PL197369B1 - Środki do przeprowadzania etapu redukcji i utleniania w procesie trwałego kształtowania włókien keratynowych - Google Patents

Abstract

1. Srodek do przeprowadzenia etapu redukcji w procesie trwa lego kszta ltowania w lókien kera- tynowych, zawieraj acy substancj e redukuj ac a keratyn e oraz typowe sk ladniki, znamienny tym, ze srodek wyst epuje w postaci dwu- lub wielofazowego uk ladu, z lo zonego z przynajmniej dwóch oddziel- nych ci ag lych faz, który zawiera przynajmniej jeden nasycony lub nienasycony, liniowy, rozga leziony lub cykliczny alkohol C 4-10 , mieszaj acy si e z wod a tylko w ograniczonym stopniu, i/lub przynajmniej jeden sk ladnik olejowy, przy czym przed naniesieniem na w lókna, uk lad ten przeprowadza si e w uk lad jednorodny przez mechaniczne wymieszanie. 5. Srodek do przeprowadzenia etapu utleniania w procesie trwa lego kszta ltowania w lókien ke- ratynowych, zawieraj acy substancj e utleniaj ac a oraz typowe sk ladniki, znamienny tym, ze srodek wyst epuje w postaci dwu- lub wielofazowego uk ladu, z lo zonego z przynajmniej dwóch oddzielnych ciag lych faz, który zawiera przynajmniej jeden nasycony lub nienasycony, liniowy, rozgaleziony lub cykliczny alkohol C 4-10 , mieszaj acy si e z wod a tylko w ograniczonym stopniu, i/lub przynajmniej jeden sk ladnik olejowy, przy czym przed naniesieniem na w lókna, uk lad ten przeprowadza si e w uk lad jed- norodny przez mechaniczne wymieszanie. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku są środki do przeprowadzenia etapu redukcji i utleniania w procesie trwałego kształtowania włókien keratynowych.

Dotyczy to zwłaszcza kształtowania włosów ludzkich, a proces polega na rozszczepieniu dwusiarczkowych wiązań keratyny przez redukcję, a następnie częściowym ich odtworzeniu w wyniku utleniania.

Trwałe kształtowanie włókien keratynowych prowadzi się zwykle w ten sposób, że włókna kształtuje się mechanicznie, a ukształtowanie utrwala za pomocą odpowiednich środków pomocniczych. Przed i/lub po tym ukształtowaniu włókna poddaje się obróbce za pomocą wodnej kompozycji substancji redukującej keratynę i po pewnym czasie działania spłukuje wodą albo roztworem wodnym. W drugim etapie włókna poddaje się obróbce wodną kompozycją środka utleniającego. Po pewnym czasie działania spłukuje się także i ten środek, a włókna uwalnia od mechanicznych pomocniczych środków kształtujących (lokówki, papiloty).

Wodną kompozycję środka redukującego keratynę nastawia się zwykle na odczyn zasadowy tak, aby po pierwsze wystarczająca część tiolowych grup funkcyjnych występowała w stanie odprotonowania, a po drugie, aby włókno spęczniało i w ten sposób umożliwiało głębokie wnikanie substancji redukującej keratynę. Substancja redukująca keratynę rozszczepia część dwusiarczkowych wiązań keratyny do grup -SH tak, że dochodzi do rozluźnienia siatki peptydowej, a wskutek naprężenia włókien przez mechaniczne ukształtowanie - do nowej orientacji struktury keratynowej. Pod działaniem środka utleniającego wiązania dwusiarczkowe sprzęgają się ponownie, co utrwala ukształtowanie nadane uprzednio strukturze keratynowej. Znanym procesem tego rodzaju jest trwała ondulacja ludzkich włosów.

Może on być to stosowany zarówno do wytwarzania loków i fal na prostych włosach, jak i do prostowania włosów kręconych.

Ujemnymi zjawiskami towarzyszącymi tak przeprowadzonej trwałej ondulacji włosów są jednak często łamliwość i matowość włosów. Ponadto w wielu przypadkach istnieje niepożądany wpływ także na inne właściwości włosów takie, jak podatność na czesanie na mokro i na sucho, chwyt, elastyczność, miękkość, połysk i wytrzymałość na zerwanie.

W przeszłości nie brakowało prób, aby zaradzić tym niekorzystnym efektom.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 19534723 A znane są środki do układania włosów. Zawierają one jedną fazę wodną, w skład której wchodzą: przynajmniej jeden redukujący składnik tiolowy, przynajmniej jeden olej roślinny zawierający przynajmniej 20% wagowo fitosterolu oraz przynajmniej 50% wagowo triglicerydów, nie zmydlająca się frakcja olejku z awokado, a także przynajmniej jeden polimer kationowy. Opis ten nie ujawnia środków wielofazowych, których działanie jest bardziej efektywne w zakresie falistości układanych włosów.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE 3009763 A znane są różne środki kosmetyczne służące do pielęgnacji twarzy, paznokci i włosów. Składają się one z trzech faz płynnych i fazy stałej, a stosowane alkohole zawierają mniej niż 4 lub więcej niż 10 atomów węgla. Również w tym przypadku działanie środka do trwałej ondulacji nie jest zadowalająco efektywne.

Odpowiednia modyfikacja roztworu redukującego z reguły nie prowadzi do zadowalających wydajności falowania. Dodanie znanych środków pomocniczych takich, jak środki polepszające strukturę, polimery, środki błonotwórcze i żywice sieciujące, albo zastosowanie obojętnego do słabo kwaśnego odczynu kompozycji może wprawdzie zmniejszyć uszkodzenie włosów, jednak włosy pozostają mniej lub bardziej osłabione pod względem swojej struktury. Uzupełniająca pielęgnacyjna obróbka włosów w dalszym etapie może ponownie polepszyć ich właściwości, ale wymaga jednak dodatkowego nakładu czasu i z reguły zastosowania przynajmniej jednego dodatkowego środka.

Celem wynalazku było znalezienie takich środków do realizacji procesu trwałego kształtowania włókien keratynowych, dzięki którym dalej zmniejsza się albo całkowicie wyklucza wymienione niepożądane skutki uboczne.

