PL184961B1 - SzybaĆ zwłaszcza do pojazdów oraz sposób wytwarzania szybyĆ zwłaszcza do pojazdów - Google Patents

Abstract

1. Szyba, zwlaszcza do pojazdów, za- wierajaca podloze i ksztaltownik, majacy na przynajmniej czesci swego obwodu rowek glównie w ksztalcie litery U, zaciskajacy obrzeze podloza, znamienna tym, ze ksztal- townik jest rama (5, 16, 25) z tworzywa sztucznego, naformowana wokól obwodu podloza (4, 14, 24), przy czym tworzywo sztuczne ramy (5, 16, 25) ma modul ugiecia, równy co najmniej 1200 MPa. F i g . 1 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest szyba, zwłaszcza do pojazdów oraz sposób wytwarzania tej szyby.

Niniejszy wynalazek ma zastosowanie zwłaszcza do nieruchomej szyby bocznej pojazdu transportowego.

Nieruchome szyby boczne pojazdów samochodowych, zwłaszcza szyby, instalowane z tyłu pojazdów, takie jak szyby za tylnymi drzwiami, są na ogół zaopatrywane - przed zamontowaniem w nadwoziu - w ozdobną pokrywkę, maskującą obrzeże szyby.

W przypadku szyby o danym kształcie można stosować prefabrykowaną pokrywkę ozdobną, mającą postać ramy, przystosowanej do konturów szyby i dzięki niewielkim odkształceniom można włożyć w nią szybę, która wchodzi w gniazda, przewidziane w tym celu. Technika ta powoduje jednak szereg niedogodności.

Przede wszystkim obecny w sposób nieunikniony luz pomiędzy szybą a prefabrykowaną rama, uwarunkowany ich wzajemnymi tolerancjami wytwarzania, stanowi źródło wibracji

184 961 podczas uruchamiania pojazdu, a zatem nieodzowne jest uczynić obydwie części zespolonymi wzajemnie przez sklejenie.

Jednakże nawet po sklejeniu w wyniku tego luzu powstaje zmienne ustawienie wzajemne ramy i szyby, które stwarza problemy podczas osadzania szyby w nadwoziu, przy czym operator ma do wyboru: albo uprzywilejować położenie szyby, bądź też położenie ramy względem otworu okiennego w nadwoziu.

Montaż szyby według tej techniki wymaga zatem dużej liczby operacji nierzadko skomplikowanych, a w konsekwencji znacznego zapotrzebowania siły roboczej.

Znane są również szyby, zaopatrzone w ramy obwodowe, naformowywane przez natryskanie tworzywa sztucznego na szybę, zwłaszcza tylne szyby pojazdów samochodowych. Rama jest wykonana tradycyjnie z materiału elastomerowego lub termoplastycznego, bądź polimeryzowanego in situ, techniką natrysku reaktywnego (RIM - Reaction Injection Molding), w celu spełniania poza funkcją zabezpieczania krawędzi szyby również funkcji uszczelniania. Aby przeciwdziałać małej przyczepności zwykłych elastomerów do podłoża szklanego, przed natryskiem nanosi się zazwyczaj na obszar obwodowy szyby powłokę pierwotną, przeznaczoną do utworzenia przyczepnego połączenia z elastomerem. Ta dodatkowa operacja pierwotna pociąga za sobą niebagatelny wzrost, kosztu wytwarzania szyby. Zastosowanie tej kosztownej techniki naformowywania lub uszczelniania obwodowego nie okazało się konkurencyjne w przypadku ram o mniejszej funkcjonalności, zwłaszcza tych, które mają spełniać głownie funkcje zabezpieczającą lub estetyczną.

Ponadto, z niemieckiego opisu patentowego nr DE 3 516 345 znana jest szyba do pojazdów, wyposażona w kształtownik, mający na przynajmniej części swego obwodu rowek w kształcie litery U, zaciskający obrzeże szyby. Szyba przedstawiona w tym opisie jest mocowana za pomocą kleju, zaś prawidłowe ustawienie szyby na czas twardnienia kleju osiąga się przez zastosowanie elastycznej przyssawki.

