NL8402330A

NL8402330A - Werkwijze en inrichting voor het automatisch korrigeren van foutieve registratie.

Info

Publication number: NL8402330A
Application number: NL8402330A
Authority: NL
Original assignee: Elscint Ltd
Priority date: 1983-07-26
Filing date: 1984-07-23
Publication date: 1985-02-18
Also published as: US4685146A; JPH0466148B2; FR2550037A1; NL193506B; FR2550037B1; IL69327A0; DE3426933C2; IL69327A; JPS60137349A; DE3426933A1; NL193506C

Description

t - / f a N.0 * 32.640 1

Werkwijze en inrichting voor het automatisch korrigeren van foutieve registratie.

De uitvinding heeft betrekking op beeldverbetering door middel van 5 vergelijking en/of automatische beeldregistratie en een inrichting voor het waarborgen van waardevolle registratie van de te vergelijken beelden en/of een beeldverbetering met minimale artefakten te verkrijgen.

Vele werkwijzen voor het verbeteren van het beeld maken gebruik van beeldvergelijking, waarbij twee of meer beelden van hetzelfde voorwerp 10 worden vergeleken. Voorbeelden van vergelijkingsmethoden zijn aftrek— ken, fusie en optellen. De werkwijze van aftrekken van beelden wordt in het bijzonder toegepast wanneer veranderende of veranderde eigenschappen van belang zijn, zoals bij bepaalde medische beelden voor diagnostische doeleinden, dat wil zeggen digitaal röntgenonderzoek. Er doen 15 twee belangrijke aftrekwerkwijzen opgang, dat wil zeggen met betrekking tot tijd en energie. Van de twee is het aftrekken in de tijd verreweg het meest populair bij medische toepassingen, terwijl energievergelij-king meer wordt toegepast bij land- en gewasonderzoek. Bij beide aftrekwerkwijzen moeten de te vergelijken beelden worden uitgelijnd.

20 Het tijdelijk aftrekken wordt in het algemeen uitgevoerd hetzij door middel van masker- of TID-methoden. Bij de maskermethode wordt een gekozen eerder beeld afgetrokken van de volgende beelden. Volgens de TlD-methode worden gekozen beelden uit een reeks eerdere beelden afgetrokken van gekozen beelden uit een reeks volgende beelden. In beide 25 gevallen is het duidelijk dat de voor het aftrekken gebruikte beelden ten opzichte van elkaar moeten worden uitgelijnd om resultaten zonder artefakten te verkrijgen.

Bij bijvoorbeeld digitaal röntgenonderzoek wordt het probleem van foutieve registratie bijzonder ernstig door de beweging van het onder-30 werp tussen bijvoorbeeld het maskerbeeld en de volgende beelden. Het afbeelden bij digitaal röntgenonderzoek neemt gewoonlijk ongeveer 15 sekonden in beslag. Hoewel de onderwerpen de opdracht krijgen om hun adem in te houden en gedurende deze tijdsperiode niet te slikken doen deze het dikwijls toch met als gevolg een beweging en foutieve regis-35 tratie.

De thans beschikbare methoden van hernieuwde registratie, dat wil zeggen dat bij methoden waarbij een foutieve registratie wordt gekorri-geerd, gewoonlijk gebruik wordt gemaakt van hetzij randherkenning en -vergelijking of puntherkenning en -vergelijking. Randen zijn betrek-40 kelijk eenvoudig te herkennen door toepassing van verschillen of afge- 8402330

r % 'S

2 leiden van een of ander soort. Echter zijn bewegingen evenwijdig aan de randen moeilijk te bepalen.

Punten zijn betrekkelijk moeilijk te herkennen. De maximum- of minimum-punten bevinden zich in gebieden met kleine gemiddelde gradiën-5 ten. Lokale ruis kan ook de lineariteit van het stelsel schaden en daardoor het gemeten punt van zijn werkelijke plaats naar een schijnbare plaats verplaatsen. Laagdoorlaatfilters kunnen worden toegepast om het ruisniveau te verlagen, echter verminderen dergelijke filters ook de afgeleiden en dragen daarom bij aan de onzekerheid van de werkelijke 10 plaats van het punt.

