PL188580B1

PL188580B1 - Sposób wytwarzania sypkiego dodatku do paszy dla zwierząt na bazie soli metioninianowej i granulat metioninianowy

Info

Publication number: PL188580B1
Application number: PL98335250A
Authority: PL
Inventors: Wolfram Binder; Hans Albrecht Hasseberg; Heidemarie Kniesel; Martin Körfer
Original assignee: Degussa
Priority date: 1997-02-25
Filing date: 1998-01-31
Publication date: 2005-02-28
Also published as: EE9900362A; CN1248885A; DE59803431D1; LV12368A; LV12368B; EP0967885B1; EP0967885A1; PL335250A1; PT967885E; MY116717A; BR9807776A; EE03849B1; ES2174418T3; JP2001512979A; DK0967885T3; HUP0000915A2; HUP0000915A3; US6287627B1; KR20000075644A; UA51781C2

Abstract

1. Sposób wytwarzania sypkiego dodatku do paszy dla zwierzat na bazie soli metioni- nianowej, znamienny tym, ze roztwór soli metioninianowej suszy sie rozpylowo i poddaje sie granulacji w obecnosci dodatków obejmujacych dodatki na bazie krzemianów, kwasy tluszczowe i/lub ich sole alkaliczne wzglednie ziem alkalicznych, przy czym stosuje sie 10-70% roztwór soli metioninianowej. 12. Granulat metioninianowy o duzej sypkosci, znamienny tym, ze ma gestosc nasy- powa 650 kg/m3 , rozklad wielkosci ziarna od 63 do 5000 µm i zawartosc pylu < 1%. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania sypkiego, łatwego do manipulacji dodatku do paszy dla zwierząt, wytworzonego na bazie soli metioninianowej, w którym to sposobie wychodząc z otrzymywanego w znany sposób roztworu soli metioninianowej wytwarza się granulowany produkt. Ponadto wynalazek dotyczy także granulowanego metioninianu.

Metioninę oraz wodne roztwory soli metioninianowej, zwłaszcza metioninian sodowy (DE 31 05 009 C), lecz także materiały zastępcze, jak np. hydroanalogi metioniny (MHA) stosuje się powszechnie jako dodatek do pasz przy hodowli drobiu, trzody chlewnej i innych zwierząt hodowlanych, przy czym przyczynia się to korzystnie głównie do produkcji białka zwierzęcego. Ze względu na rosnącą liczbę ludności świata i narastające problemy wyżywienia, metioninie przypisuje się szczególne znaczenie jako jednemu z pierwszoplanowych aminokwasów w procesie wzrostu zwierząt oraz ze względu na jego różne postacie, a także

188 580 korzystne warunki wytwarzania. Zależnie od potrzeby stosuje się je w postaci substancji stałej lub ciekłej.

Znajdujący się w handlu metioninian sodowy w postaci roztworu ma stężenie metioniny wynoszące 40% wag. i w przeciwieństwie do materiału zastępczego (MHA) pod względem swej wartości biologicznej odpowiada metioninie w postaci stałej, porównując to na bazie ekwimolamej.

Do wytwarzania takich roztworów metioninianu sodowego stosuje się różne metody, np.

1. Rozpuszczanie wyodrębnionej metioniny w ługu sodowym

2. Alkaliczną hydrolizę 5-((ł-^^etvior^e^rł<^ća^t.ti(^tt^4o)-^lr^^^lantoiny z NaOH i/lub Na₂CC-3

3. Alkaliczną hydrolizę amidu metioninianowego.

Sposób 1 dostarcza wprawdzie produkt w czystszej postaci jednakże wskutek konieczności dodatkowych operacji roboczych jest kłopotliwy w porównaniu do produkcji w postaci substancji stałej i tym samym mniej ekonomiczny niż wytworzenie samej metioniny. Natomiast sposoby 2, względnie 3 we wcześniejszym momencie wprowadzają wytwarzanie metioniny i w ten sposób uzyskują pod względem pojemności odciążenie części w postaci materiału stałego przy wytwarzaniu metioniny DL.

Wytwarzanie 5-(β-merylomerkapΐoetylo)-hydantoiny następuje w znany sposób przez bezpośrednią syntezę ze zwykle stosowanych materiałów wyjściowych w postaci aldehydu metylomerkaptopropionowego (NMP) i kwasu cyjanowodorowego w obecności amoniaku i dwutlenku węgla. Amid metioninianowy wytwarza się w znany sposób przez hydrolizę nitrylu metioniny, który uzyskuje się w zwykły sposób przez bezpośrednią syntezę ze znanych materiałów wyjściowych to znaczy NMP, kwasu cyjanowodorowego lub cyjanku amonowego i amoniaku. W zależności od potrzeb celowe może być zastosowanie dodatku do pasz zwierzęcych w postaci stałej lub ciekłej.

