spektroskopia masowa (MH+) 438.
Etap B. Synteza chlorowodorku (S)- i (R)-5-(L-walinylo)-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Wyodrębnione w części A związki (każdy izomer oddzielnie) rozpuszczono dioksanie i podziałano nadmiarem HCl (gaz). Po mieszaniu przez 17 godzin związki tytułowe wyodrębniono w postaci bezbarwnych substancji stałych po odparowaniu i wysuszeniu pod próżnią.
Izomer 1:
C20H23N3O2 · HCl (masa cząsteczkowa = 373,88); spektroskopia masowa (MH+ wolna zasada) 338.
Skręcalność optyczna: [α]20 = -38 przy 589 nm (c=1, MeOH).
Izomer 2:
C20H23N3O2 · HCl (masa cząsteczkowa = 373,88); spektroskopia masowa (MH+ wolna zasada) 338.
Skręcalność optyczna: [α]20 = 97 przy 589 nm (c=1, MeOH).
P r z y k ł a d 3-D
Synteza (S)- i (R)-5-(L-t-leucyno)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap A. Synteza (S)- i (R)-5-(N-Boc-L-t-leucynylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]-azepin-6-onu
Boc-L-t-Leucynę (0,698 g, 3,02 mmola) (Fluka) rozpuszczono w THF i podziałano hydratem HOBT (0,408, 3,02 mmola), Dipea (1,05 ml, 6,05 mmola) i chlorowodorkiem 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (0,75 g, 2,75 mmola) (przykład 3-A). Temperaturę obniżono do 0°C i na mieszaninę reakcyjną podziałano EDC (0,601 g, 3,02 mmola) (Alrich) i całość mieszano przez 17 godzin w atmosferze azotu. Mieszaninę reakcyjną odparowano, pozostałość rozcieńczono EtOAc/H2O, przemyto 1,0N HCl, nasyconym roztworem NaHCO3, solanką i wysuszono nad Na2SO4. Diastereoizomery rozdzielono metodą chromatografii kolumnowej Chiralcel OD z użyciem 10% IPA/heptanu przy 1,5 ml/minutę.
Izomer 1: czas retencji 3,28 minuty.
Skręcalność optyczna: [α]20 = -128 przy 589 nm (c=1, MeOH).
PL 196 641 B1
C26H33N3O4 (masa cząsteczkowa = 451,571); spektroskopia masowa (MH+) 452.
Isomer 2: czas retencji 5,52 minuty.
Skręcalność optyczna: [α]20 = 26 przy 589 nm (c=1, MeOH).
C26H33N3O4 (masa cząsteczkowa = 451,571); spektroskopia masowa (MH+) 452.
Etap B. Synteza chlorowodorku (S)- i (R)-5-(L-t-leucynylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Wyodrębnione w części A związki (każdy izomer oddzielnie) rozpuszczono w dioksanie i podziałano nadmiarem HCl (gaz). Po mieszaniu przez 17 godzin związki tytułowe wyodrębniono w postaci bezbarwnych substancji stałych po odparowaniu i wysuszeniu pod próżnią.
Izomer 1:
C21H25N3O2 · HCl (masa cząsteczkowa = 387,91); spektroskopia masowa (MH+ wolna zasada) 352.
Skręcalność optyczna: [α]20 = -34 przy 589 nm (c=1, MeOH).
Izomer 2:
C21H25N3O2 · HCl (masa cząsteczkowa = 387,91); spektroskopia masowa (MH+ wolna zasada) 352.
Skręcalność optyczna: [α]20 = 108 przy 589 nm (c=1, MeOH).
P r z y k ł a d 3-E
Synteza 5-(N-Boc-amino)-5,7-dihydro-6H,7H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap A. Synteza 5-jodo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Roztwór 5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (1,0 g, 4,77 mmola) (przykład 3-A) i Et3N (2,66 ml, 19,12 mmola) mieszano przez 5,0 minut w -15°C w CH2Cl2 i na całość podziałano TMSI (1,36 ml, 9,54 mmola). Po mieszaniu przez 15 minut dodano w jednej porcji I2 (1,81 g, 7,16 mmola) i pozwolono by mieszanina ogrzała się do 5-10°C w ciągu 3 godzin. Rekcję przerwano przez dodanie nasyconego roztworu Na2SO3, rozcieńczono CH2Cl2 i rozdzielono. Warstwy organiczne przemyto Na2SO3 i NaHSO3 i wysuszono nad siarczanem magnezu. Po przesączeniu warstwy organiczne zatężono do około 20 ml i rozcieńczono dodatkowo 20 ml heksanów. Związek wyodrębniono w postaci brunatnego osadu poprzez odsączenie.
Etap B. Synteza 5-azydo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Wyodrębniony powyżej azydek rozpuszczono w DMF i podziałano 1,2 równ. NaN3. Po mieszaniu w 23°C przez 17 godzin mieszaninę rozcieńczono EtOAc/H2O, rozdzielono, przemyto solanką i wysuszono nad siarczanem magnezu. Po roztarciu z gorącym EtOAc otrzymano związek tytułowy w postaci brunatnego proszku.
Etap C. Synteza 5-(N-Boc-amino)-5,7-dihydro-6H,7H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Azydek rozpuszczono w THF/H2O i mieszano w 23°C przez 17 godzin w obecności 3,0 równ. Ph3P. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono 50% HOAc/toluenem, rozdzielono, warstwę wodną wyekstrahowano toluenem i odparowano do oleistej pozostałości. Odczyn tej pozostałości doprowadzono do pH 7,0 przez dodanie 1N NaOH i otrzymaną sól HOAc odsączono i wysuszono pod próżnią. Ostatecznie na związek podziałano Boc-bezwodnikiem (1,05 równ.) i Et3N (2,1 równ.) w THF. Po mieszaniu przez 5 godzin w 23°C mieszaninę reakcyjną przesączono i związek tytułowy wyodrębniono w postaci bezbarwnego proszku.
P r z y k ł a d 3-F
Synteza chlorowodorku 5-amino-7-(2-metylopropylo)-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap A. Synteza 5-(N-Boc-amino)-7-(2-metylopropylo) -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Na roztwór 5-(N-Boc-amino)-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (0,2 g, 0,617 mmola) (przykład 3-E) w DMF podziałano Cs2CO3 (0,22 g, 0,678 mmola) i całość ogrzano do 60°C. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 1-jodo-2-metylopropanu (0,078 ml, 0,678 mmola) i mieszanie kontynuowano przez 17 godzin. Po ochłodzeniu do 23°C mieszaninę rozcieńczono CH2Cl2, przemyto kilkoma porcjami solanki i wysuszono nad siarczanem sodu. Związek tytułowy oczyszczono metodą chromatografii (SiO2, CHCl3/MeOH 9:1).
C23H28N2O3 (masa cząsteczkowa = 380,41); spektroskopia masowa (MH+) 381.
Analiza. Obliczono dla C23H28N2O3; C, 72,61 H, 7,42 N, 7,36. Stwierdzono: C, 72,31 H, 7,64 N, 7,17.
Etap B. Synteza chlorowodorku 5-amino-7-(2-metylopropylo)-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Wyodrębniony w części A związek odbezpieczono w dioksanie nasyconym gazowym HCl. Związek tytułowy wyodrębniono w postaci lekko zabarwionej substancji stałej po odparowaniu i wysuszeniu pod próżnią.
PL 196 641 B1
P r z y k ł a d 3-G
Synteza chlorowodorku L-alaninylo-5-amino-7-metylo-5,7--dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap A. Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-t-Boc-L-alaniny i 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo-[b,d]azepin-6-onu, wytworzono N-t-Boc-L-alaninylo-5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on.
Etap B. Zastosowawszy ogólną procedurę 4-N, z użyciem N-t-Boc-L-alaninylo-5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu, wytworzono związek tytułowy. Inne podstawione N-t-Boc-L-alaninylo-5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-ony można także wytworzyć z zastosowaniem tej procedury.
P r z y k ł a d 3-H
Synteza chlorowodorku L-walinylo-5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap A. Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-t-Boc-L-waliny i 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu, wytworzono N-t-Boc-L-walinylo-5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on.
Etap B. Zastosowawszy ogólną procedurę 4-N, z użyciem N-t-Boc-L-walinylo-5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu, wytworzono związek tytułowy. Inne podstawione N-t-Boc-L-walinylo-5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-ony można także wytworzyć z zastosowaniem tej procedury.
P r z y k ł a d 3-I
Synteza 5-amino-7-fenbutylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 3-A, z użyciem 5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (wytworzonego sposobem opisanym przez Browna, i innych, Tetrahedron Letters, nr 8, 667-670, (1971) i literatura tam cytowana) i 1-chloro-4-fenylobutanu (Aldrich) wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-J
Synteza chlorowodorku 5-(L-alaninylo)amino-9-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap 1: 2-Bromo-5-fluorotoluen mieszano w THF w -78°C. Powoli dodano s-BuLi (1,05 równ., 1,3 M w cykloheksanie) i mieszaninę mieszano przez 45 minut. Dodano boranu trimetylu (1,5 równ.) i pozwolono by mieszanina ogrzała się do temperatury otoczenia. Po mieszaniu przez 1 godzinę dodano pinakolu (2 równ.). Mieszaninę mieszano przez 16 godzin, a następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymaną pozostałość przeprowadzono w stan zawiesiny w CH2Cl2 i przesączono przez Celit. Przesącz zatężono i otrzymano olej, który oczyszczono metodą chromatografii na zdeaktywowanym żelu krzemionkowym (Et3N) i otrzymano ester kwasu aryloboronowego.
Etap 2: 2-Bromoanilinę (1 równ.) i diwęglan di-t-butylu (1,1 równ.) mieszano w 80°C przez 20 godzin. Pozwolono by otrzymana mieszanina ochłodziła się i poddano ją bezpośrednio destylacji pod próżnią, w wyniku czego otrzymano N-t-Boc-2-bromoanilinę.
Etap 3: N-t-Boc-2-bromoanilinę (etap 2, 1 równ.), ester kwasu aryloboronowego (etap 1, 1,1 równ.), K2CO3 (1,1 równ.) i tetrakis(trifenylofosfina)pallad(0) (0,02 równ.) mieszano w 20% wodzie/dioksanie w atmosferze azotu. Roztwór ogrzewano w warunkach powrotu skroplin przez 10 godzin. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się, a następnie zatężono. Otrzymaną pozostałość rozdzielono pomiędzy wodę i chloroform. Warstwę organiczną wysuszono i zatężono, z wytworzeniem oleju, który oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z użyciem mieszaniny 1:1 CH2Cl2/heksany.
Etap 4: Zastosowawszy ogólną procedurę 3-B, z użyciem podstawionego bifenylu z etapu 3 wytworzono 9-fluoro-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on.
Etap 5: 9-Fluoro-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on (1 równ., etap 4), węglan cezu (1,1 równ., Aldrich) i jodek metylu (1,1 równ., Aldrich) mieszano w bezwodnym DMF w temperaturze otoczenia przez 16 godzin. Mieszaninę zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem z otrzymaniem pozostałości, którą rozdzielono pomiędzy EtOAc i wodę. Warstwę organiczną wysuszono i zatężono, z otrzymaniem oleju, który oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym i otrzymano 9-flu-oro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on.
Etap 6: Zastosowawszy ogólną procedurę 3-A, etap B i 9-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on z etapu 5, wytworzono 5-amino-9-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on.
Etap 7: Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-G, z użyciem 5-amino-9-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu z etapu 6, wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-K
Synteza chlorowodorku 5-(L-alaninylo)amino-13-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
PL 196 641 B1
Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-J, z użyciem 2-bromo-4-fluoroaniliny (etap 2, Lancaster) i kwasu o-toliloboronowego (etap 3, Aldrich), wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-L
Synteza chlorowodorku 5-(L-alaninylo)amino-10-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-J, z użyciem 2-bromo-4-fluorotoluenu (etap 1) wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-M
Synteza chlorowodorku 5-(L-alaninylo)amino-7-fenbutylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-G, z użyciem 5-amino-7-fenbutylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-I), wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-N
Synteza chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-7-fenbutylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-H, z użyciem 5-amino-7-fenbutylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-I), wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-O
Synteza chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-7-heksylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Etap A. Zastosowawszy ogólną procedurę 3-A, z użyciem 5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (wytworzonego sposobem opisanym przez Browna, i innych, Tetrahedron Letters, nr 8, 667-670, (1971) i literatura tam cytowana) i 1-bromoheksanu (Aldrich), wytworzono 5-amino-7-heksylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on.
Etap B. Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-H, z użyciem 5-amino-7-heksylo-5,7-dihydro6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-P
Synteza chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-10-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-H, z użyciem 5-amino-10-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (wytworzonego jak w przykładzie 3-L), wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-Q
Synteza chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-13-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d] azepin-6-onu
Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-H, z użyciem 5-amino-13-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (wytworzonego jak w przykładzie 3-K), wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-R
Synteza chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-13-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy procedurę z przykładu 3-H, z użyciem 5-amino-9-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (wytworzonego jak w przykładzie 3-J), wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 3-AA
Synteza chlorowodorku 5-(S)-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu Zastosowawszy ogólną procedurę 3-C, z użyciem racemicznego 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (1,0 równ.) i monohydratu kwasu di-p-toluoilo-D-winowego (1,0 równ.) w metanolu, wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej. Produkt odsączono. Enancjomeryczny nadmiar określono drogą chiralnej HPLC.
Żądany enancjomer 1: czas retencji 9,97 minuty.
Niepożądany enancjomer 2: czas retencji 8,62 minuty.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H NMR (CDCl3): δ = 9,39 (s, 2H), 7,75-7,42 (m, 8H), 4,80 (s, 1H), 3,30 (s, 3H).
C15H15ClN2O (masa cząsteczkowa = 274,75); spektroskopia masowa (MH+) 239,1.
Analiza. Obliczono dla C15H15ClN2O; C, 65,57; H, 5,50; N, 10,20. Stwierdzono: C, 65,51, H, 5,61; N, 10,01.
P r z y k ł a d 3-1
Synteza 5-(S)-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny (przykład B) i chlorowodorku 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przy30
PL 196 641 B1 kład 3-A), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Diastereoizomery oczyszczono metodą HPLC (Bulk OD-25) z użyciem 15% EtOH w heptanie jako eluenta przy szybkości przepływu 1,5 ml/minutę.
Izomer 1: czas retencji 11,4 minuty.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H NMR (CDCl3): δ = 7,62-7,33 (m, 8H), 6,79 (m, 2H), 6,71 (m, 1H), 6,47 (m, 1H), 5,24 (d 1H), 4,70 (m, 1H), 3,48 (s, 2H), 3,34 (s, 3H), 1,42 (d, 3H).
Skręcalność optyczna: [α]20 = -125 przy 589 nm (c=1, MeOH).
C26H23F2N3O3 (masa cząsteczkowa = 463,49); spektroskopia masowa (MH+) 463.
Analiza. Obliczono dla C26H23F2N3O3; C, 67,38; H, 5,00; N, 9,06. Stwierdzono: C, 67,49; H, 5,06; N, 8,93.
Przykład 3-2
Synteza 5-(S)-[N'-((S)-3,5-difluorofenylo-a-hydroksyacetylo)-L-alaninylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu i 5-(S)-[N'-((R)-3,5-difluorofenylo-a-hydroksyacetylo)-L-alaninylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluoromigdałowego i chlorowodorku 5-(S)-[L-alaninylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-B), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Diasteroizomery oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem 98:2 CHCl3/MeOH.
Izomer 1
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,67 (d, 1H), 7,60-7,28 (m, 8H), 7,15 (d, 1H), 6,98 (m, 2H), 6,74 (m, 1H),
5.21 (d, 1H), 4,94 (d, 1H), 4,61 (m, 1H), 4,56 (m, 1H), 3,34 (s, 3H), 1,42 (d, 3H).
Skręcalność optyczna: [α]20 = -121 przy 589 nm (c=1, MeOH)
C26H23F2N3O4 (masa cząsteczkowa = 479,488); spektroskopia masowa (MH+) 479.
Analiza. Obliczono dla C26H23F2N3O4; C, 65,13; H, 4,83; N, 8,76. Stwierdzono: C, 65,42; H, 4,73; N, 8,65.
Izomer 2:
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,78 (d, 1H), 7,66 (d, 1H), 7,54-7,28 (m, 8H), 6,89 (m, 2H), 6,71 (m, 2H),
5.22 (d, 1H), 4,92 (m, 1H), 4,65 (m, 1H), 4,01 (m, 1H), 3,37 (s, 3H), 1,39 (d, 3H).
Skręcalność optyczna: [α]20 = -146 przy 589 nm (c=1, MeOH)
C26H23F2N3O4 (masa cząsteczkowa = 479,488); spektroskopia masowa (MH+) 479.
Analiza. Obliczono dla C26H23F2N3O4; C, 65,13; H, 4,83; N, 8,76.Stwierdzono:C, 65,18;H, 4,82; N, 8,65.
P r z y k ł a d 3-3
Synteza 5-(S)-[N'-(3,5-difluorofenylo-a-ketoacetylo)-L-alaninylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy procedurę utleniania Jonesa (Fieser i Fieser, Reagents for Organic Synthesis, tom 1, str 142), z użyciem 5-(S)-[((S/R)-3,5-difluorofenylo-a-hydroksyacetylo)-L-alaninylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-2), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,92 (m, 2H), 7,61-7,35 (m, 8H), 7,08 (m, 1H), 5,31 (d, 1H), 4,74 (m, 1H), 3,38 (s, 3H), 1,56 (d, 3H).
C26H21F2N3O4 (masa cząsteczkowa = 477,472); spektroskopia masowa (MH+) 477.
Analiza. Obliczono dla C26H21F2N3O4; C, 65,40; H, 4,43; N, 8,80. Stwierdzono:C. 65,66 H, 4,71 N, 8,54.
P r z y k ł a d 3-4
Synteza 5-(S)-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-walinylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego i chlorowodorku 5-(S)-[L-walinylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-C), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem mieszaniny 98:2 CHCl3/MeOH.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,54-7,25 (m, 8H), 6,74 (m, 2H), 6,74 (m, 2H), 6,70 (m, 1H), 6,49 (d, 1H), 5,26 (d, 1H), 4,49 (m, 1H), 3,43 (s, 2H), 3,35 (s, 3H), 2,06 (m, 1H), 0,91 (m, 6H).
PL 196 641 B1
Skręcalność optyczna: [α]20 = -144 przy 589 nm (c=1, MeOH).
C28H27F2N3O3 (masa cząsteczkowa = 491,543); spektroskopia masowa (MH+) 490,9.
Analiza. Obliczono dla C28H27F2N3O3; C, 68,42 H, 5,54 N, 8,55. Stwierdzono: C, 68,51 H, 5,82, N, 8,61.
P r z y k ł a d 3-5
Synteza 5-(S)-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-t-leucynylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood) i chlorowodorku 5-(S)-[L-t-leucynylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-D), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem mieszaniny 98:2 CHCl3/MeOH.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,58-7,36 (m, 9H) , 6,80 (m, 2H) , 6,72 (m, 1H), 6,25 (d, 1H), 5,27 (d, 1H), 4,52 (d, 1H), 3,53 (s, 2H), 3,35 (s, 3H), 0,97 (m, 9H).
Skręcalność optyczna: [α]20 = -137 przy 589 nm (c=1, MeOH).
C29H29F2N3O4 (masa cząsteczkowa = 505,57); spektroskopia masowa (MH+) 504,9.
Analiza. Obliczono dla C28H27F2N3O4 · H2O; C, 66,52 H, 5,92 N, 8,02. Stwierdzono: C, 66,39 H, 5,76, N, 7,79.
P r z y k ł a d 3-6
Synteza 5-(S)-[N'-((S)-3,5-difluorofenylo -a-hydroksyacetylo)-L-walinylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego i chlorowodorku 5-(S)-[L-walinylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-C), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem mieszaniny 98:2 CHCl3/MeOH.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,78 (d, 1H), 7,53-7,25 (m, 8H), 6,86 (m, 2H), 6,71 (m, 2H), 5,22 (d, 1H), 4,76 (s, 1H) 4,43 (m, 1H), 3,34 (s, 3H), 2,08 (m, 1H), 0,91 (m, 6H).
C28H27F2N3O4 (masa cząsteczkowa = 507,542); spektroskopia masowa (MH+) 506,9.
Analiza. Obliczono dla C28H27F2N3O4; C, 66,26 H, 5,32 N, 8,27. Stwierdzono: C, 66,08 H, 5,62, N, 7,97.
P r z y k ł a d 3-7
Synteza 5-(S)-[N'-((S)-3,5-difluorofenylo-a-hydroksyacetylo)-L-t-leucynylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego i chlorowodorku 5-(S)-[L-t-leucynylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-D), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem mieszaniny 98:2 CHCl3/MeOH.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,67 (d, 1H), 7,54-7,25 (m, 8H), 6,83 (m, 2H), 6,69 (m, 2H), 5,22 (d, 1H), 4,74 (s, 1H) 4,44 (d, 1H), 3,35 (s, 3H), 0,97 (m, 9H).
C29H29F2N3O4 (masa cząsteczkowa = 521,569); spektroskopia masowa (MH+) 520,9.
Analiza. Obliczono dla C29H29F2N3O4; C, 66,78 H, 5,60 N, 8,06. Stwierdzono: C, 66,56 H, 5,85, N, 7,83.
P r z y k ł a d 3-8
Synteza 5-(S)-(N'-((S)-(+)-2-hydroksy-3-metylobutyrylo)-L-alaninylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę H, z użyciem kwasu (S)-(+)-2-hydroksy-3-metylomasłowego (Aldrich) i 5-S-(L-alaninylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-B), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją gradientową MeOH/CH2Cl2 (1:99-3:97).
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,94 (d, J = 7,0 Hz, 1H), 7,55-7,22 (m, 9H), 5,25 (d, J = 7,5 Hz, 1H), 4,794,75 (m, 1H), 3,83 (d, J = 3,1 Hz, 1H), 3,78 (bs, 1H), 3,32 (s, 3H), 2,08-2,01 (m, 1H), 1,36 (d, J = 7,0 Hz, 3H), 0,83 (d, J = 7,0 Hz, 3H), 0,76 (d, J = 6,5 Hz, 3H).
C23H27N3O4 (masa cząsteczkowa = 409,48); spektroskopia masowa (MH+) 410,4.
Analiza. Obliczono dla C23H27N3O4: C, 67,46; H, 6,65; N, 10,26; Stwierdzono: C, 67,59; H, 6,66; N, 10,34.
PL 196 641 B1
P r z y k ł a d 3-9
Synteza 5-[N'-cyklopentylo-a-hydroksyacetylo)-L-walinylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu cyklopentylo-a-hydroksyoctowego (przykład H) i chlorowodorku 5-(S)-[L-walinylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-C), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem mieszaniny 98:2 CHCl3/MeOH.
C27H33N3O4 (masa cząsteczkowa = 463,5); spektroskopia masowa (MH+) 464.
Analiza. Obliczono dla C27H33N3O4: C, 69,96 H, 7,18 N, 9,06. Stwierdzono: C, 69,72 H, 6,99, N, 8,91.
P r z y k ł a d 3-10
Synteza 5-(S)-(N'-((S)-3,3-dimetylo-2-hydroksybutyrylo)-L-alaninylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu i 5-(S)-(N'-((R)-3,3-dimetylo-2-hydroksybutyrylo)-L-alaninylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę H, z użyciem kwasu 2-hydroksy-3,3-dimetylomasłowego (Aldrich) i 5-(S)-(L-alaninylo)amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-B), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją gradientową MeOH/CH2Cl2 (1:99-3:97).
Dla izomeru 1 otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,90 (d, J = 6,6 Hz, 1H), 7,57-7,24 (m, 8H), 6,99 (d, J = 7,5 Hz, 1H), 5,24 (d, J = 6,5 Hz, 1H), 4,83-4,76 (m, 1H), 3,69 (s, 1H), 3,32 (s, 3H), 3,19 (bs, 1H), 1,39 (d, J = 7,0 Hz, 3H), 0,96 (s, 9H).
C24H29N3O4 (masa cząsteczkowa = 423,51); spektroskopia masowa (MH+) 424,1.
Analiza. Obliczono dla C24H29N3O4 (izomer 1): C, 68,07; H, 6,90; N, 9,92. Stwierdzono: C, 68,22, H, 7,04; N, 9,91.
Dla izomeru 2 otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 8,00-7,99 (m, 1H), 7,97-7,30 (m, 8H), 7,03-7,00 (m, 1H), 5,25 (d, J = 7,0 Hz, 1H), 4,82-4,75 (m, 1H), 3,69 (s, 1H), 3,33 (s, 3H), 2,66 (bs, 1H), 1,48 (d, J = 7,0 Hz, 3H), 0,98 (s, 9H).
C24H29N3O4 (masa cząsteczkowa = 423,51); spektroskopia masowa (MH+) 424,1.
Analiza. Obliczono dla C24H29N3O4 (izomer 2): C, 68,07; H, 6,90; N, 9,92. Stwierdzono: C, 67,77, H, 7,08; N, 9,66.
P r z y k ł a d 3-11
Synteza 5-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]amino-5,7-dihydro-6H,7H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny (przykład B) i chlorowodorku 5-amino-5,7-dihydro-6H,7H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (wytworzonego z użyciem związku z przykładu 3-E, a następnie usuwając grupę Boc sposobem jak w przykładzie 3-B, etap B), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem mieszaniny 95:5 CHCl3/MeOH.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (DMSO-d6): δ = 8,86 (m, 1H), 8,75 (m, 1H), 8,49 (m, 1H), 7,78-7,23 (m, 8H), 7,09 (m, 1H), 7,03 (m, 2H), 5,07 (m, 1H), 4,60 (m, 1H), 3,55 (s, 2H), 1,32 (d, 3H).
C25H21F2N3O3 (449,45); spektroskopia masowa (MH+) 450.
Analiza. Obliczono dla C25H21F2N3O3; C, 66,81 H, 4,71 N, 9,35. Stwierdzono: C, 67,11 H, 4,84, N, 9,09.
P r z y k ł a d 3-12
Synteza 5-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-7-(2-metylopropylo)-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny (przykład B) i chlorowodorku 5-amino-7-(2-metylopropylo)-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-F), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem mieszaniny 99:1 CHCl3/MeOH.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,58-7,33 (m, 4H), 7,40 (m, 4H), 6,81 (m, 2H), 6,71 (m, 1H), 6,34 i 6,27 (dwa d, 1H), 5,22 (d, 1H), 4,69 (m, 1H), 4,27 (m, 1H), 3,52 (s, 2H), 3,33 (m, 1H), 1,52 i 1,42 (dwa d, 3H), 0,57 i 0,29 (dwa d, 3H).
C29H29F2N3O3 (masa cząsteczkowa = 505,562); spektroskopia masowa (MH+) 505.
Analiza. Obliczono dla C29H29F2N3O3; C, 68,89, H, 5,78, N, 8,31. Stwierdzono: C, 69,01, H, 6,02, N, 8,33.
PL 196 641 B1
P r z y k ł a d 3-13
Synteza 5-[N'-(2-hydroksy-3-metylobutyrylo)-L-walinylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 2-hydroksy-3-metylomasłowego (Aldrich) i chlorowodorku 5-(S)-[L-walinylo]amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-C), wytworzono związek tytułowy w postaci bezbarwnej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z użyciem mieszaniny 98:2 CHCl3/MeOH.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,69-7,25 (m, 8H), 7,08 i 6,92 (dwa d, 1H), 5,29 (d, 1H), 4,54 (m, 1H), 4,01 (m, 1H), 3,36 (s, 3H), 2,12 (m, 2H), 0,99 (m, 6H), 0,83 (m, 6H).
C25H31N3O4 (437,537); spektroskopia masowa (MH+) 438.
Analiza. Obliczono dla C25H31N3O4; C, 68,63 H, 7,14 N, 9,60. Stwierdzono: C, 68,71, H, 6,99, N, 9,42.
P r z y k ł a d 3-14
Synteza 5-{N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo}-amino-7-fenbutylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny (przykład B) i 5-amino-7-fenbutylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-I), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc (Rf = 0,35, 3% MeOH/CHCl3) i produkt oczyszczono metodą chromatografii (krzemionka, 3% MeOH/CHCl3).
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 4,68 (m, 1H); 6,32 (dd, 1H).
masa cząsteczkowa = 581,66; spektroskopia masowa (M+) 582.
P r z y k ł a d 3-15
Synteza 5-{N'-[(S)-3,5-difluoromandelilo]-L-alaninylo}amino-9-fluoro-7-metyło-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i chlorowodorku 5-(L-alaninylo)amino-9-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-J), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc (Rf = 0,4, 10% MeOH/CHCl3) i produkt oczyszczono metodą chromatografii (krzemionka, 2,5% MeOH/CHCl3).
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 3,36 (s, 3H); 4,67 (m, 1H); 5,05 (s, 1H); 5,21 (m, 1H). masa cząsteczkowa = 497,47; spektroskopia masowa (M+) 498.
P r z y k ł a d 3-16
Synteza 5-{N'-[(S)-3,5-difluoromandelilo]-L-alaninylo}amino-13-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i chlorowodorku 5-(L-alaninylo)amino-13-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-K), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc (Rf = 0,4, 10% MeOH/CHCl3) i produkt oczyszczono metodą chromatografii (2,5% krzemionka, MeOH/CHCl3).
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 1,45 (dd, 3H); 3,31 (d, 3H).
masa cząsteczkowa = 497,47; spektroskopia masowa (MH+) 498.
P r z y k ł a d 3-17
Synteza 5-{N'-[(S)-3,5-difluoromandelilo]-L-alaninylo}amino-10-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i chlorowodorku 5-(L-alaninylo)amino-10-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-L), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc (Rf = 0,4, 10% MeOH/CHCl3) i produkt oczyszczono metodą chromatografii (krzemionka, 2,5% MeOH/CHCl3).
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 1,44 (dd, 3H) ; 3,35 (d, 3H).
masa cząsteczkowa = 497,47; spektroskopia masowa (M+) 498.
P r z y k ł a d 3-18
Synteza 5-{N'-[(S)-3,5-difluoromandelilo]-L-walinylo}-amino-7-heksylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
PL 196 641 B1
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-7-heksylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-O), wytworzono związek tytułowy. Produkt oczyszczono metodą chromatografii (krzemionka, 5%
MeOH/CHCl3).
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (DMSO-d6): δ = 4,25 (m, 1H); 4,52 (m, 1H); 5,05 (t, 1H); 5,24 (2 dublety, 1H). masa cząsteczkowa = 577,67; spektroskopia masowa (M+) 578.
P r z y k ł a d 3-19
Synteza 5-{N'-[(S)-3,5-difluoromandelilo]-L-walinylo}-amino-10-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-10-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-P), wytworzono związek tytułowy. Produkt oczyszczono metodą chromatografii (krzemionka, 2,5% MeOH/CHCl3).
Analiza. Obliczono: C, 71,02; H, 5,96; N, 6,72. Stwierdzono: C, 71,10, H, 6,12, N, 6,63.
P r z y k ł a d 3-20
Synteza 5-{N'-[(S)-3,5-difluoromandelilo]-L-walinylo}-amino-13-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-13-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-Q), wytworzono związek tytułowy. Produkt oczyszczono metodą chromatografii (krzemionka,
2,5% MeOH/CHCl3).