Cel ten zrealizowano w rozwiązaniu według wynalazku przez opracowanie środka do przeprowadzenia etapu redukcji w procesie trwałego kształtowania włókien keratynowych, zawierającego substancję redukującą keratynę oraz typowe składniki, i charakteryzującego się tym, że środek występuje w postaci dwu- lub wielofazowego układu, złożonego z przynajmniej dwóch oddzielnych ciągłych faz, który zawiera przynajmniej jeden nasycony lub nienasycony, liniowy, rozgałęziony lub cykliczny alkohol C4-10, mieszający się z wodą tylko w ograniczonym stopniu, i/lub przynajmniej jeden składnik

PL 197 369 B1 olejowy, przy czym przed naniesieniem na włókna, układ ten przeprowadza się w układ jednorodny przez mechaniczne wymieszanie.

W korzystnym rozwiązaniu środek ten zawiera dodatkowo substancję czynną wybraną spośród hydrolizatów białkowych i ich pochodnych.

W dalszym korzystnym rozwiązaniu środek zawiera także substancję kondycjonującą.

Korzystnie składnik olejowy środka jest wybrany spośród olejów roślinnych, olejów parafinowych i silikonów.

Rozwiązaniem spełniającym postawiony cel wynalazku jest również środek do przeprowadzenia etapu utleniania w procesie trwałego kształtowania włókien keratynowych, zawierający substancję utleniającą oraz typowe składniki, charakteryzujący się tym, że środek występuje w postaci dwu- lub wielofazowego układu, złożonego z przynajmniej dwóch oddzielnych ciągłych faz, który zawiera przynajmniej jeden nasycony lub nienasycony, liniowy, rozgałęziony lub cykliczny alkohol C₄-₁₀, mieszający się z wodą tylko w ograniczonym stopniu, i/lub przynajmniej jeden składnik olejowy, przy czym przed naniesieniem na włókna, układ ten przeprowadza się w układ jednorodny przez mechaniczne wymieszanie.

W korzystnym rozwiązaniu środek ten zawiera dodatkowo substancję czynną wybraną spośród hydrolizatów białkowych i ich pochodnych.

W dalszym korzystnym rozwiązaniu środek zawiera także substancję kondycjonującą.

Korzystnie składnik olejowy środka jest wybrany spośród olejów roślinnych, olejów parafinowych i silikonów.

Środki według wynalazku są wykorzystywane do trwałego kształtowania włókien keratynowych, w ten sposób, że włókna przed albo po mechanicznym ukształtowaniu, poddaje się działaniu wodnej kompozycji substancji redukującej keratynę, po pewnym czasie działania płucze za pomocą pierwszej płukanki, a następnie utrwala wodną kompozycją środka utleniającego, również płucze po pewnym czasie działania i ewentualnie poddaje dodatkowej obróbce.

W dalszym tekście stosuje się następujące oznaczenia:

- „środek do ondulacji” dla wodnej kompozycji substancji redukującej keratynę,

- „płukanka pośrednia” dla pierwszej płukanki, i

- „środek utrwalający” dla wodnej kompozycji środka utleniającego.

Stosowane w procesie: środek do ondulacji, płukankę pośrednią i/lub środek utrwalający komponuje się w postaci dwu- albo wielofazowego układu. Stosowane według wynalazku dwu- albo wielofazowe układy są układami, w których występują co najmniej dwie oddzielne, ciągłe fazy.

Przykładami takich układów są kompozycje, które mają następujące fazy:

- fazę wodną i fazę niewodną, które występują oddzielnie względem siebie,

- fazę wodną i dwie fazy niewodne, nie mieszające się ze sobą, które w danym przypadku występują oddzielnie,

- emulsję typu „olej w wodzie” i oddzielnie od niej występującą fazę niewodną,

- emulsję typu „woda w oleju” i występującą oddzielnie od niej fazę wodną.

Żadne układy dwufazowe środków według wynalazku nie są układami, w których występuje tylko jedna faza ciągła taka, jak na przykład czysta emulsja typu „olej w wodzie” albo emulsja typu „woda w oleju”. Środki, które mają dwu-albo wielofazowe układy wykazują swoje pełne działanie tylko wtedy, gdy nakłada się je na włókna keratynowe w postaci jednorodnej. W tym celu środki przeprowadza się drogą oddziaływania mechanicznego w układy jednorodne, na przykład drogą prostego ręcznego wstrząsania zbiornika. Aby zapewnić równomierne nanoszenie na włókna keratynowe, ten jednorodny stan musi utrzymywać się w ciągu wystarczająco długiego czasu, zanim utworzą się ponownie poszczególne fazy. Dla celów wynalazku okazało się wystarczające, aby ten jednorodny stan był stabilny w ciągu co najmniej 20 sekund, a zwłaszcza co najmniej 30 sekund, zanim dla obserwatora stanie się widoczna ponownie warstwa graniczna, co oznacza odtworzenie się poszczególnych faz.

Obok wody, środki według wynalazku w postaci dwu- albo wielowarstwowych układów, zawierają przynajmniej jeden składnik olejowy i/lub przynajmniej jeden alkohol mieszający się w sposób ograniczony z wodą.

Składnikami olejowymi według wynalazku mogą być w zasadzie wszystkie oleje i tłuszcze oraz ich mieszaniny ze stałymi parafinami i woskami. Korzystne są takie składniki olejowe, których rozpuszczalność w wodzie w temperaturze 20°C wynosi mniej niż 1% wagowo, a zwłaszcza mniej niż 0,1% wagowo. Temperatura topnienia poszczególnych składników olejowych albo tłuszczowych leży korzystnie poniżej około 40°C. Szczególnie korzystnie stosuje się składniki olejowe, które są ciekłe

PL 197 369 B1 w temperaturze pokojowej, to jest poniżej 25°C. Przy zastosowaniu kilku składników olejowych i tłuszczowych oraz ewentualnie stałych parafin i wosków wystarcza jednak z reguły, gdy tym warunkom odpowiada mieszanina składników olejowych i tłuszczowych oraz ewentualnie parafin i wosków.

