PL202251B1 - Sekcja hydraulicznej obudowy zmechanizowanej - Google Patents

Abstract

1. Sekcja hydraulicznej obudowy zmechani- zowanej, wyposa zona w przynajmniej dwa sto- jaki hydrauliczne o regulowanej wysoko sci osa- dzone mi edzy sp agnicami a stropnic a, oraz w uk lad hydrauliczny s lu zacy do pod laczania do systemu zasilania medium hydraulicznym po- przez blok steruj acy i w stanie rozparcia sekcji zasilane medium o ci snieniu wy zszym od ci- snienia zasadniczego, znamienna tym, ze posiada wzmacniacz ci snienia (20, 120, 220, 320) w laczony w system przewodów hydrau- licznych pomi edzy zasilaniem hydraulicznym (16) a stojakami hydraulicznymi (8), wyposa- zony w ruchomy, powoduj acy wzrost ci snienia t lok wzmacniaj acy (21), wykonany jako t lok ró znicowy. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sekcja hydraulicznej obudowy zmechanizowanej znajdująca zastosowanie w górnictwie podziemnym.

W praktyce górniczej do zabezpieczenia przestrzeni ścianowych wyrobisk eksploatacyjnych stosowane są powszechnie obudowy zmechanizowane, których poszczególne sekcje zlokalizowane są obok siebie wzdłuż całej długości frontu urabiania w ścianie. Obudowy takie znane są dla przykładu z niemieckich opisów patentowych DE 36 30 579 C2, DE 196 36 389 A1, czy DE 195 28 378 C1. Podparcie stropnicy realizowane jest przez dwa dwustronnie działające, korzystnie wielostopniowe stojaki hydrauliczne, wsparte od dołu na spągnicach. Rozpieranie lub rabowanie sekcji obudowy przebiega w zależ noś ci od sygnał ów sterują cych, przekazywanych przez elektryczne urzą dzenie sterują ce, uruchamiające automatycznie elementy wykonawcze, mające przykładowo postać elektromagnesów przyporządkowanych hydraulicznym zaworom uruchamiającym. W stosowanych dotychczas w górnictwie podziemnym obudowach stojaki hydrauliczne zasilane są najpierw ciśnieniem zasadniczym o wartości ok. 320 bar, a następnie ciśnienie to jest podwyższane do wartości około 400 bar, co umożliwia właściwe przeciwdziałanie naciskom górotworu. Zasilanie medium hydraulicznym pod ciśnieniem o obu wartoś ciach realizowane jest przez blok sterują cy.

Znane jest, na przykład z niemieckiego opisu patentowego nr DE 101 16 916 A1 rozwiązanie, zgodnie z którym podwyższone ciśnienie przygotowywane jest w dodatkowym systemie zasilania. Istnienie głównego systemu zasilania dla ciśnienia o wartości około 300 bar sprawia, że objętości strumienia przepływu dla uzyskania ciśnienia o wartości 400 bar w dodatkowym systemie zasilania są mniejsze, a zatem system dodatkowy może być wykonany z przewodów o mniejszej średnicy. Jednak przy takim rozwiązaniu koniecznym jest poprowadzenie i rozlokowanie w ścianie oprócz przewodów zasilania zasadniczego, również drugiego hydraulicznego zasilania. Budowa i działanie urządzenia podnoszącego ciśnienie znana jest przy tym na przykład z niemieckiego opisu patentowego DE 196 33 258 C2.

Ze względów ekonomicznych w górnictwie podziemnym występuje stała tendencja do wydłużania frontu wyrobisk ścianowych, co stawia nowe zadania w zakresie zwiększania wydajności maszyn urabiających i urządzeń odstawczych. Przekłada się to również na oczekiwania w stosunku do konstrukcji obudowy, jako że zwiększenie powierzchni podpieranego stropu wymaga zwiększenia podparcia stropnic, co może być realizowane poprzez zwiększenie ilości stojaków hydraulicznych w sekcji, bądź zwiększenie czynnych średnic stojaków hydraulicznych, albo zwiększenie ciśnienia medium hydraulicznego. Wszystkie te drogi powodują jednak znaczne podwyższenie kosztów wykonania obudowy, co negatywnie oddziaływuje na wskaźniki ekonomiczności produkcji.

Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji sekcji hydraulicznej obudowy zmechanizowanej, która zapewni w stosunku do dotychczasowych konstrukcji większą podporność bez konieczności zmiany średnicy stojaków oraz bez potrzeby wykorzystywania dodatkowego systemu zasilania medium hydraulicznym o wyższym ciśnieniu od zasadniczego.