Zdecydowanie się na suchą postać wzbogacania zależy między innymi od będących do dyspozycji urządzeń mieszających, względnie od specjalnych wymagań użytkownika.

Przy wytwarzaniu mieszanki paszowej różne pasze i dodatki istnieją najpierw jako poszczególne 'składniki, które stosownie do swej struktury przygotowywane są za pomocą mielenia, śrutowania, suszenia lub czyszczenia. Gdy poszczególne składniki mają już odpowiednią strukturę, przeprowadza się właściwy proces mieszania w odpowiednim urządzeniu mieszającym. Poszczególne mieszane partie są różne zależnie od wielkości instalacji. Nasycony aminokwas w postaci metioniny przy dodawaniu do mieszanek paszowych stosowany jest w ilościach 0,01 do 1,0% wag. Ilości te dodaje się do mieszanki paszowej bezpośrednio za pomocą odpowiednich układów odważających i dozujących.

W opisie DE 31 05 009 zawarta jest informacja, że wodne roztwory metioninianu sodowego lub potasowego przy zastosowaniu ich jako dodatku do pasz posiadają taką samą skuteczność metioniny jak sama stała metionina.

Ze względu na stabilność na zimno roztworów metioniny gwarantowanej przez dostawców, dotychczas było możliwe jednak dostarczanie roztworów o zawartości do 40% wag. metioninianu. Stosowanie do tego w produkcie handlowym zawarte było do 60% wag. wody, co zwiększało 2,5-krotnie koszty transportu w porównaniu ze stałą metioniną. Stanowiło to przeszkodę w stosowaniu na rynku ciekłych dodatków na bazie metioniny.

Zastosowanie krystalicznego metioninianu sodowego nie było brane pod uwagę ze względu na silną hygroskopijność tego związku.

Jest jednak wskazane posiadanie dodatku do pasz zwierzęcych, który spełnia następujące wymagania:

1. Wykazuje bez zmniejszonych wymagań pożywną skuteczność stałej, krystalicznej metioniny.

2. W samym mieszalniku paszy daje się wprowadzić w postać ciekłą o żądanym stężeniu bez konieczności łączenia go np. z alkaliami.

3. Podczas transportu przemieszcza się możliwie mało „martwej objętości” w postaci wody tak, że zawartość substancji czynnej w transportowanej substancji jest wysoka.

4. Produkt może być przystosowany do specjalnych wymagań poszczególnych użytkowników i może być zastosowany ewentualnie jako substancja stała.

188 580

Zadaniem wynalazku jest opracowanie sposobu wytwarzania sypkiego dodatku do paszy dla zwierząt na bazie soli metioninianowej, który rozwiąże wyżej wymienione problemy. Zadaniem wynalazku jest także opracowanie nowego, ulepszonego stałego produktu w postaci granulatu metioninianowego do dodawania do pasz zwierzęcych.

Sposób wytwarzania sypkiego dodatku do paszy dla zwierząt na bazie soli metioninianowej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że roztwór soli metioninianowej suszy się rozpyłowo i poddaje się granulacji w obecności dodatków obejmujących dodatki na bazie krzemianów, kwasy tłuszczowe i/lub ich sole alkaliczne względnie ziem alkalicznych, przy czym stosuje się 10-70% roztwór soli metioninianowej.

Wysuszony rozpyłowo roztwór soli w postaci proszku granuluje się w obecności nasyconego roztworu metioninianu w stosunku wagowym 1:0,01 do 1:0,5 poprzez wytłaczanie.

Roztwór soli metioninianowej jednocześnie poddaje się suszeniu rozpyłowemu i granulacji przez otoczkowanie w złożu zawiesinowym.

Korzystnie, w sposobie według wynalazku jako dodatek stosuje się hydrofilowy lub hydrofobowy kwas krzemowy utworzony przez strącanie lub natury pirogenicznej, przy czym stosuje się go w ilości 0,1 do 10%o wag. w odniesieniu do ilości metioninianu.

Jako dodatek stosuje się drobnoziarnisty zeolit lub bentonit, w ilości 0,1 do 10% wag. w odniesieniu do ilości metioninianu.