Korzystną grupą składników olejowych są oleje roślinne. Przykłady takich olejów obejmują olej z ziaren morelowych, olej z owoców awokado, olej słonecznikowy, olej z oliwek, olej sojowy, olej rzepakowy, olej migdałowy, olej jojoba, olej pomarańczowy, olej z kiełków pszenicznych, olej brzoskwiniowy i ciekłe składniki oleju kokosowego. Przydatne są także inne triglicerydy takie, jak ciekłe składniki łoju bydlęcego oraz syntetyczne oleje trójglicerydowe.

Dalszą szczególnie korzystną grupą składników olejowych stosowanych według wynalazku są ciekłe oleje parafinowe i syntetyczne węglowodory oraz dwu-n-alkiloetery zawierające ogółem od 12 do 36 atomów węgla, a zwłaszcza od 12 do 24 atomów węgla takie, jak na przykład eter dwu-n-oktylowy, eter dwu-n-decylowy, eter dwu-n-nonylowy, eter dwu-n-undecylowy, eter dwu-n-dodecylowy, eter n-heksylo-n-oktylowy, eter n-oktylo-n-decylowy, eter n-decylo-n-undecylowy, eter n-undecylo-n-dodecylowy i eter n-heksylo-n-undecylowy oraz eter dwu-fe/J-butylowy, eter dwuizopentylowy, eter dwu-3-etylodecylowy, eter fe/J-butylo-n-oktylowy, eter izopentylo-n-oktylowy i eter 2-metylo-pentylo-n-oktylowy. Korzystne mogą być one dostępne jako produkty handlowe takie, jak 1,3-dwu-(2-etylo-heksylo)cykloheksan (Cetiol® S) i eter dwu-n-oktylowy (Cetiol® OE).

Stosowanymi w środkach według wynalazku składnikami olejowymi są również estry alkoholi tłuszczowych i kwasów tłuszczowych. Korzystne są jednoestry kwasów tłuszczowych z alkoholami zawierającymi od 3 do 24 atomów węgla. W przypadku tej grupy substancji chodzi o produkty estryfikacji kwasów tłuszczowych zawierających od 8 do 24 atomów węgla takich, jak na przykład kwas kapronowy, kwas kaprylowy, kwas 2-etylopentanokarboksylowy, kwas kaprynowy, kwas laurynowy, kwas izododekanokarboksylowy, kwas mirystynowy, kwas palmitynowy, kwas palmoleinowy, kwas stearynowy, kwas izostearynowy, kwas oleinowy, kwas elaidynowy, kwas petrozelinowy, kwas linolowy, kwas linolenowy, kwas elaeostearynowy, kwas arachinowy, kwas gadoleinowy, kwas behenowy i kwas erukowy, oraz ich mieszaniny techniczne, otrzymywane na przykład przez hydrolizę pod ciśnieniem naturalnych tłuszczów i olejów, przez redukcję aldehydów w syntezie okso Roelena albo dimeryzację nienasyconych kwasów tłuszczowych, z alkoholami takimi, jak na przykład alkohol izopropylowy, gliceryna, alkohol kapronowy, alkohol kaprylowy, alkohol 2-etyloheksylowy, alkohol kaprynowy, alkohol laurylowy, alkohol izotridecylowy, alkohol mirystylowy, alkohol cetylowy, alkohol palmoleilowy, alkohol stearylowy, alkohol izostearylowy, alkohol oleilowy, alkohol elaidylowy, alkohol petrozelinylowy, alkohol linolilowy, alkohol linolenylowy, alkohol elaeostearylowy, alkohol arachylowy, alkohol gadoleilowy, alkohol behenylowy, alkohol erucylowy i alkohol brasydylowy oraz ich mieszaniny techniczne, które powstają przy wysokociśnieniowym uwodornianiu technicznych estrów metylowych na bazie tłuszczów i olejów albo aldehydów z syntezy okso Roelena oraz jako frakcja monomeryczna przy dimeryzacji nienasyconych alkoholi tłuszczowych. Szczególnie korzystny jest mirystynian izopropylu, ester C16-18-alkilowy kwasu izooktanokarboksylowego (Cetiol® SN), ester 2-etyloheksylowy kwasu stearynowego (Cetiol® 868), oleinian cetylu, trójkaprylan gliceryny, kaprynian/kaprylan alkoholu tłuszczowego pochodzenia kokosowego i stearynian n-butylu.

Użytecznymi składnikami olejowymi według wynalazku są także estry kwasów dwukarboksylowych takie, jak adypinian dwu-n-butylu, adypinian dwu(2-etyloheksylu), bursztynian dwu(2-etyloheksylu) i azelainian dwuizotridecylu oraz estry diolów takie, jak dwuoleinian glikolu etylenowego, dwuizododekanokarboksylan glikolu etylenowego, dwu(2-etylopentanokarboksylan) glikolu propylenowego, dwuizostearynian glikolu propylenowego, dwupelargonian glikolu propylenowego, dwuizostearynian butanodiolu i dwukaprylan glikolu neopentylowego, jak również estry kompleksowe takie, jak jednostearynian dwuacetylo-gliceryny.

Stosowanymi według wynalazku korzystnymi składnikami olejowymi są również oleje silikonowe, a zwłaszcza dwualkilo- i alkiloarylo-siloksany takie, jak na przykład dwumetylopolisiloksan i metylofenylopolisiloksan oraz ich alkoksylowane i kwaternizowane analogi. Przykładami takich silikonów są produkty wprowadzone do handlu przez Dow Corning pod nazwami handlowymi DC 190, DC 200 i DC 1401 oraz produkty handlowe DC 344 i DC 345 firmy Dow Corning, Q2-7224 (producent: Dow Corning, stabilizowany trimetylosylilamodimetikon), emulsja Dow Corning® 929 (zawierająca hydroksyloaminomodyfikowany silikon, który oznacza się jako Amodimethicone), SN-2059 (producent: General Electric), SLM-55067 (producent: Wacker) oraz Abil®-Quat 3270 i 3272 (producent: Th. Goldschmidt, polidwumetylosiloksany dwuczwartorzędowe, Quaternium-80).

PL 197 369 B1

Do stosowanych według wynalazku składników olejowych należą również węglany dwualkilowe, opisane szczegółowo w niemieckim opisie patentowym nr DE-OS 197 101 54, do którego następuje tu wyraźne odniesienie. W ramach niniejszego wynalazku szczególnie korzystnie stosowanymi składnikami olejowymi są węglany dwuoktylu, a zwłaszcza węglan dwu(2-etyloheksylu).

