PL199752B1 - Związki pirolizynowe, środek farmaceutyczny i zastosowanie związków pirolizynowych - Google Patents

Związki pirolizynowe, środek farmaceutyczny i zastosowanie związków pirolizynowych

Info

Publication number
PL199752B1
PL199752B1 PL357468A PL35746899A PL199752B1 PL 199752 B1 PL199752 B1 PL 199752B1 PL 357468 A PL357468 A PL 357468A PL 35746899 A PL35746899 A PL 35746899A PL 199752 B1 PL199752 B1 PL 199752B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
phenyl
dihydro
compounds
dimethyl
pyrrolizin
Prior art date
Application number
PL357468A
Other languages
English (en)
Other versions
PL357468A1 (pl
Inventor
Stefan Laufer
Karola Neher
Hans-Günter Striegel
Original Assignee
Merckle Gmbh
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Merckle Gmbh filed Critical Merckle Gmbh
Publication of PL357468A1 publication Critical patent/PL357468A1/pl
Publication of PL199752B1 publication Critical patent/PL199752B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D487/00Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, not provided for by groups C07D451/00 - C07D477/00
    • C07D487/02Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, not provided for by groups C07D451/00 - C07D477/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D487/04Ortho-condensed systems
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/08Antiallergic agents

Landscapes

  • Organic Chemistry (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Nitrogen Condensed Heterocyclic Rings (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)