Celem wynalazku jest wyposażanie szyby w ramę obwodową bez pojawiania się problemu wzajemnego ustawiania, w sposób prosty i odtwarzalny, wymagający niewielkiej siły roboczej i stosunkowo mało kosztowny.

Szyba, zwłaszcza do pojazdów, zawierająca podłoże i kształtownik, mający na przynajmniej części swego obwodu rowek głównie w kształcie litery U, zaciskający obrzeże podłoża według wynalazku charakteryzuje się tym, że kształtownik jest ramą z tworzywa sztucznego, naformowaną wokół obwodu podłoża, przy czym tworzywo sztuczne ramy ma moduł ugięcia, równy co najmniej 1200 MPa. ,

Tworzywo sztuczne ramy stanowi polimer lub mieszanina polimerów termoplastycznych, i ma moduł ugięcia w granicach od 1200 do 3000 MPa.

Tworzywo sztuczne ma twardość w skali Shore'a D, równą co najmniej 60, korzystnie od 60 do 90.

Tworzywo sztuczne wykazuje skurcz objętościowy w granicach od 0,1 do 1%.

Polimer termoplastyczny jest wybrany spośród poliamidu, polipropylenu, polichlorku winylu, polistyrenu, terpolimeru akrylonitrylo-butadieno-styrenowego oraz ich mieszanin.

Powierzchnia obrzeżna podłoża jest powleczona przynajmniej częściowo warstwą adhezyjną.

Naformowana rama zawiera co najmniej jeden element funkcjonalny, zwłaszcza element ustawczy lub mocujący do zamontowania szyby w otworze okiennym.

Element funkcjonalny jest niesiony przez wkładkę, wstawioną w naformowane tworzywo termoplastyczne.

Elementem funkcjonalnym jest wałeczek podatny, naklejony na obwodzie ramy.

Sposób wytwarzania szyby, zwłaszcza szyby do pojazdów, zawierającej podłoże i ramę, mającą na przynajmniej części swego obwodu rowek, głównie w kształcie litery U, zaciskający obrzeże podłoża, według wynalazku charakteryzuje się tym, że najpierw umieszcza się podłoże w formie, następnie do tej formy wtryskuje się tworzywo termoplastyczne mające moduł ugięcia równy co najmniej 1200 MPa, po czym chłodzi się formę i kontroluję się temperaturę tworzywa termoplastycznego w każdym punkcie naformowanej ramy.

184 961

Wynalazek umożliwia prawidłowe zamocowanie szyby w pojeździe samochodowym, dzięki zastosowaniu techniki naformowywania, z wykorzystaniem zamiast konwencjonalnych elastomerów sztywnego tworzywa sztucznego dla utworzenia ramy, obciskającej obrzeże szyby. Okazało się w sposób nieoczekiwany, że jest całkowicie możliwe naformowywanie sztywnego tworzywa sztucznego na szybę bez jej uszkodzenia. W myśl wynalazku nie wykonuje się już połączenia przyczepnego ramy z szybą lecz połączenie przez zaciśnięcie mechaniczne, uwarunkowane sztywnością materiału, z jakiego wytworzona jest rama.

Rama może mieć ciągły rowek podłużny, obejmujący obrzeże podłoża na całym jego obwodzie, lub też zawierać jedynie odcinki, zaopatrzone w rowek w kształcie litery U. Liczba, usytuowanie i długość wymienionych odcinków mogą być z łatwością określone przez specjalistę, zwłaszcza w zależności od sztywności zastosowanego tworzywa termoplastycznego lub od żądanego profilu ramy, tak, aby zapewnić utrzymywanie ramy na stałym miejscu na podłożu. Na przykład gdy grubość tworzywa naformowanego jest stosunkowo mała, wówczas rama jest stosunkowo giętka i zaleca się przewidzieć odcinki z rowkiem w kształcie litery U na większej części obwodu ramy, w celu uniknięcia niebezpieczeństwa odsłonięcia podłoża. Odwrotnie, naformowana gruba rama będzie mało giętka i uzyska się zadowalający stan nawet z małą liczbą odcinków, zaopatrzonych w rowek.

