PL208633B1

PL208633B1 - Sposób perforacji włókniny oraz urządzenie do perforacji włókniny

Info

Publication number: PL208633B1
Application number: PL365209A
Authority: PL
Inventors: Mathias Muth; Ralf Sodemann; Indra Roy
Original assignee: Fiberweb Corovin Gmbh
Priority date: 2001-07-03
Filing date: 2002-07-03
Publication date: 2011-05-31
Also published as: MXPA03011953A; JP4074854B2; DK1425143T3; ATE349315T1; KR20040013018A; AU2002328838B2; MXPA03011788A; JP4528756B2; US20080014408A1; CN1278849C; JP2004533339A; EP1425143B1; WO2003004259A2; PL365209A1; JP2007083394A; CN1522190A; WO2003004229A1; JP2005520702A; JP2010046794A; EP1425143A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób perforacji włókniny oraz urządzenie do perforacji włókniny zawierające jako zespół wykonawczy bęben perforujący wraz z bębnem współpracującym.

Perforacja stanowi cenną zaletę włókniny jeśli chodzi o rozszerzenie zakresu jej zastosowania, na przykład jako produktu chłonnego dla cieczy lub zawartych w niej cząstek stałych. Z opisu patentowego US 5,858,504 znany jest sposób wytwarzania, urzą dzenie do wytwarzania, jak również sama perforowana włóknina. Sposób wytwarzania według tego znanego rozwiązania przewiduje użycie dla tego celu bębna igłowego i leżącego naprzeciw bębna z otworami dla igieł, do perforowania włókniny. W tym celu to urządzenie ma dwa układy rolek gdzie w każdej parze rolek włókninę prowadzi się po drodze w kształcie litery „S. Te pary rolek mają różne prędkości, przez co włóknina jest rozciągana przed perforacją. Po perforacji włóknina prowadzona jest na bęben współpracujący i dalej do drugiej pary rolek. Bęben współpracujący oraz bęben igłowy nie są ogrzewane, przez co włóknina jest perforowana poniżej temperatury mięknienia zastosowanego surowca w postaci polimeru.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie nowego sposobu perforacji włókniny oraz urządzenia do perforacji włókniny, jak również zaproponowanie produktu z tego rodzaju włókniną.

Według wynalazku, sposób perforacji włókniny polega na tym, że włókninę z układu doprowadzenia włókniny prowadzi się w szczelinie pomiędzy obracającymi się bębnem współpracującym i bębnem perforującym i w wymienionej szczelinie włókninę poddaje się perforacji. Po perforacji włókninę podaje się do układu odprowadzania włókniny. Włókniną przed perforacją opasuje się bęben współpracujący na kącie opasania większym niż 45°. Przed doprowadzeniem włókniny na bęben współpracujący, włókninę wstępnie rozciąga się o 1,5% do 10% między układem doprowadzenia włókniny i tym bębnem współpracującym.

Sposób perforacji włókniny według wynalazku charakteryzuje się tym, że włókniną po perforacji obejmuje się bęben perforujący na kącie opasania co najmniej 45°. W korzystnej wersji wynalazku włókniną obejmuje się bęben perforujący na kącie opasania od 90° do 270°.

W rozwiązaniu wedł ug wynalazku, włókniną po perforacji obejmuje się bę ben perforujący na kącie opasania co najmniej 45°, korzystnie na kącie opasania większym niż 90°.

Wynalazek przewiduje także, że włókninę po perforacji rozciąga się przed doprowadzeniem na układ odprowadzenia włókniny, o wielkość od 1,7% do 5,6%, korzystnie od 2% do 3%.

W korzystnej wersji wynalazku, bę bny układu doprowadzania wł ókniny obraca się z mniejszą prędkością obrotową niż wynosi prędkość obrotowa bębna współpracującego.

Przewiduje się, że bębny układu odprowadzania włókniny obraca się z większą prędkością obrotową niż wynosi prędkość obrotowa bębna perforującego.

