PL186537B1 - Zastosowanie flupirtyny do profilaktyki i terapiiinfekcji wirusem HIV i choroby AIDS - Google Patents

Zastosowanie flupirtyny do profilaktyki i terapiiinfekcji wirusem HIV i choroby AIDS

Info

Publication number
PL186537B1
PL186537B1 PL96326629A PL32662996A PL186537B1 PL 186537 B1 PL186537 B1 PL 186537B1 PL 96326629 A PL96326629 A PL 96326629A PL 32662996 A PL32662996 A PL 32662996A PL 186537 B1 PL186537 B1 PL 186537B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
cells
flupirtine
apoptosis
hiv
cell
Prior art date
Application number
PL96326629A
Other languages
English (en)
Other versions
PL326629A1 (en
Inventor
Gabriela Pergande
Werner Müller
Original Assignee
Viatris Gmbh
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Viatris Gmbh filed Critical Viatris Gmbh
Publication of PL326629A1 publication Critical patent/PL326629A1/xx
Publication of PL186537B1 publication Critical patent/PL186537B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33Heterocyclic compounds
    • A61K31/395Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/435Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with one nitrogen as the only ring hetero atom
    • A61K31/44Non condensed pyridines; Hydrogenated derivatives thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P31/00Antiinfectives, i.e. antibiotics, antiseptics, chemotherapeutics
    • A61P31/12Antivirals
    • A61P31/14Antivirals for RNA viruses
    • A61P31/18Antivirals for RNA viruses for HIV
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/02Immunomodulators
    • A61P37/04Immunostimulants
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P7/00Drugs for disorders of the blood or the extracellular fluid

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • AIDS & HIV (AREA)
  • Communicable Diseases (AREA)
  • Oncology (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Medicines Containing Material From Animals Or Micro-Organisms (AREA)
  • Nitrogen And Oxygen Or Sulfur-Condensed Heterocyclic Ring Systems (AREA)
  • Polyurethanes Or Polyureas (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Oxygen Or Sulfur (AREA)
  • Acyclic And Carbocyclic Compounds In Medicinal Compositions (AREA)

