NL194959C - Preparaat voor het toedienen van ijzer. - Google Patents

Description

1 194959

Preparaat voor het toedienen van ijzer

De onderhavige uitvinding heeft betrekking op een preparaat voor het toedienen van ijzer dat 0,01 tot 3,5 gew.%, berekend als ijzer, van een ijzerbevattende verbinding, gekozen uit ammoniumijzercitraat, 5 natriumijzer(ll)citraat en ijzercitraat, 10-35 gew.% natriumcarbonaat en/of natriumwaterstofcarbonaat en 20-70 gew.% van een neutralisatiemiddel gekozen uit wijnsteenzuur, citroenzuur en/of ascorbinezuur bevat.

Voor levende wezens of personen is ijzer belangrijk als wezenlijk element van hemoglobine en gezonde mensen nemen gewoonlijk de noodzakelijke hoeveelheid ijzer op uit hun voedsel. Dat wil zeggen ijzer wordt in de tweewaardige vorm geabsorbeerd in alle spijsverteringsorganen, in het bijzonder in de dunne darm (in 10 hoofdzaak de twaalfvingerige darm) en wordt dan geoxideerd tot de driewaardige vorm in een slijmvliescel en komt in de bloedstroom om te worden gebonden aan transferrine (B1-globuline) dat een dragerproteïne is en wordt zo overgebracht, naar de lever, de pancreas, het beendermerg en dergelijke die fungeren als opslagorganen. Men zegt dat de hoeveelheid ijzer die per dag door gezonde mensen wordt uitgescheiden ongeveer 0,5-1 mg bedraagt. Deze uitgescheiden hoeveelheid betekent ook de normale hoeveelheid die 15 per dag door een mens moet worden ingenomen.

In het algemeen is de mate waarin ijzer uit voedsel wordt geabsorbeerd echter laag, slechts enkele procenten en vanwege deze geringe mate van absorptie, krijgen levende wezens dikwijls verschijnselen van een afwijkende fysiologische toestand, zoals anemie door ijzergebrek. Als voorbeeld van anemie door ijzergebrek kunnen worden genoemd "groene ziekte" (chlorosis), catapletische hypochrome anemie, 20 hypochrome anemie tijdens de zwangerschap, hypochrome anemie bij aandoeningen van het maag/ darmkanaal en dergelijke.

Tegenwoordig zijn met het doel het verbeteren van dergelijke afwijkende fysiologische toestanden, dat wil zeggen het voorkomen van en de therapie van anemie, verschillende preparaten met ijzerverbindingen (hematinica) bekend. DE-3.632.334 A1 openbaart bijvoorbeeld een ijzerpreparaat voor orale toediening en 25 een bruistablet als drager daarvoor, dat ijzergluconaat als in water oplosbaar ijzerzout, ascorbinezuur en een C02 ontwikkelende verbinding, bijvoorbeeld natriumbicarbonaat, natriumcarbonaat, bevat

