PL236498B1 - Sposób wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego z odpadowego materiału gipsowego, dostarczającego wapń oraz siarkę w uprawach roślin, a także poprawiającego strukturę gleby i przeznaczonego dla rolnictwa, ogrodnictwa oraz sadownictwa.

Odpadowy gips mineralny stanowiący dwuwodny siarczan wapnia CaSO4-2H2O, jest wytwarzany w dużych ilościach jako produkt uboczny, w szczególności w procesach odsiarczania spalin w elektrowniach spalających węgiel - jako syntetyczny reagips. Jego wilgotność jest najczęściej rzędu 16%-17% wilgoci. Odpadowy gips zawierający znaczące ilości odżywczego wapnia (ok. 40% w przeliczeniu na CaO) i siarki (ok. 28% w przeliczeniu na SO3) niezbędnych dla wzrostu roślin uprawnych jest cennym składnikiem nawozów mineralnych, poprawiającym także właściwości fizyczne gleb - w szczególności strukturę gleb gliniastych.

Większość syntetycznego gipsu otrzymywanego z odsiarczania spalin ma rozmiar cząstek mniejszy niż 500 mikronów (gm) i często obejmuje cząstki o rozmiarach poniżej 200 mikronów (gm). Celem efektywniejszego wykorzystania drobnych cząstek gipsu stosowane są sposoby granulacji mające za zadanie zwiększenie ich rozmiarów do utworzenia większych cząstek w postaci granulek, które łatwo jest rozprowadzić urządzeniami rolniczymi do gleby. Pożądane rozmiary cząstek gipsu jako gotowego produktu w postaci granulatu mają rozmiary o średnicy granul od 1 do 10 mm. Ponieważ w wyniku granulacji samego gipsu otrzymuje się granulat o niskiej wytrzymałości mechanicznej - do jego granulacji stosuje się środki wiążące zapewniające lepszą wytrzymałość na zgniatanie granulatu gipsowego. Wymagania w zakresie granulowanych nawozów na bazie gipsu mineralnego (odpadowego lub naturalnego) dotyczą w szczególności takich parametrów jak:

- dostateczna wytrzymałość mechaniczna granulki podczas transportu, magazynowania i wysiewu maszynami rolniczymi, oraz

- szybkość rozpadu - jak najkrótszy czas rozpadu granulki gipsu w glebie w kontakcie z wilgocią gleby.

Jako najczęściej stosowane sposoby granulacji stałych substancji nawozowych z udziałem gipsu wymienia się :

- granulację ciśnieniową - gdzie suche składniki nawozu po wymieszaniu lub przecieraniu z nawilżającym środkiem wiążącym wytłaczane są ciśnieniowo za pomocą wytłaczarek (pras lub specjalnych walców) w postaci peletek nawozowych, a także:

- granulację bezciśnieniową na mokro - gdzie suche (lub nawilżone wstępnie) składniki nawozu natryskuje się płynnym środkiem wiążącym, którym może być woda lub roztwory zawierające środki wiążące stanowiące lepiszcze powodujące aglomerację stałych składników nawozu.

Znane sposoby granulacji mokrej dla stałych substancji - mineralnych składników nawozowych zawierających wapń - polegają na granulacji z użyciem substancji płynnej powodującej aglomerację cząstek stałych. Składnik mineralny wapniowy w granulowanym nawozie jest korzystnie wybrany z grupy obejmującej minerał wapienny, dolomitowy lub gipsowy. Jako substancję płynną stosuje się wodę lub roztwory zawierające środek wiążący stałe substancje (składniki) nawozowe. Środek wiążący zawiera rozpuszczalne w wodzie spoiwo - lepiszcze, które zawiera lub stanowi jedną lub więcej z wybranych substancji na przykład: z grupy składającej się z piwowarskich zagęszczonych substancji rozpuszczalnych, lignosulfonianu, ligniny węglanu sodu, melasy trzcinowej, syropu buraczanego, melasy buraczanej, melasy buraków cukrowych, serwatki skrobi, pochodnych skrobi, rozpuszczalne w soi melasy trzcinowe, hydrolizowany kolagen, roztwory aminokwasów, pochodne celulozy lub polimerowe środki wiążące na bazie celulozy.

Rozwiązania te realizowane są najczęściej w układach urządzeń technologicznych zawierających zasobniki substratów (składników nawozowych i środka wiążącego), współpracujące z urządzeniami dozująco-podającymi oraz urządzeniami granulującymi jak bęben, talerz, czy misa, a uzyskane z nich granule suszy się, oddziela frakcje granulatu o rozmiarach 1-10 mm w urządzeniach sortujących i pakuje wytworzony granulat nawozowy.

W literaturze patentowej opisano wiele sposobów granulacji nawozów na bazie gipsu z udziałem środków wiążących jako roztworów wodnych zawierających substancje organiczne z grupy lignosulfonianu lub melasy, stanowiących lepiszcze dla nawozowego składnika gipsowego.

W zgłoszeniu patentowym US 4954134A opisano sposób granulowania materiałów gipsowych, wapienia lub ich mieszanin z użyciem środka wiążącego, który jest wybrany z grupy stanowiącej rozpuszczalną w wodzie sól metalu lub amonu kwasu lignosulfonowego, wskazując jako korzystne spoiwo

PL 236 498 B1 dla tych materiałów wodny roztwór lignosulfonianu amonu lub wodny roztwór lignosulfonianu wapnia, którego ilość wprowadzona do granulatora powinna wynosić 10% - do 20% wagowych roztworu środka wiążącego, do całkowitej ilości granulowanego materiału, co ma zapewnić, aby średnia wytrzymałość na zgniatanie granulek produktu o średnicy 2,38-3,36 mm wynosiła co najmniej około 3 funty na granulkę. W przykładach realizacji opisano rozdrobnione : fosfogips, sulfogips, gips naturalny lub mineralny lub ich mieszaniny i wapień zwykły (rolniczy) oraz ich mieszaniny zawierające około 85 do 95 części gipsu odpadowego lub naturalnego i około 5 do 15 części kamienia wapiennego poddane granulacji, korzystnie w granulatorze bębnowym i natryskiwane wodnym roztworem mieszaniny 48% lignosulfonianu amonu (wapnia) i wody, o proporcjach wagowych (lignosulfonian : woda) od 1 : 3 do 3 : 1 i jak wskazano otrzymany sypki granulat wykazuje średnią wytrzymałość na zgniatanie próbki granulek o średnicy 1-4 mm około 4 do 7 funtów. W opisie podano że fosfogipsy granulują się łatwo w każdym typie granulatora poprzez dostarczenie do nich roztworu lignosulfonianu wapnia lub amonu. Natomiast by zgranulować sulfogipsy uzyskane z procesu odsiarczania spalin konieczne jest uprzednie wymieszanie ich z naturalnym wapieniem (wapnem rolniczym) korzystnie w proporcjach 9:1.

Zgłoszenie US 2001042494A przedstawia granulację syntetycznego gipsu sposobem polegającym na uprzednim wymieszaniu go w celu uzyskania właściwej gęstości nasypowej i poprawienia zdolności do granulacji z wybranym lekkim dodatkiem (lepiszcze stałe) w postaci ekspandowanej krzemionki, popiołu lotnego, wapna hydratyzowanego, mąki pszennej, mąki drzewnej, słomy pszenicznej, celulozy i mąki sojowej. Składnik mineralny w granulowanej mieszaninie jest korzystnie wybrany z grupy obejmującej dolomit, wapień i gips, a spoiwo może korzystnie stanowić jeden lub więcej materiałów wybranych z grupy składającej się z piwowarskich skondensowanych substancji rozpuszczalnych, lignosulfonianu wapnia lub sodu, ligniny, węglanu sodu, melasy trzcinowej, syropu buraczanego, melasy buraczanej, melasy buraków cukrowych, serwatki, skrobi, pochodnych skrobi, zhydrolizowanego kolagenu, roztworu aminokwasów, pochodnych celulozy lub oparte na celulozie spoiwa polimerowe. Wytworzona kompozycja granulowanego substratu według niniejszego wynalazku zawiera jeden lub więcej składników mineralnych, jeden lub więcej lekkich dodatków i jeden lub więcej środków wiążącyc h. Dodanie lekkich składników stałych jako lepiszcza do syntetycznego gipsu obniża gęstość nasypową granulowanej mieszaniny do zakresu 642-882 kg/m³, co umożliwia według wskazanego w zgłoszeniu sposobu, granulację takiej mieszaniny, a zarazem współtworzącego ją gipsu syntetycznego.

