PL206143B1

PL206143B1 - Opatrunek absorpcyjny

Info

Publication number: PL206143B1
Application number: PL372081A
Authority: PL
Inventors: Birgit Riesinger
Original assignee: Riesinger BirgitRiesinger Birgit
Priority date: 2002-05-08
Filing date: 2003-05-08
Publication date: 2010-07-30
Also published as: FIU20070055U0; US20050143697A1; DE50311710D1; DE20207356U1; AT8890U3; ES2331568T3; FI7594U1; AU2003233309A1; DK200700048U3; AT8817U2; EP1994916B1; US7335809B2; DK1507498T3; EP1507498B1; PT1507498E; CN1322845C; CN1652735A; AT8817U3; PL372081A1; EP1507498A1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest opatrunek absorpcyjny do przyłożenia na ciało ludzkie, zwłaszcza do wchłaniania płynów wysiękowych wydostających się z różnych miejsc ciała ludzkiego, szczególnie z ran.

Znane są opatrunki absorpcyjne przeznaczone do wchłaniania płynów wysiękowych w postaci odcinka płaskiego materiału absorpcyjnego, stanowiącego nasiąkliwą włókninę z rozmieszczonymi w niej cząstkami superabsorbera. Tego rodzaju opatrunki zawierają przepuszczającą płyny powłokę otulającą ten odcinek materiału absorpcyjnego. Powłoka tworzy barierę dla wydzielin stałych i umożliwia przedostawanie się innych wydzielających się substancji płynnych do umieszczonego w tejże powłoce materiału absorpcyjnego, przy czym powłoka okolona jest, co najmniej częściowo szwem.

Z niemieckiego opisu wyłożeniowego nr DE 100 59 439 Zgłaszającego znana jest wkładka absorpcyjna składająca się z powłoki i umieszczonego w niej materiału absorpcyjnego. Materiał absorpcyjny jest tekstylną włókniną na bazie celulozy zaopatrzoną w rozproszone w niej cząstki superabsorbera. Niedogodnością tej znanej wkładki absorpcyjnej jest niemożliwość wykorzystania przez materiał absorpcyjny jego pełnej zdolności wchłaniania. W związku z tym ilość zużytych przez pacjentów opatrunków absorpcyjnych jest stosunkowo duża, ponieważ muszą być one często zmieniane. Dotyczy to przykładowo pacjentów poddawanych kosztownej pooperacyjnej opiece ileostomijnej i kolostomijnej. Niedogodnością jest również to, że cząstki superabsorbera mogą przed użyciem wkładki absorpcyjnej wydostać się na zewnątrz powłoki, co utrudnia proces sterylizacji tego opatrunku. Dalszą niedogodnością znanego opatrunku absorpcyjnego jest jej usztywniony szew zgrzeinowy na krawędzi zewnętrznej. Takie usytuowanie szwu jest niekorzystne ze względu na możliwość podrażnienia ciała pacjenta, szczególnie opuchniętych, zapalnych obrzeży rany.

Celem wynalazku jest opracowanie nowego rozwiązania opatrunku absorpcyjnego, który pozwoliłby na całkowite wykorzystanie przez materiał absorpcyjny jego zdolności wchłaniania.

Według wynalazku powłoka opatrunku absorpcyjnego zawiera strukturę o niewielkich oczkach albo porach, o wymiarach od 0,05 mm do 1,0 mm, korzystnie od 0,20 mm do 0,50 mm, dzięki czemu są one mniejsze niż niezawilgocone cząstki superabsorbera. Cząstki superabsorbera mogą, zatem w ich całej ilości pozostawać w wewnętrznej przestrzeni powłoki.

Pory lub oczka mogą być ograniczone odcinkami nici lub włókien, które są w przekroju powłoki łukowate i swoimi wierzchołkami łuków skierowane są na zewnątrz.

Powłoka opatrunku wykonana jest korzystnie z tekstylnego miękkiego materiału, na przykład z syntetycznej, cieniutkiej, nienasuwają cej obaw zdrowotnych wł ókniny. Mię kka struktura materiał u powłoki pozwala na delikatne obchodzenie się z powierzchnią rany, szczególnie, dlatego, że wolne krawędzie nadmiaru materiału mogą się przy kontakcie z raną swobodnie odkształcić i uginać. Jako materiał dla powłoki nadają się szczególnie perforowane, oczkowate, hydrofobowe folie z włókien polioelefinowych, na przykład folie polietylenowe lub poliestrowe albo tkaniny lub włókniny z włókien naturalnych, impregnowanych nieszkodliwymi dla skóry ludzkiej substancjami, jak silikonami, parafiną, woskiem etc. Materiał powłoki jest korzystnie, co najmniej w jednym kierunku rozciągalny.