W rozwią zaniu wedł ug wynalazku, wł ókninę wstę pnie wydł u ż a się mię dzy układem doprowadzenia włókniny i bębnem współpracującym o wielkość od 1,5% do 10%, zanim obejmie ona bęben współpracujący. To wstępne wydłużenie następuje w szczególności w kierunku pracy maszyny, zgodnie z kierunkiem podawania włókniny, może jednak odbywać się także w kierunku poprzecznym do tego kierunku. Wstępnie wydłużona włóknina, która jest prowadzona na bębnie współpracującym, ma tę zaletę, że dzięki sile tarcia panującej między bębnem współpracującym a wł ókniną to wstę pne wydł u ż enie wł ókniny jest ustabilizowane. Wstę pne wydł u ż enie jest w szczególnoś ci dlatego korzystne, ponieważ zgniatane włókna przez nastę pują ce ustalenie pozostają w swym położeniu. To ustabilizowanie wydłużenia utrzymuje się co najmniej, dopóki bęben perforujący wraz z bębnem współpracującym perforują włókninę w szczelinie. Jako doprowadzenie włókniny stosuje się na przykład układ bębnów w układzie „S. Przez ten układ bębnów wywiera się naprężenie rozciągające włókninę między bębnami podawania włókniny i bębnem współpracującym. Dzięki siłom tarcia panującym między włókniną a bębnem współpracującym włóknina pozostaje w swym położeniu. Ten rodzaj stabilizacji wydłużenia pozwala w szczególności na to, że siłę rozciągającą panującą między układem doprowadzenia włókniny a bębnem współpracującym, działającą na włókninę reguluje się niezależnie przez dalsze elementy, jak rolki prowadzące umieszczone dalej, poza bębnem perforującym i bębnem współpracującym.

Włóknina po perforacji obejmuje korzystnie bęben perforujący na kącie opasania co najmniej 45 stopni. W tym celu włókninę, która przedtem opasywała bęben współpracujący, kieruje się na bęben perforujący podczas, lub krótko przed lub po perforowaniu. Stabilizacja włókniny

PL 208 633 B1 kontynuowana jest na bębnie perforującym przez pewien kąt obrotu bębna perforującego co prowadzi do dalszej stabilizacji perforacji wykonanej w samej włókninie.

Włókniną przed perforacją obejmuje się bęben współpracujący na kącie opasania co najmniej 45°, korzystnie na kącie opasania większym niż 90°.

Według wynalazku, urządzenie do perforacji włókniny zawiera bęben perforujący oraz bęben współpracujący, przy czym pomiędzy bębnem perforującym i bębnem współpracującym znajduje się szczelina przez którą jest przeprowadzana i perforowana włóknina. Urządzenie zawiera układ doprowadzenia włókniny i układ odprowadzenia włókniny.

Według wynalazku, urządzenie do perforacji włókniny charakteryzuje się tym, że zawiera wałek podający włókniny doprowadzanej na bęben współpracujący, a także zawiera wałek odbierający włókniny perforowanej, która poza szczeliną pomiędzy bębnem perforującym i bębnem współpracującym, opasana jest na bębnie perforują cym.

Bęben perforujący urządzenia zawiera igły perforujące.

W dalszej korzystnej postaci wynalazku przewiduje się , ż e urzą dzenie od strony podawania włókniny do szczeliny wyposażone jest w urządzenie grzewcze.

Bęben perforujący i bęben współpracujący tworzą w urządzeniu szczelinę przez którą jest przeprowadzana i perforowana włóknina. Układ doprowadzenia włókniny jest tak zbudowany, że przeznaczona do perforacji włóknina jest prowadzona najpierw na bęben współpracujący, zanim zostanie wprowadzona w szczelinę. Układ odprowadzenia włókniny jest tak zbudowany, że perforowana włóknina po opuszczeniu szczeliny opasując bęben perforujący, zostaje na nim przez pewien czas.

