PL189875B1 - Kompozycja podstawowa przydatna do stosowania przy wytwarzaniu kompozycji kosmetycznej i sposób wytwarzania kompozycji podstawowej - Google Patents

Abstract

1. . Kompozycja podstawowa przydatna do stosowania przy wytwarzaniu kompozycji kosmetycznej, zawierajaca ciekly silikon, srodek zelujacy oraz ewentualnie inne typowe skladniki, znam ienna tym, ze zawiera w % wagowych w odniesieniu do kompozycji: a) skladnik ciekly w ilosci w zakresie 0,5-95% wagowych, zawierajacy co najmniej jeden ciekly silikon; b) co najmniej jeden srodek zelujacy w ilosci dostatecznej do zageszczenia skladnika cieklego w zakresie 1-60% wagowych, przy czym srodek zelujacy jest wybrany z grupy obejmujacej polimery, które: 1) zawieraja zarówno grupy siloksanowe i grupy tworzace wiazanie wodorowe, gdzie ( 1 ) kazdy segment jedno- stek siloksanowych w polimerze zawiera przecietnie 1-1000 jednostek siloksanowych, i (ii) grupy tworzace wiazanie wodorowe, które sa wybrane z grupy obejmujacej grupy mocznikowe, grupy amidowe i polaczenia wyzej wymienionych; 2) nie plyna w temperaturze pokojowej, oraz 3) rozpuszczaja sie w skladniku cieklym w temperaturze 25-250°C, z wytworzeniem przeswitujacego lub klarow- nego roztworu w temperaturze w zakresie 25-250°C. 66. Sposób wytwarzania kompozycji podstawowej przydatnej do stosowania przy wytwarzaniu kompozycji ko- smetycznej, zawierajacej ciekly silikon, srodek zelujacy oraz ewentualnie inne typowe skladniki, znam ienny tym, ze laczy sie w dowolnym porzadku, w temperaturze 25-250°C: a) skladnik ciekly w ilosci 0,5-95% wagowych, zawierajacy co najmniej jeden ciekly silikon; b) co najmniej jeden srodek zelujacy w ilosci 1-60% wagowych, dostatecznej do zageszczenia skladnika ciekle- go, gdzie srodek zelujacy jest wybrany z grupy obejmujacej polimery, które: 1) zawieraja zarówno grupy siloksanowe i grupy tworzace wiazanie wodorowe, gdzie (i) kazdy segment jedno- stek siloksanowych w polimerze zawiera przecietnie n jednostek siloksanowych, gdzie n jest wybrane z zakresu 1-1000; i (ii) grupy tworzace wiazanie wodorowe sa wybrane z grupy obejmujacej grupy mocznikowe, grupy amidowe i polacze- nia wyzej wymienionych; 2) nie plyna w temperaturze pokojowej; oraz 3) rozpuszczaja sie w cieklym skladniku w temperaturze 25-250°C, z wytworzeniem przeswitujacego lub klarow- nego roztworu w temperaturze w zakresie 25-250°C. PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja podstawowa przydatna do stosowania przy wytwarzaniu kompozycji kosmetycznej, zawierająca ciekły silikon, środek żelujący oraz ewentualnie inne typowe składniki, charakteryzująca się tym, że zawiera w % wagowych w odniesieniu do kompozycji:

a) składnik ciekły w ilości w zakresie 0,5-95% wagowych, zawierający co najmniej jeden ciekły silikon;

b) co najmniej jeden środek żelujący w ilości dostatecznej do zagęszczenia składnika ciekłego w zakresie 1-60% wagowych, przy czym środek żelujący jest wybrany z grupy obejmującej polimery, które:

189 875

1) zawierają zarówno grupy siloksanowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe, gdzie (i) każdy segment jednostek siloksaeowooh w polimerze zawiera przeciętnie 1-1000 jednostek siloksanowooh, i (ii) grupy tworzące wiązanie wodorowe, które są wybrane z grupy obejmującej grupy mocznikowe, grupy amidowe i połączenia wyżej wymiznioeooh;

2) nie płyną w temperaturze pokojowej; oraz

3) rozpuszczają się w składniku ciekłym w temperaturze 25-250°C, z wytworzeniem prześwitującego lub klarownego roztworu w temperaturze w zakresie 25-250°C.

W kompozycji korzystnie każdy segment jednostek siloksaeowooh polimeru zawiera przeciętnie od 1-300 jednostek siloksanowych, zwłaszcza każdy segment jednostek siloksaeowooh polimeru zawiera przeciętnie od 10-100 jednostek siloksaeowooh.

Korzystnie kompozycja zawiera ciekły składnik stanowiący silikon rozpuszczający polimery w temperaturze niższej niż 200°C.

Korzystnie ciekłym silikonem w kompozycji jest ooklomztikoe.

Kompozycja korzystnie stanowi kompozycję kosmetyczną dodatkowo zawierającą składnik kosmetycznie aktywny wybrany z grupy obejmującej aromaty, środki przeciwsłoneczne, środki przzciwpotowz, dezodoranty i środki przeciwbaktzryjnz.

Kompozycja korzystnie jest kompozycją przzoiwpotową, przy czym jako środek przeoiwpotowo zawiera zwłaszcza środek przzciwpotowo wybrany z grupy obejmującej chlorohydrat glinowy, chlorek glinowy, szskwiohlorohyerαt glinowy, glin chlorohyerzx PG, glin chlorohyerzx PEG, glin dichlorohyerex PG, i glin diohlorohodrex PEG, hyeroksyohlorzk corkoeolu, azotanohydrat i kompleksy glinu-cyrkonu-glicyny.

W kompozycji korzystnie kompleks glinu-oorkonu-glicyny jest wybrany z grupy obejmującej glin-corkon-tetraohlorohyerzx gly, glin-corkoe-trichlorohoe.rzx gly, glie-corkoepentaohlorohodrex gly oraz glie-cyrkon-oktaohlorohoerex gly.

W kompozycji korzystnie środek przzciwpotowy jest zawarty w roztworze zawierającym co najmniej jeden ze składników wybranych spośród wody i glikolu propylenowego.

Kompozycja korzystnie jest kompozycją kosmetyczną sztyftu przzoiwpotowzgo.

Kompozycja korzystnie jest kompozycją kosmetyczną żelu przeoiwpotowego.

Kompozycja korzystnie ma postać klarownego roztworu. Kompozycja korzystnie zawiera siloksan wybrany z grupy obejmującej fzeolotrimztikoe i cykliczne eimztolosiloksano'.

Korzystnie kompozycja zawiera ciekły silikon wybrany z grupy obejmującej:

a) siloksany liniowe ewentualnie zawierające podstawienie aromatyczne; i

b) siloksany cykliczne mające od 4-6 członów w pierścieniu, ewentualnie podstawione grupami Ci-Có alkilowymi lub fenylowymi.

Korzystnie kompozycja zawiera środek żelujący dodany w ilości równej 5-30% wagowych, zwłaszcza w ilości równej 10-20% wagowych.

Korzystnie kompozycja zawiera ciekły silikon dodany w ilości równej 10-80% wagowych, zwłaszcza w ilości równej 20-75% wagowych, a szczególnie w ilości równej 30-70% wagowych.

Korzystnie w kompozycji dodany środek żelujący nie przekracza 50% wagowych kompozycji podstawowej.

Kompozycja korzystnie zawiera co najmniej 50% wagowych oleju silikonowego.

Korzystnie kompozycja zawiera ponadto dodatkowe rozpuszczalniki wybrane z grupy obejmującej rozpuszczalniki, które same z siebie mieszają się z ciekłym silikonem, i mieszaniny rozpuszczalników, które jako mieszanina mieszają się z ciekłym silikonem.

Kompozycja ponadto zawiera korzystnie co najmniej jeden dodatkowy składnik przydatny' do tworzenia kompozycji kosmetycznej, w ilości równej 0,5-85% wagowych w odniesieniu do wagi kompozycji podstawowej jako 100%.

Korzystnie kompozycja zawiera ponadto co najmniej jeden dodatkowy składnik przydatny do tworzenia kompozycji kosmetycznej, będący środkiem przzoiwpotowym, w ilości równej 0,5-85% wagowych w odniesieniu do wagi kompozycji podstawowej jako 100%, zwłaszcza zawiera dodatkowy składnik w ilości 1-75% wagowych, a szczególnie w ilości 2-55% wagowych.

Kompozycja korzystnie zawiera co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny, zwłaszcza środek powierzchniowo czynny wybrany z grupy obejmującej alkαnoloαmieo, etok189 875 sylowane amidy, tlenki amin, etoksylowane kwasy karboksylowe, etoksylowane glicerydy, estry glikoli, monoglicerydy, estry poliglicerylowe, estry alkoholi wielowodorotlenowych, etery alkoholi wielowodorotlenowych, sorbitan/estry sorbitanu, triestry kwasu fosforowego, alkohole etoksylowane, etoksylowaną lanolinę, etoksylowane polisiloksany, propoksylowane etery polioksyetylenowe i alkilopoliglikozydy.

Kompozycja korzystnie zawiera środek powierzchniowo czynny wybrany z grupy obejmującej niejonowe środki powierzchniowo czynne i mieszanki niejonowych środków powierzchniowo czynnych ze środkami powierzchniowo czynnymi kationowymi lub anionowymi.

Korzystnie kompozycja zawiera środek powierzchniowo czynny wybrany z grupy obejmującej N-alkilopirolidon, amid glikolu polietylenowego i kwasu łojowego, który odpowiada ogólnie wzorowi RC(O)-NH-(CH2CH2O)_nH, gdzie RCO- przedstawia kwasy tłuszczowe pochodzące z łoju, a n ma przeciętną wartość równą 50, tlenek kokoamidopropyloaminy, diester glikolu polietylenowego i kwasu laurynowego, który odpowiada ogólnie wzorowi CH3(CH₂)ioC(0)-(OCH2CH2)_nO-C(0)(CH2)ioCH3, pochodną glikolu polietylenowego i oleju rycynowego o przeciętnie 4 molach tlenku etylenu, rycynooleinian glikolu propylenowego, mirystynian glicerolu, eter oleilowy poliglicerylu-4, distearynian sacharozy, seskwiizostearynian sorbitanu, fosforan trioleth-8, laureth-4, pochodną glikolu polietylenowego i lanoliny o przeciętnie 20 molach tlenku etylenu, kopoliol dimetikonu, polioksypropylen, eter polioksyetylenowy alkoholu cetylowego, który odpowiada ogólnie wzorowi CH3(CH2)i4CH2(OCH(CH3)CH2)x(OCH2CH2)_yOH, w którym x ma przeciętną wartość równą 5, a y ma przeciętną wartość równą 20 i lauryloglukozę.

Kompozycja korzystnie zawiera środek powierzchniowo czynny wybrany jest z grupy obejmującej N-alkilopirolidon, amid glikolu polietylenowego i kwasu łojowego, który odpowiada ogólnie wzorowi RC(O)-NH-(CH₂CH2O)_nH, gdzie RCO-przedstawia kwasy tłuszczowe pochodzące z łoju, a n ma przeciętną wartość równą 50, tlenek kokoamidopropyloaminy, diester glikolu polietylenowego i kwasu laurynowego, który odpowiada ogólnie wzorowi CH3(CH₂)ioC(0)-(OCH2CH2)_nO-C(0)(CH2)ioCH3, pochodną glikolu polietylenowego i oleju rycynowego o przeciętnie 4 molach tlenku etylenu, rycynooleinian glikolu propylenowego, mirystynian glicerolu, eter oleilowy poliglicerylu-4, distearynian sacharozy, seskwiizostearynian sorbitanu, fosforan trioleth-8, laureth-4, pochodną glikolu polietylenowego i lanoliny o przeciętnie 20 molach tlenku etylenu, kopoliol dimetikonu, polioksypropylen, eter polioksyetylenowy alkoholu cetylowego, który odpowiada ogólnie wzorowi: CH3(CH2)i4CH2(OCH(CH3)CH2)_x(OCH2CH2)yOH, w którym x ma przeciętną wartość równą 5, a y ma przeciętną wartość równą 20 i lauryloglukozę.

Kompozycja korzystnie zawiera środek powierzchniowo czynny w ilości równej 0-15% wagowych, zwłaszcza w ilości równej 0-4% wagowych.

Korzystnie kompozycja tworzy układ wielofazowy.

W kompozycji korzystnie środek żelujący zawiera co najmniej jedną grupę poliamidową.

Korzystnie kompozycja stanowi sztyft, żel lub krem.

Korzystnie w kompozycji grupa tworząca wiązanie wodorowe jest wybrana z grup obejmujących grupy mocznikowe i amidowe.

Kompozycja korzystnie stanowi kompozycję kosmetyczną zawierającą kompozycją podstawową i ma postać wybraną z grupy obejmującej krem, żel lub sztyft.

Korzystnie kompozycja zawiera polimer wybrany z grupy obejmującej kopolimery siloksanowo/mocznikowe, które są liniowe i które w szkielecie polimeru zawierają grupy mocznikowe jako grupy tworzące wiązanie wodorowe.

Korzystnie kompozycja zawiera polimer, który jest polisiloksanem zakończonym czterema grupami mocznikowymi określonym wzorem I:

ch₃ ch₃ ch₃

CH3-Si-O-- ISi-O—]_n—Si-CH₃ ι ι i ^C3^H6 ^ch3 C₃H₆

HN(Ph)-C(O)-HN-C2H4-N I

C(O)N(Ph)H

N-C2H4-NHC(O)N(Ph)H I

C(O)N(Ph)H

189 875 gdzie Ph = grupa fenylowa, zaś n oznacza przeciętną liczbę liczby jednostek dimetylosiloksanowych i n oznacza przeciętną liczbę i wybrane jest z 0-300, zwłaszcza we wzorze (I) polimeru n oznacza przeciętną liczbę i oznacza liczbę od 0-100, a szczególnie n we wzorze (I) oznacza liczbę 50.

Korzystnie kompozycja zawiera środek żelujący, który ma zablokowane końce, zwłaszcza zawiera środek żelujący, który ma zablokowane końce środkiem wybranym z grupy obejmującej alkohole monowodorotlenowe C1-C20 alifatyczne, aminy C1-C6 alifatyczne, fenyloaminy ewentualnie podstawione 1-3 podstawnikami wybranymi z grup C1-C6 alifatycznych, kwasy C1-C20 alifatyczne i chlorki kwasowe C1-C20 alifatyczne.

Korzystnie w kompozycji środek żelujący ma zablokowane końce środkiem stanowiącym anilinę.

Korzystnie w kompozycji środek żelujący ma zablokowane końce metodą hydrolizy z wytworzeniem aminowej grupy końcowej.

Korzystnie kompozycja zawiera polimer, który jest kopolimerem siloksanowo/mocznikowym o zablokowanych końcach o wzorze II:

o

II

OCN-f- (CHaJifJH — c—

NHCHa

I ·,(ΓΗχ>3—f-Si-O

CH, O

I II

Si-(CHjsbNH—c-NHCH, CH, gdzie x oznacza wartość przeciętną i jest liczbą w zakresie równym 1-100, zwłaszcza zawiera polimer o wzorze (II), w którym X = 2-40.

W kompozycji korzystnie polimer jest kopolimerem o głównym łańcuchu siloksanowomocznikowym o następującym wzorze:

ca, CH, ——N—c—N — (CHj),—+Si--o-k-/ Si-(CH^,—N—C—N~fer

H O H CH, CH₃ Η Ο H gdzie n ma wartość przeciętną równą 1-30, a m ma wartość przeciętną równą 1-12, i gdzie polimer może zawierać rozmaite jednostki m i n, z których każda może mieć różną liczbę i mogą być ustawione losowo.

Kompozycja korzystnie zawiera polimer, który jest kopolimerem o głównym łańcuchu siloksanowo-mocznikowym o następującym wzorze:

CH, CH, ¹ ’

Si—O—(CH^-N—C—N —

H O H CH, CH₃ Η O H gdzie n ma wartość przeciętną w zakresie 1-300, 1-100 lub 1-30, a m ma wartość przeciętną w zakresie 1-100 lub 1-19, i gdzie polimer może zawierać rozmaite jednostki n i m, z których każda może mieć różną liczbę i mogą być ustawione losowo gdzie R⁷ =

CH. CH—

189 875

Korzystnie w kompozycji polimer jest kopolimerem o głównym łańcuchu silokssnowomocznikowym o następującym wzorze:

en, en.

- -[—(cn^-N—e—

N— (CH,),—|- Śi-O -fe— SiH CH, CH, (C%}, - N—C — N — U-Η O H gdzie n ma wartość przeciętną w zakresie 1-300, 1-100 lub 1-30, s m ms wartość przeciętną w zakresie 1-100, 1-19 lub 1-7, i gdzie polimer może zawierać rozmaite jednostki m i n, z których ksżda może mieć różną liczbę i mogą być ustawione losowo.

W kompozycji korzystnie polimer jest kopolimerem o głównym łańcuchu silokssnowomocznikowym o następującym wzorze:

ch, σι,

I —t-tCHjJe— N— C— N — (CHJj-f-SiO-hrS-(CHj),—N—C—N —1„-/- -| —CH^-N —C —N‘

-N — C— NCH, cH, w którym każde wystąpienie R, jest niezależnie wybrane z grupy obejmującej:

CH, CH, CH, CH,

II · I I

-CE,-C— CH,-CB,— Ł -—CH, —CH—CH,-C — CH,CH,— 'I ' ' I

CH, CH, gdzie m ma wartość przeciętną równą 1-100, 1-20 lub 3-19; n ms wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; o ma wartość przeciętną równą 1-100, 1-20 lub 3-7; zsś części oznaczone w klamrach znsksmi m i o mogą występować jsko blok ub losowe segmenty w łańcuchu polimeru.

Korzystnie w kompozycji polimer jest kopolimerem o głównym łańcuchu siloksanowomocznikowym o następującym wzorze:

CH, CH, CH, , I I l —r (aiJiNCNtCni), -f Sio -h- Si(CHj), — NCN / -f- (CH,), — NCN — (Cn^+SiO)_oSi(CHa) jNCN -JpHOH CH, HOH HOH CH, CH, HOH gdzie n ms wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; m ms wartość przeciętną równą 1-100, 1-20 lub 3-19; o ms wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; p ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; zsś części oznaczone w klamrach znakami m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru.

Kompozycja korzystnie zswiers polimer, który jest kopolimerem o głównym łańcuchu siloksanowo-mocznikowym o następującym wzorze:

CH, CH, CH, CH,

II I I —btCHJfrNCNtCHj), -f-SiO-łrSi(CHj),— NCN -fer/-+ (CH^, - NCN— (CH,), +SiO)_eSi(CH,),NCN -τΙ III II llll llll II llll

HOH CH, CH, HOH HOH CH, CH, HOH gdzie n ms wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; m ma wartość przeciętną równą 1-100, 1-20 lub 3-19; o ms wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; p ms wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; zaś części oznaczone w klsmrsch znakami m i p mogą występować jsko blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru, s końce mogą być zakończone grupą taką jak (O)=C-N(CH2CH₃)2.

189 875

Korzystnie w kompozycji polimer jest kopolimerem o rozgałęzionym grzebieniasto łańcuchu bocznym siloksaeowo-moczeikowym mającym segmenty o następującym wzorze:

ch2 1	ch3 1
—[-Si-O- t	]n-[Si-O- i
1 ch3	! (CH2)2 i
	N-H I
	1 c=o I
	1 N-H
	Rio

m' gdzie R¹⁰ = grupa fenylowa; n ma przeciętną wartość równą 1-300, ^^100 lub 30-60, a m ma przeciętną wartość równą 1-300, 1-100 lub 30-60.

Korzystnie w kompozycji polimer jest tztrazαkońozoeym polimerem siloksanowomocznikowym mającym segmenty o następującym wzorze:

H3C CH3 ch₃

I I I

H3C-Si-O-[-Si-O-]_n-Si-CH3 I I I ^c3^h6 ^ch3 ^c3^h6 / \

Q-NH-C(O)NHC2H4-N-C(O)NH-Q QNH-C(O)N-C₂H₄-NH-C(O)-NH-Q gdzie: Q = grupa fenylowa i n ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60. Korzystnie kompozycja zawiera polimer, który ma następujący wzór:

CH₃

-(-(CHj)*—N—C—NfCĘj^ą-i^O-Js—N—C — 3~fer/—f-(<3%)«-ił—*C—OfsąCH]),— OJ„C N4f— i 8 1 1 1 1 11 1 i n u 1

BOB CB, CH, B O B H O 03 w którym: m ma wartość przeciętną w zakresie 1-100, 1-20 lub 1-5; n ma wartość przeciętną w zakresie 1-300, 1-100 lub 10-60; o ma wartość przeciętną w zakresie 1-300, 1-100 lub 10-60; zaś p ma wartość przeciętną w zakresie 1-100, 1-lub 1-5, a części oznaczone w klamrach znakami m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru. W kompozycji korzystnie środkiem żelującym jest poliamid. Kompozycja korzystnie jako środek żelujący zawiera polimer, w którym grupy tworzące wiązanie wodorowe stanowią grupy amidowe.

Przedmiotem wynalazku jest także sposób wytwarzania kompozycji podstawowej przydatnej do stosowania przy wytwarzaniu kompozycji kosmetycznej, zawierającej ciekły silikon, środek żelujący oraz ewentualnie inne typowe składniki, charakteryzujący się tym, że łączy się je w dowolnym porządku, w temperaturze 25-250°C:

a) składnik ciekły w ilości 0,5-95% wagowych, zawierający co najmniej Jzdze ciekły silikon;

b) co najmniej jeden środek żelujący w ilości 1-60% wagowych, dostatecznej do zagęszczenia składnika ciekłego, gdzie środek żelujący jest wybrany z grupy obejmującej polimery, które:

1) zawierają zarówno grupy siloksanowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe, gdzie (i) każdy segment jednostek siloksanowych w polimerze zawiera przeciętnie n jednostek siloksanowych, gdzie n jest wybrane z zakresu 1-1000; i (ii) grupy tworzące wiązanie wodorowe są wybrane z grupy obejmującej grupy mocznikowe, grupy amidowe i połączenia wyżej womizeioeoch;

2) nie płyną w temperaturze pokojowej; oraz

189 875

3) rozpusocpją cię w ciekłym składniku w temperaturze 25-250°C, z wytworzeniem prześwitującego lub klarownego roztworu w temperaturze w zakresie 25-250°C.

W sposobie korzystnie stosuje się polimer, w którym n oznacza liczbę od 1-300, zwłaszcza stosuje się polimer, w którym n oznacza liczbę od 1-100.

W sposobie korzystnie stosuje się polimer, w którym grupy tworzące wiązanie wodorowe stanowią grupy amidowe.

Tak więc przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja podstawowa, do której może być włączony materiał kosmetycznie aktywny dla utworzenia kompozycji kosmetycznej, na przykład rezeciwpetewej i/lub decoderuJwcej, gdzie kompozycja podstawowa jest zagęszczona przy zastosowaniu środka żelującego i gdzie kompozycja podstawowa może mieć zwiększone (wysokie) zawartości ciekłego silikonu (na przykład lotnych i nielotnych ciekłych silikonów). Przedmiotem niniejszego wynalazku jest również kompozycja kosmetyczna zawierająca tę kompozycję podstawową i materiały kosmetycznie aktywne. Wynalazek przedstawia również sposoby stosowania tej kompozycji kosmetycznej.

