NL8202831A - Magnetisch registratiemedium. - Google Patents

Description

ψ ' '* d

Br/lh/1445

Magnetisch registratiemedium.

De uitvinding betreft een magnetisch registra-tiemedium, met een magnetische laag van magneetpoeder en bindmiddel op een niet magnetisch substraat.

In het algemeen geldt voor dergelijke media 5 dat de magnetische eigenschappen beter worden naar mate de volumeconcentxatie van het magneetpoeder in de magnetische laag toeneemt. Deze concentratie kan echter niet ongelimi-teerd worden vergroot, omdat voldoende bindmiddel voor het leveren van de mechanische sterkte van de laag aanwezig 10 moet zijn. Overschrijdt men een bepaalde kritische waarde van de poederconcentratie, dan gaat de Hechtkrabht tussen het magneetpoeder en het bindmiddel achteruit, hetgeen tengevolge kan hebben dat het magneetpoeder losraakt bij kontakt met een magneetkop of met bandgeleiders, of dat de magnetische 15 laag door een roterende kop of trommel wordt beschadigdo

De totnutoe gebruikte bindmiddelen vertonen onvoldoende hechtkracht ten opzichte van het magneetpoeder, zodat de kritische waarde van de poederconcentratie slechts 45-55 vol.% is.

20 Ter wille van de magnetische en elektromagne- tische eigenschappen dient het magneetpoeder wel homogeen over de magnetische laag te zijn gedispergeerd. Daarom wordt meestal een dispergeermiddel toegevoegd, dat door het mag-neetpoeder wordt geadsorbeerd en het oppervlak daarvan lipo-25 fiel maak.t. De dispergeerbaarheid van het magneetpoeder in een organisch oplosmiddel wordt dan verbeterd en de orienta-tie vergemakkelijkt, zodat het registratiemedium betere eigenschappen heeft.

Gebruikt men een oppervlakte-actief middel als 30 dispergeermiddel, dan heeft de lipofiele groep daarvan (bij-voorbeeld een alkylgroep met 7-21 koolstofatomen) slechts een lage oppervlakte-energie en een onvoldoende hechtkracht aan het bindmiddel. Ook in dat geval heeft de poederconcentratie in de magnetische laag een kritische waarde van 45-55 8202831 • -2-.

I * ' t vol.%, hetgeen onvoldoende is.

In overeenstemming met de uitvinding is nu gebleken dat een magneetpoederconcentratie van circa 60-75 vol.% kan worden verkregen en dat de sterkte en de duurzaara- 5 heid van de magnetische laag sterk kunnen worden verbeterd, indien men een zodariig bindmiddel gebriiikt dat de door het magneetpoeder geadsorbeerde hoeveelheid bindmiddel niet 2 minder dan circa 1,5 mg per m oppervlak van het magneetpoeder is, gemeten bij 25°C in een 3 gew.%'s oplosmiddel 10 in methylethylketon.

De uitvinding verschaft derhalve een magnetisch registratiemedium, met een magnetische laag van magneetpoeder^ en bindmiddel op een niet magnetisch substraat, dat geken-merkt is doordat het bindmiddel een component bevat waarvan 15 de door het magneetpoeder geadsorbeerde hoeveelheid niet 2 minder dan 1,5 mg/m oppervlak van het poeder is, gemeten bij 25°C in een 3 gew.%'s oplossing in methylethylketon, en doordat de concentratie van het magneetpoeder in de magne-tische laag tussen 60-75 vol.% ligt.

20 De aard van het te gebruiken bindmiddel is niet zo belangrijk, mits dit bindmiddel aan de genoemde voorwaarde vbldoet. Bij voorkeur wordt echter een thermo-"plastische polyurethanhars gebruikt, of anders een polyester of polyurethan met hydrofiele groepen zoals sulfonzuurgroepen 25 of zouten daarvan.

De genoemde thermoplastische polyurethanhars kan zijn verkregen uit een diol met lange keten met mole- v cuulgewicht van 500-30.00, een organisch diisocyanaat, een triol met korte keten met een molecuulgewicht kleiner dan 30 50.0, en desgewenst een diol met korte keten met een molecuul- gewicht van 50-500.

