PL80629B1 - Process for the production of impact resistant transparent polymers of vinyl chloride and acrylic acid ester[us3776982a] - Google Patents

Description

Sposób wytwarzania odpornych na uderzenie i trwalych w warunkach atmosferycznych polimerów chlorku winylu Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia odpornych na uderzenie i trwalych w warun¬ kach atmosferycznych polimerów chlorku winylu charakteryzujacych sie wartoscia liczby Fiken- tschera K=60—75, na drodze polimeryzacji! emul¬ syjnej chlorku winylu w obecnosci uprzednio wy¬ tworzonych zawiesin poliafcrylanów.W celu wytworzenia odpornego na uderzenie po¬ lichlorku winylu stosuje sie dotychczas wiele róz¬ nych sposobów. I tak wedlug opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 3019208, na drodze polimeryzacji emulsyjnej wobec kataliza¬ torów polimeryzacji rozpuszczalnych w wodzie za¬ szczepia sie chlorek winylu na poliakrylanach za¬ wierajacych 1—10 atomów wegla w grupie alko¬ holowej, przy czym w celu osiagniecia podwyzsze¬ nia udarnosci musza byc poliakrylany stosowane w ilosci 10—50% wagowych. Wada wynikajaca ze stosowania tak znacznych ilosci maloczasteczko- wych poliakrylanów jest obnizenie temperatury mieknienia. W celu unikniecia tych niedogodnosci, wedlug wylozeniowego opisu patentowego NRF nr 1206589 nalezy polimeryzacje emulsyjna chlorku winylu prowadzic w obecnosci emulsji poliakry- lanu trójdecylowego, przy czym mozna tez stoso¬ wac nieznaczna jego ilosc.Celem wynalazku jest wytwarzanie odpornego na uderzenie, trwalego w warunkach atmosferycz¬ nych polichlorku winylu.Sposób wytwarzania odpornego na uderzenie, 10 15 25 30 trwalego w warunkach atmosferycznych polimeru chlorku winylu na drodze polimeryzacji chlorku w obecnosci polimerów akrylanów polega wedlug wynalazku na tym, ze chlorek winylu w obecnosci 2—10% wagowych, korzystnie 4—9% wagowych, polimeru lub kopolimeru akrylano 2-etyloheksylo¬ wego zawierajacego co najmniej 50% wagowych akrylanu 2-etyloheksylowego, poddaje sie polime¬ ryzacji w temperaturze 50—65°C, w warunkach wspólnego mieszania przy cisnieniu pary nasy¬ conej chlorku winylu, w obecnossi cieklego chlor¬ ku winylu do momentu az stopien przemiany 0- siagnie wartosc równa 70%, przy czym najwieksza srednia dlugosc srednicy i najmniejsza srednia dlugosc srednicy czastki stosowanego w tej reak¬ cji polimeru akrylanu 2-etyloheksylowego oblicza sie w zaleznosci od stezenia polimeru akrylanu 2- -etyloheksylowego wedlug nastepujacych równan, w których najwieksza srednia dlugosc srednicy czastki wyrazona w m^i jest równa liczbie 310 po¬ mniejszonej o 24-krotna wartosc podanego w % wagowych stezenia polimeru akrylanu 2-etylohek¬ sylowego, a najmniejsza srednia dlugosc srednicy czastki wyrazona w mjx jest równa liczbie 33 po¬ mniejszonej o 3,5-krotna wartosc podanego w % wagowych stezenia polimeru akrylanu 2-etylohe¬ ksylowego.Stosuje sie zwlaszcza czastki polimeru o sredniej dlugosci srednicy zawartej w przedziale miedzy najwieksza korzystna dlugoscia srednicy czastki 80 62980 629 3 wyrazona w m^i i równa liczbie 260 pomniejszo¬ nej o 24-krotna wartosc podanego w % wagowych stezenia polimeru akrylanu 2-etyloheksylowego a najmniejsza korzystna dlugoscia srednicy czastki wyrazona