PL174835B1

PL174835B1 - Asocjacje streptogramin i sposób wytwarzania asocjacji streptogramin

Info

Publication number: PL174835B1
Application number: PL94302250A
Authority: PL
Inventors: Pascal Anger; Bertrand Bonnavaud; Alain Callet; Patrick Lefevre
Original assignee: Rhone Poulenc Rorer Sa
Priority date: 1993-02-17
Filing date: 1994-02-16
Publication date: 1998-09-30
Also published as: AU678785B2; JPH06298664A; GB9403057D0; IL108641A0; GB2275269B; FI111009B; ES2081763B1; FI940717A0; ITMI940192A0; IL108641A; BR9408613A; IT1269214B; HUT66821A; HU9400447D0; SK18494A3; LU88454A1; GR1002385B; ES2081763A1; CZ32694A3; AU5510094A

Abstract

1. Asocjacje streptogramin, znam ienne tym , ze stanowi je aso- cjacja jednej lub kilku skladowych grupy B streptogramin o ogólnym wzorze 1, gdzie A1 oznacza grupe o ogólnym wzorze 1a lub wzorze 1a', w którym R' oznacza atom wodoru lub grupe hydroksylowa, a Y oznacza atom wodoru, grupe metyloaminowa lub grupe dwume- tyloaminowa, R oznacza rodnik etylowy, lub gdy R' oznacza atom wodoru, R moze równiez oznaczac metyl a R1 oraz R 2 oznaczaja atom wodoru, lub tez A1 oznacza grupe o wzorze 1 b, R oznacza rodnik izobutylowy, R1 oznacza grupe hydroksylowa a R 2 oznacza rodnik metylowy oraz jednej lub kilku skladowych mniejszosciowych grupy A streptogramin o ogólnym wzorze 2, w którym R" oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy albo etylowy, w postaci kokrystalizatu, koprecypitatu lub ewentualnie fizycznej miesza- niny proszków, w stosunkach wagowych od 10/90 do 90/10. 7. Sposób wytwarzania asocjacji streptogramin, znamienny tym, ze jedna lub kilka skladowych grupy B streptogramin o ogólnym wzorze 1, gdzie A1 oznacza grupe o ogólnym wzorze 1 a lub wzorze 1a', w którym R' oznacza atom wodoru lub grupe hydroksy- lowa, a Y oznacza atom wodoru, grupe metyloaminowa lub grupe dwumetyloaminowa, R oznacza rodnik etylowy, lub gdy R' oznacza atom wodoru. R moze równiez oznaczac grupe metylowa a R1 oraz R2 oznaczaja atom wodoru, lub tez A1 oznacza grupe o wzorze 1 b, R oznacza rodnik izobutylowy, R1 oznacza grupe hydroksylowa a R 2 oznacza rodnik metylowy, oraz jedna lub kilka skladowych mniejszosciowych grupy A streptogramin o ogólnym wzorze 2, w którym R'' oznacza atom wodom lub rodnik metylowy albo etylowy, kokrystalizuje sie, po czym w przypadku otrzymywania koprecypi- tatu lub fizycznej mieszaniny laczy sie otrzymane polaczenie kokry- staliczne z odpowiednia skladowa /skladowymi/ grupy A lub B, otrzymujac asocjacje w stosunkach wagowych od 10/90 do 90/10 jednej lub kilku skladowych grupy B streptogramin do jednej lub kilku skladowych mniejszosciowych grupy A streptogramin. Wzór 1 Wzór 2 PL PL PL

Description

Wynalazek niniejszy dotyczy asocjacji streptogramin, zawierających co najmniej jedną składową grupy B streptogramin o ogólnym wzorze 1, połączoną z co najmniej jedną składową mniejszościową grupy A określoną ogólnym wzorem 2.

174 835

Wśród znanych streptogramin pristinamycynę /RP 7293/, środek przeciwbakteryjny pochodzenia naturalnego wytwarzany przez Streptomyces pristinaespiralis, wyodrębniono po raz pierwszy w roku 1955. Pristinamycyna sprzedawana pod nazwą Pyostacine® składa się głównie z pristinamycyny IA i pristinamycyny IIA.

Inny środek przeciwbakteryjny z grupy streptogramin wirginiamycynę otrzymano ze Streptomyces virginiae, ATCC 13161 [Antibiotics and Chemotherapy, 5, 632/1955]. Wirginiamycyna/Staphylomycine®/ składa się głównie z czynnika S i z czynnika M1.

W opisie patentowym Stanów Zjednoczonych Ameryki 3325 359 opisano środki farmaceutyczne, zawierające substancje antybiotyczne, stanowiące antybiotyk 899: czynnik S i czynnik M1.

We francuskim zgłoszeniu patentowym 2619 008 opisano zastosowanie składowych grupy A i grupy B do leczenia trądzika.

Środki przeciwbakteryjne pochodzenia naturalnego z grupy streptogramin stanowią mieszaninę 2 grup składników: składowych z grupy B i składowych z grupy A, przy czym każda grupa posiada własną aktywność przeciwbakteryjną. Wykazano, że połączenie utworzone z 2 grup składowych wywołuje synergizm działania, który daje wzrost aktywności bakteriostatycznej i bakteriobójczej i poszerzenie zakresu aktywności. W publikacjach: Streptogramine als Modelsysteme fur den Kationentransport durch Membranen, Dissertation, zur Erlangung des Doktorgrades der Mathematisch - Naturwissenschaftlichen Facultat der Georg-August Uniwersitat zu Gottingen, Gottingen 1979; Antibiotics III, 521/1975/; Antibiotics of the virginiamycin family, Inhibitors which contains synergistic components, C. Cocito, Microbiological Reviews, 145-98, /1979/ opisano składowe grup A i B streptogramin. J.Pred'Homme, P.Tarridec i A.Belloc, Bull. Soc.Chim.Fr.,2,585 /1968/ opisali także pristinamycynę naturalną jak również różne składowe, które ją tworzą.

Wszystkie próby uzyskania asocjacji streptogramin stale brały pod uwagę większościową składową grupy A [pristinamycynę IIA/PIIA/] traktowaną jako odpowiedzialną za aktywność i synergizm działania. Badania doprowadziły ponadto do wniosku o ważności tej składowej, która powoduje większy synergizm: EP 506 561 /str.2/.

Jednakże próby te nigdy nie zostały uwieńczone sukcesem ze względu na trudności z wytwarzaniem na skalę przemysłową, a zwłaszcza dlatego, że oczyszczona pristinamycyna IIA jest produktem krystalicznym o zbyt mało sprawdzonej dostępności biologicznej, aby można rozważać jej jako czynnego składnika leku.

