PL177793B1

PL177793B1 - Kamień brukowy zwłaszcza betonowy

Info

Publication number: PL177793B1
Application number: PL95317460A
Authority: PL
Inventors: Karl Kortmann
Original assignee: Karl Kortmann
Priority date: 1994-06-03
Filing date: 1995-06-06
Publication date: 2000-01-31
Also published as: PL317460A1; SK152796A3; EE9600198A; BG101057A; FI964779A; RU2153553C2; DK0760881T3; EE03621B1; HU220681B1; RO118459B1; DE9409076U1; SK284230B6; HU9603318D0; EP0760881A1; ES2113751T3; WO1995033889A3; UA43864C2; FI964779A0; WO1995033889A2; GR3026283T3

Abstract

1. Kamien brukowy, zwlaszcza betonowy, korzystnie o szesciokatnym konturze zewnetrz- nym, którego zwrócone do siebie po ulozeniu ka- mieni na podlozu, powierzchnie boczne charakteryzuja sie wyprofilowaniem wsporniko- wym, które z kolei usytuowane jest w pionie przynajmniej wzdluz czesci wysokosci powierz- chni bocznych, i które stanowi przynajmniej je- den zab ksztaltowy i odpowiadajaca mu przekrojem jedna przestrzen na kazdej powierz- chni bocznej, przy czym w przypadku sasia- dujacych ze soba kamieni ich zeby ksztaltowe zahaczaja sie o przestrzenie kamieni sasiednich, znam ienny tym , ze kamien brukowy (1 ; 1 0 1 ; 2 1 0 ) zaopatrzony jest w obrebie powierzchni bo- cznych (2; 102; 203) w przynajmniej jeden biegnacy wokól kamienia rowek (12; 205; 205;'; 205"), do którego wnetrza wprowadzany jest ma- terial uszczelniajacy (207; 208; 209), lub tez za- opatrzony on jest w uszczelniajacy element laczacy (300) wystajacy z powierzchni bocznej (2 ; 1 0 2 ; 2 0 2 ). ( 1 1 ) 177793 ( 1 3 ) B1 ( 5 1 ) IntCl6: E01C 5/06 (30) P ie r w s z e n s tw o : 03.06.1994, DE, G9409076.9 ( 7 3 ) U p ra w n io n y z p a te n tu : Kortmann Karl, Schüttorf, DE ( 72) T w ó rc a w y n a la z k u : Karl Kortmann, Schüttorf, DE ( 4 3 ) Z g lo s z e n ie o g lo s z o n o : 14.04.1997 BUP 08/97 ( 45) O u d z ie le n iu p a te n tu o g lo s z o n o : 31.01.2000 WUP 01/00 ( 74) P e ln o m o c n ik : Misztak Irena, PATPOL Spólka z o.o. F i g . 1 PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest betonowy kamień brukowy, znajdujący zastosowanie, zwłaszcza w przypadku pokrywania powierzchni przeznaczonych dla ruchu kołowego.

Kamień brukowy o sześciokątnym zarysie znany jest już z US-A-5 267 810, gdzie zastosowano wyprofilowanie wspornikowe powierzchni bocznych. Po połączeniu kamieni, do środka szczelin między sąsiadującymi ze sobąkamieniami brukowymi wsypywany jestjedynie piach, w wyniku czego przy wysokich obciążeniach może nastąpić niekorzystne przesunięcie kamieni oraz przenikanie szkodliwych substancji do gleby, położonej poniżej. Z DE-A-33 03 225 znany jest sześciokątny kamień brukowy, charakteryzujący się obecnością krzywek na sąsiadujących ze sobą powierzchniach bocznych, które po ułożeniu kamieni tworzą powiększoną szczelinę przelotową. Tak wybrukowana nawierzchnia prezentuje niską odporność na obciążenia, a ponadto przez szczeliny do wnętrza ziemi przedostawać się może woda z powierzchni jak i szkodliwe substancje.

Przedmiotem wynalazku jest kamień brukowy, zwłaszcza betonowy, korzystnie o sześciokątnym konturze zewnętrznym, którego zwrócone do siebie po ułożeniu kamieni na podłożu, powierzchnie boczne charakteryzująsię wyprofilowaniem wspornikowym, które z kolei usytuowane jest w pionie przynajmniej wzdłuż części wysokości powierzchni bocznych. Wyprofilowanie to stanowi przynajmniej jeden ząb kształtowy i odpowiadającą mu przekrojem jedną przestrzeń na każdej powierzchni bocznej, przy czym w przypadku sąsiadujących ze sobąkamieni, ich zęby kształtowe zahaczają o przestrzenie kamieni sąsiednich.

Istota wynalazku polega na tym, że kamień brukowy zaopatrzony jest w obrębie powierzchni bocznych w przynajmniej jeden biegnący wokół kamienia rowek, do którego wnętrza wprowadzany jest materiał uszczelniający, lub też zaopatrzony on jest w uszczelniający element łączący wystający z powierzchni bocznej.

Korzystnie, każda powierzchnia boczna kamienia zaopatrzona jest w przynajmniej jeden ząb kształtowy i jedną przestrzeń, oddalone od pionowych krawędzi powierzchni boczin^j, przy czym zęby kształtowe mają kształt trapezu.