Abstract

Wynalazek dotyczy zwi azków pirolizynowych o ogólnym wzorze I, w którym grupy R1-R7 maj a znaczenie podane w opisie, a tak ze ich fizjolo- gicznie zgodnych soli. Wynalazek dotyczy rów- nie z srodka farmaceutycznego zawieraj acego jako substancj e czynn a zwi azek pirolizynowy o ogólnym wzorze I. Wynalazek dotyczy ponad- to zastosowania tych zwi azków do wytwarzania srodka farmaceutycznego do zapobiegania chorobom wywo lywanym przez alergie lub do leczenia chorób reumatycznych. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są związki pirolizynowe, środek farmaceutyczny i zastosowanie związków pirolizynowych.
Znane są farmakologicznie czynne związki pirolizynowe, które hamują 5-lipoksygenazę (5-LO) oraz cyklooksygenazę 1 i 2 (Cox-1 i Cox-2). Przykładowo związki pirolizynowe o działaniu przeciwzapalnym opisano w Arch. Pharm. 319, 231-234 (1986); 318, 661-663 (1985); 318, 663-664 (1985); 319, 500-505 (1986); 319, 749-755 (1986); 327, 509-514 (1994); 330, 307-312 (1997) i w J. Med. Chem. 1987, 30, 820-823 i 1994, 37, 1894-1897. Najbardziej obiecującym związkiem tego typu jest 6-(4-chlorofenylo)-7-fenylo-2,3-dihydropirolo [1,2-a]pirol, związek ML 3000, patrz Drugs of the Future, 1995, 20 (10): 1007-1009. Hamuje on uwalnianie leukotrienów, tromboksanów i prostaglandyn. Działanie hamujące na powstawanie leukotrienów i prostaglandyn jest zrównoważone w przypadku tej struktury, a ponadto nie obserwuje się szkodliwych skutków wybiórczego działania hamującego cyklooksygenazę 1 i 2 (Cox-1 i Cox-2) ze wzrostem powstawania leukotrienów. We wszystkich tych związkach pozycja 1 w strukturze pirolizyny jest niepodstawiona.
Kolejne związki pirolizynowe opisano w opisie patentowym US 5260451 oraz w publikacjach WO 95/32970; WO 95/32971 i WO 95/32972. Związki te są określone wzorami strukturalnymi
Wspólnymi cechami wszystkich takich związków są diarylopirolowy element strukturalny i trzecia grupa kwasowa R3. Związki wyróżniają się wysoką lipofilowością, dobrą biodostępnością i umiarkowanym okresem półtrwania.
Zgodnie z ogólnym ujawnieniem w WO 95/32970 i WO 95/32971, X może oznaczać karbonyl. Jednakże związków tego typu nie można wytwarzać sposobami ujawnionymi w wyżej wspomnianych publikacjach WO i w opisie patentowym US 5260451.
W opisie patentowym US 3705905 ujawniono związki o wzorze
w którym X oznacza metylen, α- lub β-hydroksyetylen lub karbonyl, a R oznacza hydroksymetyl lub formyl. Związki te wykazują działanie przeciwwirusowe, przeciwnowotworowe lub immunosupresyjne.
Kolejne związki pirolizynowe, które można stosować w leczeniu zaburzeń zakrzepowych, ujawniono w opisach patentowych US 4546100 i US 4684658.
Istniała potrzeba dostarczenia dostępnych związków, które w porównaniu ze znanymi związkami, również wykazują zrównoważone działanie w wysokim stopniu na dwa kluczowe układy enzymatyczne w układzie kwasu arachidonowego, a mianowicie na 5-lipoksygenazę i cyklooksygenazę.
Nieoczekiwanie stwierdzono, że takie wymagania spełniają związki pirolizynowe, w których w różnych pozycjach w pierścieniu znajdują się zawierające tlen grupy funkcyjne jako grupy zwiększające polarność, takie jak karbonyl, hydroksyl lub alkoksyl.
Wynalazek dotyczy związków pirolizynowych o ogólnym wzorze I
PL 199 752 B1
w którym
R1 oznacza fenyl;
R2 oznacza fenyl monopodstawiony atomem chloru lub benzofuranyl;
R3 oznacza H, (C1-C4)-alkil, -CHO, -COO-(C1-C4)-alkil, -CO-COOH, -CO-COO-(C1-C6)-alkil lub A-Y, gdzie
A oznacza C1-C6-alkilen ewentualnie podstawiony hydroksylem, a
Y oznacza -COOH, -COO-(C1-C6)-alkil ;
R4 i R5 oznaczają (C1-C4)-alkil;
jedna z grup R6 i R7 oznacza H, a druga oznacza hydroksyl, (C1-C4)-alkoksyl lub (C1-C4)-karbonyl; albo
R6 i R7 wraz z atomem węgla, do którego są przyłączone, oznaczają karbonyl, a także ich fizjologicznie zgodnych soli.
Korzystny jest związek o ogólnym wzorze I, w którym R3 oznacza H, (C1-C4)-alkil, -CHO lub A-Y, gdzie A oznacza C1-C6-alkilen ewentualnie podstawiony OH, a Y oznacza -COOH.
Wynalazek dotyczy również środka farmaceutycznego zawierającego substancję czynną i farmaceutycznie dopuszczalne nośniki i/lub substancje pomocnicze, przy czym cechą tego środka jest to, że jako substancję czynną zawiera związek zdefiniowany powyżej.
Wynalazek dotyczy ponadto zastosowania związków zdefiniowanych powyżej do wytwarzania środka farmaceutycznego do zapobiegania chorobom wywoływanym przez alergie lub do leczenia chorób reumatycznych.
Fizjologicznie zgodne sole mogą stanowić sole addycyjne z kwasami lub sole addycyjne z zasadami. W przypadku soli addycyjnych z kwasami stosuje się kwasy nieorganiczne, takie jak kwas chlorowodorowy, kwas siarkowy lub kwas fosforowy, albo kwasy organiczne, takie jak kwas winowy, kwas mlekowy, kwas cytrynowy, kwas jabłkowy, kwas migdałowy, kwas askorbinowy, kwas maleinowy, kwas fumarowy, kwas glukonowy itp.
Do soli addycyjnych z zasadami należą sole związków o wzorze I z zasadami nieorganicznymi, takimi jak wodorotlenek sodu lub wodorotlenek potasu, albo z zasadami organicznymi, takimi jak mono-, di- lub trietanoloamina.
Związki o ogólnym wzorze (I) mogą tworzyć estry łatwo ulegające hydrolizie w warunkach fizjologicznych, np. estry alkilowe, piwaloiloksymetylowe, acetoksymetylowe, ftalidylowe, indanylowe i metoksymetylowe.
Gdy związki według wynalazku zawierają centra asymetrii, związki te mogą występować w postaci racematów i izomerów optycznych (enancjomerów, diastereoizomerów).
Określenie „alkil, alkoksyl itp.” obejmuje prostołańcuchowe lub rozgałęzione grupy alkilowe, takie jak metyl, etyl, n- i i-propyl, n-, i- lub t-butyl, n-pentyl, neopentyl, n-heksyl itp.
O ile nie zaznaczono inaczej, „alkil” stanowi korzystnie C1-C8-alkil, zwł aszcza C1-C6-alkil, a szczególnie korzystnie C1-C4-alkil.
Określenie „atom chlorowca” oznacza atom fluoru, chloru, bromu lub jodu, a zwłaszcza atom fluoru lub chloru.
„Alkilen” oznacza prostołańcuchowe lub rozgałęzione grupy alkilenowe, korzystnie zawierające 1 - 6, a zwł aszcza 1 - 4 atomy wę gla. Korzystny jest alkilen, a zwł aszcza metylen.
Schemat A przedstawia różne strategie wprowadzania takich grup funkcyjnych zwiększających polarność do szkieletu macierzystej struktury pirolizyny i jej pochodnych (A - F).
PL 199 752 B1
Schemat A
F
Związki według wynalazku można wytwarzać przez utlenianie w pozycji 1. Związkami wyjściowymi, które można stosować w tym przypadku, są związki o wzorze II, patrz poniższy schemat syntezy 1. Związki o wzorze II wytwarza się sposobami opisanymi w wyżej podanym stanie techniki, a zwł aszcza sposobami opisanymi w opisie patentowym US 5260451 oraz w publikacjach WO 95/32970, WO 95/32971 i WO 95/32972.
W przypadku wytwarzania związków o wzorze I, w którym R3 oznacza, COOalkil, COCOOalkil lub CHO, związki o wzorze II poddaje się w znany sposób reakcji z N-bromosukcynoimidem (NBS) w obecności wolnorodnikowego inicjatora, takiego jak azobisizobutyronitryl, w chlorowanym rozpuszczalniku, takim jak tetrachlorek węgla. Temperaturę reakcji dobiera się tak, aby przebiegała reakcja wolnorodnikowa, np. w zakresie 70 - 90°C.
Przy użyciu 1 równoważnika molowego N-bromosukcynoimidu osiąga się bromowanie związku o wzorze III w pozycji 1. Związek ten można z kolei poddać reakcji z acylanami, np. z octanem sodu lub z alkoholanami, takimi jak metanolan sodu lub etanolan sodu, z wytworzeniem odpowiednich związków o wzorze Ic i Id. Reakcje prowadzi się w znany sposób; reakcję z acylanami prowadzi się w oboję tnym rozpuszczalniku, np. w dimetyloformamidzie (DMF), w 70 - 90°C. Reakcję związków o wzorze III z alkoholanami dogodnie prowadzi się w odpowiednim alkoholu. Alternatywnie, zwią zki o wzorze III można poddać reakcji, bez wyodrębniania z mieszaniny reakcyjnej, bezpośrednio z alkoholem, z wytworzeniem związków o wzorze Ib.
Alternatywnie, związek o wzorze II można poddać reakcji z 1 równoważnikiem molowym NBS w chlorowanym rozpuszczalniku, w obecności wody, z wytworzeniem związku o wzorze la. W wyniku użycia kolejnego równoważnika molowego NBS następnie otrzymuje się związek o wzorze Ib.
Na schematach syntezy acyl ma wyżej podane znaczenie. R oznacza alkil.
PL 199 752 B1
W przypadku zwią zków wedł ug wynalazku o wzorze I, w którym R3 oznacza atom wodoru, środki utleniające atakują korzystne pierścień pirolu, patrz Arch. Pharm. 318, 661-663 (1985); 663-664 (1985); 319, 231-234 (1986) i 312, 896-907 (1985). W przypadku związków o wzorze I, w którym R3 oznacza grupę alifatyczną (np. CH3), korzystnie jest atakowany ten podstawnik alifatyczny. Zatem w przypadku wytwarzania zwią zków o wzorze I, w którym R3 oznacza atom wodoru, najpierw zablokowuje się reaktywną pozycję 5. Jak to pokazano na schemacie syntezy 2, osiąga się to stosując związki wyjściowe o wzorze V, do których wprowadza się grupę acylową, przy czym sposób wytwarzania tych związków jest również opisany w wyżej podanym stanie techniki, a zwłaszcza w US 5269451 oraz w WO 95/32970, WO 95/32971 i WO 95/32972. W tym celu zwią zek o wzorze V poddaje się reakcji z chloromrówczanem trichlorometylu w obojętnym rozpuszczalniku, np. w tetrahydrofuranie lub dioksanie, po czym związek pośredni zawierający grupę estrową poddaje się reakcji z metanolem i otrzymuje się związek o wzorze VI. Związek ten następnie poddaje się reakcji w sposób analogiczny do przedstawionego na schemacie syntezy 1, z 2 równoważnikami molowymi N-bromosukcynoimidu w tetrachlorku węgla i w obecności wody, z wytworzeniem związku o wzorze Ie. W wyniku zasadowego rozszczepienia estru w zwykły sposób, np. z użyciem wodorotlenku potasu w metanolu lub wodzie, otrzymuje się kwas karboksylowy o wzorze If. Związek ten można z kolei poddać dekarboksylacji w temperaturze 250 - 350°C, z wytworzeniem związku o wzorze Ig (R3 = H). Do związków o wzorze Ig można następnie w znany sposób wprowadzić grupy funkcyjne w pozycji 5, np. drogą formylowania Vilsmeyera z użyciem tlenochlorku fosforu w dimetyloformamidzie (DMF), z wytworzeniem związku o wzorze Ix. Alternatywnie, grupę ketonową w pozycji 1 związku Ig można zredukować do grupy alkoholowej, np. z użyciem złożonych wodorków, takich jak wodorek litowo-glinowy. Grupę alkoholową w pozycji 5 można następnie zeteryfikować lub zestryfikować w zwykły sposób i otrzymać zwią zki o wzorze Ic i Id (R3 = H).
Alternatywnie, związek o wzorze VI można poddać reakcji z 1 równoważnikiem molowym N-bromosukcynoimidu, a następnie z alkoholanem, z wytworzeniem związku o wzorze Ii. W wyniku rozszczepienia estru i dekarboksylacji, w sposób podany powyżej, otrzymuje się związki o wzorze Ij i Ik.
PL 199 752 B1
Alternatywę w stosunku do wprowadzania grupy acylowej do związku o wzorze V stanowi sposób przedstawiony na schemacie syntezy 3. W tym przypadku związek o wzorze V poddaje się reakcji z chlorkiem szczawianu monoetylu w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak THF lub dioksan, z wytworzeniem związku o wzorze XV. Związek ten z kolei utlenia się, w sposób opisany w odniesieniu do schematu syntezy 2, z użyciem 2 równoważników molowych N-bromosukcynoimidu, z wytworzeniem związku o wzorze II, z którego w wyniku hydrolizy (zasadowego rozszczepienia estru w sposób opisany powyżej) otrzymuje się związek o wzorze Im. Alternatywnie, związek o wzorze XV można poddać reakcji z 1 równoważnikiem molowym N-bromosukcynoimidu, a następnie z alkoholanem, z wytworzeniem związku o wzorze In, który można zhydrolizować do wolnego kwasu lo, w zwykły sposób. Związek o wzorze lo można następnie przeprowadzić w pochodną drogą redukcji grupy α-ketonowej podstawnika w pozycji 5, drogą redukcji Huang Minlon z użyciem hydrazyny i zasady. Otrzymuje się w ten sposób związek o wzorze Ip. W wyniku redukcji związku o wzorze lo z użyciem złożonego wodorku, np. borowodorku sodu w wodzie lub mieszaninie alkoholu i wody, otrzymuje się związek Iq.
PL 199 752 B1
Schemat syntezy 3
Wspomnianemu powyżej utleniającemu atakowi N-bromosukcynoimidu na podstawniki alifatyczne w pozycji 5 związków według wynalazku można zapobiec przez wprowadzenie w obszarze tej pozycji grup zabezpieczających o dużej objętości. W takim przypadku syntezę prowadzi się stosując związki wyjściowe o wzorze IV, zgodnie ze sposobami przedstawionymi na schemacie syntezy 4, przy czym sposób wytwarzania tych związków jest również opisany w wyżej podanym stanie techniki, a zwł aszcza w US 5260451 oraz w WO 95/32970, WO 95/32971 i WO 95/32972. W tych sposobach związek o wzorze IV estryfikuje się silnie rozgałęzionym alkoholem, takim jak t-butanol lub alkohol neopentylowy, w obecności środka aktywującego, np. karbonylodiimidazolu, w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak tetrahydrofuran lub dioksan, z wytworzeniem związku o wzorze XXI. Ester XXI przeprowadza się, w sposób opisany w odniesieniu do schematu syntezy 2, z użyciem 2 równoważników molowych N-bromosukcynoimidu w związek o wzorze Ir, z którego po rozszczepieniu grupy estrowej i dekarboksylacji otrzymuje się związek o wzorze Is lub It. Alternatywnie, ester XXI można poddać reakcji z 1 równoważnikiem molowym N-bromosukcynoimidu, a następnie z alkoholanem, z wytworzeniem związku o wzorze lu. W wyniku hydrolizy estru i dekarboksylacji otrzymuje się związek o wzorze Iv i Iw.