Z punktu widzenia wytwarzania na skalę przemysłową takich produktów, dostępne metody nie pozwalały aż dotąd uzyskać w skali produkcyjnej postaci dostatecznie oczyszczonej i produkcji partii o jakości wystarczająco stałej i powtarzalnej, aby spełnić wymagania ustawodawstwa niektórych krajów odnośnie rejestracji.

Tytułem przykładu ilości przemysłowe pristinamycyny naturalnej po oczyszczeniu zawierają ilości zanieczyszczeń mogące sięgać 20%. Prowadzone dotąd próby oczyszczania stale kończyły się porażką i najczęściej rozpadem jednej z grup składników ze względu na to, że chodziło o produkty nietrwałe, u których liczne operacje prowadzą do otwarcia struktury pierścieniowej lub dehydratacji składowych z grupy A.

W związku z tym w ciągu wielu lat uważano, że nie można osiągnąć zwiększenia stopnia czystości. Jeszcze w roku 1988 oczyszczenie uważano za problem: J. of Chromatography, 11, /11; 2367/1988/. Także w roku 1988 N.K. Sharma i M.J.O. Anteunis oświadczyli też, że rozdzielenie i oczyszczenie składowych wirginamycyny było możliwe dla celów analitycznych, ale nie nadawało się do wytwarzania produktów, ze względu na napotkane trudności: Bull.Soc.Chim.Belg., 97/3/, 193 /1988/.

W tej sytuacji sprzedaż pristinamycyny /Pyostacine®/, ograniczono ostatecznie do niektórych krajów jak Francja, Belgia. Dotyczyło to również wirginiamycyny /Staphyłomycine®/, sprzedawanej tylko w ograniczonej liczbie krajów, jeśli chodzi o medycynę ludzką oraz mikamycyny, której sprzedaż ograniczona do Japonii jest obecnie wstrzymana. Doprowadziło to w pewnych społecznościach do braku możliwości leczenia w wypadku ciężkich zakażeń bakteriami Gram-dodatnimi /zwłaszcza infekcj i gronkowcami opornymi na metycylinę/ lub w przypadku chorób przenoszonych drogą płciową.

174 835

W dziedzinie środków przeciwbakteryjnych praktycy dobrze wiedzą, że po podaniu niektórych grup antybiotyków mogą się rozwijać alergie lub oporność [The New England Journal of Medicine, 324 /9/, 601 /1991/7. W środowisku szpitalnym, poznano zwłaszcza liczne oporne szczepy gronkowca. Dlatego jest niezmiernie użyteczne dla lekarza dysponowanie szeroką gamą środków chemicznie różnych, aby móc dopasować leczenie do poszczególnych przypadków choroby. Skutki nieobecności w handlu określonych środków mogą okazać się bardzo niebezpieczne a nawet dramatyczne, gdyż ich wynikiem może być brak możliwości leczenia chorych, nie znoszących innych grup antybiotyków.

A więc, stosowane próby oczyszczania miały zawsze na celu usunięcie składowych mniejszościowych streptogramin, przy czym traktowano je jako niepożądane i czasem jako zanieczyszczenia.

Wśród składowych grupy A streptogramin naturalnych pristinamycyna IIB/PIIB/ jest składową mniejszościową, której zawartość jest niższa od 10% wagowych w pristinamycynie naturalnej, a najczęściej jest rzędu 8% lub nawet 6% w wirginiamycynie.

Znaleziono obecnie i to jest przedmiotem niniejszego wynalazku, że asocjacja utworzona z jednej lub kilku składowych grupy B o ogólnym wzorze 1, gdzie A1 oznacza grupę o ogólnym wzorze 1 a wzorce 1 a', w którym R' oznacza atom wodoru lub grupę hydroksylową, a Y oznacza atom wodoru, grupę metyloamino wąlub grupę dwumetyloaminową, R oznacza rodnik etylowy, lub gdy R' oznacza atom wodoru, R może również oznaczać rodnik metylowy, a R1 oraz R2 oznaczają atom wodoru, lub też A1 oznacza grupę o wzorze 1b, R oznacza rodnik izobutylowy i R1 oznacza grupę hydroksylową, a R2 oznacza rodnik metylowy oraz jednej lub kilku składowych mniejszościowych grupy A o ogólnym wzorze 2, w którym R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy albo etylowy, jest szczególnie interesująca ze względu na swoją aktywność biologiczną w żywym ustroju.

Streptograminy, które stanowią asocjacje według wynalazku wykazują znacznie wyższą aktywność biologiczną w żywym ustroju niż aktywność produktu naturalnego /np. naturalnej wirginiamycyny lub naturalnej pristinamycyny/ lub asocjacji, zawierających większościową składową grupy A, i przede wszystkim są obdarzane całkowicie zadawalającą dostępnością biologiczną. Ponadto asocjacje te można wytwarzać na znaczną skalę. Tak samo możliwe jest doprowadzenie do postaci oczyszczonej i dostępnego biologicznie produktu końcowego o dobrym poziomie aktywności, zawierającej poniżej 6% zanieczyszczeń.

Produkt o ogólnym wzorze 2, w którym R oznacza rodnik etylowy, nazwany niżej pristinamycyną IIF /PnF/ i produkt o ogólnym wzorze 2, a którym R oznacza atom wodoru nazywany niżej pristinamycyną IIG /PIIG/ są produktami nowymi zawierającymi składowe streptogramin, występujące w nich w małych ilościach; ich zawartość w próbkach naturalnych wynosi poniżej 0,5% wagowych.

Asocjacje według wynalazku wytwarza się w stosunkach wagowych od 10/90 do 90/10 lub korzystnie w stosunkach od 20/80 do 80/20. Występują one w postaci fizycznej mieszaniny proszków albo też, co stanowi drugi aspekt niniejszego wynalazku w postaci koprecypitatu, lub również według trzeciego aspektu wynalazku w postaci kokrystalizatu, takiego jak określono poniżej.

Kokrystalizację prowadzi się w stałym stosunku stechiometrycznym 1 mola składowej /składowych/ o ogólnym wzorze 1 z 2 molami składowej /składowych/ grupy A o ogólnym wzorze 2 [stechiometria tajest zgodna z odpowiednim stosunkiem wagowym około 43-44/57-56 w przypadku, gdy składowa A jest produktem o ogólnym wzorze 1, w którym A1 oznacza grupę o ogólnym wzorze 1a].