Het.voor deze thermoplastische polyurethanhars te gebruiken diol met lange keten heeft een molecuulgewicht van 500-3000 en is bijvoorbeeld een polyesterdiol, een poly-35 etherdiol, een polyether-etherglycol of dergelijke. De poly-ester-diol kan bijvoorbeeld worden verkregen door reaktie van een alifatisch dicarbonzuur (zoals barnsteenzuur, adipine-zuur^sebacinezuur,. azelainezuur of dergelijke), een aroma- 8,20 2 83 1 i '* * -3- t tisch dicarbonzuur (zoals tereftaalzuur, isoftaalzuur of dergelijke), of een ester (zoals een methyl- of ethylester) van het carbonzuur, met een alkaandiol (zoals ethyleenglycol, 1,3-propyleenglycol, 1,4-butyleenglycol, 1,6-hexaanglycol, 5 diethyleenglycol, neopentylglycol of dergelijke), een poly-alkyleenglycol (zoals dipropyleenglycol, ditrimethyleen-glycol of dergelijke), een ethyleenoxide-adduct of een propyleenoxide-adduct van bisfenol A of dergelijke, of meng-sels daarvan. Ook kan de polyester-diol van het lactontype 10 zijn, verkregen door opensplitsende polymerisatie van een lacton zoals &-caprolacton of dergelijke. Het polyether-diol is bijvoorbeeld een polyalkyleen-etherglycol zoals polyethyleenglycol, polypropyleenetherglycol, polytetramethy-leenetherglycol of dergelijke, of een polyetherglycol dat 15 door copolymerisatie van deze glycolen is ontstaan. Het poly- . ether-esterglycol is bijvoorbeeld het reaktieprodukt van het genoemde polyalkyleen-etherglycol met een alifatisch of aromatisch dicarbonzuur zoals hierboven genoemd.

Het voor de thermoplastische polyurethanhars 20 te gebruiken organische diisocyanaat is bijvoorbeeld een aromatisch diisocyanaat, een alifatisch diisocyanaat of een alicyclisch diisocyanaat. Voorbeelden zijn toluyleendiiso-cyanaat, 4,4,-difenylmethaan-diisocyanaat, paraxyleen-diiso-cyanaat, 1,6-hexamethyleen-diisocyanaat, isoforon-diisocya-25 naat en dergelijke. De diisocyanaten kunnen alleen of gemengd worden gebruikt.

Het triol met korte keten met een molecuul-

V

gewicht klefher dan 500, dat voor het bereiden van de thermoplastische polyurethanhars wordt gebruikt, kan worden weer- 30 gegeven door de formule 1 of de formule 2 R«.

t HO - R - C - R' - OH 1

R" - OH

35 HO - R - N - R' - OH 2

R" - OH

In deze formules is R een groep van de formule ^2½-* 0CH2CH2tr 8202831 , -4- waarin m en n elk. een geheel getal van Q-6 voorstellen met dien verstande dat als een van hen gelijk aan nul Is, de ander ongelijk nul is. Verder is R' een groep van de formule —(· CH2i^—( OCH2CH2·}·^— waarin p en q elk een geheel getal 5 van 0-6 voorstellen, met dien verstande dat als £§n van hen gelijk aan nul is, de ander ongelijk. nul is.

In formule 1 en 2 is R" een groep van de formule -4 CH,*-—— CH — z r i

10 waarin r een geheel getal van 0-3 is, of eeri groep van de formule —( 0CHo CH

6 | S

% waarin s een geheel getal van 0-3 is. Verder is R"* een groep van de formule -CtH2t+^ waarin t een geheel getal van 0-4 15 is.