PL 199 752 B1
Wprowadzanie polarnych grup, takich jak X lub R6 i R7 = karbonyl, wymaga zmodyfikowanej strategii syntezy. Takich grup funkcyjnych nie można wprowadzać do pierścienia węglowodorowego, który ma być następnie skondensowany. Syntezę prowadzi się z użyciem odpowiednich prekursorów, które już zawierają grupy funkcyjne, zabezpieczone „grupami zabezpieczającymi” (Pg).
Schemat syntezy 5 przedstawia przykład, w jaki sposób, z wykorzystaniem sposobu postępowania opisanego w EP 0397175 (XXXVII - XXXVIII, stosując jako związek wyjściowy pochodną trishydroksymetylenową (XXXIII, X=OH), przez selektywne wprowadzanie grupy zabezpieczającej do jednej z trzech grup hydroksymetylenowych, można otrzymać związki o wzorze H i J, o odpowiednim układzie podstawników. Związki o wzorze H i J występują w postaci dwu antypod optycznych, które ewentualnie można rozdzielić metodami chromatografii albo wytworzyć z diastereoizomerycznych związków pośrednich (acetali lub ketali, w których R=H, R'=aikii, aryl itp., albo R=R'= alkil, aryl itp.), z których po rozdzieleniu otrzymuje się czyste enancjomery prekursorów.
PL 199 752 B1
W wyniku wprowadzenia grupy hydroksylowej (schemat A: wzór G (X = OH) do ugrupowania pirolu macierzystej struktury pirolizynowej otrzymuje się związki (XXIX na schemacie syntezy 6), będące w równowadze z tautomerycznymi związkami okso. W przypadku pirolizyn, związki te można wyodrębnić tylko w postaci trwałych pochodnych. Ulegają one szybkiej przemianie w wyniku utleniania tlenem atmosferycznym. Na schemacie syntezy 6 przedstawiono w jaki sposób, w przypadku pirolizyn o wzorze V, które zostały poddane metalowaniu, można bezpośrednio otrzymać trwałe estry odpowiednich pochodnych hydroksylowych w wyniku podziałania nadtlenkami organicznymi.
Schemat syntezy 7 przedstawia, że podstawniki w pozycji 5 (takie jak boczny łańcuch kwasu octowego, R3 = CH2COOH, IIa) również tworzą acyloksylowe pochodne odpowiednich pirolizyn (wzór XXXII) przez podziałanie kwasami karboksylowymi w obecności eteratu BF3.
PL 199 752 B1
Związki według wynalazku hamują in vitro i in vivo uwalnianie różnych mediatorów kaskady kwasu arachidonowego, zwłaszcza 5-lipoksygenazy i cyklooksygenazy 1 i 2, a zatem wykazują znaczące działanie przeciwzapalne. Są one więc użyteczne w leczeniu schorzeń, w których za rozwój lub postęp tych schorzeń jest odpowiedzialna zwiększona szybkość uwalniania mediatorów eikozanoidowych. W szczególności związki według wynalazku można stosować do leczenia chorób typu reumatycznego, oraz w zapobieganiu chorobom wywoływanym przez alergie. Związki według wynalazku są więc skutecznymi środkami przeciwzapalnymi, przeciwbólowymi, przeciwgorączkowymi, przeciwuczuleniowymi i rozszerzającymi oskrzela i mogą być stosowane w profilaktyce wstrząsu anafilaktycznego i septycznego oraz w leczeniu chorób dermatologicznych, takich jak ł uszczyca, pokrzywka, oraz ostra i przewlekł a wysypka o podł o ż u alergicznym i niealergicznym.
Związki według wynalazku wykazują zwiększoną trwałość chemiczną, przydatność do podawania pozajelitowego, zwiększoną biodostępność jelitową i krótszy okres półtrwania.
Związki według wynalazku można podawać jako pojedyncze środki terapeutycznie czynne lub jako mieszaniny z innymi związkami terapeutycznie czynnymi. Można je podawać same, lecz zazwyczaj podaje się je w postaci środków farmaceutycznych, np. w postaci mieszanin substancji czynnych z odpowiednimi farmaceutycznymi nośnikami lub rozcieńczalnikami. Związki lub środki można podawać doustnie lub pozajelitowo, przy czym korzystnie podaje się je w doustnych postaciach dawkowanych.
Charakter środka farmaceutycznego i nośnika lub rozcieńczalnika farmaceutycznego zależy od żądanego sposobu podawania. Środki doustne mogą być np. w postaci tabletek lub kapsułek i mogą zawierać zwykłe zaróbki, takie jak środki wiążące (np. syrop, gumę arabską, żelatynę, sorbit, tragakant lub poliwinylopirolidon), wypełniacze (np. laktozę, cukier, skrobię kukurydzianą, fosforan wapnia, sorbitol lub glicynę), środki poślizgowe (np. stearynian magnezu, talk, glikol polietylenowy lub krzemionkę), środki rozsadzające (np. skrobię) lub środki zwilżające (np. laurylosiarczan sodu). Ciekłe preparaty doustne mogą być w postaci wodnych lub olejowych zawiesin, roztworów, emulsji, syropów, eliksirów lub aerozoli itp., lub mogą być w postaci suchych proszków do roztwarzania z użyciem wody lub innego odpowiedniego nośnika. Ciekłe preparaty tego typu mogą zawierać zwykłe dodatki, np. środki suspendujące, środki smakowo/zapachowe, rozcieńczalniki lub emulgatory. Do podawania pozajelitowego można stosować roztwory lub zawiesiny wytworzone z użyciem zwykłych nośników farmaceutycznych.
Związki lub środki według wynalazku można podawać ssakowi (człowiekowi i innej istocie żywej) w dawce około 0,5 - 100 mg/kg masy ciała dziennie. Można je podawać w dawce pojedynczej lub w postaci szeregu dawek.
Zakres działania związków zbadano z użyciem następujących układów testowych.
Układ testowy do badania hamowania 5-lipoksygenazy
Jako źródło 5-lipoksygenazy stosowano ludzkie granulocyty. W wyniku stymulacji jonoforem wapniowym A 23187, z endogennego kwasu arachidonowego powstaje LTB4 (leukotrien B4). Granulocyty wyodrębnia się i prowadzi się reakcję enzymatyczną, zgodnie ze znanymi sposobami (patrz Arch. Pharm. Med. Chem. 330, 307-312 (1997)).
Krew, chronioną przed krzepnięciem za pomocą heparyny, odwirowuje się przy nieciągłym gradiencie Percoll® i warstwę granulocytów usuwa się za pomocą pipety. Po przeprowadzeniu lizy
PL 199 752 B1 erytrocytów granulocyty przemywa się szereg razy, po czym nastawia się określone stężenie komórek. Reakcję enzymatyczną rozpoczyna się w obecności badanej substancji lub bez niej, po dodaniu Ca2+ w postaci jonoforu wapniowego A 23187. Syntezę leukotrienów przerywa się po 1,5 minuty. Próbkę odwirowuje się i supernatant rozcieńcza się. LTB4 oznacza się ilościowo metodą ELISA.
Układ testowy do badania hamowania cyklooksygenazy-1 W tym uk ł adzie testowym ilość prostaglandyny E2 wytworzonej przez ludzkie pł ytki krwi po dodaniu jonoforu wapniowego oznacza się metodą ELISA. W metodzie tej płytki otrzymuje się w wyniku wirowania przy nieciągłym gradiencie Percoll®. Reakcję enzymatyczną i oznaczanie powstałych metabolitów prowadzi się zasadniczo w taki sam sposób jak przy badaniu hamowania 5-lipoksygenazy. Badania różnią się czasem inkubacji. Ponadto konieczne jest dodanie inhibitora syntazy tromboksanu (patrz Arch. Pharm. Med. Chem. 330, 307-312 (1997)).
Układ testowy do badania hamowania cyklooksygenazy-2
COX2 (z łożyska owcy) wstępnie inkubuje się z badanymi substancjami w 4°C przez 10 minut, po czym prowadzi się stymulację kwasem arachidonowym (5 μΜ) w 25°C przez 10 minut. Jako substancję odniesienia stosuje się diklofenak (IC50(COX2) = 3,0 10-6 M). Próbę wykonuje się w 3 rozcieńczeniach (10-7, 10-6, 10-5 M), a stężenie PGE2 oznacza się ilościowo metodą ELISA (patrz Mitchell, J.A. i inni, Proc. Nat. Acad. Sci 90: 11693-11697 (1993)).
Oznaczanie współczynnika podziału
Współczynnik podziału P związków określano w układzie n-oktanol/woda, zgodnie ze wskazówkami OECD Guidline for Testing Chemicals, nr 117.
Wyniki podano poniżej w tabeli 1.
T a b e l a 1
Wartości IC50 (w μmolach) i log P
Przykład Struktura COX-1 COX-2 5-LO logP logP
pH 2,5 pH 7,5
16 h3c^o H3c>/r5-HfVc> CH, 0,5 7,5 0,06 5,1 6,7
14 h3c^0 H3c>M_fycl h3c^ \ —/ ''COOH 0,06 0,04 4,5 1,7
6 h3c><SaZ/3_ci h3c^ \ —/ 0,95 0,23 5,0 5,1
18 Hc><SAZ^Vci h3c-^ \ — / ''COOH 0,046 2,1 2,3 3,3 1,1
ML 3000 0,21 4,7 0,18 4,8 1,9
PL 199 752 B1
Wynalazek ilustrują poniższe przykłady.
W przykł adach stosowano nast ę pują ce skróty.
THF tetrahydrofuran
Mech metanol
NBS N-bromosukcynoimid
DMSO dimetylosulfotlenek
DMF dimetyloformamid
AIBN azobisizobutyronitryl
T. t. temperatura topnienia
P r z y k ł a d 1
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]karboksylan metylu
a) 6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]karboksylan metylu (6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizynę (10,0 g, 31,1 mmola, otrzymaną w sposób opisany przez Laufer i inni (J. Med. Chem. 1994, 37, 1894-1897) i 3,3 g bezwodnej trietyloaminy rozpuszczono w 30 ml absolutnego THF. Następnie powoli wkroplono roztwór 3,1 g (15,7 mmola) chloromrówczanu trichlorometylu (difosgenu) w 20 ml THF w temperaturze pokojowej i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 7 godzin. Nastę pnie dodano 30 ml MeOH i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 godzin. Produkt wytrącił się w postaci jasnozielonej substancji stałej. Produkt odsączono przez odessanie rozpuszczalnika pod próżnią i przemyto niewielką ilością MeOH. Z roztworu macierzystego, zmieszanego z 200 ml wody, po obróbce ultradźwiękowej (10 minut), otrzymano drugą frakcję kryształów. Otrzymane frakcje oczyszczono przez mieszanie z MeOH.
Wydajność całkowita: 9,94 g (84%), C23H22ClNO2, 379,9 g/mol.
T.t.: 170°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2945, 1708 (CO estrowy), 1466, 1406, 1216, 1119, 1098, 831, 777, 702, 696.
1H-NMR (CDCls): δ (ppm) = 7,26-7,11 (m, 7H, ph+AA'), 6,99-6,94 (BB', 2H), 4,14 (s, 2H, CH2), 3,65 (s, 3H, OCH3), 2,84 (s, 2H, CH2), 1,31 (s, 6H, C(CH3)2).
13C-NMR (CDCls): δ (ppm) = 161,1 (CO), 140,3, 134,6, 134,0, 132,4, 132,1, 132,2, 128,5, 128,1,
127,6, 125,5, 117,8, 62,0 (CH2), 50,7 (OCH3), 42,4 (C-2), 40,3 (CH2), 28,0 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 72,72, H 5,84, N 3,69, stwierdzono C 72,57, H 5,78, N 3,64.
b) 6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]karboksylan metylu
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]karboksylan metylu (przykład 1a, 4,0 g (10,5 mmola) poddano reakcji z 2,3 g (13,0 mmola) NBS w CCl4 i otrzymano [1-bromo-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]karboksylan metylu. Związku pośredniego nie wyodrębniono, ale poddano bezpośrednio reakcji przez dodanie 30 ml MeOH. Po kilku minutach wytrącił się osad. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią, a substancję stałą przemyto niewielką ilością metanolu.
Wydajność: 3,5 g (81%), C24H24ClNO3, 409,9 g/mol.
T.t.: 121°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2981, 2956, 2900, 1698 (CO estrowy), 1455, 1438, 1312, 1217, 1135, 1083, 1012, 780, 703.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,26-7,04 (m, 9H, 2 Ar), 4,19-4,14 (m, 3H, 1-H + 3-H2), 3,66, 3H, COOCH3), 3,07 (s, 3H, 1-OCH3), 1,32 (s, 3H, 2-CH3), 1,21 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCia): δ (ppm) = 161,6 (COOCH3), 139,3, 134,5, 133,6, 132,4, 131,8, 132,2, 129,4,
128,1, 127,6, 126,0, 121,2, 116,2, 83,2 (C-l), 60,1 (C-3), 57,5 (OCH3), 50,9 (CO-OCH3), 46,7 (C-2), 27,2, 20,5 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 70,32, H 5,90, N 3,42, stwierdzono C 70,04, H 5,70, N 3,36.
P r z y k ł a d 2
Kwas 6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylokarboksyIowy
PL 199 752 B1
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]karboksylan metylu (przykład 1b, 3,5 g, 8,5 mmola) ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 16 godzin w roztworze 3,0 g (53,5 mmola) KOH w 40 ml MeOH. Mieszaninę następnie pozostawiono do ochłodzenia się i wymieszano ją z 400 ml wody zakwaszonej do pH 3 stężonym HCl i wyekstrahowano 3 razy porcjami po 100 ml eteru dietylowego. Ekstrakty eterowe przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4. Roztwór przesączono i zatężono aż do rozpoczęcia krystalizacji. Bezbarwną substancję stałą odsączono pod próżnią i wysuszono.
Wydajność: 2,9 g (86%), C23H22ClNO3, 395,9 g/mol.
T.t.: 195°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2958, 2895 (OH kwasowy), 1650 (CO kwasowy), 1516, 1492, 1469, 1316, 1136, 1107, 1091.
1H-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,29-7,11 (m, 7H, Ph+AA'), 7,04-7,00 (BB', 2H), 4,26 (s, 1H,
1-H), 4,12 i 3,98 (m, 2H, układ AB, 3-H2, 2J=12,0 Hz), 2,97 (s, 3H, OCH3), 1,22 (s, 3H, 2-CH3), 1,14 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 161,6 (CO), 138,6, 134,3, 134,1, 131,1, 130,2, 132,5, 129,0,