Kwasy tłuszczowe i/lub ich sole alkaliczne, względnie ziem alkalicznych, stosuje się w ilości 0,1 do 10% wag. w odniesieniu do ilości metioninianu.

Stosuje się roztwór 25-50% soli metioninianowej.

Korzystnie, stosuje się roztwór metioninianu sodowego i/lub potasowego.

Szczególnie korzystnie, stosuje się roztwór metioninianu sodowego.

Do granulacji suszonego rozpyłowo proszku razem z nasyconym roztworem soli metioninianowej stosuje się silnie tnące urządzenie mieszające.

W sposobie według wynalazku, do wytłaczania korzystnie stosuje się intensywny mieszacz, względnie suszarkę ze złożem zawiesinowym.

Granulat metioninianowy o dużej sypkości, według wynalazku charakteryzuje się tym, że ma gęstość nasypową > 650 kg/m³, rozkład wielkości ziarna od 63 do 5000 pm i zawartość pyłu < 1%.

Sposób ten prowadzi się jako sposób ciągły lub okresowy.

Roztwory zawierają na ogół 10 do 70% wag., zwłaszcza 20 do 60% wag., a najkorzystniej 25 do 45% wag. metioniny.

Stosuje się zwłaszcza roztwory metioninianu sodowego i/lub potasowego, przy czym zawartość molowa metioniny do jonów K lub Na wynosi 1,1 : 1 do 1 : 1,1, korzystnie 1:1. Okazało się korzystne, aby rozpylane i/lub granulowane roztwory poddać przed tym działaniu węgla aktywnego.

W jednej z postaci wykonania roztwór soli metioninowej suszy się rozpyłowo w aparaturze rozpyłowej z rozpylaczem odśrodkowym, przy czym różnice temperatur pomiędzy temperaturą wlotową (120 - 200°C) i temperaturą wylotową (60 - 100°C) powinny być możliwie duże. Uzyskany w ten sposób proszek przetwarza się następnie w granulat. Dokonuje się tego za pomocą talerza grudkującego, bębna grudkującego lub mieszacza. Korzystnie, wytwarza się granulat w mieszaczu Eirich'a z osadzonym silnie tnącym przyrządem mieszającym (głowicą nożową).

Postępuje się przy tym na ogół tak, że wysuszony rozpyłowo proszek razem z korzystnie nasyconym roztworem soli metioninianowej granuluje się w przyrządzie mieszającym.

Proszek uzyskany za pomocą suszenia rozpyłowego ma gęstość nasypową wynoszącą 350 do 500 kg/m3, a udział pyłu wynosi co najmniej 1 do 5% (test pyłowy wg. dr Groschopp'a).

Granulat ma gęstość nasypową > 650 kg/m3, korzystnie > 700 kg/m³ przy rozkładzie wielkości ziarna od 63 do 5000 pm, korzystnie 100 do 3000 pm, a najkorzystniej 100 do 1400 pm, przy czym około 90% ma wielkość ziarna > 100 pm.

Udział ziarna o wielkości < 63 pm wynosi na ogół maksymalnie 2%, korzystnie 1%, a udział pyłu wg dr Groschopp'a wynosi < 1%, korzystnie < 0,5%.

Inną odmianę wytwarzania granulatu według wynalazku stanowi granulacja przez otoczkowanie w złożu zawiesinowym. W jednej operacji sposobu następuje tu rozpylanie

188 580 roztworu metioninianu sodowego i jednoczesne tworzenie się granulatu dodatku do pasz zwierzęcych. Reaktor ze złożem zawiesinowym w celu regulacji wielkości ziarna może zawierać jedno lub wiele narzędzi kruszących.

Również i w tym przypadku korzystnie można stosować nasycone roztwory metioninianowe, lecz możliwe jest również stosowanie roztworów o mniejszym stężeniu.

Przyrost masy w złożu zawiesinowym przy pracy stacjonarnej kompensuje się przez ciągłe odprowadzanie granulatu. Przez odpowiedni rodzaj pracy, poprzez rurę odprowadzającą można odprowadzać granulat o żądanej wielkości ziarna, które przy odprowadzaniu przechodzi przez strefę chłodzenia. Drobny pył odprowadzany z komory suszenia za pomocą powietrza suszącego zostaje oddzielony i jako zarodki fazy stałej doprowadzany jest ponownie do procesu granulacji. W przypadku wytwarzania granulatu przez otoczkowanie według wynalazku, temperatura w części suszącej w złożu zawiesinowym wynosi 100 lub 200°C.