Voorbeelden van het triol van formule 1 zijn: glycerol, een ethyleenoxide-adduct van glycerol (met een 2-hydroxyethylgroep aan beide einden of met een 2-h.ydroxy-ethylgroep aan het ene einde en een 2-hydroxyethyloxyethyl-20 groep aan het andere einde), 2-methylpropaan-l,2/3-triol, 4-j£bis (2-hydroxyethyl)e7-2-hydroxypentaan, 3-methylpentaan-1,3,5—triol, 1,2,6-hexaantriol of dergelijke. Voorbeelden van het triol van formule 2 zijn: 1-bis (2-hydroxyethyl)-amino-2-propanol (N-isopropanol diethanol-amine), propyleen-25 oxide-adduct van diethanolamine (N-2-(2-hydroxy)propyloxy-propy1-diethanolamine), het ethyleenoxide-adduct van N-iso-propanoldiethanolamine en dergelijke.

Het diol met korte keten, dat een facultatief bestanddeel van de thermoplastische polyurethanhars vormt, 30 heeft een molecuulgewicht van 50-500 en is hijvoorbeeld een alifatisch glycol (zoals ethyleenglycol, propyleenglycol, 1,4-butyleenglycol, 1,6-hexaanglycol, neopentylglycol of dergelijke), of een aromatisch diol (zoals het ethyleenoxide-adduct of propyleenoxide-adduct van bisfenol A, het ethyleen-35 oxide-adduct van hydrochinon of dergelijke). Het diol met korte keten kan alleen of gemengd worden toegepast, afhanke-lijk van de gewenste eigenschappen van.de thermoplastische - polyurethanhars. Door het gebruik van dit diol kunnen bepaalde 8202831 « -5- t eigenschappen van de polyurethanhars. worden versterkt.

De thermoplastische polyurethanhars volgens de uitvinding kan worden verkregen door polyadditie van het lange diol, het korte triol (formule 1 of 2) en desgewenst 5 *het korte diol met het organische diisocyanaat. De meng-verhouding kan voldoen aan de navolgende vergelijkingen: ! (A) 1/2 = b - (a + d)/c < 1 (B) 1 < b/(a+d) <3 (C) d/a = 3 10 waarin a het aantal molen van het korte diol, b het aantal S molen van het organische diisocyanaat, c het aantal molen '« van het korte triol en d het aantal molen van het korte !: diol is.

In plaats van een thermoplastische polyurethan-15 hars kan ook een polyester of polyurethan met hydrofiele groepen worden gebruikt. Als hydrofiele groepen kunnen sulfon-zuurgroepen en zouten daarvan dienen, zoals weergegeven door de groep -SO^M, waarin M een waterstofatoom of een alkali-metaalatoom (bijvoorbeeld lithium, natrium, kalium) is.

20 De polyesterharsen met sulfonzuurgroepen kunnen als bestanddelen bijvoorbeeld bevatten: een onverzadigd alifatisch dicarbonzuur zoals maleinezuuranhydride, fumaar-zuur, itaconzuur, citraconzuur of dergelijke, een verzadigd alifatisch dicarbonzuur zoals barnsteenzuur, adipinezuur, 25 azelainezuur, sebacinezuur, dodecaan-dicarbonzuur of dergelijke, een verzadigd aromatisch dicarbonzuur zoals ftaalzuur, isoftaalzuur, tereftaalzuur of dergelipke, een alifatisch diol zoals methyleenglycol, ethyleenglycol, propyleenglycol, trimethyleenglycol, butyleenglycol, pentylglycol, neopentyl-30 glycol, hexylglycol of dergelijke, een polyalifatisch diol zoals diethyleenglycol, dipropyleenglycol, triethyleenglycol of dergelijke, een triol zoals glycerol, butaantriol, tri-methylolpropaan of dergelijke, een tetraol zoals pentaerythri-tol, diglycerol of dergelijke, een alicyclisch diol zoals 35 cyclohexaandiol, l,4-dimethyl-l,4-cyclohexaandiol, 1-cyclo-hexaandiol of dergelijke, een aromatisch triol zoals pyro-catechol, resorcinol, hydrochinon, 4-chloorresorcinol, methyl-hydrochinon, pyrogallol, 1,2,4-benzeentriol, floroglucinol 8202831 . -6-t of dergelijke, of een alifatisch polyol van het aromatische ringtype zoals 1,4-cyclohexaan-dimethanol, 3-cyclohexaan- 1,1-dimethanol, hydroxymethylalcohol of dergelijke.

