NL9201442A

NL9201442A - Plantaardige samenstelling met een laag molecuulgewicht.

Info

Publication number: NL9201442A
Application number: NL9201442A
Authority: NL
Original assignee: Niwa Kozo
Priority date: 1991-08-14
Filing date: 1992-08-12
Publication date: 1993-03-01
Also published as: NL194359C; DK100492A; BE1005641A3; FR2680317A1; DK100492D0; CA2075464A1; US5531992A; IS1616B; ES2036496A1; ES2036496B1; FR2680317B1; GB9217044D0; HK1006680A1; JP3357383B2; AU2097292A; NL194359B; NO923160D0; JPH0543475A; GB2258614A; SE9202343D0

Description

PLANTAARDIGE SAMENSTELLING MET EEN LAAG MOLECÜtJLGEWICHT

De uitvinding heeft betrekking op een plantaardige samenstelling met een laag molecuulgewicht met een ontste-kingsremmende werking.

De Mariadistel (Silvbum marianum) is een plant die voorkomt in het wild in Canada, het noordelijk deel van de Verenigde Staten, en Noord Europa, het zaad daarvan is een vaste, lange en slanke staaf met een ivoorachtige weerschijn op het oppervlak. Onderzoekingen wat betreft het zaad van de Mariadistel hebben aangetoond dat (1) grote hoeveelheden flavonoïden aanwezig zijn; (2) uit experimenten met dieren blijkt dat het een krachtig tegengif is en een beschermende werking op de lever heeft; (3) uit experimenten met dieren blijkt - dat het de synthese van RNA (ribonucleïnezuur) van de lever bevordert; enz. Een ontste-kingsremmende werking is echter nog nooit beschreven.

Aan de andere kant beschrijft K. Niwa in de Japanse octrooiaanvrage 63-79834, "Samenstelling tegen oxydatie" (overeenkomend met Amerikaans octrooi 5.009.891) een samenstelling die verkregen wordt door het verhitten van plantenzaden zoals rijst, tarwe, sojabonen, adzukibo-nen, sesamzaad en parelgerst, of kiemen daarvan, met straling uit het verre infraroodgebied, en hen vervolgens te onderwerpen aan een brouwbehandeling, met het toevoegen van een plantaardige olie verkregen uit een plant op dezelfde wijze, en toonde aan dat de zo verkregen samenstelling een actieve zuurstof (0-0“) remmende activiteit (antioxyderende werking) heeft. Deze samenstelling vertoont echter nauwelijks enige ontstekingsremmende werking behalve de antioxyderende werking.

Aanvraagsters hebben onderzocht wat de effecten van Mariadistelzaad dat onderworpen is aan een specifieke behandeling die hieronder zal worden beschreven en van niet behandeld Mariadistelzaad op humane witte bloedcellen zijn, en zij hebben deze Mariadistelzaden oraal toegediend aan patiënten met ontstekingen, en gebleken is dat de behandelde zaden van Mariadistel een aanzienlijk ontstekingsremmend effect vertonen, waardoor de onderhavige uitvinding werd verkregen.

Een doel van de onderhavige uitvinding is om een ontstekingsremmend middel te verschaffen, dat verkregen wordt uit de zaden van de Mariadistel.

Een ander doel van de onderhavige uitvinding is om een levensmiddelenadditief verkregen uit het zaad van de Mariadistel te verschaffen.

De plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens de onderhavige uitvinding kan verkregen worden door zaden van de Mariadistel op de volgende wijze te behandelen.

In de eerste plaats worden de zaden van de Mariadistel verhit met behulp van straling in het verre infra-roodgebied. Meer in het bijzonder worden de zaden van de Mariadistel verhit in een vat zoals een pan of een pot dat aan de binnenkant bekleed is met keramisch materiaal dat straling in het verre infraroodgebied uitzendt, bij voorkeur straling uit het verre infraroodgebied met een golflengte van 4 tot 14 /m, dat wil zeggen de zogenoemde rijzende straling, of een vat zoals een pot verkregen uit keramische aarde die straling uitzendt in het verre infraroodgebied, gemengd met stenen, gruis, zand enz., waarin begrepen metaaloxyden.

