PL185199B1 - Instalacja do wytwarzania lekkich materiałów budowlanych, w szczególności gazobetonu lub betonu komórkowego - Google Patents

Abstract

1. Instalacja do wytwarzania lekkich materialów budowlanych, w szczególnosci gazobetonu lub betonu komórkowego, zawierajaca szereg odcinków roboczych, które m aja po jednym dwuszynowym torze, przy czym szyny sa tak dobrane, ze formy do betonu komór­ kowego i wózki autoklawowe moga po nich przejezdzac, przy czym dla zwiekszenia tempa produkcji ma co najmniej jedna komore cieplna, co najmniej jedna komore grzejna i co najmniej jeden auto­ klaw, przy czym komory cieplne sa usytuowane na odpowiednim odcinku roboczym, komory grzejne sa usytuowane na odpowiednim odcinku roboczym i autoklaw jest usytuowany na kolejnym odpo­ wiednim odcinku roboczym, oraz ma zawiera co najmniej jeden na­ stepny odcinek roboczy, stanowisko przecinania oraz dalsze odcinki do przygotowania form, znamienna tym, ze wszystkie odcinki ro­ bocze (2, 3, 4, 5, 6, 7) sa usytuowane równolegle wzgledem siebie, odcinki robocze (2, 3 , 4 , 5 , 6) zas maja jednakowa dlugosc i swoimi koncami sa ustawione w jednej plaszczyznie prostopadlej do osi wzdluznej odcinków roboczych (2, 3 , 4 , 5 , 6), a odcinek roboczy (7) jest równiez ustawiony bocznie w jednej plaszczyznie prostopadlej do osi wzdluznej odcinków roboczych (2, 3 , 4 , 5, 6) co najmniej jed­ nym koncem, a w obszarze swobodnych konców odcinków robo­ czych (2, 3. 4, 5, 6, 7), ustawionych w jednej plaszczyznie prosto­ padlej do osi wzdluznej odcinków roboczych (2, 3 , 4 , 5 , 6,) znajduja sie urzadzenia do przestawiania poprzecznego, po jednym dla kazde­ go z tych konców F ig . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest instalacja do wytwarzania lekkich materiałów budowlanych, w szczególności gazobetonu lub betonu komórkowego, zawierająca szereg odcinków roboczych, które mająpo jednym dwuszynowym torze, przy czym szyny są tak dobrane, że formy do betonu komórkowego i wózki autoklawowe mogą po nich przejeżdżać, przy czym dla zwiększenia tempa produkcji ma co najmniej jedną komorę cieplną, co najmniej jedną komorę grzejnąi co najmniej jeden autoklaw, przy czym komory cieplne sąusytuowane na odpowiednim odcinku roboczym, komory grzejne sąusytuowane na odpowiednim odcinku roboczym i autoklaw jest usytuowany na kolejnym odpowiednim odcinku roboczym, oraz ma zawiera co najmniej jeden następny odcinek roboczy, stanowisko przecinania oraz dalsze odcinki do przygotowania form.

Utwardzane parą materiały budowlane, w szczególności lekkie materiały budowlane utwardzane parą, np. beton komórkowy lub gazobeton, wytwarza się opisaną poniżej metodą. Zmielone surowce: piasek, wapno, cement, nośniki siarczanowe i proszek aluminiowy dozuje się razem z wodąjako wsad do mieszalnika. Po wymieszaniu ładuje się materiał naolejonej formy zalewowej o pojemności 4-9 m3 Po załadowaniu formy doprowadza sięjąna miejsce fermentacji, gdzie masa fermentuje do jej ostatecznej objętości i pozostaje tam w czasie od jednej do sześciu godzin, aż w efekcie stężenia pod działaniem środków wiążących masa ta uzyska odpowiednią dla cięcia wytrzymałość na wilgotno. Po uzyskaniu dostatecznej wytrzymałości na wilgotno usuwa się szalunek z materiału i następnie przecina się drutami na stanowisku przecinania. Po cięciu gromadzi się materiał w innych miejscach przed autoklawami aż do zebrania całego wsadu do autoklawu albo wprowadza się materiał bezpośrednio do autoklawów. Po obróbce w autoklawie, która trwa zwykle około 12 godzin, wyprowadza się materiał z autoklawów, rozładowuje się na urządzenie wyładowcze, pakuje się i transportuje na skład.

