Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia czesci plaskiego wykroju wlókienniczego o zmiennie usztywnionej powierzchni z plaskiego, uksztaltowanego w postac tasmy wyrobu o stabili¬ zowanych wymiarach zawierajacego wlókna natu¬ ralne i/lub wlókna syntetyczne. Wytworzone wy¬ kroje sa stosowane jako wkladki usztywniajace poszczególne czesci odziezy.Znane sa liczne próby zmierzajace do uzyskania plaskich ksztaltek o róznorodnie zmiennym stop¬ niu sztywnosci plaszczyzny. Takie plaskie ksztalt¬ ki sa stosowane zwlaszcza jako wkladki usztyw¬ niajace dla poszczególnych czesci ubran.Ze szwajcarskiego opisu patentowego nr 208 340 znany jest sposób usztywnienia wyrobów z elasty¬ cznych wlókien, wedlug którego na pólfabrykaty wzglednie gotowe wyroby nanosi sie ciekly, bez¬ barwny srodek usztywniajacy, który po odparowa¬ niu rozpuszczalnika nie wykazuje zdolnosci skle¬ jania sie z sasiednimi warstwami tkaniny, przy czym nanoszenie tego srodka prowadzi sie w ten sposób, zeby mozna bylo uzyskac odpowiednia „wycieniowana" lub róznorodna sztywnosc lub ela¬ stycznosc dopasowana do danego zastosowania.Róznorodnosc sztywnienia uzyskuje sie przez nano¬ szenie srodka usztywniajacego i pokrywanie nim poszczególnych obszarów powierzchni roztworem o róznym stezeniu albo przez odpowiednie poslu¬ giwanie sie urzadzeniami natryskujacymi.Wytwarzanie sposobem wedlug wynalazku cze- 10 15 sci plaskiego wykroju wlókienniczego o róznorod¬ nej zmiennej sztywnosci plaszczyzny, polega na tym, ze plaskie tasmowe wyroby najpierw pod¬ daje sie obróbce nadajacej im stabilnosc wymia¬ rów, po czym wytwarza z nich czesci wykroju, na które wedlug uprzednio okreslonego wzorca na¬ nosi sie w okreslonej ilosci zaprawe zawierajaca co najmniej jedna substancje, która co najmniej w temperaturze obróbki zdolna jest do wytworze¬ nia blony charakteryzujacej sie w temperaturze 20°C wartoscia liczbowa twardosci A. Shore'a co najmniej 50, korzystnie 80—100, a wykazujacej w temperaturze 100°C wartosc twardosci nie wieksza niz 80°/t wartosci okreslonej w temperaturze 20°C, o temperaturze topnienia nie nizszej od 180°C, po czym wykroje suszy sie.Jako plaskie wyroby, odpowiednie dla sposobu wedlug wynalazku stosuje sie tkaniny, dzianiny i runa z naturalnych i/lub sztucznych i syntetycz¬ nych wlókien, zwlaszcza z celulozy, poliesterów i poliamidów.Zgodnie ze sposobem wedlug wynalazku plas¬ kim tasmowym wyrobem przed skrajaniem ich nadaje sie najpierw stabilnosc wymiarów wedlug metod znanych, dla wyrobów z wlókien syntetycz¬ nych przez termiczne utrwalenie lub w przypad¬ ku wlókien celulozowych przez sieciowanie. Od¬ powiednim srodkiem sieciujacym sa reaktywnego, typu termoutwardzalne, zywice syntetyczne stoso¬ wane w postaci ich kondensatu wstepnego lub 108 3113 komponentów, wytwarzane ze zwiazków azotowych z amidowo zwiazanym azotem (—CO—NH) i z mono lub polifunkcyjnych zwiazków karbonylo- wych, zwlaszcza aldehydów, np. produkty reakcji formaldehydu, glioksalu, akroleiny z mocznikiem wzglednie z jego homologami, korzystnie z cyklicz¬ nymi