Istota wynalazku polega na tym, że każdej sekcji obudowy przyporządkowany jest wzmacniacz ciśnienia, włączony w system przewodów hydraulicznych pomiędzy zasilaniem hydraulicznym a stojakami hydraulicznymi i posiadający ruchomy tłok wzmacniający, wykonany jako tłok różnicowy, powodujący wzrost ciśnienia ponad wartość ciśnienia zasadniczego.

W preferowanym wykonaniu wzmacniacz ciśnienia, dla uruchomienia tłoka wzmacniającego wyposażony jest w zawór, korzystnie w postaci rozdzielacza z suwakiem zaworowym, wykonanym jako tłok różnicowy. Tłok różnicowy tego zaworu zasilany jest medium hydraulicznym z systemu zasilania w zależności od pozycji włączeniowej zaworów w bloku sterującym.

Korzystnym jest, gdy przed każdym wzmacniaczem ciśnienia zainstalowany jest uruchamiany hydraulicznie zawór redukcyjny i/lub dławik, dzięki czemu niezależnie od wahania ciśnienia w systemie zasilania, mimo niezmiennego, proporcjonalnego wzmocnienia ciśnienia utrzymuje się stały poziom wartości wysokiego ciśnienia.

Najlepiej jest, jeśli wzmacniacz ciśnienia, ze swym wlotem niskociśnieniowym w systemie przewodów ciśnienia zasadniczego, włączony jest pomiędzy blokiem sterującym a stojakami hydraulicznymi.

Pożądanym jest również takie rozwiązanie, w którym blok sterujący dla danego stojaka hydraulicznego posiada własny zawór włączający, który poprzez oddzielne odgałęzienia przewodowe dostarczające medium hydrauliczne pod ciśnieniem zasadniczym połączony jest z przynależną komorą

PL 202 251 B1 podtłokową stojaka hydraulicznego, przy czym korzystnie obydwa zawory głównego sterowania dla stojaków hydraulicznych uruchamiane są przez pojedynczy, wspólny zawór sterowania pilotowego. Umożliwia to szybki wzrost ciśnienia medium hydraulicznego przy rozpieraniu sekcji obudowy.

W podstawowym wykonaniu stojaki hydrauliczne są stojakami dwustronnego działania i/lub wielostopniowymi, a do rabowania obydwóch stojaków hydraulicznych sekcji obudowy w bloku sterującym zlokalizowany jest wspólny zawór włączający.

Korzystnym jest przy tym, gdy w odgałęzieniach przewodowych dla każdego stojaka hydraulicznego zlokalizowany jest otwierany hydraulicznie zawór zwrotny, otwierany pod ciśnieniem rabowania stojaków.

W szczególnie korzystnym wykonaniu sekcji obudowy odgałęzienie przewodowe ciś nienia zasadniczego każdego stojaka hydraulicznego posiada przyporządkowany mu wzmacniacz ciśnienia.

Dla takiego przypadku pożądanym jest, gdy wlot niskociśnieniowy wzmacniacza ciśnienia znajduje się przed zaworem zwrotnym odcinającym, a wylot wysokociśnieniowy zlokalizowany jest za zaworem zwrotnym odcinającym na przynależnych odgałęzieniach przewodów hydraulicznych.

W alternatywnym wykonaniu sekcja obudowy posiada tylko jeden, przyporz ą dkowany obu stojakom hydraulicznym wzmacniacz ciśnienia.

Jedną z możliwości w takim przypadku jest zlokalizowanie wlotu niskociśnieniowego wzmacniacza ciśnienia na odgałęzieniu przewodu ciśnienia zasadniczego jednego z dwóch stojaków hydraulicznych, przed przynależnym temu stojakowi hydraulicznemu zaworem zwrotnym.

W innym przypadku wlot niskociśnieniowy wzmacniacza ciśnienia może być podłączony do systemu zasilania medium hydraulicznym bezpośrednio poprzez hydraulicznie odblokowywany zawór zwrotny, a więc bez konieczności wykorzystywania zaworu włączającego.

Niezależnie od wyboru jednego z powyższych rozwiązań alternatywnych dla zapewnienia zasilania obu komór podtłokowych medium hydraulicznym o wzmocnionym ciśnieniu, wylot wysokociśnieniowy wzmacniacza ciśnieniowego do obu odgałęzień przewodowych celowo zlokalizowany jest za odblokowywanym hydraulicznie zaworem zwrotnym.

Korzystnym jest przy tym, gdy pomiędzy wylotem wysokociśnieniowym wzmacniacza ciśnienia a punktami przyłączenia do obu odgałęzień przewodowych zlokalizowany jest nie odblokowywany zawór zwrotny.

W innym korzystnym wykonaniu wlot niskociś nieniowy wzmacniacza ciś nienia podłączony jest bezpośrednio do hydraulicznego systemu zasilania ciśnieniem zasadniczym, a wcześniej włączany, odblokowywany zawór zwrotny uruchamiany jest w wyniku zadziałania ciśnienia zasadniczego medium hydraulicznego.