Asocjację kokrystaliczną według wynalazku można stosować albo jako czynnik przeciwbakteryjny oczyszczony i trwały, posiadający również zwiększoną aktywność w żywym ustroju oraz dobrą dostępność biologiczną, lub też jako środek do czyszczenia składowej mniejszościowej streptogramin, odpowiadającej ogólnemu wzorowi 2.

Surowa mieszanina, zawierająca co najmniej 30% składowej mniejszościowej grupy A, odpowiadającej ogólnemu wzorowi 2, rozpuszczoną w organicznym rozpuszczalniku, takim jak keton /np. aceton, metyloetyloketon, metyloizobutyloketon/, ester /np. octan etylu, octan izopropylu, octan butylu, octan izobutylu/, rozpuszczalnik chlorowany /np. dwuchlorometan, chloroform, 1,2-dwuchloroetan/ lub nitryl /np. acetonitryl/ i dodana do składowej grupy B, określonej

174 835 ogólnym wzorem 1 daje połączenie kokrystaliczne o proporcjach składu określonych poprzednio. Oczywiste jest, że wprowadzoną ilość związku o ogólnym wzorze 1 dobiera się odpowiednio, aby stężenie resztkowe tego produktu /po kokrystalizacji/ było niższe od jego rozpuszczalności w danym środowisku. Oczywiste jest też, że zmiany odpowiednich zawartości produktu o ogólnym wzorze 2 i produktu o ogólnym wzorze 1 w początkowym środowisku nie prowadzą do modyfikacji otrzymanego połączenia kokrystalicznego.

Z tak otrzymanej asocjacji kokrystalicznej rozpuszczonej w rozpuszczalniku np. metyloizobutyloketonie lub dwuchloroetanie i dodanej do kwaśnego środowiska/np. kwas siarkowy, kwas chlorowodorowy/ można otrzymać po dodaniu do fazy organicznej rozpuszczalnika np. heksanu, składową mniejszościową grupy A, oczyszczoną i pozbawioną składowej grupy B.

Korzystną cechą takiej asocjacji kokrystalicznej jest ponadto duży wzrost trwałości, wysoka czystość a przede wszystkim możliwość łatwego wprowadzenia do przemysłu.

Oczywiste jest, że można również dostosować tę metodę do wytwarzania kokrystalizatów z modyfikowanymi pochodnymi składowych naturalnych grupy B streptogramin, i że te kokrystalizatory wchodzą także w zakres niniejszego wynalazku.

Korzystnie, przedmiot wynalazku dotyczy asocjacji pristinamycyny IB [takiej jak określono powyżej, gdy Ai oznacza grupę o ogólnym wzorze 1a, w którym Y oznacza grupę metyloaminową, R' oznacza atom wodoru, R oznacza rodnik etylowy], lub wirginiamycyny S1 [takiej jak określono powyżej, gdy A1 oznacza grupę o ogólnym wzorze 1a, w którym Y i R' oznaczają atomy wodoru, a R oznacza rodnik etylowy], lub mieszaniny wirginiamycyny S1 i wirginiamycyny S4 [takiej jak określono powyżej, gdy A1 jest określonajak dla wirginiamycyny S1 i R oznacza rodnik metylowy] z pristinamycyną IIB [taką jak określona powyżej ogólnym wzorem 2, w którym R'' oznacza metyl], zawierającej poniżej 6% zanieczyszczeń, a korzystnie poniżej 3% zanieczyszczeń.

Zalecany sposób realizacji wynalazku dotyczy również oczyszczonej postaci streptograminy, stanowiącej asocjację składowej grupy B streptogramin określonej ogólnym wzorem 1 i składowej z grupy A o ogólnym wzorze 2, zawierającą /odpowiednio/ ilości składowych grup B i A w stałym stosunku molowym rzędu 1/2.

Według wynalazku nowe asocjacje co najmniej jednej składowej grupy B streptogramin o ogólnym wzorze 1 i co najmniej jednej składowej grupy A o ogólnym wzorze 2 można otrzymać np. przez wytworzenie połączenia kokrystalicznego, takiego jak określono powyżej. Aby otrzymać asocjacje o różnych proporcjach, tak wytworzone połączenie kokrystaliczne można zmieszać z co najmniej jedną ze składowych o ogólnym wzorze 1 lub z co najmniej jedną składową grupy A o ogólnym wzorze 2, wstępnie oczyszczonymi i w ilościach odpowiednich do otrzymania pożądanej proporcji. W tym celu można też oczyścić składową grupy A o ogólnym wzorze 2 /lub ich mieszaninę/, wychodząc z kokrystalizatu, następnie zmieszać w żądanym stosunku z jedną lub kilkoma składowymi grupy B o ogólnym wzorze 1. Zamiennie asocjacje według wynalazku można wytworzyć po wydzieleniu składowej /składowych/ grupy B i składowej grupy A o ogólnym wzorze 2 z odpowiedniej streptograminy naturalnej przez oczyszczenie każdej z tych składowych, potem zmieszanie oczyszczonych składowych w żądanych stosunkach, takich jak określono poprzednio.

Asocjacje według wynalazku można również współstrącić w żądanych stosunkach z roztworu składowych o ogólnym wzorze 1 i 2 /lub zamiennie z roztworu kokrystalizatu i jednej ze składowych o ogólnym wzorze 1 lub 2/ w metyloizobutyloketonie, acetonie lub dwuchlorometanie, dodanego do heksanu, cykloheksanu lub wody.

Wytwarzanie i rozdział składowych grup A i B zachodzi drogą fermentacji i wydzielenia składników z zacieru fermentacyjnego zgodnie lub analogicznie z metodą opisaną przez J.Preud'homme i in., Bull.Soc.Chim.Fr.,vol.2, 585/1968/, w publikacjach: Antibiot.& Chemother.5 632/1955 lub 7 606/1957; Chromatog.Sym., 2° Bruxelles, 181/1962/; Antibiot.Ann., 728-784 /1954-55/; opis patentowy Stanów Zjednoczonych Ameryki 3 299047; Streptogramine als Modelsystem fur den Kationentransport durch Membranen, Dissertation zur Erlangung des Doktorgrades der Mathematisch-Naturwissen-schaftlichen Facultat der Georg-August Universitat zu Gottingen, Gottingen 1979, lub jak opisano poniżej w przykładach. Zwłaszcza w wypadku pristinamycyny, składowe grup A i B rozdziela się, zawieszając streptograminę surową

174 835 w rozpuszczalniku organicznym takim jak octan /np. octan etylu/, po czym następuje filtracja lub odwirowanie surowej składowej grupy A i ekstrakcja składowej grupy B w kwaśnym wodnym środowisku a potem powtórna ekstrakcja dwuchlorometanem. Rozdzielenia składowych grup A i B można również dokonać przez ekstrakcję kwaśną roztworu surowej streptograminy w metyloizobutyloketonie, potem wydzielenie przez ekstrakcję składowej grupy B z fazy wodnej i wydzielenie składowej grupy A przez wytrącenie z fazy organicznej.