Abstract

1. Zastosowanie flupirtyny lub jej soli nadajacych sie do zastosowania farmaceutycz- nego do wytwarzania leku do leczenia pacjentów zainfekowanych wirusem HIV/-pacjen- tów chorych na AIDS. PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy stosowania flupirtyny lub jej soli jako leku do profilaktyki i terapii infekcji wirusem HTV i choroby AIDS. Schorzenia te wiążą się z uszkodzeniem hematopoetycznego systemu komórkowego.
Flupirtyna jest znanym wprowadzonym, centralnie działającym analgetykiem nieopiatowym.
Swoje działania analgetyczne flupirtyna rozwija przez inne mechanizmy działania niż analgetyki opiatowe/opioidowe (Nickel, B., Postgrad, Med. J. 63 (Suppl.3), 19 (1987); Szelenyi, I., Nickel, B., Borbe, H. O., Brane K., Br. J. Pharmacol. 143,89 (1989)). W badaniach elektrofizjologicznych wykazano, że flupirtyna może wkraczać do akcji nocyceptywnie zarówno na płaszczyźnie nadkręgowej jak i na płaszczyźnie kręgowej (Carisson, K. H., Jurna, I., Eur. J. Pharmakol. 143,89 (1987); Bleyer, H., Carisson K. H., Erkel, H. J., Jurna, I., Eur. J. Pharmacol. 151,259 (1988); Nickel, B., Aledter, A., Postqrad Med. J. 63 (Suppl.3) 41 (1987)).
Flupirtynę stosuje się również do terapii w ostrych stanach bólowych spowodowanych przez schorzenia aparatu ruchu.
Ponadto flupirtynę stosuje się z powodzeniem u pacjentów ze schorzeniami zwyrodnieniowymi lub reumatycznymi.
Obok dobrych właściwości analgetycznych flupirtyna ma właściwości odciążania mięśni, tak że flupirtynę można również stosować do leczenia przeciążonych mięśni lub przy schorzeniach, które polegają na nadmiernym obciążeniu mięśni (DE 40 22 442).
Ponadto przy badaniach działania odciążającego mięśnie ze strony flupirtyny, przeprowadzanych na szczurach, stwierdzono, że działanie flupirtyny daje się zahamować przez eksytatoryczny aminokwas N-metylo-D-aspartat (NMDA). Dzięki temu antagonistycznemu wobec NmDa działaniu flupirtyna nadaje się również do leczenia łagodzonych przez NMDA schorzeń ZNS, jak np. ischemii mózgu, schorzeń zwyrodnieniowych nerwów, ataków epilepsji (DE 43 27 516).
W sensie chemicznym w przypadku flupirtyny chodzi o 2-amino-3-etoksykarbonyloamino-6-(p-fluorobenzyloamino)pirydynę. Syntezę flupirtyny oraz jej soli nadających się do zastosowań farmaceutycznych opisano w opisach patentowych DE 17 95 858, De 31 33 519 i DE 34 16 609.
Niespodziewanie stwierdzono teraz, że flupirtyna jest w stanie hamować zaprogramowaną śmierć komórek hematopoetycznego systemu komórkowego, na przykład limfocytów.
Otwiera się dzięki temu możliwość stosowania flupirtyny do leczenia schorzeń, które wiążą się z uszkodzeniem hematopoetycznego systemu komórek.
Szczególne znaczenie ma przy tym leczenie pacjentów zainfekowanych wirusem HIV (pacjentów chorych na AIDS).
Nowe działanie według wynalazku zostanie bliżej wyjaśnione na podstawie badań farmakologicznych
186 537
BADANIA FARMAKOLOGICZNE
Materiały
Maleininan flupirtyny, maleinian 2-amino-3-etoksykarbonyloamino-6-(p-fluorobenzyloamino)-pirydynowy, do spreparowania HIV-1-gp120 zastosowano szczep wirusowy HIV-1 HTLVIIIB (Popovic i inni, 1984). Otrzymany wyizolowany preparat gp120 miał czystość > 95%, jak to zostało wykazane przez elektroforezę żelowąpoliakryloamidową (MUller i inni, 1988).
Zestaw badawczy antyretrowirusowy
Metodologia dla zestawu HIV-1 została opisana już wcześniej (Sarin i inni, 1987). Komórki ludzkich limfoblastów T linii CEM (stężenie zasiewu: 1 x 105 komórek/ml) zostały zawieszone w medium i zainfekowane wirusem HIV-1 (szczep HTLVi„b). Do tego celu wybrano 50-tą wielokrotność 50% dawki infekcyjnej kultury komórek CClD50], CCID50 jest to taka dawka infekcyjna, przy której 50% komórek na ml zawiesiny komórek ulega zainfekowaniu. Kultury 1 ml inkubowane przez 5 dni. Flupitrynę dodawano do komórek w różnych stężeniach 2 godziny przed zainfekowaniem. Liczbę przeżywających komórek określano systemem testu kolorymetrycznego przy użyciu bromku 3-[4,5-dwumetylotiazol-2-il]-2,5-dwufenyloczterozolowego [MTT] (Scudiero i inni, 1988). Ocena odbyła się za pomocą czytnika ELISA, jak opublikowano wcześniej (Muller i inni, 1991). Po inkubacji niezidentyfikowane komórki CEM przeszły 2,16, a zidentyfikowane komórki 0,13 etapu podwajania.
