PL187329B1 - Czynnik pobudzający komórki dendrytyczne - Google Patents

Czynnik pobudzający komórki dendrytyczne

Info

Publication number
PL187329B1
PL187329B1 PL96325964A PL32596496A PL187329B1 PL 187329 B1 PL187329 B1 PL 187329B1 PL 96325964 A PL96325964 A PL 96325964A PL 32596496 A PL32596496 A PL 32596496A PL 187329 B1 PL187329 B1 PL 187329B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
cells
dendritic cells
antigen
ligand
csf
Prior art date
Application number
PL96325964A
Other languages
English (en)
Other versions
PL325964A1 (en
Inventor
Kenneth Brasel
Stewart D. Lyman
Eugene Maraskovsky
Hilary R. Mckenna
David H. Lynch
Original Assignee
Immunex Corp
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Immunex Corp filed Critical Immunex Corp
Publication of PL325964A1 publication Critical patent/PL325964A1/xx
Publication of PL187329B1 publication Critical patent/PL187329B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K45/00Medicinal preparations containing active ingredients not provided for in groups A61K31/00 - A61K41/00
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N5/00Undifferentiated human, animal or plant cells, e.g. cell lines; Tissues; Cultivation or maintenance thereof; Culture media therefor
    • C12N5/06Animal cells or tissues; Human cells or tissues
    • C12N5/0602Vertebrate cells
    • C12N5/0634Cells from the blood or the immune system
    • C12N5/0639Dendritic cells, e.g. Langherhans cells in the epidermis
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K38/00Medicinal preparations containing peptides
    • A61K38/16Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof
    • A61K38/17Peptides having more than 20 amino acids; Gastrins; Somatostatins; Melanotropins; Derivatives thereof from animals; from humans
    • A61K38/18Growth factors; Growth regulators
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K39/39Medicinal preparations containing antigens or antibodies characterised by the immunostimulating additives, e.g. chemical adjuvants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • A61P31/14Antivirals for RNA viruses
    • A61P31/18Antivirals for RNA viruses for HIV
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P35/00Antineoplastic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02Immunomodulators
    • A61P37/04Immunostimulants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/51Medicinal preparations containing antigens or antibodies comprising whole cells, viruses or DNA/RNA
    • A61K2039/515Animal cells
    • A61K2039/5154Antigen presenting cells [APCs], e.g. dendritic cells or macrophages
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/555Medicinal preparations containing antigens or antibodies characterised by a specific combination antigen/adjuvant
    • A61K2039/55511Organic adjuvants
    • A61K2039/55516Proteins; Peptides
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K39/00Medicinal preparations containing antigens or antibodies
    • A61K2039/555Medicinal preparations containing antigens or antibodies characterised by a specific combination antigen/adjuvant
    • A61K2039/55511Organic adjuvants
    • A61K2039/55522Cytokines; Lymphokines; Interferons
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2501/00Active agents used in cell culture processes, e.g. differentation
    • C12N2501/10Growth factors
    • C12N2501/125Stem cell factor [SCF], c-kit ligand [KL]
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2501/00Active agents used in cell culture processes, e.g. differentation
    • C12N2501/20Cytokines; Chemokines
    • C12N2501/22Colony stimulating factors (G-CSF, GM-CSF)
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2501/00Active agents used in cell culture processes, e.g. differentation
    • C12N2501/20Cytokines; Chemokines
    • C12N2501/23Interleukins [IL]
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2501/00Active agents used in cell culture processes, e.g. differentation
    • C12N2501/20Cytokines; Chemokines
    • C12N2501/24Interferons [IFN]
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N2501/00Active agents used in cell culture processes, e.g. differentation
    • C12N2501/20Cytokines; Chemokines
    • C12N2501/26Flt-3 ligand (CD135L, flk-2 ligand)

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Cell Biology (AREA)
  • AIDS & HIV (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Proteomics, Peptides & Aminoacids (AREA)
  • Gastroenterology & Hepatology (AREA)
  • Medicines Containing Antibodies Or Antigens For Use As Internal Diagnostic Agents (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Compositions Of Macromolecular Compounds (AREA)