W zgłoszeniach: US 20160052831A i powiązanych z nim zgłoszeniu US 20160332925 A1, US 20150027181 A1 oraz US 9873638 B2 - przedstawiono sposób granulacji (US 2016332925A) gipsu syntetycznego określanego jako gips z odsiarczania spalin (FGD), gdzie siarczan wapnia ma bardzo drobny rozmiar cząstek poniżej 100 mikronów. Sposób wytwarzania nawozu gipsowego obejmuje: podawanie syntetycznego gipsu do urządzenia formującego, dostarczanie kompozycji wiążącej zawierającej lignosulfonian mający 18% do 40% substancji stałych do urządzenia formującego. Urządzenie formujące stanowi wytłaczarkę, w której następuje formowanie materiału w postaci peletek o rozmiarach od około 1 do około 5 mm, przy czym otrzymany granulowany syntetyczny gips ma wytrzymałość na zgniatanie od około 2 funtów do około 12 funtów, (0,9: 5,4 kg) / (8,9:53,4 N).

W opisie wskazano także podawanie suszonego syntetycznego gipsu i kompozycji wiążącej do mieszalnika, gdzie z mieszaniny wysuszonego do 1 % wilgotności gipsu, i dodatków wybranych z grupy obejmującej węglan wapnia, glinki kaolinowe, cynk, mangan, żelazo, miedź, bor, węgiel, chrom, wapno i kwas humusowy oraz środka wiążącego - lignosulfonianu wapnia o zawartości części stałych w granicach 18-48%, dostarczonej z mieszalnika do peletyzatora wytłacza się pod ciśnieniem 35 psi do 55 psi (241:379 kPa) peletki o wilgotności 4-12%, które suszy się aby usunąć nadmiar wilgoci. Jako środki wiążące wskazano także, że kompozycja wiążąca zawiera rozpuszczalne w wodzie spoiwo, które zawiera lub stanowi jedną lub więcej z grupy składającej się z piwowarskich zagęszczonych substancji rozpuszczalnych, lignosulfonianu, ligniny, węglanu sodu, melasy trzcinowej, syropu buraczanego, melasy buraczanej, melasy buraków cukrowych, serwatki skrobi, pochodnych skrobi, rozpuszczalne w soi melasy trzcinowe, hydrolizowany kolagen, roztwory aminokwasów, pochodne celulozy lub polimerowe środki wiążące na bazie celulozy. Opisany w zgłoszeniach sposób jest metodą granulacji ciśnieniowej - w wytłaczarce, która wymaga dostarczenia dużych nakładów energetycznych na realizację procesu. Granuluje się w niej - peletyzuje mieszankę w skład której wchodzą dodatki i syntetyczny gips wstępnie podsuszany, co podraża koszty procesu.

Zgłoszenie KR 20050105357A przedstawia sposób wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego z udziałem wodnego roztworu melasy jako środka wiążącego. Gips poddaje się rozdrobnieniu i suszeniu do osiągnięcia 5% lub mniej wilgoci, a melasę rozpuszcza się w wodzie z dodatkiem kwasu

PL 236 498 B1 siarkowego, amoniaku do uzyskania odpowiedniej lepkości, pH. Zgromadzony w silosie (zbiorniku) proszek gipsowy wprowadza się do granulatora i spryskuje 5-50% wag. roztworem melasy z innymi składnikami i prowadzi granulację. Uzyskane granule poddaje się suszeniu w temperaturze 100-350°C do uzyskania wilgotności 3% lub mniej, oddziela granule o wielkości 1-5 mm, chłodzi i pakuje otrzymany granulowany nawóz gipsowy.

Natomiast ze zgłoszenia JPS 5874781A znany jest sposób wytwarzania odżywki do gleby w granulatorze bębnowym z mieszaniny składającej się fosfo i sulfogipsów (80-98%) zmieszanych z czarną melasą (w ilości 2-20%), sproszkowaną słomą, kwasem fosforowym, cukrem, związkami azotu, gdzie cieczą nawilżającą jest woda. Uzyskana odżywka po wysuszeniu jest w postaci proszku lub pudru.

Przedmiotem zgłoszenia PL P.417029 jest sposób wytwarzania granulatu nawozowego gipsowego z pulpy, który polega na tym, że do urządzeń mieszająco-dozujących wprowadza się dwuwodny siarczan wapnia (CaSO4-2H₃O), a następnie bentonit w ilości 2 do 15% masy (CaSO4-2H₃O) i wodę w ilości 2 - do 25% masy (CaSO4-2H₃O) i po wymieszaniu powstałą pulpę wprowadza się do granulatora gdzie następuje proces granulacji.

W zgłoszeniu PL P.417688 przedstawiono wytwarzanie granulowanego nawozu siarkowo-wapniowego na bazie mieszaniny reagipsu i innych składników. Sposób polega na tym, że granulowaniu poddaje się kompozycję zawierającą co najmniej 60% wag. reagipsu w postaci proszku o średniej wielkości cząstek poniżej 100 μm oraz o wilgotności do 9% w temperaturze 50°C, co najmniej 10% wag, mikronizowanego siarczanu amonu o średniej wielkości cząstek poniżej 60 μm, przy czym co najmniej 80% tych cząstek ma wielkość 10-50 μm, do 10% wag. siarki koloidalnej o średniej wielkości cząstek poniżej 65 μm, z ewentualnym dodatkiem barwnika, którą to kompozycję po homogenizacji zwilża się wodą podczas mieszania, a po uformowaniu granul i podzieleniu ich na frakcje, suszy się frakcję właściwą 1-6 mm w temp. do 100°C.

W zgłoszeniu patentowym PL P.415362 opisano sposób wytwarzania granulowanego nawozu wapniowego i/lub wapniowo-magnezowego pojedynczego lub wieloskładnikowego, z rozdrobnionych materiałów wyjściowych ze skał wapiennych i/lub dolomitowych, w procesie granulacji z użyciem cieczy wiążącej w postaci 0,1-60% melasy lub cukru w roztworze wodnym, polegający na tym, że do mieszalnika dostarcza się składniki tworzące nawóz pojedynczy lub wieloskładnikowy, wybrane z sypko-pylistego materiału, którym jest mączka wapienna, mączka dolomitu, mączka kredy, gips, następnie podczas mieszania na przesypujący się materiał natryskuje się wodny roztwór melasy lub cukru, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika składników materiału sypko-pylistego w granicach 0,10-0,20 kg cieczy/kg materiału sypko-pylistego, a po wymieszaniu składuje się w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem dostarcza się nawilżone złoże do granulatora bębnowego lub talerzowego i prowadzi granulację, a wytworzony granulat odbiera do leja wysypowego, i po podsuszeniu do uzyskania 0,1 -0,5% wilgotności, oddziela się frakcję właściwą o średnicy granul w zakresie 1-10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a frakcje pozawymiarowe zawraca się do procesu. Sposób realizuje się w trzech odmianach w procesie ciągłym lub okresowym.

Ponieważ produkcja syntetycznego gipsu wzrasta, wymuszona coraz wyższymi wymaganiami w zakresie ochrony środowiska naturalnego - istnieje potrzeba zwiększenia korzystnych zastosowań powstającego z odsiarczania spalin reagipsu - w szczególności w postaci granulatu dla potrzeb rolnictwa. Wiadomym jest, że gips stanowiący dwuwodny siarczan wapnia jest dostarczycielem wapnia oraz siarki - kluczowych, łatwo przyswajalnych składników odżywczych dla roślin. Z uwagi na małe rozmiary cząstek gipsu, łatwość zatrzymywania wilgoci, koniecznym jest poszukiwanie jak najefektywniejszych metod jego granulacji, aby można go było skutecznie rozprowadzić jako produkt rolny. Ponadto na rynku poszukiwane są wciąż granulaty nawozów zawierających wapń, nasyconych składnikiem odżywczym dla roślin, które wykazywałyby się wysokimi parametrami jakościowymi determinując ymi ich przydatność dla wzrostu nawożonych upraw jak i postacią granulatu, który powinien być sypki, niezbryląjący się i łatwy podczas magazynowania oraz rozsiewania w urządzeniach rozsiewających.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie prostego, bardziej efektywnego sposobu granulacji gipsu odpadowego - reagipsu wzbogaconego składnikami odżywczymi wspomagającymi wzrost roślin uprawnych i o polepszonych właściwościach fizycznych granul gipsu, nadanych udziałem środków wiążących zapewniających otrzymanie niezbrylającego się produktu o trwałych, wysoko wytrzymałych na ściskanie granulkach oraz wysokich parametrach jakościowych, dotyczących w szczególności czasu rozkładu granul i związanej z nim reaktywności chemicznej, niezbędnej do zmiany kwasowości w środowisku nawożonej gleby. Wykorzystanie do nawożenia gleby środków wiążących wybranych

PL 236 498 B1 z grupy obejmującej lignosulfonian i melasę buraczaną, stanowiących odpady produkcyjne oraz gipsu odpadowego - reagipsu stanowiącego odpad z procesu odsiarczania spalin, przyczyni się do poprawy środowiska naturalnego. Lignosulfoniany są to pochodne ligniny - polifenolowego biopolimeru, powstające jako produkt uboczny przy produkcji celulozy z drewna. Pod względem chemicznym lignosulfoniany są to sole zasadowe kwasów lignosulfonowych (np. wapnia, sodu, magnezu, amonu), natomiast melasa buraczana w postaci ciemnobrunatnego syropu stanowi produkt uboczny przy produkcji cukru.