Materiał absorpcyjny wewnątrz powłoki może być według wynalazku wykonany z tkaniny lub włókniny z włókien sztucznych, na przykład z włókien celulozowych.

Wymieniony wyżej, tak zwany superabsorber może być zastosowany w formie granulatu, wytworzonego na przykład na bazie polimeru akrylanu sodowego i kwasu akrylowego. Poszczególne drobinki granulatu wtrącone są w podłoże, tj. w celulozowy odcinek materiału absorpcyjnego.

Materiał absorpcyjny może występować również w postaci tworzywa piankowego lub w postaci żelu. Wydaje się także możliwe zastosowanie płaskiego piankowego korpusu nasiąkniętego hydrożelem, w którym tworzywo piankowe ma otwarte pory. Materiał absorpcyjny, w tym także hydrożel może być wzbogacony substancjami przyśpieszającymi gojenie ran, na przykład litycznymi enzymami z grupy proteazyn, peptydami lub/oraz antybiotykami. Poleca się tutaj do wytwarzania hydroż elu zastosowanie heteropolisacharydów, na przykład agaru lub innych substancji wykazujących biologiczną tolerancję.

Płaski opatrunek absorpcyjny według wynalazku może mieć zarys owalny, kołowy, wielokątny, w tym trapezowy. Powierzchnia odcinka materiał u absorpcyjnego jest o 20% do 35% mniejsza w stosunku do powierzchni powłoki, przy czym powierzchnia powłoki ograniczona jest dodatkowo okalającym szwem.

Bardzo korzystne według wynalazku okazało się zaopatrzenie powłoki w okalający ją nadmiar materiału, wystający poza szew. Nadmiar materiału uwalnia opatrunek absorpcyjny według wynalazku, od

PL 206 143 B1 twardych i ostrych kantów i naroży. Dzięki temu unika się w wysokim stopniu zadrażnień tkanek ran lub skóry pacjenta w trakcie procesu wchłaniania wydzielin.

Korzystne jest wykonanie nacięć na obrzeżu powłoki, to znaczy w wyżej wymienionym nadmiarze materiału, które są jednakże nieco krótsze od szerokości tego nadmiaru, dzięki czemu wolne krawędzie zewnętrzne powłoki łatwiej się poddają i uginają. Naroża nadmiaru materiałowego lub/oraz szew powłoki mogą być zaokrąglone.

Materiał absorpcyjny w opatrunku według wynalazku może się składać z dwóch lub więcej warstw umieszczonych w powłoce i usytuowanych płasko jedna na drugiej, które mogą z kolei wykazywać tę samą albo różniącą się zdolność absorpcyjną. Pomiędzy tymi warstwami może być usytuowana wewnętrzna warstwa oddzielająca je całkowicie albo tylko częściowo od siebie.

Zarówno powłoka jak i usytuowany wewnątrz niej materiał absorpcyjny mogą być zaopatrzone w substancje neutralizujące lub likwidujące zapachy albo zmniejszające ich intensywność, na przykład w filtry z wę gla aktywnego albo w substancje dodatkowe zdolne do aktywnego usuwania z gazowego środowiska związków azotu albo siarki z wodorem. Jako materiały względnie ich ekstrakty neutralizujące zapachy mogą wchodzić w rachubę obojętne biologicznie materiały naturalne lub tworzywa sztuczne wykazujące ujemny potencjał elektryczny, dzięki czemu może następować nagromadzenie się związków siarki z wodorem i ich związanie. Cząsteczki tworzywa sztucznego mogą w tym przypadku wykazywać takie formy geometryczne jak spirale lub graniastosłupy.