Każda powierzchnia boczna kamienia zaopatrzona jest w większą ilość zębów kształtowych i większąilość wolnych przestrzeni i poczynając bezpośrednio od jednego wierzchołka kamienia, zwłaszcza sześciokątnego, zaopatrzona jest w pierwszy ząb kształtowy, po którym następuje drugi, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, po zostawionym odstępie.

Zęby kształtowe na każdej powierzchni bocznej znajdująsię w tym samym odstępie i charakteryzująsię tą samą wysokością co kamień brukowy, lub mniejszą od wysokości powierzchni

177 793 bocznej kamienia brukowego i kończą się zawsze poniżej górnej powierzchni kamienia brukowego, będącej powierzchnią użytkową, przy czym zaopatrzone są w górny skos.

W obszarze przejściowym między powierzchniami bocznymi kamienia, a powierzchnią górną kamienia sześciokątnego, te pierwsze charakteryzują się ukosem między zębami kształtowymi.

Zęby kształtowe oraz powierzchnie stanowiące wyprofilowanie wspornikowe tworzą przynajmniej jedno podcięcie, przebiegające wzdłuż całej wysokości powierzchni bocznej, charakteryzujące się zaokrąglonymi przejściami.

W każdej powierzchni bocznej rozmieszczona jest większa liczba rowków biegnących wokół nich, równolegle do siebie.

Po ułożeniu kamieni rowki przebiegają w przybliżeniu poziomo, a ponadto zazębiająsię w poziomie z zębem kształtowym odpowiedniego kamienia brukowego.

Korzystnie, rowek umieszczony jest na każdej powierzchni bocznej sąsiadujących ze sobą kamieni brukowych na tej samej wysokości i przebiega wzdłuż powierzchńi prostoliniowo lub meandrowo.

Powierzchnie boczne poniżej rowka zaopatrzone sąw nasadkę wystającą względem górnej części powierzchni bocznej.

Z kamieniem brukowym według wynalazku połączony jest uszczelniający element łączący, który po ułożeniu kamieni łączony jest we wnętrzu szczeliny z sąsiadującym uszczelniającym elementem łączącym stanowiącym profilowaną część z tworzywa sztucznego.

Kamień brukowy, będący przedmiotem tego wynalazku, zaopatrzony jest w obrębie bocznych ścianek w poziome rowki. Po wybrukowaniu nawierzchni rowki te. przebiegają między bocznymi ściankami sąsiadujących ze osobąkamieni w taki sposób, że do takiego rowka, będącego rozszerzeniem szczeliny między kamieniami, wprowadzić można materiał uszczelniający osiągając przez to pełne zamknięcie nawierzchni. Rowek ten tworzący komorę jest przy tym obniżony tak bardzo względem górnej powierzchni kamienia brukowego, służącej za nawierzchnie dla pojazdów, że przykładowo przesunięcia powodowane przez przeciążenia występujące w obrębie brzegów kamienia lub też uszkodzenia powodowane poprzez wnikanie różnych przedmiotów do wnętrza szczelin ograniczają się do górnego ich obszaru. Tym samym nienaruszona pozostaje komora, względnie znajdująca się w jej wnętrzu substancja uszczelniająca, dzięki czemu niemożliwe są niezamierzone przecieki, przykładowo oleju i podobnych.

Rowki tworzące komory mogą się przy tym charakteryzować dowolnym przekrojem poprzecznym, przy czym zwłaszcza w przypadku trapezoidalnego lub prostokątnego ich zaprojektowania koszty wyprodukowania kamienia brukowego, przykładowo poprzez zastosowanie nieskomplikowanej formy odlewniczej, mogą utrzymać się na niskim poziomie. Podobnie zmieniać się może wysokość położenia poszczególnych rowków w ściance bocznej, ich wymiary oraz liczba na każdej ściance bocznej. Dzięki temu możliwe jest dostosowanie nawierzchni do specyficznych wymagań klienta dotyczących szczelności wybrukowanej nawierzchni i przygotowanie odpowiedniej formy kamienia, tak aby nawierzchnia po wybrukowaniu miała estetyczny wygląd.

Zgodnie ze wskazanym rozwiązaniem materiał uszczelniający może stanowić przykładowo podlegająca elastycznym lub plastycznym odkształceniom taśma z tworzywa sztucznego, wkładana do wnętrza rowka w trakcie brukowania nawierzchni. Dzięki elastycznym właściwościom materiału uszczelniającego, uszczelnienie powierzchni przeznaczonej dla ruchu jest skuteczne nawet przy wysokich obciążeniach. Przyczyną tego jest wyeliminowanie uszkodzeń tego materiału po umieszczeniu go w rowku nawet przy wystąpieniu nieznacznych przesunięć kamieni w pionie lub też przy wdzieraniu się obcych ciał.

Zgodnie z jednym z kolejnych rozwiązań opisane dotąd kamienie brukowe zaopatrzone są dodatkowo w uszczelniające elementy łączące, które zintegrowane są zwłaszcza z odlaną bryłą kamienia. W obrębie bocznych ścianek tworzą one, po ułożeniu obok siebie większej ilości kamieni, leżące naprzeciw siebie występy. Wystają one do wnętrza szczelin między kamieniami i

177 793 mogą być połączone ze sobą poprzez końce, tworzące przy tym strefę nie przepuszczającą płynów.

