PL212723B1 - Dzieciecy fotelik samochodowy - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest dziecięcy fotelik samochodowy.

Wynalazek dotyczy dziecięcego fotelika samochodowego, posiadającego położenie umieszczania w nim dziecka (fotelik zwrócony do drzwi) i położenie jazdy (fotelik zwrócony do przodu).

Aby ułatwić umieszczanie dziecka w foteliku samochodowym, zaproponowano skonstruowanie fotelika obrotowego względem podstawy lub nieruchomej konstrukcji, przy czym fotelik taki powinien być ruchomy pomiędzy dwoma położeniami:

- poł oż enie umieszczania dziecka w foteliku, zwrócone do bocznych drzwi (zwykle są dwa takie położenia umieszczania dziecka w foteliku, który można obracać albo w prawo, albo w lewo);

- zwrócone do przodu poł o ż enie jazdy.

Wynalazek dotyczy zwłaszcza tego rodzaju dziecięcego fotelika samochodowego.

Położenie umieszczania dziecka w foteliku jest oczywiście tylko położeniem tymczasowym. Podczas jazdy fotelik taki koniecznie musi być w położeniu jazdy, zwrócony dokładnie do przodu, z oczywistych przyczyn bezpieczeń stwa.

Może się jednak zdarzyć, że po umieszczeniu dziecka w foteliku i unieruchomieniu go w nim fotelik zostanie niedokładnie doprowadzony do położenia zwróconego do przodu. Fotelik jest wtedy w położeniu pośrednim stosunkowo blisko położenia jazdy.

Rzeczywiście nie zawsze łatwo jest sprawdzić, czy fotelik jest prawidłowo ustawiony w położeniu jazdy, a nie w położeniu bliskim położenia jazdy, jednakże niemożliwym do zaakceptowania.

Sytuacja taka w rzeczywistości nie jest pozbawiona ryzyka. Wszelkie środki bezpieczeństwa stosowane w dziecięcych fotelikach samochodowych są skonstruowane i zoptymalizowane, by zapewnić przytrzymanie dziecka w razie zderzenia, jeżeli fotelik jest ustawiony dokładnie w położeniu zwróconym do przodu. Ponadto występuje ryzyko obrócenia fotelika, np. na zakrętach.

Znany ze stanu techniki patent EP 426585 ujawnia dziecięcy fotelik samochodowy posiadający korpus połączony przegubowo z podstawą i wyposażony w elementy do przyłączenia do pojazdu. Podstawa ma ściankę z otworem (korzystnie okrągłym), wewnątrz którego zamocowane są płyty górna i dolna tworząc zespół obrotowy. Zespół obrotowy zawiera dwa kołnierze w bezpośrednim kontakcie ze ścianką i korzystnie opierające się odpowiednio na górnej i dolnej powierzchni ściany. Zespół obrotowy zawiera ponadto piastę, która także może być w bezpośrednim kontakcie ze ścianką. Dokument ten ujawnia ponadto dźwignię przymocowaną do podstawy, której jeden koniec przeznaczony jest do umieszczania w wycięciu wykonanym w jednej z dwóch płyt.

Celem wynalazku jest zwłaszcza opracowanie fotelika dziecięcego, którego siedzenie jest ruchome pomiędzy położeniem jazdy a położeniem umieszczania w nim dziecka, zapewniającego zawsze prawidłowe położenie jazdy.

Celem wynalazku jest również opracowanie takiego dziecięcego fotelika samochodowego, który ułatwia umieszczanie w nim dziecka.

Wynalazek ma również na celu opracowanie takiego fotelika, który ma prostą konstrukcję, a jego wytwarzanie i montaż są łatwe.

Dalszym celem wynalazku jest opracowanie takiego fotelika, który nadaje się do prostego i szybkiego montaż u w samochodzie.

Dziecięcy fotelik samochodowy do zamontowania na kanapie pasażerskiej samochodu osobowego, zawiera obrotowe siedzenie zamontowane na nieruchomej podstawie tak, że siedzenie to jest ustawiane w co najmniej dwóch położeniach, to znaczy w zwróconym do przodu położeniu jazdy i w co najmniej jednym położeniu umieszczania w nim dziecka, zwróconym do bocznych drzwi. Ponadto fotelik zawiera mechanizm powrotny do inicjowania powrotu siedzenia fotelika do położenia jazdy.