alkilenomocznikami, ureidami, tzn. triazo- nenami lub z innymi heterocyklicznymi zwiazkami o ugrupowaniu —NH—CO—NH; monomeryczne lub po$tonei?yc2ae srodki sieciujace o grupach aldehy¬ dowych, zwlaszcza niskoczasteczkowe aldehydy (formaldehyd, glioksal, akroleina, aldehyd octowy), stosowane bezposrednio lub w postaci ich pochod¬ nych, jak acetale, etery enolowe, polimery lub inne produkty reakcji, które w podanych warunkach reakcji sa stosowane do sieciowania celulozy wzgled¬ nie sa zdolne do odszczepiania sieciujaco dzialaja¬ cego aldehydu;" srodki sieciujace dwu lub wielo¬ funkcyjne zawierajace ugrupowania epoksydowe, izocyjanianowe, winylosulfonowe lub inne reak¬ tywne grupy winylowe wzglednie akrylowe, zwiaz¬ ki winylosulfonowe, np. dwuwinylosulfon, tlenek dwuwinylosulfonu; oddzialywujace sieciujacó orga¬ niczne zwiazki chlorowcowe, chlorowcohydryny, kwasy dwukarboksylowe w postaci wolnej lub ich pochodnych, dwu- lub wielofunkcyjne zwiazki „Oniowe", np. sulfoniowe, fosfoniowe itp., odpo¬ wiednie do sieciowania celulozy produkty reakcji zwiazków o dwóch grupach karbonylowych, jak np. ketonów z niskoczasteczkowymi aldehydami (korzystnie formaldehydem, akroleina, glioksalem), przy czym wszystkie wymienione uprzednio zwiaz¬ ki poddaje sie reakcji, w znany sposób, celowo w obecnosci odpowiedniego katalizatora (kwasowego zasadowego, substancji kwasowych lub zasadowych, rodnikotwófczych lub napromieniowaniu), ewentu¬ alnie razem z czynnikami oddzialywujacymi specz¬ niajac© na material wlókienniczy i/lub znanymi jako takie zwiazkami, które wywieraja wplyw na sily tarcia skladników wlóknistych lub przedzy.Usieciowanie mozna przeprowadzic równiez za pomoca reakcji polimeryzacji metoda zaszczepia¬ nia, grup hydroksylowych celulozy lub przylacze¬ nia atbo wytworzenia wyzszych polimerów in situ.Na ogól odpowiednie sa takie srodki, które powo¬ duja zwiekszenie sil miedzyczasteczkowych celulo¬ zy. Celowe stosuje sie katalizator, który katalizuje procesy tworzenia wiazan mostkowych w reakcji kwasowej lub zasadowej albo przez odszczepienie rodników. Dobre wyniki uzyskuje sie przy stoso¬ waniu katalizy kwasowej za pomoca katalizato¬ rów stanowiacych sole metali, np. sole cynku lub magnezu, jak chlorki, azotany, a przede wszystkim takich, które w wodnych roztworach oddzialywu- ja speczniajaco na celuloze o wspólczynniku skre- calnosci przedzy w 0,1 N roztworze okreslonym wartoscia liczbowa co najmniej 1 (okreslonym we¬ dlug Textile Research Journal 32 (1962) str. 104).Plaskie ksztaltki wlókiennicze mozna pokrywac substancjami sieciujacymi wedlug znanych metod.Kapiele apreturowe moga ponadto zawierac jesz¬ cze zmiekczacz, biale lub barwne pigmenty tworza¬ ce barwniki, substancje powierzchniowo-czynne, zwiazki rozjasniajace, zwiazki nadajace hydrofo- bowosc i srodki apreturowe o odpowiednim chwy- 3ii 4 cie. Takie dodatki sa stosowane w postaci roztwo¬ rów, emulsji lub zawiesin albo równiez, w przy¬ padku kapieli apreturowych, w postaci plany, przy czym stosowac mozna uklady wielofazowe zawie- 5 rajace