Szyby według wynalazku można zaopatrzyć w ramy o bardzo różnych przekrojach, zawierające w szczególności oprócz rowka inne części o określonych kształtach, przeznaczone do zaopatrzenia ramy w elementy funkcjonalne, obecne na całej jej długości, takie jak warga podłużna, lut ograniczone do punktów lub odcinków ramy, takie jak czopy centrujące lub opory ustawcze.

Rama naformowana jest wykonana z polimeru lub mieszaniny sztywnych polimerów termoplastycznych, zawierającej ewentualnie napełniacz organiczny lub mineralny, o module ugięcia, mierzonym według normy NFT 51-001, równym co najmniej 1200 MPa, korzystnie od 1200 do 3000 MPa, w szczególności rzędu od 2000 do 3000 MPa. W niektórych postaciach wykonania, gdy rama może spełniać zwłaszcza funkcję wzmacniania szyby, moduł ten może osiągać nawet znacznie wyższe wartości. Sztywność ta pozwala - po ochłodzeniu naformowanego tworzywa sztucznego - nadać ramie siłę zacisku, wystarczającą do zapobieżenia rozsunięciu się ramion litery U i zwolnieniu szyby. Tworzywo termoplastyczne powinno wykazywać twardość D w skali Shore'a, równą co najmniej 60, najlepiej od 60 do 90.

Zaleca się, aby tworzywo termoplastyczne wykazywało pewien skurcz objętościowy, w celu przyczynienia się do zaciśnięcia. Jednakże skurcz ten nie powinien być zbyt duży, aby zapobiec temu, iż szyba stłucze się pod działaniem wywołanych wtedy naprężeń. Tworzywo termoplastyczne powinno wykazywać skurcz objętościowy rzędu od 0,1 do 1%, korzystnie od 0,1 do 0,8%, w szczególności rzędu od 0,1 do 0,5%.

Stosowany w myśl wynalazku polimer lub polimery termoplastyczne są różnorodne. Można wymienić w szczególności jako przykłady poliester nienasycony, poliamid, zwłaszcza poliamid 6 lub 6/6, poliolefinę, takąjak polipropylen, sztywny polichlorek winylu, polistyren, poliuretan nie elastomerowy, polioctan, poliwęglan, wielotlenek fenylenu, kopolimer typu styren-akrylonitryl lub akrylonitryl/butadian/styren, oraz ich mieszaniny.

W szybie według wynalazku naformowana rama jest przytrzymywana mocno na swoim miejscu jedynie za pomocą siły zaciskowej, jaka wytwarza dzięki swej sztywności.

Aby zapobiec ewentualnym wadliwościom przytrzymywania na swoim miejscu w przypadku np. dużego rozszerzania się tworzywa pod działaniem ciepła, możliwe jest uzupełnienie siły zaciśnięcia mechanicznego częściowym połączeniem przyczepnym pomiędzy podłożem a naformowanaramą.

W myśl wynalazku przewiduje się zatem, że można nanieść środek adhezyjny na powierzchnię obrzeżną podłoża, przynajmniej na część jej długości, w celu zwiększenia przyczepności naformowanego tworzywa sztucznego jedynie na tej powierzchni podłoża. Ponieważ chodzi tu tylko o środek komplementarny, przeto wystarczające jest powleczenie, ograniczone do powierzchni obrzeżnej podłoża. Wbrew temu, co zostało powiedziane we wstępie, ten wariant wykonania pozostaje korzystny, gdyż wymaga on tylko przybliżonego naniesienia środka adhezyjnego na powierzchnię obrzeżną szyby w przeciwieństwie do dokładnego nano184 961 szenia na cały obszar obrzeżny podłoża w przypadku naformowywania materiałów elastomerowych. Ilość kompozycji środka, użyta w tym wariancie wykonania wynalazku, jest zatem znacznie mniejsza, niż w dotychczasowej technice, a ponadto możliwe jest obrabianie jednoczesne kilku szyb przez nanoszenie kompozycji środka adhezyjnego na powierzchnię obrzeżną całego stosu szyb. Rytm wytwarzania i jego koszt nie ulegają zatem prawie pogorszeniu. Środek adhezyjny, używany według wynalazku, może być dowolnego znanego typu, zwłaszcza na bazie silanu.