Bęben perforujący jest korzystnie bębnem igłowym. Igły charakteryzują się w szczególności przekrojem okrągłym. Prócz tego igły mogą mieć także inne przekroje, na przykład gwiaździste, prostokątne lub klinowe. Zgodnie z dalszym rozwinięciem wynalazku przewiduje się, że włóknina przeznaczona do perforacji ma na bębnie współpracującym kąt opasania co najmniej 45 stopni, korzystnie kąt opasania powyżej 90 stopni. Poza tym zaleca się, aby włóknina po perforacji miała na bębnie perforującym kąt opasania co najmniej 45 stopni, korzystnie kąt opasania powyżej 90 stopni, co zapewnia odpowiedni czas jej kontaktu z powierzchnią tego bębna.

Dalsze rozwinięcie wynalazku przewiduje, że urządzenie do perforacji włókniny zawiera system ogrzewania włókniny przeznaczonej do perforacji, czy w postaci zespołu w ramach bębna współpracującego, czy w innym miejscu w postaci wyposażenia zespołu podawczego włókniny na ten bęben.

Według wynalazku przewiduje się, aby między układem doprowadzenia włókniny i bębnem współpracującym było możliwe nastawienie określonego naprężenia rozciągającego, które działa na włókninę przeznaczoną do perforacji. Również urządzenie do perforacji włókniny między bębnem perforującym a układem odprowadzenia włókniny ma możliwość ustawienia określonego stopnia naprężenia rozciągającego, które działa na włókninę po perforacji. Dla tego celu, pomiędzy układem doprowadzenia włókniny i bębnem współpracującym jest ustawione naprężenie rozciągające większe w stosunku do naprężenia rozciągającego, które panuje między bębnem perforującym a układem odprowadzenia włókniny.

Włóknina uzyskana sposobem i w urządzeniu według wynalazku charakteryzuje się perforacjami, które są w przybliżeniu okrągłe. W szczególności te perforacje charakteryzują się stosunkiem długości średnic, który w przybliżeniu wynosi 1, korzystnie od 1 do 1,18. Tego rodzaju włóknina jest przeważnie stosowana w szeregu produktach, przy czym charakteryzuje się stabilnymi lejkowatymi otworami na powierzchni produktu.

Tego rodzaju perforowana włóknina może być używana w szczególności do produktów, które znajdują zastosowanie w dziedzinie higieny. To mogą być pieluchy, bandaże, pampersy lub inne. Znajduje ona zastosowanie także w artykułach medycznych, jak pokrycia, ubrania ochronne, ich części, jak również w gospodarstwie domowym, na przykład w ścierkach, jako część składowa produktu. Poza tym może być zastosowana szczególnie wszędzie tam, gdzie z jednej strony są zalecane określone wielkości otworów, z drugiej strony mają znaczenie także inne własności, jak przyjmowanie cieczy lub zatrzymywanie cząstek stałych.

Powierzchnia włókniny może być także przygotowana hydrofilowo, na przykład za pomocą odpowiedniej powłoki. Zastosowaną włókninę można także naładować elektrostatycznie. Poza tym włóknina może być jedno- lub wielowarstwowa, tworzyć laminat z folią lub innymi materiałami nośnymi. Tego rodzaju materiał może być w szczególności użyty także tam, gdzie tylko określone obszary powinny być przepuszczalne dla cieczy lub pary.

PL 208 633 B1

Przykłady korzystnej perforacji materiałów dla struktur co najmniej dwuwarstwowych przedstawiono w poniższych tabelach:

Materiał drugiej warstwy	Materiał pierwszej warstwy
Włóknina „spod filiery PP	Włóknina „spod filiery PE
Gręplowany PP	Włóknina „spod filiery PE
Włóknina „spod filiery PP	Włóknina „spod filiery BICO, np. PP/PE
Włóknina „spod filiery PP	Gręplowana BICO, np. PP/PE przeważnie z PET (np. między 10% do 40%)
Folia PP	Folia PE
Włóknina PP	Folia PE
Włóknina „spod filiery BICO PP/PE	Włóknina „spod filiery PE
Włóknina „spod filiery BICO PP/PE	Folia PE
Włóknina PP	Włóknina o dużej objętości BICO PP/PE
Włóknina „spod filiery HDPE	Gręplowana BICO, np. PP/PE przeważnie z PET (np. między 10% do 40%)
Włóknina PP	Gręplowany PE
Włóknina PP	Włóknina PP z niską temperaturą mięknienia, np. Softspun™
Włóknina „spod filiery BICO PP/PE	Gręplowana BICO PP/PE

