PL230773B1 - Podpora dla budownictwa - Google Patents

Abstract

Podpora dla budownictwa z rurą wewnętrzną (10) i zewnętrzną (12), które pomiędzy sobą przynajmniej w obszarze gwintu na rurze zewnętrznej (12) mają szczelinę (14), charakteryzuje się tym, że w szczelinie (14) przewidziane są co najmniej dwie, rozmieszczone na obwodzie prowadnice (18), przy czym co najmniej jedna prowadnica (18) graniczy ze szczelinowym otworem (20).

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy podpory dla budownictwa.

W budownictwie potrzebne są zwłaszcza podpory do podparcia przedmiotów lub układów, jak np. deskowań stropowych o podłoże. Do ukształtowania powierzchni deskowania w dużej mierze w sposób płaski i do jednoczesnego wyrównania nierówności istniejącego już fundamentu lub istniejącego już stropu kondygnacji, i do realizacji za pomocą jednej i tej samej podpory różnych wysokości kondygnacji, stosowane podpory zwykle są ukształtowane z regulacją wysokości.

Znane jest w tej dziedzinie rozwiązanie ujawnione w opisie patentowym nr DE 101 32 253 A1, który opisuje podporę, w której rura zewnętrzna wykonana jest jednoczęściowo poprzez zapewnienie zwężenia w obszarze gwintu, które służy jako zabezpieczenie przed wypadnięciem rury wewnętrznej. Na gwincie przewidziano nakrętkę, na której opiera się trzpień, tak zwana zawleczka, którą w ramach zgrubnej regulacji przekłada się powyżej nakrętki przez przewidziane w obszarze gwintu, rozpościerające się zasadniczo pionowo podłużne otwory rury zewnętrznej i odpowiednie otwory na zawleczkę w rurze wewnętrznej. Precyzyjna regulacja następuje poprzez przekręcenie nakrętki.

Przy wytwarzaniu tego rodzaju podpór należy po pierwsze uwzględnić koszty produkcji. Po drugie podpora musi spełniać wymogi obciążeniowe.

Podobnego rodzaju podpory dla zastosowania w budownictwie znane są z opisu patentowego nr JPH11280271, a także chińskiego opisu wynalazku nr CN 101 498174.

Celem wynalazku jest stworzenie podpory dla budownictwa, która jest ulepszona pod względem kosztów produkcji i jednocześnie niezawodnie przyjmuje występujące obciążenia.

Podpora dla budownictwa z rurą zewnętrzną, która ma dwa leżące zasadniczo przeciwległe wzdłuż średnicy szczelinowe otwory i z rurą wewnętrzną, które to rury mają pomiędzy sobą przynajmniej w obszarze gwintu na rurze zewnętrznej szczelinę, w której przewidziane są co najmniej dwie, rozmieszczone na obwodzie prowadnice do prowadzenia rury wewnętrznej w rurze zewnętrznej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że co najmniej jedna, mająca kształt żebrowy prowadnica jest ukształtowana jako granicząca ze szczelinowym otworem rury zewnętrznej i rozciągająca się wzdłuż krawędzi otworu, korzystnie osiowo.

Korzystnie, co najmniej dwie prowadnice leżą zwłaszcza przeciwległe względem siebie wzdłuż średnicy.

Korzystnie, przynajmniej jedna prowadnica ma kształt żłobka.

Korzystnie, przynajmniej jedna prowadnica jest ukształtowana jednoczęściowo na rurze zewnętrznej.

Korzystnie, przynajmniej jedna prowadnica jest umieszczona jednoczęściowo na tulei prowadzącej.

Korzystnie, tuleja prowadząca podparta jest za pośrednictwem pokrywy na rurze zewnętrznej.

