PL195493B1

PL195493B1 - Żywica do środka wiążącego, sposób jej wytwarzania, środek wiążący i jego zastosowanie

Info

Publication number: PL195493B1
Application number: PL00356173A
Authority: PL
Inventors: Erling Hansen; Povl Nissen; Thor Husemoen; Dirk Armand Wim Stanssens
Original assignee: Rockwool Int
Priority date: 1999-07-16
Filing date: 2000-07-07
Publication date: 2007-09-28
Also published as: SI1206423T1; CZ200253A3; ATE268313T1; WO2001005725A1; MY122568A; CZ304555B6; DK1206423T3; AU6276300A; EP1206423B1; PL356173A1; US6730730B1; EP1206423A1; EP1086932A1; JP2003505538A; RU2255914C2; DE60011272T2; DE60011272D1; UA73130C2; JP4806505B2; AU778125B2

Abstract

1. Zywica do srodka wiazacego odpowiedniego do wiazania wlókien mineralnych, takich jak welna szklana lub kamienna, która to zywica stanowi produkt reakcji wolnej od polimeru mieszaniny aminy z pierwszym bezwodnikiem i drugim bezwodnikiem, znamienna tym, ze stanowi produkt reak- cji bezwodnika, pierwszego i drugiego, które sa róznymi cyklicznymi bezwodnikami, przy czym pierw- szy cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem alifatycznym wybranym z grupy obejmujacej bezwodnik te-trahydroftalowy, bezwodnik heksahydroftalowy, bezwodnik metylotetrahydroftalowy, bezwodnik bursztynowy, bezwodnik endometylenotetrahydroftalowy, bezwodnik maleinowy, bezwodnik glutarowy i ich mieszaniny, a drugi cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem aromatycznym wybranym z grupy obejmujacej bezwodnik ftalowy, bezwodnik trimelitowy, dibezwodnik piromelitowy, bezwodnik metylo- ftalowy i ich mieszaniny, przy czym stosunek wagowy bezwodnik alifatyczny:bezwodnik aromatyczny wynosi 1:0,077 do 1:1,33, z amina wybrana z grupy obejmujacej (di)etanoloamine, 1-(m)etyloetano- loamine, n-butyloetanoloamine, 1-(m)etyloizopropanoloamine, 3-amino-1,2-propanodiol, 2-amino-1,3- -propanodiol i tris(hydroksymetylo)aminometan. PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku są żywica do środka wiążącego, sposób jej wytwarzania, środek wiążący i jego zastosowanie.

Żywice fenolowe i formaldehydowe, stosowane głównie jako środki wiążące dla wełny szklanej lub kamiennej, uwalniają podczas utwardzania toksyczne substancje, np. formaldehyd.

Podczas stosowania i utwardzania środków wiążących, po ich naniesieniu na włókna mineralne, uwalnia się fenol, formaldehyd i amoniak. Jest to niepożądane z punktu widzenia ochrony środowiska.

Ponadto podczas nanoszenia, głównie przez natryskiwanie, środka wiążącego na przędzone włókna szklane lub kamienne traci się znaczną ilość środka wiążącego, którego odzyskiwanie w celu ponownego użycia jest praktycznie niemożliwe.

Żywicę nie zawierającą formaldehydu i fenolu, przydatną jako środek wiążący dla włókien z wełny mineralnej, opisano w publikacji WO 99/36368, niniejszego zgłaszającego.

W pierwszej postaci wynalazek dotyczy żywicy do środka wiążącego odpowiedniego do wiązania włókien mineralnych, takich jak wełna szklana lub kamienna, która to żywica stanowi produkt reakcji wolnej od polimeru mieszaniny aminy z pierwszym bezwodnikiem i drugim bezwodnikiem, charakteryzującej się tym, że stanowi produkt reakcji bezwodnika, pierwszego i drugiego, które są różnymi cyklicznymi bezwodnikami, przy czym pierwszy cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem alifatycznym wybranym z grupy obejmującej bezwodnik tetrahydroftalowy, bezwodnik heksahydroftalowy, bezwodnik metylotetrahydroftalowy, bezwodnik bursztynowy, bezwodnik endometylenotetrahydroftalowy, bezwodnik maleinowy, bezwodnik glutarowy i ich mieszaniny, a drugi cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem aromatycznym wybranym z grupy obejmującej bezwodnik ftalowy, bezwodnik trimelitowy, dibezwodnik piromelitowy, bezwodnik metyloftalowy i ich mieszaniny, przy czym stosunek wagowy bezwodnik alifatyczny:bezwodnik aromatyczny wynosi 1:0,077 do 1:1,33, z aminą wybraną z grupy obejmującej (di)etanoloaminę, 1-(m)etyloetanoloaminę, n-butyloetanoloaminę, 1-(m)etyloizopropanoloaminę, 3-amino-1,2-propanodiol, 2-amino-1,3-propanodiol i tris(hydroksymetylo)aminometan.