Według wynalazku, alternatywnie albo dodatkowo do wymienionych składników olejowych, stosuje się alkohole mieszające się tylko w ograniczonym stopniu z wodą.

Przez „alkohole mieszające się w ograniczonym stopniu z wodą” rozumie się takie alkohole, które w temperaturze 20°C rozpuszczają się w wodzie w ilości nie większej niż 10% wagowo w stosunku do masy wody.

Szczególnie korzystne okazały się triole, a zwłaszcza diole. Zgodnie z wynalazkiem stosować można alkohole zawierające od 4 do 10 atomów węgla. Alkohole mogą być nasycone albo nienasycone, oraz liniowe, rozgałęzione albo cykliczne.

Odpowiednimi alkoholami są na przykład: butanol-1, cyklo-heksanol, pentanol-1, decanol, oktanol, oktenol, decenol, oktadienol, dekadienol, przy czym to wyliczenie ma tylko charakter przykładowy, a nie ograniczający.

W środkach według wynalazku jako alkohole korzystnie stosuje się 2-etyloheksanodiol-1,3, butanol-1, cykloheksanol, pentanol-1 i butanodiol-1,2, Szczególnie korzystny jest 2-etyloheksanodiol-1,3, a także butanol-1 i cykloheksanol.

Wodne i niewodne fazy występują w środkach według wynalazku w stosunkach wagowych od 1:200 do 1:1, korzystnie od 1:40 do 1:5, a zwłaszcza od 1:20 do 1:10. W tych przypadkach, w których występuje więcej faz niewodnych, te dane odnoszą się do całości faz niewodnych.

Środek wielofazowy według wynalazku może być również wytwarzany z dwóch albo więcej oddzielnie przygotowanych kompozycji wyjściowych dopiero bezpośrednio przed zastosowaniem. To rozwiązanie może być korzystne w przypadku składników wysoce niekompatybilnych.

Płyn do ondulacji przygotowuje się w postaci wyżej wymienionego układu dwu- albo wielofazowego. Nieoczekiwanie okazało się, że skomponowane w ten sposób płyny do ondulacji przy tej samej ilości danych składników redukujących keratynę dają wyraźnie lepszy efekt ondulacji. Z kolei analogiczną wydajność ondulacji, jak uzyskana przy użyciu płynu do ondulacji skomponowanego odmiennie niż według wynalazku, można osiągnąć za pomocą płynu do ondulacji skomponowanego według wynalazku przy wyraźnym zmniejszeniu udziału substancji redukującej keratynę, co powoduje mniejsze skutki uboczne dla włosów i skóry głowy.

Okazało się ponadto, że dzięki skomponowaniu płynu do ondulacji w postaci dwu- albo wielofazowego układu można wyraźnie ograniczyć problem perfumowania. Na skutek nie tolerowanych przez większość użytkowników nut zapachowych składników wymaganych bezwzględnie w płynie do ondulacji (redukujące keratynę związki tio, ewentualnie alkalia, takie jak amoniak albo alkanoloamina) perfumowanie jest właściwie niezbędne. Problemem jest to, że przeważająca liczba składników zapachowych w płynach do ondulacji nie jest trwała przy magazynowaniu. W ten sposób wybór nut zapachowych takich środków jest bardzo ograniczony. Stwierdzono jednakże, że przy stosowaniu układów dwu- albo wielofazowych według wynalazku można trwale wprowadzić do płynu do ondulacji znaczną liczbę dalszych składników zapachowych. Okazało się również, że do roztworów utrwalających według wynalazku można wprowadzać trwale dodatkowe składniki zapachowe. W przypadku płukanek pośrednich zawierających układy dwu- i wielofazowe, w wielu przypadkach przy wprowadzaniu składników zapachowych można zrezygnować ze stosowania emulgatorów i środków zwiększających rozpuszczalność.

Środki do ondulacji według wynalazku zawierają koniecznie merkaptany znane, jako substancje redukujące keratynę. Do takich związków należy na przykład kwas tioglikolowy, kwas tiomlekowy, kwas tiojabłkowy, kwas merkaptoetanosulfonowy oraz ich sole i estry, merkaptamina, cysteina, sole Buntego i sole kwasu siarkowego. Szczególnie przydatne są sole metali alkalicznych i amonowe kwasu tioglikolowego i/lub kwasu tiomlekowego oraz wolne kwasy. W środkach do ondulacji stosuje się je korzystnie w stężeniach od 0,5 do 1,0 mol/kg przy wartości pH od 5 do 12, a zwłaszcza od 7 do 9,5. w celu uzyskania tej wartości pH środki do ondulacji według wynalazku zawierają zwykle środki alkalizujące takie, jak amoniak, węglany i wodorowęglany metali alkalicznych i amonowe, albo aminy organiczne, takie jak jednoetanoloamina.

Płyny do ondulacji według wynalazku mogą zawierać ponadto składniki zwiększające siłę ondulacji takie, jak na przykład:

PL 197 369 B1 • Związki heterocykliczne, takie jak imidazol, pirolidyna, piperydyna, dioksolan, dioksan, morfolina i piperazyna oraz pochodne tych związków takie, jak na przykład pochodne C₁-₄-alkilowe, pochodne C₁-₄-hydroksyalkilowe i pochodne C1-₄-aminoalkilowe. Do korzystnych podstawników, które mogą znajdować się zarówno przy atomach węgla, jak i atomach azotu heterocyklicznych układów pierścieniowych, należą grupy metylowe, etylowe, β-hydroksyetylowe i β-aminoetylowe. Do korzystnych pochodnych związków heterocyklicznych należą na przykład:

1-metyloimidazol, 2-metyloimidazol, 4(5)-metyloimidazol, 1,2-dwumetyloimidazol, 2-etyloimidazol, 2-izopropyloimidazol, N-metylopirolidyna, 1-metylopiperydyna, 4-metylopiperydyna, 2-etylopiperydyna, 4-metylomorfolina, 4-(2-hydroksyetylo)morfolina, 1-etylopiperazyna, 1-(2-hydroksyetylo)piperazyna, 1-(2-aminoetylo)piperazyna. Do korzystnych pochodnych imidazolu należy biotyna, hydantoina i benzimidazol, przy czym szczególnie korzystnym związkiem jest imidazol.