Jak powiedziano poprzednio, naformowana rama, wyposażająca szybę, ma na ogół kształt, przystosowany do przyszłego otoczenia szyby i może w szczególności zawierać rozmaite elementy funkcjonalne, takie jak np. opory ustawcze lub elementy mocujące, stosowane do zamontowania w otworze okiennym. Może tu chodzić o elementy ciągłe, obecne na całym obwodzie ramy, lub też o elementy o długości, ograniczonej do jednego szczególnego odcinka ramy, wynikającej z lokalnej zmiany przekroju profilowego.

Takie elementy funkcjonalne mogą mieć kształt, który wystaje poza korpus ramy, np. w celu zasłonięcia przestrzeni pomiędzy szybą a wrębem lub szczeliny w nadwoziu. Taki element wystający może mieć strukturę perforowaną i może odgrywać rolę wywietrznika części nadwozia za tylnymi drzwiami, zintegrowanego z szybą.

Elementy funkcjonalne można uformować wraz z resztą ramy w formie o odpowiednim przekroju stałym lub zmiennym, lecz również mogą być one utrzymywane przez wkładki, wstawione w tworzywo termoplastyczne, wtryśnięte do formy do naformowania. Mogą to być elementy, nałożone na korpus ramy po operacji naformowania, przymocowane przez przyklejenie. Można np. umieścić na obwodzie uformowanej ramy wałeczek z podatnego tworzywa odkształcalnego, który podczas montażu szyby w otworze okiennym zostaje dociśnięty do dna wrębu tego otworu. Ten wałeczek, który nie musi być ciągły, ani obecny na całym obwodzie ramy, jest w stajnie wytwarzać co najmniej trzy korzystne zjawiska: ogranicza on wibracje szyby w otworze okiennym; redukuje problemy hałasu aerodynamicznego; a gdy ma dostatecznie duży współczynnik tarcia o wrąb, wówczas zapewnia przytrzymywanie szyby w zadanym położeniu podczas zestalenia się kleju montażowego. Używanym korzystnie materiałem do wykonywania tego wałeczka jest piankowe tworzywo poliuretanowe, które można stosować w różny sposób, zwłaszcza przez odlewanie, wtryskiwanie lub wytłaczanie na ramie substancji płynnej lub lekkiej, twardniejącej in situ, albo też przez naklejanie uprzednio wytłoczonego wałeczka za pomocą odpowiedniego środka klejącego.

Obecność na ramie tych elementów funkcjonalnych, takich jak cześć wystająca poza obwód szyby, lub element, połączony z otworem okiennym, jest możliwa w myśl wynalazku dzięki doskonałemu stanowi ramy, uwarunkowanemu siłą zaciskową, wywieraną przez sztywne tworzywo, naformowane na podłożu. Tradycyjna rama, prefabrykowana przez formowanie, a następnie wpasowana na podłoże, gdyby była zaopatrzona w analogiczne elementy, nie spełniałaby zadowalająco swej roli, ponieważ siły, wynikające z wzajemnego oddziaływania tych elementów z otoczeniem, naruszałyby nieuchronnie stosunkowo słabe połączenie mechaniczne ramy z podłożem, powodując duże ryzyko rozchwiania ramy.

Szyba według wynalazku jest szczególnie przystosowana do licznych zastosowań, w których nie jest wymagana całkowita szczelność pomiędzy szybą a elementem naformowanym. Szyba taka może stanowić szybę boczną samochodu, zamocowaną w otworze okiennym nadwozia za pośrednictwem wałeczka kleju montażowego, naniesionego na samo podłoże szklane, przy czym rama spełnia prostą funkcję pokrywki ozdobnej, a szczelność pomiędzy szybą a otworem okiennym jest zapewniona przez sam wałeczek z kleju.