Możliwym jest również rozwiązanie, w którym hydraulicznie odblokowywany, przyporządkowany wlotowi niskociśnieniowemu wzmacniacza ciśnienia zawór zwrotny uruchamiany jest poprzez włączenie dodatkowego zaworu włączającego, zlokalizowanego w bloku sterującym.

Dodatkowo korzystnym jest taka budowa sekcji obudowy, w której system zasilania dla jednej lub kilku sekcji obudowy wyposażony jest w pompę.

Ponadto ze względów ruchowych celowym jest, aby wylot wysokociśnieniowy wzmacniacza ciśnienia przyłączony był do komory podtłokowej siłownika stropnicy.

Zasadniczą zaletą sekcji obudowy według wynalazku jest to, że każda sekcja obudowy zmechanizowanej ma możliwość zasilania medium hydraulicznym o dowolnym w przybliżeniu wzmocnieniu ciśnienia, bez konieczności instalowania wzdłuż całego wyrobiska ścianowego przewodów dodatkowego zasilania o podwyższonym ciśnieniu. Zastosowane wzmacniacze ciśnienia generują wzrosty ciśnienia, względnie jego wzmacnianie proporcjonalne do ciśnienia zasadniczego w systemie zasilającym, podawanego na wlot niskociśnieniowy wzmacniacza ciśnienia. W efekcie nakłady na oprzewodowanie każdej sekcji obudowy są relatywnie niskie. Można przy tym zrezygnować z przewodów sztywnych dla doprowadzenia medium hydraulicznego o wzmocnionym ciśnieniu, jako że wzmacniacz ciśnienia ma możliwość instalowania bezpośrednio na wejściu komory podtłokowej każdego stojaka hydraulicznego, bądź innego, przynależnego sekcji siłownika hydraulicznego.

Wynalazek został bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia sekcję obudowy zmechanizowanej w ujęciu schematycznym w widoku bocznym, fig. 2 - uproszczony schemat budowy wzmacniacza ciśnieniowego, fig. 3 - układ hydrauliczny sekcji obudowy zmechanizowanej ze wzmacniaczem ciśnienia w ujęciu blokowym dla pierwszego możliwego wykonania, fig. 4 - układ hydrauliczny sekcji obudowy zmechanizowanej ze wzmacniaczem w ujęciu blokowym dla drugiego, możliwego wykonania, fig. 5 - układ hydrauliczny sekcji obudowy zmechanizowanej ze

PL 202 251 B1 wzmacniaczem w ujęciu blokowym dla trzeciego możliwego wykonania, a fig. 6 - układ hydrauliczny sekcji obudowy zmechanizowanej ze wzmacniaczem w ujęciu blokowym dla ewentualnego, innego, możliwego wykonania.

Sekcja obudowy 1 (fig. 1) składa się z dwóch zlokalizowanych bok siebie i spoczywających na spągu 2 dwóch spągnic 3, a także podpierającej strop 4 stropnicy 5 z osłoną odzawałową 6, wspierającą się o spągnice 3 za pomocą dwóch belek 7 układu lemniskatowego oraz stojaków hydraulicznych 8 osadzonych przegubowo z jednego końca na spągnicach 3 i z drugiego końca na stropnicy 5. Stojaki hydrauliczne 8 wysuwane teleskopowo zasilane są dwustronnie medium hydraulicznym pod wysokim ciśnieniem, przy czym medium hydrauliczne podawane jest oddzielnymi przewodami 9 i 10 albo do komory podtłokowej stojaków 8 przy ich rozpieraniu o strop 4, albo do komory podtłokowej przy czynności rabowania stojaków 8. Uruchamianie funkcji sekcji obudowy i następuje poprzez zamocowany do stropnicy 5 elektroniczny sterownik 11, który zasterowuje zawory włączające w bloku sterującym 40. Dla wybierania zasilania medium hydraulicznym komory podtłokowej względnie nadtłokowej, każdy stojak hydrauliczny 8 wyposażony jest w blok zaworowy 12. Blok zaworowy 12 wyposażony jest w zawór zwrotny i ma doprowadzone przewodem 9 medium hydrauliczne do zasilania komór podtłokowych stojaków hydraulicznych 8, oraz doprowadzone innym przewodem 10 medium hydrauliczne do zasilania komór nadtłokowych stojaków hydraulicznych 8. W opisywanej konfiguracji sekcji obudowy występują dwa stojaki hydrauliczne 8, z których jeden nie jest widoczny, jak również nie są widoczne jego przewody zasilające. Zawór zwrotny w bloku zaworowym 12 jest tak zbudowany, że medium hydrauliczne z komory podtłokowej stojaka hydraulicznego 8 może wypłynąć tylko wtedy, gdy komora nadtłokowa stojaka hydraulicznego 8 zasilana jest medium hydraulicznym pod ciśnieniem poprzez przewód 10 przy czynności rabowania stojaka hydraulicznego 8.