W takcie odpowiedniego układania przy sobie kamieni brukowych, będących przedmiotem niniejszego wynalazku, zazębiają się one o siebie w taki sposób, że zwłaszcza w przypadku działania obciążeń przy hamowaniu lub przyspieszaniu na górną powierzchnię kamieni, unika się punktowych przeciążeń. Dzięki rozłożeniu ciśnienia na powierzchni i przekazaniu go innym sześciokątnym kamieniom, podpierającym się wzajemnie w obrębie zębów kształtowych, wyeliminowane są ich niekorzystne przesunięcia, dając wystarczające bezpieczeństwo. Tym samym zapewniona jest szczelność nawierzchni zapobiegająca przeciekom do wnętrza gleby, znajdującej się poniżej.

Dzięki rozłożeniu nacisku na dalsze, zwłaszcza sześciokątne, kamienie brukowe, których wyposażone w podcięcia zęby kształtowe, umożliwiają wzajemne podpieranie się kamieni dzięki połączeniom kształtowym, możliwe jest wyeliminowanie niekorzystnych przesunięć na powierzchni, nawet przy działaniu zwiększonych obciążeń. Ponadto zapobiega się w ten sposób powstawaniu szpar poprzez przesunięcia poszczególnych kamieni, a przez to niekontrolowanemu przeciekaniu szkodliwych substancji, przykładowo oleju i podobnych, do wnętrza znajdującej się poniżej gleby.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z góry na kamień brukowy według wynalazku, zgodnie z pierwszym przykładem wykonania; fig. 2 - widok z boku na przekrój cząstkowy przez kamień brukowy wzdłuż linii II-II pokazanej na fig. 1; fig. 3 - widok z góry na kamień brukowy zgodnie z drugim przykładem wykonania; fig. 4 - widok z boku na przekrój cząstkowy przez kamień brukowy pokazany na fig. 3 wzdłuż linii IV-IV pokazanej na fig. 3; fig. 5 - widok z góry na pewną liczbę ułożonych kamieni brukowych, z których jeden pokazany został na fig. 1; fig. 6 - widok z góry na pewną liczbę ułożonych kamieni brukowych, z których jeden pokazany został na fig. 3; fig. 7 widok z góry na kolejny przykład wykonania kamienia brukowego podobnego do pokazanego na fig. 1; fig. 8 - widok z góry na kolejny przykład wykonania kamienia brukowego podobnego do pokazanego na fig. 3; fig. 9 - przekrój cząstkowy przez dwa połączone kamienie brukowe wzdłuż linii IX-IX pokazanej na fig. 5; fig. 10 - przekrój cząstkowy przez dwa połączone kamienie brukowe wzdłuż linii X-X pokazanej na fig. 6; fig. 11 do 22 przedstawiają każdorazowo widok z góry na sześciokątny kamień brukowy według wynalazku, wraz z zębami kształtowymi o różnych zarysach; fig. 23 - pewną liczbę przekrojów przez kamienie brukowe o różnych długościach zębów kształtowych; fig. 24 i 25 przedstawiają każdorazowo widok z góry na kamień brukowy według wynalazku w formie sześciokąta nieforemnego; fig. 26 - zarys kamienia brukowego podobnego do pokazanego na fig. 2 o różnych ukosach krawędzi; fig. 27 - zarys kamienia brukowego podobnego do pokazanego na fig. 4 o różnych ukosach krawędzi; fig. 28 - widok z góry na kamień brukowy według wynalazku wyposażony w podcięcia na powierzchniach bocznych; fig. 29 - widok z góry na pewnąilość ułożonych kamieni brukowych, z których jeden pokazany został na fig. 28; fig. 30 - widok z góry na drugi przykład wykonania kamienia brukowego zaopatrzonego w podcięcia; fig. 31 - widok z góry na pewną ilość ułożonych kamieni brukowych, z których jeden pokazany został na fig. 30; fig. 32 w powiększeniu przekrój przez dwa kamienie brukowe po ułożeniu ich, z których każdy zaopatrzony jest w bocznej ściance w rowek tworzący wspólną komorę; fig. 33 - widok podobny do pokazanego na fig. 32 wraz z nasadką wspornikową, umiejscowioną na dole na powierzchni bocznej każdego z kamieni brukowych; fig. 34 - widok z góry na dwa sześciokątne kamienie brukowe po ułożeniu, wraz z połączeniem na pióro i wpust stanowiącym wyprofilowanie wspornikowe; fig. 35 - szczegółowe przedstawienia podobne do pokazanego na fig. 33 wraz z nasadką wspornikową umieszczoną na dole kamieni brukowych; fig. 36 - przekrój wzdłuż linii IV-IV pokazanej na fig. 34 przez kamienie brukowe zaopatrzone w poziome rowki w obrębie pionowego połączenia na pióro i wpust; fig. 37 - przekroje podobne do pokazanego na fig. 32, względnie 36 wraz z wprowadzonym do wnętrza rowka materiałem uszczelniającym; fig. 38 - przekrój częściowy podobny do pokazanego na fig. 9 przez uszczelniające elementy łączące zespalające kamienie brukowe; fig. 39 - przekrój częściowy podobny

177 793 do pokazanego na fig. 10, pokazujący drugi przykład wykonania uszczelniających elementów łączących; fig. 40 i 41 przedstawiają każdorazowo przekroje częściowe podobne do pokazanego na fig. 32 przez oba przykłady wykonania uszczelniających elementów łączących po ułożeniu kamieni.