De polyurethanhars met hydrofiele groepen is 5 bijvoorbeeld een polyurethandiol, dat verkregen kan worden door polyadditie van een alifatisch diisocyanaat zoals hexa-methyleendiisocyanaat, tetramethyleendiisocyanaat of dergelijke, of een aromatisch diisocyanaat zoals trileen-diiso-cyanaat, difenylmethaan-4,4'-diisocyanaat of dergelijke, met 10 het bovengenoemde polyol.

. . De polyesterharsen of polyurethanharsen met

'I

hydrofiele groepen kunnen ook van het type met tenminste twee reaktieve dubbele bindingen zijn, die door straling kunnen worden uitgehard. De reaktieve dubbele binding is bij voor-15 keur een niet-carboxylgroep van een zuur of een zuuramide, t een zuurrest of een zuuramiderest met een dubbele binding aan het einde, zoals f3 !

2Q CH2 = CHCOQ-, CH2 = CCOO-, CH2 = CHCH2'C00-, J

ch I

I 3 ! CH2*CHCH2-CH2CH2C00-, CH2 = CCH2CH2COO-, CH, .

I 3 25 CH2 = CHCONH-, CH2 = CCONH-

Een zekere voorkeur hebben polyesters en poly-urethanharsen met een molecuulgewicht van 200-50.000 per hydrofiele groep.

30 In de polyesterharsen of polyurethanharsen met sulfonzure groepen (en zouten daarvan) zijn deze groepen bij voorkeur aanwezig in een hoeveelheid van 0,01-2,0 mmol/g.

Het bindmiddel, waarvan de door het magneetpoe- der geadsorbeerd hoeveelheid (genteten in een 3 gew.%’s oplos- 35 sing in methylethylketon bij 25°C) niet minder dan 1,5 mg 2 per m opperlvka van het poeder is, vormt bij voorkeur tenminste 20 gew.% van het totale bindmiddel.

-------------------- Zelfs bij gebruik van een bindmiddel met een 8202831 ( ·' -7- ; ‘' ο geadsorbeerde hoeveelheid van 1,5 mg/m of meer treedt bij toepassing met stilstaand beeid toch ruis op als gevolg van gXijdende beweging, indien de poederconcentratie in de magne-tische Xaag evenais bij de stand der techniek beneden 60 voi.

5 % bXijft. VermoedeXijk komt dit doordat bij een dergelijke lage concentratie de. afzonderlijke poederdeeitjes voiledig door het bindmiddei worden omringd zodat de sterkte aan het . opperviak van de magnetische Xaag minder wordt. Bij kontakt met de magneetkop zuXXen dan triXXingen optreden ais gevoig 10 van de betrekkeiijk grote bindmiddeicomponent aan het opper-vXak van de magnetische Xaag. Gebruikt men daarentegen een bindmiddei met een geadsorbeerde hoeveeXheid van niet meer dan 1,5 mg/m en ook een hoge poederconcentratie, dan worden de elektromagnetische eigenschappen van het registratiemedium 15 duidelijk verbeterd, raaar treden belangrijke nadelen op zoals een toename in de hoeveelheid afgewreven poeder en een . afname van de afpelsterkte.

Naast het hierboven beschreven bindmiddei kan nog een ander bindmiddei in een voorafbepaalde hoeveelheid 20 worden gebruikt. Dit bindmiddei kan bestaan uit elk hars- achtig bindmiddei, zoals een vinylchloride/vinylacetaatcopoly-meer, een vinylchloride/vinylacetaat/vinylalcoholcopolymeer, . een vinylchloride/vinylacetaat/raaleinezuurcopolymeer, een vinylchloride/vinylideenchloridecopolymeer, een vinylchloride/ 25 acrylonitrilecopolymeer, een acrylzure ester/aerylonitrile-copolymeer, een acrylzure ester/vinylideenchloridecopolymeer, een methacrylzure ester/vinylideenchloridecopolymeer, een methacrylzure ester/styreencopolymeer,veen andere thermo-plastische polyurethanhars dan hierboven beschreven, een 30 fenoxyhars, polyvinylfluoride, een vinylideenchloride/ acrylonitrilecopolymeer, een butadieen/acrylonitrilecopolymeer, een acrylonitrile/butadieen/acrylzuurcopolymeer, een acrylonitrile/butadieen/methacrylzuurcopolymeer, polyvinyl-butyral, cellulosederivaten, een styreen/butadieencopolymeer, 35 een polyesterhars zonder de genoemde hydrofiele groepen, een fenolhars, een epoxyhars, een thermohardende polyurethanhars, een ureumhars, een melaminehars, een alkylhars, een ureum-fo.rmaldehydehars of mengsels daarvan. Met name kan een ver- 8202831 t -8- binding met twee of meer dubbele bindingen van het acryltype per molecuul en eeri molecuulgewicht van meer dan 400 als bindmiddel worden gebruikt.

