PL158987B1 - Urzadzenie do elektrostatycznego nakladania powlok PL PL - Google Patents

Abstract

1 Urzadzenie do elektrostatycznego nakladania powlok na przedmioty przy zastosowaniu materialu przewodzacego elektrycznie, zawierajace urzadzenie rozpylajace, zwlaszcza rozpylacz obrotowy, którego glowica rozpylajaca jest umieszczona na obudowie wew­ netrznej znajdujacej sie wewnatrz obudowy zewnetrznej z materialu izolacyjnego, przewód doprowadzajacy mate­ rial powloki z zasobnika do krawedzi rozpylajacej glo­ wicy rozpylajacej, który to przewód jest uziemiony wraz z materialem az do glowicy rozpylajacej, elektrody ladu­ jace w ksztalcie igiel, które sa rozmieszczone promie­ niowo wokól glowicy rozpylajacej i sa dolaczone do generatora wysokiego napiecia dla naladowania mate­ rialu powloki i wytworzenia pola elektrycznego oraz uklad uchwytowy elektrod z materialu izolacyjnego, w którym sa umieszczone elektrody ladujace z wyjatkiem ich przednich konców, zwlaszcza z jedna lub wieksza iloscia podpór z materialu izolacyjnego, wystajacych promieniowo z obudowy zewnetrznej, znamienne tym, ze czesci obudowy zewnetrznej (4) i/lub ukladu uchwyto­ wego elektrod, umieszczone w obszarze zagrozonym przez zanieczyszczenie rozpylanym materialem powloki, sa wykonane z tworzywa zawierajacego fluorek wegla. Fig. 1 PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do elektrostatycznego nakładania powłok na przedmioty.

Znane jest urządzenie do elektrostaycznnego nakładania powłok, służące np. do pokrywania karoserii pojazdów, w którym w przeciwieństwie do konwencjonalnych systemów zamiast głowicy rozpylającej jest zastosowany tylko jeden układ elektrod zewnętrznych o wysokim potencjale napięcoowym. Urządzenie to jest szczególnie korzystne przy rozpylaniu mt^ria^^w przewodzących, takich jak lakiery wodne, co jest przedstawione np. w opisach patentowych RFN nr 3 429 075 i 3 609 240. Nie maję tu znaczenia problemy związane z izolacją, ponieważ cały system doprowadzania lakieru może być uziemiony aż do głowicy rozpylającej. W tego rodzaju urządzeniu z elektrodami zewnętrznymi jest Jednak trudno uniknąć zanieczyszczenia urządzenia rozpylającego przez rozpylany materiał powłoki, przede wszystkim w obszarze elektrod, jak też ich układu uchwytowego i obudowy urządzenia rozpylającego. Zanieczyszczenie obszaru elektrod powoduje spadek wyridanoścc, której zwiększenie przyczynia się do jeszcze silneej seego zanieczyszczenia przez rozpylany maeriał powłoki.

Urządzenie przedstawione w opisie patanoowym RFN nr 3 429 075 powinno mieć z tego powodu tylko dwa, trzy albo najwyżej cztery elektrody, które są osadzone w uchwytach z tworzywa sztucznego, po jednym wystającym promieniowo z obudowy zewnętrznej urządzenia rozpylającego i osiowo w kierunku przedmiotu pokrywanego powłoką. Tylny koniec każdego uchwytu jest mocno połączony z osadzonym na obudowie zewr^ęąi-znej pierścenniwwym korpusem wykonanym z tworzywa sztucznego. Urządzenie przedstawione w opisie paten^ym RFN nr 3 609 240 zamast tego posiada pierścienoowy korpus z maeriału izolacyjnego, otaczający w pewnej odległości obudową zewnętrzną głowicy rozpyyającej. Z korpusu wystaje duża liczba elektrod w kształcie igieł, w danym przypadku w nasadkach palcowych, a także jest w nim umieszczony odizolowany przewód elektryczny łączący ze sobą pierścienoowo elektrody i dołączony do przewodu wysokiego napięcia. Ozięki temu uzyskuje sią bardziej równomyernr rozpylanie niż przy zastosowaniu jedynie trzech lub czterech pojedynczych elektrod. Chociaż te konstrukcje sprawdziły się w szerokim zakresie w praktyce, nie można pominąć probantów związanych z nirbrzprθczeńsłwθm zanieczyszczenia w określonych warunkach pracy.