w m[x i równa liczbie 33 pomniejszonej o 3,5-krotna wartosc podanego w °/o wagowych stezenia polimeru akrylanu 2-etyloheksylowego. W przypadku stosowania czastek o dlugosci srednicy zawartej w tym korzystnym przedziale otrzymuje sie polimer chlorku winylu, który wyróznia sie nie tylko dobra udarnoscia z karbem, lecz takze przezroczystoscia. Ogólnie mozna stwierdzic, ze u- darnosc podwyzsza sie wraz ze wzrostem stezenia poliakrylanu ' etyloheksylowego, natomiast wraz ze wzrostem wielkosci czastek poliakrylanu etylohek¬ sylowego maleje przezroczystosc.Dla stezenia 9°/o wagowych poliakrylanu 2-ety¬ loheksylowego w polimerze chlorku winylu z po¬ danych wyzej równan wynika najwieksza srednia dlugosc srednicy czastki poliakrylanu 2-etylohe- ksylow^ego równa 94 mu, najwieksza korzystna dlu¬ gosc srednicy czastki równa 44 m[x i najmniejsza srednia dlugosc srednicy czastki równa 1,5 mu.Dla stezenia 5,5*7o wagowych z podanych równan , wynikaja nastepujace wartosci: najwiekisza srednia dlugosc srednicy równa 178 mu, korzystna dlugosc srednicy równa 128 mu. i naj¬ mniejsza dlugosc srednicy równa 14 mji.Na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia wy¬ kres, przedstawiony jest zakres waznosci wyna¬ lazku jako powierzchnia ABCD. Zakreskowana po¬ wierzchnia na tym wykresie odpowiada korzy¬ stnemu zakresowi wynalazku.Korzystnie stosuje sie kopolimer akrylanu 2- etyloheksylowego, który zawiera powyzej 90°/o wa¬ gowych akrylanu 2-etyloheksylowego.Jako komonomery stosuje sie nizsze akrylany, np. akrylan metylowy, etylowy, propylowy, izopropy¬ lowy, butylowy, izobutylowy lub heksylowy.W sposobie wedlug wynalazku stosuje sie po¬ limery akrylanu 2-etyloheksylowego o okreslonej i znanej sredniej dlugosci srednicy czastki. Poli¬ mery te stosuje sie korzystnie w postaci zawiesin wodnych.Mozna je wytwarzac na drodze polimeryzacji emulsyjnej akrylanu 2-etyloheksylowego, ewentual¬ nie lacznie z nizszymi akrylami jako komonomera- mi, w obecnosci inicjatorów rozpuszczlnych w wo¬ dzie i emulgatorów. Srednia dlugosc srednicy cza¬ stki otrzymanego polimeru akrylanu 2-etyloheksylu okreslaja warunki polimeryzacji emulsyjnej.Zawiesiny poliakrylanów o róznych srednich dlugosciach srednic czastek mozna wytwarzac np. na drodze zmian stosowanych ilosci emulgatora.Jako emulgatory stosuje sie przewaznie sole kwa¬ sów tluszczowych o 12—18 atomach wegla, a zwlaszcza sole alkaliczne lub amonowe kwasu lau- rynowego, mirystynowego, oleinowego, oleju koko¬ sowego, palmitynoweigo, stearynowego i podobnych.Stosuje sie 2—12°/o wagowych tych emulgatorów w stosunku do ilosci monomeryczmego akrylanu.Jesli np. polimeryzacje emulsyjna akrylanu 2-ety¬ loheksylowego prowadzi siC w obecnosci 2°/o wago¬ wych laurynianu sodowego jako emulgatora, to otrzymuje sie czastki poliakrylanu o sredniej dlu¬ gosci srednicy równej okolo 139 mu. Jesli nato¬ miast stosuje sie 6°/o wagowych laurynianu, to o- trzymuje sie czastki o sredniej dlugosci srednicy równej okolo 47 mu. 5 Inna mozliwosc wywierania wplywu na wiel¬ kosc srednicy czastek polimeru akrylanu 2-etylo¬ heksylowego spoczywa w sposobie wprowadzania akrylanu i/lub emulgatora do srodowiska reak¬ cyjnego. Jesli np. na poczatku polimeryzacji wpro- io wadza sie 3% wagowe laurynianu