PL166886B1 - Urzadzenie do wbijania plyt Izolacyjnych w mur PL - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do wbijania plyt izolacyjnych w mur, z napedzanym pneumatycznie, hydraulicznie lub elektrycznie mlotem, którego bijak poprzez wkladke, wykonana jako dziób uchwytowy z trzon- kiem polaczonym z bijakiem i prowadzonym w kanale prowadzacym mlota oraz szczeka przyjmu- jaca plyty izolacyjne, oddzialywuje na strone czo- lowa plyt izolacyjnych, wykonanych w postaci pro- filowanych, zwlaszcza falistych plyt stalowych lub plyt z twardego tworzywa sztucznego, znamienny tym, ze kanal prowadzacy (9) w mlocie (1) dla trzonka (7) dzioba uchwytowego (3), jest wykonany jako cylindryczny o srednicy tylko niewiele mniej- szej od srednicy bijaka (2) a trzonek (7) od bijaka (2) az do miejsca przejscia w szczeke (8) dzioba uchwy- towego (3) bez odsadzenia ma jednakowa srednice, przy czym kanal prowadzacy (9) z opuszczonym urzadzeniem zabezpieczajacym narzedzie przed wypadnieciem jest skrócony. Fig. 7 PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do wbijania płyt izolacyjnych w mur, z napędzanym pneumatycznie, hydraulicznie lub elektrycznie młotem, którego bijak poprzez wkładkę, wykonaną jako dziób uchwytowy z trzonkiem połączonym z bijakiem i prowadzonym w kanale prowadzącym młota oraz szczęką przyjmującą płyty izolacyjne, oddziaływuje na stronę czołową płyt izolacyjnych, wykonanych w postaci profilowanych, zwłaszcza falistych płyt stalowych lub płyt z twardego tworzywa sztucznego.

Z austriackiego opisu patentowego nr PS 335 689 znany jest sposób zabezpieczania murów przed wilgocią, zgodnie z którym w mur wbija się twarde płyty izolacyjne ze stali nierdzewnej lub z tworzywa sztucznego, szczelnie łącząc je ze sobą. Płyty izolacyjne, które przechodzą przez całą szerokość muru, tworzą w nim praktycznie nieogranicznie trwałą przegrodę, która w sposób pewny chroni przed wędrówką wilgoci do góry.

166 886

Do prawidłowego i poziomego umieszczania płyt izolacyjnych w murze niezbędne są jednak specjalne narzędzia jak również wiedza fachowa i doświadczenie pracowników obsługujących. Stosuje się w tym celu młot, który poprzez wkładkę działa na stronę czołową płyt izolacyjnych. Z austriackiego opisu patentowego nr PS 364 149 znane jest urządzenie służące do pewnego przenoszenia energii uderzeń na płyty izolacyjne i utrzymywania ich w położeniu poziomym podczas wgłębiania w mur. W urządzeniu tym wkładka jest wykonana jak dziób uchwytowy z trzonkiem połączonym z bijakiem młota i szczęką przyjmującą płyty izolacyjne. Konieczne jest przy tym dopasowanie trzonka dzioba uchwytowego prowadzonego w młocie do kanału prowadzącego młota.

Znane metody, najczęściej młoty pneumatyczne, mają na swoim końcu wtykowym, służącym do umocowania narzędzia, kanał prowadzący, najczęściej o sześciokątnym, stosunkowo małym przekroju. Rzadziej stosuje się także okrągłe przekroje o podobnych wymiarach. Trzonki wykonywanych dziobów uchwytowych mogą więc posiadać tylko odpowiednio mały przekrój, aby pasowały do istniejących kanałów prowadzących. W przypadku sześciokątnych kanałów prowadzących występuje mniejszy przekrój nośny, gdyż musi on być wpisany w profil sześciokątny. Ten stan rzeczy powoduje, że w miejscu rozszerzenia trzonka w szczękę dzioba uchwytowego lub w miejscu osadzenia trzonka następuje często pękanie stosunkowo drogich narzędzi.