Część rozpylanych cząstek farby może osadzać się, zamiast wędrować do pokrywanego powłoką przedmiotu, nie tylko na powierzchniach izolacyjnych na samych elektrodach, lecz w szczególności również na uchwytach elektrod, wystających promieniowo z obudowy zewnętrznej urządzenia rozpylającego, jek rów^i-eż na obudowie urządzenia rozpylaj ącego.

Urządzenie do elektrosaayczznego nakładania powłok na przedmioty przy zastosowaniu Maeriału przewodzącego elektrycznie, według wynalazku zawiera urządzenie rozpylające, zwłaszcza rozpylacz obrotowy, którego głowica rozpylająca Jest umieszczona na obudowie wewnętrznej znajdującej się i^w^trz obudowy zewrę^zc^ z maaanału izolacyjnego, przewód doprowadzający maeriał powłoki z zasobnika do krawęc^^i rozpyla jącej głowicy rozpylającej, który to przewód jest uziemiony wraz z yaaerlaryy az do głowicy rozpylającej, elektrody ładujące w kształcie igieł, które są rozmieszczone promieniowo wokół głowicy rozpylającej i są dołączone do generatora wysokiego napięcia dla naładowania maeriału powłoki i nia pola elektyycznego oraz układ uchwytowy elektrod z maaeriału izolacyjnego, w którym są umieszczone elektrody ładujące z wyJątkryy ich przednich końców, zwłaszcza z jedną lub większą ilością podpór z maer^^ału izolacyjnego, wystających promieniowo z obudowy zewnę ę rznę j.

W urządzeniu według wynalazku części obudowy zewnętrznej i/lub układu uyh^^trwr^r elektrod, umieszczone w obszarze iagι^o^r^ę^^y przez zanieczyszczenie roipytanyy yyteriarym powłoki są wykonane z tworzywa zawierającego fluorek węgla.

Korzystnie według wynalazku tworzywo izolacyjne z fluorkom węgla zawiera policz terofluoroetylen /PTFE/.

158 987

Biegnące promieniowo podpory układu uchwytowego elektrod ładujących przynajmniej na powierzchni są wykonane z tworzywa zawierającego fluorek wągla /PTFE/.

Elektrody ładujące w kształcie igieł są umieszczone w palcowych wystąpach z tworzywa zawierającego fluorek wągla /PTFE/. Obudowa zewnątrzna posiada ciągłą, gładką powierzchnią zewnątrzny przynajmniej w obszarze zagrożonym przez zanieczyszczenie rozpylanym materiałem powłoki i w tym obszarze jest pozbawiona wgłąbień, otworów i dziur.

□edna lub więcej biegnących promieniowo podpór układu uchwytowego elektrod, które łęczę części izolacyjne obejmujęce elektrody ładujęce z obudowę wewnntrzną, sę wykonane przynajmniej częściowo z mtt^nału ceramicznego.

Elektrody ładujące sę umieszczone na korpusie piarέctnnriwym zawierającym maeriał izolacyjny na okręgu koncentrycznym z osię urzędzenia rozpylającego, w równych odległościach kętowych.

Głowica rozpylająca urzędzenia rozpylającego l/lub pokrycie umieszczone w jej pobliżu zawieraję przynajmniej częściowo metal. Na powierzchni wewnnęrznej lub na powńerzchni zewnęęrznej obudowy zewnętrznej Jest umieszczone oddzielne pokrycie z porowatego tworzywa sztucznego. Pomiędzy obudowę zewnętrznę i porowatym pokryciem znajduje się pierścieniowa, cyrkulacyjna szczelina powietrzna, w którę wchodzi przewód do id(lluCiwβnia p^yuwi^trza.

Zaletę wynalazku jest skonstruowanie urzędzenia, które w obszarze nędzy obudowę urzędzenia rozpylającego i naładowanymi elekcredami podlega m^lej:^^^ml niż dotęd zanieczyszczeniu przez rozpylany imerial powwoki.