sodowego, a po¬ zostale 3°/o wagowe laurynianu dozuje sie podczas przebiegu reakcji, to otrzymuje sie czastkii o sred¬ niej dlugosci srednicy równej okolo 72 mu, na¬ tomiast w przypadku jednorazowego wprowadze- 15 nia do srodowiska na poczatku polimeryzacji ca¬ lej ilosci emulgatora otrzymuje sie czastki o sred¬ niej dlugosci srednicy równej 47 mu.Jezeli potrzebne sa zawiesiny poliakrylanów o grubszym ziarnie, to polimeryzacje monomerycz- 20 nego akrylanu 2-etyloheksylowego mozna prowa¬ dzic w obecnosci uprzednio otrzymanego lateksu poliakrylanowego. W tym przypadku warunki po¬ limeryzacji ksztaltuje sie tak, aby wprowadzone czastki polimeru rosly bez .powstawania nowych £5 czastek.Srednia dlugosc srednicy czasteczki okresla sie na róznych drogach oznaczen, np. na drodze po¬ miaru rozproszenia swiatla, za pomoca wirówki tarczowej lub na drodze mikroskopii elektrono- 30 wej. W tym ostatnim przypadku unika sie niebez¬ pieczenstwa, ze podczas sporzadzania próbek i/lub podczas pomiarów, czastki polimeru zmienia nie¬ pozadanie swa wielkosc tak znacznie, np. z po¬ wodu swej niskiej temperatury mieknienia, wsku- 35 tek aglomeracji lub stopienia, ze staje sie niemoz¬ liwe wykonanie jakiegokolwiek wiarygodnego o- znaczenia.Szczególnie odpowiednie z powodu swej prosto¬ ty jest oznaczanie na drodze miareczkowania my- 40 dlem. Sposób takiego oznaczania jest znany i sze¬ roko stosowany (Houben-Weyl tom XIW1 strona 369), a polega na okreslaniu powierzchni wlasci¬ wej czastek badanej zawiesiny. Jezeli symbolem d oznaczy sie srednia dlugosc srednicy czastki, a symbolem E oznaczy sie ilosc emulgatora niezbed¬ na do przykrycia 1 g polimeru jednoczasteczkowa warstwa emulgatora i za gestosc (poliakrylanu przyjmie sie wartosc 1,00, to przy miareczkowa¬ niu za pomoca alkilosulfonianu o nazwie Mersolat K30 spelnione bedzie wedlug Jacobi (Angew.Chem. 64, 539^543; 1952) równanie d =9,4/E.Polimeryzacje chlorku winylu sposobem wedlug wynalazku prowadzi sie w emulsji wodnej.Jako emulgatory stosuje sie przewaznie sole 55 kwasów tluszczowych o 12—18 atomach wegla w lancuchu. Korzystnie stosuje sie sole metali alka¬ licznych lub amonowe z kwasem laurynowym, palmitynowym, stearynowym i im podobnymi, przy czym stosuje sie 0,05-1% takich emulgatorów w stosunku do ilosci chlorku winylu.Jako katalizatory stosuje sie rozpuszczalne w wodzie substancje rodnikotwórcze, takie jak nad¬ tlenki, nadsiarczany, zwiazki azowe i zwiazki oksy- dacyjno-redukcyjne; korzystnie 0,05—0,5°/o tych 65 katalizatorów w stosunku do ilosci chlorku winy-86629 5 lu. Polimeryzacje mozna prowadzic w obecnosci re¬ gulatorów polimeryzacji!. Jako regulatory polime¬ ryzacji stosuje sie merkaptany i nasycone lub nie¬ nasycone chlorowcoweglowodory. Ilosc przezna¬ czonego do stosowania regulatora zalezy od jego rodzaju oraz od oczekiwanej wartosci regulowanej przez niego liczby K Fikentschera czyli inaczej od wielkosci oczekiwanego ciezaru czasteczkowego po¬ limeru. Np. stosuje sie 0,01—0,2°/o wagowych mer- kaptanu dodecylowego w stosunku do ilosci chlor¬ ku winylu, albo stosuje sie 0,1—5°/o trójchloroe¬ tylenu, 1,2-dwuchloroetylenu lub bromoformu.Wartosc liczby FikenLschera otrzymanego poli¬ chlorku winylu powinna wynosic K=60—75.