Na fig. 1 pokazany został widok z góry uwidaczniający kontury kamienia brukowego według wynalazku przedstawionego jako sześciokątny kamień 1. Jego podstawowa forma sześciokąta foremnego charakteryzuje się długościąB powierzchni bocznej 2. Powierzchnie boczne 2 kamienia (ześciokątnego 1 podpierają, się wzajemnie po ułożeniu kamieni (fig. 5, fig. 6); wyposażone są one w wyprofilowanie wspornikowe 3, dzięki któremu możliwe jest korzystne zwiększenie trwałości wybrukowanej nawierzchni.

Zgodnie ze wskazanym rozwiązaniem sześciokątny kamień 1 zaopatrzony jest w ramach wyprofilowania wspornikowego 3 w trapezoidalne zęby kształtowe 4, 4' w obrębie każdej z powierzchni bocznych 2, przy czym pomiędzy tymi zębami zostawiona jest każdorazowo przestrzeń 5.

Pokazane po ułożeniu kamieni (fig. 5, fig 6) zęby kształtowe 4,4' rozmieszczone są równomiernie wzdłuż powierzchni bocznych 2, które z kolei zaopatrzone są szczególnie w dwa zęby 4, 4' i dwie odpowiadające im przestrzenie 5, 5'.

Kamień sześciokątny 1 może zostać ułożony w dowolnej pozycji po obróceniu wokół środkowej osi pionowej 6. Każda z bocznych powierzchni 2 zgodnie ze wskazanym rozwiązaniem zaopatrzona jest w pierwszy ząb kształtowy 4 poczynając bezpośrednio od jednego z wierzchołków 8 kamienia 1, po czym zgodnie z ruchem wskazówek zegara następuje drugi ząb 4'. Pomiędzy zębami kształtowymi 4,4' zostawiony jest zawsze ten sam odstęp A. Możliwe jest też zaprojektowanie owych zębów w lustrzanym odbiciu i począwszy od wierzchołka 8 umieszczenie ich po sobie wbrew ruchowi wskazówek zegara.

Figura 2 przedstawiająca przekrojowy widok unaocznia, że zęby kształtowe 4,4' charakteryzująsię wysokościąodpowiadającą wysokości H kamienia sześciokątnego 1. Możliwe jest też, zgodnie z drugim przykładem wykonania widocznym na fig. 3 i fig. 4, zaopatrzenie kamienia w zęby kształtowe 14,14', które kończą się poniżej górnej powierzchni 9, to jest powierzchni użytkowej kamienia sześciokątnego 1. Ząb kształtowy 14,14' charakteryzuje się wówczas długością H krótszą do długości H powierzchni bocznych 2,2', umożliwiającą ukrycie zębów 14,14'w taki sposób, że wybrukowaną nawierzchnię w obrębie powierzchni górnej 9 stanowi jedynie forma podstawowa sześciokąta foremnego.

Na figurze 2 przedstawione zostały zęby kształtowe 4,4', które w obszarze przejściowym do strony górnej 9 kamienia sześciokątnego 1 charakteryzują się ukosem krawędzi 10. Zgodnie ze wskazanym rozwiązaniem obszar przejściowy przestrzeni 5, 5' na bocznych powierzchniach 2, 2' może również, charakteryzować się ukosem 10'

Na figurze 4 pokazano ząb kształtowy 4, 4' o wysokości H', zaopatrzony w swojej górnej części w skos 11, który po ułożeniu kamieni (fig. 6) tworzy rowek 12 (zwany tez szczeliną).

Po ułożeniu kamieni, jak to pokazuje fig. 5, powierzchnie górne podpierających się wzajemnie kamieni sześciokątnych 1 tworzą w przybliżeniu płaską powierzchnię użytkową, która jedynie w obrębie górnych skosów 10 zaopatrzona jest w żłobek 13 (zwany też szczeliną).

Przykłady wykonania kamienia brukowego pokazane na fig. 7 i fig. 8 stanowią możliwą modyfikację opisanego wyżej kamienia sześciokątnego 1, przy czym w oparciu o wyprofilowanie wspornikowe 3 i jego regularne rozmieszczenie w obrębie bocznych powierzchni możliwe jest powiększenie kamienia brukowego, 1', 1 zgodnie z fig. 7 i 8. Poza tą formą podstawową możliwe jest tez zaprojektowanie trójkątnych, czworokątnych lub wielobocznych kamieni.