W urzędzeniu według wynalazku z ostrzami /lub nacięciami/ elektrod rozmieszczonymi w zasadzie współtrodkowr wokół krawędzi rozpylania, korzystnie osadzonymi nieznacznie poza ich płaszczyznę, imenał powłoki zostaje w znany sposób rozdrobniony i rozpylony głównie promieniowo. W przeciwieństwie do konwencjonalnego ładowania stykowego matθrlału, w urzędzeniu rozpylatęcyl o wysokim potencjale napięc^Nym rozpylane cząstki najpierw nie sę ładowane, lecz otrzymuję ładunek dopiero na mniejszej lub większej odległości promieniowej od krawędzi rozpylania, w obszarze jonizacji elektrod, które ładuję powńetrze w ich otoczeniu przez wyładowanie koronowe. Po tym bezpośrednim naładowaniu przez cząstki jonowa powńatrza, cząstki stosowane na powłokę mogę wędrować w wyniku działania pola elaktrzosaatyznnago wytworzonego przez elektrody do uziemionych przedmiotów poddawanych obróbce. Wynalazek umożliwia znaczne zmnnejszenie niebezpieczeństwa samopporycia urzędzenia w obszarze aż do elektrod przez zastosowanie właściwych mai^riałtiw izolacyj nych lub koπlliniayl różnych maf^i^iałiiw izolacyjnych. Ozięki zastosowaniu fluorków węgla, a przede wszystkim poliyzteΓofUroroetytθnu /PTFE/ Jako latθriału izolacyjnego, saMraΓ^ie^^yszyzenie podczas pracy może zostać zmniejszona do minimum. □est ono znacznie lniθJsza niż w przypadku wszystkich tworzyw sztucznych stosowanych dotychczas na obudowę zewr^ętrznę i układ uchwytowy elektrod, jak np. polipropylenu /PP/ lub poliacetatu /POM/.

Przedmiot wynalazku Jest uwidoczniony w przykładach wykonanie na rysunku, na którym fig.l przedstawia urzędzenie do alθrtrostatyznnθgo nakładania powłok według piei^szego przykładu wykonania wynalazku i fig.2-uzęądzenie według drugiego przykładu wykonania wynalazku.

Urzędzenie przedstawione na fig.l stanowi urzędzenie rozpylająca w postaci rozpylacza obrotowego 1 znanego typu kloszowego, w którym tarcza kloszowa 2 tworzęca głowicę rozpylajęcą może być korzystnie turbinę o dużej liczbie obrotów. Wzdłuż osi urzędzenia rozpylającego przebiega rura metalowa 3 doprowadzajęca lakier wodny lub-inny przewodzęcy maeriał pokrywajęcy z zasobnika do talerza kloszowego 2, przy pomocy tej rury cały matriLał pokrtwajęct jest uziemiony aż do krawędzi rozpylania talerza kloszowego 2. Potencjał uziemienie Jest również doprowadzony do pokrywanego przedmiotu obrabianego /nie przedstawionego/, w opisanym tutaj przykładzie części karoserii pojazdu, która jest umieszczona w odpowiedniej odległości osiowej od talerze kloszowego 2.

Urzędzenie rozpylające ma obudowę zewnętrznę 4 z izoluęącego tworzywa sztucznego, w której może znajdować się metalowe obudowa wθwintrzna 6. Między talarem kloszowym 2 i powierzchnię czołowę obudowy zawnętrznaj 4 rozcięga się pokrycie 5 wirujące wraz z talarem kloszowym 2, które tak Jak uziemiony talerz kloszowy 2 może być wykonane z met^l.u, Pokrycie 5

158 987

5' mogłoby również być utworzone jako wydzielona część konstrukcyjna obok talerza kloszowego.

W celu naładowania mteriału pokrywającego rozpylanego promieniowo w przedstawionym przykładzie są zastosowane elektrody ładujące 10 w kształcie igieł w równych odstępach kątowych na okręgu współosiowym względem osi urządzenia rozpylającego. Elektrody ładujące 10 leżą równolegle do osi z ich głównymi częściami umieszczonymi w palcowych, wykonanych z Maeri.ału izolacyj nego wypustach 11 korpusu pieΓέclθnlowego 12 również z maeri-ału izolacyjnego i z ich dolnymi końcami przewodzącymi elektrycznie dołączonymi do piarśceenίowegl przewodu 13 z drutu łączącego ze sobą wszystkie elektrody, który powinien być dołączony do izolacji elektrycznej całkowicie we wnętrzu korpusu izolacyjnego 12. Elektrody 10 i przewód 13 są dołączone poprzez kabel 14 wysokiego napięcia do generatora wysokiego napięcia, którego napięcie zwykle może mieć wartość pomiędzy 60 a 100 kv. Oo urządzenia rozpylającego jest zamocowany korpus plarśiiθnlowy 12 przykaadowo przez dwie podpory 15 podobne do szprych z maaeriału izolacyjnego, które np. /w nie przedssposobie/ mogą być dociśnięte za pomocą pierścienia dociskowego do obudowy zewnętrznej 4.