Dalej przedmiotem niniejszego wynalazku są takie kompozycje podstawowe, które nie potrzebują cząstek stałych i/lub ani typowych środków żelujących (takich jak alkohol stearylowy i uwodorniony olej rycynowy) jako środków zagęszczających, i które mogą mieć zwiększone zawartości płynów silikonowych.

Następnie przedmiotem niniejszego wynalazku są takie kompozycje podstawowe i wytworzone z nich kompozycje kosmetyczne, które mogą mieć zwiększone zawartości ciekłych silikonów, i które są również klarowne (rezezreccyste).

Innym przedmiotem niniejszego wynalazku jest taka kompozycja podstawowa i taka kompozycja kosmetyczna, które mogą mieć wysokie zawartości ciekłego silikonu, i które można otrzymać w postaci zagęszczonej jako krem (jako ciało półstałe lub miękkie ciało stałe), jako żel lub jako sztyft, zależnie od ilości środka zagęszczającego włączonego w kompozycję.

Jeszcze innym przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja pececiwpotowa lub dezodorująca, która jest wysoce skuteczna i nie pozostawia widocznej (białej) pozostałości, która jest zagęszczona przy zastosowaniu środka żelującego, i która może zawierać zwiększone (wysokie) ilości ciekłego silikonu.

Następnie przedmiotem niniejszego wynalazku jest klarowna kompozycja kosmetyczna pececiwpotewa lub dezodor^^ąca, która ma atrakcyjny wygląd, i która jest wysoce skuteczna, która zawiera kompozycję podstawową zagęszczoną przez włączenie do niej środka żelującego, i która może zawierać duże ilości ciekłych silikonów oraz sposób stosowania takiej kompozycji.

Wynalazek przedstawia także polimery sileSsanowe, które można zastosować jako środki żelujące do zagęszczenia kompozycji kosmetycznych, które to polimery są zgodne z dużymi ilościami ciekłych silikonów i mogą zżelować ciekłe silikony (na przykład lotne lub nielotne ciekłe silikony).

Przedmiotem szczególnych postaci wynalazku są nośnik do zagęszczonej (na przykład stałej) kompozycji kosmetycznej, w której może być zawarty składnik kosmetycznie aktywny, który to nośnik wykorzystuje na przykład poliuretanowy, polimoccnikewy lub poliamidowy środek żelujący, który to nośnik i powstała kompozycja kosmetyczna mają ulepszone właściwości użytkowe (w tym zmniejszoną kleistość), oraz sposób ich wytwarzania. Przedmiotem tej szczególnej postaci wynalazku jest również środek żelujący lub środek współ-żelujący do takiego nośnika i kompozycji kosmetycznej.

Dalej przedmiotem szczególnych postaci niniejszego wynalazku jest stała kompozycja kosmetyczna (na przykład kompozycja żelu lub sztyftu), zawierająca składnik kosmetycznie aktywny i poliuretanowe, polimecznikowe i/lub poliamidowe środki żelujące, która może być kompozycją klarowną mającą zmniejszoną kleistość zarówno przy i po naniesieniu, oraz sposób jej tworzenia.

Jeszcze dalej przedmiotem rozmaitych postaci niniejszego wynalazku są stała kompozycja kosmetyczną wzSeeczstuJąca poliuretanowy, relimocznikonz i/lub poliaaidewz środek żelujący, która ma zwiększoną zgodność z płynami silikonowymi (na przykład cieczami czSlometiSonowymi lub dimetikenewymi), umożliwiając stworzenie kompozycji, które zawierają wysokie zawartości płynów silikonowych (takich jak te oleje silikonowe), i sposób jej tworzenia.

Innym przedmiotem szczególnych postaci niniejszego wynalazku są stałe kompozycje kosmetyczne wykorzystujące poliuretanowe, relimeccniSowe i poliamidowe środki żelujące,

189 875 które to kompozycje mają ulepszone właściwości kosmetyczne i użytkowe, w tym mają zmniejszoną kleistość i lepkość, oraz sposób ich wytwarzania.

Jeszcze dalej przedmiotem szczególnych postaci niniejszego wynalazku jest stała (na przykład żel lub sztyft) kompozycja przeciwpotowa i/lub dezodorująca, zawierająca materiały dezodorująco i/lub przeciwpotowo aktywne, zagęszczona przy zastosowaniu środka żelującego poliuretanowego, polimocznikowego lub poliamidowego, która to kompozycja kosmetyczna może być klarowna lub co najmniej prześwitująca, zawierająca zwiększone ilości płynów silikonowych (na przykład cyklometikonu i/lub dimetikonu) i mająca zmniejszoną kleistość i lepkość zarówno przy i po naniesieniu, oraz sposób jej wytwarzania..

STRESZCZENIE WYNALAZKU

Wyżej wymienione cele osiąga niniejszy wynalazek, który obejmuje stosowanie jako środków żelujących polimerów, które (1) zawierają zarówno grupy siloksanowe jak i grupy tworzące wiązanie wodorowe, do zagęszczenia kompozycji zawierających płyny silikonowe (lotne i/lub nielotne ciekłe silikony; (2) są ciałami stałymi nie płynącymi w temperaturze pokojowej; i (3) rozpuszczają się w płynie, który zawiera silikon, w temperaturze równej 25-250 stopni C tworząc prześwitujący lub klarowny roztwór w temperaturze w tym zakresie. Następnie kompozycję podstawową utworzoną z polimerów i płynów silikonowych (ewentualnie z dodatkiem innych rozpuszczalników) łączy się z co najmniej jednym składnikiem aktywnym (który sam z siebie może wymagać włączenia następnego nośnika do kompozycji podstawowej) i innymi ewentualnymi składnikami takimi jak aromat, środki łagodzące (zwłaszcza środki łagodzące mieszające się z silikonami), środki barwiące, wypełniacze, środki przeciwbakteryjne (przeciw drobnoustrojom) i inne typowe składniki znane specjalistom w technice tworzenia postaci użytkowych takich produktów dla utworzenia kompozycji kosmetycznych.

Kompozycje podstawowe według_ niniejszego wynalazku zawierają (1) co najmniej jeden ciekły silikon (płyn silikonowy) i (2) jako środek zagęszczający, środek żelujący, którym jest polimer rozpuszczalny w płynie silikonowym i który może utworzyć żel z roztworu w płynie silikonowym, gdzie ten polimer siloksanowy ma (a) grupy siloksanowe, i (b) grupy tworzące wiązanie wodorowe, tak że może utworzyć się żel. Przez rozpuszczalny w płynie silikonowym należy rozumieć, że polimer może zostać rozpuszczony w płynie silikonowym przynajmniej w podwyższonych temperaturach (lecz poniżej temperatury wrzenia płynu silikonowego).

Przez grupy siloksanowe należy rozumieć grupy mające jednostki siloksanowe:

R¹

I

-Si-OI

R² / 1 · 2 · · w których każde z R i R niezależnie wybrano z grupy obejmującej grupę metylową, etylową, propylową, izopropylową i fenylową, gdzie grupa fenylowa jest ewentualnie podstawiona niezależnie 1, 2 lub 3 grupami metylowymi i etylowymi) w polimerze. Grupy siloksanowe mogą znajdować się w łańcuchu głównym, w łańcuchach bocznych lub zarówno w łańcuchu głównym i w łańcuchach bocznych. Jednostki siloksanowe występują w segmentach:

R¹

I — [ —Si-O^-]

I

R² w polimerze, gdzie każdy segment powtarzających się jednostek siloksanowych ma liczbę n (przeciętną liczbę jednostek siloksanowych) niezależnie wybraną z zakresu równego 1-1000, szczególniej w zakresie równym 1-300, i zwłaszcza w zakresie równym 10-100.

Polimery opisane jako środki zagęszczające (niniejszym nazywane również środkami żelującymi) zawierają również grupy tworzące wiązanie wodorowe (to jest grupy polarne) wybrane z grupy obejmującej grupy estrowe, grupy uretanowe, grupy mocznikowe, grupy tiomocznikowe, grupy amidowe, i połączenie takich grup w tym samym polimerze. Przykła189 875 darni polimerów, które zawierają więcej niż jedną z takich grup, są związki mocznikowouretanowe. Zakresem wynalazku objęte są również mieszaniny polimerów zawierających tylko jeden typ grup tworzących wiązanie wodorowe.

Należy zauważyć, że grupy estrowe są zdolne do tworzenia wiązania wodorowego tylko w połączeniu z grupami Χ-Η (na przykład X oznacza azot lub tlen) takimi jak grupy amidowe, uretanowe, mocznikowe i tiomocznikowe. Polimery poliestrowe same przez się nie mogą działać jako środki żelujące, lecz kopolimery poliestrowe zawierające inne grupy, takie jak grupy mocznikowe, mogłyby działać jako środki zagęszczające kompozycji według niniejszego wynalazku. Tak więc wiązanie wodorowe jest najważniejsze w substancjach, w których atom wodoru jest związany z azotem lub tlenem. Dipole wiązań N-H i O-H są zdolne do oddziaływania z wolną parą elektronową na atomie azotu lub tlenu sąsiedniej cząsteczki. Wiązanie wodorowe stanowi właśnie to przyciąganie elektrostatyczne między dipolem wiązania ΧΗ jednej cząsteczki i z wolną parą elektronową innej cząsteczki. Możliwe są ustawienia wiązania wodorowego rodzaju Χ-Η... Y dla przypadków, w których X i Y oznaczają na przykład N lub O (kropkowany odcinek między H i Y odnosi się do wiązania wodorowego między dipolem Χ-Η i wolną parą elektronową Y). Grupy tworzące wiązanie wodorowe mogą znajdować się w rozmaitych miejscach polimeru. To oznacza, że grupy tworzące wiązanie wodorowe mogą znajdować się w łańcuchu głównym, w łańcuchach bocznych poza łańcuchem głównym, na końcach łańcucha głównego, lub w takich miejscach, że polimer jest tetrazakończony grupami tworzącymi wiązanie wodorowe.

Liczba i miejsca jednostek siloksanowych i jednostek tworzących wiązanie wodorowe są tak dobrane, że polimery są nie płynącymi ciałami stałymi w temperaturze pokojowej (na przykład od 16°-30°C i korzystnie od 18-25°C); i rozpuszczają się w płynie, który zawiera silikon, w temperaturze równej 25-250°C tworząc prześwitujący lub klarowny roztwór w temperaturze w tym zakresie.

Płynami silikonowymi do włączenia w kompozycjach według niniejszego wynalazku są płyny typowo stosowane w kompozycjach kosmetycznych. Obejmują one siloksany liniowe znane jako dimetikony, siloksany liniowe zawierające podstawienie aromatyczne takie jak fenylotrimetikon i rozmaite siloksany cykliczne mające od 4-6 członów w pierścieniu ewentualnie podstawionym przez grupę Ci-Cń alkilową lub fenylową, szczególnie dimetylosiloksany cykliczne takie jak cyklometikony. Można również stosować mieszaniny takich płynów silikonowych. Przydatne lotne płyny silikonowe są opisane w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5102656 dla Kasata, powołanym powyżej. Przykłady innych znanych płynów silikonowych do stosowania w kompozycjach kosmetycznych są ujawnione w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 4853214 dla Orra, powołanym wyżej, i są przydatne do stosowania w niniejszym wynalazku. Inne poszczególne przykłady obejmują liniowe lotne płyny silikonowe, na przykład płyny silikonowe typowo stosowane w kompozycjach kosmetycznych.

Kompozycje kosmetyczne według niniejszego wynalazku zawierają co najmniej jeden płyn silikonowy i polimer zawierający siloksany, jak również co najmniej jeden materiał kosmetycznie aktywny, włączony w ilości dostatecznej dla uzyskania działania funkcjonalnego. Takie środki aktywne obejmują, lecz nie ograniczają się do aromatów, środków przeciwsłonecznych, środków przeciwpotowych, dezodorantów i środków przeciwbakteryjnych. Na przykład, kiedy kompozycją jest kompozycja do ochrony skóry przed słońcem, to w kompozycji obecna jest dostateczna ilość środka przeciwsłonecznego, tak że kiedy kompozycję naniesie się na skórę, to skóra jest chroniona przed szkodliwymi wpływami słońca (na przykład jest zabezpieczona przed promieniami ultrafioletowymi słońca).

Stosując te polimery zawierające siloksany jako środki zagęszczające można uzyskać klarowne (przezroczyste) kompozycje podstawowe i klarowne (przezroczyste) kompozycje kosmetyczne, które są zagęszczone (bardziej lepkie) w porównaniu z lepkością płynów silikonowych.

Kompozycje według niniejszego wynalazku można również wykorzystywać do tworzenia klarownych kompozycji przeciwpotowych mających układy wielofazowe, gdzie takie układy wielofazowe mają fazę polarną (na przykład wodną) (zawierającą materiał przeciwpotowo aktywny) i fazę olejową (zawierającą płyny silikonowe i polimer siloksanowy). Dla uzyskania klarownego układu wielofazowego współczynniki załamania faz olejowej i polarnej powinny być dopasowane, jak robi się to typowo w technice.

189 875

Jak zauważono wyżej, polimery stosowane jako środki zagęszczające w kompozycjach podstawowych i kosmetycznych według niniejszego wynalazku zawierają zarówno jednostki siloksanzwr jak i grupy tworzące wiązanie wodorowe. Jednostki silzksanowr zapewniają zgodność z płynem silikonowym (na przykład z eyklomrtikonami), zaś grupy tworzące wiązanie wodorowe ułatwiają żelowanie przez uzyskiwanie wiązania wodorowego, na przykład przy chłodzeniu roztworu polimeru silzksanzwegz w płynie silikonowym.

Polimery zawierające jednostki siloksanowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe włączone jako środki zagęszczające do kompozycji podstawowych i kosmetycznych według niniejszego wynalazku mogą być kopolimerami, w których: (1) silzksanzdiaminę (tj. cząsteczkę, która zawiera co najmniej jedną jednostkę siloksanową i która zawiera dwie grupy aminowe) poddaje się reakcji z dikwasem (lub pochodną dikwasu), di izocyjanianem i/lub diizotioeyjanianrm otrzymując odpowiednio grupy amidowe, grupy mocznikowe lub grupy tiomocznikowe, jako grupy tworzące wiązanie wodorowe; (2) siloksanodikwas (lub pochodną siloksanodikwasu) poddaje się reakcji z diolem lub diaminą otrzymując odpowiednio grupy estrowe lub grupy amidowe; lub (3) silzksanzdiol poddaje się reakcji z diizzeyjanianem otrzymując grupy uretanowe jako grupy tworzące wiązanie wodorowe. Jak zauważono wyżej, polimery stosowane w niniejszym wynalazku mogą być również utworzone tak, by zawierały połączenie grup tworzących wiązanie wodorowe, przez właściwe poddanie stosownych monomerów, takich jak na przykład siloksanodiamina, dikwas lub diol, reakcji z połączeniem diizzeyjanianów i dikwasów, diizocyjanianów i dioli.

Zgodnie z jednym z aspektów wynalazku, którego przedmiotem są związki poliuretanowe, siloksanodiol można poddać reakcji z diizocyjanianem otrzymując poliuretan. Przydatne diole obejmują te, w których n = 1-100 powtarzających się jednostek, ewentualnie podstawionych w co najmniej jednym z silikonów przez jednostki kopolimeru mające co najmniej jedną z grup metylową, etylową, propylową, izopropylową lub arylową (na przykład fenylową). Przydatne diizocyjaniany obejmują: (a) liniowe i rozgałęzione grupy C1-C15 alifatyczne ewentualnie podstawione co najmniej jednym podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej grupy C1-C15 alkilowe i C5-C10 arylowe; (b) cykliczne grupy C5-C10 alifatyczne i aromatyczne ewentualnie podstawione co najmniej jednym podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej grupy C1-C15 alkilowe i C5-C10 arylowe. Przykłady poszczególnych diizzeyJanianów obejmują diizocyjanian heksametylenu, diizocyjanian toluenu i diizocyjanian izoforonu. Również odmiany rozgałęzione grzebieniasto zawierające grupy hydroksylowe można stosować jako odczynniki i poddawać reakcji z monoizocyjanianem takim jak izocyjanian fenylu.

Zgodnie z innym aspektem wynalazku, którego przedmiotem są związki pojimocznikzwe, silzklanodiaminę można poddać reakcji z diizocyjanianem (na przykład diizoeyjanianrm, heksametylenu, diizocyJanianrm toluenu lub diizzcyjanianrm izoforonu) otrzymując poliuretan. Również odmiany rozgałęzione grzebieniasto zawierające grupy aminowe można stosować jako odczynniki i poddawać reakcji z mznzizoeyjanianrm takim jak izocyjanian fenylu.

Zgodnie z jeszcze innym aspektem niniejszego wynalazku, którego przedmiotem są związki poliamidowe, polimerem jest kopolimer utworzony z monomerów lub oligomerów obejmujących oligomer siloksanowy taki jak kopolimer utworzony przez poddanie oligosiloksanodiaminy reakcji z dimerycznym kwasem.

Poliamidowe środki żelujące przydatne w niniejszym wynalazku można również utworzyć przez: (1) sililzamidowanir lub sililoestryfikację poliamidów na podstawie dimeru (na przykład poddanie wolnych kwasowych miejsc końcowych pierwotnego poliamidu reakcji z zligosiloksanami, z których każdy zawiera co najmniej jedną grupę aminową, lub z oligzsijzksanoalkoholami lub diolami; (2) podstawienie ojigosijoksanzdiaminy zamiast diaminy w pierwotnym poliamidzie (transamidowanie w podwyższonych temperaturach, takich jak co najmniej 150 stopni C, a korzystnie co najmniej 200 stopni C); (3) szczepienie bocznych grup zligosiloksanowyeh na pierwotnym poliamidzie; lub utworzyć typowymi technikami, z których niektóre są omawiane poniżej.

Związki według niniejszego wynalazku wykazują pożądane właściwości z punktu widzenia swojej zgodności ze związkami zawierającymi jednostki siloksanowe takimi jak cyklzmetik.on. Jest to odróżnienie w stosunku do naszego ostatnio wydanego patentu St. Zjedn. Ameryki nr 5500209 podającego zastosowanie poliamidów jako środków z.elująeyeh. Na przykład

189 875 w przypadku amidowego środka zagęszczającego według wynalazku taki amidowy środek zagęszczający zwiększa zgodność płynu silikonowego, takiego jak cyklometikon i/lub dimetikon, w kompozycji, tak że w kompozycji można zawrzeć zwiększone ilości płynu silikonowego bez szkodliwego wpływu na inne właściwości (na przykład przezroczystość) kompozycji. Na przykład kompozycja może zawierać więcej niż 50% wagowo oleju silikonowego. Poza tym włączając do kompozycji zwiększone ilości płynu silikonowego można zmniejszyć kleistość i lepkość kompozycji. Ponadto rozmaite spośród amidowych środków zagęszczających (jak również inne opisane tutaj środki, takie jak środki poliuretanowe i polimocznikowe) mające reszty same przez się zawierające krzem, opisane poniżej, nawet bez zwiększonych ilości oleju silikonowego dają żel, który jest mniej kleisty lub lepki niż, na przykład rozmaite spośród poliamidowych środków zagęszczających opisanych w wyżej wymienionym opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5500209.

Kompozycje kosmetyczne według niniejszego wynalazku mogą również zawierać środki powierzchniowo czynne i/lub rozpuszczalniki do materiału kosmetycznie aktywnego. Na przykład, kiedy kompozycja jest kompozycją przeciwpotową, zawierającą materiał przeciwpotowo aktywny, to materiał przeciwpotowo aktywny może być w kompozycji zawarty w roztworze w, na przykład wodzie, etanolu i/lub glikolu propylenowym, który nie miesza się z płynem silikonowym, a kompozycja może również zawierać środki powierzchniowo czynne, tak by zdyspergować w kompozycji roztwór materiału przeciwpotowo aktywnego. Kiedy kompozycja według niniejszego wynalazku jest kompozycją przeciwpotową, to kompozycja może zawierać typowe aromaty i/lub środki przeciwbakteryjne (przeciw drobnoustrojom) jako materiały przeciwpotowo aktywne.

Kompozycje podstawowe i kosmetyczne według niniejszego wynalazku można łatwo wytwarzać sposobami znanymi specjalistom, takimi jak przy zastosowaniu znanych procedur mieszania. Na przykład płyny silikonowe i polimery zawierające siloksan można mieszać w podwyższonych temperaturach tak by rozpuścić polimer w płynach silikonowych, zaś do mieszaniny płynów silikonowych i polimeru dodaje się składniki kosmetycznie aktywne. Przy chłodzeniu mieszaniny polimer z roztworu tworzy żel, dając pożądany produkt. Kompozycje podstawowe według niniejszego wynalazku są żelami odwracalnymi termicznie; to znaczy, że tworzą żele przy chłodzeniu i upłynniają się przy ogrzewaniu.

Kiedy produkt jest produktem w sztyfcie, to stopiony produkt w podwyższonych temperaturach można wlać do pojemników dozujących i zostawić w nich do ochłodzenia i stwardnienia. Kiedy produkt jest miękkim ciałem stałym lub kremem, to produkt można zapakować w typowe pojemniki dozujące mające powierzchnię gómą ze szczelinami, jak typowo robi się w technice.

Kompozycje według niniejszego wynalazku można stosować jako sztyfty, żele i kremy, jak typowo stosuje konsument. Na przykład, kiedy kompozycje według niniejszego wynalazku to kompozycja dezodorująca lub przeciwpotową zawierająca materiały dezodorująco i/lub przeciwpotowo aktywne, to kompozycje można trzeć o skórę (na przykład w obszarach pachowych ciała ludzkiego) tak by pozostawić materiał aktywny na skórze w celu zmniejszenia niepożądanej woni ciała i/lub zmniejszenia wydzielania potu z, na przykład, obszarów pachowych.

Kiedy kompozycja kosmetyczna według niniejszego wynalazku jest w postaci produktu w sztyfcie, to kompozycję można nanosić unosząc sztyft z pojemnika tak, by wystawić koniec sztyftu, a następnie trąc końcem sztyftu o skórę w celu pozostawienia materiału sztyftu (w tym materiału kosmetycznie aktywnego) na skórze. Kiedy kompozycja według niniejszego wynalazku jest w postaci kompozycji żelowej, zapakowanej w pojemniku dozującym mającym powierzchnię górną ze szczelinami lub porami, to żel wytłacza się z pojemnika dozującego przez szczeliny lub pory i nanosi na skórę trąc o skórę materiałem żelowym, który został wytłoczony przez powierzchnię górną pojemnika.