Het bruistablet dat ijzergluconaat bevat heeft echter een slechte oplosbaarheid in water en daardoor duurt het vrij lang voordat het, nadat het in water is gegooid, kan worden ingenomen. Het bovengenoemde bruistablet smaakt verder slecht, zodat het moeilijk opgedrongen kan worden. Omdat het watergehalte van 30 ijzergluconaat betrekkelijk groot is, dat wil zeggen 6,5 tot 10% (dihydraat) heeft het bruistablet verder het bezwaar dat het vrij veel tijd vergt om het tablet bij de vervaardiging te drogen of door bij een werkwijze waarbij geen droogtrap plaatsvindt, bijvoorbeeld een werkwijze waarbij gebruik wordt gemaakt van rechtstreeks samenpersen van poeder, een werkwijze voor het droog persen van korrels of dergelijke, ernstige problemen optreden bij het voldoende verlagen van het in de materialen ingesloten water. Als de 35 verwijdering van water onvoldoende is, treedt opbruisen van het tablet op. De droogtrap is derhalve moeizaam en vereist verder een ingewikkelde drooginrichting. NL-C 163958 beschrijft een ijzerbevattend preparaat voor orale toediening dat een ferrozout, een C02-Ieverende verbinding en een zuur bevat. Tot de voorbeelden van het ferrozout behoort ijzer(ll)citraat. Tot de voorbeelden van het zuur behoren ascorbinezuur, citroenzuur en wijnsteenzuur. Als voorbeeld van de C02*leverende verbinding worden natrium-40 carbonaat en natriumwaterstofcarbonaat genoemd. De voorkeur heeft een preparaat dat ijzer(ll)sulfaat, ascorbinezuur en natriumwaterstofcarbonaat bevat. Volgens NL-C 163958 kunnen in plaats van ijzer(ll)zou-ten ook ijzer(lll)zouten worden gebruikt. Er wordt gesteld dat de preparaten een goede houdbaarheid hebben.

Het doel van de onderhavige uitvinding is preparaten te verschaffen die na inname geen metaalsmaak 45 hebben en de houdbaarheid van preparaten voor het toedienen van ijzer verder te verbeteren.

Gevonden is nu dat de houdbaarheid van preparaten die een ijzerverbinding gekozen uit ammoniumijzercitraat, natriumijzer(ll)citraat en ijzercitraat, natriumcarbonaat en/of natriumwaterstofcarbonaat en een neutralisatiemiddel bevatten, verder verbeterd kan worden door in het preparaat kaliumcarbonaat in een bepaalde hoeveelheid op te nemen.

50 Derhalve voorziet de uitvinding in een preparaat als in de aanhef omschreven, met het kenmerk, dat het verder 0,2 tot 13 gew.% kaliumcarbonaat als stabilisatiemiddel bij bewaren bevat.

Het kaliumcarbonaat waarborgt de stabiliteit bij bewaren van het preparaat en voorkomt in het bijzonder ontleding (afbraak) van het preparaat bij aanwezigheid van water.

Opgemerkt wordt dat in US-A 2.985.562 een bruissamenstelling in de vorm van een vrijvloeiend poeder 55 dat desgewenst kan worden getabletteerd, is beschreven, waarbij naast een alkalimetaalcarbonaat of alkalimetaalwaterstofcarbonaat of mengsels daarvan en een organisch zuur zoals wijnsteenzuur en citroenzuur of mengsels daarvan, een aminomonocarbonzuur bij een gebruikelijke granuleringswijze wordt 194959 2 toegepast. Een voorbeeld illustreert een mengsel van natrium- en kaliumbicarbonaat en watervrij natrium* carbonaat.

In Chem. Abstr. 109 (1988), 576254 is vermeld dat wanneer in ijzersuppletiepreparaten in korrelvorm de actieve component natriumferrocitraat gecombineerd wordt met ascorbinezuur (vitamine C) of met 5 natriumbicarbonaat, de korrels bruin worden.

Het GB-A 1.338.071 beschrijft ijzer bevattende bruispreparaten die bij voorkeur een ferrozout naast gebruikelijke bruismiddelen van zuren en alkalimetaalcarbonaat of -waterstofcarbonaat; in de voorbeelden zijn natriumbicarbonaat of kaliumbicarbonaat genoemd als koolzuurbron. Ter vermindering van het smaakprobleem wordt aanbevolen een slecht oplosbaar ijzerzout toe te passen. Ascorbinezuur wordt bij 10 voorkeur toegepast als antioxidant en ter bevordering van de absorptie van ijzer in het spijsverteringskanaal. De stabiliteit kan verbeterd worden door het aanbrengen van ten minste een gedeeltelijke wateroplosbare bekleding. Volgens DE-A 2.042.323 wordt bij ijzerhoudende bruispreparaten, ter vermijding van het optreden van een ongewenste smaak, de aanwezigheid van een zuurcomponent voorgeschreven die in water onoplosbare ferrozouten vormt.