Abstract

1. Zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do zwiekszania odpowiedzi immunologicznej. 2. Zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia choroby zakaznej. 3. Zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia raka lub choroby nowotworowej. 6 . Preparat komórek dendrytycznych posiadajacych przynajmniej dwa markery powierzchniowe wybrane z grupy obejmujacej CD 1a, HLA-DR i CD8 6 , wytworzonych przez doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo pro- genitorowych z ligandem flt3. 11. Sposób wytwarzania populacji komórek dendrytycznych prezentujacych anty- gen, znam ienny tym, ze obejmuje etapy: a) doprowadzenia do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3 w ilosci wystarczajacej do wytworzenia populacji komó- rek dendrytycznych; b) (i) eksponowania komórek dendrytycznych na antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy albo (ii) transfekowania komórek dendrytycznych genem kodujacym anty- gen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy; c) umozliwienia komórkom dendrytycznym przetworzenie i ekspresje antygenu; i d) oczyszczania komórek dendrytycznych wyrazajacych antygen. PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są zastosowania ligandu flt3 do wytwarzania leków do zwiększania odpowiedzi immunologicznej, do leczenia choroby zakaźnej, do leczenia raka lub choroby nowotworowej, do leczenia choroby „przeszczep przeciwko gospodarzowi” lub odrzucania przeszczepu, preparat komórek dendrytycznych, populacja komórek dendrytycznych wyrażających antygen, sposób ukierunkowania hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych, sposób wytwarzania komórek dendrytycznych, sposób wytwarzania limfocytów T swoistych wobec antygenu, adiuwant szczepionki i pożywka do namnażania komórek dendrytycznych.
Celem szczepienia jest zapewnienie skutecznej odporności przez ustanowienie odpowiedniego poziomu przeciwciał i uczulonych populacji komórek, które mogą się gwałtownie rozmnożyć pod wpływem ponownego kontaktu z antygenem. Pierwszy kontakt z antygenem podczas szczepienia nie może być szkodliwy dla biorcy, tak więc zwykle zawiera antygen pozbawiony zdolności patogennych.
Częstą trudnością w protokołach immunizacji czynnej jest to, że antygen szczepionki nie posiada immunogenności wystarczającej do pobudzania silnej reakcji odpornościowej, a więc odpowiedniego poziomu ochrony przed kolejną prowokacją tym samym antygenem. Oprócz tego, niektóre antygeny mogą wywoływać jedynie słabą reakcję komórkową albo reakcję przeciwciał. Dla wielu antygenów pożądana jest zarówno silna reakcja humoralna jak i silna reakcja komórkowa.
Przez dziesięciolecia badacze eksperymentowali z różnymi związkami w celu zwiększenia immunogenności szczepionek. Immunostymulatory, znane również jako adiuwanty, szczepionek s, kompozycjami substancji, które wspomagają silną reakcję odpornościową na
187 329 szczepionkę. Oprócz tego, względnie słaba immunogenność niektórych nowych antygenów rekombinowanych wymaga znacznie silniejszych adiuwantów. Adiuwanty szczepionek działają w różny sposób, wpływając na odpowiedź odpornościową zarówno jakościowo, jak i ilościowo. Takim sposobem działania może być mobilizacja limfocytów T, działanie jako depot i zmiana krążenia limfocytów w taki sposób, że komórki te pozostają w drenujących węzłach chłonnych. Mogą one również służyć skupianiu antygenu w miejscu immunizacji umożliwiając w ten sposób bardziej skuteczne oddziaływanie swoistych limfocytów T i B z komórkami prezentującymi antygen. Mogą one pobudzać proliferację i różnicowanie limfocytów T i wywierać wpływ na limfocyty B, taki jak wzmaganie wytwarzania różnych izotypów Ig. Ponadto, adiuwanty mogą pobudzać i wpływać na zachowanie komórek prezentujących antygen, szczególnie makrofagów, czyniąc je bardziej skutecznymi w prezentowaniu antygenu limfocytom T i B.
Komórki dendrytyczne są rzadką i heterogenną populacją komórek o charakterystycznej morfologii i szerokim rozmieszczeniu tkankowym. W publikacji Steinman, R.M. Annu. Rev. Immunol., 9:271-296 (1991), omówiono układ komórek dendrytycznych i jego rolę w immunogenności. Komórki dendrytyczne posiadają niezwykłą powierzchnię komórkową i charakteryzują się obecnością markerów powierzchniowych CD1a+, CD4 , CD14', CD86 , CD11c , DEC-205+, CD14+ albo HLA-DR+. Komórki dendrytyczne mają silną zdolność do uczulania limfocytów T w kontekście MHC i zapewniają skuteczny szlak prezentacji antygenów limfocytom T in situ, zarówno autoantygenów podczas rozwoju limfocytów T, jak i obcych antygenów podczas nabywania odporności. Tak więc, rośnie zainteresowanie zastosowaniem komórek dendrytycznych ex vivo jako adiuwantów szczepionek przeciwnowotworowych lub przeciwzakaźnych. Patrz przykładowo, Romani i in., J. Exp. Med., 180:83 (1994). Zastosowanie komórek dendrytycznych jako środków immunostymulujących było ograniczone z powodu rzadkiego występowania komórek dendrytycznych w krwi obwodowej, ograniczonej dostępności do narządów limfatycznych oraz końcowym stanem zróżnicowania komórek dendrytycznych. Komórki dendrytyczne pochodzą z komórek progenitorowych szpiku CD34+, zaś proliferacja i dojrzewanie komórek dendrytycznych można zwiększyć cytokinami GM-CSF (sargramostim, Leukine®, Immunex Corporation, Seattle, Washington), TNF-α, ligandem ckit (znanym również jako czynnik komórek macierzystych (SCF), czynnik Steel (SF) albo czynnik wzrostowy komórek tucznych (MGF)) oraz interleukiną-4. Stąd istotny byłby czynnik, który pobudza powstawanie znacznej liczby dojrzałych funkcjonalnie komórek dendrytycznych in vivo i in vitro.
Wiadomo, że ligand flt3 („ligand f7t3” albo ,ft3-L”) wpływa na komórki macierzyste i progenitorowe hematopoezy. Nieoczekiwanie stwierdzono, że ligand flt3 może również silnie pobudzać powstawanie z komórek macierzystych i progenitorowych szpiku CD34+ komórek kolejnych albo pośrednich, takich jak komórki prekursorowe linii mieloidalnej, monocytarnej, makrofagi, limfocyty B i komórki dendrytyczne.
Wynalazek dotyczy zastosowania ligandu flt3 do wytwarzania leku do zwiększania odpowiedzi immunologicznej.
Ponadto wynalazek dotyczy zastosowania ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia choroby zakaźnej, a zwłaszcza choroby zakaźnej wywoływanej przez HIV.
W zakres wynalazku wchodzi też zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia raka lub choroby nowotworowej.
Korzystnie lek zawierający ligand flt3 wytworzony zgodnie z zastosowaniem według wynalazku jest stosowany w kombinacji z ligandami GM-CSF, IL-4, TNF-α, IL-3, c-kit i fuzjami GM-CSF/IL-3 do leczenia raka.
Zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia raka lub choroby zakaźnej, który obejmuje antygen w postaci szczepionki.
Ponadto wynalazek dotyczy zastosowania ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia choroby „przeszczep przeciwko gospodarzowi” lub odrzucenia przeszczepu.
W zakres wynalazku wchodzi również preparat komórek dendrytycznych posiadających przynajmniej dwa markery powierzchniowe wybrane z grupy obejmującej CD 1a, HLA-DR i CD86, wytworzonych przez doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek ma187 329 cierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3. Korzystnie preparat ten jest wytworzony przez dalsze doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z cząsteczką wybraną z grupy obejmującej GM-CSF, IL-4, TNF-α, EL-3, ligand c-kit i fuzje GM-CSF/IL-3.
Ponadto wynalazek dotyczy populacji komórek dendrytycznych wyrażających antygen wytworzony w procesie obejmującym:
a) doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3 w ilości wystarczającej do wytworzenia populacji komórek dendrytycznych;
b) (i) eksponowanie komórek dendrytycznych na antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy albo (ii) transfekowanie komórek dendrytycznych genem kodującym antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy;
c) umożliwienie komórkom dendrytycznym obróbki i ekspresji antygenu; i
d) oczyszczanie komórek dendrytycznych wyrażających antygen.
Korzystnie etap a) procesu dalej obejmuje doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z cząsteczką wybraną z grupy obejmującej GM-CSF, IL-4, TNF-α, IL-3, ligand c-kit i fuzje GM-CSF/IL-3.
W zakres wynalazku wchodzi również sposób ukierunkowania hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych w kierunku linii komórek dendrytycznych, obejmujący doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3.
Wynalazek dotyczy też sposobu wytwarzania populacji komórek dendrytycznych prezentujących antygen, który obejmuje następujące etapy:
a) doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3 w ilości wystarczającej do wytworzenia populacji komórek dendrytycznych;
b) (i) eksponowanie komórek dendrytycznych na antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy albo (ii) transfekowania komórek dendrytycznych genem kodującym antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy;
c) umożliwienie komórkom dendrytycznym obróbki i ekspresji antygenu; i
d) oczyszczanie komórek dendrytycznych wyrażających antygen.
Korzystnie etap a) procesu dalej obejmuje doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z jedną lub wieloma cząsteczkami wybranymi z grupy obejmującej GM-CSF, EL-4, TNF-α, IL-3, ligand c-kit i fuzję GM-CSF i IL-3.
Innym sposobem według wynalazku jest sposób wytwarzania limfocytów T swoistych wobec antygenu, obejmujący następujące etapy:
a) doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3 w ilości wystarczającej do wytworzenia populacji komórek dendrytycznych;