W podziemnych wyrobiskach ścianowych zabudowana jest duża ilość sekcji obudowy 1 usytuowanych obok siebie, a w przestrzeni wyznaczonej przez sekcje obudowy 1 od strony nie narysowanego ociosu przemieszcza się wzdłuż tego ociosu nie uwidoczniona maszyna urabiająca w postaci struga lub kombajnu, poruszająca się po przenośniku zgrzebłowym łańcuchowym. Maszyna urabiająca dosuwana jest do ociosu za pomocą belek 13 układu przesuwnego. Pomiędzy osłoną odzawałową 6 a stropnicą 5 znajduje się siłownik 14, którego zadaniem jest wychylanie stropnicy 5, względnie jej ustawianie równolegle do stropu 4 bądź spągu 2 albo dociskanie czy też dociąganie. Zasilanie ciśnieniowe wszystkich sekcji obudowy 1 w ścianie realizowane poprzez nie uwidoczniony system zasilania, w którym dla każdej, bądź też dla kilku sekcji obudowy 1 przewidziana jest pompa do zasilania komory podtłokowej stojaka hydraulicznego 8 podczas czynności ich rozpierania, względnie w stanie ich rozparcia dwoma różnymi wartościami ciśnienia medium hydraulicznego, przy czym ze stanu techniki znanym jest rozwiązanie wykorzystujące pierwsze ciśnienie zasilania podstawowego zbliżone do 300 bar i drugie ciśnienie zasilania podstawowego zbliżone do 400 bar.

Zgodnie z wynalazkiem w systemie zasilania medium hydraulicznym dla każdej sekcji obudowy 1 przewidziany jest przynajmniej jeden wzmacniacz ciśnienia 20 przedstawiony schematycznie na rysunku (fig. 2). Wzmacniacz ciśnienia 20 może być usytuowany na sekcji obudowy 1 w bloku zaworowym 12 z zaworem zwrotnym, w bloku sterującym 40, wzdłuż przewodu 9 ciśnienia zasadniczego medium hydraulicznego, albo równolegle do bloku sterującego 40 (fig. 3, fig. 4, fig. 5, fig. 6).

Wzmacniacz ciśnienia 20 (fig. 2) obejmuje wlot niskociśnieniowy E dla medium hydraulicznego z wyjściowym poziomem ciśnienia P, wylot wysokociśnieniowy A dla medium hydraulicznego o wzmocnionym poziomie ciśnienia H, oraz reduktor R, który może być przykładowo podłączony do przewodu spływowego. Wzmacniacz ciśnienia 20 posiada wykonany w postaci tłoka różnicowego tłok wzmacniający 21 z tłokiem wysokociśnieniowym 22 i tłokiem niskociśnieniowym 23 o zróżnicowanych średnicach, które ulokowane są odpowiednio w komorze niskociśnieniowej 24 i komorze wysokociśnieniowej 25, przy czym są one połączone tłoczyskiem 26. Tłok wzmacniający 21 może być uruchamiany przez zawór 30 suwakowy, z suwakiem o postaci tłoka różnicowego, w taki sposób, że tłok wzmacniający 21 samoczynnie zostaje wprowadzony w ruch, w skutek czego na wylocie A podawane jest medium hydrauliczne pod ciśnieniem wzmocnionym H, odpowiednio do możliwości wynikającej z przełożenia wzmacniacza ciśnienia 20. Wzmocnienie ciśnienia względnie przełożenie ciśnienia uzależnione jest od stosunku średnicy tłoka niskociśnieniowego 23 i średnicy tłoka wysokociśnieniowego 22. Zawór 30 wykonany jest jako 3/2 drożny i na wlocie 31 medium hydrauliczne ma ciśnienie wyjściowe P, tak samo, jak na wlocie E wzmacniacza ciśnienia 20. Ruchomy suwak zaworu 30 pozostaje pod stałym wpływem ciśnienia wyjściowego P podawanego z przewodu 32 i utrzymującego zawór 30 w pozycji zamknięcia. Dostęp do przewodów 31, 32 następuje przez dopływ 33. Ciśnienie o wartości P

