PL154559B1

PL154559B1 - Quick-running boat

Info

Publication number: PL154559B1
Application number: PL1986261800A
Authority: PL
Inventors: Booden Biruherumu
Original assignee: ディーラーメインリミテッド
Priority date: 1985-10-11
Filing date: 1986-10-10
Publication date: 1991-08-30
Also published as: DE3677448D1; CN86107540A; FI864100A0; FI864100A; AU585656B2; ATE60740T1; EP0218260B1; US4858549A; NO176089C; NO864046L; NO864046D0; JP2620622B2; NO176089B; DD250098A5; FI91733C; PL261800A1; DE3536408A1; PH26716A; AU6355086A; BR8604993A

Description

OPIS PATENTOWY

Patent dodatkowy do patentu nr-Zgłoszono: 86 10 10

Pierwszeństwo: 85 10 11 /p. 261800/

Republika Federalna Niemiec

Zgłoszenie ogłoszono: 88 01 21

Opis patentowy opublikowano: 1992 02 28

154 5

Int. Cl.⁵ B63B 1/20

CnTElBU

CG01H

Twórca w^rnilazku: Wilhelm Boden

Uprawniony z patentu: Dealermain Ltd.,

Londyn /Wielka Brytania/

ŁÓDŹ SZYBKO PŁYWAJĄCA

Przedmiotem wyralazku jest łódź szybko pływjąca, posiadająca korpus ze stewą dziobową, rufą, dwiema bocznymi ściankami jak również płytą denną ze sklepieniową powierzchnią dna, na której umieszczone są z boku, po jednej, płozy śizggowe ze stopniami ślizowy^i, oraz umieszczoną w płaszczyźnie syrneerii statku płozę stępkową ze stopniami stępkowymi.

Znana jest z opisu patentowego RF nr 31 36 715 łódź szybko pływająca składająca się zasadniczo z korpusu łodzi o zwykłej konstrukcji, ze ścianką łodzi, dziobową stewą, rufą i dnem, przy czym powierzchnia skierowana, ku wodzie, tak zwane sklepienie dna, jest płaska. Od tej skierowanej ku wodzie powierzchni dna wystają do dołu odsunięte na bok, symetrycznie względem pionowej płaszczyzny symetrii statku, po jednej płozie ślżzgowej, zaczynającej się w okolicy dziobowej krawędzi dna i rozciągającej się aż do rufy, z kikkorna opadającymi na zewnątrz schodkowo stopniami, z pionowymi bocznymi ścierkami stopni i prostopadle do nich umieszczonymi powierzchniami śJ-zgowy^mi stopni. Każdy stopień ślżzoowy wystaje swoją przednią krawędzią, poprzeczną względem płaszczyzny syrneerii statku, i tworzy swoim płaskim łukiem skierowaną do dołu i do tyłu ślżggową powierzchnię natarcia, która przechodzi w nieco ku górze wznoszącą się powierzchnię nośną. Przednie krawędzie stopni ślżggowych są w ten sposób względem siebie przesunięte do tyłu, że stopi(ń ślżgoowy sąsiadujący z płaszczyzną symeetii statku wystaje najdalej do przodu.

W okolicy płaszczyzny symeefii statku jest przewidziana, pod sklepienóową powierzchnią dna, wystająca do dołu płoza stępkowa, która posiada po bokach również schodkowo opadające stopnie stępkowe, z poprzednie względem, płaszczyzny symeetii statku umieszczonymi przednimi krawędziami, pionowymi bocznymi ściankami i prostopadle względem nich umieszczonymi płaszczyznami ślizgovsmi. Środkowy stopień stępki zaczyna się w okolicy dziobowej stewy, boczne stopnie stępki zaczynają się przesunięte do tyłu względem środkowego stopnia. Stopnie stępki wychodzą z przodu również płaskim łukiem i przechodzą w powierzchnię 154 559

154 559 stopniową, wznoszącą się płasko i pod ostrym kątem, względnie ukośnie wchodzą do sklepieniowej powierzchni dna, przy czym płoza stępkowa kończy się nieco przed rufą, a stopnie stępki w ten sposób rozciągają się ku dołowi na różnych długościach, że środkowy stopień stępki rozciąga się najdalej do tyłu. Stopnie stępki są w^onane węższe od stopni płóz śizggowych.