b) (i) eksponowanie komórek dendrytycznych na antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy albo (ii) transfekowania komórek dendrytycznych genem kodującym antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy;
c) umożliwienie komórkom dendrytycznym obróbki i ekspresji antygenu; i
d) umożliwienie komórkom dendrytycznym prezentacji antygenu limfocytom T.
W zakres wynalazku wchodzi też adiuwant szczepionki obejmujący cząsteczkę wybraną z grupy składającej się z ligandu c-kit i ligandu flt3.
Ponadto wynalazek dotyczy pożywki do namnażania komórek dendrytycznych obejmującej pożywkę wzrostową, która zawiera ligand flt3 w ilości wystarczającej do przekształcenia hematopoetycznych komórek macierzystych i progenitorowych w zróżnicowane komórki dendrytyczne, i ewentualnie cytokinę wybraną z grupy składającej się z IL-3, EL-4, CM-CSF, TNFa, ligandu c-kit i białka fuzyjnego GM-CSF/IL-3.
Zgodnie z wynalazkiem ligand flt3 został wykorzystany do wywoływania znacznych ilości komórek typu pośredniego z hematopoetycznych komórek macierzystych i progenitorowych CD34+. Takie rodzaje pośrednie komórek obejmują komórki linii mieloidalnej, monocy6
187 329 tarnej, makrofagi, limfocyty B i komórki dendrytyczne. In vivo nie spotyka się znacznych ilości tych komórek pośrednich i można je wywołać przez podawanie ligandu flt3. Takie zwiększenie całkowitej liczby komórek może pomóc w odpowiedzi odpornościowej na antygen w organizmie biorcy.
W znaczeniu tu zastosowanym, określenie „ligand flt3” dotyczy rodzaju polipeptydów opisanych w patencie USA nr 5,554,512, EP 0627487 A2 oraz WO 94/28391. cDNA ludzkiego ligandu flt3 zdeponowano w American Type Culture Collection, Rockville, Maryland, USA (ATCC) 6 sierpnia 1993 i nadano mu numer ATCC 69382. Depozytu dokonano według warunków Traktatu Budapeszteńskiego. Ligand flt3 można wytworzyć sposobami opisanymi w cytowanych wyżej dokumentach.
Określenie „IL-3” dotyczy polipeptydów rodzaju interleukiny-3, jak opisano w patencie USA nr 5,108,910. Polipeptydy takie obejmują analogi, których sekwencje aminokwasowe są zasadniczo podobne do sekwencji aminokwasowych natywnej ludzkiej interleukiny-3 ujawnionej, przykładowo, w EP 275,598 i 282,185. Określenie „IL-3” obejmuje również analogi i allele cząsteczek IL-3, które wykazują przynajmniej niektóre właściwości biologiczne wspólne z natywną ludzką IL-3. Przykładowe analogi IL-3 ujawniono w publikacji EP nr 282,185. Inne postaci IL-3 obejmują ludzką IL-3[Pro8Aspl5Asp7 ], ludzką IL-3 [Ser8Asp15Asp70] i ludzką IL-3[Ser8]. Sekwencja DNA kodująca ludzkie białko IL-3 przydatne do zastosowania w wynalazku jest dostępna powszechnie z American Type Culture Collection pod numerem ATCC 67747. Zastosowana tu nomenklatura w odniesieniu do sekwencji aminokwasowej w nawiasach oznacza aminokwasy, które różnią się od natywnej postaci ludzkiej. Przykładowo, określenie ludzka IL-3 [Ser8Aspl5Asp70] dotyczy białka ludzkiej IL-3, w której aminokwas 8 zmieniono na resztę serynową, aminokwas 15 na resztę kwasu asparaginowego, a aminokwas 70 na resztę kwasu asparaginowego.
Określenie „IL-4” dotyczy polipeptydu, jak opisany w Mosley i in., Cell 59:335 (1989), Idzerda i in., J. Exp. Med., 171:861 (1990) i Galizzi i in., Intl. Immunol., 2:669 (1990). Takie polipeptydy EL-4 obejmują analogi o sekwencji aminokwasowej zasadniczo podobnej do sekwencji aminokwasowej natywnej ludzkiej IL-4, jak opisane w Mosley i in., Idzerda i in., i Galizzi i in. i które są aktywne biologicznie w taki sposób, że są zdolne do wiązania się z receptorem IL-4, przekazywania sygnału biologicznego zapoczątkowanego przez związanie się z receptorem iL-4 albo reakcji krzyżowej z przeciwciałami przeciwko IL-4. Określenie „IL-4” obejmuje również analogi natywnych ludzkich cząsteczek IL-4 zachowujących aktywność biologiczną natywnej ludzkiej IL-4.
W znaczeniu tu zastosowanym, „GM-CSF” dotyczy rodzaju białek jak opisane w patentach USA nr 5,108,910 i 5,229,496. Białka takie obejmują analogi o sekwencji aminokwasowej zasadniczo podobnej do sekwencji aminokwasowej natywnego ludzkiego GM-CSF (np. dostępnej powszechnie ATCC 53157 albo ATCC 39900) i które są biologicznie czynne w taki sposób, że są zdolne do wiązania z receptorem GM-CSF, przekazywania sygnału biologicznego zapoczątkowanego przez związanie z receptorem GM-CSF albo do reakcji krzyżowej z przeciwciałami przeciwko GM-CSF. Sekwencje aminokwasowe są ujawnione przykładowo, w Andersen i in., Proc. Natl. Acad. Sci. USA 82:6250 (1985). GM-CSF jest dostępny w handlu (sargramostim, Leukine®) z Immunex Corp., Seattle, WA. Określenie „GM-CSF” obejmuje również analogi natywnych ludzkich cząsteczek GM-CSF opisane w patentach USA nr 5,108,910 i 5,229,496, zachowujące aktywność biologiczną natywnego ludzkiego GM-CSF. Przykładowe analogi GM-CSF obejmują, np., opisane w EP 212914 i WO 89/03881. Inne analogi GM-CSF mogą być również zastosowane do konstruowania białek fuzyjnych z IL-3. Sekwencja DNA kodująca szczególnie korzystne białko GM-CSF z usuniętymi miejscami potencjalnej glikozylacji jest dostępna powszechnie z ATCC pod numerem ATCC 67231.
Określenie „białko fuzyjne GM-CSF/IL-3” oznacza fuzję końca C z końcem N GMCSF i IL-3. Białka fuzyjne są znane i opisane w patentach USA nr 5,199,942, 5,108,910 i 5,073,627. Korzystnym białkiem fuzyjnym jest PIXY321 opisane w patencie USA nr 5,199,942.
Określenie „ligand c-kit” znany również jako czynnik wzrostowy komórek tucznych (MGF), czynnik Steel albo czynnik komórek macierzystych (SCF) dotyczy polipeptydu opisa187 329 nego w EP 423,980. Taki polipeptyd ligandu c-kit obejmuje analogi o sekwencji aminokwasowej zasadniczo przypominającej sekwencję aminokwasową natywnego ludzkiego ligandu c-kit opisanego w EP 423,980 i które są biologicznie czynne w taki sposób, że są zdolne do wiązania się z receptorem c-kit, przekazywania sygnału biologicznego zapoczątkowanego przez związanie się z receptorem c-kit albo do reakcji krzyżowej z przeciwciałami przeciwko Iigandowi c-kit. Określenie „ligand c-kif ’ obejmuje również analogi cząsteczek natywnego ludzkiego ligandu c-kit wystarczające do zachowania aktywności biologicznej natywnego ligandu c-kit.
Określenie „adiuwant” dotyczy substancji, która wzmaga, wspomaga albo nasila reakcję odpornościową biorcy na antygen szczepionki.
Procedura „namnażania ex vivo” hematopoetycznych komórek macierzystych i progenitorowych jest opisana w patencie USA nr 5,199,942. Pokrótce, określenie oznacza sposób obejmujący: (1) zebranie komórek macierzystych i progenitorowych hematopoezy CD34+ od pacjenta z krwi obwodowej albo z nakłucia szpiku; i (2) namnażanie tych komórek ex vivo. Oprócz tego, można zastosować czynniki wzrostowe komórek opisane w patencie USA nr 5,199,942, inne czynniki takie jak ligand flt3, IL-1, IL-3, ligand c-kit.
Określenie „immunogenność” dotyczy względnej skuteczności immunogenu albo antygenu do wywołania reakcji odpornościowej.
Określenie „zasadniczo podobny” oznacza wariant sekwencji aminokwasowej korzystnie w przynajmniej 80% identycznej z natywną sekwencją aminokwasową, jeszcze korzystniej identycznej przynajmniej w 90%. Procent identyczności można określić, przykładowo, przez porównanie sekwencji przy użyciu programu komputerowego GAP, wersja 6,0, opisanego przez Devereux i in., (Nuci. Acids Res., 12:387, 1984) i dostępnego z University of Wisconsin Genetics Computer Group (UWGCG). Program GAP wykorzystuje metodę dostosowania Needleman i Wunsch (J. Mol. Biol., 48:443, 1970), sprawdzoną przez Smith i Waterman (Adv. Appl. Math., 2:482, 1981). Korzystne parametry defaultowe dla programu GAP obejmują: (1) jednostkową matrycę porównania (o wartości 1 dla identycznych i 0 dla nie identycznych) dla nukleotydów oraz ważoną matrycę porównania Gribskov i Burgess, Nuci. Acids Res., 14:6745, 1986, jak to opisano w Schwartz i Dayhoff (wyd.) Atlas of Protein Seąuence and Structure, National Biomedical Research Foundation, str. 353-358, 1979; (2) wartość kamą równą 3,0 dla każdej przerwy i dodatkowo 0,10 dla każdego symbolu w każdej przerwie; i (3) bez wartości karnej dla przerw końcowych. Warianty mogą obejmować sekwencje zastąpione konserwatywnie, co oznacza, że daną resztę aminokwasową zastępuje się resztą o podobnych właściwościach fizykochemicznych. Przykłady konserwatywnych zastąpień obejmują zastąpienie jednej reszty alifatycznej inną, taką jak Ile, Val, Leu albo Ala, albo zastąpienie jednej reszty polarnej inną, taką jak Lys i Arg; Glu i Asp, albo Gin i Asn. Inne zastąpienia konserwatywne, przykładowo, zastąpienia całych regionów posiadających podobną charakterystykę hydrofobowości są dobrze znane. Termin „warianty” obejmuje też naturalnie występujące warianty, których przykładami są białka, powstające na skutek zjawiska alternatywnego składania mRNA albo cięcia proteolitycznego natywnego białka, które zachowują właściwości biologiczne.
W znaczeniu tu zastosowanym, „szczepionka” oznacza organizm albo materiał, które zawierają antygen w postaci umożliwiającej szczepienie. Szczepionka jest tak zaprojektowana, że wyzwala ochronną reakcję odpornościową. Szczepionka może być rekombinowana albo nierekombinowana. Podana osobnikowi nieodpornemu, szczepionka wywołuje aktywną odporność wobec organizmu albo materiału, ale nie powoduje choroby. Szczepionki mogą mieć postać, przykładowo, toksoidu, który określa się jako toksynę poddaną detoksyfikacji, ale zachowującą główne determinanty odpornościowe; albo postać zabitego organizmu, takiego jak pałeczka duru, przecinkowiec cholery albo wirus poliomyelitis; albo organizmów atenuowanych, tzn. żywych ale niezakaźnych postaci patogenów, albo antygenu kodowanego przez taki organizm, albo może być żywą komórką nowotworową albo antygenem obecnym na komórce nowotworowej.