Zaletą podpory według wynalazku jest to, że pod względem rury wewnętrznej i zewnętrznej jest ona tak ukształtowana, że mają one między sobą przynajmniej w obszarze gwintu na rurze zewnętrznej zasadniczo cylindryczną szczelinę. Takie wykonanie jest korzystne pod względem techniki produkcji, gdyż można zrezygnować ze zwężenia w obszarze gwintu, którego wytwarzanie wiąże się z dużymi nakładami. Istnieje bowiem wymóg zapewnienia zabezpieczenia rury wewnętrznej przed wypadnięciem. Oprócz tego w przypadku wysokich obciążeń istnieje niebezpieczeństwo, co też stwierdzono w obszernych badaniach, że strefy rury zewnętrznej, które mają gwint, uciekają do wewnątrz, niejako do szczeliny. Wówczas nakrętka może przeskoczyć przynajmniej o kilka długości gwintu, a charakterystyka nośna nie odpowiadałaby wymogom.

Według wynalazku w wyżej wymienionej szczelinie między rurą wewnętrzną a rurą zewnętrzną przewidziano co najmniej dwie prowadnice rozmieszczone na obwodzie. Podczas badań okazało się, ze dzięki temu można niezawodnie uniknąć opisanego uciekania. Strefy gwintu rury zewnętrznej niejako opierają się za pośrednictwem prowadnic na rurze wewnętrznej i pozostają zasadniczo nieodkształcone, przez co nie istnieje niebezpieczeństwo przemieszczania się nakrętki wzdłuż gwintu. Kolejny efekt polega na tym, że mające postać żebrową lub postać rowków prowadnice, które rozpościerają się zasadniczo osiowo, znacznie poprawiają sztywność na zginanie rury zewnętrznej, tak że z tego powodu dochodzi do minimalizacji ryzyka uciekania rury zewnętrznej w tym obszarze do szczeliny między rurą wewnętrzną a rurą zewnętrzną.

PL 230 773 Β1

Pod względem pozycji prowadnic należy wspomnieć, że korzystnie są one rozmieszczone równo na obwodzie. Zgodnie z tym, co objaśniono dokładniej w dalszej części tekstu, ukształtowanie prowadnic korzystne jest zwłaszcza w obszarze podłużnych otworów rury zewnętrznej. Przyczyną tego jest z jednej strony to, że rura zewnętrzna jest tu osłabiona przez ukształtowanie podłużnego otworu i w związku z tym niebezpieczeństwo ucieknięcia zewnętrznej rury do szczeliny między rurę zewnętrzną i wewnętrzną jest szczególnie duże. Z drugiej strony w obszarze podłużnych otworów należy zwykle wykonać obróbkę, na przykład poprzez wykrawanie, przez co prowadnice można wykonać w tym obszarze w sposób wyjątkowo efektywny. Odnośnie rury wewnętrznej lub wsuwanej należy jeszcze wspomnieć, że jak zwykle, na przykład na dolnym końcu ma ona rozszerzenie, które współdziała jako zabezpieczenie przed wypadnięciem, z przynajmniej jedną prowadnicą rozpościerającą się w szczelinie, która znajduje się w obszarze gwintu, czyli w obszarze górnego końca rury zewnętrznej.

Zarówno pod względem produkcji jak i spełnienia wymogów obciążenia powoduje to powstanie korzyści, jak przewidziano według wynalazku, polegającej na tym, że przynajmniej jedna prowadnica będzie ukształtowana w sposób graniczący ze szczelinowym otworem, zwłaszcza w przybliżeniu osiowo (pionowo w stanie użytkowania) rozpościerającym się otworem podłużnym rury zewnętrznej.

Ponieważ według wynalazku mogą być obecne co najmniej dwie prowadnice, korzystne dla nich jest rozmieszczenie ich przeciwległe wzdłuż średnicy. Zgodnie z tym, co przewidziano w następującym opisie korzystnych postaci wykonania, można zapewnić kolejne pary prowadnic, które także będą przeciwległe względem siebie wzdłuż średnicy.