Odpowiednio, dzięki niniejszemu wynalazkowi można utworzyć kompozycję kosmetyczną stosując jako środek zagęszczający, polimeryczny środek zagęszczający zawierający jednostki siloksanowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe, tak by mieć zwiększoną zgodność z płynem silikonowym (tak że w kompozycji można wykorzystać zwiększone ilości płynu silikonowego), a który jednak może żelować z roztworu w płynie silikonowym. Wykorzystując ten polimer jako środek zagęszczający w kompozycjach zawierających płyny silikonowe można utworzyć kremy, żele i sztyfty, oraz kompozycje miękkie (i papkowate) lub sztywne (i twarde), zależnie od stężenia środka zagęszczającego (w tym polimeru zawierającego

189 875 jednostki tiloktanewe i grupy tworzące wiązanie wodorowe) włączonego do kompozycji. Ponadto można utworzyć rozmaite kompozycje kosmetyczne, zależnie od włączonych materiałów kosmetycznie aktywnych, i można utworzyć klarowne (na przykład przezroczyste) kompozycje kosmetyczne. W szczególności, przez zastosowanie niniejszego wynalazku można uzyskać kompozycje dezodeorjące i/lub pozeciwaotowe, w postaci kremów (w tym miękkich ciał stałych i półstałych), żelów i sztyftów, które mają wysoką skuteczność, mają atrakcyjny wygląd (które na przykład mogą być klarowne lub co najmniej prześwitujące), i zasadniczo nie pozostawiają widocznej (białej) pozostałości ani przy nanoszeniu ani przy wysychaniu.

ZWIĘZŁY OPIS RYSUNKÓW

Figury 1-5 schematycznie pokazują aelimeoyczne środki żelujące, które można włączyć jako środek zagęszczający do kompozycji według niniejszego wynalazku, mające jednostki siloksanowe w łańcuchu głównym, oraz grupy tworzące wiązanie wodorowe odpowiednio w pięciu różnych miejscach polimeru.

Jednostki siloksanewe mogą, przykładowo, stanowić część łańcucha głównego polimeru (na przykład polimeru będącego polimerem sileksanowym). Grupy tworzące wiązanie wodorowe mogą stanowić część łańcucha głównego polimeru, na przykład polimeru, który zawiera jednostki siloksanowe w łańcuchu głównym, na końcach łańcucha głównego (zakończając końce łańcucha głównego), lub w łańcuchach bocznych poza łańcuchem głównym. Na fig. 1-5 pokazane są schematycznie rozmaite struktury polimeru siloktanewego. Na tych figurach powtarzające się jednostki x, y i n są zmienne i mogą mieć wartości (które są w istocie wartościami przeciętnymi) w zakresie równym:

x = 1-500, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 1- 50; y = 0-500, szczególnie 0-100, a zwłaszcza 0- 50; y = 1-500, szczególnie 1-300, a zwłaszcza 1-100;

Na tych figurach znak odniesienia 1 przedstawia łańcuch główny zawierający siloksan, a znak odniesienia 2 przedstawia grupę tworzącą wiązanie wodorowe. Na fig. 1 grupa tworząca wiązanie wodorowe znajduje się na końcach łańcucha głównego. Na fig. 2 łańcuch główny 1 jest tetrazakończony grupami tworzącymi wiązanie wodorowe 2 (na końcach łańcucha głównego znajdują się cztery grupy tworzące wiązanie wodorowe; to oznacza, że na każdym końcu łańcucha znajdują się dwie grupy tworzące wiązanie wodorowe, co daje cztery grupy tworzące wiązanie wodorowe na cząsteczkę). Na fig. 2A łańcuch główny jest tetrazakończony czterema osobnymi grupami, po dwie na każdym końcu. Na fig. 3 grupy tworzące wiązanie wodorowe 2 znajdują się w łańcuchu głównym 1, jako część powtarzającej się jednostki. Na fig. 4 i 5 grupy tworzące wiązanie wodorowe 2 znajdują się w łańcuchach pobocznych łańcucha głównego 1, wiszących z łańcucha głównego; Fig. 4 i 5 odpowiednio pokazują struktury z jedną i z dwiema grupami tworzącymi wiązanie wodorowe na każdym odgałęzieniu. Na figurach η, x i y oznaczają liczby zmienne, jednak żadne z n i x nie może mieć wartości równej zero. Poszczególne wartości dla każdego z n, x i y są tak dobrane, że spełnione są ograniczenia opisane dla polimerów stosowanych jako środki żelujące.

SZCZEGÓŁOWY OPIS WYNALAZKU

Wynalazek jest niniejszym opisany jako obejmujący kompozycję podstawową złożoną z co najmniej jednego ciekłego silikonu (płynu silikonowego) i co najmniej jednego środka żelującego (nazywanego również środkiem zagęszczającym) wybranego z grupy związków zawierających zarówno grupy slloktanowe jak i grupy tworzące wiązanie wodorowe. Jeżeli połączone ilości ciekłego silikonu (płynu silikonowego) i środka żelującego nie równają się 100% wagowo, to dodany jest również dodatkowy rozpuszczalnik. Zatem kompozycje kosmetyczne mogą być wytwarzane przez połączenie kompozycji podstawowej z jednym lub więcej dodatkowymi rozpuszczalnikami, składnikami aktywnymi, jednym lub więcej nośnikami dla umożliwienia połączenia składnika aktywnego łatwiej (lub o bardziej pożądanych właściwościach) z kompozycją podstawową, i innymi składnikami stosowanymi przez specjalistów dla tworzenia postaci użytkowej produktów kosmetycznie dopuszczalnych, w tym aromatami, środkami barwiącymi, wypełniaczami, środkami łagodzącymi i środkami arzeciwbaktelyjnymi.

W kompozycji podstawowej środek żelujący może być stosowany w ilości równej 1-60% wagowo, szczególnie 5-30% wagowo, a zwłaszcza 10-20% wagowo. Korzystne jest, by środek żelujący nie przekraczał 50% wagowo kompozycji podstawowej. Udział płynu silikono189 875 wego leży w zakresie równym 0,5-95% wagowo, szczególnie 10-80% wagowo, szczególniej 20-75% wagowo i zwłaszcza 30-70% wagowo. Ewentualnie w celu utworzenia kompozycji podstawowej można dodać dodatkowy rozpuszczalnik lub mieszaniny rozpuszczalników. Przydatnymi rozpuszczalnikami dodatkowymi są te, które albo same albo w mieszaninie z innymi rozpuszczalnikami mieszają się z pierwotnie wybranym płynem silikonowym (na przykład alkohole tłuszczowe Ci4-C2o, mirystynian, adypinian, palmitynian i izostearynian izopropylu). Dzięki stosowaniu kompozycji podstawowych i kosmetycznych według niniejszego wynalazku górny zakres ilości płynów silikonowych, które można włączyć do żelu, jest wyższy niż ilości, które można włączyć do typowych kompozycji kosmetycznych.

Ewentualnie środek żelujący może również być zablokowany na końcach. Zablokowanie końców można uzyskać przy zastosowaniu środka wybranego z grupy obejmującej alkohole monowodorotlenowe C1-C20 alifatyczne, aminy CpCe, alifatyczne, fenyloaminy ewentualnie podstawione 1-3 podstawnikami wybranymi z grup C|-Cć alifatycznych, kwasy C1-C20 alifatyczne i chlorki kwasowe C1-C20 alifatyczne.

Następnie kompozycję podstawową miesza się z innymi składnikami wymienionymi gdzie indziej, tak że można sporządzić ostateczną kompozycję kosmetyczną Takie dodatkowe składniki można stosować w ilościach równych 0,5-85%, szczególnie 1-75% i zwłaszcza 2-55%, gdzie procenty odnoszą się do wagi kompozycji podstawowej jako 100%. Niższe zakresy procentowe obejmują postacie użytkowe, w których stosuje się tylko aromaty, a wyższe zakresy obejmują postacie użytkowe zawierające składniki przeciwpotowo aktywne. Sam środek przeciwpotowo aktywny (wykluczając jakikolwiek nośnik do dodawania środka aktywnego do postaci użytkowej) może być obecny w ostatecznej kosmetycznej postaci użytkowej w ilości równej od 5-25%.

O ile jednostki siloksanowe zostały zdefiniowane wyżej, to korzystne znaczenia dla R1 i r2 to grupy metylowe, etylowe i fenylowe, a jeszcze bardziej korzystną dla każdego z R1 i R2 jest grupa metylowa.

O ile wyżej opisano rozmaioe grupy twoyzące wiązanie wodorowe, od korzystne znaczenia dla takich grup obejmują grupy mocznikowe, metanowe i amidowe; a jeszcze bardziej korzystną grupą jest grupa mocznikowa. Szczególnie korzystnym polimerem jest ten, który zawiera więcej niż jedną funkcję mocznikową taki jak polimery wytworzone z siloksanodirmin, w których n = 10-300. Szczególny polimer wytwarza się z siloksanodiaminy, w której n = 30, oraz diizocyjroirnu hsksametzlsou takiego jak opisany w przykładzie syntetycznym 1 i stosuje do postaci użytkowej jak w przykładzie postaci użytkowej 1.

O ile wyżej opieano rozmaioe mEny siyikonowe, to szczególne płyny siyikonowe przydatne w wynalazku obejmują czSlomstikon, dimstikoo i fenzlodimetikon.

W obrębie niniejszego ujawnienia niniejszy wynalazek jest opisany głównie w związku z kompozycjami prósciwootonzmi i/lub dezodorującymi żelu lub sztyftu, w tym klarownymi kompozycjami orzsciwootowymi lub dezodorującymi żelu lub sztyftu. Jednakże niniejszy wynalazek nie jest ograniczony do kompozycji żelu lub sztyftu, ani do kompozycji przeciwpotowych lub dezodora^ących. Na przykład kompozycją według niniejszego wynalazku może być kompozycja przeciwsłoneczna. Zatem, zależnie od składników kosmetycznie aktywnych zawartych w kompozycji, kompozycją może być dowolna z rozmaitych kompozycji kosmetycznych. Rozmaite materiały kosmetycznie aktywne włączane do kompozycji kosmetycznych są ujawnione w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 4322400 dla Yuhasa, którego zawartość w całości stanowi odnośnik dla oioiejszsgo zgłoszenia.

W obrębie nioisjszsgo opisu omawia się materiały prósciwootowo aktywne i dszodorująco aktywne. Oba typy materiałów przyczyniają się do zmniejszenia niepożądanej woni ciała, na przykład niepożądanej woni pach. Przez zmniejszenie niepożądanej woni ciała rozumie się ogólnie, że po naniesieniu kompozycji na skórę osoby jest mniej niepożądanej woni ciała w porównaniu z niepożądaną wonią osoby bez ornissisoia kompozycji. Takie zmniejszenie może być skutkiem maskowania niepożądanej woni, absorpcji i/lub reakcji chemicznej materiału o niepożądanej woni, zmniejszenia ilości bakterii wytwarzających materiały o niepożądanej woni, na przykład z potu, ómoiejsósoia pocenia się, itd. Materiały oróeciwpotowo aktywne, kiedy są stosowane we właściwych ilościach, głównie działają zmniejszając niepożądaną woń przez zmniejszenie pocenia się; materiały oróeciwpotowo aktywne mogą mieć również funkcję dezodorującą, na przykład jako środek przeciw drobnoustrojom lub baktsπostrtycóoy. Materiały dezodorująco ak24

189 875 tywne zasadniczo nie zmniejszają pocenia się, lecz zmniejszają nieaeżądiaΊą woń innymi sposobami, na przykład jako aromaty maskujące niepożądaną woń lub zmniejszające intensywność niepożądanej woni, jako absorbenty, jako środki przeciw drobnoustrojom (bakterin.statyk.i), jako środki chemicznie reagujące z materiałem o niepożądanej woni.

W obrębie niniejszego opisu, kiedy kompozycje opisuje się jako zawierające lub obejmujące określone składniki lub materiały, lub kiedy sposoby opisuje się jako zawierające lub obejmujące określone etapy, to wynalazcy mają na myśli, że kompozycje według niniejszego wynalazku również składają się zasadniczo z, albo składają się z, wyliczanych składników lub materiałów, jak również składają się zasadniczo z, albo składają się z, wyliczanych etapów. Zgodnie z tym w niniejszym ujawnieniu dowolna opisana kompozycja według niniejszego wynalazku może składać się zasadniczo z, lub składać się z, wyliczanych składników lub materiałów, a dowolny opisany sposób według niniejszego wynalazku może składać się zasadniczo z, lub składać się z, wyliczanych etapów.

Pożądaną właściwością niniejszego wynalazku jest to, że można uzyskać klarowną lub przezroczystą kompozycję kosmetyczną (na przykład klarowną lub przezroczystą kompozycję dezodorującą lub arzeciwpntnwą). Określenie klarowny lub przezroczysty (to znaczy klarowność) według niniejszego wynalazku ma oznaczać swoją zwykłą definicję słownikową; zatem na przykład klarowna kompozycja przeclwaotewą sztyftu lub żelu według niniejszego wynalazku umożliwia łatwe oglądanie znajdujących się za nią przedmiotów. Dla odróżnienia, kompozycja prześwitująca, chociaż umożliwiając przechodzenie przez nią światła, powoduje rozproszenia światła tak, że niemożliwe będzie wyraźne zobaczenie przedmiotów za kompozycją prześwitującą. Kompozycja nieprzezroczysta nie pozwala na przechodzenie przez nią światła. W kontekście niniejszego wynalazku, żel lub sztyft jest uważany za przezroczysty lub klarowny, jeżeli maksymalna transmitancja światła o dowolnej długości fali w zakresie 400-800 nm przez próbkę o grubości 1 cm wynosi co najmniej 35%, korzystnie co najmniej 50%. Żel lub sztyft jest uważany za prześwitujący, jeżeli maksymalna transmitancja takiego światła wynosi pomiędzy 2% i mniej niż 35%. Zel lub sztyft jest uważany za nieprzezroczysty, jeżeli maksymalna transmitancja światła wynosi mniej niż 2%. Transmitancję można mierzyć umieszczając próbkę o wyżej wymienionej grubości w promieniu światła spektrofotometru, którego zakres roboczy obejmuje światło widzialne, takiego jak Bausch & Lomb Spectronic 88 Spectroahetometer. Co się tyczy tej definicji klarowności, patrz europejskie zgłoszenie patentowe nr 291334 A2. Zatem według niniejszego wynalazku istnieją różnice między kompozycjami przezroczystymi (klarownymi), prześwitującymi i nieprzezroczystymi. Polimocznik, lub poliamid stosuje się w szczególnej odmianie wynalazku do utworzenia kompozycji stałej według niniejszego wynalazku, która jest klarownym, lub co najmniej prześwitującym, żelem lub sztyftem (na przykład kompozycja przeclwaotową żelu lub sztyftu).

Na przykład tym polimerycznym środkiem żelującym może być polimer tileksanowy (jednostki tiloksannwe w łańcuchu głównym) zawierający grupy tworzące wiązanie wodorowe. Środek zagęszczający może składać się z tego polimeru (lub mieszaniny tych polimerów), lub może zawierać ten polimer w mieszaninie z innymi środkami zagęszczającymi (w tym typowymi środkami zagęszczającymi). Jednostki tlloksanowe zapewniają zgodność z płynami silikonowymi. Grupy tworzące wiązanie wodorowe (które są grupami polarnymi) wykorzystuje się do celów usieciowania tak, by utworzyć żel.

Niniejszy wynalazek dotyczy również włączenia składnika kosmetycznie aktywnego (takiego jak aromat, materiał przeclwaotowe aktywny, środek przeciwsłoneczny, itd.) do kompozycji podstawowej, tak by utworzyć kompozycję kosmetyczną. W jednej ze szczególnych postaci wynalazku kompozycja podstawowa stanowi żel polimeru utworzony z roztworu środka żelującego (zawierającego jednostki tlleksanewe i grupy tworzące wiązanie wodorowe) i płynu silikonowego, i jest klarowny. Ponadto kompozycje kosmetyczne według niniejszego wynalazku, mające środek aktywny włączony do kompozycji podstawowej, można również utworzyć jako klarowne postacie użytkowe przez dopasowanie współczynników załamania składników dodatkowych do kompozycji podstawowej.

189 875

Środek zagęszczający powinien być włączony do kompozycji kosmetycznej w ilości dostatecznej dla utworzenia kompozycji o pożądanej sztywności (na przykład kremu lub ciała półstałego, żelu, lub sztyftu).

Kompozycje podstawowe i kosmetyczne według niniejszego wynalazku mogą być miękkie (i papkowate) lub sztywne (i twarde), zależnie od ilości środka zagęszczającego zawartej w kompozycji. Zatem zależnie od ilości środka zagęszczającego (na przykład polimeru zawierającego jednostki sileksanewe i grupy tworzące wiązanie wodorowe) włączonych do kompozycji, kompozycja może być w postaci kremu (na przykład półstałe lub miękkie ciało stałe) lub żelu, i może nawet być skomponowana jako sztyft.

Kompozycje według niniejszego wynalazku są żelami tcemoedweacalnymi; to oznacza, że żele tworzą się przez chłodzenie roztworu polimeru w płynach silikonowych, lecz żel może zostać zniszczony (tworząc z powrotem ciecz) przez ogrzewanie żelu.

Żele według niniejscege wynalazku zawierają płyny silikonowe (na przykład ciecze silikonowe). Te płyny mogą być lotne lub nielotne i obejmują przykładowo (i nie w sposób ograniczający) fenzloteimetikon, czSlemetikony i/lub dimetikony.

Korzystnie płyn silikonowy obejmuje cyklometikony. Stosowany cyklometikon (tj. wielkość pierścienia cyklemetikenu) ma wpływ na twardość powstałych żelów. To znaczy, że cySlometikon o pierścieniu pięcioccłenowzm (tj. D5 stosowany w płynie Dow Corning 245) wytwarza miększy żel niż produkt wytworzony przy zastosowaniu cyklometikenu D6 (płyn Dow Corning 246). W miarę wzrostu wielkości pierścienia czSlemetikonu wzrasta sztywność powstałego układu żelu. Jak opisano powyżej, poszczególne przykłady przydatnych czklemetiSenów obejmują te, które mają pierścienie o 4-6 członach.

Kiedy kompozycja zawiera środek pececiwpetewe aktywny, to można wykorzystać dowolny ze znanych materiałów prceciwpotewe aktywnych. Obejmują one dla przykładu (i nie w sposób ograniczający) chloeehydrat glinowy, chlorek glinowy, seskwichlorohydrat glinowy, hydroksylach cyrkonowy, kompleks glinu-czeSenu-glicznz (na przykład glin-cyrkontrichleeehzdeex gly, glin-czrSon-pentachloeehzdeex gly, glin-czrSon-tctrachleeehzdrex gly i glln-t^c^^Ir^ten(e^tta^łhle^eeh^ł^Ir^x glyy, glin c^hoeohydrex PG, glin chlorohydrcx PEG, ghn dichloeohzdrex PG, i glin dichieeehzdrex PEG. Materiały zawierające glin można wspólnie określać jako sole glinu rezcciwrotewo aktywne. Ogólnie materiały przcciwpetewe aktywne wyżej wymienionych metali to sole metali rrccciwretowo aktywne. W odmianach, które są kompozycjami przeciwpotowymi według niniejszego wynalazku, takie kompozycje nie muszą zawierać soli metali zawierających glin, i mogą zawierać inne materiały peccciwpotowe aktywne, w tym inne sole metali pececiwpotewe aktywne. Ogólnie można stosować składniki prccciwpetewe aktywne kategorii I wymienione w monografii Food and Drag Administeatien o środkach przcciwpe)towych dopuszczonych do: sprzedaży odręcznej i stosowania u ludzi. Ponadto jako składnik pezeciwrotowo aktywny do kompozycji przcclwpetewych według niniejszego wynalazku można włączać dowolny nowy lek, nie wymieniony w tej monografii, taki jak azotanohydrat glinowy i jego połączenie z hydreSsychioeSami i azotkami cyrkonylu albo chlorohydraty gilnewo-cynawe.

Środki prccciwpotewe aktywne można włączać do kompozycji według niniejszego wynalazku w ilościach w zakresie równym 0,1-30%, korzystnie 15-25%, wagowo w odniesieniu do całkowitej wagi kompozycji. Stosowana ilość będzie zależeć od postaci użytkowej kompozycji. Na przykład dla ilości z dolnego końca szerszego zakresu (na przykład 0,1-10%), materiał peccclwpotewo aktywny zasadniczo nie cmn-ejscy pocenia się, lecz zmniejszy niepożądaną woń, na przykład działając jako materiał przeciw drobnoustrojom.

Kiedy do kompozycji według niniejszego wynalazku włącza się materiały dczoderująco aktywne, tak by uzyskać kompozycje decodeeującc, to jako materiały dczodoeujące aktywne można włączyć typowe aromaty dezodor^^ące i/lub środki przeciw drobnoustrojom. Aromat mógłby, przykładowo, być włączony w ilości równej 0,5%-3,0% wagowo w odniesieniu do całkowitej wagi kompozycji; materiał przeciw drobnoustrojom/bakterio-statyczny, taki jak Triclosan, może przykładowo być włączony w ilości równej od 0,1% do około 0,5% wagowo w odniesieniu do całkowitej wagi kompozycji.

Kompozycje według niniejszego wynalazku mogą zawierać inne składniki typowo włączane do kompozycji kosmetycznych, w tym (lecz nie ograniczając się do tego) środki

189 875 zapachowe, pudry kosmetyczne, środki barwiące, emulsyfikαtoro, itd. Co do rozmaitych innych składników, które można włączyć, zwraca się uwagę na ewentualne składniki takie jak środki barwiące, zapachowe i wypełniacze opisane w następujących opisach patentowych St. Zjedn. Ameryki: opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 5019375 dla Tannera i in. (którego zawartość w całości stanowi odnośnik dla eieieszzgo zgłoszenia); opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4937069 dla Shina (którego zawartość w całości stanowi odnośnik dla niniejszego zgłoszenia); oraz opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 5102656 dla Kasata (którego zawartość w całości stanowi odnośnik uprzednio womiznioeo).

Wypełniacze obojętne, takie jak skrobia kukurydziana i węglan wapniowy, można również włączać do kompozycji według niniejszego wynalazku. Jednakże przy tych wypełniaczach obojętnych, jak również przy innych składnikach ewentualnych, kiedy pożądana jest kompozycja przezroczysta lub klarowna, to składniki ewentualne nie powinny zbytnio niekorzystnie wpływać na klarowność.

Kiedy kompozycja jest kompozycją przeciwpotową, to kompozycja powinna również zawierać rozpuszczalnik do środka przzoiwpotowo aktywnego. Tym rozpuszczalnikiem, który nie miesza się z płynem silikonowym, może przykładowo być woda, etanol, glikol propylenowy i/lub glikol dipropylzeowo. Kiedy środek przeciwpotowo aktywny stosowany jest w roztworze w rozpuszczalniku, to może być konieczne dopasowanie współczynników załamania roztworu środka przzoiwpotowo aktywnego ze współczynnikiem części olejowej kompozycji, w celu uzyskania kompozycji przezroczystej lub klarownej. Kiedy materiał przeciwpotowo aktywny jest zawieszony w kompozycji podstawowej jako materiał w postaci cząstek stałych, to również może być konieczne dopasowanie współczynników załamania materiału aktywnego i kompozycji podstawowej dla uzyskania kompozycji klarownej lub przezroczystej. Takie dopasowanie współczynnika załamania jest metodą znaną w technice, i jest pokazane w publikacji PCT (międzynarodowe zgłoszenie patentowe) nr WO/05767, którego zawartość w całości stanowi odnośnik wskazany uprzednio. Rozpuszczalnik do materiału przeciwpotowo aktywnego można włączyć do kompozycji w ilości w zakresie równym 0-75%, korzystnie 0-25% wagowo w odniesieniu do całkowitej wagi kompozycji.