Globale punten, bijvoorbeeld het zwaartepunt (COG) van de gegevens in een gebied van belang (ROI) hangen af van de definitie van de ROI en zijn daarom niet voldoende bepalend voor de punten die worden gebruikt bij het hernieuwd registreren. Indien het gegeven bijvoorbeeld een 15 stapfunktie is met de stap in een punt XO in het masker en in een punt XI in het beeld, krijgt een ROI dat beide punten bevat, een verschuiving van COG van (Xl-X0)/2 wanneer de verschuiving van het punt in werkelijkheid (X1-X0) is. Om de verschuiving korrekt te definiëren is een groter ROI vereist, dat de tegengestelde stap bevat. Zulk een grote ROI 20 zal komplete organen omvatten en daarom gegevens die werkelijk zijn veranderd, bijvoorbeeld door instromen van kontrastmateriaal. De kor-rektie van de foutieve registratie zal daarom onjuist zijn.

In de huidige stand van de techniek is dus geen nauwkeurige en praktische werkwijze of inrichting bekend voor het herkennen van de 25 grootte van de beeldverschuiving en daarom geen betrouwbare protokol-methode voor het korrigeren van de foutieve registratie veroorzaakt door beeldverschuivingen.

De uitvinding heeft ten doel te voorzien in middelen en een werkwijze voor het vektorieel bepalen van de beeldverschuiving tussen beel-30 den die worden vergeleken en/of van elkaar worden afgetrokken.

Volgens een ruim aspekt van de uitvinding is voorzien in een werkwijze voor het bepalen van de beweging van het objekt, die optreedt tussen eerste en tweede beelden van het objekt, welke werkwijze de stappen omvat: 35 a) het plaatsen van een punt op een gewoonlijk niet veranderend deel in elk van de beelden, b) het bepalen van verschillen van de plaatsen van het beeld in elk van de beelden om een vektorwaarde van de beweging te verkrijgen, en c) het gebruiken van de vektorwaarde.

40 Meer in het bijzonder omvat de werkwijze voor het bepalen van een 8402330 ' ? \ 3 ongewenste beweging die optreedt tussen in de tijd gescheiden eerste en tweede beelden, de stappen: a) het aftrekken van een eerste van de in de tijd gescheiden beelden van een tweede van de in de tijd gescheiden beelden om. een aftrek- 5 resultaatbeeld te verkrijgen, b) het kiezen van een ROI op het aftrekresultaatbeeld dat een bewe-gingsartefakt, maar niet een werkelijke verandering bevat, c) het gebruiken van de genoemde ROI op de eerste en tweede beelden, d) het verkrijgen van ampiituden van de gradiënten in het ROI op de 10 eerste en tweede beelden, e) het kwadrateren van de ampiituden; f) het bepalen van de C0G’ s van de gekwadrateerde ampiituden op de eerste en tweede beelden, en g) het bepalen van de waarde van de vektor die zich uitstrekt tussen de 15 CÖG’s van de eerste en tweede beelden, welke vektorwaarde de grootte en de richting van de beweging tussen de in de tijd gescheiden beelden definieert.

Volgens een kenmerk van de uitvinding worden meer dan een beeld gekombineerd om de eerste of tweede, of zowel de eerste als tweede 20 beelden te verkrijgen.

Een ander kenmerk van de uitvinding omvat de stap van het verkleinen van het effekt van beeldruis, bij voorkeur tussen de stappen van het kwadrateren van de gradiënt en het bepalen van de COG’s. Dit wordt bij voorkeur uitgevoerd door toepassing van gegevensafsnijmethoden.

25 Een verder belangrijk kenmerk van de uitvinding omvat het opnieuw registreren van de eerste en tweede beelden, waarbij de vektorwaarde-informatie wordt gebruikt.

Nog een ander aspekt van de uitvinding omvat een uniek stelsel voor het uitvoeren van de hierboven genoemde inventieve werkwijzen.

30 De uitvinding zal hierna nader worden toegelicht aan de hand van de tekening, waarin een blokschema van een stelsel voor het uitvoeren van het inventieve koncept is getoond.

Het stelsel 11 van de figuur bevat het bekende beeldacquisitie-gedeelte van het stelsel als acquisitieblok 12.

