PL194426B1 - Złącze rurowe - Google Patents

Abstract

1. Zlacze rurowe, zawierajace gniazdo przyj- mujace czesc rury, które to gniazdo posiada gardziel i otwór, przy czym w otworze jest ele- ment ustalajacy, pierscieniowa uszczelka oraz cylindryczna tuleja, która posiada skierowany promieniowo do wewnatrz kolnierz w obszarze przy uszczelce, i której wnetrze jest przystoso- wane do przyjmowania elemen tu ustalajacego, znamienne tym, ze element ustalajacy (6) jest cylindryczny oraz ma dlugosc osiowa, która jest krótsza niz dlugosc osiowa tulei (18). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest złącze rurowe, zwłaszcza złącze z pasowaniem wciskowym.

Złącza rurowe z pasowaniem wciskowym są zwykle używane w różnych zastosowaniach hydraulicznych i mają tę zaletę, że potrzeba niewielu narzędzi do wykonania połączenia pomiędzy złączem a rurą umieszczoną w gnieździe złącza.

Pos. l przedstawia znane złącze rurowe i rurę (po ich połączeniu) w przekroju.

Koniec 1 rury jest wprowadzony w gniazdo złącza 2, aż do końcowego zderzaka 4. Chwytowy klin 6 działa jako część chwytowa i ma kształt zwężającego się pierścienia, poprzez który rura 1 jest wprowadzana przy wciskaniu jej w złącze 2. Chwytowy klin 6 zawiera skierowane promieniowo do wewnątrz zęby 8. Elastomeryczny pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym jest również usytuowany wewnątrz gniazda złącza w miejscu usytuowanym osiowo wewnątrz względem chwytowego klina 6. Pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym ma taki kształt, że jest on ściskany w kierunku promieniowym pomiędzy promieniowo wewnętrzną powierzchnią ścianki gniazda a promieniowo zewnętrzną powierzchnią ścianki rury, tak aby zapewnić uszczelnienie pomiędzy tymi dwiema ściankami.

Jeżeli niszcząca osiowa siła Fr jest przyłożona do rury 1 i dąży do wypchnięcia jej ze złącza 2, wówczas promieniowo zewnętrzna krzywkowa powierzchnia 10 przewidziana na chwytowym klinie 6 współpracuje z dopełniającą krzywkową powierzchnią 12 usytuowaną w gardzieli gniazda. Gdy siła Fr jest wywierana na rurę 1, chwytowy klin 6 przemieszcza się wraz z rurą ze względu na działanie zębów 8. Na skutek tego ruchu i wynikowego współdziałania krzywkowych powierzchni 10, 12 na chwytowy klin 6 wywierana jest promieniowa siła zamykająca. Ta siła zamykająca służy do wprowadzenia zębów 8 pewniej w rurę 1 i przez to do jeszcze pewniejszego uchwycenia rury. W końcu te dwie powierzchnie krzywkowe zostają wzajemnie zaklinowane i w połączeniu z zębami 8 uniemożliwiają wszelkie dalsze przemieszczenie osiowe.

Złącze 2 jest przeznaczone do stosowania z rurami wykonanymi z wielu różnych materiałów. Zwykle będą to tworzywa sztuczne, takie jak polibutylen, albo metale, takie jak miedź. Rury takie są zwykle dostarczane w długich odcinkach (czasami zwinięte na bębnie), które są cięte na odpowiednią długość w miejscu montażu. Przewidziane są specjalne narzędzia do cięcia rury. Mają one kilka celów, jednym z których jest zapewnienie, że koniec przyciętej rury nie ma żadnych nierównych krawędzi albo zadziorów. Jednakże narzędzia takie zostają czasami zgubione lub są ignorowane, i nie jest niczym niezwykłym, że monter wykorzystuje piłkę do metali lub podobne narzędzie do cięcia rur na odpowiednią długość. W takim przypadku nie jest niczym niezwykłym, że koniec rury ma nierówną krawędź lub zadziory. Jeżeli taki koniec rury wprowadzi się w złącze, wówczas jest całkiem możliwe, że pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym zostanie uszkodzony, ponieważ jest on wykonany z gumy lub podobnego miękkiego materiału. Jeżeli takie uszkodzenie nastąpi, integralność uszczelnienia zostanie pogorszona, a w skrajnych wypadkach może nastąpić poważne uszkodzenie.