Het magneetpoeder of magnetiseerbare poeder 5 dat in de registratiemedia volgens de uitvinding wordt gebruikt kan van elk bekend type zijn, zoals gamma-Fe2Og»

Fe^O^, een mengsel van gamma-Fe202 met Fe^O^, kobalthoudend gamma-Fe20-j of Fe^O^, Cr02/ bariumferriet, een Berthollide verbinding of deeltjes van ferromagnetische .-legeringen zoals 10 Fe-Co, Co-Ni, Fe-Co-Ni, Fe-Co-B, Fe-Co-Cr-B, Μη-Bi, Mn-Al of Fe-Co-V, ijzemitride of dergelijke. Verder kan in de ; magnetische laag een versterkingsmateriaal worden gebruikt zoals alurainiumoxide, chroomoxide, siliciumoxide of mengsels daarvan. Hagnetische registratiemedia volgens de uitvinding 15 kunnen ook een glijmiddel zoals squalane, een antistatisch middel zoals roet en een dispergeermiddel zoals lecithine bevatten. De componenten van de magnetische laag worden eerst in een organisch oplosmiddel gebracht ter verkrijging van een magnetische "verf", weIke verf dan op het substraat wordt 20- aangebracht. Als organisch oplosmiddel kunnen bijvoorbeeld ketonen zoals aceton, me thyle thylketon, methylisobutylketon, v- - .-r cyclohexanon- of-dergelijke; alcoholen zoals methanol, ethanol, propanol, butanol of dergelijke; esters zoals methylacetaat, ethylacetaat, butylacetaat, ethyllactaat, glycol-diacetaat, 25 monoethylether of dergelijke; glycolethers zoals ethyleen-glycol-dimethylether, ethyleenglycol-monoethylether, dioxan of dergelijke; aromatische koolwaterstoffen zoals benzeen, tolueen, xyleen of dergelijke; alifatische koolwaterstoffen zoals hexaan, heptaan of dergelijke; nitropropaan, mengsels 30 daarvan of mengsels met andere geschikte organische oplos-middelen worden gebruikt. Het niet magnetische substraat bestaat bijvoorbeeld uit polyesters zoals polyethyleenteref-talaat of dergelijke; polyalkenen zoals polypropeen of dergelijke; cellulosederivaten :zoals celiulosetriacetaat, cellu-35 losediacetaat of dergelijke; polymeren zoals polycarbonaat, polyvinylchloride, polyimide, polyamide, of dergelijke; metalen zoals aluminium, koper of dergelijke; papiersoorten ...... of elk ander geschikt materiaal.

• 8202831 -9-

Door het gebruik van het bindmiddel volgens de 2 uitvinding, dat.een geadsorbeerde hoeveelheid van 1,5 mg/m of meer heeft, wordt zowel de sterkte van de magnetische laag als de duurzaamheid van het magnetische registratie-5 medium sterk verbeterd.