rozpuszczalniki o róznych temperaturach wrzenia i/lub róznej zdolnosci rozpuszczenia jed¬ nego lub kilku wystepujacych w kapieli skladni¬ ków.Srodek sieciujacy i/lub katalizator ewentualnie lu mozna nanosic na material wlókienniczy w po¬ staci gazowej. Proces nanoszenia, jak i sieciowa¬ nia mozna prowadzic ewentualnie wielostopniowo, przy czym ewentualnie mozna stosowac rózne srod¬ ki sieciujace, jak i katalizatory sieciowania oraz 15 rózne warunki sieciowania (zwlaszcza dla uzyska¬ nia róznych stopni specznienia celulozy) oraz zmienne proporcje molarne skladników reakcji w jedno lub wielostopowym procesie sieciowania.Za potnócA obróbki nadajacej stabilnosc wymia- 20 rów mozna równoczesnie uzyskac obnizenie zdol¬ nosci pecznienia wlókien celulozy. Dla uzyskania tego samego efektu mózna stosowac hydrofobowa- nie organicznymi zwiazkami krzemu lub woskami.Przez obnizenie zdolnosci pecznienia osiaga sie ten 25 efekt, ze zaprawa nadajaca sztywnosc ulega tylko powierzchniowemu zwiazaniu nie przenikajac do wnetrza plaskiej ksztaltki.Wytwarzanie czesci wykroju z plaskiego wyrobu o stabilizowanych wymiarach prowadzi sie wedlug 30 znanych metod znanymi narzedziami, np. przez wy- krajanie, lub wycinanie za pomoca sztanc, pro¬ mienia laserowego albo strumienia wody, przy czym proces wycinania mozna prowadzic jedno¬ czesnie przy stosowaniu jednej lub wielu warstw 55 plaskiego wytworu.Preparat mozna nanosic na czesci wykroju w postaci roztworu lub korzystnie w postaci zawie¬ siny, przy czym stosuje sie takie zawiesiny, które po skoagulowaniu nie moga ulegac ponownemu 40 zdyspergowaniu. Szczególnie odpowiednie sa pasty wodniste i/lub zawierajace rozpuszczalniki.Preparaty zawieraja co najmniej jedna substan¬ cje zdolna, co najmniej w temperaturze obróbki, do tworzenia blony charakteryzujacej sie w tem- 45 peraturze 20°C wartoscia liczbowa twardosci A. Shore^ co najmniej 50, korzystnie 80—100, a wykazujacej w temperaturze 100°C twardosc nie wieksza niz 8Ó6/o, korzystnie nie wieksza niz 75tyo wartosci okreslonej w temperaturze 20°C, 50 o temperaturze topnienia nie nizszej od 1&0°C, korzystnie co najmniej 200°C. Powyzsza wlasci¬ wosc jest istotna cecha wynalazku, oznaczajaca w praktyce, ze wlókiennicze wykroje potraktowane takimi substancjami, przy stosowaniu (w tempera- 55 turze pokojowej) wykazuja zadana sztywnosc, ale w temperaturze zwyklej obróbki normalnie ulega¬ ja odwracalnym procesom mieknienia, co powo¬ duje znaczne zmniejszenie ich mechanicznego zu¬ zycia, np. w procesie mycia lub czyszczenia, jak M i suszenia w suszarkach bebnowych.Jako temperature obróbki okresla sie taka tem¬ perature, w której prowadzi sie dalsze procesy z wytworzonymi sposobem wedlug wynalazku czesciami wykroju, np. przy wkladaniu ich do fls czesci ubran i przy prasowaniu konfekcjonowa-108 311 5 hych czesci ubrania. Temperatura ta zawsze jest wyzsza od 100°C a z zasady wynosi 120—200°C.Jako substancje zdolne do tworzenia blony okres¬ la sie takie produkty które po naniesieniu w ciek¬ lej fazie na szklana plytke i po odparowaniu cie¬ klej fazy, ewentualnie po podgrzaniu do tempera¬ tury obróbki tworza spoista powloke.Jako substancje blonotwórcze odpowiednie sa w zasadzie wszystkie wysokoczasteczkowe zwiazki które sa zdolne do tworzenia filmu o wyzszej okres¬ lonej twardosci. Korzystne sa zwiazki akrylanowe i winylowe, zwlaszcza ewentualnie usieciowany octan poliwinylu, zawierajace chlor monomery wstepnych kondensatów polimerycznych, jak i ko¬ polimery powyzszych skladników.Preparat zawierajacy substancje blonotwórcza moze jeszcze zawierac dalsze skladniki stosowane w przemysle wlókienniczym, jak srodki powierz- chniowo-czynne, srodki zapobiegajace spienianiu sie, barwniki, pigmenty, optyczne wybielacze., srodki zageszczajace, srodki zatrzymujace wilgoc, zwiazki biocydowe, srodki konserwujace, substan¬ cje zapachowe i/lub substancje znakujace. Pre¬ paraty moga byc równiez zageszczane przez ich spienienie. Taka piane po uzyciu jej rozklada sie lub niszczy albo poddaje termicznemu utrwaleniu.Stosowany do usztywnienia preparat moze za¬ wierac jeden lub kilka zdolnych do sieciowania skladników. Jeden lub kilka takich skladników moze równoczesnie spelniac role substancji blono¬ twórczej. Sieciowanie tych skladników moze byc przeprowadzone za pomoca znanych metod podczas suszenia albo w procesie ciaglym lub w oddziel¬ nym etapie procesu po wysuszaniu. Jako proces sieciowania okresla sie proces przeksztalcania roz¬ puszczalnej postaci wieloczasteczkowej substancji w postac nierozpuszczalna z tym, ze nie moga tu tworzyc sie zadne Duroplasty.Powyzsze preparaty nanosi sie na wykrój w okreslonej ilosci wedlug uprzednio okreslonego wzorca. Wykroje te moga byc ksztaltkami wyko¬ nanymi z jednej lub kilku warstw materialu. Pro- res nanoszenia moze byc przeprowadzony róznymi znanymi, odpowiednimi do tego celu metodami, np. przez natryskiwanie, nanoszenie rakla, drukowanie metoda sitowa lub przenoszeniowa albo nanosze¬ nie mikrokapsulek z których po ich zniszczeniu zostaje uwolniony preparat.Przy natryskiwaniu mozna wytwarzac wzorce przez odpowiednie zaprogramowanie dyszy urza¬ dzenia natryskujacego i/lub nanoszenie zaprawy na niepokryte nia wolne powierzchnie. Naniesienie róznorodnych ilosci i zwiazane z tym uzyskanie róznego usztywnienia moze byc przeprowadzone przez sterowanie urzadzeniem nanoszacym rózno¬ rodnoscia stezenia preparatu, jak i rózna iloscia cykli procesów nanoszenia.Jako metody nanoszenia przez drukowanie od¬ powiednie sa wszystkie znane metody drukarskie, jak druk wypukly, wklesly lub sitowy * przy czym specjalnie korzystna jest ta ostatnia metoda. Przy nanoszeniu metoda druku wypuklego mozna np. stosowac stemple o czesci nanoszacej wykonanej z materialu zdolnego do napawania. Szablony sto¬ sowane do druku sitowego moga byc wykonane 6 metoda tzw. rezerwy, uprzedniego lakierowania, jak i fotograficznie i kazdorazowo, w zaleznosci od warunków stosowania zaopatrzone w gaze Mullera, syntetyczna tkanine lub sito metalowe, 5 np. z brazu. Jako rakle odpowiednie sa rakle wy¬ konane z drzewa, gumy lub raki rolkowe. Prze¬ suw czesci