Po wydzieleniu można oczyścić składowe grupy B streptogramin przez krystalizację z alkoholu, takiego jak etanol, metanol lub izopropanol, z octanu /np. octanu izopropylu lub octanu butylu/, ketonu /np. metyloetyloketonu/ lub z acetonitrylu albo przez chromatografię. Składowe grupy A o ogólnym wzorze 2 można oczyścić przez chromatografię, stosując jako eluent mieszaninę acetonitryl-woda.

Alternatywnie wytwarzanie składowych z grup A i B o odpowiednich ogólnych wzorach 2 i 1 można otrzymać według opisu francuskiego zgłoszenia patentowego 2 689 518 przez fermentację podzieloną na następujące etapy;

- pierwszy etap; działanie mutagenne wobec drobnoustroju nieselektywnego produkującego streptograminy,

- drugi etap; dobór drobnoustrojów selektywnych.

Drobnoustrojami nieselektywnymi są zwykle promieniowce oraz grzyby. Drobnoustrojami wyjściowymi, nadającymi się do użycia w sposobie, są zwłaszcza drobnoustroje nieselektywne produkujące streptograminę wybraną spośród grupy, obejmującej pristinamycynę, wirginiamycynę, mikamycynę, ostreogrycynę, wirydogryzeinę, wemamycynę i etamycynę. Tytułem przykładu wymieniono w tabeli 1 poniżej drobnoustroje nieselektywne, które można stosować.

Tabela 1

Drobnoustroje	Antybiotyki
Grzyby
Micromonospora sp.	wemamycyna
Streptomyces
S.alborectus	wirginiamycyna
S.griseus/NRRL2426/	wirydogryzeina
S.lavendulae	etamycyna
S. loidensis /ATCC11415/	wemamycyna
S.mitakaensis /ATCC 15297/	mikamycyna
S.ostreogriseus /ATCC27455/	ostreogrycyna
S.pristinaespiralis /ATCC25486/	pristinamycyna
S.virginiae /ATCC13161/	wirginiamycyna
Actinomyces
A.daghestanicus	etamycyna

W szczególności do wytwarzania stosuje się drobnoustroje wybrane spośród Streptomyces alborectus, Streptomyces mitakaensis, Streptomyces pristinaespiralis, Streptomyces ostreogriseus i Streptomyces virginiae.

Pierwszy etap wytwarzania polega na zmodyfikowaniu drobnoustroju nieselektywnego tak, aby zwiększyć jego całkowitą zdolność produkowania antybiotyku i/lub aby syntetyzował tylko jedną z 2 składowych streptogramin. Można to uzyskać przez modyfikacje genetyczne /np. mutacja na poziomie genów struktury enzymów, uczestniczących w przebiegu biosyntezy albo na poziomie sekwencji, umożliwiająca ekspresję takich genów struktury enzymów uczestniczących w przebiegu biosyntezy albo na poziomie sekwencji, umożliwiającą ekspresję takich genów struktury/lub biochemiczne /modyfikacja

174 835 mechanizmu posttranslacyjnego, zmiana mechanizmu retro-inhibicji itd./. Stosuje się różne narzędzia działania mutagennego:

- czynniki fizyczne: promienie X, promienie UV;

- czynniki chemiczne: czynniki alkilujące, takie jak etylometanosufonian /EMS/, N-metylo-N'-nitro-N-nitrozoguanidyna /Delic i in. Mutation Res., 9, /1979/, 167-182 lub 4-nitrochinolino-1-tlenek/NQO/; czynniki podwójnie alkilujące; czynniki interkalacji;

- każdy system insercji, prowadzącej do mutacji DNA, a w szczególności transposany, plazmidy integracyjne, fagi lub profagi,

- łączenie komórek [Cohen, Nature, 268,119771, 171-174. Narzędzia te /pojedynczo lub w połączeniu/ można stosować do drobnoustrojów nieselektywnych w postaci zarodników, zarodników zaczynających się rozwijać albo w trakcie rozwoju lub do grzybni. Do wytwarzania można również stosować zabiegi /nie ukierunkowane lub sterowane/, pozwalające uzyskać z drobnoustrojów nieselektywnych drobnoustroje zdolne do selektywnego produkowania składowej streptogramin.

Drugi etap wytwarzania obejmuje identyfikację i wydzielanie drobonoustrojów selektywnych. Etap ten można realizować, zwłaszcza przy pomocy próby na wrażliwość zarazka.Istnieją różne zarazki specyficznie wrażliwe na składowe grupy A lub grupy B streptogramin: np. Bacillus subtilis /ATCC 6633/, Bacillus circulans, Bacillus cereus /Watanabe, J.Antibio. Ser.A XIII/1//1960/ 62/ lub C.xerosis/Watanabe cytowany wyżej/, które są specyficznie wrażliwe na składowe grupy B; Streptococcus agalactiae B96/ Antimicrob. Agents Chemother. 10/5/ /1976/ 795/, Micrococcus luteus /Prikrylova cytowana wyżej? lub Sarcina lutea /ATCC9341/, które są specyficznie wrażliwe na składowe grupy A. Możliwe jest również sztuczne wytwarzanie zarazków specyficznie wrażliwych na jedną składową streptogramin, wprowadzając do zarazka wrażliwego na 2 składowe streptogramin gen oporny na jedną z nich. Niektóre z tych genów klonowano /Le Goffic i in., J. Antibio., XXX/8/, 665 /1977/; Le Goffic i in., Ann. Microbiol.Inst.Pasteur, 128B, 471 /1977/; Solh i in., Path. Biol, 32/5, 362, /1984// i takie geny wprowadzono do różnych zarazków przy pomocy klasycznych metod biologii molekularnej. Etap doboru można również przeprowadzić stosując test ELISA za pomocą przeciwciał specyficznych dla składowych A lub B albo też metodami analitycznymi, takimi jak chromatografia /chromatografia cieczowa, chromatografia cienkowarstwowa itd./. W przypadku próby na wrażliwość zarazka zaleca się ponadto potwierdzenie doboru przez oznaczenie chromatograficzne.