Korzystnie żywica stanowi produkt reakcji aminy oraz pierwszego i drugiego bezwodnika przy wartości pH 2,5 - 4,2.

Aminę stanowi zwłaszcza dietanoloamina.

W szczególności stężenie bezwodnika alifatycznego jest większe od stężenia bezwodnika aromatycznego.

W drugiej postaci wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania żywicy do środka wiążącego odpowiedniego do wiązania włókien mineralnych, polegającego na tym, że miesza się aminę z pierwszym bezwodnikiem i drugim bezwodnikiem, z wytworzeniem mieszaniny wolnej od polimeru, przy czym bezwodniki, pierwszy i drugi, są różnymi cyklicznymi bezwodnikami, przy czym pierwszy cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem alifatycznym, wybranym z grupy obejmującej bezwodnik tetrahydroftalowy, bezwodnik heksahydroftalowy, bezwodnik metylotetrahydroftalowy, bezwodnik bursztynowy, bezwodnik endometylenotetrahydroftalowy, bezwodnik maleinowy, bezwodnik glutarowy i ich mieszaniny, a drugi cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem aromatycznym, wybranym z grupy obejmującej bezwodnik ftalowy, bezwodnik trimelitowy, dibezwodnik piromelitowy, bezwodnik metyloftalowy i ich mieszaniny, przy stosunku wagowym bezwodnik alifatyczny:bezwodnik aromatyczny w zakresie 1:0,077 do 1:1,33, a amina jest wybrana z grupy obejmującej (di)etanoloaminę, 1-(m)etyloetanoloaminę, n-butyloetanoloaminę, 1-(m)-etyloizopropanoloaminę, 3-amino-1,2-propanodiol, 2-amino-1,3-propanodiol i tris(hydroksymetylo)aminometan.

W kolejnej postaci wynalazek dotyczy środka wiążącego do włókien mineralnych, takich jak wełna szklana lub kamienna, złożonego z żywicy, wody i ewentualnie zwykle stosowanych dodatków, takich jak przyspieszacz i jeden lub większa liczba dodatków do żywic, takich jak aminopropylosiloksan zwiększający przyczepność do szkła, stabilizatory termiczne i UV, związki powierzchniowo czynne, wypełniacze, takie jak ił, krzemiany i siarczan magnezu, oraz pigmenty, takie jak tlenek tytanu, środki hydrofobizujące, takie jak związki fluoru, oleje mineralne i oleje silikonowe, przy czym środek ten charakteryzuje się tym, że zawiera żywicę, którą stanowi produkt reakcji bezwodnika, pierwszego i drugiego, które są różnymi cyklicznymi bezwodnikami, przy czym pierwszy cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem alifatycznym wybranym z grupy obejmującej bezwodnik tetrahydroftalowy, bezwodnik heksahydroftalowy, bezwodnik metylotetrahydroftalowy, bezwodnik bursztynowy, bezwodnik endometylenotetrahydroftalowy, bezwodnik maleinowy, bezwodnik glutarowy i ich mieszaniny, a drugi cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem aromatycznym wybranym z grupy obejmującej bezwodnik ftalowy,

PL 195 493 B1 bezwodnik trimelitowy, dibezwodnik piromelitowy, bezwodnik metyloftalowy i ich mieszaniny, przy czym stosunek wagowy bezwodnik alifatyczny:bezwodnik aromatyczny wynosi 1:0,077 do 1:1,33, z aminą wybraną z grupy obejmującej (di)etanoloaminę, 1-(m)etyloetanoloaminę, n-butyloetanoloaminę, 1-(m)etyloizopropanoloaminę, 3-amino-1,2-propanodiol, 2-amino-1,3-propanodiol i tris(hydroksymetylo)aminometan, lub jej sól oraz wodę w ilości 20 -60% wagowych.

Korzystnie środek wiążący zawiera przyspieszacz wybrany z grupy obejmującej fosfinian sodu, kwas fosfinowy, kwas cytrynowy, kwas adypinowy i b-hydroksyalkiloamid.