PL 202 251 B1 działające na jeden koniec tłoka suwaka zaworowego zaworu 30 od strony przewodu 32 pozostaje na stałym poziomie podczas pracy wzmacniacza ciśnienia 20. W opisywanym, przykładowym wykonaniu wzmacniacz ciśnienia 20 (fig. 2) przedstawiono w fazie końca taktu roboczego tłoka wzmacniającego 21 przy odciążonym lub blokującym zaworze 30. W tym stadium roboczym tłoka wzmacniającego 21 ciśnienie, w wyniku pozycji włączeniowej zaworu 30, w komorze niskociśnieniowej 24 i w komorze pierścieniowej 27 oraz przewodach 34, 35 i 28 przyjmuje wartość ciśnienia reduktora R. Ponieważ w komorze wysokociśnieniowej 25 medium hydrauliczne ma ciśnienie H, jak na wylocie A, tłok wzmacniający 21 przesuwa się w dół. Na końcu swego ruchu tłok wzmacniający 21 aktywuje przewód pilotowy 29, w którym dzięki dopływowi 36 zabezpieczonemu zaworem zwrotnym 37 panuje ciśnienie o wartości P. W ten sposób suwak zaworu 30 przesunięty zostaje na pozycję włączającą, w której medium hydrauliczne o ciśnieniu P przez wlot 31 popłynie do komory niskociśnieniowej 24 tłoka wzmacniającego 21, przez co wyzwoli się ponownie ruch tłoka wzmacniającego 21 w stronę przeciwną aż do momentu, gdy zarówno tłok wzmacniający 21 jak i zawór 30 osiągną przedstawioną (fig. 2) pozycję wyjściową dla rozpoczęcia nowego taktu roboczego. Uruchamianie suwaka różnicowego w zaworze 30 następuje pod wpływem ciśnienia wyjściowego o wartości P dochodzącego przez przewód 32. W pozycji nie narysowanej zawór 30 otwiera przepływ medium hydraulicznego pomiędzy wlotem niskociśnieniowym E a komorą niskociśnieniową 24 wzmacniacza ciśnienia 20 poprzez wlot 31 i przewód 35. Budowa przedmiotowego wzmacniacza ciśnienia 20 oraz jego zasada działania znane są z praktycznych zastosowań. Każdy takt roboczy tłoka wzmacniającego 21 wywołuje na wyjściu wzmacniacza ciśnieniowego 20 wzmocnienie ciśnienia medium hydraulicznego do poziomu H, który stanowi przykładowo podwójną wartość wyjściowego ciśnienia P. Powrotny przepływ medium hydraulicznego o ciśnieniu H przez wzmacniacz ciśnienia 20 blokowany jest przez zawór zwrotny 38, zlokalizowany przy jego wyjściu.

W innym przykładzie wykonania (fig. 3) sekcja obudowy 1 posiada dla obu stojaków hydraulicznych 8, przedstawionych tu z jednym dwustronnie zasilanym tłokiem 15, po jednym oddzielnym wzmacniaczu ciśnienia 20. Obydwa wzmacniacze ciśnienia 20 podłączone są przy tym do przynależnych im przewodów 9A, 9B ciśnienia zasadniczego, z których każdemu przyporządkowany jest oddzielny, zlokalizowany w bloku sterującym 40, cofany sprężynowo i wstępnie sterowany zawór głównego sterowania 41A, 41B, oznaczony schematycznie jako zawór 3/2 drożny. W zależności od swej pozycji włączeniowej zawory głównego sterowania 41A, 41B łączą przewody 9A, 9B ciśnienia zasadniczego ze zbiornikiem spływowym T lub z przewodem zasilającym 16, w którym ciśnienie P medium hydraulicznego odpowiada poziomowi ciśnienia podanego przez pompę 60. Dla uproszczenia przyjmuje się, że w przewodzie zasilającym 16 występuje ciśnienie P, a w spływie do zbiornika spływowego T ciśnienie o wartości R. Obydwa zawory głównego sterowania 41A, 41B zasterowywane są poprzez zawór sterowania pilotowego 42 ze stosownym elementem wykonawczym 43, dla przykładu zaworem elektromagnetycznym, włączanym w zależności od sygnału elektronicznego sterowania 11 (fig. 1).

Blok sterujący 40 zawiera zawór 44 głównego sterowania zasterowywany przez element wykonawczy 45 i zawór 46 wstępnego sterowania dla zasilania przewodu rabowania 10 medium hydraulicznym o odpowiednim dla procesu rabowania ciśnieniu, osiągającym wartość P. Obydwa przewody ciśnienia zasadniczego 9A, 9B służące do rozpierania stojaków hydraulicznych 8, prowadzą każdorazowo przez zawór zwrotny 47, zlokalizowany na przynależnym mu odgałęzieniu przewodowym do komory podtłokowej 17, stojaka hydraulicznego 8. Do obydwóch przewodów 9A, 9B przyłączony jest ponadto, przed zaworem zwrotnym 47, wlot niskociśnieniowy E wzmacniacza ciśnienia 20, przy czym wzmacniacze ciśnienia 20 mają budowę uprzednio opisaną. Pomiędzy wlotem niskociśnieniowym E, a właściwą, oscylującą jednostką wzmacniającą każdego wzmacniacza ciśnienia 20 najpierw hydraulicznie podłączony jest dławik 48, a następnie zawór redukcyjny 49, dzięki czemu także przy zróżnicowanych poziomach ciśnienia zasadniczego z przewodów 9A, 9B można osiągać, przy pomocy proporcjonalnie wzmacniającego ciśnienie wzmacniacza ciśnienia 20 jego wartość równą H na wylocie A wysokociśnieniowym.