Rozpuszczalnik do środka zagęszczającego zawarty jest w kompozycji w ilości dostatecznej, żeby środek zagęszczający mógł być w nim rozpuszczony i żelować z niego, i obejmuje płyn silikonowy (na przykład olej silikonowy, taki jak coklomztikon i/lub dimetikon). Tak więc środek zagęszczający może być rozpuszczony w rozpuszczalniku i żelować z niego, na przykład przy chłodzeniu kompozycji podczas jej wytwarzania.

Rozpuszczalnik nie jest ograniczony tylko do tych materiałów, które zawierają płyn silikonowy, i może zawierać inne rozpuszczalniki dla środka zagęszczającego o tyle, o ile takie inne rozpuszczalniki są zgodne z, na przykład, materiałem kosmetycznie aktywnym i nie wpływają niekorzystnie, na przykład na klarowność kompozycji, zwłaszcza kiedy pożądane jest uzyskanie klarownej kompozycji kosmetycznej. Na przykład, jak zdefiniowano w CTFA Ietzreatioeal Cosmetic ^gradient Dictionaiy (wyd. 4, 1991), dodatkowym rozpuszczalnikiem zawartym w kompozycji może być mleczan C12-15 alkilu (który jest estrem kwasu mlekowego i alkoholi C12-15); taki mleczan C12-15 alkilu jest dostarczany przez Van Dyk & Co., Inc. jako Ceraphyl 41. W kompozycjach według niniejszego wynalazku można stosować rozpuszczalniki dla poliamidowego środka żelującego ujawnione w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5500209. Przykładowo, i nie ograniczając, rozpuszczalniki mogą obejmować estry (na przykład ester mleczan C12-15 alkilu opisany wyżej jako Ceraphyl 41), płyny silikonowe (na przykład oyklometikon, dimetikon), alkohole guerbet mające 8-30 atomów węgla, zwłaszcza 12-22 atomów węgla (na przykład alkohol iżolaurolowy, alkohol izocetolowo, alkohol izostzarolowo), alkohole tłuszczowe (na przykład alkohol stearolowo, alkohol mirostolowy, alkohol olzilowo), etanol, oraz alkohole ztoksolowαee (na przykład eter glikolu polietylenowego i alkoholu laurowego, który odpowiada wzorowi CH3(CH2)l-CH2(OCH2CH2)iOH, w którym n ma przeciętną wartość równą 4 (nazywany również laureth-4)). Inne przykładowe rozpuszczalniki obejmują:

a) eter butylowy PPG-14, w którym część PPG-14 oznacza polimer tlenku propylenu, który odpowiada ogólnie wzorowi H(OCH2C(CH3)H)nOH, w którym n ma wartość przeciętną równą 14;

b) mirostoniαe izopropylu;

189 875

c) propipman etem miiystylu PPG-2, który jtsr estrem twasu propi onowego i eteru glikolu polipropylenowego i alkoholu ml-ystylewege, który odpowiada wzorowi:

CH₃(CH21 rCHr(OCH(CH3)CHr)₂r0-C(O)CHrCH3 i (d) eter mirystylowy PPG-13, który jest eterem glikolu oelio-opylenewege i alkoholu mi-ystylowege, który odpowiada wzorowi:

CH3(CHr)lrCH2(OCH(CH3)CH2)nOH, którym n ma wartość przeciętną równą 13.

Można również stosować mieszaniny rozpuszczalników. Oczywiście środek żelujący musi być rozpuszczalny w układzie rozpuszczalnika, przynajmniej w podwyższonych temperaturach, jak opisano w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5500209.

Kompozycje według niniejszego wynalazku korzystnie zawierają środki łagodzące mieszające się z silikonami. Przykładowe środki łagodzące, które nie ograniczają niniejszego wynalazku, mogą obejmować alkohole guerbet (takie jak alkohol izocetylowy lub alkohol izostearylowy), estry (takie jak palmitynian izopropylu, izostearynian izopropylu, stearynian oktylu, laurynian heksylu i mleczan izostearylu); ciekłą mieszaninę węglowodorów, które są ciekłe w temperaturach otoczenia (takie jak destylaty naftowe i lekkie oleje mineralne); oraz etanol. Rozpuszczalniki mieszające się z silikonami (również zwane środkami łagodzącymi) mogą być zawarte w kompozycjach według niniejszego wynalazku w ilościach w zakresie równym 0-70%, korzystnie 0-25%, wagowo w odniesieniu do całkowitej wagi kompozycji.

Kiedy jako kompozycję według niniejszego wynalazku wykorzystuje się układ wielofazowy, to kompozycja korzystnie zawiera środek powierzchniowo czynny lub mieszankę środków powierzchniowo czynnych. Środki powie-zchmewe czynne przykładowo obejmują alkanoloamidy (takie jak N-alkllopl-olidon), ętoksylowane amidy (na przykład amid glikolu polietylenowego i kwasu łojowego, który odpowiada ogólnie wzorowi RC(O)-NH(CH^^O^H, gdzie RCO- oznacza kwasy tłuszczowe pochodzące z łoju, a n ma przeciętną wartość równą 50 (nazywany również amidem łojowym PEG-50)); tlenki amin (na przykład tlenek kekeamidooropyloaminy); ętoksylewanę kwasy karboksylowe (na przykład diester glikolu polietylenowego i kwasu laurowego, który odpowiada ogólnie wzorowi:

CH3(CHr)DC(O)-(OCHrCHr)nO-C(0)(CHr)DCH3, w którym n ma przeciętną wartość równą 8 (nazywany również dilaurynianem PEG-8)); etoksylowagę glicerydy (na przykład pochodna glikolu polietylenowego i oleju rycynowego o przeciętnie 4 molach tlenku etylenu (nazywana również olejem rycynowym PEG-4)); estry glikoli (na przykład rycygeelemian glikolu propylenowego); monoglicerydy (na przykład mirystynian glicerolu); estry pellglicerylewę (na przykład eter oleinowy pollglicę-ylu-4); estry i etery alkoholi wlęlewederetlęnowych (na przykład distearynian sacharozy); serbitag/ęstry sorbitanu (na przykład seskwiizostearynian se-bltanu); triestry kwasu fosforowego (na przykład fosforan triolęthó8 (materiał, który jest głównie Triestem kwasu fosforowego i eteksylowanege alkoholu olejowego o przeciętnie 8 molach tlenku etylenu)); alkohole eteksylowage (na przykład laureth-4); ęteksylewana lanolina (na przykład pochodna glikolu polietylenowego i lanoliny o przeciętnie 20 molach tlenku etylenu (nazywana również lanolina PEG-20)); eteksylewanę polisiloksany (na przykład kopoliol dimetikonu)); p-opeksylowanę etery oelleksyetylenowe (na przykład oelieksyprepylęn, eter polioksyętylenowy alkoholu cety^^go, który odpowiada ogólnie wzorowi:

CH3(CHr)l4CHr(OCH(CH3)CHr)_x(OCHrCHr)yOH, w którym x ma przeciętną wartość równą 5, a y ma przeciętną wartość równą 20 -(nazywany również PPG-5 cętęth-20)); i alkilopeliglikezydy (na przykład lauryloglukozę). Środek powierzchniowo czynny (lub mieszanka środków pewlę-zchniewe czynnych) obejmuje związki niejonowe, i może również obejmować ich mieszanki ze środkami powierzchniowo czynnymi kationowymi (na przykład aminą glikolu polietylenowego i kwasu łojowego, która odpowiada ogólnie wzorowi R-NH(CH2CH2O)nH (nazywaną również aminą łojową PEG-15)) lub anionowymi (na przykład lau-elle-laurynlanęm sodowym, który jest solą sodową estru lau-ylewęge kwasu laurylewege).

Środek oowię-zchniowo czynny lub ich mieszankę włączone do kompozycji według ninieSszęgo wynalazku można, przykładowo, włączyć w ilościach równych 0-15%, korzystnie 0-4% wagowo w odniesieniu do całkowitej wagi kompozycji.

Jak wskazano poprzednio, kompozycje według niniejszego wynalazku mogą być kremami (ciałami półstałymi lub miękkimi ciałami stałymi), żelami lub sztyftami, zależnie od ilości środka zagęszczającego włączonej do kompozycji. Trudno rozróżnić ilościowo między

189 875 kosmetycznym żelem a kosmetycznym sztyftem. Ogólnie, żel jest bardziej lepki niż ciecz lub niż pasta, która nie może utrzymać swojego kształtu; jednakże nie jest tak sztywny jsk sztyft. Typowo rozumie się, że żele są miękkimi, odksztsłcslnymi produktami, zaś sztyfty są wolnostojącymi ciałami stałymi. W dziedzinie kosmetycznej układy klasyfikuje się jako żele lub sztyfty zależnie tylko od ich lepkości lub twardości; typowo rozumie się, że żele są miękkimi, odksztsłcslnymi produktami, zsś sztyfty są ściśle wolnostojącymi ciałami stałymi. Na przykład metodą analizy reologicznej określono, że handlowy sztyft dezodorujący ma składową rzeczywistą modułu zespolonego plateau G' (ω) równą w przybliżeniu 10⁵ Ps i lepkość zespoloną równą 106 ps . sekunda (obie przy częstotliwości kątowej równej 0,1 rsd-sec). Z drugiej strony określono, że handlowy żel przeciwpotowy ms wartość G¹ (co) równą w przybliżeniu 10³ Ps i lepkość zespoloną równą 10⁴ Pa · sekunda (przy 0,1 rad-sec).

Kompozycje kosmetyczne według niniejszego wynalazku zawierają zarówno środek zagęszczający jsk i rozpuszczalnik do środka zagęszczającego (w niniejszym zgłoszeniu środek zagęszczający i rozpuszczalnik do środks zagęszczającego stanowią nośnik dla materiału kosmetycznie aktywnego, i zostały tak oznaczone jsko nośnik).

Polimeryczne środki żelujące wykorzystywane według niniejszego wynalazku możns określić w kategoriach technik wykorzystywanych do tworzenia tych polimerów'. Na przykład dls jednej z szczególnych grup polimeryczny środek żelujący może obejmować kopolimery silokssnów, w których siloksanodiaminę poddaje się reakcji z dikwasem i/lub pochodną dikwssu (ogólnie nazywaną dikwssem), diizocyjanianem lub diizotiocyjanianem otrzymując odpowiednio kopolimer z grupami amidowymi, kopolimer z grupami mocznikowymi, i kopolimer z grupami tiomocznikowymi. Druga grupa polimerycznych środków żelujących, które możns włączyć do kompozycji według niniejszego wynalazku, obejmuje polimery siloksanowe, w których siloksanodikwss i/lub pochodną dikwssu poddaje się reakcji z diolem lub diaminą otrzymując kopolimery odpowiednio z grupami estrowymi lub amidowymi. Kopolimery z grupami estrowymi musialyby być stosowane z innymi kopolimerami mającymi ns przykład grupy mocznikowe lub amidowe, lub kopolimery z grupami estrowymi musisłyby również mieć na przykład grupy mocznikowe lub amidowe w celu uzyskania wiązania wodorowego, jak dyskutowano poprzednio. Trzecią grupą przykładowych kopolimerów są te, w których siloksanodiol poddaje się reakcji z diizocyjanianem otrzymując poliuretan.

Polimer może mieć grupy tworzące wiązanie wodorowe zakończające końce łańcuchów głównych. Na przykład difunkcyjnie i tetrafunkcyjnie zakończone polimery silokssnowe można poddać reakcji tsk, by utworzyć dizakończone i tetrazskończone polimery siloksanowe, zakończone grupami tworzącymi wiązanie wodorowe.

Polimerem według niniejszego wynalazku zawierającym jednostki silokssnowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe może również być polimer silokssnowy utworzony przez poddanie rozgałęzionych grzebieniasto polimerów silokssnowych mających boczne grupy aminowe (ns przykład grupy aminowe w łańcuchu bocznym) reakcji z kwssem, izocyjanianem i/lub izotiocyjsnisnem, z wytworzeniem polimerów z grupami amidowymi, mocznikowymi i/lub tiomocznikowymi. Tsk więc te rozgałęzione grzebieniasto polimery silokssnowe poddaje się reakcji ze związkami monofunkcyjnymi, na przykład mono-izocyjanisnsmi, otrzymując polimery zawierające jednostki silokssnowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe działające jsko środki zagęszczające w kompozycjach według niniejszego wynSlszku. Rozgałęzione grzebieniasto polimery silokssnowe mogą mieć pojedynczą grupę aminową na odgałęzienie (ns przykład odgałęzienia aminopropylowe) lub alternatywnie mogą mieć odgałęzienia disminowe (ns przykład odgałęzienia sminoetylosminopropylowe lub aminoetyloaminoizobutylowe), lub mogłyby zawierać mieszaninę odgałęzień aminowych i disminowych. Przykładowym polimerem silokssnowym o odgałęzieniach disminowych jest aminofunkcjonalny polimer silikonowy tski jsk płyn Dow Corning Q2-8220 (trimetylosililosmodimetikon), który jest polimerem silikonowym odpowiadającym ogólnie wzorowi:

CH₃5^i((^1^3)22^[:5i(CH3)2Olx[Si(CH3)(CH₂CH(CH3)CH2NHCH2CH₂NH2lySi(CH₃)2CH3 w którym x i y są zastrzeżone dla Dow Corning. Jsk dls wszystkich polimerów silokssnowych, które możns włączyć do kompozycji według niniejszego wynalazku, długość łsńcuchs głównego (to znaczy liczbę jednostek silokssnowych) można zmieniać dls zoptymalizowania właściwości środks żelującego; ponadto, stosując rozgałęzione grzebieniasto polimery silokssnowe możns zmieniać gęstość odgałęzień dls zoptymalizowania właściwości środks żelującego. Następujące struktury (A)

189 875 i (B) pokazują przykładowe rozgałęzione grzebieniasto siloksany, mające odpowiednio odgałęzienia

aminowe i diaminowe:	CH3 i CH3fSi-O]y—/1 ch3	ch3 1 -(Si-OJXCH3 1 CH2(CH2)2NH2	Struktura y“57;	A x=3
	ch3	ch3 1
	CH3 [Si-O] y—/-	1 -fSi-O]xCH3 |	Struktura	B
	CH3	R-NH-(CHZ)2NH2	y=56;	x=4

gdzie znak / wskazuje, że segmenty mogą mieć różne długości i występować w losowym porządku, i gdzie R = grupa alifatyczna o prostym łańcuchu, korzystnie mająca 1-6 atomów węgla i korzystniej mająca 1-3 atomów węgla.

Przykładowo polimer zawierający jednostki silzksanowr i grupy tworzące wiązanie wodorowo może być utworzony przez poddanie reakcji polimeru silZksanzwrgz, mającego co najmniej trzy grupy aminowe na cząsteczkę polimeru, ze związkiem mającym pojedynczą grupę monofunkcyjną, gdzie odnośne grupy monofunkcyjne (na przykład kwasowe, izzcyjanianzwr lub izotiocyjanianowO) reagują z jedną z grup aminowych tworząc grupy tworzące wiązanie wodorowe. Grupy aminowe mogą znajdować się w łańcuchach bocznych rozciągających się od łańcucha głównego polimeru silzksanzwegz, przez co na tych łańcuchach bocznych tworzą się grupy tworzące wiązanie wodorowe; albo grupy aminowe mogą znajdować się na końcach łańcucha głównego, przez co grupy tworzące wiązanie wodorowe są grupami zakończającymi polimer (na przykład, kiedy w reagującym ezlimrkzo znajdują się cztery grupy aminowe, po dwie na każdym końcu, to produkt polimeryczny mający grupy tworzące wiązanie wodorowe to polimer tetrazakończony^).

Jako właściwa procedura tworzenia ezlimrku zawierającego jednostki siloksanowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe, a następnie tworzenia kompozycji według niniejszego wynalazku, polimer można wytworzyć metodą reakcji na przykład siloksanodiaminy i diizocyjanianu w rozpuszczalniku silikonowym, tak by wprost otrzymać żel. To oznacza, że reakcję składników z wytworzeniem polimerów lub kopolimerów zawierających jednostki silzksanzwr i grupy tworzące wiązanie wodorowe można wykonać w płynie silikonowym, przy czym powstały produkt jest rozpuszczony w płynie silikonowym, w podwyższonych temperaturach, przy czym następnie temperaturę układu zmniejsza się dla utworzenia żelu.

Korzystnymi polimerami do włączenia do kompozycji według niniejszrgz wynalazku są kopolimery siloksanowo/mzcznikzwr, które są liniowe i które zawierają grupy mocznikowe jako grupy tworzące wiązanie wodorowe w szkielecie polimeru.

Następującym wzorem (I) przedstawiony jest przykładowy pzlisiloksan zakończony czterema grupami mocznikowymi (pzlisiloksan trtrazakzńczzny), który jest produktem reakcji polimeru siloksanowrgz z izocyjanianem fenylu jak pokazano na następującym schemacie reakcji I:

SCHEMAT REAKCJI I

CH3 CH3

I I

CH3-Si-O— (Si-O—) _n I I

C₃H₆ CH₃

I

H2N-C2H4-NH +

O-C-N-Ph

CH3

I

-Si-CH₃

I

C3H6

I

NH-C2H4-NH2 (n-50) (Ph · grupa fenylowa)

CH₃ ch₃

I I

--------> CH3-S1-O--[Si-OI I c₃h₆ ch₃

I

HN(Ph)-C(O)-HN-C2H4-N I

C(O)N(Ph)H ch₃

I

Jn--Si-CH₃

I

C3»6

I

N-C2H4-NHC(O)N(Ph)H

C(O)N(Ph)H

Wzór I

189 875 gdzie Ph = grupa fenylowa, zaś n oznacza wartość przeciętną i stanowi liczbę od 0-300, szczególnie 0-100, i na przykład 50.

Tetrazakończony polimer jest optycznie klarowny i rozpuszczalny w chloroformie, tetrahydrofuranie i acetonie.

Spęcznia płyny silikonowe takie jak cyklemetiknn (płyn Dow Corning 345) i dimetikon (płyn Dow Corning 200). CykCometiknn można zżelować w temperaturze pokojowej polimerem o wzorze I, kiedy procent wagowy polimeru wynosi w przybliżeniu 50% całkowitej wagi kompozycji. Końcowy żel ma temperaturę topnienia równą około 25°C i jest izotropowy, przezroczysty i bezbarwny.

Należy zauważyć, że blokowanie końców polimeru o wzorze I można również uzyskać przy zastosowaniu środka wybranego z grupy obejmującej alkohole monnwedorotlenowe C1-C20 alifatyczne, aminy C1-C6 alifatyczne, fenyloaminy ewentualnie podstawione 1-3 podstawnikami wybranymi z grup C1-C6 alifatycznych, kwasów C1-C20 alifatycznych i chlorków kwasowych C1-C20 alifatycznych.

Inny przykład takiej knanlimeryzacjl wykorzystuje oClgetiloksan, który na obu końcach jest zakończony grupami α-amlnoproaylnwymi. Taki oligotiloktan jest nazywany siloktanediaminą, oligomerem SiaminotiCoktannwym, lub a, ω-bis (aminopropy·^ oligndlmetylosiloktanem. Takie oligomery mogłyby mieć następującą strukturę oznaczoną-jako wzór ID:

H2i^CH₂CH₂(^f^2-i^<i2i^i-(OMe2Sl)_n-OMe2SlCH2CH2CH2NH2 w którym n ma przeciętną wartość od 1-300, przy bardziej szczególnych wartościach

10-100, jeszcze bardziej szczególnych wartościach od 10-40, i szczególnej grupie 10-30, zaś Me = grupa metylowa. Jeden z przykładów monomeru o wzorze III jest dostępny o rozmaitych przeciętnych długościach obejmujących 9-300 z Union Chemical Technologies (Bristol, Pennsylvania), Wacker Siliconet (Adrian, Michigan), Shin Etsu (Tokio, Japonia), i Gelest (Tullytown, Pennsylvania).

Koanlimer zrobiony z diamin i albo dikwasów albo diizocyjanianów może zawierać siloksanodiaminę jako jedyny materiał diaminowy przy tworzeniu kopolimeru, albo korzystnie kopolimer może również zawierać dodatkową diaminę (taką jak etylenodiamina i/lub heksametylenodiamina). Zawarcie takiej dodatkowej diaminy mogłoby pomóc przy wytwarzaniu polimeru stałego, który może być przydatny do żelowania płynów Korzystnie, ma n (jako przeciętną) równe co najmniej 10, (na przykład, jak Odnosi się do wzoru ID) dla otrzymania lepszych produktów.

O ile wartość dla n jako przeciętną liczbę powtarzających się jednostek siloktanowych w każdym wystąpieniu polimeru stosowanego jako środek żelujący opisano szeroko jako 1-300, to korzystne jest by wartość dla n znajdowała się pomiędzy 10 i 30. Siloksany o niskim n są względnie niedrogie, zaś ^^sany o wysokim n (n większe niż 30) mogą reagować trudno.

Przykładowo, kopolimery slloktαnowe/mecznlkowe wytwarza się poddając tlloksanedlamlnę reakcji z diizocyjanianem heksametylu, a następnie blokując końce. Blokowanie końców można przykładowo przeprowadzić stosując anilinę jako środek blokujący końce z wytworzeniem grup końcowych fenylomocznikowych; również inne związki zawierające grupy aminowe (takie jak dietyloamina) można stosować jako środki blokujące końce. Ponadto można stosować alkohole i inne przydatne odczynniki. Poniżej pokazano schemat reakcji II dla utworzenia tych kopolimerów, przy czym kopolimer tilnksanowo/mocznikowy jest pokazany na wzorze strukturalnym II, który następnie blokuje się na końcach aniliną w celu wytworzenia fenylomeczniknwych grup końcowych lub hydrolizuje (na przykład w obecności zasady) otrzymując aminowe grupy końcowe.

SCHEMAT REAKCJI II ch₃ ch₃

I I

H₂N-(CH₂) ₃—[Si-O— ]_n — Si-(CH₂) ₃-nh₂ I I

CH₃ CH₃ n=30 +

OCN-(CH₂)g-NCO o ch₃ ch₃ o

D II 8 —> OCN-[-(CH₂)₆NH-C-NH-(CH₂)3-(-Sl-O-)_n-Si-(CH₂)3NH-C-NH-]_x(CH₂)₆nco I I ch₃ ch₃

Wzór II

189 875 gdzie x ma przeciętną wartość równą 1-100 i szczególnie ma wartość w zakresie równym 2-40.

Ten kopolimer siloksanowo/mocznikowz o wzorze II, następnie zakończony fenylomocóoiSonymi grupami końcowymi, mięknie w 120°C i do zżelowania cyklometikonu wymaga się około 15% wagowo. Żel można wytworzyć następującą procedurą: kopolimer siloksroowo/moczoiSowy o wzorze II, zakończony grupami końcowymi feozlomocónikowzmi, oraz cyklomstikon ogrzewa się powyżej 160°C i miesza, przez co tworzy się klarowny roztwór. Żelowanie następuje przy chłodzeniu do temperatury pokojowej; takie żele są zupełnie przezroczyste, a ich twardość określona jest przez stężenie polimeru. Temperatura topnienia żelu zależy od stężenia polimeru.

Jeden z przykładów niniejszego wynalazku włącza poliamidy mające co najmniej jedną grupę siloksanową jako nośnik do stałej kompozycji kosmetycznej, na przykład kompozycji żelu lub sztyftu, który to nośnik zawiera środek zagęszczający i rozpuszczalnik dla środka zagęszczającego, gdzie rozpuszczalnik zawiera płyn silikonowy, a amidowy środek zagęszczający zawiera reszty zawierające krzem dla zwiększenia zgodności z płynem silikonowym w kompozycji.