[Reakcje ' polimeryzacji prowadzi sie sposobem wedlug wynalazku, tak, ze do zbiornika cisnienio¬ wego umozliwiajacego mieszanie, np. zaopatrzone¬ go w mieszadlo, wprowadza sie zawiesine wodna polimeru akrylanu 2-etylohekisylowego lacznie z katalizatorem, emulgatorem i ewentualnie regula¬ torem polimeryzacji, i dodaje sie taka ilosc mo- nomerycznego chlorku winylu, aby w danej tem¬ peraturze reakcji zostalo osiagniete cisnienie pary nasyconej chlorku winylu.Po zakonczeniu polimeryzacji, polimer obrabia sie znanym sposobem, np. na drodze koagulacji wobec dodatku elektrolitów, oddzielenia osocza po¬ limeru droga odwirowania, przemycia polimeru i suszenia go w suszarce bebnowej, albo na drodze suszenia rozpryskowego lub przez rozpylanie na suszarke walcowa.Wlasnoscii polimerów chlorku winylu o róznej zawartosci, a mianowicie 4%, 5,5°/o, 7,5°/o i 9%', po¬ limerów akrylanu 2^etyloneksylowego, przedsta¬ wiono na rysunku, na którym fig. 2 przedstawia wykres zaleznosci przezroczystosci {wyrazonej jako stopien zmetnienia) od sredniej dlugosci srednicy czastek poliakrylanu, a fig. 3 przedstawia wykres zaleznosci .udarnosci z karbem od sredniej dlugos¬ ci srednicy czastek poliakrylanu. Z wykresów wy¬ nika, ze krzywe udarnosci z karbem wykazuja maksimum, natomiast krzywe przezroczystosci sa prawie liniami prostymi, których nachylenie jest zalezne od zawartosci poliakrylanu w polimerze chlorkuwinylu. / Zakres waznosci wynalazku jest ograniczony przez najwieksza srednia i najmniejsza srednia dlugosc srednicy czastki, które zdefiniowano wyzej w zaleznosci od zawartosci poliakrylu w polime¬ rze chlorku winylu. Odpowiednie polimery chlor¬ ku winylu wytworzone z zachowaniem warunków tego zakresu wykazuja podwyzszona udarnosc, a wytworzone z zachowaniem warunków korzystne¬ go (zakreskowanego) zakresu wykazuja jeszcze dodatkowo dobra przezroczystosc. Przy stosowaniu poliakrylanów o sredniej dlugosci srednicy czastki mniejszej niz podana' w sposobie wedlug wyna¬ lazku najmniejsza dlugosc srednicy czastki, otrzy¬ muje sie polimer chlorku winylu o wysokiej przezroczystosci, jednak o udarnosci nieznacznie tylko rózniacej sie od udarnosci niemodyfikowa- nego polichlorku winylu.Przyklad I, Do zaopatrzenia w mieszadlo autoklawy z nierdzewnej stali o pojemnosci 12 6 litrów wprowadzono 6000 g odsolonej wody, 130 g kwasu laurynowego, 60 ml lOn wodorotlenku so¬ dowego oraz 5 g nadtlenodwusiarczanu potasu i mieszajac ogrzewano w temperaturze 55°C. W au- 5 toklawie wytworzono próznie i zawartosc plukano przez powtarzane wtlaczania azotu niezawierajace- go tlenu i wytwarzanie prózni, po czym azot sprezano do cisnienia 2 atmosfer nadcilsnieniowych. iDo autoklawu o temperaturze 55°C wtlaczano nastepnie 100 g akrylanu 2-etyloheksylowego w ci^- gu 2 iminut, a po uplywie 10 minut wtlaczano w sposób ciagly w ciagu 100 minut 900 g akrylanu 2-etyloheksylu. Po 4 godzinnym calkowitym czasie trwania reakcji rozprezono zawartosc autoklawu i chlodzono. Otrzymano rzadka zawiesine o 14Q/o zawartosci substancji stalej. Srednia dlugosc sred¬ nicy otrzymanych czastek oznaczona na drodze miareczkowania mydlem wynosila 25 m|i.Do zaopatrzonego w mieszadlo autoklawu z nier¬ dzewnej stali o pojemnosci 12 litrów mieszajac wprowadzono 5400 g odsolonej wody, 