PL183924B1

PL183924B1 - Szczelny pojemnik

Info

Publication number: PL183924B1
Application number: PL96326552A
Authority: PL
Inventors: Eric Risgalla; Saint-Sauveur Xavier De
Original assignee: Walk Pak Holding Nv
Priority date: 1995-11-16
Filing date: 1996-11-13
Publication date: 2002-08-30
Also published as: JP2000501048A; SK58898A3; CA2237427C; EA000263B1; CZ296497B6; BG102507A; ATE184850T1; AU7328896A; CA2237427A1; TR199800864T2; US6334711B1; BG62801B1; EP0861198A1; JP3636367B2; NZ320544A; OA10769A; EA199800458A1; WO1997018143A1; RO118071B1; HK1010524A1

Abstract

1. Szczelny pojemnik majacy postac torebki, zawierajacej arkusze polaczonych za pomoca zgrzeiny, majacy zawór usytuowany wewnatrz po- jemnika i uformowany pomiedzy dwoma elastycz- nymi arkuszami, polaczonymi wzdluz oznaczonych linii laczenia, pomiedzy nie przecinajacymi sie krawedziami pojemnika, a pomiedzy liniami lacze- nia jest usytuowany obszar przeplywu plynu, zna- mienny tym, ze usytuowana, pomiedzy dwoma przeciwleglymi liniami laczenia (7, 8, 7', 8') ela- stycznych arkuszy (2, 3) pojemnika, czesc jednego z elastycznych arkuszy (2), jest umocowana do klapki (5), uksztaltowanej w sciance sasiadujacego arkusza (1) pojemnika, przy czym jeden koniec klapki (5) jest zamocowany do tej scianki, zas drugi jej koniec jest swobodny, a polaczenie pomiedzy jednym z elastycznych arkuszy (2) i scianka sasia- dujacego arkusza (1) jest usytuowane dookola ob- wodu klapki (5), przy czym w co najmniej jednym z elastycznych arkuszy (2, 3) jest poprzeczne prze- ciecie (9a, 9a'), usytuowane pomiedzy liniami la- czenia (7, 7', 8, 8') elastycznych arkuszy (2, 3) po- jemnika, w odstepie od czesci elastycznego arkusza (2) przymocowanej do klapki (5). FIG. 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest szczelny pojemnik.

Tego typu szczelny pojemnik jest przeznaczony zwłaszcza do przechowywania napojów

Znane są szczelne pojemniki wyposażone w zawór usytuowany wewnątrz pojemnika pomiędzy dwoma elastycznymi arkuszami. Arkusze te, są połączone ze sobą wzdłuż dwóch nie zbiegających się linii. Gdy są one rozdzielone, pomiędzy arkuszami kształtuje się kanał zamocowany szczelnie pomiędzy krawędziami pojemnika, z wyjątkiem tego końca kanału, który sąsiaduje z krawędzią pojemnika. Kanał ten umożliwia przepływ płynu pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem pojemnika, przy czym arkusze elastyczne są dociskane jeden do drugiego, kiedy tylko nie jest do nich przykładana siła rozdzielająca. W ten sposób, zawarty w nim płyn nie wydobywa się z pojemnika.

Tego typu pojemniki są ujawnione w opisach patentowych FR 2 711 15, FR 1 338 549 oraz opisie zgłoszeniowym WO 985/23742.

Kanał tworzący zawór jest otwarty na obu końcach, co oznacza, że nie zapewnia on użytkownikowi żadnej gwarancji, że nie był on użyty przed zakupem. Nie ma również żadnej gwarancji, że zachowano odpowiednie warunki higieniczne podczas napełniania płynem.

W opisie patentowym US-3 687 358 ujawniono układ otwierania pojemnika zapewniający dostęp do wnętrza pojemnika, który ma na powierzchni wewnętrznej ścianki, warstwę osłabioną, przymocowaną do tej ścianki jej krawędzią i w jej centralnej części. Ta część ścianki pojemnika, która jest przymocowana do warstwy osłabionej, jest zgrzana z warstwą osłabioną. Poprzez pociągnięcie klapki, warstwę osłabioną przerywa się i pojemnik otwiera się.