Postaci nioisjszsgo wynalazku obejmują również stałą kompozycję kosmetyczną zawierającą w tym nośniku składnik kosmetycznie aktywny.

Przykładowy środek zagęszczający obejmuje na przykład amidowy środek zagęszczający, który posiada reszty zawierające krzem. Według jednego z aspektów niniejsósgo wynalazku taki amidowy środek zagęszczający jest poliamidowym środkiem zagęszczającym mającym reszty zawierające krzem. Taki poliamid zmodyfikowany krzemem można wytworzyć techniką kopolimeryzacji, która obejmuje polimeryzowanie poliamidu z monomerów, które zawierają monomer siloksanu. Na przykład poliamid zmodyfikowany krzemem może być kopolimerem, który jest produktem kopolimeryzacji kwasu dikarboksylowego z oligomerami diaminosiloSsaou.

Ogólnie, wybrane kopolimery można wytwarzać przy wykorzystaniu następującego schematu reakcji III:

SCHEMAT REAKCJI III

Y(CH₂)nSiR2O(R2SiO)_mR₂Si(CH2)„Y + X-R‘-X -*

-[C(=O)NH(CH₂)n^ii^2O(i^25^iO)_mR2Si](CH₂)n^]^(^(=^O)-R^l]Xgdzie:

R w każdym wystąpieniu niezależnie wybrany jest z grupy obejmującej grupę metylową, etylową, propylową, izopropylową i fenylową, gdzie grupa fenylowa może być ewentualnie podstawiona 1-3 podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej grupę metylową i etylową; szczególnie R może oznaczać grupę metylową, etylową i fenylową; a zwłaszcza grupę metylową;

R1 oznacza łańcuch alkilowy mający 1-40 atomów węgla, szczególnie 2-20 atomów węgla, a zwłaszcza 2-6 atomów węgla, podstawiony podstawnikiem wybranym z grupy obejmującej grupy C1-C4 alkilowe, fenylowe, hydroksylowe, karboksylowe i aminowe, a szczególnie z grupy obejmującej grupy metylowe, etylowe, propylowe, izopropylowe, fenylowe, i hydroksylowe oraz ewentualnie zawierające co najmniej jedną grupę alkenylową lub aromatyczną w łańcuchu głównym lub w grupie bocznej;

X = NH2 kiedy Y = C0₂H i X = C0₂H kiedy Y = NH₂.

Zatem, jak widać w powyższej reakcji, monomer zawierający silikon może być albo dikwasem albo diaminą.

W polimeryzacji można stosować mieszaniny dikwasów (kwasów dikarboksylowych) jak również mieszaniny diamin. Przykładowe dikwasy do wytwarzania kopolimeru obejmują kwasy dimeryczne (uwodornione lub nie uwodornione), kwas adypinowy, kwas butanodiowy, kwas winowy, kwas glukonowy, kwas szczawiowy, kwas diglikolowy, kwas malonowy, kwas bursztynowy, kwas glutarowy, kwas jabłkowy, kwas maleinowy, kwas dodekanodiowy, kwas tereftalowy i kwas izoftalowy, oraz mieszaniny. Jeżeli stosuje się kwas dikarboksylowy na podstawie krzemu, to do wytworzenia poliamidu można by zastosować rozmaitość diamin (na przykład etylenodiaminę, heksametylenodiammę, piperazynę, fenylenodiaminę, dekametyle32

189 875 nodiaminę, ksolzeodiaminę, diaminę glikolu polietylenowego. Ponadto można stosować diaminy zawierające silikon, takie jak mające segmenty o 1-300 grupach siloksanowyoh.

Alternatywnie, zawierający krzem poliamidowy środek żelujący można wytworzyć metodą sililoamidowania poliamidów na podstawie dimeru. To podejście obejmuje reakcję wolnych miejsc kwasowych, istniejącym w pierwotnym polimerze jako miejsca końcowe, z oligosiloksanoaminami i/lub oligosiloksanodiaminami (reakcja amidowania), lub alternatywnie z oligosiloksanoalkoholami lub oligosiloksanodiolami (reakcja zstrofikaoji). Reakcja estryfikacji wymaga obecności katalizatorów kwasowych, jak wiadomo w technice. Pożądane jest, by poliamid mający wolne miejsca kwasowe, wykorzystywane do reakcji amidowania lub zstryfikacji, miał względnie dużą liczbę kwasowych grup końcowych (na przykład poliamidy o wysokich liczbach kwasowych równych na przykład 15-20).

Do amidowania wolnych miejsc kwasowych poliamidów przykładowo (i nie ograniczając) siloksanoeiamiey o n (grup siloksaeowooh) równym 1-300, szczególnie 2-50, a zwłaszcza wybranym z grupy obejmującej 2, 6, 9,5, 12, 13,5, 23 i 31 można stosować do reakcji z poliamidami na podstawie dimeru. Najkorzystniejszą wartością n jest 13,5. Najlepsze wyniki osiągnięto dla siloksanoamin mających n = 13,5 i poliamidów zawierających wysokie zawartości karboksylowych kwasowych grup końcowych. Reakcje prowadzono albo w ksylenie w celu ekstrahowania wytworzonej wody z roztworu metodą destylacji azzotropowzJ, albo w wyższych temperaturach (około 180°C-200°C) bez rozpuszczalników. Typowo wydajność amidowania i szybkości reakcji maleją, kiedy siloksanodiamina jest dłuższa (wyższe n). Wolne miejsca aminowe można zablokować po początkowej reakcji amidowania diaminosiloksanów metodą reakcji albo z siloksanokwasem albo z kwasem organicznym takim jak kwas benzoesowy.

Co do esti-fikacj! wolnych miejsc kwasowych poliamidów, można ją przeprowadzić we wrzącym ksylenie stosując około 1% wagowo (w odniesieniu do całkowitej wagi materiałów reagujących) kwasu p-toluznosulfonowzgo jako katalizator.

Przy amidowaniu wolnych miejsc kwasowych zdolność włączenia ooklometikoeu rośnie ze wzrostem liczby grup siloksanowych/grupę amidową, jak pokazano poniżej w tabeli 2:

Tabela 2

grupy siloksanowe/grupę amidową	klarowne żele o maksymalnym % ooklometikoeu w rozpuszczalniku
0	40
0,5	55
1,3	55
2,6	59

Przykład tego amidowania pokazano na następującym schemacie reakcji IV:

SCHEMAT REAKCJI IV

R⁴-[Me2SiO]i-Mz2Si(CH2)3NH2 + HO2C--[-NHC(=O)---C(=O)NH-]

-»R⁴-[Me2SiO]i-Me2Si(CH2)3NHC(=O)-[^NHC(=O)-A((=O)NH-] gdzie R⁴ jest wybrany z grupy obejmującej atom wodoru, grupy metylową, etylową, propylową i izopropylową, butylową, i grupy aminoalkilowe o łańcuchach prostych i rozgałęzionych mające 1-4 atomów węgla (szczególnie grupę amieopropolową); a n (wartość przeciętna) jest wybrany jako 1-40, szczególnie 1-30, zwłaszcza 1-25, dla poszczególnej grupy mając wartość wybraną z grupy obejmującej 1, 2, 3, 7, i 21; zaś Me = grupa metylowa. Produkt tej reakcji stanowi szkielet poliamidowy z siloksanowymi miejscami zakończenia.

W tych reakcjach reszty silikonowe są włączone tylko na końcach łańcuchów. Powstałe polimery mają względnie dużą zgodność z płynami silikonowymi, przy czym zwiększona zgodność jest większa, kiedy początkowe (pierwotne) poliamidy mają wysokie liczby kwasowe.

189 875

Przykładowo, lecz nie w sposób ograniczający, pierwotny poliamid może być żywicą poliamidową na podstawie dimeru (klejem topliwym) taką jak Unirez 2973, z Union Camp Corp. Ten polimer ma 5% do 10% wolnych miejsc kwasowych.

Jeżeli stosuje się sileksanodiaminy (tj., stosuje się reakcję amidowania), to do polimeru włącza się wolną grupę aminową. Tę wolną grupę aminową można poddać reakcji z rozmaitymi kwasami karboksylowymi organicznymi lub na podstawie silikonu (na przykład, kwasem dis-leksane-d-peepienewym) otrzymując inne wiązanie amidowe. Uważa się, że produkt końcowy nie powinien mieć wolnych miejsc aminowych, ponieważ te grupy mogą spowodować mniejszą stabilność produktu.

Korzystnie, pel-am-d zmodyfikowany silikonem utworzony przez to sllileamidowanlc uzyskuje się poddając wysoce kwasowy poliamid reakcji z oligosiloksanodiaminami mającymi przeciętnie od 10 do 13 powtarzających się jednostek s-leksanowych. Substancje reagujące ogrzewano w temperaturze wrzenia w ksylenie stosując aparaturę zawierającą palec ekstrakcyjny do stałego usuwania tworzonej wody.

Jeżeli pierwotny polimer (poliamid) zawiera wolne miejsca aminowe a nie wolne miejsca kwasowe, to odczynnik slloksanewy powinien zawierać grupę kwasową zamiast aminowej dla umożliwienia reakcji amidowania.

Jako trzecia alternatywa otrzymywania modyfikowanego krzemem poliamidowego środka żelującego, pierwotny relia.mld mający na przykład składnik etylenedlammewy poddaje się reakcji z oligosiloksanediaminą w podwyższonych temperaturach (na przykład 200°C do 300°C), tak by przeprowadzić transamidewanie, przez co składnik etylenedlaLminowy w pierwotnym peliamidcic zostaje zastąpiony eligosileksanodiaminą. Korzystnie stopień podstawienia rewinlcn wynosić co najwyżej 50%, by ograniczyć zmniejszenie zdolności poliamidu do żelowania. Poliamidy zmodyfikowane metodą teansam-dewanla w taki sposób wykazują większą zgodność z płynami silikonowymi (na przykład można wytworzyć klarowne kompozycje żelu, w których układ rozpuszczalnika stanowi w przybliżeniu 60% cyklometikonu).

Dla przeprowadzenia transamidowania, przykładowo pierwotnym poliamidem mogą być poliamidy jak opisano w powołanym uprzednio opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5500209, lub poliamid o wysokiej liczbie kwasowej.

Trmsamidowame następuje w temperaturach ponad 200°C. Kiedy stosuje się wyższe temperatury, to czas reakcji jest bardzo krótki (na przykład 0,5 godziny w 300°C). Slloksanediamlny o n (liczbie grup s-leksanowych) od 10 do 15 są najbardziej przydatne do tych reakcji. Wolne miejsca aminowe utworzone podczas teansam-dewania można zablokować metodą reakcji albo z kwasem siloksanokarboksylowym albo kwasem organicznym takim jak kwas benzoesowy. Łańcuchy poliamidowe można również przerwać podczas traisanidowania. Otrzymane' produkty rellmceyczne nie są tak twarde, jak utworzone przez reakcje a^idowa^a miejsc końcowych; jednakże są one mniej lepkie. Ta reakcja jest bardzo prosta i łatwa do kontrolowania.

Jeszcze innym alternatywnym podejściem do utworzenia poliamidów zmodyfikowanych krzemem jest reakcja pellsiloksanów mających grupy amino- lub Sarbeksyloalkllowe, które mogą reagować odpowiednio z kwasami organicznymi lub aminami z wytworzeniem poliam-deslloksanu, mającego grupy ollgosileksanowc. Kopolimery aminopeopylesileksanowe, jako pierwotny polimer do reakcji z kwasem organicznym, są dostępne w handlu. To podejście jest zobrazowane na następującym schemacie reakcji V:

SCHEMAT REAKCJI V

-^SiOMMeSK-R^C^NHjO],,- + R⁶C02H ->

-[Mc2SiO]a[McSi(-R°-CH2NHC(^l0)R⁶)0]_nw którym:

r5 jest wybrany z grupy obejmującej -NH-; grupy C1-C40 alkilenowe o łańcuchu prostym i rozgałęzionym ewentualnie zawierające co najmniej jedno wiązanie podwójne lub grupę fenylenową, ze szczególnymi wartościami dla R oznaczającymi C]-C2o, szczególniej wartościami oznaczającymi C2-C10, i zwłaszcza wartością oznaczającą grupę etylenową;

R⁶ jest wybrany z grupy obejmującej grupy C1-C40 alifatyczne i grupę fenylową, szczególnie C1-C10 i grupę fenylową; n i m są wartościami przeciętnymi i każda niezależnie wybrana jest z zakresu 1-1000, szczególnie 1-100, a zwłaszcza od 1-50; zaś Me = grupa metylowa.

189 875

W tym przypadku szkielet polimeru jest oparty na siloksanowych jednostkach monomerowych, a grupy amidowe są boczne.

Poza powyższym, można modyfikować pierwotne poliamidy (nie zawierające jednostek krzemowych), przy czym zmodyfikowane poliamidy są stosowane w kompozycji według niniejszego wynalazku jako poliamidowy środek żelujący, szczepiąc poliamid bocznymi grupami oligosiloksanowymi. Można to wykonać na wiele sposobów, w tym (lecz nie ograniczając się do tego):

a) hydrosililowanie wiązań nienasyconych w nie uwodornionych poliamidach na podstawie dimeru;

b) sililowanie grup amidowych w poliamidach; oraz

c) sililowroie nienasyconych poliamidów przez utlenianie.

Podstawienie przez reakcję hydrosililowania nienasyconych grup funkcyjnych, znajdujących się w szkielecie polimery-oznym jako wbudowane reszty dimerycznego kwasu stosowanego w poliamidzie jako jednostka kopolimeru, daje bardzo trwałe wiązania Si-C. To podejście pokazano na następującym schemacie reakcji VI, gdzie polimer C to poliamid na podstawie dimeru, taki jak zrobiony z nie uwodornionego dimerycznego kwasu + etylenodiaminy:

SCHEMAT REAKCJI VI [-NHC(=O)--=--C(=O)NH-] + (R^H)(R12)(R13)SiH

Polimer C

Katalizator -+ [-NHC(=O)-HH(Si^^ll)(Rl2)(Rl3))-HH2-H(=O)NH-] gdzie każdy z R^M, R^ i Rⁿ jest niezależnie wybrany z grupy obejmującej grupę metylową, etylową, propylową, izopropylową, butylową, izobutylową, fenylową i siloksylową o wzorze IV:

CHpShCIEE-O-^ShCHaE-O-],, gdzie n oznacza przeciętną i jest liczbą w zakresie równym 1-100.

Przykłady przydatnych wartości dla (R^H)(R ¹²)(R ¹³)SiH to, dla zobrazowania: (CHEESiH, (CH3)rPh3__rSiH (gdzie r oznacza liczbę od 0-3), (CHaESiO-^C^ESiO-jn/CHaESiH (gdzie n oznacza przeciętną i jest liczbą w zakresie od 1 do 100), i (C^^B^-rSiH (gdzie Bu oznacza grupę butylową, a r oznacza liczbę od 0-3).

Przykłady odpowiednich użytecznych katalizatorów to katalizatory organomstaliczoe takie jak: H2PtCls, Ru3(CO)n, (Ph3P)3RhCl, i inne, które mają działanie obniżania energii aktywacji reakcji.

W obecnej sytuacji (hydrosililowanie wiązań nienasyconych), jak również w innych schematach reakcji tutaj opisanych, grupy R związków sililowanych i liczba podstawień polimeru mogą wpłynąć na właściwości polimeru (na przykład smarowność, Srystrliczność).

Przy tworzeniu poliamidów metodą hydrosililowania wiązań nienasyconych korzystne jest stosowanie pierwotnych poliamidów mających wyższe stężenia nienasycenia. Można tego dokonać tworząc pierwotne poliamidy przy zastosowaniu wysoce nienasyconego kwasu dimerycznego, lub stosując rozmaite dikwasy (takie jak kwas itakonowy, kwas jabłkowy, kwas maleinowy, itp.), które zawierają grupy reaktywne, lub przez zablokowanie końców monokwasem nienasyconym (takim jak kwas linolowy). W tych przypadkach polimery najpierw poddaje się reakcji z siloSsanoaminrmi lub alkoholami dla usunięcia jakichkolwiek wolnych miejsc kwasowych, a następnie zupełnie suszy. Po tych etapach prowadzi się hydrosililowanie.

Jak wzmiankowano wyżej, zawierające krzem poliamidowe środki żelujące wykorzystywane w niniejszym wynalazku można tworzyć metodą sililowania grup amidowych w pierwotnych poliamidach. To daje podstawienie amidowych miejsc funkcyjnych. To podstawienie amidowych miejsc funkcyjnych następuje przez reakcję katalityczną między wodorkopodstawionym silanem (SiH) i amidem, która prowadzi do utworzenia trzech możliwych podstawionych przegrupowań, jak pokazano na następującym schemacie reakcji VII:

SCHEMAT REAKCJI VII ~~NH-C(O)—-+(R1)(R12)(R13)SiH -» katalizator daje w miejscu reakcyjnym następujące możliwe produkty:

•-NH-CH(O-Si(R1/^^χίΕ^-3))-;

-C(O)N-Si-(R¹|1)(R_i2)(R13)-; i rN=H(O-Si(R^|l)(Rl2)(Rl³))r.

189 875

O ile sililowanie grup amidowych polepsza zgodność z olejami silikonowymi, to zniszczenie grup amidowych zmniejsza zdolności do żelowania.

Ponadto poliamidy zmodyfikowane krzemem można utworzyć metodą sililowania poliamidów nienasyconych przez utlenianie.

To znaczy, że grupy nienasycone można utleniać do alkoholi lub diołi, a następnie nowo powstałe grupy hydroksylowe można poddać reakcji albo z kwasami siloksanokarboksylowymi albo siloksanoalkoholami. Alternatywnie miejsca olefinowe poliamidów nienasyconych można epoksydować, a następnie typowo otworzyć pierścień epoksydowy siloksanoaminami lub siloksanoalkoholami.

W szeregu korzystnych postaciach kompozycje podstawowe i kompozycje kosmetyczne według niniejszego wynalazku zawierają dostateczną ilość środka zagęszczającego, tak że końcowa kompozycja kosmetyczna jest kompozycją stałą, na przykład żelem lub sztyftem.

Kompozycja według niniejszego wynalazku może zawierać inne składniki typowo włączane do stałych kompozycji kosmetycznych, na przykład żelów i/lub sztyftów dezodorujących lub przeciwpotowych, szczególnie jeśli przezroczystość nie jest istotnym czynnikiem. Te inne składniki mogą obejmować fazę aktywną (która może zawierać wodę lub glikol), woski, inne zagęszczacze, środki powierzchniowo czynne, stabilizatory, kolor i aromat. Co do rozmaitych innych składników, które można włączyć, zwraca się uwagę na ewentualne składniki takie jak utwardzacze, wzmacniacze, środki chelatujące, barwniki, środki zapachowe, emulgatory i wypełniacze, opisane w rozmaitych dokumentach patentowych wymienionych poniżej, które w całości stanowią odnośnik dla niniejszego zgłoszenia:

- opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 3255082 dla Bartona;

- opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4049792 dla Elsanu;

- opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4137306 dla Rubino i in.; oraz

- opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4279658 dla Hoopera i in.

Zwraca się również uwagę na opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 5500209 w kwestii rozmaitych składników ewentualnych, i ich ilości, które można włączyć do kompozycji według niniejszego wynalazku.

Stopień swobody we włączaniu składników ewentualnych jest zwiększony, kiedy nie tworzy się kompozycji klarownej (na przykład, kiedy tworzy się kompozycję prześwitującą lub zwłaszcza, kiedy tworzy się kompozycję nieprzezroczystą).

Kompozycje podstawowe według niniejszego wynalazku można wytworzyć mieszając rozmaite składniki w podwyższonej temperaturze (to znaczy, ogrzewając i mieszając rozmaite składniki), a następnie chłodząc w celu utworzenia zżelowanej (zestalonej) kompozycji, na przykład jako żel lub sztyft. Do kompozycji kosmetycznych dodaje się składniki dodatkowe stosując takie techniki i w takich momentach procesu wytwarzania, jakie są znane specjalistom. Korzystnie, jakiekolwiek składniki lotne (takie jak aromaty) dodaje się do mieszaniny na względnie późnym etapie mieszania tak, by ograniczyć ulatnianie składników lotnych.

Ogólnie, rozpuszczalnik i środek zagęszczający (na przykład poliamidowy środek żelujący) miesza się i ogrzewa tak, by zupełnie rozpuścić środek zagęszczający w rozpuszczalniku. Składnik aktywny (na przykład materiał przeciwpotowo aktywny, na przykład w postaci suchej lub jako część roztworu) można dodać po tym, kiedy środek zagęszczający rozpuści się zupełnie, i następuje mieszanie. Mieszanie jest kontynuowane przy chłodzeniu, przy dodawaniu na przykład środka barwiącego i aromatu. Następnie powstała kompozycja, wciąż ciekła, wlewana jest do pojemników, na przykład opakowań dozujących, i zestala się, jak typowe kompozycje sztyftów i żelów.

Kompozycje według niniejszego wynalazku można stosować w taki sam sposób jak typowe kompozycje żelów lub sztyftów, dozowane na przykład z pojemników dozujących. Na przykład żel lub sztyft, wystawiony z opakowania dozującego, trze się o skórę tak, by pozostawić materiał aktywny (na przykład materiały przeciwpotowo i/lub dezodorująco aktywne) na skórze.

Przykładowo, kiedy kompozycja jest kompozycją przeciwpotową zawierającą materiał przeciwpotowo aktywny do zmniejszania pocenia w obszarach pachowych, to wystawioną część kompozycji trze się o obszary pachowe ciała ludzkiego, tak by pozostawić materiał przeciwpotowo aktywny i, jeśli obecny, materiał dezodorująco aktywny, na skórze w obszarze pachowym. Kompozycja, zarówno podczas pozostawiania na skórze i po naniesieniu, ma zmniejszoną kleistość i lepkość, jak omawiano poprzednio.

189 875

W następującym tekście przedstawiono rozważane przykłady kompozycji będące w zakresie niniejszego wynalazku. Te rozważane przykłady przedstawiają niniejszy wynalazek, sle go nie ograniczają. Ilości składników w tych przykładach są wyrażone w procentach wsgowych w odniesieniu do cSłkowitej wagi kompozycji.

Kompozycje według niniejszego wynalazku można wytwarzać następującą procedurą. Ta procedura ilustruje i nie ogranicza niniejszego wynalazku. Polimer można rozpuścić w płynie silikonowym, na przykład w podwyższonych temperaturach (ns przykład do 160°C) tak, by utworzyć roztwór, następnie prowadząc chłodzenie dla utworzenia żelu. Korzystnie jest, by nie ogrzewać roztworu zbyt długo lub w zbyt wysokiej temperaturze, ponieważ niekorzystnie może to spowodować, że żel będzie zabarwiony (s nie klarowny i bezbarwny). Środek kosmetycznie aktywny możns dodsć do roztworu płynu silikonowego i polimerycznego środka żelującego i zmieszać z nimi tsk, by został jednorodnie rozdzielony w produkcie.