Na pos. l pokazano, że pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym jest usytuowany przy zwróconym osiowo pierścieniowym odsadzeniu gniazdowym 14. To odsadzenie działa jako gniazdo dla pierścienia uszczelniającego 5 o przekroju okrągłym, zwłaszcza kiedy rura 1 jest wprowadzana w gniazdo złącza 2. Aby zapewnić konieczne uszczelnienie pomiędzy pierścieniem uszczelniającym o przekroju okrągłym a zewnętrzną powierzchnią rury 1, promieniowo wewnętrzna średnica pierścienia uszczelniającego 5 o przekroju okrągłym jest nieco mniejsza niż promieniowo zewnętrzna powierzchnia rury 1. Oznacza to, że pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym stawia pewne opory przy wprowadzaniu rury 1.

W pewnych okolicznościach stwierdzono, że pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym może zostać odkształcony lub przemieszczony osiowo, gdy rura 1 jest wprowadzana w gniazdo złącza 2. Czasami występuje to tam, gdzie rurę wprowadza się wzdłuż drogi usytuowanej pod pewnym kątem do osi wzdłużnej złącza lub gdzie jakiś zadzior lub inna nieprawidłowość chwyta pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym podczas wprowadzania. W pewnych przypadkach pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym może zostać odkształcony w takim stopniu, że jego część zostaje przepchnięta przez odsadzenie 14 w szyjkę 16 złącza, która jest usytuowana osiowo za nim. Takie odkształcenie jest bardzo niepożądane, ponieważ psuje ono uszczelnienie, a nawet może uniemożliwić całkowite wprowadzenie rury. Odkształcenie może być spowodowane albo przez rurę 1, działającą bezpośrednio na pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym, albo na skutek sił przenoszonych z rury 1 na pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym poprzez chwytowy klin 6.

PL 194 426 B1

Celem wynalazku jest opracowanie złącza, które zapobiega wystąpieniu uszkodzenia i odkształcenia uszczelki.

Według wynalazku, złącze rurowe, zawierające gniazdo przyjmujące część rury, które to gniazdo posiada gardziel i otwór, przy czym w otworze jest element ustalający (do ustalania położenia części rury wewnątrz gniazda), pierścieniowa uszczelka (pomiędzy gniazdem a częścią rury) oraz cylindryczna tuleja, która posiada skierowany promieniowo do wewnątrz kołnierz w obszarze przy uszczelce, i której wnętrze jest przystosowane do przyjmowania elementu ustalającego, charakteryzuje się tym, że element ustalający jest cylindryczny oraz ma długość osiową, która jest krótsza niż długość osiowa tulei.

Korzystnie, skierowany promieniowo do wewnątrz kołnierz zawiera osiowy występ na powierzchni zwróconej do uszczelki.

Korzystnie, występ ma postać pierścieniowej wargi.

Korzystnie, pierścieniowa warga ma pochyloną promieniowo wewnętrzną powierzchnię, która to pochylona powierzchnia ma w przekroju poprzecznym wklęsły kształt łukowy.

Korzystnie, tuleja jest osiowo mocowana wewnątrz gniazda.

Korzystnie, tuleja jest wyposażona w promieniowy występ w miejscu wewnątrz promieniowego wgłębienia w ściance gniazda, w celu zapewnienia osiowego położenia tulei wewnątrz gniazda.

Korzystnie, promieniowy występ jest kołnierzem.

Korzystnie, tuleja jest wyposażona w zasadniczo cylindryczną część dostosowaną do umieszczenia w obszarze przy gardzieli gniazda, i tworzącą otwór przyjmujący część rury w gnieździe.

Korzystnie, tuleja zawiera powierzchnię krzywkową na swej promieniowo wewnętrznej powierzchni, dostosowaną do powierzchni krzywkowej na promieniowo zewnętrznej powierzchni elementu ustalającego, aby powodować zmniejszenie wymiaru elementu ustalającego na skutek jego osiowego ruchu, tak aby uchwycić promieniowo zewnętrzną powierzchnię części rury.

Korzystnie, powierzchnia krzywkowa jest pierścieniowa.

Korzystnie, powierzchnia krzywkowa jest dołączona do zasadniczo cylindrycznej części tulei.