128,1, 127,3, 125,9, 120,0, 116,5, 82,4 (C-1), 59,7 (C-3), 56,8 (OCH3), 46,2 (C-2), 26,5, 20,3 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 69,78, H 5,60, N 3,54, stwierdzono C 69,58, H 5,65, N 3,45.
P r z y k ł a d 3
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylokarboksylowy
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]karboksylowy (przykład 2, 0,50 g, 1,26 mmola) rozpuszczono w 10 ml DMSO zawierającego około 10% wody i roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 dni po dodaniu 1,5 ml stężonego HCl. Następnie do mieszaniny dodano 30 ml wody. Wykrystalizowany produkt oddzielono od rozpuszczalnika przez odsączenie pod próżnią i roztworzono w 20 ml eteru dietylowego. Fazę organiczną przemyto 1 raz 20 ml wody i wysuszono nad Na2SO4. Po przesączeniu rozpuszczalnik usunięto w wyparce obrotowej. Stałą pozostałość oczyszczono przez rekrystalizację z eteru dietylowego.
Wydajność: 0,10 g (21%), C22H20ClNO3, 381,9 g/mol.
T.t.: 204°C.
IR (KBr) : 1/l (cm-1) = 3510 (OH), 2954, 1639 (CO kwasowy), 1468, 1313, 1139, 1102, 1091, 696.
1H-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,33-7,05 (m, 9H, 2 Ar), 5,55 (d, 1H, OH, 3J=8,3 Hz), 4,30 (d, 1H, 1-H, 3J=8,3 Hz) , 4,06 (m, 2H, 3-H2), 1,17 (s, 3H, 2-CH3), 1,02 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 161,7 (CO), 141,5, 134,5, 134,2, 131,1, 130,2, 132,5, 128,6, 128,0, 127,4, 125,5, 118,4, 116,0, 74,1 (C-1), 59,5 (C-3), 46,0 (C-2), 26,4, 20,6 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 69,20, H 5,28, N 3,67, stwierdzono C 68,70, H 5,42, N 3,51.
P r z y k ł a d 4
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-okso-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylokarboksylan metylu (129)
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]karboksylan metylu (przykład 1a, 8,0 g, 21,1 mmola) i 9,4 g (53 mmole) NBS ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 3 godziny w 40 ml CCl4. Następnie dodano 2,5 ml wody i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez kolejne 16 godzin. Mieszaninę reakcyjną zatężono do objętości 5 ml i dodano 40 ml MeOH. Mieszaninę pozostawiono do wykrystalizowania w 4°C. Bladą substancję stałą odsączono przez odessanie rozpuszczalnika pod próżnią i wysuszono pod próżnią.
Wydajność: 4,36 g (53%), C23H20ClNO3, 393,9 g/mol.
T.t.: 233°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2976, 2872, 1707, 1699 (CO estrowy + ketonowy), 1464, 1313, 1238, 1147, 1105, 692.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,30-7,10 (m, 9H, 2 Ar), 4,46 (s, 2H, 3-H2), 3,73 (s, 3H, OCH3), 1,39 (s, 6H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3: δ (ppm) = 196,1 (CO), 160,9 (CO), 133,7, 133,3, 132,4, 131,0, 130,2, 132,1, 129,9, 128,0, 127,9, 127,3, 125,0, 122,0, 59,2 (C-3), 51,6 (OCH3), 48,8 (C-2), 24,6 (C(CH3)2).
PL 199 752 B1
P r z y k ł a d 5
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylokarboksylowy
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-okso-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylokarboksylan metylu (przykład 4, 4,4 g, 11,1 mmola) ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 2 godziny w roztworze 3,0 g (53,5 mmola) KOH w 40 ml MeOH. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się i wymieszano ją z 600 ml wody. Mętny roztwór doprowadzono do pH 3 z użyciem stężonego kwasu chlorowodorowego. Wytrącony osad odsączono i wysuszono nad pentatlenkiem fosforu w eksykatorze próżniowym.
Wydajność: 3,8 g (90%), C22H18ClNO3, 379,9 g/mol.
T.t.: 284°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2970, 1707 (CO ketonowy), 1656 (CO kwasowy), 1518, 1476, 1316, 1302, 1148, 1101, 699.
1H-NMR ( [D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,35-7,31 (AA', 2H), 7,20-7,10 (m, 7H, Ph + BB') , 4,45 (s, 2H, CH2), 1,26 (s, 6H, 2-CH3).
13C-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 196,1 (C-1), 161,0 (COOH), 132,9, 132,3, 131,8, 131,3, 132,4, 129,6, 127,8, 127,6, 127,0, 129,2, 123,4, 122,9, 58,5 (C-3), 48,3 (C-2), 24,1 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 69,56, H 4,78, N 3,69, stwierdzono C 69,06, H 4,81, N 3,53.
P r z y k ł a d 6
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyna
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylokarboksylowy (przykład 5, 2,0 g, 5,3 mmola) ogrzano do stopienia przez 10 minut (około 290°C). Po zakończeniu wywiązywania się gazu mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się i placek stopionego materiału poddano działaniu MeOH (30 minut) w łaźni ultradźwiękowej. Następnie rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i jasnobrunatną substancję stałą wysuszono.
Wydajność: 1,31 g (74%), C21H18ClNO, 335,8 g/mol.
T.t.: 261°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3116 (CH), 2970 (CH), 1684 (CO ketonowy), 1529, 1350, 1092, 1016, 821, 698, 534.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,47-7,10 (m, 9H, 2 Ar), 7,09 (s, 1H, 5-H), 4,14 (s, 2H, 3-H2), 1,37 (s, 6H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 194,6 (CO), 133,3, 132,5, 132,0, 129,9, 123,8, 130,0, 129,8, 128,6,
128,1, 127,8, 121,9, 56,8 (C-3), 49,7 (C-2), 24,8 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 75,11, H 5,40, N 4,17, stwierdzono C 73,51, H 5,27, N 4,09.
P r z y k ł a d 7
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyna
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizynę (przykład 6, 0,30 g, 0,9 mmola) przeprowadzono w stan zawiesiny w THF. Następnie dodano 0,04 g (1,1 mmola) LiAlH4 i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 0,5 godziny. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się i nadmiar wodorku rozłożono przez dodanie 10 ml nasyconego roztworu NaHCO3. Z kolei dodano 10 ml 10% NaOH i fazę organiczną oddzielono. Fazę wodną wyekstrahowano kolejne 3 razy porcjami po 10 ml eteru dietylowego. Ekstrakty organiczne wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono w wyparce obrotowej. Produkt pienił się pod próżnią. Uwolniono go od pozostałości rozpuszczalnika pod próżnią w 40°C.
Wydajność: 0,28 g (96%), C21H20ClNO, 337,9 g/mol.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3336 (b), 2958, 2870, 1601, 1525, 1486, 1409, 1173, 1092, 1032, 1012, 833, 767, 700.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,35-7,12 (m, 9H, 2 Ar), 6,71 (s, 1H, 5-H), 4,55 (d, 1H, 1-H, 3J=5,3 Hz), 3,96 i 3,64 (AB, 2H, 3-H2, 2J=10,5 Hz), 1,76 (d, 1H, 1-OH, 3J=5,5 Hz), 1,30 (s, 3H, 2-CH3), 1,14 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 136,9, 135,1, 134,7, 131,2, 129,6, 128,9, 128,28, 128,26, 125,6,
125,7, 117,3, 114,4 (C-5), 75,4 (C-1), 57,5 (C-3), 47,8 (C-2), 26,6, 20,8 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 74,67, H 5,97, N 4,15, stwierdzono C 74,06, H 5,99, N 3,97.
PL 199 752 B1
P r z y k ł a d 8
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylokarboaldehyd
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizynę (przykład 6, 0,30 g (0,9 mmola) przeprowadzono w stan zawiesiny w 1 ml DMF. Zawiesinę ochłodzono do 5°C, po czym dodano 0,28 g (1,8 mmola) POCl3. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut, po czym ogrzewano w 80°C przez 16 godzin. Ochłodzoną mieszaninę reakcyjną zhydrolizowano z użyciem 10 ml 10% roztworu wodorotlenku sodu i wyekstrahowano 2 razy porcjami po 20 ml chlorku metylenu. Ekstrakty organiczne przemyto 3 razy porcjami po 40 ml wody, wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono w wyparce obrotowej. Surowy produkt poddano rekrystalizacji z etanolu.
Wydajność: 250 mg (76%), C22H18ClNO2, 363,8 g/mol.
T.t: 185°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2962, 2868, 1716 (CO aldehydowy), 1662 (CO ketonowy), 1514, 1458, 1406, 1381, 1118, 1014, 845, 746, 723.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 9,64 (s, 1H, CHO), 7,38-7,19 (m, 9H, 2 Ar), 4,49 (s, 2H, 3-H2), 1,39 (s, 6H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 196,9 (CO), 181,7 (CHO), 136.8, 134,3, 130,5, 130,3, 129,3,
124,1, 131,9, 129,7, 128,9, 128,2, 127,6, 58,6 (C-3), 49,2 (C-2), 24,6 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 72,63, H 4,99, N 3,85, stwierdzono C 72,34, H 5,22, N 3,80.
P r z y k ł a d 9
1-Acetoksy-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctan t-butylu
a) 6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctan t-butylu
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]octowy (ML3000, 10,0 g, 26,3 mmola), otrzymany sposobem Laufer i inni (J. Med. Chem. 1994, 37, 1894-1897), rozpuszczono w 40 ml absolutnego THF i do roztworu dodano 5,1 g (31,5 mmola) karbonylodiimidazolu. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 30 minut, aż imidazolid wytrącił się w temperaturze pokojowej, po czym dodano 80 ml t-butanolu i mieszaninę ogrzano do 100°C w separatorze wodnym. Po całkowitym oddestylowaniu THF mieszaninę reakcyjną ogrzewano w 110°C przez kolejne 7 dni. Następnie mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się i wymieszano z 80 ml eteru dietylowego lub MeOH. Wykrystalizowany produkt uwolniono od rozpuszczalnika przez odsączenie pod próżnią i wysuszono. Więcej wykrystalizowanego produktu można otrzymać z roztworu macierzystego przez zatężenie go w wyparce obrotowej i wytrącenie z użyciem MeOH.
Wydajność: 8,0 g (70%), C27H30ClNO2 436,0 g/mol.
T.t.: 168°C.
IR (KBr) : 1/l (cm-1) = 2954, 2870, 1728 (CO estrowy), 1487, 1379, 1163, 1151, 1097, 822, 700 1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,27-7,03 (m, 9H, 2 Ar), 3,75 (s, 2H, CH2), 3,41 (s, 2H, CH2), 2,84 (s, 2H, CH2), 1,47 (s, 9H, (CCH3)3), 1,29 (s, 6H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 170,1 (CO), 136,1, 134,8, 133,9, 131,5, 131,6, 128,2, 128,1, 128,0,
124.6, 118,4, 114,6, 81,2 (OC(CH3)3), 58,3 (CH2), 43,3 (C-2), 40,5 (CH2), 32,9 (CH2), 28,1 (OC(CH3)3), 28,0 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 74,38, H 6,94, N 3,21, stwierdzono C 73,99, H 6,90, N 3,21.
b) 1-Bromo-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctan t-butylu
Do 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctanu t-butylu (przykład 9a, 5,0 g, 11,5 mmola) i NBS (2,2 g, 12,4 mmola) dodano 50 ml CCl4 i AIBN w ilości mieszczącej się na końcówce łopatki laboratoryjnej. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w 50°C przez 45 minut. Po ochłodzeniu sukcynoimid odsączono i rozpuszczalnik usunięto pod próżnią.
Wydajność: 5,6 g (95%) C27H29BrClNO2; 514,9 g/mol.
IR (KBr) : 1/l (cm-1) = 2968, 2931 (s, alifatyczny CH), 1730 (s, szeroki, CO, estrowy), 1466, 1367, 1147, 1099, 833, 787, 770 (s, C-Br).
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,30-7,12 (m, 7 H, Ph + AA'), 7,11-7,06 (BB', 2H), 5,15 (s, 1H, 1-H), 3,81 (s, szeroki, 2H, 3-H2), 3,41 (S, 2H, CH2COOR), 1,48 (s, 9H, C(CH3)3), 1,35 (s, szeroki, 6H, 2 CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 169,5 (CO), 134,8, 133,9, 133,5, 132,0, 131,7, 128,9, 128,3, 128,1,
125.6, 124,3, 121,7, 118,0, 81,6 (OC(CH3)3), 60,8 (C-1), 55,4 (CH2), 49,4 (C-3), 32,9 (CH2), 28,8 (OC(CH3)3), 25,9 (C(CH3)2).
c) 1-Acetoksy-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctan t-butylu
PL 199 752 B1
Do 1-bromo-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctanu t-butylu (przykład 9b, 1,15 g, 2,23 mmola) dodano 0,5 g octanu potasu, 10 ml absolutnego eteru dietylowego i 3 krople kwasu octowego, po czym mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 3 godziny. Następnie mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się, sole nieorganiczne odsączono i roztwór eterowy zatężono w wyparce obrotowej. Do pozostałości o objętości około 5 ml dodano 10 ml heksanu. Po roztarciu produkt wytrącił się i oddzielono go przez usunięcie rozpuszczalnika pod próżnią.
Wydajność: 0,74 g (65%) C29H32ClNO4; 494,0 g/mol.
T.t.: 81°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2972, 1728 (CO estrowy), 1368, 1246, 1149, 1014, 833, 708.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,24-6,99 (m, 9H, 2.Ar.), 5,92 (s, 1H, 1-H), 3,92 i 3,75 (2H, AB, 3-H2, 2J=10,4 Hz), 3,43 (s, 2H, CH2COOR), 2,09 (s, 3H, OCH3), 1,48 (s, 9H, OC(CH3)3), 1,25 (s, 3H, 2-CH3), 1,21 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 170,3 (CO), 169,7 (CO), 134,7, 134,1, 131,8, 130,8, 131,7, 128,6,
128.2, 128,0, 125,5, 124,3, 120,1, 118,6, 81,5, (OCCCHsh), 76,3 (C-1), 56,5 (C-3), 47,6 (C-2), 32,8 (CH2COOR), 28,1 (OC(CH3)3), 26,6 (OCH3), 21,0, 20,9 (CH3).
CHN: obliczono C 70,50, H 6,53, N 2,84, stwierdzono C 70,83, H 6,71, N 2,81.
P r z y k ł a d 10
1-Acetoksy-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-oksooctan etylu
a) 1-Bromo-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-oksooctan etylu (9,82 g,
