PL166629B1 - Adjustable stroke btake boostering system and method of adjusting stroke of sucyh system - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie wspomagajace z nastaw- nym skokiem do hamulców zawierajace popy- chacz polaczony przegubowo z tlokiem nurni- kowym uruchamiajacym trójdrozny zawór z dwoma gniazdami, tarcze oporowa i trzpien z odstepem pomiedzy tarcza oporowa i tlokiem nurnikowym wystepujacym wtedy gdy urza- dzenie znajduje sie w stanie spoczynku, zna- mienne tym, ze jedno gniazdo (26) sposród dwóch gniazd (24, 26) zaworu posiada zakon- czenie tulei (30) obejmujace tlok nurnikowy (12), scisniety element sprezysty (32) umie- szczony osiowo pomiedzy tuleja (30) a tlokiem nurnikowym (12), przy czym kierunkiem przemieszania sie tulei (30) jest kierunek osiowy do konca elementu (36) przymocowa- nego do popychacza (10), po ustaleniu wzaje- mnego polozenia elementów. @ Twórcy wynalazku: Roland Levrai, Stains, FR Philippe Castel, Paryz, FR (74) Pelnomocnik: Szalkiewicz Tadeusz, PATPOL Spólka z 0.0. F IG . 1 PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie z nastawnym skokiem do hamulców.

Urządzenie wspomagające do hamulców zwykle posiada popychacz, który przesuwa się do przodu wtedy gdy kierowca pojazdu naciska na pedał hamulca. Ruch popychacza przenosi się na tłok, który uruchamia regulator ciśnienia, zazwyczaj regulator ten ma postać trójdrożnego zaworu z dwoma gniazdami. Jego zadziałanie powoduje przerwanie połączenia między przednią i tylną komorą urządzenia wspomagającego oraz połączenie tylnej komory z atmosferą. Wobec tego, że w przedniej komorze panuje normalnie podciśnienie, na tłok oddzielający komory działa siła. Tłok przesuwając się wówczas do przodu naciska na trzpień, który uruchamia pompę układu hamulcowego.

Tłok, służący do przeniesienia wspomagającej siły na trzpień, działa na ten trzpień poprzez tarczę oporową wykonaną z odkształcalnego materiału jak np. elastomer. Kiedy urządzenie jest w stanie spoczynku czoło tłoka jest oddzielone od powierzchni tarczy oporowej małym odstępem. Gdy kierowca pojazdu zaczyna naciskać na pedał hamulca ów mały odstęp pozwala na natychmiastowe przeniesienie tłoka do przodu w celu uruchomienia regulatora ciśnienia i zapewnienia natychmiastowego zadziałania hamulców.

Wynikiem przenoszenia siły wspomagającej, wywieranej przez tłok na trzpień poprzez tarczę oporową, jest osiowe ściskanie jej zewnętrznych części proporcjonalne do wspomagającej siły. Ściskanie zewnętrznej części tarczy oporowej wywołuje odkształcenie jej części środkowej w kierunku czoła tłoka. Kiedy wspomagająca siła przekracza pewną wartość odstęp, który początkowo oddzielał czoło tarczy oporowej od przedniej powierzchni tłoka, znika. Tłok styka się wówczas z tarczą oporową, która oddziaływuje w kierunku pedału hamulca z taką siłą jaka jest przyłożona do hamulców pojazdu. Ten dobrze znany układ umożliwia kierowcy ocenę siły, jaką wywiera on na pedał, na podstawie napotykanego oporu powiększającego się wraz ze wzrostem siły.

166 629

Z powyższych wyjaśnień wynika, że reakcja na pedale hamulca zaczyna pojawiać się dopiero wtedy gdy wspomagająca siła, będąca wynikiem uruchomienia pedału hamulca, przekroczy pewną graniczną wartość. Wartość ta jest nazywana „skokiem urządzenia wspomagającego. Jest to ważna cecha urządzenia wspomagającego. Aczkolwiek istnienie skoku jest niezbędne dla zapewnienia natychmiastowego zadziałania hamulców po naciśnięciu pedału, producenci pojazdów samochodowych zwykle ustalają wielkość skoku w pewnych granicach tak by siła wspomagająca nie osiągała zbyt dużej wartości bez wzrostu siły na pedale.