Korzystnie, powierzchnia krzywkowa i zasadniczo cylindryczna część tulei są utworzone przez wiele skrzydeł dołączonych przegubowo do pozostałej części tulei, zwłaszcza przez cztery skrzydła.

Korzystnie, tuleja jest podzielona na dwie części, obie zmontowane ze sobą i tworzące razem tuleję.

Korzystnie, dwie części tulei są połączone przegubowo.

Korzystnie, tuleja jest podzielona w płaszczyźnie zwróconej w kierunku równoległym do kierunku osiowego, i tworzy dwie części.

Korzystnie, tuleja jest podzielona w płaszczyźnie przebiegającej w kierunku prostopadłym do kierunku osiowego, i tworzy dwie części.

Korzystnie, złącze zawiera drugą pierścieniową uszczelkę, która stanowi uszczelnienie pomiędzy tuleją a częścią rury.

Korzystnie, tuleja zawiera drugi skierowany promieniowo do wewnątrz kołnierz usytuowany w obszarze przy drugiej uszczelce, aby chronić tę drugą uszczelkę przed częścią rury wprowadzanej w gniazdo.

Korzystnie, złącze zawiera wspierającą rurę sekcję tulei usytuowaną osiowo wewnątrz skierowanego promieniowo do wewnątrz kołnierza, przy czym ta wspierająca rurę sekcja tulei, druga uszczelka i drugi skierowany do wewnątrz kołnierz oddziaływują na zewnętrzną powierzchnię rury o określonej średnicy.

Korzystnie, wspierająca rurę sekcja tulei ma trzeci skierowany promieniowo do wewnątrz kołnierz, do ograniczania osiowego wprowadzania rury w złącze.

Korzystnie, złącze zawiera jedną lub więcej dodatkowych tulei, przy czym każda z tulei jest przeznaczona do współdziałania z rurą o odpowiedniej innej średnicy, przy czym wszystkie tuleje są wymienne.

Korzystnie, każda tuleja ma inną barwę.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia złącze rurowe w przekroju, fig. 2 przedstawia wariant złącza rurowego w przekroju, fig. 3 przedstawia wewnętrzną tuleję złącza z fig. 2, w przekroju, fig. 4 przedstawia widok alternatywnej tulei wewnętrznej złącza, fig. 5 przedstawia widok perspektywiczny jeszcze innej tulei wewnętrznej, fig. 6 przedstawia kolejny wariant złącza rurowego w przekroju, a fig. 7 przedstawia kolejny wariant tulei wewnętrznej w przekroju.

PL 194 426 B1

Na figurze 1 pokazano złącze zasadniczo podobne do złącza z pos. l z tym wyjątkiem, że zawiera ono ponadto wewnętrzną tuleję 18. Chociaż złącze to zawiera inaczej ukształtowany kołpak 3, który jest rozłączalnie przymocowany do korpusu złącza za pomocą gwintu, ten aspekt złącza nie stanowi części wynalazku, a jedynie ilustruje alternatywną konfigurację, która jest jedną z wielu, jakie mogą być stosowane w związku z wynalazkiem. W rzeczywistości równie dobrze można by zastosować konstrukcję pokazaną na pos. I. Ponadto, chociaż krzywkowa powierzchnia 12 ma łukowy profil na fig. 1, można zastosować powierzchnię w kształcie ściętego stożka pokazaną na pos. l albo dowolną inną odpowiednią konfigurację.

Tuleja 18 ma zasadniczo cylindryczny kształt i jest wykonana z odpowiedniego tworzywa sztucznego, takiego jak polipropylen lub polibutylen. Można zastosować inne materiały, obejmujące inne tworzywa sztuczne i metal, taki jak stal nierdzewna. Tuleja 18 ma cylindryczną boczną ściankę 24 z promieniowo skierowanym na zewnątrz pierścieniowym kołnierzem 22 przy jednym końcu i promieniowo skierowanym do wewnątrz kołnierzem 20 podstawy przy drugim jej osiowym końcu. Kołnierz 20 podstawy ma promieniowo środkowy otwór 21 podstawy. Ma on średnicę wystarczającą do przyjęcia rury 1, kiedy jest ona wprowadzana w złącze. Kołnierz 20 podstawy jest ponadto wyposażony w wystającą osiowo do tyłu pierścieniową wargę 28, która ma łukową powierzchnię 26. Warga ta przebiega tylko na części drogi ku promieniowo zewnętrznemu obwodowi kołnierza podstawy tworząc pierścieniowy próg 23.