Znane są różne techniki selekcji komórek do identyfikacji i wydzielania hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych CD34+ z populacji komórek. Sposoby i materiały do identyfikacji i selekcjonowania takich rodzajów komórek są znane. Przykła8
187 329 dowo, można zastosować przeciwciała monoklonalne do wiązania białka znacznikowego albo białka antygenu powierzchniowego spotykanego na powierzchni komórek macierzystych albo progenitorowych. Znaczniki takie albo antygeny powierzchniowe dla hematopoetycznych komórek macierzystych obejmują CD34 i Thy-1. W jednym ze sposobów, przeciwciała są przytwierdzane do powierzchni, przykładowo, perełek szklanych, i kontaktowane z mieszaniną komórek podejrzanych o to, że zawierają komórki macierzyste. Umożliwia to przeciwciałom związanie i przytrzymanie komórek macierzystych na perełkach szklanych. Alternatywnie, przeciwciała można inkubować z mieszaniną komórek, zaś powstałą kombinację doprowadzić do kontaktu z powierzchnią mającą powinowactwo do kompleksu przeciwciał z komórkami. Niepożądane komórki i substancję komórkową usuwa się i uzyskuje się stosunkowo czystą populację komórek macierzystych. Komórki macierzyste albo progenitorowe posiadające znacznik CD34 stanowią jedynie od około 1% do 3% komórek jednojądrzastych szpiku. Ilość komórek macierzystych lub progenitorowych CD34+ we krwi obwodowej wynosi w przybliżeniu 10- do 100-krotnie mniej niż w szpiku.
Wybór odpowiedniego sposobu selekcji komórek macierzystych albo progenitorowych zależeć będzie od pożądanego fenotypu izolowanych komórek. Krwiotwórcze komórki macierzyste można selekcjonować dzięki ich właściwościom fizycznym, takim jak ekspresja powierzchniowa błonowego receptora flt3 albo posiadanie poniższych znaczników komórkowych: CD34 albo Thy-1. Przeciwciała monoklonalne, które rozpoznają którykolwiek z tych antygenów, opisano w patencie USA nr 4,714,680 (anty-My-10), przeciwciało przeciwko CD34 jest dostępne w handlu z Becton Dickinson, Franklin Lakes, NJ, zaś przeciwciała monoklonalne przeciwko Thy-1 można łatwo wytworzyć stosując sposoby opisane przez Dalchau i in., J. Exp. Med., 149:576 (1979). Można również zastosować białko wiążące receptor flt3, takie jak przeciwciała monoklonalne przeciwko flt3 albo ligand flt3. Białko wiążące komórkę doprowadza się do kontaktu z zebraną mieszaniną komórek i kombinację inkubuje się przez czas odpowiedni do związania żądanej komórki z białkiem wiążącym komórkę.
Alternatywne sposoby selekcjonowania spoczynkowych komórek macierzystych obejmują wywołanie śmierci komórkowej w dzielących się, bardziej zróżnicowanych rodzajach komórek, przy użyciu antymetabolitu, takiego jak 5-fluorouracyl (5-FU) albo środka alkilującego, takiego jak 4-hydroksycyklofosfamid (4-HC). Komórki niepozostające w spoczynku są pobudzane do proliferacji i różnicowania przez dodanie czynników wzrostowych, które wywierają niewielki wpływ albo nie wywierają wpływu na komórki macierzyste, powodując, że komórki nie będące macierzystymi proliferująi różnicują się, co czyni je bardziej wrażliwymi na cytotoksyczny wpływ 5-FU albo 4-HC. Patrz, Berardi i in., Science 267:104 (1995).
Komórki macierzyste albo progenitorowe hematopoezy możną wyizolować przez zastosowanie, przykładowo, chromatografii powinowactwa, perełek magnetycznych pokrytych przeciwciałami albo przeciwciał przytwierdzonych do podłoża stałego, takiego jak perełki szklane, kolby itp. Przeciwciała, które rozpoznają znacznik powierzchniowy hematopoetycznej komórki macierzystej albo progenitorowej można poddać fuzji albo sprzęgnąć z innymi cząstkami chemicznymi takimi jak biotyna, którą można usunąć stosując cząstkę awidyny albo streptawidyny przytwierdzoną do podłoża stałego, fluorochromami przydatnymi w sortowaniu komórek aktywowanych fluorescencją (FACS) itp. Korzystnie, izolację przeprowadza się na kolumnie powinowactwa immunologicznego. Kolumny powinowactwa immunologicznego mogą mieć dowolną formę, ale zwykle obejmują reaktor wypełniony złożem. Upakowane złoże w tych bioreaktorach jest korzystnie wytworzone z porowatego materiału z zasadniczo jednorodną powłoką substratu. Porowaty materiał, który zapewnia wysoki stosunek powierzchni do objętości, umożliwia przepływ mieszaniny komórek nad znaczną powierzchnią kontaktu, nie hamując przepływu komórek poza złożem. Typowe substraty obejmują awidynę i streptawidynę, ale można zastosować inne konwencjonalne substraty. Substrat powinien, dzięki swym własnym cechom albo przez dodanie cząstki chemicznej, wykazywać wysokie powinowactwo do cząstki występującej na białku wiążącym komórkę, takim jak przeciwciało monoklonalne. Przeciwciała monoklonalne rozpoznają antygen powierzchniowy na oddzielanych komórkach i są zwykle dalej modyfikowane w sposób taki, że zawierają cząstkę biotyny. Wiadomo, że biotyna ma znaczne powinowactwo do awidyny oraz, że powinowac187 329 two tych substancji odwracalnie przytwierdza przeciwciała monoklonalne do powierzchni złoża. Kolumny takie są dobrze znane w stanie techniki, patrz Berenson i in., J. Cell Biochem., 10D:239 (1986). Kolumnę płucze się roztworem PBS w celu usunięcia niezwiązanego materiału. Komórki docelowe można uwolnić ze złoża przy użyciu konwencjonalnych metod. Kolumny powinowactwa immunologicznego opisanego wyżej typu, które wykorzystują biotynynowane przeciwciała monoklonalne przeciwko CD34 przytwierdzone do pokrytego awidyną złoża opisano, przykładowo w publikacji PCT WO 93/08268. Odmiana tej metody wykorzystuje białka wiążące komórki, takie jak przeciwciała monoklonalne albo ligand flt3 jak opisano wyżej, odwracalnie przytwierdzone do podłoża stałego w środkach do izolacji. Następnie, związane białko wiążące komórki doprowadza się do kontaktu z zebraną mieszaniną komórek i inkubuje przez czas wystarczający do umożliwienia izolacji pożądanych komórek.
Alternatywnie, przeciwciała monoklonalne, które rozpoznają antygeny powierzchniowe można znakować znacznikiem fluorescencyjnym np. chromoforem albo fluoroforem i rozdzielać przez sortowanie komórek w zależności od obecności albo nieobecności albo ilości znakowanego produktu.
Zebrane komórki CD34+ eksponuje się na sam ligand flt3 albo ligand flt3 w sekwencyjnej albo równoczesnej kombinacji z jedną albo wieloma poniższymi cytokinami: GM-CSF, TNF-α, IL-3, IL-4, ligand c-kit albo białka fuzyjne GM-CSF/IL-3. Następnie komórkom CD34+ umożliwia się różnicowanie i ukierunkowanie w komórki linii dendrytycznej. Komórki dendrytyczne zbiera się i (a) podaje pacjentowi w celu wspomożenia układu odpornościowego i reakcji odpornościowej na antygen za pośrednictwem limfocytów T albo B, (b) eksponuje na antygen przed podaniem pacjentowi komórek dendrytycznych, (c) transfekuje genem kodującym polipeptyd swoisty antygenowo lub d) eksponuje na antygen, a następnie umożliwia obróbkę i prezentację antygenu, ex vivo, limfocytom T pobranym od pacjenta, a następnie podaje się pacjentowi limfocyty T swoiste wobec antygenu.
Ligand flt3 można zastosować w skutecznej ilości do zwiększania ilości albo mobilizacji komórek dendrytycznych in vivo, przykładowo, we krwi obwodowej albo innych tkankach albo narządach, takich jak śledziona pacjenta. Komórki dendrytyczne w zwiększonej liczbie u pacjenta same mogą służyć do prezentacji antygenu limfocytom T. Przykładowo, antygen może już występować w organizmie pacjenta, jak np. antygen nowotworowy albo antygen bakteryjny lub wirusowy. Stąd, ligand flt3 można zastosować do wspomagania reakcji odpornościowej pacjenta za pośrednictwem limfocytów (np. za pośrednictwem limfocytów T i B) albo za pośrednictwem linii mieloidalnych, przeciwko antygenom istniejącym umożliwiając w ten sposób bardziej skuteczną prezentację antygenu limfocytom T pacjenta. Alternatywnie, ligand flt3 można podawać przed, równocześnie albo po podaniu pacjentowi antygenu w celu immunizacji. Tak więc, jako adiuwant szczepionek, ligand flt3 może wywołać znaczne ilości komórek dendrytycznych in vivo, w celu bardziej skutecznej prezentacji antygenu. Całkowitą reakcją jest silniejsza i lepsza odpowiedź odpornościowa i skuteczniejsza immunizacja na antygen.
Ligand flt3 podawany układowo nie tylko jest skuteczny jako adiuwant szczepionki ale, jak to dyskutowano wyżej, jest skuteczny we wspomaganiu reakcji odpornościowej przeciwko istniejącym już antygenom. Wykazano na przykład, że podawanie ligandu flt3 myszom z nowotworem powoduje przynajmniej istotne zmniejszenie tempa wzrostu guza i może spowodować odrzucenie nowotworu u znacznego odsetka myszy. Dane przedstawiono szczegółowo w przykładzie 3. Zatem, ligand flt3 jest istotną cytokiną w wywoływaniu skutecznej reakcji odpornościowej przeciwko antygenowi in vivo.
Z powodu swej zdolności do wywoływania komórek dendrytycznych, ligand flt3 znajduje również zastosowanie w ułatwianiu przeżywania przeszczepionych tkanek i narządów. Przeszczepiony biorcy allogeniczny narząd albo inna tkanka, mogą przenieść komórki macierzyste, niedojrzałe komórki dendrytyczne i dojrzałe komórki dendrytyczne od dawcy. Komórki te zwane są komórkami pasażerskimi i mogą się wszczepić w układ krwiotworzenia biorcy. Oprócz tego, komórki macierzyste, niedojrzałe komórki dendrytyczne oraz dojrzałe komórki dendrytyczne biorcy mogą zasiedlić narząd albo tkankę dawcy.
Możliwe jest ustalenie tolerancji między przeszczepem i biorcą, ponieważ niedojrzałe komórki dendrytyczne biorcy i tkanki dawcy oddziaływają z limfocytami T z „innej strony”.
187 329