Jednakże, zwłaszcza ze względu na tolerancje produkcyjne różnych elementów urządzenia wspomagającego, mogą wyniknąć znaczne różnice wartości skoku w poszczególnych egzemplarzach urządzeń. Podobnie pompy hamulcowe, przeznaczone do uruchamiania przez popychacze urządzeń wspomagających, mają duży rozrzut charakterystyki w związku z czym charakterystyka układu, składającego się z urządzenia wspomagającego i pompy hamulcowej, może się różnić w bardzo szerokim zakresie. Ponadto obecnie praktycznie brak możliwości sprawdzania i ustawiania wartości skoku urządzenia wspomagającego, dlatego też wspomniane wyżej wymagania nie zawsze są dotrzymywane dopóki nie zostanie wprowadzona, pociągająca za sobą znaczne wydatki, kompleksowa kontrola.

W opisie patentowym FR-A-2480898 podano opis sposobu ustawiania skoku każdego urządzenia wspomagającego. Ta kosztowna operacja musi być przeprowadzona przed zmontowanie urządzenia wspomagającego i z tego powodu nie mogą być uwzględnione tolerancje wykonawcze poszczególnych części urządzenia.

Pierwszym celem niniejszego wynalazku jest usunięcie omówionych wyżej wad urządzenia wspomagającego poprzez zapewnienie możliwości ustawiania skoku po zmontowaniu urządzenia.

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie wspomagające z nastawnym skokiem do hamulców, składające się z popychacza połączonego przegubowo z tłokiem nurnikowym i uruchamiającego trójdrożny zawór z dwoma gniazdami, tarczy oporowej i trzpienia. Odstęp między tarczą oporową i tłokiem nurnikowym występuje wówczas, gdy urządzenie znajduje się w stanie spoczynku.

Urządzenie według wynalazku charakteryzuje się tym, że jedno spośród dwóch gniazd zaworu posiada zakończenie tulei współśrodkowej obejmujące tłok nurnikowy, ściśnięty element sprężysty, umieszczony osiowo pomiędzy tuleją a tłokiem nurnikowym. Kierunkiem przemieszczania się tulei jest kierunek osiowy do końca elementu przymocowanego do popychacza, po ustaleniu wzajemnego położenia elementów.

Korzystnie jest gdy elementem sprężystym jest sprężyna oraz, że stykające się ze sobą powierzchnie tulei i walcowego elementu mają kształt segmentu kuli, której środek pokrywa się ze środkiem przegubu, a tuleja otacza tłok nurnikowy. Korzystnym jest również gdy tuleja znajduje się wewnątrz tłoka nurnikowego.

Ponadto korzystnym jest gdy walcowy element jest zagnieciony na popychaczu oraz gdy element walcowy jest osadzony na popychaczu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie wspomagające z nastawnym skokiem do hamulców w przekroju podłużnym, fig. 2 - urządzenie wspomagające z nastawnym skokiem do hamulców z odmiennym wykonaniem niektórych elementów w przekroju podłużnym.

Na figurze 1 popychacz 10 (uruchamiany przez pedał hamulca nie pokazany na rysunku) jest przymocowany do tłoka nurnikowego 12 za pomocą przegubu 14, co pozwala na ruchy poprzeczne popychacza 10.

Tłok nurnikowy 12 jest umieszczony naprzeciwko jednej strony tarczy oporowej 16, podczas gdy druga strona tarczy 16 styka się z trzpieniem 18, uruchamiającym tłok pompy hamulcowej (nie pokazanej na rysunku). Skok jest określony odległością między tarczą oporową 16 i przeciwległym końcem tłoka nurnikowego 12.

Zwykle urządzenie wspomagające posiada dwugniazdowy, trójdrożny zawór zawierający przeponę 20, na którą działa sprężyna 22 oraz dwa gniazda zaworowe 24, 26.

Pierwsze gniazdo 24, zamykane jest wtedy gdy przepona 20 przylega do niego i wówczas przerywa połączenie między przednią komorą urządzenia wspomagającego, połączoną na stałe ze źródłem podciśnienia, a komorą tylną.

166 629

Drugie gniazdo 26 zamykane jest wtedy gdy przepona 20 przylega do niego i wówczas przerywa połączenie między otoczeniem a tylną komorą. Działanie zaworu jest dobrze znane i dlatego nie będzie szczegółowo omawiane.

Według rozwiązania przedstawionego na fig. 1 drugie gniazdo 20 stanowi koniec tulei cylindrycznej 30 obejmującej tłok 12. Sprężyna 32, przesuwająca tuleję 30 względem tłoka nurnikowego 12 może być zastąpiona pierścieniem z tworzywa sztucznego wykonującym tę samą czynność.

Tuleja 30 z zaczepem 34 przesuwa się osiowo w kierunku końca elementu 36, mającego kształt walca przymocowanego do popychacza 10, po ustaleniu wzajemnego położenia elementów.