15 Het preparaat volgens deze uitvinding wordt in hoofdzaak toegepast in de vorm van een tablet

Omdat een ijzerzout van citroenzuur dat als ijzerhoudende verbinding wordt gebruikt, een betere smaak heeft dan verschillende andere ijzerhoudende verbindingen zoals ijzergluconaat, kan het preparaat volgens de uitvinding dat dit ijzerzout bevat gemakkelijk worden gedronken. Omdat een ijzerzout van citroenzuur volgens deze uitvinding een uitstekende oplosbaarheid heeft, lost het preparaat ook gemakkelijk en snel op 20 in water wanneer het voor het gebruik in water wordt gebracht, waarbij koolzuurgas wordt ontwikkeld dankzij de neutralisatie (gewoonlijk vindt oplossen bij 6 tot 10°C binnen 2 min. plaats). Er is derhalve geen sprake van een hinderlijk lange tijd dat men moet wachten tot het preparaat is opgelost. Bovendien heeft een ijzerzout van citroenzuur een hoger ijzergehalte dan ijzergluconaat en is het derhalve mogelijk om een voldoende hoeveelheid ijzer toe te dienen aan en te doen absorberen door een levend wezen (persoon) 25 waarbij een voedingseffect en therapeutisch effect tegen anemie valt te verwachten. Omdat een ijzerzout van citroenzuur voorts een laag watergehalte heeft, het watergehalte van ammoniumijzercitraat is bijvoorbeeld niet meer dan 5%, terwijl ijzergluconaat een watergehalte heeft van 6,5 tot 10%rkan de droogtrap bij de werkwijze voor het vervaardigen van het preparaat gemakkelijk en snel worden uitgevoerd.

Bij voorkeur is ammonium ijzercitraat, natriumferrocitraat of ijzercitraat een poeder met een deeltjes-30 diameter van niet meer dan 200 pm, met het oog op de oplosbaarheid en de mengeigenschappen bij de werkwijze voor het vervaardigen van een preparaat. Eén of meer van de bovengenoemde ijzerhoudende verbindingen kunnen worden toegepast. De hoeveelheid ijzerhoudende verbinding die moet worden opgenomen (gemengd) is 0,01 tot 3,5 gew.% en bij voorkeur 0,06 tot 0,6 gew.% omgerekend op ijzer, per enkelvoudig preparaat. Het gevormde preparaat heeft een uitstekend vermogen voor het leveren (toedienen) 35 van ijzer.

Van elk van de te gebruiken ijzerhoudende verbindingen wordt in het bijzonder bij voorkeur toegepast 0,6 tot 1,8 gew.% ammoniumijzercitraat, 0,6 tot 3,0 gew.% natriumferrocitraat en/of 0,4 tot 1,8 gew.% ijzercitraat.

Natriumcarbonaat en/of natriumwaterstofcarbonaat en neutralisatiemiddel worden toegevoegd als 40 bruiscomponent naast de bovengenoemde ijzerhoudende verbinding. Het neutralisatiemiddel neutraliseert natriumcarbonaat en/of natriumwaterstofcarbonaat onder vorming van koolzuurgas. Voorbeelden van dergelijke neutralisatiemiddeien zijn organische zuren zoals L-wijnsteenzuur, citroenzuur, fumaarzuur of ascorbinezuur.