Naformowanie sztywnego tworzywa termoplastycznego, w myśl wynalazku, można przeprowadzać w zwykłych urządzeniach. Najpierw umieszcza się podłoże w formie, zamyka się formę i poddaje się ją działaniu ciśnienia, następnie wtryskuje się tworzywo termoplastyczne w stanie lepkim, a wreszcie chłodzi się. Wtryskiwanie według wynalazku może wykorzystywać tylko jedno, lecz również kilka tworzyw sztucznych w zależności od techniki współwtryskiwania. Można stosować także bardziej skomplikowane techniki, takie jak wtryskiwanie z użyciem gazu (IAG). W myśl tego sposobu jednocześnie z tworzywem sztucznym wtryskuje się gaz obojętny, zazwyczaj azot, tak, aby wytworzyć kanał lub przynajmniej

184 961 pęcherzyki we wtryśniętym tworzywie sztucznym, w celu uzyskania ramy wydrążonej i zaoszczędzenia dzięki temu niebagatelnej ilości tego tworzywa. Wyregulowanie parametrów wtryskiwania w metodzie IAG jest jednak dość finezyjne i często zdarza się, że pęcherzyk gazu dochodzi do styku z podłożem. W przypadku tworzyw elastomerowych, używanych zazwyczaj do naformowania na szkle, sytuacja taka przyczynia się do utraty przyczepności ramy do podłoża, bardzo niekorzystnej dla spójności szyby z naformowanym tworzywem. Niedogodność ta znika w niniejszym wynalazku, ponieważ sztywność naformowania ramy kompensuje ewentualne braki tworzywa, uwarunkowane wadami wtryskiwania gazu.

Specjalista jest wstanie określić podstawowe parametry wtryskiwania, uwzględniając własności reologiczne i mechaniczne tworzywa termoplastycznego. W myśl wynalazku etap chłodzenia jest krytyczny, gdyż właśnie wtedy tworzywo sztuczne zaczyna działać siłą zaciskową na obrzeże podłoża. Spośród parametrów krytycznych ciśnienie, zastosowane w formie w tym etapie, można dopasować do każdego tworzywa termoplastycznego w zależności od jego skurczu objętościowego podczas chłodzenia, aby nie poddawać podłoża z naformowanym tworzywem naprężeniom, stwarzającym niebezpieczeństwo wzrostu jego kruchości lub nawet jego stłuczenia. Szybkość chłodzenia, gradient temperatury w formie są innymi parametrami, jakie należy brać pod uwagę. W sposobie według wynalazku obróbka cieplna, jakiej podlega tworzywo termoplastyczne podczas etapu chłodzenia, jest dopasowana lokalnie w taki sposób, aby regulować skurcz objętościowy tworzywa termoplastycznego w każdym punkcie naformowanej ramy. W szczególności, należy regulować temperaturę formy podczas etapu chłodzenia, stosując np. kanały chłodzące, umieszczone w stosowny sposób w formie, w celu uzyskania różnych temperatur, a zatem różnych współczynników skurczu, wzdłuż obwodu ramy. Dzięki temu można wytworzyć zmienne naprężenia zaciskające wzdłuż ramy, a zatem regulować siłę zespolenia pomiędzy rama a podłożem w każdym punkcie tego ostatniego.

Przedmiot wynalazku uwidoczniono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój poprzeczny pierwszej szyby według wynalazku, fig. 2 przedstawia przekrój poprzeczny drugiej szyby według wynalazku, fig. 3 przedstawia przekrój poprzeczny trzeciej szyby według wynalazku.

Szyba 1, przedstawiona na fig. 1, jest przeznaczona do zamocowania przez przyklejanie w części bocznej 2 nadwozia za tylnymi drzwiami pojazdu samochodowego za pośrednictwem wałeczka 3 kleju montażowego.