Het verwarmen wordt bij voorkeur uitgevoerd bij een temperatuur rond 100°C maar niet boven 100°C terwijl men de zaden langzaam roert om verschroeien te voorkomen. De bron voor de straling uit het verre infraroodgebied die gebruikt wordt voor verwarming is niet beperkt tot de bovengenoemde vaten zoals een pan, een pot of een keramisch materiaal ~ maar-ieder materiaal kan gebruikt worden zolang het straling uitzendt uit het verre infraroodgebied (bij voorkeur de rijzende straling met een golflengte van ongeveer 4 tot 14 μια) zoals een platinaelectromagnetische golfvezel. De verwarmingsduur is afhankelijk van de aard van de gebruikte bron voor de straling in het verre infra-roodgebied en afhankelijk van de sterkte van de straling uit het verre infraroodgebied, hoewel het in het algemeen ongeveer een half uur tot ongeveer twee uur is. Buiten de gebruikelijke verhitting kan men ook stomen gebruiken zolang het gebruikte vat straling uit het verre infraroodgebied uitzendt.

Vervolgens worden de verwarmde zaden onderworpen aan een brouwbehandeling. Meer in het bijzonder wordt het brouwen uitgevoerd met behulp van bij het brouwen te gebruiken microorganisme zoals de "Koji" schimmel fAspergillus orvzae) bij een temperatuur van 27 tot 35°C gedurende 3 tot 7 dagen.

Voor het brouwen kan men buiten een bij het brouwen te gebruiken microorganisme bijvoorbeeld (1) een substantie die brouwend vermogen heeft zoals gerijpte papaya, annanassap, het vel van vijgen, het vel van druiven, de bast van jonge bamboe, (2) digestieve enzymen zoals diastase, pan-creatine, (3) eiwithydrolasen afkomstig van microörganismen, zoals protease, pepsine, trypsine en (4) een precursor die resulteert in bovengenoemde digestieve enzymen of eiwithydrolasen.

Als de plantaardige samenstelling met een laag molecuulgewicht volgens de onderhavige uitvinding gebruikt wordt als een ontstekingsremmend middel, wordt het materiaal dat onderworpen is aan bovengenoemde warmtebehandeling met straling uit het verre infraroodgebied en de brouwbehandeling verpoederd, of verwerkt tot korrels, tabletten of capsules volgens de in de stand van de techniek bekende werkwijzen en oraal toegediend in een geschikte dosering. De samenstelling van de onderhavige uitvinding kan gebruikt worden in het traject van 9-27 g/dag als een ontstekingsremmend middel.

Het bovengenoemde poeder kan ook toegevoegd worden aan verscheidene soorten eten of drinken om ze als gezond-heidsproducten te verschaffen.

In het zaad van de Mariadistel zijn ontstekings-remmende verbindingen met een laag molecuulgewicht zoals flavonoïden, caroteen, catechine, polyfenolen, vitamine E en vitamine C aanwezig in een gepolymeriseerde staat, met andere woorden in een inactieve staat. Als het zaad van de Mariadistel dus zonder enige behandeling oraal wordt toegediend, wordt geen sterk ontstekingsremmend effect verkregen.

Dat wil zeggen de warmtebehandeling met straling uit het verre infraroodgebied en de brouwbehandeling die daarop volgt knippen de moleculaire keten van de inactieve polymeren waardoor de ontstekingsremmende verbindingen met een laag molecuulgewicht geactiveerd worden.

Als echter de warmtebehandeling met behulp van verre straling uit het verre infraroodgebied en de brouwbehandeling uitgevoerd worden op andere plantenzaden die ontstekingsremmende verbindingen zoals flavonoïden bevatten, wordt geen sterke ontwikkelingsremmende werking aangetoond. Hieruit blijkt dat in het zaad van de Mariadistel, behalve de flavonoïden enz., verbindingen met een laag molecuulgewicht in inactieve vorm aanwezig zijn die zeer goede ontstekingsremmende werking vertonen en dat deze verbindingen geactiveerd worden door het toepassen van de warmtebehandeling met straling uit het verre infraroodgebied en een brouwbehandeling.

Voorbeelden

In de volgende voorbeelden zal de ontstekingsremmende werking van het zaad van de Mariadistel nader worden toegelicht.

Voorbeeld 1

Proef met humane witte bloedcellen.

Witte bloedcellen (neutrofielen en lymfocyten) werden verzameld uit het afgenomen bloed van een gezonde man en in een testbuis gebracht, en onbehandeld zaad van de

Mariadistel of zaad dat onderworpen was aan de behandeling volgens de onderhavige uitvinding werd daaraan toegevoegd. Vervolgens werden de effecten op vijf punten beoordeeld waarvan wordt aangenomen dat ze ontsteking bevorderen, dat wil zeggen (1) de calciumionconcentratie in het neutrofiel, (2) het verplaatsend vermogen van het neutrofiel, (3) het omhullend vermogen van het neutrofiel, (4) de productie van actieve zuurstof (0-0“) door het neutrofiel en (5) de reactiviteit van het lymfocyt met betrekking tot fytohae-magglutinine (PHA) (een blastomogeen verschijnsel).