Istotą wynalazku jest sposób wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego z odpadowego materiału gipsowego polegający na jego granulacji z użyciem środka wiążącego wybranego z grupy obejmującej roztwór wodny rozpuszczalnej w wodzie soli metalu kwasu lignosulfonowego i roztwór wodny melasy lub cukru, w ilości 0,08-0,20 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału, następnie odbiorze wytworzonego granulatu, a po wysuszeniu, oddzieleniu gotowego produktu o średnicy granul 1-10 mm i zawróceniu frakcji poza wymiarowych do procesu, charakteryzujący się tym, że jako odpadowy materiał gipsowy stosuje się otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu poniżej 500 μm i wilgotności do 17,0%, wprowadzany w sposób okresowy do mieszalnika, a podczas mieszania natryskuje się środkiem wiążącym, zaś jako środek wiążący stosuje się zamiennie wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o stężeniu 5:60%, o temperaturze 10-65°C, lub wodny roztwór melasy lub cukru o stężeniu 1:60%, o temperaturze 10-65°C, podany do mieszalnika za pomocą dysz pod ciśnieniem 10:100 kPa i po 1,5-5 minutach mieszania nawilżone złoże reagipsu składuje się w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób ciągły podaje się złoże do obracającego się granulatora bębnowego lub talerzowego o działaniu ciągłym i granuluje się w procesie ciągłym.

Według wynalazku odmiana druga sposobu wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego z odpadowego materiału gipsowego, polegająca na jego granulacji z użyciem środka wiążącego wybranego z grupy obejmującej roztwór wodny rozpuszczalnej w wodzie soli metalu kwasu lignosulfonowego i roztwór wodny melasy lub cukru, w ilości 0,08-0,20 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału, następnie odbiorze wytworzonego granulatu a po wysuszeniu, oddzieleniu gotowego produktu o średnicy granul 1-10 mm i zawróceniu frakcji poza wymiarowych do procesu, charakteryzuje się tym, że jako odpadowy materiał gipsowy stosuje się otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu poniżej 500 μm i wilgotności do 17,0 %, wprowadzany w sposób okresowy do mieszalnika, a podczas mieszania natryskuje się środkiem wiążącym, zaś jako środek wiążący stosuje się zamiennie wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o stężeniu 5:60%, o temperaturze 10-65°C, lub wodny roztwór melasy lub cukru o stężeniu 1:60%, o temperaturze 10-65°C, podany do mieszalnika za pomocą dysz pod ciśnieniem 10:100 kPa i po 1,5-5 minutach mieszania nawilżone złoże reagipsu składuje się w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy podaje się złoże do granulatora bębnowego lub talerzowego i granuluje się przez 4:15 minut.

Według wynalazku odmiana trzecia sposobu wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego z odpadowego materiału gipsowego, polegająca na jego granulacji z użyciem środka wiążącego wybranego z grupy obejmującej roztwór wodny rozpuszczalnej w wodzie soli metalu kwasu lignosulfonowego i roztwór wodny melasy lub cukru, w ilości 0,08-0,20 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału, następnie odbiorze wytworzonego granulatu, a po wysuszeniu, oddzieleniu gotowego produktu o średnicy granul 1-10 mm i zawróceniu frakcji poza wymiarowych do procesu, charakteryzuje się tym, że jako odpadowy materiał gipsowy stosuje się otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu poniżej 500 μm i wilgotności do 17,0%, wprowadzany w sposób ciągły do mieszalnika, a podczas mieszania jednocześnie natryskuje się środkiem wiążącym, zaś jako środek wiążący stosuje się zamiennie wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o stężeniu 5:60%, o temperaturze 10-65°C lub wodny roztwór melasy lub cukru o stężeniu 1:60%, o temperaturze 10-65°C, podany do mieszalnika za pomocą dysz pod ciśnieniem 10:100 kPa i po 1,5 - 5 minutach mieszania nawilżone złoże reagipsu podaje się podajnikiem w sposób ciągły do obracającego się granulatora bębnowego lub talerzowego o działaniu ciągłym i granuluje się w procesie ciągłym.

Korzystnie w odmianie pierwszej, w odmianie drugiej i w odmianie trzeciej sposobu według wynalazku, stosuje się 0,10-0,14 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału.

Korzystnie w odmianie pierwszej, w odmianie drugiej i w odmianie trzeciej sposobu według wynalazku stosuje się wodny roztwór lignosulfonianu magnezowego lub wodny roztwór melasy lub wodny roztwór cukru o stężeniu 10-40%.

Opracowane zgodnie z wynalazkiem rozwiązanie pozwala w sposób ciągły lub okresowy wytwarzać granulowany reagips odpadowy, dla którego jako środek wiążący zastosowano zamiennie wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o stężeniu od 5:60%, lub wodny roztwór melasy buraczanej lub wodny

PL 236 498 B1 roztwór cukru spożywczego o stężeniu 1 - do 60%, użyte w określonych stosunkach wagowych do masy reagipsu, co umożliwia otrzymanie produktu nawozowego o dobrej jakości i zbliżonych - porównywalnych parametrach w postaci trwałych, odpornych na zgniatanie granul, o korzystnych wartościach parametru reaktywności chemicznej oraz parametru szybkości rozpadu (rozpuszczalności) w kwaśnym, wilgotnym środowisku gleby.

Przedstawiony w odmianie pierwszej sposób, w którym przeprowadza się okresowe nawilżanie reagipsu w mieszalniku z ustalonym stosunkiem masy dostarczanego roztworu środka wiążącego do masy dostarczonego reagipsu odpadowego i składowanie nawilżonego złoża dla utworzenia zapasu w zbiorniku buforowym, z którego nawilżony materiał dostarcza się w sposób ciągły do granulatora, a w odmianie trzeciej sposób w którym przeprowadza się ciągłe nawilżanie reagipsu w mieszalniku z ustalonym stosunkiem masowego natężenia dostarczania roztworu środka wiążącego i masowego natężenia dostarczania odpadowego reagipsu w ilości 0,08-0,20 kg roztworu środka wiążącego na /kg reagipsu, umożliwia według tych odmian płynną realizację granulacji nawilżonego materiału w procesie ciągłym, co przekłada się na zwiększoną sprawność i wydajność produkcji granulatu o pożądanych właściwościach. Wskazany zgodnie z wynalazkiem dobór masowego natężenia dostarczania materiału gipsowego i środka wiążącego zapewnia sterowanie przebiegiem procesu granulacji dla uzyskania cząstek produktu o najkorzystniejszym składzie granulometrycznym mieszczącym się w zakresie 84-98% właściwej frakcji ziaren w przedziale 1 - do 10 mm.

W odmianie drugiej wskazano sposób wytwarzania granulatu z okresowym nawilżaniem gipsu odpadowego w mieszalniku z ustalonym stosunkiem masy dostarczanego środka wiążącego do masy dostarczonego reagipsu i okresowo prowadzonym procesem granulacji nawilżonego złoża w granulatorze.

Jako środek wiążący zastosowano lignosulfonian magnezowy o stężeniu 5 - do 60% w roztworze wodnym lub melasę buraczaną lub cukier spożywczy o stężeniu 1 - do 60% w roztworze wodnym. Lignosulfonian magnezowy występuje w postaci ciemnobrunatnej cieczy o zawartości suchej masy ok. 45%, zaś melasa stanowi syrop o zawartości suchej masy na poziomie 70:80% i zawartości sacharozy około 50%.

Użycie w rozwiązaniu według wynalazku materiału gipsowego, którym jest otrzymany z procesów odsiarczania spalin reagips o zawartości wapnia ok. 40% w przeliczeniu na CaO oraz siarki ok. 28% w przeliczeniu na SO3 i natryskiwanie go przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania wybranego środka wiążącego, którym jest roztwór wodny lignosulfonianu magnezu lub melasy lub cukru, do masowego natężenia dostarczania reagipsu w ilości 0,08:0,20 kg roztworu środka wiążącego na /kg reagipsu oraz udział w nawozie lignosulfonianu magnezowego lub melasy lub cukru jak wskazano w przykładach realizacji - na poziomie 0,08% - do 10,7% - zapewnia, że uzyskany nawóz wykazuje szczególnie korzystne wskaźniki jakościowe i właściwości fizykochemiczne. Otrzymane granule, dla parametrów z korzystnego zakresu stężenia środka wiążącego o zawartości 10 - do 40% lignosulfonianu magnezu lub melasy lub cukru i korzystnego stosunku natężenia podawania roztworu i reagipsu w ilości 0,10 - do 0,14 kg roztworu środka wiążącego na /kg reagipsu mają dużą wytrzymałość mechaniczną - w pomiarach dla granul o wymiarach 4 mm odporność na ściskanie jest nie mniejsza niż 15 Niutonów dochodząc do wartości 40 Niutonów co zapewnia, że są trwałe, nie zlepiają się i nie ulegają łatwo zgniataniu i ścieraniu, zwłaszcza w urządzeniach rozsiewających.