Liczba elektrod ładujących 10 powinna być tak dobrana, że w celu uniknięcia niebezpieczeństwa zanieczyszczenia przez maeriai pokrywający na przedniej powóerzchni czołowej korpusu pleΓŚcienlowegl 12 stosuje się dostatecznie mały odstęp mędzy elektrodami. Przy średnicy częściowej elektrod 400 mm powinno być użytych przykaadowo co najmniej 18 elektrod. Wówczas gdy dla elektrod wybiera się mnnejszą lub większą średnicę częściową, jest mooliwe zastosowanie ich minimalnej liczby w odpowiednim stosunku dla zmniejszenia względnie zwiększenia. W stosunkowo dużym zakresie średnic częściowych o wartości 400 mm w opisanym przykładzie, odstęp między osti^zami elektrod powinien odpowiednio wynosić około 40 i 70 mm. Mierzony promieniowo odstęp ostrzy elektrod od krawędzi rozpylania talerza kloszowego powinien być jak we ^^pom^^any^m znanym urządzeniu większy od podwójnej średnicy /tutaj około 70 mm/ krawędzi rozpylania. Obecnie korzystny zakres moliwej do zastosowania średnicy częściowej elektrod 10 wynosi około 350 do 450 mm. Ze względu na niebezpleczeńsowl zanieczyszczenia ma znaczenie również położenie osiowe ostrzy elektrod względem płaszczyzny krawędzi rozpylania. Oak w znar^y^m urządzeniu ostrza elektrod są odsunięte w kierunku osi do tyłu o określony odstęp za krawędzią rozpylania. Odstęp ten jest tak dobrany, że stwarza wymagany kom^iOm.s między lepszym neładlwaniem rozpyla nego ma(^r:Lału pokrywającego przy zimniej s^nym odstępie i równocześnie wzrastającym niebezpieczeństwie zanieczyszczenia. W przedstawóonym przykładzie okazały się użyteczne mierzone osiowo odstępy mędzy 25 i 60 mm, a w szczególności około 50 mm. Przednie końce elektrod ładujących powinny być osadzone osiowo w odległości mniejszej niż 1/3 odstępu mierzonego w kierunku promianlowym ostrzy elektrod od krawędzi rozpylania poza płaszczyzną krawędzi rozpylania·

W dotychczas stosowanych w praktyce urządzeniach opisanego rodzaju zaobsen^lwano podczas pracy bez względu na optymalną liczbę i układ elektrod w wyżej opisanym sposobie, samopolrycie tak układu uchwytowego elektrod jak również obudowy zewnętrznej rozpylacza. Według wynalazku problem ten może być w znacznym stopniu uniknięty przez zastosowanie żywicy fluorku węgla jak PTFE /poiicz t e ro f uo ne t ylenu/, który jest dostępny np. pod nazwą teflon, dla co najmniej Jednej części elementów izolujących urządzenia, a zwłaszcza korzystnie dla obudowy zet^ęęrznej 4, dla promieniowych podpór 15 i występów 11 w postaci czopów lub palców. Promieniowe podpory 15 mogą być wykonane z rury, w której w otwartym końcu Jest osadzony korpus plarścieπiowy 12 z dopasowanymi, wystającymi promieniowo uszczelnionymi czopami 16. Korpus piaΓέciθnlowy 12 może być wykonany z przyczyn konstrukcyjnych i wytwarzania technicznego także z innego tworzywa sztucznego niż poliacetat /POM/.

Ważne okazało się w przedstaw^nym przykładzie dla uniknięcia sammozaneecyszczenne, żeby powierzchnie zewnętrzne części wykonanych z PTFE były o ile to mollioe, ciągłe tj . pozbawione otworów, szczelin, spoin itd. W szczególności obudowa zewnętrzna 4 powinna być pozbawiona wyyęć, otworów i wierceń oraz powinna również nie posiadać żadnych śrub itp. O ile tego rodzaju elementy mocująca są konieczne, powinny one być również wykonane z PTFE. Powodem saMoeni^t^i^j^^K^ze^ni^, które byłoby zauważalne przy wierceniu lub innych ^^yściach, szczególnie obudowy zewn¢trenej 4, Jest zmnńajszenie w możliwy sposób wytrzymałości na przebicie

158 987 elektryczne. Wytrzymałość na przebicie obudowy 4 powinna wynosić w całym obszarze niebezpieczeństwa zanieczyszczenia przez rozpylany mtenał pokrywający co najmniej 5 kv.

