PL172352B1 - Urzadzenie do wytwarzania na placu budowy mas zaprawowych nadajacych sie do pompowania PL PL PL - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do wytwarzania na placu bu- dowy mas zaprawowych nadajacych sie do pompo- w ania m ajace m ieszarke slim akow a z lejem zasypowym, przez który doprowadza sie w sposób ciagly suchy material, króciec rurowy doprowadzenia wody umieszczony za lejem zasypowym w kierunku podawania materialu oraz pompe slimakowa pola- czona szeregowo z mieszarka slimakowa wzdluz jednej osi pochylonej w kierunku przenoszenia materialu pod katem 10°-30°, przy czym mieszarka i pompa slimakowa maja wspólny agregat nape- dowy, a element mieszajacy mieszarki slimakowej ma dwa odcinki, znamienne tym, ze pierwszy odci- nek (51) elementu mieszajacego (5), mieszarki (4) ma ksztalt ciaglego slimaka (50) o dwóch, korzy- stnie do czterech zwojach slimacznicy, a drugi odcinek (52) ma ksztalt przerywanej slimacznicy o zblizonej, korzystnie tej samej dlugosci i dwóch, korzystnie trzech zwojach o wiekszym skoku, przy czym segmenty slimacznicy (53) sa polaczone z równoleglym do osi jarzmem (55) stanowiacym skrobak scienny. FIG . 1Urzadzenie do wytwarzania na placu budowy mas zaprawowych nadajacych sie do pompowania PL PL PL

Description

Wynalazek dotyczy urządzenia do wywarzania na placu budowy nadających się do pompowania mas zaprawowych, a zwłaszcza tynku natryskowego, zaprawy murarskiej oraz płynnego jastrychu. Urządzenie ma mieszarkę ślimakową z lejem zasypowym przez który doprowadza się w sposób ciągły suchy materiał, doprowadzenie wody przez rurowy króciec połączony za lejem zasypowym w kierunku podawania materiału oraz pompę ślimakową połączoną szeregowo z mieszarka ślimakową na wspólnej osi pochylonej w kierunku przenoszenia materiału pod kątem 10 - 30° i napędzane przez silnik z przekładnią.

Urządzenie tego typu jest znane z austriackiego opisu patentowego AT-B-385 309. Mieszarka ma element mieszający w postaci gumowego ślimaka o sześciu pełnych zwojach i promieniowych skrzydełek umieszczonych na wspólnym wale za ślimakiem. Urządzenie to służy do przesyłania pod wysokim ciśnieniem zhomogenizowanych sztywnych plastycznie materiałów, ale nie nadaje się do wytwarzania zapraw o różnej konsystencji, które można przepompowywać.

W niemieckim opisie zgłoszenia patentowego DE-A-1 684 048 przedstawiono urządzenie do mieszania i tłoczenia gipsu, które ma zasobnik połączony z umieszczoną pod nim mieszarka ślimakową zaopatrzoną w ciągły ślimak mieszający i przenoszący wymieszany gips. Tego typu mieszarka nie nadaje się do wytwarzania zaprawy budowlanej, którą najpierw trzeba zhomogenizować, a następnie wymieszać z wodą do odpowiedniej konsystencji.

Celem wynalazku jest wykonanie zwartego przenośnego urządzenia, w którym można na placu budowy wytwarzać nadające się do przepompowywania posiadające zawiesistą konsystencję zaprawy, takie jak na przykład tynk natiyskowy oraz materiały o rzadszej konsystencji, takie jak płynny jastrych. Cel ten niespodziewanie osiągnięto w urządzeniu według wynalazku, w którym zależnie od rodzaju wytwarzanej zaprawy wymienia się mieszadło i ewentualnie pompę ślimakową.