700 g wyzej podanej zawiesiny zawierajacej okolo 100 g polia¬ krylanu 2-etyloheksylowego, oraz 4 g nadtlenodwu¬ siarczanu potasowego i ogrzewanego do tempe¬ ratury 59°C.W autoklawie wytworzono próznie i zawartosc plukano przez powtarzane wtlaczanie chlorku wi¬ nylu i rozprezanie. Po dodaniu 1900 g chlorku wi¬ nylu cisnienie w temperaturze polimeryzacji 59°C wynosilo 9yl atmosfer nadcisnieniowych. Po okolo 15 godzinnej reakcji stopien .przemiany osiagnal wartosc 75% a cisnienie zaczelo sie obnizac. Mie¬ szanine pozostawiono w warunkach reakcji az do momentu, gdy cisnienie obnizylo sie do 4 atmo¬ sfer nadcisnieniowych, rozprezono nieprzereagowa- ny chlorek winylu i chlodzono. Otrzymana zawie¬ sina zawierala okolo 24% substancji stalej. Poli¬ mer wyodrebniono znanym sposobem na drodze koagulacji wobec dodatku elektrolitów.Dwa dalsze polimery chlorku winylu wytworzo¬ no w analogiczny sposób z ta róznica, ze wpro¬ wadzone ilosci poliakrylanu 2-etyloheksylu wy¬ nosily 140 g lub 170 g, a ilosci chlorku winylu wynosily odpowiednio 1860 g i 1830 g.Po przeprowadzeniu walcowania mieszaniny 60,5 czesci wagowych polimeru chlorku winylu, 1 czesci wagowej stabilizatora tiocyno-organiczne¬ go i 1 czesci wagowej srodka antyadhezyjnego w ciagu 10 minut w temperaturze 180°C na walcar¬ ce mieszankowej i po sprasowaniu równiez w tem¬ peraturze 180°C przygotowano plytki o grubosci 1 i 4 mm. Udarnosc z karbem mierzono wedlug normy niemieckiej DIN 53453 na malych znorma¬ lizowanych beleczkach. Stopien zmetnienia mie¬ rzono wedlug normy amerykanskiej ASTM D 1003-61 za pomoca przyrzadu pomiarowego o na¬ zwie Haze-Meter produkcji firmy Evans Electro- selenium Dtd w Hallstead (Anglia). Jako stopien zmetnienia (Haze) okreslano stosunek swiatla roz¬ proszonego Ta przy przechodzeniu przez próbke do przechodzacego nierozpraszanego swiatla Tt. Wy¬ niki pomiarów tego zmetnienia wyrazone w pro¬ centach i obliczone wedlug równania: stopien zmetnienia = 100 • Td/Tt [%] podano nizej w tablicy 1 15 20 25 30 35 43 45 50 5D 6080 629 Tablica 1 Próba nr porów¬ nawcza 1 • 2 •3 Sklad polimeru Poliakrylan etyloheksy- lowy (PEHA/g) 0 100 140 170 Chlorek winylu (YC) (g) 2000 1900 1860 1830 Wartosc liczby K Fikent- schera 65,0 66,6 67,9 67,7 % zawartosci akrylanu etyloheksy- lowego w polimerze chlorku winylu 0,0 5,5 7,5 9,0 Stopien zmetnienia 1 mm plytki (%) 4 11 21 22 Udarnosc z karbem kGcm/cma 3,2 4,9 16,0 20,2 Przyklad II. Zawiesine poliakrylanu 2-ety- loheksylowego wytworzono analogicznie jak w przykladzie Iz ta róznica, ze stosowano tylko 60 g kwasu laurynowego i 30 ml roztworu wodorotlen¬ ku sodowego zamiast 120 g kwasu i 60 ml roz¬ tworu. Srednia dlugosc srednicy czastki poliakry¬ lanu oznaczona na drodze miareczkowania mydlem wyniosla 43 m|i. 20 Cztery polimery chlorku winylu wytworzono analogicznie jak w przykladzie I wprowadzajac 60 wzglednie 100, 140 lub 170 g polilakrylanu 2- -etyloheksylowego w postaci wyzej podanej za¬ wiesiny. Z kazdego z tych polimerów przygotowa¬ no plytki, które poddano próbom. Wyniki prób podano nizej w tablicy 2.Tablica 2 Próba nr 4 5 6 7 Sklad polimeru Poliakrylan etyloheksy- lowy (PEHA/g) 60 100 140 170 Chlorek winylu (YC) (g) 1940 1900 1860 1830 Wartosc liczby K Fikent- schera 66,6 67,4 