Z jednej strony prowadnice mogą mieć postać rozpościerających się promieniowo języków, występów lub nosków, które na wypadek, gdyby miały pewnego rodzaju rozciągłość bądź wymiar w kierunku obwodowym, posiadają w dużym stopniu mający kształt kolistego łuku kontur zewnętrzny dla wyjątkowo dobrego przylegania do rury wewnętrznej, która zwykle ma kołowy przekrój poprzeczny. Obecnie preferuje się jednak w większości prowadnice o kształcie żebrowym, które zasadniczo rozpościerają się osiowo na wewnętrznej stronie rury zewnętrznej. Wskutek niewielkiego wymiaru tego rodzaju elementów żebrowych w kierunku obwodowym nie trzeba koniecznie zapewniać konturów wewnętrznych o kształcie kołowych łuków. Zwłaszcza w przypadku licznych elementów żebrowych lub żłobków przewidzianych wzdłuż obwodu patrząc na przekrój, wzdłuż tworzy się wystarczająco dużo, w skrajnym przypadku punktowych (a patrząc przestrzennie, rozpościerających się pionowo, liniowych) miejsc oparcia, które prowadzą rurę wewnętrzną i nie pozostawiają rurze zewnętrznej żadnej możliwości „ucieczki” pod obciążeniem do szczeliny między rurą zewnętrzną a rurą wewnętrzną.

W określonych przypadkach korzystne okazało się ukształtowanie przynajmniej jednej prowadnicy w postaci żłobka.

Zalety techniki produkcji podpory według wynalazku można w szczególnym zakresie wykorzystać wówczas, gdy przynajmniej jedna prowadnica będzie ukształtowana jednoczęściowo na rurze zewnętrznej.

Alternatywnie w określonych zastosowaniach korzystne może być, gdy przynajmniej jedna tuleja prowadząca będzie umieszczona w szczelinie między rurą wewnętrzną a rurą zewnętrzną, i przynajmniej jedna prowadnica na tej tulei będzie ukształtowana jednoczęściowo.

Dla tulei prowadzącej wówczas korzystne jest ponadto jej podparcie na rurze zewnętrznej za pośrednictwem pokrywy.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania przedstawiono na rysunku, na którym przedstawiają:

fig. 1 - przekrój wzdłużny rury zewnętrznej podpory według wynalazku, fig. 2 - przekrój poprzeczny podpory w kolejnym przykładzie wykonania według wynalazku, fig. 3 - przekrój poprzeczny podpory w kolejnym przykładzie wykonania według wynalazku, fig. 4 - przekrój poprzeczny podpory w kolejnym przykładzie wykonania według wynalazku, fig. 5 - przekrój wzdłużny podpory w kolejnym przykładzie wykonania według wynalazku i fig. 6 - przekrój poprzeczny podpory przedstawionej na fig. 5.

Podporę dla budownictwa w przykładzie wykonania wynalazku przedstawiono na fig. 1 w przekroju wzdłużnym, przedstawiającej górny obszar rury zewnętrznej 12 podpory według wynalazku, która w tym obszarze, jak zaznaczono szczegółowo, ma gwint zewnętrzny. Z tym gwintem zewnętrznym współdziała (niepokazana) nakrętka, powyżej której w ramach zgrubnej regulacji przez dwa zasadniczo wzdłuż średnicy przeciwległe podłużne otwory lub szczelinowe otwory 20 przekłada się bolec lub zawleczkę. Podczas stosowania wewnątrz rury zewnętrznej 12 znajduje się (niepokazana na fig. 1) rura

PL 230 773 Β1 wewnętrzna, która ma otwory, przez które przekłada się wspomnianą zawleczkę lub bolec w ramach zgrubnej regulacji.