172 352

Urządzenie według wynalazku do wywarzania na placu budowy nadających się do pompowania mas zaprawowych ma mieszarkę ślimakową z lejem zasypowym przez który doprowadza się w sposób ciągły suchy materiał, króciec rurowy doprowadzenia wody umieszczony za lejem zasypowym w kierunku podawania materiału oraz pompę ślimakową połączoną szeregowo z mieszarką ślimakową wzdłuż jednej osi pochylonej w kierunku przenoszenia materiału pod kątem 10°-30°, przy czym mieszarka i pompa ślimakowa mają wspólny agregat napędowy, a element mieszający mieszarki ślimakowej ma dwa odcinki z których pierwszy jest przystosowany do przenoszenia suchego materiału w kierunku podłączonego wodnego króćca rurowego, a drugi do wymieszania.! suchej zaprawy z wodą i charakteryzuje się tym, że do wytwarzania tynku natryskowego pierwszy odcinek mieszarki ma kształt ciągłego ślimaka o dwóch do czterech zwojach ślimacznicy, a drugi odcinek ma kształt przerywanej ślimacznicy o zbliżonej, korzystnie tej samej długości o trzech zwojach o większym skoku, przy czym segmenty ślimacznicy są połączone równoległym do osi jarzmem stanowiącym skrobak ścienny.

W wykonaniu alternatywnym przeznaczonym do wytwarzania płynnego jastrychu, Ηήπ,ιηϋ mniaizm lanlmśa iirąp drżenia rharalrt anrznip cip tA/cn 7anip™ic7i; aędriepl· aIzman-t·n

Λ.». j aat-a w* V b» w SA . — λ. J ta baj b» *J ·****· ’ ' J *3 baWAAAWAb. b b*· mieszającego ma pojedyncze płaskie skrzydełka mieszające ustawione promieniowo pod kątem zgodnym z kierunkiem oraz szybkością przesuwu materiału, a drugi odcinek elementu ma podobne skrzydełka mieszające połączone w górnej części jarzmem łączącym osiowo dwa sąsiednie skrzydełka w tej samej płaszczyźnie, przy czym co najmniej' dwa jarzma są przesunięte względem siebie obwodowo o około 180° i osiowo o jedną długość jarzma. W obydwu wykonaniach element mieszający mieszarki jest w celu jego łatwej wymiany połączony rozłącznie sprzęgłami kłowymi z wałem pompy ślimakowej i przekładnią silnika napędowego, przy czym przekładnia z silnikiem są umieszczone przechylnie w obudowie mieszarki ślimakowej.

Urządzenie ma lej zasypowy suchego materiału, którego poprzeczna ściana jest umieszczona powyżej pierwszego odcinka elementu mieszającego i jest nachylona w stosunku do pionowej osi pod kątem β wynoszącym. 30 - 40° tak, że lej rozszerza się do góry, a otwór zasypowy leja rzutuje na pochyloną ścianę. Mieszarka ślimakowa ma u góry obudowy drugiego odcinka elementu mieszającego otwór do zasilania piaskiem, połączony poprzez szyje w kształcie rury z lejem do ładowania piasku. W rurze jest umieszczony ślimakowy przenośnik piasku połączony z przekładnią z silnikiem, które są umieszczone powyżej leja do ładowania piasku, nad którym jest również umieszczony koniec przenośnika taśmowego piasku. Lej do ładowania piasku jest umieszczony nad mieszarka pionowo i wokół pionowej osi ma obrotowe podparcie na którym jest umieszczony koniec przenośnika taśmowego oraz silnik z przekładnią ślimakowego przenośnika piasku. Urządzenie może być zasilane suchą zaprawą, która jest uprzednio wstępnie wymieszana i zupełnie zdatna do użycia po wymieszaniu jej z wodą, albo zaprawa może być dodatkowo mieszana z piaskiem i wodą, co znacznie obniża jej koszt wytwarzania. Urządzenie wyróżnia się na tle ogólnie znanego stanu techniki tym, że można w nim wytwarzać w sposób ciągły nadające się do pompowania różne masy zaprawowe, przy czym jeżeli produkuje się płynny jastrych to stosuje się mieszadło skrzydełkowe, a jeżeli produkuje się płynny tynk lub zaprawę murarską to stosuje się mieszadło w postaci ciągłej i przerywanej ślimacznicy, oraz wymienia się pompę ślimakową, gdyż tłoczenie bardziej lepkiego tynku pompy w stosunku do przepompowywania bardziej rzadkiego płynnego jastrychu. Zarówno pompa jak i mieszadło są łatwe do zdemontowania co umożliwia szybkie oczyszczenie i przezbrojenie urządzenia.