Tak zaproponowany w opatrunku według wynalazku materiał absorpcyjny, jak również obejmująca go powłoka są w stanie wytworzyć wewnętrzny mikroklimat w obrębie rany, korzystnie wpływający na proces jej leczenia. Pomiędzy materiałem absorpcyjnym i powłoką może być usytuowana dodatkowa, wewnętrzna powłoka, obejmująca ten materiał absorpcyjny, wykonana z materiału wchłaniającego wilgoć, na przykład z bawełny albo z celulozy, odznaczająca się jednakże mniejszą zdolnością absorpcyjną niż właściwy, opisany wyżej materiał absorpcyjny. Wewnętrzna powłoka utrudnia bezpośredni kontakt materiału absorpcyjnego z tkankami śluzówki w ranie lub jamie ciała ludzkiego. Zamiast takiej wewnętrznej powłoki może być w tym samym celu zastosowana według wynalazku warstwa pośrednia w postaci odcinka materiału chłonnego z bawełny, celulozy lub z włókien z tworzywa sztucznego.

W wymienionej wyż ej warstwie pośredniej moż e być usytuowany, co najmniej jeden otwór lub wybranie, dzięki czemu przy użyciu opatrunku absorpcyjnego według wynalazku, część wydzielin wchłonięta zostaje przez tę warstwę pośrednią, a pozostała ich część dostaje się poprzez wspomniany otwór bezpośrednio do strefy, superabsorbera. W taki sposób można, co najmniej częściowo kontrolować rozmieszczenie wydzielin we wkładce. Zamiast warstwy pośredniej o ograniczonej zdolności wchłaniania może być zastosowana warstwa folii nieprzepuszczająca płynów, która również zaopatrzona jest, w co najmniej jeden otwór. W tym przypadku zaleca się skleić powłokę z tą folią.

Materiał absorpcyjny w opatrunku według wynalazku, może się składać z dwóch lub więcej płasko jedna na drugiej leżących warstw, które są usytuowane w powłoce i które charakteryzują się tą samą albo różną zdolnością wchłaniania. Pomiędzy tymi warstwami może być usytuowana dodatkowa warstwa wewnętrzna, przedzielająca je całkowicie albo tylko częściowo.

Na co najmniej jednej zewnętrznej stronie przepuszczalnej powłoki może być usytuowany odcinek folii przepuszczającej płyny, przy czym odcinek ten może pokrywać stronę zewnętrzną tylko częściowo albo też całkowicie.

Powłoka i/lub materiał absorpcyjny mogą być na swoim obwodzie zaopatrzone w substancję wiążącą z powierzchnią ciała pacjenta, przykładowo substancją klejącą. Jako substancja klejąca mogą być zastosowane przykładowo związki pektyny z celulozą. Ta substancja uszczelniająca powinna jednak umożliwiać łatwe usunięcie względnie ściągnięcie wkładki absorpcyjnej z ciała pacjenta. Taki opatrunek absorpcyjny nadaje się szczególnie do nakładania na rany i do leczenia ran pooperacyjnych w systemie drenażowym. Substancja klejąca jest korzystnie tak dobrana, że pozwala na łatwe ściągnięcie opatrunku absorpcyjnego z ciała pacjenta.

Opatrunek absorpcyjny według wynalazku może znaleźć zastosowanie w ogólnym leczeniu ran, zwłaszcza zaś we wtórnym leczeniu ran, na przykład ran odleżynowych, gdzie występują silne wydzielanie i wysięk, we wtórnie leczonych ranach laparatomijnych, w leczeniu ulcus cruris, w leczeniu ran pooperacyjnych jak również przy zszywaniu ran.

Przedmiot wynalazku przedstawiono niżej w przykładach wykonania oraz na rysunku, którego poszczególne figury przedstawiają:

PL 206 143 B1 fig. 1 opatrunek absorpcyjny o zarysie prostokątnym w widoku z góry na jego płaską stronę ;

fig. 2 opatrunek absorpcyjny o zarysie eliptycznym, w widoku z góry na jego płaską stronę;

fig. 3a-3b część opatrunku absorpcyjnego zgodnie z przekrojem A-A według fig. 1;

fig. 4 opatrunek absorpcyjny o zarysie trapezowym;

fig. 5 opatrunek absorpcyjny o zarysie kwadratowym w widoku z góry na jego płaską stronę;

fig. 6 inny przykład wykonania opatrunku absorpcyjnego;

fig. 7 opatrunek absorpcyjny z materiałem absorpcyjnym w formie wielowymiarowe go korpusu, w widoku perspektywicznym;

fig. 8a opatrunek absorpcyjny z giętkimi skrzydełkami, w widoku z góry na jego płaszczyznę;

fig. 8b opatrunek absorpcyjny według fig. 8a w widoku perspektywicznym;

fig. 9-13 inne przykłady wykonania opatrunku absorpcyjnego, w schematycznym przekroju;