[Experimentele procedure] (1) De calciumionconcentratie in het neutrofiel

Afgenomen bloed werd verzameld en neutrofielen en lymfocyten werden afgescheiden en gewonnen met behulp van Ficoll Hypaque. In 2 ml KRP dat 0,1 mM calciumchloride bevatte werden 107 neutrofielcellen/ml gesuspendeerd* waarna 0,1 /zm Fura-2 A/M daaraan werd toegevoegd en het mengsel langzaam werd geschud bij 37°C gedurende 30 minuten. Vervolgens werd het mengsel tweemaal gewassen met KRP, waarna 15 μΐ 10-6 M fMLP toegevoegd werd en de calciumionconcentratie bepaald werd met behulp van een spectrofoto-fluorometer F-4000 (handelsnaam, Hitachi Ltd.).

(2) Het verplaatsend vermogen van neutrofielen

Er werd een agarplaat bereid door het mengen van 2,5 ml RPMI waaraan 10% gedeactiveerd kalverserum was toegevoegd met 2,5 ml 2,4% agaroplossing. Vervolgens werden drie gaten met een diameter van 3 mm op onderlinge afstanden van 8 mm van het centrum naar de buitenkant gemaakt. In het binnenste gat werd 10 μΐ van een RPMI 1640 oplossing gedaan waarin 106 neutrofielcellen/ml waren gesuspendeerd; in het middelste gat werd 10 μΐ van een PRMI 1640 oplossing gedaan als controle, en in het buitenste gat werd 10 μΐ van een 10-6 M fMLP oplossing gebracht als een verplaatsing stimulerend middel. Vervolgens liet men de agarplaat gedurende twee uur rusten bij 37°C, waarna de afstand die de neutrofielen vanuit het middelste gat in de richting van het buitenste gat hadden afgelegd bepaald werd en deze was een maat voor de verplaatsende vermogen van de neutrofielen.

(3) Omhullende activiteit van de neutrofielen.

0,1 ml paraffineolie dat geopsoniseerd was door humaan serum werd verzameld en toegevoegd aan 0,9 ml KRP oplossing waaraan 2 x 107 neutrofielcellen toegevoegd waren, en men liet het mengsel gedurende 5 minuten staan bij 37°C. Vervolgens werd ijskoud KRP toegevoegd aan het mengsel om de reactie te stoppen, en de oppervlakken van de neutrofielen werden drie keer goed gewassen om paraffineolie dat aanwezig was op de oppervlakken van de neutrofielen te verwijderen. Vervolgens werden de druppeltjes paraffineolie die omhuld waren door neutrofielen geëxtraheerd met een mengsel van chloroform/methanol (1:2) en bepaald met een spectrofotometer (absorptie bij 525 nm).

(4) Productie van actieve zuurstof (0-0”) door neutrofielen

In 2 ml van een KRP-oplossing die 5 mM glucose en 1 mg/ml gelatine bevatte, werden 106 neutrofielcellen gesuspendeerd en men liet het mengsel gedurende 5 minuten bij 37°C staan. Vervolgens werd 0,1 mM ferricytochroom C en 1 mg/ml geopsoniseerd zymozan toegevoegd en men liet het mengsel gedurende 5 minuten staan bij 37°C. Vervolgens werd 0,1 ml van het supernatant af genomen, en dit werd toegevoegd aan 2 ml van een 100 mM kaliumfosfaatoplossing (pH 7,8) die 0,1 mM EDTA bevatte, en de reducerende activiteit van actieve zuurstof dat cytochroom C reduceert werd bepaald met een spectrofotometer (absorptie bij 550 nm) bij twee golflengten om de hoeveelheid van de actieve zuurstof te bepalen.

(5) De reactiviteit van de lymfocyten met fytohaemaggluti-nine (blastomogeen verschijnsel)

Aan 2 ml van een RPMI 1640 oplossing die 20% gedeactiveerd kalverserum bevatte en 2 x 105 monocytcellen die behandeld waren met mytomicine, werden 3 x 106 lymfo-cytcellen gedispergeerd. Vervolgens werd 10 ^g/ml PHA toegevoegd en men liet het mengsel gedurende drie dagen bij 37°C staan. 24 uur voor het voltooien van de reactie werd 2 Ci/mM [3H] toegevoegd en de hoeveelheid [3H] opgenomen door de lymfocyten binnen de laatste 24 uur werd bepaald.