Zastosowana według wynalazku konstrukcja leja zasypowego umożliwia równomierne zasilanie urządzenia zaprawą co poprawia jakość wymieszania produktu.

Urządzenie nie mające zasilania piaskiem wymaga stosowana suchego materiału zmieszanego wstępnie z piaskiem i załadowanego do ustawionego na placu budowy silosa pod którego lejem umieszcza się lej zsypowy mieszarki według wynailazku. Z uwagi jednak na koszty transportu korzystne jest dodawanie piasku do zaprawy na miejscu budowy, gdyż w ten sposób zmniejsza się masę przewożonej suchej zaprawy, która dzięki temu może zawierać więcej środka wiążącego takiego jak cement lub anhydryt. Tego typu sucha

172 352 zaprawa może być stosowana w urządzeniu według wynalazku zaopatrzonym w połączone z mieszarką urządzenia do dozowania piasku.

W urządzeniu według wynalazku nieoczekiwanie stwierdzono, że jeżeli wydajność *- w a ' J J J - ~ pompy ślimakowej jest większa od wielkości zasilania umieszczonego przed nią urządzenia mieszającego, to strefa mieszania napełnia się tylko częściowo materiałem i zawiera wypełnione powietrzem puste przestrzenie często w postaci oddzielonych od siebie poduszek powietrznych. Zaskakujące jest to, że mimo krótkiej drogi mieszania uzyskuje się jednorodną nadającą się do przetłaczania masę zaprawową. Puste przestrzenie w strefie mieszania umożliwiają również wprowadzenie do niej piasku, przy czym puste przestrzenie można utworzyć stosując pompę ślimakową o większej wydajności w stosunku do zasilania mieszadła. Korzystnie jest jednak, aby zamiast wymiany pompy ślimakowej zwiększyć obroty wału napędowego.

Nieoczekiwanie stwierdzono, że powyżej określonej szybkości obrotowej ilość materiału transportowanego z leja zsypowego do ślimakowego urządzenia mieszającego w zasadzie nie zwiększa się, zwłaszcza przy zastosowaniu materiałów drobnoziarnistych, a zwiększa się tylko wydajność pompy ślimakowej, dzięki czemu w strefie mieszania tworzą się niezbędne przestrzenie powietrzne. Zależnie więc od średnicy ślimakowej mieszarki oraz od geometrycznego kształtu elementu mieszającego uzyskuje się wymieniony powyżej efekt. Na przykład zwiększenie obrotów powyżej 200 obrotów/min. powoduje powstawanie pożądanych poduszek powietrznych w strefie mieszania.

Jak już wspomniano powyżej strefa mieszania ma doprowadzenie piasku, a przenośnik ślimakowy ma na obwodzie skrobak piasku, którego zadaniem jest równomierne rozprowadzenie dodawanego piasku. Prędkość obrotową podajnika ślimakowego piasku dobiera się zależnie od ilości dodawanego piasku w stosunku do środka wiążącego na przykład 1:1. Lej do ładowania piasku można samoczynnie utrzymywać w stanie napełnienia piaskiem z silosu przy zastosowaniu sygnalizacji automatycznego napełnienia. W rozwiązaniu według wynalazku zastosowano prostsze rozwiązanie w postaci taśmowego przenośnika piasku i leja z przenośnikiem ślimakowym. Można również stosować szybik z nastawną szczeliną poprzez którą dozuje się piasek. Zaleca się połączenie końca przenośnika taśmowego z lejem do ładowania piasku, co rozwiązano według wynalazku stosując obrotowe podparcie na leju. Podparcie może więc być łatwo obrócone do położenia w którym znajduje się dozownik taśmowy.