23,3 mmola), otrzymany sposobem opisanym w literaturze, rozpuszczono w 50 ml CCl4. Następnie dodano 4,70 g (26,4 mmola) NBS i azoizobutyronitryl (AIBN) w ilości mieszczącej się na końcówce łopatki laboratoryjnej i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 4 godziny. Po ochłodzeniu mieszaniny reakcyjnej sukcynoimid odsączono i przejrzysty roztwór zatężono w wyparce obrotowej. Pozostałość wykrystalizowała z eteru diizopropylowego.
Wydajność: 8,9 g (76%), C25H23BrClNO37 500,8 g/mol.
T.t.: 167°C.
IR (KBr) : 1/l (cm-1) = 2966 (CH), 1740 (CO estrowy), 1630 (CO α-ketonowy), 1446, 1433, 1257, 1068, 1018, 851, 696.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,30-7,13 (m, 9H, 2 Ar), 5,00 (s, 1H, 1-H), 4,34 i 4,14 (2H, AB, 3-CH2, 2J=12,5 Hz), 3,64 (m, 2H, ABX3, OCH2, 2J=10,8 Hz, 3J=7,3 Hz), 1,51 (s, 3H, 2-CH3), 1,28 (s, 3H, 2-CH3), 1,08 (t, 3H, OCH2CH3, 3J=7,2 Hz).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 177,4, 164,1 (CO), 143,3, 135,4, 134,0, 132,4, 131,7, 132,2, 129,0,
128.3, 128,2, 126,8, 122,9, 120,5, 61,9 (CH2), 59,0 (CH2), 54,9 (C-1), 48,3 (C-2), 26,4, 24,9 (C(CH3)2), 13,5 (OCH2CH3).
CHN: obliczono C 59,96, H 4,63, N 2,80, stwierdzono C 59,95, H 4,64, N 2,74.
b) 1-Acetoksy-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu
1- Bromo-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu (przykład 10a, 10,0 g, 20 mmoli) rozpuszczono w 50 ml DMF. Po dodaniu octanu potasu (5,0 g, 51 mmoli) mieszaninę ogrzewano w 80°C przez 2 godziny. Ochłodzoną mieszaninę reakcyjną wylano na lód i całość wyekstrahowano 200 ml eteru dietylowego. Fazę eterową oddzielono, przemyto dwukrotnie porcjami po 150 ml wody, wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono w wyparce obrotowej. Otrzymano mieszaninę 1-acetoksy-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctanu etylu i 2-[6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctanu etylu.
Wydajność: 6,9 g (75%) mieszaniny zawierającej dwa składniki w różnych proporcjach). Po rozdzieleniu składników metodą chromatografii kolumnowej (żel krzemionkowy 60, eter/cykloheksan 1:1) otrzymano:
2- [1-acetoksy-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu
C27H26ClNO5, 480,0 g/mol.
T.t.: 142°C
PL 199 752 B1
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2970 (CH), 1747 (CO estrowy), 1624 (CO α-ketonowy), 1448, 1427, 1227, 1084, 1018, 733, 696.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,29-6,91 (m, 9H, 2 Ar), 5,95 (s, 1H, 1-H), 4,32 i 4,24 (2H, AB,
3-H2, 2J=12,4 Hz), 3,70-3,55 (m, 2H, ABX3, OCH2), 2,03 (s, 3H, OCH3), 1,30 (s, 3H, 2-CH3), 1,22 (s, 3H, 2-CH3), 1,07 (t, 3H, OCH2CH3, 3J=7,1 Hz).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 177,4 (CO α-ketonowy), 169,8 (CO), 164,1 (CO), 140,8, 135,5, 133,9, 132,3, 131,8, 128,9, 128,3, 121,3, 132,1, 128,8, 128,2, 128,1, 126,7, 75,0 (C-1), 61,8 (CH2),
60,4 (CH2), 46,7 (C-2), 26,4 (COCH3), 20,8, 20,6 (CH3), 13,5 (OCH2CH3).
CHN: obliczono C 67,57, H 5,46, N 2,92, stwierdzono C 67,48, H 5,48, N 2,89.
P r z y k ł a d 11
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu po chromatografii kolumnowej z przykładu 10b:
C25H24ClNO4, 438,0 g/mol.
T.t.: 193°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3520 (OH), 2958 (CH), 1730 (CO estrowy), 1622 (CO α-ketonowy), 1450, 1425, 1269, 1076, 1016, 737, 700.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,29-7,12 (m, 9H, 2 Ar), 4,64 (d, 1H, 1-H, 3J=5,8 Hz), 4,29 i 4,23 (2H, AB, 3-H2, 2J=9,8 Hz), 3,75-3,50 (m, 2H, ABX3, OCH2), 1,96 (d, 1H, OH, 3J=5,8 Hz), 1,32 (s, 3H, 2-CH3), 1,20 (s, 3H, 2-CH3), 1,07 (t, 3H, OCH2CH3, 3J=7,2 Hz).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 177,5 (CO α-ketonowy), 164,3 (CO estrowy), 144,6, 135,5, 133,9,
132,8, 132,0, 132,2, 129,0, 128,4, 128,2, 126,6, 122,0, 120,8, 75,1 (C-1), 61,8 (CH2), 60,0 (CH2), 46,9 (C-2), 26,4 (C(CH3)2), 20,5 (C(CH3)2), 13,5 (OCH2CH3).
P r z y k ł a d 12
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctowy
1-Acetoksy-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctan t-butylu (przykład 9c, 1,00 g, 2,0 mmola) rozpuszczono w 10 ml MeOH. Do roztworu dodano 0,5 g KOH i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin, aż przejściowo wytrącony osad rozpuścił się. Mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się i wymieszano z 600 ml wody. Mętny roztwór doprowadzono do pH 3 z użyciem stężonego HCl. Roztwór wyekstrahowano 3 razy porcjami po 100 ml eteru dietylowego. Ekstrakty eterowe przemyto dwukrotnie wodą i wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono w wyparce obrotowej. Otrzymano mieszaninę kwasu 6-(4-chloro-fenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctowego i kwasu 2-[6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]octowego (patrz przykład 16).
Alternatywna synteza kwasu 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-octowego
Mieszaninę produktów stanowiącą mieszaninę 1:2 2-[1-acetoksy-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-oksooctanu etylu i 2-[6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-oksooctanu etylu (z przykładu 10b, 1,50 g, 3,31 mmola) przeprowadzono w stan zawiesiny w 15 ml glikolu dietylenowego, dodano 1,3 ml hydratu hydrazyny (80%) i całość ogrzewano w 80°C przez 1 godzinę. Następnie mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się i dodano 2,5 g KOH. Mieszaninę następnie ogrzewano w 130°C przez 1 godzinę i w 160°C przez 2 godziny. Po ochłodzeniu mieszaninę rozcieńczono 30 ml wody, doprowadzono do pH 2 z użyciem stężonego HCl i wyekstrahowano 3 razy porcjami po 30 ml eteru dietylowego. Ekstrakty organiczne przemyto dwukrotnie porcjami po 50 ml wody, wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono do końcowej objętości 50 ml w wyparce obrotowej. Po dodaniu około 20 ml heksanu mieszaninę odparowano aż do rozpoczęcia krystalizacji. Wykrystalizowaną substancję odsączono pod próżnią i roztwór dalej zatężono. W ten sposób otrzymano szereg frakcji wykrystalizowanej substancji. Ostatnie frakcje wykrystalizowanej substancji zawierały żądany produkt.
Wydajność: 0,07 g (6%) C23H22ClNO3, 395,9 g/mol.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3421 (OH), 2958, 2926, 2870 (OH), 1730 (CO kwasowy), 1485, 1090, 1012, 831, 700.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,28-7,06 (m, 9H, 2 Ar), 4,61 (s, 1H, 1-H), 3,91, 3,68 (2H, AB, 3-H2, 2J=10,4 Hz), 3,58 (2H, AB, CH2COOH), 1,31 (s, 3H, 2-CH3), 1,15 (s, 3H, 2-CH3).
P r z y k ł a d 13
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctan t-butylu
PL 199 752 B1
1-Bromo-6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]octan t-butylu (przykład 9b, 1,15 g, 2,23 mmola) rozpuszczono w 10 ml MeOH. Po kilku minutach wytrącił się osad. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią, a substancję stałą przemyto niewielką ilością MeOH.
Wydajność: 0,73 g (70%), C28H32ClNO3, 466,0 g/mol.
T.t.: 140°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2881, 1728 (CO estrowy), 1153, 1369, 1342, 1214, 1089, 827, 746, 698.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,25-7,08 (m, 9H, 2 Ar), 4,22 (s, 1H, 1-H), 3,88, 3,65 (2H, AB, 3-H2, 2J=10,3 Hz), 3,43 (s, 2H, CH2COOR), 3,09 (s, 3H, OCH3), 1,45 (s, 9H, OC(CH3)3), 1,32 (s, 3H, 2-CH3), 1,20 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 169,7 (CO), 135,9, 134,5, 133,3, 131,5, 131,7, 129,1, 128,1, 128,0,
125,3, 123,7, 119,3, 118,9, 83,5 (C-1), 81,3 (OCCCHsh), 56,8 (OCH3), 56,4 (C-3), 47,7 (C-2), 32,9 (CH2COOR), 28,0 (OC(CH3)3), 27,3, 20,8 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 72,17, H 6,92, N 3,01, stwierdzono C 71,38, H 6,85, N 2,99.
P r z y k ł a d 14
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctowy
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctan t-butylu (przykład 13, 1,00 g, 2,14 mmola) przeprowadzono w stan zawiesiny w 10 ml MeOH. Dodano 0,5 g
KOH i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 2 godziny. Następnie mieszaninę pozostawiono do ochłodzenia się i wymieszano z 600 ml wody. Mętny roztwór doprowadzono do pH 3 z użyciem stężonego HCl. Roztwór wyekstrahowano 3 razy porcjami po 100 ml eteru dietylowego. Ekstrakty eterowe przemyto dwukrotnie wodą i wysuszono nad Na2SO4. Roztwór przesączono i zatężono w wyparce obrotowej aż do rozpoczęcia krystalizacji. Bezbarwną substancję stałą uwolniono od pozostałości rozpuszczalnika przez odsączenie pod próżnią i wysuszenie.
Wydajność: 0,66 g (75%), C24H24ClNO3, 409,9 g/mol.
T.t.: 168°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3034 (CH), 2966, 2884 (OH), 1716 (CO kwasowy), 1092, 1456, 1225, 1206, 1016, 697.
1H-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,34-7,28 (m, 2H, AA'), 7,25-7,02 (m, 7H, Ph+BB'), 4,23 (s, 1H, 1-H), 3,71 (s, 2H, CH2COOH), 3,55 i 3,41 (2H, AB, 3-H2, 2J=16,8 Hz), 2,92 (s, 3H, OCH3), 1,21 (s, 3H, 2-CH3), 1,12 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3/[D6]-DMSO): δ (ppm) = 172,4 (CO), 135,9, 134,4, 133,4, 131,2, 131,6, 129,0, 128,0, 127,96, 125,2, 123,3, 119,3, 118,6, 83,4 (C-1), 56,9 (OCH3), 56,4 (C-3), 47,5 (C-2), 31,4 (CH2COOH), 27,3, 20,8 (C(CH3)3).
CHN: obliczono C 70,33, H 5,90, N 3,42, stwierdzono C 69,67, H 5,90, N 3,36.
P r z y k ł a d 15
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2,5-trimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyna
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctowy (przykład 14, 0,50 g, 1,22 mmola) przeprowadzono w stan zawiesiny w mieszaninie 5 ml DMSO i 1 ml wody, po czym ogrzewano w 90-100°C przez 4 godziny. Po ochłodzeniu mieszaniny reakcyjnej dodano 30 ml eteru dietylowego, fazę wodną oddzielono i roztwór eterowy przemyto 3 razy porcjami po 50 ml wody. Po wysuszeniu nad Na2SO4 i przesączeniu roztwór zatężono pod próżnią. Pozostałość poddano krystalizacji z cykloheksanu.
Wydajność: 0,26 g (60%), C22H22ClNO, 351,9 g/mol.
T.t.: 133°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3302 (OH), 2956, 2906, 1486, 1381, 1054, 999, 831, 732, 699.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,26-7,11 (m, 7H, Ph+AA'), 7,09-7,05 (2H, BB'), 4,57 (d, 1H, 1-H, 3J=5,1 Hz), 3,84 i 3,59 (2H, AB, 3-H2, 2J=10,4 Hz), 2,19 (s, 3H, 5-CH3), 1,74 (d, 1H, OH, 3J=5,1 Hz), 1,31 (s, 3H, 2-CH3), 1,15 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 136,0, 135,7, 135,3, 130,0, 131,6, 128,3, 128,2, 128,1, 124,8,
121,6, 120,3, 115,8, 74,8 (C-1), 55,3 (C-3), 47,0 (C-2), 26,9 (C(CH3)2), 21,2 (C(CH3)2), 10,4 (CH3-5).
MS (ES+, 35 V), m/z (względne natężenie w %), 352 (11, (M+H)+), 334 (100).
CHN: obliczono C 75,09, H 6,30, N 3,98, stwierdzono C 75,21, H 6,37, N 4,18.
PL 199 752 B1
P r z y k ł a d 16
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-metoksy-2,2,5-trimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyna
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-1-hydroksy-2,2,5-trimetylo-7-fenylo-1H-pirolizynę (przykład 15, 0,38 g, 1,08 mmola) rozpuszczono w 10 ml MeOH. Przejrzysty roztwór poddano krótko działaniu gazowego HCl aż do wytrącenia się bladego osadu. Osad rozcieńczono 10 ml MeOH i substancję stałą odsączono przez usunięcie rozpuszczalnika pod próżnią. Osad przemyto dodatkowo szereg razy MeOH i pozostawiono do wyschnięcia na powietrzu.
Wydajność: 0,30 g (76%), C23H24ClNO, 365,9 g/mol.
T.t.: 179°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2980, 2935, 2878, 1484, 1463, 1380, 1317, 1181, 1087, 819, 766, 750, 696.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,25-7,11 (m, 7H, Ph+AA'), 7,07-7,02 (2H, BB'), 4,20 (s, 1H, 1-H), 3,82 i 3,55 (2H, AB, 3-H2), 3,03 (s, 3H, OCH3), 2,20 (s, 3H, 5-CH3), 1,31 (s, 3H, 2-CH3), 1,21 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 136,3, 135,1, 132,1, 130,9, 131,5, 129,1, 128,0, 125,2, 122,2,
121.5, 118,8, 83,5 (C-1), 56,8 (OCH3), 55,9 (C-3), 47,4 (C-2), 27,5, 20,9 (C(CH3)2), 10,7 (CH3-5)CHN: obliczono C 75,48, H 6,61, N 3,83, stwierdzono C 75,05, H 6,55, N 3,80.
P r z y k ł a d 17
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]octan t-butylu
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctan t-butylu (przykład 9a, 15,0 g, 34,4 mmola) i NBS (13,5 g, 75,8 mmola) przeprowadzono w stan zawiesiny w 75 ml CCl4. Po dodaniu 5 ml wody mieszaninę ogrzewano w 70°C przez 2,5 godziny. Ochłodzoną mieszaninę wysuszono nad Na2SO4, przesączono i rozpuszczalnik usunięto w wyparce obrotowej. Pozostałość wykrystalizowała w 5°C z MeOH. Rozpuszczalnik odsączono pod próżnią, a wykrystalizowany produkt przemyto lodowatym MeOH.
Wydajność: 9,0 g (58%). C27H28ClNO3; 450,0 g/mol.
T.t.: 180°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 1728 (CO estrowy), 1686 (CO ketonowy), 1541, 1365, 1294, 1144, 1095, 1014, 833, 694.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,40-7,36 (AA', 2H), 7,32-7,19 (m, 5H, Ph), 7,14-7,09 (BB', 2H), 4,10 (s, 2H, CH2), 3,50 (s, 2H, CH2), 1,47 (s, 9H, OC(CH3)3), 1,38 (s, 6H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 194,3 (CO), 168,3 (CO), 133,0, 132,8, 132,1, 131,7, 129,7, 128,7,