fig. 14 opatrunek absorpcyjny o zarysie prostokątnym, z nacięciami w obszarze nadmiaru materiałowego, w widoku z góry na jego płaską stronę;

fig. 15-16 opatrunek absorpcyjny według fig. 12 z otworem wewnętrznym, w widoku z góry na jego płaską stronę oraz w przekroju;

fig. 17 opatrunek absorpcyjny według fig. 1 podczas jego usuwania z torebki ileostomijnej, w widoku perspektywicznym;

fig. 18 trapezowy opatrunek absorpcyjny według fig. 4, umieszczony w torebce kolostomijnej, w schematycznym widoku z góry na p łaską stronę torebki;

fig. 19 przekrój częściowy opatrunku absorpcyjnego w obrębie szwu;

fig. 20 zespół trzech opatrunków absorpcyjnych;

fig. 21 zespół dwóch opatrunków absorpcyjnych połączonych z sobą rozłącznie po przez linię perforacyjną; oraz fig. 22 opatrunek absorpcyjny o zarysie prostoką tnym z zaokrą glonymi naroż ami, w widoku z góry na jego pł aską stronę .

Jak to pokazano na rysunku fig. 1 opatrunek absorpcyjny 50 składa się z powłoki 2 wraz z mieszczonym w niej luź no materiał em absorpcyjnym 1 w formie pł askiego, celulozowego odcinka materiału. Odcinek materiału zawierający cząstki granulatu superabsorbera ma grubość około 2 mm. Wymiary odcinka materiału wynoszą:

- dł ugość 15,5 cm

- szerokość 8,0 cm

- grubość 2,0 mm

Powłoka 2 jest zgodnie z rysunkiem fig. 1 sporządzona z dwóch jednakowych ścianek bocznych 2.1,2.2 połączonych z sobą na obrzeżu poprzez zgrzeinowy szew 4.

Wymiary powłoki 2 mierzone pomiędzy dwoma naprzeciwko siebie leżącymi odcinkami szwu wynoszą: długość 18,0 cm szerokość 10,0 cm Powierzchnia F1 materiału absorpcyjnego w tym przykładzie wykonania wynosi, więc około 66% powierzchni F2 powłoki.

Dzięki korzystnym stosunkom geometrycznym, tzn. dzięki różnicy pomiędzy powierzchniami F1 i F2 odpowiednio materiału absorpcyjnego 1 i powłoki 2 może dojść do pełnego wykorzystania zdolności wchłaniania tego materiału absorpcyjnego. Powłoka 2 stanowi strukturę drobnooczkową, której pory 20 mają w tym przypadku wielkość od 0,15 mm do 0,25 mm.

Szczególnie korzystną cechą opatrunku absorpcyjnego 50 jest okalający go nadmiar 5 materiału powłoki, wystający poza szew 4. Nadmiar 5 ma w tym przykładzie wykonania, szerokość 6 wynoszącą od 4 do 5 mm, co pokazano na rysunku fig. 1. Zadaniem tego nadmiaru 5 materiałowego jest stworzenie łagodnej strefy przejściowej pomiędzy tkankami ciała pacjenta, na przykład otwartą raną 15 i szwem 4, co pokazano na rysunku fig. 3b, ważnej szczególnie w przypadku nieostrożnego obchodzenia się z opatrunkiem absorpcyjnym, gdy opatrunek ten dotyka swoją krawędzią boleśnie rany. Z figur 3a i 3b widać, że wolne krawędzie zewnętrzne 7.1, 7.2 powłoki nie są usztywnione, lecz raczej ulegają łatwo odkształceniom, jak to wyraźnie pokazano na rysunku fig. 3b. Krawędzie zewnętrzne 7.1, 7.2 rozchodzą się lub odchylają jednocześnie w jednym kierunku tak, że rana 15 chroniona jest przed stykiem ze szwem, zwłaszcza wtedy, gdy opatrunkiem absorpcyjnym manipuluje się ustawiając go prostopadle lub ukośnie do powierzchni rany.

PL 206 143 B1

Przewiduje się stosowanie innych, szczególnie kwadratowych opatrunków absorpcyjnych z nadmiarem 5 materiałowym, o przykładowych wymiarach 5,0 cm x 5,0 cm albo 7,5 cm x 7,5 cm, przy których powierzchnia F1 usytuowanego wewnątrz powłoki materiału absorpcyjnego jest odpowiednio mniejsza co pokazano na rysunku fig. 5.