Wynalazek spełnia istotne swoje zadanie, gdyż umożliwia uproszczenie i ujednolicenie przedstawionego wstępnie urządzenia, a także jego przezbrojenie niezbędne w przypadku przedstawienia produkcji ciekłego jastrychu na wytwarzanie zaprawy tynkarskiej i murarskiej lub odwrotnie.

Urządzenie według wynalazku jest łatwe do transportu wskutek swojej prostej budowy. Element mieszający w rozwiązaniu według wynalazku wykonuje 150 do 300 obrotów na minutę podczas, gdy pompa ślimakowa dostarcza 70-1001 masy zaprawowej na 1 minutę.

Uproszczony przykład wykonania wynalazku pokazano na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z boku urządzenia do zasilania suchą zaprawą, fig. 2 - element mieszający, odpowiedni do wytwarzania tynku natryskowego lub zaprawy murarskiej w urządzeniu według fig. 1, fig. 3 - element mieszający, odpowiedni do murarskiej w urządzeniu według fig. 1, fig. 3 - element mieszający, odpowiedni do wytwarzania płynnego jastrychu w urządzeniu według fig. 1, oraz fig, 4 - widok z boku, urządzenia według fig. 1, w którym jest ono zasilane środkiem wiążącym i piaskiem.

W urządzeniu według fig. 1 ukształtowany w formie leja wylot 1 nie pokazanego na rysunku zasobnika suchej zaprawy jest połączony za pomocą elastycznego łącznika 2, np. krótkiego odcinka giętkiej lub elastycznej rury o kształcie miecha z otworem pokrywy 3a leja zasypowego 3. Lej zasypowy 3 wchodzi jednym końcem do mieszarki ślimakowej 4. Mieszarka 4 ma element mieszając 5 przedstawiony na fig. 2, który można wymienić na inny element mieszający przedstawiony na fig. 3. Element mieszający 5 jest napędzany silnikiem elektrycznym 6 wraz z przekładnią 6a o stałej ilości obrotów wynoszącej kilkaset obrotów na minutę. Pompa ślimakowa 7 jest w znany konstrukcyjnie sposób zamocowana za pomocą

172 352 kołnierzy do wylotowej strony mieszarki ślimakowej 4, a jej ślimak jest połączony z elementem mieszającym 5 w sposób zapewniający odpowiednią wytrzymałość na skręcanie. Pompa ślimakowa 7 przesuwa materiał w kierunku połączeń rurowych oraz połączenia z giętkiej rury 8, które prowadzi do miejsca użycia. Mieszarka ślimakowa 4 i pompa ślimakowa 7 są umieszczone współosiowo jedna za drugą na osi pochylonej w stosunku do poziomu pod katem a, który wynosi 10 do 30°.

Całe to urządzenie jest zamontowane na tylko symbolicznie zaznaczonym podwoziu 10. Przed ewentualnym transportem należy konieczne odłączyć łącznik 2 od wylotu zasobnika 1 lub leja zasypowego 3. Ażeby zapobiec spadaniu suchej zaprawy z zasobnika prosto do mieszarki ślimakowej, co mogłoby prowadzić do zaburzeń produkcyjnych, lej zasypowy 3 ma pochyła ścianę 3b, która działa jak przenośnik ślizgowy. Ściana 3b ustawiona jest przeważnie poprzecznie do kierunku zasilania pod kątem β o wielkości, np. w granicach 30° do 50° w stosunku do poziomu.