• Aminokwasy, a zwłaszcza arginina, cytrulina, histydyna, ornityna i lizyna. Aminokwasy można stosować zarówno jako wolne aminokwasy, jak i w postaci soli, na przykład w postaci chlorowodorków. Jako przydatne okazały się także oligopeptydy złożone przeciętnie z 2-3 aminokwasów, które mają wysoki udział (> 50%, a zwłaszcza > 70%) wymienionych aminokwasów. Jako szczególnie korzystna według wynalazku okazała się arginina i jej sole, oraz oligopeptydy o dużej zawartości argininy.

• Diole takie, jak na przykład 2-etyloheksanodiol-1,3, butanodiol-1,3, butanodiol-1,4, propanodiol-1,2, glikol neopentylowy i glikol etylenowy. Jako szczególnie dobrze przydatne okazały się 1,3-diole, a zwłaszcza 2-etyloheksanodiol-1,3 i butanodiol-1,3.

Bliższe informacje odnośnie do składników zwiększających siłę ondulacji można znaleźć w niemieckim opisie patentowym DE-OS 44 36 065 i europejskim opisie patentowym EP-B1-363 057.

Zawartość związków zwiększających siłę ondulacji w płynach do ondulacji może wynosić od 0,5 do 5% wagowo w stosunku do całego płynu do ondulacji. Ilości od 1 do 4% wagowo, a w przypadku dioli od 0,5 do 3% wagowo, okazały się wystarczające i są one szczególnie korzystne.

Koniecznym składnikiem środków utrwalających według wynalazku są środki utleniające, na przykład bromian sodowy, bromian potasowy, nadtlenek wodoru oraz stabilizatory stosowane zwykle do stabilizowania wodnych kompozycji nadtlenku wodoru. Wartość pH takich wodnych kompozycji H2O2, które zawierają zwykle od około 0,5 do 15% wagowo, a w postaci gotowej do użytku z reguły około 0,5-3% wagowo H2O2, wynosi korzystnie od 2 do 6, a zwłaszcza od 2 do 4. Nastawia się ją za pomocą kwasów nieorganicznych, a zwłaszcza kwasu fosforowego. Środki utrwalające na bazie bromianu zawierają bromiany zwykle w stężeniach od 1 do 10% wagowo, a wartość pH roztworów nastawia się na 4 do 7. Odpowiednie są również środki utrwalające na bazie enzymów (na przykład peroksydaz), które nie zawierają albo zawierają tylko nieznaczne ilości środków utleniających, a zwłaszcza H2O2.

Korzystne okazało się, gdy środki według wynalazku zawierają pielęgnacyjną substancję czynną wybraną z produktów hydrolizy protein i ich pochodnych.

Do odpowiednich produktów hydrolizy protein należą zwłaszcza produkty hydrolizy elastyny, kolagenu, keratyny, protein mleka, protein jedwabiu, protein soi, protein migdałów, protein grochu, protein ziemniaków, protein owsa, protein kukurydzy i protein pszenicy, przy czym korzystne są produkty na bazie roślinnej.

Do odpowiednich pochodnych produktów hydrolizy należą zwłaszcza produkty ich kondensacji z kwasami tłuszczowymi i mieszaninami kwasów tłuszczowych takich, jak kwas oleinowy, kwas mirystynowy, kwas decenokarboksylowy, kwas tłuszczowy pochodzenia kokosowego i kwas abietynowy. Produkty kondensacji mogą występować także w postaci soli, a zwłaszcza soli sodowych, potasowych i soli trójetanoloaminy.

Odpowiednimi pochodnymi są również kwaternizowane produkty hydrolizy protein. Przykładami tej klasy związków są produkty dostępne na rynku pod nazwą Lamequat® L (oznaczenie CTFA: Lauryldimonium Hydroxypropylamino Hydrolized Animal Protein, Grunau), Croquat® WKP i Gluadin®WQ. Korzystny może być ostatnio wymieniony produkt, który opiera się na bazie roślinnej. Zawartość pochodnych protein w środkach według wynalazku wynosi korzystnie od 0,1 do 10% wagowo w stosunku do całkowitej ilości środka, przy czym korzystne są ilości od 0,1 do 5% wagowo.

Środki według wynalazku zawierają ponadto korzystnie przynajmniej jeden środek kondycjonujący.

Jako kondycjonujące substancje czynne stosuje się korzystnie polimery kationowe, które są z reguły polimerami, zawierającymi czwartorzędowy atom azotu, na przykład w postaci grupy amonowej.

PL 197 369 B1

Do korzystnych polimerów kationowych należą na przykład:

- kwaternizowane pochodne celulozy, które są dostępne pod nazwami Celquat® i Polymer JR®, przy czym korzystnymi pochodnymi celulozy są związki Celquat® H 100, Celquat® L 200 i Polymer JR®400,

- polisiloksany z grupami czwartorzędowymi,

- polimeryczne sole dwumetylodwualliloamonowe i ich kopolimery z estrami i amidami kwasu akrylowego i metakrylowego; przykładami takich polimerów kationowych są dostępne w handlu produkty pod nazwą Merquat®100 (polichlorek dwumetylodwualliloamonowy) i Merquat®550 (kopolimer chlorek dwumetylodwualliloamonowy/akrylo-amid),

- kopolimery winylopirolidonu z kwaternizowanymi pochodnymi dwualkiloaminoakrylanu i metakrylanu takimi, jak na przykład kopolimer winylopirolidon/dwumetyloaminoakrylan kwaternizowany za pomocą siarczanu dwuetylu. Takie związki są dostępne w handlu pod nazwami Gafquat®734 i Gafquat®755,

- kopolimery winylopirolidon/metochlorek winyloimidazolinowy, jakie oferuje się w handlu pod nazwą Luviquat®,

- czwartorzędowy polialkohol winylowy oraz znane pod nazwami

- Polyquaternium 2,

- Polyquaternium 17,

- Polyquaternium 18, i

- Polyguaternium 27 polimery z czwartorzędowymi atomami azotu w głównym łańcuchu polimerowym.