Opis zgłoszeniowy WO 95/23742 ujawnia rozwiązanie, w którym wewnętrzny koniec kanału zaworowego jest zamknięty przez dołączoną nasadkę. W ten sposób dodaje się do opakowania dodatkowy element. Zamknięcie wewnętrznego końca kanału gwarantuje zachowanie higieny produktu przechowywanego w torebce, ale nie samego kanału.

Ten typ szczelnego pojemnika z zaworem, w każdym przypadku przedstawia inny rodzaj problemu. W celu efektywnej pracy, kanał tworzący zawór pomiędzy dwoma elastycznymi arkuszami, musi być wystarczająco długi, aby zapewnić skuteczne uszczelnienie. W proponowanych dotąd rozwiązaniach, w których zewnętrzny otwór zaworu jest tworzony przez zakładkę albo połączenie pomiędzy jednym z arkuszy wewnętrznych i ścianką pojemnika, długość kanału jest zwiększana poprzez ustawienie go pod kątem do osi głównej pojemnika, co oznacza, że długość tego typu kanału jest większa niż odcinek, na którym arkusze elastyczne rozciągają się do pojemnika. Tak samo, rozmiar używanych arkuszy elastycznych jest większy niż szerokość kanału, co oznacza, że w ten sposób tracona jest znaczna ilość materiału.

Szczelny pojemnik według wynalazku, mający postać torebki, zawierającej arkusze połączone za pomocą zgrzeiny, mający zawór usytuowany wewnątrz pojemnika i uformowany pomiędzy dwoma elastycznymi arkuszami, połączonymi wzdłuż oznaczonych linii łączenia, pomiędzy nie przecinającymi się krawędziami pojemnika, a pomiędzy liniami łączenia jest usytuowany obszar przepływu płynu, charakteryzuje się tym, że usytuowana, pomiędzy dwoma przeciwległymi liniami łączenia elastycznych arkuszy pojemnika, część jednego z elastycznych arkuszy, jest umocowana do klapki, ukształtowanej w ściance sąsiadującego arkusza pojemnika, przy czym jeden koniec klapki jest zamocowany do tej ścianki, zaś drugi jej koniec jest swobodny, a połączenie pomiędzy jednym z elastycznych arkuszy i ścianką sąsiadującego arkusza jest ukształtowane dookoła obwodu klapki, przy czym w co najmniej jednym z elastycznych arkuszy jest poprzeczne przecięcie, usytuowane pomiędzy liniami łączenia elastycznych arkuszy pojemnika, w odstępie od części elastycznego arkusza przymocowanej do klapki.

183 924

Część klapki umocowana do ścianki sąsiedniego arkusza pojemnika jest korzystnie usytuowana w sąsiedztwie zgrzeiny pomiędzy dwiema ściankami arkuszy tego pojemnika.

Korzystne jest gdy, pomiędzy liniami łączenia jest ukształtowany kanał przepływu płynu, posiadający na jednym końcu poszerzoną część, której ścianka stanowi jeden element razem z klapką, przy czym w poszerzonej części kanału, stanowiącej jednocześnie występ oporowy dla rury dozującej płyn, jest usytuowany zagięty koniec elementu rurowego.

Do ścianek arkuszy pojemnika jest zamocowany rozłącznie pasek sztywnego materiału, integralnie połączony z zewnętrzną powierzchnią klapki, przy czym w położeniu otwarcia kanału pasek jest w położeniu odłączonym od pojemnika.

Pasek materiału posiada linie nacięcia, przy czym w położeniu złożonym wzdłuż linii nacięcia pasek ma postać rurki dopasowanej do kanału.

Korzystne jest gdy przeciwległe linie łączenia są usytuowane równolegle do jednej krawędzi pojemnika i ułożone pomiędzy przeciwległymi krawędziami pojemnika.