Przemysłowo sucha zaprawa trafia z góry na ścianę 3b, a następnie ślizga się wzdłuż niej w dół w kierunku mieszarki ślimakowej 4. Tam zostaje ona przez element j ncjyęitrtiPpę» Hn cs^uRr rętc?orno 's lrArfi Hiac + IzrAonom

AAliwuZsiAj v£v>jr |JdvOUA^^tu. ir<J u Ja Aipivr<juiuu izUxvJ a O ρι e fHUoklu. j^VL,L kiwMy i »1 rurowym woda i dokładnie wymieszana z wodą. Następnie częściowo pod wpływem elementu mieszającego 5, a częściowo wskutek grawitacji zostaje od doprowadzona do pompy ślimakowej 7. Podczas tego procesu woda z dozownika 13 zasila całą instalację w sposób ciągły w ściśle dozowanych ilościach przez podłączony króciec wodny 11 i przewód 12. Dozownik 13, który może być skonstruowany dowolnie jest podłączony z miejscową siecią wodną przez sterowany elektromagnetycznie zawór 14, którym może być zawór redukcyjny. Obok dozownika 13 znajduje się elektryczna szafa sterownicza 15, która steruje całym urządzeniem. W szczególności reaguje ona na sygnał wyjściowy czujnika automatycznego poziomowskazu 16, umieszczonego w odpowiednim miejscu w leju 3. Automatyczny poziomowskaz 16 powoduje stałe napełnienie leja 3 suchą zaprawą. Ponadto automatyczny poziomowskaz 16 może spowodować włączenie mieszadła wibracyjnego w umieszczonym powyżej zasobniku lub otwarcie zasuwy na wylocie z zasobnika, gdyby zaprogramowany poziom wypełnienia nie został osiągnięty. Szczegółów tych nie przedstawiono, ponieważ są one ogólnie znane i nie są przedmiotem wynalazku.

Urządzenie przedstawione na fig. 1 mimo swojej prostej konstrukcji umożliwia wytworzenie w nim zarówno zaprawy tynkarskiej i murarskiej, jak i ciekłego jastrychu. Osiąga się to dzięki zastosowaniu ściśle dopasowanych do każdorazowego materiału i specjalnie do tego celu ukształtowanych elementów mieszających, które są względem siebie bardzo łatwo wymienialne. W każdym przypadku konieczna jest również wymiana pompy ślimakowej 7, która w przypadku wytwarzania zaprawy tynkarskiej i murarskiej musi mieć znacznie wyższą wydajność niż w przypadku wytwarzania płynnego jastrychu. Płynny jastrych ma bowiem o wiele rzadszą, płynna konsystencję, niż np. tynk natryskowy. W celu ułatwienia wymiany elementów mieszających agregat napędowy złożony z silnika elektrycznego 6 oraz z przekładni 6a jest połączony z obudową mieszarki ślimakowej w sposób łatwo rozłączalny. Oprócz tego element mieszający jest połączony sprzęgłem za pomocą zwykłych kłów z wałem pompy ślimakowej oraz z agregatem napędowym. Element mieszający przedstawiony na fig. 2 jest stosowany do wytwarzania zaprawy tynkarskiej oraz murarskiej. Element ten obejmuje pierwszy odcinek 51 w postaci ślimaka 50 z około 3 i jedna druga skrętami ślimacznicy, jak również drugi odcinek 52 o w przybliżeniu równej długości z przerwanymi segmentami 53 ślimaka, który w stosunku do poprzednio opisanego ślimaka ma większy skok ślimacznicy. Dzięki stosunkowo większemu skokowi ślimacznicy segmentów ślimaka 53 w drugim odcinku 52 osiąga się korzystny i dobry efekt mieszania. Równocześnie celowo utworzone wolne przestrzenie między segmentami powodują, że duży skok ślimacznicy nie ma odpowiednio dużej' szybkości przenoszeniu w kierunku osi. Zbyt wysoka szybkość przenoszenia mogłaby za nadto skrócić czas mieszania potrzebny do osiągnięcia homogenicznej struktury materiału. Dla dokładnego wymieszania ważne jest również osiowe ramę ślimacznicy 55, które łączy brzegi obwodowe współosiowo umieszczonych jeden za drugim segmentów ślimaka 53 i tworzy ścienny skrobak. Pierwszy odcinek 51

172 352 odpowiada w zasadzie suchemu obszarowi mieszarki ślimakowej 4, natomiast drugi odcinek 52 jej mokremu obszarowi.