Jako środki kondycjonujące przydatne są także polimery amfoteryczne. Pod pojęciem polimery amfoteryczne rozumie się polimery, które zawierają w cząsteczce zarówno wolne grupy aminowe, jak i wolne grupy -COOH albo -SO3H, i są zdolne do tworzenia soli wewnętrznych; polimery obojnacze, które zawierają w cząsteczce czwartorzędowe grupy amoniowe i grupy -COOH albo -SO3, oraz obejmuje takie polimery, które zawierają grupy -COOH albo -SO₃H i czwartorzędowe grupy amoniowe. Przykładem stosowanego polimeru amfoterycznego jest żywica akrylowa dostępna w handlu pod nazwą Amphomer®, która stanowi kopolimer metakrylanu fe/f-bytyloaminoetylowego, N-(1,1,3,3-czterometylobutylo)-akryloamidu oraz dwóch albo więcej monomerów wybranych z grupy obejmującej kwas akrylowy, kwas metakrylowy i ich proste estry. Inne korzystne polimery amfoteryczne składają się z nienasyconych kwasów karboksylowych (na przykład kwasu akrylowego i metakrylowego), nienasyconych kwasów karboksylowych przeprowadzonych kationowo w pochodne (na przykład chlorku akryloamidopropylotrójmetyloamoniowego) i ewentualnie dalszych jonowych albo niejonowych monomerów znanych na przykład z niemieckiego opisu patentowego nr DE-OS 3929973 i cytowanego tam stanu techniki. Szczególnie korzystnymi polimerami amfoterycznymi są terpolimery kwasu akrylowego, akrylanu metylu i chlorku metakryloamidopropylotrimoniowego, dostępne w handlu pod nazwą Merquat®2001 N, oraz produkt handlowy Merquat®280.

Zawartość kationowych albo amfoterycznych polimerów w kompozycjach według wynalazku wynosi korzystnie od 0,1 do 5% wagowo w stosunku do całej kompozycji.

Oleje silikonowe i gumy silikonowe nadające się jako środki kondycjonujące są zwłaszcza dwualkilo- i alkiloarylosiloksanami, jak na przykład dwumetylopolisiloksan i metylofenylopolisiloksan oraz ich alkoksylowane i kwaternizowane analogi. Przykładami takich silikonów są produkty sprzedawane przez Dow Corning pod nazwą DC 190, DC 200 i DC 1401 oraz produkt handlowy Fancorsil® LIM-1.

Jako środki kondycjonujące odpowiednie są również kationowe oleje silikonowe, jak na przykład dostępne w handlu produkty Q2-7224 (producent: Dow Corning, stabilizowany trimetylosylilamodimetikon), emulsja Dow Corning® 939 (zawierająca hydroksyloaminomodyfikowany silikon, który określa się także jako Amodimethicone), SN-2059 (producent: General Electric), SLM-55067 (producent: Wacker) oraz Abil®-Quat 3270 i 3272 (producent: Th. Goldschmidt; podwójnie czwartorzędowe polidwumetylosiloksany, Quaternium-80). Odpowiednim anionowym olejem silikonowym jest produkt Dow Corning® 1784.

Przykładami kationowych środków powierzchniowo czynnych stosowanych jako środki kondycjonujące w środkach według wynalazku są zwłaszcza czwartorzędowe związki amoniowe. Korzystne są halogenki amoniowe, a zwłaszcza chlorki i bromki, takie jak chlorki alkilotrójmetyloamoniowe, chlorki dwualkilodwumetyloamoniowe i chlorki trójalkilometyloamoniowe, na przykład chlorek cetylotrójmetyloamoniowy, chlorek stearylotrójmetyloamoniowy, chlorek dwustearylo-dwumetyloamoniowy,

PL 197 369 B1 chlorek laurylodwumetyloamoniowy, chlorek laurylodwumetylobenzyloamoniowy i chlorek trójcetylometyloamoniowy. Ponadto można stosować łatwo ulegające biodegradacji czwartorzędowe związki estrowe, tak zwane esterquaty, jak na przykład metosiarczany metylohydroksyalkilodwualkoiloksyalkiloamoniowe sprzedawane pod nazwami handlowymi Dehyquart® i Stepantex®.

Alkiloamidoaminy, a zwłaszcza amidoaminy kwasów tłuszczowych, jak stearyloamidopropylodwumetyloamina, dostępna w handlu pod nazwą Tego Amid®S 18, odznaczają się, obok dobrego działania kondycjonującego, także dobrą podatnością na rozkład biologiczny.

Ponadto może okazać się korzystne barwienie poszczególnych faz barwnikami w celu uzyskania szczególnie korzystnego wizualnie wyglądu środka. Te barwniki są rozpuszczalne korzystne tylko w fazie wodnej albo tylko w co najmniej jednej fazie niewodnej, co umożliwia uzyskanie zabarwienia widocznego dla użytkownika. Możliwe jest także zabarwianie zarówno niewodnej, jak i wodnej fazy, różnymi barwnikami, korzystnie o różnych barwach. Korzystne jest jednak barwienie tylko fazy niewodnej.

Do dalszych zwykłych składników środków według wynalazku należą:

- anionowe środki powierzchniowo czynne, takie jak mydła, siarczany alkilowe i eterosiarczany alkilopoliglikoli, sole eterokwasów karboksylowych o wzorze R-O-(CH₂-CH₂O)x-CH₂-COOH, w którym R oznacza liniową grupę alkilową zawierającą od 10 do 22 atomów węgla, a x = 0 albo 1 do 16, acylosarkozydy, acylotaurydy, acyloizetioniany, jedno- i dwualkilowe estry kwasu sulfobursztynowego, liniowe alkanosulfoniany, liniowe alfa-olefinosulfoniany, estry metylowe alfa-sulfokwasów tłuszczowych oraz estry kwasu winowego i kwasu cytrynowego, alkiloglikozydy albo alkohole, które są produktami przyłączenia około 2-15 cząsteczek tlenku etylenu i/lub tlenku propylenu do alkoholi tłuszczowych zawierających od 8 do 22 atomów węgla,