Wytrzymałość granul reagipsu otrzymanych przy nawilżaniu roztworem środka wiążącego o stężeniach z dolnego zakresu od 1 - do 10% zawartości lignosulfonianu magnezu, lub melasy lub cukru określona w pomiarach dla granul 4 mm (w przykładach realizacji) jest niższa o wartość 10-20 Niutonów, ale wystarczająca dla granulatów, które mogą być wysiewane ręcznie i stosowane np. w sadownictwie i ogrodnictwie. Granulat reagipsu wytworzony przy stężeniach roztworu środka wiążącego o wartościach z górnego zakresu od 40 - do 60% zawartości lignosulfonianu magnezu, lub melasy lub cukru i wysokim stosunku masy roztworu wiążącego do masy reagipsu powyżej 0,15 kg roztworu wiążącego/kg reagipsu, charakteryzuje się bardzo twardymi cząstkami - o odporności na ściskanie dla granul 4 mm powyżej 60 Niutonów - co w większości przypadków nie jest wymagane. W praktycznym stosowaniu zakłada się, że granulat gipsowy powinien zachować trwałość przynajmniej w 4 operacjach takich jak magazynowanie, pakowanie, transport, rozsiewanie i otrzymane sposobem według wynalazku granulaty o odporności w zakresie 15 - do 40 Niutonów spełniają ten wymóg.

PL 236 498 B1

Stosowanie roztworów wiążących o zawartości powyżej 40% lignosulfonianu magnezowego lub melasy lub cukru powoduje zwiększone zużycie tych środków wiążących - co podraża koszty wytwarzania i może być nieuzasadnione ekonomicznie. Odporność na ściskanie wytworzonych granul jest proporcjonalna do zawartości lignosulfonianu magnezowego lub melasy lub cukru w granulacie.

Szczególnie istotnym dla jakości nawozu otrzymanego sposobem według niniejszego wynalazku, jest parametr właściwości reaktywności chemicznej oznaczony według normy PN-EN 13971:2008, a obrazujący zdolność do odkwaszenia - zmniejszenia zakwaszenia gleby, co daje możliwość zmniejszenia dawki nawozu w stosunku do zalecanej przez IUNG (Instytut Upraw Nawożenia i Gleboznawstwa). Im wyższa wartość tego parametru tym lepsze działanie odkwaszające nawozu.

Dobór materiału gipsowego, którym jest reagips z procesów odsiarczania spalin i użycie go w postaci odpadu o zawartości do 17% wilgoci i uziarnieniu poniżej 500 μm w procesie granulacji z lignosulfonianem magnezowym lub melasą lub cukrem umożliwia uzyskanie granulatu o wartości reaktywności chemicznej na poziomie 100%.

Ponadto stopień rozpadu granul gipsu odpadowego uzyskanego sposobem według wynalazku w wilgotnym środowisku gleby (wniknięcie w strukturę gleby) zawiera się w ilości od 90 do 100% masy użytego gipsu w czasie do 12 godzin, co z bardzo wysokim parametrem reaktywności chemicznej zapewnia bardzo szybką regulację poziomu kwasowości - zmianę odczynu pH gleby, przyczyniając się do poprawy i wzrostu upraw.

Zastosowany w sposobie według wynalazku lignosulfonian magnezu (w porównaniu z melasą) umożliwia otrzymanie granul o lepszej wytrzymałości przy przechowywaniu, szczególnie w wilgotnych warunkach. Pod względem chemicznym lignosulfoniany są to sole zasadowe kwasów lignosulfonowych (np. wapnia, sodu, magnezu czy amonu), które bardzo dobrze rozpuszczają się w wodzie i jako naturalne związki chelatujące zmiękczają wodę. W porównaniu do innych lepiszczy, lignosulfoniany posiadają także właściwości dyspergujące, w efekcie powodując lepsze rozpadanie się granul w glebie. Lignosulfoniany nie powodują namnażania się mikroorganizmów (jak np. pleśnie) w granulach. Jako naturalny związek chelatujący, lignosulfonian magnezu zawiera jony Mg⁺⁺ w połączeniu ze strukturą organiczną, co powoduje zmiękczenie wody i przyczynia się do zwiększonej przyswajalności wapnia przez rośliny. Magnez jest pierwiastkiem deficytowym w większości gleb lżejszych. Jest to składnik podlegający łatwo wymywaniu nawet na glebach cięższych - w głębsze warstwy profilu glebowego. Dlatego należy stosować go regularnie. Lignosulfoniany mają własności biostymulujące, są stosowane w nawozach jako czynnik kompleksujący mikroelementy (są umieszczone w Rozporządzeniu WE 2003/2003) oraz jako źródło materii organicznej o właściwościach zbliżonych do kwasów fulwowych. Magnez jest niezbędnym składnikiem dla syntezy, transportu i magazynowania ważnych składników roślinnych (węglowodany, białka i tłuszcze).

Na rynku brak jest wielko tonażowej oferty handlowej granulowanych gipsów z udziałem lignosulfonianu magnezu lub melasy lub cukru. Niniejszy wynalazek pozwala otrzymać gipsowy granulat nawozowy z dużą wydajnością, zwłaszcza w procesie ciągłym i posiada dodatkową zaletę związaną z ochroną środowiska poprzez wykorzystanie odpadowego gipsu oraz odpadowego lignosulfonianu magnezu, odpadowej melasy z buraków cukrowych, które jako składniki organiczne uaktywniają pożyteczne mikroorganizmy w glebie i sprzyjają wzrostowi nawożonych upraw w rolnictwie, sadownictwie, a także w małych uprawach ogrodowych. Ponadto granulaty reagipsu z udziałem lignosulfonianu magnezowego wykazują dodatkowo polepszoną odporność na pleśnienie, które przy dłuższym przechowywaniu granulatu, zwłaszcza przy podwyższonej wilgotności obserwuje się na granulatach z udziałem melasy.

PRZYKŁADY

Sposób wykonania wynalazku został zilustrowany w przykładach realizacji procesu granulacji w skali laboratoryjnej, półtechnicznej i technicznej, w którym odmiana pierwsza realizowana jest w granulatorze jako proces ciągły granulacji nawilżonego w mieszalniku złoża materiału gipsowego - reagipsu, odmiana druga jako proces okresowy granulacji nawilżonego materiału gipsowego, a w odmianie trzeciej jako proces ciągłego nawilżania materiału gipsowego w mieszalniku podawanego w sposób ciągły do granulatora, w którym realizowany jest proces ciągły granulacji.

Otrzymany według poniższych przykładów granulowany reagips zawierał od 84 - do 98% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, dla korzystnych zakresów stężenia roztworu środka wiążącego i korzystnym stosunku masy dodanego roztworu do masy materiału gipsowego, osiągających wartości nie mniejsze

PL 236 498 B1 niż 25 Niutonów i dochodzące do wartości 40 Niutonów, w zależności od procentowej zawartości lignosulfonianu magnezu lub melasy, lub cukru w granulowanym gipsie odpadowym. Wzrost zawartości lignosulfonianu magnezu lub melasy lub cukru w granulacie powodował wzrost wytrzymałości otrzymanych granul, przy czym odporność na ściskanie granul otrzymanych przy takiej samej zawartości procentowej lignosulfonianu magnezu lub melasy lub cukru w granulowanym produkcie jest porównywalna. Wzrost wartości stosunku masy dodanego roztworu wiążącego do masy materiału gipsowego wpływa również na wytworzenie granulatu o grubszych ziarnach (wzrost udziałów frakcji granul o większych wymiarach).

Stopień rozpadu granul gipsu otrzymanych według poniższych przykładów w wilgotnym środowisku gleby zawierał się w ilości od 90 do 100% masy użytego do pomiarów nawozu w czasie do 12 godzin, a parametr reaktywności chemicznej dla otrzymanych nawozów oznaczony według normy PN-EN 13971:2008, wynosił od 99,9% do 100%.

Przykłady realizacji wynalazku w warunkach ciągłej granulacji złoża materiału nawilżonego w mieszalniku i składowanego w zbiorniku buforowym, z którego w sposób ciągły jest dostarczane do granulatora.