Kompozycję kosmetyczną według niniejszego wynalazku można zapakować w typowe pojemniki, stosując typowe techniki. Na przykład, kiedy kompozycja jest kompozycją żelu, to kompozycję, wciąż w postaci ciekłej, można wprowadzić do opakowania dozującego jsk typowo robiono w technice, i ochłodzić w nim tsk, by stężała w opakowaniu. Kiedy wytwarza się żel lub miękką stałą kompozycję kosmetyczną, to kompozycję można wprowadzić do opakowania dozującego (na przykład opakowania mającego powierzchnię górną ze szczelinami lub porami) jsk typowo robiono w technice. Potem produkt możns dozować z opakowania dozującego jsk typowo robiono w technice, w celu pozostswienia materiału aktywnego, na przykład ns skórze. To zspewnis dobre pozostswienie materiału aktywnego na skórze.

Ns przykład, kiedy produkt jest stałym sztyftem, to produkt możns unieść z opakowania dozującego tik, by wystawić koniec sztyftu, którym to wystawionym końcem następnie można trzeć o skórę w celu pozostswienia kompozycji, w tym materiału aktywnego, na skórze. Kiedy produkt jest żelem lub miękkim ciałem stałym, to produkt można dozować wytłaczając produkt z opakowania dozującego ns powierzchnię górną opakowania przez pory lub szczeliny ns powierzchni górnej opakowania, a następnie trzeć wystawiony produkt o skórę w celu pozostawienia materiału aktywnego ns skórze.

W następującym opisie przedstawiono określone przykłady syntezy dla tworzenia polimerów silokssnowych mających grupy tworzące wiązanie wodorowe i przedstawiono określone przykłady kompozycji w zakresie niniejszego wynalazku. Te określone przykłady syntezy i przykłady przedstawiają niniejszy wynalazek lecz go nie ograniczają. W następującym opisie, jsk również w obrębie niniejszego ujawnienia, stosowanymi {w oryginale} nazwami są nazwy CTFA (Cosmetic, Toiletry snd Frsgrsnces Association, Inc.), jak przestawiono wCTFA Intemstional Cosmetic Ingredient Dictionsry (wyd. 4, 1991), którego zawartość w całości stanowi odnośnik dls niniejszego zgłoszenia.

Przykład syntezy 1

Kopolimer o głównym łańcuchu silokssnowo-mocznikowym syntetyzuje się w tetrahydrofuranie (THF) jsko rozpuszczalniku. Roztwór 1 części molowej diizocyjanisnu heksametylenu dodaje się kroplami do roztworu 1 części molowej ciekłego (telechelicznego) diaminosiloksanu o reaktywnych grupach końcowych (masa molows: 2500 g/mol). Przy końcu dodawania roztwór staje się gęsty. Po polimeryzacji rozpuszczalnik usuws się przez odparowanie, otrzymuje się klarowny i bezbarwny polimer (msss molowa: 31030 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 1,9; oznaczony metodą chromatografii żelowej (GPC)(wzorzec polistyrenowy)).

Kopolimer z przykładu syntezy I:

CH3 CH3

I I

-[- (CH₂)₆-N-C-N- (CH₂)3- [-Si— 0-]_n-/-Si- (CH₂) 3~N-C-N-]_mI I i 1 1 I

HO H CH3 CH3 HOH gdzie n ms wartość przeciętną równą 1-30, s m ms wartość przeciętną równą 1-12, i gdzie polimer może zawierać rozmaite jednostki m i n, z których każda może mieć różną liczbę i mogą być ustawione losowo.

189 875

Przykład syntezy 2

Kopolimer o głównym łańcuchu siloksanowo-mooznikowom syntetyzuje się w THF jako rozpuszczalniku. Roztwór 1 części molowej eiizooojanianu izoforonu dodaje się kroplami do roztworu 1 części molowej ciekłego diamieosiloksaeu o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa: 2500 g/mol). (Uwaga: polimer można uważać za polimer o reaktywnych grupach końcowych, jeżeli zawiera grupy końcowe, które reagują selektywnie tworząc wiązanie z inną cząsteczką, w tym przedłużając łańcuch przy pomocy ewufunkoyJnooh środków łączących). Materiały o reaktywnych grupach końcowych można nazywać monomerami makrocząsteczkowymi, makromonomerami, lub makromerami, albo oligomerami reaktywnymi, i zawierają powtarzające się jednostki takie jak Z^A^-Z?, gdzie Z1 i Z² oznaczają kwasy reaktywne, A = łańcuch, na przykład zawierający grupy alifatyczne i/lub aromatyczne lub jednostki siloksanowe), a n > 1. Ściślej, są to cząsteczki, które mają reaktywne końce i które zawierają w cząsteczce powtarzające się jednostki. Przy końcu dodawania roztwór staje się gęsty. Po polimeryzacji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie. Powstały polimer rozpuszcza się w THF i dodaje dietyloaminę. Po reakcji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie, otrzymując klarowny i bezbarwny polimer (masa molowa: 50090 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 2,2; oznaczony metodaGPC (wzorzec polistyrenowy)).

Kopolimer z przykładu syntezy 2:

CH3 ch₃

I I — [-R⁷-N-C-N- (CH₂) 3--[-Si-O-]_n—Si-(CH₂)₃-N-C-N-]_mI | I I I I || I

Η O H CH3 CH3 Η O H gdzie R⁷ =

CH.

CH

CH₃ CH — n ma wartość przeciętną równą 30, a m ma wartość przeciętną równą 19, i gdzie polimer może zawierać rozmaite jednostki n i m, z których każda może mieć różną liczbę i mogą być ustawione losowo. Należy zwrócić uwagę, że w innych postaciach tego kopolimeru n może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, zwłaszcza 1-30. i może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-19.

Przykład syntezy 3

Kopolimer o głównym łańcuchu siloksaeowo-moczeikowom syntetyzuje się w oyklomztikonie (płyn Dow Corning 245). 1 część molową eiizocojaniaeu hzksametylzeu zawiesza się w płynie Dow Corning 245 w temperaturze pokojowej. W temperaturze pokojowej nie jest on rozpuszczalny w rozpuszczalniku. Mieszaninę ogrzewa się do 90°C. Mieszanina staje się jednorodna. Teraz dodaje się kroplami roztwór 1 części molowej eiamieosiloksaeu o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa: 2500 g/mol). Przy końcu dodawania roztwór staje się gęsty. Przy chłodzeniu następuje żelowanie przez oddziaływanie wiązań wodorowych (masa molowa polimeru: 18600 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 2,2; oznaczony metodą GPC (wzorzec polistyrenowy)).

Kopolimer z przykładu syntezy 3:

ch₃ ch₃

I I —[-(CH₂)g-N-C-N-(CH₂)j-[-Si-O-]_n-Si-(CH₂)₃-N-C-N-)_pI II I 1 1 1 II 1

Η O H CH₃ CH3 Η O H gdzie n ma wartość przeciętną równą 30, a m ma wartość przeciętną równą 7, i gdzie polimer może zawierać rozmaite jednostki m i n, z których każda może mieć różną liczbę i mogą być ustawione losowo. Należy zwrócić uwagę, że w innych postaciach tego kopolimeru n może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 1-30; zaś m może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-19, a zwłaszcza 1 -7.

Ta synteza pokazuje, że polimer siloksanowy może być utworzony wprost w płynie silikonowym. To omija potrzebę odparowania rozpuszczalnika, w którym tworzony jest polimer siloksanowy.

189 875

Przykład syntezy 4

Kopolimer o głównym łańcuchu tilnktanowo-mocznikowym syntetyzuje się w THF jako rozpuszczalniku. Roztwór 0,75 części molowych ciekłego diamlnotllnksanu o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa: 2500 g/mol) dodaje się kroplami do roztworu 1 części molowej diizocyjanianu heksametylenu. Roztwór 0,25 części molowych drugiej diaminy, mieszaninę 2,2,4-trimetylo-1,6-diaminoheksanu i 2,4,4-trimetylo-1,6-diaminoheksanu (proporcja molowa: 1:1) dodaje się w taki sam sposób. Po polimeryzacji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie, otrzymując klarowny i bezbarwny polimer (masa molowa: 35040 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 1,5; oznaczony metodą GPC (wzorzec polistyrenowy)).

ch₃ ch₃

I I

-[(CH₂)θ-N-C-N-(CH₂)₃-l-SiO-]_n-Si-(CH₂)₃-N-C-N-]_m—(CH₂)₆-N-C-N-R⁸-N-C-N-]_o i 8 i i i i J i i || i i ł i

HOH CH₃ CH₃ HOH HOH HOH w którym każde wystąpienie R⁸jest niezależnie wybrane z grupy obejmującej:

ch₃ ch₃ ch₃ ch₃

II II

-CH₂-C-CH₂-CH-CH₂-CH₂- i -ch₂-ch-ch₂-c-ch₂ch₂ch₃ ch₃ gdzie m ma wartość przeciętną równą 13; n ma wartość przeciętną równą 30; a o ma wartość przeciętną równą 4; zaś części oznaczone w klamrach znakami m i o mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru. Należy zwrócić uwagę, że w innych postaciach tego kopolimeru m może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 3-19; n może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60; zaś o może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 3-7.

Ten przykład syntezy pokazuje zastosowanie wielości monomerów diaminowych, w tym dlaminntilektanów, do tworzenia polimeru tllnksanewegn. Wielość monomerów może modyfikować właściwości żelu (na przykład dawać żel o wyższej temperaturze żelowania, dawać mniej elastyczny i miększy żel, itd.).

Przykład syntezy 5

Kopolimer o głównym łańcuchu sllnktannwn-mecznlknwym syntetyzuje się w THF jako rozpuszczalniku. Roztwór 0,66 części molowych ciekłego diamlnotilnksanu o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa: 5000 g/mol) dodaje się kroplami do roztworu 1 części molowej diizocyjanianu heksametylenu. Roztwór 0,33 części molowych drugiej slloktanedlamlny o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa: 2500 g/mol) dodaje się w taki sam sposób. Po polimeryzacji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie, otrzymując klarowny i bezbarwny polimer (masa molowa: 88400 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 1,9; oznaczony metodą GPC (wzorzec polistyrenowy)).

ch₃ ch₃ ch₃ ch₃ ii II

- [ (CH₂) 6NCN (CH₂) ₃-[-SiO-) _nSi (CH₂) ₃-NCN-)n,-/- | (CH₂)6-NCN-|CH_?> ₃[SiO)_oSi (CH₂> 3^1 p~

Iti i I II· Ψ I I '9'

HOH CH₃ CH₃ HOH HOH CH₃ CH₃ HOH gdzie m ma wartość przeciętną równą 14; n ma wartość przeciętną równą 60; o ma wartość przeciętną równą 30; a p ma wartość przeciętną równą 7; zaś części oznaczone w klamrach znakami m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru. Należy zwrócić uwagę, że w innych postaciach tego kopolimeru m może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 3-19; n może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60; o może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60; zaś p może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60.

189 875

Przykład syntezy 6

Kopolimer o głównym łańcuchu slloksanewe-mocznikewym syntetyzuje się w THF jako rozpuszczalniku. Roztwór 0,66 części molowych ciekłego diaminosiloksanu o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa: 5000 g/mol) dodaje się kroplami do roztworu 1 części molowej diizocyjanianu heksametylenu. Roztwór 0,33 części molowych drugiej siloksanodiaminy o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa: 1000 g/mol) dodaje się w taki sam sposób. Po polimeryzacji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie. Powstały polimer -ozpuszczege w THF i dodano dietyloaminę.

Powstały polimer rozpuszczono w THF i dodano dietyloaminę. Po reakcji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie, otrzymując klarowny i bezbarwny polimer (masa molowa: 48670 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 1,7; oznaczony metodą GPC (wze-zęc polistyrenowy)).

-[(CH₂)₆NCN(CH₂) iBi HOH

CH₃ ch₃ I I ₃-f-SiO-l_nSi(CH₂)3-NCNii im

CH₃ CH₃ HOH

CH₃ ch₃ I I

-/- [ (CH₂) fi-NCN- <CH₂1 31Sl°] o^si t^CH2> ₃NCN] pIfil ii ‘1'

HOH CH₃ CH₃ HOH gdzie: m ma wartość przeciętną równą 9; n ma wartość przeciętną równą 30; o ma wartość przeciętną równą 10; a p ma wartość przeciętną równą 4; zaś części oznaczone w klamrach znakami m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru, a końce mogą być zakończone grupą taką jak ,(O)=C-N(CHrCH3)r. Należy zwrócić uwagę, że w innych postaciach tego kopolimeru m może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 3-19; n może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60; o może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60; zaś p może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60.

Przykład syntezy 7

Kopolimer o głównym łańcuchu slleksanewo-mecznikowo-uretanewym „Kopolimer VII” syntetyzuje się w THF jako rozpuszczalniku. Roztwór 0,25 części molowych 1,4-benzenodimetanolu wraz z dilaurynianem dlbutylecygewym dodaje się kroplami do roztworu 1 części molowej diizocyjanianu heksametylenu. Następnie roztwór ogrzewa się do 67°C przez 3 godziny. Roztwór 0,75 części molowych ciekłego diaminosiloksanu o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa 2500 g/mol) dodaje się w taki sam sposób. Po polimeryzacji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie, otrzymując klarowny i bezbarwny polimer. Masa molowa: 48030 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 3,0; oznaczony metodą GPC (wzorzec polistyrenowy)).

ch₃ ch₃

-[(CH₂)6-N-C-N(CH₂)₃-[-SiO-]_nSi(CH₂)₃-N-C-N-J_m-/-[(CH₂)6-N-C-0-CH₂QCH₂0C-N]_oI I l II l 8 i ID I I

Η O H CH₃ CH₃ HOH HO OH gdzie:

Q = grupa fenylowa; m ma wartość przeciętną równą 17; n ma wartość przeciętną równą 30; o ma wartość przeciętną równą 6; zaś części oznaczone w klamrach znakami m i o mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru. Należy zwrócić uwagę, że w innych postaciach tego kopolimeru m może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 3-19; n może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60; zaś o może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 3-7.

189 875

Przykład syntezy 8

Kopolimer o głównym łańcuchu tiloksanowo-mrcznikowo-uretsnrwym „Kopolimer VIII” syntetyzuje się w THF jsko rozpuszczalniku. Roztwór 0,75 części molowych ciekłego disminotilrktsnj o reaktywnych grupach końcowych (msss molows: 2500 g/mol) dodsje się kroplami do roztworu 1 części molowej diizocyjsnisnu hekssmetylenu. Roztwór 0,25 części molowych glikolu polietylenowego (msss molows: 600 g/mol) wrsz z lsurynisnem dibutylocynowym dodsje się w tski ssm sposób. Następnie roztwór ogrzewa się do 67° przez 3 godziny. Po polimeryzacji rozpuszczalnik usuws się przez odparowanie, otrzymując klarowny i bezbarwny polimer.

ch₃ ch₃ I I

-((CH₂)6-N-C-N(CH₂)₃-[-Sio-]_nSi(CH₂)₃-N-C-N-J_m-/~((CH₂)g-N-C-O[(CH₂)₂-0]_oC-Nl_p10 1 II 10 1 I D I I

HOH CH₃ CH₃ HOH HO OH gdzie:

m ms wartość przeciętną równą 10; n ms wartość przeciętną równą 30; o ma wartość przeciętną równą 25, a p ma wartość przeciętną równą 4; zaś części oznaczone w klsmrsch znsksmi m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru. Należy zwrócić uwsgę, że w innych postaciach tego kopolimeru m może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 3-19; n może być wybrane jsko będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60; o może być wybrane jsko będące w zakresie równym 1-1000, szczególnie 1-100, szczególniej 1-30, s zwłaszcza 25; zsś p może być wybrane jsko będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, s zwłaszcza 3-7.

Przykład syntezy 9

Polimer o łańcuchu bocznym tilokssnowo-mocznlkowym syntezuje się w THF jsko rozpuszczalniku. Roztwór 1 części molowej izocyjsnisnu fenylenu dodaje się kroplami do roztworu 0,5 części molowych grup aminowych ciekłego tllokssnu (msss molows: 2900 g/mol, 7% mol grup aminowych). Ciekłym silo^inem był AMS-162 z Gelest, Inc. (Tullytown, Pennsylvsnis), kopolimer smlnopropylo/metyloslloktsnu dimetylotlloktsnu o lepkości 90-100 cP. Ns koniec dodswsnis roztwór staje się gęsty. Reskcjs trws 2 godziny w temperaturze pokojowej. Po reakcji rozpuszczalnik usuws się przez odparowanie, otrzymując żółty polimer (msss molows: 6600 g/mol; rozkład mssy cząsteczkowej: 1,6; oznaczony metodą GPC (wzorzec polistyrenowy)). Wytworzony polimer był grzebieniasto rozgałęzioną cząsteczką mocznika, typu przedstawionego ns fig. 4.

Fig. 4 ch₃ ch₃ i i

--[-Si-O-J_n-lSi-O-]nr

I

CH₃ (CH₂)2

I

N-H

I oo

I

N-H

I _R1O gdzie R¹⁰ = fenylowa, zsś n jest tsk wybrane, by uzyskać ciężsr cząsteczkowy równy 6600 g/mol. Należy zwrócić uwagę, że w innych postaciach tego kopolimeru m może być wybrane jsko będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, s zwłaszcza 30-60; zaś n może być wybrane jsko będące w zakresie równym 1 -300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 30-60.

Przykład syntezy 10

Tetrszakończony polimer silokssnowo-mocznikowy syntetyzuje się w dioksanie jsko rozpuszczalniku. Roztwór 1,5 części molowych izocyjsnisnu fenylenu dodaje się kroplami do roztworu 1,0 części molowych grup aminowych ciekłego siloktsnu (masa molowa: 900 g/mol, 4 grupy

189 875 aminowe na łańcuch). Na koniec dodawania roztwór staje się gęsty. Po reakcji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie, otrzymując żółty polimer (masa molowa: 3900 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 8,6; oznaczony metodą GPC Wzorzec polistyrenowy)).

Polimer z przykładu syntezy 10 h₃c ch₃ ch₃ i i i

H₃C-Si-0-i-Si-0-J_n-Si-CH₃ I I I c₃h₆ ch₃ c₃h₆ / \

Q-NH-C(O)NHC₂H₄-N-C(O)NH-Q QNH-C(O)N-C₂H₄-NH-C(0) -NH-Q gdzie: Q = grupa fenylowa i każde Q jest przyłączone do atomu azotu (pokazano); zaś n jest tak wybrane, by uzyskać ciężar cząsteczkowy równy 3900 g/mol. Należy zwrócić uwagę, że w innych odmianach tego kopolimeru n może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a bardziej szczególnie 30-60.

Przykład syntezy 11

Kopolimer o głównym łańcuchu siloksrnowo-mocznikowo-uretanowym Kopolimer XI syntetyzuje się w THF jako rozpuszczalniku. Roztwór 0,5 części molowych ciekłego diaminosiloksanu o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa 2500 g/mol) dodaje się kroplami do roztworu 1 części molowej diizocyjmianu heksametylenu. Roztwór 0,5 części molowych ciekłego hydroksy-zakończonego siloksanu o reaktywnych grupach końcowych (masa molowa: 4200 g/mol) wraz z laurynimem dibutylocynowym dodaje się w taki sam sposób. Następnie roztwór ogrzewa się do 67°C przez 12 godzin. Po polimeryzacji rozpuszczalnik usuwa się przez odparowanie, otrzymując klarowny i bezbarwny polimer. Masa molowa: 19340 g/mol; rozkład masy cząsteczkowej: 1,6; oznaczony metodą GPC (wzorzec polistyrenowy).

Kopolimer z przykładu syntezy 11 (Kopolimer XI):

ch₃ ch₃

-[(CH₂)6ⁿ~C-N(CH₂)₃-[-SiO-J_nSi(CH₂)₃-N-C-N-)_m-/-[(CH₂, ₆N-C-O[Si(CH₃)₂-0)_oC-N] ¹ I I I I I 0 I || I I ^{p H} o H ch₃ ch₃ h o h ho oh gdzie:

m ma wartość przeciętną równą 3; n ma wartość przeciętną równą 30; o ma wartość przeciętną równą 57, a p ma wartość przeciętną równą 3; zaś części oznaczone w klamrach znakami m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru. Należy zwrócić uwagę, że w innych postaciach tego kopolimeru m może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 1-5; n może być wybrane jako będące w zakresie równym 1 -300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 10-60; o może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-300, szczególnie 1-100, a zwłaszcza 10-60; zaś p może być wybrane jako będące w zakresie równym 1-100, szczególnie 1-20, a zwłaszcza 1-5.

189 875

W następujących przykładach, jak również w obrębie niniejszego ujawnienia, stosowanymi (w oryginale) nazwami są nazwy CTFA (Cosmetic, Toiletry and Association, Inc.), jak przestawiono w CTFA International CMm^cs Ingredient Dictionary (wyd. 4, 1991).

Następująca tabela 3 pokazuje określone modyfikowane krzemem środki żelujące, i woski amidowe wseółżelująer. Przykłady 1, 4 i 5 to przykłady z niniejszego wynalazku. Przykłady 2 i 3 tworzą woski amidowe współżelujące i są przedmiotem wspólnie złożonego osobnego zgłoszenia patentowego.

Tabela 3

Przykład	Odczynnik (g/g PA)	Ilość katalizatora lub dodatku	Stopień przereagowa^Ha (%)	Liczba jednostek siloksanzwyeh na amid (jednostki molowe)
1	HSi (CH3)2OSi (CH3)3/0,30 g	Ru3(CO),2/5 mg	3,2	0,06
2	[H2N(CH2)3Si(CH3)2J2O (0,5 g)b	kwas stearynowy	84,7	0,85
3	[H2N(CH2)3Si(CH3)2]2O(0,5g)b	kwas octowy	91,6	0,92
4	HSi (CH3) ,OSi (CH3)3/(0,88 g)	Ru3 (CO),2/5 mg	35,1	0,70
5	[H2N(CH2)3Si(CH3)2OSi(CH3)2j2O (0,5 g)b		4,3	0,17

a - % mol dodatku obliczony na podstawie porównania integracji NMR grupy Si(CH-i) i grupy -CH₃ PA. b - proporcja molowa względem odpowiadającego kwasu.

Tabela 4 pokazuje preparaty z przykładów 1-5 z tabeli 3 w rozmaitych roztworach. W tabeli 4, C-41 oznacza Ceraphyl 41, i wraz z eyklzmrtikznrm stanowi rozpuszczalnik do pokazanych postaci użytkowych. Stosowano jeden (1) gram każdej postaci użytkowej, z wyjątkiem tych w proporcji wagowej równej (0,5/1,0), które zawierały 1,5 grama preparatu. W tych przykładach stosowanym poliamidem (PA) był Unirez, produkt Union Camp Corp.