W przejściu pomiędzy bocznymi ściarkMmi łodzi i sklepieniową powierzchnią dna, albo w danym przypadku nieco w-yżej lub nieco niżej, jest umieszczona odstająca od bocznych ścianek, w danym przypadku wydająca również do przodu przed stewę, przednia płetwa w postaci deskowatej listwy, której postać w widoku z góry - jest nieco podobna do kadłuba statku. Przednia płetwa zaczyna się lukiem, lub ostrym lukiem, albo przed dziobową stewą, albo wychodzi w okolicy dziobowej stewy» fdaje z obu stron poza boczne ścianki łodzi, i wchodzi pod ostrym kątem, lub płaskim lukiem, do tych ścianek. Korzystnie dolna powierzchnia przedniej płetwy leży w płaszczyźnie sklepienia dna. Przednia płetwa powinna szczególnie wpływać na zmniejszenie podłużnych wahań statku przy wzywaniu na napływające fale.

Umieszczenie płóz śizzgowych i płozy stępkowej w kombirocji z położeniem sklepieniowej powierzchni dna tworzy dwa umieszczone obok siebie, oddzielone do siebie płozą stępkową, klinowo ku tyłowi zwężające się kanały przewietrzające, które odpowiadają pod względem kształtu i sposobu działania kanałowi przewLetr^z^eijąemu opisanemu w opisie patentowym RFN nr 20 59 087.

Z opisu patentowego Wielkiej Brytanii nr 1 199 658 znany Jest korpus łodzi z bocznymi płozami ślizgowymi, ze stopniami ślizgwyii schodkowo przesuniętymi na zewnątrz, w którym sklepieniowa powierzchnia dna, wdziana z boku, zaczyna się przy dziobowej stewie i przebiega kinnowo do tyłu, gdzie przechodzi w płaskie sklepienie równolegle do wadnicy statku, sięgające aż do rufy. Stopnie śliggowe wychodzą, Jak w przedmiocie niemieckiego opisu patentowego 31 36 715, z prostą przebiegającą pod kątem prostym do płaszczyzny symetrii statku krawędzią, najpierw łukowato, Jednak następnie przechodzą w powierzchnię klinową nachyloną ku dołowi. Stopnie ślizgowt są również wzajemnie poprzesuwane do tyłu, jednak kończą się pionowym stopniem tylnej krawędzi, również wzajemnie poprzesuwanym, przy czym krawędź leżąca w danym przypadku bliżej środka, to znaczy krawędź sąsiadująca z płaszczyzną syme^ri statku, kończy się będąc bardziej ^snuiięta do przodu. W ten sposób najbliżej środka leżący stopień ślZziOwy jest najkrótszy, podczas gdy stopień leżący najdalej na zewnątrz jest najdłuższy i sięga aż do rufy. Ten kształt płóz śliziowych nie nadaje się do zasadniczego oddziaływania na dynamiczne wyrównyywnie zanurzenia, ponieważ robocza powierzchnia stopnia ślίzitwego każdej płozy śJ-zZigowej zmniejsza się w kierunku rufy.

Szybko pływająca łódź znana z opisu patentowego RFN nr 31 36 715 nie wylkzuje istotnych wad, jednak przy bardzo dużych prędkościach ^stępuje taki przechył korpusu łodzi, że rufa leży głębiej niż część dziobowa, co w danym przypadku jest spowodowane przednią płetwą. A przecież dąży się do możliwie jak najbardziej poziomego utrzymywania korpusu łodzi, również przy największych prędkościach, ponieważ przy takim położeniu wyrażane są mniejsze siły napędowe. To tak zwane hydrodynamiczne wyrównanie zanurzenia jest w znanych łodziach stosowane do osiągnięcia prędkości, najczęściej jeszcze bardzo oddalonej od największej osiągalnej prędkości, z powodu kształtu części łodzi znajdującej się pod wodą.

Znana jest również szybkobieżna łódź motorowa przedstawiona w opisie wzoru użytkowego PRL nr Ru 17934, posiadająca środkową stępkę oraz kilka równoległych do niej stępek bocznych, mających w przekroju poprzecznym kształt wklęsłych klinów, płynnie przechodzących w powierzch nię dna i skierowanych wierzchołkami ku stępce środkowej. Rufowa część dna łodzi jest wygięta ku dołowi. Łódź nie posiada jednak elementów konstrukcyjnych, które tworzyłyby wybranie bądź wklęśnięcie w dnie lodzi.

Cel^c wrmłazku jest skonstruowanie łodzi z zapewnionym hydrodynamicznym wyrównaniem zanurzenia, gdy szybko pływająca łódź porusza się aż do największej możLiwej do rozwinięcia prędkości.