Analiza. Obliczono: C, 71,02; H, 5,96; N, 6,72. Stwierdzono: C, 71,10, H, 6,12, N, 6,63.
P r z y k ł a d 3-21
Synteza 5-{N'-[(S)-3,5-difluoromandelilo]-L-walinylo}-amino-9-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem kwasu (S)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i chlorowodorku 5-(L-walinylo)amino-9-fluoro-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (przykład 3-R), wytworzono związek tytułowy. Produkt oczyszczono metodą chromatografii (krzemionka,
2,5% MeOH/CHCl3).
Analiza. Obliczono: C, 71,02; H, 5,96; N, 6,72. Stwierdzono: C, 71,10, H, 6,12, N, 6,63.
4. Pochodne benzodiazepiny i związki pokrewne
Ogólna procedura 4-A
N-1-Metylowanie benzodiazepin
Na roztwór benzodiazepiny (1 równ.) w DMF (stężenie 0,1 M) w 0°C podziałano t-butanolanem potasu (1,0 równ., 1,0 M roztwór w THF). Po mieszaniu przez 30 minut w 0°C dodano jodometanu (1,3 równ.) i mieszanie kontynuowano przez 25 minut. Mieszaninę rozcieńczono chlorkiem metylenu i przemyto wodą i solanką. Fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Surowy produkt następnie oczyszczono drogą roztarcia z eterem/heksanami (1:1) lub chromatografii HPLC z użyciem octanu etylu/heksanów jako eluenta.
Ogólna procedura 4-B
Procedura usuwania Cbz
Do kolby dodano 3-aminobenzodiazepinę zabezpieczoną grupą Cbz (1 równ.), a następnie HBr (34 równ., 30% roztwór w kwasie octowym). W czasie 20 minut cały materiał wyjściowy rozpuścił się. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 5 godzin w temperaturze otoczenia. Do pomarańczowego roztworu dodano eteru, co spowodowało wytrącenie się bromowodorku aminy. Mieszaninę zdekantowano. Czynność dodawania eteru i dekantowania powtórzono trzy razy w celu usunięcia kwasu octowego i bromku benzylu. Dodano toluenu i mieszaninę zatężono pod próżnią. Ten etap także powtórzono. Bromowodorek rozdzielono pomiędzy octan etylu i 1M K2CO3. Warstwę wodną ponownie wyekstrahowano octanem etylu. Połączone warstwy organiczne przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono.
Ogólna procedura 4-C
Procedura usuwania BOC
Roztwór aminy zabezpieczonej grupą BOC (1 równ.) w chlorku metylenu (stężenie 0,15 M) ochłodzono do 0°C i podziałano na niego kwasem trifluorooctowym (30 równ.). Po 10 minutach w 0°C usunięto łaźnię chłodzącą i mieszanie kontynuowano w temperaturze otoczenia przez od 20 minut do
PL 196 641 B1 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią w celu usunięcia nadmiaru kwasu trifluorooctowego. Pozostałość rozpuszczono w chlorku metylenu i przemyto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 lub 1 M K2CO3 i solanką. Warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono.
Ogólna procedura 4-D
Reakcja przeniesienia azydku z użyciem KHMDS
Pochodną azydkową wytworzono z zastosowaniem procedury opisanej przez Johna W Butchera i innych, Tet. Lett., 37, 6685-6688 (1996).
Ogólna procedura 4-E
Reakcja przeniesienia azydku z użyciem LDA
Do roztworu diizopropyloaminy (1,1 równ.) w 1 ml bezwodnego THF ochłodzonego do -78°C wkroplono n-butylolit (1,6 M w heksanie) (1,1 równ.) utrzymując temperaturę mieszaniny reakcyjnej na poziomie -78°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut w -78°C, a następnie wkroplono laktam (0,471 mM) w postaci roztworu w 1 ml bezwodnego THF. Mieszaninę reakcyjną mieszano w 78°C przez 30 minut, a następnie przerwano reakcję uprzednio ochłodzonym roztworem azydku trisylu (1,2 równ.) w postaci roztworu w 1 ml bezwodnego THF. Mieszaninę reakcyjną mieszano w -78°C przez 20 minut, a następnie przerwano reakcję kwasem octowym (4,0 równ.). Mieszaninę reakcyjną mieszano w 40°C przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną następnie wlano do EtOAc i przemyto wodą, wodorowęglanem sodu i solanką, a potem wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii LC 2000.
Ogólna procedura 4-F
Redukcja grupy azydkowej
Grupę azydkową zredukowano do odpowiedniej pierwszorzędowej aminy z zastosowaniem procedury opisanej przez Johna W. Butchera i innych, Tet. Lett., 37, 6685-6688 (1996).
Ogólna procedura 4-G
N-Alkilowanie amidów lub laktamów z użyciem wodorku sodu lub t-butanolanu potasu
Do zawiesiny wodorku sodu lub t-butanolanu potasu (1,1 równ.) w 15 ml bezwodnego DMF dodano odpowiedniego amidu (0,0042 mola) w postaci roztworu w 10 ml DMF. Dodano jodku alkilu i otrzymano gęstą zawiesinę. Mieszanina stawała się mniej gęsta w miarę upływu czasu i gdy reakcja zaszła do końca (metoda tlc), mieszanina stała się jednorodna. Mieszaninę reakcyjną wylano na lód i wyekstrahowano do octanu etylu. Warstwę organiczną przemyto wodą, a potem solanką. Warstwę organiczną następnie wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą HPLC (LC 2000), z elucją mieszaniną octan etylu/heksan.
Ogólna procedura 4-H
N-Alkilowanie amidów lub laktamów z użyciem KHMDS
Do odpowiedniego amidu lub laktamu w THF ochłodzonego do -78°C wkroplono KHMDS i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut w -78°C. Wkroplono następnie jodek alkilu utrzymując temperaturę -70°C. Łaźnię chłodzącą następnie usunięto i pozwolono by mieszanina ogrzała się do temperatury pokojowej i mieszanie kontynuowano przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną następnie wylano na lód i wyekstrahowano do octanu etylu. Ekstrakty organiczne przemyto wodą, a potem solanką. Warstwę organiczną następnie wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą HPLC (LC 2000) z elucją mieszaniną octan etylu/heksan.
Ogólna procedura 4-I
N-Alkilowanie amidów lub laktamów z użyciem węglanu cezu
Do roztworu amidu lub laktamu w DMF dodano węglanu cezu (1,05 równ.) i jodku alkilu (1,1 równ.). Mieszaninę mieszano przez noc w temperaturze pokojowej, a następnie rozcieńczono octanem etylu i przemyto wodą, a potem solanką. Warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono metodą HPLC (LC 2000), z elucją mieszaniną octan etylu/heksan.
Ogólna procedura 4-J
Procedura usuwania BOC
Do związku zabezpieczonego grupą N-BOC dodano w temperaturze pokojowej CH2Cl2/TFA (4:1). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny, a potem zatężono. Pozostałość wyekstrahowano do dichlorometanu i przemyto wodą, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono, w wyniku czego otrzymano wolną aminę.
PL 196 641 B1
Ogólna procedura 4-K
Procedura przeniesienia azydku
Procedura przeniesienia azydku stanowi modyfikację procedury opisanej przez Evansa, D. A.; Brittona, T. C.; Ellmana, J. A.; Dorowa, R. L. J. Am. Chem. Soc. 1990, 112, 4011-4030. Do roztworu substratu laktamowego (1,0 równ.) w THF (około 0,1 M) w atmosferze azotu w -78°C wkroplono w ciągu 2-10 minut roztwór KN(TMS)2 (1,1 równ. 0,5 M w toluenie, Aldrich). Termometr umieszczony wewnątrz wskazywał, że reakcja była lekko egzotermiczna i otrzymany roztwór mieszano przez 5-15 minut w trakcie ponownego ochłodzenia do -78°C. Następnie za pomocą zgłębnika dodano w ciągu 0,5-5 minut azydku trisylu (1,1-1,5 równ., CAS nr 36982-84-0, wytworzonego jak to opisano w przytoczonych pozycjach literaturowych w powyższej pozycji literaturowej Evansa) w THF (około 0,5 M) uprzednio ochłodzonego do -78°C lub w temperaturze pokojowej. Ponownie zaobserwowano, że reakcja była lekko egzotermiczna. Otrzymany roztwór mieszano przez 5-10 minut w trakcie ponownego chłodzenia do -78°C. Następnie dodano AcOH (4,5-4,6 równ., lodowaty), a potem łaźnię chłodzącą usunięto i w trakcie mieszania przez 12-16 godzin pozwolono by mieszanina ogrzała się do temperatury pokojowej. Mieszaninę rozcieńczono EtOAc w 2-5 razy większej objętości w stosunku do objętości początkowej THF, a potem przemyto rozcieńczonym wodnym roztworem NaHCO3 (1-2x), 0,1-1,0 M wodnym roztworem HCl (0-2x) i solanką (1x). Fazę organiczną następnie wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono, zatężono i otrzymano surowy produkt.
Ogólna procedura 4-L
Redukcja azydku do aminy
Mieszaninę azydku w absolutnym EtOH (0,03-0,07M) i 10% Pd/C (około 1/3 wag. w stosunku do azydku) wytrząsano pod ciśnieniem wodoru 0,24-0,31 MPa w aparacie Parra w temperaturze pokojowej przez 3-6 godzin. Katalizator odsączono na warstwie Celitu, przemyto absolutnym EtOH i przesącz zatężono, w wyniku czego otrzymano produkt w postaci surowej aminy.
Ogólna procedura 4-M
Alkilowanie amidu z użyciem węglanu cezu
Ta procedura stanowi modyfikację procedury opisanej przez Claremona, DA.; i innych w zgłoszeniu PCT: WO 96-US8400 960603. Do mieszaniny 2,4-diokso-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny (CAS nr 49799-48-6) w DMF (1,0 równ., 0,7 M) w atmosferze azotu i w temperaturze pokojowej dodano Cs2CO3 (2,2 równ.) i odpowiedniego halogenku alkilu (2,2 równ.). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 5,5-16 godzin. Mieszaninę rozdzielono pomiędzy EtOAc i nasycony roztwór NaHCO3. Warstwę wodną wyekstrahowano EtOAc (1-2x) i połączone ekstrakty w EtOAc wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono, zatężono i otrzymano surowy produkt.
Ogólna procedura 4-N
Procedura usuwania BOC
W atmosferze azotu przez roztwór aminokwasu zabezpieczonego grupą N-t-Boc w 1,4-dioksanie (0,03-0,09 M) ochłodzony w łaźni z lodem do około 10°C i w trakcie mieszania przepuszczono w ciągu 10-15 minut strumień bezwodnego gazowego HCl. Naczynie z roztworem zamknięto, łaźnię chłodzącą usunięto i roztwór pozostawiono do ogrzania się do temperatury pokojowej w trakcie mieszania przez 2-8 godzin, monitorując metodą tlc przeredagowanie związku wyjściowego. Roztwór zatężono (a w niektórych przypadkach rozpuszczono w CH2Cl2, a potem ponownie zatężono w piecu próżniowym w 60-70°C, aby usunąć większość pozostałego dioksanu) i użyto bez dalszego oczyszczania.
P r z y k ł a d 4-A
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Wytwarzanie (1S)-7,7-dimetylo-2-okso-bicyklo[2.2.1]heptano-1-metanosulfonianu (S)-3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Tytułowy związek pośredni wytworzono według Reidera, P. J.; Davisa, P.; Hughesa, D. L.; Grabowskiego, E. J. J. J. Org. Chem. 1987, 52, 955, z użyciem 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu (Bock M. G.; Di-Pardo, R. M.; Evans, B. E.; Rittle, K. E.; Veber, D. F.; Freidinger, R. M.; Hirshfield, J.; Springer, J. P. J. Org. Chem. 1987, 52, 3232) jako związku wyjściowego.
Etap B. Wytwarzanie 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (1S)-7,7-dimetylo-2-oksobicyklo[2.2.1]heptano-1-metanosulfonian (S)-3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu przeprowadzono w postać wolnej zasady drogą rozdzielePL 196 641 B1 nia pomiędzy chlorek metylenu i 1 M węglan potasu. Wolną aminę sprzęgnięto z N-Boc-alaniną zgodnie z ogólną procedurą D.
C24H28N4O4 (masa cząsteczkowa = 436,56); spektroskopia masowa 436.
Analiza. Obliczono dla C24H28N4O4: C, 66,03; H, 6,47; N, 12,84. Stwierdzono: C, 65,79; H, 6,68; N, 12,80.
Etap C. Wytwarzanie 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono związek tytułowy w postaci białej piany.
Analiza. Obliczono dla C19H19N4O2: C, 69,21; H, 6,64; N, 15,37. Stwierdzono: C, 70,11; H, 6,85; N, 15,01.
P r z y k ł a d 4-B
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Roztwór 3-(benzyloksykarbonylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (1 równ.; Neosystem) w DMF ochłodzono do 0°C i podziałano na niego t-butanolanem potasu (1 równ.; 1,0 M roztworu w THF). Otrzymany żółty roztwór mieszano w 0°C przez 30 minut, a następnie reakcję przerwano jodkiem metylu (1,3 równ.). Po mieszaniu przez dalsze 25 minut mieszaninę reakcyjną rozcieńczono chlorkiem metylenu, przemyto wodą i solanką. Fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii HPLC z elucją gradientową 20 > 30% octanem etylu/heksanami.
C24H20ClN3O3 (masa cząsteczkowa = 433,92); spektroskopia masowa 433.
Analiza. Obliczono dla C24H20ClN3O3: C, 66,44; H, 4,65; N, 9,68. Stwierdzono: C, 66,16; H, 4,50; N, 9,46.
Etap B. Wytwarzanie 3-amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-B, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo) amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany, który użyto bezpośrednio w etapie C.
Etap C. Wytwarzanie 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-Boc-L-alaniny i 3-amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany.
C24H28ClN4O4 (masa cząsteczkowa = 471,18); spektroskopia masowa 471.
Analiza. Obliczono dla C24H28ClN4O4: C, 61,21; H, 5,78; N, 11,90. Stwierdzono: C, 61,24; H, 5,59; N, 11,67.
Etap D. Wytwarzanie 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany. Surowy materiał bezpośrednio użyto.
P r z y k ł a d 4-C
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-7-bromo-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-7-bromo-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-A, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo)amino-7-bromo-2,3-dihydro-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (Neosystem), wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany.
C24H19BrFN3O3 (masa cząsteczkowa = 496,36); spektroskopia masowa 497.
Analiza. Obliczono dla C24H19BrFN3O3: C, 58,08; H, 3,86; N, 8,47. Stwierdzono: C, 57,90; H, 4,15; N, 8,20.
Etap B. Wytwarzanie 3-amino-7-bromo-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
PL 196 641 B1
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-B, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo)amino-7-brorao-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany, który użyto bezpośrednio w etapie C.
Etap C. Wytwarzanie 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-7-bromo-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą procedurę D, z użyciem N-Boc-L-alaniny (Novo) i 3-amino-7-bromo1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany.
C24H26BrFN4O4 (masa cząsteczkowa = 533,12); spektroskopia masowa 533,2.
Analiza. Obliczono dla C24H26BrFN4O4: C, 54,04; H, 4,91; N, 10,50. Stwierdzono: C, 53,75; H, 4,92; N, 10,41.
Etap D. Wytwarzanie 3-(L-alaninylo)amino-7-bromo-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-7-bromo-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany. Ten surowy związek użyto bezpośrednio.
P r z y k ł a d 4-D
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-A, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo) amino-7-chloro-2,3-dihydro-5-(2-chlorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (Neosystem), wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej substancji stałej o temperaturze topnienia 232-233°C.
C24H19Cl2N3O3 (masa cząsteczkowa = 468,36); spektroskopia masowa 468.
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 7,67 (1H, m), 7,52 (1H, dd, J = 2,4, 8,7 Hz), 7,42-7,26 (9H, m), 7,07 (1H, d, J = 2,4 Hz), 6,70 (1H, d, J = 8,3 Hz), 5,35 (1H, d, J = 8,4 Hz), 5,14 (2H, ABq, J =19,6 Hz), 3,47 (3H, s).
13C-NMR (75 MHz, CDCl3): δ = 166,66, 165,65, 155,72, 140,52, 136,99, 136,0, 132,87, 131,99, 131,47, 131,40, 131,38, 131,16, 130,54, 130,06, 128,45, 128,08, 128,03, 127,72, 127,22, 123,28, 122,01, 68,95, 67,02, 35,32.
Etap B. Wytwarzanie 3-amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-B, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany, który użyto bezpośrednio w etapie C.
Etap C. Wytwarzanie 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-Boc-L-alaniny i 3-amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany.
C24H26Cl2N4O4 (masa cząsteczkowa = 505,44); spektroskopia masowa 505,2
Etap D. Wytwarzanie 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-7-chloro-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany. Surowy materiał użyto bezpośrednio.
P r z y k ł a d 4-E
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Wytwarzanie 2-[N-(a-izopropylotio)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]amino-5-nitrobenzofenonu
Roztwór a-(izopropylotio)-N-(benzyloksykarbonylo)glicyny (1 równ.; wytworzono według Zollera, V.; Ben-Ishai'ego, D. Tetrahedron 1975, 31, 863,) w bezwodnym THF ochłodzono do 0°C i podziałano chlorkiem oksalilu (1 równ.) i 3 kroplami DMF. Po mieszaniu przez 15 minut w 0°C, łaźnię chłodzącą usunięto i mieszanie kontynuowano w temperaturze otoczenia przez 40 minut. Roztwór ponownie ochłodzono do 0°C. Do tego chlorku kwasowego dodano za pomocą zgłębnika roztworu 2-amino-5-nitrobenzofenonu (0,9 równ.; Acros) i 4-metylomorfoliny (2,0 równ.) w bezwodnym THF. Łaźnię chłoPL 196 641 B1 dzącą usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze otoczenia przez 5 godzin. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono chlorkiem metylenu, przemyto 0,5 M kwasem cytrynowym, nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 i solanką. Fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej chromatografii LC 2000 z elucją gradientową 15 > 20% octanem etylu/heksanami i otrzymano białawą pianę.
C26H25N3O6S (masa cząsteczkowa = 507,61); spektroskopia masowa 507,9.
Analiza. Obliczono dla C26H25N3O6S: C, 61,53; H, 4,96; N, 8,28. Stwierdzono: C, 61,70; H, 4,99; N, 8,22.
Etap B. Wytwarzanie 2-[N-(a-amino)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]amino-5-nitrobenzofenonu
Gazowy amoniak przepuszczano pęcherzykami przez roztwór 2-[N-(a-izopropylotio)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]-amino-5-nitrobenzofenonu (1 równ.) w THF w 0°C. Po 35 minutach dodano chlorku rtęci(II) (1,1 równ.). Łaźnię z lodem usunięto i kontynuowano przepuszczanie pęcherzykami gazowego amoniaku przez zawiesinę w ciągu 4 godzin. Bełkotkę usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 16 godzin. Mieszaninę przesączono przez warstwę Celitu przemywając THF. Przesącz zatężono pod próżnią. Surową substancję stałą użyto w etapie C bez dalszego oczyszczania.
Etap C. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Na 2-[N-(a-amino)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]-amino-5-nitrobenzofenon (1 równ.) podziałano lodowatym kwasem octowym i octanem amonu (4,7 równ.). Zawiesinę mieszano w temperaturze otoczenia przez 21 godzin. Po zatężeniu mieszaniny reakcyjnej pod próżnią, pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu i 1N NaOH. Warstwę wodną ponownie wyekstrahowano octanem etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową 2 > 3% alkoholem izopropylowym/chlorkiem metylenu.
C23H18N4O5 (masa cząsteczkowa = 430,45); spektroskopia masowa (M+H) 431,2.
Analiza. Obliczono dla C23H18N4O5: C, 64,18; H, 4,22; N, 13,02. Stwierdzono: C, 64,39; H, 4,30; N, 13,07.
Etap D. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-A, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany.
C24H20N4O5 (masa cząsteczkowa = 444,48); spektroskopia masowa (M+H) 445,2.
Analiza. Obliczono dla C24H20N4O5: C, 64,86; H, 4,54; N, 12,60. Stwierdzono: C, 65,07; H, 4,55; N, 12,46.
Etap E. Wytwarzanie 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-B, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany, który użyto bezpośrednio w etapie F.
Etap F. Wytwarzanie 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4--benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-Boc-L-alaniny i 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej substancji stałej.
C24H27N5O6 (masa cząsteczkowa = 481,56); spektroskopia masowa (M+H) 482,3.
Analiza. Obliczono dla C24H27N5O6:C, 59,88; H, 5,61; N, 14,55.Stwierdzono:C, 60,22; H, 5,75;N, 13,91.
Etap G. Wytwarzanie 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany. Surowy materiał użyto bezpośrednio.
P r z y k ł a d 4-F
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Wytwarzanie 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Do kolby dodano 3-(benzyloksykarbonylo)amino-7-bromo-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (1 równ.; przykład 4-C, etap A) i 10% palladu na węglu. Dodano metanolu i kolbę umieszczono pod balonem z H2. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 21 godzin.
PL 196 641 B1
Mieszaninę przesączono przez warstwę Celitu przemywając metanolem. Przesącz zatężono i otrzymano białą substancję stałą.
C16H14FN3O (masa cząsteczkowa = 283,33); spektroskopia masowa (M+H) 284,1.
Etap B. Wytwarzanie 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-Boc-L-alaniny i 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej substancji stałej.
C24H27FN4O4 (masa cząsteczkowa = 454,50); spektroskopia masowa (M+H) 455,4.
Analiza. Obliczono dla C24H27FN4O4: C, 63,44; H, 5,95; N, 12,33. Stwierdzono: C, 63,64; H, 6,08; N, 12,16.
Etap C. Wytwarzanie 3-(L-alaninylo)amino-7-bromo-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t--butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci białej piany. Surowy materiał bezpośrednio użyto.
P r z y k ł a d 4-G
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Wytwarzanie 2-amino-3'-fluorobenzofenonu
Roztwór 3-bromofluorobenzenu (1 równ.) w THF ochłodzono do -78°C w atmosferze azotu i podziałano t-butylolitem (2,05 równ., 1,6 M roztworu w pentanie) z szybkością 40 ml/godzinę. Temperatura wewnętrzna nie wzrosła powyżej 74°C. Pomarańczowy roztwór mieszano w -78°C przez 30 minut, po czym dodano antranilonitrylu (0,6 równ.) w postaci roztworu w THF. Mieszaninę reakcyjną ogrzano do 0°C i mieszano przez 2 godziny. Do tej mieszaniny dodano 3N HCl i mieszanie kontynuowano przez 30 minut. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ponownie wyekstrahowano trzykrotnie octanem etylu. Połączone ekstrakty przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą HPLC z elucją mieszaniną 93:7 heksany/octan etylu.
C13H10FNO (masa cząsteczkowa = 215,24); spektroskopia masowa (M+H) 216,3.
1H-NMR (300 MHZ, CDCl3): δ = 7,44-7,19 (6H, m), 6,74 (1H, d, J = 8,0 Hz), 6,61 (1H, dd, J = 0,94, 7,9 Hz) , 6,10 (2H, bs) .
Etap B. Wytwarzanie 2-[N-(a-izopropylotio)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]amino-3'-fluorobenzofenonu
Roztwór a-(izopropylotio)-N-(benzyloksykarbonylo)glicyny (1 równ.; wytworzonej według Zollera, V.; Ben-Ishai'ego, D. Tetrahedron 1975, 31, 863,) w bezwodnym THF ochłodzono do 0°C i podziałano chlorkiem oksalilu (1 równ.) i 3 kroplami DMF. Po mieszaniu przez 15 minut w 0°C, łaźnię chłodzącą usunięto i mieszanie kontynuowano w temperaturze otoczenia przez 40 minut. Roztwór ponownie ochłodzono do 0°C. Do tego chlorku kwasowego dodano roztworu 2-amino-3'-fluorobenzofenonu (0,9 równ.) i 4-metylmorfoliny (2,0 równ.) w bezwodnym THF za pomocą zgłębnika. Łaźnię chłodzącą usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze otoczenia przez 5 godzin. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono chlorkiem metylenu, a potem przemyto 0,5 M kwasem cytrynowym, nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 i solanką. Fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej chromatografii LC 2000 z elucją gradientową 15 > 20% octanem etylu/heksanami i otrzymano białawą pianę.
C26H25N2O4S (masa cząsteczkowa = 480,60); spektroskopia masowa (M+NH4+) 498,3.
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 11,39 (1H, s), 8,59 (1H, d, J = 6,0 Hz), 7,63-7,55 (2H, m), 7,487,27 (9H, m), 7,14 (1H, dt, J = 1,2, 8,4 Hz), 5,94 (1H, d, J = 7,2 Hz), 5,58 (1H, d, J = 8,7 Hz), 5,17 (2H, ABq, J = 14,7 Hz), 3,25 (1H, sep, J = 6,6 Hz), 1,44 (3H, d, J = 6,0 Hz), 1,28 (3H, d, J = 6,6 Hz).
Etap C. Wytwarzanie 2-[N-(a-amino)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]amino-3'-fluorobenzofenonu
Przez roztwór 2-[N-(a-izopropylotio)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]amino-3'-fluorobenzofenonu (1 równ.) w THF w 0°C przepuszczano pęcherzykami gazowy amoniak. Po 35 minutach dodano chlorku rtęci(II) (1,1 równ.). Łaźnię z lodem usunięto i kontynuowano przepuszczanie pęcherzykami gazowego amoniaku przez zawiesinę w ciągu 4 godzin. Bełkotkę usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 16 godzin. Mieszaninę przesączono przez warstwę Celitu przemywając THF. Przesącz zatężono pod próżnią. Surową substancję stałą użyto w etapie D bez dalszego oczyszczania.
PL 196 641 B1
Etap D. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Na 2-[N-(a-amino)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]-amino-3'-fluorobenzofenon (1 równ.) podziałano lodowatym kwasem octowym i octanem amonu (4,7 równ.). Zawiesinę mieszano w temperaturze otoczenia przez 21 godzin. Po zatężeniu mieszaniny reakcyjnej pod próżnią, pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu i 1N NaOH. Warstwę wodną ponownie wyekstrahowano octanem etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową 2 > 3% alkoholem izopropylowym/chlorkiem metylenu.
C23H18FN3O3 (masa cząsteczkowa = 403,44); spektroskopia masowa (M+H) 404,4.
Analiza. Obliczono dla C23H18FN3O3 · 0,5 H2O: C, 66,98; H, 4,64; N, 10,18. Stwierdzono: C, 67,20; H, 4,64; N, 9,77.
Etap E. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-A, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo) amino-2,3-dihydro-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany.
C24H20FN3O3 (masa cząsteczkowa = 417,47); spektroskopia masowa (M+H) 418,3.
Analiza. Obliczono dla C24H20FN3O3: C, 69,06; H, 4,83; N, 10,07. Stwierdzono: C, 69,33; H, 4,95; N, 9,82.
Etap F. Wytwarzanie 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-B, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany, który użyto bezpośrednio w etapie G.
Etap G. Wytwarzanie 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-Boc-L-alaniny i 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej substancji stałej.
C24H27FN4O4 (masa cząsteczkowa = 454,50); spektroskopia masowa (M+H) 455,3.
Analiza. Obliczono dla C24H27FN4O4: C, 63,42; H, 5,99; N, 12,33. Stwierdzono: C, 63,34; H, 6,01; N, 12,08.
Etap H. Wytwarzanie 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany. Surowy materiał użyto bezpośrednio.
P r z y k ł a d 4-H
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Wytwarzanie 2-amino-4'-fluorobenzofenonu
Roztwór 4-bromofluorobenzenu (1 równ.) w THF ochłodzono do -78°C w atmosferze azotu i podziałano t-butylolitem (2,05 równ., 1,6M roztworu w pentanie) z szybkością 40 ml/godzinę. Temperatura wewnętrzna nie wzrosła powyżej -74°C. Pomarańczowy roztwór mieszano w -78°C przez 30 minut, po czym dodano antranilonitrylu (0,6 równ.) w postaci roztworu w THF. Mieszaninę reakcyjną ogrzano do 0°C i mieszano przez 2 godziny. Do tej mieszaniny dodano 3N HCl i mieszanie kontynuowano przez 30 minut. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu i warstwy rozdzielono. Warstwę wodną ponownie wyekstrahowano trzykrotnie octanem etylu. Połączone ekstrakty przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą HPLC z elucją mieszaniną 93:7 heksany/octan etylu.
C13H10FNO (masa cząsteczkowa = 215,24); spektroskopia masowa (M+H) 216,3.
Analiza. Obliczono dla C13H10FNO: C, 72,55; H, 4,68; N, 6,51. Stwierdzono: C, 72,80: H, 4,51; N, 6,74.
Etap B. Wytwarzanie 2-[N-(a-izopropylotio)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]amino-4'-fluorobenzofenonu
Roztwór a-(izopropylotio)-N-(benzyloksykarbonylo)glicyny (1 równ.; wytworzono według Zollera, V.; Ben-Ishai'ego, D. Tetrahedron 1975, 31, 863) w bezwodnym THF ochłodzono do 0°C i podziałano chlorkiem oksalilu (1 równ.) i 3 kroplami DMF. Po mieszaniu w 0°C przez 15 minut łaźnię chłodzącą usunięto i mieszanie kontynuowano w temperaturze otoczenia przez 40 minut. Roztwór ponownie
PL 196 641 B1 ochłodzono do 0°C. Do tego chlorku kwasowego za pomocą zgłębnika dodano roztworu 2-amino-4'-fluorobenzofenonu (0,9 równ.) i 4-metylomorfoliny (2,0 równ.) w bezwodnym THF. Łaźnię chłodzącą usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze otoczenia przez 5 godzin. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono chlorkiem metylenu, a potem przemyto 0,5 M kwasem cytrynowym, nasyconym wodnym roztworem NaHCO3 i solanką.
Fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą preparatywnej chromatografii LC 2000 z elucją gradientową 15 > 20% octanem etylu/heksanami i otrzymano białawą pianę.
C26H25N2O4S (masa cząsteczkowa = 480,60); spektroskopia masowa (M+NH4+) 498,2.
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ 11,28 (1H, s), 8,56 (1H, d, J = 8,4 Hz), 7,78-7,73 (2H, m), 7,617,53 (2H, m), 7,36-7,32 (5H, m), 7,20-7,14 (3H, m), 5,98 (1H, d, J = 7,5 Hz), 5,57 (1H, d, J = 7,8 Hz), 5,16 (2H, ABq, J = 14,7 Hz), 3,25 (1H, sep, J = 6,0 Hz), 1,43 (3H, d, J = 6,3 Hz), 1,27 (3H, d, J = 6,6 Hz).
Etap C. Wytwarzanie 2-[N-(a-amino)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]amino-4'-fluorobenzofenonu
Przez roztwór 2-[N-(a-izopropylotio)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]amino-3'-fluorobenzofenonu (1 równ.) w THF w 0°C przepuszczano pęcherzykami gazowy amoniak. Po 35 minutach dodano chlorku rtęci(II) (1,1 równ.). Łaźnię z lodem usunięto i kontynuowano przepuszczanie pęcherzykami gazowego amoniaku przez zawiesinę w ciągu 4 godzin. Bełkotkę usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 16 godzin. Mieszaninę przesączono przez warstwę Celitu przemywając THF. Przesącz zatężono pod próżnią. Tę surową substancję stałą użyto w etapie D bez dalszego oczyszczania.