Znane młoty są zaopatrzone w urządzenie, które zabezpiecza przed wypadnięciem narzędzia wetknięte w kanał prowadzący. Może to być blokada kulkowa, w której dociskane sprężyną kulki lub inne elementy blokujące zatrzaskują się w rowku części chwytowej narzędzia, albo mechaniczny zamek zapadkowy, który za pomocą dźwigni w kształcie haków zaczepia się o pierścień oporowy lub osadzenie narzędzia. W innym znanym wykonaniu część chwytowa narzędzia jest zaopatrzona w pierścień oporowy, który w chwili zakończenia suwu narzędzia zderza się z kołpakiem nasadzonym lub nakręconym na koniec mechanizmu uderzeniowego.

Amerykański opis patentowy nr PS 2 685 274 dotyczy wykonania, w którym na części chwytowej narzędzia jest umocowany pierścień oporowy z elastycznego materiału, który nie tylko zabezpiecza narzędzie przed wypadnięciem lecz także w chwili zakończenia suwu tłumi uderzenie w kołpak i w młot na wejściu do kanału prowadzącego. Część chwytowa narzędzia ma przy tym na całej swojej długości jednakową średnicę a elastyczny pierścień oporowy lub kołnierzjest naklejony albo nawulkanizowany na część chwytową narzędzia. Koniec części chwytowej narzędzia wystający z urządzenia jest wykonany w postaci przecinaka udarowego. Ze względu na konieczność zabezpieczania narzędzia przed wypadaniem znane młoty są stosunkowo długie. Zwłaszcza część chwytowa narzędzia, która musi posiadać odpowiednią długość, wystaje przed młotem.

Z austriackiego opisu patentowego nr PS 364 150 wiadomo, że młot do wbijania płyt izolacyjnych w mur umieszcza się na ramie nośnej, która jest przymocowana do muru. Młot jest przy tym umieszczony na pomoście, przesuwalnym w pionie na stojakach i niesie na sobie wózek, który może jeździć po pomoście poprzecznie do kierunku wbijania. Na wózku znajdują się przesuwalne w kierunku wbijania sanki, na których jest zamontowany młot. Za pomocą tej ramy nośnej można szybko, bez trudno i dokładnie umieścić młot w stosunku do muru w położeniu właściwym dla wbijania każdej płyty izolacyjnej, tak że płyta zostaje umieszczona precyzyjnie w spoinie muru. Rama nośna z pomostem, wózkiem i przesuwalnymi sankami wymaga jednak stosunkowo dużo przestrzeni, która nie zawsze jest do dyspozycji. W niemałym stopniu szerokość ramy nośnej jest zależna także do długości zamontowanego na niej poziomo młota.

Zadaniem wynalazku jest zaproponowanie uproszczonego i znacznie zmniejszonego urządzenia do wbijania płyt izolacyjnych w mur, które może być używane także w ograniczonej przestrzeni, na przykład w wąskich przejściach, a pomimo tego umożliwia prawidłowe wbijanie płyt, jest mocne i ma uniwersalne zastosowanie.

W rozwiązaniu według wynalazku kanał prowadzący w młocie, przeznaczony dla trzonka dzioba uchwytowego, jest wykonany jako cylindryczny o średnicy tylko niewiele mniejszej od średnicy bijaka a trzonek od bijaka aż do miejsca przejścia w szczękę dzioba uchwytowego bez osadzenia ma jednakową średnicę, zaś kanał prowadzący z opuszczonym urządzeniem zabezpieczającym narzędzie przed wypadnięciem jest skrócony.

166 886

Ukształtowanie według wynalazku umożliwia przede wszystkim skrócenie części chwytowej narzędzia i wzmocnienie jej w przekroju dzięki czemu w połączeniu z jednakową średnicą na całej długości znacznie wzrasta jej wytrzymałość na występujące naprężenia udarowe i w znacznym stopniu zostaje wyeliminowane niebezpieczeństwo pęknięcia. W celu umożliwienia wprowadzenia części chwytowej narzędzia o zwiększonej średnicy do kanału prowadzącego młota w dotychczasowym wykonaniu należy go powiększyć lub nawiercić. Dalsza korzyść wynika z tego, że wszystkie narzędzia mogą posiadać trzonki o jednakowych średnicach a więc będą pasować do wszystkich młotów, co znacznie upraszcza i potania gospodarkę magazynową.