Zawiera on szklane podłoże 4, mające na swej powierzchni, skierowanej ku wnętrzu nadwozia, warstwę przygotowawczą 4a, taką jak warstwę nieprzezroczystej emalii, do której przywiera wałeczek klejowy 3, oraz obwodową ramę 5, otrzymaną przez naformowanie sztywnego tworzywa termoplastycznego. Tytułem przykładu, sztywnym tworzywem termoplastycznym może być zwłaszcza sztywny polichlorek winylu, mający moduł ugięcia (według normy NFT 51-001), równy ok. 2000 MPa, twardość według Shore'a ok. 70 stopni w skali D oraz skurcz objętościowy, równy 0,3%. Rama 5 ma część o przekroju poprzecznym w kształcie litery U, w którą wprawione jest obrzeże 6 podłoża 4 i która wyznacza rowek podłużny, którego dno 7 i dwie ścianki boczne 8 i 9 stykają się z obrzeżem 6. Rama 5 zawiera również część wystającą 10 w postaci wargi, ciągnącej się na zewnątrz podłoża 5 zakrywającej dno wrębu, wykonanego w części bocznej 2 nadwozia.

Figura 2 przedstawia wariantowe wykonanie wynalazku, w którym uzyskuje się połączenie adhezyjne pomiędzy ramą a powierzchnią obrzeżną. podłoża. Szyba 11, przedstawiona jako zamocowana w części bocznej 12 nadwozia za pomocą wałeczka klejowego 13, zawiera szklane podłoże 14, które na obwodzie swej powierzchni wewnętrznej posiada powłokę nieprzezroczystą 14a i którego powierzchnia obrzeżną jest pokryta preparacyjną warstwą podkładową 15 na bazie silanu, oraz ramę 16, której przekrój poprzeczny ma część w kształcie litery U, w którą wprawione jest obrzeże podłoża 14 i która wyznacza rowek podłużny, którego dno 17 styka się z warstwą podkładową 15.

Podczas wtryskiwania tworzywa termoplastycznego, w celu uformowania kształtownika, czyli ramy 16, tworzywo termoplastyczne reaguje chemicznie z warstwą podkładową, naniesioną na powierzchnię obrzeżną podłoża i powstaje połączenie adhezyjne pomiędzy dnem 17 rowka a podłożem za pośrednictwem warstwy 15. Przeciwnie, tworzywo termopla184 961 styczne, stanowiące obydwie ścianki boczne 18 i 19 rowka w kształcie litery U nie reaguje chemicznie z nie obrobionymi powierzchniami podłoża 14, tak, iż po ochłodzeniu obydwie ścianki 18 i 19 wywierają na powierzchnie podłoża jedynie zaciskowe działanie mechaniczne, uwarunkowane sztywnością tworzywa termoplastycznego.

W rozwiązaniu wariantowym, przedstawionym na fig. 2, kształtownik, czyli rama 16 zawiera prócz tego żebro podłużne 20, przeznaczone do ograniczania ekspancji montażowego wałeczka klejowego 13, zapewniającego przymocowanie szyby do części bocznej nadwozia.

W innym wariancie wykonania żebro 20 można zastąpić punktowymi oporami ustawczymi, przeznaczonymi do ustalania odstępu szyby 11 od nadwozia.

Figura 3 uwidacznia inną postać wykonania wynalazku, w której podłoże szklane jest wprawione w ramę już nie w sposób ciągły na całym jej obwodzie, lecz w sposób nieciągły jedynie na pewnych odcinkach ramy.

Szyba 21, przedstawiona jak w poprzednich przykładach jako wklejona we wrąb 22 za pomocą wałeczka klejowego 23, zawiera zatem szklane podłoże 24 i ramę 25, która ciągnie się na obwodzie podłoża 24, pokrywając na przemian dwie i trzy powierzchnie obszaru obrzeżnego 26 podłoża 24. Rama 25 zawiera zatem odcinki o przekroju w kształcie litery U, rozmieszczone na przemian z odcinkami o przekroju w kształcie litery L. Przekrój, przedstawiony na fig. 3, jest wykonany w odcinku o przekroju w kształcie litery U, gdzie rama zawiera trzy ścianki 27, 28, 29, stykające się odpowiednio z powierzchnią zewnętrzną, powierzchnią obrzeżną i powierzchnią wewnętrzną szkła. Wzdłuż tego odcinka obszar obrzeżny 26 podłoża jest wprawiony w rowek sztywny, utworzony przez te trzy ścianki.

Część ramy, przedstawiona z tyłu płaszczyzny przecięcia, zawiera długi odcinek, mający dwie ścianki o przekroju w kształcie litery L, stykające się powierzchnią zewnętrzną i obrzeżną szyby, oraz inny, krótszy odcinek ponownie o przekroju w kształcie litery U ze ścianką 29, stykającą się z powierzchnią wewnętrzną podłoża.