Etap D. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Na 2-[N-(a-amino)-N'-(benzyloksykarbonylo)glicynylo]-amino-4'-fluorobenzofenon (1 równ.) podziałano lodowatym kwasem octowym i octanem amonu (4,7 równ.). Zawiesinę mieszano w temperaturze otoczenia przez 21 godzin. Po zatężeniu mieszaniny reakcyjnej pod próżnią, pozostałość rozdzielono pomiędzy octan etylu i 1N NaOH.
Warstwę wodną ponownie wyekstrahowano octanem etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i zatężono. Pozostałość oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową 2 > 3% alkoholem izopropylowym/chlorkiem metylenu
C23H18FN3O3 (masa cząsteczkowa = 403,44); spektroskopia masowa (M+H) 404,4.
Analiza. Obliczono dla C23H18FN3O3 · 1,25 H2O: C, 64,85; H, 4,85. Stwierdzono: C, 64,80; H, 4,55.
Etap E. Wytwarzanie 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-A, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3dihydro-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany.
C24H20FN3O3 (masa cząsteczkowa = 417,47); spektroskopia masowa (M+H) 418,2.
Analiza. Obliczono dla C24H20FN3O3: C, 69,06; H, 4,83; N, 10,07. Stwierdzono: C, 69,35; H, 4,93; N, 9,97.
Etap F. Wytwarzanie 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-(4-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-B, z użyciem 3-(benzyloksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany, który użyto bezpośrednio w etapie G.
Etap G. Wytwarzanie 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę D, z użyciem N-Boc-L-alaniny i 3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej substancji stałej.
C24H27FN4O4 (masa cząsteczkowa = 454,50); spektroskopia masowa (M+H) 455,4.
Analiza. Obliczono dla C24H27FN4O4 · 1,5 H2O: C, 59,86; H, 6,28; N, 11,64. Stwierdzono:
C, 60,04; H, 5,62; N, 11,27.
Etap H. Wytwarzanie 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono tytułowy związek pośredni w postaci żółtej piany. Surowy materiał bezpośrednio użyto.
PL 196 641 B1
P r z y k ł a d 4-I
Synteza 3-(N'-L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-izobutylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. 1,3-Dihydro-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on (wytworzony według procedury opisanej przez M., G. Bocka i innych, J. Org. Chem. 1987, 52, 3232-3239) alkilowano z użyciem jodku izobutylu z zastosowaniem ogólnej procedury 4-G i otrzymano 1,3-dihydro-1-izobutylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on.
Etap B. Zastosowawszy ogólne procedury 4-D i 4-F, z użyciem produktu z etapu A, wytworzono 3-amino-1,3-dihydro-1-izobutylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on.
Etap C. Produkt z etapu B i N-Boc-L-alaninę (Sigma) sprzęgnięto według ogólnej procedury D, a następnie usunięto grupę BOC z zastosowaniem ogólnej procedury 4-J i otrzymano 3-(N'-L-alaninylo)amino-1,3-dihydro-1-izobutylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on.
Zastępując jodek izobutylu w powyższym etapie A jodkiem izopropylu, jodkiem n-propylu i jodkiem etylu wytworzono dodatkowo następujące związki pośrednie:
3-(N'-L-alaninylo)amino-1,3-dihydro-1-izopropylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on;
3-(N'-L-alaninylo)amino-1,3-dihydro-1-propylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on i
3-(N'-L-alaninylo)amino-1,3-dihydro-1-etylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-on.
P r z y k ł a d 4-J
Synteza 3-(N'-L-alaninylo)amino-1-metylo-5-fenylo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-1,5-benzodiazepin-2-onu
Etap A. 1,3,4,5-Tetrahydro-5-fenylo-2H-1,5-benzodiazepin-2-on (CAS nr 32900-17-7) metylowano z zastosowaniem ogólnej procedury 4-I i otrzymano 1-metylo-5-fenylo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-1,5-benzodiazepin-2-on.
Etap B. Zastosowawszy ogólne procedury 4-E i 4-F, z użyciem produktu z etapu A, wytworzono 3-amino-1-metylo-5-fenylo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-1,5-benzodiazepin-2-on.
Etap C. Produktu z etapu B i N-Boc-L-alaninę (Sigma) sprzęgnięto według ogólnej procedury D, a następnie usunięto grupę Boc z zastosowaniem ogólnej procedury 4-N i otrzymano 3-(N'-L-alaninylo)amino-1-metylo-5-fenylo-1,3,4,5-tetrahydro-2H-1,5-benzodiazepin-2-on.
P r z y k ł a d 4-K
Synteza 3-(N'-L-alaninylo)amino-2,4-diokso-1-metylo-5-fenylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
3-Amino-2,4-diokso-1-metylo-5-fenylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę (CAS nr 13160475-6) sprzęgnięto z N-Boc-L-alaniną (Sigma) z zastosowaniem ogólnej procedury D, a następnie usunięto grupę Boc z zastosowaniem ogólnej procedury 4-N i otrzymano związek tytułowy.
P r z y k ł a d 4-L
Synteza 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-(1-metyloetylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Etap A. Synteza 2,4-Diokso-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
2.4- Diokso-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę (CAS nr 49799-48-6) wytworzono z 1,2-fenyloenodiaminy (Aldrich) i kwasu malonowego (Aldrich), z zastosowaniem procedury Claremona, D. A.; i innych, publikacja PCT: WO 96-US8400 960603.
Etap B. Synteza 2,4-diokso-1,5-bis-(1-metyloetylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
2.4- Diokso-1,5-bis-(1-metyloetylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę (CAS nr 11302184-4) wytworzono zgodnie z ogólną procedurą 4-M, z użyciem produktu z etapu A i 2-jodopropanu (Aldrich). Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową EtOAc/heksany (3:7 do 1:1), a następnie drogą rekrystalizacji z EtOAc/heksanów.
Etap C. Synteza 3-azydo-2,4-diokso-1,5-bis-(1-metyloetylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-K, z użyciem produktu z etapu B, wytworzono 3-azydo-2,4-diokso-1,5-bis-(1-metyloetylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę (CAS nr 186490-50-6) w postaci białej substancji stałej.
Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją mieszaniną heksany/EtOAc (4:1) i otrzymano dającą się rozdzielić mieszaninę pseudo-aksialnych/pseudo-ekwatorialnych azydków (23:1). Ten czysty pseudo-aksialny azydek użyto w następnym etapie.
Etap D. Synteza 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-(1-metyloetylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-L, z użyciem produktu z etapu C, wytworzono 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-(1-metyloetylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę (CAS nr 186490-51-7) w postaci białej substancji stałej.
Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową CH2Cl2/MeOH (98:2 do 95:5). Wyodrębniony pseudo-aksjalny atropoizomer aminy całkowicie przeprowadzono w pseudoekwatorialny atropoizomer aminy drogą ogrzewania w toluenie do 100-105°C przez 15 minut i ten
PL 196 641 B1 pseudo-ekwatorialny atropoizomer aminy użyto w następnym etapie. Te izomery rozdzielono drogą 1H-NMR w CDCl3. Wybrane dane 1H-NMR (CDCl3): pseudo-aksjalna amina 4,40 (s, 1H); pseudoekwatorialna amina 3,96 (s, 1H).
P r z y k ł a d 4-M
Synteza chlorowodorku 3-(L-alaninylo)amino-2,4-diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Etap A. Synteza 2,4-diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
2.4- Diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę (CAS nr 23954-54-3) wytworzono zgodnie z ogólną procedurą 4-M, z użyciem produktu z przykładu 4-L, etap A i jodometanu (Aldrich). Ten produkt w postaci białej substancji stałej wytrącił się w trakcie częściowego zatężania mieszaniny reakcyjnej po obróbce i wyodrębniono go drogą odsączenia.
Etap B. Synteza 3-azydo-2,4-diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Dla tego substratu powyższą ogólną procedurę 4-K zmodyfikowano następująco. Na początku produkt z etapu A przeprowadzono w stan zawiesiny (nie roztworu) w THF w -78°C, a następnie dodano roztworu KN(TMS)2 i pozwolono by ta zawiesina ogrzała się do -35°C w ciągu 12 minut i w tym czasie zawiesina zmieniła się w roztwór, który ponownie ochłodzono do -78°C; a następnie poddano działaniu jak to opisano w powyższej ogólnej procedurze. 3-Azydo-2,4-diokso-1,5-bismetylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją mieszaniną CHCl3/EtOAc (7:1), a następnie roztarto z gorącym CHCl3 z heksanami i ochłodzono do -23°C. Produkt wyodrębniono w postaci białej substancji stałej.
Etap C. Synteza 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-L, z użyciem produktu z etapu B, wytworzono 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej substancji stałej. Surowy produkt użyto bez dalszego oczyszczania.
Etap D. Synteza 3-[N'-(t-butoksykarbonylo)-L-alaninylo]amino-2,4-diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę I, z użyciem N-Boc-L-alaniny (Novabiochem) i produktu z etapu C, wytworzono 3-[N'-(t-butoksykarbonylo)-L-alaninylo]amino-2,4-diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej piany. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową CH2Cl2/EtOAc (2:1 do 1:1).
Etap E. Synteza chlorowodorku 3-(L-alaninylo)amino-2,4-diokso-1,5-bis-metylo-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę 4-N, z użyciem produktu z etapu D, wytworzono związek tytułowy jako bezpostaciową białawą substancję stałą.
P r z y k ł a d 4-N
Synteza chlorowodorku 3-(L-alaninylo)amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Etap A. Synteza 2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
2.4- Diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę wytworzono zgodnie z ogólną procedurą 4-M, z użyciem produktu z przykładu 4-L, etap A i 1-jodo-2-metylopropanu (Aldrich). Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową EtOAc/heksanami (3:7 do 1:1), a następnie drogą rekrystalizacji z EtOAc/heksanów.
Etap B. Synteza 3-azydo-2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę 4-K (osad tworzył się w trakcie dodawania KN(TMS)2, który rozpuszczono poprzez dodanie azydku trisylu), z użyciem produktu z etapu A, wytworzono 3-azydo-2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją mieszaniną heksany/EtOAc (4:1) i drugiej chromatografii rzutowej z elucją gradientową CH2Cl2/heksanami/EtOAc (10:10:1 do 8:6:1).
Etap C. Synteza 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę 4-L, z użyciem produktu z etapu B, wytworzono 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową CH2Cl2/MeOH (98:2 do 95:5, z 5% NH3 w MeOH).
PL 196 641 B1
Etap D. Synteza 3-[N'-(t-butoksykarbonylo)-L-alaninylo]amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę I, z użyciem N-Boc-L-alaniny (Novabiochem) i produktu z etapu C, wytworzono 3-[N'-(t-butoksykarbonylo)-L-alaninylo]amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej piany. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową CH2Cl2/EtOAc (3:1 do 3:2).
Etap E. Synteza chlorowodorku 3-(L-alaninylo)amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę 4-N, z użyciem produktu z etapu D, wytworzono związek tytułowy jako bezpostaciową białą substancję stałą.
P r z y k ł a d 4-O
Synteza chlorowodorku 3-(L-alaninylo)amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Etap A. Synteza 2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
W trakcie mieszania do zawiesiny produktu z przykładu 4-L, etap A (1,0 równ., 17,08 g) w DMSO (500 ml) w temperaturze pokojowej dodano jodku neopentylu (43,01 g, 2,24 równ., Aldrich) i Cs2CO3 (72,65 g, 2,3 równ., Aldrich). Otrzymaną mieszaninę ogrzewano do 75°C przez 30 minut, a następnie dodano jeszcze Cs2CO3 (31,59 g, 1,0 równ.) i mieszaninę mieszano intensywnie w 75°C przez 6 godzin. Mieszaninę ochłodzono, a potem dodano H2O (500 ml) i EtOAc (1000 ml). Fazy rozdzielono i fazę organiczną przemyto H2O (1x500 ml), 1 M wodnym roztworem HCl (2x500 ml) i solanką (1x500 ml). Fazę organiczną następnie wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono, zatężono i oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową heksanami/EtOAc (3:2 do 2:3), w wyniku czego otrzymano 2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej substancji stałej.
Etap B. Synteza 3-azydo-2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-K, z użyciem produktu z etapu A, wytworzono 3-azydo-2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową heksanami/CH2Cl2/EtOAc (10:5:1 do 5:5:1), w wyniku czego otrzymano dającą się rozdzielić mieszaninę (13:1) pseudo-aksjalnych/pseudo-ekwatorialnych azydków. Czysty pseudo-aksjalny azydek użyto w następnym etapie. Wybrane dane 1H-NMR (CDCl3): pseudo-aksjalny azydek 5,12 (s, 1H); pseudoekwatorialny azydek 4,03 (s, 1H).
Etap C. Synteza 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-L, z użyciem produktu z etapu B, wytworzono 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową CH2Cl2/MeOH (98:2 do 95:5, z 5% NH3 w MeOH). Wyodrębniony produkt w postaci białej substancji stałej zidentyfikowano metodą 1H-NMR jako mieszaninę (około 4:1) pseudo-aksjalnych i pseudoekwatorianych atropoizomerów amin. Mieszaninę ogrzewano w toluenie do 100°C przez 20 minut, a następnie ponownie zatężono i otrzymano czysty pseudo-ekwatorialny atropoizomer aminy, w postaci białej substancji stałej, który użyto w następnym etapie. Wybrane dane 1H-NMR (CDCl3): pseudo-aksjalna amina 4,59 (s, 1H); pseudo-ekwatorialna amina 4,03 (s, 1H).
Etap D. Synteza 3-[N'-(t-butoksykarbonylo)-L-alaninylo]amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę I, z użyciem N-Boc-L-alaniny (Novabiochem) i produktu z etapu C, wytworzono 3-[N'-(t-butoksykarbonylo)-L-alaninylo]amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepinę w postaci białej piany. Produkt oczyszczono metodą chromatografii rzutowej z elucją gradientową CH2Cl2/EtOAc (4:1 do 5:2).
Etap E. Synteza chlorowodorku 3-(L-alaninylo)amino-2,4-diokso-1,5-bis-(2,2-dimetylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę 4-N, z użyciem produktu z etapu D wytworzono związek tytułowy w postaci białawej substancji stałej.
P r z y k ł a d 4-P
Synteza 3-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
PL 196 641 B1
Zastosowawszy sposób R. G. Sherrilla i innych, J Org. Chem., 1995, 60, 730-734, z użyciem lodowatego kwasu octowego i gazowego HBr wytworzono związek tytułowy.
P r z y k ł a d 4-Q
Synteza 3-(L-walinylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Synteza 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-walinylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (1S)-7,7-Dimetylo-2-oksobicyklo[2.2.1]heptano-1-metanosulfonian (S)-3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-A, etap A) przeprowadzono w postać wolnej zasady drogą rozdzielenia pomiędzy chlorek metylenu i 1 M węglan potasu. Wolną aminę sprzęgnięto z N-Boc-waliną zgodnie z ogólną procedurą D i otrzymano związek tytułowy.
C26H32N4O4 (MW 464,62); spektroskopia masowa 464,3.
Analiza. Obliczono dla C26H32N4O4: C, 67,22; H, 6,94; N, 12,06. Stwierdzono: C, 67,29; H, 6,79; N, 11,20.
Etap B. Synteza 3-(L-walinylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepio-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono związek tytułowy w postaci białej piany.
C21H23N4O2 (MW 363,48); spektroskopia masowa (M+H) 364,2.
P r z y k ł a d 4-R
Synteza 3-(L-t-leucynylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Synteza 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-t-leucynylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (1S)-7,7-Dimetylo-2-oksobicyklo[2.2.1]heptano-1-metanosulfonian (S)-3-amino-1,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-A, etap A) przeprowadzono w postać wolnej zasady drogą rozdzielenia pomiędzy chlorek metylenu i 1 M węglan potasu. Wolną aminę sprzęgnięto z N-Boc-t-leucyną zgodnie z ogólną procedurą D i otrzymano związek tytułowy.
C27H35N4O4 (MW 479,66); spektroskopia masowa 479.
Etap B. Synteza 3-(L-t-leucynylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy ogólną procedurę 4-C, z użyciem 3-[N'-(t-butylokarbaminiano)-L-t-leucynylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu, wytworzono związek tytułowy w postaci białej piany.
Analiza. Obliczono dla C22H25N4O2 · 0,5 H2O: C, 68,19; H, 7,02; N, 14,40. Stwierdzono: C, 68,24; H, 7,00; N, 14,00.
P r z y k ł a d 4-AA
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1,5-dimetylo-1H-1,4-benzodiazepiny
2,3-Dihydro-1,5-dimetylo-1H-1,4-benzodiazepinę wytworzono zgodnie z ogólnymi procedurami 4-I (z użyciem jodku metylu), 4-D i 4-F. Związek pośredni sprzęgnięto z Boc-L-alaniną (Novo) z zastosowaniem ogólnej procedury D, a następnie odbezpieczono z zastosowaniem ogólnej procedury 1-B, w wyniku czego otrzymano związek tytułowy, który użyto bez dalszego oczyszczania.
P r z y k ł a d 4-1
Synteza 3-(N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-etylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę A, z użyciem N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny (przykład B) i 3-amino-2,3-dihydro-1-etylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (wytworzonego jak to opisano w przykładzie 4-P z użyciem jodku etylu), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 155-158°C. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,48 10% metanolu/dichlorometanie) i produkt oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z użyciem 10% metanolu/dichlorometanu jako eluanta, a następnie drogą rekrystalizacji z eteru dietylowego. Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,73 (d, J = 7,7, 1H), 7,4 (m, 9H), 6,86 (m, 2H), 6,68 (m, 1H), 6,58 (d, J = 7,2, 1H), 5,43 (dd, J = 2,7, 4,9, 2,7, 1H), 4,67 (m, 1H), 4,3 (m, 1H), 3,7 (m, 1H), 3,52 (s, 2H), 1,46 (dd, J = 6,6, 6,6, 3H), 1,10 (dt, J = 7,1, 1,1, 6,0, 3H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 167,8, 164,8, 163,4, 161,3, 136,7, 133,6, 127,6, 126,4, 125,2, 124,0, 118,1, 107,8, 98,3, 95,5, 62,9, 44,7, 38,6, 14,5, 8,7.
C28H26N4O3F2 (masa cząsteczkowa = 504); spektroskopia masowa (MH+) 505.
PL 196 641 B1
P r z y k ł a d 4-2
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-2,3-dihydro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem N-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaniny (przykład B) i 3-amino-1,3-dihydro-5-fenylo-2H-1,4-benzodiazepin-2-onu (CAS: 103343-47-1, Sherrill, R. G.; Sugg, E. E. J. Org Chem. 1995, 60, 730), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej. Produkt oczyszczono drogą roztarcia z (1:1) eterem/heksanami.
C26H21F2N4O3 (masa cząsteczkowa = 475,51); spektroskopia masowa (MH+) 476.
Analiza. Obliczono dla C26H21F2N4O3:C,65,54; H,4,65; N,11,76. Stwierdzono:C, 65,37;H, 4,67;N, 11,63.
P r z y k ł a d 4-3
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-B), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej o temperaturze topnienia 126,5-130°C.
C27H23ClF2N4O3 (masa cząsteczkowa = 524,1); spektroskopia masowa 523,7.
Analiza. Obliczono dla C27H23ClF2N4O3: C, 61,78; H, 4,42; N, 10,67. Stwierdzono: C, 61,92; H, 4,52; N, 10,46.
P r z y k ł a d 4-4
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-7-bromo-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-1-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-7-bromo-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-C), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej.
C27H22BrF3N4O3 (masa cząsteczkowa = 587,43); spektroskopia masowa 587.
Analiza. Obliczono dla C27H22BrF3N4O3: C, 55,21; H, 3,78; N, 9,54. Stwierdzono: C, 55,25; H, 4,00; N, 9,72.
P r z y k ł a d 4-5
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-chlorofenylo)-1H-1,4-bromodiazepin-2-onu (przykład 4-D), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej.
C27H22Cl2F2N4O3 (masa cząsteczkowa = 559,43); spektroskopia masowa 559,2
Analiza. Obliczono dla C27H22Cl2F2N4O3: C, 57,97; H, 3,96; N, 10,02. Stwierdzono: C, 57,99; H, 3,98; N, 9,92.
P r z y k ł a d 4-6
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-2,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-7-nitro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-E), wytworzono związek tytułowy w postaci żółtej substancji stałej.
1H NMR (300 MHZ, CDCl3): δ = 8,44 (1H, dd, J = 2,2, 9,0 Hz), 8,42 (1H, dd, J = 2,3, 9,0 Hz), 8,23 (2H, d, J = 2,6 Hz), 7,73 (2H, m), 7,56-7,40 (12H, m), 6,83 (4H, m), 6,69 (2H, m), 6,37 (2H, apt, J = 7,8 Hz), 5,45 (1H, d, J = 7,7 Hz), 5,44 (1H, d, J = 7,7 Hz), 4,71 (2H, m), 3,56 (2H, s), 3,55 (2H, s), 3,52 (3H, s), 3,51 (3H, s), 1,47 (3H, d, J = 7,0 Hz), 1,46 (3H, d, J = 7,0 Hz).
C27H23F2N5O5 (M+H = 536,1747); spektroskopia masowa 536,1749.
P r z y k ł a d 4-7
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(2-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-F), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej o temperaturze topnienia 185-188°C.
C27H23F3N4O3 (masa cząsteczkowa = 508,54); spektroskopia masowa (M+H) 509,3.
PL 196 641 B1
Analiza. Obliczono dla C27H23F3N4O3: C, 63,78; H, 4,53; N, 11,02. Stwierdzono: C, 63,99; H, 4,49; N, 10,84.
P r z y k ł a d 4-8
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenylo-a-hydroksyacetylo)-L-walinylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu S-(+)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i 3-(L-walinylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4Q), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej.
C29H28F2N4O4 (masa cząsteczkowa = 534,61); spektroskopia masowa (M+H) 535,3
Analiza. Obliczono dla C29H28F2N4O4: C, 65,16; H, 5,28; N, 10,48. Stwierdzono: C, 65,34; H, 5,43; N, 10,35.
P r z y k ł a d 4-9
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenylo-a-hydroksyacetylo)-L-t-leucynylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu S-(+)-3,5-difluoromigdałowego (przykład E) i 3-(t-leucynylo) amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-R), wytworzono związek tytułowy w postaci białej substancji stałej.
C30H30F2N4O4 (masa cząsteczkowa = 548,64); spektroskopia masowa (M+H) 549,3.
Analiza. Obliczono dla C30H30F2N4O4:C, 65,68; H, 5,51; N, 10,21. Stwierdzono: C, 65,38;
H, 5,44; N, 10,14.
P r z y k ł a d 4-10
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(3-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-G), wytworzono związek tytułowy w postaci białawej substancji stałej.
C27H23F3N4O3 (masa cząsteczkowa = 508,50); spektroskopia masowa (M+H) 509,3.
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 7,65-7,53 (4H, m), 7,42-7,24 (12H, m), 7,22-7,14 (2H, m), 6,876,81 (4H, m), 6,75-6,65 (2H, m), 6,29 (1H, d, J = 6,6 Hz), 6,21 (1H, d, J = 7,2 Hz), 5,45 (1H, d, J = 7,8 Hz) , 5,44 (1H, d, J = 7,5 Hz), 4,67 (2H, m), 3,57 (2H, s), 3,55 (2H, s), 3,474 (3H, s), 3,468 (3H, s),
I, 48 (3H, d, J = 7,2 Hz), 1,47 (3H, d, J = 6,8 Hz).
P r z y k ł a d 4-11
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-(4-fluorofenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-H), wytworzono związek tytułowy w postaci białawej substancji stałej.
C27H23F3N4O3 (masa cząsteczkowa = 508,50); spektroskopia masowa (M+H) 509,7.
Analiza. Obliczono dla C27H23F3N4O3: C, 63,78; H, 4,56; N, 11,01. Stwierdzono: C, 64,09; H, 4,81; N, 10,40.
P r z y k ł a d 4-12
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-2,3-dihydro-1,5-dimetylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1,5-dimetylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-AA), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej (t.t. = 222-223°C). Produkt oczyszczono drogą przeprowadzenia w stan zawiesiny w eterze.
masa cząsteczkowa = 429; spektroskopia masowa (M+H) 429.
Analiza. Obliczono dla: C, 61,67; H, 5,18; N, 13,08. Stwierdzono: C, 61,43; H, 5,17; N, 12,79.
P r z y k ł a d 4-13
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]-amino-2,3-dihydro-1-izobutylo-5-fenylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-izobutylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-I), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej (t.t. = 210-211°C). Produkt oczyszczono drogą roztarcia z eterem/heksanami.
PL 196 641 B1
C30H30F2N4O3 (masa cząsteczkowa = 532,23); spektroskopia masowa (M+H) 532.
Analiza. Obliczono dla: C, 67,66; H, 5,68; N, 10,52. Stwierdzono: C, 67,67; H, 5,55; N, 10,34.
Po oczyszczeniu metodą chromatografii C 2000 z elucją mieszaniną heksany/octan etylu (20:80) otrzymano następujące izomery:
Izomer 1:
Temperatura topnienia: 202-203°C.
C30H30F2N4O3 (masa cząsteczkowa = 532,23); spektroskopia masowa (M+H) 532,23.
Izomer 2:
Temperatura topnienia: 211-212°C.
C30H30F2N4O3 (masa cząsteczkowa = 532,23); spektroskopia masowa (M+H) 532.
P r z y k ł a d 4-14
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenylo-a-hydroksyacetylo)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluoromigdałowego (Fluorochem) i 3-(L-alaninylo) amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-A), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej. Produkt oczyszczono metodą chromatografii LC 2000 z elucją mieszaniną heksany/octan etylu (20:80).
Izomer 1:
Temperatura topnienia: 240-241°C.
C27H24F2N4O4 (masa cząsteczkowa = 506,51); spektroskopia masowa (M+H) 506.
Analiza. Obliczono dla C27H24F2N4O4: C, 64,03; H, 4,78; N, 11,06. Stwierdzono: C, 64,31; H, 4,86; N, 11,04.
Izomer 2:
Temperatura topnienia: 128°C.
C27H24F2N4O4 (masa cząsteczkowa = 506,51); spektroskopia masowa (M+H) 506.
Analiza. Obliczono dla C27H24F2N4O4: C, 64,03; H, 4,78; N, 11,06. Stwierdzono: C, 63,92; H, 5,00; N, 10,88.
P r z y k ł a d 4-15
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenylo-a-oksoacetylo)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluoro-a-oksooctowego (przykład G) i 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-A), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej (t.t. = 128-129°C). Produkt oczyszczono metodą chromatografii LC 2000 z elucją mieszaniną heksany/octan etylu (30:70).
C27H22F2N4O4 (masa cząsteczkowa = 504); spektroskopia masowa (M+H) 503,9.
Skręcalność optyczna:[a] = -113,64 przy 589 nm; -333,33 przy 365 nm (c=1, MeOH).
Analiza. Obliczono dla C27H22F3N4O4: C, 64,28; H,4,40; N, 11,11. Stwierdzono: C, 64,51;
H, 4,54; N, 11,04.
P r z y k ł a d 4-16
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-walinylo]-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1HI, 4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-walinylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin2-onu (przykład 4-Q), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej (t.t. = 228-229°C). Produkt oczyszczono na drodze przeprowadzenia w stan zawiesiny w heksanach/eterze (80:20).
C29H28F2N4O3 (masa cząsteczkowa = 518); spektroskopia masowa (M+H) 518.
Skręcalność optyczna: [α] = -117,96 przy 589 nm; -341,55 przy 365 nm (c=1, MeOH).
Analiza. Obliczono dla C29H28F2N4O3: C, 67,17; H, 5,44; N, 10,8. Stwierdzono: C, 67,45; H, 5,49; N, 10,61.
P r z y k ł a d 4-17
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-t-leucynylo]amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-t-leucynylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-R), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej (t.t. = 221-222°C). Produkt oczyszczono na drodze przeprowadzenia w stan zawiesiny w eterze.
PL 196 641 B1
C30H30F2N4O3 (masa cząsteczkowa = 532); spektroskopia masowa (M+H) 532.
Analiza. Obliczono dla C30H30F2N4O3: C, 67,66; H, 5,68; N, 10,52. Stwierdzono: C, 67,93; H, 5,95; N, 10,25.
P r z y k ł a d 4-18
Synteza 3-[N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo]amino-2,3-dihydro-1-izopropylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę D, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Oakwood Products, Inc.) i 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-izopropylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (przykład 4-I), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej (t.t. = 208-209°C). Produkt oczyszczono na drodze przeprowadzenia w stan zawiesiny w eterze/heksanach (1:1).
masa cząsteczkowa = 518; spektroskopia masowa (M+H) 518.
Analiza. Obliczono dla: C, 67,17; H, 5,44; N, 10,80. Stwierdzono: C, 67,39; H, 5,62; N, 10,84.
Z użyciem łącznych procedur można wytworzyć dalsze związki pośrednie i związki przykładowe.
Ogólna procedura C-A
Do 4 ml fiolki zawierającej 60-100 mg (0,06-0,1 mmola) 1-(1-pirolidynylopropylo)-3-etylokarbodiimidu związanego z polimerem dodano 2 ml 0,015 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 1 w DMF/chloroformie i 1 ml 0,0148 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 2 w chloroformie. Otrzymaną zawiesinę wytrząsano przez 48 godzin i przesączono. Odsączoną żywicę przemyto chloroformem i przesącz zatężono do sucha pod próżnią. Budowę i czystość wszystkich produktów potwierdzono HPLC z użyciem detekcji UV i IEX MS. Próbki poddano badaniom bez dalszego oczyszczania.
Ogólna procedura C-B
Do 4 ml fiolki dodano 840 μl 0,05 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 1 w DMF/chloroformie, 100 μl 0,21 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 2 w chloroformie i 100 μl 0,63 mM roztworu podstawowego 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu w chloroformie. Po odstawieniu na 48 godzin mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość ponownie rozpuszczono w 2 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Roztwór następnie przesączono przez uprzednio przemytą (metanolem) kolumnę zawierającą 500 mg SCX (Varian Sample Preparation; Harbor City Kalifornia), z użyciem dodatkowych 8 ml tego samego rozpuszczalnika. Przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w 20% metanolu/chlorku metylenu i przepuszczono przez warstwę żelu krzemionkowego (100 mg, Varian Sample Preparation). Zebrany przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i surowe produkty badano bez dalszego oczyszczania. Budowę i czystość produktu potwierdzono HPLC i IEX MS.
Ogólna procedura C-C
Do 4 ml fiolki dodano 540 μl 0,05 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 1 w DMF/chloroformie, 100 μl 0,44 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 2 w chloroformie i 100 μl 0,38 mM roztworu podstawowego 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu w chloroformie. Po odstawieniu na 48 godzin mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość ponownie rozpuszczono w 2 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Roztwór przesączono przez uprzednio przemytą (metanolem) kolumnę zawierającą 500 mg SCX, z użyciem jeszcze 8 ml tego samego rozpuszczalnika. Przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w 20% metanolu/chlorku metylenu i przepuszczono przez warstwę żelu krzemionkowego (100 mg, Varian Sample Preparation). Zebrany przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i surowe produkty badano bez dalszego oczyszczania. Budowę i czystość produktu potwierdzono HPLC i IEX MS.