Wzmacniacz ciśnienia 20 wywołuje wzrost ciśnienia dopiero wówczas, gdy zawór sterowania pilotowego 42 włączy zawory głównego sterowania 41 A, 41B i ustali się ciśnienie zasadnicze w przewodach 9A, 9B. Zastosowanie wzmacniacza ciśnienia 20 sprawia, że wymagane są niewielkie objętości strumienia medium hydraulicznego dla zasilania stojaka hydraulicznego 8 wzmocnionym, wyższym ciśnieniem H w stanie ich rozparcia. Wylot wysokociśnieniowy A wzmacniaczy ciśnienia 20 podłączony jest do przewodów 50 z tyłu za zaworami zwrotnymi 47. W stanie rozparcia

PL 202 251 B1 obu stojaków hydraulicznych 8 odcięty jest spływ medium hydraulicznego o wzmocnionym ciśnieniu H przez zawory zwrotne 47. Obydwa zawory zwrotne 47 zostają otwarte wówczas, gdy w wyniku podania sygnału zasterowania z elektronicznego sterownika 11 (fig. 1) wstępnie zasterowany ostanie zawór 44 głównego sterowania i w przewodzie rabowania 10 pojawi się ciśnienie odpowiednie dla procesu rabowania stojaków hydraulicznych 8. Przewód rabowania 10 wiedzie przez odgałęzienia przewodowe 51 do obu komór nadtłokowych 18 stojaków hydraulicznych 8, wywołujących rabowanie sekcji obudowy i (fig. 1). Jednocześnie w wyniku wzrostu ciśnienia w obu przewodach sterujących 52 do wartości rabowania zawór zwrotny 47 zostaje odblokowany, wskutek czego medium hydrauliczne wypływa z komory podtłokowej 17 i przez zawór zwrotny 47, przewody ciśnienia zasadniczego 9A, 9B, oraz zawory głównego sterowania 41A, 41B spływa do zbiornika spływowego T. W obu przewodach 50, z tyłu za zaworem zwrotnym 47, mogą być zlokalizowane na przykład zawór przelewowy 61, sensory, manometr itp.

W kolejnym wykonaniu (fig. 4) obydwa stojaki hydrauliczne 8 posiadają jeden, wspólny dla nich wzmacniacz ciśnienia 120 z przyłączonym względnie zintegrowanym zaworem redukcyjnym 49 dławikiem 48. Występujące tu podzespoły, identyczne do opisanych poprzednio, mają takie same oznaczenia, a stojaki hydrauliczne 8 oraz blok sterujący 40 mają dokładnie przedstawioną uprzednio budowę, w związku z czym nie ma konieczności ich ponownego opisu.

Wzmacniacz ciśnienia 120 przewidziany dla obu stojaków hydraulicznych 8 posiada wylot niskociśnieniowy E połączony przewodem 101 tylko z jednym z dwóch odgałęzień przewodowych przewodów 9A, 9B ciśnienia zasadniczego dla stojaków hydraulicznych 8, a w opisywanym przypadku z przewodem 9A ciśnienia zasadniczego. Wylot wysokociśnieniowy A wzmacniacza ciśnienia 120 połączony jest przez przewód łączący 102, obydwa odgałęzienia 103, 104 oraz dwa, nie odblokowywane hydraulicznie zawory zwrotne 105, 106 z tyłu za hydraulicznie odblokowywanymi zaworami zwrotnymi_47, do przewodów doprowadzających 107A, 107B. Przypisany obu stojakom hydraulicznym 8 wzmacniacz ciśnienia 120 podaje zatem medium hydrauliczne o podwyższonym ciśnieniu H przez przewody doprowadzające 107A, 107B do komór podtłokowych 17 stojaków hydraulicznych 8.