Istotą rozwiązania jest to, że mechanizm powrotny zawiera co najmniej jeden ruchomy element zamontowany na nieruchomej podstawie pomiędzy położeniem sprzęgniętym, w którym ten element ruchomy współpracuje z obudową utworzoną w płycie, a położeniem wyprzęgniętym, kiedy ten ruchomy element jest wyprowadzony z obudowy.

Korzystnie, mechanizm powrotny posiada miejsce przyłożenia w postaci krawędzi będącej co najmniej jedną z krawędzi co najmniej jednej obudowy krzywki stanowiącej obrotową płytę 2.

Korzystnie, obrotowa płyta ma jedną obudowę, której krawędzie tworzą punkt przyłożenia dla każdego z odpowiednich elementów.

PL 212 723 B1

Korzystnie, mechanizm powrotny współpracuje z co najmniej jednym ruchomym elementem zamontowanym tak, by był obrotowy na podstawie.

Korzystnie, ruchome elementy zawierają co najmniej jedno napędzające ramię do wprowadzania go w obudowę płyty i co najmniej jedno powrotne ramię przebiegające przeciwnie wobec napędzającego ramienia względem osi obrotu tego elementu ruchomego.

Korzystnie, powrotne ramię jest sprzężone ze sprężystym elementem do wspomagania wprowadzania napędzającego ramienia w obudowę płyty.

Korzystnie, obrót elementu ruchomego mechanizmu powrotnego jest ograniczany przez zderzak.

Korzystnie, sprzęgnięcie i/lub wyprzęgnięcie mechanizmu powrotnego jest kontrolowane przez elementy do kontrolowania z uwzględnianiem co najmniej jednego z aspektów należących do grupy złożonej z: wykrywania obecności dziecka w foteliku, wykrywania zapięcia pasów bezpieczeństwa tego fotelika, polecenia ze strony użytkownika.

Mechanizm powrotny jest nieaktywny lub wyprzęgnięty na pierwszym sektorze kątowym, zaczynając od położenia umieszczania dziecka w foteliku, a kończąc na zadanym położeniu pośrednim, przy czym ruch wzdłuż tego pierwszego sektora kątowego jest powodowany ręcznie przez użytkownika, zaś mechanizm powrotny jest aktywny lub sprzężony na drugim końcowym sektorze kątowym, zaczynając od wymienionego zadanego położenia pośredniego, a kończąc na wymienionym położeniu jazdy, tak że siedzenie jest systematycznie przywracane do położenia jazdy bez żadnej ręcznej interwencji ze strony użytkownika, kiedy jest w tym drugim sektorze kątowym.

Siedzenie powraca zatem automatycznie dokładnie do położenia zwróconego do przodu, nawet jeśli użytkownik nie przestawi go poprawnie. Dziecko jest zawsze bezpieczne (blokowanie w takim położeniu jest prawidłowe).

Mechanizm powrotny jest nieaktywny wtedy, gdy dziecko umieszcza się w foteliku, tak że nie trzeba równocześnie przytrzymywać fotelika w celu uniemożliwienia mu powrotu do położenia jazdy.

Taki mechanizm powrotny staje się aktywny przy końcu ruchu. Użytkownik musi jedynie wykonać część tego ruchu, albo zainicjować go, a następnie działa mechanizm powrotny i kończy prawidłowe ustawienie w położeniu jazdy.

Unika się dzięki temu nieprawidłowego ustawienia (niedokończone przestawienie, a zatem niewłaściwie zablokowany fotelik), nawet, jeśli użytkownik nie przeprowadzi całkowicie przestawienia.

Wynalazek jest opisany dokładniej na podstawie rysunku, na którym fig. 1 i 2 przedstawiają dziecięcy fotelik według wynalazku w częściowych widokach, w których mechanizm powrotu płyty do położenia zwróconego do przodu jest odpowiednio sprzęgnięty i wyprzęgnięty, fig. 3 i 4 - podstawę z elementami służącymi do kotwienia i przeznaczoną do montażu fotelika według wynalazku odpowiednio w widoku perspektywicznym z góry i z dołu, a fig. 5 i 6 przedstawiają boczne części podstawy z fig. 3 i 4 w widoku perspektywicznym.