154 559

Łódź szybko pływająca, której dolna powierzchnia posiada płozy ślizgowe usytuowane równolegle do płaszczyzny środkowej, posiadające stopnie ślizgowe, w której pomiędzy płozami śligoow/mi utworzony jest co najmniej jeden kanał napowiierzający,zaś schodki płóz ślizgowych rozmieszczone są równolegle do płaszczyzny środkowej według wynalazku ma dolną powierzchnię sklepieniową płyty dennej oraz płozy ślizgowe, ze stopniami ślzg owitymi, pomędzy środkiem łodzi a rufą pochylone pod dodatnim kątem natarcia zwiększającym się ku rufie, przy czym kąt nachylenia powierzchni płyty dennej w rejonie rufy jest korzystnie równy kątowi nachylenia płóz śliggowych. Ponadto nacierające pochyłe powierzchnie płozy stępkowej oraz płóz śliggowych umeszczone są przynajmniej częściowo powyżej wodnicy, a ich odcinki pomiędzy środkiem długości płyty dennej a rufą umieszczone są poniżej wodnicy.

Przednia część sklepieniowej powierzchni dna płyty dennej na odcinku pomędzy krawędzią dziobową płyty dennej a środkiem długości tej płyty znajduje się ponad wodnicą dla utworzenia zwężającego się klinowo kanału, przy czym denna ścianka kanału składa się z pierwszej pochyłej powierzchni wykonanej w sklepieniowej powierzchni dna pomędzy środkiem długości łodzi a rufą pochylonej do dołu w stosunku do progów śizgoowych oraz z drugiej pochyłej powierzchni wykonanej w obrębie rufy. Łódź wyposażona jest korzystnie w conajmniej jedno urządzenie napędowe usytuowane w obrębie rufy.

Korzystnie łódź i^dług wynalazku m pierwszą pochyłą powierzchnię, która wychodzi bezkrawędziowo ze sklepieniowej powierzchni dna. Korzystnie pochyła powierzchnia jest złożona z kilku obok siebie ułożonych pochyłych powierzchni, przy czym każda następna pochyła powierzchnia posiada kąt nachylenia większy niż poprzedzająca powierzchnia. Korzystnie pochyła powierzchnia jest łukowo wklęsła. Korzystnie kąt nachylenia pierwszej pochyłej powierzchni jest w przybliżeniu równy kątowi nachylenia stopni śizggowych płóz sizgoowych. Korzystnie pierwsza pochyła powierzchnia zarówno w statycnym stanie płynięcia, jak również w dynamicznym stanie płynięcia, jest zawsze umieszczona pod wodą. Korzystnie pienwsza pochyła powierzchnia znajduje się zawsze co najmniej częściowo pod wodą. Korzystnie co najmniej dwa stopnie ślżggowe łączą się ze sobą w obrębie rufy bezkrawędziowo i tworzą większą powierzchnię. Korzystnie co najmniej jeden stopień śliggowt jest wyposażony na swych obu zewnętrznych krawędziach w żebra o kształcie klinów, prowadzące wodę, skierowane pionowo ku dołowi, zaczyniające się mniej więcej w połowie długości łodzi, przebiegające ku tyłowi Korzystnie co najmniej jeden zewnętrzny stopień śliggowt płozy śUzgowej jest umieszczony powyżej wodnicy statku. Korzystnie płoza stępkowa posiada opadającą pochyłą powierzchnię z wystającą w tylnej części ku górze tylną krawędzią. Korzystnie pochyłe powierzchnie widziane z boku, stromiej opadają ku dołowi niż pochyłe powierzchnie w przedniej części łodzi. Korzystnie wzdłużne krawędzie płóz, względnie ich stopnie, przebiegają równolegle do płaszczyzny symetrii statku.

Urządzenie napędowe usytuowane w obrębie rufy może stanowić napęd pompowigodrzutoit.

Korpus łodzi w rozwiązaniu wtoług wrralazku stanowi ulepszenie zawierające elementy, które powdują powsta^nie sił wyporu działa jących na korpus łodzi i zasadniczo przy każdej szybkości utrzymujące łódź w założonej statycznej i/lub dynamicznej pozycji płynięcia w stosunku do wodnicy łodzi. Umoożliwia to osiągnięcie optymalnych własności nawigacyjnoste równic zych, przy czym ciężar łodzi w kombinacji z siŁnmi wrporu działającymi na zanurzoną w wodzie część korpusu do wysokości wodnicy jest tak rozłożony, że nacierające pochyłe powierzchnie płozy stępkowej oraz płóz śł-zgoowych przynajmniej częścoowo położone są nad wodnicą.

Przedmiot wrmlazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia korpus łodzi w widoku z boku, fig. 2a, b i c - płytę denną w różnych przykładach wykonania powierzchni klinowych w sklepieniowej powierzchni dna i w płozach śliggowtch, w widokach z boku, fig. 3 - korpus łodzi z innymi przykładami wkorania powierzchni klinowych w płozie stępkowej, w widoku z boku, fig. 4 - płytę denną w widoku z dołu, fig. 5 - korpus łodzi z napędem pgrapowo-odrzugow’o, w widoku z boku, fig. 6 - ko4

154 559 rzystny przykład wykorania płyty dennej dla napędu pomfwwo-odrzutowego, w widoku z dołu, fig. 7 - przekrój wzdłuż linii νΐΐ-νΐΐ zaznaczonej na fig. 6, fig. 8 - korpus łodzi w widoku perspektywicznym, fig. 9a - korpus łodzi aż do zakończenia płozy stępkowej, w schematycznym widoku z dołu, fig. 9b - korpus łodzi bez nadbudówek pokładowych, schematycznie w kilku przekrojach poprzecznych, fig. 9c - korpus łodzi bez nadbudówek podkładowych, w widoku z boku.