69,5 69,4 % zawartosci akrylanu etyloheksy- lowego w polimerze chlorku winylu 4,0 5,6 7,7 9,0 Stopien zmetnienia 1 mm plytki (%) 7 16 22 34 Udarnosc z karbem kGcm/cma 5,2 ¦ 8,8 21,1 27,4 Przyklad III. Zawiesine polilakrylanu 2-ety- loheksylowego wytworzono analogicznie jak w 40 przykladzie I z ta róznica, ze stosowano tylko 30 g kwasu laurynowego i 15 ml roztworu wodorotlen¬ ku sodowego zamiast 120 g kwasu i 60 ml roz¬ tworu. Srednia dlugosc srednicy czastki poliakry¬ lanu oznaczona na drodze miareczkowania mydlem 45 wynosila 74 m\i.Cztery polimery chloru winylu wytworzono ana¬ logicznie jak w przykladzie I wprowadzajac 60 wzglednie 100, 140 lub 170 g poliakrylanu 2-etylo- heksylowego w postaci wyzej podanej zawiesiny.Z kazdego z tych polimerów przygotowano plytki, które poddawano próbom. Wyniki prób podano ni¬ zej w tablicy3. " ¦ ' . ^ Tablica 3 Próba nr 8 9 10 11 Sklad polimeru Poliakrylan etyloheksy- lowy (PEHA/g) 60 100 140 170 Chlorek winylu (YC) (g) 1940 1900 1860 1830 Wartosc liczby K Fikent- schera 66,6 68,1 68,1 69,5 i zawartosci akrylanu etyloheksy- lowego w oolimerze chlorku winylu 4,0 5,2 7,7 8,6 Stopien zmetnienia 1 mm plytki (%) 10 23 32 46 Udarnosc z karbem kGcm/cm2 5,6 17,5 22,3 38,9 Przyklad IV. Do zaopatrzonego w mieszadlo autoklawu z nierdzewnej stali o pojemnosci 12 litrów wprowadzono 6000 g ódsolonej wody, 20 g 6S kwasu laurynowego, 10 ml 10n wodorotlenku so¬ dowego oraz 1000 g akrylanu 2-etyloheksylowego i mieszajac ogrzewano w temperaturze 55°C. W80 629 9 autoklawie wytworzono próznie, a zawartosc plu¬ kano przez powtarzane wtlaczanie azotu nie za¬ wierajacego tlenu i wytwarzanie prózni, po czym azot sprezono do cisnienia 2 atmosfer nadcisnie- niowych.Do autoklawu o temperaturze 55°C dodawano 5 g nadtlenodwusiarczanu potasu w postaci roz¬ tworu w 60 ml odsolonej wody. Po 4 godzinnej reakcji rozprezano zawartosc autoklawu i chlo¬ dzono. Otrzymano rzadka zawiesine o 14°/o zawar- W próbach nr 1—3 (przyklad I), w próbach nr 4^7 (przyklad II), w próbach nr 8—10 (przyklad III) oraz w próbie nr 12 (przyklad IV), mieszcza¬ cych sie w granicach korzystnego zakresu wyna¬ lazku (zakreskowana powierzchnia na fig. 1), o- trzymano polimery przezroczyste ii odporne na u- derzenie.W próbie nr 11 (przyklad III) oraz w próbach nr 13 i 14 (przyklad IV), które mieszcza sie w za¬ kresie waznosci wynalazku (powierzchnia ABCD na fig. 1), otrzymano polimery wykazujace bardzo wysoka udarnosc z karbem. PL PL

Claims (8)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania odpornych na uderzenie i trwalych w warunkach atmosferycznych polime¬ rów chlorku winylu na drodze polimeryzacji chlor¬ ku winylu w_ obecnosci polimerów akrylanów, znamienny tym, ze chlorek winylu w obecnosci dyspersji 2—l€°/o wagowych polimeru lub kopo¬ limeru akrylanu • 2-etyloheksylowego, zawierajace¬ go co najmniej 50°/o wagowych akrylanu 2-etylo¬ heksylowego, poddaje sie polimeryzacji emulsyjnej w temperaturze 50—65°C w warunkach wspólnego mieszania, przy cisnieniu pary nasyconej chlorku winylu w obecnosci cieklego chlorku i emulgatora, rozpuszczalnej w wodzie substancji rodnikotwórczej jako katalizatora i ewentualnie regulatora polime¬ ryzacji, do momentu az stopien przemiany osiagnie wartosc równa 70°/o.