Voorbe’eld I

Een als bindmiddel voor het magnetische regi- · stratiemedium te gebruiken polyurethanhars werd op de voigende wijze bereid: in een reaktievat van 5000 ml, voorzien van 10 een roerder, een thermometer en een condenser, werd 1000 g l·' (0,5 mol) ethyleenadipaat met een molecuulgewicht van 2000 en 217,5 g (1,25 mol) toluyleendiisocyanaat (T-80 van Nippon ;

Polyurethane Kogyo K.K.) gebracht, waarna het mengsel 3 uren bij 80-90°C werd doorgenoerd. Vervolgens werd 1200 g methyl- 15 ethylketon, 900 g tolueen, 71,4 g (0,78 mol) glycerol en 0,1 g dibutyltin-dilauraat toegevoegd, waarna een ketenver- lenging werd 'uitgevoerd bij 60-70°C. Vervolgens werd 290 g methylethylketon toegevoegd ter verkrijging van een poly- urethanharsoplossing met een vaste stofgehalte van 35%, een 20 viscositeit van .17600 cp/25°C en een hydroxylgetal van 0,06 2 mmol/g. Van deze polyurethanhars werd 2,0 mg/m geadsorbeerd . aan een ijzeroxideoppervlak in een 3 gew.%'s oplossing in methylethylketon bij 25°C.

Hierna werd een magnetische verf van de volgen- 25 de damenstelling bereid:

Be s tanddelen Gew.delen

Co-houdend garama-Fe^O- 9 100 (soortelijk -oppervlakJ27 mz/g? s.g. 5,0:ef*0,75 eme/g; He 650 Oe)

Polyurethanhars (100% vaste stof, 12,5 30 s.g. 1,20)

Butylstearaat i:

Cr2°3 5

Olijfolie 1

Methylethylketon-methylisobutylketon- 170 tolueen (1:1:1)

Het mengsel van bovenstaande bestanddelen werd 48 uren in een kogelmolen gemalen en daarna gefiltreerd door een' filter met mazen van 1 /am. Na toevoeging van 2 gew.delen 8202831

V

-10- "Dismodule L" als harder en na doorroeren van het mengsel werd de verkregen magnetische verf in een dikte van 5,5 micron aangebracht op een polyesterfilm met een dikte van 16 micron. Na superkalanderen werd de film door de helft gesneden ter 5 verkrijging van een magneetband. Deze magneetband had een poederconcentratie van 66 vol.%. Diverse eigenschappen van de magneetband zijn in tabel A weergegeven? daarbij werd de hoeveelheid afgewreven poeder gemeten met een drukgevoelige ; • kleefstofband en gewaardeerd met een bepaald puntensysteem.

. { v 8202831 • % -11- -η in ο ο ο «'09 οο ^ •η Ό / -- Jp — 1 Γ-1 Ο___._________ I -Ρ η ,ώ» οοιηοο ο ο ο Φ ρ tp η m m ιη ·φ ^ γί 00 ft (1)--m +» rfj; to 1 ·Η β _ β ω Φ · ; --- ο Λ !> _ _ <ν=-·· --· {2, η φ. ο in in m in m ο ο ft φ 1 ίΡ ρ · · · · * · *. · • Hji -γ φ ‘5 Q) r- τ- Ο ι— Ο Ο ΙΠ *** Λ > (!) Τ5 I I I I I · > 1 ϋ . Ο) &» Φ at ο *w ο β »Λ ;«j ft φ -----------s" tP r Λ _ •ΗΗ-- Ο Ο Ο Ο Ο Ο ο Ο . g: η C ο ο - ο ο ιο (η η <η

-Η ·Η Ο CM CM CO X

Ρ 6 «- t- ά .

01 — μ | > 3 in ιη ο m β> ftJ2 #»· * · +1 *0 CM CM τ- r- t- Ο r* Ο

3 — + + + + + + I

-rij ..... Ο_____;_____ ί-3 — ' Η OldPNi-’OJr-CO Λ Ό 10 pcj 05— OOCO COCOCO 00 Γ» Ό·.

. · . . , ί -- ““ _ _ ..... . . _ . .