P r z y k ł a d 1

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy, z zasobnika dozującego do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczano podajnikiem odpadowy materiał gipsowy, którym jest otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu do 500 μm, i wilgotności 9 %, w ilości 300 kg. Następnie podczas mieszania przy prędkości obrotowej mieszadeł 200 obr./min na przesypujący się reagips natryskiwano środek wiążący, którym był 40% wodny lignosulfonianu magnezu, ogrzany do temperatury 25°C w odrębnym zbiorniku ciśnieniowym z płaszczem grzejnym. Roztwór wiążący podawano za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,2 mm pod ciśnieniem 25 kPa, w ilości 45 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,145 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, a proces nawilżania materiału w mieszalniku powtarzano do otrzymania zapasu nawilżonego złoża dla zapewnienia trybu ciągłej pracy granulatora bębnowego.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się bębna granulatora, o średnicy 0,7 m, długości 4,5 m, nachylonego pod kątem 1° do poziomu i o działaniu ciągłym dostarczono 320 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulujący ruch przy prędkości obrotowej bębna 10 obr./min i po 5 minutach przesypywania się i osiowego przemieszczania nawilżonego złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, kontynuowano dostarczanie podajnikiem w sposób ciągły nawilżonego złoża ze zbiornika buforowego do bębna ze stałym natężeniem przepływu wynoszącym 800 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym. Uzyskany granulat odbierano w końcowej części bębna do leja wysypowego i wprowadzano do suszarki, gdzie suszono go w temperaturze 90°C do uzyskania 0,5% wilgotności. Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1:10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące w minimalnej ilości frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji bębnowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 93% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 40 Niutonów i 4,86% lignosulfonianu magnezowego w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 2

Postępując jak w przykładzie nr 1, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 300 kg reagipsu o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 17% i przy prędkości mieszadeł 220 obr./min natryskiwano 15% wodnym lignosulfonianu magnezu o temperaturze 30°C, za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 35 kPa, w ilości 30 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,1 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

PL 236 498 B1

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się bębna granulatora o działaniu ciągłym o wymiarach jak w przykładzie 1, nachylonym pod kątem 2° do poziomu, dostarczono 320 kg nawilżonego złoża, które wprawiono cyrkulujący ruch i po 5 minutach przesypywania się i osiowego przemieszczania złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, kontynuowano dostarczanie podajnikiem w sposób ciągły nawilżonego złoża do bębna ze stałym natężeniem przepływu wynoszącym 750 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 1, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu pochodzącego z procesu odsiarczania granulowany gips odpadowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji bębnowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 93% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 28 Niutonów i 0,81% lignosulfonianu magnezu.

P r z y k ł a d 3

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator talerzowy, z zasobnika dozującego do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczano podajnikiem odpadowy materiał gipsowy, którym był reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 0,3% w ilości 100 kg. Następnie podczas mieszania przy prędkości obrotowej mieszadeł 180 obr./min materiał natryskiwano 5% wodnym roztworem lignosulfonianu magnezu ogrzanym do temperatury 32°C ze zbiornika ciśnieniowego z płaszczem grzejnym i dostarczanym pod ciśnieniem 36 kPa przez dysze o średnicy 1,5 mm w ilości 15 kg. Stosunek masy dostarczonego roztworu do masy dostarczonego reagipsu wynosił 0,15 kg roztworu/kg materiału sypkiego.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się talerza granulatora o średnicy 1 m i wysokości burty 0,15 m pochylonego pod kątem 48° do poziomu, obracającego się dookoła osi z prędkością 9 obr./min i o działaniu ciągłym dostarczono 20 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulujący ruch i po 6 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża, z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 200 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym. Uzyskany granulat będący na powierzchni cyrkulującego złoża wysypywał się przez burtę talerza do leja wysypowego, a stąd wprowadzano go do suszarki, gdzie suszono go w temp. 90° C do uzyskania 0,5% wilgotności.

Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1:10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 81% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm osiągających wartości nie mniejsze niż 11 Niutonów i 0,6% lignosulfonianu magnezowego w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 4

Postępując jak w przykładzie nr 3, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 150 kg reagipsu o uziarnieniu do 500 μm, podsuszony do wilgotności 2% i przy prędkości mieszadeł 200 obr./min natryskiwano 15% wodnym roztworem lignosulfonianu magnezowego o temperaturze 30°C. Roztwór wiążący dozowano do mieszalnika za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 30 kPa w ilości 30 kg, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,2 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 3, o działaniu ciągłym i nachylonym pod kątem 50° do poziomu dostarczono 24 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulujący ruch i po 5 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły

PL 236 498 B1 nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 240 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 3, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 90% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 40 Niutonów i 1,37% lignosulfonianu magnezu.

P r z y k ł a d 5

Postępując jak w przykładzie nr 3, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 150 kg reagipsu o uziarnieniu do 250 gm i wilgotności 17% i przy prędkości mieszadeł 200 obr./min natryskiwano 60% wodnym roztworem lignosulfonianu magnezowego o temperaturze 35°C. Roztwór wiążący dozowano do mieszalnika za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 40 kPa, w ilości 15 kg, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,1 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się z prędkością obrotową 9 obr./min talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 3 i o działaniu ciągłym i nachylonym pod kątem 50° do poziomu dostarczono 24 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w ruch cyrkulujący i po 5 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 240 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 3, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 92% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 56 Niutonów i 3,21% lignosulfonianu magnezu.

P r z y k ł a d 6

Postępując jak w przykładzie nr 3, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 100 kg reagipsu o uziarnieniu do 500 gm i wilgotności 0,3% i przy prędkości mieszadeł 180 obr./min natryskiwano 5% wodnym roztworem lignosulfonianu magnezowego o temperaturze 32°C. Roztwór wiążący dozowano do mieszalnika za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 36 kPa, w ilości 8 kg, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,08 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się talerza granulatora o średnicy 1 m i wysokości burty 0,15 m pochylonego pod kątem 48° do poziomu, obracającego się dookoła osi z prędkością 9 obr./min i o działaniu ciągłym dostarczono 20 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulujący ruch i po 6 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża, z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 200 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 3, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 81% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 11 Niutonów i 0,32% lignosulfonianu magnezowego w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 7

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy, z zasobnika dozującego do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczano podajnikiem odpadowy materiał gipsowy, którym jest otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu do 500 gm, i wilgotności 8% w ilości 300 kg. Następnie podczas mieszania przy prędkości obrotowej mieszadeł 200 obr./min na przesypujący się reagips natryskiwano środek wiążący, którym był 20% wodny roztwór melasy, ogrzany do temperatury 30°C w odrębnym zbiorniku ciśnieniowym z płaszczem grzejnym. Roztwór wiążący podawano za pomocą zestawu dysz o średnicy

PL 236 498 B1 wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 30 kPa, w ilości 42 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,14 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, a proces nawilżania materiału w mieszalniku powtarzano do otrzymania zapasu nawilżonego złoża dla zapewnienia trybu ciągłej pracy granulatora bębnowego.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się bębna granulatora, o średnicy 0,7 m, długości 4,5 m, nachylonego pod kątem 1° do poziomu i o działaniu ciągłym dostarczono 320 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulujący ruch przy prędkości obrotowej bębna 10 obr./min i po 5 minutach przesypywania się i osiowego przemieszczania nawilżonego złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, kontynuowano dostarczanie podajnikiem w sposób ciągły nawilżonego złoża ze zbiornika buforowego do bębna ze stałym natężeniem przepływu wynoszącym 800 kg/godzinę i realizowano granulację w procesie ciągłym. Uzyskany granulat odbierano w końcowej części bębna do leja wysypowego i wprowadzano do suszarki, gdzie suszono go w temperaturze 90°C do uzyskania 0,5% wilgotności. Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1:10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące w minimalnej ilości frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji bębnowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 93% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 30 Niutonów i 2,43% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 8

Postępując jak w przykładzie nr 7, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 300 kg reagipsu o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 16% i przy prędkości mieszadeł 220 obr,/min natryskiwano 20% wodnym roztworem cukru o temperaturze 30°C, za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 35 kPa w ilości 30 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,1 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się bębna granulatora o działaniu ciągłym o wymiarach jak w przykładzie 7, nachylonym pod kątem 2° do poziomu, dostarczono 330 kg nawilżonego złoża, które wprawiono cyrkulujący ruch i po 5 minutach przesypywania się i osiowego przemieszczania złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, kontynuowano dostarczanie podajnikiem w sposób ciągły nawilżonego złoża do bębna ze stałym natężeniem przepływu wynoszącym 750 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 7, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji bębnowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 92% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 35 Niutonów i 2,37% cukru.