Szybko pływająca łódź według wynalazku zawiera korpus z dziobową stewą 1, rufą 2, dwoma bocznymi ściankami 3, Jak również płytą denną 4, ze sklepieniową powierzchnią 5 dna. Z boku, w danym przypadku obok i w odległości od /nie przedstawionej/ płaszczyzny symetrii statku znajdują się płozy śliggowe 6. Obie płozy śligoowe 6 są umieszczone względem siebie lustrzano-symetryczne w stosunku do płaszczyzny symeerii statku i posiadają w każdym razie kilka, na przykład cztery stopnie śizzgowe 6a, 6b, 6c, 6d /fig. 1, 3, 4/. Stopnie śliggowt 6a, 6b, 6c, 6d w okolicy części dziobowej ze sklepieniowej powierzchni 5 dna krawędzią 7 umieszczoną poprzecznie względem płaszczyzny symeerii statku, korzystnie w kształcie płaskiego łuku, wstającym do dołu łukiem 7a, i przechodzą w poziomą część 7b. Stopnie śizggowe posiadają co najmniej jedną pionową boczną płaszczyznę 8 i jedną do niej prostopadle dostosowaną powierzchnię śizzgową 9. Stopnie są - widziane w przekroju - wykonane względem siebie schodkowo i przedstawiona względem siebie na zewnątrz, przy czym w każdym przypadku stopień leżący bliżej środka łodzi sięga głębiej. Czołowe krawędzie 7 są nachylone do tyłu, przy czym w każdym przypadku bliżej środka łodzi leżący stopień ślżgoowy w^staje bardziej do przodu. Korzystne jest, jeżeli stopnie śizzgowe przebiegają aż do rufy 2.

W okolicy płaszczyzny symeetii statku jest przewidziana pod sklepieniową powierzchnią 5 dna płoza stępkowa 10 ze stopniami stępkowymi 11. Dobry efekt przynosi, jeżeli przednie krawędzie 12 wszystkich stopni stępkowych 11 w/stają obok siebie, przy czym środkowy stopień stępkowy lla zaczyna się głębiej sięgającym wklęsłym łukiem 13a, a obok niego umieszczony stopień stępkowy llb zaczyna się bardziej płaskim łukiem 13b. Stopnie stępkowe posiadają, tak jak stopnie ślżzgowe, co najmniej jedną pionową powierzchnię boczną 14 i w danym przypadku poprzecznie względem niej umieszczoną powierzchnię ślżzgową 15. Stopień stępkowy lla przebiega ku tyłowi w postaci klina i pomiędzy oba stopnie stępkowe 13b, na skutek czego powstaje szersza powierzchnia 16 stopnia stępkowego, przy czym ten szerszy stopień stępkowy znowu wchodzi klinowo do sklepieniowej powierzchni 5 dna. W taki sam sposób może na przykład również stopień ślizdowy 6a wchodzić do tyłu do stopnia ślizdowego 6b, z czego powstaje szersza powierzchnia 17. W odmianie według wynlazku korzystne jest, gdy najbardziej zewnętrzny stopień stoggow/ 6d jest wykonany jako prawie pionowo zbiegający się z boczną ścianką 3a, względnie 3b łodzi. > każdym przypadku pomiędzy płozą ślżzgową 6 i płozą stępkową 10 jest utworzony kanał napowietrzający 20, który jest jako taki znany z niemieckiego opisu patentowego nr 20 59 087.

Przewidziana jest przy korpusie łodzi w okolicy stewy dziobowej 1 i bocznych ścianek 3a, 3b odstająca od bocznych ścianek przednia płetwa 18. Przednia płetw/a 18 może wy chodzić od stewy dziobowej i przebiegać z boku do tyłu w postaci zaopatrzonej lub zaokrąglonej lukiem, i klinowo wchodzić w ścianki 3a, 3b łodzi /fig. 8/. Przednia płetwa 18 może też zaczynać się wystając przed stewą dziobową 1 /fig. 1, 3, 5/. Ponadto może być ona wykonana jako przedłużenie lub poszerzenie dennej płyty 4 w przedniej części, przy czym płoza stępkowa i płozy ślizgowt mogą rdiąi^z·ać się na dolnej powierzchni przedniej płozy 18.