Pomiędzy elastycznymi arkuszami jest korzystnie ukształtowany dodatkowy kanał, którego zewnętrzny koniec sąsiaduje z jedną krawędzią pojemnika, zaś drugi koniec jest połączony z wnętrzem pojemnika, przy czym korzystnie jest gdy koniec dodatkowego kanału jest usytuowany w jednej krawędzi pojemnika, w sąsiedztwie jednego końca kanału przepływu płynu.

Pomiędzy liniami łączenia mającymi rozcięcie jest ukształtowany kanał, którego przekrój w pobliżu przeciwległego końca przecięcia posiada przewężenie, przy czym przekrój ten odpowiada przekrojowi elementu rurowego.

Przewężenie przekroju kanału stanowi dodatkowy występ oporowy dla wybrzuszenia usytuowanego na elemencie rurowym.

Korzystne jest gdy elastyczne arkusze są umocowane do jednej ze ścianek sąsiednich arkuszy pojemnika, co najmniej w dwóch punktach, z których jeden znajduje się po każdej stronie kanału przepływu płynu.

Zaletą pojemnika będącego przedmiotem niniejszego wynalazku, jest to, że klapka jest ukształtowana przez część ścianki pojemnika. Rozwiązanie to nie prowadzi więc do zwiększenia kosztów produkcji. Ponadto, mogą być używane istniejące linie produkcyjne, jedynie trochę zmodyfikowane.

Pojemnik jest dobrze zabezpieczony przed próbami manipulacji. Warunki higieniczne są doskonale zagwarantowane, aż do czasu pierwszego użycia pojemnika. Ilość elementów kształtujących pojemnik i zawór jest zmniejszona tak bardzo, jak to jest możliwe, przy czym do zabezpieczenia zaworu przed manipulacją nie jest potrzebny dodatkowy element. Obszar arkusza potrzebny do ukształtowania kanału i napełnienia objętości pojemnika są zoptymalizowane.

Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia schematycznie rożne etapy procesu wytwarzania szczelnego pojemnika, fig. 2 - rzut z góry przekroju wzdłuż linii II-II z fig. 1, fig. 3 - rzut z góry przekroju wzdłuż linii III-III z fig. 1, fig. 4 - rzut z góry przekroju wzdłuż linii IV-IV z fig. 1, fig. 5 - rzut z góry przekroju wzdłuż linii V-V z fig. 1, fig. 6 - rzut z góry przekroju wzdłuż linii VI-VI z fig. 1, fig. 7 - rzut z góry przekroju wzdłuż linii VII-VII z fig. 1, fig. 8 - przekrój wzdłuż linii VIIIVIII z fig. 7, fig. 9 - przekrój wzdłuż linii IX-IX z fig. 7, fig. 10, 11 i 12 przedstawiają widoki perspektywiczne szczelnego pojemnika zawierające trzy etapy jej użytkowania, fig. 13 do 15 ilustrują widoki perspektywiczne postaci alternatywnej, przedstawiające trzy etapy jego użytkowania, fig. 16 do 19 przedstawiają różne fazy wytwarzania alternatywnej postaci pojemnika, fig. 20 - rzut pionowy fragmentu alternatywnej postaci wytwarzania pojemnika według fig. 1, fig. 21 - rzuty przekrojów wykonanie wzdłuż linii a-a, b-b, c-c, d-d, e-e, f-f przedstawiające kolejne etapy procesu wytwarzania pojemnika z fig. 20.

Na fig. 1 przedstawiono cztery arkusze 1, 2, 3, 4 jednowarstwowej albo wielowarstwowej błony termoplastycznej, takiej jak polistyren, polipropylen, polietylen albo poliamid, które są używane do wytwarzania szczelnego pojemnika. Arkusze 1 i 4, przeznaczone do tworzenia ścianek pojemnika mają większą szerokość, podczas kiedy wąskie elastyczne arkusze 2 i 3 są używane do kształtowania zaworu. Grubość błony elastycznych arkuszy 2 i 3 jest rzędu 40 pn,

183 924 i jest mniejsza niż grubość błony arkuszy 1 i 4, która jest rzędu 100 pm. Arkusze 2 i 3 są bardziej elastyczne, w celu ułatwienia zamykania zaworu.