W ten sposób zatem według wynalazku można obecnie otrzymać na skalę przemysłową, nową oczyszczoną postać streptograminy, w której stopień zanieczyszczenia, określenie i stałość składu spełniają wymagania ustawodawstwa odnośnie rejestracji i która wykazuje zwiększenie aktywności w żywym ustroju oraz poprawę dostępności biologicznej, a także mniejszą toksyczność. Dzięki nowej asocjacji będzie można zwiększyć możliwości leczenia środkiem przeciwbakteryjnym tego rodzaju w wielu krajach.

Nowa asocjacja składowej grupy B streptogramin o ogólnym wzorze 1 i składowej grupy A streptogramin o ogólnym wzorze 2 wykazuje szczególnie godną uwagi aktywność w żywym ustroju, zwłaszcza wobec zarazków Gram-dodatnich. W ustroju żywym u myszy wykazuje aktywność wobec Staphylococcus aureus IP 8203 w dawkach od 30 do 50 mg/kg podawanych doustnie.

Tytułem przykładu podano poniżej DC50 kilku połączeń składowych o ogólnym wzorze 1 i 2, podanych doustnie przy doświadczalnym zakażeniu myszy zarazkiem Staphylococcus aureus IP 8203.

W tabeli 2 poniżej badane połączenie wytworzono przez koprecypitację heksanem z roztworu składowych o ogólnym wzorze 1 i 2 w metyloizobutyloketonie lub w acetonie:

Tabela 2

Asocjacja produkt o wzorze 1 /o wzorze 2 PI przykład I/PIIB przykład XVIII	DC50mg/kg doustnie
1	2
10/90	44
20/80	32

174 835

cd tabeli 2
1	2
30/70	30
70/30	30
80/20	30
90/10	50

W tabeli 3 poniżej objaśniane asocjacje są produktami kokrystalicznymi wytworzonymi według opisu w przykładach.

Tabela 3

Asocjacja produkt o wzorze 1/produkt o wzorze 2 kokrystaliczne	DC50 /mg/kg/ doustnie
PI/PIIB przykład IX	38
PIA/PIIB przykład XI	28
PIB/PIIB przykład XII	32
PIC/PIIB przykład XIII	36
Asocjacja produkt o wzorze 1/produkt o wzorze 2 kokrystaliczne	DC50/mg/kg/ doustnie
PID/PIIB przykład XIV	50
Czynnik S/PIIB przykład XV	32
Czynnik S1/PIIB przykład XVI	50
Czynnik S/PIIF przykład XVII	50

W tabeli 4 poniżej opisaną asocjację wytworzono w postaci fizycznej mieszaniny proszków.

Tabela 4

Asocjacja produkt o wzorze 1/produkt o wzorze 2	DC50 /mg/kg /doustnie
PLA przykład I/PIIB przykład XVIII 30/70	36
PIA przykład I/PIIB przykład XVIII 50/50	40
Czynnik S przykład V/PUB przykład XVIII 30/70	44

Poza tym nowa asocjacja nie wykazuje toksyczności: nie było żadnych oznak toksyczności i myszy przy dawce 150 mg/kg podanej doustnie /2 podania/.

Według wynalazku, gdy asocjację kokrystaliczną stosuje się jako środek do czyszczenia składowej o ogólnym wzorze 2, możnają otrzymać przez kwaśną ekstrakcję roztworu połączenia kokrystalicznego w ketonie /np. metyloizobutyloketonie/ i następnie wydzielenie składowej grupy A poprzez wytrącenie z fazy organicznej.

Następujące przykłady, podane jako nie ograniczające, objaśniają niniejszy wynalazek.

W przykładach, zawartości podano w % wagowych.

Wydzielenie i oczyszczenie składowych grupy B:

Przykład I. 30 kg pristinamycyny surowej [pristinamycyny IA /PIA/-20,7% pristinamycyny IB /PIB/-3,9%, pristinamycyny IC /PIC/-0,6%, pristinamycyny ID /PID/-0,3%,

174 835 pristinamycyny IIB /PIIB/-8%, pristinamycyny IIA /PIIA/-45%, pristinamycyny IIF /PIIF/-<0,5% /nie oznaczono/, pristinamycyny IIG/PiIG/- <0,5% /nie oznaczono/], zawieszono w 210 litrach octanu etylu i mieszano w ciągu 15 godzin w temperaturze pokojowej. Zawiesinę sączy się i odebrany przesącz octanu etylu ekstrahuje się 2 razy litrami 1N kwasu siarkowego i następnie 20 litrami wody destylowanej. Połączone fazy wodne przemywa się 6 razy 15 litrami octanu etylu, a potem doprowadza się do pH 7, dodając 30 litrów 10% roztworu kwaśnego węglanu sodu i ekstrahuje się 3 razy 30 litrami dwuchlorometanu. Fazy dwuchlorometanowe łączy się i przemywa 10 litrami wody destylowanej. Następnie oddestylowuje się dwuchlorometan i wprowadza 50 litrów etanolu. Do mieszaniny dodaje się wtedy 0,8 kg sadzy L3S i utrzymuje we wrzeniu wobec powrotu skroplin w ciągu 30 minut. Po przesączeniu i przemyciu 2 razy 5 litrami etanolu mieszaninę ochładza się do temperatury 10°C w ciągu 15 godzin. Po utrzymaniu przez jedną godzinę w temperaturze 10°C zawiesinę sączy się i przemywa 3 razy 7 litrami etanolu. Po wysuszeniu ciała stałego w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymuje się 5,7 kg oczyszczonej pristinamycyny I /poniżej zwanej PI/.

Zawartość: 96,8% /PIA-81,1%, PIB-12%, PIC-2,6%, PID-1,1%;

Wydajność PIA-74%.

1500 g oczyszczonej PI wprowadza się do 9 litrów 1,2-dwuchloroetanu, po czym dodaje się 1,5 równoważnika bezwodnika bursztynowego i 0,015 równoważnika dwuetyloaminopiryny. Roztwór utrzymuje się przez 1 tydzień w temperaturze 20°C i następnie wprowadza na kolumnę, zawierająca 10 kg krzemionki /20-45gm/, wysokość kolumny: 1m; średnica: 20 cm/. Wymywanie prowadzi się przez perkolację mieszaniny 1,2-dwuchloroetan-metanol przy przepływie 18 litrów/godzinę w ciągu 6 godzin; zawartość procentowa metanolu /posiadającego 5% wody/ wzrasta od 0 do 4% podczas chromatografowania. Odbiera się 47 frakcji po 2,4 litra. Frakcje 5 do 15 łączy się, odparowuje 1,2-dwuchloroetan i dodaje 5 litrów etanolu. Po krystalizacji otrzymuje się 365 g o zawartości 99,8% PIA.