Takie tradycyjne urządzenie opisano w publikacji S. Robert, Silikatbeton, VEB Verlag fur Bauwesen Berlin, Berlin 1970 r. i objaśnia się niżej na podstawie pos. I.

Na stanowisku zalewania 1 oczyszczone i naolejone formy napełnia się mieszanką betonu komórkowego i następnie przemieszcza się na miejsce fermentacji 2, gdzie masa rozrasta się i tężeje. Na stanowisku rozformowania 3 świeżo zestalone kęsy betonu komórkowego odwraca się o 90° i zdejmuje części formy, przy czym ścianka boczna formy pozostaje jako podstawa do utwardzania. Inna możliwość polega na przestawianiu kęsów betonu komórkowego na ruszty, tak że zdejmuje się całą formę. Kęsy doprowadza się następnie na stanowisko cięcia 4, gdzie przecina się je na potrzebne wielkości. Formy zdjęte z kęsów oczyszcza się na stanowisku 5 i następnie smaruje się olejem na stanowisku 6.

185 199

Podstawy z przeznaczonym do utwardzania kęsem betonu komórkowego ustawia się na wózku autoklawowym 7 po trzy bokami wzdłużnymi obok siebie i wprowadza się do tunelu 8, który powinien być zabezpieczony przed wychłodzeniem, zwłaszcza przed przeciągiem. Po zgromadzeniu dostatecznej liczby wózków do napełnienia autoklawu wyprowadza się kęsy z tunelu 8 do wolnego autoklawu 9 i tam poddaje się utwardzaniu przy użyciu pary.

Po zakończeniu utwardzania parąwyprowadza się kęsy betonu komórkowego z autoklawu 9 i odstawia się na plac 11 do dalszej obróbki i/albo do pakowania. Gdy kęsy betonu komórkowego mają być zbrojone, to przed zalewaniem można włożyć zbrojenie do form na stanowisku zbrojenia 12.

Wadąjest przy tym to, że takie urządzenia zajmują dużą powierzchnię. Dużo miejsca wymagają stanowiska fermentacji i stanowiska przed autoklawami, przy czym niekiedy w strefie stanowisk fermentacji trzeba zbudować tunel cieplny dla skrócenia czasu fermentacji i uzyskania oszczędności przestrzeni. Jeżeli autoklawy ładuje się pojedynczo a nie partiami, to można również uzyskać oszczędność miejsca, ale nie można wtedy wykorzystać cennej zdolności produkcyjnej autoklawów

Efektywna eksploatacja takich urządzeń ma miejsce przy potencjale wytwórczym powyżej 300000 m³/rok.

Następną wadąjest to, że tradycyjne metody wymagają stoso wania bardzo wielu form, co zwiększa nakłady inwestycyjne i wiąże znaczny kapitał.

Celem wynalazku było opracowanie instalacji, za pomocą której można ograniczyć nakłady na produkcję lekkich materiałów budowlanych i powierzchnię produkcyjną oraz zwiększyć tempo produkcji.

Instalacja według wynalazku charakteryzuje się tym, że wszystkie jej odcinki robocze są usytuowane równolegle względem siebie, pierwszych pięć odcinków roboczych ma jednakową długość i swoimi końcami jest ustawionych w jednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej odcinków roboczych, a ostatni odcinek roboczy jest również ustawiony bocznie w jednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej tych odcinków roboczych co najmniej jednym końcem, a w obszarze swobodnych końców wszystkich odcinków roboczych, ustawionych w jednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej odcinków roboczych znajdują się urządzenia do przestawiania poprzecznego, po jednym dla każdego z tych końców.

Korzystnie autoklaw odcinka roboczego wystaje poza urządzenie do przestawiania poprzecznego.

Cała instalacja jest ustawiona tylko na płaskiej płycie fundamentowej.

