PL194791B1 - Narzędzie drukarskie - Google Patents

Abstract

1. Narzedzie drukarskie posiadajace raster utworzony z siatki przecinajacych sie linii ra- strowych, w której linie rastrowe tworza miedzy soba punkty rastrowe, znamienne tym, ze raster zawiera co najmniej jeden obszar druku- jacy, w którym kazdy punkt rastrowy polaczony jest z co najmniej jednym innym sasiednim punktem rastrowym przez przerwanie w linii rastrowej oddzielajacej te punkty rastrowe. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest narzędzie drukarskie, które posiada raster utworzony przez siatkę przecinających się linii rastrowych, a które to linie rastrowe tworzą między sobą punkty rastrowe.

Drukowanie techniką fotograwiury i heliograwiury znane jest od dziewiętnastego wieku. Z upływem czasu do techniki tej wprowadzono szereg ulepszeń. Narzędzie drukarskie, będące zasadniczo cylindrem drukarskim, zaopatrzone jest w drobną siatkę, która wciąż określana jest mianem rastra. Raster ten spełnia rolę zarówno zbiornika farby drukarskiej jak i podkładu dla zgarniacza. Raster składa się z przecinających się linii rastrowych tworzących między sobą punkty rastrowe. Przed drukowaniem, punkty rastrowe wypełniane są farbą drukarską, a zgarniacz przesuwa się nad rastrem dla usuwania nadmiaru tej farby. W czasie drukowania, podkład, najczęściej papier, styka się z rastrem, a farba drukarska znajdująca się w punktach rastrowych zostaje nałożona na papier. Taki sposób drukowania umożliwia prowadzenie procesu drukowania raczej z dobrą jakością. Niemniej jednak miejsca, w których papier spoczywa na liniach rastrowych w czasie drukowania nie są zadrukowane i na papierze będą wyglądały jak bardzo drobna siatka.

W celu rozwiązania tego problemu, dobiera się farbę drukarską, która może dyfundować do papieru. Podczas wzmacniania kropek (wzmacniania punktów) w wyniku dyfuzji farby drukarskiej, farba nałożona na papier rozpływa się i przykrywa linie rastrowe, w ten sposób powodując zanik drobnej siatki. Nawet jeśli proces wzmacniania punktów jest w stanie rozprowadzić farbę drukarską na niezadrukowane obszary, to rozprowadzenie to nie jest równomierne co oznacza, że nie może być kontrolowane. W rezultacie, drukowana powierzchnia wykazuje niepożądane wzory zakłócające równomierność druku. Linie rastrowe wciąż pozostają widoczne, a druk uważa się za „nakrapiany, przy czym wszystkie linie graniczne obszarów zadrukowanych posiadają nacięcia odpowiadające pozostałościom obszarów bez farby drukarskiej z rastra. Teksty pozytywowe są potłuszczone jako „malowane przez rozlanie”, a pokryte drukiem ochronnym (resist-type) teksty negatywowe w częściach płaskich są pocienione, jako „zaciemnione lub zamazane”.

Celem wynalazku jest zapewnienie narzędzia drukarskiego, które umożliwi osiągnięcie druku lepszej jakości.

Zgodnie z wynalazkiem, cel ten uzyskany jest dzięki narzędziu drukarskiemu opisanemu w zastrzeżeniach.

Takie narzędzie posiada raster utworzony z siatki przecinających się linii rastrowych, w której linie rastrowe tworzą między sobą punkty rastrowe.

Co najmniej jeden punkt rastrowy połączony jest z co najmniej jednym sąsiednim punktem rastrowym przez jedno przerwanie w linii rastrowej oddzielającej te punkty rastrowe.

Z uwagi na przerwanie w linii rastrowej, zmniejszona zostaje całkowita powierzchnia linii rastrowych, a ilość farby drukarskiej bezpośrednio nałożonej na podłoże ulega zwiększeniu. W rezultacie, obszar, który ma być pokryty farbą drukarską przy wykorzystaniu dyfuzji farby na papier, tzn. przez wzmocnienie punktów, zostaje zmniejszony. W ten sposób osiąga się lepszą jakość druku. Zadrukowane powierzchnie są bardziej równomierne i zasadniczo wolne od śladów linii rastra. Powierzchnie w obszarach płaskich nie wykazują już niepożądanych wzorów zakłócających równomierność druku. Oka czcionek znaków pozytywowych pozostają klarownie widoczne, a oka czcionek znaków negatywowych typu resist-type w płaskich obszarach stają się mniej lub nawet wcale niezaciemnione/zamazane.