W szczególności środek wiążący zawiera dodatki wybrane z grupy obejmującej mono-, di-i polisacharydy, takie jak sacharoza, syrop glukozowy, modyfikowana skrobia, skrobia, mocznik, dicyjanodiamid, poliglikole, żywice akrylowe, furfural, karboksymetyloceluloza i celuloza oraz polialkohol winylowy.

W jeszcze innej postaci wynalazek dotyczy zastosowania środka wiążącego określonego powyżej, do wytwarzania wyrobu z włókna mineralnego, zwłaszcza wyrobu z wełny mineralnej.

Stwierdzono, że żywica otrzymana przez zmieszanie różnych cyklicznych bezwodników, korzystnie bezwodnika alifatycznego i bezwodnika aromatycznego, w wolnej od polimeru mieszaninie z aminą, stanowi żywicę przydatną w środku wiążącym dla wełny mineralnej, o korzystnym czasie utwardzania.

Przypuszcza się, że wzrost szybkości utwardzania może być związany nie tylko z łącznym użyciem cyklicznych bezwodników, ale również z regulacją pH, korzystnie do wartości 2,5 -4,2, z użyciem aromatycznych kwasów karboksylowych. Te kwasy karboksylowe są bardziej kwaśne niż kwasy alifatyczne. Bezwodnik trimelitowy jest jeszcze bardziej kwaśny z uwagi na obecność dodatkowej grupy odciągającej elektrony.

Wynalazek zostanie wyjaśniony w poniższym opisie, w nawiązaniu do przykładów.

Sporządzono trzy kompozycje środków wiążących o stosunkach molowych podanych w tabeli 1, przy czym do kompozycji tych dodawano różnych przyspieszaczy (patrz kolumna 3 w tabeli 1).

Przykład 1

Środek wiążący 1 - (porównawczy)

Zastosowano reaktor szklany z podwójnym płaszczem, ogrzewany gorącą wodą, wyposażony w mieszadło magnetyczne i chłodnicę zwrotną.

Do reaktora wprowadzono 158g dietanoloaminy (DEA) i 100 g wody, po czym mieszaninę ogrzano do 70°C.

Z kolei dodano 228 g bezwodnika tetrahydroftalowego (THPA), pozwalając na wzrost temperatury do 90°C. Ilości te odpowiadały stosunkowi molowemu DEA:THPA =1:1

Reakcję prowadzono przez 120 minut, po czym żywicę ochłodzono.

W taki sam sposób otrzymano inną żywicę o stosunku molowym DEA (158 g):THPA (365 g)=1:1,4.

Roztwór środka wiążącego otrzymano przez rozcieńczenie żywicy wodą do zawartości części stałych około 40%. Gdy stosowano przyspieszacze, dodawano jedo roztworu środka wiążącego gotowego do przeprowadzenia badań.

Środek wiążący 2

Zastosowano to samo urządzenie i procedurę, jak w przypadku środka wiążącego 1, z tym że po rozpuszczeniu całości THPA do mieszaniny dodawano bezwodnika ftalowego (PTA).

Otrzymano 3 żywice o różnych stosunkach molowych związków.

Stosunki molowe:

DEA (158 g) : THPA (228 g) : PTA (89 g) = 1:1:0,4

DEA (158 g) : THPA (183 g) : PTA (133 g) = 1:0,8:0,6

DEA (158 g) : THPA (137 g) : PTA (178 g) = 1:0,6:0,8

Roztwór środka wiążącego otrzymano przez rozcieńczenie żywicy wodą do zawartości części stałych około 40%. Gdy stosowano przyspieszacze, dodawano je do roztworu środka wiążącego gotowego do przeprowadzenia badań.

Środek wiążący 3

Zastosowano to samo urządzenie i procedurę, jak w przypadku środka wiążącego 1, z tym że po rozpuszczeniu całości THPA do mieszaniny dodawano bezwodnika trimelitowego (TMA).

Otrzymano 4 żywice o różnych stosunkach molowych związków.

DEA (158 g) : THPA (297 g) : TMA (29 g) = 1:1 ,3:0,1

DEA (158 g) : THPA (274 g) : TMA (58 g) = 1:1,2:0,2

DEA (158 g) : THPA (228 g) : TMA (115 g) = 1:1:0,4

DEA (158 g) : THPA (183 g) : TMA (173 g) = 1:0,8:0,6

PL 195 493 B1

Przykład 2

Zmierzono charakterystyki utwardzania środków wiążących 1-4, a ich wyniki przedstawiono w tabeli 1. Przedstawiają one czas reakcji w pewnej temperaturze, mierzony jako czas niezbędny do osiągnięcia stanu „nie płynięcia środka wiążącego, wyrażany jako „czas płynięcia.