Jak wskazano uprzednio w rozwiązaniu według wynalazku istnieje połączenie obrotowego siedzenia z mechanizmem powrotnym, który ma doprowadzić do powrotu siedzenia do położenia zwróconego do przodu.

Takie mechanizmy powrotne są przeznaczone do działania ciągłego i/lub w każdym położeniu fotelika. Zgodnie z opisanym dalej korzystnym przykładem realizacji taki mechanizm powrotny działa w koń cowej fazie obrotu fotelika. Inaczej mówiąc, zapewnia on zakończenie powrotu do prawidłowego położenia, kiedy użytkownik zainicjuje ręcznie taki ruch po prawidłowym umieszczeniu dziecka w foteliku.

Ta ogólna zasada wynalazku jest przedstawiona na fig. 1 i 2.

Jak przedstawiono na rysunku, siedzenie obrotowego fotelika, dołączonego do obrotowej płyty 2, zamontowanej na podstawie 1, jest obracane pomiędzy położeniem zwróconym do przodu (jak pokazano na fig. 1) a położeniem zwróconym do drzwi, w którym płyta ta jest obrócona o około 45° względem położenia zwróconego do przodu.

Według tego przykładu realizacji wynalazku mechanizm powrotny, przymocowany do takiego fotelika, obejmuje ruchomy element obrotowy 3 zamontowany na podstawie 1 wokół osi 11. Ten ruchomy element 3 ma dwa ramiona (usytuowane średnicowo naprzeciw siebie względem osi 11):

- napędzające ramię 31 przeznaczone do wchodzenia w szczelinę 22 przebiegającą na części obwodu płyty 2;

- powrotne ramię 32 połączone ze sprężyną 4.

Jak pokazano na fig. 1 i 2, napędzające ramię 31 jest ruchome pomiędzy położeniem sprzęgniętym, w którym jest ono usytuowane w szczelinie 22, tworzącej obudowę, a położeniem wyprzęgniętym, w którym jest ono wyprowadzone ze szczeliny 22.

PL 212 723 B1

Należy zauważyć, że montaż sprężyny 4 z powrotnym ramieniem 32 jest wykonany tak, aby pomagać we wprowadzaniu napędzającego ramienia 32 w szczelinę 22 płyty 2.

Zwykle fotelik taki zawiera również drugi symetryczny wyprzęgający mechanizm powrotny (dla uproszczenia niepokazany), który w stanie sprzęgniętym działa na płytę 2 tak, aby powodować jej powrót do położenia zwróconego do drzwi. Drugi mechanizm powrotny jest takiego samego rodzaju jak mechanizm opisany dla położenia zwróconego do przodu i jest zmontowany tak, aby współpracował ze szczeliną 22 przy końcu przeciwległym wobec końca, blisko którego jest zamontowany mechanizm powrotny położenia zwróconego do przodu. Umożliwia to umieszczenie takiego fotelika, zarówno po lewej, jak i po prawej stronie samochodu.

Działanie wyprzęgającego mechanizmu powrotnego, opisanego powyżej, zostanie objaśnione poniżej.

Położeniem początkowym dla poniższego opisu jest położenie przedstawione na fig. 1, to znaczy położenie zwrócone do przodu.

Kiedy użytkownik zaczyna obracać fotelik do położenia umieszczania w nim dziecka w kierunku zaznaczonym strzałką F1 na fig. 2, ścianka 221 szczeliny 22 popycha napędzające ramię 31, również w kierunku zaznaczonym strzałką F1, aż ramię to wyjdzie ze szczeliny 22 i będzie w położeniu wyprzęgniętym, w którym oparte jest ono na obwodowej ściance 23 płyty 2.

Od tej chwili użytkownik może dalej swobodnie obracać fotelik bez wywierania żadnych sił przez mechanizm powrotny na płytę, ponieważ mechanizm ten jest w położeniu wyprzęgniętym.