Tabela 4

Postać użytkzwał (zawiera poliamid lub wosk z określonego przykładu z tabeli 3)	C-41 (g)	Cyklometikon (g)	Spostrzeżenie
Przykład 1	5,4	5,4	klarowny zel
Przykład 1	5,4	6,0	słabo mętny
Przykład 1	6,0	6,0	niemal klarowny
Przykład 4/PAb (0,5/0,5)	5,4	5,0	klarowny żel
Przykład 4/PA (0,5/0,5)	6,0	6,0	bardzo słabo mętny
Przykład 2/PA (0,5/0,5)	5,4	6,5	niemal klarowny; twardy

189 875 cd. tabeli 4

Przykład 2/PA (0,5/1,0)	8,5	9,5	niemal klarowny; twardy
Przykład 2/PA (0,5/0,5)	4,5	5,3	klarowny; twardy
Przykład 3/PA (0,5/1,0)	5,4	6,0	słabo mętny po 2 mies.
Przykład 5	5,4	6,0	klarowny
Przykład 5	5,4	6,5	słabo mętny

a - proporcje wagowe ^b - PA = Unirez 2973

Tak więc zgodnie z niniejszym wynalazkiem uzyskuje się kompozycję stałą (na przykład żel lub sztyft), mającą zwiększoną zgodność z płynami silikonowymi. Kompozycje mogą zapewnić klarowne kompozycje kosmetyczne (na przykład przzoiwpotowz i/lub ezzoeorujące), wykorzystujące poliamidowy środek żelujący, zarazem zapewniając kompozycję mającą ulepszone właściwości użytkowe i kosmetyczne, w tym zmniejszoną kleistość i lepkość.

Postacie użytkowe, które można zastosować do utworzenia rzeczywistych produktów są pokazane, jak następuje. Kompozycją według wynalazku można zastąpić określenie poliamid (środek żelujący) zmodyfikowany krzemem.

PRZYKŁADY POSTACI UŻYTKOWYCH

Przykład 1

Stosowany polimer (oznaczany w następującym opisie jako środek żelujący A) jest podobny do przykładu 4 powyżej, z tym wyjątkiem, że proporcja molowa wynosi 3/1 zamiast 1/1. Ten kopolimer jest kopolimerem polisiloksaeowo-moozeikowom spolimzryzowαeom z diizocyjanianu heksamztoleeu i (1) DMS-A15 (siloksαeoeiamiey o przeciętnej wartości n~30) oraz (2) 2.2(4),4-trimetylo-1.6-diαminohzksaeu w proporcji molowej równej 3/1.

Środek żelujący A: 20%

Coklomztikon:· 69% (mieszanina płynów Dow Corning 245 i 345)

Alkohol izooztolowy: 10%

Aromat: 1%

Ta postać użytkowa to klarowny sztyft eezoeorująoo o dobrym dozowaniu.

Przykład 2

Stosowany polimer (oznaczany w następującym opisie jako środek żelujący B) to wzór strukturalny (I) przedstawiony poprzednio.

Środek żelujący B: 32%

Cyklomztikoe (płyn Dow Corning 345): 67%

Aromat: 1%

189 875

Ta postać użytkowa to klarowny sztyft dez.odoi^ujć^t^y.

Przykład 3

Stosowany polimer (oznaczany w następującym opisie jako środek żelujący C) to wzór strukturalny (II) zakończony grupami końcowymi fenylomeccnikewymi, przedstawiony poprzednio.

Środek żelujący C: 24,4%

CySlomctiken (płyn Dow Corning 246): 27,3%

Alkohol izocetylowy: 9,8%

Oleinian sorbitanu: 4,9% (Arlacel 80, środek powierzchniowo czynny)

Środek pezcclwpotewe aktywny (Rezal 36GP): 19,5%

Woda destylowana: 14, 1 %

Procedura tworzenia tej postaci użytkowej jest następująca: polimer, cyklometikon i alkohol izecctylowy mieszano ogrzewając, aż wytworzono klarowny, jednorodny roztwór ciekły. Dodano Arlacel 80 i Rezal 36GP przy energicznym mieszaniu. Następnie powoli dodano wodę. To wytworzyło niekleisty, nieprzezroczysty krem rrccclwpotowy.

Przykład 4

Produkt z przykładu syntezy -9: 47,7%

Cyklemctiken (płyn Dow Corning 245): 51,3%

Aromat: 1%

Wszystkie składniki mieszano ogrzewając, aż wytworzono klarowny roztwór. Przy chłodzeniu wytworzono słabo żółty, klarowny żel dezedorujący.

PRZYKŁADY AMIDÓW

Następujące przykłady pokazują postacie użytkowe przydatne do stosowania z amidami, lecz meczn-ki i uretany według niniejszego wynalazku można również stosować w takich postaciach użytkowych zamiast poliamidu (środka żelującego) zmodyfikowanego krzemem.

1) Sztyft de^dom-jący
poliamid (środek żelujący) zmodyfikowany krzemem	12%
mleczan C|2-C|5 alkilu (Ceraphyl 41)
(środek łagodzący)	35%
cySlemctiSon (płyn silikonowy)	52%
aromat (dezodeeująco aktywny)	1%
2) Sztyft przeciwpotowy
poliamid (środek żelujący) zmodyfikowany krzemem	12%
chlorohydrat glinowy
(prceclwpetewe aktywny)	25%
cySlemctlken (płyn silikonowy)	375%
mleczan C^-C^ alkilu
(Ceraphyl 41 )(środek łagodzący)	22^8%
3) Żel dezodorujący
poliamid (środek żelujący) zmodyfikowany krzemem	6%
mleczan C^-C^ alkilu
(Ceraphyl 41)(średek łagodzący)	38%
cySlemctikon (płyn silikonowy)	55%
aromat (dczedoeujące aktywny)	P/o
Zatem według niniejszego wynalazku można uzyskać kompozycję podstawową, która

jest kompozycją zagęszczoną, zagęszczoną do postaci żelu, miękkiego ciała stałego lub sztyftu, i która zawiera zwiększone zawartości płynów silikonowych. Ta kompozycja może również zawierać materiały kosmetycznie aktywne, w tym materiały prceciwpetowe i/lub dezodorująco aktywne, tak by uzyskać kompozycje kosmetyczne, w tym kompozycje dezodorujące i/lub prceciwpotowc do zmniejszania niepożądanej woni ciała. Kompozycje podstawowe i kompozycje kosmetyczne można uzyskać jako kompozycje klarowne i przezroczyste, mające dobre właściwości kosmetyczne, szczególnie z punktu widzenia dużych ilości płynów silikono189 875 wych, które można do nich włączyć. Jako kompozycja przeclwaotowα, kompozycja ma wysoką skuteczność, atrakcyjny wygląd i zasadniczo nie pozostawia widocznej (białej) pozostałości ani przy nanoszeniu ani po wyschnięciu kompozycji.

Chociaż pokazaliśmy i opisaliśmy kilka postaci zgodnie z niniejszym wynalazkiem, to należy rozumieć, że nie jest on ograniczony do nich, ani do określonych postaci opisanych niniejszym, lecz jest podatny na liczne zmiany i modyfikacje, jak znane specjaliście, a przeto nie chcemy ograniczać się do niniejszym pokazanych i opisanych szczegółów, lecz zamierzamy zawrzeć wszystkie takie modyfikacje, które są objęte zakresem załączonych zastrzeżeń patentowych.

189 875

FIG. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 6,00 zł.

Claims (3)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Kompozycja podstawowa przydatna do stosowania przy wytwarzaniu kompozycji kosmetycznej, zawierająca ciekły silikon, środek żelujący oraz ewentualnie inne typowe składniki, znamienna tym, że zawiera w % wagowych w odniesieniu do kompozycji:

   a) składnik ciekły w ilości w zakresie 0,5-95% wagowych, zawierający co najmniej jeden ciekły silikon;

   b) co najmniej jeden środek żelujący w ilości dostatecznej do zagęszczenia składnika ciekłego w zakresie 1-60% wagowych, przy czym środek żelujący jest wybrany z grupy obejmującej polimery, które:

   1) zawierają zarówno grupy siloksanowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe, gdzie (i) każdy segment jednostek siloksanowych w polimerze zawiera przeciętnie 1-1000 jednostek siloksanowych, i (ii) grupy tworzące wiązanie wodorowe, które są wybrane z grupy obejmującej grupy mocznikowe, grupy amidowe i połączenia wyżej wymienionych;
2. 2) nie płyną w temperaturze pokojowej; oraz
3. 3) rozpuszczają się w składniku ciekłym w temperaturze 25-250°C, z wytworzeniem prześwitującego lub klarownego roztworu w temperaturze w zakresie 25-250°C.

   2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy segment jednostek siloksanowych polimeru zawiera przeciętnie od 1-300 jednostek siloksanowych.

   3. Kompozycja według zastrz. 2, znamienna tym, że każdy segment jednostek siloksanowych polimeru zawiera przeciętnie od 10-100 jednostek siloksanowych.

   4. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera ciekły składnik stanowiący silikon rozpuszczający polimery w temperaturze niższej niż 200°C.

   5. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ciekłym silikonem jest cyklometikon.

   6. Kompozycja według zastrz. 2, znamienna tym, że ciekłym silikonem jest cyklometikon.

   7. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że stanowi kompozycję kosmetyczną dodatkowo zawierająca składnik kosmetycznie aktywny wybrany z grupy obejmującej aromaty, środki przeciwsłoneczne, środki przeciwpotowe, dezodoranty i środki przeciwbakteryjne.

   8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że kompozycja jest kompozycją przeciwpotową.

   9. Kompozycja według zastrz. 8, znamienna tym, że środek przeciwpotowy jest wybrany z grupy obejmującej chlorohydrat glinowy, chlorek glinowy, seskwichlorohydrat glinowy, glin chlorohydrex PG, glin chlorohydrex PEG, glin dichlorohydrex PG, i glin dichlorohydrex PEG, hydroksychlorek cyrkonylu, azotanohydrat i kompleksy glinu-cyrkonu-glicyny.

   10. Kompozycja według zastrz. 9, znamienna tym, że kompleks glinu-cyrkonu-glicyny jest wybrany z grupy obejmującej glin-cyrkon-tetrachlorohydrex gly, glin-cyrkon-trichlorohydrex gly, glin-cyrkon-pentachlorohydrex gly, oraz glin-cyrkon-oktachlorohydrex gly.

   11. Kompozycja według zastrz. 8, znamienna tym, że środek przeciwpotowy jest zawarty w kompozycji w roztworze zawierającym co najmniej jeden ze składników wybranych spośród wody i glikolu propylenowego.

   12. Kompozycja według zastrz. 8, znamienna tym, że kompozycja kosmetyczna jest kompozycją sztyftu przeciwpotowego.

   13. Kompozycja według zastrz. 8, znamienna tym, że kompozycja kosmetyczna jest kompozycją żelu przeciwpotowego.

   14. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ma postać klarownego roztworu.

   15. Kompozycja według zastrz. 2, znamienna tym, że ma postać klarownego roztworu.

   16. Kompozycja według zastrz. 14, znamienna tym, że zawiera siloksan wybrany z grupy obejmującej fenylotrimetikon i cykliczne dimetylosiloksany.

   189 875

   17. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera ciekły silikon wybrany z grupy obejmującej:

   a) siloksany liniowe ewentualnie zawierające podstawienie aromatyczne; i

   b) siloksany cykliczne mające od 4-6 członów w pierścieniu, ewentualnie podstawione grupami C1-C6 alkilowymi lub fenylowymi.

   18. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera środek żelujący dodany w ilości równej 5-30% wagowych.

   19. Kompozycja według zastrz. 18, znamienna tym, że zawiera środek żelujący dodany w ilości równej 10-20% wagowych.

   20. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ciekły silikon jest dodany w ilości równej 10-80% wagowych.

   21. Kompozycja według zastrz. 20, znamienna tym, że ciekły silikon jest dodany w ilości równej 20-75% wagowych.

   22. Kompozycja według zastrz. 21, znamienna tym, że ciekły silikon jest dodany w ilości równej 30-70% wagowych.

   23. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że dodany środek żelujący nie przekracza 50% wagowych kompozycji podstawowej.

   24. Kompozycja według zastrz. 2, znamienna tym, że dodany środek żelujący nie przekracza 50% wagowych kompozycji podstawowej.

   25. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera co najmniej 50% wagowych oleju silikonowego.

   26. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera ponadto dodatkowe rozpuszczalniki wybrane z grupy obejmującej rozpuszczalniki, które same z siebie mieszają się z ciekłym silikonem, i mieszaniny rozpuszczalników, które jako mieszanina mieszają się z ciekłym silikonem.

   27. Kompozycja według zastrz. 2, znamienna tym, że zawiera ponadto dodatkowe rozpuszczalniki wybrane z grupy obejmującej rozpuszczalniki, które same z siebie mieszają się z ciekłym silikonem, i mieszaniny rozpuszczalników, które jako mieszanina mieszają się z ciekłym silikonem.

   28. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że zawiera co najmniej jeden dodatkowy składnik aktywny przydatny do tworzenia kompozycji kosmetycznej, w ilości równej 0,5-85% wagowych w odniesieniu do wagi kompozycji podstawowej jako 100%.

   29. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że ponadto zawiera co najmniej jeden dodatkowy składnik przydatny do tworzenia kompozycji kosmetycznej, będący środkiem przeciwpotowym, w ilości równej 0,5-85% wagowych w odniesieniu do wagi kompozycji podstawowej jako 100%.

   30. Kompozycja według zastrz. 29, znamienna tym, że zawiera dodatkowy składnik w ilości 1-75% wagowych.

   31. Kompozycja według zastrz. 30, znamienna tym, że zawiera dodatkowy składnik w ilości 2-55% wagowych.

   32. Kompozycja według zastrz. 29, znamienna tym, że zawiera co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny.

   33. Kompozycja według zastrz. 32, znamienna tym, że zawiera co najmniej jeden środek powierzchniowo czynny wybrany z grupy obejmującej alkanoloamidy, etoksylowane amidy, tlenki amin, etoksylowane kwasy karboksylowe, etoksylowane glicerydy, estry glikoli, monoglicerydy, estry poliglicerylowe, estry alkoholi wielowodorotlenowych, etery alkoholi wielowodorotlenowych, sorbitan/estry sorbitanu, triestry kwasu fosforowego, alkohole etoksylowane, etoksylowaną lanolinę, etoksylowane polisiloksany, propoksylowane etery polioksyetylenowe i alkilopoliglikozydy.

   34. Kompozycja według zastrz. 29, znamienna tym, że zawiera środek powierzchniowo czynny wybrany z grupy obejmującej niejonowe środki powierzchniowo czynne i mieszanki niejonowych środków powierzchniowo czynnych ze środkami powierzchniowo czynnymi kationowymi lub anionowymi.

   35. Kompozycja według zastrz. 29, znamienna tym, że środek powierzchniowo czynny wybrany jest z grupy obejmującej N-alkilopirolidon, amid glikolu polietylenowego i kwasu łojowego, który odpowiada ogólnie wzorowi RC(O)-NH-(CH2CH2O)_nH, gdzie RCO- przed4

   189 875 stawia kwasy tłuszczowe pochodzące z łoju, a n ma przeciętną wartość równą 50, tlenek kokoamidopropyloaminy, diester glikolu polietylenowego i kwasu laurynowego, który odpowiada ogólnie wzorowi CH3(CH2)10C(O)-(OCH2CH2)_nO-C(O) (CH2)k)CH3, pochodną glikolu polietylenowego i oleju rycynowego o przeciętnie 4 molach tlenku etylenu, rycynooleinian glikolu propylenowego, mirystynian glicerolu, eter oleilowy poliglicerylu-4, distearynian sacharozy, seskwiizostearynian sorbitanu, fosforan trioleth-8, laureth-4, pochodną glikolu polietylenowego i lanoliny o przeciętnie 20 molach tlenku etylenu, kopoliol dimetikonu, polioksypropylen, eter polioksyetylenowy alkoholu cetylowego, który odpowiada ogólnie wzorowi CH3(CH2)i4CH2(OCH(CH3)CH2)x(OCH2CH2)_yOH, w którym x ma przeciętną wartość równą 5, a y ma przeciętną wartość równą 20 i lauryloglukozę.

   36. Kompozycja według zastrz. 32, znamienna tym, że środek powierzchniowo czynny wybrany jest z grupy obejmującej N-alkilopirolidon, amid glikolu polietylenowego i kwasu łojowego, który odpowiada ogólnie wzorowi RC(O)-NH-(CH2CH2O)nH, gdzie RCO- przedstawia kwasy tłuszczowe pochodzące z łoju, a n ma przeciętną wartość równą 50, tlenek kokoamidopropyloaminy, diester glikolu polietylenowego i kwasu laurynowego, który odpowiada ogólnie wzorowi CH3(CH2)ioC(O)-(OCH2CH2)nO-C(O)(CH2)ioCH3, pochodną glikolu polietylenowego i oleju rycynowego o przeciętnie 4 molach tlenku etylenu, rycynooleinian glikolu propylenowego, mirystynian glicerolu, eter oleilowy poliglicerylu-4, distearynian sacharozy, seskwiizostearynian sorbitanu, fosforan trioleth-8, laureth-4, pochodną glikolu polietylenowego i lanoliny o przeciętnie 20 molach tlenku etylenu, kopoliol dimetikonu, polioksypropylen, eter polioksyetylenowy alkoholu cetylowego, który odpowiada ogólnie wzorowi CH3(CH2)i₄CH2(OCH(CH3)CH2)_x(OCH2CH2)^0H, w którym x ma przeciętną wartość równą 5, a y ma przeciętną wartość równą 20 i lauryloglukozę.

   37. Kompozycja według zastrz. 29, znamienna tym, że zawiera środek powierzchniowo czynny w ilości równej 0-15% wagowych.

   38. Kompozycja według zastrz. 29, znamienna tym, że zawiera środek powierzchniowo czynny w ilości równej 0-4% wagowych.

   39. Kompozycja według zastrz. 11, znamienna tym, że tworzy układ wielofazowy.

   40. Kompozycja według zastrz. 39, znamienna tym, że środek żelujący zawiera co najmniej jedną grupę poliamidową.

   41. Kompozycja według zastrz. 39, znamienna tym, że kompozycja stanowi sztyft, żel lub krem.

   42. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że grupa tworząca wiązanie wodorowe jest wybrana z grup obejmujących grupy mocznikowe i amidowe.

   43. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jest w postaci układu wielofazowego.

   44. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że stanowi kompozycję kosmetyczną zawierającą kompozycją podstawową i ma postać kremu, żelu lub sztyftu.

   45. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera polimer wybrany z grupy obejmującej kopolimery siloksanowo/mocznikowe, które są liniowe i które w szkielecie polimeru zawierają grupy mocznikowe jako grupy tworzące wiązanie wodorowe.

   46. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera polimer, który jest polisiloksanem zakończonym czterema grupami mocznikowymi określonym wzorem I:

   CH3 CH3 ch₃

   CH3-Si-O— [ S i—O——] _n—Si-CH3

   C3H6 CH3 (336

   HN(Ph) -C (O) -HN^H^-N

   I

   C (O)N (Ph)H

   N-C₂H₄ NHC (O )N( Ph) H I

   COO )N(Ph )H gdzie Ph = grupa fenylowa, zaś n oznacza przeciętną liczbę jednostek dimetylosiloksanowych i wybrane jest z 0-300.

   47. Kompozycja według zastrz. 46, znamienna tym, że we wzorze (I) polimeru n oznacza przeciętną liczbę i oznacza liczbę od 0-100.

   48. Kompozycja według zastrz. 47, znamienna tym, że n we wzorze (I) oznacza liczbę 50.

   189 875

   49. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tyra, że zawiera środek żelujący, który ma zablokowane końce.

   50. Kompozycja według zastrz. 49, znamienna tym, że zawiera środek żelujący, który ma zablokowane końce środkiem wybranym z grupy obejmującej alkohole monowodorotlenowe C1-C20 alifatyczne, aminy C1-C6 alifatyczne, fenyloaminy ewentualnie podstawione 1-3 podstawnikami wybranymi z grup C1-C6 alifatycznych, kwasy C1-C20 alifatyczne i chlorki kwasowe C1-C20 alifatyczne.

   51. Kompozycja według zastrz. 50, znamienna tym, że środek żelujący ma zablokowane końce środkiem stanowiącym anilinę.

   52. Kompozycja według zastrz. 49, znamienna tym, że środek żelujący ma zablokowane końce metodą hydrolizy z wytworzeniem aminowej grupy końcowej.

   53. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera polimer, który jest kopolimerem siloksanowo/mocznikowym o zablokowanych końcach o wzorze II:

   C CH, CH, O

   II II II

   OCN-f- (CKJ^NH — C— NH-(CHJ,—f-Si-O -fe- Si-(CHJjNH — C — NH-fc— (CH^NCO

   CH, CII, gdzie x oznacza wartość przeciętną i jest liczbą w zakresie równym 1-100.

   54. Kompozycja według zastrz. 53, znamienna tym, że zawiera polimer o wzorze (II), w którym X = 2-40.

   55. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że polimer jest kopolimerem o głównym łańcuchu o następującym wzorze:

   —HCHłU—N—C— ΜΙ II I

   Η O H

   CH, CH₃

   I I

   -(CHi)r-+si--o4r-z—Si-c —N-teCHj CH, Η O fi gdzie n ma wartość przeciętną równą 1-30, s m ma wartość przeciętną równą 1-12, i gdzie pohmer może zaw'ierać rozznaiie jednosski m i n, z kttór'^t^l1 każda może mieć różną liczbę i mogą być ustawione losowo.

   56. Kompozycja według zastrz . 1, znamienna tym, że polimer jest kopoiimerem o głównym łłsicuchu sśioksariowO-mocznikowym o następującym wzorce:

   CH, CH, , 7 ^{1 1}

   R⁷-N —C—N—(CHj),--!·—Si o—U--S1 (CHzb-N —c —N—l_o,- I II I I I i II I

   Η O H CH} CH_} H O fi gdzie n ma wartość przeciętną w zakresie 1-300, 1-100 lub 1-30, a m ma wartość przeciętną w zakresie 1-100 lub 1-19, i gdzie polimer może zawierać rozmaite jednostki n i m, z których każda może mieć różną liczbę i mogą być ustawione losowo gdzie R⁷ =

   CH₃ CH —

   189 875

   57. Kompozycja wedhig zastrz . 1, znamienna tym, że polimer jest kopolimerem o głównym łańcuchu siloksanowo-mocznikowym o następującym wzorze:

   CR, CH, • - i — (CH^ - N—C — N—((¾—J- Si-O-fr- Sł-(CHib— N—C— N — ]_- CR, ca»

   HOH gdzie n ma wartość przeciętną w zakresie 1-300, 1-100 lub 1-30, a m ma wartość przeciętną w zakresie 1-100, 1-19 lub 1-7, i gdzie polimer może zawierać rozmaite jednostki m i n, z których każda może mieć rcS^tną llcc^ł^tę i mogą być ustawione losowo.

   58. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że polimer jest kopolimerem o głównym łańcuchu siloksanowo-mocznikowym o następującym wzorze:

   CH, CH,

   1 I (CĄjs-N—C— N — (CHi),-ćSiOΊιτSi-(CH,),— N—C— N—-I —CH^< —N—C—N—S‘-N —C —N

   I I! i II. I II I I II I i II I

   HOH CH, CH, H O Η HOH HOH o , w którym każde wystąpienie R jest niezależnie wybrane z grupy obejmującej

   CR,

   I

   CH,

   CH,

   -CII,—C—CH,—CH—CH,—CH,CH,

   CH, i

   - CH,- CH—- CH,—C—CH3CH3CH₃ gdzie m ma wartość przeciętną równą 1-100, 1-20 lub 3-19; n ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; o ma wartość przeciętną równą 1-100, 1-20 lub 3-7; zaś części oznaczone w klamrach znakami m i o mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru.