Element mieszający przedstawiony na fig. 3 służy do produkcji płynnego iastrychn. Obejmuje on również dwa różniące się funkcjonalnie odcinki. Pierwszy odcinek 91 ma pojedyncze, płaskie skrzydełka mieszające 90, które w każdym przypadku są ustawione pod odpowiednim kątem do płaszczyzny promieniowej, dopasowanej do kierunku przesuwania materiału od strony prawej do lewej, jak pokazano na fig. 2 oraz zaprogramowanej szybkości przenoszenia. Drugi odcinek 92 odpowiadający obszarowi mokremu składa się z podobnych skrzydełek mieszających 93. Dwa skrzydełka mieszające sąsiadują ze sobą i leżą na tej samej płaszczyźnie osiowej tworząc wspólną parę połączoną ze sobą jarzmem 95. Łącznie przewiduje się cztery tego rodzaju jarzma rozmieszczone obwodowo co około 180° w strefie pracy elementu mieszającego 9, a także przedstawione względem siebie osiowo o jedną długość jarzma. Działanie jarzma 95 odpowiada jarzmu 55. Duże przestrzenie 94 między skrzydełkami 93 w porównaniu do fig. 2 są likwidowane wskutek stosunkowo rzadszej konsystencji płynnego jastrychu, co utrudnia powstawanie zbyt wysokiego ciśnienia

-na ntinwp Ho nnrnnu c! imalontupi 7 oWnctro-nnAmłi Im^nnarHk <=»1^m^n+Axi7 rni^crza < »

HIA TTAbWAW MO ΜΑΑΧΑΧΜΧΚΟ * t MJ i t X IM h O AA OAAAAJT VAA .UtOAA ΟΧΑ ΟΑΟΑ^ΟΧΑ AO W VXX i! 1 elementów mieszających 9 są umieszczone sprzęgła od strony zespołu napędowego i od strony członów napędzanych w formie zabieraków 41 względnie typu jarzma i kłów 42.

Na figurze 4 przedstawiono następną odmianę wykonania urządzenia według fig. 1. Urządzenie służy do wytwarzania pompowanych mas zaprawowych wytworzonych ze środka wiążącego, spoiwa i piasku, a zwłaszcza do produkcji płynnego jastrychu. Mieszarka ślimakowa 4 jest zaopatrzona w tym urządzeniu w element mieszający 9. Podczas, gdy urządzenie według fig. 1 jest napełniane z leja 3 suchą zaprawą wstępnie wymieszaną i gotową do użycia, to urządzenie według fig. 4 jest przeznaczone w pierwszym rzędzie do wytwarzania na placu budowy pompowanych mas zaprawowych w tym przypadku płynnego jastrychu ze spoiwa i piasku. Spoiwo dodawane jest poprzez wylot 1 w kształcie leja zasobnika. Piasek natomiast pochodzi z placu budowy i jest dodawany przy użyciu piaskowego leja zasypowego 20, którego szy'a w formie rury 20a wchodzi powyżej otworu 4a do płaszcza mieszarki ślimakowej 4. Otwór 4a umieszczony jest bezpośrednio za podłączony króćcem rurowym 11 doprowadzającym wodę. Lej 20 jest zamontowany w rozłączalny sposób na nasadce w kształcie skrzyni 21. Piasek jest doprowadzany do leja 20 przy pomocy przenośnika taśmowego 22 o ogólnie znanej konstrukcji. Przenośnik ten odprowadza określone ilości piasku z szybu załadowczego 23. Ilość podawanego piasku jest regulowana przesuwną w kierunku podwójnej strzałki zasuwą 23a. Dozownik z taśmą przenośnikową 22 opiera się swoją końcówką podającą piasek na podparciu 24, które jest umieszczone na górnym brzegu leja 20 w sposób umożliwiający obrót, czego nie przedstawiono na rysunku. Na podparciu 24 zamontowany jest silnik napędowy 25 napędzający przenośnik ślimakowy 26 piasku, umieszczony w szyi leja 20a. Przenośnik ślimakowy 26 ma od strony wlotu piasku jarzmo ślimaka 26a, umieszczone równolegle w niewielkiej odległości od wewnętrznej ściany piaskowej leja zasypowego 20. Jarzmo to obraca się razem ze ślimakiem 26 przesuwającym piasek w dół i działa jak skrobak piasku. Dość obrotów napędowego silnika 25 i tym samym przenośnika ślimakowego piasku 26 jest dobrana w taki sposób, aby zapewnić pożądany stosunek mieszania, np. 1:1 spoiwa do piasku. Ilość obrotów może mieścić się w granicach 40-60 obrotów na minutę, podczas gdy ilość obrotów silnika napędowego 6 i przekładni 6a, może wynosić na przykład 200-400 obrotów na minutę. Ilość piasku doprowadzana poprzez dozownik taśmowy 22 do piaskowego leja zasypowego 20 zostaje ściśle nastawiona tak, aby znajdowała się w nim wystarczająca ilość piasku.