Przekroje cząstkowe pokazane na fig. 9 i fig. 10 wyjaśniają pozycje połączonych par zębów kształtowych 4,4', względnie 14,14' oraz różne ukształtowanie żłobka 13 i rowka 12, który po ułożeniu kamieni może być wypełniony materiałem uszczelniającym w taki sposób, że między kamieniami dzięki zastosowaniu jednakowych odstępów (przykładowo 10 do 15 mm) osiągnąć można pewne uszczelnienie, które z kolei opierać się będzie w dużym stopniu wysokim obciążeniom w obrębie powierzchni górnej 9.

177 793

Figura 11 do 22 pokazują kolejno przykłady wykonania kamienia sześciokątnego 1, przy czym każdorazowo w odmienny sposób przedstawiony został kontur zębów kształtowych 4, 4', względnie 14, 14'. Nie pokazany został natomiast możliwy sposób wykonania tych zębów w formie trójkątów. Rozwiązania pokazane na fig,. 17 do 22 przedstawiają przy tym kontury, zgodnie z którymi w obrębie powierzchni bocznych 2 występuje tylko jeden ząb kształtowy 4, względnie 14 i pozostawiona jest jedna przestrzeń 5.

Na figurze 23 a) do i) pokazane zostały zęby kształtowe 4, 4', względnie 14, 14' o niemal identycznym geometrycznym kształcie, charakteryzujące się jednak różnymi długościami L i L', determinującymi w dużym stopniu sposób układania kamieni (nie pokazane na rysunku).

Kamienie sześciokątne 1 przedstawione na fig. 24 i fig. 25 charakteryzują się różnymi długościami boków B' i B, co pokazuje możliwość dokonywania kolejnych zmian konturów, co nie ma jednak wpływu na formę zębów kształtowych 4,4', względnie 14.14', ani też na sposób ich łączenia ze sobą. Zmienia to jedynie optyczne wrażenie.

Figury 26 i 27 pokazują w zarysach kamienie, gdzie na rysunkach a) do c) i a) do e) przedstawiono różne możliwości zaprojektowania ukosów 10, 10' i skosu 11 w obrębie powierzchni bocznych 2, a ponadto zębów kształtowych 4,4', względnie 14, 14' (podobnie jak na fig. 2 do 4) przy czym ukształtowanie w formie skosu oznaczono literą S, zaś R odnosi się do łuku.

Na figurze 28 pokazane zostało odmienne rozwiązanie dotyczące kamienia brukowego 101 o podstawowej formie kamienia sześciokątnego, gdzie kamień ten wyposażony jest w wyprofilowanie wspornikowe na powierzchniach bocznych 102, które z kolei charakteryzują się jednakową długością B. Możliwe jest też wykonanie kamienia o różnych długościach boków i/lub różnej liczbie kątów, dzięki czemu poprzez zastosowanie kamieni o różnym zarysie możliwe jest stworzenie różnych struktur wybrukowania.

Powierzchnie boczne 102, 102' kamienia brukowego 101 zaopatrzone są na przemian we wpust 103 (zwany też przestrzenią) i w pióro 104 (zwany też zębem kształtowym, lub wyprofilowaniem wspornikowym) podobnie, jak pokazująto fig. 1do 28, przy czym skuteczne wyprofilowanie wspornikowe w pozycji po ułożeniu kamieni (fig. 29 i fig. 31) utworzone jest dla większej ilości sześciokątnych kamieni brukowych 101.

W przypadku tego rozwiązania dotyczącego kamienia brukowego 101 wyprofilowanie wspornikowe w obrębie wpustów 103 i piór 104, charakteryzuje się podcięciami 105,106, umożliwiającymi przy niewielkim nakładzie kosztów wzrost trwałości połączenia w nawierzchni wybrukowanej kamieniami 101 (fig. 29).

Szczegółowe obrazy kamieni brukowych 101, względnie 101' pokazane na fig. 28 i 30 w formie widoków z góry, unaoczniają, że podcięcia 105,106, względnie 105', 106' przebiegają w pionowym kierunku (to jest, prostopadle do płaszczyzny rysunku) na powierzchniach bocznych 102, 102'. Zgodnie ze wskazanym rozwiązaniem zmniejszającym koszty związane z produkcją, każda z powierzchni bocznych 102, 102' zaopatrzona jest w jeden tylko wpust 103,względnie jedno pióro 104 w ramach wyprofilowania wspornikowego, przy czym możliwe jest też zaprojektowanie kamieni o większej ilości tego typu elementów wyprofilowania wspornikowego, wyposażonych w podcięcia 105, 106, względnie 105', 106'.

Dla uzyskania pewnego połączenia kształtowego między ułożonymi na stałe kamieniami, wpusty 103 i pióra 104 charakteryzują się w obrębie podcięć 105,106 uzupełniającymi się przekrojami, umożliwiającymi łatwe zazębianie się kamieni 101 w trakcie brukowania, przy czym szczegółowe przedstawienia na fig. 28 i 30 pokazują preferowane rozwiązania, w przypadku których wpusty 104 i pióra 103 mają w obrębie podcięć 105, 106 formę trójkąta ostrokątnego. Możliwe jest też zaprojektowanie podcięć o konturze prostokątnym lub łukowym.