De hoeveelheid van de bovengenoemde bruiscomponenten die moet worden toegevoegd wordt zo 45 bepaald dat de oplossing die wordt verkregen door oplossen in water zuur reageert, in het bijzonder een pH heeft van 3,5 tot 4,6, met het oog op de oplosbaarheid en de smaak van de oplossing. Om een meer concrete beschrijving te geven van de toe te passen hoeveelheid van eik van de ingrediënten, wordt natriumcarbonaat en/of natriumwaterstofcarbonaat toegepast in een hoeveelheid van 10 tot 35 gew.% en neutralisatiemiddel in een hoeveelheid van 20 tot 70 gew.% per bereiding of preparaat. In het bijzonder 50 wordt natriumcarbonaat gekozen in een hoeveelheid in het traject van 11 tot 31 gew.% en bij voorkeur 22 tot 26 gew.%, wordt natriumwaterstofcarbonaat gekozen in een hoeveelheid in het traject van 10 tot 35 gew.%, bij voorkeur 20 tot 30 gew.% en wordt in het bijzonder bij voorkeur met het oog op de oplosbaarheid en de smaak alleen natriumwaterstofcarbonaat gebruikt in een hoeveelheid in het traject van 20 tot 25 gew.%.

55 Het neutralisatiemiddel kan geschikt worden opgenomen in een hoeveelheid in het traject van 20 tot 70 gew.% en bij voorkeur 30 tot 40 gew.% per bereiding of preparaat in het bijzonder wordt het met het oog op de oplosbaarheid, de smaak en de ijzerabsorptie liefst toegepast in de vorm van een combinatie van * 3 194959 18 tot 25 gew.% L-wijnsteenzuur en 8 tot 22 gew.% L-ascorbinezuur.

Volgens deze uitvinding wordt, naast natriumcarbonaat of natriumwaterstofcarbonaat en neutralisatie· middel die worden toegepast als bruiscomponent, ook kaliumcarbonaat opgenomen als conserverend stabilisatiemiddel. Dat wil zeggen, omdat natriumcarbonaat of natriumwaterstofcarbonaat bij aanwezigheid 5 van water door het neutralisatiemiddel, bijvoorbeeld organisch zuur, worden geneutraliseerd onder ontwikkeling van koolzuurgas en (zodoende) het uit elkaar vallen en oplossen van het tablet bevorderen, moet voor het conserveren van het preparaat dit in een zo droog mogelijke toestand worden gehouden, zodat bruisen niet optreedt. Het is echter mogelijk dat tijdens het bewaren bruisen optreedt als gevolg van de aanwezigheid van water dat bij de werkwijze voor het maken van de preparaten achterblijft of van 10 kristalwater, zelfs al wordt het preparaat bewaard in een afgesloten houder tezamen met een droogmiddel, omdat de verkregen samenstelling in hoge mate hygroscopisch is en het hiervoor genoemde carbonaatzout en neutralisatiemiddel in een toestand zijn waaronder ze gemakkelijk kunnen reageren. Als tijdens het bewaren koolzuurgas wordt ontwikkeld, wordt de inwendige druk van de gesloten houder hoger wat leidt tot vervorming of beschadiging van de houder of er de oorzaak van is dat bij gebruik, het preparaat niet bruist. 15 Bruisen tijdens het bewaren vindt sneller plaats bij hogere temperatuur en verder versnelt het gevormde reactiewater en koolzuurgas de reactie.

Er is nu gevonden dat kaliumcarbonaat zeer doeltreffend bruisen tijdens het bewaren voorkomt, zoals hiervoor is vermeld en dat zelfs wanneer geen droogmiddel wordt gebruikt bij het bewaren opbruisen en achteruitgang in kwaliteit, bijvoorbeeld verandering van kleur, smaak of verlenging van de tijdsduur voor het 20 oplossen van het preparaat, kan worden voorkomen. Met het oog op het waarborgen van een hoge stabiliteit van het preparaat en met het oog op gemakkelijk innemen ervan zonder vermindering van de smaak, wordt kaliumcarbonaat geschikt toegevoegd in een hoeveelheid van 0,2 tot 13 gew.% en bij voorkeur 0,3 tot 3 gew.% en nog liever 0,4 tot 1 gew.% per bereiding of preparaat (doseereenheid) kaliumcarbonaat wordt bij voorkeur toegevoegd als watervrij KjCOg.