Dobieranie temperatury i ewentualnie zastosowanie jednego lub wielu kruszących narzędzi w warstwie zawiesinowej, wyznaczają osiągalną wielkość cząsteczek. Korzystne granulaty o zakresie wielkości ziarna od 63 do 5000 pm, korzystnie 100 do 3000 pm, a szczególnie korzystnie od 100 do 1400 pm, przy czym około 90% ma wielkość ziarna >100 pm, powstają według wynalazku ewentualnie przez dodanie materiałów dodatkowych. Suszarka pod względem ilości powietrza (prędkości powietrza) jest tak wykonana, że nie powoduje niszczenia granulatu, a jednocześnie odprowadza pył poczynając od żądanej dolnej granicy wielkości ziarna.

Wytworzony w ten sposób granulat ma korzystnie postać kulistą i ciężar nasypowy > 650 kg/m³, korzystnie > 700 kg/m³ i udział pyłu < 1%, korzystnie < 0,5% (test pyłowy dr Groschopp'a).

W przypadku wytłaczania w celu wytwarzania granulatu według wynalazku, wyposażenie konieczne dla tego celu może być włączone w proces poprzedzający. Tak na przykład możliwa jest kombinacja intensywnego mieszacza z wytłaczarką i suszarką z warstwą zawiesinową i to zarówno dla procesów ciągłych jak i okresowych.

Dla usprawnienia poręczności w posługiwaniu się wytwarzanym granulatem korzystne jest rozpylanie i granulowanie roztworów soli metioninianowej w obecności dodatków na bazie krzemianów.

Należą do nich hydrofilowe i hydrofobowe kwasy krzemianowe natury pirogenicznej lub kwasy krzemianowe wytworzone przez osadzanie 5 do 300 m²/g, korzystnie suszone rozpyłowo. Stosuje się również rozdrobnione zeolity na przykład typu A lub bentonity.

Dodatki można wprowadzać jako zawiesinę w rozpylany roztwór lub korzystnie wprowadzać wraz ze strumieniem powietrza do aparatury, w której rozpylany jest roztwór i ewentualnie granulowany.

Ilość dodatkowych materiałów wynosi 0,1 do 10% wag., korzystnie 0,1 do 5% wag. w odniesieniu do granulowanej substancji stałej. Do tych dodatków oprócz związków krzemianowych należą korzystnie substancje dopuszczalne w zakresie stosowania środków paszowych, zwłaszcza kwasy tłuszczowe i ich sole, korzystnie sole litowców lub sole ziem alkalicznych. Do kwasów tłuszczowych należą zwłaszcza kwas stearynowy i kwas palmitynowy, względnie mieszanki kwasów tłuszczowych zawierające Ci6 do Cjg atomów węgla lub też ich wspomniane sole.

Podczas gdy niegranulowany metioninian sodowy ze względu na swoje własności higroskopijne łatwo się zbryla i traci swą sypkość, to w przypadku granulatów uzyskanych sposobem według wynalazku zjawisko to nieoczekiwanie nie występuje. Zachowują one sypkość również przy wystawianiu ich na działanie wpływów atmosferycznych i wykazują znaczną poprawę swych własności w porównaniu do proszku suszonego rozpyłowo, a zwłaszcza pod względem

a) sypkości i łatwej manipulacji,

b) zmniejszonej zawartości pyłu,

c) zmniejszonej skłonności do zbrylania się po poddaniu ich działaniu wpływów atmosferycznych,

d) zwiększonego ciężaru nasypowego.

188 580

Podczas gdy suszony rozpyłowo produkt po składowaniu przez 7 dni przy 55% wilgotności względnej zbryla się, to granulat według wynalazku jest sypki i łatwo dozowalny.

Sposób według wynalazku udaje się przeprowadzić tylko na podstawie nieoczekiwanej okoliczności, że metioninian nie ulega rozkładowi nawet przy temperaturach wpustowych powyżej 100°C panujących w suszarce rozpyłowej lub podobnych aparaturach.

Ze względu na znaną alkaliczną niestałość tych związków należałoby oczekiwać ich rozkładu, który daje się zauważyć na przykład w postaci żółtego zabarwienia.

Te wytworzone po raz pierwszy granulaty są również przedmiotem wynalazku.