Promieniowo wewnętrzna powierzchnia korpusu 7 złącza 2 jest wyposażona w dalsze pierścieniowe osiowo zwrócone odsadzenie 15. Kiedy tuleja 18 jest montowana wewnątrz korpusu złącza 2, obwodowy próg 23 opiera się o odsadzenie 15, które działa jako tulejowe gniazdo tak, aby zapewnić względne osiowe zabezpieczenie pomiędzy tymi dwoma elementami i pewien stopień osiowego podparcia dla kołnierza 20 podstawy. Ponadto promieniowo zewnętrzny kołnierz 22 jest usytuowany na osiowej końcowej części 11 korpusu 7 złącza. Gdy kołpak 3 jest montowany na korpusie 7, promieniowo zewnętrzny kołnierz 22 zostaje zaciśnięty pomiędzy korpusem 7 a kołpakiem 3 tak, aby ustalać jego położenie osiowe wewnątrz gniazda złącza. Należy zauważyć, że tuleja, którą trzeba wprowadzić w korpus 7 złącza po pierścieniu uszczelniającym 5 o przekroju okrągłym, służy do uchwycenia tego uszczelniającego pierścienia 5.

W zastosowaniu tuleja skutecznie chroni pierścień uszczelniający o przekroju okrągłym przed uszkodzeniem przez surowy koniec rury. Zabezpiecza do integralność uszczelnienia. Ponadto kołnierz 20 podstawy blokuje pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym przed chwytowym klinem 6 przy wprowadzaniu rury. W związku z tym zasadniczo cylindryczna konfiguracja tulei 18 zapewnia, że kołnierz podstawy nie jest znacznie przemieszczany względem swego usytuowania zgodnego z płaszczyzną promieniową. Gdyby tuleja 18 została zastąpiona przez prostą podkładkę w kształcie kołnierza 20 podstawy, podkładkę tę można by jeszcze przemieszczać kątowo i dlatego pierścień uszczelniający 5 o przekroju okrągłym mógłby podlegać nierównej sile wprowadzania wciskającej go w szyjkę 16 złącza.

Gniazdo 26 uszczelnienia przewidziane na tylnej powierzchni kołnierza podstawy służy do ustalania położenia pierścienia uszczelniającego 5 o przekroju okrągłym. Jednakże w razie potrzeby można je pominąć, a zamiast niego można zastosować kołnierz 20 podstawy z równą płaską powierzchnią adresowania pierścienia uszczelniającego 5 o przekroju okrągłym.

Figura 2 przedstawia dalszy przykład realizacji wynalazku zawierający odmianę tulei pokazanej na fig. 1. Figura 3 przedstawia przekrój samej tulei dla lepszego zrozumienia.

Jak pokazano na rysunkach, tuleja 18 drugiego przykładu wykonania jest zasadniczo podobna do tulei z pierwszego przykładu wykonania, ale zawiera cztery dodatkowe skrzydła 36, z których każde jest przymocowane przegubowo do reszty tulei 18 poprzez szereg odpowiednich przegubów 34 dołączonych do promieniowo zewnętrznego kołnierza 22. Każde skrzydło 36 zajmuje nieco mniej niż jedną czwartą obwodu tulei 18. Poszczególne skrzydła 36 są oddzielone pośrednimi szczelinami 38, które umożliwiają przemieszczanie skrzydeł 36 wokół ich odpowiednich przegubów.

Skrzydła 36 tworzą razem kopułową strukturę, która kształtem odpowiada zaokrąglonej powierzchni krzywkowej 12 gardzieli gniazda. Faktycznie promieniowo wewnętrzne powierzchnie łukowych części skrzydeł 36 tworzą powierzchnie krzywkowe, które działają dokładnie w taki sam sposób z chwytowym klinem 6 jak krzywkowa powierzchnia 12 gardzieli.

Tuleja 18 zawiera ponadto szereg cylindrycznych ściennych części 32, z których każda jest przewidziana w oddaleniu na odpowiednim jednym ze skrzydeł 36 tak, że razem tworzą one cylindryczną gardziel 33 tulei.