127,9, 127,0, 128,5, 127,5, 124,7, 82,2 (OC(CH3)3), 55,4 (CH2), 49,6 (C-2), 32,5 (C-3), 28,0 (OC(CH3)3), 24,9 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 72,07, H 6,27, N 3,11, stwierdzono C 71,29, H 6,27, N 2,97.
P r z y k ł a d 18
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctowy
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]octan t-butylu (przykład 17, 14,0 g, 31,1 mmola) dodano do roztworu 15,0 g KOH w 180 ml MeOH i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 2 godziny, po czym pozostawiono do ochłodzenia się i zmieszano z 600 ml wody. Roztwór doprowadzono do pH 3 z użyciem stężonego HCl i wyekstrahowano porcjami po 100 ml eteru dietylowego. Ekstrakty eterowe przemyto wodą i wysuszono nad siarczanem sodu. Roztwór przesączono i jego objętość zmniejszono pod próżnią aż do rozpoczęcia krystalizacji. Substancję stałą oddzielono i wysuszono.
Wydajność: 10,6 g (86%), C23H20ClNO3; 393,9 g/mol.
T.t.: 234,3°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2968, 2926 (CH), 1743 (CO kwasowy), 1650 (CO ketonowy), 1534, 1364, 1330, 1172, 1107, 696.
1H-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,43 - 7,38 (AA', 2H), 7,30-7,13 (m, 5 H, Ph), 7,13-7,08 (BB', 2H), 4,14 (s, 2H, CH2), 3,64 (s, 2H, CH2), 1,25 (s, 6H, 2-CH3).
13C-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 194,1 (CO) 170,5 (CO), 132,9, 132,1, 131,7, 131,65, 129,3,
128.6, 127,9, 126,8, 128,4, 127,3, 125,6, 122,9, 54,6 (CH2), 48,9 (C-2), 30,6 (CH2), 24,4 (C(CH3)2).
CHN: obliczono C 70,14, H 5,12, N 3,56, stwierdzono C 70,09, H 5,09, N 3,65.
PL 199 752 B1
P r z y k ł a d 19
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2,5-trimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyna
Kwas 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-okso-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylooctowy (przykład 18, 0,60 g, 1,52 mmola) ogrzewano w 245°C przez 15 minut. Ochłodzoną stopioną substancję rozdrobniono i wyekstrahowano 10 ml eteru dietylowego. Rozpuszczalnik usunięto pod próżnią i krystaliczny produkt wysuszono.
Wydajność: 420 mg (79%). C22H20ClNO, 349,9 g/mol.
T.t.: 227°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2966, 2866, 1682 (CO), 1537, 1461, 1399, 1359, 1322, 1125, 1089, 753, 695.
1H-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,41-7,36 (AA', 2H), 7,31-7,18 (m, 5 H, Ph), 7,11-7,06 (BB', 2H), 4,01 (s, 2H, CH2), 2,25 (s, 3H, CH3), 1,38 (s, 6H, 2-CH3).
13C-NMR (CDCl3): δ (ppm) = 193,8 (CO), 133,4, 132,5, 132,2, 130,9, 131,6, 129,7, 128,6, 127,9,
126,9, 127,2, 125,6, 124,9, 55,0 (C-3), 49,5 (C-2), 25,0 (C(CH3)2), 10,5 (C=C-CH3).
CHN: obliczono C 75,53, H 5,76, N 4,00, stwierdzono C 75,58, H 5,84, N 4,13.
P r z y k ł a d 20
a) 2-[6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-hydroksyoctan etylu
6-(4-Chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-oksooctan etylu (1,0 g,
2,4 mmola), otrzymany według Laufer i inni (J. Med. Chem. 1994, 37, 1894-1897), rozpuszczono w 10 ml THF. Do roztworu dodano roztworu 0,03 g NaBH4 w 3 ml wody i dwufazowy układ mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Następnie dodano 3 ml stężonego roztworu NH3 i mieszanie kontynuowano przez 1 godzinę. Fazę organiczną oddzielono, rozcieńczono około 80 ml wody i dwukrotnie wyekstrahowano porcjami po 20 ml eteru dietylowego. Fazę eterową przemyto 3 razy porcjami po 100 ml wody, wysuszono nad Na2SO4 i zatężono niecałkowicie do sucha w wyparce obrotowej. Produkt 20a wykrystalizował po dodaniu 10 ml heksanu.
Wydajność: 0,86 g (86%), C25H26ClNO3, 423,9 g/mol.
T.t.: 117°C.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3456 (OH), 2956, 2870, 1736 (CO estrowy), 1603, 1448, 1213, 1065, 1014, 698.
1H-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,38-7,34 (AA', 2H), 7,19-7,00 (m, 5H, Ph), 6,99-6,95 (BB', 2H), 5,93 (d, 1H, OH, 3J=4,2 Hz), 4,96 (d, 1H, CH, 3J=4,4 Hz), 4,20-4,00 (m, 2H, OCH2), 3,84 i 3,67 (2H, AB, 3-H2, 2J=11,0 Hz), 2,82 i 2,68 (2H, AB, 1-H2, 2J=15,4 Hz), 1,24 (s, 3H, 2-CH3), 1,17 (s, 3H, 2-CH3), 1,16 (t, 3H, OCH2CH3, 3J=7,1 Hz).
13C-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 171,6 (CO), 135,5, 134,9, 134,3, 130,7, 131,7, 128,1, 128,0,
127,7, 124,6, 122,8, 122,7, 113,6, 64,8 (CHOH), 60,7 (CH2), 58,8 (CH2), 42,8 (C-2), 39,4 (CH2), 27,4 (CH3), 27,1 (CH3), 14,0 (OCH2CH3).
CHN: obliczono C 70,83, H 6,18, N 3,30, stwierdzono C 71,24, H 6,38, N 3,07.
b) Kwas 2-[6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-hydroksyoctowy
Wodorotlenek potasu (0,50 g) rozpuszczono w 10 ml 95% etanolu. Do roztworu dodano 6-(4-chlorofenylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-hydroksyoctanu etylu (0,40 g, 0,66 mmola) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Rozpuszczalnik usunięto następnie w wyparce obrotowej, a pozostałość najpierw wyekstrahowano eterem dietylowym i przemyto, po czym dodano 100 ml wody. Roztwór zakwaszono do pH 4 z użyciem 3M kwasu chlorowodorowego. Wytrącony biały kwas szybko roztworzono w 20 ml eteru dietylowego. Fazę organiczną oddzielono, przemyto 20 ml wody, wysuszono nad siarczanem sodu, przesączono i rozpuszczalnik odparowano.
Wydajność: 0,18 g (68%), C23H22ClNO3, 397,9 g/mol.
IR (KBr): 1/l = 3402 (s, br, OH), 2956, 2870 (s, alifatyczne+COOH), 1718 (s, CO), 1603, 1099, 1059, 1012, 837, 696.
1H-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 12,8 (s, szeroki, 1H, COOH), 7,37 - 6,94 (m, 9H, podstawione + niepodstawione aromatyczne), 4,89 (s, 1H, CHOH), 3,83, 3,66 (2H, układ AB, CH2, 2J=11,0 Hz), 2,80, 2,68 (2H, układ AB, CH2, 2J=15,5 Hz), 1,22 (s, 3H, 2-CH3), 1,17 (s, 3H, 2-CH3).
13C-NMR ([D6]-DMSO): δ = 173,3 (COOH), 135,6, 134,7, 134,5, 130,6 (C, kwartet), 131,7, 128,1, 128,0, 127,7, 124,6 (CH, aromatyczny), 123,3, 122,7, 113,5 (C kwartet), 64,5 (CHOH), 58,8 (CH2), 42,8 (C-2), 39,4 (CH2), 27,4 (CH3), 27,3 (CH3).
PL 199 752 B1
MS (ES+): m/z = 396 (27%; (M+1)+) fragmenty: m/z = 378 (16), 350 (100).
P r z y k ł a d 21
6-(2-Benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-metoksy-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu
a) 6-(2-Benzofuranylo)-1-bromo-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu
6-(2-Benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu (4,3 g, mmoli, Laufer i inni, Arch. Pharm. Pharm. Med. Chem. 1997, 330, 307-312.) i NBS (2,0 g, 11 mmoli) ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 2 godziny z AIBN (100 mg) w CCl4 (100 ml). Sukcynoimid odsączono z ochłodzonej mieszaniny, rozpuszczalnik usunięto pod próżnią, a pozostałość poddano rekrystalizacji z eteru dietylowego.
Wydajność: 4,5 g (89%), C27H24BrNO4, 506,41 g/mol.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 2985, 2966, 1734 (CO estrowy), 1603, 1457, 1444, 1376, 1267, 1253, 1182, 1169, 1078, 1066, 1014, 760, 725, 693.
1H-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,47-7,20 (m, 9H, 2 Ar), 6,52 (s, 1H, 3-CH furanowy); 4,97 (s, 1H, CH); 4,38-4,13 (AB, 2H, CH2), 3,75-3,68 (m, 2H, CH2), 1,51 (s, 3H, CH3), 1,28 (s, 3H, CH3); 1,05-0,98 (t, 3H, CH3) 13C-NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 177,4, 163,7, 154,7, 148,8, 143,2, 132,5, 129,1, 128,6, 128,5, 128,4; 128,4; 127,4; 124,6; 124,1; 123,8; 123,1; 121,1; 121,1; 111,0; 107,4; 62,2; 59,1; 54,4; 48,3; 26,4; 24,9; 13,5.
b) 6-(2-Benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-metoksy-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu
6-(2-Benzofuranylo)-1-bromo-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu (przykład 21a, 1,52 g, 3 mmole) przeprowadzono w stan zawiesiny w absolutnym MeOH (40 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 30-45 minut aż do wytrącenia się drobnego osadu. Osad odsączono i przemyto MeOH.
Wydajność: 1,17 g (86,3%), C28H27NO5, 457,53 g/mol.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 1754 (CO) 1720, 1641, 1458, 1440, 1431, 1425, 1251, 1187, 1179, 1094, 1088, 1063, 756.
1H NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,57-7,23 (m, 9H, 2 Ar); 6,73 (s, 1H, CH); 4,38 (s, 1H, CH); 4,15-4,13 (m, 2H, CH2); 3,60-3,55 (s, 2H, CH2); 3,02 (s, 3H, CH3); 1,24 (s, 3H, CH3); 1,18 (s, 3H, CH3); 0,94 - 0,87 (t, 3H, CH3) obok niewielkiej ilości
6-(2-benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-metoksy-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctanu metylu
C27H25NO5, 443,50 g/mol.
1H NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,55-7,10 (m, 9H, 2 Ar); 6,49 (S, 1H, 3-CH furanowy); 4,21 (s, 2H, CH2); 4,18 (s, 1H, CH); 3,35 (s, 3H, CH3); 3,06 (s, 3H, CH3); 1,33 (s, 3H, CH3); 1,22 (s, 3H, CH3) 1H NMR ([D6]-DMSO): układ AB grupy 3-CH2
P r z y k ł a d 22
Kwas 6-(2-benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-metoksy-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctowy
6-(2-Benzofuranylo)-1-bromo-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu (przykład 21a, 1,1 g, 2 mmole) przeprowadzono w stan zawiesiny w metanolowym roztworze NaOH, otrzymanym z Na (0,52 g, 20 mmoli) w MeOH (40 ml) i ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 2 godziny. Po usunięciu rozpuszczalnika pod próżnią pozostałość rozdzielono pomiędzy wodę i octan etylu, którym wyekstrahowano obojętne związki i tę fazę odrzucono. Fazę wodną zakwaszono do pH 3 z użyciem HCl (10%) i ponownie wyekstrahowano octanem etylu. Fazę organiczną kwasowych związków wysuszono (Na2SO4) i zatężono.
Wydajność: 0,65 g (77%), C26H23NO5, 429,48 g/mol.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3430, 2959, 2939, 1721 (CO kwasowy), 1621 (sh), 1608, 1458, 1446, 1369, 1272, 1254, 1081, 1072, 1064, 752.
1H NMR ([D6]-DMSO): δ (ppm) = 7,60-7,15 (m, 9H, 2 Ar); 6,67 (s; H; CH); 4:34 (s, 1H, CH); 4,14 - 4,11 (AB, 2H, CH2); 3,00 (s, 3H, CH3); 1,24 (s, 3H, CH3); 1,17 (s, 3H, CH3); w CDCl3: nie następuje odszczepienie grupy metylenowej w pozycji 3 .
13C NMR (CDCl3): δ (ppm) = 179,0; 165,3; 154,0; 148,6; 143,1; 133,1; 128,8; 128,4; 128,3; 127,1; 124,4; 122,9; 122,5; 122,5; 121,4; 121,2; 111,1; 107,2; 82,0; 59,7; 59,7; 57,3; 46,7; 26,1; 20,1
PL 199 752 B1
P r z y k ł a d 23
Kwas 6-(2-benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-metoksy-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-octowy
6-(2-Benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-metoksy-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo-2-oksooctan etylu (przykład 21b, 0,92 g, 2 mmole) w glikolu dietylenowym (20 ml) ogrzewano w 60°C przez 30 minut z 80% hydratem hydrazyny (1,56 ml, 40 mmoli), po czym dodano 85% techn. KOH (2,1 g, 32 mmole) i mieszaninę utrzymywano w 130°C przez 4 godziny (do zakończenia wywiązywania się gazu i rozjaśnienia zabarwienia). Mieszaninę wylano na lód i doprowadzono do pH 3 z użyciem 10% HCl, a wytrącony drobny osad odsączono pod próżnią i wysuszono nad P2O5.
W celu oczyszczenia surowy kwas (1,0 g) zaadsorbowano na obojętnym Al2O3, zanieczyszczenia usunięto przez elucję eterem dietylowym, po czym zdesorbowano z użyciem nasyconego roztworu NaH2PO4 i roztworzono w eterze. Przesączony ekstrakt eterowy zatężono do sucha.
Wydajność: 0,45 g, C26H25NO4, 415,49 g/mol.
1H NMR ([D6]DMSO): δ (ppm) = 12,6 (b, 1H, COOH), 7,60-7,15 (m, 9H, 2 Ar); 6,46 (s; 1H; 3-CH furanowy), 4,23 (s, 1H, 1-CH); 3,90-3,65 (2 AB, 4H, 2 CH2), 2,95 (s, 3H, OCH3); 1,24 (s, 3H, CH3); 1,13 (s, 3H, CH3).
13C NMR (CDCl3): δ (ppm) = 181,3; 163,6; 162,6, 145,4; 143,7; 138,7, 138,5, 138,1, 135,9, 133,2; 132,55, 132,43, 130,3, 128,3; 122,3; 120,5; 112,3; 92,6; 66,2; 65,7; 57,1; 41,2; 36,6; 30,45.
P r z y k ł a d 24
Kwas 2-[6-(2-benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-1-metoksy-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-hydroksyoctowy
Związek ten otrzymano z 2-[6-(2-benzofuranylo)-2,3-dihydro-2,2-dimetylo-7-fenylo-1H-pirolizyn-5-ylo]-2-oksooctanu etylu (S. Laufer i inni, Arch. Pharm. Pharm Med. Chem. 1997, 330, 307-312), sposobem opisanym w przykładzie 20.
Wydajność: 0,28 g (65%) po krystalizacji z eteru dietylowego, C27H27NO4, 429,52.
IR (KBr): 1/l (cm-1) = 3431, 2958, 1730 (CO estrowy), 1603, 1454, 1369, 1254, 1164, 1065, 1024, 751, 700.
1H NMR (CDCl3): δ (ppm) = 7,55-7,10 (m, 9H, 2 Ar); 6,50 (d; 1H; 3-CH furanowy, J=0,6 Hz), 5,53 (d, 1H, CHOH, J= 2,0 Hz), 4,35-4,1 (ABX3, 2H, O-CH2CH3); 3,88/3,62 (AB, 2H, JAB=10,6 Hz, CH2), 3,39 (d, OH, J=2,O Hz), 2,80/2,67 (AB, 2H, CH2, JAB = 15 Hz); 1,35-1,15 (2s+t, 9H, C(CH3)2, OCH2CH3).
13C NMR (CDCl3): δ (ppm) = 172,9; 154,4; 152,1, 135,9, 135,4, 129,2, 128,2, 128,1, 125,4,
123,3, 122,4, 120,3, 115,7, 114,7, 111,0, 104,1, 65,7, 62,5, 58,9, 53,5, 39,8, 27,9, 27,6, 14,1.