Cześć eksperymentalna

Dla oceny granulatów według wynalazku przeprowadzono następujące testy

1. Test higroskopijności

W celu oceny higroskopijności w temperaturze pokojowej w wielu eksykatorach (o średnicy 160 mm) tworzono kolejno wilgotne powietrze za pomocą roztworów nasyconych (z korpusem podłoża):

55% wilgotności względnej: Ca (NChh • 4H2O

76% wilgotności względnej: NaCl

Za każdym razem 5 g substancji testowej rozkładano równomiernie w naczynku wagowym (o średnicy 50 mm) i otwarte naczynko utrzymywano w eksykatorze (przy żądanej wilgotności powietrza) w temperaturze pokojowej. Po 1, 2, 3, 5 i 7 dniach wyjmowano naczynka z eksykatora, obserwowano optycznie i rejestrowano przyrost ciężaru. W niektórych przypadkach oceniano dodatkowo zawartość wody za pomocą miareczkowania metodą Karla Fischera.

2. Test na zbrylanie

W każdym eksykatorze, przy temperaturze pokojowej i względnej wilgotności powietrza wynoszącej 55, względnie 76% dobranej za pomocą nasyconych roztworów soli, (patrz pkt. 1) osadzony był stempel sitodrukowy napełniony 20 g substancji testowej z nałożonym odważnikiem 1,2 kg. Po trzech dniach uzyskane w ten sposób wypraski włożono ostrożnie do poziomo wirującego sita walcowego (55 obr./min). Po wyłączeniu wirującego sita określono czas ścierania w sekundach, po którym określona ilość startego materiału (10 g) została odprowadzona z sita walcowego (pod sitem umieszczona jest waga). Im krótsze są czasy ścierania tym mniejsza jest skłonność do zbrylania.

3. Pomiar pyłu według dr Groschopp'a

100 g substancji testowej wprowadza się przez lej podający 1 do przenośnika wstrząsowego 2. Częstotliwość przenośnika wstrząsowego tak jest nastawiona za pomocą regulatora, że proszek sypie się do leja powoli i równomiernie. Poprzez lej 3 i rurkę napełniającą 4 proszek spada do stojącego pod nią wewnętrznego cylindra 5 aparatury testującej, natomiast pył zbiera się poza tym pojemnikiem na płycie dennej 6 cylindra zewnętrznego 7 (patrz rys.)

Po zakończeniu przebiegu proszku resztki proszku pozostałe w przenośniku wstrząsowym i w leju wprowadza się do aparatury testowej za pomocą pędzla. Po odczekaniu 5 min. pył osadzony na gładko wypolerowanej płycie dennej zbiera się 5 wżży . Zawartość pyłu podaje się w procentach w odniesieniu do naważki.

Przykład

Do granulacji użyto suszony rozpyłowo mstioaiaian sodowy (Na Met; stosunek molowy Met : Na = 1:1), przy czym roztwór mstioniaiaau poddano wstępnie działaniu węgla aktywnego.

Dane analityczne NaMet (suszonego rozpyłowo)

- gęstość nasypowa [kg/m5] 500

- gęstość w stanie ubitym [kg/m³] 600

- rozkład wielkości ziarna [%] · > 90% < 200 (im

- udział pyłu [%] = 4 (test pyłowy wg. dr Groschopp'a (wg. aparatury z rys.)

Wysuszony rozpyłowo produkt poddano granulacji wmieszaczu Eiricha przy zachowaniu następujących warunków (Tabela 1):

188 580

Tabela 1:

Warunki granulacji w mieszaczu Eiricha

Produkt	Granulat A	Granulat B
Ilość wsadu NaMet	2,5	1,66
(suszonego rozpyłowo) [kg]		(+ 83 g kwasu stearynowego jako dodatku)
Ilość cieczy poddanej granulacji [ml] Ciekła metionina (60% metioniny)	530	390
Prędkość wirowania [obr./min]	3000	3000

Granulat został przebadany pod względem swoich ogólnych własności użytkowych (Tabela 2).

Tabela 2:

Własności użytkowe granulatu

Produkt	Granulat A	Granulat B
gęstość nasypowa [kg/m³]	740	800
gęstość po ubiciu [kg/m³]	840	900
rozkład wielkości ziarna [%]
< 100 pm	7	9
100 - 500 pm	51	53
500 - 1000 pm	23	23
1000- 1400 pm	6	5
1400 -3150 pm	9	8
3150 -5000 pm	4	2
Udział pyłu [%]	0,2	0,1

Najbardziej przekonywujące są jednak dane dotyczące własności higroskopijnych i skłonności do zbrylania metioninianu sodowego w postaci wysuszonej rozpyłowo, względnie jako granulatu (porównaj Tabelę 3).