Na rysunku fig. 22 pokazano płaski opatrunek absorpcyjny, którego nadmiar 5 materiału ma zaokrąglone naroża 33. Linią przerywaną oznaczono tu zaokrąglenia na linii szwu 4 w obszarze naroży 33.

Na rysunku fig. 2 pokazany jest opatrunek absorpcyjny 51 o eliptycznym zarysie, w którym materiał absorpcyjny 1 przytwierdzony jest do powłoki 2 za pośrednictwem jednego punktu klejącego 8. W tym przypadku materiał absorpcyjny 1 nie jest przeznaczony do wyjmowania z wnę trza pow ł oki 2. Jednakże można, jako nie szkodliwą zdrowotnie substancję lub mieszaninę klejąca wybrać taką, która rozpuszcza się podczas napęczniania materiału absorpcyjnego.

Na rysunku fig. 4 przedstawiono trapezowy opatrunek absorpcyjny 52 z umieszczonym luźno w jego powłoce 2 odcinkiem uprzednio opisanego tekstylnego materiału absorpcyjnego z cząstkami superabsorbera. Powłoka 2 jest wykonana z jednego odcinka materiału poprzez jego złożenie wzdłuż krawędzi bazowej 27 trapezu i zgrzanie pozostałych krawędzi. W opisywanym przypadku powłoka nie wykazuje nadmiaru materiału wystającego poza zgrzeinowy szew. Proces absorpcji może przebiegać w sposób niezakłócony, gdyż powierzchnia F1 tekstylnego materiału absorpcyjnego jest znacznie mniejsza od powierzchni F2 powłoki.

Na rysunku fig. 6 pokazano opatrunek absorpcyjny 53 w innym przykładzie wykonania. Prostokątny odcinek materiału absorpcyjnego ma wymiar wysokości H równy odstępowi pomiędzy przeciwległymi sobie odcinkami szwu, przy czym szerokość powłoki jest większa niż szerokość tego odcinka materiału absorpcyjnego. W związku z tym zapewniona jest możliwość przesuwania wewnętrznego odcinka materiału absorpcyjnego tylko w kierunku X.

Na rysunku fig. 7 rysunku pokazano, że swobodnie poruszający się wewnątrz powłoki materiał absorpcyjny 1 może mieć zamiast formy płaskiej, formę przestrzenną. Taki materiał absorpcyjny stanowi korpus 14, mogący być dopasowany do wypukłości i zagłębień powierzchni rany. Korpus 14 składa się w tym przypadku z kilku odcinków materiału absorpcyjnego, ułożonych w kształcie płaskiej schodkowej piramidy i połączonych z sobą punktami zgrzeinowymi. Odcinki materiału absorpcyjnego korpusu 14 mogą odznaczać się tą samą albo też różną zdolnością wchłaniania. Możliwe są różne przykłady wykonania form przestrzennych materiału absorpcyjnego 1. Pokazany na rysunku fig. 7 opatrunek absorpcyjny 54 zachowuje jednak mimo przestrzennej formy materiału absorpcyjnego raczej płaski kształt i jest nieco grubszy niż pojedyncze opatrunki absorpcyjne 50, 51, 52, 53.

W pokazanym na figurach 8a i 8b innym przykładzie wykonania opatrunek absorpcyjny 55 zawiera liniowe nacięcie 17 na powłoce 2 sięgające do środkowej jej części, usytuowane prostopadle do szwu 4 względnie do nadmiaru materiałowego. Nacięcie 17 dzieli część wkładki absorpcyjnej na dwa giętkie skrzydełka 18.1, 18.2. Opatrunek absorpcyjny zawierający skrzydełka może być nałożony na dren względnie na takie miejsce ciała pacjenta, które zaopatrzone jest w sztuczne rurkowate ujście. Chłonny materiał absorpcyjny ma w tym przypadku kształt litery „U”, przy czym jego obydwa ramiona 11.1, 11.2, okolone są całkowicie szwem i nadmiarem materiałowym. W innym przykładzie wykonania zamiast liniowego nacięcia możliwe są wycięcia o kształcie litery „U” oraz „V”.