35 Dit blok levert de gegevens voor het aantal van in digitale punten verdeelde beelden, getoond bij 13, in de vorm van matrices, .zoals matrix 14, die is opgebouwd uit rijen en kolommen van dichtheids-gegevens. De rijen en kolommen van de matrices komen overeen met imaginaire orthogonale x- en y-koördinaten op de beeldversterker (niet ge-40 toond), die deel uitmaakt Van het acquisitiegedeelte 12 van het stelsel 8*02338 1 r' Φ 11.

4

Middelen zijn aanwezig voor het aftrekken van de beelden voor ver-beteringsdoeleinden en meer in het bijzonder zijn uitleeseenheden 16 en 17 getoond voor het uitlezen van de beeldgegevens uit de matrices om 5 bewerkingen mogelijk te maken die op de gegevens moeten worden uitgevoerd. De uitleeseenheid 16 is via schakelmiddelen 19 met de aftrekeen-heid 18 gekoppeld. Op dezelfde wijze levert de uitleeseenheid 17 de dichtheidsgegevens van een matrix of matrices aan de operator 21. De operator 21 kombineert bepaalde matrices om bij een uitvoeringsvorm 10 maskerbeeldgegevens in de matrix 22 te vormen.

Het is duidelijk dat deze uitvinding niet is beperkt tot het aftrekken van een maskerbeeld, maar ook TID-aftrekstelsels omvat, waarbij de aftrekker bestaat uit een aantal beelden. In het bijzonder is het gebied van deze uitvinding voldoende ruim om aftrekkers te omvatten die 15 bestaan uit zelfs enkelvoudige beelden. De uitvinding omvat voorts beeldvergelijking in het algemeen, waarbij het aftrekken een specifiek voorbeeld daarvan is.

Het uitgangssignaal van de aftrekeenheid 18 komt overeen met de beeldgegevens in de matrices 23, die het resultaat zijn van de aftrek-20 bewerking. De digitale dichtheidgegevens van de matrices 23 worden omgezet in beeldsignalen door middel van een digitaal/analoogomzetter 24 om deze signalen op de kathodestraalbuiseenheid 26 weer te geven, op een wijze die voor een deskundige bekend is.

Het op de eenheid 26 weergegeven beeld is gewoonlijk het verschil-25 beeld van de matrices 23. Het weergegeven beeld kan uiteraard elk van de beelden 14 zijn, indien het masker 22 niet aan de ingang van de aftrekeenheid 18 wordt toegevoerd. Onafhankelijk daarvan worden de weergegeven beelden volgens de uitvinding gebruikt voor het bepalen van een gebied van belang (ROI) dat een lichaamsdeel bevat, dat niet met de 30 tijd verandert. Bijvoorbeeld verandert been niet met de tijd, terwijl een bloedvat verandert wanneer het geïnjekteerde kontrastmateriaal het ROI binnenstroomt. Indien het aftrekresultaatbeeld wordt weergegeven, kan het ROI worden gekozen om op een bewegingsartefakt te fokusseren. Het gekozen ROI wordt in de besturingseenheid 27 geregistreerd.

35 Hetzelfde gebied van belang wordt gebruikt bij het bepalen van de grootte van de foutieve registratie van de in de tijd gescheiden beelden als gevolg van de beweging van het onderwerp, zoals aangegeven door de ROI-kieseenheden 28 en 29.

Middelen zijn aangebracht voor het bewerken van de beelden die bij 40 het aftrekken worden gebruikt om de mate van beweging te bepalen, die 8402330 » · 5 Λ r % een foutieve registratie met zich meebrengt. Meer in het bijzonder kan het schakelmiddel 19 worden bediend om het beeld, bijvoorbeeld matrix 14 van de matrixgroep 13, via de ROI-keuze-eenheid 29 toe te voeren aan de eenheid 31, die de amplitude van de dichtheidsgradiënt bepaalt en 5 die gegevens afgeeft voor opslag in de matrix 14a voor de dichtheids-gradiëntamplitude. De dichtheidsgradiëntvektor is de afgeleide van de dichtheid van het ROI als funktie van de orthogonale koördinaten, dat wil zeggen:

10 7d = (è/èxï Ö/& y)D

waarbij D de dichtheid van de lichaamsdelen is, zoals bepaald door de intensiteit van de röntgenstralen door het lichaam; en x en y de koor— dinaten zijn zowel op de beeldversterker als van de plaatsen van de 15 dichtheidsgegevens in de matrices. De gekwadrateerde amplitude van de gradiënt is daarom:

V 2D = (è/èx)2i>Kb/öy)2D

20 Op dezelfde wijze wordt een schakelaar 22 ook onder besturing van de eenheid 27 bediend om de maskergegevens via de ROI-keuze-eenheid 28 toe te voeren aan de eenheid 33, die de dichtheidsgradiëntamplitude bepaalt en die gegevens afgeeft, die in de matrix 22a voor de masker-dichtheidsgradiëntamplitude worden opgeslagen.