Przy porównywaniu różnych postaci produktu okazuje się, że w przypadku granulatu następuje wyraźnie mniejszy przyrost ciężaru (poboru wody). Szczególnie wyraźne są różnice pomiędzy produktem suszonym rozpyłowo i granulatem przy względnej wilgotności powietrza wynoszącej 55%. Przy względnej wilgotności wynoszącej 76% liczbowe różnice są wprawdzie mniejsze, jednakże wrażenie optyczne wskazuje wyraźnie zalety granulatu.

Wzrost ciężaru aż do około 18% wskazuje na mniej lub bardziej intensywne tworzenie się powierzchniowego narostu na produkcie. Podczas gdy w przypadku granulatu krótkie uderzenie w szklany pojemnik wystarcza aby otrzymać ponownie swobodnie przepływający produkt, to w przypadku suszonego rozpyłowo proszku po działaniu na niego wpływów atmosferycznych konieczne było jego rozgniatanie aby otrzymać sypki materiał.

Wrażenie to potwierdzają wyniki oceniające skłonność do zbrylania (Tabela 3). Mniejsza skłonność do zbrylania się metioninianu sodowego w postaci granulatu wynika wyraźnie z jego niższych czasów ścierania.

188 580

Tabela 3

Higroskopijność i skłonność do zbrylania metioninianu sodowego w postaci wysuszonej rozpyłowo i jako granulatu

Produkt	NaMet. (suszony rozpyłowo)	Granulat A	Granulat B
55% wilgotności względnej wzrost ciężaru [%] po
1 dniu	8,4	5,8	4,0
2 dniach	11,8	6,7	4,6
3 dniach	12,1	7,1	5,3
4 dniach	11,4	7,7	5,4
5 dniach	13,4	7,8	5,6
zdolność do zbrylania	60	20	13
czas ścierania [s]
76% wilgotności względnej wzrost ciężaru [%] po 1 dniu	12,4	10,1	8,9
2 dniach	17,7	13,6	11,4
3 dniach	23,6	15,0	14,5
4 dniach	25,7	26,3	24,7
5 dniach	31,0	33,6	31,2
zdolność do zbrylania czas ścierania [s]	295	145	147

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania sypkiego dodatku do paszy dla zwierząt na bazie soli metioninianowej, znamienny tym, że roztwór soli metioninianowej suszy się rozpyłowo i poddaje się granulacji w obecności dodatków obejmujących dodatki na bazie krzemianów, kwasy tłuszczowe i/lub ich sole alkaliczne względnie ziem alkalicznych, przy czym stosuje się 10-70% roztwór soli metioninianowej.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wysuszony rozpyłowo roztwór soli w postaci proszku granuluje się w obecności nasyconego roztworu metioninianowego w stosunku wagowym 1:0,01 do 1:0,5 poprzez wytłaczanie.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że roztwór soli metioninianowej jednocześnie poddaje się suszeniu rozpyłowemu i granulacji przez otoczkowanie w złożu zawiesinowym.
4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako dodatek stosuje się hydrofilowy lub hydrofobowy kwas krzemowy utworzony przez strącanie lub natury pirogenicznej, przy czym stosuje się go w ilości 0,1 do 10% wag. w odniesieniu do ilości metioninianu.
5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że jako dodatek stosuje się drobnoziarnisty zeolit lub bentonit, w ilości 0,1 do 10% wag. w odniesieniu do ilości metioninianu.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że kwasy tłuszczowe i/lub ich sole alkaliczne, względnie ziem alkalicznych, stosuje się w ilości 0,1 do 10% wag. w odniesieniu do ilości metioninianu.
7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się roztwór 25-50% soli metioninianowej.
8. Sposób według zastrz. 1 albo 7, znamienny tym, że stosuje się roztwór metioninianu sodowego i/lub potasowego.
9. Sposób według zastrz. 8, znamienny tym, że stosuje się roztwór metioninianu sodowego.
10. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że do granulacji suszonego rozpyłowo proszku razem z nasyconym roztworem soli metioninianowej stosuje się silnie tnące urządzenie mieszające.
11. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że do wytłaczania korzystnie stosuje się intensywny mieszacz, względnie suszarkę ze złożem zawiesinowym.
12. Granulat metioninianowy o dużej sypkości, znamienny tym, że ma gęstość nasypową > 650 kg/m³, rozkład wielkości ziarna od 63 do 5000 pm i zawartość pyłu < 1%.