Przykład II. Frakcje 36 do 39 z chromatografowania opisanego w przykładzie I łączy się i oddestylowuje 1,2-dwuchloroetan, otrzymując w ten sposób 210 g ciała stałego. Do 40 g tego ciała stałego dodaje się 8 litrów wody, do której domieszano 8 cm 10N kwasu chlorowodorowego. Po 3 godzinach w temperaturze 90°C roztwór zobojętnia się pH 6,5 kwaśnym węglanem sodu. Roztwór ekstrahuje się 3 razy 1 litrem octanu etylu i przemywa ekstrakt 2 razy 0,2 litra wody. Po oczyszczeniu sadzą odparowuje się octan etylu i dodaje 600 cm³ etanolu. Po krystalizacji otrzymuje się 20 g PIB o zawartości 97%.

Przykład III. Frakcje 22 do 26 z chromatografowania opisanego w przykładzie I łączy się i oddestylowuje 1,2-dwuchloroetan, otrzymując 139 g ciała stałego. Do ciała stałego dodaje się minimalną ilość 1,2-dwuchloroetanu i wprowadza na kolumnę z krzemionką. Wymywanie prowadzi się przez perkolację mieszaniny 1,2-dwuchloroetan-metanol przy przepływie 18 litrów/godzinę w ciągu 6 godzin; zawartość procentowa metanolu /posiadającego 5% wody/ wzrasta od 0 do 5% podczas chromatografowania. Odbiera się 48 frakcji po 2,4 litra. Frakcje 38 do 43 odparowuje się i do ciała stałego dodaje się 300 cm3 etanolu. Po krystalizacji otrzymuje się 22 g PI, zawierającej 40% PIC. Kolejne chromatografie na krzemionce /20-45 gm/ z perkolacjąeluentem, który stanowi dwuchlorometan-metanol /98-2 objętościowo/, pozwalają na otrzymanie 5 g ciała stałego, które po rozmieszaniu w metyloizobutyloketonie i krystalizacji z etanolu, zawiera 95% PIC.

Przykład IV. 1000 g PI otrzymane tak, jak opisano poprzednio w przykładzie i rozpuszcza się w minimalnej ilości chloroformu i oczyszcza przez kolejne frakcje na kolumnie z krzemionką /20-40 gm/. Po wymyciu chloroformem, zawierającym 2 do 5% metanolu otrzymuje się produkt, który zatęża się do sucha. Produkt ten oczyszcza się następnie, przepuszczając go dwukrotnie przez kolumnę z żywicą Diaion®, stosując perkolację mieszaniną acetylonitryl-woda /60-40 objętościowo/. Frakcje kontroluje się chromatograficznie. Frakcje, zawierające PID, łączy się i odparowuje się do sucha. Otrzymuje się w ten sposób około 3 g produktu, zawierającego 60% PID. Uzupełniające oczyszczenie prowadzi się za pomocą chromatografii przeciwprądowej, stosując mieszaninę rozpuszczalników: metyloizobutyloketonaceton-kwas mrówkowy /40-2-40 objętościowo/. Po odparowaniu do sucha frakcji, zawierających PID, otrzymuje się 1 g ciała stałego o zawartości 95% PID.

174 835

Przykład V. 400 g Stapholomycine [w postaci tabletek o początkowym składzie: wirginiamycyny S1/S1/-3,4%, wirginiamycyny S4/S4/-0,9%] wprowadza się do 4 litrów wody. Tabletki rozpadają się pod wpływem mieszania w ciągu 15 minut w temperaturze 20°C. Dodaje 1 litr dwuchlorometanu i kontynuuje mieszanie przez 1 godzinę. Fazę dwuchlorometanową dekantuje się następnie i przesącza, po czym wlewa w ciągu 30 minut do 5 litrów mieszanego heksanu. Po mieszaniu przez 1 godzinę przesącza się zawiesinę, uzyskując osad, który przemywa się 3 razy 250 cm³ heksanu. Po wysuszeniu otrzymuje się 52 g ciała stałego, które zawiesza się w 370 cm³ octanu etylu. Wykonuje się 2 takie kolejne operacje w temperaturze 20°C i w czasie 18 godzin, przy czym przesącz z każdej operacji odparowuje się do sucha i następnie rozpuszcza w 850 cm3 metanolu we wrzeniu wobec powrotu skroplin. Po stopniowym obniżeniu temperatury do -20°C w ciągu 16 godzin i filtracji uzyskuje się ciało stałe, które przemywa się małą ilością metanolu i suszy w temperaturze 35°C pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 9 g czynnika S /wirginiamycyna S/.

Zawartość: 96% /S1-75,4%i S4-20,6%/. Wydajność czynnika S1 /wirginiamycyny S1/-50%.

Przykład VI. 1g czynnika S otrzymanego tak jak opisano poprzednio w przykładzie V rozpuszcza się w acetonitrylu w stosunku 125 mg/cm3 i oczyszcza w 4 operacjach chromatografowania na kolumnie, zawierającej Nucleosil 5C8® /wysokość 25 cm, średnica zewnętrzna 2,54 cm/, wstrzykując objętość 2 cm3, i stosując jako eluent mieszaninę woda-acetonitryl /60-40 objętościowo/ przy przepływie 7,5 cm³/minutę. Za każdym razem odbiera się objętość 120 cm3, zawierająca czynnik S1 czyli w sumie 480 cm3. Chromatografowanie powtarza się 4 razy po to, aby przerobić cały 1 g czynnika S. Odbiera się zatem objętość około 500 cm, zawierającą czynnik S1. Acetonitryl usuwa się na wyparce obrotowej. Fazę wodną ekstrahuje się 3 razy 50 cm3 wody destylowanej, suszy nad siarzczanem sodu i sączy. Dwuchlorometan usuwa się na wyparce obrotowej pod zmniejszonym ciśnieniem 5 x 1,33 x 10'¹ kPa i otrzymuje się 0,67 g czynnika S1 o zawartości 99,6%.