Komory cieplne na zawierającym je odcinku roboczym są umieszczone powyżej komór grzejnych na ich odcinku roboczym.

Korzystnie stanowisko przecinania znajduje się na poziomie komór cieplnych umieszczonych nad komorami grzejnymi.

Korzystnie instalacja zawiera urządzenie doprowadzające ciepło odlotowe, w szczególności parę odlotową, z co najmniej jednego autoklawu do komór grzejnych.

Ponadto instalacja korzystnie ma urządzenie doprowadzające ciepło odlotowe z co najmniej jednej komory grzejnej i/lub ciepło odlotowe, w szczególności parę odlotową z co najmniej jednego autoklawu do komór cieplnych.

Korzystnie w obszarze toru jezdnego dźwignicy lub urządzenia do przestawiania są usytuowane urządzenia przechylające do wywracania i zdejmowania form z utwardzonych kęsów betonu komórkowego.

W obszarze odcinka roboczego mającego odcinek buforowy podstawek do utwardzania i torujezdnego dźwignicy lub urządzenia do przestawiania znajduje się stanowisko budowy form, w której formy bez podstawek do utwardzania łączy się z pustymi podstawkami do utwardzania.

W obszarze drugiego toru jezdnego dźwignicy lub urządzenia do przestawiania znajduje się stanowisko zalewania do napełniania pustych form do betonu komórkowego.

Korzystnie stanowisko zalewaniajest usytuowane na przedłużeniu odcinka roboczego w obszarze przedłużenia wystającego ponad urządzenie do przestawiania poprzecznego.

185 199

Korzystnie stanowisko zalewania i przedłużony ponad urządzenie do przestawiania poprzecznego wystający koniec autoklawu są usytuowane bocznie względem siebie w jednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej odcinków roboczych.

W innej postaci wykonania instalacja charakteryzuje się tym że komora cieplna jest usytuowana nad komorą grzejną.

Korzystnie stanowisko przecinania znajduje się na poziomie komór cieplnych umieszczonych nad komorami grzejnymi.

Korzystnie ta instalacja majednostki, które doprowadzają do komór cieplnych ciepło odlotowe z komory grzejnej.

W komorach grzejnych na kęsy betonu komórkowego oddziałuje się tempc^^iti^ir^ą korzystnie >100 °C. Nieoczekiwanie okazało się, że nagrzewanie rozciętych kęsów przed utwardzaniem parą skraca określone procesy technologiczne w autoklawie, jak przepłukiwanie, opróżnianie i najeżdżanie, a nawet pozwala wyeliminować określone operacje technologiczne. Uzyskuje się to między innymi dzięki temu, że w efekcie suchego nagrzewania kęsów betonu komórkowego powyżej 100°C następuje wydzielenie się wody, która nie skrapla się już w kęsach. Komory grzejne są przy tym ogrzewane pośrednio parą odlotową z autoklawów. Szczególnie korzystne jest powiązanie nagrzewania kęsów betonu komórkowego ze znaną obróbką termiczną w komorach cieplnych świeżo napełnionych form. Dzięki temu można dostosować czas fermentacji i tężenia do czasu taktu, który to czas fermentacji i taktu zmieniono przez nagrzewanie kęsów betonu komórkowego.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie instalację według wynalazku, fig. 2 - przykład wykonania instalacji według wynalazku, a fig. 3 - kolejny przykład wykonania instalacji według wynalazku.

Instalacja 1 (fig. 1) do wytwarzania utwardzanych parą materiałów budowlanych ma rozmieszczone równolegle względem siebie i mające w przybliżeniujednakowądługość odcinki robocze 2,3,4,5,6,7, przy czym końce odcinków roboczych 2 do 7 leżąna tej samej wysokości, tak że powierzchnia rzutu poziomego instalacji 1jest w przybliżeniu prostokątna, z dwiema krawędziami wzdłużnymi L i dwiema krawędziami czołowymi S. Odcinki robocze 2,3,4,5 6,7 przebiegają przy tym równolegle do krawędzi L instalacji 1.