Na fig. 2 do 7 przedstawione są różne operacje wytwarzania pojemnika na linii produkcyjnej dla arkuszy 1 do 4, w których szerokość pojemnika jest narysowana linią punktową.

Pierwszą operację wykonuje się na arkuszu 1, która polega na wstępnym wycinaniu klapek 5 usytuowanych w regularnych odstępach. Każdą klapkę 5 umieszcza się w pobliżu jednego z naroży pojemnika. Koniec klapki 5 jest wycinany, podczas gdy jej boczne, równoległe krawędzie są wstępnie nacinane w taki sposób, że przed użyciem klapka 5 pozostaje na płaszczyźnie arkusza 1.

Podczas drugiej operacji (fig. 3) osadza się na elastycznym arkuszu 2 prostokątny obszar 6 tuszu odpornego na ciepło albo lakieru, w regularnych odstępach, odpowiadających odstępom pomiędzy klapkami 5.

Następnie zgrzewa się elastyczne arkusze 2 i 3 wzdłuż dwóch równoległych wzdłużnych linii 7 i 8 (fig. 4), pozostawiając pomiędzy nimi kanał 10, przy czym elastyczne ścianki kanału 10 stykają się, ale mogą być odsuwane od siebie, w ten sposób tworząc zawór, który reguluje dozowanie przechowywanego płynu w pojemniku. Powstające wzdłuż linii 7 i 8 zgrzeiny są wąskie w punkcie, w którym jest umieszczony tusz 6 lub lakier odporny na ciepło. Podczas tej samej operacji, w liniach łączenia 7 i 8 są wykonywane dwa równoległe wzdłużne rozcięcia 9, przy czym poprzeczne rozcięcie 9a łączy wzdłużne rozcięcie 9, przez co kanał 10 jest połączony z otoczeniem.

Podczas kolejnej operacji (fig. 5), dwa elastyczne arkusze 2 i 3 zgrzewa się z arkuszem 1 za pomocą zgrzeiny 11, która jest usytuowana wzdłuż krawędzi zewnętrznej elastycznych arkuszy 2 i 3, oraz w pobliżu sąsiedniej krawędzi arkusza 1. Wytwarza się także zgrzeina 12, otaczająca dłuższe boki prostokątnego obszaru tuszu 6 lub lakieru odpornego na ciepło osadzonego na arkuszu 2. Zgrzeina 12 przecina w poprzek szerokość tego prostokątnego obszaru 6, przy czym elastyczne arkusze 2 i 3 nie są połączone w miejscu usytuowania kanału 10. Wytwarza się także zgrzeinę 13, posiadającą kształt prostokąta, nałożoną na prostokątny obszar 6 z lakieru odpornego na ciepło tak, że tylko arkusze 1 i 2 są zgrzane ze sobą w miejscu usytuowania tego prostokąta 13.

Następnie, arkusze 1, 2, 3 pokrywa się czwartym arkuszem 4, oraz kształtuje się trzy zgrzeiny 14a, 14b, 14c, (fig. 6) tworzące trzy boki szczelnego pojemnika 15, przy czym jedna ze zgrzein 14b jest usytuowana wzdłuż jednej z krawędzi arkusza 1 i 4, a pozostałe dwie zgrzeiny 14a, 14c poprzecznie do tych arkuszy 1 i 4. Czwarty bok, sąsiadujący z drugą krawędzią arkuszy 1 i 4, pozostaje otwarty, w celu umożliwienia napełnienia szczelnego pojemnika 15.

Ostatni etap polega na odłączeniu usytuowanych na wstędze szczelnych pojemników od siebie pomiędzy dwoma sąsiednimi zgrzeinami 14a, 14c.