Wytwarzanie surowych składowych grupy A:

Przykład VII. 500 g surowej pristinamycyny [pristinamycyny IA /PIA/-20,7%, pristinamycyny IB /PIB/-3,9%, pristinamycyny IC /PIC/-0,6%, pristinamycyny ID /PID/-0,3%, pristinamycyny IIB /PIIB/-8%, pristinamycyny IIA /PIIA/-45%] rozpuszcza się w 50 litrach metyloizobutyloketonu. Roztwór ten ekstrahuje się 5 razy fazą wodną złożoną z 2,5 litrów wody i 2,15 liira 1 IN kwasu .siarkowego, po czym przemywa lię 3 r^y 10 Ilirami wody. Do metyloózobutyloketonu dodaje się następnie 7,5 litra wodnego roztworu kwaśnego węglanu sodu, o stężeniu 35 g/litr, po czym przemywa 5 litrami wody. Za każdym razem fazę wodną miesza się z fazą organiczną, dekantuje i rozdziela. Otrzymaną fazę organiczną kontaktuje się z 750 g tlenku glinu, odsącza, zatęża do objętości około 4 litrów i dodaje 5 objętości heksanu. Uzyskany osad odsącza się i suszy. Otrzymuje się 300 g produktu, który zawiesza się w 1 litrze izopropanolu. Po mieszaniu w ciągu 45 minut w temperaturze 55°C, sączy się w temperaturze 4°C.

Ługi macierzyste z filtracji zatęża się do sucha, dodaje 500 cm3 metyloizobutyloketonu i wlewa do tego 5 objętości heksanu. Osad odsącza się, przemywa heksanem i suszy w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 69 g surowej PUB, zawierającej 36% PIIB, 6% PIIA i pozbawionej PIA.

Przykład VIII. 60 g surowej PUB otrzymanej tak jak poprzednio w przykładzie VII oczyszcza się w kilku operacjach chromatografowania na kolumnie, zawierającej Nucleosil 5C8® /średnica kolumny 5 cm, wysokość 30 cm/ przy perkolacji eluentem woda-acetonitryl /60-40/. Otrzymuje się w ten sposób 250 mg pristinamycyny IIF /PIIF/.

Wytwarzanie produktu kokrystalicznego:

W przykładach, które następują wykazano, że widmo dyfrakcyjne X produktu kokrystalicznego różni się od widma składowej grupy B krystalizowanej pojedynczo w tym samym rozpuszczalniku, o ile taka istnieje.

Przykład IX. PIIB surową otrzymaną uprzednio w przykładzie VII rozpuszcza się w 190 cm³ acetonu i dodaje 33 g oczyszczonej PI/PIA-81,1% PIB-12%, PIC-2,6%, PID-1,1%. Po 17 godzinach mieszania w temperaturze 20°C otrzymuje się zawiesinę, którą odsącza się w temperaturze 4°C, przemywa i suszy. Po krystalizacji z acetonu w stosunku 100 g/litr otrzymuje

174 835 się 10 g białych kryształów o zawartości PIIB + PIIF + PIIG, wynoszącej 55% i zawartości PIA + PIB + PID wynoszącej 43%

Przykład X. 250 mg oczyszczonej PIIB, ptrzymanej tak jak opisano w przykładzie XVIII rozpuszcza się w 17 cm³ octanu etylu i dodaje 300 mg oczyszczonej PI /PIA-81,1%, PIB-12%, PIC-2,6%, PID-1,1%. Po 20 godzinach mieszania w temperaturze 20°C, filtracji, przemyciu i wysuszeniu otrzymuje się 125 mg białych kryształków. Zawartość PIIB + IIF + PIIG-56%, w tym PIIB-54%, zawartość PIA + PIB + PIC + PID-43%

Przykład XI. 560 mg czystej PIIB otrzymanej tak, jak opisano poniżej w przykładzie XVIII rozpuszcza się w 5 cm³ acetonu i dodaje 480 mg PIA /o zawartości 99,8/. Miesza się 20 godzin w temperaturze 20°C i sączy zawiesinę. Po przemyciu 1 cm3 acetonu i suszeniu w ciągu 30 godzin w temperaturze 40°C pod zmniejszonym ciśnieniem /<1 kPa/ otrzymuje się 590 mg białych kryształków. Zawartość PIIB + PIIF + PIIG - 56%, w tym PIIB-54%; zawartość PIA-43%.

Ługi macierzyste z poprzedniej krystalizacji miesza się z nową porcją 560 mg PIIB. Stosunek mas PIB/PIA jest więc bliski 4. Po 20 godzinach mieszania, następnie filtracji, przemyciu i wysuszeniu otrzymuje się 195 mg kryształów o czystości i składzie identycznych jak kryształy z pierwszego rzutu.

Przykład XII. Działając tak, jak opisano powyżej w przykładzie XI, ale zastępując PIA przez 480 mg PIB /o zawartości 97%/ otrzymuje się 820 mg białych kryształków o zawartości PUB + PIIF + PIIG, wynoszącej 56% /w tym PIIB-54%/ i zawartości PIB-43%.

Przykład XIII. Działając tak, jak opisano powyżej w przykładzie XI, ale wprowadzając 680 mg PIIB i 580 mg PIC /o zawartości 95%/ do 4 cm3 acetonu, otrzymuje się 315 mg białych kryształów o zawartości PIIB + PIIF + PIIG, wynoszącej 57% /w tym PIIB-55%/ i zawartości PI-42% /w tym 37% PIC/.

Przykład XIV. Działając tak, jak opisano powyżej w przykładzie XI, ale zastępując PIA przez 480 mg PID /o zawartości 95%/ otrzymuje się 475 mg białych kryształków o zawartości PIIB + PDF + PIIG, wynoszącej 55% /w tym PDB-53%/ i zawartości PID-39%.

Przykład XV. Działając tak, jak opisano w przykładzie XI, ale wprowadzając 450 mg PIB i 380 mg czynnika S /S1 -75,4%, S4-20,6%/ do 4 cm^acetonu, otrzymuje się 550 mg białych kryształków o zawartości PIIB + PIIF + PIIG, wynoszącej 58% /w tym PIIB-56% i zawartości czynnika S-41%/ w tym 37% S1/.

Przykład XVI. Działając tak, jak opisano powyżej w przykładzie XI, ale zastępując PIA przez 480 mg czynnika S1, otrzymuje się 750 mg białych kryształków o zawartości PIIB + PDF + PIIG, wynoszącej 58% /w tym PHB-54%/ i zawartości czynnika S1-41%.