Zaczep 34 i koniec elementu walcowego 36 mają kształt segmentu kuli i są współśrodkowe z czopem 14 w celu zapewnienia możliwości poprzecznego ruchu popychacza 10, o czym już była mowa.

Ustawianie żądanego skoku odbywa się w następujący sposób. Najpierw montuje się elementy urządzenia wspomagającego, przy czym popychacza 10 nie zamocowuje się względem elementu 36. Dzięki temu tłok nurnikowy 12 i tuleja 30 mogą osiowo poruszać się względem siebie pod działaniem siły sprężyny 32.

Obydwa gniazda 24 i 26 zaworu znajdują się wówczas w tej samej promieniowej płaszczyźnie w wyniku osiowego ruchu elementu 36, którego położenie względem obudowy urządzenia wspomagającego jest ustalone.

Następnie możliwe jest ustalenie skoku urządzenia, czyli odstępu między tarczą oporową 16 i tłokiem nurnikowym 12, poprzez osiowe przemieszczenie popychacza 10. Po uzyskaniu żądanego skoku element 36 unieruchamia się względem popychacza 10 w jakiś sposób np. przez zagniecenie 38. Przestaje wtedy działać sprężyna 32. Zapewnia to dokładne ustawienie skoku urządzenia już po jego zmontowaniu bez konieczności wykonywania skomplikowanych i drogich czynności. Tak ustawiony skok powoduje, że jego wielkość jest zupełnie niezależna od wszelkich tolerancji wykonawczych urządzenia. I wreszcze omawianego nastawienia skoku dokonuje się poza urządzeniem wspomagającym i bez jego demontażu.

Figura 2 przedstawia urządzenie z odmiennym wykonaniem niektórych elementów w stosunku do rozwiązania omówionego powyżej. Do elementów identycznych lub podobnych jak na fig. 1 użyto tych samych oznaczeń liczbowych. Drugie gniazdo 26 na fig. 2 jest zakończone walcową tuleją 30, współpracującą z tłokiem 12 a sprężyna 32 przesuwa te części względem siebie po to aby powierzchnia 34 tulei 30 weszła w kontakt z ukształtowanym w postaci segmentu kuli końcem elementu 36 jak to spisano poprzednio. Ustawienie skoku urządzenia wspomagającego, przedstawionego na fig. 2, przeprowadza się dokładnie w ten sam sposób jak urządzenie na fig. 1.

W przedstawionym wynalazku można dokonać szereg zmian nie wykraczając poza istotę rozwiązania określoną w zgłoszonych zastrzeżeniach patentowych. Na przykład, co przedstawiono na fig. 2, można element 36 osadzić na popychaczu 10 za pomocą radełkowania 38' jego powierzchni, traktując zagniatanie 38 jako rozwiązanie zastępcze.

Należy wreszcie zwrócić uwagę, że wynalazek umożliwia nastawianie ruchu jałowego urządzenia po jego zmontowaniu, na przykład za pomocą wychylnego klucza z zapadką.

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 1,00 zł.

Claims (7)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie wspomagające z nastawnym skokiem do hamulców zawierające popychacz połączony przegubowo z tłokiem nurnikowym uruchamiającym trójdrożny zawór z dwoma gniazdami, tarczę oporową i trzpień z odstępem pomiędzy tarczą oporową i tłokiem nurnikowym występującym wtedy gdy urządzenie znajduje się w stanie spoczynku, znamienne tym, że jedno gniazdo (26) spośród dwóch gniazd (24,26) zaworu posiada zakończenie tulei (30) obejmujące tłok nurnikowy (12), ściśnięty element sprężysty (32) umieszczony osiowo pomiędzy tuleją (30) a tłokiem nurnikowym (12), przy czym kierunkiem przemieszania się tulei (30) jest kierunek osiowy do końca elementu (36) przymocowanego do popychacza (10), po ustaleniu wzajemnego położenia elementów.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że elementem sprężystym (32) jest sprężyna.
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że stykające się ze sobą powierzchnie tulei (30) i elementu (36) mają kształt segmentu kuli, której środek pokrywa się ze środkiem przegubu (14).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że tuleja (30) otacza tłok nurnikowy (12).
5. 5. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że tuleja (30) znajduje się wewnątrz tłoka nurnikowego (12).
6. 6. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, znamienne tym, że element (36) jest zagnieciony na popychaczu (10).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 1 albo 3, znamienne tym, że element (36) jest osadzony na popychaczu (10).