2. Sposób wedlug zastrz. l, znamienny tym, ze stosuje sie 4—9°/o wagowych polimeru akrylanu 2-etyloheksylowego, o takim stopniu rozdrobnienia, przy którym srednia najwieksza srednica czastecz¬ ki wyrazona w m\a jest równa liczbie 310 zmniej¬ szonej o 24-krotna wartosc podanego w °/o wago¬ wych stezenia polimeru akrylanu 2-etyloheksylo¬ wego, a srednia najmniejsza srednica czasteczki wyrazona w m\i jest równa liczbie 33 zmniejszo¬ nej o 3,5-krotna wartosc podanego w °/o wago- 10 tosci substancji stalej. Srednia dlugosc srednicy otrzymanych czastek oznaczona na drodze mia¬ reczkowania mydlem wynosila 139 mji. Trzy polimery chlorku winylu wytwodzono a- nalogicznie jak w .przykladzie I wprowadzajac 60 wzglednie 100, 140 g lub 170 g poliakrylanu 2-ety¬ loheksylowego w postaci wyzej podanej zawiesiny. Z kazdego z tych polimerów przygotowano plyt¬ ki, które poddawano próbom. Wyniki prób podano nizej w tablicy 4. wych stezenia polimeru akrylanu 2-etyloheksylo¬ wego.

3. Sposób wedlug zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze stosuje sie polimer akrylanu 2-etyloheksy¬ lowego o srednicy czastek zawartej w przedziale miedzy najwieksza korzystna srednica czasteczki wyrazona w mji i równa liczbie 260 zmniejszonej o 24-krotna wartosc podanego w °/o wagowych ste¬ zenia polimeru akrylanu 2-etyloheksylowego, a najmniejsza srednia srednica czasteczki wyrazona w mjji i równa liczbie 33 zmniejszonej o 3,5-krot¬ na wartosc podanego w °/o wagowych stezenia po¬ limeru akrylanu 2-etyloheksylowego.

4. Sposób wedlug zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, ze stosuje sie polimer akrylanu 2-etyloheksy¬ lowego zawierajacy powyzej 90°/o wagowych mono- merycznego akrylanu 2-etyloheksylowego.

5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje isie kopolimer akrylanu 2-etyloheksylowe¬ go z akrylanami, których grupy estrowe zawiera¬ ja 1—6 atomów wegla.

6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako emulgatory stosuje sie sole kwasów tluszczo¬ wych o 12—18 atomach wegla w czasteczce w ilosci 0,05—l°/o wagowych w stosunku do chlorku winylu.

7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako regulator polimeryzacji stosuje sie 0,01—0,2% wagowych merkaptanu w stosunku do ilosci chlor¬ ku winylu.

8. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako regulator polimeryzacji stosuje sie 0,1—56/o wagowych nasyconego i/lub nienasyconego chlo- rowcoweglowodoru w stosunku do ilosci chlorku winylu. 0. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze polimeryzacje prowadzi sie stosujac mieszanie o szybkosci umozliwiajacej monomerycznemu chlor¬ kowi winylu ciagly dostep do srodków polimery¬ zacji. 10 ibli< artosc :zby K ikent- chera 67,4 68,1 70,2 30 35 40 45 50 55 60 Tablica 4 Próba nr 12 13 14 Sklad polimeru Poliakrylan etyloheksy- lowy (PEHA/g) 60 100 140 Chlorek winylu (YC) (g) 1940 1900 1860 Wartosc liczby K Fikent- schera 67,4 68,1 70,2 % zawartosci akrylanu etyloheksy- lowego w polimerze chlorku winylu 4,1 5,9 7,1 Stopien zmetnienia 1 mm plytki (%) 11 36 50 Udarnosc z karbem kGcm/cm3 6,0 16,7 33,080 629 250 i 5 ff 200 u lnica w t 150 c srcc 100 50 _ D - A N. \ \ \. /V ^\. //v \. va\ \ 1 l i—-^- c B 6 [o/o] 10 itezcnie poliakrylanu Fig.1 BO 60 40 20h i i Haze &/•] j y y / / / S / / S y / / / s" / ^ / s' //N9 PL