25 Middelen kunnen maar behoeven niet noodzakelijkerwijze in de be schreven uitvoeringsvorm te worden aangebracht voor het afvlakken van de beelden voorafgaand aan het bepalen van de gradiënten. Meer in het bijzonder worden zoals in de figuur is getoond, de filters 34 en 36 gebruikt om het maskerbeeld respektievelijk het beeld 14 af te vlakken.

30 De filters verminderen in beginsel de ruisinhoud van de beelden.

Middelen zijn aanwezig voor het behandelen van het gedeelte van het beeld dat wordt gebruikt voor het bepalen van de grootte en richting van de ongewenste beweging van het onderwerp. Meer in het bijzonder worden de dichtheidsamplitudegradiënten in de matrices 14a en 22 a 35 gekwadrateerd door middel van kwadrateereenheden 37 respektievelijk 38.

De gekwadrateerde dichtheidsamplitudegradiënten worden in matrices 14b een 22b voor de beeld- respektievelijk maskergegevens opgeslagen. Het is duidelijk dat hoewel afzonderlijke matrices zijn getoond en beschreven voor de dichtheidsamplitudegradiënten en de gekwadrateerde dicht- 40 heidsamplitudegradiënten dezelfde matrix voor beide type gegevens zou 8402330 1 ν' 1 V- 6 kunnen worden gebruikt.

De gradiëntfunkties zijn gekwadrateerd, teneinde te verzekeren dat gradiëntwaarden die voor het bepalen van de C0G's worden gebruikt, over het gehele ROI hetzelfde teken hebben. Het zal binnen het kader van de 5 uitvinding liggen om een andere methode toe te passen om hetzelfde te waarborgen, zoals bijvoorbeeld het vinden van de absolute waarde van de gradiënt, terwijl de hierin gebruikte term "kwadrateren van de gradiëntwaarden" andere methoden kan omvatten.

Middelen zijn aangebracht voor de plaatsbepaling van een represen-10 tatief punt, dat door de gekwadrateerde gradiënten wordt bepaald. Meer in het bijzonder zijn de eenheden 39 en 41, die het COG (zwaartepunt) bepalen, aangebracht om de maskergegevens in de matrix 22b en de beeld-gegevens in de matrix 14b te behandelen. De COC s zijn uiteraard punten en een "lijn" die zich uitstrekt van een van de COG’ s naar het andere 15 is een vektorwaarde, omdat de COG's gedefinieerde punten zijn met daarbij behorende koöridinaatwaarden.

Andere ruisverminderende middelen, zoals gegevensafsnijfilters (drempelwaarde met een laag niveau) worden bij voorkeur toegepast. Bij een bij voorkeur toe te passen uitvoeringsvorm worden alle waarden van 20 de gradiënt beneden een vaste waarde op nul ingesteld alvorens de COG's worden berekend. Deze werkwijze heeft een aantal effekten. Ten eerste wordt daarbij het effekt van ruis in de beelden op de resultaten verminderd, aangezien de waarde van de gradiënten van de ruis laag zijn vergeleken met die van de (in het algemeen been) artefakten. Ten tweede 25 kan hun drempelwaarde zodanig worden gekozen, dat het effekt van de adergradiënten eveneens wordt verwijderd, waardoor het plaatsen van het ROI eenvoudiger wordt.

Een ROI-afmeting van ongeveer 30 x 30 digitale punten voor 512 x 512 beelden schijnt goede resultaten op te leveren hoewel dimensie— 30 waarden tussen 20 en 64 behoorlijke resultaten hebben opgeleverd.