P r z y k ł a d 9

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator talerzowy, z zasobnika dozującego do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczano podajnikiem odpadowy materiał gipsowy, którym jest reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 0,3% w ilości 150 kg. Następnie podczas mieszania przy prędkości obrotowej mieszadeł 180 obr./min materiał natryskiwano 1% wodnym roztworem melasy ogrzanym do temperatury 32°C ze zbiornika ciśnieniowego z płaszczem grzejnym i dostarczanym pod ciśnieniem 36 kPa przez dysze o średnicy 1,5 mm w ilości 30 kg. Stosunek masy dostarczonego roztworu do masy dostarczonego reagipsu wynosił 0,20 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się talerza granulatora o średnicy 1 m i wysokości burty 0,15 m, pochylonego pod kątem 48° do poziomu, obracającego się dookoła osi z prędkością 9 obr./min i o działaniu ciągłym dostarczono 20 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulu

PL 236 498 B1 jący ruch i po 6 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża, z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 200 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym. Uzyskany granulat będący na powierzchni cyrkulującego złoża wysypywał się przez burtę talerza do leja wysypowego, a stąd wprowadzano go do suszarki, gdzie suszono go w temp. 90° C do uzyskania 0,5% wilgotności.

Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1-10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 81% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 12 Niutonów i 0,16% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 10

Postępując jak w przykładzie nr 9, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 150 kg reagipsu o uziarnieniu do 500 gm oraz wilgotności 13% i przy prędkości mieszadeł 180 obr./min natryskiwano 35% wodnym roztworem melasy o temperaturze 38°C. Roztwór wiążący dozowano do mieszalnika za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 39 kPa, w ilości 30 kg, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,2 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 9, o działaniu ciągłym i nachylonym pod kątem 48° do poziomu dostarczono 20 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulujący ruch i po 5 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 200 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 9, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 87% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 40 Niutonów i 6,43% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 11

Postępując jak w przykładzie nr 9, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 150 kg reagipsu o uziarnieniu do 500 gm oraz wilgotności 16% i przy prędkości mieszadeł 180 obr./min natryskiwano 60% wodnym roztworem melasy o temperaturze 42°C. Roztwór wiążący dozowano do mieszalnika za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 40 kPa, w ilości 15 kg, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,1 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 9 o działaniu ciągłym i nachylonym pod kątem 48° do poziomu dostarczono 20 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulujący ruch i po 7 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 200 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 9, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 92% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 55 Niutonów i 5,71% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

PL 236 498 B1

P r z y k ł a d 12

Postępując jak w przykładzie nr 9, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 150 kg reagipsu o uziarnieniu do 500 gm i wilgotności 3% i przy prędkości mieszadeł 200 obr./min natryskiwano 15% wodnym roztworem cukru o temperaturze 30°C. Roztwór wiążący dozowano do mieszalnika za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 30 kPa, w ilości 30 kg, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,2 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 9, o działaniu ciągłym i nachylonym pod kątem 50° do poziomu dostarczono 24 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w cyrkulujący ruch i po 5 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul, dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 240 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 9, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 90% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 39 Niutonów i 3,09% cukru.

P r z y k ł a d 13

Postępując jak w przykładzie nr 9, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono 150 kg reagipsu o uziarnieniu do 250 gm i wilgotności 15% i przy prędkości mieszadeł 200 obr./min natryskiwano 60% wodnym roztworem cukru o temperaturze 35°C. Roztwór wiążący dozowano do mieszalnika za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm pod ciśnieniem 40 kPa, w ilości 18 kg, przy zachowaniu stosunku masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,12 kg roztworu/kg reagipsu. Proces nawilżania materiału w mieszalniku i składowania w zbiorniku buforowym powtarzano do uzyskania zapasu nawilżonego złoża.

Następnie ze zbiornika buforowego do obracającego się z prędkością obrotową 9 obr./min talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 9, o działaniu ciągłym i nachylonym pod kątem 50° do poziomu dostarczono 24 kg nawilżonego złoża, które wprawiono w ruch cyrkulujący i po 5 minutach przesypywania się i przemieszczania nawilżonego złoża z zarodkami i granulami, które ulegały dalszemu wzrostowi aglomeracyjnemu do utworzenia zagęszczonych granul dostarczano ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób ciągły nawilżone złoże do talerza ze stałym natężeniem przepływu nawilżonej masy wynoszącym 240 kg/h i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 9, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 92% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 60 Niutonów i 8,57% cukru.

Przykłady realizacji wynalazku w warunkach okresowej granulacji złoża materiału nawilżonego w mieszalniku i składowanego w zbiorniku buforowym.

P r z y k ł a d 14

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator talerzowy, z zasobnika dozującego do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym, dostarczono podajnikiem odpadowy materiał gipsowy stanowiący otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu do 250 gm i wilgotności 10% w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 200 obr./min natryskiwano środkiem wiążącym, którym był 25% wodny roztwór lignosulfonianu ogrzany do temperatury 35°C w odrębnym zbiorniku ciśnieniowym z płaszczem grzejn ym. Roztwór wiążący podawano za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm, pod ciśnieniem 30 kPa w ilości 5,0 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,1 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym. Następnie ze zbiornika buforowego dostarczono podajnikiem w sposób okresowy nawilżone złoże w ilości 20 kg do obracającego się talerza granulatora o średnicy 1 m i wysokości burty 0,15 m, pochylonego pod kątem

PL 236 498 B1

47° i o działaniu okresowym, po czym uruchomiono talerz granulatora, który wprawiono w ruch obrotowy dookoła osi z prędkością 8,5 obr./min i poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul.

Uzyskany granulat wprowadzano do suszarki, gdzie suszono go w temp. 90°C do uzyskania 0,5% wilgotności. Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1:10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji talerzowej złoża, nawilżonego w mieszalniku, zawierał 86% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 35 Niutonów i 1,24% lignosulfonianu magnezowego w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 15

Postępując jak w przykładzie 14, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 μm oraz wilgotności 17%, w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 100 obr./min natryskiwano 10% wodnym roztworem lignosulfonianu magnezu o temperaturze 40°C pod ciśnieniem 35 kPa w ilości 9,8 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,196 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczono 21 kg do obracającego się talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 14, pochylonego pod kątem 48° i przy prędkości 9 obr./min poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 14, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 90,0% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 45 Niutonów i 1,05% lignosulfonianu magnezu.

P r z y k ł a d 16

Postępując jak w przykładzie 14, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 0,3% w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 100 obr./min natryskiwano 60% wodnym roztworem lignosulfonianu magnezu o temperaturze 40°C pod ciśnieniem 35 kPa w ilości 10 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,2 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczono 21 kg do talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 14, pochylonego pod kątem 48° i przy prędkości 9 obr./min poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 14, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 95,0% właściwej trakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 65 Niutonów i 3,52% lignosulfonianu magnezu.

P r z y k ł a d 17

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator bębnowy o średnicy 0,5 m, z zasobnika dozującego do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczono podajnikiem odpadowy materiał gipsowy stanowiący otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 0,3% w ilości 50 kg.

Następnie podczas mieszania przy prędkości obrotowej mieszadeł 170 obr./min materiał natryskiwano 1% wodnym roztworem melasy ogrzanym do temperatury 30°C ze zbiornika ciśnieniowego z płaszczem grzejnym i dostarczanym pod ciśnieniem 35 kPa przez dysze o średnicy 1,5 mm w ilości 8 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,16 kg roztworu/kg reagipsu. Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym.

PL 236 498 B1

Następnie ze zbiornika buforowego podajnikiem w sposób okresowy dostarczano w ilości 10 kg nawilżone złoże do poziomego bębna granulatora o średnicy 0,5 m i długości 0,4 m, który następnie wprawiono w ruch obrotowy z prędkością obrotową 20 obr./min. Nawilżone złoże poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul, które po zakończeniu procesu wysypywano z bębna.

Uzyskany granulat wprowadzano do suszarki, gdzie suszono go w temp. 90°C do uzyskania 0,5% wilgotności. Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1:10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji bębnowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 81% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 11 Niutonów i 0,13% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 18

Postępując jak w przykładzie 17, do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczono podajnikiem reagips o uziarnieniu do 500 μm oraz wilgotności 17%, w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 170 obr./min natryskiwano 35% wodnym roztworem melasy o temperaturze 40°C pod ciśnieniem 35 kPa w ilości 5 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,10 kg roztworu/kg materiału gipsowego.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczano je do bębna granulatom o wymiarach jak w przykładzie 17 i przy prędkości 20 obr./min poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 17, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat nawozowy przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji bębnowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 88% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 30 Niutonów i 3,33% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 19

Postępując jak w przykładzie 17, do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczono podajnikiem reagips o uziarnieniu do 500 μm oraz wilgotności 5%, w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 170 obr./min natryskiwano 60% wodnym roztworem melasy o temperaturze 40°C pod ciśnieniem 35 kPa w ilości 7,5 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,15 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczano je do bębna granulatora o wymiarach jak w przykładzie 17 i przy prędkości 20 obr./min poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 17, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji bębnowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 94% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 60 Niutonów i 7,57% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 20

Postępując jak w przykładzie 17, do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczono podajnikiem reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 5% w ilości 150 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 180 obr./min natryskiwano 15% wodnym roztworem cukru o temperaturze 30°C pod ciśnieniem 30 kPa w ilości 25 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,167 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczano je do obracającego się z prędkością 17 obr./min poziomego bębna granulatora i poddawano granulacji przez 6 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 17, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

PL 236 498 B1

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji bębnowej złoża materiału nawilżonego w mieszalniku, zawierał 93% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 35 Niutonów i 2,94% cukru.