Oprócz nadania części chwytowej narzędzia większej średnicy może ona być tak dalece skrócona, że szczęka przyjmująca płyty izolacyjne na przednim końcu trzonka leży możliwie blisko kanału prowadzącego młota dla trzonka i bezpośrednio przylega do jego zewnętrznego końca. W ten sposób otrzymuje się mocny dziób uchwytowy, który bezpiecznie może uporać się z silnymi uderzeniami, naprężeniami udarowymi i skręcającymi, występującymi wskutek stosunkowo dużej szerokości szczęki, niezbędnej do poziomego ustawiania płyt izolacyjnych podczas wbijania.

Ważną korzyść osiąga się także dzięki skróceniu młota, które umożliwia jego stosowanie także w ograniczonej przestrzeni, zwłaszcza w wąskich przejściach. Skrócony młot może być przy tym trzymany i prowadzony ręcznie podczas wbijania a ponadto jego oszczędzające przestrzeń wykonanie umożliwia także stosowanie małego i prostego stojaka do umocowania go.

Korzystne wykonanie urządzenia według wynalazku polega na tym, że wytwarza się je z młota starego typu przez skrócenie, na przykład przez obcięcie, wystającej przed bijakiem części prowadnicy narzędzia i przez zwiększające rozwiercenie kanału prowadzącego do kształtu cylindrycznego, zwłaszcza w przypadku istniejącego sześciokątnego otworu prowadzącego. Usuwa się przy tym występujące w młocie starego typu urządzenie do zabezpieczania narzędzia przed wypadnięciem i przez to znacznie skraca całkowitą długość młota. Taki zabieg umożliwia proste otrzymanie w szczególnie prosty i tani sposób urządzenia według wynalazku z młota starego typu.

Urządzenie według wynalazku można tak ukształtować w korzystny sposób, że wszystkie kanały prowadzące dla dziobów uchwytowych mają jednakową średnicę niezależnie od wielkości młota, przy czym we wszystkich młotach można stosować jednakowe dzioby uchwytowe. Osiąga się więc obniżenie kosztów wytwarzania poszczególnych narzędzi a ponadto dalsze znaczne obniżenie kosztów prowadzenia narzędziowni, gdyż wszystkie narzędzia pasują do wszystkich młotów. Następuje także znaczne zwiększenie trwałości narzędzi wskutek powiększenia przekroju na całej długości skróconego trzonka. Przez skrócenie trzonka narzędzia stają się także lżejsze, dzięki czemu energia uderzeń lepiej przenosi się na płyty izolacyjne.

Urządzenie według wynalazku może być stosowane nie tylko do wykonań, w których trzonek i szczęka stanowią jedną część. Korzystnie trzonek wetknięty w kanał prowadzący w młocie jest oddzielony od szczęki dzioba uchwytowego i swoim zwłaszcza lekko stożkowym końcem wchodzi z luzem w wyjęcie w szczęce. Trzonek jest przy tym odłączony od szczęki już od początku, co jeszcze bardziej zmniejsza niebezpieczeństwo pęknięcia w tym najbardziej zagrożonym miejscu przejścia.

Korzystnie urządzenie ma tuleję łączącą, w którą z jednego końca wchodzi trzonek i która drugim końcem jest nasadzona na występ szczęki. Także tu dzięki występującemu podziałowi wyeliminowane jest niebezpieczeństwo pęknięcia.