Próbki krwi
Próbki ludzkiej krwi obwodowej uzyskano (i) od 12 homoseksualnych mężczyzn zainfekowanych wirusem HlV-1 (średni wiek: 35 lat; rozpiętość wieku: 22-43 lata) oraz (ii) od 8 zdrowych mężczyzn seronegatywnych wobec HTV-1, a poza tym należących do tej samej grupy ryzyka i prawie takiej samej grupy wiekowej (średni wiek: 30 lat; rozpiętość wieku: 23-35 lat). Pacjentów podzielono zgodnie z klasyfikacją Centrers for Disease Control (CDC) (CDC, 1992). Badania z pacjentami seropozytywnymi wobec. HIV-1 przeprowadzono z próbkami krwi od asymptomatycznych nosicieli wirusa (CDC: Al, A2, średnia liczba komórek CD4 407 μΐ, rozpiętość: 209-698 μΐ). Żaden z tych pacjentów nie wykazywał oznak schorzeń nowotworowych, infekcji symptomatycznych ani nie był 10 tygodni przed pobraniem krwi poddany leczeniu immunosupresyjnemu, np. kortykosteroidami.
Preparowanie komórek i obchodzenie się z nimi
Komórki mononuklearne (MNZ) uzyskiwane są z heparynizowanej krwi przez odwirowanie przez gradienty gęstości Ficol-Hypaque i wzbogacane (Rossol i inni, 1990). 0,5 x 106komórek hodowano w medium hodowlanym w końcowej objętości 500 μ! Jako medium zastosowano medium MEM, które zostało wzbogacone przez 10 mM buforu HEPES, 2,6% dwuwęglanu sodowego, 100 jednostek na litr penicyliny, 100 μg/ml streptomycyny, 10% surowicy z płodów cielęcych (FKS) i 1 mM glutaminianu. Tam gdzie podano komórki te natychmiast po wyizolowaniu traktowane były substancją chemiczną.
Wywołanie śmierci komórek reaktywnym tlenem
Reaktywne rodniki tlenowe zostały wytworzone przez zastosowanie systemu hipoksantyny (HX) i ksantynoksydazy (XOD) (Bruck i inni, 1994).
MNZ są wprowadzane na 24 h w zawiesinę w całkowitej objętości 500 μl medium MEM (jak opisano powyżej). Do zestawu tego dodano 0-80 mibjednostek/ml XOD oraz 11 mM HX.
Przy stężeniu 80 milijednostek/ml XOD (Sigma, Monachium, RFN) ponad 90% limfocytów uległo śmierci apoptotycznej.
Jeżeli nie podano inaczej, do dalszych badań wzięto 10 milijednostek/ml enzymu XOD i 1 mM HX. W takich warunkach inkubacji w przybliżeniu 50% komórek przeszło przez apoptozę. Korzystne jest utrzymanie tego poziomu apoptozy przy badaniu, czy pewien związek jest potencjalnym inhibitorem i/lub stymulatorem apoptotycznej śmierci komórek. Flupirtynę dodawano do komórek 6 godzin przed dodaniem systemu wytwarzającego rodniki tlenowe. Inkubacja kończona była po jednym dniu.
Analiza komórek przez cytometrię przypływową
Apoptozę mierzono w cytometrze przepływowym FACScan (Becton-Dickinson) z pobudzaniem laserem argonowym o długości fali 488 nm zgodnie z opublikowanym sposobem
186 537 (Schmid i in., 1994). Limfocyty zostały oddzielone sposobami optycznymi i były charakteryzowane w ten sposób przy użyciu kombinacji rozproszenia światła do przodu jako miary wielkości komórek (FSC) z rozproszeniem prostopadłym jako miarą stanu powierzchni (SSC). W celu zabarwienia apoptotycznych komórek MNZ komórki te inkubowano za pomocą 20 pg/ml 7-aminoaktynomycyny D (7-AAD) (Sigma) rozpuszczonej w PBS przez 20 minut przy 4°C w ciemności. Następnie komórki te można było analizować za pomocą cytometru przepływowego w roztworze barwnika. Czerwona fluorescencja spowodowana przez 7-AAD wykrywana była przy użyciu filtru o długości fali 650 nm.
Dzięki dezintegracji błony komórkowej 7-AAD penetruje w komórki apoptotyczne i w wyniku barwi DNA w procesie interkalacji. Dane analizowano przy użyciu programu LYSIS II.