- obojnacze środki powierzchniowo czynne, jak na przykład betainy i 2-alkilo-3-karboksymetylo-3-hydroksyetyloimidazoliny,

- amfolityczne środki powierzchniowo czynne, jak na przykład N-alkiloglicyny, kwasy N-alkilopropionowe, kwasy N-alkiloamino-bursztynowe, kwasy N-alkiloiminodwupropionowe, N-hydroksyetyloW-alkiloamidopropyloglicyny, N-alkilotauryny, N-alkilosarkozyny, kwasy 2-alkiloaminopropionowe i kwasy alkiloaminooctowe,

- niejonowe środki powierzchniowo czynne, jak na przykład produkty przyłączenia od 2 do 30 moli tlenku etylenu i/lub od 0 do 5 moli tlenku propylenu do liniowych alkoholi tłuszczowych zawierających od 8 do 22 atomów węgla, do kwasów tłuszczowych zawierających od 12 do 22 atomów węgla i do alkilofenoli zawierających od 8 do 15 atomów węgla w grupie alkilowej, jedno- i dwuestry C1₂-C₂₂-kwasów tłuszczowych produktów przyłączenia od 1 do 30 moli tlenku etylenu do gliceryny, C8-C₂₂-alkilojedno- i oligoglikozydy i ich etoksylowane analogi oraz produkty przyłączenia od 5 do 60 moli tlenku etylenu do oleju rącznikowego i uwodornionego oleju rącznikowego,

- niejonowe polimery, jak na przykład kopolimery winylo-pirolidon/akrylan winylu, kopolimery poliwinylopirolidon i winylopirolidon/octan winylu,

- polimery anionowe, jak polikwasy akrylowe i metakrylowe, ich sole, ich kopolimery z akrylanami i metakrylanami, oraz amidami kwasu akrylowego i metakrylowego, i ich pochodne, które otrzymuje się drogą sieciowania z odczynnikami wielofunkcyjnymi, polioksykwasy karboksylowe, takie jak poliketo- albo polialdehydokwasy karboksylowe i ich sole, oraz polimery i kopolimery kwasu krotonowego z estrami i amidami kwasu akrylowego i metakrylowego, takie jak kopolimery octan winylu/kwas krotonowy i octan winylu/propionian winylu/kwas krotonowy,

- organiczne środki zagęszczające takie, jak agar-agar, guma guar, alginiany, etery celulozy, takie jak metylo- i metylohydroksy-propyloceluloza, żelatyna, pektyny i/lub guma ksantanowa, przy czym korzystnymi organicznymi środkami zagęszczającymi mogą być etoksylowane alkohole tłuszczowe, a zwłaszcza alkohole z ograniczonym rozkładem homologicznym takie, jak na przykład alkohole dostępne na rynku pod nazwą Arlypon®F (Henkel), alkoksylowane estry metylowoglukozydowe, takie jak produkt handlowy Glucamate® DOE 120 (Amerchol), i etoksylowane estry glikolu propylenowego, takie jak produkt handlowy Antil® 141 (Goldschmidt),

- środki nadające strukturę takie, jak glukoza i kwas maleinowy,

- związki do kondycjonowania włosów, takie jak fosfolipidy, na przykład lecytyna sojowa, lecytyna jaja i kefaliny,

- olejki eteryczne,

PL 197 369 B1

- środki ułatwiające rozpuszczanie takie, jak etanol, izopropanol, glikol etylenowy, glikol propylenowy, gliceryna, glikol dwuetylenowy i etoksylowane trójglicerydy oraz etoksylany alkoholi tłuszczowych i ich pochodne,

- przeciwłupieżowe substancje czynne takie, jak Climbazol, Piroctone Olamine i Zink Omadine,

- substancje czynne takie, jak bisabolol, alantoina, pantenol, imid niacyny, tokoferol i wyciągi roślinne,

- środki chroniące przed promieniowaniem ultrafioletowym,

- środki nadające konsystencję takie, jak estry cukrów, estry polioli albo alkilowe estry polioli,

- tłuszcze i woski takie, jak olbrot, wosk pszczeli, wosk montanowy, parafiny, estry, glicerydy i alkohole tłuszczowe,

- alkanoloamidy kwasów tłuszczowych,

- środki kompleksotwórcze takie, jak EDTA, kwas nitrylotrójoctowy, kwas β-alaninodwuoctowy kwasy fosfonowe,

- substancje spęczniające i zwiększające przenikanie takie, jak PCA, gllceryna, jednoetylowy eter glikolu propylenowego, węglany, wodorowęglany, guanidyny, moczniki oraz jednozasadowe, dwuzasadowe i trójzasadowe fosforany,

- środki zmętniające takie, jak lateks albo kopolimery styren/akryloamid,

- środki nabłyszczające takie, jak jedno- i dwustearynian glikolu etylenowego albo dwustearynian PEG-3,

- barwniki ciągnące bezpośrednio na włókno oraz

- gazy nośne takie, jak mieszaniny propan-butan, N2O, CO2 i powietrze.

Informacje o innych składnikach środków według wynalazku i ich zwykle stosowanych ilościach, można znaleźć w znanych monografiach, na przykład: Umbach, Kosmetik, 2 wydanie, Georg Thieme Verlag, Stuttgart, Nowy Jork, 1995; oraz Kh. Schrader, Grundlagen und Rezepturen der Kosmetika, wydanie, Huthig Buch Verlag, Heidelberg, 1989.

Wynalazek powinny bliżej wyjaśnić następujące przykłady.

P r z y k ł a d y

O ile nie wskazano inaczej, to wszystkie ilości są podane w częściach wagowych.

1. Środek do ondulacji (2-fazowy)

Tioglikolan amonowy (71% w wodzie)	16,0
Wodorowęglan amonowy	9,0
Lamepon®S	1,0
Merquat®100	0,5
Gluadin®WQ	0,5
2-Etyloheksanodiol-1,3	5,0
Barwnik	0,0002
Olejek zapachowy	1,0
Amoniak (25% w wodzie)	do pH 8,4
Woda	do 100

Po zastosowaniu tego płynu do ondulacji uzyskiwano intensywne, równomierne fale o wysokiej sprężystości. Włosy były po obróbce dobrze wypielęgnowane i bardzo podatne na czesanie.