Na rysunku fig. 9 pokazany jest kolejny przykład opatrunku absorpcyjnego 56 zaopatrzonego w wewnętrzną powłokę 9 obejmującą całkowicie materiał absorpcyjny 1 zawierający superabsorber, wykonaną z materiału wchłaniającego płyny. Zdolność absorpcyjna wewnętrznej powłoki jest jednak mniejsza od zdolności absorpcyjnej znajdującego się w jej wnętrzu materiału absorpcyjnego 1. Wewnętrzna powłoka jest w całości obejmowana przez zewnętrzną powłokę 2 z nadmiarem materiałowym 5.

Na fig. 10 rysunku przedstawiony jest opatrunek absorpcyjny 57 w kolejnym przykładzie wykonania, gdzie materiał absorpcyjny z superabsorberem składa się z dwóch warstw 26.1, 26.2, różniących się między sobą zdolnością wchłaniania.

W innym przykładzie wykonania pokazanym na rysunku fig. 11 przewidziano opatrunek absorpcyjny 58 zaopatrzony w przepuszczającą płyny, wewnętrzną warstwę 10 dzielącą ten opatrunek absorpcyjny na dwie identyczne komory 21.1, 21.2. W każdej komorze 21.1, 21.2 umieszczona jest jedna warstwa 26.1, 26.2 materiału absorpcyjnego.

Na rysunku fig. 12 pokazano kolejny przykład wykonania, gdzie opatrunek absorpcyjny 59 zawiera dodatkową warstwę pośrednią 23 z bawełny, odznaczającą się mniejszą zdolnością wchłaniania niż właściwy materiał absorpcyjny 1. Zadaniem warstwy pośredniej 23 jest utrudnienie bezpośredniego kontaktu komórek śluzówki w ranie z materiałem absorpcyjnym.

PL 206 143 B1

Jak pokazano w następnym przykładzie wykonania na rysunku fig. 13, opatrunek absorpcyjny 60 zaopatrzony jest w odcinek folii 3 przymocowany do tego opatrunku na jego zewnętrznej stronie 13. Odcinek folii 3 jest korzystnie przezroczysty i rozciąga się na całej powierzchni ograniczonej obwodowym szwem 4, nie zachodząc na nadmiar 5 materiału. Do wytwarzania opatrunku absorpcyjnego 60 mogą być wykorzystane prawie wszystkie wymienione wyżej przykłady wykonania.

Opatrunek absorpcyjny 61 pokazany na rysunku fig. 14 zawiera większą ilość nacięć 11 usytuowanych w obszarze nadmiaru 5 materiału na całym obwodzie powłoki, jeszcze bardziej ułatwiających uginanie się jej zewnętrznej krawędzi.

Na rysunku fig. 15 i fig. 16, pokazano opatrunek absorpcyjny 62, którego konstrukcja jest dalszym udoskonaleniem opatrunku przedstawionego na rysunku fig. 12. Do obwodowego szwu 4 przymocowana jest warstwa pośrednia 16 z bawełny zaopatrzona w środkowy okrągły otwór 21 mający za zadanie lepsze rozprowadzenie wpływających wydzielin. Warstwa pośrednia 16 z bawełny odznacza się również mniejszą zdolnością wchłaniania niż właściwy materiał absorpcyjny 1. Zamiast takiej chłonnej warstwy pośredniej może być zastosowana warstwa przepuszczająca płyny, na przykład z folii, zaopatrzona w taki sam otwór 21.

Na następnym rysunku fig. 18 pokazano usytuowanie trapezowego opatrunku absorpcyjnego 52 wewnątrz schematycznie zaznaczonej torebki kolostomijnej 27. Opatrunek absorpcyjny 52 przymocowany jest do torebki kolostomijnej 27 za pomocą punktu klejącego 29.

Tworzywo klejące jest przy tym wykonane z materiału biologicznie nieszkodliwego. Połączenie klejące może być także wykonane, jako rozłączne.

Kolejny rysunek fig. 19 pokazuje powiększony przekrój częściowy powłoki 2 w obszarze nadmiaru 5 materiału i jej obwodowego szwu 4. Gładki, hydrofobowy materiał powłoki 2 zawiera liczne, łukowate wierzchołki 42, łagodnie przebiegające pomiędzy porami 20 i skierowane na zewnątrz. Taka struktura materiałowa powłoki pozwala na ślizganie się cząstek wydzielin po jej powierzchni zewnętrznej, dzięki czemu wydzieliny te mogą się łatwiej dostawać poprzez pory do wnętrza opatrunku absorpcyjnego.