Według dalszej postaci wykonania wynalazku młot wykonany w postaci skróconej bez zabezpieczenia narzędzia może być umieszczony na stałe na zaopatrzonej w kółka ramie jezdnej z przebiegającą poziomo osią, ale z możliwością przemieszczania w pionie. Chodzi przy tym o prostą przewoźną ramę dla skróconego młota, na której jest on zamontowany z możliwością przemieszczania tylko w pionie. Podpieranie urządzenia, ruch posuwisty do przodu podczas wbijania płyt i przestawianie w bok przed wbijaniem nowej płyty odbywa się przy tym przez przesuwanie ramy jezdnej na kołach a więc w bardzo prosty sposób. Może to być wykonywane ręcznie przez osobę obsługującą. Ponieważ oprócz przemieszczania w pionie nie są potrzebne żadne urządzenia do przesuwania młota a stosowany młot jest krótki, więc rama jezdna urządzenia według wynalazku jest prosta, mała i ruchoma, tak że może być praktycznie wszędzie stosowana a zwłaszcza w warunkach ciasnej przestrzeni.

166 886

Na ramie jezdnej może być umieszczony pneumatyczny lub hydrauliczny cylinder nastawczy, za pomocą którego można przesuwać ramę jezdną z młotem względem muru, przy czym cylinder nastawczy jest podparty za pomocą wysuwalnej nogi podporowej w stosunku do muru lub jest połączony z murem za pośrednictwem trwale połączonego z nim urządzenia ciągnącego. To proste dodatkowe urządzenie służy do tego aby młot wraz z urządzeniem mógł być podparty w sposób niezawodny w czasie wbijania płytek i ewentualnie także mógł wykonywać ruchy posuwiste do przodu, tak że osobie obsługującej praktycznie odpada większy wysiłek podczas uruchamiania urządzenia według wynalazku.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie starego typu do wbijania płyt izolacyjnych w mur w widoku z góry z częściowym przekrojem, fig. 2 - urządzenie z fig. 1 w przekroju wzdłuż linii II-II, fig. 3 - urządzenie według wynalazku w widoku analogicznym jak na fig. 1, fig. 4 - urządzenie z fig. 3 w przekroju wzdłuż linii IV-IV, fig. 5 i 6 - szczegóły wariantów narzędzia w przekroju, fig. 7, 8 i 9 - przykład wykonania urządzenia według wynalazku z ramąjezdną do zamocowania młota, przym czym fig. 7 i 8 pokazują dwa warianty w widoku z boku a fig. 9 - ramę jezdną w widoku z przodu z częściowym przekrojem.

Urządzenie przedstawione na fig. 1 składa się z młota 1 z przesuwalnym wewnątrz bijakiem 2, który jest napędzany na przykład pneumatycznie. Bijak 2 działa przez wkładkę wykonaną w postaci dzioba uchwytowego 3 na falistą płytę izolacyjną 4. Na drugim końcu młota 1 znajduje się dźwignia włączająca 5. Powietrze napędowe jest dostarczane wężem ciśnieniowym 6. Uderzenia wykonywane przez bijak 2 są przenoszone poprzez dziób uchwytowy 3 na płytę izolacyjną 4, która tymi uderzeniami jest wgłębiana w mur.

Dziób uchwytowy 3 składa się z trzonka 7 i z połączonej z nim szczęki 8. Trzonek 7 o stosunkowo dużej długości jest prowadzony przesuwnie w kanale prowadzącym 9 młota 1 w kierunku osi i w przybliżeniu w swojej środkowej części posiada odsądzenie 10. Grubszy odcinek 11 trzonka 7 jest obejmowany ze stosunkowo dużym luzem przez lejkowate rozszerzenie 12 obudowy młota 1. W obszarze tego lejkowatego rozszerzenia 12 znajdują się w młocie starego typu urządzenia mocujące dla przyłączonego narzędzia, które zabezpieczają je przed nieprzewidzianym odłączeniem i wypadnięciem z młota.

Z figury 2 wynika, że kanał prowadzący 9 w młocie 1 ma przekrój sześciokątny i trzonek 7 dzioba uchwytowego 3 musi mieć w tym obszarze przekrój mniejszy od powierzchni koła wpisanego w sześciokąt kanału prowadzącego 9.