Proef

De zaden van de Mariadistel die behandeld waren met straling uit het verre infraroodgebied en een brouwbe-handeling werden toegepast volgens de onderhavige uitvinding en niet behandelde zaden van de Mariadistel werden verpoederd, en oplossingen van 1,6 mg/ml van elk daarvan werden gesonificeerd door ultrasone golven. Vervolgens werden ze toegevoegd aan meetsystemen van de vijf soorten ontstekingsfactoren, dat wil zeggen de calciumionconcentra-tie, het verplaatsend vermogen, het omhullend vermogen en de productie van actieve zuurstof van neutrofielen, en de reactiviteit van de lymfocyten met PHA, en vervolgens werden de effecten op de te bepalen grootheid bepaald.

Als vergelijkende farmaceutica werd bovendien 1,6 mg/ml van een antioxydant beschreven in de Japanse octrooiaanvrage 63-79834 en 10-4 M van de in de handel verkrijgbare ontstekingsremmende middelen Rinderon (corticoadrenaal hormoon, betamethason van Shionogi Seiyaku), Pontal (mene-faminezuur van Sankyo), Voltaren (diclofen-natrium van Ciba-Geigy Corporation) en Brufen (ibuprofen van Kaken Seiyaku) toegevoegd aan de bovengenoemde meetsystemen van de vijf soorten ontstekingsfactoren, en de invloed van deze middelen op de te bepalen grootheid werd ook bepaald.

De resultaten zijn weergegeven in tabel 1.

Tabel 1 Effecten van Mariadistel en andere farmaceutica op witte bloedcellen

De getallen in elke kolom zijn percentages van de respectievelijke waarden van de controle. De controle (*) geeft de waarden van de ontstekingsfactoren als geen farmaceutica worden toegevoegd. De getallen tussen haakjes bij de controle (*) geven de werkelijke waarden van de ontstekings-factoren.

Zoals duidelijk blijkt uit tabel 1 verlaagt, van de vergelijkende farmaceutica, het antioxydant de hoeveelheid actieve zuurstof (0-0”), dat één van de belangrijke ontstekingsfactoren is aanzienlijk, maar had deze in hoofdzaak geen effect op de andere vier soorten ontstekingsfactoren. Ook de in de handel verkrijgbare ontste- kingsremmende middelen behalve Rinderon hadden slechts een gering remmend effect op sommige van de vijf soorten ontstekingsfactoren.

Aan de andere kant kan begrepen worden dat het zaad van de Mariadistel dat verhit is met straling uit het verre infraroodgebied en gebrouwd en is een krachtig ontstekingsremmend effect vertoont, en de vijf soorten ontstekingsfactoren krachtiger remde en verlaagde dan Rinderon dat een corticoadrenaal hormoon is en berucht is om zijn bijwerkingen.

Het onbehandelde zaad van de Mariadistel verhinderde en verlaagde ook de vijf soorten ontstekingsfactoren significant, maar in een mindere mate dan het zaad van de Mariadistel dat onderworpen was aan behandeling met straling uit het verre infraroodgebied en een brouwbehandeling.

Voorbeeld 2

Aan in totaal 39 patiënten met zogenoemde refrac-taire ziekten, omvattende 10 gevallen van chronische arti-culaire rheuma, 8 gevallen van progressieve systemische sclerose of dermatomyositis, 6 gevallen van systemische lupus erythematosus, 6 gevallen van de ziekte van Crohn, 5 gevallen van de ziekte van Behcet en 4 gevallen van colitus ulcerosa, die niet reageerden op de behandeling met behulp van het antioxydant, het eenvoudig te absorberen ruwe geneesmiddel beschreven in de Japanse octrooiaanvrage 64-85919, corticoadrenaal hormoon, enz. werden behandeld met een orale dosis van 9 g/dag (3 maal per dag) van een poeder van zaad van de Mariadistel dat behandeld was met straling uit het verre infraroodgebied en een brouwbehandeling en van 9 g/dag (3 maal per dag) poeder van onbehandeld Maria-distelzaad, elk gedurende 4 weken om de effecten daarvan te beoordelen. De resultaten hiervan zijn weergegeven in tabel 2.