Udoskonalona wersja urządzenia wg. fig. 4 może oczywiście być zasilana tylko wstępnie wymieszaną suchą zaprawą przygotowaną w fabryce. W tym przypadku opisane wyżej części instalacji służące do doprowadzania piasky muszą być całkowicie wyłączone. Jednak piaskowy lej zasypowy 20 może pozostać na swoim poprzednim miejscu lub też może zostać odłączony od nasadki 21. Nasadkę 21 należy wówczas zamknąć przy pomocy odpowiedniej pokrywy.

Claims (16)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do wytwarzania na placu budowy mas zaprawowych nadających się do pompowania mające mieszarkę ślimakową z lejem zasypowym, przez który doprowadza się w sposób ciągły suchy materiał, króciec rurowy doprowadzenia wody umieszczony za lejem zasypowym w kierunku podawania materiału oTaz pompę ślimakową połączoną szeregowo z mieszarką ślimakową wzdłuż jednej osi pochylonej w kierunku przenoszenia materiału pod kątem 10°-30°, przy czym mieszarka i pompa ślimakowa mają wspólny agregat napędowy, a element mieszający mieszarki ślimakowej ma dwa odcinki, znamienne tym, że pierwszy odcinek (51) elementu mieszającego (5), mieszarki (4) ma kształt ciągłego ma kształt przerywanej ślimacznicy o zbliżonej, korzystnie tej samej długości i dwóch, korzystnie trzech zwojach o większym skoku, przy czym segmenty ślimacznicy (53) są połączone z równoległym do osi jarzmem (55) stanowiącym skrobak ścienny.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element mieszający (5) mieszarki ślimakowej (4) jest połączony rozłącznie sprzęgłami kłowymi (41, 42) z pompą ślimakową (7) i przekładnią (6a) silnika napędowego (6), które są umieszczone odchylnie i rozłącznie w obudowie mieszarki ślimakowej (4).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że powyżej pierwszego odcinka (51) elementu mieszającego (5) jest nachylona w stosunku do pionowej osi pod kątem β wynoszącym 30 - 40° poprzeczna ściana (3b) leja zasypowego (3) tak, że lej zasypowy (3) rozszerza się do góry, a jego otwór zasypowy rzutuje na nachyloną ścianą (3b).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że mieszarka ślimakowa (4) ma u góry rurowej obudowy drugiego odcinka (52) elementu mieszającego (5), otwór (4a) do zasilania piaskiem.
5. 5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że otwór (4a) do zasilania piaskiem jest połączony z lejem (20) do ładowania piasku.
6. 6. Urządzenie według zastrz. 5, znamienne tym, że lej (20) do ładowania piasku ma szyje (20a) w kształcie rury w której jest umieszczony ślimakowy przenośnik piasku (26) połączony z silnikiem z przekładnią (25), które są umieszczone powyżej leja (20) do ładowania piasku.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 5, albo 6, znamienne tym, że nad otworem wlotowym leja (20) do ładowania piasku jest umieszczony koniec przenośnika taśmowego (22) piasku,
8. 8. Urządzenie według zastrz. 5, albo 6, znamienne tym, że lej (20) do ładowania piasku jest umieszczony pionowo i wokół pionowej środkowej osi ma obrotowe podparcie (24), na którym jest umieszczony koniec taśmowego przenośnika (22) oraz silnik z przekładnią (25) przenośnika piasku (26).
9. 9. Urządzenie do wytwarzania na placu budowy mas zaprawowych nadających się do pompowania mające mieszarkę ślimakową z lejem zasypowym przez który doprowadza się w sposób ciągły suchy materiał, króciec rurowy doprowadzenia wody umieszczony za lejem zasypowym w⁷ kierunku podawania materiału oraz pompę ślimakową połączoną szeregowo z mieszarką ślimakową wzdłuż jednej osi pochylonej w kierunku przenoszenia materiału pod kątem 10 do 30°, przy czym mieszarka i pompa ślimakowa mają wspólny agregat napędowy, a element mieszający mieszarki ślimakowej ma dwa odcinki, znamienne tym, że pierwszy odcinek (91) elementu mieszającego (9) mieszarki (4) ma pojedyncze płaskie skrzydełka mieszające (90) ustawione promieniowo pod kątem zgodnym z kierunkiem oraz szybkością przesuwu materiału, a drugi odcinek (92) ma podobne skrzydełka mieszające (93) połączone w górnej części jarzmem (95) łączącym osiowo dwa sąsiednie