Na figurze 1 można stwierdzić, że trzonek 7 i przynależny kanał prowadzący 9 wraz z lejkowatym rozszerzeniem 12 są stosunkowo długie, tak że urządzenie ma łącznie stosunkowo dużą długość. Oznacza to, że w praktyce jest niezbędna odpowiednio duża szerokość miejsca pracy, aby móc bezbłędnie pracować. W wielu domach nie ma jednak do dyspozycji niezbędnej szerokości miejsca, na przykład w wąskich przejściach, w klatkach schodowych itp. Ponadto długi i stosunkowo cienki trzonek 7 dzioba uchwytowego 3 ma skłonność do pękania, przede wszystkim w obszarze osadzenia 10, gdzie nie można w pełni wyellminować wrażliwości na działanie karbu.

Na figurze 3 jest pokazany przykład wykonania urządzenia według wynalazku, przedstawiony tak samo jak urządzenie starego typu na fig. 1. Także tu w młot 1 z bijakiem 2 jest wetknięte narzędzie składające się z dzioba uchwytowego 3, którego trzonek 7 ślizga się w kanale prowadzącym 9 młota 1. Lejkowate rozszerzenie 12 łączące się na fig. 1z kanałem prowadzącym 9 odpadło tu jednak w całości. Obudowa młota 1 jak również trzonek 7 są odpowiednio krótsze. Trzonek 7 ma za to znacznie większą średnicę niż na fig. 1.

Jak wynika z figury 4, kanał prowadzący 9 jest cylindryczny i ma tylko trochę mniejszą średnicę od średnicy bijaka 2, dzięki czemu możliwy jest większy przekrój trzonka 7. Trzonek 7 ma także jednakową średnicę na długości od bijaka 2 do miejsca przejścia w szczękę 8 dzioba uchwytowego 3 bez osadzenia.

Z młota starego typu według fig. 1 można w prosty sposób otrzymać młot według fig. 3 będący przedmiotem wynalazku przez częściowe obcięcie części obudowy młota 1 od strony dzioba uchwytowego 3 i przez to znaczne skrócenie młota. Następnie jest jeszcze tylko wymagane cylindryczne rozwiercenie do możliwie dużej średnicy sześciokątnego kanału prowadzącego 9, najczęściej posiadającego taki kształt w wykonaniach starego typu. Trzonek 7 dzioba uchwytowego 3 może

166 886 być wtedy także skrócony i wykonany ó odpowiednio większej średnicy bez odsądzenia, przez co osiąga się znaczne wzmocnienie mechaniczne i w dużym stopniu eliminuje powstawanie pęknięć. Ponadto do wszystkich młotów można stosować takie samo narzędzie co znacznie ułatwia gospodarkę magazynową. W końcu dziób uchwytowy 3 staje się także lżejszy wskutek skrócenia trzonka 7, dzięki czemu energia uderzeń wywieranych na niego przez młot 1 zostaje przeniesiona z większym współczynnikiem sprawności na płytę izolacyjną 4.

W wariancie pokazanym na fig. 5 dziób uchwytowy 3 jest wykonany jako dzielony. Trzonek 7 przenoszony do wetknięcia w kanał prowadzący 9 młota 1 jest oddzielony od szczęki 8 dzioba uchwytowego 3 i swoim lekko stożkowym końcem 13 wchodzi z luzem w wyjęcie 14 w szczęce 8. W postaci wykonania według fig. 6 jest przewidziana tuleja łącząca 15, która posiada przelotowy kanał 16 z odsadzeniem w pobliżu środka. W tę tuleję łączącą 15 wchodzi na jednym końcu (na rysunku od strony lewej) trzonek 7 a drugim końcem jest ona nasadzona na występ 17 szczęki 8. Także tu występuje bezpośrednie połączenie mechaniczne między trzonkiem 7 a szczęką 8, dzięki czemu jest zapewnione dokładne przenoszenie uderzeń młota 1 na wbijaną płytę izolacyjną 4. Przez podzielenie dzioba uchwytowego 3 na trzonek 7 i szczękę 8 jest w jeszcze większym stopniu zmniejszone niebezpieczeństwo pęknięcia w obszarze przejścia.