W odmianie wykonania (fig. 5) obydwa stojaki hydrauliczne 8 również posiadają wspólny wzmacniacz ciśnienia 220. Blok sterujący 40 do zasilania obu stojaków hydraulicznych 8 poprzez przewody 9A, 9B ciśnienia zasadniczego, lub przewodów rabowania 10 wykonany jest identycznie do opisanego przy omawianiu fig. 3, a więc nie ma potrzeby ponownego jego opisywania. Wlot niskociśnieniowy E wzmacniacza ciśnienia 220 przyłączony jest poprzez przewód 201, z pośrednim włączeniem odblokowywanego hydraulicznie zaworu zwrotnego 230, do przewodu zasilającego 16 z medium hydraulicznym o ciśnieniu wyjściowym P. Wylot A, jak w poprzednim przykładzie wykonania, poprzez przewód łączący 202, dwa odgałęzienia przewodowe 203, 204, oraz dwa nie odblokowywane hydraulicznie zawory zwrotne 205, 206 podłączony jest z tyłu za odblokowywanymi hydraulicznie zaworami zwrotnymi 47 do przewodów doprowadzających 207A, 207B, połączonych z komorami podtłokowymi 17 stojaków hydraulicznych 8. Przewód doprowadzający 207A z odgałęzienia przewodu 9A ciśnienia zasadniczego połączony jest z przewodem zabezpieczającym 208 ze zlokalizowanym po stronie wlotowej wzmacniacza ciśnienia 220 hydraulicznie odblokowywanym zaworem zwrotnym 230, przy czym w stanie rozparcia medium hydrauliczne utrzymuje stały poziom ciśnienia H. Zawór zwrotny 230 od strony wejścia otwiera się dopiero wówczas, gdy w odgałęzieniu będzie ciśnienie o wartości odpowiedniej dla rozpierania.

W innym możliwym wykonaniu (fig. 6) blok sterujący 40 posiada przystawkę blokową 340, która dla zasterowania wspólnego dla obu stojaków hydraulicznych 8 wzmacniacza ciśnienia 320 z przyporządkowanymi mu, włączonymi za wlotem niskociśnieniowym E dławikiem 48 i zaworem redukcyjnym 49, wyposażona jest w zawór włączający 341. W przystawce blokowej 340 zlokalizowany jest elektrycznie sterowany zawór wstępnego sterowania 342 i następnie włączany zawór włączający 341, które uruchamiane są przez sygnał podawany z elektronicznego sterownika 11 (fig. 1) na element wykonawczy 343. W wyniku tego następuje odblokowanie zaworu zwrotnego 330 zlokalizowanego pomiędzy wlotem niskociśnieniowym E, a przewodem zasilającym 16. W ten sposób aktywizuje się hydrauliczny wzmacniacz ciśnienia 320, tak jak w poprzednich przykładach wykonania (fig. 4, fig 5), poprzez przewody łączące, odgałęzienia przewodowe i nie odblokowywane hydraulicznie zawory zwrotne 305 zlokalizowane za zaworami zwrotnymi 47, podłączony jest przewodami doprowadzającymi 307A, 307B do komory podtłokowej 17 stojaków hydraulicznych 8. Wyłączenie zaworu włączającego 341 deaktywuje wzmacniacz ciśnienia 320.

PL 202 251 B1

Oprócz wyżej opisanych przykładów wykonania wynalazku istnieje możliwość utworzenia szeregu innych odmian, mieszczących się w granicach tego wynalazku. Dla przykładu medium hydrauliczne w odgałęzieniach z przewodów ciśnienia zasadniczego moż e być zasterowywane oddzielnie za pomocą zaworów wstępnego sterowania.

Możliwym jest również wykorzystanie medium hydraulicznego z wylotu wysokociśnieniowego wzmacniacza ciśnienia do zasilania innych siłowników niż stojaki hydrauliczne.