wykroju w urzadzeniu drukarskim mo¬ ze byc prowadzony za pomoca tasmy bez konca, np. tasmy gumowej, chwytaków, elementów ssa- 10 cych lub walców iglowych.Proces drukowania moze byc przeprowadzony w jednym lub kilku etapach. Jesli dla okreslone¬ go miejsca wykroju konieczne jest uzyskanie zna¬ czniejszego usztywnienia, to taki wykrój moze byc i5 zadrukowany kilkakrotnie ta sama lub róznymi zaprawami. Ilosc nanoszonej metoda drukowania substancji usztywniajacej moze byc odpowiednio regulowana przez dobranie jej lepkosci, a przy druku sitowym równiez i przez dobór twardosci, 20 formy, sily nacisku drukowania, kata nakladania i szybkosci rakli, jak i przez dobór sita o odpo¬ wiedniej gestosci.Preparat moze byc nanoszony na jedna lub obie strony wykroju. Przy jednostronnym pokrywaniu 25 wykroju strona niepokrywana powinna byc zaopa¬ trzona w powloke zdolna do sklejania na goraco przez sprasowanie. Wzór i ilosc preparatu sa okres¬ lane zadanymi warunkami zastosowania wykroju.Tak wiec przy wkladkach do kolnierzy linia zia¬ je mania i szew nie powinny byc usztywniane, na¬ tomiast konce (szpice) kolnierzy powinny byc w danym przypadku Wzmocnione i posiadac sztyw¬ nosc wieksza niz pozostale powierzchnie plasz¬ czyzny. Oczywiscie podobne zasady obowiazuja w 35 przypadku innych zastosowan.Wykroje wytworzone sposobem wedlug wyna¬ lazku w porównaniu do wytwarzanych wedlug szwajcarskiego opisu patentowego nr 208 340 wy¬ kazuja zwiekszona trwalosc przy poddawaniu ich 40 wszystkim tym zabiegom, którym poddawane sa zazwyczaj materialy wlókiennicze. Zaleta ta sta¬ nowi wynik zarówno procesu stabilizacji wymiarów jak i zmiany twardosci blony, w podwyzszonej tem¬ peraturze. Jest oczywistym, ze powyzsza trwalosc 45 dotyczy nie tylko czesci wykroju, ale równiez i tych czesci ubrania, które zawieraja te wkladki.Ponadto w wyniku jednostronnego nanoszenia preparatu uzyskuje sie mozliwosc naniesienia na druga, wolna strone, powierzchni powloki zdolnej 5« do stemplowania na goraco i odpowiedniego skle¬ jania tej wkladki przez sprasowywanie na goraco niezaleznie od wzoru i stopnia usztywnienia.Wytworzone nowym sposobem czesci wykroju sa odpowiednie zwlaszcza do wytwarzania usztywnia¬ la jacych wkladek dla czesci ubran, takich jak kol¬ nierze, mankiety, patki, kieszenie, przody ubran, jak i innych obrebien ubrania wierzchniego, np, bluz, koszul, plaszczy marynarek i kostiumów.W zaleznosci od wyboru zastosowanego prepa- iO ratu mozna uzyskac usztywnienie odporne na pra¬ nie i/lub chemiczne czyszczenie. Jako wkladki do kolnierzy stosuje sie korzystnie takie wykroje, któ¬ re wykazuja mozliwie niski spadek sztywnosci przy gotowaniu w czasie prania. #s Wynalazek objasniaja nizej podane przyklady,7 108 311 8 w których wartosci sztywnosci okreslono wedlug brytyjskiego standardu nr 3356/1961.Przyklad I. Proces wykanczania nadajacego stabilnosc wymiarów.Tkanine celulozowa napawano na fulardzie za¬ prawa o nizej podanym skladzie, po czym odcis¬ nieto w 80% a) dwumetyloetylomocznik (50%) 45 g MgCl2 •6HzO 5 g Srodek zmiekczajacy