Ważne jest, żeby wolna część sklepieniowej powierzchni 5 dna, w okolicy pomiędzy środkiem długości łodzi i rufą, posiadała opadającą ku rufie pochyłą powierzchnię 19, i korzystne jest gdy wychodzi ona bez krawędzi ze sklepieniowej powierzchni 5 dna i jest wykonana jako powierzchnia płaska lub o wklęsłym łuku. Przy strumieniu napływającym na pochyłą powierzchnię 19 wytwarza sij siła wyporu ku górze, która rośnie z szybkością strumienia i ^wynQSi rufę z wody. ^Dłu^goś^ć i wiei-koro ^pochyłej powierzchni 19 i kąt β nachylenia /fig. ²a^/są przy tym w ten sposób ustalone w stosunku do kąta 0>6 nachylenia oraz długości pochyłych

154 559 powierzchni natarcia 7a, 13a, 13b stopni ślizgowych 6a, 6b, 6c, 6d i stopni stępkowych lia, llb, jak również w stosunku do zbieżnej postaci kanałów napowietrzających 20, jednak szczególnie w st o Soniku do wielkości powierzchni przedniej płetwy 18, że prawie przy wszystkich prędkościach w^stypuje samoczynne wywwżenie łodzi, to znaczy, że łódź zawsze posiada poziome położenie w czasie płynięcia, lub inne określone położenie, mło odbiegające od poziomu. Siła wyporu w^worzona strumieniem napierającym na natarcóowe pochyłe powierzchnie płóz i kanałów napowietΓiających działa zasadniczo na dziobową część statku, podczas gdy siła wyporu wytworzona strumieniem napieraj cwm na pochyłą powierzchnię 19 działa na okolice rufy łodzi i kompensuje pierwszą siłę wyporu. Środek naporu dynamicznej siły wyporu pozostaje automatycznie w tym miejscu, w którym leży punkt zaczepienia dla poziomego położenia przy płynięciu łodzi. W poziomym położeniu płynięcia łódź zostajTe coraz bardziej wynurzana z wody przy wzrastającej prędkości, względnie przy wzrastającej sile strumienia. Zaskakujące jest, że przy dużych prędkościach łódź nie przysysa się rufą do wody.

Dla wsparcia działania pochyłej powierzchni 19 można w^k°nać również w rufowej części stopni ślZzoowcąh pochyłe powierzchnie 21 /fig. 1, 2c/. Natomiast fig. 2a i 2b uwidaczniają wznoszący się /fig. 2a/ względnie poziomy /fig. 2b/ przebieg płozy w obrębie rufy. Szczególnie skutecznie działające są pochyłe powierzchnie 21, gdy dwie lub kilka płóz ślizgowch 6a, 6b, 6c, 6d przechodzą w obrębie rury jedna w drugą i tworzą większą powierzchnię 17 /fig. 4/. W innej postaci wykorania płoza stępkowa 10 posiada opadającą pochyłą powierzchnię 22 z wdającą w tylnej części ku górze tylną krawędzią 23.

Jednak zasadniczo pochyła powierzchnia 19 według w^lazku stwarza kompensację dodatkowo wytworzonego przednią płetwą podnoszenia wołanego działaniem strumienia.

Pochyłe powierzchnie 21 wspomagają pożądaną siłę wyporu dzięki jeszcze jednemu efektowi, który wspiera w całkiem wyraźny sposób działanie steru łodzi. Stopnie ślżggowe wywarzają przepychanie wody w kierunku poprzecznymi do kierunku płynięcia, w rodzaju kaskadowego wodospadu. Ten efekt kaskadow jest szczególnie silny w obrębie pochyłych powierzchni 21. Odpowiednio do tego w^stypuje tam też przeciwsiła działająca z boku na łódź, większa niż na przodzie. Gdy się przekręci ster, łódź, jak wiadomo przechodzi przede wszystkim w zakrzywiony tor, to znaczy w tor, po którym ma płynąć. Dopiero następnie działa siła odśrodkowa i wohyla łódź z zakrzywionego toru w prz^E^cw^r^j^m kierunku. W pierwszej fazie nachylenia, gdy łódź układa się w krzywiznę toru, stwarza się od strony krzywej toru większy efekt kaskadow i przez to zostaje wytworzona związana z tym siła działająca z zewnątrz poprzecznie do kierunku płynięcia, która przyciska łódź w obrąbie rufy na bok i przez to wspiera działanie steru. Łódź skręca szybciej i na mniejszym promieniu.