Zostały wypróbowane następujące ciężary właściwe:

Ciężar właściwy drugiej warstwy [g/m²]	Ciężar właściwy pierwszej warstwy [g/m²]
Od około 10 do około 50	Od około 10 do około 50

Pierwsza warstwa w korzystnym rozwiązaniu ma ciężar właściwy większy niż ciężar drugiej warstwy włókniny.

Wyniki prób były następujące:

Próbka	Ciężar właściwy [g/m²]	Stopień wydłużenia [%]	Stosunek osiowy MD/CD	Powierzchnia otworu [mm²]	Otwarta powierzchnia [%]
A	43	2,8	1,01	1,45	22,3
B	43	1,7	1,13	1,46	22,4
C	30	2,2	1,04	1,38	21,1
D	25	5,6	1,11	1,31	20,7
E	30	3,5	1,16	1,24	18,9

Gdzie:

stopień wydłużenia: stosunek szerokości produktu bezpośrednio przed szczeliną do początkowej szerokości produktu w %, stosunek osiowy: przeciętny stosunek średnicy podłużnej do średnicy poprzecznej otworów przy przyjęciu elipsy z MD = kierunek pracy maszyny i CD = kierunek poprzeczny.

powierzchnia ₂ otworu: przeciętna powierzchnia otworów w mm² (obliczona za pomocą programu obróbki obrazu Image-Pro Plus Version 4.5 firmy MediaCybernetics), otwarta powierzchnia: przeciętny stosunek powierzchni otworów do całkowitej powierzchni włókniny w %

PL 208 633 B1

Głębokość wnikania igieł w bęben współpracujący zawierający odpowiednie otwory, wynosiła we wszystkich próbach 2,7 milimetra. Zastosowane próbki były włókninami wzorcowymi, każda z nich została wytworzona jako włóknina „spod filiery.

Próbka A: dwuwarstwowy materiał wyprodukowany w procesie Docana, przy czym górna warstwa to wł óknina 20 g/m² z PP i dolna warstwa to wł óknina 23 g/m²z PP/PE-Bico;

Próbka B: jak próbka A;

₂

Próbka C: jednowarstwowa włóknina 30 g/m² z PP, wyprodukowana w procesie Docana;

Próbka D: jak C, ale tylko 25 g/m²;

₂

Próbka E: jednowarstwowa włóknina 30 g/m² z PP, wyprodukowana według metody S-Tex.

Jak pokazuje w szczególności stosunek wielkości otworów MD/CD, udaje się także stabilizować okrągłe otwory perforacji. Średnice otworów wynoszą w MD od 1 do 1,8 mm i w CD od 0,8 do 1,7 mm. Włóknina charakteryzuje się przeważnie naprężeniem wstępnym, które zapewnia stopień wydłużenia od 2% do 3%.

Dalszy wpływ na wielkości otworu ma prędkość, z jaką włóknina przechodzi przez urządzenie do perforacji. Ta włóknina została przeprowadzona z prędkością od 5 m/s do 130 m/s. Jako korzystne okazały się prędkości od 45 m/s do 120 m/s, szczególnie od 60 m/s do 95 m/s, do wytwarzania stabilnej perforacji. Przy średnicach otworów, które znajdują się w zakresie poniżej 0,5 mm, można nastawić wyższą prędkość pracy. W takim przypadku można nastawić prędkości do 200 m/s, zwłaszcza prędkości powyżej 150 m/s. Średnice otworów znajdują się wtedy przykładowo w zakresie od 0,5 do 0,1 mm. Bęben współpracujący ma przeważnie temperaturę od 45°C do 95°C, w szczególnoś ci od 55°C do 75°C.