Ogólna procedura C-D
Do 4 ml fiolki dodano 540 μl 0,05 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 1 w DMF/chloroformie, 100 μl 0,44 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 2 w chloroformie, 100 μl 0,38 mM roztworu podstawowego 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu w chloroformie i 100 μl 0,38 mM roztworu podstawowego PP-HOBt w DMF. Po odstawieniu na 48 godzin mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość ponownie rozpuszczono w 2 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Roztwór przesączono przez uprzednio przemytą (metanolem) kolumnę zawierającą 500 mg SCX, z użyciem dodatkowych 8 ml tego samego rozpuszczalnika. Przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozpuszczono w 20% metanolu/chlorku metylenu i przepuszczono przez warstwę żelu krzemionkowego (100 mg, Varian Sample Preparation). Zebrany przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i surowe produkty badano bez dalszego oczyszczania. Budowę i czystość produktu potwierdzono HPLC i IEX MS.
PL 196 641 B1
Ogólna procedura C-E
Do 4 ml fiolki dodano 870 μl 0,05 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 1 w DMF/chloroformie, 1000 μl 0,05 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 2 w chloroformie, 1000 μl 0,05 mM roztworu podstawowego 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu w chloroformie i 100 μl 0,48 mM roztworu podstawowego HOBt w DMF. Po odstawieniu na 48 godzin mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość ponownie rozpuszczono w 2 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Roztwór następnie przesączono przez uprzednio przemytą (metanolem) kolumnę zawierającą 500 mg SCX, z użyciem dalszych 8 ml tego samego rozpuszczalnika. Przesącz zatężono w strumieniu azotu do około 1/3 jego początkowej objętości, a następnie przepuszczono przez warstwę (200 mg) anionowymiennej żywicy AG 1-8x (BioRad; Hercules, Kalifornia; kolumny wstępnie przemyto 1N NaOH, wodą i metanolem), z użyciem dodatkowych 6 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Otrzymany przesącz zatężono pod próżnią i surowe produkty badano bez dalszego oczyszczania. Budowę i czystość produktu potwierdzono HPLC i IEX MS.
Ogólna procedura C-F
Do mieszaniny związku wyjściowego 2 (22,5 mg, 0,054 mmola) i piperydynylometylopolistyrenu (45 mg, 3,6 mmola/g (Fluka)) w 1 ml metylenu dodano czystego związku wyjściowego 1 (9,1 pl, 0,109 mmola). Mieszaninę wytrząsano przez 80 godzin w temperaturze otoczenia, a następnie w trakcie wytrząsania podziałano izocyjanianem metylu/polistyrenem (100 mg, 1,0 mmola/g (Novabiochem)) przez 24 godziny. Mieszaninę reakcyjną przesączono i żywicę przemyto chlorkiem metylenu. Surowy produkt wprowadzono do jonowymiennej kolumny zawierającej 500 mg SCX (Varian Sample Preparation), przemyto trzykrotnie 3 ml metanolu, a następnie wyeluowano 4 ml 2 M metanolowego roztworu amoniaku. Dalsze oczyszczanie końcowego produktu przeprowadzono drogą półpreparatywnej HPLC (0-100% acetonitrylu (0,08% TFA)/woda (0,1% TFA); 25 ml/min.; 20X50 kolumna ODS-A) i otrzymano 17 mg końcowego produktu w postaci białawej piany.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ 1,45-1,65 (m, 3H), 1,70-2,00 (m, 4H), 2,55-2,80 (m, 4H), 3,25 (s, 2H), 3,50 (s, 3H) , 4,65-4,80 (m, 1H), 5,45-5,55 (m, 1H), 7,20-7,80 (m, 11H).
Ogólna procedura C-G
Do 4 ml fiolki zawierającej 0,03 mmola związku wyjściowego 2 dodano 100 pl 0,25 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 1 w chloroformie, 100 pl 0,3 mM roztworu podstawowego 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu w chloroformie i 100 pl 0,3 mM roztworu podstawowego HOBT w DMF. Po odstawieniu na 48 godzin mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość ponownie rozpuszczono w 2 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Roztwór następnie przesączono przez uprzednio przemytą (metanolem) kolumnę zawierającą 500 mg SCX, z użyciem dodatkowych 8 ml tego samego rozpuszczalnika. Przesącz zatężono w strumieniu azotu do około 1/3 jego początkowej objętości, a następnie przepuszczono przez warstwę (200 mg) anionowymiennej żywicy AG 1-8x (BioRad; Hercules, Kalifornia; kolumny wstępnie przemyto 1 N NaOH, wodą i metanolem), z użyciem jeszcze 6 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Otrzymany przesącz zatężono pod próżnią i surowe produkty badano bez dalszego oczyszczania. Budowę i czystość produktu potwierdzono HPLC i IEX MS.
Ogólna procedura C-H
Związki pośrednie przedstawione w tabeli C-1 (to jest związek wyjściowy 2) zsyntetyzowano według następującej procedury:
Etap A. Do roztworu 3-(t-butoksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (CA nr 125:33692: 100 mg, 0,28 mmola) w 1 ml bezwodnego DMF dodano 600 pl roztworu 0,5 M bis(trimetylosililo)amidku potasu (0,30 mmola) w toluenie. Czysty halogenek alkilu (0,56 mmola; jak pokazano w tabeli C-1) dodano natychmiast w jednej porcji i mieszaninę reakcyjną odstawiono na noc. W przypadku użycia chlorku alkilu do mieszaniny reakcyjnej dodano 1 równ. jodku sodu. Po zatężeniu pod zmniejszonym ciśnieniem surową pozostałość rozdzielono pomiędzy chlorek metylenu (2 ml) i wodny nasycony roztwór wodorowęglanu (2 ml), a następnie przepuszczono przez 5 g wkładu Extralut QE (EM Science; Gibbstown, NJ) z użyciem 10 ml chlorku metylenu. Otrzymany przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i surowy produkt oczyszczono dalej metodą automatycznej półpreparatywnej HPLC (YMC 20X50 mm kolumna z krzemionką; elucja gradientowa; 0-5% (5,5 minuty), 5-20% (3,5 minuty), 20-100% (2 minuty), 100% (4 minuty) octan etylu/chlorek metylenu, szybkość przepływu 25 ml/minutę). Produkt wykazujący spodziewany pik M+1 w IEX MS stosowano bez dalszego oczyszczania i charakteryzowania.
PL 196 641 B1
Etap B. Produkt otrzymany w etapie A rozpuszczono w 5 ml 15% roztworu TFA/chlorku metylenu i odstawiono na 16 godzin. Po zatężeniu pod zmniejszonym ciśnieniem tę sól TFA rozpuszczono w metanolu i wprowadzono bezpośrednio do kolumny zawierającej 1 g SCX. Tę kolumnę przemyto trzykrotnie 2 ml porcjami metanolu i produkt wyeluowano z użyciem 6 ml 2,0 M roztworu amoniaku/metanolu. Po zatężeniu pod zmniejszonym ciśnieniem produkt scharakteryzowano IEX MS i użyto go bez dalszego oczyszczania.
Etap C: Do tego surowego produktu otrzymanego w etapie B (1,05 równ.) dodano kolejno 0,3 mM roztworu podstawowego HOBt · H2O (1,05 równ.) w DMF, 0,3 mM roztworu podstawowego N-t-BOC-L-alaniny (1,0 równ.) w THF i 0,3 mM roztworu podstawowego 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (1,05 równ.) w THF. Po odstawieniu na 24 godzin mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość ponownie rozpuszczono w 2 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Roztwór następnie przesączono przez uprzednio przemytą (metanolem) kolumnę z 1 g SCX (Varian Sample Preparation), z użyciem dodatkowych 8 ml tego samego rozpuszczalnika. Przykładowo stosowano kolumnę C-V zawierającą 1 g Si (Varian Sample Preparation). Przesącz zatężono w strumieniu azotu do około 1/3 jego początkowej objętości, a następnie przepuszczono przez warstwę (500 mg) anionowymiennej żywicy AG 1-8x (BioRad; Hercules, Kalifornia; kolumny wstępnie przemyto 1 N NaOH, wodą i metanolem), z użyciem jeszcze 10 ml metanolu. Otrzymany przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i ten surowy produkt po scharakteryzowaniu metodą IEX MS zastosowano bez dalszego oczyszczania.
Etap D. Surowy produkt otrzymany w etapie C rozpuszczono w 5 ml 15% roztworu TFA/chlorku metylenu i całość odstawiono na 16 godzin. Po zatężeniu pod zmniejszonym ciśnieniem sól TFA rozpuszczono w metanolu i wprowadzono bezpośrednio do kolumny zawierającej 1 g SCX. Kolumnę przemyto trzykrotnie 2 ml porcjami metanolu i produkt wyeluowano z kolumny 6 ml 2,0 M roztworu amoniaku/metanolu. Po zatężeniu pod zmniejszonym ciśnieniem, produkt scharakteryzowano metodą IEX MS i użyto go bez dalszego oczyszczania. Związki pośrednie wytworzone według tego sposobu zamieszczono w tabeli C-A.
T a b e l a C-A Związki pośrednie
Przykład Halogenek alkilu Związek pośredni MS
C-A bromek benzylu (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(ben- zylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on 513,2
C-B 1-bromo-3,3-dimetylobutan (Wiley) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(3,3- -dimetylobutylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on 407,2
C-C 1-bromo-2-etylobutan (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-etylobutylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on 407,2
C-D 2-(bromoetylo)benzen (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-fenyloetylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on 427,2
C-E 3-(bromopropylo)benzen (K and K Laboratories) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(3-fenylopropylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on 441,2
C-F 1-bromo-2-metylobutan (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-metylobutylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on 393,2
C-G bromek etylowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(etylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on 351,2
Ogólna procedura C-I
Do 4 ml fiolki zawierającej 0,03 mmola związku wyjściowego 2 (z ogólnej procedury C-H) dodano 100 μl 0,25 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 1 w chloroformie, 100 μl 0,3 mM roztworu podstawowego 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu w chloroformie i 100 μl 0,3 mM roztworu podstawowego HOBT w DMF. Po odstawieniu na 48 godzin mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość ponownie rozpuszczono w 2 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Roztwór następnie przesączono przez uprzednio przemytą (metanolem) kolumnę zawierającą 500 mg Si, z użyciem dalszych 8 ml tego samego rozpuszczalnika. Przesącz zatężono w strumieniu azotu do około 1/3 jego początkowej objętości, a następnie przepuszczono przez warstwę (200 mg) anionowyPL 196 641 B1 miennej żywicy AG 1-8x (kolumny wstępnie przemyto 1 N NaOH, wodą i metanolem), z użyciem dalszych 6 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Otrzymany przesącz zatężono pod próżnią i surowe produkty badano bez dalszego oczyszczania. Budowę i czystość produktu potwierdzono HPLC i IEX MS.
P r z y k ł a d C-AA
Synteza (S)-3-(L-fenyloglicynylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Synteza (S)-3-(N'-(t-butoksykarbonylo)-L-fenyloglicynylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Do roztworu trietyloaminy (519 pl, 3,8 mmola) i (S)-3-amino-5-fenylo-2-okso-1,4-benzodiazepiny (1,0 g, 3,8 mmola) (wytworzonej zgodnie z procedurą M. G. Bocka i innych, J. Org. Chem. 1987, 52, 3232-3239) w 100 ml bezwodnego chlorku metylenu w -20°C dodano w jednej porcji fluorku N-Boc-L-fenyloglicyny (Carpino i inni, J. Org. Chem. 1991, 56, 2611-2614).
Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 15 minut i przerwano reakcję nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu (10 ml). Warstwy rozdzielono i warstwę organiczną przemyto kolejno nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu, wodą i solanką, a następnie wysuszono nad siarczanem sodu. Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (10-50% octanu etylu/heksanu) i otrzymano 1,3 g (69%) higroskopijnej białej piany.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (300 MHZ, CDCl3): δ = 1,35 (bs, 9H), 3,41 (s, 3H), 5,30-5,45 (m, 2H), 5,75-5,95 (m, 1H), 7,15-7,75 (m, 15H).
IR (CDCl3): 1709,7, 1676,6, 1489, 1166,3 cm-1
IEX MS (M+1): 498,0.
Etap B. Synteza (S)-3-(L-fenyloglicynylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
W trakcie mieszania do 50 ml 15% roztworu TFA w chlorku metylenu dodano w jednej porcji (S)-3-(N'-(t-butoksykarbonylo)-L-fenyloglicynylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (1,27 g, 2,55 mmola). Po mieszaniu przez 1 godzinę mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w 100 ml chlorku metylenu.
Roztwór przemyto dwukrotnie nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, jednokrotnie solanką, a następnie wysuszono nad siarczanem sodu. Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (5-10% metanolu/chlorku metylenu) i otrzymano 743 mg (73%) bardzo jasnozielonej piany.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 2,05 (bs, 1H), 3,45 (s, 3H), 5,51 (d, J = 8,39 Hz, 1H), 7,15-7,70 (m, 14 H), 8,60 (d, J = 830 Hz, 1H)
IR (CDCl3): 1673,3, 1601,1, 1506,1 cm-1
IEX MS (M+1): 399,2.
Przykład C-AB
Synteza 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Etap A. Synteza 3-(benzoksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Do roztworu 3-(benzoksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (Bock, M. G. i inni, Tetrahedron Lett. 1987, 28, 939; 4,0 g, 10,4 mmola) w 40 ml bezwodnego DMF w 0°C dodano w jednej porcji t-butanolanu potasu (1,51 g, 13,5 mmola). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 20 minut i dodano α-bromoacetofenonu (Lancaster; Windham, NH; 2,9 g, 14,6 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej w ciągu 30 minut, a następnie rozcieńczono 100 ml wody i 200 ml chlorku metylenu.
Warstwy rozdzielono i warstwę organiczną wyekstrahowano wodą, a potem wysuszono nad siarczanem sodu. Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (0-5% octanu etylu/chlorku metylenu) i otrzymano 4,2 g (81%) białawej piany.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 5,16 (s, 2H), 5,34 (s, 2H), 5,50 (d, J = 8,33 Hz, 1H), 6,70 (d, J = 8,28 Hz, 1H), 7,20-7,70 (m, 12 H), 7,91 (d, J = 7,54 Hz, 2 H).
IR (CHCl3): 1706,04, 1685,3. 1505,9, 1489,1, 1450,3, 1244,7 cm-1
IEX MS (M+1): 504,3.
PL 196 641 B1
Etap B. Synteza 3-amino-2,3-dihydro-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
W atmosferze azotu roztwór 3-(benzoksykarbonylo)amino-2,3-dihydro-1-(2-okso-2-fenyloetylo)5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (3,7 g, 7,36 mmola) w 100 ml bezwodnego chlorku metylenu ochłodzono do 0°C. Przez ten roztwór przepuszczano pęcherzykami strumień bezwodnego gazowego HBr w ciągu 1 godziny. Bełkotkę usunięto i mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej w atmosferze azotu. Po mieszaniu przez 1 godzinę mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią i pozostałość ponownie rozpuszczono w 20 ml chlorku metylenu.
Surowy bromowodorek produktu wytrącono z roztworu z użyciem 300 ml bezwodnego eteru i odsączono w postaci jasnożółtej substancji stałej. Po przemyciu eterem substancję stałą rozpuszczono w chlorku metylenu i nasyconym roztworze wodorowęglanu sodu. Warstwy rozdzielono i warstwę organiczną wyekstrahowano nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu.
Połączone warstwy wodne dwukrotnie wyekstrahowano chlorkiem metylenu. Połączone warstwy organiczne wyekstrahowano jednokrotnie wodą i wysuszono nad siarczanem sodu. Po zatężeniu pod próżnią otrzymano 2,27 produktu w postaci pomarańczowej piany, którego użyto bez dalszego oczyszczania.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 2,60 (bs, 2H) , 4,72 (s, 1H), 5,34 (s, 2H), 7,10-7,70 (m, 12H), 7,91 (d, J = 7,60 Hz, 2H).
IEX MS (M+1): 370,2.
Etap C. Synteza 3-(N'-(t-butoksykarbonylo)-L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Do roztworu HOBT-H2O (697 mg, 5,16 mmola), N,N-diizopropyloetyloaminy (900 μL, 5,16 mmola) i N-t-BOC-L-alaniny (975 mg, 5,16 mmola) w 20 ml bezwodnego THF w 0°C dodano w jednej porcji chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDCI; 986 mg, 5,16 mmola). Po mieszaniu przez 5 minut dodano za pomocą strzykawki roztworu 3-amino-2,3-dihydro-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (2,0 g, 5,43 mmola) w 20 ml bezwodnego THF i mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i mieszano przez noc.
Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono 200 ml chlorku metylenu, wyekstrahowano kolejno 10% kwasem cytrynowym, nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, wodą i solanką, a następnie wysuszono nad siarczanem sodu. Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym (10%-30% octanu etylu/chlorku metylenu) i otrzymano 2,59 g (93%) białej piany.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 1,30-1,60 (m, 12H), 4,35 (bs, 1H), 5,00-5,50 (m, 3H), 5,65-5,70 (m, 1H), 7,15-7,65 (m, 12H), 7,70-7,80 (m, 1H), 7,85-7,95 (m, 1H).
IR (CHCl3): 1705,8, 1678,8, 1488,7, 1450,2, 1230,4, 1164,4 cm-1.
IEX MS (M+1): 541,2.
Etap D. Synteza 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
W trakcie mieszania do 100 ml 15% roztworu TFA/chlorku metylenu dodano w jednej porcji 3-(N'-(t-butoksykarbonylo)-L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (2,5 g, 4,63 mmola). Po mieszaniu przez 2 godziny mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w 150 ml chlorku metylenu. Roztwór przemyto dwukrotnie nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, jednokrotnie solanką, a następnie wysuszono nad siarczanem sodu.
Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym (1-10% metanolu/chlorku metylenu) i otrzymano 1,91 g (94%) związku tytułowego w postaci białej piany.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 1,30-1,50 (m, 3H), 1,80-2,20 (bs, 2H), 3,55-3,75 (m, 1H), 5,205,45 (m, 2H), 5,67 (t, J = 7,48 Hz, 1H), 7,20-7,65 (m, 12H), 7,90 (d, J = 7,7 Hz, 2H), 8,80 (dd, J1 = 25,09 Hz, J2 = 8,33 Hz, 1H).
EX MS (M+1): 441,2.
PL 196 641 B1
Przykład C-AC
Synteza 3-(N'-(chloroacetylo)-L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu
Roztwór 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-onu (20,0 mg, 0,0595 mmola), chlorku α-chloroacetylu (5,9 pl, 0,0744 mmola) i piperydynylometylopolistyrenu (59,5 mg, 3,6 mmola/g (Fluka)) w 1 ml chlorku metylenu wytrząsano przez 20 minut. Dodano aminometylo-polistyrenu (58 mg, 3,0 mmola/g (Advanced Chemtech)) i mieszaninę reakcyjną wytrząsano przez dalsze 15 minut, a potem przesączono.
Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano 23,9 mg (98%) surowego produktu, który użyto bez dalszego oczyszczania.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (300 MHz, CDCl3): δ = 1,40-1,60 (m, 3H), 3,40-3,6 (m, 3H), 4,1 (s, 2H), 4,60-4,80 (m, 1H), 5,45-5,50 (m, 1H), 7,20-7,90 (m, 11H).
Z użyciem przedstawionych procedur wytworzono związki zamieszczone w tabeli C-1.
T a b e l a C-1
Przykł. Nr Związek Związek wyjściowy 1 Związek wyjściowy 2 Procedura ogólna MS
1 2 3 4 5 6
4C-1 3-(N'-(o-toliloacetylo)-L-ala- ninylo)amino-2,3-dihydro- -1-metylo-5-fenylo-1H-1,4- -benzodiazepin-2-on kwas o-tolilooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-A 470,0
4C-2 (S)-3-(N'-(fenyloacetylo)-L- -alaninylo)amino-2,3-dihy- dro-1-metylo-5-fenylo-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas fenylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-B 455,0
4C-3 (S)-3-(N'-(cykloheksylo- acetylo)-L-alaninylo)-ami- no-2,3-dihydro-1-metylo- -5-fenylo-1H-1,4-benzo- diazepin-2-on kwas cykloheksylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-B 461,0
4C-4 (S)-3-(N'-(3,4-difluorofeny- loacetylo)-L-alaninylo)ami- no-2,3-dihydro-1-metylo-5- -fenylo-1H-1,4-benzodi- azepin-2-on kwas 3,4-difluorofenylo- octowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-B 491,2
4C-5 (S)-3-(N'-(heptanoilo)-L- -alaninylo)amino-2,3-dihy- dro-1-metylo-5-fenylo-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas heptanowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-B 449,0
4C-6 (S)-3-(N'-(3-metylopentanoilo)-L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3-metylopentanowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-B 435,2
4C-7 (S)-3-(N'-(2,6-difluoromandelilo)-L-alaninylo)-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas 2,6-difluoromigdałowy (Fluorochem) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-D 448,0
PL 196 641 B1 cd. tabeli C-1
1 2 3 4 5 6
4C-8 (S)-3-(N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo)-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3,5-difluorofenylo- octowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 491,0
4C-9 (S)-3-(N'-(2-naftyloacety- lo)-L-alaninylo)amino-2,3- -dihydro-1-metylo-5-feny- lo-1H-1,4-benzodiazepin- -2-on kwas 2-naftylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 505,2
4C-10 (S)-3-(N'-(3-chlorofenyloacetylo)-L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3-chlorofenylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 489,2
4C-11 (S)-3-(N'-(o-toliloacetylo)-L- -alaninylo)amino-2,3-dihy- dro-1-metylo-5-fenylo-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas o-tolilooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 469,0
4C-12 (S)-3-(N'-(cyklopentylo- acetylo)-L-alaninylo)-ami- no-2,3-dihydro-1-metylo- -5-fenylo-1H-1,4-benzo- diazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 447,0
4C-13 (S)-3-(N'-(cyklopropylo- acetylo)-L-alaninylo)-ami- no-2,3-dihydro-1-metylo- -5-fenylo-1H-1,4-benzo- diazepin-2-on kwas cyklopropylooctowy (Lancaster) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 419,0
4C-14 (S)-3-(N'-(2-fiuorofenyloacetylo)-L-alaninylo)-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas 2-fluorofenylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 473,0
4C-15 (S)-3-(N'-(4-bromofenyloa- cetylo)-L-alaninylo)amino- -2,3-dihydro-1-metylo-5-fe- nylo-1H-1,4-benzodiaze- pin-2-on kwas 4-bromofenylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 533,0
4C-16 (S)-3-(N'-(2-bromofenyloacetylo)-L-alaninylo)-amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas 2-bromofenylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 535,0
4C-17 (S)-3-(N'-(2,4,5-trifluoro- fenyloacetylo)-L-alaniny- lo)amino-2,3-dihydro-1- -metylo-5-fenylo-1H-1,4- -benzodiazepin-2-on kwas 2,4,5-trifluorofenylo- octowy (Fluorochem) (S)-3-(L-alaninylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-A) C-C 509,0
4C-18 (S)-3-(N'-(cykloheksylo- acetylo)-L-fenyloglicyny- lo)amino-2,3-dihydro-1- -metylo-5-fenylo-1H-1,4- -benzodiazepin-2-on kwas cykloheksylooctowy (Aldrich) (S)-3-(L-fenyloglicynylo)amino-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-AA) C-C 523,2
PL 196 641 B1 cd. tabeli C-1
1 2 3 4 5 6
4C-19 3-(N'-(3,5-difluorofenylo- acetylo)-L-alaninylo)ami- no-7-chloro-2,3-dihydro- -1-metylo-5-fenylo-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3,5-difluorofenylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-B) C-E 525,2
4C-20 3-(N'-(3-fluorofenyloace- tylo)-L-alaninylo)amino-1- -(2-okso-2-fenyloetylo)- -2,3-dihydro-5-fenylo-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3-fluorofenylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-2,3-dihydro-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-AB) C-E 577,2
4C-21 3-(N'-(fenyloacetylo)-L-ala- ninylo)amino-7-chloro- -2,3-dihydro-1-metylo-5- -fenylo-1H-1,4-benzodia- zepin-2-on kwas fenylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-B) C-E 489,2
4C-22 3-(N'-(benzoiloformylo)- -L-alaninylo)amino-1-(2- -okso-2-fenyloetylo)-2,3- -dihydro-5-fenylo-1H-1,4- -benzodiazepin-2-on kwas benzoilomrówkowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-1-(2-okso-2-fenyloetylo)-2,3-dihydro-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-AB) C-E 573,2
4C-23 3-(N'-(butyrylo)-L-alaninylo)-amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas masłowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-B) C-E 441,2
4C-24 3-(N'-(cyklopentyloacetylo)-L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-B) C-E 481,2
4C-25 3-(N'-(cyklopentyloacety- lo)-L-alaninylo)amino-7- -chloro-5-(2-chlorofenylo)- -2,3-dihydro-1-metylo-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-5-(2-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-D) C-E 515.2 517.2
4C-26 3-(N'-(izowalerylo)-L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas izowalerianowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-B) C-E 455,2
4C-27 3-(N'-(L-a-hyd roksyizoka- proilo)-L-alaninylo)-ami- no-7-chloro-2,3-dihydro- -1-metylo-5-fenylo-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas L-a-hydroksyizokapronowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-B) C-E 485,2
4C-28 3-(N'-(L-(+)-mandelilo)-L- -alaninylo)amino-7-chlo- ro-2,3-dihydro-1-metylo- -5-fenylo-1H-1,4-benzo- diazepin-2-on kwas L-(+)-migdałowy (Sigma) 3-(L-alaninylo)amino-7-chloro-2,3-dihydro-1-metylo-5-fenylo-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-B) C-E 505,2
4C-29 3-(N'-(3,5-difluorofenyloacetylo)-L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(3,3-dimetylobutylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3,5-difluorofenylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(3,3-dimetylobutylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-B) C-G 561,2
PL 196 641 B1 cd. tabeli C-1
1 2 3 4 5 6
4C-30 3-(N'-(3,5-difluorofenylo- acetylo)-L-alaninylo)- amino-5-fenylo-2,3-dihy- dro-1-(2-etylobutylo)-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3,5-difluorofenylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-etylobutylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-C) C-G 561,2
4C-31 3-(N'-(3,5-difluorofenylo- acetylo)-L-alaninylo)ami- no-5-fenylo-2,3-dihydro- -1-(2-fenyloetylo)-1H-1,4- -benzodiazepin-2-on kwas 3,5-difluorofenylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-fenyloetylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-D) C-G 581,1
4C-32 3-(N'-(3,5-difluorofenylo- acetylo)-L-alaninylo)ami- no-5-fenylo-2,3-dihydro- -1-(3-fenylopropylo)-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3,5-difluorofenylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(3-fenylopropylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-E) C-G 595,2
4C-33 3-(N'-(3,5-difluorofenylo- acetylo)-L-alaninylo)ami- no-5-fenylo-2,3-dihydro- -1-(2-metylobutylo)-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas 3,5-difluorofenylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-metylobutylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-F) C-G 547,2
4C-34 3-(N'-(cyklopentyloacety- lo)-L-alaninylo)amino-5-fe- nylo-2,3-dihydro-1-(ben- zylo)-1H-1,4-benzodia- zepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(benzylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-A) C-G 523,2
4C-35 3-(N'-(cyklopentyloacety- lo)-L-alaninylo)amino-5-fe- nylo-2,3-dihydro-1-(3,3- -dimetylobutylo)-1H-1,4- -benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(3,3-dimetylobutylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-B) C-G 517,2
4C-36 3-(N'-(cyklopentyloacetylo)-L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(izopropylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(izopropylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-I) C-G 475,2
4C-37 3-(N'-(cyklopentyloacetylo)-L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-etylobutylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-etylobutylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-C) C-G 517,2
4C-38 3-(N'-(cyklopentyloacetylo)-L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-fenyloetylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-fenyloetylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-D) C-G 537,2
4C-39 3-(N'-(cyklopentyloacety- lo)-L-alaninylo)amino-5- -fenylo-2,3-dihydro-1-(3- -fenylopropylo)-1H-1,4- -benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(3-fenylopropylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-E) C-G 551,2
4C-40 3-(N'-(cyklopentyloacety- lo)-L-alaninylo)amino-5- -fenylo-2,3-dihydro-1-(2- -metylobutylo)-1H-1,4-ben- zodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(2-metylobutylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-F) C-G 503,2
PL 196 641 B1 cd. tabeli C-1
1 2 3 4 5 6
4C-41 3-(N'-(cyklopentyloacetylo)- -L-alaninylo)amino-5-feny- lo-2,3-dihydro-1-(etylo)-1H- -1,4-benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(etylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład C-G) C-G 461,2
4C-42 3-(N'-(cyklopentyloacetylo)-L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(propylo)-1 H-1,4-benzodiazepin-2-on kwas cyklopentylooctowy (Aldrich) 3-(L-alaninylo)amino-5-fenylo-2,3-dihydro-1-(propylo)-1H-1,4-benzodiazepin-2-on (przykład 4-I) C-G 475,2
Ogólna procedura C-J
Do fiolki dodano roztworu związku wyjściowego 1 (71 pmoli) w CHCl3, roztworu monohydratu HOBT (71 pmoli) w DMF, roztworu diizopropylokarbodiimidu (71 pmoli) w CHCl3 i roztworu związku wyjściowego 2 (60 pmoli) w CHCl3. Fiolkę zamknięto i roztwór odstawiono w temperaturze pokojowej na dwa dni. Mieszaninę reakcyjną wprowadzono do kationowymiennej kolumny, przemyto MeOH i wyeluowano z użyciem 2N NH3/MeOH. Eluaty zatężono, wysuszono i otrzymano żądany produkt, który scharakteryzowano metodą MS (IS) i HPLC.
Ogólna procedura C-K
Do 4 ml fiolki dodano 870 pl 0,05 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 1 w DMF/chloroformie, 1000 pl 0,05 mM roztworu podstawowego związku wyjściowego 2 w chloroformie, 1000 pl 0,05 mM roztworu podstawowego 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu w chloroformie i 100 pl 0,48 mM roztworu podstawowego HOBT w DMF. Po odstawieniu na 48 godzin mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość ponownie rozpuszczono w 2 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Roztwór następnie przesączono przez uprzednio przemytą (metanolem) kolumnę zawierającą 500 mg SCX, z użyciem dodatkowych 8 ml tego samego rozpuszczalnika. Przesącz zatężono w strumieniu azotu do około 1/3 jego początkowej objętości, a następnie przepuszczono przez warstwę (200 mg) anionowymiennej żywicy AG 1-8x (BioRad; Hercules, Kalifornia; kolumny wstępnie przemyto 1N NaOH, wodą i metanolem), z użyciem dodatkowych 6 ml 10% roztworu metanolu/chlorku metylenu. Otrzymany przesącz zatężono pod próżnią i te surowe produkty poddano badaniom bez dalszego oczyszczania. Budowę i czystość produktu potwierdzono HPLC i IEX MS.