Według szczególnej, nie przedstawionej, bo łatwo w^oorażżlr^i^.j, postaci w^onania przedmiotu wmlazku jest przewidziane urządzenie, na którym jest umieszczona pochyła powierzchnia 19, przy czym to urządzenie Jest umieszczone na dnie łodzi, na poziomej osi korzystnie znajdującej się na początku pochyłej powierzchni 19, poprzecznej względem płaszczyzny symetrii statku, przechylnie ku dołowi, na przykład jako część dodatkowa o kształcie klina, która w ten sposób może być przestawiana mechanicznie lub za pomocą klina tak, że pochyła powierzchnia 19 może być przechylana głębiej do dołu. brzez to umooiiwia się dostosowanie siły wity™» do na przykład, innej sytuacji obciążenia łodzi.

Inny przykład wżerania przedmiotu wmlazku przewiduje takie same ukształtowanie stopni śliggiwch i stopni stępkowch.

Szybko pływająca łódź według w^lazku nadaje się szczególnie do wyposażenia jej w znany napęd pompowigOdΓZutow. Napęd pgmpowigodΓiutow zasysa wodę wirnikiem z pod dna łodzi. W okrągłej obudowie wirnika nadaje się wodzie energię i potem wrzuca się wodę znowu, pod ^kątem około 15^ ^po^d dnem łodzi. Napęd ^pgrapowogOdriutow jest ia^ru^dgwan^y w tak z«nej studni, której dolna krawędź leży w płaszczyźnie dna statku. Moc silnika jest przetwarzana w siłę pchającą, która Jest do dyspozycji równocześnie do napędu do przodu i do sterowania w dowolnym kierunku. Pojazdy pływające wyposażone w napęd pompoowoodrzutow posiadają dużą

154 559 zwrotność. Dotychczas było problematycznym wyposażenie szybko pływających łodzi w napęd pompowo-odrzutowy, ponieważ w tych łodziach nie wytwarza się wystarczającego nacisku na dno pojazdu. Za pomocą pochyłej powierzchni, a zwłaszcza za pomocą przestawialnej pochyłej powierzchni, zwiększa się jednak nacisk, na skutek czego stwarza się optymalne warunki dla napędu pomcoo^w-odri^i^lto^^go. Fig. 5 uwidacznia przykładowo umocowanie napędu 24 pompowi-odΓzutowego na szybko pływającej łodzi według wymilazku.

Figury 6 i 7 uwidaczniają szczególne ukształtowanie płóz ślizgowych 6, które nadaje się zwłaszcza przy dwóch, umieszczonych w obrębie rufowych stopni ślizgowych, napędach pompowoodrzutowych. Chodzi tu o względnie szerszy od innych płóz ślizgoi,'ych stopień ślizdowy 6b, w którego obrębie rufowym umieszczony jest napęd p-mpowi-odrzutowy. Stopień ślizdowy 6b posiada opisaną pochyłą powierzchnię 21. Na obu zewnętrznych'krawędziach stopnia ślizdowego są umieszczone dwa prowadzące wodę żebra 25 o kształcie kj-iowy^m, skierowane ku dołowi, zaczynające się miej więcej w środku długości łodzi, rozciągające się ku tyłowi, które powodują większą prędkość przepływu strumienia, na skutek czego ciśnienie wody w obrębie napędów 24 zostaje przez to dodatkowo podwyższone. Żebra 25 kończą się w młej odległości przed napędami poipowo-odΓzutowymi 24. Szczególnie korzystnie jest, gdy w przedłużeniu żeber 25 pochyła powierzchnia 21 jest bardziej stooma w kierunku do dołu niż uprzednio /na rysunku nie przedstawiono/.

Celowe jest, żeby pochyłe powierzchnie 19 względnie 21, 22, występowały nie tylko jako jedna pochyła powierzchnia dachu kanału w przednim obrębie łodzi, lecz żeby występowały w obrębie środka długości, na przykład płyty dennej 4 łodzi. Patrząc z boku widzi się na przykład krzywą sinusoidalną, jeżeli przedni dach kanału jest wykonany w postaci wklęsłego łuku, lub występuje zagięta do dołu bardziej stroma pochyła powierzchnia, gdy przedni dach kanału przebiega pochyło do dołu.

Figury 1, 2a, 2b, 2c, 3, 5 i 9 uwidaczniają schemtycznie widoki z boku, przy czym pochyła powierzchnia 19, która w normalnych warunkach nie byłaby widoczna w widoku z boku, jest przedstawiona wyrysowaną dodatkowo linią, żeby przedmiot wynalazku mógł być lepiej objaśniony.