P r z y k ł a d 21

Postępując jak w przykładzie 17, do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym dostarczono podajnikiem reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 0,3% w ilości 150 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 180 obr./min natryskiwano 60% wodnym roztworem cukru o temperaturze 30°C pod ciśnieniem 30 kPa w ilości 30 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,2 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczano je do obracającego się z prędkością 17 obr./min poziomego bębna granulatora i poddawano granulacji przez 6 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 17, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji bębnowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 93% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 65 Niutonów i 12,0% cukru.

P r z y k ł a d 22

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator talerzowy, z zasobnika dozującego do mieszalnika szybkoobrotowego pracującego w trybie okresowym, dostarczono podajnikiem odpadowy materiał gipsowy stanowiący otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu do 250 μm i wilgotności 10% w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 200 obr./min natryskiwano środkiem wiążącym, którym był 25% wodny roztwór melasy ogrzany do temperatury 35°C w odrębnym zbiorniku ciśnieniowym z płaszczem grzejnym. Roztwór wiążący podawano za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm, pod ciśnieniem 30 kPa w ilości 5,5 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,08 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym. Następnie ze zbiornika buforowego dostarczono podajnikiem w sposób okresowy nawilżone złoże w ilości 20 kg do obracającego się talerza granulatora o średnicy 1 m i wysokości burty 0,15 m, pochylonego pod kątem 47° i o działaniu okresowym, po czym uruchomiono talerz granulatora, który wprawiono w ruch obrotowy dookoła osi z prędkością 8,5 obr./min i poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul.

Uzyskany granulat wprowadzano do suszarki, gdzie suszono go w temp. 90°C do uzyskania 0,5% wilgotności. Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1:10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 86% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 35 Niutonów i 1,77% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 23

Postępując jak w przykładzie 22, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 0,3% w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 200 obr./min natryskiwano 60% wodnym roztworem melasy o temperaturze 38°C pod ciśnieniem 30 kPa w ilości 10,0 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,20 kg roztworu na /kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczono 20 kg do obracającego się talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 22, pochylonego pod kątem 47° i przy prędkości 8,5 obr./min poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 22, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

PL 236 498 B1

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 96% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 70 Niutonów i 9,62% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 24

Postępując jak w przykładzie 22, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 μm oraz wilgotności 17%, w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 100 obr./min natryskiwano 10% wodnym roztworem cukru o temperaturze 40°C pod ciśnieniem 35 kPa w ilości 5 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,1 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczono 21 kg do obracającego się talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 22, pochylonego pod kątem 48° i przy prędkości 9 obr./min poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 22, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 90,5% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 34 Niutonów i 2,36% cukru.

P r z y k ł a d 25

Postępując jak w przykładzie 22, do mieszalnika szybkoobrotowego dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 0,3% w ilości 50 kg i przy prędkości obrotowej mieszadeł 100 obr./min natryskiwano 60% wodnym roztworem cukru o temperaturze 40°C pod ciśnieniem 35 kPa w ilości 6,5 kg. Stosunek masy dostarczanego roztworu do masy dostarczonego do mieszalnika reagipsu wynosił 0,13 kg roztworu/kg reagipsu.

Po wymieszaniu nawilżone złoże materiału składowano w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy dostarczono 21 kg do talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 22, pochylonego pod kątem 48° i przy prędkości 9 obr./min poddawano granulacji przez 8 minut, w czasie których podczas cyrkulacji złoża z zarodkami i granulami następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul. Uzyskany granulat jak w przykładzie 22, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach okresowej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku, zawierał 95,5% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 45 Niutonów i 7,82% cukru.

Przykłady realizacji wynalazku w warunkach ciągłej granulacji złoża materiału nawilżonego w mieszalniku o działaniu ciągłym, z którego w sposób ciągły złoże jest dostarczane do granulatora.

P r z y k ł a d 26

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy i granulator talerzowy, z zasobnika dozującego do mieszalnika z obracającymi się z prędkością 250 obr./min mieszadłami, pracującego w trybie ciągłym dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym wynoszącym 1000 kg/h odpadowy materiał gipsowy którym był otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu do 500 μm podsuszony do wilgotności 10% i na przesypujący się reagips jednocześnie w sposób ciągły natryskiwano środek wiążący, którym był 20% wodny roztwór lignosulfonianu magnezu, ogrzany do temperatury 40°C w odrębnym zbiorniku ciśnieniowym z płaszczem grzejnym. Roztwór wiążący podawano za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,2 mm, pod ciśnieniem 30 kPa, z natężeniem masowym 150 kg/h i przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu lignosulfonianu magnezowego do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,15 kg roztworu/kg reagipsu. Po 5 minutach mieszania nawilżone złoże materiału z mieszalnika dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym 1150 kg/h do obracającego się z prędkością 8 obr./min talerza granulatora o średnicy 1,5 m, wysokości burty 0,3 m nachylonego pod kątem 47° do poziomu, o działaniu ciągłym i realizowano granulację w procesie ciągłym. Podczas cyrkulacji i przemieszczania się nawilżonego złoża zawierającego zarodki i granule

PL 236 498 B1 następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul, które odbierano grawitacyjnie przez burtę talerza do leja wysypowego, a stąd uzyskany granulat kierowany był do suszarki, gdzie suszono go w temperaturze 90°C, do wilgotności 0,5%. Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1:10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące w minimalnej ilości frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat nawozowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku o działaniu ciągłym, zawierał 95% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 30 Niutonów i 4,28% lignosulfonianu magnezowego w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 27

Postępując jak w przykładzie 26, do mieszalnika dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 um, wilgotności 16%, z natężeniem masowym 1060 kg/h i natryskiwano 10% wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o temperaturze 40°C, pod ciśnieniem 35 kPa, z natężeniem masowym 106 kg/h, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu lignosulfonianu magnezowego do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,1 kg roztworu/kg reagipsu i po 3 minutach mieszania nawilżone złoże materiału dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym 1166 kg/h do obracającego się z prędkością 7 obr./min talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 26, nachylonego pod kątem 47° do poziomu, o działaniu ciągłym i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 26, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku o działaniu ciągłym, zawierał 84% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm osiągających wartości nie mniejsze niż 16 Niutonów i 0,53% lignosulfonianu magnezu.

P r z y k ł a d 28

Postępując jak w przykładzie 26, do mieszalnika dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 um i wilgotności 6%, z natężeniem masowym 1060 kg/h i natryskiwano 20% wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o temperaturze 40°C, pod ciśnieniem 35 kPa, z natężeniem masowym 159 kg/h, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu lignosulfonianu magnezu do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,15 kg roztworu/kg reagipsu i po 3 minutach mieszania nawilżone złoże materiału dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym 1219 kg/h do obracającego się z prędkością 7 obr./min talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 26, nachylonego pod kątem 47° do poziomu, o działaniu ciągłym i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 26, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku o działaniu ciągłym, zawierał 91% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 38 Niutonów i 1,64% lignosulfonianu magnezu.