Oddziaływanie takie może obejmować delecję limfocytów T rozpoznających główny układ zgodności tkankowej (MHC) wyrażany przez komórki dendrytyczne. W ten sposób, komórki dawcy są „przeszukiwane” czy nie rozpoznają i reagują przeciwko biorcy (tj. czy nie występuje choroba „przeszczep przeciwko biorcy”), zaś limfocyty T biorcy są przeszukiwane czy nie rozpoznają i reagują przeciwko przeszczepowi (tj. czy nie występuje odrzucenie przeszczepu). Tak więc, można uzyskać wzajemną tolerancję i ulepszone jest przyjęcie przeszczepu. Podanie ligandu flt3 biorcy lub dawcy przed przeszczepieniem powinno wywołać wzrost liczby komórek dendrytycznych u biorcy lub dawcy i umożliwić większą tolerancję i przeżycie przeszczepu.
Do wzrostu i hodowli komórek dendrytycznych można zastosować różne pożywki hodowlane, zaś skład takich pożywek specjalista jest w stanie łatwo określić. Odpowiednie pożywki wzrostowe są roztworami zawierającymi substancje odżywcze albo dodatki metaboliczne i obejmują dodatki oparte na surowicy i pozbawione surowicy. Reprezentatywnymi przykładami pożywek wzrostowych są RPMI, TC 199, Pożywka Dulbecco w modyfikacji Iscove (Iscove i in., F. J. Exp. Med., 147:923 (1987)), DmeM, pożywka Fischera, pożywka alfa, NCTC, F-10, pożywka Leibovitza L-15, mEm i pożywka McCoya. Konkretne przykłady substancji odżywczych są oczywiste dla specjalisty i obejmują: albuminę surowicy, transferynę, lipidy, cholesterol, związek redukujący taki jak 2-merkaptoetanol albo monotioglicerol, pirogronian, maślan i glukokortykoidy takie jak półbursztynian hydrokortyzonu. Konkretniej, standardowe pożywki obejmują źródła energii, witaminy i inne związki organiczne wspomagające komórki, bufor, taki jak HEPES, Tris, który działa stabilizując pH pożywki, różne sole nieorganiczne. Szczególnie należy podkreślić publikację PCT WO 95/00632, w której opisano liczne bezsurowicze pożywki wzrostowe.
Dla każdej z metod ex vivo według wynalazku, komórki progenitorowe krwi obwodowej (PBPC) i komórki macierzyste krwi obwodowej (PBSC) są zbierane przy użyciu znanych procedur aferezy. Patrz, przykładowo, Bishop i in., Blood, (83) 2:610-616 (1994). Pokrótce, PBPC i PBSC są zbierane przy użyciu konwencjonalnych urządzeń, przykładowo, urządzenia do aferezy Haemonetics Model V50 (Haemonetics, Braintree, MA). Czterogodzinne sesje zbierania wykonuje się nie częściej niż pięć razy w tygodniu, aż do uzyskania, przykładowo, około 6,5 x 108 komórek jednojądrzastych (MNC)/kg pacjenta. Komórki zawiesza się w standardowej pożywce i odwirowuje w celu usunięcia erytrocytów i neutrofilów. Komórki znajdujące się w interfazie pomiędzy dwiema fazami (znane również jako kożuszki leukocytame „buffy coat”) pobiera się i zawiesza w HBSS. Wśród zawieszonych komórek głównie występują jednojądrzaste, zaś istotną część mieszaniny komórek stanowią wczesne komórki macierzyste. Powstałą zawiesinę komórek macierzystych można doprowadzić do kontaktu z biotynynowanymi przeciwciałami monoklonalnymi przeciwko CD34 albo innymi czynnikami wiążącymi komórki. Okres kontaktu jest utrzymywany przez czas wystarczający do istotnej reakcji pomiędzy przeciwciałami monoklonalnymi przeciwko CD34 i antygenami CD34 na powierzchni komórek macierzystych. Zwykle wystarczający jest okres przynajmniej około jednej godziny. Zawiesinę komórkową doprowadza się do kontaktu z czynnikiem izolującym dostarczonym w zestawie. Czynnik izolujący może obejmować kolumnę wypełnioną perełkami pokrytymi awidyną. Kolumny takie są dobrze znane, patrz Berenson i in., J. Cell Biochem., 10D:239 (1986). Kolumnę płucze się roztworem PBS w celu usunięcia niezwiązanego materiału. Komórki docelowe można uwolnić z perełek i przeciwciał monoklonalnych przeciwko CD34 przy użyciu konwencjonalnych metod. Uzyskane w ten sposób komórki macierzyste można zamrozić w zamrażarce o kontrolowanej prędkości zamarzania (np. Cryo-Med., Mt. Clemens, MI), a następnie przechowywać w fazie oparów ciekłego azotu. Jako środka chroniącego przed zamarzaniem można użyć 10% dimetylosulfotlenku. Po wszystkich pobraniach od dawcy komórki macierzyste rozmraża się i puluje. Porcje zawierające komórki macierzyste, pożywkę wzrostową, taką jak pożywka McCoya 5A, 0,3% agaru i przynajmniej jeden czynnik namnażania: rekombinowany ludzki GM-CSF, IL-3, rekombinowany ludzki ligand flt3 i rekombinowane ludzkie białko fuzyjne GM-CSF/IL-3 (PIXY321) w stężeniach około 200 U/ml, hoduje się i namnaża w 37°C w 5% CO2 w pełni nawilżanym powietrzu przez 14 dni. Ewentualnie, do hodowli można dodać IL-1a albo IL-4. Najkorzystniejsza kombinacja
187 329 czynników namnażających obejmuje ligand flt3 oraz IL-3 albo białko fuzyjne GM-CSF/IL-3.
Do podawania ludziom in vivo, ligand flt3 można przygotowywać znanymi sposobami stosowanymi do wytwarzania kompozycji przydatnych farmaceutycznie. Ligand flt3 może być połączony w domieszce, jako jedyna substancja czynna albo z innymi znanymi substancjami czynnymi, z odpowiednimi rozcieńczalnikami dopuszczalnymi farmaceutycznie (np. TrisHC1, octanem albo fosforanem), konserwantami (np. Tiomerosalem, alkoholem benzylowym, parabenami), emulgatorami, solubilizatorami, adiuwantami i/lub nośnikami. Odpowiednie nośniki i ich formulacje opisano w Remingtoris Pharmaceutical Sciences, wyd. 16, 1980, Mack Publishing Co. Oprócz tego, kompozycje takie mogą zawierać ligand fll3 w kompleksie z poliglikolem etylenowym (PEG), jonami metali albo wbudowany w związek polimeryczny, taki jak polikwas octowy, polikwas glikolowy, hydrożele itp. albo wbudowany do liposomów, mikroemulsji, micelli, pęcherzyków jedno- i wielobłonowych, „duchów” erytrocytamych albo sferoblastów. Kompozycje takie powinny wpływać na stan fizyczny, rozpuszczalność, stabilność, tempo uwalniania in vivo i tempo klirensu ligandu flt3.
C\ępnAflt3 można podawać miejscowo, pozajelitowo albo wziewnie. Określenie „pozajelitowo” obejmuje podawanie podskórne, dożylne, domięśniowe, dokomorowe albo infuzje. Kompozycje takie będą zwykle zawierały skuteczną ilość ligandu flt3, samego albo w kombinacji ze skuteczną ilością dowolnego innego aktywnego materiału. Dawkowanie takie i pożądane stężenie leku zawartego w kompozycji może się różnić w zależności od różnych czynników, w tym zamierzonego zastosowania, ciężaru ciała pacjenta i wieku, oraz drogi podania. Wstępne dawki można określić stosując zwierzęta testowe, zaś skalowanie dawek dla ludzi można wykonać w oparciu o uznane praktyki. Mając to wszystko na uwadze, typowe dawki ligandu flt3 mogą się zawierać od około 10 pg/m2 do około 1000 pg/m2. Korzystna dawka zawiera się od około 100 pg/m2 do około 300 pg/m2.
Oprócz powyższego, dostarczono poniższe przykłady w celu zilustrowania konkretnych wykonań, a nie zaś w celu ograniczenia zakresu wynalazku.
Przykład 1
Wywoływanie komórek dendrytycznych
Przykład ten opisuje sposób zastosowania ligandu flt3 do wywoływania wielkiej liczby komórek dendrytycznych ex vivo. Komórki o fenotypie CD34+ izoluje się jak opisano wyżej, przykładowo, przez wytworzenie kożuszka leukocytamego stosując procedury opisane wyżej. Komórki z kożuszka inkubuje się z przeciwciałem monoklonalnym swoistym wobec CD34. Wyselekcjonowane komórki CD34+ hoduje się we wzmocnionej pożywce McCoy'a z 20 ng/ml GM-CSF, IL-4, TNF-α albo 100 ng/ml ligandu flt3 albo ligandu c-kit. Hodowlę prowadzi się przez około dwa tygodnie w 37°C w 10% CO2 w wilgotnym powietrzu. Komórki sortuje się cytometrią przepływową pod względem ekspresji CDla+ i HLA-DR+. Kombinacja GM-CSF, IL-4 i TNF-α powoduje 6-7-krotny wzrost liczby komórek uzyskanych po dwóch tygodniach hodowli. Kombinacja ligandu flt3 i ligandu c-kit powoduje dodatkowy 12-13krotny wzrost całkowitej liczby komórek. Koreluje to z 18-krotnym wzrostem z ligandem flt3 albo ligandem c-kit albo z 34-krotnym wzrostem z kombinacją tych ligandów. Analiza fenotypowa komórek wykazała, że od 60 do 70% komórek było HLA-DR+, CD86+ z 40-50% komórek ekspresjonującymi CD la we wszystkich badanych kombinacjach czynników. Oprócz tego ligand flt3 zwiększał całkowitą liczbę komórek CDla+ 5-krotnie. Ligand c-kit zwiększał liczbę tych komórek 6,7-krotnie, zaś kombinacja ligandu flt3 i ligandu c-kit 11krotnie. Analiza funkcjonalna powstałych komórek w MLR wykazała, że obecność ligandu flt3 i ligandu c-kit nie zaburza zdolności stymulacyjnych powstałych komórek dendrytycznych zwiększając ich liczbę.
Przykład 2
Zastosowanie flt3-L w namnażaniu komórek dendrytycznych
Przykład ten opisuje sposób zastosowania ligandu flt3 do namnożenia komórek dendiytycznych. Przed zebraniem komórek, może być pożądane zmobilizowanie albo zwiększenie liczby krążących PBPC albo PBSC. Mobilizacja może polepszyć zbieranie PBPC i PBSC i jest możliwa do osiągnięcia przez podanie pacjentowi dożylnie ligandu flt3 albo sargramostimu (Leukine®, Immunex Corporation, Seattle, WA) przed zebraniem tych komórek. Inne czynniki