Średnie wyniki liczbowe kanałów przeliczono na średnie natężenie fluorescencji, wielkość komórek i stan powierzchni.
Znakowanie fluorescencji in situ za pomocą zestawu TdT oraz znakowanie powierzchni.
W celu określenia pewnej subpopulacji komórek, które przeszły przez proces apoptotyczny, komórki te potraktowano systemem końcowej transferazy (TdT). Z niewielkimi modyfikacjami zastosowano sposób opracowany przez Gorczycę i in. (1993). Komórki w zawiesinie przemyto dwukrotnie w PBS (Gibco) i następnie unieruchomiono w 1% paraformaldehydzie (Riedel de Haen) przy 4°C na 10 minut. Następnie komórki przemyto dwukrotnie w PBS (do którego dodano 5% surowicy AB i 0,5% albuminy surowicy bydlęcej (BSA)). Następnie komórki te granulowano i powtórnie wprowadzono do zawiesiny w 50 pl 2,5 mM roztworu chlorku kobaltu, do którego dodano 0,5 nM Biotin-16-dUTP oraz 25 jednostek TdT. Zestaw ten był buforowany za pomocą 200 mM kakodylanu potasu, 25 mM Tris-HCl i 0,25 mg/ml BSA. Inkubacja odbywała się zgodnie ze wskazówkami producenta (Boehringer Mannheim, Mannheim, RFN) przy 37°C przez 30 minut. Komórki przemyto następnie dwukrotnie w PBS (5% surowicy AB i 0,5% BSA) i powtórnie wprowadzono do zawiesiny w 100 pl buforowanego roztworu barwnika zawierającego 5 pg/ml znakowanej fluorescencyjnym izotiocyjanianem (FITC) awidyny (czystość odczynnika do analizy komórek) w celu równoczesnego znakowania powierzchni komórki potraktowano dodatkowo 20 pg/ml monoklonalnych przeciwciał anty-CD3 (Becton-Dickinson) znakowanych fikoerytryną
Fluorescencja oznaczana była liczbowo za pomocą cytometrii przepływowej jak opisano przez Halliwella (1987).
Wyniki
Traktowanie flupirtyną komórek CEM zainfekowanych wirusem HIV-1
Komórki CEM potraktowano wstępnie flupirtyną przez 2 godziny, a następnie pozostawiono niezainfekowane lub w równoległym doświadczeniu zainfekowano wirusem HIV-1.
Po 5 dniach określono liczby komórek w odpowiednich doświadczeniach. Fig. 1 pokazuje, że stężenie komórek w niezainfekowanych lub zainfekowanych kulturach nie uległo znacznej zmianie (P > 0,1) w wyniku potraktowania flupirtyną.
Flupirtyną była dodawana do eksperymentów w końcowych stężeniach 0,1-30 pg/ml. Stężenie komórek w eksperymentach bez zainfekowania wynosiło 446,880 ± 31,020 komórek na mililitr, a w doświadczeniach z zainfekowaniem wirusem HIV-1 wynosiło 108,420 ± 6,710 komórek/ml.
Wyniki te wykazują, że flupirtyna nie działa toksycznie na komórki, ale nie ma również żadnego wpływu na infekcję wirusem HIV-1 in vitro w stosowanych warunkach inkubacji.
Ustawienie systemu hipoksantyna-ksantynoksydaza
Stężenie ksantynoksydazy (XOD) zostało tak wybrane, że procentowa zawartość komórek apoptotycznych ustaliła się na około 50%.
Komórki apoptotyczne wykazują natężenie fluorescencji powyżej > 10 dowolnych wyników kanałowych. Przy 0 milijednostek XOD tylko 6,6 ±2,1% komórek znajdowało się powyżej tej granicznej linii odcięcia > 10 dowolnych liczb kanałowych, to znaczy 6,6% było apoptotyczne. Przy rosnącym stężeniu XOD procentowa zawartość komórek apoptotycznych zwiększała się, a przy 80 mili jednostek XOD osiągała wartość 93,2 ± 6,8% komórek apoptotycznych. Przy 10 milijednostek XOD około 50% (dokładnie 54,6 ± 6,1%) komórek przeszło przez proces apoptotyczny.
186 537
Przy braku XOD komórki wykazywały następujący rozkład FSC/SSC: wielkość komórek 349 ± 27 (dowolna liczba kanałowa) przy stanie powierzchni 112 ± 15. Przy stężeniu enzymu 80 milijednostek wielkość komórek malała i osiągała wartość 256 ± 22, podczas gdy stopień stanu powierzchni zwiększył się do 180 ± 29. Zmiany takie oznaczają charakterystyczną apoptozę ze względu na morfologiczne zmiany komórek. Przy 10 milijednostek XOD komórki wykazywały rozkład w przybliżeniu pośrodku tych uprzednio wykazywanych wartości skrajnych. Jeżeli nie podano inaczej, stosowano 10 milijednostek enzymu.