Na przykładzie wykonania pokazanym na fig. 1 prowadzenie wewnętrznej rury następuje za pomocą prowadnic, z których każda jest ukształtowana odpowiednio na górnym i na dolnym końcu otworu 20 i mogą one zostać określone jako rozpościerające się do wewnątrz występy, noski, wybrzuszenia lub języki. Do szczególnie niezawodnego prowadzenia (niepokazanej na fig. 1) rury wewnętrznej każda z prowadnic 18 (patrząc w widoku z góry) może być wyposażona w wewnętrzne kontury o kształcie kołowego łuku. Prowadzenie punktowe także okazało się odpowiednie w pierwszych doświadczeniach. Obie dolne prowadnice 18 zapewniają ponadto zabezpieczenie przed wypadnięciem i w tym zakresie współdziałają z rozszerzeniem przewidzianym zwłaszcza na dolnym końcu rury wewnętrznej. W obszarze środkowym fig. 1 zaznaczono kolejne prowadnice, które w tym przypadku mają kształt żebrowy i w tym zakresie odpowiadają opisanej poniżej postaci wykonania z fig. 3. W przypadku widocznych na fig. 1, rozpościerających się promieniowo prowadnic 18 należy wspomnieć, że mogą one zostać zapewnione alternatywnie lub uzupełniająco do prowadnic żebrowych, które rozpościerają się w korzystnym przykładzie wykonania wzdłuż krawędzi otworów 20.

Przedstawiono to w przekroju na fig. 2, na którym można rozpoznać też rurę wewnętrzną 10 i szczelinę 14 istniejącą między rurą wewnętrzną 10 a rurą zewnętrzną 12. W przykładzie wykonania z fig. 2 po obu stronach w sposób graniczący z danym otworem 20 ukształtowano prowadnice 18 w kształcie żebrowym, które rozpościerają się zasadniczo osiowo, tzn. pionowo w stanie zastosowania. Nawet jeżeli oba otwory 20 po obu stronach mają tego rodzaju żebra, to każde z tych żeber można zapewnić także tylko jednostronnie. W takim przypadku korzystnie, lecz niekoniecznie, są one ukształtowane w sposób przeciwległy wzdłuż średnicy. Jak już rozpoznano na dotychczas opisanych figurach, prowadnice 18 korzystnie ukształtowano w sposób jednoczęściowy z rurą zewnętrzną 12.

W przykładzie wykonania z fig. 3 mające postać żebrową prowadnice, przedstawione w przykładzie wykonania z fig. 2, połączono z dalszymi prowadnicami, które w pewnym sensie zapewniono pośrodku między otworami 20 przeciwległymi wzdłuż średnicy, tzn. na pozycjach odpowiadających godzinom 12 i 6. Na pokazanym przykładzie wykonania w tym obszarze są też ukształtowane podłużne otwory 20, które, jak zaznaczono na fig. 1, mogą mieć w przybliżeniu tę samą długość osiową, co podłużne otwory 20 w pozycji odpowiadającej godzinom 3 i 9. Po tym jak dodatkowe według fig. 3 podłużne otwory 20 nie wymagają zatknięcia trzpienia lub zawleczki, to mogą one też mieć mniejszą szerokość od pozostałych, co również pokazano na fig. 3, także w przypadku podłużnych otworów 20 z postaci wykonania z fig. 2.

W przykładzie wykonania z fig. 4 w pewnym stopniu zamiast prowadnic w obszarze węższych podłużnych otworów 20 jako prowadnice przewidziano żłobki 22. Inaczej mówiąc rura zewnętrzna w tym przykładzie wykonania jest rozbudowana w pozycji odpowiadającej godzinom 12 i 6 w stronę rury wewnętrznej, co powoduje powstanie pewnego rodzaju zgrubienia na wewnętrznej stronie przy niezmiennej szerokości ścianki rury zewnętrznej 12, podczas gdy po zewnętrznej stronie odpowiednio znajduje się zasadniczo szczelinowe wgłębienie. Przy tej okazji należy też w przypadku języków i żeber prowadzących pokazanych w poprzednich i następujących dalej przykładach wykonania wspomnieć, że zasadniczo mogą one mieć tę samą grubość ścianki co rura zewnętrzna wzdłuż pozostałego obwodu.