W drugim przykładzie wykonania kamienia brukowego 101' zgodnie z fig. 30 kontur powierzchni styku na podcięciach 105', 106' charakteryzuje się dopełniającymi się łukami wspornikowymi 107, 108 (zwanymi też przejściami), co ułatwia proces produkcji i układanie kamieni brukowych 101'.

Zgodnie z kolejnym przykładem wykonania wysokość podcięć może być mniejsza od wysokości powierzchni bocznych 102, 102' (nie pokazane· na rysunku), dzięki czemu w trakcie

177 793 układania w obrocie o 180° kamienie brukowe zahaczają się o siebie. Możliwe jest też zaprojektowanie przynajmniej w niektórych miejscach podcięcia w ramach przebiegającego poziomo wyprofilowania wspornikowego na powierzchniach bocznych (me pokazane na rysunku), dzięki czemu po zahaczeniu o siebie w poziomie kamieni brukowych zwiększyć można trwałość wybrukowanej nawierzchni oraz jej szczelność.

Figura 32 pokazuje w powiększeniu dwa ułożone obok siebie kamienie brukowe 201, 201', przy czym spoglądając jednocześnie na widok z góry na fig., 34 uświadomić sobie można wieloboczny kontur zewnętrzny (w tym przypadku sześciokąt foremny) kamieni 201,201'. Oba sąsiadujące ze sobą kamienie 201,201' po ułożeniu podpierają się wzajemnie za pośrednictwem powierzchni bocznych 203, zwróconych do siebie i przebiegających prostopadle do górnej powierzchni 202 kamieni, a ponadto we wspólnym obszarze podparcia tworzą one szczelinę 204.

Zgodnie z tym przykładem wykonania kamienie brukowe 201,201' zaopatrzone są w obrębie powierzchni bocznych 203 w rowek 205,205' (zwany też przestrzenią) (fig. 32, fig. 33), w wyniku czego po ułożeniu większej ilości kamieni 201,201' (fig. 34) utworzona być może zamknięta komora 206, 206' (zwana też szczeliną) przebiegająca wzdłuż wszystkich powierzchni bocznych 203.

Zgodnie ze wskazanym rozwiązaniem do wnętrza komory 206,206' (fig. 37) wprowadzany jest elastyczny materiał uszczelniający 207, który przynajmniej częściowo wypełnia komorę

206, 206'. W ramach materiału uszczelniającego 207 użyć można zgodnie z korzystnym rozwiązaniem, sznurka 208, który dla zwiększenia szczelności pokryty by był dodatkowo znanym materiałem uszczelniającym 209, przykładowo klejem bitumicznym lub podobnymi.

W przypadku komór 206, względnie 206' pokazanych na fig. 32 do 37 poszczególne rowki 205, 205' ukształtowane są w taki sposób, że po ułożeniu kamieni 201, 201' powstaje przebiegająca w głównej mierze w poziomie komora 206, 206'. Możliwe jest też zaprojektowanie rowków o meandrowej formie (nie pokazane na rysunku) oraz takie wyprofilowanie ścianek 211 rowka i/lub ich podstawy 212, aby powstały rozmaite przekroje komór, do których można by było przykładowo wprowadzić odpowiednio uformowany zawczasu materiał uszczelniający

207, dzięki czemu kamienie brukowe 201,201' byłyby szybko układane bez konieczności użycia dodatkowych środków pomocniczych.

Zamiast pojedynczych rowków 205,205' pokazanych na fig. 32 do 37 możliwe jest zaprojektowanie większej ich ilości, tak aby biegły one równolegle do siebie wzdłuż powierzchni bocznych 203 kamieni brukowych 201,201' (nie pokazane na rysunku). Tym samym, przy niskim nakładzie środków powstałaby możliwość umieszczenia materiału uszczelniającego 207 na różnych wysokościach na powierzchniach bocznych 203 lub jednoczesnego wykorzystania dla uszczelnienia większej ilości komór.

Zgodnie ze wskazanym rozwiązaniem rowki 205,205' umieszczone są na każdej powierzchni bocznej 203 sąsiadujących ze sobąkamieni brukowych 201,201' na jednakowej wysokości (fig. 32, fig. 33), dzięki czemu powstaje wspólna przestrzeń 206,206', do której wprowadzić można materiał uszczelniający.

Zgodnie z przykładem wykonania kamieni brukowych 201,201'pokazanych na fig. 33, powierzchnie boczne 203' później rowków 205,205' zaopatrzone są w nasadki 214, 214' wystające względem górnej części powierzchni bocznych 203'. W wyniku tego po ułożeniu kamieni, co pokazane jest na rysunku, dolne nasadki 214,214'przylegają do siebie, zaś w pobliżu górnej powierzchni 202 kamieni 201, 201' utworzona jest szczelina 204', której szerokość B umożliwia przy niskim nakładzie kosztów późniejsze wprowadzenie materiału uszczelniającego 207.