PL 194 426 B1

Przez takie utworzenie skrzydeł średnica gardzieli 33 tulei może być ustawiona do współdziałania z rurą 1 o określonej średnicy w znacznym stopniu niezależnie od średnicy gardzieli tulei. Oznacza to, że przez utworzenie pewnego asortymentu tulei z gardzielami o różnych średnicach jeden korpus złącza można wykorzystywać do pewnego asortymentu średnic rur jedynie przez wybieranie odpowiednio zwymiarowanej tulei 18. W takim przypadku tuleje mogą być kodowane barwnie lub zawierać pewne inne znaki, aby podawać odpowiednie średnice.

Należy zauważyć, że tuleja ma powierzchnię krzywkową i gardziel utworzone z szeregu skrzydeł, aby ułatwić wytwarzanie przez formowanie wtryskowe. W procesie wytwarzania tuleję formuje się ze skrzydłami w położeniu otwartym i dlatego zapadający się rdzeń nie jest potrzebny. Skrzydła są zamknięte w położeniu pokazanym na fig. 3 przed użyciem i przed zamontowaniem w pozostałej części złącza. Chociaż w tym przykładzie wykonania wybrano cztery skrzydła, w razie potrzeby można zastosować inną ich liczbę. Jednakże stwierdzono, że cztery zapewniają dobrą wytrzymałość i są korzystne przy wytwarzaniu.

Figura 4 przedstawia alternatywną konfigurację wewnętrznej tulei 18. W zastosowaniu cała ogólna konfiguracja wewnętrznej tulei jest taka sama jak na fig. 3. Jednakże zamiast wykonania z cylindrycznej części 24 wyposażonej w szereg skrzydeł 36 tuleja jest podzielona na dwie połówki 37 wzdłuż płaszczyzny prostopadłej do swej osi. Te dwie połówki 37 są połączone osiowym przegubem 35 w obszarze usytuowanym na kołnierzu 22 wystającym promieniowo na zewnątrz.

Jak pokazano na fig. 4, ten osiowy przegub 35 umożliwia formowanie dwóch połówek 37 tulei w stanie otwartym na zewnątrz, przy czym te dwie połówki mogą być następnie złączone w celu utworzenia tulei wewnętrznej po formowaniu, a przed zamontowaniem w pozostałej części złącza. Dzięki tej konstrukcji unika się konieczności utworzenia krzywkowej sekcji 30 tulei i gardzieli 33 z szeregu skrzydeł 36.

Figura 5 pokazuje jeszcze inny przykład realizacji wewnętrznej tulei 18. W tym przykładzie wykonania widać, że gardziel 33 i krzywkowa sekcja 30 tulei są utworzone integralnie z cylindryczną boczną ścianką 24. Jednakże cylindryczna boczna ścianka 24 jest podzielona w płaszczyźnie zwróconej równolegle do osi, tak aby utworzyć część 40 podstawy tulei, która jest dołączona do reszty tulei 18 przez obwodowy przegub 39. Znów tuleja 18 może być formowana w stanie otwartym, aby ułatwić wytwarzanie, a część 40 podstawy może być później obrócona wokół przegubu 39, aby zamknąć ją do góry przed zamontowaniem reszty złącza.

Figura 6 przedstawia jeszcze inny przykład realizacji złącza zawierającego wewnętrzną tuleję 18 według wynalazku. Jest ono zasadniczo podobne do przykładów realizacji z fig. 2-5, ale ma liczne cechy odróżniające.

Na figurze 6 pokazano, że tuleja 18 przebiega dalej w kierunku osiowo do wewnątrz dzięki cylindrycznej wewnętrznej części 42 tulei, która jest zakończona promieniowo skierowanym do wewnątrz wewnętrznym kołnierzem 44. Te wewnętrzna część tulei rozciąga się w szyjkę złącza i służy do wspierania rury w trakcie eksploatacji.

Tuleja z fig. 6 zawiera również dalszy skierowany promieniowo do wewnątrz zewnętrzny kołnierz 46, który jest usytuowany w miejscu osiowo na zewnątrz od kołnierza 20 podstawy i od wewnętrznego kołnierza 44. Zewnętrzny kołnierz 46 dzieli przyjmujący chwytowy klin obszar tulei 18 na dwie sąsiednie części osiowe. Pierwsza z nich usytuowana bliżej gardzieli złącza przyjmuje chwytowy klin 6. Drugi obszar, który zasadniczo tworzy pierścieniowy kanał, przyjmuje osiowo pierścieniową uszczelkę 48.