Wpływ flupirtyny na spontaniczny stopień apoptozy w przypadku limfocytów ludzkich
MNZ krwi obwodowej zarówno obiektów zdrowych jak i pacjentów zainfekowanych wirusem HIV-1 badano na spontaniczną apoptozę. Komórki analizowano jeden dzień po pobraniu próbek od obiektów. Jak wynika z fig. 2, 6,32 ± 0,82% komórek MNZ z grup kontrolnych obiektów niezainfekowanych wykazywało po tym czasie apoptozę, podczas gdy 28,42 ± 7,84% komórek pacjentów zainfekowanych HIV-1 przeszło apoptozę. MNZ obu grup potraktowano na 24 h flupirtyną w stężeniach 0,1-30 pg/ml. Jak to zestawiono na fig. 2, stopień spontanicznej apoptozy limfocytów nie zmieniał się znacznie (P > 0,1) pod wpływem flupirtyny. Jest to słuszne wobec komórek zarówno od obiektów zdrowych jak i od pacjentów zainfekowanych HIV-1.
Zmniejszanie wywołanej apoptozy w mononuklearnych komórkach przez flupirtynę
MNZ zarówno od obiektów zdrowych jak i od pacjentów zainfekowanych HTV-1 potraktowano systemem HX/XOD (tworzenie rodników tlenowych) w celu wywołania apoptozy. Flupirtynę dodawano do zestawów komórek 6 godzin przed wystawieniem na działanie środka wywołującego w różnych stężeniach. Jak pokazano na fig. 3, flupirtyną przy stężeniach 0,1-3,0 pg/ml powodowała znaczne zmniejszenie apoptotycznej śmierci komórek (P < 0,001). Przy stężeniu flupirtyny 10 pg/ml działanie ochronne było tylko znaczące jeszcze w doświadczeniach z limfocytami od obiektów zainfekowanych. Przy stężeniach 0,3-3,0 pg/ml flupirtyny działanie ochronne tego leku było najwyraźniejsze, a powstrzymywanie wywołanej apoptozy było najsilniejsze. Zmniejszenie wywoływanej apoptozy w badaniach z limfocytami od obiektów zdrowych wynosiło w przybliżeniu 40%, a w przypadku pacjentów zainfekowanych wirusem HTV-1 około 60%.
Apoptoza w limfocytach wykrywana była również sposobem polegającym na fragmentacji dNa. Po inkubacji komórek za pomocą systemu HX/XOD DNA ekstrahowano z komórek, rozdzielano w żelu agarozowym w zależności od wielkości i następnie przenoszono na podłoże do analizy (blot).
DNA rozpadał się do drabinkowego wzoru z fragmentów 180 par podstawowych i ich wielokrotności. Taki wzór fragmentacji jest charakterystyczny dla rozpadu DNA w procesach apoptotycznych (Wyllie, 1980). Natomiast komórki, które zostały potraktowane 1 pg/ml flupirtyny, nie wykazywały żadnego rozpadu DNA.
Otrzymywano również reprezentatywne punktowe preparaty do analizy (bioty), które wykazywały wpływ flupirtyny na komórki podlegające zarówno spontanicznej jak i wywołanej apoptozie.
W celu przeprowadzenia tego szeregu doświadczeń apoptozę wywoływano w MNZ za pomocą systemu HX/20 milijednostek XOD. W takich warunkach przy braku flupirtyny 64,2 ± 7,9% komórek ulegało apoptozie.
Jeżeli jednak komórki te były przez 24 godziny traktowane flupirtyną wówczas udział komórek apoptotycznych malał znacznie do 18,3 ± 5,8%.
Wyniki te jednoznacznie wykazują, że flupirtyną jest obiecującym lekiem przykładowo do leczenia wywołanej apoptotycznej śmierci komórek limfocytowych u pacjentów chorych na AIDS.
W DE-OS 43 27 516 opisano neuroochronne działanie flupirtyny przykładowo w ischemii mózgowej, chorobie Alzheimera, chorobie Parkinsona i w wywołanych przez infekcję chorobach neurodegeneracyjnych, jak np. w encefalopatii AIDS lub w chorobie Creutzfelda-Jakoba.
Encefalopatia AIDS z postępującą demencją jest neurologicznym powikłaniem AIDS. Za przyczynę powstawania encefalopatii AIDS uważa się między innymi wywołane przez HIV (gp 120) uwalnianie z zainfekowanych makrofagów neurotoksyn działających agonistycznie wobec NMDA, takich jak kwas chinolinowy, co w końcu doprowadza do uśmiercenia komórek nerwowych.