Szyba 21 zawiera ponadto element funkcjonalny 30, którym jest wałeczek podatny, np. z poliuretanowego tworzywa piankowego, który jest naklejony na powierzchni zewnętrznej ścianki 28 ramy 25 i który służy do amortyzacji drgań i hałasów aerodynamicznych podczas ruchu pojazdu, wyposażonego w szybę 21. Dzięki tarciu, działającemu na wrębie 22, wałeczek ten pozwala ponadto utrzymywać szybę 21 na swoim miejscu podczas czasu twardnienia montażowego wałeczka klejowego 23. Warto zauważyć, że rama 25 utrzymuje się doskonale na miejscu na podłożu 24 zarówno podczas tej operacji montażu, jak i późniejszego użytkowania pojazdu pomimo sił, które są przenoszone na nią przez wałeczek, czyli element funkcjonalny 30.

Wynalazek, opisany powyżej w przypadku szyby do pojazdu samochodowego, nie ogranicza się bynajmniej do tej postaci wykonania, lecz jest przystosowany, do bardzo licznych typów szyb.

184 961

16 15

29 28

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz.

Cena 2,00 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Szyba, zwłaszcza do pojazdów, zawierająca podłoże i kształtownik, mający na przynajmniej części swego obwodu rowek głównie w kształcie litery U, zaciskający obrzeże podłoża, znamienna tym, że kształtownik jest ramą (5, 16, 25) z tworzywa sztucznego, naformowaną wokół obwodu podłoża (4, 14, 24), przy czym tworzywo sztuczne ramy (5, 16, 25) ma moduł ugięcia, równy co najmniej 1200 MPa.
2. 2. Szyba według zastrz. 1, znamienna tym, że tworzywo sztuczne ramy (5, 16, 25) stanowi polimer lub mieszanina polimerów termoplastycznych, i ma moduł ugięcia w granicach od 1200 do 3000 MPa.
3. 3. Szyba według zastrz. 1, znamienna tym, że tworzywo sztuczne ma twardość w skali Shore'a D, równą co najmniej 60, korzystnie od 60 do 90.
4. 4. Szyba według zastrz. 1, znamienna tym, że tworzywo sztuczne wykazuje skurcz objętościowy w granicach od 0,1 do 1%.
5. 5. Szyba według zastrz. 2, znamienna tym, że polimer termoplastyczny jest wybrany spośród poliamidu, polipropylenu, polichlorku winylu, polistyrenu, terpolimeru akrylonitrylobutadieno-styrenowego oraz ich mieszanin.
6. 6. Szyba według zastrz. 1, znamienna tym, że powierzchnia obrzeżna podłoża (4, 14, 24) jest powleczona przynajmniej częściowo warstwa adhezyjną (15).
7. 7. Szyba według zastrz. 1, znamienna tym, że naformowana rama (16; 25) zawiera co najmniej jeden element funkcjonalny (29; 30), zwłaszcza element ustawczy lub mocujący do zamontowania szyby w otworze okiennym.
8. 8. Szyba według zastrz. 7, znamienna tym, że element funkcjonalny jest niesiony przez wkładkę, wstawioną w naformowane tworzywo termoplastyczne.
9. 9. Szyba według poprzedniego zastrz. 7, znamienna tym, że elementem funkcjonalnym (30) jest wałeczek podatny, naklejony na obwodzie ramy (25).
10. 10. Sposób wytwarzania szyby, zwłaszcza szyby do pojazdów, zawierającej podłoże i ramę, mającą na przynajmniej części swego obwodu rowek, głównie w kształcie litery U, zaciskający obrzeże podłoża, znamienny tym, że najpierw umieszcza się podłoże w formie, następnie do tej formy wtryskuje się tworzywo termoplastyczne mające moduł ugięcia równy co najmniej 1200 MPa, po czym chłodzi się formę i kontroluje się temperaturę tworzywa termoplastycznego w każdym punkcie naformowanej ramy.