Szczelny pojemnik 15 przedstawiony na fig. 7 jest gotowy do umieszczenia w nim płynu, po czym czwarty bok zgrzewa się, zamykając szczelnie płyn.

Zawartość takiego pojemnika 15 nie może być spożywana wprost z hermetycznie uszczelnionego pojemnika po napełnieniu go, gdy brak jest otworu zapewniającego dostęp do wnętrza szczelnego pojemnika. Na fig. 8 i 9 pokazano opisany powyżej pojemnik w widoku z boku.

Figury 10 do 12 przedstawiają w jaki sposób możliwe jest osiągnięcie dostępu do zawartości pojemnika 15 przy użyciu elementu rurowego do picia albo kanału 17, umożliwiającego przelanie płynu z wnętrza na zewnątrz pojemnika 15. Aby tego dokonać podnosi się i pociąga klapkę 5 w kierunku krawędzi 14c pojemnika 15. Ponieważ klapka 5 jest połączona wzdłuż zgrzeiny 13 z elastycznym arkuszem 2, które tworzy jedną ze ścianek kanału 10, to poprzez pociągnięcie klapki 5 ścianka ukształtowana z pasma 2 rozdziera się, zapewniając otwór 16 w kanale 10. Ten otwór 16 umożliwia włożenie elementu rurowego 17, który jest słomką albo urządzeniem do nalewania. Element rurowy 17 musi być wystarczająco długi, aby wynurzyć się z rozcięcia 9a końca tego kanału 10.

Gdy chcemy przerwać pobór płynu z pojemnika 15 element rurowy 17 cofa się, a jego koniec odsuwa się o pewną odległość od rozcięcia 9a kanału 10. Jak to przedstawiono na

183 924 fig. 7 i 12, początek kanału 10 posiada poszerzoną część 10a, umożliwiające przechowywanie i utrzymywanie na miejscu końca 17a elementu rurowego 17, kiedy spożywający chce przerwać pobieranie płynu. Koniec poszerzonej części 10a kształtuje także występ oporowy dla końca 17a elementu rurowego 17, zapobiegając wepchnięciu go do kanału 10 tak daleko, że otworzyłaby ona zawór tworzony przez ten kanał 10. Jak widać na fig. 10 do 12, krawędź klapki 5 przymocowana do ścianki arkusza 1 szczelnego pojemnika 15 sąsiaduje ze zgrzeiną 14c, przy czym zgrzeina 14c ogranicza odległość, o którą klapka 5 może być odciągnięta do tyłu.

Alternatywna postać pojemnika 15 przedstawiona na fig. 13 do 15 ma pasek 18 grubszego i sztywniejszego materiału dodanego do tej części pojemnika 15, która jest wyposażona w zawór. Pasek 18 grubszego materiału (rzędu 200-250 pm), w postaci błony termoplastycznej jest tego samego typu, co arkusze 1 do 4. Pasek 18 posiada równoległe linie nacięcia 19, które otrzymuje się poprzez ściskanie. Pasek 18 mocuje się do pojemnika 15 poprzez zgrzanie go z klapką 5, która sama jest zgrzana dookoła prostokąta 13 z elastycznym arkuszem 2, jak pokazano na fig. 5 do 7.

Poprzez pociągnięcie paska 18, klapkę 5 odciąga się, a ściankę kanału 10 rozdziera, powodując otwarcie zaworu. Następnie pasek 18 odłącza się od klapki 5, przy czym zgrzeina pomiędzy paskiem 18 i klapką 5 jest odpowiednio ukształtowana zapewniając, mniejszy opór podczas ciągnięcia niż zgrzeina 13 pomiędzy klapką 5 i elastycznym arkuszem 2.

Po odłączeniu paska 18 zgina się go wzdłuż linii nacięcia 19, w celu utworzenia elementu rurowego lub dzióbka, przez który pociąga się płyn z pojemnika.