Nad końcami odcinków roboczych 2, 3, 4, 5, 6, 7 wzdłuż osi 10a, 10b toru jezdnego 8a, 8b dźwignicy może przemieszczać się odpowiednio żuraw poprzeczny 9a, 9b. Osie 10a, 10b są usytuowane równolegle do siebie i do krawędzi czołowej S oraz prostopadle do odcinków roboczych 2 do 7.

W następnym korzystnym przykładzie wykonania instalacji według wynalazku w strefie torów jezdnych 8a, 8b dźwignicy przewidziano suwnice zamiast żurawi poprzecznych 9a, 9b.

Odcinki robocze 2 do 7 mająpojednym dwuszynowym torze 11a, 11b, 11c, 11d, 11 e i 11 f, przy czym szyny zaprojektowano tak, że mogą po nich przemieszczać się formy do betonu komórkowego i wózki autoklawowe.

Odcinek roboczy 2 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy ma stanowisko 15 do czyszczenia form, odcinek 16 buforowy zalewania, stanowisko 17 olejenia dla form oraz w strefie toru jezdnego 8b dźwignicy ma stanowisko 18 zalewania.

Odcinek roboczy 3 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy ma odcinek 19 buforowy podstawek do utwardzania, który przejmuje podstawki do utwardzania ze stanowiska 20 rozładowania znajdującego się na torze 21 i które wychodzi poza torjezdny 8b dźwignicy na przedłużeniu szyny 11e odcinka roboczego 3. W obrębie toru jezdnego 8a dźwignicy umieszczono strefę 24a budowy form, w której łączy się formy i podstawki do utwardzania.

Odcinek roboczy 4 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy ma odcinek 22 buforowy przecinania, stanowisko przecinania 23a i stanowisko układania w stos 23b, przy czym w obrębie toru, 8a przewidziano strefę przechylania 24b do wywracania i zdejmowania form z utwardzonych kęsów betonu komórkowego.

Odcinek 5 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy ma komorę podgrzewania 5a, której oś wzdłużna 5b jest równoległa do szyn toru 11a i jest umieszczona między tymi szynami.

185 199

Komora 5a ma przy tym długość odpowiadającą w przybliżeniu długości odcinka roboczego 5 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy.

Odcinek roboczy 6 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy ma komorę grzejną 6a, której oś wzdłużna 6b jest umieszczona między szynami toru 11 b równolegle do tego toru. Komora 6a ma przy tym długość odpowiadającą w przybliżeniu długości odcinka roboczego 6 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy.

Odcinek roboczy 7 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy ma autoklaw 7a, którego oś wzdłużna 7b jest umieszczona między szynami równolegle do toru 11 c. Autoklaw 7a ma przy tym długość odpowiadającą wprzybliżeniu długości odcinka roboczego 7 między torami jezdnymi 8a, 8b dźwignicy.

Tor 11c odcinka roboczego 7 jest przy tym wydłużony poza tor jezdny 8b dźwignicy i stanowi odcinek 25 wyprowadzania dla podstawek załadowanych utwardzonymi produktami z betonu komórkowego wyprowadzanych partiami z autoklawu.

Poniżej objaśnia się sposób według wynalazku (fig. 1).

Oczyszczoną formę ustawioną na odcinku 16 buforowym zalewania smaruje się na stanowisku 17 olejenia i następnie napełnia się na stanowisku 18 zalewania. Napełnioną formę unosi się za pomocążurawia poprzecznego 9b, przemieszcza wzdłuż osi 10b toru jezdnego dźwignicy oraz ustawia się na torze 11 a odcinka roboczego 5 i przemieszcza się do komory cieplnej 5a. Forma przechodzi przez komorę 5a poddana działaniu temperatury korzystnie 40 - 70°C, korzystnie w czasie wystarczającym do zakończenia procesu fermentacji i uzyskania wytrzymałości na wilgotno wystarczającej dla cięcia. Forma wychodzi z komory 5a po drugiej stronie i dostaje się na tor jezdny 8a dźwignicy, gdzie za pomocążurawia poprzecznego 9a przemieszcza się ją wzdłuż osi 11a na tor 11 f odcinka robocze go 4 i Fam przesuwu się na odcinek 222 buforowy. przecinama.