Należy zauważyć, że ściana 32 gardzieli tulei utworzona przez osiowo najbardziej zewnętrzną część tulei 18, promieniowo najbardziej wewnętrzna powierzchnia zewnętrznego kołnierza 46 i promieniowo najbardziej wewnętrzna powierzchnia wewnętrznej części 32 tulei są wszystkie wyrównane promieniowo. Z fig. 6 wynika również, że chwytowy klin 6 i pomocnicza uszczelka 48 są znacznie mniejsze niż analogiczne przeznaczone dla rury części innych przykładów realizacji. Należy również zauważyć, że tuleja 18 z fig. 6 może być zasadniczo wykorzystywana do określania wewnętrznego wymiaru złącza, dzięki czemu stosunkowo duże złącze może prawidłowo przyjmować rurę o stosunkowo małej średnicy i współpracować z nią. Chwytowy klin 6 i uszczelka 48 działają dokładnie tak samo jak chwytowy klin 6 i uszczelka 5 w poprzednich przykładach wykonania. Zewnętrzny kołnierz 46 odpowiada kołnierzowi 20 podstawy w poprzednich przykładach realizacji. Wewnętrzny kołnierz 44 odpowiada końcowemu zderzakowi 4 w poprzednich przykładach realizacji.

PL 194 426 B1

Uszczelka 5 z poprzednich przykładów realizacji jest wykorzystywana w celu zapewnienia odpowiedniego uszczelnienia pomiędzy promieniowo zewnętrzną stroną tulei 18 a promieniowo wewnętrzną stroną korpusu złącza.

Należy rozumieć, że przez wykonanie pewnej liczby tulei 18 o różnych wymiarach wewnętrznych dostosowanych do wymiaru uszczelki 48 i chwytowego klina 6 jedną obudowę 2 można wykorzystywać do sprzęgania z pewnym asortymentem rur o różnych średnicach. Jak opisano w poprzednich przykładach realizacji, tuleje mogą być oznaczane barwnie. W takim przypadku ze względu na to, że końcowa powierzchnia 54 jest widoczna w gardzieli kołpaka 3, użytkownik może natychmiast ocenić, jaki rodzaj tulei jest umieszczony w złączu.

Na figurze 6 promieniowo zewnętrzna powierzchnia osiowo zewnętrznej części cylindra 18 zawiera wręg 52, który umożliwia utrzymywanie jej na miejscu przez mającą odpowiedni kształt wargę 56 usytuowaną wokół gardzieli kołpaka 3. Zamocowana przegubowo część 34 cylindra 18 jest również umieszczona we wgłębieniu pomiędzy kołpakiem a korpusem, podobnie jak w poprzednich przykładach realizacji. Właściwości te wpływają na ograniczenie osiowego ruchu cylindra 18 wewnątrz złącza, chociaż może być dopuszczony pewien ruch osiowy przez odpowiednie dobranie względnych wymiarów części składowych.

Zewnętrzny kołnierz 46 ma stopień 50 uniemożliwiający odwrotne wprowadzenie chwytowego klina 6. Cecha ta nie jest ograniczona do tego konkretnego przykładu realizacji i może być łatwo stosowana w innych konfiguracjach. Fig. 7 pokazuje podobną cechę zastosowaną na cylindrze posiadającym cechy podobne do cech według przykładu realizacji z fig. 2.

Figura 7 pokazuje chwytowy klin 6 wprowadzany w położeniu odwrotnym. Widać, że krzywkowa powierzchnia 10 oparta jest na promieniowo wewnętrznej powierzchni stopnia 50, co ogranicza jej przebieg promieniowy. Na skutek tego, jeżeli rurę wprowadza się później w złącze, chwytowy klin nie może rozszerzać się do przyjęcia rury, przez co wprowadzenie rury jest uniemożliwione.

Można zastosować wiele innych konstrukcji o podobnych zaletach. Przykładowo, części tulei mogą być łączone ze sobą raczej zatrzaskowo, a nie przegubowo. Ponadto technika zapadającego się rdzenia umożliwiłaby formowanie tulei w postaci pojedynczego elementu. Podobne zalety zapewniałoby formowanie przez rozdmuchiwanie, ale mogłoby wymagać późniejszej obróbki skrawaniem.

Poszczególne cechy według opisanych przykładów realizacji można łączyć ze sobą.