Alternatywna postać pojemnika przedstawiona na fig. 16 i 19 zawiera dodatkowy kanał 20, który działa jak zawór i jako rura do dozowania płynu przechowywanego w pojemniku, przy czym dodatkowy kanał 20 przeznaczony jest tylko do napełniania pojemnika.

Operacje wytwarzania pojemnika, według tej alternatywnej postaci, są takie same jak te opisane w odniesieniu do poprzedniego przykładu wykonania.

Podobnie jak poprzednio, klapkę 5 wstępnie wycina się w arkuszu, z którego kształtuje się jedną ze ścianek pojemnika. Równolegle na jednym z elastycznych arkuszy 2, przeznaczonym do tworzenia zaworu, osadza się warstwę lakieru ochronnego na prostokątnym obszarze 6. Jak widać na fig. 16 do 19, warstwa lakieru ochronnego 6 jest usytuowana także na części 6a szerokości zgrzeiny 14a, tworząc obwód pojemnika, oraz na pewnej długości tej zgrzeiny 14a.

Następnie elastyczne arkusze 2 i 3 zgrzewa się wzdłuż linii łączenia 7, 8, w celu utworzenia kanału 10, oraz wykonuje się przecięcie 9, dla połączenia kanału 10 z wnętrzem pojemnika. Kanał 20, jest ukształtowany pomiędzy zgrzeiną 8 i zgrzeiną 21, i jest usytuowany wzdłuż wewnętrznej krawędzi arkuszy 1 i 2.

Po uformowaniu kanałów 10 i dodatkowego arkusza 20, arkusze 2 i 3 łączy się z pasmem 1 za pomocą zgrzeiny 22 (fig. 17), która posiada otwór 22a na wierzchniej powierzchni 5a klapki 5. Zgrzeina 22, tak jak poprzednio, łączy pozostałą część klapki 5 ze ścianką utworzoną z arkusza 1 pojemnika, przy czym lakier ochronny prostokątnego obszaru 6 zapobiega zgrzaniu ze sobą dwóch ścianek utworzonych z elastycznych arkuszy 2 i 3 w miejscu, gdzie pomiędzy nimi jest usytuowany kanał 10.

Na tym etapie (fig. 18) arkusz 4 nałożony jest na arkusze 1, 2 i 3, które są zgrzane krawędziami w celu ukształtowania szczelnego pojemnika. Podczas tej operacji zgrzewana krawędź pojemnika nakłada się na obszar 6a pokryty warstwą lakieru ochronnego, co powoduje pozostawienie tej części pojemnika otwartej.

Następnie, wkłada się złożony element rurowy 17 do kanału 10 oraz lancy napełniającej 23 płynem do kanału dodatkowego 20. Po zakończeniu napełnienia, końce kanałów 10 i 20 zaślepia się poprzez zgrzanie krawędzi pojemnika na tej części szerokości, która pozostała swobodna dzięki obszarowi 6a warstwy lakieru ochronnego, jak pokazano na fig. 19.

Następnie, pojemnik otwiera się poprzez rozdarcie klapki 5, zapewniającej dostęp do elementu rurowego 17 i do kanału 10.

Oczywiście możliwe jest także nie umieszczanie elementu rurowego w kanale 10, w którym to przypadku zewnętrzna krawędź tego kanału 10 może być zaślepiona, gdy kra183 924 wędź pojemnika zgrzewa się, a tylko koniec dodatkowego kanału 20, sąsiadujący z krawędzią, jest pozostawiony otwarty.

Figury 20 i 21 przedstawiają nie tylko alternatywną postać sposobu z fig. 1 do 7, ale także alternatywną postać zaworu ukształtowanego pomiędzy arkuszem 2 i 3 umieszczonymi pomiędzy arkuszami 1 i 4 tworzącymi pojemnik. W tej alternatywnej postaci, arkusz 1 nie jest pokazany, ale oczywiście się tam znajduje.

Pierwsza operacja wykonana na fig. 20 jest pokazana na przekroju a-a z fig. 21 i dotyczy linii łączenia 7', 8' ograniczających kanał 10' zaworu. Jak widać, kanał 10' nie posiada równoległych krawędzi. W pobliżu jednego z końców kanału 10' jest ukształtowana zgrzeina poprzeczna 42.