   172 352 skrzydełka w tej samej płaszczyźnie, przy czym co najmniej dwa jarzma (95), są przesunięte względem siebie obwodowo o około 180° i osiowo o jedną długość jarzma.
10. 10. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że element mieszający (9) mieszarki Ś!imako^wpl Ait ipęt i-nzb^n^ ęnrzpnhmi błmwmi ΜΪ n pompą ślimakową (7) i przekładnią (6a) silnika napędowego (6), które są umieszczone odchylnie i rozłącznie w obudowie mieszarki ślimakowej (4).
11. 11. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że powyżej pierwszego odcinka (91) elementu mieszającego (9) jest nachylona w stosunku do pionowej osi pod kątem (β) wynoszącym 30-40° poprzeczna ściana (3b) leja zasypowego (3) tak, że lej zasypowy (3) rozszerza się do góry, a jego otwór zasypowy rzutuje na pochyloną ścianę (3b).
12. 12. Urządzenie według zastrz. 9, znamienne tym, że mieszarka ślimakowa (4) ma u góry rurowej obudowy drugiego odcinka (92) elementu mieszającego (9) otwór (4a) do zasilania piaskiem.
13. 13. Urządzenie według zastrz. 12, znamienne tym, że otwór (4a) do zasilania piaskiem jest połączony z lejem (20) do ładowania piasku.
14. 14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że lej (20) do ładowania piasku ma szyje (20a) w kształcie rury, w której jest umieszczony ślimakowy przenośnik piasku (26) połączony z silnikiem z przekładnią (25) umieszczonymi powyżej leja (20) do ładowania piasku.
15. 15. Urządzenie według zastrz. 13 albo 14, znamienne tym, że nad otworem wlotowym leja (20) do ładowania piasku jest umieszczony koniec przenośnika taśmowego (22) piasku.
16. 16. Urządzenie według zastrz. 13 albo 14, znamienne tym, że lej (20) do ładowania piasku jest umieszczony pionowo i ma wokół pionowej środkowej osi obrotowe podparcie (24), na którym jest umieszczony koniec taśmowego przenośnika (22) oraz silnik z przekładnią (25) przenośnika piasku (26).