P r z y k ł a d 29

W zespole produkcyjnym zawierającym zasobnik dozujący, mieszalnik szybkoobrotowy, i granulator talerzowy, z zasobnika dozującego do mieszalnika z obracającymi się z prędkością 220 obr./min mieszadłami, pracującego w trybie ciągłym dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym wynoszącym 1060 kg/h odpadowy materiał gipsowy którym jest otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu do 500 um i wilgotności 10% i na przesypujący się reagips w sposób ciągły natryskiwano środek wiążący, którym był 30% wodny roztwór melasy, ogrzany do temperatury 40°C w odrębnym zbiorniku ciśnieniowym z płaszczem grzejnym. Roztwór wiążący podawano za pomocą zestawu dysz o średnicy wylotowej 1,5 mm, pod ciśnieniem 35 kPa, z natężeniem masowym 159 kg/h i przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu melasy do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,15 kg roztworu/kg reagipsu. Po 5 minutach mieszania nawilżone złoże materiału z mieszalnika dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym 1219 kg/h do obracającego się z prędkością 7 obr./min talerza granulatora o średnicy 1,5 m, wysokości burty 0,3 m, nachylonego pod kątem 47° do poziomu, o działaniu ciągłym i realizowano granulację w procesie ciągłym. Podczas cyrkulacji i przemieszczania się nawilżonego złoża zawierającego zarodki i granule następowała granulacja aglomeracyjna i utworzenie zagęszczonych granul, które

PL 236 498 B1 odbierano grawitacyjnie przez burtę talerza do leja wysypowego, a stąd uzyskany granulat kierowany był do suszarki, gdzie suszono go w temperaturze 90°C do wilgotności 0,5%. Po wysuszeniu granulat podawano w przesiewaczu na zestaw sit, na których wydzielono frakcję właściwą o rozmiarach ziaren 1-10 mm, stanowiącą produkt gotowy, a występujące w minimalnej ilości frakcje poza wymiarowe zawrócono do procesu.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej doża nawilżonego w mieszalniku o działaniu ciągłym, zawierał 95% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 35 Niutonów i 3,24% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 30

Postępując jak w przykładzie 29, do mieszalnika dostarczano reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 3%, z natężeniem masowym 1060 kg/h i natryskiwano 60% wodny roztwór melasy o temperaturze 40°C, pod ciśnieniem 35 kPa, z natężeniem masowym 159 kg/h, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu melasy do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,15 kg roztworu/kg reagipsu i po 5 minutach mieszania nawilżone złoże materiału dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym 1219 kg/h do obracającego się z prędkością 7 obr./min talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 29, nachylonego pod kątem 47° do poziomu, o działaniu ciągłym i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 29, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku o działaniu ciągłym, zawierał 93% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 70 Niutonów i 7,0% melasy w przeliczeniu na suchą masę.

P r z y k ł a d 31

Postępując jak w przykładzie 29, do mieszalnika dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 μm, wilgotności 15%, z natężeniem masowym 1060 kg/h i natryskiwano 1% wodny roztwór cukru o temperaturze 40°C, pod ciśnieniem 35 kPa, z natężeniem masowym 106 kg/h, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu cukru do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,1 kg roztworu/kg reagipsu i po 3 minutach mieszania nawilżone złoże materiału dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym 1219 kg/h do obracającego się z prędkością 7 obr./min talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 29, nachylonego pod kątem 47° do poziomu, o działaniu ciągłym i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 29, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku o działaniu ciągłym, zawierał 80% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 14 Niutonów i 0,12% cukru.

P r z y k ł a d 32

Postępując jak w przykładzie 29, do mieszalnika dostarczono reagips o uziarnieniu do 500 μm i wilgotności 0,3%, z natężeniem masowym 1060 kg/h i natryskiwano 20% wodny roztwór cukru o temperaturze 40°C, pod ciśnieniem 35 kPa, z natężeniem masowym 212 kg/h, przy zachowaniu stosunku masowego natężenia dostarczania roztworu cukru do masowego natężenia dostarczania do mieszalnika reagipsu wynoszącym 0,2 kg roztworu na /kg reagipsu i po 3 minutach mieszania nawilżone złoże materiału dostarczano podajnikiem w sposób ciągły z natężeniem masowym 1272 kg/h do obracającego się z prędkością 7 obr./min talerza granulatora o wymiarach jak w przykładzie 29, nachylonego pod katem 47° do poziomu, o działaniu ciągłym i realizowano granulację w procesie ciągłym, a wytworzony granulat jak w przykładzie 29, odbierano, suszono i wydzielono produkt gotowy.

Otrzymany z reagipsu granulat gipsowy przy powyższych parametrach i w warunkach ciągłej granulacji talerzowej złoża nawilżonego w mieszalniku o działaniu ciągłym, zawierał 92% właściwej frakcji ziaren o wytrzymałości mechanicznej określonej w pomiarach odporności na ściskanie dla granul o wymiarach 4 mm, osiągających wartości nie mniejsze niż 20 Niutonów i 4,12% cukru.

Claims (9)

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego z odpadowego materiału gipsowego, polegający na jego granulacji z użyciem środka wiążącego wybranego z grupy obejmującej roztwór wodny rozpuszczalnej w wodzie soli metalu kwasu lignosulfonowego i roztwór wodny melasy lub cukru, w ilości 0,08-0,20 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału, następnie odbiorze wytworzonego granulatu, a po wysuszeniu, oddzieleniu gotowego produktu o średnicy granul 1-10 mm i zawróceniu frakcji poza wymiarowych do procesu, znamienny tym, że jako odpadowy materiał gipsowy stosuje się otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu poniżej 500 μm i wilgotności do 17,0 %, wprowadzany w sposób okresowy do mieszalnika, a podczas mieszania natryskuje się środkiem wiążącym, zaś jako środek wiążący stosuje się zamiennie wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o stężeniu 5:60%, o temperaturze 10-65°C, lub wodny roztwór melasy lub cukru o stężeniu 1:60%, o temperaturze 10-65°C, podany do mieszalnika za pomocą dysz pod ciśnieniem 10:100 kPa i po 1,5-5 minutach mieszania nawilżone złoże reagipsu składuje się w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób ciągły podaje się złoże do obracającego się granulatora bębnowego lub talerzowego o działaniu ciągłym i granuluje się w procesie ciągłym.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się 0,10-0,14 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału.

3. Sposób według zastrz. od 1 do 2, znamienny tym, że stosuje się wodny roztwór lignosulfonianu magnezowego lub wodny roztwór melasy lub wodny roztwór cukru o stężeniu 10-40%.

4. Sposób wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego z odpadowego materiału gipsowego, polegający na jego granulacji z użyciem środka wiążącego wybranego z grupy obejmującej roztwór wodny rozpuszczalnej w wodzie soli metalu kwasu lignosulfonowego i roztwór wodny melasy lub cukru, w ilości 0,08-0,20 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału, następnie odbiorze wytworzonego granulatu, po wysuszeniu, oddzieleniu gotowego produktu o średnicy granul 1-10 mm i zawróceniu trakcji poza wymiarowych do procesu, znamienny tym, że jako odpadowy materiał gipsowy stosuje się otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu poniżej 500 μm i wilgotności do 17,0%, wprowadzany w sposób okresowy do mieszalnika, a podczas mieszania natryskuje się środkiem wiążącym, zaś jako środek wiążący stosuje się zamiennie wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o stężeniu 5:60%, o temperaturze 10-65°C, lub wodny roztwór melasy lub cukru o stężeniu 1:60%, o temperaturze 10-65°C, podany do mieszalnika za pomocą dysz pod ciśnieniem 10:100 kPa i po 1,5 - 5 minutach mieszania nawilżone złoże reagipsu składuje się w zbiorniku buforowym, z którego podajnikiem w sposób okresowy podaje się złoże do granulatora bębnowego lub talerzowego i granuluje się przez 4:15 minut.

5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że stosuje się 0,10-0,14 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału.

6. Sposób według zastrz. od 4 do 5, znamienny tym, że stosuje się wodny roztwór lignosulfonianu magnezowego lub wodny roztwór melasy lub wodny roztwór cukru o stężeniu 10-40%.

7. Sposób wytwarzania granulowanego nawozu gipsowego z odpadowego materiału gipsowego, polegający na jego granulacji z użyciem środka wiążącego wybranego z grupy obejmującej roztwór wodny rozpuszczalnej w wodzie soli metalu kwasu lignosulfonowego i roztwór wodny melasy lub cukru, w ilości 0,08-0,20 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału, następnie odbiorze wytworzonego granulatu, a po wysuszeniu, oddzieleniu gotowego produktu o średnicy granul 1-10 mm i zawróceniu frakcji poza wymiarowych do procesu, znamienny tym, że jako odpadowy materiał gipsowy stosuje się otrzymany z odsiarczania spalin reagips o uziarnieniu poniżej 500 μm i wilgotności do 17,0%, wprowadzany w sposób ciągły do mieszalnika, a podczas mieszania jednocześnie natryskuje się środkiem wiążącym, zaś jako środek wiążący stosuje się zamiennie wodny roztwór lignosulfonianu magnezu o stężeniu 5:60%, o temperaturze 10-65°C lub wodny roztwór melasy lub cukru o stężeniu 1:60%, o temperaturze 10-65°C, podany do mieszalnika za pomocą dysz pod ciśnieniem 10:100 kPa i po 1,5-5 minutach mieszania nawilżone złoże reagipsu podaje się podajnikiem w sposób ciągły do obracającego się granulatora bębnowego lub talerzowego o działaniu ciągłym i granuluje się w procesie ciągłym.

PL 236 498 B1

8. Sposób według zastrz. 7, znamienny tym, że stosuje się 0,10-0,14 kg roztworu środka wiążącego/kg materiału.

9. Sposób według zastrz. od 7 do 8, znamienny tym, że stosuje się wodny roztwór lignosulfonianu magnezowego lub wodny roztwór melasy lub wodny roztwór cukru o stężeniu 10-40%.