25 Aan deze preparaten volgens de uitvinding kunnen, zo nodig, verschillende algemeen bekende additieven worden toegevoegd zoals dragers, bindmiddelen, middelen voor het doen uiteenvallen van de preparaten, smeermiddelen, verdikkingsmiddelen, oppervlakteactieve stoffen, middelen voor het instellen van de osmotische druk, elektrolyten, zoetmiddelen, smaakstoffen, kleurstoffen, pH instellende middelen of dergelijke, naast de bovengenoemde ijzerhoudende verbinding of vitamine C en de bruismiddelen.

30 Voorbeelden van dragers zijn tarwezetmeel, aardappelzetmeel, maïszetmeel, dextrine; rietsuiker, druivesul· ker, vruchtensuiker, moutsuiker, xylose of melksuiker, sorbitol, mannitol, multitol, xylitol koppelingssuiker, palatinose; calciumfosfaat; calciumsulfaat. Voorbeelden van de bindmiddelen of verdikkingsmiddelen zijn zetmeel, verschillende suikers, gelatine, arabische gom, dextrine, methylcellulose, polyvinylpyrrolidon, polyvinylalcohol, hydroxypropylcellulose, xanthangom, pectine, tragacanthgom, caseïne of alginezuur.

35 Voorbeelden van smeer· of glijmiddelen zijn leucine, isoleucine, L-valine, suikeresters, geharde oliön, stearinezuur, magnesiumstearaat, talk, macrogol. Voorbeelden van middelen voor het doen uiteenvallen van de preparaten zijn Avicel, CMC of Ca-CMC. Voorbeelden van oppervlakteactieve stoffen zijn polysorbaat en lecithine. Voorbeelden van zoetmiddelen zijn verschillende suikers; verschillende suikeralcoholen, dipeptiden zoals aspartame, alitame; stevia, saccharine. De passende hoeveelheden van deze additieven worden 40 bepaald op grond van de relatie tot de wezenlijke ingrediënten, de eigenschappen van de preparaten en de wijze van bereiding ervan.

Verder kan een geschikte hoeveelheid van verschillende vitaminen, in het bijzonder cyanocobalamine en ascorbinezuur (vitamine C) aan de preparaten voor het toedienen van ijzer worden toegevoegd. Vitamine C is niet alleen een antioxidant, maar verhoogt ook het effect van de ijzertoediening door het verhogen van de 45 absorptie van ijzerhoudende verbinding in een levend wezen of persoon en wordt gelijktijdig (zelf) ook aan het levende wezen (de persoon) toegediend.

Bij het bereiden van de preparaten volgens deze uitvinding kan een soortgelijke methode worden toegepast als de gewone methode voor het bereiden van dit type preparaten, zoals bruispreparaten. Dat wil zeggen de preparaten kunnen worden bereid met een werkwijze waarbij poeders rechtstreeks worden 50 samengeperst of met een werkwijze waarbij de grondstoffen nat worden geperst tot korrels, na afwegen en mengen van de voorgeschreven hoeveelheden van elk bestanddeel.

De preparaten volgens deze uitvinding, zoals bruistabletten die zo worden verkregen worden in een drinkbare vorm gebracht door ze eenvoudig in water te brengen waarna ze gemakkelijk oraal kunnen worden ingenomen.

55 De dosis moet worden vastgesteld in overeenstemming met de leeftijd, sekse en het gewicht, de ernst van de ziekte of dergelijke, en hiervoor gelden derhalve geen bepaalde grenzen. In het algemeen worden tabletten vervaardigd met een gewicht per tablet van ongeveer 1,5 tot 6 gram. Eén of twee tabletten kunnen 194959 4 per keer worden ingenomen door ze op te lossen in 100 tot 300 ml water.