..... Ρ •μ β φ Λ U cK> 5-4 *-»*<» λ λ λ ^ <-* *~~ cj » Φ co ο ιο οο m -¾4 ιο οο ο Η — — —' *“ w 0 0. — — _ ρ Μ · r- ο r- ιη ο ο r» 0 — \ ιο ιο ιο ιη ιη οο ιο

Ό . A

(DO) Ο Ή 4“ • ft -Ρ —________;____ rH m η TJ in ιο tn cm in -jx'd)·· ·· ·* φ »6 £ cm ο 10 cm ο in ιο cm fi«dQ)r-r-r-r- CM CM ·«“ '·» iH *rt i tT>

Mg—· ill _____h _i__ft--ft--n-- - Π H 5> 01 tji (7» D* H H Η Η β·"* β CM βΠ β -¾4 I *rl ·Η ·Η Ή Ό Ό Ό Ό ,¾ Ό Μ *ϋ· X *0 ,¾ Ό Η ι—I r-( ι—) ·π ι—1 ·π Η *η Η ·γϊ Η < φ 0) 0) <0 ·Η φ -Η · Ο ·Η φ Ή φ φ. .0) 0) φ Η φ γ-1Φ Η φ Ηφ Λ, Λ Λ Λ <1)Λ Φ Λ Φ Λ ΦΛ

Ρ Ρ 5-ι Ρ fcp Ρ tiV P tP Ρ OP

Ο 0 0 Ο POP Ο ΡΟΡΟ __I g I g j g g [g-g|g e|g g|g g 8202831 -12-

Voorbeeld ΙΓ en XII

De methode van voorbeeld I werd herhaald met als verschil dat nu .resp. 20 en 16,6 gew.delen polyurethan-hars werden gebruikt. De poederconcentratie in de magnetische 5 laag bleef binnen het kader van de uitvinding. Diverse eigenschappen van de verkregen magneetbanden zijn ook in tabel A weergegeven.

• Voorbeeld IV

De methode van voorbeeld I werd herhaald met 10 als verschil dat het bindmiddel nu bestond nit 50 gew.% van de in voorbeeld I genoemde polyurethanhars en 50 gew.% van een bekende polyurethanhars, namelijk N-2304 van Nippon Polyurethane Kogyo K.K. Dit bindmiddel werd toegevoegd in een hoeveelheid van 22,5 gew.%.

25 VergeiijkingsVoorbeelden 2-3

De methode van voorbeeld I werd herhaald, met als verschil dat het bindmiddel werd gebruikt in hoeveel-heden van resp. 20, 25 en 6,25 gew.delen. De verkregen magneetbanden hadden poederconcentraties als weergegeven 2Q in tabel h, die buiten het kader van de huidige uitvinding vallen.

" ·" VergelijkingsvoorbeeTd 4

Een bekende polyurethanhars met een geadsorbeer-2 de hoeveelheid van 2 mg/m , namelijk N-2304 van Nippon Poly-25 urethane Kogyo K.K., werd in een mengverhouding van 2:1 gemengd met een vinylchloride/vinylacetaatcopolymeer ter verhoging van de poederconcentratie. Verder werd de methode van voorbeeld I gevolgd ter verkrijging van een magneetband uit deze magnetische verf.

30. Diverse eigenschappen van de magneetbanden uit de vergelijkingsvoorbeelden zijn gemeten en weergegeven in tabel A.

Voorbeeld V

De methode van voorbeeld I werd herhaald, met 35 als verschil dat het bindmiddel evenals in voorbeeld IV uit ' twee polyurethanharsen bestond en dat de onderlinge hoeveelheid daarvan werd gevarieerd. De verkregen magneetbanden hadden—alle een poederconcentratie van 67 vol.%. De Rs-waarden 8202831 * -13- van de magneetbanden zijn in tabel B weergegeven, waarbij men in de eerste rij de relatieve hoeveelheid thermoplastische polyurethanhars (in gew.%) in het totale bindmiddel ziet aangegeven.

' 5 ' TABEL B

. Hoeveelh,. 10 20 30 60 70 100 (¾) 10 Rs 7Q 75 78 82 82 82 ; : (%)

Adsorptietest

De geadsorbeerde hoeveelheid voor elk bind-15 middel werd op de navolgende wijze bepaald.