Zgodnie z dalszym rozwiązaniem, urządzenie do perforacji włókniny charakteryzuje się doprowadzeniem włókniny przeznaczonej do perforacji, które jest skonfigurowane tak, że włóknina jest prowadzana po kącie opasania ponad 120°, korzystnie ponad 150° wokół bębna współpracującego, zanim następuje perforacja. Dzięki temu, przy ogrzewanym bębnie współpracującym włóknina jest doprowadzana już w stanie podgrzanym do bębna perforującego. Poza tym dzięki opasaniu bębna na obwodzie, zmniejsza się naprężenie materiału, który styka się z bębnem współpracującym. Dzięki temu osiągnięto szczególnie stabilną perforację.

Zgodnie z dalszym rozwinięciem rozwiązania według wynalazku, bęben współpracujący zawiera zewnętrzną powłokę, przeważnie w postaci warstwy gumy. Powłoka ma grubość od 1,5 mm do 15 mm, korzystnie co najmniej 4 mm. Występy bębna perforującego włókninę mogą więc wnikać w tę powł okę . Przeważ nie wnikają one w wymienioną powł okę na głębokość od około 2,5 mm do 6 mm. Dwuwarstwowy laminat przeznaczony do perforacji jest wytwarzany w zintegrowanej technologii wytwarzania. Przykładowo przy produkcji włókniny prowadzi się proces na maszynie do wytwarzania włókniny „spod filiery z jedną lub kilkoma belkami. Na poziomie jednej z belek jest wytwarzana przykładowo mieszanka polimerowa z niską temperaturą mięknienia i na poziomie drugiej belki wytwarzana jest włóknina BICO PP/PE. Poza tym można nanosić także na wstępnie przygotowany materiał drugą warstwę i potem zaraz perforować tego rodzaju strukturę. Dalej istnieje inna możliwość wytwarzania w jednej linii technologicznej kolejno pierwszej i drugiej warstwy oraz perforowania tych warstw włókniny w oddzielnych operacjach. Istnieje poza tym kolejna możliwość zastosowania kombinacji folii i włókniny. Przykładowo folia może być wytłaczana na gręplowaną włókninę i nastę pnie całość takiego wyrobu dwuwarstwowego doprowadzana może być do zespołu perforującego.

W kolejnym rozwią zaniu wedł ug wynalazku, wł ókna pierwszej warstwy mogą być co najmniej częściowo zmieszane z włóknami włókniny drugiej warstwy, na przykład mogą one być sczepione jedne z drugimi. Podczas gdy na przykład dwie oddzielnie wytworzone warstwy włókniny mogą zawierać warstwę graniczną o nieco innych własnościach, obie warstwy włókniny częściowo wymieszane ze sobą charakteryzują się brakiem takiej granicy przejścia od jednej do drugiej warstwy. Poza strefą graniczną przejścia pomiędzy obu materiałami tak jedna, jak i druga warstwa zawierają materiał termoplastyczny. Tego rodzaju struktura jest osiągana szczególnie w wymienionej technologii liniowej wytwarzania wł ókniny dwuwarstwowej. Koń cowy wyrób perforowany zwykle charakteryzuje się więc przejściem fazowym lub zgodnie z dalszym ujęciem, całkowitym wymieszaniem włókien co najmniej częściowo w obrębie perforacji. Pierwsza i druga warstwa są zwykle wytwarzane w ten sam sposób. Na przykład obie warstwy mogą być wytłacza6

PL 208 633 B1 nymi włókninami, które są wytwarzane na tej samej maszynie. Istnieje także możliwość wytworzenia perforowanej struktury z różnych materiałów, każdy o różnych własnościach. Podczas gdy jedna warstwa składa się co najmniej w przeważającej części z włókniny PP, druga warstwa włókniny w przeważającej części zawiera HDPE lub DAPP. Poza tym istnieją dalsze możliwości kombi nacji różnych sposobów wytwarzania włóknin, w szczególności stosowanie włókniny z włókien ciętych o dużej objętości z włókninami „spod filiery lub także włókninę wydmuchiwaną z wł ókniną „spod filiery i dalsze kombinacje.