Er zijn middelen aangebracht voor het bepalen van de vektorwaarde, die behoren bij de twee COG's van belang. Meer in het bijzonder bepaalt de· aftrekeenheid 42 de x,y-vektorwaardebetrekking tussen de COG's, die door de eenheden 39 en 41 worden bepaald.

35 Middelen zijn aangebracht voor het verschuiven van hetzij het originele beeld of het originele masker met een vektorwaarde, die wordt bepaald door de vektorwaarde die door de eenheid 42 wordt afgegeven. Meer in het bijzonder verschuift het uitgangssignaal van de eenheid 42 hetzij het originele beeld of het originele masker aan hetzij de ingang 40 44 of ingang 46 van de aftrekeenheid 18 in responsie op de toestand van 8402330 7 de schakelaar 43, die door de eenheid 27 wordt bestuurd.

Het uiteindelijke beeldgegeven is in een gekorrigeerde matrix van de matrices 23..Wanneer dit op de eenheid 26 wordt weergegeven, zal dit wezenlijk vrij zijn van de bewegingsartefakt, ten minste in het gebied 5 van belang.

Er is dus voorzien in een stelsel en werkwijze voor het wezenlijk elimineren van het tot nu toe alom aanwezige probleem van foutieve registratie. De oplossing is betrekkelijk goedkoop, gemakkelijk uit te voeren en effektief.

10 Hoewel deze beschrijving betrekking heeft op een specifieke uit voeringsvorm, is het duidelijk dat binnen het kader van de uitvinding diverse varianten mogelijk zijn.

8402330

Claims

1. Werkwijze voor het korrigeren van artefakten voortgebracht door de beweging van het objekt, die een foutieve registratie veroorzaakt 5 tussen verschillende beelden van hetzelfde objekt, gekenmerkt door : a) het verkrijgen van gegevens voor eerste en tweede beelden van hetzelfde objekt, dat gewoonlijk veranderende en gewoonlijk niet-ver-anderende delen heeft; 10 b) het kiezen van een punt op een gewoonlijk niet-veranderend deel en het plaatsen van het punt in elk van deze beelden; c) het bepalen van verschillen tussen de plaatsen van het punt in elk van de beelden om een vektorwaarde van de beweging te verkrijgen, die de foutieve registratie veroorzaakt; en 15 d) het gebruiken van deze vektorwaarde,

2. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, dat de eerste en tweede beelden zich in tijd van elkaar onderscheiden.

3» Werkwijze volgens Conclusie l,met het kenmerk, dat de eerste en tweede beelden zich qua energie onderscheiden.

4. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, dat de bepaalde vektorwaarde wordt gebruikt voor het minimaliseren van de artefakten die door de beweging van het objekt worden veroorzaakt, wanneer de eerste en tweede beelden worden vergeleken.

5. Werkwijze volgens conclusie 1, gekenmerkt door 25 het verplaatsen van een van de eerste en tweede beelden ten opzichte van het andere van de eerste en tweede beelden met een bedrag en in een richting bepaald door de vektorwaarde om de genoemde foutieve registratie van de beelden zoveel mogelijk te elimineren.

6. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, 30 dat het plaatsen van de punten omvat: a) het richten van een ROI om een gewoonlijk niet-veranderend deel in elk van de beelden te omvatten, en b) het bepalen van de plaats van het punt in het ROI in elk van de beelden. 35

7 . Werkwijze volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de stap van het plaatsen van het punt omvat: a) het vinden van de amplituden van de dichtheidsgradiënt in het ROI van de eerste en tweede beelden, b) het transformeren van de amplituden van de dichtheidsgradiënten van 40 het ROI van de eerste en tweede beelden in grootheden die steeds 8402330 ‘ ‘ *= 6 positief zijn, c) bet bepalen, van de C0G’s van de genoemde grootheden, hetgeen de ko-ordinaten van het punt in het KOI oplevert, en d) het aftrekken van de koordinaten van de COG’s om de waarde van de 5 vektor te verkrijgen, die zich tussen de punten uitstrekt.

8. Werkwijze volgens conclusie 7, met het kenmerk, dat voor het transformeren van de amplituden in positieve grootheden, de amplituden worden gekwadrateerd.

9. Werkwijze volgens conclusie 7, met het kenmerk, 10 dat de beelden ten opzichte van elkaar worden bewogen door toepassing van de bepaalde vektorwaarde.