Ogólna procedura C-L
W tej procedurze zastosowano następujące aminokwasy: L-alaninę (Aldrich), L-walinę (Aldrich) i L-norwalinę (Aldrich). Aminokwas (60 pmoli), 305 mg (150 pmoli) N,O-bis-trimetylosililoacetamidu i 1,5 ml DMF umieszczono w oddzielnych fiolkach zamkniętych nakrętkami ze szkła spiekanego. Mieszaniny ogrzewano łagodnie i po ochłodzeniu do każdej fiolki dodano 132 mg (15 pmoli) żywicy Wanga z węglanem p-nitrofenylu (rzeczywiste obciążenie 1,14 mmola/g) (Novabiochem). Ponadto do fiolek zawierających chlorowodorek L-cykloheksyloglicyny dodano 73 mg (60 mmoli) dimetyloaminopirydyny. Fiolki wytrząsano w temperaturze pokojowej przez 48 godzin. Każdą mieszaninę reakcyjną przesączono przez wewnętrzny krążek ze szkła spiekanego i otrzymaną żywicę przemyto (9 x 1,0 ml) DMF, (9 x 1,0 ml) metanolem i (6 x 1,0 ml) eterem dietylowym. Każdą fiolkę zawierającą żywicę związaną z aminokwasem wysuszono w piecu próżniowym w 30°C.
Ogólna procedura C-M
Do każdej fiolki zamkniętej nakrętką ze szkła spiekanego zawierającej żywicę związaną z aminokwasem (według ogólnej procedury C-L) wprowadzono 81 mg (60 pmoli) hydratu 1-hydroksybenzotriazolu (HOBT H2O), 115 mg (60 pmoli) chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDC HCl) i 2 ml THF. Do fiolek dodano 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis-(alkilo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny (30 pmoli) wybranej spośród 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis(2-metylopropylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny (przykład 4-N, etap C) i 3-amino-2,4-diokso-1,5-bis(metylo)-2,3,4,5-tetrahydro-1H-1,5-benzodiazepiny (przykład 4-M, etap C). Następnie każdą fiolkę zamknięto i wytrząsano ją w temperaturze pokojowej przez 4 dni. Każdą mieszaninę reakcyjną przesączono przez wewnętrzny krążek ze szkła spiekanego i otrzymaną żywicę przemyto (3 x 2,0 ml) DMF, (3 x 2,0 ml) 10% roztworem kwasu octowego w metanolu, (3 x 2,0 ml) 10% roztworem kwasu octowego w THF i (3 x 2,0 ml) 10% roztworem kwasu octowego w dichlorometanie.
PL 196 641 B1
Ogólna procedura C-N
Każdą żywicę z ogólnej procedury C-M przeprowadzono w zawiesinę w 2,0 ml kwasu trifluorooctowego w ciągu 30 minut. Każdą mieszaninę reakcyjną przesączono przez wewnętrzny krążek ze szkła spiekanego do 10 ml fiolki i żywicę przemyto metanolem (3 x 1,0 ml). Przesącz zatężono w strumieniu azotu w 30°C. Zatężoną pozostałość rozpuszczono w 1,5 ml metanolu i rozdzielono na 3 porcje. Każdą porcję poddano chromatografii powinowactwa we wstępnie przygotowanej kolumnie SCX (wstępne przygotowanie składało się z przemycia 2 ml 10% roztworu kwasu octowego w metanolu, a następnie 2 ml metanolu). Po zakończeniu wprowadzania wszystkie kolumny przemyto 5 ml metanolu i każdą ciecz z przemycia odrzucono. Każdy związek uwalniano z kolumny z użyciem 5 ml 1N roztworu amoniaku w (1/1) roztworze metanolu i chloroformu. Każdy roztwór przeniesiono do wytarowanej fiolki, a następnie zatężono w strumieniu azotu, a potem pod próżnią.
Ogólna procedura C-O
Do każdej fiolki zawierającej określoną pochodną aminokwasu i benzodiazepiny (według ogólnej procedury C-N) dodano 1 ml 0,4 M roztworu 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDC) i 0,9 równ. kwasu karboksylowego wybranego spośród kwasu 3,5-difluorofenylooctowego, kwasu cyklopentylooctowego i kwasu 4,4,4-trifluorofenylooctowego. Fiolki zamknięto i wytrząsano przez 4 dni. Następnie każdą mieszaninę reakcyjną zatężono przy ciągłym przepływie azotu. Pozostałość poddano chromatografii na zasadzie swoistej sorpcji we wstępnie przygotowanej kolumnie SCX (wstępne przygotowanie składało się z przemycia 2 ml 10% roztworu kwasu octowego w metanolu, a następnie 2 ml metanolu). Po obciążeniu kolumn, wszystkie wyeluowano z użyciem 5 ml metanolu. Każdy roztwór przenoszono do wytarowanej fiolki, a następnie zatężano w strumieniu azotu, a potem pod próżnią.
Ogólna procedura C-P
Roztwór kwasu karboksylowego (0,75 ml, 0,05 M w DCM) poddano reakcji z L-alaninylo-5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onem (0,75 ml, 0,06 M w DCM) (z przykładu 3-G), PP-HOBT (0,3 ml, 0,15 M w DMF, ten reagent stosowano tylko z α-podstawionymi kwasami karboksylowymi) i EDC (0,3 ml, 0,15 M). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 18 godzin, a następnie oczyszczono w kolumnie Varian SCX (500 mg, kolumnę wstępnie przemyto MeOH (3 x 2,5 ml) i 20% MeOH:DCM (3 x 2,5 ml)) z elucją 2,5 ml 20% MeOH:DCM.
Ogólna procedura C-Q
Etap A. Żywicę Wanga FMOC-Gly (20 g, 10,8 mmola, Novabiochem A16415) poddano reakcji z 30% roztworem piperydyny w N-metylopirolidynonie (NMP) w ciągu 30 minut. Roztwór osuszono i żywicę przemyto NMP (5 x 200 ml). Do żywicy dodano benzofenonoiminy (19,5 g, 108 mmoli) w NMP (150 ml), a następnie lodowatego kwasu octowego (5,6 g, 94 mmole) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Reagenty osuszono i żywicę przemyto NMP (5 x 150 ml), a następnie DCM (5 x 150 ml). Żywicę wysuszono pod próżnią i otrzymano (benzofenonoimino)-Gly żywicę Wanga z teoretycznym obciążeniem 0,56 mmola na gram.
Etap B. Zawiesinę żywicy z etapu A w NMP (9 ml) poddano reakcji z bromkiem alkilu (5,6 ml 1M roztworu w NMP) wybranym spośród 1-bromo-2-etylobutanu, 1-bromo-3-metylobutanu, bromku cyklopropylometylu, 1-bromo-2-cykloheksyloetanu, 1-bromo-4-fluorobutanu i 1-bromo-2-metylobutanu), BEMP (5,6 ml 1 M roztworu w NMP) i Bu4NI (5,6 ml 1 M roztworu w NMP) w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Reagenty osuszono i żywicę przemyto NMP (3 x 15 ml). Do mieszaniny żywicy w THF (7 ml) dodano chlorowodorku hydroksyloaminy (2 ml, 1,6 M roztworu w wodzie) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin. Reagenty osuszono i żywicę przemyto kolejno THF (2 x 5 ml), 0,5 M roztworem diizopropyloetyloaminy w THF (5 ml), THF (5 ml) i NMP (3 x 5 ml).
Etap C. Żywicę z etapu B podzielono na porcje 12 jednakowych mieszanin reakcyjnych z użyciem izopiknowego roztworu w NMP:CH2Cl2. Do każdej mieszaniny reakcyjnej dodano kolejno kwasu karboksylowego (0,75 ml 0,45 M roztworu w NMP), HOBT (0,75 ml 0,45 M roztworu w NMP) i DIC (0,75 ml 0,45 M roztworu w NMP). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. Reagenty osuszono i żywicę przemyto NMP (5 x 0,5 ml) i DCM (5 x 0,5 ml). Żywicę mieszano z TFA:H2O (95:5, 0,5 ml) przez 4 godziny. Przesącz zebrano, żywicę przemyto TFA:H2O (95:5, 0,5 ml) i przesącze połączono. Rozpuszczalniki odparowano i otrzymano N-acylo-aminokwas.
Ogólna procedura C-R
Różne acylowane aminokwasy (około 0,02 mmola) (z ogólnej procedury C-Q) w oddzielnych fiolkach poddano reakcji z 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onem (0,1 ml, 0,3 M w DCM) (przykład 3-A), PP-HOBT (0,2 ml, 0,15 M w DMF) i EDC-HCl (0,4 ml, 0,08 M w DCM). MiePL 196 641 B1 szaniny reakcyjne mieszano przez 18 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszaniny reakcyjne rozcieńczono 0,5 ml MeOH, wprowadzono na kolumnę Varian SCX (500 mg, Varian Sample Preparations, wstępnie przemytą MeOH (2,5 ml) i 10% MeOH:CHCl3 (2,5 ml)) i wyeluowano z użyciem 10% MeOH:CHCl3 (2,5 ml). Rozpuszczalniki odparowano z produktów i surowe produkty oczyszczono metodą półpreparatywnej chromatografii z odwróconymi fazami (gradient 0 -100%, 0,1% TFA w H2O do 0,08% TFA w CH3CN). Właściwy jon cząsteczkowy dla każdego produktu wykryto metodą spektroskopii masowej z desorpcją strumienia jonów, a analiza metodą chromatografii z odwróconymi fazami (gradient 0 do 100%, 0,01% TFA w H2O do 0,08% TFA w CH3CN) wykazała, że czystość produktów wynosiła ponad 90%.
Z użyciem wskazanych procedur wytworzono związki zamieszczone w tabeli C-2. Związek wyjściowy 2 z tej tabeli wytworzono jak w przykładzie 3-G.
T a b e l a C-2
Przykł. Nr Związek Związek wyjściowy 1 Związek wyjściowy 2 Procedura ogólna MS
3C-1 5- {N'-(t-butyloacetylo)-L-alaninylo}-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d] azepin- 6- on kwas t-butylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 408,2
3C-2 5-(N'-(fenyloacetylo)-L-alani- nylo}-amino-7-metylo-5,7-dihy- dro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on kwas fenylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 428,2
3C-3 5-{N'-(3-bromofenyloacetylo)- L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 3-bromofenylo- octowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 506,0 508,0
3C-4 5-{N'-(3-chlorofenyloacetylo)- L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 3-chlorofenylo- octowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 462,2
3C-5 5-{N'-(4-fluorofenyloacetylo)-L -alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 4-fluorofenylo- octowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 446,0
3C-6 5-{N'-(heksanoilo)-L-alaniny- lo}-amino-7-metylo-5,7-dihydro- -6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on kwas heksanowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 408,2
3C-7 5-{N'-(heptanoilo)-L-alaninylo}- -amino-7-metylo-5,7-dihydro- -6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on kwas heptanowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 422,2
3C-8 5-{N'-(3,4-difluorofenyloacety- lo)-L-alaninylo}-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 3,4-difluorofe- nylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 464,2
3C-9 5-{N'-(izowalerylo)-L-alaniny- lo}amino-7-metylo-5,7-dihydro- -6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on kwas izowalerianowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d] azepin-6-on C-P 394,0
3C-10 5-{N'-(2-chlorofenyloacetylo)- -L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 2-chlorofenylo- octowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 462,2
3C-11 5-{N'-(walerylo)-L-alaninylo}- amino-7-metylo-5,7-dihydro- -6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on kwas walerianowy (Eastman) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 394,0
PL 196 641 B1 cd. tabeli C-2
1 2 3 4 5 6
3C-12 5-{N'-(2,4-difluorofenyloace- tylo)-L-alaninylo}-amino-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 2,4-difluorofe- nylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 464,2
3C-13 5-{N'-(2,6-difluorofenyloace- tylo)-L-alaninylo}-amino-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 2,6-difluorofe- nylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 464,2
3C-14 5-{N'-(4-metoksyfenyloace- tylo)-L-alaninylo}-amino-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 4-metoksyfeny- looctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 458,2
3C-15 5-{N'-(1-naftyloacetylo)-L-ala- ninylo}-amino-7-metylo-5,7-di- hydro-6H-dibenzo[b,d]azepin- -6-on kwas 1-naftylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 478,2
3C-16 5-{N'-(oktanoilo)-L-alaninylo}- -amino-7-metylo-5,7-dihydro- -6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on kwas oktanowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 436,2
3C-17 5-{N'-(3,4,5-trifluorofenyloace- tylo)-L-alaninylo}-amino-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 3,4,5-trifluoro- fenylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 482,1
3C-18 5-{N'-(3-metylopentanoilo)-L- -alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 3-metylopenta- nowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 408,2
3C-19 5-{N'-(2-indanyloacetylo)-L- -alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 2-indanylooctowy (Lancaster) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 468,2
3C-20 5-{N'-(propionylo)-L-alaninylo}- amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H- -dibenzo[b,d]azepin-6-on kwas propionowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 366,1
3C-21 5-{N'-(2-fluorofenyloacetylo)- -L-alaninylo}-amino-7-metylo- 5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 2-fluorofenylo- octowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 446,2
3C-22 5-{N'-(2,4,6-trifluorofenyloace- tylo)-L-alaninylo}-amino-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 2,4,6-trifluoro- fenylooctowy (Fluorochem) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 482,2
3C-23 5-{N'-(4-hydroksyfenyloacety- lo)-L-alaninylo}-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 4-hydroksyfe- nylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 444,2
3C-24 5-{N'-(2-bromofenyloacetylo)- -L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 2-bromofenylo- octowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 508,1
PL 196 641 B1 cd. tabeli C-2
1 2 3 4 5 6
3C-25 5-{N'-(2-hydroksyfenyloacety- lo)-L-alaninylo}-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 2-hydroksyfe- nylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 444,2
3C-26 5-{N'-(2,3,5-trifluorofenyloace- tylo)-L-alaninylo}-amino-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 2,3,5-trifluoro- fenylooctowy (Fluorochem) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 482,2
3C-27 5-{N'-(2,4,5-trifluorofenyloace- tylo)-L-alaninylo}-amino-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 2,4,5-trifluoro- fenylooctowy (Fluorochem) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 482,2
3C-28 5-{N'-(4-bromofenyloacetylo)- -L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 4-bromofenylo- octowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 506.1 508.1
3C-29 5- {N'-(p-toliloacetylo)-L-alaninylo}-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin- 6- on kwas p-tolilooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 442,2
3C-30 5- {N'-(m-toliloacetylo)-L-alaninylo}-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin- 6- on kwas m-tolilooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 442,2
3C-31 5-(N'-(3,4-dichlorofenyloacety- lo)-L-alaninylo}-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 3,4-dichlorofe- nylooctowy (Fairfield) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 496.1 498.1
3C-32 5- {N'-(o-toliloacetylo)-L-alaninylo}-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin- 6- on kwas o-tolilooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 442,2
3C-33 5-{N'-(4-(trifluorometylo)-feny- loacetylo)-L-alaninylo}-amino- -7-metylo-5,7-dihydro-6H-di- benzo[b,d]azepin-6-on kwas 4-(trifluorome- tylo)fenylooctowy (Maybridge) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 496,2
3C-34 5-{N'-(2,5-difluorofenyloace- tylo)-L-alaninylo}-amino-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 2,5-difluorofe- nylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 464,2
3C-35 5-{N'-(4-chlorofenyloacetylo)- -L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 4-chlorofenylo- octowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 462.1 464.1
3C-36 5-{N'-(butyrylo)-L-alaninylo}- -amino-7-metylo-5,7-dihydro- -6H-dibenzo[b,d]azepin-6-on kwas masłowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 380,2
3C-37 5-{N'-(2,3-difluoromandelilo)- -L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas 2,3-difluoromig- dałowy (Fluorochem) 5-(L-alaninylo)-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-P 480,2
PL 196 641 B1 cd. tabeli C-2
1 2 3 4 5 6
3C-38 5-{N'-(2,6-difluoromandelilo)- -L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 2,6-difluoro- migdałowy (Fluorochem) 5-(L-alaninylo)-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on C-P 480,2
3C-39 5-{N'-(4-fluoromandelilo)-L- -alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 4-fluoromigdałowy (Lancaster) 5-(L-alaninylo)-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on C-P 462,2
3C-40 5-{N'-(2,5-difluoromandelilo)- -L-alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 2,5-difluoro- migdałowy (Fluorochem) 5-(L-alaninylo)-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on C-P 480,2
3C-41 5-{N'-(dl-mandelilo)-L-alani- nylo}-amino-7-metylo-5,7-di- hydro-6H-dibenzo[b,d]azepin- -6-on kwas dl-migdałowy albo kwas dl-a-hydroksyfenylooctowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on C-P 444,2
3C-42 5-{N'-(p-chloromandelilo)-L- -alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas p-chloromigdałowy (Acros) 5-(L-alaninylo)-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on C-P 444,2 478,1
3C-43 5-{N'-(4-bromomandelilo)-L- -alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 4-bromomigdałowy (Aldrich) 5-(L-alaninylo)-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on C-P 522.1 524.1
3C-44 5-{N'-(1-(+)-laktylo)-L-alani- nylo}-amino-7-metylo-5,7-di- hydro-6H-dibenzo[b,d]azepin- -6-on kwas 1-(+)-mlekowy (Sigma) 5-(L-alaninylo)-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on C-P 382.2 454.2
3C-45 5-{N'-(5-metyloheksanoilo)-L- -alaninylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on kwas 5- metyloheksanowy (P&B) 5-(L-alaninylo)-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]- azepin-6-on C-P 422,2
Ogólna procedura C-S
Etap A. Każdy z aminokwasów (150 pmoli) odważono do 8 ml fiolki i rozpuszczono w 1,5 ml 10% DMF w dichlorometanie (DCM). Do każdej fiolki dodano 0,8 ml (175 pmoli) roztworu chlorowodorku 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu (481 mg, 1,75 mmola) (z przykładu 3-A) i 670 mg (1,75 mmola) PP-HOBT (z przykładu C-AF) rozpuszczonych w 7,5 ml DMF. Następnie do każdej fiolki dodano 2 ml (około 200 pmoli) roztworu chlorowodorku EDC w DCM (383 mg, 2,0 mmole w 20 ml DCM). Fiolki kołysano przez 14 godzin w temperaturze pokojowej, po czym do każdej fiolki dodano około 100-125 mg żywicy polistyreno-piperydynowej (około 3,6 mmola/g, 350 pmoli, 2,33 równ.) i kołysanie kontynuowano przez 15 minut. Do każdej fiolki dodano metanolu (2,5 ml) i zawarty w nich materiał wprowadzono na kolumnę z 1 g SCX (Varian) uprzednio zrównoważoną 5 ml MeOH i 5 ml 10% MeOH/chloroformu. Przepływ cieczy przez kolumnę wywołano działaniem azotu, po czym kolumnę przemyto 5 ml 10% MeOH/chloroformu. Połączone eluaty (zebrane w 25 ml okrągłodennych kolbach) odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem na łaźni z ciepłą wodą w 3035°C, a potem pod próżnią w piecu w 40-45°C. Gdy waga netto pozostałości wynosiła poniżej 100 mg, dodawano 5 ml dioksanu i, w razie potrzeby, 1 ml MeOH, dla rozpuszczenia pozostałości i rozpuszczalnik usuwano w wyparce obrotowej i w piecu próżniowym. Po suszeniu w piecu próżniowym przez noc każdy produkt poddawano HPLC. HPLC wykazywała głównie żądany produkt i w około 15% odblokowany produkt (to jest produkt z usuniętą grupą BOC).
Etap B. Do każdej okrągłodennej kolby dodano 5 ml 4N HCl w dioksanie. Po odstawieniu w temperaturze pokojowej na 2 - 3 godziny przeprowadzono HPLC i rozpuszczalnik usunięto w wyparce obrotowej (temperatura łaźni 30-35°C), a potem w piecu próżniowym przez noc (w około 40°C).
PL 196 641 B1
Analiza HPLC adduktu t-butylotreoniny wykazała niepełne usunięcie grupy t-butylowej. Dodano jeszcze 5 ml 4N HCl w dioksanie i przebieg reakcji (w temperaturze pokojowej) monitorowano metodą HPLC wykonując analizę po 4 godzinach i po od około 20 godzinach. Całkowite usuniecie grupy t-butylowej stwierdzono po 20 godzinach. Według HPLC wszystkie produkty były czyste i dawały tylko jeden pik lub rozdzielone piki diastereoizomeryczne, z wyjątkiem obecności niewielkiej ilości śladowych zanieczyszczeń w przypadku metionu. Wydajność wynosiła 80 - 100%. Każda okrągłodenna kolba zawierała około 150 μ^^Η aminokwasu przyłączonego do 5-amino-7-metylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo[b,d]azepin-6-onu.
Etap C. Sporządzono roztwór podstawowy z 567 mg (1,48 mmola) PP-HOBT w 8,5 ml DMF (około 0,175 M PP-HOBT w DMF) i po 0,81 g (0,86 ml, 150 pmoli) tego roztworu PP-HOBT dodano do każdej z 9 okrągłodennych kolb zawierających produkty z etapu B. Zawartość każdej „n-tej (gdzie n = 1-9) okrągłodennej kolby podzielono na 4 równe porcje (około 37 pmoli każda) i umieszczono je w fiolkach. Roztwory podstawowe (0,1 M) kwasów karboksylowych następnie rozcieńczono 10% DMF/DCM. Do każdej z fiolek dodano następnie odpowiednich roztworów podstawowych (0,3 ml, 30 pmoli). Wytworzono 0,1 M roztwór podstawowy (20 ml) chlorowodorku EDC w DMF. Ten roztwór podstawowy (0,4 ml, 40 μ^Όli) dodano do każdej z fiolek, które zamknięto i umieszczono w urządzeniu obracającym na 12 godzin.
Po zwykłej obróbce SCX i odparowaniu rozpuszczalnika otrzymano produkty jako białe substancje stałe lub żywice o zabarwieniu od przejrzystych do jasno-karmelowych. Każdy z tych produktów roztworzono w metanolu/chloroformie i rozdzielono do trzech wytarowanych fiolek, a ponadto przygotowano fiolkę w celu charakterystyki metodami MS i HPLC. Po odparowaniu rozpuszczalnika określono końcowe wagi produktów w poszczególnych fiolkach. Tożsamość produktu zweryfikowano metodą spektrometrii masowej z rozpylaniem jonowym, a czystość określono metodą HPLC z odwróconymi fazami.
P r z y k ł a d C-AF
Wytwarzanie PP-HOBT
W trakcie mieszania do roztworu 7,68 g (30 mmola) chlorku sulfonylu w 120 ml dichlorometanu wkroplono w ciągu 10 minut 5,04 g (30 mmoli) 4-piperydynopiperydyny (Aldrich, 90%) i 3,6 g (36 mmoli) trietyloaminy w 30 ml dichlorometanu. Zaszła umiarkowanie egzotermiczna reakcja. Po mieszaniu przez 2 godziny w temperaturze pokojowej pomarańczowy roztwór rozcieńczono 100 ml dichlorometanu i przemyto 10% roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 100 ml) i solanką (1 x 100 ml). Po wysuszeniu nad siarczanem sodu rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano 10,7 g surowego produktu w postaci jasnobrunatnej substancji stałej (Rf = 0,5, krzemionka, 10% MeOH/chloroform).
Do tego surowego materiału dodano 200 ml 95% EtOH/5% MeOH, a następnie 60 ml hydratu hydrazyny. Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 3 godziny. W ciągu pierwszej pół godziny pomarańczowy roztwór zmienił kolor na intensywnie czerwono-pomaranczowy, a następnie znowu stał się pomarańczowy. Po ogrzewaniu w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 3 godziny większość rozpuszczalnika, wody i hydrazyny usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano 50 ml EtOH i rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Powtarzano to dwukrotnie lub więcej razy do otrzymania brunatnej substancji stałej, którą dodatkowo wysuszono w piecu próżniowym do stałej wagi 13,5 g. Do kolby zawierającej tę substancję stałą dodano 250 ml wody. Prawie cała substancja stała przeszła do roztworu, po czym wytrącił się drobny jasnożółty proszek. Po mieszaniu w trakcie chłodzenia na łaźni lodowej przez 2 godziny substancję stałą odsączono pod próżnią przez lejek ze spiekanego szkła, a potem przemyto ją około 20 ml zimnej wody. Po wysuszeniu w piecu próżniowym w 40°C przez noc otrzymano 7,3 g (wydajność 63%) związku tytułowego (PP-HOBT) w postaci białawego, kruchego proszku o t.t. 195-200°C (rozkład).
Z użyciem wskazanych procedur wytworzono związki przedstawione w tabeli C-3. Związek wyjściowy 2 stosowany w tych procedurach wytworzono sposobem opisanym w ogólnej procedurze C-S.
T a b e l a C-3
Przykład Nr Związek Związek wyjściowy 1 Związek wyjściowy 2 Procedura ogólna MS
1 2 3 4 5 6
3C-46 5-{N'-(3,5-difluorofenylo- acetylo)-L-leucynylo}-ami- no-7-metylo-5,7-dihydro- -6H-dibenzo[b,d]azepin- -6-on kwas 3,5-difluorofe- nylooctowy (Aldrich) 5-(L-leucynylo)-ammo-7-me- tylo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on C-S 506,3
PL 196 641 B1 cd. tabeli C-3
1 2 3 4 5 6
3C-47 5-{N'-(izowalerylo)-L-leu- cynylo}-amino-7-metylo- -5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas izowalerianowy (Aldrich) 5-(L-leucynylo)-amino-7- -metylo-5,7-dihydro-6H-di- benzo[b,d]azepin-6-on C-S 436,4
3C-48 5-{N'-(fenyloacetylo)-L- -leucynylo}-amino-7-mety- lo-5,7-dihydro-6H-dibenzo- [b,d]azepin-6-on kwas fenylooctowy (Aldrich) 5-(L-leucynylo)-amino-7- -metylo-5,7-dihydro-6H-di- benzo[b,d]azepin-6-on C-S 470,4
Ponadto, według niżej opisanych procedur wytworzono różne estry kwasów karboksylowych, które można hydrolizować z użyciem poniższych ogólnych procedur AA lub BD do odpowiednich kwasów karboksylowych. W wyniku sprzęgania powstałych kwasów karboksylowych z użytymi powyżej aminami można otrzymać dodatkowe związki według wynalazku z użyciem powyższych ogólnych procedur.
Ogólna procedura AA
Pierwsza technika transestryfikacji
Związek przeznaczony do transestryfikacji umieszczono w dużym nadmiarze odpowiedniego alkoholu. Dodano katalityczną ilość bezwodnego NaH i reakcję monitorowano metodą tlc do chwili, gdy nie stwierdzono obecności związku wyjściowego. Reakcję przerwano kilkoma mililitrami 1N HCl, a następnie po kilku minutach mieszania dodano nasyconego wodnego roztworu NaHCO3. Fazę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztworem NaCl i wysuszono nad siarczanem magnezu. Roztwór odpędzono z rozpuszczalnika w wyparce obrotowej i pozostałość w postaci surowego produktu oczyszczono metodą chromatografii.
Ogólna procedura AB
Sprzęganie z użyciem EDC
Do mieszaniny (1:1) żądanego kwasu i alkoholu w CH2Cl2 w 0°C dodano 1,5 równ. trietyloaminy, a następnie 2,0 równ. monohydratu hydroksybenzotriazolu, a potem 1,25 równ. etylo-3-(3-dimetyloamino)propylokarbodiimidu · HCl (EDC). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc w temperaturze pokojowej, a potem przeniesiono do rozdzielacza i przemyto wodą, nasyconym wodnym roztworem NaHCO3, 1N HCl i nasyconym wodnym roztworem NaCl, a następnie wysuszono nad siarczanem magnezu. Roztwór odpędzono z rozpuszczalnika w wyparce obrotowej i otrzymano surowy produkt.
Ogólna procedura AC
Technika sprzęgania oksymu lub aminy
Ester trichlorofenylowy (1 równ.) kwasu karboksylowego mieszano w DMF lub THF. Dodano oksymu lub aminy (1,2 równ.) i mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 1-4 godzin. Gdy stosuje się chlorowodorek aminy dodaje się także odpowiedniej zasady takiej jak N,N-diizopropyloetyloamina (1,2 równ.). Otrzymaną mieszaninę zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano surowy produkt, który użyto bez dalszego oczyszczania lub oczyszczono go metodą chromatografii na żelu krzemionkowym i/lub krystalizacji.
Ogólna procedura AD
Technika alkilowania
Aminę (1 równ.), α-bromoester (1,1 równ.) i odpowiednią zasadę (taką jak trietyloamina) (2 równ.) mieszano w chloroformie. Otrzymany roztwór ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 4-12 godzin. Po ochłodzeniu mieszaninę rozcieńczono chloroformem i przemyto wodą. Warstwę organiczną wysuszono (nad siarczanem sodu) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym.
Ogólna procedura AE
Technika sprzęgania oksymu lub alkoholu
Kwas karboksylowy (1 równ.) mieszano w odpowiednim rozpuszczalniku (takim jak THF, dioksan lub DMF). Dodano alkoholu lub oksymu (1-5 równ.). Dodano chlorowodorku EDC (1,2 równ.) i hydratu hydroksybenzotriazolu (1 równ.). Dodano odpowiedniej zasady (takiej jak 4-metylomorfoliny lub trietyloaminy) (0-1 równ.). Dodano katalitycznej ilości (0,1 równ.) 4-dimetyloaminopirydyny. Mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia i w atmosferze gazu obojętnego azotu. Po 20 godzinach mieszaninę zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany koncentrat rozdzielono pomiędzy octan etylu i wodę. Warstwę organiczną rozdzielono i przemyto wodnym roztworem wodorowęglanu
PL 196 641 B1 sodu i solanką. Warstwę organiczną wysuszono (nad siarczanem sodu) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt użyto bez dalszego oczyszczania lub oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym i/lub krystalizacji.
Ogólna procedura AF
Sprzęganie z użyciem EDC
Kwas karboksylowy rozpuszczono w chlorku metylenu. Dodano kolejno aminokwas (1 równ.), N-metylomorfolinę (5 równ.) i monohydrat hydroksybenzotriazolu (1,2 równ.). Okrągłodenną kolbę umieszczono na łaźni chłodzącej, aż do osiągnięcia przez roztwór temperatury 0°C. W tym czasie dodano do roztworu 1,2 równ. chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDC). W atmosferze azotu roztwór mieszano przez noc i roztwór osiągnął temperaturę pokojową. Mieszaninę reakcyjną poddano obróbce drogą przemycia fazy organicznej nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, 0,1 M kwasem cytrynowym i solanką, a potem wysuszono go nad siarczanem sodu. Rozpuszczalniki następnie usunięto i otrzymano surowy produkt. Czyste produkty otrzymano po chromatografii rzutowej w odpowiednim rozpuszczalniku.
Ogólna procedura AG
Reakcja podstawiania trifluorometanosulfonianu
W 0°C do roztworu R-(+)-mleczanu izobutylu w CH2Cl2 dodano 1,1 równ. bezwodnika kwasu trifluorometanosulfonowego. Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 20 minut dodano 1,1 równ. 2,6-lutydyny i mieszanie kontynuowano przez 10 minut. Ten roztwór następnie przeniesiono do kolby zawierającej 1 równ. aryloaminy i 1 równ. N,N-diizopropyloetyloaminy w CH2Cl2 lub CH3NO2 w 0°C. Mieszaninę reakcyjną utrzymywano przez noc w temperaturze pokojowej, a następnie rozpuszczalnik odpędzono w wyparce obrotowej. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, przemyto 5% kwasem cytrynowym, a następnie nasyconym wodnym roztworem NaCl, wysuszono nad siarczanem magnezu lub siarczanem sodu, po czym z roztworu odpędzono rozpuszczalnik w wyparce obrotowej i otrzymano surowy produkt, który oczyszczono metodą chromatografii.