Przykładami zastosowania tego laminatu lub tej włókniny w wyrobach są artykuły higieniczne, artykuły sanitarne i gospodarstwa domowego, w szczególności ścierki, produkty medyczne, powierzchnie produktów, materiały filtrujące, ubrania ochronne, geowłókniny oraz produkty jednorazowego użytku.

Przedmiot wynalazku przedstawiono na załączonych rysunkach w przykładach wykonania. Kolejne figury rysunku ilustrują:

fig. 1 - urządzenie do perforacji włókniny z owijarką włókniny i z nawijarką włókniny, fig. 2 - przekrój fragmentu rysunku fig. 1 w strefie szczeliny pomiędzy bębnem współpracują cym i bę bnem perforują cym, fig. 3a,b - jednowarstwową włókninę przed perforacją i po perforacji, fig. 4a,b - dwuwarstwową włókninę przed perforacją i po perforacji,

Na załączonym rysunku fig. 1 pokazano urządzenie do perforacji włókniny 1 z odwijarką 2 i nawijarką 3. Zamiast odwijarki 2 lub nawijarki 3 mogą być w innych przykładach wykonania przewidziane także inne stanowiska produkcyjne. Przed urządzeniem do perforacji włókniny 1 może być usytuowane bezpośrednie urządzenie wytwarzania włókniny „spod filiery, włókniny z włókien ciętych i/lub włókniny wydmuchiwanej w stanie roztopionym. Zamiast nawijarki 3 może być zastosowana tu maszyna konfekcyjna, zespół wieszakowy, zespół natryskowy, lub urządzenie do wytwarzania określonego produktu, takiego jak ścierki, szmatki lub inne wyroby z włókniny. Z odwijarki 2 doprowadzana jest do bębna perforującego 4 zwykle wstępnie wzmocniona włóknina lub laminat z jednej lub kilku włóknin, albo z włóknin z innym materiałem, na przykład z folią. Bęben perforujący 4 ma elementy perforujące. W tym przykładzie wykonania bęben perforujący 4 jest ukształtowany jako bęben igłowy, co pokazano na rysunku fig. 1 oraz fig. 2. Naprzeciw bębna perforującego 4 jest umieszczony bęben współpracujący 5. Bęben współpracujący 5, jak również bęben perforujący 4 mają zwykle tę samą prędkość obrotową. Włóknina 6 przeznaczona do perforacji doprowadzona z odwijarki 2 jest podawana rolkami doprowadzającymi 7 na bęben współpracujący 5. Między układem doprowadzenia włókniny 7,8 a bębnem współpracującym 5 znajduje się znany układ naprężenia włókniny 6 przeznaczonej do perforacji. Układ doprowadzenia włókniny 7,8 zawiera także znany wałek do pomiaru siły rozciągającej. Włóknina 6 przeznaczona do perforacji 6, jest wprowadzana na bęben współpracujący 5, opasując go co najmniej częściowo. Bęben współpracujący 5 jest zwykle ogrzewany bezpośrednio. Temperatura wymienionego bębna 5 znajduje się poniżej temperatury mięknienia lub topnienia zastosowanego polimeru włókniny 6 przeznaczonej do perforacji lub podawanego laminatu. Wyrównania temperatury dokonuje się podczas prowadzenia włókniny 6 przeznaczonej do perforacji przez bęben współpracujący 5. W innym przykładzie wykonania, włóknina jest ogrzewana przed perforacją przez znane urzą dzenie ogrzewające, nie przedstawione bliżej. Włóknina powinna w tym przykładzie wykonania mieć temperaturę niższą od temperatury topnienia zastosowanego polimeru. Z bębna współpracującego 5 włókninę 6 przeznaczoną do perforacji podaje się do szczeliny 9, pomiędzy bębnem perforującym 4 i bębnem współpracującym 5. W szczelinie 9 włóknina 6 przeznaczona do perforacji jest perforowana i przekazywana jest na bęben perforujący 4. Z bębna perforującego 4 perforowana włóknina 10 jest prowadzona przez igły 11 bębna perforującego 4 do układu odprowadzenia włókniny 12. Poza układem odprowadzenia włókniny 12 umieszczone są dalsze rolki odprowadzające 13, jak to pokazano na rysunku fig. 1. Układ odprowadzenia włókniny 12,13 zawiera zwykle znany wałek do pomiaru siły rozciągającej. Z rolek odprowadzających 12,13 perforowana włóknina 10 jest podawana do nawijarki 3. W perforowanej włókninie 10 występuje przeważnie naprężenie rozciągające, które jest mniejsze niż naprężenie rozciągające działające na włókninę 6 przeznaczoną do perforacji. Perforowana włóknina 10 jest prowadzona na bębnie perforującym 4 wokół pewnego kąta opasania. W ten sposób stabilizuje się perforacja we włókninie. Przez odpowiednie przyłożenie siły rozciągającej w układzie odprowadzenia włókniny 12,13 na perforowaną włókninę 10 znajdującą się między zespołem odprowadzenia włókniny 12,13 i bębnem perforująPL 208 633 B1 cym 4 perforacje są przeważnie dodatkowo stabilizowane. Poza tym można wyrównywać także temperaturę bębna perforującego 4. Doprowadzanie ciepła do perforowanej włókniny 10 lub do laminatu włókninowego stabilizuje w ten sposób zgniecione włókna włókniny.