Następna operacja polega na wykonaniu rozcięcia 9', 9'a, przeznaczonego do umożliwienia temu kanałowi 10' połączenia z otoczeniem. Rozcięcie 9' ma kształt U, którego ramiona mają różną długość. Ten brak symetrii ramion U-kształtnego rozcięcia 9'jest zgodny z brakiem symetrii przewężenia w środku kanału 10'. Ten brak symetrii kanału 10' i rozcięcia 9' został zastosowany w celu polepszenia uszczelnienia zaworu, to znaczy tej części kanału 10', która rozciąga się od asymetrycznego przewężenia tego kanału 10', oraz rozcięcia 9', 9'a.

Podczas operacji przedstawionej na następnym przekroju c-c, do kanału 10' wkłada się element rurowy 17'. Średnica tego elementu rurowego 17' jest taka, że odpowiada przewężeniu ukształtowanemu na wejściu do kanału 10'. Oznacza to, że element, rurowy 17' uszczelnia wlotowy koniec kanału 10', co oznacza, że płyn, który mógł przepłynąć pomiędzy kanałem 10' i elementem rurowym 17' podczas otwierania zaworu, nie opuści tego kanału 10'. Można także zauważyć, że koniec elementu rurowego 17 wkładany do kanału 10' posiada wybrzuszenie 17'a, które zapobiega wydostaniu się elementu rurowego 17' z kanału 10', przy czym wybrzuszenie 17a' opiera się na przewężeniu usytuowanym w wejściu do kanału 10'. Ponadto, ruch elementu rurowego 17' w kanale 10' ogranicza zgrzeina poprzeczna 42.

Operacja przedstawiona na przekroju d-d jest wykonywana równolegle do kształtowania ścianki z arkusza 4 i polega na wycięciu klapki 5.

Pomiędzy operacją (c-c) wkładania elementu rurowego 17' i następną operacją d-d, arkusz 4 łączy się z dwoma innymi arkuszami 2, 3, a arkusz nie zgrzewany (nie pokazany) jest wkładany pomiędzy element rurowy i arkusz 3 sąsiadujący z arkuszem 4. Oznacza to, że zgrzeina 40 wykonywana podczas operacji e-e łączy ze sobą tylko arkusze 3 i 4, a otwór 40a pozostawia koniec 5a klapki 5 swobodny, przy czym reszta tej klapki 5 jest zgrzana z arkuszem 4.

Ostatnia operacja polega na wykonaniu dwóch zgrzein punktowych 41 pomiędzy liniami łączenia 7', 8', tworzącymi kanał 10', i ścianką utworzoną przez arkusz 4 pojemnika, jak również dwóch równoległych linii zgrzeiny 43, których oddalenie odpowiada oddaleniu linii łączących 7', 8' kanału 10'. Te zgrzeiny 43 łączą zawór utworzony przez kanał 10' z przeciwległą krawędzią arkuszy 2, 3 i 4. Zgrzeina 43 ogranicza więc szerokość obudowy przyjmującej złożoną część elementu rurowego 17'. Zgrzeiny punktowe 41, zapobiegają przesuwaniu się arkuszy 2, 3 za element rurowy 17', gdy wybrzuszenie 17'a dochodzi do przewężenia znajdującego się u wejścia do kanału 10', umożliwiając zamknięcie zaworu.