   59. Kompozycja według zasłrz. 1, znamienna tym, że yolimerjest kopolimerem o głównjgn łańcuchu siloksanowo-mocznikowym o następującym wzorze:

   CH, —b (Ci'E)«NCN(CHi, 4-SiO-ir Si(CHj),— NCN-ąr / -E- (CHx)i - NGN HOH CH, HOH HOH

   CH, CH,

   I I

   - <αϊχ), -f- sio ksącEibNCN -łji I I li 1

   CH, CH, HOH gdzie n ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; m ma wartość przeciętną równą 1-100, 1-20 lub 3-19; o ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; p ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; zaś części oznaczone w klamrach znakami m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru.

   60. Kompozoga wedjug wersluz. f zna mienża tym, że 1x011^^150 kopolimerem o głównym łańcuchu siloktanowe-mocznikowym o następującym wzorze:

   CH, CH, —f- (CHi^oąc&ó d-sio4r sącH,),—NCN-fe·/—i-(cH2)₆ - ncnHOH CH, CH, HOH HOH

   CH, CH,

   I t (CHj), -f- SiO]₀Si(CH2)»NCN 4r~ CH, CH, HOH gdzie n ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; m ma wartość przeciętną równą 1-100, 1-20 lub 3-19; o ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; p ^ma

   189 875 wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60; zaś części oznaczone w klamrach znakami m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru, a końce mogą być zakończone grupą taką jak (O)=C-N(CH₂CH3)₂.

   61. Kompozycja według edtstrz. 1, zn amienna tym, że polimerjest kopo limprem o rozgałęzionym grzebieniasto łańcuchu bocznym siloksanzwz-mzcznikzwym mającym segmenty o następującym wzorze:

   CH₂ ch₃

   I I —[-Si-O-)_n-[Si-O-]_mI I ch₃ (ch₂)₂

   I

   N-H

   I

   C=O

   I

   N-H

   I

   RlO gdzie R^l0=grupa fenylowa; n ma przeciętną wartość równą 1-300, 1-100 lub 30-60, a m ma przeciętną wartość równą 1-300, 1-100 lub 30-60.

   62. Kompoompa wedhw zastrz. 1, znamiennp tym, że poiimerjcsr terraztOtkńczon)en polimerem sijzksanowo-mzcznikzwym mającym segmenty o następującym wzorze:

   h₃c ch₃ ch₃

   I I I

   H₃C-Si-0-[-Si-0-]_n-Si-CH₃ I I I c₃h₆ ch₃ c₃h₆ / \

   Q-NH-C(O)NHC₂H₄-N-C(O)NH-Q QNH-C(O)N-C₂H₄-NH-C(O)-NH-Q gdzie: Q = grupa fenylowa i n ma wartość przeciętną równą 1-300, 1-100 lub 30-60.

   63. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że polimer ma następujący wzór:

   C% JĄ —HCSafc-N—c—WtĄb-l-SiO-ir-SItCHjih—W— ę—oi^cn^-oKę—N-fcrI a I II 18 1 IR III a o π cn, cn, a o b no o et w którym: m ma wartość przeciętną w zakresie 1-100, 1-20 lub 1-5; n ma wartość przeciętną w zakresie 1-300, 1-100 lub 10-60; o ma wartość przeciętną w zakresie 1-300, 1-100 lub 10-60; zaś p ma wartość przeciętną w zakresie 1-100, 1-20 lub 1-5, a części oznaczone w klamrach znakami m i p mogą występować jako blok lub losowe segmenty w łańcuchu polimeru.

   64. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że środkiem żelującym jest poliamid.

   65. Kompozycja według zastrz. 1 znamienna tym, że jako środek żelujący zawiera polimer, w którym grupy tworzące wiązanie wodorowe stanowią grupy amidowe.

   66. Sposób wytwarzania kompozycji podstawowej przydatnej do stosowania przy wytwarzaniu kompozycji kosmetycznej, zawierającej ciekły silikon, środek żelujący oraz ewentualnie inne typowe składniki, znamienny tym, że łączy się w dowolnym porządku, w temperaturze 25-250°C:

   a) składnik ciekły w ilości 0,5-95% wagowych, zawierający co najmniej jeden ciekły silikon;

   189 875

   b) co najmniej jeden środek żelujący w ilości 1-60% wago\wch, dostatecznet dz zagęszczenia składnika ciekłego, gdzie środek żelujący jest wybrany z grupy obejmującej polimery, które:

   1) zawierają zarówno grupy siloksanowe i grupy tworzące wiązanie wodorowe, gdzie (i) każdy segment jednostek silokseeowoch w polimerze zawiera przeciętnie n jzee-stzk siloksanowych, gdzie n jest wybrane z zakresu 1-1000; i (ii) grupy tworzące wiązanie wodorowe są wybrane z grupy obejmującej grupy mocznikowe, grupy amidowe i połączenia wyżej wymienionych;

   2) nie płyną w temperaturze pokojowej; oraz

   3) rozpuszczają się w ciekłym składniku w temperaturze 25-250°C, z wytworzeniem prześwitującego lub klarownego roztworu w temperaturze w zakresie 25-250°C.

   67. Sposób według zastrz. 66, znamienny tym, że stosuje się polimer, w którym n oznacza liczbę od 1-300.

   68. Sposób według zastrz. 66, znamienny tym, że stosuje się polimer, w którym grupy tworzące wiązanie wodorowe stanowią grupy amidowe.

   69. Sposób według zastrz. 67, znamienny tym, że stosuje się polimer, w którym n oznacza liczbę od 1-100.

   Przedmiotem niniejszego wynalazku jest kompozycja kosmetyczna (na przykład stała kompozycja kosmetyczna, taka jak żel, miękkie ciało stałe lub półstałe (krem), lub sztyft), zawierająca kompozycję podstawową zawierającą co najmniej jeden ciekły silikon - płyn silikonowy - (na przykład ciecze silikonowe takie jak oleje silikonowe), który jest zagęszczony przy zastosowaniu środka żelującego, która to kompozycja podstawowa może zawierać zwiększone ilości ciekłych silikonów; nośnik, do którego włączone są materiały kosmetycznie aktywne; i co najmniej jeden składnik aktywny dla nadania aktywności takiej kompozycji kosmetycznej. Poszczególne postacie niniejszego wynalazku obejmują kompozycje dezodorująoz i przzoiwpotowz (i kompozycje podstawowe do nich), w których składnikiem kosmetycznie aktywnym jest materiał dezodor^jąoo αktyweo i/lub materiał przzoiwpotowo aktywny', które mogą zawierać zwiększone ilości ciekłych silikonów. Jednakże mniejszy wynalazek nie ogranicza się do takich kompozycji przeoiwpotowooh i/lub ezzoeorującoch, i jego przedmiotem są również inne kompozycje kosmetyczne zawierające inne składniki kosmetycznie aktywne, takie jak kompozycje przeciwsłoneczne zawierające środki przeciwsłoneczne jako materiał aktywny'. W szczególności przedmiotem niniejszego wynalazku są kompozycje kosmetyczne, które są korzystnie przezroczyste (klarowne), w tym stałe kompozycje przezroczyste (klarowne), zwłaszcza przezroczyste (klarowne) kompozycje eezodorujące i/lub przeciwpotowe, które mogą zawierać zwiększone ilości płynów silikonowych. O ile niniejsze kompozycje są korzystnie klarowne lub przezroczyste, to jednak kompozycje nie muszą być klarowne lub przezroczyste, i mogą być prześwitujące, lub mogą być nieprzezroczyste.

   Związki stosowane jako środki żelujące w niniejszym wynalazku zawierają wybrane polimery siloksanowe z grupami tworzącymi wiązanie wodorowe, wybranymi z grupy obejmującej grupy estrowe, grupy metanowe, grupy mocznikowe, grupy tiomoczeikowe, grupy amidowe i grupy, które mają więcej niż jedną z wyżej wymienionych grup, takie jak związki mocznikowo-metanowe.

   Szczególnie postacie wynalazku obejmują klarowne lub przezroczyste kompozycje przzoiwpotowe w postaci sztyftu lub żelu. Szczególniej, takie postacie są przeznaczone na klarowną kompozycję żelu lub sztyftu zawierającą polimoozeikowy, poliuretanowy lub poliamidowy środek żelujący, i mającą zawarty w niej składnik aktywny (na przykład materiał przeciwpotowo aktywny), która to kompozycja ma ulepszone właściwości użytkowe i kosmetyczne (w tym zmniejszoną kleistość i lepkość).

   Produkty przeciwpotowz są dobrze znane w technice. Produkty przzoiwpotowe pojawiły się na rynku w rozmaitych postaciach dawkowania, takich jak sztyfty, żele, roll-on (kulki), aerozole i kremy. Ogólnie te postacie dawkowania zawierają roztwór składnika aktywnego w rozpuszczalniku, zawiesinę składnika aktywnego w nie-rozpuszczalniku, lub wielofazową

   189 875 dyspersję lub emulsję, w której roztwór składnika aktywnego zdyspergowany jest w jakiejś fazie ciągłej, lub w której rozpuszczony składnik aktywny stanowi fazę ciągłą.

   Spośród wyżej wymienionych postaci dawkowania, roll-on (kulka) stanowi przykład kompozycji w postaci ciekłej, postać sztyftu stanowi przykład kompozycji w postaci stałej, a postać żelu stanowi postać zagęszczoną, która może być albo nie być stała (na przykład w pewnych okolicznościach żele mogą płynąć). Postać sztyftu można odróżnić od żelu po tym, że w sztyfcie produkt w postaci użytkowej może w dłuższych okresach czasu utrzymać swój kształt poza opakowaniem, przy czym produkt nie traci znacząco swojego kształtu (uwzględniając pewne kurczenie wskutek parowania rozpuszczalnika), zaś żel nie może tak utrzymywać swojego kształtu. W celu utworzenia żelu lub sztyftu można zastosować dobór ilości środków żelujących lub zagęszczających takich jak bentonity, krzemionka dymna lub polietylen, lub alkohol stearylowy i wosk rycynowy.

   Żele, pasty i kremy (które są również znane jako miękkie ciała stałe lub półstałe) można dogodnie pakować w pojemniki, które mają wygląd sztyftu, lecz które dozuje się przez otwory (na przykład szczeliny lub pory) na górnej powierzchni opakowania. Te produkty nazwano miękkimi sztyftami lub smooth-on. Dalej te produkty będą tu ogólnie nazywane żelami. Opisy patentowe St. Zjedn. Ameryki nr 5102656 dla Kasata, nr 5069897 dla Orra i nr 4937069 dla Shina, ujawniają takie żele, w tym ich dane charakterystyczne takie jak lepkość i twardość. Każdy z tych trzech opisów patentowych St. Zjedn. Ameryki w całości stanowi odnośnik dla niniejszego zgłoszenia.

   Reprezentatywna kompozycja, która może być dozowana przez otwory, jest opisana w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5102656 dla Kasata. Ta ujawniona kompozycja jest kremowym, niejednorodnym, bezwodnym produktem przeciwpotowym, zawierającym, w procentach wagowych w odniesieniu do całkowitej wagi kompozycji, 30%-70% lotnego silikonu jako nośnik, 7-30% przydatnego środka lub środków żelujących, i około 12-30% fizjologicznie dopuszczalnego środka przeciwpotowego. Ten opis patentowy ujawnia, że środkiem żelującym może być dowolny z szeregu materiałów, w tym na przykład uwodorniony olej roślinny, uwodorniony olej rycynowy, kwasy tłuszczowe mające od 14 do 36 atomów węgla, wosk pszczeli, wosk parafinowy, alkohole tłuszczowe mające od 14 do 24 atomów węgla, polietylen itp.

   Ostatnio trwała znaczna aktywność przy opracowywaniu klarownych lub prześwitujących sztyftów i żelów przeciwpotowych. Ujawniono klarowne lub prześwitujące sztyfty składające się zasadniczo z roztworu materiału przeciwpotowo aktywnego w nośniku alkoholu wielowodorotlenowego, z żelowanym przez acetal dibenzylidenowy monosorbitu. Ponieważ sam z siebie środek żelujący jest nietrwały w środowisku kwaśnym, i ponieważ typowe materiały przeciwpotowo aktywne są kwaśne, włożono wiele pracy w odkrycie przydatnych środków stabilizujących lub buforujących dla zapobieżenia lub spowolnienia ataku kwasu na acetalowy środek żelujący. Taka praca nie powiodła się w pełni. Ponadto takie klarowne lub prześwitujące sztyfty przeciwpotowe zawierające acetalowy środek żelujący i zawierające rozpuszczony materiał przeciwpotowo aktywny mają tę wadę, że same z siebie są kleiste. Tak więc prace rozwojowe w związku z tymi klarownymi lub prześwitującymi sztyftami przeciwpotowymi zawierającymi acetalowy środek żelujący skupiły się również na odkryciu przydatnych środków przeciw klejeniu do tej postaci dawkowania. Jednakże, ponieważ hydroliza kwasowa środka żelującego następuje szybciej w roztworach wodnych, to opracowujący zostali zmuszeni do unikania stosowania wody w postaciach użytkowych. To poważnie ogranicza opracowującemu możliwość opracowania kosmetycznie eleganckich postaci użytkowych, które są równocześnie stabilne chemicznie, optycznie klarowne, mało kleiste, dają mało pozostałości, i które mają dopuszczalną estetykę użytkową.

   Wprowadzono na rynek klarowne lub prześwitujące żele przeciwpotowe (które były dozowane z pojemników mających wygląd sztyftu), składające się z gęstych emulsji o wysokiej zawartości fazy wewnętrznej. Te żele wykazują pewne zalety wobec wyżej wymienionych klarownych sztyftów na podstawie acetalu, polegające na tym, że wybór składników preparatu jest mniej ograniczony (na przykład można stosować wodę), i często można znacznie zmniejszyć kleistość. Jednakże takie emulsje obarczone są rozmaitymi wadami, w tym często wymagają stosowania etanolu dla osiągnięcia pożądanej estetyki.

   189 875

   Ponadto te emulsje są względnie drogie. W związku z tymi emulsjami, opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 4673570 dla Soldatiego i publikacja patentowa PCT (zgłoszenie międzynarodowe) nr WO 92/05767, stanowią w całości odnośnik dla niniejszego.

   Opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 5403580 dla Bujanowskiego i in. ujawnia produkt przeciwpotowy, który jest żelem krzemoorganicznym, zawierającym jako składniki co najmniej jeden materiał wybrany z grupy obejmującej ściągające związki przeciwpotowe, lotny silikon, środek zawieszający, materiał woskowaty, środki łagodzące, perfumy, środki barwiące i inne składniki normalnie stosowane w wyrobie produktów przeciwpotowych. Ta kompozycja jako środek żelujący wykorzystuje związek organiczny, który zawiera grupy policykliczne aromatyczne i steroidowe połączone przez wiązania estrowe. Takie żele są nieodwracalne termicznie. Środek żelujący jest wstępnie rozpuszczony w rozpuszczalniku organicznym, wśród których są chlorowcowane związki organiczne takie jak chloroform, a żelowanie następuje przez krystalizację środka żelującego z mieszaniny silikonu-rozpuszczalnika. Opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 5403580 w całości stanowi odnośnik dla niniejszego zgłoszenia.

   Europejskie zgłoszenie patentowe nr 636361 dla Mougina i in. ujawnia kompozycję kosmetyczną zawierającą w nośniku kosmetycznym co najmniej jeden pseudo-lateks na podstawie wielosekwencyjnego polikondensatu mającego łańcuch utworzony przez (a) co najmniej jedną sekwencję polisiloksanową, i (b) co najmniej jedną sekwencję poliuretanową i/lub poli-mocznikową zawierającą składniki anionowe lub kationowe. Ten odsyłacz ujawnia kompozycje kosmetyczne, które są konkretnie przydatne jako kompozycje do włosów i kompozycje do makijażu.

   Opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 5120531 dla Wellsa i in. ujawnia spłukiwane kompozycje do pielęgnacji włosów zapewniające korzyści zarówno pielęgnacji włosów jak i układania włosów. Opisane kompozycje zawierają właściwe ilości środka pielęgnującego włosy, układającego włosy polimeru utworzonego z określonych monomerów, rozpuszczalnika niewodnego rozpuszczającego polimer, i nośnika wodnego. Ten opis patentowy ujawnia, że środek do pielęgnacji może zapewnić nie tylko korzyści pielęgnacji włosów, ale także zapewnić zagęszczony przez sieć żelu nośnik do polimeru do układania włosów i rozpuszczalnika. Ten opis patentowy ujawnia jako środek do pielęgnacji rozmaite siloksany, w tym polidiorganosiloksany mające czwartorzędowe podstawione grupy amoniowe przyłączone do krzemu, i polidiorganosiloksany mające związane z silikonem podstawniki, którymi są grupy węglowodorowe podstawione aminą.

   Zgłoszenie patentowe St. Zjedn. Ameryki nr 5500209 (przyznane dla numeru porządkowego 08/214111), którego zawartość w całości stanowi odnośnik dla niniejszego zgłoszenia, ujawnia żel lub sztyft, który zawiera składniki dezodorująco i/lub przeciwpotowo aktywne, poliamidowy środek żelujący, i rozpuszczalnik dla poliamidowego środka żelującego, która to kompozycja żelu lub sztyftu może być klarowna lub prześwitująca. To zgłoszenie patentowe ujawnia, że poliamidowy środek żelujący jest rozpuszczalny w rozpuszczalniku kosmetycznie dopuszczalnym w podwyższonych temperaturach, i zestala się (żeluje) przy ochłodzeniu; dopuszczalne rozpuszczalniki są ujawnione jako obejmujące różne alkohole, w tym różne glikole. O ile zawierający poliamid sztyft lub żel ujawniony w wyżej wymienionym opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki ma pożądane właściwości w związku ze stabilnością kompozycji, w szczególności w obecności kwaśnych materiałów przeciwpotowo aktywnych, i z uzyskiwaniem klarownych lub prześwitujących kompozycji żelu lub sztyftu, to rozmaite cechy charakterystyczne wymagają polepszenia. Konkretnie, kompozycje według opisu patentowego St. Zjedn. Ameryki 5500209 zawierające rozpuszczalniki glikolowe dla poliamidowego środka żelującego i/lub dla materiału przeciwpotowo aktywnego mogą mieć niekorzystnie dużą kleistość i lepkość zarówno przy i po naniesieniu na skórę.

   Rozwiązując ten problem kleistości i lepkości w związku z kompozycjami kosmetycznymi wykorzystującymi poliamidowy środek żelujący, zgłoszenie patentowe St. Zjedn. Ameryki nr porz. 08/426672, złożone 21 kwietnia 1995, którego zawartość w całości stanowi odnośnik dla niniejszego zgłoszenia, ujawnia zastosowanie określonego układu rozpuszczalników dla kompozycji stałej zawierającej materiał przeciwpotowo aktywny i poliamidowy środek żelujący. Ten układ rozpuszczalników jest wolny od glikolu i zawiera niejonowy środek powierzchniowo czynny i rozpuszczalnik polarny. Woda jest rozpuszczalnikiem polarnym, i z niejo189 875 nowym środkiem powierzchniowo czynnym działa jako środowisko dyspergujące dla materiału przeciwpotowo aktywnego, w którym stosuje się dostateczną ilość wody dla uzyskania klarownego lub prześwitującego roztworu/emulsji materiału przeciwpotowo aktywnego.

   Typowa technika zmniejszenia kleistości, na przykład preparatów przeciwpotowych, to włączenie cyklometikonu (mieszaniny penta- i heksacyklodimetylosiloksanów). Ten cyklometikon jest cieczą o bardzo niskiej lepkości, która zapewnia wyśmienitą smarowność, co eliminuje wrażenie kleistości. Cyklometikon jest również łagodnie lotny, a w rezultacie nie pozostawia plam na skórze i/lub ubraniu. Do stałych preparatów sztyftu przeciwpotowego włączono ponad 50% wagowo cyklometikonu, na przykład stosując woskowy środek zestalający. Jednakże cyklometikon nie jest rozpuszczalnikiem dla poliamidów na podstawie dimeru opisanych jako środki żelujące w opisie patentowym St. Zjedn. Ameryki nr 5500209.

   Ponadto tylko ograniczone ilości cyklometikonu (na przykład 37% wagowo) można włączyć do stałych kompozycji zżelowanych przy zastosowaniu takiego poliamidowego środka żelującego bez zepsucia klarowności zżelowanej kompozycji. Powyżej tego punktu zżelowana kompozycja staje się mętna z powodu albo nadmiernej krystalizacji poliamidu albo niemieszalności cyklometikonu w mieszaninie.

   Opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 5243010 dla Choi i in., którego zawartość w całości stanowi odnośnik dla niniejszego zgłoszenia, ujawnia aromatyczne żywice poliamidowe mające boczne grupy sililowe, które to żywice mają wyśmienitą wytrzymałość na ciepło, wytrzymałość mechaniczną, przewodnictwo elektryczne i inne właściwości fizyczne, jak również wyśmienitą rozpuszczalność w pospolitych rozpuszczalnikach organicznych i ulepszone właściwości przetwarzania w stanie stopionym. Ten opis patentowy nie opisuje zastosowania aromatycznej żywicy poliamidowej jako środka żelującego, a tym bardziej jako środka żelującego do uzyskania stałych kompozycji kosmetycznych.

   Opis patentowy St. Zjedn. Ameryki nr 5272241 dla Lucarelliego i in., którego zawartość w całości stanowi odnośnik dla niniejszego zgłoszenia, ujawnia organofunkcyjne siloksany przydatne zarówno do pielęgnacji osobistej jak i do przemysłu tworzyw sztucznych, które to siloksany są silikonami sfinkcjonalizowanymi aminokwasami. W tym opisie patentowym ujawniono, że siloksany mają zastosowania jako dodatki do tworzyw sztucznych, płyny hydrauliczne, środki tłumiące drgania, środki zapobiegające przywieraniu, środki przeciwpieniące, dielektryki, środki impregnujące, środki powierzchniowo czynne, dodatki- do produktów kosmetycznych i zdrowotnych, smary, itd. Ten opis patentowy nie ujawnia zastosowania siloksanów jako środków żelujących.

   Mimo powyższego wciąż istnieje zapotrzebowanie na kompozycje podstawowe, zagęszczone środkiem żelującym, które to kompozycje podstawowe mogą zawierać zwiększone ilości płynów silikonowych (na przykład cieczy silikonowych, zarówno lotnych i nielotnych), i które to kompozycje podstawowe są przydatne do tworzenia kompozycji kosmetycznych. Takie zwiększone zawartości płynów silikonowych są pożądane, ponieważ te płyny silikonowe nadają dobrą charakterystykę kosmetyczną kompozycji. Konkretnie, te płyny są pożądane z powodu dawanego przez nie wrażenia na skórze, lotności i niskiej toksyczności. Ponadto pożądane jest również uzyskanie takich kompozycji podstawowych, zagęszczonych przy wykorzystaniu takiego środka żelującego, które są przezroczyste i klarowne, i można z nich utworzyć produkty mające zmienne stopnie stałości, jak od kremu do sztyftu, zależnie od ilości środka zagęszczającego zawartej w kompozycji. Szczególniej, pożądane jest uzyskanie klarownej kompozycji przeciwpotowej i/lub dezodorującej mającej dobrą skuteczność, atrakcyjny wygląd i nie pozostawiającej widocznej (białej) pozostałości przy naniesieniu i po wyschnięciu.