Ogólna procedura AH
Usuwanie BOC
Związek zabezpieczony grupą BOC dodano do mieszaniny (1:1) CH2Cl2 i kwasu trifluorooctowego, a potem całość mieszano do momentu, w którym reakcja zaszła do końca, wykazanego metodą tlc, zazwyczaj 2 godziny. Roztwór następnie odpędzono do sucha i pozostałość roztworzono w octanie etylu i wyekstrahowano rozcieńczonym HCl. Kwasową mieszaninę reakcyjną zobojętniono i wyekstrahowano octanem etylu. Fazę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztworem NaCl i wysuszono nad siarczanem magnezu. Z roztworu odpędzono rozpuszczalnik w wyparce obrotowej i otrzymano produkt.
Ogólna procedura AI
Synteza estrów kwasu pirogronowego
Do mieszaniny kwasu pirogronowego (8,8 g, 0,1 mola) (Aldrich) w 100 ml benzenu dodano izobutanolu (14,82 g, 0,2 mola) i katalitycznej ilości kwasu p-toluenosulfonowego. Mieszaninę następnie ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin z użyciem nasadki Deana Stara. Po 4 godzinach stwierdzono zajście reakcja do końca, przy czym wydzieliło się 1,8 g (0,1 mola) wody. Benzen i izobutanol usunięto w wyparce obrotowej. Pozostałość (14 g, 0,1 mola), którą stanowił głównie ester izobutylowy kwasu pirogronowego według analizy [1H-NMR (CDCl3): δ = 4,0 (d, 2H), 2,5 (s, 3H), 2,0 (m, 1H), 1,0 (d, 6H)] użyto bez dalszego oczyszczania. Zastępując izobutanol innymi alkoholami (np. etanolem, izopropanolem, n-butanolem, alkoholem benzylowym i innymi podobnymi alkoholami) można wytworzyć inne estry kwasu pirogronowego w podobny sposób.
Ogólna procedura AJ
Druga technika transestryfikacji
Ester poddawany transestryfikacji rozpuszczono w dużym nadmiarze alkoholu i dodano 0,3 równ. izopropanolanu tytanu(IV) (Aldrich). Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc, aż do jej zakończenia, a następnie substancje lotne usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany surowy produkt następnie poddano chromatografii i otrzymano żądany produkt.
Ogólna procedura AK
Otrzymywanie estru oksymu
Ester trichlorofenylowy (1 równ.) mieszano w DMF lub THF. Dodano oksymu (1,2 równ.) i mieszaninę mieszano w temperaturze otoczenia przez 1 do 4 godzin. Otrzymaną mieszaninę zatężono
PL 196 641 B1 pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość oczyszczono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym i/lub krystalizacji.
P r z y k ł a d AA
Synteza chlorowodorku estru izobutylowego D,L-alaniny
Mieszaninę 35,64 g (0,4 mola) D,L-alaniny (Aldrich), 44 ml (0,6 mola) chlorku tionylu (Aldrich) i 200 ml izobutanolu ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 1,5 godziny. Substancje lotne usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem w 90°C i otrzymano związek tytułowy w postaci oleju, który użyto bez dalszego oczyszczania.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 8,72 (bs, 3H), 4,27 (q, J = 7,4 Hz, 1H), 3,95 (m, 2H), 1,96 (s, 1H), 1,73 (d, J = 7,2 Hz, 3H), 0,92 (d, J = 6,7 Hz, 6H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 170,0, 72,2, 49,2, 27,5, 18,9, 16,1.
Ogólna procedura BA
Sprzęganie R1C(X')(X)C(O)Cl z H2NCH(R2)C(O)XR3
W trakcie mieszania do roztworu chlorowodorku estru izobutylowego (D,L)-alaniny (z poniższego przykładu BB) (4,6 mmola) w 5 ml pirydyny dodano 4,6 mmola chlorku kwasowego. Natychmiast wytrącił się osad. Mieszaninę mieszano przez 3,5 godziny, rozcieńczono 100 ml eteru dietylowego, przemyto trzykrotnie 10% HCl, jednokrotnie solanką, jednokrotnie 20% węglanem potasu i jednokrotnie solanką. Roztwór wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano produkt. W tej procedurze można zastosować inne estry aminokwasów.
Ogólna procedura BB
Sprzęganie R1-C (X')(X)C(O)OH z H2NCH (R2)C(O)XR3
Roztwór kwasu (3,3 mmola) i CDI w 20 ml THF mieszano przez 2 godziny. Dodano chlorowodorku estru izobutylowego L-alaniny (z poniższego przykładu BB) (3,6 mmola), a następnie 1,5 ml (10,8 mmola) trietyloaminy. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono 100 ml eteru dietylowego, przemyto trzykrotnie 10% HCl, jednokrotnie solanką, jednokrotnie 20% węglanem potasu i jednokrotnie solanką. Roztwór wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano produkt. W tej procedurze można zastosować inne estry aminokwasów.
Ogólna procedura BC
Estryfikacja R1C(X')(X)C(O)NHCH(R2)C(O)OH z HOR3
W trakcie mieszania do roztworu fenyloacetylowaliny (1,6470 g, 7,0 mmoli) w 20 ml THF dodano CDI (1,05 g, 6,5 mmola) i mieszaninę mieszano przez 1,5 godziny. Do tej mieszaniny dodano 2-metylobutanolu (0,53 g, 6 mmola), a następnie NaH (0,16 g, 6,5 mmola). Natychmiast wydzieliły się pęcherzyki. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono 100 ml eteru dietylowego, przemyto trzykrotnie 10% HCl, jednokrotnie solanką, jednokrotnie 20% węglanem potasu i jednokrotnie solanką. Roztwór wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano produkt. W tej procedurze można zastosować inne N-acylowane aminokwasy i alkohole.
Ogólna procedura BD
Hydroliza estru do wolnego kwasu
Hydrolizę estru do wolnego kwasu przeprowadzono z użyciem znanych metod. Poniżej podano dwa przykłady takich znanych sposobów deestryfikacji.
Do tego estru w mieszaninie CH3OH/H2O (1:1) dodano 2-5 równ. K2CO3. Mieszaninę ogrzewano do około 50°C przez około 0,5 do 1,5 godziny, aż do momentu, w którym reakcja zaszła do końca, wykazanego metodą tlc. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i metanol usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Odczyn pozostałego wodnego roztworu doprowadzono do wartości pH około 2 i dodano octanu etylu w celu wyekstrahowania produktu. Fazę organiczną następnie przemyto nasyconym wodnym roztworem NaCl i wysuszono nad siarczanem magnezu. Z roztworu odpędzono rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano produkt.
Ester aminokwasu rozpuszczono w dioksanie/wodzie (4:1) i dodano LiOH (około 2 równ.) rozpuszczonego w wodzie w takiej ilości, że całkowita ilość rozpuszczalnika po dodaniu wynosiła około (2:1) dioksan:woda. Mieszaninę reakcyjną mieszano, aż do zakończenia reakcji i dioksan usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozcieńczono EtOAc, warstwy rozdzielono i warstwę wodną zakwaszono do pH 2. Warstwę wodną ponownie wyekstrahowano EtOAc, połączone warstwy orPL 196 641 B1 ganiczne wysuszono nad siarczanem sodu i rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem po przesączeniu. Pozostałość oczyszczono z użyciem znanych metod (np. drogą rekrystalizacji).
Poniżej przedstawiono drugi z przykładów. Ester metylowy 3-NO2 fenyloacetyloalaniny 9,27 g (0,0348 mola) rozpuszczono w 60 ml dioksanu i 15 ml H2O, a potem dodano LiOH (3,06 g, 0,0731 mola) rozpuszczonego w 15 ml H2O. Po mieszaniu przez 4 godziny, dioksan usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, pozostałość rozcieńczono EtOAc, warstwy rozdzielono i warstwę wodną zakwaszono do pH 2. Warstwę wodną ponownie wyekstrahowano EtOAc (4 x 100 ml), połączone warstwy organiczne wysuszono nad siarczanem sodu i po przesączeniu rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość poddano rekrystalizacji z EtOAc/izooktanu i otrzymano 7,5 g (85%) 3-nitrofenyloacetyloalaniny. Analiza dla C11E12N2O5 obliczono C = 52,38, H = 4,80, i N = 11,11, Stwierdzono C = 52,54, H = 4,85 i N = 11,08, [α]23 = -29,9 przy 589 nm.
Ogólna procedura BE
Sprzęganie kwasu i alkoholu z użyciem BOP w niskiej temperaturze
W atmosferze azotu roztwór chlorku metylenu zawierający kwas karboksylowy (100% molowych) i N-metylomorfolinę (150% molowych) ochłodzono do -20°C. Dodano w jednej porcji BOP (105% molowych) i mieszaninę reakcyjną utrzymywano w -20°C przez 15 minut. Dodano odpowiedni alkohol (120% molowych) i pozwolono by mieszanina reakcyjna ogrzała się do temperatury pokojowej i mieszano ją przez 12 godzin. Mieszaninę reakcyjną następnie wlano do wody i wyekstrahowano octanem etylu (3x). Połączone porcje w octanie etylu ponownie przemyto nasyconym wodnym roztworem kwasu cytrynowego (2x), nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (2x), solanką (1x), wysuszono nad bezwodnym siarczanem magnezu lub siarczanem sodu i rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano surowy produkt.
Ogólna procedura BF
Sprzęganie kwasu z aminą z użyciem EDC
Pochodną kwasu rozpuszczono w chlorku metylenu. Następnie kolejno dodano aminy (1 równ.), N-metylomorfoliny (5 równ.) i monohydratu hydroksybenzotriazolu (1,2 równ.). Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do około 0°C, a potem dodano 1,2 równ. chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu. Roztwór mieszano przez noc i pozwolono by w atmosferze azotu osiągnął temperaturę pokojową. Mieszaninę reakcyjną podano obróbce na drodze przemycia nasyconym wodnym roztworem Na2CO3, 0,1 M kwasem cytrynowym i solanką, a potem wysuszono nad siarczanem sodu i usunięto rozpuszczalniki, w wyniku czego otrzymano surowy produkt. Czyste produkty otrzymano po chromatografii rzutowej z użyciem odpowiedniego rozpuszczalnika.
Ogólna procedura BG
Sprzęganie kwasu z aminą z użyciem EDC
W atmosferze azotu do okrągłodennej kolby dodano kwasu karboksylowego (1,0 równ.), hydratu hydroksybenzotriazolu (1,1 równ.) i aminy (1,0 równ.) w THF. W trakcie intensywnego mieszania do mieszaniny dodano odpowiednią ilość (1,1 równ. w przypadku wolnych amin i 2,2 równ. w przypadku chlorowodorków amin) zasady, takiej jak zasada Huniga, a następnie EDC (1,1 równ.). Po mieszaniu przez 4 do 17 godzin w temperaturze pokojowej rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość roztworzono w EtOAc (lub podobnym rozpuszczalniku)/wodzie. Warstwę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, 1N HCl, solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu. W pewnych przypadkach wyodrębniony produkt był analitycznie czysty, a w innych przypadkach przed oceną właściwości biologicznych konieczne było oczyszczanie metodą chromatografii i/lub rekrystalizacji.
Ogólna procedura BH
Sprzęganie R1-C(X')(X)C(O)Cl z H2NCH (R2)C(O)XR3
Do pochodnej kwasu dodano nadmiaru chlorku oksalilu w dichlorometanie razem z jedną kroplą DMF. Otrzymaną mieszaninę mieszano przez około 2 godziny lub do zaprzestania wydzielania się pęcherzyków. Rozpuszczalnik następnie usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i ponownie rozcieńczono z użyciem bezwodnego chlorku metylenu. Do otrzymanego roztworu dodano około 1,1 równ. odpowiedniego estru aminokwasu i trietyloaminy (1,1 równ. w chlorku metylenu). Całość mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny, a następnie rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu, przemyto 1N HCl, a potem 1N NaOH. Warstwę organiczną wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu, przesączono i rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano żądany produkt.
PL 196 641 B1
Ogólna procedura BI
Sprzęganie P-EPC
W sprzęganiu P-EPC stosuje się ester aminokwasu i związek podstawionego kwasu octowego. Pochodna kwasu octowego jest dobrze znana fachowcom i jest dostępna w handlu. Ester aminokwasu wytworzono znanymi metodami ze znanego i dostępnego w handlu N-BOC aminokwasu jak to opisano w poniższej ogólnej procedurze BJ.
W szczególności odpowiedni ester aminokwasu w postaci wolnej zasady/z wolną grupą aminową (0,0346 mmola) i podstawiony kwas fenylooctowy (0,069 mmola) rozpuszczono w 2,0 ml CHCl3 (wolny EtOH), na całość podziałano 150 mg P-EPC (0,87 milirównoważnika/g) i mieszaninę reakcyjną mieszano w 23°C przez 4 dni. Mieszaninę reakcyjną przesączono przez warstwę bawełny, przemyto 2,0 ml CHCl3 i przesącz odparowano w strumieniu azotu. Czystość każdej próbki określano metodą 1H NMR i wynosiła ona od 50% do >95%. Z każdej reakcji otrzymano 8,0 - 15,0 mg końcowego produktu i badano go bez dodatkowego oczyszczania.
Ogólna procedura BJ
Synteza estrów aminokwasów z odpowiedniego N-BOC aminokwasu
A. Estryfikacja kwasu
N-BOC aminokwas rozpuszczono w dioksanie i podziałano w 0°C nadmiarem alkoholu (około 1,5 równ.) i katalityczną ilością DMAP (100 mg). Mieszanie kontynuowano aż do zakończenia reakcji, a potem produkt wyodrębniono znanymi metodami.
B. Usuwanie grupy N-BOC
W atmosferze azotu i w temperaturze pokojowej zabezpieczony N-BOC aminokwas rozpuszczono w chlorku metylenu (0,05 M) i podziałano 10 równ. TFA. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc, aż do przereagowania związku wyjściowego, zazwyczaj w ciągu 1-5 godzin. W przypadku gdy po 5 godzinach obecny był jeszcze związek wyjściowy do mieszaniny reakcyjnej dodawano dalsze 10 równ. TFA. Mieszaninę reakcyjną ostrożnie zobojętniono z użyciem Na2CO3, rozdzielono, warstwę organiczną przemyto solanką i wysuszono nad bezwodnym siarczanem sodu. Surową aminę następnie użyto bez dalszego oczyszczania.
Poniżej podano szczegółowe przykłady tych procedur:
1. Racemiczny kwas (+/-)-N-BOC-a-aminomasłowy (Aldrich) (9,29 g, 0,0457 mola) rozpuszczono w 100 ml dioksanu i w 0°C podziałano alkoholem izobutylowym (6,26 ml, 0,0686 mola), EDC (8,72 g, 0,0457) i katalityczną ilością DMAP (100 mg). Po mieszaniu przez 17 godzin substancje organiczne odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozcieńczono EtOAc, przemyto NaHCO3, solanką i wysuszono nad siarczanem sodu. Po odparowaniu otrzymano 8,42 g (71%) oleju. Analiza dla C13H25NO4 obliczono: C = 60,21, H = 9,72, N = 5,40, stwierdzono: C = 59,91, H = 9,89, N = 5,67.
Ten powyższy ester N-BOC aminokwasu (8,00 g, 0,032 mola) odbezpieczono jak powyżej i otrzymano 3,12 g (61%) wolnej zasady w postaci bezbarwnego oleju, który zestalił się po odstawieniu.
2. L-N-BOC-alaninę (Aldrich) (8,97 g, 0,047 mola) rozpuszczono w 100 ml CH2Cl2 i dodano alkoholu izobutylowego (21,9 ml, 0,238 mola), a potem podziałano w 0°C DMAP (100 mg) i EDC (10,0 g, 0,52 mola). Mieszaninę mieszano przez 17 godzin, rozcieńczono H2O, przemyto 1,0N HCl, NaHCO3, a następnie solanką i substancje organiczne wysuszono nad siarczanem sodu. Po przesączeniu i odparowaniu otrzymano 11,8 g (ilościowo) estru izobutylowego L-N-BOC-alaniny zanieczyszczonego małą ilością rozpuszczalnika. Próbkę do analizy wysuszono pod próżnią. Analiza dla C12H23NO4 obliczono: C = 58,79, H = 9,38, N = 5,71, Stwierdzono: C = 58,73, H = 9,55, N = 5,96.
Powyższy ester N-BOC aminokwasu (11,8 g, 0,0481 mola) odbezpieczono sposobem jak powyżej. Wolną zasadę przeprowadzono w odpowiedni chlorowodorek z użyciem nasyconego HCl (gaz)/EtOAc i otrzymano chlorowodorek estru izobutylowego L-N-alaniny. Otrzymano 4,2 g (48%) bezbarwnej substancji stałej. Dla C7H15NO2 · HCl obliczono: C = 46,28, H = 8,88, N = 7,71, stwierdzono: C = 46,01, H = 8,85, N = 7,68.
Ogólna procedura BK
Wytwarzanie estru metylowego z aminokwasów
Aminokwas (aminokwas lub chlorowodorek aminokwasu) przeprowadzono w zawiesinę w metanolu i ochłodzono do 0°C. Przez 5 minut przepuszczano pęcherzykami przez roztwór gazowy HCl. Pozwolono by mieszanina reakcyjna ogrzała się do temperatury pokojowej, a następnie całość mieszano przez 4 godziny. Rozpuszczalniki usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano żądany chlorowodorek estru metylowego aminokwasu. Ten produkt zazwyczaj stosuje się bez dalszego oczyszczania.
PL 196 641 B1
P r z y k ł a d BA
Synteza PEPC, wolnego i związanego z polimerem
N-etylo-N'-3-(1-pirolidynylo)propylomocznik
Do roztworu 27,7 g (0,39 mola) izocyjanianu etylu w 250 ml chloroformu wkroplono 50 g (0,39 mola) 3-(1-pirolidynylo)propyloaminy w trakcie chłodzenia. Po zakończeniu dodawania usunięto łaźnię chłodzącą i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Mieszaninę reakcyjną następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano 74,5 g (96,4%) żądanego mocznika w postaci przejrzystego oleju.
1-(3-(1-pirolidynylo)-3-etylokarbodiimid (P-EPC)
Do roztworu 31,0 g (0,156 mola) N-etylo-N'-3-(1-pirolidynylo)propylomocznika w 500 ml dichlorometanu dodano 62,6 g (0,62 mola) trietyloaminy i ten roztwór ochłodzono do 0°C. Do tego roztworu następnie wkroplono 59,17 g (0,31 mola) chlorku 4-toluenosulfonylu w 400 ml dichlorometanu z taką szybkością, aby utrzymać temperaturę mieszaniny reakcyjnej w przedziale 0-5°C. Po zakończeniu dodawania mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej, a potem ogrzewano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 4 godziny. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej, mieszaninę reakcyjną przemyto nasyconym wodnym roztworem węglanu potasu (3 x 150 ml). Fazy wodne połączono i wyekstrahowano dichlorometanem. Wszystkie fazy organiczne połączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymany pomarańczowy osad przeprowadzono w zawiesinę w 250 ml eteru dietylowego i ten roztwór zdekantowano znad substancji stałej. Proces przeprowadzania w zawiesinę/dekantowania powtórzono jeszcze trzykrotnie. Te eterowe roztwory połączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano 18,9 g (67%) żądanego produktu w postaci surowego pomarańczowego oleju. Porcję tego oleju poddano destylacji próżniowej i otrzymano bezbarwny olej destylujący w 78-82°C (53,32 Pa).
Wytwarzanie 1-(3-(1-pirolidynylo)propylo)-3-etylokarbodiimidu (P-EPC) w postaci osadzonej na polimerze
Zawiesinę 8,75 g (48,3 mmola) 1-(3-(1-pirolidynylo)propylo)-3-etylokarbodiimidu i 24,17 g (24,17 mmola) żywicy Merrifielda (2% usieciowania, 0,074 - 0,037 mm, tj. 200-400 mesh, chlorometylowany kopolimer styrenu/diwinylobenzenu, 1 milirównoważnik Cl/g) w dimetyloformamidzie ogrzewano w 100°C przez 2 dni. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono, przesączono i otrzymaną żywicę przemyto kolejno 1 litrem DMF, 1 litrem THF i 1 litrem eteru dietylowego. Następnie otrzymaną żywicę wysuszono pod próżnią w ciągu 18 godzin.
P r z y k ł a d BB
Wytwarzanie chlorowodorku estru izobutylowego alaniny
Mieszaninę 35,64 g (0,4 mola) (D,L)-alaniny (Aldrich) (lub L-alaniny (Aldrich)); 44 ml (0,6 mola) chlorku tionylu (Aldrich) i 200 ml izobutanolu ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 1,5 godziny i substancje lotne usunięto całkowicie w wyparce obrotowej w 90°C pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano chlorowodorek estru izobutylowego (D,L)-alaniny (lub chlorowodorek estru izobutylowego L-alaniny), który był dostatecznie czysty, aby go użyć w dalszych przemianach.
P r z y k ł a d BC
Wytwarzanie kwasu 3,5-dichlorofenylooctowego
Do roztworu 3,5 g alkoholu 3,5-dichlorobenzylowego (Aldrich) w 75 ml dichlorometanu w 0°C wkroplono 1,8 ml chlorku metanosulfonylu, a następnie 3,5 ml trietyloaminy. Po 2 godzinach roztwór rozcieńczono do 150 ml dichlorometanem, przemyto 3N HCl, nasyconym wodnym roztworem NaHCO3, wysuszono nad siarczanem sodu i rozpuszczalniki usunięto, w wyniku czego otrzymano metanosulfonian 3,5-dichlorobenzylu w postaci żółtego oleju, którego użyto dalej bez dalszego oczyszczania.
Surowy sulfonian rozpuszczono w 50 ml DMF w 0°C, a następnie dodano 3 g KCN. Po 2 godzinach dodano jeszcze 50 ml DMF i roztwór mieszano przez 16 godzin. Czerwony roztwór rozcieńczono 1 litrem H2O i zakwaszono do pH 3 z użyciem 3N HCl. Wodny roztwór wyekstrahowano dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne przemyto 3N HCl, wysuszono nad siarczanem sodu i rozpuszczalniki usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano surowy 3,5-dichlorofenyloacetonitryl, który użyto bez dalszego oczyszczania.
Nitryl dodano do mieszaniny 40 ml stężonego kwasu siarkowego i 50 ml H2O i całość ogrzewano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 48 godzin, ochłodzono do temperatury pokojowej i mieszano przez 48 godzin. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono w 1 litrze skruszonego lodu, ogrzano do temperatury pokojowej i wyekstrahowano 2 x 200 ml dichlorometanu i 2 x 200 ml
PL 196 641 B1 octanu etylu. Substancje organiczne połączono i przemyto nasyconym wodnym roztworem NaHCO3. Frakcje NaHCO3 połączono i zakwaszono do pH 1 z użyciem 3N HCl. Biała substancja stała była zbyt drobna do odsączenia, w związku z tym wyekstrahowano ją (2 x 200 ml) dichlorometanem. Połączone warstwy organiczne wysuszono nad siarczanem sodu i rozpuszczalniki usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, w wyniku czego otrzymano surowy 3,5-dichlorofenylooctowy w postaci białej substancji stałej. Tę substancję stałą przeprowadzono w stan zawiesiny z użyciem heksanu, a potem przesączono i otrzymano 1,75 g białej substancji stałej.
NMR (CDCl3): (w ppm) 3,61 (s, 2H), 7,19 (s, 1H), 7,30 (s, 1H).
P r z y k ł a d BD
Synteza N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny
Związek tytułowy wytworzono z L-alaniny (Nova Biochem) i kwasu 3-chlorofenylooctowego (Aldrich) zastosowawszy ogólną procedurę BF lub BG, a następnie drogą hydrolizy według ogólnej procedury BD.
P r z y k ł a d B1
Synteza estru izobutylowego N-(fenyloacetylo)-D,L-alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BA, z użyciem chlorku fenyloacetylu (Aldrich) i chlorowodorku estru izobutylowego D,L-alaniny (z powyższego przykładu BB), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą ekstrakcji z użyciem Et2O, a następnie przemycia wodnym roztworem K2CO3 i wodnym roztworem HCl.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCI3): δ = 7,23-7,36 (m, 5H), 6,18 (d, 1H), 4,58 (t, J = 7,3 Hz, 1H), 3,87 (m, 2H),
3,57 (s, 2H), 1,90 (m, 1H), 1,34 (d, J = 7,2 Hz, 3H), 0,89 (d, J = 6,8 Hz, 6H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 172,7, 170,3, 134,5, 129,2, 128,8, 127,2, 71,3, 48,1, 43,4, 27,5, 18,8, 18,3.
C15H21NO3 (masa cząsteczkowa = 263,34; spektroskopia masowa (MH+ = 264)).
P r z y k ł a d B2
Synteza estru izobutylowego N-(3-fenylopropionylo)-D,L-alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BA, z użyciem chlorku 3-fenylopropionylu (Aldrich) i chlorowodorku estru izobutylowego D,L-alaniny (z powyższego przykładu BB), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 51-54°C. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą ekstrakcji z użyciem Et2O, a następnie przemycia wodnym roztworem K2CO3 i wodnym roztworem HCl.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,25 (m, 2H), 7,19 (m, 3H), 6,28 (d, J = 7,2 Hz, 1H), 4,58 (quint., J = 7,2 Hz, 1H), 3,89 (m, 2H), 2,95 (t, J = 7,7 Hz, 2H), 2,50 (m, 2H), 1,92 (m, 1H), 1,33 (d, J = 7,1 Hz, 3H), 0,91 (d, J = 6,7 Hz, 6H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 173,0, 171,5, 140,6, 128,3, 128,1, 126,0, 71,2, 47,8, 37,9, 31,4, 27,5, 18,79, 18,77, 18,3.
C16H23NO3 (masa cząsteczkowa = 277,37, spektroskopia masowa (MH+ 278)).
P r z y k ł a d B3
Synteza estru izobutylowego N-(3-metylopentanoilo)-L-alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę BB, z użyciem kwasu 3-metylopentanowego (Aldrich) i chlorowodorku estru izobutylowego L-alaniny (z powyższego przykładu BB), wytworzono związek tytułowy w postaci oleju. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą ekstrakcji z użyciem Et2O, a następnie przemycia wodnym roztworem K2CO3 i wodnym roztworem HCl.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 6,08 (d, J = 5,9 Hz, 1H) , 4,62 (quint., J = 7,3 Hz, 1H), 3,92 (m, 2H), 2,22 (m, 1H), 1,84-2,00 (m, 3H), 1,40 (d, J = 7,2 Hz, 3H), 1,35 (m, 1H), 1,20 (m, 1H), 0,85-0,96 (m, 12H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 173,3, 172,1, 71,4, 47,9, 43,9, 32,3, 29,38, 29,35, 27,6, 19,10, 19,06, 18,93, 18,91, 18,72, 18,67, 11,3.
C13H25NO3 (masa cząsteczkowa = 243,35, spektroskopia masowa (MH+ 244)).
P r z y k ł a d B4
Synteza estru izobutylowego N-[(4-chlorofenylo)acetylo]-L-alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę BB, z użyciem kwasu 4-chlorofenylooctowego (Aldrich) i chlorowodorku estru izobutylowego L-alaniny (z powyższego przykładu BB), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 111-113°C. Przebieg reakcji monitoroPL 196 641 B1 wano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą ekstrakcji z użyciem Et2O, a następnie przemycia wodnym roztworem K2CO3 i wodnym roztworem HCl.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,30 (d, J = 8,2 Hz, 2H), 7,21 (d, J = 8,3 Hz, 2H), 6,18 (d, J = 5,5 Hz, 1H),
4.57 (quint., J = 7,2 Hz, 1H), 3,88 (m, 2H), 3,53 (s, 2H), 1,91 (m, 1H), 1,36 (d, J = 7,1 Hz, 3H), 0,90 (d, J = 6,8 Hz, 6H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 172,8, 169,8, 133,1, 133,0, 130,6, 128,9, 71,4, 48,2, 42,6, 27,6, 18,85, 18,82, 18,4.
C15H20NO3Cl (masa cząsteczkowa = 297,78, spektroskopia masowa (MH+ 298)).
P r z y k ł a d B5
Synteza estru izobutylowego N-[(3,4-dichlorofenylo)-acetylo]-L-alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę BB, z użyciem kwasu 3,4-dichlorofenylooctowego (Aldrich) i chlorowodorku estru izobutylowego L-alaniny (z powyższego przykładu BB), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 81-83°C. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą ekstrakcji z użyciem Et2O, a następnie przemycia wodnym roztworem K2CO3 i wodnym roztworem HCl.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 0,90 (d, J = 6,8 Hz, 6H), 1,38 (d, J = 7,1 Hz, 3H), 1,91 (m, 1H), 3,50 (s,
2H), 3,90 (m, 2H), 4,57 (quint., J = 7,1 Hz, 1H), 6,31 (d, J = 4,9 Hz, 1H), 7,12 (m, 1H) , 7,38 (m, 2H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 18,4, 18,8, 18,9, 27,6, 42,2, 48,3, 71,5, 128,6, 130,6, 131,2, 131,3, 132,6, 134,7, 169,2, 172,8.
C15H19NO3Cl2 (masa cząsteczkowa = 332,23, spektroskopia masowa (MH+ 332)).
P r z y k ł a d B6
Synteza estru izobutylowego N-[(4-metylofenylo)acetylo]-D,L-alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę BB, z użyciem kwasu 4-metylofenylooctowego (Aldrich) i chlorowodorku estru izobutylowego D,L-alaniny (z powyższego przykładu BB), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 102-104°C. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,6 w 33% octanie etylu/heksanach) i oczyszczanie przeprowadzono drogą ekstrakcji z użyciem Et2O, a następnie przemycia wodnym roztworem K2CO3 i wodnym roztworem HCl.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 0,90 (d, J = 6,7 Hz, 6H), 1,35 (d, J = 7,2 Hz, 3H), 1,91 (m, 1H), 2,34 (s, 3H), 3,55 (s, 2H), 3,88 (m, 2H), 4,58 (m, 1H), 6,05 (bd, 1H), 7,16 (s, 4H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 18,5, 18,85, 18,87, 21,0, 27,6, 43,1, 48,1, 71,3, 129,2, 129,6, 131,3, 136,9, 170,6, 172,8.
C16H23NO3 (masa cząsteczkowa = 277,37, spektroskopia masowa (MH+ 278)).
P r z y k ł a d B7
Synteza estru izobutylowego N-(fenyloacetylo)-L-alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę BB, z użyciem chlorku fenyloacetylu (Aldrich) i chlorowodorku estru izobutylowego L-alaniny (z powyższego przykładu BB), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 45-47°C. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą ekstrakcji z użyciem Et2O, a następnie przemycia wodnym roztworem K2CO3 i wodnym roztworem HCl.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3) : δ = 7,24-7,39 (m, 5H), 6,14 (d, 1H), 4,58 (t, J = 7,3 Hz, 1H), 3,88 (m, 2H),
3.58 (s, 2H), 1,90 (m, 1H), 1,35 (d, J = 7,2 Hz, 3H), 0,89 (d, J = 6,7 Hz, 6H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 172,8, 170,4, 134,5, 129,3, 128,9, 127,2, 71,3, 48,1, 43,5, 27,5, 18,9, 18,8, 18,4.