Narzędzie według wynalazku zawiera zatem raster, w którym wzmocnienie punktów można zmniejszyć poprawiając w ten sposób jakość druku. Jednocześnie raster ciągle będzie w stanie utrzymać zgarniacz.

Zgodnie z korzystnym przykładem wykonania, przerwanie w linii rastrowej ma kształt daszka (o charakterze strzałki).

Korzystnie, daszki tworzą kąt od 15 do 135 stopni, a korzystniej 45 stopni.

Korzystnie, daszki posiadają zęby o długości od 60 do 350 mm, a korzystnie 140 mm.

Korzystnie, posiadają one szerokość od 5 do 50 mm, a korzystnie 10 mm. W rezultacie raster posiada wciąż wystarczającą wytrzymałość dla utrzymania zgarniacza.

Korzystnie, punkty rastra mają kształt ostrosłupa ściętego.

Korzystnie, punkty rastrowe mają przekrój w kształcie rombu, o stosunku przekątnych między 0,3 a 2,0, a korzystnie 0,5.

PL 194 791 B1

Korzystnie, linie rastrowe mają gęstość linii między 25 a 350 linii na cm, a korzystnie między 70 a 140 linii na cm. Taka gęstość linii rastrowych zapewnia dobrą rozdzielczość druku.

Zgodnie z korzystnym wariantem wykonania, co najmniej część punktów rastrowych połączona jest z dwoma sąsiednimi punktami rastrowymi. Całkowita powierzchnia linii rastrowych i co za tym idzie wzmocnienie punktów są dalej zmniejszane, a jakość druku dzięki temu ulega poprawie.

Zgodnie z innym korzystnym przykładem wykonania, co najmniej część punktów rastrowych połączona jest z trzema sąsiednimi punktami rastrowymi. Całkowita powierzchnia linii rastrowych i co za tym idzie wzmocnienie punktów są dalej zmniejszane, a jakość druku dzięki temu ulega poprawie.

Zgodnie z jeszcze innym korzystnym przykładem wykonania, co najmniej część punktów rastrowych połączona jest ze wszystkimi sąsiednimi punktami rastrowymi. Całkowita powierzchnia linii rastrowych i co za tym idzie wzmocnienie punktów są dalej zmniejszane, a jakość druku dzięki temu ulega poprawie.

Oczywiście możliwe jest zastosowanie na jednym podkładzie drukowanym obszarów, w których dana liczba punktów rastrowych połączona jest z sąsiednim punktem rastrowym, a nawet z dwoma, trzema czy czterema sąsiednimi punktami rastrowymi. Również, część podkładu drukowanego może być wykonana w sposób konwencjonalny, tzn. bez punktów rastrowych połączonych z sąsiednimi punktami rastrowymi, bez linii rastrowych posiadających przerwania. Specjalista w tej dziedzinie wybierze liczbę wzajemnie połączonych punktów rastrowych jako funkcję druku, który ma być wykonany.

Zgodnie z korzystnym wariantem wykonania narzędzie drukarskie zawiera co najmniej jeden obszar drukujący ograniczony rowkiem obwodowym. Wykorzystując krzywe Beziers'a można otrzymać rowek obwodowy, który dokładnie odwzoruje kontur obszaru drukującego. Gdy przeznaczone do druku obrazy nie są korzystnie ustawione, możliwe jest określenie linii granicznych obszarów, które mają być otoczone rowkiem obwodowym przez utworzenie krzywych izogęstości, po to, aby nadać tym krzywym grubość i kierunek pogrubiania.

Rowek obwodowy eliminuje obecność linii rastrowych na obrysie obszaru drukowania, tworzy ścianę farby drukarskiej, która wysycha bardziej gwałtownie niż farba w obszarze płaskim, i dlatego ogranicza wzmocnienie punktów, ogranicza zmiany w potłuszczeniu liter i delikatnych wzorów graficznych, i stąd zapewnia, że obrys obszaru zadrukowanego na podłożu jest ostry i ciągły, to znaczy bez żadnych nacięć.

Korzystnym jest zmodyfikowanie wielkości obszaru drukującego tak, aby po nałożeniu farby na podłoże, rowek był usytuowany tak, aby otrzymać zadrukowaną powierzchnię o pożądanej wielkości.