In polyetheenflessen met een inhoud van 100 ml werden bindmiddeloplossingen van telkens 50 g en van wisse-lende concentratie bereid. Nadat een mengsel van bepaalde samenstelling in de fles was gegoten, werd daarin een stalen 20 kogel van 6 mm diameter en 100 g gebracht en het geheel 8 uren doorgemalen teneinde een goede oplossing te verkrijgen. Vervolgens werd 15 g magneetpoeder toegevoegd en het mengsel 24 uur doorgeroerd. Daarna mocht het mengsel 16 uren blijven staan en werd het in 30 minuten gecentrifugeerd. De concen— 25 tratie van de overblijvende vloeistof werd gemeten met de drooggewichtmethode, waarna de geadsorbeerde hoeveelheid werd bepaald uit het concentratieverschil tussen deze vloei- v stof en de bindmiddeloplossing voorafgaand aan het bijmengen van het magneetpoeder.

3Q In fig. 1 van de tekening is de geadsorbeerde .

hoeveelheid weergegeven als funktie van de bindmiddelconcen-tratie. Elk bindmiddel werd in een voorafbepaalde concentratie opgelost in methylethyIketon# terwijl voor het meten van de geadsorbeerde hoeveelheid gamma-Fe^^ met een soortelijk 35 oppervlak van 22#9 m2/g werd gebruikt. De kromme A van fig.

1 geldt voor een thermoplastische polyurethanhars met een naar aantal gemiddeld molecuulgewicht van 50.000# een naar — gewicht_gemiddeld molecuulgewicht van 90.000, een hydroxyl- ,, 8202831 » * -14- getal van 0,76 mmol/g en een gehalte aan tertiaire amine-groepen van 0,76 mmol/g, bereid uit 0,50 mol hexaan-adipaat met molecuulgewicht 2500, 1,45 mol 1,6-hexamethyleen-diiso-cya'naat en 1,18 mol N-isopropanol-diethanolamine. De kromme • 5 B geldt voor het geval van voorbeeld II. De krommen C en D gelden voor de bekende polyurethanharsen N-2304 en N-2023 van Nippon Polyurethane Kogyo K.K.

• j : In fig. - 2 van de tekening is de duurzaamheid van de band bij stilstaande beelden (dat wil zeggen de tijd 10 waarin een stilstaand beeld kon worden weergegeven) als ; funktie van de poederconcentratie in de magnetische laag t » ' ; weergegeven. De kromme E geldt voor de thermoplastische ·- — polyurethanhars van voorbeeld 1,. terwijl de kromme F voor het geval van vergelijkingsvoorbeeld 4 geldt.

8202831

Claims (5)

1. Magnetisch registratiemedium, met een mag-netische laag van magneetpoeder en bindmiddel op een niet magnetisch substraat, met het kenmerk, dat het bindmiddel een component bevat waarvan de door het magneetpoeder gead-5 sobeerde hoeveelheid niet minder dan 1,5 mg./m oppervlak van het poeder is, gemeten bij 25°C in een 3 gew.%'s oplos- ; sing in methylethylketon, en dat de concentratie van het magneetpoeder in de magnetische laag tussen 60-75 vol.% ligt.

2. Magnetisch registratiemedium volgens con clusie 1, met het kenmerk, dat de genoemde bindmiddel-component meer dan 20 gew.% van de totale hoeveelheid bind- : middel uitmaakt.

3. Registratiemedium volgens conclusie 1 of 15 2, met het kenmerk, dat de genoemde bindmiddelcomponent een thermoplastische polyurethanhars is of anders een polyester-hars of polyurethanhars met een hydrofiele groep.

4. Registratiemedium volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de hydrofiele groep een sulfonzuurgroep 20 of een groep van een sulfonzuurzout is. .-: ; ·“:·*- ·-. 5e. Registratiemediiim volgens conclusie 3, met het kenmerk, dat de hydrofiele groep in een hoeveelheid van 0,01-2,0 mmol/g in de genoemde hars aanwezig is.

6. Registratiemedium volgens conclusie 1, 25 met het kenmerk, dat de genoemde bindmiddelcomponent een thermoplastische polyurethanhars meer dan 2 hydroxylgroepen per molecuul heeft. 8202831