TABEL 2

Effecten van het door het verhitten en brouwen behandelde en onbehandelde zaad van de Mariadistel op patiënten met refractaire ziekten

"Geen verandering" betekent dat hetzelfde effect optreedt als bij behandeling met corticoadrenaal hormoon, geen verbetering of verslechtering in vergelijking met het gebruik van het hormoon.

»Miet effectief" geeft aan dat de ziekte verslechterde in vergelijking met het gebruik van het corticoadrenaal hormoon.

"% effect" is het totale percentage van zeer effectief, effectief en licht effectief van het totaal aantal gevallen.

Zoals duidelijk blijkt uit tabel 2, heeft zaad van de Mariadistel dat behandeld is met straling uit het verre infraroodgebied en is gebrouwen effect op 66-83% van de patiënten met een refractaire ziekte die het oraal tot zich namen.

Als resultaat kunnen vele chronische articulaire rheumapatiënten die liepen met behulp van een stok of een looprek nu zelfstandig lopen. Bij vier patiënten die in het laatste stadium van progressieve systemische sclerose of dermatositis met longsclerose waren, bevestigd door pectorale X-P observatie en een waarneembaar dyspnea, verbeterde het dyspnea en werd het verdwijnen bevestigd door een pectorale X-P waarneming in alle gevallen.

Onder het totale aantal van 7 patiënten met de ziekte van Crohn, de ziekte van Behcet (het darmtype) en colitis ulcerosa wiens darmen vele malen waren geopereerd, bleek in 5 gevallen geen noodzaak meer te zijn voor het uitvoeren van een operatie van de darmen, en functioneerden zij verder goed.

Aan de andere kant waren de effecten van onbehandeld zaad van de Mariadistel ongeveer hetzelfde als die van de in de handel verkrijgbare ontstekingsremmende middelen (behalve het corticoadrenaal hormoonmiddel) en slechter dan die van het corticoadrenaal hormoonmiddel, en veel slechter dan die van zaad dat verhit was met straling uit het verre infraroodgebied en gebrouwen. In het bijzonder was onbehandeld zaad van de Mariadistel niet effectief tegen enig geval dat resistent was tegen corticoadrenaal hormoonmiddel of een antioxydantsamenstelling.

Voorbeeld 3

Aan 61 nieuwe patiënten van de voorgenoemde refractaire ziekten (29 gevallen van chronische articulaire rheuma, 10 gevallen van progressieve systemische sclerose of dermatomyositis, 8 gevallen van systemisch lupus erythematosus, 6 gevallen van de ziekte van Crohn, 6 gevallen van de ziekte van Behcet (darmtype) en 2 gevallen van colitis urcerosa) werd oraal 9 g/dag (afzonderlijk toegediend drie maal per dag) van een poeder van Mariadistelzaad dat onderworpen was aan een warmtebehandeling met straling uit het verre infraroodgebied en een brouwbehandeling, 9 g/dag (afzonderlijk driemaal per dag toegediend) poeder van onbehandeld Mariadistelzaad, 9 g/dag (afzonderlijk toegediend driemaal per dag) van de antioxydantsamenstelling, Rinderon (0,5 mg x 3 tab letten/dag), Pontal (250 mg x 4 tabletten/dag), Voltaren (25 mg x 3 tabletten/dag) en Brufen (200 mg x 6 tabletten/dag) elk gedurende vier weken om de effecten daarvan te beoordelen, waarvan de resultaten weergegeven zijn in tabel 3.

In dit voorbeeld worden niet alle geneesmiddelen opeenvolgend toegediend aan alle patiënten die gedurende elke vier weken. Bovendien wordt slechts in een deel van de gevallen hetzelfde geneesmiddel oraal toegediend aan alle patiënten met dezelfde ziekte. In een deel van de gevallen wordt een bepaald geneesmiddel ook gedurende vier weken toegediend, waarna een ander geneesmiddel gedurende vier weken wordt toegediend.

TABEL 3

Effect van Mariadistel en in de handel verkrijgbare ontstekingsrenmende middelen op patiënten met refractaire ziekten

Zoals duidelijk blijkt uit tabel 3, zijn gevallen waarin de effectiviteit zeer groot en groot is het meest aanwezig bij de behandeling met zaad van de Mariadistel dat verhit is met straling uit het verre infrarood gebied en gebrouwen, en corticoadrenaal hormoon (Rinderon) volgde daarop. Andere geneesmiddelen vertoonden weinig effect en onbehandeld zaad van de Mariadistel vertoonde ongeveer hetzelfde effect als de in de handel verkrijgbare ontste-kingsremmende middelen.