Przedstawiona na fig. 7, 8 i 9 rama jezdna 18 składa się z czterech stojaków rurowych 19, połączonych między sobą dźwigarami podłużnymi 20 i dźwigarami poprzecznymi 21 i posiadających na swoich dolnych końcach kółka 22 ustawione w kierunku wzdłuż ramy jezdnej 18. Do dźwigarów poprzecznych 21 są przymocowane za pomocą podparcia 23 oraz za pomocą kozłów podporowych 24,24', 24, przedstawionych na fig. 9, młot 1 oraz pneumatyczny lub hydrauliczny cylinder nastawczy 25, jak to pokazano na fig. 7 i 8. Przemieszczanie w pionie odbywa się za pomocą przedstawionego na fig. 9 wrzeciona 26, które za pomocą korby 27 można obracać w nakrętce 28. Nakrętka 28 jest umocowana w górnym końcu wsuniętej koncentrycznie w stojak rurowy 19 rury nastawczej 29, na której dolnym końcu jest umieszczone kółko 22. Przez proste obracanie korby 27 można praktycznie dowolnie wydłużać lub skracać stojak rurowy 19 i w ten sposób ustawiać dokładnie na wymaganej wysokości młyn 1 przymocowany do podparcia 23.

Zastosowanie przewidzianej według wynalazku ramy jezdnej 18 obrazują fig. 7 i 8. Rama jezdna 18 jest przy tym skierowana swoją stroną czołową w stronę muru, w który mają być wbijane poziomo płyty izolacyjne 4. Płyty izolacyjne 4 są trzymane w dziobie uchwytowym 3, którego trzonek 7 jest prowadzony przesuwnie w kanale prowadzącym 9 młota 1, jak to przedstawiono na fig. 3. Płyty izolacyjne 4 są ustawione swoim przednim końcem w stronę spoiny 31 muru, w którą mają być wbijane. Dokładne ustawianie odbywa się przez przemieszczanie ramy jezdnej 18 w pionie za pomocą korb 27. Wbijanie płyt izolacyjnych 4 w spoiny 31 muru odbywa się za pomocą młota 1 i przez wykonywanie ruchów posuwistych ramy jezdnej do przodu, w kierunku muru 30.

Przesuwanie do przodu podczas wbijania płyt izolacyjnych 4 w mur 30 może być wykonywane ręcznie przez robotnika. Ponieważ wymaga to stosunkowo dużego wysiłku, przewidziano w tym celu pneumatyczny lub hydrauliczny cylinder nastawczy 25. Według fig. 8 napręża on poprzez krążek zwrotny 32 linę 33, której koniec jest zawieszony za pomocą haka 34 na rurze 35, zakotwionej w murze 30, na przykład przymocowanej kołkiem 36. W ten prosty sposób można powodować przesunięcie do przodu za pomocą cylindra nastawczego 25, przy czym możliwe jesz przesunięcie do przodu o stosunkowo dużej długości, gdyż przesunięcie wynikające z prowadzenia liny 33 poprzez krążek zwrotny 32 odpowiada podwójnemu skokowi cylindra tłoka cylindra nastawczego 25.

W przykładzie wykonania według fig. 8 cylinder nastawczy 25 działa bezpośrednio na umocowany na nim sztywno lub za pośrednictwem przegubu 37 drąg podporowy 38, którego wolny koniec jest mocno podparty poprzez rozszerzony but 39 o mur 40. Drąg podporowy 38 może być wydłużany teleskopowo, na przykład za pomocą umieszczonych w pewnych odstępach od siebie otworów, przewidzianych we wsuniętych w siebie teleskopowo częściach drąga, które łączy się ze sobą za pomocą trzpienia wetkniętego w te otwory. Zamiast w murze 40 drąg podporowy 38 może być także zakotwiony swoim butem 39 w gruncie, na przykład przez wbicie w grunt prętów zbrojeniowych lub t. p., na których zostanie oparty słupek.