10. Werkwijze volgens conclusie 6, met het kenmerk, dat de stap van het richten van een KOI omvat: a) het vergelijken van het eerste beeld met het tweede beeld om een 15 derde beeld te verkrijgen, dat gewoonlijk veranderende delen van het objekt en bewegingsartefakten bevat, b) het plaatsen van een KOI op een van de bewegingsartefakten nabij een van de gewoonlijk veranderende delen, en c) het gebruiken van hetzelfde KOI op de eerste en tweede beelden.

11. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, dat de beelden worden afgevlakt.

12. Werkwijze volgens conclusie 11, met het kenmerk, dat het afvlakken wordt uitgevoerd door het filteren van de beelden om de ruis te verminderen.

13. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, dat de gewoonlijk veranderende delen van het objekt vaatdelen bevat, waarin kontrastmateriaal binnenstroomt.

14. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, dat het gewoonlijk niet-veranderende deel been omvat.

15. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, dat het eerste beeld of het tweede beeld een kombinatie van beelden omvat.

16. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, dat de stap van het gebruiken van de vektorwaarde bestaat uit de toe- 35 passing van de vektorwaarde voor het opnieuw registreren van de eerste en tweede beelden om artefakten te minimaliseren, die door objektbewe-ging in beelden worden opgewekt, verkregen door optellen van de eerste en tweede beelden van hetzelfde objekt.

17. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, 40 dat de stap van het gebruiken van de vektorwaarde omvat de toepassing 8402330 . «4 Ks van de vektorwaarde om artefakten te minimaliseren die door objektbewe-ging in beelden worden opgewekt, verkregen door fusie van de eerste en tweede beelden van hetzelfde objekt,

18. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, 5 dat de stap van het gebruiken van de vektorwaarde omvat de toepassing van de vektorwaarde om artefakten te minimaliseren die door objektbewe-ging in beelden worden opgewekt, verkregen door aftrekken van de eerste en tweede beelden.

19. Stelsel voor het korrigeren van artefakten voortgebracht door 10 objektbeweging die een foutieve registratie tussen verschillende beelden van. hetzelfde objekt veroorzaakt, gekenmerkt door: middelen voor het verkrijgen van gegevens voor eerste en tweede beelden van hetzelfde objekt dat gewoonlijk veranderende en gewoonlijk niet-veranderende delen kan hebben, 15 middelen voor het kiezen van een punt op een gewoonlijk niet-ver-anderend deel en middelen voor het plaatsen van het punt in elk van de beelden, middelen voor het bepalen van verschillen tussen de plaatsen van het punt in elk van de beelden om een vektorwaarde van de beweging te 20 verkrijgen, die de foutieve registratie veroorzaakt, en middelen voor het gebruiken van de vektorwaarde.

20. Stelsel volgens conclusie 19, met het kenmerk, dat de eerste en tweede beelden zich in de tijd onderscheiden.

21. Stelsel volgens conclusie 19, met het kenmerk, 25 dat de eerste en tweede delen zich qua energie onderscheiden.

22. Stelsel volgens conclusie 19, met het kenmerk, dat de middelen voor het gebruiken van de vektorwaarde middelen omvatten om de artefakten te minimaliseren, die door de objektbeweging worden voortgebracht wanneer de eerste en tweede beelden worden verge- 30 leken.

23. Stelsel volgens conclusie 19, gekenmerkt door middelen voor het verplaatsen van een van de beelden met een bedrag en in een richting die worden bepaald door de vektorwaarde om een foutieve registratie tussen de beelden zoveel mogelijk te elimineren.

24. Stelsel volgens conclusie 19, met het kenmerk, dat de middelen voor het plaatsen van de punten omvatten: middelen voor het richten van een R0I om een gewoonlijk niet-ver-anderend deel in elk van de beelden te omvatten, en middelen voor het bepalen van de plaats van een punt in het RQI in 40 elk van de beelden. 8402330 * - ' φ &

25. Stelsel volgens conclusie 19, gekenmerkt door: middelen voor het bepalen van de amplituden van de dichtheidsgra- diënten in het ROI op de eerste en tweede beelden, middelen voor het transformeren van de amplituden van de dicht-5 heidsgradiënten in grootheden die positief zijn, middelen voor het bepalen van de koördinaten van de COG* s van de genoemde grootheden binnen de ROI's, en middelen voor het aftrekken van de genoemde koördinaten om de waarden van de vektor te verkrijgen, die zich tussen de COG-punten uit-10 strekt.