znany pod nazwa „Sapamina Al", stanowiacy czwartorze¬ dowy zwiazek amoniowy 25 g b) dwumetylodwuhydroksyetylenomocznik (50%) 60 g Zm(NOs)2 8 g Kondensat kwasów tluszczowych znany pod nazwa „Avivan", stanowiacy produkt kondensacji aminy kwasu tluszczowego z polisiloksanem 30 g c) dwumetylopropylenomocznik (50%) 75 g MgCl2 •6H20 8 g Zawiesina polietylenu 35 g Po napawaniu tkanine suszy sie i w temperatu¬ rze 150°C poddaje sie kondensacji w ciagu 3 minut.Przyklad II. Preparat wytworzony z eteru skrobiowego znanego jako „Solvitose HDF" (20%) 430 g Zagestnik karboksymetyloceluloza okreslona nazwa „Culminal C 1525 K 5000" (2%) 340 g Octan poliwinylu znany pod nazwa „Elotex Aauador" 140 g Silikonowy zwiazek przeciwpianowy znany pod nazwa „AntimousseH" 20 g wystepujacy bez dodatkowego wprowadzenia wody w postaci wodnej pasty, nanosi sie metoda druku sitowego na wykrój z tkaniny bawelnianej który uprzednio wedlug przykladu I poddano obróbce stabilizujacej wymiary. Wykrój ten mial ksztalt wkladki do kolnierza o powierzchni okolo 300 cm1.Na powierzchnie szwu i linie zalamania prepara¬ tu nie nanoszono. Ilosc naniesionego mokrego pre¬ paratu wynosila 2,5—3 g na wykrój. Po naniesie¬ niu wykrój suszono w ciagu 2 minut w tempera¬ turze 150°C. Po dziesieciokrotnym praniu w sta¬ nie wrzenia kapieli pioracej sztywnosc zmniejszy¬ la sie o okolo 12%.Na powierzchnie wykroju, którego odwrotna strone uprzednio zaopatrzono w powloke zdolna do sprasowywania na goraco, naniesiono wyzej okres¬ lony preparat usztywniajacy wedlug metody druku sitowego, po czym wykrój wysuszono w ciagu 2 minut w temperaturze 120°C. Otrzymany tym sposobem wykrój sklejono w nastepna warstwe tkaniny przez sprasowywanie w temperaturze 150°C w ciagu 15 minut.Przyklad III. W warunkach okreslonych w przykladzie II na wykroje nanosi sie metoda dru¬ kowania, preparat o skladzie Eter skrobiowy zna¬ ny pod nazwa „Solvitose HDF" (20%) 430 g Octan poliwinylu znany pod nazwa „Stabi- form691" 140 g Zagestnik-Karboksymetyloceluloza — znana pod nazwa „Culminal C K 5000" (2%) 340 g Silikonowy srodek przeciwpianowy znany jako „AntimousseH" 20 g Po dziesieciokrotnym praniu w temperaturze wrzenia kapieli sztywnosc wkladek zmniejszyla sie o okolo 10%.Przyklad IV. W warunkach okreslonych w 5 przykladzie II na wykroje nanosi sie metoda dru¬ kowania preparat o skladzie: Eter skrobiowy — znany pod nazwa „Solvitose HDF"(20%) 430 g Zywica akrylowa znana pod nazwa „Plextol 10 M 600", wytworzona z estru metylowego kwasu akrylowego i chlorku winylu 140 g Zagestnik — karboksymetyloceluloza okres¬ lona nazwa „Culminal C 1525 K 5000" (2%) 340 g Silikonowy srodek przeciwpianowy znany 15 jako „AntimousseH" 20 g Po dziesieciokrotnym praniu w temperaturze wrzenia kapieli pioracej sztywnosc wkladek zmniej¬ szyla sie o okolo 13%.Przyklad V. W warunkach okreslonych w 20 przykladzie II na wykroje nanosi sie metoda dru¬ kowania preparat o skladzie: Chlorek winylu okreslony nazwa „Lutofan 100D" 500 g Poliwinylopirolidon znany pod nazwa 25 „Collaoral V" (30%) 500 g Po dziesieciokrotnym