Pomiędzy obudową zewnętrzną 4 i metalową obudową wewnętrzną 6 może znajdować eię wydzielone pokrycie 8 wykonane z trójwymiaoowego materiału prze puszczającego powietrze, J^ak np. porowatego tworzywa eztucznego, ^które może służyć jako ochrona ^przsd sltra^plającą eię wodą. Służący do tego maeriał jest dostępny w handlu np. pod nazwą “fitroplast.

Wynnlazek nie jest ograniczony do przedstawionego tutaj korzystnego przykładu wykonania z izoluąccmm korpusem pierścieióowym i względnie dużą liczbą elektrod zewnęęrznych, lecz znajduje zastosowanie również dc urządzenia z pojedynczymi elektiOdami umieszczonymi na każdej podporze. Nie Jest wiadome, dlaczego PTFE jest korzystniejszy jako maeueł od innych tworzyw. Odgrywają tutaj prawdopodobnie rolę różne własności, którymi PTFE różni się od innych tworzyw sztucznych, np. PP, POM i PCV lub innych ιnaterlałóo izolacyjnych. Jak twarda tektura lub ceramika. się to imin. do skrajnie dużej rezystancji powierzchniowej /mierzonej według DIN 53 482/, względnie małej ładowalności elektrostatycznej w wyniku małej stałej dielektrycznej względnej 1 bardzo wolnego rozładowania, tj. czasowej zmiany rozkładu ładunków w wyniku wyrównania ładunku wzdłuż powwerzchni zlwnetrznel. Ponadto PTFE praktycznie nie ma zdolności pochłaniania wody, Jego własności są więc prawie niezależne od zmian wilgotności powoelrze. Wytrzymałość na przebicie elektryczne obudowy zewnętrznej 4 wynosi co najmniej 5 kv w całym obszarze zagrożonym przez zanieczyszczenie rozpylanym imaoriałem potoki.

Potencjał elektryczny na powierzchni co najmniej jednej biegnącej promieniowo podpory 15, przynajmniej po stronie skierowanej do przedmiotu podczas pracy urządzenie rozpylającego, ma rozkład w kierunku promi^niw^j^m przybliżony do rozkładu potencjału rozpylanego materiełu. Promieniowe sterowanie potencja^m między metalową obudową wewnntrzną 6 i elekt rodami ładującymi 10 przy prrmilnrowym rozkładzie potencjału rozpylanego m^teΓlełu można również osiągnąć innymi sposobami. W szczególności do tego celu powinien służyć układ uchwytowy elektrod na promieniowo przebiegającej części 15 i na stronie zwróconej do obrabianego przedmiotu, z ma^ri-ału izolacyjnego, którego potenccał górnej powierzchni podczas pracy urządzenia rozpylającego Jest przybliżony w kierunku prrmlenrowyl do podziału potencjału rozpylanego [^ιιι^© co można osiągnąć między innym przez własności powierzchniowe odpowiednie dla saloładrwania i odprowadźania ładunku, jak w szczególności rezystancja powierzchniowa. W szczególności wszystkie części układu uchwytowego elektrod powinny przynajmniej w przybliżeniu mć ten sam potenccał elek tryczny jak chwilowe cząstki farby, które przy rozpylaniu docierają w pobliże. Dlatego jest zalecane ciągłe promieniowe sterowanie potencja^m w obszarze mędzy obudową rozpylania i elektrodami. W połączeniu z tym jako imaeriał np. na rurowe podpory 15 może być użyty maeriał ceramiczny zamiast korzystnego PTFE.

Głowica rozpylająca 2 i/lub wirujące wraz z nią pokrycie 5 mogą być wykonane zamiast z mułu, który obecnie jest zalecany, przynajmniej częściowo z innych latθΓiałóo służących do pożądanego sterowania mat^riai^^m.

W przldstawronym na fig.l urządzeniu trójwymiarowe, porowate, pierśjiθnrowl pokrycie 6 leży na stronie zewnęęrznej obudowy zewnętrznlU 4 między nią i metalową obudową wewnętrzną 6. Fig. 2 pokazuje odmienną postać wykonnaia, w której odpowiednie pokrycie 8' obejmuje kopułowo całą stronę zewnętrzną obudowy zeonętrzeej 4* z PTFE. Między stroną zewnętrzną obudowy zloπetΓzneu 4* i stroną ^^i^nnęrzną całego pokrycia 8*, za wyjątkom prom.leiroej przedniej i tylnej krawędzi jest zostawiona wolna szczelina powwetrzna 20, w której przewód 21 prowadzi do wdmuchuj powwetrza w tę pilΓŚclenrową szczelinę. Powwetrze przechodzi poprzez porowaty ι^ιγ^:1 pokrycia 8* na zewnętrz. Pokrycie 8* może mieć otwór do przeprowadzania podpór 15.