26. Stelsel volgens conclusie 25, met het kenmerk, dat het middel voor het transformeren van de amplituden in positieve grootheden middelen omvat voor het kwadrateren van de amplituden.

27. Stelsel volgens conclusie 25-, gekenmerkt door 15 middelen voor het ten opzichte van elkaar verplaatsen van de beelden, waarbij de bepaalde vektorwaarde wordt gebruikt.

28. Stelsel volgens conclusie 24, met het kenmerk, dat het middel voor het richten van een ROI omvatten: middelen voor het aftrekken van het eerste beeld van het tweede 20 beeld om een aftrekresultaatbeeld te verkrijgen, welk aftrekresultaat-beeld gewoonlijk veranderende delen, gewoonlijk niet-veranderende delen en bewegingsartefakten bevat, middelen voor het plaatsen van een ROI op een van de bewegende artefakten nabij een van de gewoonlijk wijzigende delen, en 25 middelen voor het gebruiken van hetzelde ROI op de eerste en tweede beelden.

29. Stelsel volgens conclusie 19, gekenmerkt door middelen voor het afvlakken van de beelden.

30. Stelsel volgens conclusie 29, m e t het kenmerk, 30 dat de afvlakmiddelen filtermiddelen bevatten voor het uitfilteren van ruis.

31. Stelsel volgens conclusie 19, m e t het kenmerk, dat de gewoonlijk veranderende delen vaatdelen bevatten waarin kon-trastmateriaal binnenstroomt.

32. Stelsel volgens conclusie 19, met het kenmerk, dat de gewoonlijk niet-veranderende delen been omvat.

33. Stelsel volgens conclusie 19, met het kenmerk, dat het eerste beeld of het tweede beeld een kombinatie van beelden bevat.

34. Stelsel volgens conclusie 19, met het kenmerk, 8402330 dat de middelen voor het gebruiken van de vektorwaarde omvatten; middelen voor het zoveel mogelijk elimineren van de artefakten die door de objektbeweging worden voortgebracht in beelden verkregen door het optellen van de eerste en tweede beelden. 5

35 . Stelsel volgens conclusie 33, met het kenmerk,, dat de middelen voor het gebruiken van de vektorwaarde middelen omvatten voor de toepassing van de vektorwaarde om de door de objektbeweging voortgebrachte artefakten te elimineren wanneer de eerste en tweede beelden worden gekombineerd. 10

36 . Stelsel volgens conclusie 33, m e t het kenmerk, dat de middelen voor het gebruiken van de vektorwaarde omvatten; middelen voor de toepassing van de vektorwaarde om de door de objektbeweging opgewekte artefakten zoveel mogelijk te elimineren wanneer de eerste en tweede beelden van elkaar worden afgetrokken.

37. Werkwijze volgens conclusie l,met het kenmerk, dat de stap van het plaatsen van de punten omvat de stappen: a) het verkrijgen van de amplitude van de gradiënten op delen van de beelden die artefakten bevatten, b) het transformeren van de amplitude van de dichtheidsgradiënten in 20 grootheden die steeds positief zijn, en c) het bepalen van de C0G’s van de positieve amplituden.

38. Werkwijze volgens conclusie 37, gekenmerkt door een ruisreduktiestap.

39. Werkwijze volgens conclusie 38, met het kenmerk, 25 dat de ruisreduktiestap omvat het op nul instellen van betrekkelijk lage waarden van de gradiënt.

40. Stelsel volgens conclusie 19, gekenmerkt door; a) middelen voor het verkrijgen van de amplitude van de gradiënten in delen van de beelden die artefakten bevatten, 30 b) middelen voor het transformeren van de amplituden van de dichtheidsgradiënten in grootheden die steeds positief zijn, c) middelen voor het verminderen van het effekt van beeldruis, en d) middelen voor het bepalen van de COG’s van de positieve amplituden.

41. Stelsel volgens conclusie 40, met het kenmerk, 35 dat het ruisreduktiemiddel een middel met een lage drempelwaarde is. ***** 8402330