Voorbeeld 4

Aan 56 patiënten met een algemene ontstekingsziekte (16 gevallen van lumbago, 10 gevallen van myalgia, 9 gevallen van een stijve schouder, 10 gevallen van een blauwe plek, en 11 gevallen van een koud gestel) werden oraal dezelfde geneesmiddelen in dezelfde hoeveelheden toegediend als in voorbeeld 3 gedurende 4 weken en de resultaten daarvan werden beoordeeld. De resultaten zijn weergegeven in tabel 4.

TABEL 4

Effect van Mariadistel en in de handel verkrijgbare ontstekingsremmende middelen op patiënten met algemene ontstekingen

Zoals duidelijk blijkt uit tabel 4, zijn de resultaten ongeveer hetzelfde als bij voorbeeld 3, maar het verschil tussen zaad van de Mariadistel dat verhit is met straling uit het verre infraroodgebied en gebrouwen en de andere farmaceutica was niet duidelijker dan in voorbeeld 3.

Zoals duidelijk blijkt uit de resultaten van voorbeeld 1 is het zaad van de Mariadistel dat onderworpen is aan verhitting met straling uit het verre infraroodgebied en een brouwbehandeling in het bijzonder remmend in vergelijking van onbehandeld zaad, zowel wat betreft de calciumionconcentratie, het verplaatsend vermogen, het omhullend vermogen en de productie van actieve zuurstof door neutrofielen, en de reactiviteit van lymfocyten met PHA, hetgeen de witte bloedcel ontstekingsfactoren zijn.

Ook in vergelijking met de respectievelijke remmende werkingen tegen de bovengenoemde respectievelijke ontstekingsfactoren, is de samenstelling van de onderhavige uitvinding aanzienlijk beter dan de antioxydantsamenstel-ling beschreven in de Japanse octrooiaanvrage 63-79834 of in de handel verkrijgbare ontstekingsremmende middelen.

Zoals duidelijk blijkt uit de respectievelijke voorbeelden 2, 3 en 4 vertoont het zaad van de Mariadistel dat behandeld is met straling uit het verre infraroodgebied en gebrouwen aanzienlijke effecten tegen niet alleen algemene ontstekingsziekten zoals lumbargo, spierpijn, stijfheid van de schouder, blauwe plekken en een koud gestel, maar ook tegen chronische articulaire rheuma.

Het vertoont ook aanzienlijk effect tegen refrac-taire ziekten, dat wil zeggen specifieke ziekten aangegeven door het ministerie van gezondheid en welzijn van Japan zoals progressieve systemische sclerose, dermatomyositis, systemische lupus erythematosus, de ziekte van Crohn, de ziekte van Behcet en colitis ulcerosa. Bovendien vertoont het in het bijzonder waarneembare effecten op de gevallen waarin geen effect verkregen kon worden zelfs niet met het gebruik van corticoadrenaal hormoon dat berucht is vanwege zijn bijwerkingen, zodat het een nieuwe stap is in de ontwikkeling van ontstekingsremmende middelen en van buitengewoon belang.

Claims

1. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht dat het zaad van de Mariadistel omvat dat onderworpen is aan een warmtebehandeling met straling uit het verre infraroodgebied en vervolgens aan een brouwbehande-ling.

2. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de warmtebehandeling uitgevoerd wordt met behulp van straling uit het verre infraroodgebied met een golflengte van 4 tot 14 μια.

3. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de warmtebehandeling uitgevoerd wordt in een vat dat keramisch materiaal bevat.

4. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de warmtebehandeling wordt uitgevoerd bij een temperatuur van niet hoger dan 100°C.

5. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de brouwbehandeling uitgevoerd wordt met bij het brouwen te gebruiken microorganismen, digestieve enzymen, eiwithydro-lasen of een precursor dat dergelijke enzymen of eiwithy-drolasen levert.

6. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens conclusie 5, met het kenmerk, dat het bij het brouwen te gebruiken microorganisme de "Koji" schimmel fAspergillus orvzae) is.

7. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de samenstelling een ontstekingsremmend middel is.

8. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat het middel in de vorm van een poeder, een korrel, een tablet of een capsule is.

9. Plantaardige samenstelling met een laag mole-cuulgewicht volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat de samenstelling een voedseladditief is.

10. Werkwijze voor de bereiding van een plantaardige samenstelling met een laag molecuulgewicht omvattende: het verhitten van zaad van de Mariadistel met straling uit het verre infraroodgebied, en het brouwen van het zaad.