Claims (4)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Związki pirolizynowe o ogólnym wzorze (l) w którym R1 oznacza fenyl;
    R2 oznacza fenyl monopodstawiony atomem chloru lub benzofuranyl;
    R3 oznacza H, (C1-C4)-alkil, -CHO, -COO-(C1-C4)-alkil, -CO-COOH, -CO-COO-(C1-C6)-alkil lub A-Y, gdzie
    A oznacza C1-C6-alkilen ewentualnie podstawiony hydroksylem, a Y oznacza -COOH, -COO- (C1-C6)-alkil ;
    R4 i R5 oznaczają (C1-C4)-alkil;
    jedna z grup R6 i R7 oznacza H, a druga oznacza hydroksyl, (C1-C4)-alkoksyl lub (C1-C4)-karbonyl; albo
    PL 199 752 B1
    R6 i R7 wraz z atomem węgla, do którego są przyłączone, oznaczają karbonyl, a także ich fizjologicznie zgodne sole.
  2. 2. Związek o ogólnym wzorze (I) według zastrz. 1, w którym R3 oznacza H, (C1-C4)-alkil, -CHO lub A-Y, gdzie A oznacza C1-C6-alkilen ewentualnie podstawiony OH, a Y oznacza -COOH.
  3. 3. Środek farmaceutyczny zawierający substancję czynną i farmaceutycznie dopuszczalne nośniki i/lub substancje pomocnicze, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera związek zdefiniowany w zastrz. 1.
  4. 4. Zastosowanie związków zdefiniowanych w zastrz. 1 do wytwarzania środka farmaceutycznego do zapobiegania chorobom wywoływanym przez alergie lub do leczenia chorób reumatycznych.
PL357468A 1999-11-23 1999-11-23 Związki pirolizynowe, środek farmaceutyczny i zastosowanie związków pirolizynowych PL199752B1 (pl)