Figury 9a, 9b, 9c uwidaczrn.ają istotne cechy przedmiotu w^nlazku. Przedstawiony jest statyczny stan płynięcia, to znaczy położenie łodzi w stanie spoczynku na wodzie. Ciężar łodzi jest tak rozłożony w kombinacji z siłami włTtOiru, które działają na zanurzoną część statku, że przednia nacierające pochyłe powierzchnie /kątOC/, albo co najmniej niektóre części nacierających pochyłych powierzchni płozy stępkowej 10 i płóz ślizdowych 6 są położone powyżej wodnicy 26 statku /fig. 9c/, i następnie zanurzają się w wodzie w obrębie pomiędzy przednią krawędzią i środkiem długości płyty dennej 4. W obrębie środka długości płyty dennej 4 wszystkie płozy znajdują się pod wodą. Ponadto dach kanału, względnie przednia sklepienoowa powierzchnia 5 dna, od przedniej krawędzi płyty dennej 4, aż mżej więcej do środka długości płyty dennej 4, znajdują się ponad wodnicą 26 statku i tworzą z wodnicą 26 statku przestrzeń, kUnową zwężającą się do środka długości płyty dennej 4. W przedłużeniu zanurzonego w wodzie dachu kanału, względnie sklepieniowej powierzchni 5 dna, przebiega sklepienoowa powierzchnia 5 dna Jako pochyła powierzchnia 19 dalej do tyłu aż do końca płyty dennej 4. Fig. 9c uwidacznia poradto jeszcze głębiej leżącą wyidealizowaną wodnicę 26a statku, która powstaje przy dużej prędkości. Przy tym jest istotne, że pochyła powierzchnia 19 sięga jednakże poniżej wodnicy 26a statku, to znaczy, że jest zanurzona w wodzie.

Na fig. 9b schematycznie przedstawiono położenie łodzi przy płynięciu. Chodzi o schematyczne przekroje w danym przypadku w miejscu korpusu łodzi, które leżą po przeciwnej stronie miejsca pokazanego na fig. 9c. Przykłady pokazane na fig. 9a, 9b, 9c są zależne od siebie tak, że fig. 9b uwidacznia w danym przypadku przekrój w tym miejscu, które według rysunku znajduje się na tej samej wysokości na fig. 9a i 9c. Można zauważyć, że pochyła powierzchnia 19 znajduje się zawsze co najmniej częściowo pod wodą i że co najmilej jeden zeϋitrzny stopień, płóz ślżgoowych 6 jest umieszczony powżej wodnicy 26 statku. Ten stan uwidacz154 559 ni.a porównanie górnego rysunku przekroju z dolnym rysunkiem przekroju na fig. 9b. Stępkowy stopień ślżzoowy Sd znajduje się powyżej wodnicy statku, podczas gdy pochyła powierzchnia 19 leży w wodzie.

To rozmieszczenie płóz względem pochyłej powierzchni 19 zapewnia wylesienie do góry korpusu łodzi, jeżeli w czasie jazdy działa napór dynamiczny na pochyłą powierzchnię 19, i wówczas korpus łodzi zostanie przechylony do przodu. Woda wpływa wtedy na jeszcze niezmoczoną powierzchnię płozy 6d i stwarza w^ównujące siłę w^wru, na skutek czego łódź zostaje w dalszym ciągu wyniesiona z wody w położeniu poziomym, to znaczy, że wodnica statku zostaje przesunięta do dołu /wodnica 26a statku/. Gdy pochyła powierzchnia 19 znajduje się pod wodą, wówczas przeciwdziała przechyleniu łodzi, ponieważ dynamiczny nacisk wody przy jeździe łodzi silniej działa na poprzecznie przechyloną pochyłą powierzchnię 19.