C15H21NO3 (masa cząsteczkowa = 263,34, spektroskopia masowa (MH+ 264)).
P r z y k ł a d B8
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(3,4-dichlorofenylo)acetamido]masłowego
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 3,4-dichlorofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
PL 196 641 B1 1H-NMR (CDCl3): δ = 7,36 (m, 3H), 6,03 (bd, 1H), 4,54 (m, 1H), 3,87 (m, 2H), 3,49 (s, 2H), 1,93 (m, 2H), 1,72 (m, 1H), 0,88 (d, 6H), 0,80 (t, 3H).
P r z y k ł a d B9
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(4-chlorofenylo)-acetamido]masłowego Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 4-chlorofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCI3): δ = 7,22 (m, 2H), 7,11 (m, 2H), 5,80 (m, 1H), 4,44 (m, 1H), 3,78 (m, 2H), 3,43 (s, 2H), 1,77 (m, 2H), 1,56 (m, 1H), 0,83 (d, 6H) 0,71 (t, 3H).
P r z y k ł a d B10
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(2-hydroksyfenylo)acetamido]masłowego Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 2-hydroksyfenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,14 (m, 1H), 7,01 (m, 1H), 6,93 (m, 1H), 6,79 (m, 1H), 6,46 (m, 1H), 4,51 (m, 1H), 3,87 (m, 2H), 3,57 (s, 2H), 2,01 (m, 2H), 1,75 (m, 1H), 0,89 (d, 6H), 0,85 (t, 3H).
P r z y k ł a d B11
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(4-bromofenylo)acetamido]masłowego Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 4-bromofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,43 (d, 2H), 7,19 (d, 2H) 5,85 (m, 1H) , 4,51 (m, 1H), 3,81 (m, 2H), 3,47 (s, 2H), 1,84 (m, 2H), 1,61 (m, 1H), 0,84 (d, 6H), 0,76 (t, 3H).
C16H22NO3Br (masa cząsteczkowa = 356,26, spektroskopia masowa (MH+ 358)).
P r z y k ł a d B12
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(3-chlorofenylo)acetamido]masłowego Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 3-chlorofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,25 (m, 3H), 7,12 (m, 1H) 5,80 (m, 1H), 4,52 (m, 1H), 3,86 (m, 2H), 3,50 (s, 2H), 1,87 (m, 2H), 1,67 (m, 1H) 0,88 (d, 6H), 0,77 (t, 3H).
C16H22NO3Cl (masa cząsteczkowa = 311,81 spektroskopia masowa (MH+ 313)).
P r z y k ł a d B13
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(3-fluorofenylo)acetamido]masłowego Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 3-fluorofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,31 (m, 1H), 7,01 (m, 3H) 5,95 (m, 1H), 4,54 (m, 1H), 3,84 (m, 2H), 3,54 (s, 2H), 1,88 (m, 2H), 1,65 (m, 1H) 0,87 (d, 6H), 0,81 (t, 3H).
C16H22NO3F (masa cząsteczkowa = 295,35 spektroskopia masowa (MH+ 296)).
P r z y k ł a d B14
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(2-metylofenylo)acetamido]masłowego Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 2-metylofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
PL 196 641 B1
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,18 (m, 4H), 5,79 (m, 1H), 4,54 (m, 1H), 3,85 (m, 2H), 3,59 (s, 2H), 3,29 (s, 3H), 1,81 (m, 2H), 1,59 (m, 1H) 0,87 (d, 6H), 0,77 (t, 3H).
C17H25NO3 (masa cząsteczkowa = 291,39 spektroskopia masowa (M+ 291)).
P r z y k ł a d B15
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(2-fluorofenylo)acetamido]masłowego
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 2-fluorofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,28 (m, 1H), 7,09 (m, 3H) 6,03 (m, 1H), 4,54 (m, 1H), 3,87 (m, 2H), 3,57 (s, 2H), 1,89 (m, 2H), 1,64 (m, 1H) 0,88 (d, 6H), 0,80 (t, 3H).
P r z y k ł a d B16
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(4-fluorofenylo)acetamido]masłowego
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 4-fluorofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,20 (m, 2H), 6,97 (m, 2H), 5,87 (m, 1H), 4,492 (m, 1H), 3,83 (m, 2H), 3,48 (s, 2H), 1,86 (m, 2H), 1,60 (m, 1H) 0,87 (d, 6H), 0,78 (t, 3H).
C16H22NO3F (masa cząsteczkowa = 295,35 spektroskopia masowa (MH+ 296)).
P r z y k ł a d B17
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(3-bromofenylo)acetamido]masłowego
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 3-bromofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,45 (m, 2H), 7,23 (m, 2H), 5,95 (m, 1H), 4,55 (m, 1H), 3,84 (m, 2H), 3,55 (s, 2H), 1,89 (m, 2H), 1,68 (m, 1H), 0,91 (d, 6H), 0,81 (t, 3H).
C16H22NO3Br (masa cząsteczkowa = 356,26 spektroskopia masowa (M+ 357)).
P r z y k ł a d B18
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-[(3-trifluorometylofenylo)acetamido]masłowego
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 3-trifluorometylofenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,52 (m, 1H), 7,47 (m, 2H), 6,01 (m, 1H), 4,56 (m, 1H), 3,86 (m, 2H), 3,61 (s, 2H), 1,84 (m, 2H), 1,62 (m, 1H), 0,87 (d, 6H), 0,80 (t, 3H).
C17H22NO3F3 (masa cząsteczkowa = 345,36 spektroskopia masowa (MH+ 345)).
P r z y k ł a d B19
Synteza estru izobutylowego kwasu 2-(fenyloacetamido)masłowego
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BH, z użyciem kwasu fenylooctowego (Aldrich) i 2-aminomaślanu izobutylu (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z użyciem mieszaniny (9:1) toluen:EtOAc jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,17-7,28 (m, 5H), 6,23 (bd, 1H), 4,51 (m, 1H), 3,86 (m, 2H), 3,54 (s, 2H), 1,87 (m, 2H), 1,62 (m, 1H), 0,87 (d, 6H), 0,78 (t, 3H).
C16H23NO3 (masa cząsteczkowa = 277,36, spektroskopia masowa (MH+ 277)).
P r z y k ł a d B20
Synteza estru 2-metylobutylowego N-(fenyloacetylo)waliny
PL 196 641 B1
Etap A. Wytwarzanie N-(fenyloacetylo)waliny
W trakcie mieszania do roztworu 5,15 g (44 mmoli) waliny (Bachem) w 50 ml (100 mmoli) 2N NaOH ochłodzonego do 0°C wkroplono 5,3 ml (40 mmoli) chlorku fenyloacetylu (Aldrich). Wydzielił się bezbarwny olej. Pozwolono by mieszanina reakcyjna ogrzała się do temperatury pokojowej i całość mieszano przez 18 godzin, a potem przemyto 50 ml eteru dietylowego, zakwaszono do pH 2-3 z użyciem wodnego roztworu HCl. Wytrącony biały osad odsączono, przemyto dokładnie wodą, a następnie eterem dietylowym i otrzymano 7,1 g (30 mmoli, wydajność 69%) związku tytułowego.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (DMSO-d6): δ = 12,63 (s, 1H), 8,25 (d, J = 8,6 Hz, 1H), 7,27 (m, 5H), 4,15 (m, 1H), 3,56 (d, J = 13,8 Hz, 1H), 3,47 (d, J = 13,8 Hz, 1H), 2,05 (m, 1H), 0,87 (d, J = 6,8, Hz, 3H), 0,84 (d, J = 6,8 Hz, 3).
13C-NMR (DMSO-d6): δ = 173,2, 170,4, 136,6, 129,0, 128,2, 126,3, 57,1, 41,9, 30,0, 19,2, 18,0.
C13H17NO3 (masa cząsteczkowa = 235,29, spektroskopia masowa (MH+ = 236)).
Etap B. Synteza estru 2-metylobutylowego N-(fenyloacetylo)waliny
Zastosowawszy ogólną procedurę BC, z użyciem N-(fenyloacetylo)waliny wytworzonej w powyższym etapie A i 2-metylobutan-1-olu (Aldrich), wytworzono związek tytułowy w postaci mieszaniny diastereoizomerycznej. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,25-7,40 (m, 5H), 5,95 (d, 1H), 4,56 (m, 1H), 3,84-4,00 (m, 2H), 3,61 (s, 2H), 2,10 (m, 1H), 1,68 (m, 1H), 1,38 (m, 1H), 1,15 (m, 1H), 0,82-0,94 (m, 9H), 0,76 (d, 3H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 171,84, 171,81, 170,7, 134,6, 129,31, 129,27, 128,9, 127,3, 69,8, 57,0, 43,7, 33,9, 31,3, 25,9, 25,8, 18,9, 17,4, 16,34, 16,27, 11,12, 11,07.
C18H27NO3 (masa cząsteczkowa = 305,42, spektroskopia masowa (MH+ 306)).
P r z y k ł a d B21
Synteza estru izobutylowego N-(fenyloacetylo)-L-leucyny
L-Leucynę (Aldrich) (0,114 g, 0,869 mmola) roztworzono w dioksanie (5,0 ml) i podziałano nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (5,0 ml), a następnie chlorkiem fenyloacetylu (Aldrich) (0,114 ml, 0,822 mmola). Po mieszaniu przez 17 godzin w temperaturze pokojowej mieszaninę rozcieńczono octanem etylu, warstwy rozdzielono i warstwę wodną zakwaszono do pH 2 z użyciem 5N HCl. Surowy produkt wyekstrahowano do octanu etylu, wysuszono nad siarczanem sodu, wysuszono pod próżnią i użyto bez dalszego oczyszczania.
N-Fenyloacetylo-L-leucynę (0,0081 g, 0,038 mmola) rozpuszczono w 2,0 ml CHCl3 (wolny EtOH) i alkoholu izobutylowym (0,055 ml) i podziałano P-EPC (100 mg, 0,87 milirównoważnika). Mieszaninę wirowano przez 4 dni, przesączono przez warstwę bawełny i przesącz odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem do oleju, który był dostatecznie czysty do badań.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,22 (m, 5H), 5,57 (d, 1H), 4,35 (m, 1H), 3,35 (m, 3H), 1,35 (m, 4H), 0,68 (m, 9H).
C18H27NO3 (masa cząsteczkowa = 305,40, spektroskopia masowa (M+ 305)).
P r z y k ł a d B22
Synteza estru 3-metylobut-2-enylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i 3-metylobut-2-en-1-olu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem 30% EtOAc/heksanu jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,39-7,16 (m, 4H), 6,06 (bd, 1H), 5,38-5,29 (m, 1H), 4,63 (d, J = 9Hz, 2H), 3,56 (s, 2H), 1,79 (s, 3H), 1,7 (s, 3H), 1,39 (d, J = 9Hz, 3H).
P r z y k ł a d B23
Synteza estru cyklopropylometylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i cyklopropylometanolu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (3:7) EtOAc:heksan jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
PL 196 641 B1 1H-NMR (CDCl3): δ = 7,2-7,1 (m, 4H), 6,09 (bs, 1H), 4,6 (dq, J = 9 Hz, 1H), 3,96 (dd, J = 9Hz,
2H), 3,59 (s, 2H), 1,2 (d, J = 9Hz, 3H), 1,2-1,0 (m, 1H), 0,603-0,503 (m, 2H), 0,300-0,203 (m, 2H).
P r z y k ł a d B24
Synteza estru 2-tienylometylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i 2-tiofenometanolu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (3:7) EtOAc:heksan jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,37-6,97 (m, 7H), 5,97 (q, j = 14 Hz, 2H), 4,6 (dq, J = 9 Hz, 1H), 3,76 (s, 2H), 1,38 (d, J = 9Hz, 3H).
P r z y k ł a d B25
Synteza estru (1-metylocyklopropylo)metylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i (1-metylocyklopropylo)metanolu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (3:7) EtOAc:heksan jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 8,6 (bd, J = 9 Hz, 1H), 3,86 (q, J = 14 Hz, 2H), 3,4 (s, 2H), 2,29 (q, J = 9
Hz, 1H), 1,3 (d, J = 9Hz, 3H), 1,03 (s, 3H), 0,5-0,4 (m, 2H), 0,4-0,28 (m, 2H).
P r z y k ł a d B26
Synteza estru 3-tienylometylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i 3-tiofenometanolu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (3:7) EtOAc:heksan jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 8,03 (bd, J = 9 Hz, 1H), 7,56-7,5 (m, 1H), 7,47 (bs, 1H), 7,4-7,17 (m, 4H), 7,06 (d; J = 9 Hz, 1H), 5,1 (s, 2H), 4,3 (dq, 1H), 1,3 (d, J = 9 Hz, 3H).
P r z y k ł a d B27
Synteza estru 2-metylocyklopentylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i 2-metylocyklopentanolu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (3:7) EtOAc:heksan jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,39-7,16 (m, 4H), 6,3 (bd, 1H), 4,79-4,7 (m, 1H), 4,6-4,25 (m, J = 9 Hz,
1H), 3,577 (s, 2H), 2,09-1,8 (m, 2H), 1,74-1,6 (m, 2H), 1,39 (dd, J = 9 Hz, 3H), 1,2 (dt, J = 9 Hz, 1H), 0,979 (dd, J = 9 Hz, 2H).
C17H22NO3Cl (masa cząsteczkowa = 323,82, spektroskopia masowa (MH+ 323)).
P r z y k ł a d B28
Synteza estru 2-metyloprop-2-enylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i 2-metyloprop-2-en-1-olu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (3:7) EtOAc:heksan jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,39-7,16 (m, 4H), 6,03 (bs, 1H), 4,77 (s, 2H), 4,7-4,29 (m, 3H), 2,59 (s, 2H), 1,73 (s, 3H), 1,43 (d, J = 9 Hz, 3H).
C15H18NO3Cl (masa cząsteczkowa = 295,76, spektroskopia masowa (MH+ 295)).
P r z y k ł a d B29
Synteza estru cykloheks-2-enylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i cykloheks-2-en-1-olu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (3:7) EtOAc:heksan jako eluenta.
PL 196 641 B1
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 8,6 (bd, J = 9 Hz, 1H), 7,4-7,2 (m, 4H), 6,0-5,8 (m, 1H), 5,7-5,5 (m, 1H),
5,1 (bs, 1H), 4,13-4,29 (m, 1H), 3,5 (s, 2H), 2,1-1,9 (m, 2H), 1,8-1,69 (m, 1H), 1,69-1,49 (m, 4H), 1,3 (dd, J = 9 Hz, 3H).
C17H20NO3Cl (masa cząsteczkowa = 321,8, spektroskopia masowa (MH+ 321,2)).
P r z y k ł a d B30
Synteza estru izobutylowego N-[(3-metylofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 3-metylofenylooctowego (Aldrich) i estru izobutylowego alaniny (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,21 (m, 1H), 7,07 (m, 3H), 4,54 (m, 1H), 3,83 (m, 2H), 3,52 (s, 2H), 2,35 (s, 3H), 1,87 (m, 1H), 1,32 (d, 3H), 0,88 (d, 6H).
C16H23NO3 (masa cząsteczkowa = 277, spektroskopia masowa (MH+ 278)).
P r z y k ł a d B31
Synteza estru izobutylowego N-[(2,5-difluorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 2,5-difluorofenylooctowego (Aldrich) i estru izobutylowego alaniny (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,08-6,94 (m, 3H), 4,57 (m, 1H), 3,91 (m, 2H), 3,56 (s, 2H), 1,92 (m, 1H),
1,41 (d, 3H), 0,91 (d, 6H).
C15H19NO3F2 (masa cząsteczkowa = 299, spektroskopia masowa (MH+ 300)).
P r z y k ł a d B32
Synteza estru izobutylowego N-[(3,5-diflurofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Aldrich) i estru izobutylowego alaniny (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 6,81 (m, 2H), 6,74 (m, 1H), 6,06 (m, 1H), 4,57 (m, 1H), 3,92 (m, 2H), 3,51 (s, 2H), 1,94 (m, 1H), 1,36 (d, 3H), 0,87 (d, 6H).
C15H19NO3F2 (masa cząsteczkowa = 299, spektroskopia masowa (MH+ 300)).
P r z y k ł a d B33
Synteza estru izobutylowego N-[(4-metylofenylo)acetylo]-L-alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BI, z użyciem kwasu 4-metylofenylooctowego (Aldrich) i estru izobutylowego L-alaniny (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono drogą przesączenia jak to opisano w ogólnej procedurze.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,11 (s, 4H), 5,93 (m, 1H), 4,58 (m, 1H), 3,88 (m, 2H), 3,54 (s, 2H), 2,33 (s, 3H), 1,89 (m, 1H), 1,32 (d, 3H), 0,89 (d, 6H).
C16H23NO3 (masa cząsteczkowa = 277,35, spektroskopia masowa (MH+ 278)).
P r z y k ł a d B34
Synteza estru S-1-(metoksykarbonylo)izobutylowego N-(fenyloacetylo)-L-alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę BK, z użyciem kwasu (S)-(+)-2-hydroksy-2-metylomasłowego (Aldrich) zamiast aminokwasu wytworzono (S)-(+)-2-hydroksy-2-metylomaślan metylu.
(S)-(+)-2-Hydroksy-2-metylomaślan metylu sprzęgnięto z karbobenzyloksy-L-alaniną (Aldrich) z zastosowaniem ogólnej procedury BE i otrzymano ester S-1-(metoksykarbonylo)izobutylowy karbobenzyloksy-L-alaniny.
Ester S-1-(metoksykarbonylo)izobutylowy karbobenzyloksy-L-alaniny (1,0 g) następnie rozpuszczono w 20 ml metanolu i dodano 6N HCl (0,5 ml) i 10% palladu na węglu (0,1 g). Mieszaninę reakcyjną poddano uwodornianiu pod ciśnieniem wodoru 0,28 MPa w temperaturze pokojowej w aparacie Parra w ciągu 5 godzin, a potem przesączono przez warstwę Celitu. Przesącz zatężono pod
PL 196 641 B1 zmniejszonym ciśnieniem i otrzymano chlorowodorek estru S-1-(metoksykarbonylo)izobutylowego L-alaniny (wydajność 98%).
Chlorowodorek estru S-1-(metoksykarbonylo)izobutylowego L-alaniny sprzęgnięto z kwasem fenylooctowym z zastosowaniem ogólnej procedury BG i otrzymano związek tytułowy.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,35-7,20 (m, 5H), 6,22 (bd, 1H), 4,83 (d, 1H), 4,65 (p, 1H), 3,68 (s, 3H), 3,55 (s, 2H), 2,21 (m, 1H), 1,40 (d, 3H), 0,97 (d, 3H), 0,93 (d, 3H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 173,25, 171,18, 170,22, 135,11, 129,94, 129,50, 127,88, 52,67, 48,49, 43,98, 30,53, 19,21, 18,75, 17,58.
P r z y k ł a d B35
Synteza estru etylowego N-[(3,5-difluorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy ogólną procedurę BG, z użyciem kwasu 3,5-difluorofenylooctowego (Aldrich) i estru etylowego alaniny (Aldrich), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 93-95°C. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,8 w EtOAC) i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z użyciem EtOAc jako eluenta, a następnie drogą rekrystalizacji z 1-chlorobutanu.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (DMSO-d6): δ = 1,30 (d, 3H), 3,52 (s, 2H).
C13H15NO3F2 (masa cząsteczkowa = 271,26, spektroskopia masowa (MH+ 271)).
P r z y k ł a d B36
Synteza estru izobutylowego N-[ (3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BG, z użyciem kwasu 3-chlorofenylooctowego (Aldrich) i estru izobutylowego alaniny (wytworzonego zgodnie z powyższą ogólną procedurą BJ), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,29 (m, 3H), 7,18 (m, 1H), 6,0 (m, 1H) , 4,56 (m, 1H), 3,89 (m, 2H), 3,53 (s, 2H), 1,91 (m, 1H), 1,39 (d, 3 H), 0,91 (d, 3H).
Skręcalność optyczna: [α]23 = -45 (c=5, MeOH).
C15H20NO3Cl (masa cząsteczkowa = 297,78, spektroskopia masowa (MH+ 297)).
P r z y k ł a d B37
Synteza estru 2-(N,N-dimetyloamino)etylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-(3-chlorofenyloacetylo)alaniny (z powyższego przykładu BD) i 2-(N,N-dimetyloamino)etanolu (Aldrich), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (0,1:2:0,79) NH4OH:EtOH:CHCl3 jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ 7,37 (s, 1H), 7,33-7,2 (m, 3H), 4,675-4,6 (m, 1H), 4,5-4,37 (m, 1H), 4,254,13 (m, 1H), 3,6 (d, J= 7 Hz, 2H), 2,86 (bs, 2H) , 2,3 (s, 6H), 1,23 (d, J = 9 Hz, 3H).
C15H21N2O3Cl (masa cząsteczkowa = 313,799, spektroskopia masowa (M+ 313)).
P r z y k ł a d B38
Synteza estru metylowego kwasu 2-[(3,5-dichlorofenylo)acetamido]heksanowego
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BF, z użyciem kwasu 3,5-dichlorofenylooctowego (z powyższego przykładu BC) i chlorowodorku estru metylowego L-norleucyny (Bachem), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 77-78°C. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,70 w 40% EtOAC/heksanach) i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym z użyciem 40% EtOAc/heksanów jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,20 (s), 7,18 (s), 6,6 (m), 4,55 (m), 3,7 (s), 3,5 (s), 3,4 (s), 2,0 (s), 1,8 (m), 1,6 (m), 1,2 (m), 0,8 (t).
13C-NMR (CDCl3): δ = 173,54, 169,67, 138,43, 135,72, 128,33, 128,07, 78,04, 77,62, 77,19, 53,04, 52,90, 43,14, 32,57, 27,87, 22,81, 14,41.
P r z y k ł a d B39
Synteza estru izobutylowego N-[(3,5-dichlorofenylo)acetylo]-L-alaniny
PL 196 641 B1
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BF, z użyciem kwasu 3,5-dichlorofenylooctowego (z powyższego przykładu BC) i chlorowodorku estru izobutylowego L-alaniny (z powyższego przykładu BB), wytworzono związek tytułowy w postaci substancji stałej o temperaturze topnienia 115-116°C. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,40 w 3% metanolu/dichlorometanie) i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym z użyciem 3% metanolu/dichlorometanu jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ = 7,27 (d, J = 2 Hz, 1H), 7,19 (s, 2H), 6,22 (d, J = 6 Hz, 1H), 4,59 (quint., J = 7 Hz, 1H), 3,9 (q, J = 4 Hz, 2H), 3,5 (s, 2H), 1,9 (m, 1H), 1,4 (d, J = 7 Hz, 3H), 0,91 (d, J = 7 Hz, 6H).
13C-NMR (CDCl3): δ = 173,45, 169,37, 138,31, 135,75, 128,39, 128,11, 78,04, 77,61, 77,19, 72,19, 54,03, 48,97, 43,12, 28,24, 19,52, 19,49, 19,09.
C15H19NO3Cl2 (masa cząsteczkowa = 331,9, spektroskopia masowa (MH+ 332)).
P r z y k ł a d B40
Synteza tioestru 3-metylobut-2-enylowego N-[(3-chlorofenylo)acetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BC, z użyciem N-((3-chlorofenylo)acetylo]alaniny i tioestru 3-metylo-2-butenowego (TCI), można wytworzyć związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii cieczowej z użyciem mieszaniny (3:7) EtOAc:heksan jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (DMSO-d6): δ = 5,2-5,075 (m, 1H), 4,37 (dq, J = 9 Hz, 1H), 3,56 (s), 3,43 (d, J = 12 Hz, 2H), 1,266 (d, J = 12 Hz, 6H), 1,3 (d, J = 9 Hz, 3H).
C16H20NO2ClS (masa cząsteczkowa = 325,86, spektroskopia masowa (M+ 325)).
P r z y k ł a d B41
Synteza estru etylowego N-[(2-fenylo)-2-fluoroacetylo]alaniny
Zastosowawszy powyższą ogólną procedurę BF, z użyciem kwasu α-fluorofenylooctowego (Aldrich) i estru etylowego alaniny (Aldrich), wytworzono związek tytułowy. Przebieg reakcji monitorowano metodą tlc na żelu krzemionkowym (Rf = 0,75 w 1:1 EtOAc:heksanie) i oczyszczanie przeprowadzono metodą chromatografii na żelu krzemionkowym z użyciem mieszaniny (1:2) octan etylu/heksany jako eluenta.
Otrzymano następujące dane NMR:
1H-NMR (CDCl3): δ= 1,14 (q, 3H), 1,34 (d, 3H), 4,07 (m, 2H), 4,33 (m, 1H), 5,84 (d, 1H), 6,01 (d, 1H), 7,40-7,55 (m, 5H), 8,87 (m, 1H).
C13H16NO3F (masa cząsteczkowa = 253,27, spektroskopia masowa (MH+ 253)).
P r z y k ł a d biologiczny 1
Komórkowy test skriningowy do wykrywania inhibitorów powstawania β-amyloidu
Wiele powyższych związków o wzorze I przebadano odnośnie ich zdolności do hamowania powstawania β-amyloidu w linii komórkowej zawierającej mutację szwedzką. W teście skriningowym użyto komórek (K293 = linia komórkowa ludzkich nerek) trwale transfekowanej genem białka prekursorowego amyloidu 751 (APP751) zawierającego podwójną mutację Lys651Met652 do Asn651Leu652 (numeracja APP751), w sposób opisany w publikacji międzynarodowego zgłoszenia patentowego nr WO 94/105698 oraz przez Citrona i innych12. Mutacja ta jest powszechnie zwana mutacją szwedzką, a komórki, oznaczone jako „293 751 SWE, naniesiono na 96-studzienkowe płytki Corninga w ilości 2-4 x 104 komórek/studzienkę, w minimalnej pożywce podstawowej Dulbecco, (Sigma, St. Louis, MO), zawierającej 10% płodowej surowicy bydlęcej. Liczba komórek jest ważna dla uzyskania wyników testu ELISA dla β-amyloidu w liniowym zakresie testu (około 0,2 do 2,5 ng na ml).
Po prowadzonej przez noc inkubacji w temperaturze 37°C w inkubatorze w równowadze z 10% ditlenkiem węgla, pożywki usunięto i zastąpiono je 200 μl na studzienkę pożywek zawierających związek o wzorze I (lek), na dwugodzinny okres wstępnej obróbki i komórki inkubowano w sposób opisany powyżej. Roztwory podstawowe leków przygotowywano w 100% dimetylosulfotlenku, tak że przy końcowym stężeniu leku stosowanym w teście stężenie dimetylosulfotlenku nie przewyższało 0,5%, a w rzeczywistości wynosiło zwykle 0,1%.
Po zakończeniu okresu obróbki wstępnej pożywki ponownie usunięto i zastąpiono je świeżymi pożywkami zawierającymi leki jak powyżej i komórki inkubowano przez kolejne 2 godziny. Po takiej obróbce płytki odwirowywano w Beckman GPR przy 1200 obrotów/minutę przez 5 minut w temperaturze pokojowej, dla uzyskania osadu komórkowego z kondycjonowanej pożywki. Z każdej studzienki 100 μl kondycjonowanej pożywki, ewentualnie po odpowiednim rozcieńczeniu, przenoszono na płytkę
PL 196 641 B1
ELISA uprzednio powleczoną przeciwciałem 266 [P. Seubert, Nature (1992), 359:325-327] przeciw aminokwasom 13-28 peptydu β-amyloidowego, jak to opisano w publikacji międzynarodowego zgłoszenia patentowego nr WO 94/105698, i płytkę przechowywano przez noc w temperaturze 4°C. Test ELISA z użyciem znaczonego przeciwciała 3D6 [P. Seubert, Nature (1992), 359:325-327] przeciwko aminokwasom 1-5 peptydu β-amyloidowego przeprowadzono następnego dnia, mierząc ilość powstałego peptydu β-amyloidowego.
Cytotoksyczne działanie związków mierzono zmodyfikowaną metodą Hansena i innych13. Do komórek pozostałych na płytce z hodowlą tkankową dodano 25 μl podstawowego roztworu (5 mg/ml) bromku 3-(4,5-dimetylotiazol-2-ilo)-2,5-difenylotetrazoliowego (MTT) (Sigma, St. Louis, MO), do końcowego stężenia 1 mg/ml. Komórki inkubowano w temperaturze 37°C przez 1 godzinę, aktywność komórkową zatrzymywano poprzez dodanie równej objętości buforu lizującego MTT (20% wag./obj. soli sodowej dodecylosiarczanu sodu w 50% dimetyloformamidzie, pH 4,7). Całkowitą ekstrakcję osiągano po wytrząsaniu przez noc w temperaturze pokojowej. Jako wskaźnik żywotności komórek mierzono różnicę pomiędzy OD562nm i OD650nm za pomocą czytnika mikropłytek UVmax z Molecular Device.
Wyniki testu ELISA dla peptydu β-amyloidowego dopasowywano do krzywej standardowej i wyrażano jako ng/ml peptydu β-amyloidowego. W celu normalizacji z uwzględnieniem cytotoksyczności wyniki te dzielono przez rezultaty MTT i wyrażano jako procent wartości z pomiarów wykonanych w próbach kontroInych bez stosowania leku. Wszystkie wyniki są wartościami średnimi z odchyleniem standardowym z co najmniej sześciu powtórzeń testów.
Badane związki oceniano pod względem aktywności hamowania powstawania peptydu β-amyloidowego w komórkach. Wyniki tego testu wykazują, że związki według wynalazku zmniejszają powstawanie peptydu β-amyloidowego co najmniej o 30% w porównaniu do doświadczeń kontrolnych.
P r z y k ł a d biologiczny 2
Tłumienie uwalniania β-amyloidu i/lub jego syntezy in vivo
Przykład ten ilustruje w jaki sposób można badać związki według wynalazku odnośnie ich zdolności do tłumienia uwalniania β-amyloidu i/lub jego syntezy in vivo. W tych doświadczeniach stosowano 3 - 4-miesięczne myszy PDAPP [Games i inni, (1995) Nature 373:523-527]. W zależności od badanego związku stężenie roztworu zwykle wynosiło 1-10 mg/ml. Ze względu na małe współczynniki rozpuszczalności związków można je przygotowywać w różnych nośnikach, takich jak olej kukurydziany (Safeway, South San Francisco, CA); 10% EtOH w oleju kukurydzianym (Safeway); 2-hydroksypropylo-β-cyklodekstryna (Research Biochemicals International, Natick MA); oraz karboksymetyloceluloza (Sigma Chemical Co., St. Louis MO).
Myszom podano badane dawki podskórnie igłą nr 26 i w 3 godziny później zwierzęta uśmiercono przez narkozę CO2 i pobierano krew przez nakłucie serca, stosując 1 cm3 25G 16 mm tuberkulinową strzykawkę/igłę pokrytą roztworem 0,5 M EDTA, pH 8,0. Krew umieszczano w probówce urządzenia próżniowego Becton-Dickinson, zawierającej EDTA, i wirowano przez 15 minut przy 1500 x g w 5°C. Następnie usuwano mózgi myszy, po czym korę oraz hipokamp wypreparowywano i umieszczano na lodzie.