186 537
Encefalopatia AIDS i sama choroba AIDS (nabyty syndrom braku odporności) są chorobami dotyczącymi różnych systemów organizmu. W przypadku pierwszej choroby, jak już opisano, chodzi o neurologiczne powikłanie choroby AIDS (apoptoza komórek nerwowych), natomiast druga choroba stanowi zaburzenie systemu odpornościowego komórek z wyraźnym zmniejszeniem liczby komórek T (apoptoza części składowej hematopoetycznego systemu komórkowego).
Działanie flupirtyny według wynalazku, hamowanie wywołanej apoptozy komórek hematopoetycznego systemu komórkowego, np. limfocytów, było również niespodziewane, ponieważ dotychczas nie udowodniono istnienia receptorów NMDA poza centralnym systemem nerwowym. W związku z tym dla fachowca nie było możliwe przewidzenie działania ochronnego flupirtyny na komórki hematopoetycznego systemu komórkowego na podstawie jej działania ochronnego na komórki nerwowe.
Jako inne schorzenia, które mogą być traktowane profilaktycznie lub terapeutycznie w oparciu o działanie flupirtyny można przykładowo wymienić:
- neuropenię/limfocytopenię wywołaną lekami (takimi jak cytostatyki i kortykosteroidy), toksynami, promieniowaniem lub przez inne choroby
- trombocytopenię wywołaną przez leki lub infekcje (np. HIV).
Flupirtynę można profilaktycznie i terapeutycznie podawać w znany sposób w następujących postaciach:
tabletki, tabletki powlekane cienką błoną, kapsułki w twardej żelatynie, kapsułki w miękkiej żelatynie, pastylki, granulki, drażetki, czopki, mikrokapsułki, zawiesiny wodne lub olejowe, roztwory olejowe, roztwory do iniekcji domięśniowej, roztwory do iniekcji dożylnej.
Odpowiednimi solami do przygotowania leku są wszystkie sole flupirtyny kompatybilne fizjologicznie. Są to przykładowo wodorochlorek, maleinian, siarczan i glukonian flupirtyny.
Zawartość flupirtyny wiekach według wynalazku wynosi 0,1-3000 mg, korzystnie 10 mg-500 mg. Podana pojedyncza dawka leku może być podawana 1-5 razy dziennie, korzystnie 1-3 razy dziennie.
Wymienione dawki zawsze biorą za podstawę flupirtynę. Jeżeli stosowane są sole flupirtyny, wówczas trzeba odpowiednio przeliczyć masę cząsteczkową.
Związki według wynalazku są przetwarzane farmaceutycznie według normalnych standardowych sposobów. Przykładowo flupirtynę oraz materiały nośne i/lub pomocnicze dokładnie miesza się przez rozcieranie lub homogenizację zwykle przy temperaturach 20-80°C, korzystnie 20-50°C.
Opis rysunków
Figura 1
Inkubacja niezainfekowanych [O] i zainfekowanych HIV-1 komórek CEM [·] z różnymi stężeniami flupirtyny. Podano średnie wartości z 10 doświadczeń przeprowadzanych równolegle. Standardowe odchylenia były nie większe niż 10%.
Figura 2
Wpływ flupirtyny na spontaniczną, apoptozę limfocytów pobranych od niezainfekowanych obiektów (słupek pusty) oraz od pacjentów zainfekowanych HIV-1 (słupek zakreskowany ukośnie). Po jednym dniu komórki analizowano metodą cytometrii przepływowej. Zbadano limfocyty od 12 zainfekowanych pacjentów i 8 obiektów niezainfekowanych. Podano wartości średnie i standardowe odchylenia.
Figura 3
Zmniejszenie wywołanego apoptotycznego uśmiercenia limfocytów po potraktowaniu flupirtyną. Apoptotyczne uśmiercenie MNZ od niezainfekowanych obiektów (puste słupki) i od pacjentów zainfekowanych HIV-1 (słupki zakreskowane ukośnie) powodowane było przy zastosowaniu systemu HX/XOD. Flupirtynę dodano do komórek 6 godzin przed systemem wytwarzającym rodniki tlenowe. Dzień później komórki poddano analizie metodą cytometrii przepływowej. Określono wartości dla całkowitej apoptozy. Od wartości tych odjęto wartości spontanicznej apoptozy. Przedstawione wartości pokazują zatem zakres wywołanej apoptozy. Badaniem objęto limfocyty od 12 zainfekowanych pacjentów i 8 niezainfekowanych obiektów. Podano średnie wartości i standardowe odchylenia.