Osiągnięcie położenia zwróconego do drzwi może być łatwiejsze dzięki wymienionemu drugiemu mechanizmowi powrotnemu.

Aby spowodować powrót fotelika do położenia zwróconego do przodu użytkownik zaczyna obracać fotelik w kierunku zaznaczonym strzałką F2 na fig. 2, aż ścianka 221 szczeliny 22 dojdzie do napędzającego ramienia 31.

W tym etapie, ponieważ szczelina 22 przebiega przed powrotnym ramieniem 31, ramię to obraca się do wnętrza szczeliny 22 i sprzęga się z nią pod działaniem siły sprężyny 4, działającej na powrotne ramię 32.

Gdy tylko ramię 31 zacznie wchodzić w szczelinę 22, sprężyna 4 przejmuje działanie obracając płytę 2, aż do położenia zwróconego do przodu przez wykorzystanie ramienia 31, które naciska na ściankę 221 szczeliny 22.

W celu ograniczenia obrotu powrotnego mechanizmu 3 na podstawie 1 zamocowany jest ograniczający zderzak 5 usytuowany tak, że kiedy ramię 31 opiera się o ten ograniczający zderzak 5, wówczas pozostaje w sprzężeniu w szczelinie 22.

Opisany obrotowy fotelik jest korzystnie zamontowany na podstawie 1 zgodnie z normą Isofix, jak pokazano na fig. 3 i 4. Podstawa ta ma elementy służące do przymocowania do trwałego elementu konstrukcji, który ma występ przy podstawie oparcia tylnej kanapy samochodowej.

Jak pokazano na fig. 5 i 6, po każdej stronie podstawy 1 zamocowane są elementy kotwiące wyposażone przy swym końcu w zaciskowe elementy 51, sprzężone z elementami do blokowania/odblokowywania, w skład których wchodzi przechylna dźwignia 52 działająca na część 53 ruchomą w linii prostej.

Należy zauważyć, że zastosowano linkę (niepokazaną) do blokowania/odblokowywania każdego zaciskowego elementu 51. Linka ta przebiega tak, aby była dostępna przy odległych końcach 511 każdego elementu bocznego zawierającego zaciskowy element 51.

Jak pokazano na fig. 3 i 4, takie elementy kotwiące są dołączone do elementu stanowiącego suwak 12 przeznaczony do przesuwania względem elementu 13 podstawy tak, że elementy kotwiące są ruchome pomiędzy położeniem otwartym (odpowiadającym położeniu, w którym umożliwione jest mocowanie fotelika do samochodu) a położeniem odwiedzionym, ograniczającym miejsce zajmowane przez podstawę np. przy jej składowaniu.

Ponadto taka podstawa 1 zawiera elementy do blokowania lub odblokowywania położenia suwaka 12 względem elementu 13 podstawy. Położenie tego suwaka jest regulowane, aby umożliwić dostosowanie do każdego samochodu (oparcie fotelika musi zawsze spoczywać na kanapie samochodu).

Według tego przykładu realizacji elementy do blokowania/zwalniania obejmują obrotową dźwignię 131 dołączoną do elementu 13 podstawy i przeznaczoną do współpracy z zębatką 121 dołączoną do suwaka 12. Należy zauważyć, że dźwignia 131 jest sprzężona ze sprężystymi elementami powrotnymi (nie pokazano), które dążą do przywrócenia jej położenia sprzężonego z zębatką 121.

PL 212 723 B1

Dźwignia 131 jest trzymana przez oś połączoną obrotowo z uchwytem 132, stanowiącym element służący do sterowania blokowaniem/zwalnianiem położenia suwaka 12 względem elementu 13 podstawy, co umożliwia oddziaływanie od spodu podstawy na położenie kątowe dźwigni 131 w celu sprzęgania jej z zębatką 121 lub wyprzęgania z tej zębatki.

Przy montażu fotelika w samochodzie suwak (a zatem elementy zaciskowe) jest w położeniu otwartym. Elementy zaciskowe są zaczepiane i blokowane na trwałym elemencie konstrukcji przewidzianym do tego celu w samochodzie.