187 329 wzrostowe takie jak CSF-1, GM-CSF, ligand c-kit, G-CSF, EPO, IL-1, IL-2, IL-3, E..-4, IL-5, IL-6, IL-7, IL-8, IL-9, IL-10, IL-11, IL-12, IL-13, IL-14, IL-15, białek fuzyjnych GM-CSF/IL-3, LIF, FGF i ich kombinacji mogą być również podane kolejno albo równocześnie w kombinacji z ligandem flt3. Mobilizowane albo nie, PBPC i PBSC zbiera się stosując procedurę aferezy znaną w stanie techniki. Patrz, przykładowo, Bishop i in., Blood, (83) 2:610-616 (1994). Pokrótce, PBPC i PBSC zbiera się stosując konwencjonalne urządzenia, przykładowo, urządzenia do aferezy Haemonetics Model V50 (Haemonetics, Braintree, MA). Czterogodzinne sesje zbierania wykonuje się nie częściej niż pięć razy w tygodniu, aż do uzyskania, przykładowo, około 6,5 x 108 komórek jednojądrzastych (MNC)/kg pacjenta. Porcje zebranych PBPC i PBSC bada się pod względem zawartości jednostek tworzących kolonie granulocytówmakrofagów (CFU-GM) przez rozcieńczenie około 1:6 buforowanym roztworem soli Hank'a bez wapnia i magnezu (HBSS) i nakłada się na podłoże do separacji limfocytów (Organon Teknika, Durham, NC). Po odwirowaniu, MNC z interfazy zbiera się, płucze i zawiesza w HBSS. Jednomililitrowe porcje zawierające około 300000 MNC, zmodyfikowaną pożywkę McCoy'a 5A, 0,3% agar, 200 U/ml rekombinowanego ludzkiego GM-CSF, 200 U/ml rekombinowanej ludzkiej IL-3 i 200 U/ml rekombinowanego ludzkiego G-CSF hoduje się w 37°C w 5% CO2 w pełni nawilżanym powietrzu przez 14 dni. Ewentualnie do hodowli można dodać ligandu flt3 albo cząsteczek fuzyjnych gM-CSF/IL-3 (PIXY321). Hodowle te barwi się metodą Wrighfa i ocenia kolonie CFU-GM stosując mikroskop operacyjny (Ward i in., Exp. Hematol., 16:358 (1988). Alternatywnie, kolonie CFU-GM można badać stosując cytometrię przepływową CD34/CD33 metodą Siena i in., Blood, (77) 2:400-409 (1991) albo dowolną inną metodą znaną w stanie techniki.
Hodowle zawierające CFU-GM zamraża się w zamrażarce o kontrolowanej szybkości zamarzania (np. Cryo-Med, Mt. Clemens, MI) i przechowuje się w fazie oparów ciekłego azotu. Jako środka chroniącego przed zamarzaniem można użyć 10% dimetylosulfotlenku. Po wszystkich pobraniach od pacjenta, hodowle zawierające CFU-GM rozmraża się i puluje. Kolekcję rozmrożonych komórek poddaje się działaniu ligandu flt3 samego albo w kolejności albo równocześnie w kombinacji z cytokinami wymienionymi wyżej. Taka ekspozycja na ligand flt3 kieruje CFU-GM w kierunku linii komórek dendrytycznych. Komórki dendrytyczne wstrzykuje się dożylnie pacjentowi.
Przykład 3
Zastosowanie flt3-L we wspomaganiu przeciwnowotworowej reakcji odpornościowej
W przykładzie tym opisano sposób zastosowania flt3-L do wspomagania przeciwnowotworowej reakcji odpornościowej in vivo. Samicom myszy C57BL/10J (BIO) (Jackson Laboratory, Bar Harbor, ME) wstrzyknięto 5x105 żywych komórek nowotworowych włókniako-mięsaka B10.2 albo B10.5, przez wstrzyknięcie śródskórne w linii pośrodkowej brzucha w objętości końcowej 50 pl. Linie włókniako-mięsaka B10.2 i B105 pochodzą z B10 i zostały opisane w Lynch i in., Eur. J. Immunol., 21:1403 (1991) załączone tu jako odnośnik. Linia B10.2 została wywołana przez podskórne wszczepienie peletki parafinowej zawierającej 5 mg metylocholantrenu, zaś linię B10.5 wywołano przez przewlekłą ekspozycję na ultrafiolet. Linie komórek nowotworowych utrzymywano in vitro w MEM modyfikacji a zawierającej 5% FBS, 2 nM L-glutaminę, 50 U/ml penicyliny i 50 pg/ml streptomycyny. Rekombinowany ludzki flt3-L (10 (pg/wstrzyknięcie) podawano codziennie w ciągu 19 dni (o ile nie zaznaczono inaczej) przez wstrzyknięcie podskórne w objętości końcowej 100 pl. Myszy kontrolne otrzymywały podobne wstrzyknięcie w podobnej objętości buforu zawierającego 100 ng MSA. Tempo wzrostu nowotworów określano przez sporządzenie wykresu wielkości guza w funkcji czasu po wstrzyknięciu nowotworu. Wielkość guza obliczono jako wynik dwóch prostopadłych średnic, mierzonych mikrometrem i wyrażano jako średnią wielkość guza u myszy z nowotworem w konkretnej grupie leczenia. Liczba myszy z guzem w porównaniu z liczbą myszy, którym podano nowotwór dla każdej grupy leczenia pod koniec doświadczenia jest przedstawiona w poniższej tabeli. Dane w tabeli I, są wynikiem kompilacji sześciu różnych doświadczeń, w których myszom z guzem podawano ligand flt3 albo MSA. Całkowitą regresję nowotworu obserwowano u 19 spośród 50 myszy leczonych ligandem flt3 w porównaniu z 1 spośród 30 myszy leczonych MSA (p<0,0001 testem dokładnym Fishera). Ob187 329 serwacja, że tempo wzrostu guza u myszy leczonych flt3 (średnia wielkość guza u myszy z nowotworem w 5 tygodniu po wstrzyknięciu nowotworu 60±8 mm2) była istotnie zmniejszona w porównaniu z myszami leczonymi MSA (średnia wielkość guza w 5 tygodniu po wstrzyknięciu nowotworu wynosiła 185±17 mm2 została również potwierdzona (p.0001 analizą wariancji).
Tabela I
Włókniako-mięsak ± flt3-L. Kompilacja sześciu doświadczeń.
Wielkość guza (mm2)
Tygodnie po podaniu nowotworu Kontrola MSA (100 ng/dzień) Błąd standardowy Flt-3 (10 pg/dzień) Błąd standardowy
0 0 0 0 0
1 25 2,6 24 2,2
2 62 7,5 49 3,6
3 98 10,6 49 3,9
4 149 14,5 50 5
5 185 16,8 60 8,4
Wielkość guza była wyraźnie zmniejszona przy stosowaniu ligandu flt3 w porównaniu z kontrolą. Dane pokazują, że ligand flt3 jest istotną cytokiną we wspomaganiu reakcji odpornościowej przeciwko obcym antygenom, zaś w szczególności przeciwko rakowi.
187 329
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (17)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do zwiększania odpowiedzi immunologicznej.
  2. 2. Zastosowanie liganduflt3 do wytwarzania leku do leczenia choroby zakaźnej.
  3. 3. Zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia raka lub choroby nowotworowej .
  4. 4. Zastosowanie według zastrz. 1-3, znamienne tym, że lek zawierający ligand flt. jest stosowany w kombinacji z ligandami GM-CSF, EL-4, TNF-α, IL-3, c-kit i fuzjami GM-CSF/IL-3 do leczenia raka.
  5. 5. Zastosowanie według zastrz. 2, znamienne tym, że choroba zakaźna wywoływana jest przez HIV.
  6. 6. Preparat komórek dendrytycznych, znamienny tym, że komórki dendrytyczne posiadają przynajmniej dwa markery powierzchniowe wybrane z grupy obejmującej CD la, HLA-DR i CD86 i są wytworzone przez doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3.
  7. 7. Preparat komórek dendrytycznych według zastrz. 6, znamienny tym, że jest wytworzony przez dalsze doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z cząsteczką wybraną z grupy obejmującej GM-CSF, IL-4, TNF-α, IL-3, ligand c-kit i fuzje GM-CSF/IL-3.
  8. 8. Populacja komórek dendrytycznych wyrażających antygen wytworzona w procesie obejmującym:
    a) doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3 w ilości wystarczającej do wytworzenia populacji komórek dendrytycznych;
    b) (i) eksponowanie komórek dendrytycznych na antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy albo (ii) transfekowanie komórek dendrytycznych genem kodującym antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy;
    c) umożliwienie komórkom dendrytycznym obróbki i ekspresji antygenu; i
    d) oczyszczanie komórek dendrytycznych wyrażających antygen.
  9. 9. Populacja komórek dendrytycznych według zastrz. 7, znamienna tym, że etap a) procesu dalej obejmuje doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z cząsteczką wybraną z grupy obejmującej GM-CSF, IL-4, TNF-α, IL-3, ligand c-kit i fuzję GM-CSF/iL-3.
  10. 10. Sposób ukierunkowania hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych w kierunku linii komórek dendrytycznych, znamienny tym, że obejmuje doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3.
  11. 11. Sposób wytwarzania populacji komórek dendrytycznych prezentujących antygen, znamienny tym, że obejmuje następujące etapy:
    a) doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3 w ilości wystarczającej do wytworzenia populacji komórek dendrytycznych;
    b) (i) eksponowanie komórek dendrytycznych na antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy albo (ii) transfekowania komórek dendrytycznych genem kodującym antygen
    187 329 nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy;
    c) umożliwienie komórkom dendrytycznym obróbki i ekspresji antygenu; i
    d) oczyszczanie komórek dendrytycznych wyrażających antygen.
  12. 12. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że etap a) procesu dalej obejmuje doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z jedną lub wieloma cząsteczkami wybranymi z grupy obejmującej GM-CSF, IL-4, TNF-α, IL-3, ligand c-kit i fuzję GM-CSF i EL-3.
  13. 13. Sposób wytwarzania limfocytów T swoistych wobec antygenu, znamienny tym, że obejmuje następujące etapy:
    a) doprowadzenie do kontaktu hematopoetycznych komórek macierzystych albo progenitorowych z ligandem flt3 w ilości wystarczającej do wytworzenia populacji komórek dendrytycznych;
    b) (i) eksponowanie komórek dendrytycznych na antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy albo (ii) transfekowania komórek dendrytycznych genem kodującym antygen nowotworowy, bakteryjny i/lub wirusowy;
    c) umożliwienie komórkom dendiytycznym obróbki i ekspresji antygenu; i
    d) umożliwienie komórkom dendrytycznym prezentacji antygenu limfocytom T.
  14. 14. Zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia raka lub choroby zakaźnej, który obejmuje antygen w postaci szczepionki.
  15. 15. Adiuwant szczepionki, znamienny tym, że obejmuje cząsteczkę wybraną z grupy składającej się z ligandu c-kit i ligandu flt3.
  16. 16. Zastosowanie ligandu flt3 do wytwarzania leku do leczenia choroby „przeszczep przeciwko gospodarzowi” lub odrzucenie przeszczepu.
  17. 17. Pożywka do namnażania komórek dendrytycznych obejmująca pożywkę wzrostową, znamienna tym, że zawiera ligand jlt3 w ilości wystarczającej do przekształcenia hematopoetycznych komórek macierzystych i progenitorowych w zróżnicowane komórki dendrytyczne, i ewentualnie cytokinę wybraną z grupy składającej się z IL-3, IL-4, CM-CSF, TNF-α, ligandu c-kit i białka fuzyjnego GM-CSF/IL-3.
PL96325964A 1995-10-04 1996-10-03 Czynnik pobudzający komórki dendrytyczne PL187329B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US53914295A 1995-10-04 1995-10-04
PCT/US1996/015990 WO1997012633A1 (en) 1995-10-04 1996-10-03 Dendritic cell stimulatory factor