Kamienie brukowe 201201' pokazane na fig. 34 charakteryzują się w obrębie ich powierzchni bocznych 203 wyprofilowaniem wspornikowym 215, przebiegającym w pionie i przecinającym się przynajmniej w niektórych miejscach z rowkami 205, 205'. Wyprofilowanie to zaopatrzone jest we wpusty 216 i pióra 217 (zwane też zębami kształtowymi) odpowiadające sobie wzajemnie po ułożeniu większej ilości kamieni 201,201' i zazębiające się ze sobą trwale. Przy takiemu zaplanowaniu wyprofilowania wspornikowego 215 oraz biegnącego wzdłuż rowka 205, 205' możliwe jest takie wybrukowanie nawierzchni, aby przy niskim nakładzie finansowym zaΥ1Ί 793 istniała szczególnie wysoka wytrzymałość na obciążenia związana z zastosowaniem takiego właśnie wyprofilowania, a ponadto szczelina 204, 204' zabezpieczona by była przed wnikaniem szkodliwych substancji.

Figury 35 i 36 przedstawiają każdorazowo po prawej stronie możliwe przykłady wykonania. komory 206', zaopatrzonej tylko zj ednej strony w umieszczony przykładowo w obrębie pióra 217 wyprofilowania 215 rowek 205. Takie jednostronne umieszczenie komory 206' może być szczególnie przewidziane dla krańcowego obszaru wybrukowania (nie pokazane na rysunku). Końcowe kamienie o płaskiej powierzchni bocznej kładzione są wówczas przy opisanych powyżej kamieniach zaopatrzonych w rowek.

Na fig. 38 do 41 przedstawione są w przekroju kolejne możliwe rozwiązania dotyczące kamienia brukowego 1, względnie 201 według wynalazku, poprawiające szczelność powierzchni przeznaczonej dla ruchu. Zaopatrzone są one za każdym razem w uszczelniający element łączący 300, zintegrowany w sposób kształtowy z bryłą kamienia. Wtapiany on jest przykładowo do wnętrza kamienia przy okazji procesu produkcji kamieni betonowych.

Zgodnie z fig. 38 uszczelniający element łączący 300 wykonany jest w formie osłaniającej brzegi powierzchni bocznych 2 kamienia brukowego 1 ramy 301, której części kotwiczne 302 wtapiane są do wnętrza kamienia 1 w trakcie jego wytwarzania, łącząc przy tym w sposób kształtowy ramę 301 z podstawowąbryłąkamienia na zasadzie haka. Po ułożeniu obok siebie kamieni 1, ramy 301 graniczą ze sobą bezpośrednio oraz połączone są ze sobą w górnej części rowka 312 za pośrednictwem spoiny 312', uzyskanej przykładowo w wyniku sklejenia lub zgrzania, dzięki czemu żłobek 13 staje się nieprzepuszczalny dla płynów.

Figury 39 do 41 przedstawiają kolejne przykłady wykonania uszczelniającego elementu łączącego 300, przy czym w przypadku fig. 39 i fig. 40 składa ssie on z profilowanej taśmy 314, której wolny koniec wystaje do wnętrza rowka 312, względnie komory 206, a ponadto z zakrzywionych haków 302', utrzymujących ową taśmę we wnętrzu bryły kamienia. Po ułożeniu kamieni profilowane taśmy 314 połączone są ze sobą za pośrednictwem spoiny 312' w taki sposób, że również poszerzone obszary komory nie przepuszczają płynów. Przykład wykonania zobrazowany na fig. 41 pokazuje ramę 301 podobną do tej przedstawionej na fig. 38 w połączeniu z komorą 206 znaną z fig. 40.

Zgodnie ze wskazanym rozwiązaniem zarówno rama 301 jak i profilowana taśma 314 wykonane są z termoplastycznego tworzywa sztucznego, dzięki czemu po ułożeniu kamieni spoinę 312' uzyskać można przy użyciu prostego elementu grzejnego.

Przy użyciu opisanego powyżej modelu kamienia sześciokątnego stworzono kamień brukowy, który oferuje wysoką wytrzymałość leżących obok siebie kamieni, zwłaszcza dzięki temu, że jego powierzchnie boczne po płaskim ułożeniu kamieni położone są względem siebie pod kątem 120°. Ponadto osiągnięto jednocześnie wysoką odporność na zniszczenia poszczególnych kamieni oraz skuteczne uszczelnienie w obrębie spoin.

m 193

X © O © © θ © c I o e ® i © © © © © c >θ©θ®©®„„„ i®o®©oooa©c 1®®©Ο©®β0β. e>e«Q9«9@&@ )©©©O0®@®©Γο©©ο©θ©0θδ »©®®e©e®o© t© oo © ® © © Θ ® _ ~5<ο © © o o o o_o /T) O O © © © ff / V© O Θ 0 o / Λ_© Θ O

	<1
				χ	tk
						h
3

r

						i
	k					P
			J
	k	w

42177 793

177 793

ΊΜ,ΊΥ' /ίΥ^Υ' m 793

177 793

10?

tig-31

177 793

2-iy W pgj.33

177 793

245

ΥΠ 793

,15 / / x^s12v^20ć ?