158 987

158 987

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz.

Cena 5000 zł.

Claims (10)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1· Urządzenie do elektrostatycznego nakładania powłok na przedmioty przy zastosowaniu mterlału przewodzącego elektrycznie, zawierające urządzenie rozpylające, zwłaszcza rozpylacz obrotowy, którego głowica rozpylająca jest umieszczona na obudowie wewnntrznej znajdującej się wewwntrz obudowy zewnętrznej z Maari.ału izolacyjnego, przewód doprowadzający maeriał powłoki z zasobnika do krawędzi rozpylającej głowicy rozpylającej, który to przewód jest uziemiony wraz z materiθtim aż do głowicy rozpylającej, elektrody ładujące w kształcie igieł, które są rozmieszczone promieniowo wokół głowicy rozpylającej i są dołączone do generatora wysokiego napięcia dla naładowania maeri-ału pomł<^l<i i wytworzenia pola elektyccznego oraz układ uchwytowy elektrod z maeri-ału izolacyjnego, w którym są umieszczone elektrody ładujące z wyjątkeem ich przednich końców, zwłaszcza z jedną lub większą ilością podpór z mmaeriału izolacyjnego, wystających promieniowo z obudowy zewnętrznee , znamienne t y rn, że części obudowy zewnętrznej /4/ i/lub układu chwytowego elektrod, umieszczone w ^obezarze ^zagrożonym przez zaniacz^yszczenie rozpylanym materialni powłoki, są wykonane z tworzywa zawierającego fluorek węgl^a«
2. 2. Urządzenie według zastrz.l, znamienne tym, ze tworzywo izolacyjne z fluorkeem węgla zawiera policzterofluoroetylen /PTFE/.
3. 3. Urządzenie według zastrz.];, znamienne tym, że biegnące promieniowo podpory /15/ układu uchwytowego elektrod ładujących /10/ przynajmniej na powierzchni są wykonane z tworzywa zawierającego fluorek węgla /PTFE/.
4. 4. Urządzenia według zastrz.3, znamienne tym, że elektrody ładujące/10/ w kształcie igieł są umieszczone w palcowych występach /11/ z tworzywa zawierajęcego fluorek węgla /PTFE/.
5. 5. Urządzenie według zastrz.l, znamienne tym, że obudowa zewnętrzna /4/ posiada ciągłą, gładką powwerzchnię zewnętrzną przynajmniej w obszarze zagrożonym przez zanieczyszczenie rozpylanym iateriatθm powłoki i w tym obszarze jest pozbawiona wgłębień, otworów i dziur.
6. 6. Urządzenie według zastrz.3, znamienne tym, że jedna lub więcej biegnących promieniowo podpór /15/ układu uchwytowego elektrod, które łączą części izolacyjne /11, 12/ obejmujące elektrody ładujące /10/ z obudową wewnnęrzną /6/, 6ą wykonane przynajmniej częściowo z mmaeriału ceramicznego.
7. 7. Urządzenie według zastrz.6, znamienne tyra, że elektrody ładujące/10/ są umieszczone na korpusie piarέcannOnwym /12/ zawierającym maeriał izolacyjny na okręgu koncentrycznym względem O9i urządzenia rozpylającego, w równych odległościach kątowych.
8. 8. Urządzenie według zastrz.7, znamienne tym, że głowica rozpylające /2/ urządzenia rozpylającego i/lub pokrycie /5/ umieszczone w jej pobliżu zawierają przynajmniej częściowo mmtel·
9. 9. Urządzenie według zastrz.5, znamienne tym, że na powńerzchni wewnętrznej lub na powierzchni zewnęęrznej obudowy zawnętrznaj /4, 4*/ jest umieszczone oddzielne pokrycie /8, 8'/ z porowatego tworzywa sztucznego.
10. 10. Urządzenie według za^trz.9, znamienne tym, że pommędzy obudową zewnętrzną /4*/ i porowatym pokryciem /8*/ znajduje się pierścieniowa, cyrkulacyjna szczelina powietrzna /20/, w którą wchodzi przewód /21/ do wdmmuCiwania pownθtria.

    158 987