Claims (2)

1. Zastosowanie flupirtyny lub jej soli nadających się do zastosowania farmaceutycznego do wytwarzania leku do leczenia pacjentów zainfekowanych wirusem HIV/pacjentów chorych na AIDS.
2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że flupirtynę lub jej sole dla odpowiednich postaci podawania łączy się z odpowiednimi farmaceutycznie materiałami nośnymi i/lub pomocniczymi.
PL96326629A 1995-11-07 1996-10-23 Zastosowanie flupirtyny do profilaktyki i terapiiinfekcji wirusem HIV i choroby AIDS PL186537B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE19541405A DE19541405A1 (de) 1995-11-07 1995-11-07 Verwendung von Flupirtin zur Prophylaxe und Therapie von Erkrankungen, die mit einer Beeinträchtigung des hämatopoetischen Zellsystems einhergehen
PCT/DE1996/002009 WO1997017072A2 (de) 1995-11-07 1996-10-23 Verwendung von flupirtin zur prophylaxe und therapie von erkrankungen, die mit einer beeinträchtigung des hämatopoetischen zellsystems einhergehen

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL326629A1 PL326629A1 (en) 1998-10-12
PL186537B1 true PL186537B1 (pl) 2004-01-30

Family

ID=7776799

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL96326629A PL186537B1 (pl) 1995-11-07 1996-10-23 Zastosowanie flupirtyny do profilaktyki i terapiiinfekcji wirusem HIV i choroby AIDS

Country Status (27)

Country Link
US (2) US6034111A (pl)
EP (1) EP0859613B1 (pl)
JP (1) JPH11514652A (pl)
KR (1) KR100512673B1 (pl)
CN (1) CN1116037C (pl)
AT (1) ATE316789T1 (pl)
AU (1) AU711207B2 (pl)
BG (1) BG63149B1 (pl)
BR (1) BR9611588A (pl)
CA (1) CA2189705C (pl)
CZ (1) CZ298115B6 (pl)
DE (2) DE19541405A1 (pl)
DK (1) DK0859613T3 (pl)
ES (1) ES2257755T3 (pl)
HK (1) HK1016508A1 (pl)
HU (1) HU225742B1 (pl)
MX (1) MX9803610A (pl)
NO (1) NO315074B1 (pl)
NZ (1) NZ330414A (pl)
PL (1) PL186537B1 (pl)
PT (1) PT859613E (pl)
RU (1) RU2200555C2 (pl)
SK (1) SK284601B6 (pl)
TW (1) TW393317B (pl)
UA (1) UA51682C2 (pl)
WO (1) WO1997017072A2 (pl)
ZA (1) ZA968783B (pl)

Families Citing this family (9)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE19625582A1 (de) * 1996-06-27 1998-01-02 Asta Medica Ag Verwendung von Flupirtin zur Prophylaxe und Therapie von Erkrankungen die mit einer unphysiologisch hohen Zellsterberate einhergehen
US6821995B1 (en) 1999-12-01 2004-11-23 Duke University Method of treating batten disease
DE10327674A1 (de) 2003-06-20 2005-01-05 Awd.Pharma Gmbh & Co. Kg Injizierbare Darreichungsform von Flupirtin
EP1688141A1 (en) * 2005-01-31 2006-08-09 elbion AG The use of flupirtine for the treatment of overactive bladder and associated diseases, and for the treatment of irritable bowel syndrome
US20080279930A1 (en) * 2007-05-07 2008-11-13 Bernd Terhaag Controlled-Release Flupirtine Compositions, Compacts, Kits and Methods of Making and Use Thereof
DE102009023162B4 (de) * 2009-05-29 2011-07-07 Corden PharmaChem GmbH, 68305 Verfahren zur Herstellung von Flupirtin
KR101704849B1 (ko) * 2009-08-07 2017-02-08 스와겔로크 컴패니 저진공 하에서의 저온 침탄
DE102010030053A1 (de) 2010-06-14 2011-12-15 Awd.Pharma Gmbh & Co.Kg Injizierbare Darreichungsform von Flupirtin
MX2014010460A (es) * 2012-03-02 2014-10-13 Meda Pharma Gmbh & Co Kg Formulaciones farmaceuticas que contienen flupirtina.