Podczas przemieszczania następuje wywrócenie formy w strefie 24 przechylania torujezdnego 8a i odcinka roboczego 4 i po osadzeniu na podstawce do utwardzania zostaje przejęty kęs betonu komórkowego zestalony na wilgotno.

Forma bez podstawki do utwardzania przechodzi do strefy 24a budowy form odcinka roboczego 3 i tam łączy się ją z pustą podstawką oraz przemieszcza się stamtąd na stanowisko 15 oczyszczania, przy czym obie te operacje mogą także występować w odwrotnej kolejności.

Podstawka z kęsem betonu komórkowego przechodzi z odcinka 22 buforowego na stanowisko 23a przecinania, gdzie przecina się kęs na potrzebne formaty. Na kolejnym stanowisku 23b ustawia się zawsze trzy podstawki z kęsami na wózku do utwardzania. Przecięty kęs przechodzi do strefy torujezdnego 8b dźwignicy i za pomo cążurawia poprzecznego 9b jest przemieszczany na tor 11b odcinka roboczego 6, a stąd przechodzi do komory grzejnej 6a. Wózki doprowadza się do komory grzejnej 6a w sposób ciągły, do momentu przygotowania w tej komorze wsad do autoklawu. Tak więc komora grzejna 6a spełnia również zadanie odcinka buforowego lub akumulacyjnego przed autoklawem. Kęs betonu komórkowego w komorze grzejnej poddaje się działaniu temperatury > 100°C. Na końcu tej komory wózek wchodzi w strefę toru jezdnego 8a dźwignicy, w której za pomo cążurawia poprzecznego 9a ustawia się go na torze 11c odcinka roboczego 7 i stąd przemieszcza się ten wózek do autoklawu. Komorę grzejnąóa można napełniać i opróżniać np. wsadowo, tak że cały wsad do autoklawu jest najpierw nagrzewany, następnie wychodzi jako całość z komory 6a i jest wprowadzany jako całość do autoklawu 7a.

Wózki do utwardzania przemieszczają się z drugiej strony autoklawu 7a na odcinek 25 wyprowadzania odcinka roboczego 7, dla jak najszybszego zwolnienia autoklawu dla następnego wsadu. Z odcinek 25 wyprowadzania wózki przechodzą do strefy toru jezdnego 8b dźwignicy, skąd są przestawiane za pomocążurawia poprzecznego 9b na tor 11 e odcinka roboczego 3 i przemieszczają się na stanowisko 20 rozładowania. Wózki i podstawki do utwardzania rozładowuje się z kęsów betonu komórkowego, następnie wózki przesuwa się do magazynu 19 podstawek do utwardzania, w którym gromadzi się podstawki do utwardzania i korzystnie układa się je w stos. Następnie wózki do utwardzania przemieszcza się lub transportuje w odpowiedni sposób na stanowisko przestawiania.

185 199

Jeżeli jako urządzenia przemieszczające zamiast żurawi poprzecznych wykorzystuje się suwnice, to wózki do utwardzania przesuwane są z torów na suwnicach, które przemieszc/zgaje wzdłuż osi żurawia/suwnicy 10a, 10b na potrzebny tor, gdzie wózek zsuwa się z suwnicy na tor. Zasadniczy przebieg procesu jest jednak taki sam.

Instalacja według wynalazku, w kolejnym przykładzie wykonania (fig. 2), ma dwie komory cieplne 5a przed etapem przecinania, przez które to komory forma przechodzi kolejno. Po nagrzaniu form w komorze grzejnej 6a można zasilać alternatywnie dwa autoklawy 7a. Również tu tory są umieszczone równolegle do siebie na tej samej wysokości i mają jednakową długość, dzięki czemu instalacja ma zwartą budowę. Między stanowiskiem 18 zalewania i pierwszą komorą cieplną 5a nie ma konieczności przestawiania form, ponieważ stanowisko 18 zalewania znajduje się na przedłużeniu toru komory cieplnej.