1. Badanie mózgu
W celu przygotowania tkanek hipokampu i kory do enzymatycznych testów immunosorpcyjnych (ELISA), każdy obszar mózgu homogenizowano w 10 objętościach lodowatego buforu guanidynowego (5,0 M guanidyna-HCl, 50 mM Tris-HCl, pH 8,0), stosując napędzany silnikiem tłuczek Kontesa (Fisher, Pittsburgh PA). Homogenizaty delikatnie kołysano na obrotowej platformie przez 3-4 godziny w temperaturze pokojowej i przechowywano w temperaturze -20°C przed ilościowym oznaczaniem β-amyloidu.
Homogenizaty mózgu rozcieńczano w stosunku 1:10 lodowatym buforem kazeinowym (0,25% kazeiny, sól fizjologiczna buforowana fosforanami (PBS), 0,05% azydku sodu, 20 μg/ml aprotyny, 5 mM EDTA, pH 8,0, 10 μg/ml leupeptyny), zmniejszając tym samym końcowe stężenie guanidyny do 0,5 M, przed odwirowywaniem przy 16000 x g przez 20 minut w 4°C. Próbki następnie rozcieńczono w razie potrzeby w celu osiągnięcia optymalnego stężenia do pomiarów ELISA poprzez dodanie buforu kazeinowego z dodatkiem 0,5 M chlorowodorku guanidyny. Wzorce β-amyloidu (aminokwasy 1-40 lub 1-42) przygotowywano w taki sposób, że końcowy skład odpowiadał równowagowo 0,5 M guanidynie, w obecności 0,1% albuminy z surowicy bydlęcej (BSA).
W „kanapkowym teście ELISA całkowitego β-amyloidu, określającym ilościowo zarówno β-amyloid (aminokwasy 1-40), jak i β-amyloid (aminokwasy 1-42) wykorzystano dwa przeciwciała monoklonalne (mAb) przeciw β-amyloidowi. Przeciwciało przechwytujące, 266 [P. Seubert, Nature
PL 196 641 B1 (1992), 359:325-327], jest specyficzne w stosunku do aminokwasów 13-28 β-amyloidu. Przeciwciało 3D6 [Johnson-Wood i inni, PNAS USA (1997) 94:1550-1555], specyficzne w stosunku do aminokwasów 1-5 β-amyloidu, jest biotynylowane i w teście odgrywa rolę przeciwciała reporterowego. W procedurze biotynylowania 3D6 stosowano protokół NHS-biotynylowego znakowania immunoglobulin dostarczony przez producenta (Pierce, Rockford IL), z tym że stosowano 100 mM bufor wodorowęglanu sodowego, pH 8,5. Przeciwciało 3D6 nie rozpoznaje wydzielanego białka prekursorowego amyloidu (APP) lub APP o pełnej długości, a wykrywa jedynie cząsteczki β-amyloidowe z kwasem asparaginowym na końcu aminowym. Dolna granica czułości testu wynosi około 50 pg/ml (11 pM) i nie obserwuje się reaktywności krzyżowej wobec endogennego mysiego peptydu β-amyloidowego przy stężeniach do 1 ng/ml.
W konfiguracji „kanapkowego testu ELISA umożliwiającej ilościowe oznaczanie poziomu β-amyloidu (aminokwasy 1-42) wykorzystuje się mAb 21F12 [Johnson-Wood i inni, PNAS USA (1997) 94:1550-1555] (rozpoznające aminokwasy 33-42 β-amyloidu), jako przeciwciało wychwytujące. Również w tym teście biotynylowany 3D6 odgrywa rolę przeciwciała reporterowego, przy czym dolna granica czułości w tym teście wynosi około 125 pg/ml (28 pM).
Wychwytującymi przeciwciałami mAb 266 i 21F12 powlekano na noc w temperaturze pokojowej, w stężeniu 10 μg/ml, 96-studzienkowe płytki do testu immunologicznego (Costar, Cambidge MA). Płytki następnie odsysano i blokowano 0,25% albuminą z surowicy ludzkiej w buforze PBS przez co najmniej 1 godzinę w temperaturze pokojowej, a następnie przechowywano w 4°C, w stanie wysuszonym, do momentu użycia. Przed użyciem płytki ponownie nawadniano buforem przemywającym (sól fizjologiczna z buforem Tris, 0,05% Tween 20). Próbki i wzorce nanoszono na płytki i inkubowano przez noc w 4°C. Płytki przemyto > 3 razy buforem przemywającym pomiędzy każdym etapem testu. Biotynylowany 3D6, rozcieńczony do 0,5 μg/ml w kazeinowym buforze inkubacyjnym (0,25% kazeina, PBS, 0,05% Tween 20, pH 7,4) inkubowano w studzienkach przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Do studzienek na 1 godzinę dodano awidynę-HRP (Vector, Burlingame CA), rozcieńczoną 1:4000 w kazeinowym buforze inkubacyjnym w temperaturze pokojowej. Po dodaniu kolorymetrycznego substratu, Slow TMB-ELISA (Pierce, Cambridge MA) prowadzono reakcję przez 15 minut, po czym reakcję enzymatyczną przerwano poprzez dodanie 2N H2SO4. Produkt reakcji oznaczano ilościowo z użyciem czytnika Vmax Molecular Devices (Molecular Devices, Menlo Park CA), mierzącego różnicę w absorbancji przy 450 nm i 650 nm.
2. Badanie krwi
Osocze w EDTA rozcieńczono 1:1 w rozcieńczalniku do próbek (0,2 g/l fosforanu sodowego^H2O (jednozasadowy), 2,16 g/l fosforanu sodowego^7H2O (dwuzasadowego), 0,5 g/l timerozalu, 8,5 g/l chlorku sodu, 0,5 ml Tritonu X-405, 6,0 g/l surowicy bydlęcej nie zawierającej globuliny; i woda). Próbki i wzorce w próbce rozcieńczalnika badano stosując test całkowitego β-amyloidu (wychwytywacz 266/reporter 3D6) opisany powyżej odnośnie badania mózgu, z tym że używano powyższy rozcieńczalnik dla próbek zamiast opisanego rozcieńczalnika kazeinowego.
Dla podawania doustnego i dożylnego ssakowi można również użyć preparatów innych niż te opisane tutaj. W celu podawania doustnego związek można mieszać zarówno z 100% olejem kukurydzianym albo alternatywnie w roztworze zawierającym 80% oleju kukurydzianego, 19,5% kwasu oleinowego i 0,5% labrafilu. Związek można mieszać z powyższymi roztworami w stężeniu w zakresie 1 mg/ml - 10 mg/ml. Związek w roztworze korzystnie podaje się doustnie ssakowi w dawce 5 ml/kg masy ciała. W celu podawania dożylnego związek korzystnie miesza się z roztworem 3% etanolu, 3% roztworu HS-15 i 94% soli fizjologicznej. Związek korzystnie miesza się z powyższym roztworem w stężeniach od 0,25 mg/ml do 5 mg/ml. Związek w roztworze korzystnie podaje się dożylnie ssakowi w dawce 2 ml/kg masy ciała.

Claims (14)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Związki laktamowe o ogólnym wzorze I H j I r’ (YVHET w którym
    PL 196 641 B1
    R1 jest wybrany z grupy obejmującej
    a) C1-C6-alkil;
    b) C3-C6-cykloalkil;
    c) indanyl;
    d) fenyl ewentualnie podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej atom chlorowca, trifluorometyl, hydroksyl i metyl, albo fenyl ewentualnie podstawiony dwoma lub trzema atomami chlorowca i
    e) naftyl;
    Z oznacza grupę o wzorze -T-CX'X''C(O)-, w której
    T oznacza wią zanie łączą ce R1 z -CX'X'', a X' i X'' oznaczają atomy wodoru; albo
    T oznacza wią zanie łączą ce R1 z -CX'X'', a X' oznacza hydroksyl, X'' zaś atom wodoru; albo
    T oznacza wią zanie łączą ce R1 z -CX'X'', a X' i X'' razem tworzą grupę okso (=O); n oznacza 1;
    Y oznacza grupę o poniższym wzorze w której
    R2 oznacza C1-C4-alkil; HET jest wybrany spośród gdzie:
    Rb w każdym przypadku niezależnie oznacza C1-C6-alkil ewentualnie podstawiony fenylem;
    Rc oznacza fenyl ewentualnie podstawiony atomem chlorowca;
    V w każ dym przypadku jest niezależ nie wybrany z grupy obejmują cej atom chlorowca i grupę nitrową; i t w każdym przypadku niezależnie oznacza 0 lub 1.
  2. 2. Związek według zastrz. 1, w którym HET oznacza grupę o poniższym wzorze (6-1a) w którym Rb oznacza C1-C6-alkil.
  3. 3. Związek według zastrz. 1, w którym HET oznacza grupę o poniższym wzorze (7-1a)
    PL 196 641 B1 w którym Rb oznacza C1-C6-alkil.
  4. 4. Związek według zastrz. 1, w którym HET oznacza grupę o poniższym wzorze (8-1a) w którym Rb oznacza C1-C6-alkil, a Rc oznacza fenyl ewentualnie podstawiony atomem chlorowca.
  5. 5. Związek według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, w którym Z oznacza grupę o wzorze 1
    -T-CX'X''C(O)-, w której T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X''-, a X' i X'' oznaczają atomy wodoru.
  6. 6. Zwią zek wedł ug zastrz. 5, w którym R2 oznacza metyl.
  7. 7. Zwią zek wedł ug zastrz. 6, w którym R1 oznacza C1-C6-alkil.
  8. 8. Związek według zastrz. 6, w którym R1 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony do trzech atomów chlorowca.
  9. 9. Zwią zek według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, w którym Z oznacza grupę o wzorze -T-CX'X''C(O)-, w której T oznacza wiązanie łączące R1 z -CX'X''-, X' oznacza hydroksyl, a X'' oznacza atom wodoru.
    2
  10. 10. Związek według zastrz. 9, w którym R2 oznacza metyl.
  11. 11. Związek według zastrz. 10, w którym R1 oznacza C1-C6-alkil.
    1
  12. 12. Związek według zastrz. 11, w którym R1 jest wybrany z grupy obejmującej n-propyl, izopropyl i izobutyl.
    1
  13. 13. Związek według zastrz. 10, w którym R1 oznacza fenyl ewentualnie podstawiony do trzech atomów fluoru.
  14. 14. Środek farmaceutyczny zawierający substancję czynną i farmaceutycznie dopuszczalny rozcieńczalnik, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera związek laktamowy o ogólnym wzorze (I) określony w zastrz. 1.
PL334305A 1996-12-23 1997-12-22 Związki laktamowe i środek farmaceutyczny PL196641B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US78002596A 1996-12-23 1996-12-23
PCT/US1997/022986 WO1998028268A2 (en) 1996-12-23 1997-12-22 CYCLOALKYL, LACTAM, LACTONE AND RELATED COMPOUNDS AS β-AMYLOID PEPTIDE RELEASE INHIBITORS

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL334305A1 PL334305A1 (en) 2000-02-14
PL196641B1 true PL196641B1 (pl) 2008-01-31

Family

ID=25118329

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL334305A PL196641B1 (pl) 1996-12-23 1997-12-22 Związki laktamowe i środek farmaceutyczny

Country Status (28)

Country Link
EP (1) EP0951466B1 (pl)
JP (1) JP3812952B2 (pl)
KR (1) KR20000069654A (pl)
CN (2) CN1171878C (pl)
AR (1) AR010854A1 (pl)
AT (1) ATE421509T1 (pl)
AU (1) AU749658C (pl)
BR (1) BR9714517A (pl)
CA (1) CA2272305A1 (pl)
CO (1) CO4930282A1 (pl)
DE (1) DE69739236D1 (pl)
DK (1) DK0951466T3 (pl)
EA (1) EA002100B1 (pl)
ES (1) ES2319239T3 (pl)
HR (1) HRP970705A2 (pl)
HU (1) HUP0001232A3 (pl)
ID (1) ID22177A (pl)
IL (2) IL129820A0 (pl)
NO (1) NO993098L (pl)
NZ (1) NZ335583A (pl)
PE (1) PE52799A1 (pl)
PL (1) PL196641B1 (pl)
PT (1) PT951466E (pl)
SI (1) SI0951466T1 (pl)
TR (1) TR199901343T2 (pl)
TW (1) TW568914B (pl)
WO (1) WO1998028268A2 (pl)
ZA (1) ZA9711537B (pl)

Families Citing this family (91)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
WO1999032453A1 (en) * 1997-12-22 1999-07-01 Elan Pharmaceuticals, Inc. POLYCYCLIC α-AMINO-⊂-CAPROLACTAMS AND RELATED COMPOUNDS
US6509331B1 (en) 1998-06-22 2003-01-21 Elan Pharmaceuticals, Inc. Deoxyamino acid compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
US6552013B1 (en) 1998-06-22 2003-04-22 Elan Pharmaceuticals, Inc. Deoxyamino acid compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
US6569851B1 (en) 1998-06-22 2003-05-27 Elan Pharmaceutials, Inc. Cycloalkyl, lactam, lactone and related compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
US6774125B2 (en) 1998-06-22 2004-08-10 Elan Pharmaceuticals, Inc. Deoxyamino acid compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
US6528505B1 (en) 1998-06-22 2003-03-04 Elan Pharmaceuticals, Inc. Cyclic amino acid compounds pharmaceutical compositions comprising same and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
HRP990246A2 (en) 1998-08-07 2000-06-30 Du Pont Pharm Co Succinoylamino benzodiazepines as inhibitors of a beta protein production
NZ525513A (en) 1998-08-07 2004-09-24 Pont Pharmaceuticals Du Succinoylamino lactams as inhibitors of Abeta protein production
EP1131634A2 (en) 1998-09-30 2001-09-12 Elan Pharmaceuticals, Inc. Determining the mechanism of beta-amyloid peptide generation
US6737038B1 (en) 1998-11-12 2004-05-18 Bristol-Myers Squibb Company Use of small molecule radioligands to discover inhibitors of amyloid-beta peptide production and for diagnostic imaging
EP1313426A4 (en) 1998-12-24 2003-05-28 Bristol Myers Squibb Pharma Co SUCCINOYLAMINOBENZODIAZEPINE AS INHIBITORS OF A-BETA PROTEIN PRODUCTION
AU6071400A (en) 1999-07-06 2001-01-22 Vertex Pharmaceuticals Incorporated Cyclized amide derivatives
AU6420700A (en) * 1999-08-05 2001-03-05 Prescient Neuropharma Inc. Novel 1,4-benzodiazepine compounds and derivatives thereof
US6503902B2 (en) 1999-09-13 2003-01-07 Bristol-Myers Squibb Pharma Company Hydroxyalkanoylaminolactams and related structures as inhibitors of a β protein production
CA2377221A1 (en) 1999-09-13 2001-03-22 Bristol-Myers Squibb Pharma Company Hydroxyalkanoyl aminolactams and related structures as inhibitors of a.beta. protein production
US6960576B2 (en) 1999-09-13 2005-11-01 Bristol-Myers Squibb Pharma Company Hydroxyalkanoylaminolactams and related structures as inhibitors of Aβ protein production
WO2001027108A1 (en) 1999-10-08 2001-04-19 Bristol-Myers Squibb Pharma Company AMINO LACTAM SULFONAMIDES AS INHIBITORS OF Aβ PROTEIN PRODUCTION
JP2003513958A (ja) * 1999-11-09 2003-04-15 イーライ・リリー・アンド・カンパニー β−アミロイドペプチド放出および／またはその合成を阻害するために有用なβ−アミノ酸化合物
WO2001060826A2 (en) * 2000-02-17 2001-08-23 Bristol-Myers Squibb Pharma Company SUCCINOYLAMINO CARBOCYCLES AND HETEROCYCLES AS INHIBITORS OF Aβ PROTEIN PRODUCTION
US6495540B2 (en) 2000-03-28 2002-12-17 Bristol - Myers Squibb Pharma Company Lactams as inhibitors of A-β protein production
CA2401120A1 (en) * 2000-03-28 2001-10-04 Dupont Pharmaceuticals Company Lactams as inhibitors of a-beta protein production
BR0110051A (pt) * 2000-04-03 2004-12-07 Bristol Myers Squibb Pharma Co Composto, uso do composto, composição farmacêutica e método de tratamento do mal de alzheimer
JP2003535046A (ja) 2000-04-03 2003-11-25 デュポン ファーマシューティカルズ カンパニー Ａβタンパク質産生の阻害剤としての環状ラクタム
CA2404273A1 (en) 2000-04-11 2001-10-18 Bristol-Myers Squibb Pharma Company Substituted lactams as inhibitors of a.beta. protein production
AU2001261728A1 (en) 2000-05-17 2001-11-26 Bristol-Myers Squibb Pharma Company Use of small molecule radioligands for diagnostic imaging
GB0012671D0 (en) 2000-05-24 2000-07-19 Merck Sharp & Dohme Therapeutic agents
EP1268450A1 (en) 2000-06-01 2003-01-02 Bristol-Myers Squibb Pharma Company Lactams substituted by cyclic succinates as inhibitors of a-beta protein production
US6432944B1 (en) 2000-07-06 2002-08-13 Bristol-Myers Squibb Company Benzodiazepinone β-amyloid inhibitors: arylacetamidoalanyl derivatives
GB0025173D0 (en) 2000-10-13 2000-11-29 Merck Sharp & Dohme Therapeutic agents
UA77165C2 (en) * 2000-11-17 2006-11-15 Lilly Co Eli (n)-((s)-2-hydroxy-3-methyl-butyryl)-1-(l-alaninyl)-(s)-1-amino-3-methyl-4,5,6,7-tetrahydro-2h-3-benzazepin-2-one dihydrate, processes for manufacturing and pharmaceutical composition
AU2002224322A1 (en) * 2000-11-17 2002-05-27 Eli Lilly And Company Lactam dipeptide and its use in inhibiting beta-amyloid peptiderelease
US7468365B2 (en) 2000-11-17 2008-12-23 Eli Lilly And Company Lactam compound
UA74849C2 (en) * 2000-11-17 2006-02-15 Lilly Co Eli Lactam
US7132449B2 (en) 2001-01-17 2006-11-07 Amura Therapeutics Limited Inhibitors of cruzipain and other cysteine proteases
IL156776A0 (en) 2001-01-17 2004-02-08 Amura Therapeutics Ltd Inhibitors of cruzipain and other cysteine proteases
NZ526913A (en) 2001-01-17 2004-12-24 Amura Therapeutics Ltd Inhibitors of cruzipain and other cysteine proteases
NZ526914A (en) * 2001-01-17 2005-02-25 Amura Therapeutics Ltd Cyclic 2-carbonylaminoketones as inhibitors of cruzipain and other cysteine proteases
AR039059A1 (es) 2001-08-06 2005-02-09 Sanofi Aventis Compuesto derivado de acilaminotiazol, su utilizacion, procedimientos para prepararlo, composicion farmaceutica que lo comprende, y compuestos intermediarios
FR2840899B1 (fr) * 2002-06-12 2005-02-25 Sanofi Synthelabo Derives d'acylaminothiazole, leur preparation et leur utilisation en therapeutique
TW200502221A (en) 2002-10-03 2005-01-16 Astrazeneca Ab Novel lactams and uses thereof
US20060089371A1 (en) * 2002-11-11 2006-04-27 Bayer Healthcare Ag Phenyl or heteroaryl amino alkane derivatives as ip receptor antagonist
ATE496893T1 (de) 2002-12-20 2011-02-15 X Ceptor Therapeutics Inc Isochinolinonderivate und deren verwendung als medikamente
FR2850380B1 (fr) 2003-01-23 2006-07-07 Sanofi Synthelabo Derives d'acylaminothiazole, leur preparation et leur utilisation en therapeutique
US7342007B2 (en) 2003-03-14 2008-03-11 Astrazeneca Ab Lactams and uses thereof
ES2314418T3 (es) 2003-05-02 2009-03-16 Elan Pharmaceuticals, Inc. Derivados de amidas del acido 4-bromo-5-(2-clorobenzoilamino)-1h-pirazol-3-carboxicilico y compuestos relacionados como antagonistas del receptor b1 de bradiquinina para el tratamiento de enfermedades inflamatorias.
ITMI20032278A1 (it) 2003-11-21 2005-05-22 Ethicon Endo Surgery Inc Dispositivo di diagnosi
WO2005053702A2 (en) * 2003-12-01 2005-06-16 Cambridge University Technical Services Limited Anti-inflammatory agents
ES2375627T3 (es) 2004-02-23 2012-03-02 Eli Lilly And Company Anticuerpos anti-abeta.
WO2006034003A2 (en) 2004-09-17 2006-03-30 Whitehead Institute For Biomedical Research Compounds, compositions and methods of inhibiting a-synuclein toxicity
JP4519621B2 (ja) * 2004-11-30 2010-08-04 アイバイツ株式会社 光酸発生剤および感光性樹脂組成物
EP2094836B1 (en) 2006-11-15 2016-06-08 Massachusetts Eye & Ear Infirmary Generation of inner ear cells
AU2008215948A1 (en) 2007-02-12 2008-08-21 Merck & Co., Inc. Piperazine derivatives for treatment of AD and related conditions
CN101284828B (zh) * 2007-04-12 2011-04-27 中国科学院上海药物研究所 环庚烷并吡啶类化合物、其制备方法、用途及包含此类化合物的药物组合物
KR101136260B1 (ko) * 2007-08-14 2012-04-19 일라이 릴리 앤드 캄파니 감마-세크레타제 억제제로서의 아제핀 유도체
CA2709677C (en) 2007-12-21 2017-03-14 Lin Zhi Selective androgen receptor modulators (sarms) and uses thereof
EP2291181B9 (en) 2008-04-18 2013-09-11 University College Dublin National University Of Ireland, Dublin Captodiamine for the treatment of depression symptoms
US9776963B2 (en) 2008-11-10 2017-10-03 The Trustees Of The University Of Pennsylvania Small molecule CD4 mimetics and uses thereof
CA2743436C (en) 2008-11-24 2017-10-31 Massachusetts Eye & Ear Infirmary Pathways to generate hair cells
CA2749700A1 (en) * 2009-01-23 2010-07-29 Msd K.K. Benzodiazepin-2-on derivatives
AU2010216632A1 (en) * 2009-02-17 2011-08-04 Msd K.K. 1,4-benzodiazepin-2-on derivatives
AR079170A1 (es) 2009-12-10 2011-12-28 Lilly Co Eli Compuesto de ciclopropil-benzamida-imidazo-benzazepina inhibidor de diacil-glicerol aciltransferasa, sal del mismo, composicion farmaceutica que lo comprende, su uso para preparar un medicamento util para el tratamiento de obesidad o para mejorar la sensibilidad a insulina y compuesto intermedio par
US8486967B2 (en) * 2010-02-17 2013-07-16 Hoffmann-La Roche Inc. Heteroaryl substituted piperidines
US9249161B2 (en) 2010-12-02 2016-02-02 Constellation Pharmaceuticals, Inc. Bromodomain inhibitors and uses thereof
AR084070A1 (es) 2010-12-02 2013-04-17 Constellation Pharmaceuticals Inc Inhibidores del bromodominio y usos de los mismos
EP2705039B1 (en) 2011-05-04 2017-07-26 Constellation Pharmaceuticals, Inc. Bromodomain inhibitors and uses thereof
EP2721031B1 (en) 2011-06-17 2016-01-20 Constellation Pharmaceuticals, Inc. Bromodomain inhibitors and uses thereof
JO3148B1 (ar) * 2011-07-27 2017-09-20 Lilly Co Eli مركب مثبط لإشارات مسار notch
WO2013090696A1 (en) 2011-12-14 2013-06-20 Dana-Farber Cancer Institute, Inc. Cd4-mimetic inhibitors of hiv-1 entry and methods of use thereof
TWI602820B (zh) 2012-06-06 2017-10-21 星宿藥物公司 溴域抑制劑及其用途
WO2013184878A1 (en) 2012-06-06 2013-12-12 Constellation Pharmaceuticals, Inc. Benzo [b] isoxazoloazepine bromodomain inhibitors and uses thereof
WO2014039781A1 (en) 2012-09-07 2014-03-13 Massachusetts Eye & Ear Infirmary Treating hearing loss
CN103435549A (zh) * 2013-08-14 2013-12-11 无锡惠飞生物医药技术有限公司 5-甲基-7-氨基-5H,7H-二苯并[b,d]氮杂环庚-6-酮的制备方法
EP3613418A1 (en) 2014-01-17 2020-02-26 Ligand Pharmaceuticals, Inc. Methods and compositions for modulating hormone levels
DK3157928T3 (da) 2014-06-20 2019-05-20 Constellation Pharmaceuticals Inc Krystallinske former af 2-((4s)-6-(4-chlorphenyl)-1-methyl-4h-benzo[c]isoxazolo[4,5-e]azepin-4-yl)acetamid
WO2016022776A2 (en) 2014-08-06 2016-02-11 Massachusetts Eye And Ear Infirmary Increasing atoh1 life to drive sensorineural hair cell differentiantion
WO2016025681A1 (en) 2014-08-13 2016-02-18 The Trustees Of The University Of Pennsylvania Inhibitors of hiv-1 entry and methods of use thereof
EP3212773B1 (en) 2014-10-29 2021-09-15 Massachusetts Eye and Ear Infirmary Efficient delivery of therapeutic molecules to cells of the inner ear
TWI609687B (zh) 2015-04-14 2018-01-01 美國禮來大藥廠 平滑肌肉瘤之標靶性治療
WO2017096233A1 (en) 2015-12-04 2017-06-08 Massachusetts Eye And Ear Infirmary Treatment of hearing loss by inhibition of casein kinase 1
US11466252B2 (en) 2016-01-29 2022-10-11 Massachusetts Eye And Ear Infirmary Expansion and differentiation of inner ear supporting cells and methods of use thereof
EP3442529B1 (en) 2016-04-12 2021-05-26 Eli Lilly and Company Combination therapy with notch and cdk4/6 inhibitors for the treatment of lung cancer
KR102418766B1 (ko) 2016-04-12 2022-07-08 일라이 릴리 앤드 캄파니 암 치료에 사용하기 위한 Notch 및 PI3K/mTOR 억제제의 조합 요법
CA3024424A1 (en) 2016-05-16 2017-11-23 The General Hospital Corporation Human airway stem cells in lung epithelial engineering
IL263110B (en) 2016-05-20 2022-07-01 Lilly Co Eli Combined treatment of notch and pd-1 or pd-l1 inhibitors
CN106243050B (zh) * 2016-08-10 2019-09-06 安徽恒星制药有限公司 一种适合工业化生产氯巴占的方法
WO2018071307A1 (en) 2016-10-12 2018-04-19 Eli Lilly And Company Targeted treatment of mature t-cell lymphoma
RU2757276C2 (ru) 2016-12-16 2021-10-12 Пайплайн Терапьютикс, Инк. Способы лечения кохлеарной синаптопатии
WO2018151836A1 (en) 2017-02-17 2018-08-23 Fred Hutchinson Cancer Research Center Combination therapies for treatment of bcma-related cancers and autoimmune disorders
US11590152B2 (en) 2018-01-26 2023-02-28 Massachusetts Eye And Ear Infirmary Treatment of hearing loss
CN113754616B (zh) * 2021-09-27 2023-07-18 北京工商大学 一种反式-3-苯硫基-γ-内酯的制备方法
CN116116396B (zh) * 2023-02-20 2023-11-14 哈尔滨工程大学 一种偕胺肟基凝胶/氧化石墨/海绵复合材料的制备方法和应用

Family Cites Families (6)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
IE42215B1 (en) * 1973-12-28 1980-07-02 Fujisawa Pharmaceutical Co Azetidinone derivatives and process for preparation thereof
FR2278335A1 (fr) * 1974-07-04 1976-02-13 Fujisawa Pharmaceutical Co Derives d'azetidinones et leurs procedes de preparation
CZ184194A3 (en) * 1993-08-09 1995-03-15 Lilly Co Eli Aspartylprotease inhibitor and method of identifying thereof
US5580979A (en) * 1994-03-15 1996-12-03 Trustees Of Tufts University Phosphotyrosine peptidomimetics for inhibiting SH2 domain interactions
US6251928B1 (en) * 1994-03-16 2001-06-26 Eli Lilly And Company Treatment of alzheimer's disease employing inhibitors of cathepsin D
US5849691A (en) * 1996-02-20 1998-12-15 The United States Of America As Represented By The Department Of Health And Human Services Peptidomimetic inhibitors of cathepsin D and plasmepsins I and II

Also Published As

Publication number Publication date
CN1616432A (zh) 2005-05-18
NZ335583A (en) 2001-03-30
ATE421509T1 (de) 2009-02-15
AU5700798A (en) 1998-07-17
CO4930282A1 (es) 2000-06-27
JP2000511932A (ja) 2000-09-12
DK0951466T3 (da) 2009-03-16
CA2272305A1 (en) 1998-07-02
EP0951466B1 (en) 2009-01-21
TW568914B (en) 2004-01-01
JP3812952B2 (ja) 2006-08-23
AR010854A1 (es) 2000-07-12
HRP970705A2 (en) 1998-10-31
EA002100B1 (ru) 2001-12-24
IL129820A0 (en) 2000-02-29
SI0951466T1 (sl) 2009-10-31
ZA9711537B (en) 1998-06-25
PE52799A1 (es) 1999-05-27
NO993098D0 (no) 1999-06-22
WO1998028268A2 (en) 1998-07-02
HUP0001232A3 (en) 2001-02-28
NO993098L (no) 1999-08-20
EA199900593A1 (ru) 2000-02-28
ES2319239T3 (es) 2009-05-05
EP0951466A2 (en) 1999-10-27
PL334305A1 (en) 2000-02-14
DE69739236D1 (de) 2009-03-12
TR199901343T2 (xx) 1999-09-21
AU749658B2 (en) 2002-06-27
KR20000069654A (ko) 2000-11-25
CN1242007A (zh) 2000-01-19
CN1171878C (zh) 2004-10-20
PT951466E (pt) 2009-04-09
WO1998028268A3 (en) 1998-10-08
AU749658C (en) 2004-04-29
ID22177A (id) 1999-09-09
IL158355A0 (en) 2004-05-12
HUP0001232A2 (hu) 2000-10-28
BR9714517A (pt) 2000-07-04

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL196641B1 (pl) Związki laktamowe i środek farmaceutyczny
US6951854B1 (en) Cycloalkyl, lactam, lactone and related compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
US6509331B1 (en) Deoxyamino acid compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
JP2002518481A (ja) β−アミロイドペプチドの放出および／またはその合成を阻害するための化合物
JP2002518451A (ja) 環状アミノ酸化合物およびその医薬組成物、並びにそれら化合物を用いたβ−アミロイドペプチドの放出および／またはその合成を阻害する方法
JP2002518483A (ja) β−アミロイドペプチド放出を阻害するための化合物および／またはその合成
JP2002518482A (ja) β−アミロイドペプチド放出および／またはその合成を阻害する化合物
US6838455B2 (en) Deoxyamino acid compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting beta-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
US6696438B2 (en) Cyclic amino acid compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
US6774125B2 (en) Deoxyamino acid compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use of such compounds
US6683075B1 (en) Cycloalkyl, lactam, lactone and related compounds, pharmaceutical compositions comprising same, and methods for inhibiting β-amyloid peptide release and/or its synthesis by use
CZ187699A3 (cs) Cykloalkylové, laktamové, laktonové a podobné sloučeniny, farmaceutické prostředky s jejich obsahem a způsoby inhibice uvolňování a/nebo vytváření betaamyloidních peptidů pomocí těchto sloučenin