Family Cites Families (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
IN172468B (pl) * 1990-07-14 1993-08-14 Asta Medica Ag
DE4327516A1 (de) * 1993-08-17 1995-02-23 Asta Medica Ag Primäre und sekundäre neuroprotektive Wirkung bei neurodegenerativen Erkrankungen von Flupirtin

Also Published As

Publication number Publication date
WO1997017072A2 (de) 1997-05-15
KR19990067366A (ko) 1999-08-16
EP0859613A2 (de) 1998-08-26
ES2257755T3 (es) 2006-08-01
SK58698A3 (en) 1998-09-09
BG102404A (en) 1998-12-30
NO981898D0 (no) 1998-04-27
HUP9901659A3 (en) 2001-04-28
WO1997017072A3 (de) 1997-07-24
CZ298115B6 (cs) 2007-06-27
MX9803610A (es) 1998-09-30
PT859613E (pt) 2006-06-30
DE59611327D1 (de) 2006-04-13
RU2200555C2 (ru) 2003-03-20
CA2189705C (en) 2005-08-09
PL326629A1 (en) 1998-10-12
BG63149B1 (bg) 2001-05-31
KR100512673B1 (ko) 2005-12-09
TW393317B (en) 2000-06-11
UA51682C2 (uk) 2002-12-16
BR9611588A (pt) 1999-04-06
HUP9901659A2 (hu) 1999-09-28
CN1116037C (zh) 2003-07-30
AU711207B2 (en) 1999-10-07
DE19541405A1 (de) 1997-05-15
DK0859613T3 (da) 2006-06-06
NO981898L (no) 1998-04-27
ZA968783B (en) 1997-05-27
HU225742B1 (en) 2007-07-30
AU1716597A (en) 1997-05-29
NZ330414A (en) 1999-10-28
CN1201391A (zh) 1998-12-09
CZ128398A3 (cs) 1998-09-16
CA2189705A1 (en) 1997-05-08
HK1016508A1 (en) 1999-11-05
JPH11514652A (ja) 1999-12-14
SK284601B6 (sk) 2005-07-01
US6034112A (en) 2000-03-07
EP0859613B1 (de) 2006-02-01
NO315074B1 (no) 2003-07-07
US6034111A (en) 2000-03-07
ATE316789T1 (de) 2006-02-15

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Benos et al. Envelope glycoprotein gp120 of human immunodeficiency virus type 1 alters ion transport in astrocytes: implications for AIDS dementia complex.
Bitonti et al. Bis (benzyl) polyamine analogs inhibit the growth of chloroquine-resistant human malaria parasites (Plasmodium falciparum) in vitro and in combination with alpha-difluoromethylornithine cure murine malaria.
Crutcher et al. In vitro evidence for two distinct hippocampal growth factors: basis of neuronal plasticity?
DE69818445T2 (de) Verwendung von verbindungen die an ein zytoplasmatischen dipeptidase binden zur potenzierung des immunantworts
KR20010020611A (ko) 항산화제에 의한 과증식질병 치료의 향상
Huang et al. Effects of extracellular human immunodeficiency virus type 1 vpr protein in primary rat cortical cell cultures
PL186537B1 (pl) Zastosowanie flupirtyny do profilaktyki i terapiiinfekcji wirusem HIV i choroby AIDS
Osborne et al. Induction of apoptosis in cultured human retinal pigment epithelial cells is counteracted by flupirtine.
Shalaby et al. The effects of dihydropyridines of neurotransmitter release from cultured neuronal cells
CA2284001A1 (en) Cytoprotective agents comprising monoamine oxidase inhibitors
AP620A (en) Uses of a flavin in the treatment of ill-effects caused by viral infections.
Das et al. Comparative analysis of caffeine and 3-aminobenzamide as DNA repair inhibitors in Synrian baby hamster kidney cells
WO1997017072A9 (de) Verwendung von flupirtin zur prophylaxe und therapie von erkrankungen, die mit einer beeinträchtigung des hämatopoetischen zellsystems einhergehen
Müller et al. Flupirtine protects both neuronal cells and lymphocytes against induced apoptosis in vitro: implications for treatment of AIDS patients
US11485714B2 (en) Hydroxyethylamine-based piperazine compounds, and methods of producing and using the same for treating disease
JPH10506531A (ja) マラリア病の治療
US7235392B2 (en) Apoptotic EBV-transformed lymphocytes, a therapeutic agent for post-transplant lymphoproliferative disorder
Maleki et al. The effect of Ca 2+ antagonists on trichocyst release in Paramecium tetraurelia
Cross Modification of topoisomerase I activity in HL-60 leukemia cells undergoing monocytic differentiation
WO2003095621A2 (en) Apoptotic ebv-transformed lymphocytes, a therapeutic agent for post-transplant lymphoproliferactive disorder
GB2319474A (en) Anti-viral agents

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20131023