Według innego przykładu wykonania, temperatura bębna współpracującego 5 jest co najmniej 40°C wyższa od temperatury bębna perforującego 4. Dalszy przykład wykonania przewiduje, że bęben współpracujący 5 ma wyrównywaną temperaturę, jednak temperatura bębna perforującego 4 nie jest wyrównywana. Raczej ten ostatni można chłodzić, na przykład do temperatury około 18°C i niżej.

Na rysunku fig. 2 przedstawiono fragment przekroju z rysunku fig. 1, na którym przedstawiono bęben perforujący 4, bęben współpracujący 5, jak również włókninę 6 przeznaczoną do perforacji i perforowaną włókninę 10. Elementy bębna perforującego 4 wnikają w powierzchnię bębna współpracującego 5, co prowadzi do perforowania włókniny 6, która jest wprowadzana w szczelinę 9 mię dzy bę bnem współpracują cym 5 i bę bnem perforują cym 4.

Perforacja następuje przez zgniatanie włókien włókniny. Dzięki temu struktura włókien jest utrzymana co najmniej na powierzchni włókniny. Włókna są tu tylko zgniatane, bez ich nadtapiania lub zmiękczania. Pozostają utrzymane przez to własności włókien, jak na przykład odprowadzanie cieczy wzdłuż włókna. Przez przeprowadzenie włókniny z bębna współpracującego 5 na bęben perforujący 4 perforacje jako takie są utrzymane w stabilnym stanie. W tym przypadku igły 11 wnikają we włókninę. Zwykle następuje także wnikanie igieł 11 w powłokę 14 bębna współpracującego 5. Sama warstwa powłokowa 14 na powierzchni bębna współpracującego 5 może mieć także otwory, które znajdują się naprzeciw igieł 11.

Na rysunku fig. 3a i 3b pokazano włókninę jednowarstwową. Rysunek fig. 3a pokazuje włókninę 6 przeznaczoną do perforacji, podczas gdy na rysunku fig. 3b przedstawiono perforowaną włókninę 10. Jak pokazano w przykładzie wykonania na rysunku fig. 3b, perforacje 15 są stożkowe. Rodzaj perforacji stabilizuje te stoż kowe struktury 18 tak, że te wyróżniają się jako występy od podstawy włókniny.