Także w tym przykładzie wykonania przesuwanie ramy jezdnej 18 do przodu podczas wbijania płyt izolacyjnych 4 w mur 30 odbywa się za pomocą cylindra nastawczego, przy czym możliwa długość przesunięcia może być dowolnie powiększona przez odpowiednie przedłużenie drąga

166 886 podporowego 38. Gdy płyta izolacyjna 4 zostanie już wbita w mur 39 odciąga się ramę jezdną od muru 30 ręcznie lub przez przesterowanie cylindra nastawczego 25 i przesuwa w bok o szerokość płyty izolacyjnej 4, po czym po wetknięciu nowej płyty izolacyjnej 4 w dziób uchwytowy 3 wbijają w opisany sposób w mur 30.

Urządzenie według wynalazku jest proste, ma małe wymiary i jest łatwe w obsłudze. W zasadzie ma ono uniwersalne zastosowanie, lecz bez względu na swoje szczególne właściwości nadaje się zwłaszcza do stosowania w ograniczonych warunkach przestrzennych, na przykład w piwnicach, wąskich korytarzach i w innych niedostępnych miejscach, przy czym dalszą jego zaletę stanowi łatwość transportowania go.

Fg. 7

y xxxxzKyxmxx

Fi<g- 3

Fig. 9

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 1,00 zł.

Claims (8)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do wbijania płyt izolacyjnych w mur, z napędzanym pneumatycznie, hydraulicznie lub elektrycznie młotem, którego bijak poprzez wkładkę, wykonaną jako dziób uchwytowy z trzonkiem połączonym z bijakiem i prowadzonym w kanale prowadzącym młota oraz szczęką przyjmującą płyty izolacyjne, oddziaływuje na stronę czołową płyt izolacyjnych, wykonanych w postaci profilowanych, zwłaszcza falistych płyt stalowych lub płyt z twardego tworzywa sztucznego, znamienny tym, że kanał prowadzący (9) w młocie (1) dla trzonka (7) dzioba uchwytowego (3), jest wykonany jako cylindryczny o średnicy tylko niewiele mniejszej od średnicy bijaka (2) a trzonek (7) od bijaka (2) aż do miejsca przejścia w szczękę (8) dzioba uchwytowego (3) bez odsadzenia ma jednakową średnicę, przy czym kanał prowadzący (9) z opuszczonym urządzeniem zabezpieczającym narzędzie przed wypadnięciem jest skrócony.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że do jego wyrobu zastosowany jest młot (1) starego typu przez skrócenie, korzystnie przez obcięcie, wystającej przed bijakiem (2) części (12) prowadnicy narzędzia i przez zwiększające rozwiercenie kanału prowadzącego (9) do kształtu cylindrycznego, zwłaszcza w przypadku istniejącego sześciokątnego otworu prowadzącego.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że wszystkie kanały prowadzące (9) dla dziobów uchwytowych (3) mają jednakową średnicę niezależnie od wielkości młota (1), przy czym we wszystkich młotach (1) usytuowane są korzystnie jednakowe dzioby uchwytowe (3).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że trzonek (7) wetknięty w kanał prowadzący (9) w młocie (1) jest oddzielony od szczęki (8) dzioba uchwytowego (3) i swoim zwłaszcza lekko stożkowym końcem (13) wchodzi z luzem w wyjęcie (14) w szczęce (8).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że ma tuleję łączącą (15), w którą z jednego końca wkładany jest trzonek (7) i która drugim końcem jest nasadzona na występ (17) szczęki (8).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że młot (1) wykonany w postaci skróconej bez zabezpieczenia narzędzia jest umieszczony na stałe na zaopatrzonej w kółka (22) ramie jezdnej (18) z przebiegającą poziomo osią, ale z możliwością przemieszczania w pionie.
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że na ramie jezdnej (18) jest umieszczony cylinder nastawczy (25), do przesuwania ramy jezdnej (18) z młotem (1) względem muru (30), przy czym cylinder nastawczy (25) jest podparty za pomocą drąga podporowego (38) o mur (30).
8. 8. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że na ramie jezdnej (18) ma umieszczony cylinder nastawczy (25), do przesuwania ramy jezdnej (18) z młotem (1) względem muru (30), przy czym cylinder nastawczy (25) jest połączony z murem (30) za pomocą trwale z nim połączonego urządzenia ciągnącego (32, 33, 34, 35).