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL325964A1 PL325964A1 (en) 1998-08-17
PL187329B1 true PL187329B1 (pl) 2004-06-30

Family

ID=24149974

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96325964A PL187329B1 (pl) 1995-10-04 1996-10-03 Czynnik pobudzający komórki dendrytyczne

Country Status (23)

Country Link
EP (1) EP0871487B1 (pl)
JP (1) JP3631496B2 (pl)
KR (2) KR100514957B1 (pl)
CN (1) CN1172718C (pl)
AT (1) ATE432085T1 (pl)
AU (1) AU697539B2 (pl)
BR (1) BR9610802A (pl)
CA (1) CA2232865A1 (pl)
CZ (1) CZ97798A3 (pl)
DE (1) DE69637942D1 (pl)
EA (1) EA199800272A1 (pl)
EE (1) EE9800105A (pl)
ES (1) ES2323818T3 (pl)
IS (1) IS4703A (pl)
LV (1) LV12085B (pl)
NO (1) NO981374L (pl)
NZ (1) NZ321039A (pl)
PL (1) PL187329B1 (pl)
RO (1) RO120579B1 (pl)
SI (1) SI9620116A (pl)
SK (1) SK40898A3 (pl)
TR (1) TR199800607T1 (pl)
WO (1) WO1997012633A1 (pl)