Claims (24)

1. Złącze rurowe, zawierające gniazdo przyjmujące część rury, które to gniazdo posiada gardziel i otwór, przy czym w otworze jest element ustalający, pierścieniowa uszczelka oraz cylindryczna tuleja, która posiada skierowany promieniowo do wewnątrz kołnierz w obszarze przy uszczelce, i której wnętrze jest przystosowane do przyjmowania elementu ustalającego, znamienne tym, że element ustalający (6) jest cylindryczny oraz ma długość osiową, która jest krótsza niż długość osiowa tulei (18).

2. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że skierowany promieniowo do wewnątrz kołnierz (20) zawiera osiowy występ (28) na powierzchni zwróconej do uszczelki (5).

3. Złącze według zastrz. 2, znamienne tym, że występ (28) ma postać pierścieniowej wargi.

4. Złącze według zastrz. 3, znamienne tym, że pierścieniowa warga ma pochyloną promieniowo wewnętrzną powierzchnię (26).

5. Złącze według zastrz. 4, znamienne tym, że pochylona powierzchnia (26) ma w przekroju poprzecznym wklęsły kształt łukowy.

6. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że tuleja (18) jest osiowo mocowana wewnątrz gniazda.

7. Złącze według zastrz. 6, znamienne tym, że tuleja (18) jest wyposażona w promieniowy występ (22) w miejscu wewnątrz promieniowego wgłębienia w ściance gniazda.

8. Złącze według zastrz. 7, znamienne tym, że promieniowy występ (22) jest kołnierzem.

9. Złącze według zastrz, 1 albo 6, znamienne tym, że tuleja (18) jest wyposażona w zasadniczo cylindryczną część (24) dostosowaną do umieszczenia w obszarze przy gardzieli gniazda, i tworzącą otwór przyjmujący część rury w gnieździe.

10. Złącze według zastrz. 9, znamienne tym, że tuleja (18) zawiera powierzchnię krzywkową na swej promieniowo wewnętrznej powierzchni, dostosowaną do powierzchni krzywkowej na promieniowo zewnętrznej powierzchni elementu ustalającego (6).

PL 194 426 B1

11. Złącze według zastrz. 10, znamienne tym, że powierzchnia krzywkowa jest pierścieniowa.

12. Złącze według zastrz. 11, znamienne tym, że powierzchnia krzywkowa jest dołączona do zasadniczo cylindrycznej części (24) tulei.

13. Złącze według zastrz. 12, znamienne tym, że powierzchnia krzywkowa i zasadniczo cylindryczna część (24) tulei są utworzone przez wiele skrzydeł (36) dołączonych przegubowo do pozostałej części tulei (18).

14. Złącze według zastrz. 13, znamienne tym, że zawiera cztery skrzydła (36).

15. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że tuleja (18) jest podzielona na dwie części (37), obie zmontowane ze sobą i tworzące razem tuleję.

16. Złącze według zastrz. 15, znamienne tym, że dwie części (37) są połączone przegubowo.

17. Złącze według zastrz. 15 albo 16, znamienne tym, że tuleja (18) jest podzielona w płaszczyźnie zwróconej w kierunku równoległym do kierunku osiowego, i tworzy dwie części.

18. Złącze według zastrz. 15 albo 16, znamienne tym, że tuleja (18) jest podzielona w płaszczyźnie przebiegającej w kierunku prostopadłym do kierunku osiowego, i tworzy dwie części.

19. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera drugą pierścieniową uszczelkę (48).

20. Złącze według zastrz. 19, znamienne tym, że tuleja (18) zawiera drugi skierowany promieniowo do wewnątrz kołnierz (46) usytuowany w obszarze przy drugiej uszczelce (48).

21. Złącze według zastrz. 20, znamienne tym, że zawiera wspierającą rurę sekcję (42) tulei usytuowaną osiowo wewnątrz skierowanego promieniowo do wewnątrz kołnierza (20).

22. Złącze według zastrz. 21, znamienne tym, że wspierająca rurę sekcja (42) tulei ma trzeci skierowany promieniowo do wewnątrz kołnierz (44).

23. Złącze według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiera jedną lub więcej dodatkowych tulei, a każda tuleja jest przeznaczona do współdziałania z rurą o odpowiedniej innej średnicy, przy czym wszystkie tuleje są wymienne.

24. Złącze według zastrz. 23, znamienne tym, że każda tuleja ma inną barwę.