Na rysunku fig. 20 przedstawiony jest natomiast zespół opatrunków absorpcyjnych 30, złożony z trzech prostokątnych opatrunków absorpcyjnych 50 o przybliżonych wymiarach 20 cm długości i od 3cm do 4cm szerokości. Zespół opatrunków absorpcyjnych nadaje się do włożenia w typową torebkę ileostomijną. Dzięki temu, że opatrunki absorpcyjne 50 zespawane są z sobą rozłącznie tylko w dwóch punktach łączących 19.1, 19.2, mogą być one pojedynczo uchwycone, oddzielone od siebie i wyjęte z torebki ileostomijnej poprzez jej otwór pincetą 24. Wolny odstę p k pomię dzy materiał em absorpcyjnym 1 a szwem 4 ułatwia przy tym manipulowanie pincetą. Na rysunku fig. 17 przedstawiona jest torebka ileostomijna 22, z której poprzez jej otwór 25 wyjmowana jest zużyty opatrunek absorpcyjny 50 za pomocą pincety 24.

Na rysunku fig. 21 pokazany jest z kolei zespół 31 dwóch płaskich, prostokątnych opatrunków absorpcyjnych 50, połączonych ze sobą linią perforacyjną 32 biegnącą na całej ich wysokości. Linia perforacyjną 32 umożliwia łatwe oddzielenie opatrunków absorpcyjnych od siebie. Jak pokazano na rysunku fig. 21, linia perforacyjną 32 przebiega dokładnie w środku pomiędzy odcinkami szwów opatrunków absorpcyjnych z zachowaniem przewidzianego nadmiaru 5 materiału. Dzięki temu istnieje możliwość zerwanie linii perforacyjnej 32 np. do połowy jej długości i nałożenia opatrunków absorpcyjnych na ranę dookoła wystającego przewodu.

Zespół opatrunków absorpcyjnych może być składany wzdłuż linii perforacyjnej 32.

Opatrunek absorpcyjny względnie zespół opatrunków absorpcyjnych według wynalazku jest przechowywany i dostarczany korzystnie w sterylizowanym, gazoszczelnym opakowaniu.

PL 206 143 B1

Wykaz oznaczeń na rysunkach:

1	materiał absorpcyjny
2	powłoka
3	odcinek folii
4	szew
5	nadmiar materia łu
6	szerokość
7.1, 7.2	krawędź zewnętrzna
8	punkt klejący
9	powłoka
10	ścianka wewnętrzna
11	nacięcie
12	warstwa pośrednia
13	strona zewnętrzna
14	korpus
15	rana
16	warstwa pośrednia
17	liniowe nacięcie
18.1, 18.2	skrzydełko
19.1, 19.2	punkt łączący
20	pory
21	otwór
22	torebka ileostomijna
23	warstwa pośrednia
24	pinceta
25	otwór 26.1, 26.2 warstwa
27	torebka kolostomijna
28	krawędź bazowa trapezu
29	punkt klejący
30	zespół opatrunków absorpcyjnych
31	zespół opatrunków absorpcyjnych
32	linia perforacyjną
33	naroże
42	łukowaty wierzchołek
50....62	opatrunek absorpcyjny
F1, F2	powierzchnia
H	wymiar wysokości
k	odstęp
X	kierunek