183 924

183 924 —Hti

14b

183 924

FIG. 13 FIG. 14

FIG. 15

1R

183 924

FIG. 20

183 924

FIG. 1

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz

Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Szczelny pojemnik mający postać torebki, zawierającej arkusze połączonych za pomocą zgrzeiny, mający zawór usytuowany wewnątrz pojemnika i uformowany pomiędzy dwoma elastycznymi arkuszami, połączonymi wzdłuż oznaczonych linii łączenia, pomiędzy nie przecinającymi się krawędziami pojemnika, a pomiędzy liniami łączenia jest usytuowany obszar przepływu płynu, znamienny tym, że usytuowana, pomiędzy dwoma przeciwległymi liniami łączenia (7, 8, 7', 8') elastycznych arkuszy (2, 3) pojemnika, część jednego z elastycznych arkuszy (2), jest umocowana do klapki (5), ukształtowanej w ściance sąsiadującego arkusza (1) pojemnika, przy czym jeden koniec klapki (5) jest zamocowany do tej ścianki, zaś drugi jej koniec jest swobodny, a połączenie pomiędzy jednym z elastycznych arkuszy (2) i ściańką sąsiadującego arkusza (1) jest usytuowane dookoła obwodu klapki (5), przy czym w co najmniej jednym z elastycznych arkuszy (2, 3) jest poprzeczne przecięcie (9a, 9a’), usytuowane pomiędzy liniami łączenia (7, 7, 8, 8’) elastycznych arkuszy (2, 3) pojemnika, w odstępie od części elastycznego arkusza (2) przymocowanej do klapki (5).
2. Szczelny pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że część klapki (5) umocowana do ścianki sąsiedniego arkusza (1) pojemnika jest usytuowana w sąsiedztwie zgrzeiny (14c) pomiędzy dwiema ściankami arkuszy (1, 4) tego pojemnika.
3. Szczelny pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy liniami łączenia (7, 8, 7', 8') jest ukształtowany kanał (10, 10') przepływu płynu, posiadający na jednym końcu poszerzoną część (10a), której ścianka stanowi jeden element razem z klapką (5), przy czym w poszerzonej części (10a) kanału (10), stanowiącej jednocześnie występ oporowy dla rury dozującej płyn, jest usytuowany zagięty koniec (17a) elementu rurowego (17).
4. Szczelny pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że do ścianek arkuszy (1, 4) pojemnika jest zamocowany rozłącznie pasek (18) sztywnego materiału integralnie połączony z zewnętrzną powierzchnią klapki (5), przy czym w położeniu otwarcia kanału (10) pasek (18) jest w położeniu odłączonym od pojemnika.
5. Szczelny pojemnik według zastrz. 4, znamienny tym, że pasek (18) materiału posiada linie nacięcia (19), przy czym w położeniu złożonym wzdłuż linii nacięcia (19) pasek ma postać rurki dopasowanej do kanału (10).
6. Szczelny pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że przeciwległe linie łączenia (7, 8) są usytuowane równolegle do jednej krawędzi pojemnika i ułożone pomiędzy przeciwległymi krawędziami (14a, 14c) pojemnika.
7. Szczelny pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy elastycznymi arkuszami (2, 3) jest ukształtowany dodatkowy kanał (20), którego zewnętrzny koniec sąsiaduje z jedną krawędzią pojemnika, zaś drugi koniec jest połączony z wnętrzem pojemnika..
8. Szczelny pojemnik według zastrz. 7, znamienny tym, że koniec dodatkowego kanału (20) jest usytuowany w jednej krawędzi pojemnika, w sąsiedztwie jednego końca kanału (10), przepływu płynu.
9. Szczelny pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że pomiędzy liniami łączenia (7', 8') mającymi rozcięcie (9’) jest ukształtowany kanał (10'), którego przekrój w pobliżu przeciwległego końca przecięcia (9'a) posiada przewężenie, przy czym przekrój ten odpowiada przekrojowi elementu rurowego (17').
10. Szczelny pojemnik według zastrz. 9, znamienny tym, że przewężenie przekroju kanału (10') stanowi dodatkowy występ oporowy dla wybrzuszenia (17a') usytuowanego w elemencie rurowym (17').
11. Szczelny pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że elastyczne arkusze (2, 3) są umocowane do jednej ze ścianek sąsiednich arkuszy (1, 4) pojemnika, co najmniej

183 924 w dwóch punktach (41), z których jeden znajduje się po każdej stronie kanału (10,10') przepływu płynu.