Przykład XVII. Działając tak, jak opisano powyżej w przykładzie XI, ale wprowadzając 224 mg PIIF i 192 mg czynnika S do 2 cm3 acetonu, otrzymuje się 220 mg białych kryształków o zawartości PIIF, wynoszącej 55% i zawartości czynnika S-39% /w tym czynnik S1-31%; czynnik S4-5%/.

Dyfraktogramy X produktów z przykładów IX do XVII.

W tabeli 5 poniżej podano względne natężenia głównych linii. Dyfraktogramy X wykonano za pomocą dyfraktometru Phillips PW 1700 z antykatodą kobaltową. Odniesienie 100 podano dla linii przy 15,8 A. Wartości względne określono przez pomiar wysokości linii, uwzględniając tło widma ciągłego.

Tabela 5

Odległość między płaszczyznowa	Produkt z przykładu
/A/	Przykład IX	Przykład XI	Przykład XII	Przykład XIII	Przykład XIV	Przykład XV	Przykład XVI	Przykład XVII
1	2	3	4	5	6	7	8	9
915,8	100	100	100	100	100	100	100	100
11,8	40	34	35	32	43	28	36	21

174 835

cd tabeli 5
1	2	3	4	5	6	7	8	9
10,3	69	52	63	65	50	70	80	87
9,7	38	45	47	44	43	40	49	45
6,4	44	41	51	41	37	40	51	39
6,1	38	41	40	38	43	30	40	35
5,9	75	64	70	63	67	74	89	71
5,8	38	39	47	49	50	44	54	35
5,2	92	75	79	71	70	70	91	81
5,0	67	59	60	60	57	54	69	52
4,7	50	43	53	49	47	50	40	42

Dyfroktogramy X są podobne dla każdego produktu kokrystalicznego /odległości międzypłaszczyznowe lini głównych nie różnią się znacznie/.

Przykład XVIII. 9,3 g produktu otrzymanego w przykładzie IX rozpuszcza się w 490 cm³metyloizobutyloketonu. Roztwór ten ekstrahuje się dwa razy 370 cm3 0,5 N wodnego roztworu kwasu siarkowego i przemywa dwa razy 150 cm3 wody. Następnie fazę organiczną zatęża się do objętości około 80 cm3 i wlewa do 5 objętości heksanu. Otrzymany osad przemywa się, odsącza i suszy. W celu usunięcia metyloizobutyloketonu osad dodaje się do acetonu w stosunku 100 g/litr, wprowadza do 10 obj. heksanu, przemywa i suszy, Otrzymuje się 3,5 g produktu, zawierającego oczyszczoną PIIB i pozbawionego PI. Zawartość PIIB+PTIF+PIIG wynosi około 95%, w tym 92% PIIB.

Asocjacje według wynalazku znajdują zastosowanie w środkach farmaceutycznych i w weterynarii jako środki przeciwbakteryjne.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Asocjacje streptogramin, znamienne tym, że stanowi je asocjacja jednej lub kilku składowych grupy B streptogramin o ogólnym wzorze 1, gdzie A1 oznacza grupę o ogólnym wzorze 1a lub wzorze 1a', w którym R' oznacza atom wodoru lub grupę hydroksylową, a Y oznacza atom wodoru, grupę metyloaminową lub grupę dwumetyloaminową, R oznacza rodnik etylowy, lub gdy R' oznacza atom wodoru, R może również oznaczać metyl a R1 oraz R2 oznaczają atom wodoru, lub też A1 oznacza grupę o wzorze 1b, R oznacza rodnik izobutylowy, R1 oznacza grupę hydroksylową a R2 oznacza rodnik metylowy oraz jednej lub kilku składowych mniejszościowych grupy A streptogramin o ogólnym wzorze 2, w którym R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy albo etylowy, w postaci kokrystalizatu, koprecypitatu lub ewentualnie fizycznej mieszaniny proszków, w stosunkach wagowych od 10/90 do 90/10.
2. Asocjacje streptogramin według zastrz. 1, znamienne tym, że zawierają poniżej 6% zanieczyszczeń.
3. Asocjacje streptogramin według zastrz. 1, znamienne tym, że stanowi ją asocjacje w stosunkach wagowych od 20/80 do 80/20 odpowiednio jednej lub kilku składowych grupy B streptogramin i jednej lub kilku składowych mniejszościowych grupy A streptogramin, w postaci koprecypitatu lub fizycznej mieszaniny proszków.
4. Asocjacje streptogramin według zastrz. 1, znamienne tym, że stanowią ją połączenia kokrystaliczne jednej lub kilku składowych grupy B streptogramin i jednej lub kilku składowych mniejszościowych grupy A streptogramin.
5. Asocjacje streptogramin według zastrz. 4, znamienne tym, że stanowią je połączenia kokrystaliczne jednej lub kilku składowych grupy B streptogramin i jednej lub kilku składowych mniejszościowych grupy A streptogramin, w stosunku molowym 1/2.
6. Asocjacje streptogramin według zastrz. 1, albo 2, albo 3, albo 4, znamienne tym, że stanowią je asocjacje, w której składowa grupy A streptogramin o ogólnym wzorze 2, zawiera podstawnik R oznaczający atom wodoru lub rodnik etylowy.
7. Sposób wytwarzania asocjacji streptogramin, znamienny tym, że jedną lub kilka składowych grupy B streptogramin o ogólnym wzorze 1, gdzie A1 oznacza grupę o ogólnym wzorze 1a lub wzorze 1a', w którym R' oznacza atom wodoru lub grupę hydroksylową, a Y oznacza atom wodoru, grupę metyloaminową lub grupę dwumetyloaminową, R oznacza rodnik etylowy, lub gdy R' oznacza atom wodoru, R może również oznaczać grupę metylową a R1 oraz R2 oznaczają atom wodoru, lub też A1 oznacza grupę o wzorze 1 b, R oznacza rodnik izobutylowy, R1 oznacza grupę hydroksylową a R2 oznacza rodnik metylowy, oraz jedną lub kilka składowych mniejszościowych grupy A streptogramin o ogólnym wzorze 2, w którym R oznacza atom wodoru lub rodnik metylowy albo etylowy, kokrystalizuje się, po czym w przypadku otrzymywania koprecypitatu lub fizycznej mieszaniny łączy się otrzymane połączenie kokrystaliczne z odpowiednią składową/składowymi/ grupy A lub B, otrzymując asocjację w stosunkach wagowych od 10/90 do 90/10 jednej lub kilku składowych grupy B streptogramin do jednej lub kilku składowych mniejszościowych grupy A streptogramin.