Obszar druku dla pozytywowo zadrukowanej powierzchni jest korzystnie pocieniony tak, że po dyfuzji farby drukarskiej w podłoże otrzymuje się powierzchnię zadrukowaną o żądanej wielkości. Innymi słowy, rowek obwodowy usytuowany jest w pozycji cofniętej w odniesieniu do pozycji teoretycznej, tzn. w odniesieniu do pozycji, w której byłby on umiejscowiony, gdyby nie brać po uwagę zjawiska wzmocnienia punktów.

Obszar druku negatywowo zadrukowanej powierzchni jest korzystnie pogrubiony tak, że po dyfuzji farby drukarskiej w podłoże otrzymuje się powierzchnię zadrukowaną o żądanej wielkości. W rezultacie, rowek obwodowy usytuowany jest w stosunku do jego teoretycznej pozycji, aby uwzględnić reologiczne przemieszczenie się farby drukarskiej.

Korzystnie, rowek obwodowy usytuowany jest na linii granicznej obszaru drukowanego z przesunięciem równym wielkości wzmocnienia punktu. Korzystnie, rowek obwodowy ma grubość między 10 i 600 mm, a korzystnie 30 mm dla drukowania na gładkich podkładach, takich jak polipropylen i 45 mm dla drukowania na podkładach, takich jak papier powlekany typu magazynowego.

Zgodnie z przykładem wykonania, rowek obwodowy posiada siatkę powlekającą usytuowaną między rowkiem obwodowym a punktami rastrowymi. Efekt wzmocnienia punktu, który potłuszcza punkty rastrowe na podłożu przez dyfuzję farby drukarskiej potłuszcza także rowek obwodowy. Siatka powlekająca umożliwia farbie drukarskiej z rowka obwodowego i z sąsiednich punktów rastrowych dyfundowanie do powierzchni odpowiadającej siatce powlekającej. Dzięki siatce powlekającej, kontur zadrukowanej powierzchni jest ciągły nawet po dyfuzji farby drukarskiej na podkład.

Korzystnie, siatka powlekająca ma szerokość od 0 do 600 mm, a korzystnie równą grubości sąsiednich linii rastrowych.

Dalsze szczególne cechy tego wynalazku staną się oczywiste na podstawie szczegółowego opisu korzystnego przykładu wykonania przedstawionego poniżej w celu ilustracji i w nawiązaniu do załączonych rysunków, na których fig. 1 przedstawia schematyczny wygląd rastra, fig. 2 przedstawia

PL 194 791 B1 widok schematyczny kilku punktów rastra z przerwaniami w liniach rastrowych, a fig. 3 przedstawia widok schematyczny obrzeża rastra.

Na figurze 1 pokazano raster 10 zawierający linie rastrowe 14. Linie rastrowe 14 przecinają się i tworzą między sobą punkty rastrowe 16. Punkty rastrowe 16 mają kształt rombu o stosunku przekątnych wynoszącym 0,5.

W liniach rastrowych 14 utworzone są przerwania 18, które łączą dwa sąsiednie punkty rastrowe 16, 16'. Te przerwania są lepiej przedstawione na fig. 2. Przerwania 18 mają kształt daszkowy (o wyglądzie strzałki) posiadający dwa zęby 20, 22. Te dwa zęby 20, 22 tworzą między sobą kąt 45 stopni oraz mają długość około 140 mm i grubość około 10 mm.

Na figurze 3 pokazano obszar druku 24 zawierający raster 10 ograniczony rowkiem obwodowym 26. Między rowkiem obwodowym 26 i rastrem 10 wstawiona jest siatka odległościowa 28.

W celu wykonania druku punkty rastrowe i rowek obwodowy wypełnione zostają farbą drukarską. Nadmiar farby drukarskiej usuwa się zgarniaczem, który utrzymywany jest przez linie rastrowe. Raster tworzy sztywną podporę dla papieru, który w czasie drukowania umieszczony jest bezpośrednio na rastrze. Farba drukarska znajdująca się w punktach rastrowych i w rowku obwodowym przeniesiona zostaje na papier. W miejscach, w których nie można nałożyć farby drukarskiej ze względu na występowanie linii rastrowych, drukowanie się jednak odbywa dzięki dyfuzji farby drukarskiej na papier. Dyfuzja umożliwia rozprowadzenie farby drukarskiej, i w ten sposób pokryć miejsca leżące przeciwlegle w stosunku do linii rastrowych.

W celu otrzymania ciągłego i głównie równomiernego obszaru płaskiego, dobierane są właściwości reologiczne farby drukarskiej tak, aby wzmocnienie punktowe było równe połowie grubości linii rastrowych.