De voorkeurssamenstelling van de preparaten voor het toedienen van ijzer wordt hierna toegelicht als gewichtsprocenten: 5 Bestanddeel Hoeveelheid ammoniumijzercitraat, natriumijzer(ll)citraat of ijzercitraat 0,4 tot 3% (berekend als ijzer) natriumwaterstofcarbonaat 20 tot 25% 10 kaliumcarbonaat 0,3 tot 3% L-wijnsteenzuur 18 tot 25%

Ascorbinezuur 8 tot 22%

VOORBEELDEN

15 Voorbeelden van deze uitvinding worden hierna in detail toegelicht. In elk voorbeeld zijn delen en procenten respectievelijk gewichtsdelen en gewichtsprocenten, behalve wanneer dit speciaal is aangegeven.

Na mengen van elk van de ingrediënten die zijn vermeld in tabel 1 werden, door toepassing van een werkwijze voor het rechtstreeks tot tabletten persen van poeders, bruistabletten verkregen.

20 TABEL 1

Bestanddelen Voorbeeld no.

1 2 3 4 5 6 7 8 25 ---- kristalsuiker (%) 40 40 40 40 40 40 40 35 L-ascorbinezuur (%) 11 11 11 11 11 11 11 13 L-wijnsteenzuur (%) 23 23 23 23 23 23 23 25 zoetmiddel (%) ************ 30 NaHCOg (%) 22 22 22 21 20 21 21 11 ammoniumijzercitraat (%) 0,8 0,8 0,8 0,8 0,8 - - 0,7 natriumferrocitraat (%) - - - - - 1,2 - - ijzercitraat (%)------ 0,8 - cyanocobalamine (%) ******** 35 natriumcitraat (%) ** .........* smaakstof en kleurstof (%) ** ** ** ** ......

kaliumcarbonaat (%) 0,3 0,4 0,5 1,0 2,0 0,5 0,5 5,4

Totaal (g) 4,5 4,5 4,7 4,6 4,5 4,7 4,7 5,4 40---- •"spoor” ** "geschikte hoeveelheid”

Stabiliteitsproef 45 Er werd een vergelijkende proef uitgevoerd tussen een tablet met de samenstelling zoals verkregen in voorbeeld 2 en een tablet met dezelfde samenstelling als in voorbeeld 2 behalve dat er geen kallum-carbonaat aan was toegevoegd. Bij de proef werd elk tablet omwikkeld met een omwikkelvel (met aluminium gelamineerd cellofaan) en werd bewaard in een kamer met een op 37°C constant gehouden temperatuur.

50 (i) Zwelproef van het omwikkelvel

Het gas dat in elk vel waarmee het tablet was omwikkeld werd gevormd werd na de voorgeschreven tijd verwijderd en (de hoeveelheid) werd met een metaalcilinder gemeten. De resultaten staan in tabel 2.

5 194959 TABEL 2 :l _ _____ opslagtijd (maanden) hoeveelheid gas (ml) 5 Tablet zonder KgCOg Tablet met KsC03 (0,4%) 0 2,5 2,5 1 3,2 2,6 2 5,5 2,6 10 3 6,2 2,6 (il) Proef met betrekking tot de verkleuring van de tabletten

Kleurverschil van het oppervlak van elk tablet werd gemeten telkens na de voorgeschreven tijd met behulp 15 van een kleurverschilmeter (Color Ace Model TC-1 vervaardigd door Tokyo Densyoku Co., Ltd. Japan). De proefresultaten-zijn weergegeven in tabel 3.