Fig. 5 przedstawia alternatywny przykład wykonania, w którym w szczelinie między rurą wewnętrzną a rurą zewnętrzną znajduje się tuleja prowadząca 16, która działa jako prowadnica dla rury wewnętrznej. Zgodnie z tym, co widać na fig. 5, tuleja może zostać podparta za pomocą pokrywy 24 na rurze zewnętrznej 12. Z fig. 6 widać ponadto, że tuleja w pokazanej postaci wykonania ma taką grubość ścianki, że wypełnia ona szczelinę między rurą wewnętrzną 10 a rurą zewnętrzną 12. Szczelina może być jednak wykonana zasadniczo większa, i/lub tuleja może mieć mniejszą grubość ścianki i w tym przypadku może być wyposażona w liczne, pokazane na fig. 1 do 4 rozwiązania dla zapewnienia w szczelnie prowadzenia rury wewnętrznej. Połączenie między cylindryczną tuleją umieszczoną w obszarze między rurą wewnętrzną a rurą zewnętrzną 12, a widoczną na fig. 5 pokrywą może być wykonane podobnie do mocowania pokrywy 24 na rurze zewnętrznej 12, na przykład poprzez przyspawanie/zgrzewanie. Tak jak pokazano na fig. 5, pokrywa 24 może być tak zagięta na swojej krawędzi, że na zewnętrznych konturach rury zewnętrznej 12 będzie niewiele luzu, lub nie będzie go w ogóle.

Jak widać ponadto na fig. 6, tuleja może mieć otwory 26, które zasadniczo odpowiadają podłużnym otworom 20 znajdującym się na rurze zewnętrznej 12 lub nawet są ukształtowane szerzej wzdłuż obwodu, co nie powoduje utrudnień w przełożeniu trzpienia lub zawleczki. Oprócz tego tuleja może składać się tylko z dwóch skorup (w przekroju) mających kształt kołowych łuków, które odpowiadają

PL 230 773 Β1 częściowej powierzchni powłoki cylindra i są widoczne na fig. 6. Inaczej mówiąc obie widoczne na fig. 6 skorupy w odpowiedni sposób są zamocowane na pokrywie 24 dla utworzenia prowadnicy wewnętrznej rury według wynalazku.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Podpora dla budownictwa z rurą zewnętrzną, która ma dwa leżące zasadniczo przeciwległe wzdłuż średnicy szczelinowe otwory i z rurą wewnętrzną, które to rury mają pomiędzy sobą przynajmniej w obszarze gwintu na rurze zewnętrznej szczelinę, w której przewidziane są co najmniej dwie, rozmieszczone na obwodzie prowadnice do prowadzenia rury wewnętrznej w rurze zewnętrznej, znamienna tym, że co najmniej jedna, mająca kształt żebrowy prowadnica (18) jest ukształtowana jako granicząca ze szczelinowym otworem (20) rury zewnętrznej (12) i rozciągająca się wzdłuż krawędzi otworu (20), korzystnie osiowo.
2. 2. Podpora według zastrzeżenia 1, znamienna tym, że co najmniej dwie prowadnice (18, 22) leżą korzystnie przeciwległe względem siebie wzdłuż średnicy.
3. 3. Podpora według jednego z poprzednich zastrzeżeń 1 albo 2, znamienna tym, że przynajmniej jedna prowadnica (18) ma kształt żłobka (22).
4. 4. Podpora według jednego z poprzednich zastrzeżeń 1,2,3, znamienna tym, że przynajmniej jedna prowadnica (18, 22) jest ukształtowana jednoczęściowo na rurze zewnętrznej (12).
5. 5. Podpora według jednego z poprzednich zastrzeżeń 1,2,3, 4, znamienna tym, że przynajmniej jedna prowadnica (18, 22) jest umieszczona jednoczęściowo na tulei prowadzącej (16).
6. 6. Podpora według zastrzeżenia 5, znamienna tym, że tuleja prowadząca (16) podparta jest za pośrednictwem pokrywy (24) na rurze zewnętrznej (12).