praniu w temperaturze wrzenia kapieli sztywnosc wkladek zmniejszyla sie o okolo 23%.Przyklad VI. Paste drukarska nanosi sie 30 wedlug przykladu II na wykrój wkladki kolnierza pozostawiajac jako wolne, niepokryte zaprawa miejsce zalaman i szwu.Stosowana zaprawa miala nastepujacy sklad: Stopien usztywnienia 35 miekki sredni silnyr\ Octan poliwinylu ((za¬ wiesina) 50 g/kg 150 g/kg 250 g/kg metyloceluloza (sro¬ dek zageszcza¬ li jacy) 12 g/kg 11 g/kg 10 g/kg Srodek likwidujacy piane 20 g/kg 20 g/kg 20 g/kg Usztywnienie nadane wkladom wykazuje dobra odpornosc wobec trzech lub kilku pran prowadzo- 45 nych w temperaturze wrzenia kapieli.Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania czesci plaskiego wykroju 50 wlókienniczego o zmiennie usztywnionej powierz¬ chni, z plaskiego, uksztaltowanego w postac tas¬ my wyrobu o stabilizowanych wymiarach zawie¬ rajacego wlókna naturalne i/lub wlókna synte¬ tyczne, znamienny tym, ze na poddawane usztyw- w nianiu miejsca powierzchni wykroju wlókienni¬ czego nanosi sie wedlug okreslonego wzoru i w okreslonej ilosci preparat zawierajacy co najmniej jedna substancje, która co najmniej w tempera¬ turze obróbki zdolna jest do wytworzenia blony m charakteryzujacej sie w temperaturze 20°C war¬ toscia liczbowa twardosci A. Shore^ co najmniej 50, a wykazujacej w temperaturze 100°C twardosc nie wieksza niz 80% wartosci okreslonej w tem¬ peraturze 20°C, o temperaturze topnienia co naj- M mniej 180°C, po czym wykroje suszy sie.i 9 108311 10 2. Sposób wedlug zastrz. 1 znamienny tym, ze przed naniesieniem preparatu usztywniajacego zawierajacy wlókna celulozowe wyrób w postaci tasmy co najmniej czesciowo poddaje sie dzialaniu srodka zmniejszajacego zwilzalnosc lub zdolnosc pecznienia wlókien celulozowych. 3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze preparat nanosi sie na jedna strone wykroju. 4. Sposób wedlug zastrz. 3, znamienny tym, ze przed lub po naniesieniu preparatu druga niepo- kryta strona wykroju pokrywa sie warstwa zdol¬ na do sprasowywania na goraco. 5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze preparat nanosi sie w kilku etapach. 6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie preparat zawierajacy co najmniej je¬ den skladnik ulegajacy sieciowaniu, po czym prze¬ prowadza sie proces sieciowania. 7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie substancje tworzaca blone wykazujaca w temperaturze 20°C twardosc A. Shore'a o war¬ tosci 80—100. 8. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako szczególnie korzystna substancje blonotwór- cza stosuje sie substancje tworzaca blone wykazu¬ jaca w temperaturze 100°C twardosc nie wieksza niz 75% wartosci twardosci zmierzonej w tempe¬ raturze 20°C. 9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako szczególnie korzystna substancje blonotwórcza stosuje sie substancje tworzaca blone o tempera¬ turze topnienia co najmniej 200°C. 10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze preparat nanosi sie metoda druku sitowego lub me¬ toda natryskiwania. 10 PL