Z uwagi na występowanie przerwań w liniach rastrowych, całkowita powierzchnia narzędzia pokryta przez linie rastrowe ulega zmniejszeniu. W rezultacie ułatwiona jest kontrola dyfuzji farby drukarskiej i przez to pozostaje mniej powierzchni do „zadrukowania przez dyfuzję. Stąd też, uzyskuje się równomiernie zadrukowaną powierzchnię bez smug.

Claims (17)

1. Narzędzie drukarskie posiadające raster utworzony z siatki przecinających się Unii rastrowych, w której linie rastrowe tworzą między sobą punkty rastrowe, znamienne tym, że raster zawiera co najmniej jeden obszar drukujący, w którym każdy punkt rastrowy połączony jest z co najmniej jednym innym sąsiednim punktem rastrowym przez przerwanie w linii rastrowej oddzielającej te punkty rastrowe.

2. Narzędzie według zastrz. 1, znamienne tym, że przerwanie w linii rastrowej ma kształt daszka.

3. Narzęęzże według zastrz. 2, znamienne tym, że daszkk tworzą kąt w zakresie od 15 a 135 stopni, a korzystnie 45 stopni.

4. Narzędzie według z^^ł^i^^. 2 albo 3, znamienne tym, że daszki posiadają zęby o długości od 60 do 350 mm, a korzystnie 140 mm.

5. Narzędzże według któregokolwiek z zas^z. od 2 do 4, tym, że daszki mają sz<^rokość od 5 do 50 mm, a korzystnie 10 mm.

6. według któregokolwiek z poprzednich zas^z.. znamienne tym, że ^sier posiada co najmniej jeden obszar drukujący, w którym punkty rastrowe mają kształt ostrosłupa ściętego.

7. według zastrz. 6, znamienne tym, że rast:er posiada co najmniej jeden obszar drukujący, w którym punkty rastrowe mają w przekroju kształt rombu.

8. według zas-trz. 7, znamienne tym, że s-tosunek przekątnych rombów wynosi od 0,3 do 2,0, a korzystnie 0,5.

9. Narzędzże według któregokolwiek z zas^z.. znamienne tym, że rasier posiada co najmniej jeden obszar drukujący, w którym linie rastrowe mają gęstość linii od 25 do 350 linii na cm, a korzystnie od 70 do 140 linii na cm.

10. Narzędz.ewedług któregokoowiekz poprzednich zas^z.. znamienne tym, że lassoe posiada co najmniej jeden obszar drukujący, w którym każdy punkt rastrowy połączony jest z dwoma sąsiednimi punktami rastrowymi.

PL 194 791 B1

11. Narzędzie według któregokolwiekz poprzednichzastrz., znamienaa tym, że raster posiada co nsjmnidj jdZdn obszar drutujący, e którym OsżZy punkt rsstrsey połącaony jest a trarms sąsiednimi punktami rastrowymi.

12. Nabędzie wedZ-iu któredokolwiedz posrzędnichzęstrz.i z namienaa tym, że kr^sss^r posiada co nsjmnidj jdZ^ obsasr drukujący, e którym każdy punkt rastrowy połączony jdst a esaystkimi sąsidZnimi punktami rastrowymi.

13. Na^adZie wedłuu któregokolwiek z posrzędnichzędtrz.i z namienaa tym, że redter pokiadn co nsjmnidj jdZ^ obsasr Zrukujący oorsnicaony roekidm obeoZoeym.

14. Narzędnie wegług zassz. 13, z namienaa tym, że reweg pOwiOZ^e kustugwedyj pa I inii oordnicadjącgj obsasr Zrukujący a pragsunidcigm róenym eidlkości eamocnignid punktu.

15. N^r^^c^^ii^ według zasfrz. 13 albo 14, tym, że rowek obwocZowe ma grubość oZ 10 Zo 600 mm, s koraystnid 30 mm.

16. N^r^^c^^ii^ wedłuu ktć^r^r^r^C^t^Cl^i€^rt z zadttz. od 13 do 15, znamienna tym, że międZa powkidm obeoZoeym s punktsmi rsstroeymi umigsacaond jdst sistks poelgkdjącd.

17. Narzędnie wegług pędtrz. H, pnamienaa tym, pe piaStk ρίΜ^δΤ^ ma przgokś w pędtesid oZ 0 Zo 600 mm, s koraystnid róeną grubości linii rsstroeych prayldosjących Zo tdj sistki poeldks-