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Opatrunek absorpcyjny, zawierają cy pł aski odcinek materiał u absorpcyjnego, stanowią cego odcinek chłonnej włókniny z rozprowadzonymi w niej cząstkami superabsorpcyjnymi oraz zawierający przepuszczającą płyny powłokę otaczającą ten odcinek materiału, tworzącą barierę wobec wydzielin o konsystencji stał ej i umoż liwiają c ą przedostawanie się innych wydzielonych substancji do znajdują cego się wewnątrz powłoki odcinka materiału absorpcyjnego, przy czym powłoka jest przynajmniej na części swojej długości zakończona szwem, znamienny tym, że odcinek materiału absorpcyjnego (1) w widoku z góry na jego płaską stronę, ma powierzchnię (F1), która w niezwilżonym stanie jest mniejsza o 3% do 75% od powierzchni (F2) płasko położonej powłoki (2), przy czym powłoka (2) posiada na całej swojej powierzchni pory (20), których rozmiary są mniejsze niż rozmiary niezwilżonych cząstek superabsorpcyjnych, przy czym powierzchnia (F2) powłoki (2) jest ograniczona poprzez szew (4) względnie poprzez zagiętą krawędź (28).
2. Opatrunek absorpcyjny według zastrz. 1, znamienny tym, że pory (20) powłoki (2) są ograniczone poprzez odcinki nici lub włókien (41), i te pory w przekroju przez powłokę (2) przebiegają w zasadzie ł ukowato i są skierowane wierzchoł kami (42) swoich ł uków na zewną trz.
3. Opatrunek absorpcyjny według zastrz. 1, znamienny tym, ż e powłoka (2) w widoku z góry na płaską stronę opatrunku zawiera okalający, wystający poza szew (4) nadmiar (5), przy czym opatrunek jest pozbawiony twardych, ostrych krawędzi i narożników.
4. Opatrunek absorpcyjny wedł ug zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, ż e powł oka (2) zawiera, co najmniej jedno wybranie lub linię cięcia (17), które to wybranie lub linia cięcia rozdziela część opatrunku absorpcyjnego na przynajmniej dwa giętkie skrzydła (18.1,18.2).
5. Opatrunek absorpcyjny wedł ug zastrz. 4, znamienny tym, ż e wybranie lub linia cię cia (17) umiejscowione jest ukośnie lub prostopadle względem szwu (4).
6. Opatrunek absorpcyjny wedł ug zastrz. 4, znamienny tym, ż e wybranie lub linia cię cia (17) sięga do środkowej części opatrunku.
7. Opatrunek absorpcyjny wedł ug zastrz. 4, znamienny tym, ż e wybranie lub linia cię cia (17) otoczone jest szwem, który łączy się z pozostałym szwem (4).
8. Opatrunek absorpcyjny według jednego z zastrzeżeń od 1 do 7, znamienny tym, że odcinek materiału absorpcyjnego (1) w widoku z góry na jego płaską stronę ma kształt zbliżony do litery U lub W.
9. Opatrunek absorpcyjny według jednego z zastrzeżeń od 1 do 8, znamienny tym, że między materiałem absorpcyjnym (1) a powłoką (2) znajduje się dodatkowa, wewnętrzna powłoka (9) z chłonnego materiału, takiego jak bawełna lub celuloza, którego chłonność jest jednak mniejsza niż chłonność właściwego materiału absorpcyjnego (1).
10. Opatrunek absorpcyjny według jednego z zastrzeżeń od 1 do 9, znamienny tym, że między materiałem absorpcyjnym (1), a zewnętrzną powłoką (2) znajduje się dodatkowa, wewnętrzna warstwa (23) w postaci odcinka materiału z bawełny lub celulozy.
11. Opatrunek absorpcyjny według jednego z zastrzeżeń od 1 do 10, znamienny tym, że na przynajmniej jednej zewnętrznej stronie (13) perforowanej powłoki (2) na całej jej powierzchni umiejscowiona jest folia (3) z tworzywa sztucznego, która nie przepuszcza płynów.
12. Opatrunek absorpcyjny według jednego z zastrzeżeń od 1 do 11, znamienny tym, że powłoka (2) otacza dwie płaskie warstwy (26.1, 26.2) materiału absorpcyjnego (1).
13. Opatrunek absorpcyjny według zastrz. 12, znamienny tym, że obie płaskie warstwy (26.1,26.2) charakteryzują się różną zdolnością chłonną.
14. Opatrunek absorpcyjny według zastrz. 12 albo 13, znamienny tym, że warstwy (26.1, 26.2) oddzielone są od siebie warstwą wewnętrzną (10).
15. Opatrunek absorpcyjny według jednego z zastrzeżeń od 1 do 14, znamienny tym, że jest rozłącznie połączony, z co najmniej jednym kolejnym opatrunkiem absorpcyjnym.
16. Opatrunek absorpcyjny według zastrz. 15, znamienny tym, że w przynajmniej jednym, punktowym miejscu połączenia (19.1, 19.2), znajdującym się na nadmiarze (5) lub szwie (4) jest ona zgrzana, sklejona lub sczepiona z sąsiednim opatrunkiem absorpcyjnym.
17. Opatrunek absorpcyjny według zastrz. 15, znamienny tym, że jest on przynajmniej częściowo połączony z sąsiednim opatrunkiem absorpcyjnym za pośrednictwem perforacji (32).
18. Opatrunek absorpcyjny według jednego z zastrzeżeń od 1 do 17, znamienny tym, że powłoka (2) zawiera, co najmniej jeden zewnętrzny punkt klejący (29).