177 793

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 4,00 zł.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Kamień brukowy, zwłaszcza betonowy, korzystnie o sześciokątnym konturze zewnętr_znym, którego zwrócone do siebie po ułożeniu kamieni na podłożu, powierzchnie boczne charakteryzują się wyprofilowaniem wspornikowym, które z kolei usytuowane jest w pionie pr_zynajmniej wzdłuż części wysokości powierzchni bocznych, i które stanowi przynajmniej jed_en ząb kształtowy i odpowiadającą mu przekrojem jedną przestrzeń na każdej powierzchni bo_cznej, przy czym w przypadku sąsiadujących ze sobąkamieni ich zęby kształtowe zahaczająsię o przestrzenie kamieni sąsiednich, znamienny tym, że kamień brukowy (1; 101; 210) zaopatrzony jest w obrębie powierzchni bocznych (2; 102; 203) w przynajmniej jeden biegnący wokół kamie_nia r_owek (12; 205; 205;'; 205), do którego wnętrza wprowadzany jest materiał uszczelniający (207; 208; 209), lub też zaopatrzony on jest w uszczelniający element łączący (300) wystający z powierzchni bocznej (2; 102; 202).
2. Kamień brukowy według zastrz. 1, znamienny tym, że każda powierzchnia boczna (2) zaopatrzona jest w przynajmniej jeden ząb kształtowy (4,4') i jedną przestrzeń (5), oddalone od pionowych krawędzi (8) powierzchni bocznej (2).
3. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zęby kształtowe (4,4'; 14, 14'; 104; 217) mają formę trapezu.
4. Kamień brukowy według zastrz. 1, znamienny tym, że każda powierzchnia boczna (2; 102; 203) zaopatrzona jest w większą ilość zębów kształtowych (4,4'; 14,14'; 104; 217) i większą ilość przestrzeni (5; 103; 205).
5. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że każda powierzchnia boczna (2) zaopatrzona jest poczynając bezpośrednio od jednego wierzchołka (8) kamienia (1), zwłaszcza sześciokątnego, w pierwszy ząb kształtowy (4; 14), po którym następuje drugi (4'; 14') zgodnie z ruchem wskazówek zegara po zostawionym odstępie.
6. Kamień brukowy według zastrz. 5, znamienny tym, że zęby kształtowe (4,4'; 14,14';) na każdej powierzchni bocznej (2) znajdują się w tym samym odstępie (A).
7. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zęby kształtowe (4,4') charakteryzują się tą samą wysokością (H) co kamień brukowy (1).
8. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że zęby kształtowe (14,14') charakteryzują się wysokością (H) mniejszą od wysokości (H) powierzchni bocznej (2).
9. Kamień brukowy według zastrz. 8, znamienny tym, że żeby kształtowe (14, 14') kończą się zawsze poniżej górnej powierzchni (9) kamienia brukowego (1), będącej powierzchnią użytkową.
10. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że zęby kształtowe (4, 4'; 14,14*) zaopatrzone są w górny skos (11).
11. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że w obszarze przejściowym między powierzchniami bocznymi (2) a powierzchnią górną (9) kamienia sześciokątnego (1) t_e pi_erw_sze charakteryzują się ukosem (10') między zębami kształtowymi (4, 40
12. Kamień brukowy według zastrz. 1, znamienny tym, że zęby kształtowe (4,4'; 14,14') _oraz powierzchnie (5; 103; 205) stanowiące wyprofilowanie wspornikowe (103, 104) tworzą przynajmniej jedno podcięcie (105,106; 105', 106').
13. Kamień brukowy według zastrz. 12, znamienny tym, że podcięcie (105, 106; 105', 106') przebiega wzdłuż całej wysokości powierzchni bocznej (102,102').
14. Kamień brukowy według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że podcięcia (105,106; 105', 106') charakteryzują się zaokrąglonymi przejś_cia_mi (107).
15. Kamień brukowy według zastrz. 1, znamienny tym, że w każdej powierzchni bocznej (203) rozmieszczona jest większa liczba rowków (205,205'; 205) biegnących wokół nich, równolegle do siebie.

177 793
16. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 15, znamienny tym, że po ułożeniu kamieni (201, 201') rowki (205, 205'; 205) przebiegająw przybliżeniu poziomo, a ponadto rowki zazębiają się w poziomie z zębem kształtowym odpowiedniego kamienia brukowego.
17. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 15, znamienny tym, że rowek (205,205'; 205) umieszczony jest na każdej powierzchni bocznej sąsiadujących ze sobą kamieni brukowych (201,201') na tej samej wysokości.
18. Kamień brukowy według zastrz. 1 albo 15, znamienny tym, że rowek (205,205'; 205) przebiega wzdłuż powierzchni prostoliniowo lub meandrowo.
19. Kamień brukowy według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnie boczne (203') poniżej rowka (205,205'; 205) zaopatrzone są w wystającą względem górnej części powierzchni bocznej (203) nasadkę (214, 214).
20. Kamień brukowy według zastrz. 1, znamienny tym, że z kamieniem brukowym (1; 101; 201) połączony jest uszczelniający element łączący (300), który po ułożeniu kamieni łączony jest we wnętrzu szczeliny (12; 13; 204; 204'; 206) z sąsiadującym uszczelniającym elementem łączącym (300).
21. Kamień brukowy według zastrz. 20, znamienny tym, że uszczelniający element łączący (300) stanowi profilowana część z tworzywa sztucznego.