Według korzystnego przykładu w^onania przedmiotu wynalazku krawędzie płóz 10 i 6 przebiegają równolegle do płaszczyzny symetrii statku.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Łódź szybko pływająca, posiadająca korpus ze stewą dziobową, rufą, dwiema bocznymi ściankami oraz płytą denną, której dolna powierzchnia posiada płozy ślizgowt usytuowane rów nolegle do płaszczyzny środkowej, posiadające stopnie ś^ggowe, posiadającą korzystnie również płozę stępkową ze schodkami stępkowymi, przy czym pomiędzy płozami iHg^^ymi utworzony jest co najmniej jeden kanał napowóetrzający, a na kadłubie znajduje się korzystnie statecznik dziobowy i co najmniej dwa schodki ślizgowe, połączone ze sobą w rejonie rufy dla zapewnienia gładkiej powierzchni, zaś schodki płóz ś^g^w/ych rozmieszczone są równolegle do płaszczyzny środkowej, znamienna tym, że dolną sklepieniową powierzchnię /5/ płyty dennej /4/ oraz płozy ślizgot^włe /6/ ze stopniami ślizgowy^mi /6a, 6b, 6c, 6d/, pomiędzy środkiem łodzi a rufą /2/ ma pochylone pod dodatnim kątem natarcia, zwiększającym eię ku rufie /2/, przy czym kąt nachylenia powerzchni płyty dennej /4/ w rejonie rufy /2/ Jest korzystnie równy ^kątowi nachylenia płóz śMg^itych /6/, ^a p^dto raci^era^jące pochyta ^wierzchnie ^płoz^y stępkowej /10/ oraz płóz śltaipwych /^6/ przynajmniej częściow^t umiesro^ne są po^żej wodnic^y /2⁶/, zaś ich odcinki ^po^mi^ędz^y środkiem dtagości płyty d^ennej /^4/ a rufą /2/ umieszczone są poniżej wodnicy /26/, przy czym przednia część sklepieniowej powierzchni. ^dna /5/ ^płyt^y dennej /^4/ na odcinku ^ptmię^dż^y krawędzią dziobom /^7/ płyty ^dennej/4/ a środkiem długości tej płyty /4/ znajduje się ponad wodnicą /26/ dla utworzenia zwężającego się klinowo kanału l2§l oraz przy czym denna ścianka kanału /20/ składa się z pierwszej pochyłej powierzchni /19/ ^koranej w sWepieniowej powierzchni dna Λ/ p^.ięd^ ^śΓ^td^kiem długości łodzi a rufą /^2/, pochylonej ^do dołu w stosmku do progów ^tagowych /^6/, oraz z drugiej ^pochyłej ^wierzctai /21./ ^wrkor^nej w obrętiie rufy /^2/, ^oraz przy ^czyrn ^korzystnie łódź wyposażona jest w obrębie rufy w co najmniej jedno urządzenie napędowe.
2. Łódź według zastrz. 1, znamienna tym, że ma pierwszą pochyłą powierzchnię /19/, wychodzącą bezkrawędziowo ze sklepieniowej powierzchni /5/ dna.
3. Łódź według zastrz. 1 lub 2, znamienna tym, że pochyła powierzchnia /19/ jest złożona z kilku obok siebie ułożonych pochyłych powierzchni, przy czym każda następna pochyła powierzchnia ma kąt nachylenia //β / większy niż poprzedzająca powierzchnia.
4. Łódź w«lług zastrz. 1 lub 2, znamienna tym, że pochyła powierzchnia /19/ jest łukowo wcltę^ła.
5. Łódź według zastrz. 1 lub 2, znamienna tym, że kąt nachylenia / /^ / pierwszej pochyłej powierzchni /19/ odpowiada w przybliżeniu kątowi nachylenia / 04 / stopnⁱ śizg^wy^ /6a^, 6^ 6c, 6d/ płóz sltagowych/⁶/
6. Łódź według zastrz. 1, znamienna tym, że pieiwsza pochyła powierzchnia /19/ zarówno w statycnnym stanie płynięcia jak również w dynamicznym stanie płynięcia, Jest zawsze umieszczona pod wodą.

θ

154 559
7. Łódź według zastrz. 1, znamienna tym, że pierwsza pochyła powierzchnia /19/ znajduje się zawsze co najmniej częścóowo pod wodą.
8. Łódź według zastrz. 1. znamienna tym, że co najmniej dwa stopnie ślizgowe /6a, 6b. 6c. 6d/ łączą się ze sobą w obrębie rufy i tworzą większą powierzchnię /17I.
9. Łódź według zastrz. 1, znamienna tym, że co najmniej jeden stopień ślizgowy /6a. 6b, 6c. 6d/ jest wy?^osażony na swych obu zewnętrznych krawędziach w żebra /25/ o kształcie klinów, prowadzące wodę, skierowane pionowo ku dołowi, zaczynające się mniej więcej w połowie długości łodzi, przebiegające ku tyłowi.
10. Łódź według zas-trz. 1. znamienna tym, że co najmniej zewnętrzny stopień /6d/ płóz ślizgowych /6/ znajduje się ponad wodnicą /26/.
11. Łódź według zastrz. 1. znamienna ty In. że płoza stępkowa /10/ posiada opadającą pochyłą powierzchnię /22/ z wytającą w tylnej części ku górze tylną krawędzią /23/.
12. Łódź «dług zastrz. 11. znamienna tym, że pochyłe powierzchnie /19,

21. 22/. widziane z boku. stromiej opadają ku dołowi niż pochyłe powierzchnie w przedniej części łodzi.
13. Łódź według zastrz. 1 lub 11. znamienna tym, że wzdłużne krawędzie płóz /10 i 6/, względnie ich stopnie. przebiegają równolegle do płaszczyzny symetrii łodzi.
14. Łódź według zastrz. 1. znamienna tym, że urządzenie napędowe stanowi napęd pom.powo-odrzutowy.

154 559

FIG.5

154 559

FIG.8

6d

26 6 26

1-6“

Ί9

Zakład Wydawnictw UP RP. Nakład 100 egz

Cena 3000 zł