W następnym przykładzie wykonania instalacji według wynalazku (fig. 3) zamiast dwóch krótkich występuje jeden długi autoklaw 7a, który wprawdzie wystaje poza torjezdny 8b dźwignicy, alejego koniec znajduje się na wysokości s^^^^^wiska 18 zalewania, tak że mimo to uzyskuje się zwartą budowę.

Ponadto cała instalacja w korzystnym przykładzie wykonania jest ustawiona na płaskich płytach fundamentowych a komora cieplnajest umieszczona nad komorągrzejną. W przypadku, gdy także stanowisko przecinania umieści się na poziomie komory cieplnej, to uzyskuje się w szczególnie korzystny sposób zwartą budowę instalacji z małym zapotrzebowaniem powierzchni. Ponadto w takiej instalacji nie trzeba wykonywać drogich wykopów fundamentowych przeznaczonych przykładowo na zbiornik osadów. Jako urządzenia do przemieszczania wózków do utwardzania z poziomu dolnego na górny, na którym są umieszczone piła i komora cieplna, służą również wyżej opisane tu żurawie poprzeczne.

Zastosowanie komory grzejnej może korzystnie skr<ócić czas przebywania kęsów betonu komórkowego w autoklawie z około 12 do około 8 godzin. Dzięki temu autoklaw można napełniać trzy razy dziennie, zamiast jak dotychczas dwukrotnie, co umożliwia skrócenie czasu taktu i zwiększenie tempa produkcji albo pozwała zredukować liczbę autoklawów.

Poprzez powiązanie nagrzewania kęsów betonu komórkowego z podgrzewaniem form podczas fermentacj i i tężenia można skrócić czas fermentacj i i tężenia oraz można dopasować się do większej szybkości cykli pracy. Można też zredukować liczbę form.

Wykonanie i rozmieszczenie według wynalazku odcinków roboczych oraz możliwość redukcji liczby autoklawów pozwala stworzyć instalację o zwartej budowie, która zajmuje mniejszą powierzchnię niż znane urządzenia.

Wysokie tempo produkcji przy dużej zdolności przerobowej całego korzystnego pod względem ekonomicznym rozwiązania, pozwala na efektywną i racjonalną eksploatację instalacji z jednym autoklawem już przy wydajności 70000 do 8Οθ0θ m³/rok.

185 199

Ο

Cm

185 199

185 199

i lilii i| d

oo

O m

cn

185 199

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 4,00 zł.