2. Środek utrwalający (3-fazowy)

Nadtlenek wodoru (50% w wodzie) 4,0

Aromox®MCD^-W^{10 11} 1,0

T^ur^pinal®SL¹¹ 1,0

Węglan dwuoktylu 5,0

Olej parafinowy 2,0

2-Etyloheksanodiol-1,3 5,0

Woda 82,0 ¹⁰ N-tlenek N,N-dwumetylo-N-alkiloaminy pochodzenia kokosowego (30% substancja czynna w wodzie, oznaczenie INCI: Cocamine Oxide) (AKZO) kwas 1-hydroksyetano-1,1-dwufosfonowy (około 60% substancji czynnej w wodzie, oznaczenie INCI: Etidronic Acid)(HENKEL)

W wyniku utrwalania środkiem według wynalazku włosy wyglądały na dobrze wypielęgnowane i były bardzo podatne na czesanie.

PL 197 369 B1

3. Środki do ondulacji dla włosów porowatych (2-fazowy)

Tioglikolan amonowy (71% w wodzie)	W,0
Wodorowęglan amonowy	,,0
Lamepon®S	TO
Merquat®100	,,5
Gluadin®WQ	,,5
2-Etyloheksanodiol-1,3	,,0
Barwnik	,,0001
Olejek zapachowy	TO
Imidazol	,,0
Woda	do 000

Po zastosowaniu tego płynu do ondulacji uzyskiwano na porowatych włosach intensywne, równomierne fale o wysokiej sprężystości. Włosy były po obróbce dobrze wypielęgnowane i bardzo podatne na czesanie.

4. Wieloskładnikowe środki do ondulacji (2-fazowe)

Składnik A (2-fazowy):

Wodorowęglan amonowy 6,0

Amoniak do pH 8,4

2-Etyloheksanodiol-1,3 16,0

Środek zapachowy 1,0

Merquat®100 6,1

Cro^quat® WKP ¹² <^,1

Woda do 100 kwaternizowanyhydrolizat keratany ( około 3 3% s uustancji czynnej wwodziz, oznaczenie INCI: Coccdimonium Hydroxypropyl Hydrolized Keratin) (CRODA)

Składnik B:

Tioglikolan amonowy (71% w wodzie) 50

Tiomleczan amonowy 22

Woda do 100

Przed użyciem miesza się 02 ml składnika A i 23 ml składnika B. Tworzy się gotowa do użytku mieszanina, która jest jednorodna tylko przejściowo i w sposób widoczny rozdziela się po kilku minutach na dwie fazy. Po zastosowaniu tego płynu do ondulacji uzyskiwano intensywne, równomierne fale o wysokiej sprężystości. Włosy były po obróbce dobrze wypielęgnowane i bardzo podatne na czesanie.

0. Aktywowany na gorąco, 2-składnikowy środek do ondulacji porowatych włosów (2-fazowy)

Składnik A (2-fazowy):

Tioglikolan amonowy (71% w wodzie) 21,7

Amoniak 2,8

2-Etyloheksanodiol-1,3 8,0

Środek zapachowy 1,0

Merquat®100 2,0

Lamepon®S 1,0

Woda do 100

Składnik B:

Cadtlenek wodoru 00% 7,2

Kwas fosfo rowy 80% 015

Ester metylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego 0,04

Woda do 100

Przed użyciem miesza się 60 ml składnika A i 10 ml składnika B. Tworzy się gotowa do użytku mieszanina o temperaturze wyższej o 10-20°C niż przed zmieszaniem, która jest jednorodna tylko przejściowo i po kilku minutach rozdziela się w sposób widoczny na dwie fazy. Po zastosowaniu tego płynu do ondulacji uzyskiwano na porowatych włosach intensywne, równomierne fale o wysokiej sprężystości. Włosy były po obróbce dobrze wypielęgnowane i bardzo podatne na czesanie.

Claims (8)

1. Środek do przeprowadzenia etapu redukcji w procesie trwałego kształtowania włókien keratynowych, zawierający substancję redukującą keratynę oraz typowe składniki, znamienny tym, że środek występuje w postaci dwu- lub wielofazowego układu, złożonego z przynajmniej dwóch oddzielnych ciągłych faz, który zawiera przynajmniej jeden nasycony lub nienasycony, liniowy, rozgałęziony lub cykliczny alkohol C4.10, mieszający się z wodą tylko w ograniczonym stopniu, i/lub przynajmniej jeden składnik olejowy, przy czym przed naniesieniem na włókna, układ ten przeprowadza się w układ jednorodny przez mechaniczne wymieszanie.

2. według zastrz. 1, znamienny tym. że śr^f^c^^łk zawiera dodatkowo substancję czynną wybraną spośród hydrolizatów białkowych i ich pochodnych.

3. Środek według zastrz. 1, znamienny tym, że środek zawiera substancję kondycjonującą.

4. Środek według z^^t^r^. 1, znamienny tym, że składnik olejowy jess wybrany spośród olejów roślinnych, olejów parafinowych i silikonów.

5. Środekdoprzeprowaadenia 6^1.1^16013013 w pr^c^c^^^i^ jtwaaego kształtowania włókien keratynowych, zawierający substancję utleniającą oraz typowe składniki, znamienny tym, że środek występuje w postaci dwu- lub wielofazowego układu, złożonego z przynajmniej dwóch oddzielnych ciągłych faz, który zawiera przynajmniej jeden nasycony lub nienasycony, liniowy, rozgałęziony lub cykliczny alkohol C4-10, mieszający się z wodą tylko w ograniczonym stopniu, i/lub przynajmniej jeden składnik olejowy, przy czym przed naniesieniem na włókna, układ ten przeprowadza się w układ jednorodny przez mechaniczne wymieszanie.

6. Środek według zas^z. 5, znamienny tym. że środek zawiera 0(^(^£^-Ι^(^\^ο substancję czynną wybraną spośród hydrolizatów białkowych i ich pochodnych.

7. Środek według zastrz. 5, znamienny tym, że środek zawiera substancję kondycjonującą.

8. Środek według z^^t^r^. 5, znamienny tym, że skkadnik o^owy jess wybrany spośród o^ów roślinnych, olejów parafinowych i silikonów.