Claims (18)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sekcja hydraulicznej obudowy zmechanizowanej, wyposaż ona w przynajmniej dwa stojaki hydrauliczne o regulowanej wysokości osadzone między spągnicami a stropnicą, oraz w układ hydrauliczny służący do podłączania do systemu zasilania medium hydraulicznym poprzez blok sterujący i w stanie rozparcia sekcji zasilane medium o ciśnieniu wyższym od ciśnienia zasadniczego, znamienna tym, że posiada wzmacniacz ciśnienia (20, 120, 220, 320) włączony w system przewodów hydraulicznych pomiędzy zasilaniem hydraulicznym (16) a stojakami hydraulicznymi (8), wyposażony w ruchomy, powodujący wzrost ciśnienia tłok wzmacniający (21), wykonany jako tłok różnicowy.
2. 2. Sekcja według zastrz. 1, znamienna tym, że wzmacniacz ciśnienia (20) dla uruchomienia tłoka wzmacniającego (21) wyposażony jest w zawór (30), korzystnie w postaci rozdzielacza z suwakiem zaworowym wykonanym jako tłok różnicowy, przy czym tłok różnicowy zaworu (30) zasilany jest medium hydraulicznym z systemu zasilania (16) w zależności od pozycji włączeniowej zaworów (41A, 41B) w bloku sterującym (40) od strony tłoka.
3. 3. Sekcja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że przed każdym wzmacniaczem (20, 120, 220, 320) znajduje się uruchamiany hydraulicznie zawór redukcyjny (49) i/lub dławik (48).
4. 4. Sekcja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że wzmacniacz ciśnienia (20, 120) ze swym wlotem niskociśnieniowym (E) w systemie przewodów (9A, 9B) ciśnienia zasadniczego, włączony jest pomiędzy blokiem sterującym (40) a stojakami hydraulicznymi 8.
5. 5. Sekcja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że blok sterujący (40) dla danego stojaka hydraulicznego (8) posiada własny zawór (41A, 41B) głównego sterowania połączony poprzez oddzielny przewód (9A, 9B) z przynależną komorą podtłokową (17) stojaka hydraulicznego (8), przy czym korzystnie obydwa zawory (41A, 41B) głównego sterowania dla stojaków hydraulicznych (8) wspierających stropnicę (5) uruchamiane są przez pojedynczy, wspólny zawór sterowania pilotowego (42).
6. 6. Sekcja według zastrz. 1, znamienna tym, że każdy stojak hydrauliczny (8) wykonany jest jako dwustronny i/lub wielostopniowy obustronnie zasilany medium hydraulicznym, a do rabowania obydwóch stojaków hydraulicznych (8) w bloku sterującym (40) przewidziany jest wspólny zawór (44) włączający.
7. 7. Sekcja według zastrz. 6, znamienna tym, że w odgałęzieniach przewodowych dla każdego stojaka hydraulicznego (8) zlokalizowany jest otwierany hydraulicznie zawór zwrotny (47), odblokowywany dla rabowania stojaka hydraulicznego (8) pod ciśnieniem medium hydraulicznego.
8. 8. Sekcja według zastrz. 6 albo 7, znamienna tym, że w przewodach (9A, 9B) ciśnienia zasadniczego dla każdego stojaka hydraulicznego (8) zlokalizowany jest przyporządkowany mu wzmacniacz ciśnienia (20).
9. 9. Sekcja obudowy według zastrz. 8, znamienna tym, że wlot niskociśnieniowy (E) wzmacniacza ciśnienia (20) znajduje się przed zaworem zwrotnym (47) odcinającym, a wylot wysokociśnieniowy (A) wzmacniacza ciśnienia (20) za zaworem zwrotnym (47) odcinającym na przynależnych odgałęzieniach przewodów (9A, 9B, 50).
10. 10. Sekcja według zastrz. 1, znamienna tym, że posiada tylko jeden, przyporządkowany obu stojakom hydraulicznym (8) wzmacniacz ciśnienia (120, 220, 320).
11. 11. Sekcja według zastrz. 10, znamienna tym, że wlot niskociśnieniowy (E) wzmacniacza ciśnienia (120) na odgałęzieniu, w szczególności na odgałęzieniu (9A) ciśnienia zasadniczego jednego z dwóch stojaków hydraulicznych (8) włączony jest przed przynależnym zaworem zwrotnym (47) tego stojaka hydraulicznego (8).
12. 12. Sekcja według zastrz. 10, znamienna tym, że wlot niskociśnieniowy (E) wzmacniacza ciśnienia (220, 320) poprzez hydraulicznie otwierany zawór zwrotny (230, 330) włączany jest bezpośrednio do systemu zasilania (16) medium hydraulicznym.

    PL 202 251 B1
13. 13. Stacja według zastrz. 10 albo 11, znamienna tym, że wylot wysokociśnieniowy (A) wzmacniacza ciśnienia (120, 220, 320) znajduje się na obu odgałęzieniach przewodów (107, 207, 307) za przynależnymi im zaworami zwrotnymi (47).
14. 14. Sekcja według zastrz. 13, znamienna tym, że pomiędzy wylotem wysokociśnieniowym (A) wzmacniacza ciśnienia (120, 220, 320) a punktami przyłączenia obu odgałęzień przewodowych zlokalizowany jest nie odblokowywany zawór zwrotny (105, 205, 305).
15. 15. Sekcja według zastrz. 14, znamienna tym, że przyporządkowany wlotowi niskociśnieniowemu (E) wzmacniacza ciśnienia (220, 320) odblokowywany zawór zwrotny (230, 330) uruchamiany jest w wyniku działania ciśnienia zasadniczego medium hydraulicznego.
16. 16. Sekcja według zastrz. 14 albo 15, znamienna tym, że hydraulicznie odblokowywany, przyporządkowany wlotowi niskociśnieniowemu (E) wzmacniacza ciśnienia (320) zawór zwrotny (330) uruchamiany jest poprzez włączenie zaworu włączającego (341) zlokalizowanego w bloku sterującym (40).
17. 17. Sekcja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że system zasilania (16) dla jednej lub kilku sekcji obudowy (1) wyposażony jest w pompę (60).
18. 18. Sekcja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że wylot (A) wysokiego ciśnienia wzmacniacza ciśnienia (20, 120, 220, 320) przyłączony jest do komory podtłokowej siłownika stropnicy (14).