Families Citing this family (31)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6207646B1 (en) 1994-07-15 2001-03-27 University Of Iowa Research Foundation Immunostimulatory nucleic acid molecules
US20030026782A1 (en) 1995-02-07 2003-02-06 Arthur M. Krieg Immunomodulatory oligonucleotides
US6429199B1 (en) 1994-07-15 2002-08-06 University Of Iowa Research Foundation Immunostimulatory nucleic acid molecules for activating dendritic cells
US9068164B1 (en) * 1995-02-02 2015-06-30 Tristem Trading (Cyprus) Limited Method of preparing an undifferentiated cell
AU705647B2 (en) * 1996-07-10 1999-05-27 Immunex Corporation Method of activating dendritic cells
AUPO388396A0 (en) * 1996-11-27 1996-12-19 Ludwig Institute For Cancer Research Cellular adjuvant
AU7835898A (en) * 1997-06-17 1999-01-04 Immunex Corporation A method of enhancing antigen-specific peripheral immune tolerance
US6849452B1 (en) 1998-03-03 2005-02-01 Institut Gustave Roussy Methods for activating natural killer (NK) cells and means for carrying out said methods
FR2782524B1 (fr) * 1998-08-21 2002-07-19 Roussy Inst Gustave Methodes d'activation de cellules tueuses naturelles (nk) et moyens de mise en oeuvre
FR2775692B1 (fr) * 1998-03-03 2000-06-16 Roussy Inst Gustave Methodes d'activation de cellules tueuses naturelles (nk) et moyens de mise en oeuvre
IL139813A0 (en) 1998-05-22 2002-02-10 Loeb Health Res Inst At The Ot Methods and products for inducing mucosal immunity
WO1999062537A1 (en) * 1998-06-04 1999-12-09 The Rockefeller University Methods and agents for modulating the immune response and inflammation involving monocyte and dendritic cell membrane proteins
US6291661B1 (en) 1998-07-02 2001-09-18 Immunex Corporation flt3-L mutants and method of use
US6838086B1 (en) 1998-08-27 2005-01-04 Universitaetsklinikum Freiburg Composition comprising low molecular weight hyaluronic acid fragments
GB9827604D0 (en) * 1998-12-15 1999-02-10 Lorantis Ltd Methods of immunosuppression
WO2001009303A2 (en) * 1999-07-30 2001-02-08 Vical Inc. Flt-3 LIGAND-ENCODING POLYNUCLEOTIDE AS A POLYNUCLEOTIDE-BASED VACCINE ENHANCER
CA2389680A1 (en) * 1999-11-03 2001-05-10 Powderject Vaccines, Inc. Nucleic acid vaccine compositions having a mammalian cd80/cd86 gene promoter driving antigen expression
US6423539B2 (en) * 2000-02-24 2002-07-23 The Board Of Trustees Of The Leland Stanford Junior University Adjuvant treatment by in vivo activation of dendritic cells
AU2001255740B2 (en) * 2000-04-25 2006-03-16 Immunex Corporation Method for treatment of tumors using photodynamic therapy
US20040247563A1 (en) * 2000-11-02 2004-12-09 Lynch David H. Method of enhancing lymphocyte-mediated immune responses
WO2002040044A2 (en) * 2000-11-17 2002-05-23 Immunex Corporation Chemoattractant recruitment of dendritic cells for enhancement of immunization
EP1441591B1 (en) * 2001-09-06 2016-06-29 NorthWest Biotherapeutics, Inc. Compositions and methods for priming monocytic dendritic cells and t cells for th-1 response
KR100490308B1 (ko) * 2002-02-25 2005-05-17 크레아젠 주식회사 면역 치료용 성숙화된 수지상 세포 백신의 제조방법
EP1487477A4 (en) * 2002-03-26 2006-07-19 Immunex Corp METHOD OF USE OF FLT3 LIGAND IN IMMUNIZATION PROTOCOLS
US20050084967A1 (en) 2002-06-28 2005-04-21 Xcyte Therapies, Inc. Compositions and methods for eliminating undesired subpopulations of T cells in patients with immunological defects related to autoimmunity and organ or hematopoietic stem cell transplantation
KR100522526B1 (ko) * 2002-11-28 2005-10-19 주식회사 바이넥스 면역 치료용 수지상 세포의 제조방법
KR100614220B1 (ko) * 2004-11-08 2006-08-21 고려대학교 산학협력단 Flt3 리간드 유전자를 발현하는 살모넬라 균주 및 이를함유하는 항암 치료용 조성물
DE102005016234B4 (de) * 2005-04-08 2008-05-15 Tgc Biomics Gmbh Verfahren zur Einschleusung von exogenem Antigen in den MHC I-Präsentationsweg von Zellen
KR100818215B1 (ko) 2006-10-11 2008-04-01 재단법인서울대학교산학협력재단 Cd34양성 줄기세포로부터 t 임파구 전구체를 제조하는 방법
KR101264811B1 (ko) 2011-05-20 2013-05-15 충남대학교산학협력단 마이코박테리움 압세수스의 MAB0981c 단백질을 이용한 수지상 세포의 성숙방법
CN109563481B (zh) 2016-07-13 2024-01-05 俄亥俄州创新基金会 用于优化宿主抗原呈递和宿主抗肿瘤和抗病原体免疫的平台和方法

Family Cites Families (14)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US826250A (en) 1905-12-20 1906-07-17 Albert Huck Switch for toy railways.
US4714680B1 (en) 1984-02-06 1995-06-27 Univ Johns Hopkins Human stem cells
US5391485A (en) 1985-08-06 1995-02-21 Immunex Corporation DNAs encoding analog GM-CSF molecules displaying resistance to proteases which cleave at adjacent dibasic residues
EP0275598B1 (en) 1986-12-16 1998-01-07 Gist-Brocades N.V. Molecular cloning and expression of human IL-3
OA09736A (en) 1987-02-18 1993-11-30 Schering Biotech Corp "Human interleukin-3 and muteins thereof".
EP0391892A4 (en) 1987-10-30 1990-11-28 Immunex Corporation Nonglycosylated analogs of human colony stimulating factors
US5108910A (en) 1989-08-22 1992-04-28 Immunex Corporation DNA sequences encoding fusion proteins comprising GM-CSF and IL-3
US5073627A (en) 1989-08-22 1991-12-17 Immunex Corporation Fusion proteins comprising GM-CSF and IL-3
SG59931A1 (en) 1989-10-16 1999-02-22 Amgen Inc Stem cell factor
US5199942A (en) 1991-06-07 1993-04-06 Immunex Corporation Method for improving autologous transplantation
ES2180539T3 (es) 1991-10-23 2003-02-16 Nexell Therapeutics Inc Metodos para expandir selectivamente celulas madre.
NZ314644A (en) 1993-05-24 2000-11-24 Immunex Corp Use of flt3-ligands as a growth stimulator of stem cells in the transplantation of tissue
US5554512A (en) 1993-05-24 1996-09-10 Immunex Corporation Ligands for flt3 receptors
US5405772A (en) * 1993-06-18 1995-04-11 Amgen Inc. Medium for long-term proliferation and development of cells

Also Published As

Publication number Publication date
AU7392296A (en) 1997-04-28
KR100514957B1 (ko) 2005-11-25
NO981374D0 (no) 1998-03-26
CN1172718C (zh) 2004-10-27
LV12085A (lv) 1998-07-20
SI9620116A (sl) 1999-08-31
PL325964A1 (en) 1998-08-17
NZ321039A (en) 2001-03-30
CZ97798A3 (cs) 1999-02-17
EP0871487B1 (en) 2009-05-27
CN1229359A (zh) 1999-09-22
NO981374L (no) 1998-06-03
KR100676792B1 (ko) 2007-02-02
TR199800607T1 (xx) 1998-06-22
ES2323818T3 (es) 2009-07-24
WO1997012633A1 (en) 1997-04-10
EP0871487A4 (en) 2004-09-01
EE9800105A (et) 1998-10-15
LV12085B (en) 1998-09-20
KR19990063818A (ko) 1999-07-26
KR20040079421A (ko) 2004-09-14
DE69637942D1 (de) 2009-07-09
AU697539B2 (en) 1998-10-08
RO120579B1 (ro) 2006-04-28
BR9610802A (pt) 1999-07-13
EP0871487A1 (en) 1998-10-21
IS4703A (is) 1998-03-26
ATE432085T1 (de) 2009-06-15
CA2232865A1 (en) 1997-04-10
JPH11513389A (ja) 1999-11-16
SK40898A3 (en) 1999-04-13
JP3631496B2 (ja) 2005-03-23
EA199800272A1 (ru) 1998-10-29

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL187329B1 (pl) Czynnik pobudzający komórki dendrytyczne
US20060292166A1 (en) Vaccine composition comprising Flt3-ligand
JP2023171524A (ja) 未成熟な単球性樹状細胞の活性化を誘導するための組成物および方法
US20090075886A1 (en) Dendritic cell stimulatory factor
JP2008119004A (ja) 樹状細胞を活性化する方法
US20020155108A1 (en) Method for ex vivo loading of antigen presenting cells with antigen, and a vaccine comprising the loaded cells
US20030124091A1 (en) Endothelial cell derived hematopoietic growth factor
EP0749472B1 (en) Extracorporeal cell culture and transplantation kits
US7150992B1 (en) Methods of preparing dendritic cells with flt3-ligand and antigen
MXPA98002464A (en) Dendrit cellular stimulating factor
MXPA96003788A (en) Cultivation and extracorporal cellular transplantation equipment containing linking f

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20091003