Claims (15)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Instalacja do wytwarzania lekkich materiałów budowlanych, w szczególności gazobetonu lub betonu komórkowego, zawierająca szereg odcinków roboczych, które mająpo jednym dwuszynowym torze, przy czym szyny są tak dobrane, że formy do betonu komórkowego i wózki autoklawowe mogąpo nich przejeżdżać, przy czym dla zwiększenia tempa produkcji ma co najmniej jedną komorę cieplną, co najmniej jedną komorę grzejnąi co najmniej jeden autoklaw, przy czym komory cieplne są usytuowane na odpowiednim odcinku roboczym, komory grzejne są usytuowane na odpowiednim odcinku roboczym i autoklaw jest usytuowany na kolejnym odpowiednim odcinku roboczym, oraz ma zawiera co najmniej jeden następny odcinek roboczy, stanowisko przecinania oraz dalsze odcinki do przygotowania form, znamienna tym, że wszystkie odcinki robocze (2,3 4 5 6 7) są usytuowane równolegle względem siebie, odcinki robocze (2,3,4 5,6) zaś mająjednakowądługość i swoimi końcami sąustawione wjednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej odcinków roboczych (2,3,4 5 6), a odcinek roboczy (7) jest również ustawiony bocznie w jednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej odcinków roboczych (2,3, 4, 5, 6) co najmniej jednym końcem, a w obszarze swobodnych końców odcinków roboczych (2,3,4 5,6,7), ustawionych wjednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej odcinków roboczych (2,3,4 5 6,) znajdująsię urządzenia do przestawiania poprzecznego, po jednym dla każdego z tych końców.
2. 2. Instalacja według zastrz. 1, znamienna tym, że autoklaw (7a) odcinka roboczego (7) wystaje poza urządzenie do przestawiania poprzecznego.
3. 3. Instalacja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że cała instalacjajest ustawiona tylko na płaskiej płycie fundamentowej.
4. 4. Instalacja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że komory cieplne (5a) na odcinku roboczym (5) są umieszczone powyżej komór grzejnych (6a) na odcinku roboczym (6).
5. 5. Instalacja według zastrz. 4, znamienna tym, że stanowisko (23a) przecinania znajduje się na poziomie komór cieplnych (5a) umieszczonych nad komorami grzejnymi (6a).
6. 6. Instalacja według zastrz. 1 albo 2, albo 4, albo 5, znamienna tym, że zawiera urządzenie doprowadzające ciepło odlotowe, w szczególności parę odlotową, z co najmniej jednego autoklawu (7a) do komór grzejnych (6a).
7. 7. Instalacja według zastrz. 6, znamienna tym, że ma urządzenie doprowadzające ciepło odlotowe z co najmniej jednej komory grzejnej (6a) i/lub ciepło odlotowe, w szczególności parę odlotową z co najmniej jednego autoklawu (7a) do komór cieplnych (5a).
8. 8. Instalacja według zastrz. 1, znamienna tym, że w obszarze torujezdnego (8a) dźwignicy lub urządzenia do przestawiania są usytuowane urządzenia przechylające (24b) do wywracania i zdejmowania form z utwardzonych kęsów betonu komórkowego.
9. 9. Instalacja według zastrz. 8, znamienna tym, że w obszarze odcinka roboczego (3) i torujezdnego (8a) dźwignicy lub urządzenia do przestawiania znajduje się stanowisko (24a) budowy form, w której formy bez podstawek do utwardzania łączy się z pustymi podstawkami do utwardzania.
10. 10. Instalacja według zastrz. 9, znamienna tym, że w obszarze toru jezdnego (8b) dźwignicy lub urządzenia do przestawiania znajduje się stanowisko (18) zalewania do napełniania pustych form do betonu komórkowego.
11. 11. Instalacja według zastrz. 10, znamienna tym, że stanowisko (18) zalewaniajest usytuowane na przedłużeniu odcinka roboczego (5) w obszarze przedłużenia wystającego ponad urządzenie do przestawiania poprzecznego.
12. 12. Instalacja według zastrz. 11, znamienna tym, że stanowisko (18) zalewania i przedłużony ponad urządzenie (8b) do przestawiania poprzecznego wystający koniec autoklawu (7a) są

    185 199 usytuowane bocznie względem siebie w jednej płaszczyźnie prostopadłej do osi wzdłużnej odcinków roboczych (2, 3, 4, 5, 6).
13. 13. Instalacja do wytwarzania lekkich materiałów budowlanych, w szczególności gazobetonu lub betonu komórkowego, obejmująca stanowisko do napełniania form masąbetonu komór kowego, co najmniej jedną komorę cieplną do której dostarcza się napełnione formy i w której następuje rozrastanie się i związanie lub tak zwane tężenie masy betonu komórkowego, stanowisko przecinania, do którego dostarcza się związane kęsy betonu komórkowego i na którym przecina się je na potrzebne formaty, co najmniej jedną komorę grzejną, w której doprowadzone pocięte kęsy betonu komórkowego są składowane pod działaniem ciepła i co najmniej jeden autoklaw, w którym wsunięte kęsy betonu komórkowego poddaje się utwardzaniu parą, przy czym wszystkie podzespoły mająodcinki robocze wyposażone w szyny, znamienna tym, że komora cieplna (5a) jest usytuowana nad komorą grzejną (6a).
14. 14. Instalacja według zastrz. 13, znamienna tym, że stanowisko (23a) przecinania znajduje się na poziomie komór cieplnych (5a) umieszczonych nad komorami grzejnymi (6a).
15. 15. Instalacja według zastrz. 13 albo 14, znamienna tym, że ma jednostki, które doprowadzają do komór cieplnych (5a) ciepło odlotowe z komory grzejnej (6a).