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PCT/EP1999/009057 WO2001005792A1 (de) 1999-11-23 1999-11-23 Antiinflammatorische oxo- und hydroxyderivate von pyrrolizinen und deren anwendung in der pharmazie

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL357468A1 PL357468A1 (pl) 2004-07-26
PL199752B1 true PL199752B1 (pl) 2008-10-31

Family

ID=8167504

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL357468A PL199752B1 (pl) 1999-11-23 1999-11-23 Związki pirolizynowe, środek farmaceutyczny i zastosowanie związków pirolizynowych

Country Status (16)

Country Link
US (1) US6878738B1 (pl)
EP (2) EP1232158B1 (pl)
JP (1) JP2003505390A (pl)
KR (1) KR100632331B1 (pl)
AT (2) ATE369369T1 (pl)
AU (1) AU768525B2 (pl)
CA (1) CA2391871C (pl)
DE (1) DE59908677D1 (pl)
DK (1) DK1232158T3 (pl)
ES (1) ES2291577T3 (pl)
HK (1) HK1047095B (pl)
HU (1) HUP0204336A3 (pl)
MX (1) MXPA02005080A (pl)
PL (1) PL199752B1 (pl)
SK (2) SK286082B6 (pl)
WO (1) WO2001005792A1 (pl)

Families Citing this family (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
DE10001166A1 (de) 2000-01-13 2001-07-19 Merckle Gmbh Anellierte Pyrrolverbindungen, diese enthaltende pharmazeutische Mittel und deren Verwendung
DE10004157A1 (de) 2000-02-01 2001-08-02 Merckle Gmbh Chem Pharm Fabrik 4-Pyridyl-und 2,4-Pyrimidinyl-substituierte Pyrrolderivate und ihre Anwendung in der Pharmazie
CN1549711A (zh) 2001-08-30 2004-11-24 ��Ĭ���� 稠合的吡咯化合物在治疗关节软骨或软骨下骨组织退化中的用途
CZ2007752A3 (cs) * 2007-10-30 2009-05-13 Zentiva, A. S. Nový zpusob výroby 2-(6-(4-chlorfenyl)-2,2-dimethyl-7-fenyl-2,3-dihydro-1H-pyrrolizin-5-yl)octové kyseliny (licofelonu)

Family Cites Families (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
AU429651B2 (en) 1968-08-08 1972-11-01 Commonwealth Scientific And Industrial Research Organization Antiviral 6, 7 dihydro 5h pyrrolizines and related compounds
FR2539417A1 (fr) 1983-01-13 1984-07-20 Rhone Poulenc Sante Nouveaux pyrrolo-1, 2 heterocycles, leur preparation et les medicaments qui les contiennent
FR2557111B1 (fr) 1983-12-21 1986-04-11 Rhone Poulenc Sante Nouveaux derives ortho-condenses du pyrrole, leur preparation et les medicaments qui les contiennent
JP2649168B2 (ja) * 1988-02-25 1997-09-03 久光製薬株式会社 新規な5,6−ジフェニル−1,2−ジヒドロ−3H−ピロロ[1,2−a]ピロール−1−カルボン酸誘導体
US5260451A (en) * 1989-05-11 1993-11-09 Merckle Gmbh Substituted pyrrole compounds and use thereof in pharmaceutical compositions
DE4419247A1 (de) 1994-06-01 1995-12-07 Merckle Gmbh Sulfonylierte Pyrrolizincarbonsäureamide und deren Anwendung in der Pharmazie
DE4419246A1 (de) 1994-06-01 1995-12-07 Merckle Gmbh Heteroarylsubstituierte Pyrrolizinverbindungen und deren Anwendung in der Pharmazie
DE4419315A1 (de) 1994-06-01 1995-12-07 Merckle Gmbh Heteropyrrolizinverbindungen und deren Anwendung in der Pharmazie
JPH08127583A (ja) * 1994-10-31 1996-05-21 Kitasato Inst:The Fo−2047物質およびその製造法
DE19845446A1 (de) 1998-10-02 2000-04-06 Merckle Gmbh Antiinflammatorische Oxo- und Hydroxyderivate von Pyrrolizinen und deren Verwendung in der Pharmazie

Also Published As

Publication number Publication date
MXPA02005080A (es) 2002-12-09
SK286332B6 (en) 2008-07-07
KR20020071868A (ko) 2002-09-13
ATE369369T1 (de) 2007-08-15
EP1232158A1 (de) 2002-08-21
SK286082B6 (sk) 2008-03-05
WO2001005792A1 (de) 2001-01-25
US6878738B1 (en) 2005-04-12
HK1047095B (zh) 2004-10-15
AU768525B2 (en) 2003-12-18
JP2003505390A (ja) 2003-02-12
PL357468A1 (pl) 2004-07-26
EP1232158B1 (de) 2004-02-25
EP1398315A1 (de) 2004-03-17
SK6762002A3 (en) 2003-04-01
DE59908677D1 (de) 2004-04-01
CA2391871C (en) 2009-01-27
WO2001005792A9 (de) 2002-08-29
HUP0204336A2 (hu) 2003-04-28
CA2391871A1 (en) 2001-01-25
AU1776400A (en) 2001-02-05
EP1398315B1 (de) 2007-08-08
DK1232158T3 (da) 2004-06-14
ATE260280T1 (de) 2004-03-15
HK1047095A1 (en) 2003-02-07
HUP0204336A3 (en) 2006-01-30
KR100632331B1 (ko) 2006-10-11
ES2291577T3 (es) 2008-03-01

Similar Documents

Publication Publication Date Title
EP0304063B1 (en) Quinoline type mevalonolactones
SK135699A3 (en) Pyrazolo[3,4-d]pyrimidinedione compounds, preparation method thereof, pharmaceutical composition containing them and their use
JPS6157587A (ja) 縮合複素環誘導体および抗潰瘍剤
AU5580998A (en) Pyrrolo(3,4-(D)pyrimidinone derivatives and their use as medicaments
BG61728B1 (bg) 2,9-дизаместени пурин-6-они
EP0367235A1 (en) Thienopyridine type mevalonolactones
IE49170B1 (en) Analgesic 6-acylaminotetrahydro-1,3,5-triazine-2,4-dione derivatives,pharmaceutical compositions thereof,and process for their manufacture
JPH04270285A (ja) ピラゾロピリミジン系メバロノラクトン類
BG61729B1 (bg) 9-заместени-2-(2-норм-алкоксифенил)пурин-6-они
US5403852A (en) Oxazole derivatives, their preparation and pharmaceutical compositions containing them
US20030153558A1 (en) 4-Pyridyl-and 2,4-pyrimidinyl-substituted pyrrole derivatives and their use in pharmacy
PL199752B1 (pl) Związki pirolizynowe, środek farmaceutyczny i zastosowanie związków pirolizynowych
EP2307401A2 (fr) Derives anticancereux de 4-oxo-1,4-dihydro-quinoline, leur preparation et leur application en therapeutique
WO1990010624A1 (en) Pyrimidine type mevalonolactones
EP0339358B1 (en) Pyrazolopyridine type mevalonolactones
US6936632B2 (en) Fused pyrrole compounds, pharmaceutical agents containing the same, and the use thereof
DE19845446A1 (de) Antiinflammatorische Oxo- und Hydroxyderivate von Pyrrolizinen und deren Verwendung in der Pharmazie
US4977161A (en) Isoxazolopyridine type mevalonolactones
ES2217852T3 (es) Derivados antiinflamatorios de oxo e hidroxi pirrolizinas y su aplicacion farmaceutica.
TWI285196B (en) A novel indoline compound and the pharmaceutical uses thereof
JPH03112967A (ja) イソキノロン誘導体
CZ20021783A3 (cs) Protizánětlivé oxo a hydroxyderiváty pyrrolizinů » a jejich použití ve farmacii
US4473570A (en) Imidazo[1,5-c]pyrimidin-5-ones
KR100293007B1 (ko) 트리아졸로피리다진화합물,그의제법및용도
JP2000290280A (ja) フェニルアゾール化合物、製造法及び抗高脂血症薬

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20091123