Należy teraz jedynie popchnąć fotelik w kierunku do oparcia kanapy samochodowej, aby przemieścić suwak 12 do położenia odwiedzionego, co jest umożliwiane przez kierunek zębów zębatki. Natomiast ruch powrotny suwaka jest blokowany przez mechanizm zębatka/dźwignia i konieczne jest uruchomienie uchwytu 132, by umożliwić przemieszczenie suwaka 12 względem elementu 13 podstawy.

Jest zatem zrozumiałe, że mechanizm zębatka/dźwignia zapewnia przytrzymywanie suwaka względem elementu podstawy, zwłaszcza w razie uderzenia w samochód.

W uproszczonym przykładzie realizacji elementy powrotne mogą stale działać na fotelik. W takim przypadku można zastosować elementy do blokowania w położeniu zwróconym do drzwi, które użytkownik zwalnia, kiedy dziecko zostanie już umieszczone w foteliku. Fotelik powraca wówczas samoczynnie do położenia zwróconego do przodu.

Można również spowodować, że realizacja elementów powrotnych jest zależna od różnych parametrów niezależnie i/lub równocześnie, takich jak zadziałanie czujnika obecności dziecka (np. przez wykrywanie ciężaru większego niż określona wartość progowa), zadziałanie czujnika zamknięcia pasów bezpieczeństwa dziecka, działanie ręcznego sterowania ze strony użytkownika, wykrycie zamknięcia drzwi samochodu itp.

Claims (8)

1. Dziecięcy fotelik samochodowy do zamontowania na kanapie pasażerskiej samochodu osobowego, zawierający obrotowe siedzenie zamontowane na nieruchomej podstawie tak, że siedzenie to jest ustawiane w co najmniej dwóch położeniach, to znaczy w zwróconym do przodu położeniu jazdy i w co najmniej jednym położeniu umieszczania w nim dziecka, zwróconym do bocznych drzwi, zawierający mechanizm powrotny do inicjowania powrotu siedzenia fotelika do położenia jazdy, znamienny tym, że mechanizm powrotny zawiera co najmniej jeden ruchomy element (3) zamontowany na nieruchomej podstawie (1) pomiędzy położeniem sprzęgniętym, w którym ten element ruchomy współpracuje z obudową (22) utworzoną w płycie, a położeniem wyprzęgniętym, kiedy ten ruchomy element (3) jest wyprowadzony z obudowy (22).

2. Fotelik według zastrz. 1, znamienny tym, że mechanizm powrotny posiada miejsce przyłożenia w postaci krawędzi będącej co najmniej jedną z krawędzi co najmniej jednej obudowy krzywki stanowiącej obrotową płytę (2).

3. Fotelik według zastrz. 2, znamienny tym, że obrotowa płyta (2) ma jedną obudowę, której krawędzie tworzą punkt przyłożenia dla każdego z odpowiednich elementów.

4. Fotelik według zastrz. 1, znamienny tym, że mechanizm powrotny współpracuje z co najmniej jednym ruchomym elementem (3) zamontowanym tak, by był obrotowy na podstawie (1).

5. Fotelik według zastrz. 4, znamienny tym, że ruchome elementy (3) korzystnie zawierają co najmniej jedno napędzające ramię (31) do wprowadzania go w obudowę (22) płyty (2) i co najmniej jedno powrotne ramię (32) przebiegające przeciwnie wobec napędzającego ramienia (31) względem osi obrotu tego elementu ruchomego (3).

6. Fotelik według zastrz. 5, znamienny tym, że powrotne ramię (32) jest sprzężone ze sprężystym elementem (4) do wspomagania wprowadzania napędzającego ramienia (31) w obudowę (22) płyty (2).

7. Fotelik według zastrz. 1, znamienny tym, że obrót elementu ruchomego (3) mechanizmu powrotnego jest ograniczany przez zderzak (5).

8. Fotelik według zastrz. 1, znamienny tym, że sprzęgnięcie i/lub wyprzęgnięcie mechanizmu powrotnego jest kontrolowane przez elementy do kontrolowania z uwzględnianiem co najmniej jednego z aspektów należących do grupy złożonej z: wykrywania obecności dziecka w foteliku, wykrywania zapięcia pasów bezpieczeństwa tego fotelika, polecenia ze strony użytkownika.