Het kleurverschil werd aangegeven ten opzichte van een tablet dat zonder na de bereiding zijn beproefd, als vergelijking bij 4°C was bewaard, uitgedrukt in NBS (National Bureau of Standard) eenheden (waarde van ΔΕ = Kleurverschil). Deze eenheid correspondeert volgens de algemene opvattingen goed met het 20 waarneembare kleurverschil. De relatie tussen NBS-eenheden en de mate van kleurverandering is als volgt: NBS-eenheden Verschil In waargenomen kleur 0 tot 0,5 spoor 25 0,5 tot 1,5 gering 1,5 tot 3,0 merkbaar 3.0 tot 6,0 aanzienlijk 6.0 tot 12,0 veel meer dan 12,0 zeer veel 30 TABEL 3

Opslagtijd maanden Kleurverschil 35 Tablet zonder KgCOg Tablet met Kj,C03 (0,4%) 1 3,31 1,11 2 6,26 1,64 3 12,82 1,99 40 ----

Verder werd de mate van verkleuring bepaald door middel van de L.a.b.-waarden. De proefresultaten zijn weergegeven in tabel 4. In tabel 4 betekent een hoge "L”-waarde een grote mate van witheld. Een hoge waarde (+) zijde voor ”a” betekent een sterke mate van roodheid en een hoge waarde (-) zijde van ”a” 45 betekent een hoge mate van groenheid. Een hoge waarde (+) zijde voor "b" betekent een hoge mate van geelheid en een hoge waarde (·) zijde van ”b" betekent een hoge mate van blauwheid.

TABEL 4 50 Opslagtijd (maanden) Tablet zonder KgCOg Tablet met KaC03 (0,4%) L a b L a b 0 76,18 1,15 12,98 75,18 1,23 11,50 55 1 73,79 3,02 11,68 74,80 2,10 10,93 2 70,27 2,53 14,50 76,82 1,30 11,58 194959 6 TABEL 4 (vervolg) B____________ _ ___- _____ _ _______ t>

Opslagtijd (maanden) Tablet zonder K2C03 Tablet met I^CO., (0,4%) 5 L a b L a b 3 63,63 3,20 14,57 74,06 2,83 11,13 10 (iii) Oplosbaarheidsproef

Elk tablet werd in 140 ml koud water met een temperatuur van 8 tot 9°C gebracht en de tijd die nodig was om het tablet op te lossen werd gemeten. De proefresultaten zijn weergegeven in tabel 5.

TABEL 5 15--_____

Opslagtijd (maanden) Oplostijd

Tablet zonder K2C03 Tablet met K2C03 (0,4%) 20 0 2Ί0" V43" 1 2'40" 1'50" 2 2'55* 1'55" 3 3'00* V55' 25

In deze tabel betekent' minuten en betekent * seconden.

(iv) Smaakveranderingsproef

De verandering in de smaak werd bepaald door middel van een smaakproef in vergelijking met het tablet 30 dat zonder onderzoek na de bereiding bij 4°C was bewaard. Het proefresultaat is weergegeven in tabel 6.

De beoordeling vond plaats in de volgende 5 stappen door 2 personen.

Punten Beoordeling 35 1 niet veranderd 2 iets veranderd, maar geeft geen problemen 3 merkbaar veranderd 4 duidelijk merkbaar veranderd 5 zeer sterk veranderd 40 TABEL 6

Opslagtijd (maanden) Beoordeling, punten 45 Tablet zonder K2C03 Tablet met Kj,C03 (0,4%) 1 2 1 2 3 1 3 5 2 50_____—

Zoals uit deze proefresultaten blijkt, treedt een merkbaar stabiliserend effect op in alle proeven door het toevoegen van K2C03.

Claims (2)

1. Preparaat voor het toedienen van ijzer dat 0,01 tot 3,5 gew.%, berekend als ijzer, van een ijzer-bevattende verbinding, gekozen uit ammoniumijzercitraat, natriumijzer(ll)citraat en ijzerdtraat, 10-35 gew.% 5 natriumcarbonaat en/of natriumwaterstofcarbonaat en 20-70 gew.% van een neutralisatiemiddel gekozen uit wijnsteenzuur, citroenzuur en/of ascorbinezuur en 0,2 tot 13 gew.% kaliumcarbonaat bevat.

2. Preparaat volgens conclusie 1, met het kenmerk, dat 0,4 tot 1 gew.% kaliumcarbonaat bevat.