Jak to pokazano na kolejnych rysunkach fig. 4a oraz fig. 4b w dwuwarstwowym materiale gdzie pierwsza warstwa 16 stanowi włókninę, druga warstwa 17 może być włókniną lub może stanowić inny materiał. Na przykład druga warstwa może mieć postać folii. Pierwsza warstwa 16 i druga warstwa 17 mogą być takż e róż nymi lub tymi samymi rodzajami włókniny. Pierwsza warstwa 16 charakteryzuje się perforacjami 15, które przenikają jako stożkowe struktury 18 do drugiej warstwy 17. Struktury ścian 18 otworów są przeważnie wykonane tak, że nie wystają znad powierzchni drugiej warstwy 17. Druga warstwa 17 zwykle tworzy w przybliżeniu całkowicie powierzchnię bez materiału pierwszej warstwy 15. Według dalszego przykładu wykonania, dwuwarstwowy materiał może charakteryzować się na przestrzeni od jednej lejkowatej struktury 18 do następnej lejkowatej struktury 18 lekkim sfałdowaniem, co najmniej po tej stronie, do której wznosi się lejkowata struktura 18. Natomiast przeciwległa strona jest w opisywanym przykładzie wykonania płaska.

Claims

1. Sposób perforacji włókniny gdzie włókninę z układu doprowadzenia włókniny prowadzi się w szczelinie pomiędzy obracającymi się bębnem współpracującym i bębnem perforującym, i wł ókninę poddaje się perforacji w wymienionej szczelinie, zaś po perforacji wł ókninę podaje się do układu odprowadzania włókniny, gdzie włókniną przed perforacją opasuje się bęben współpracujący na kącie opasania większym niż 45°, przy czym przed doprowadzeniem na bęben współpracujący włókninę wstępnie rozciąga się o 1,5% do 10% między układem doprowadzenia włókniny i tym bębnem współpracującym, znamienny tym, że włókniną po perforacji opasuje się bęben perforujący na kącie opasania co najmniej 45°.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że włókniną po perforacji obejmuje się bęben perforujący na kącie opasania od 90° do 270°.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że włókniną po perforacji obejmuje się bęben perforujący na kącie opasania co najmniej 45°, korzystnie na kącie opasania większym niż 90°.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że włókniną przed perforacją obejmuje się bęben współpracujący na kącie opasania co najmniej 45°, korzystnie na kącie opasania większym niż 90°.

PL 208 633 B1

5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że włókninę po perforacji rozciąga się przed doprowadzeniem na układ odprowadzenia włókniny, o wielkość od 1,7% do 5,6%, korzystnie od 2% do 3%.

6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że bębny układu doprowadzania włókniny obraca się z mniejszą prędkością obrotową niż wynosi prędkość obrotowa bębna współpracującego.

7. Sposób według zastrz. 1 albo 5, znamienny tym, że bębny układu odprowadzania włókniny obraca się z większą prędkością obrotową niż wynosi prędkość obrotowa bębna perforującego.

8. Urzą dzenie do perforacji wł ókniny z bę bnem perforują cym i bę bnem współ pracują cym, przy czym pomiędzy bębnem perforującym i bębnem współpracującym znajduje się szczelina, przez którą jest przeprowadzana i perforowana włóknina, gdzie urządzenie do perforacji włókniny zawiera układ doprowadzenia włókniny i układ odprowadzenia włókniny, znamienne tym, że zawiera wałek podający (8) włókniny doprowadzanej (6) na bęben współpracujący (5), oraz zawiera wałek odbierający (12) włókniny perforowanej (10), która poza szczeliną (9) opasana jest na bębnie perforującym (4).

9. Urzą dzenie do perforacji włókniny według zastrz. 8, znamienne tym, że bęben perforujący (4) zawiera igły (11).

10. Urządzenie do perforacji włókniny, według zastrz. 8 albo 9, znamienne tym, że od strony podawania włókniny (6) do szczeliny (9) wyposażone jest w urządzenie grzewcze.