Procedura:

Krople roztworu środka wiążącego (około 40% części stałych) umieszcza się na cienkim „szkiełku przykrywkowym i suszy się w inkubatorze w 90°C przez 45 minut.

„Czas płynięcia mierzy się przez umieszczenie „szkiełka przykrywkowego na płytce metalowej nagrzanej do temperatury 200°C. (Zastosowano stolik grzejny Stork-Tronic Preziterm.)

Bardzo cienką łopatkę lub podobny element stosuje się do mieszania środka wiążącego. Gdy środek wiążący staje się bardzo lepki i przylepia się do łopatki, zmierzony czas oznacza „czas płynięcia.

Wykonuje się pomiary dla 5 próbek, przy czym z doświadczenia wynikło, że należy możliwie jak najdłużej czekać przed rozpoczęciem mieszania, aby uniknąć ochłodzenia przez mieszadło.

Jako „czas płynięcia przyjmuje się średnią z pomiarów dla dwóch 2 ostatnich próbek.

Tabela 1

Skład środka wiążącego	Stosunek molowy	Przyspieszacz % części stałych	Czas płynięcia (minuty)	Wytrzymałość mechaniczna (N/mm²)
Przed starzeniem	Po starzeniu
1) DEA:THPA	1:1	-	>10	4,80	2,55
		Kwas cytrynowy-0,3-2%	5	-	-
		Kwas fosfinowy-0,3-2%	5	-	-
	1:1,4	-	>10	-	-
		Kwas cytryno wy-3-4%	7	-	-
		Kwas fosfmowy-1-2%	6	-	-
		Fosfinian Na-4%	7	-	-
2) DEA:THPA:PTA	1:1:0,4	-	5	5,89	2,77
		Fosfinian Na-4%	7	-	-
		Kwas fosfmowy-1%	5	-	-
	1:0,8:0,6	-	5	3,05	1,04
		Fosfinian Na -4%	7	-	-
		Kwas fosfmowy-1%	5	-	-
	1:0,6:0,8	-	5	-	-
		Fosfmian Na-4%	7	-	-
		Kwas fosfinowy-1%	5	-	-
3)DEA:THPA:TMA	1:1,3:0,1	-	4	8,55	2,77
		Kwas fosfmowy-0,5-1%	4	-	-
	1:1,2:0,2	-	4	6,88	2,07
		Kwas fosfinowy-0,5-1%	4	-	-
	1:1:0,4	-	5	3,81	1,25
		Kwas fosfinowy-0,2-1%	4	-	-
		Fosfmian Na -4%	2	-	-
	1:0,8:0,6	-	3	2,62	-
		Kwas fosfmowy-0,5-1%	3	-	-

PL 195 493 B1

Wniosek:

Dodatek aromatycznych bezwodników, takich jak PTA i TMA powoduje dwukrotne skrócenie „czasu płynięcia.

Przyspieszacze, takie jak kwas cytrynowy, kwas fosfinowy lub fosfinian sodu, powodują dwukrotne skrócenie „czasu płynięcia, gdy THPA zastosuje się jako jedyny bezwodnik. Przyspieszacze nie powodują dalszego skrócenia „czasu płynięcia, gdy aromatyczne bezwodniki wchodzą w skład kompozycji. One same działają jako przyspieszacze.

Przykład 3

Porównanie trwałości żywicy wytworzonej w temperaturze reakcji 90°C i w 70°C

Korzystna temperatura reakcji wynosi 90-100°C w przypadku kompozycji zawierających do 30% wag. wody w stosunku do bezwodnika. Wodę miesza się z dietanoloaminą przed dodaniem bezwodnika.

Prowadzenie reakcji w niższej temperaturze może doprowadzić do wytrącenia w przypadku przechowywania przez ponad 2 tygodnie przy zawartości części stałych ponad 75%.

Jeśli żywicę rozcieńczy się od razu wodą do zawartości części stałych poniżej 60%, wytrącanie nie nastąpi.

Z punktu widzenia magazynowania i transportu korzystna jest jak najwyższa zawartość części stałych.

Przykład 4 (porównawczy) Reaktor periodyczny

Uruchamia się chłodnicę zwrotną.

Do reaktora przetłacza się 40 kg stopionej dietanoloaminy (60°C).

Uruchamia się mieszadło, dodaje się 24 kg demineralizowanej wody i temperaturę podwyższa się do 70°C.

Dodaje się porcjami 80 kg bezwodnika tetrahydroftalowego w ciągu około 15 minut, nie dopuszczając do przekroczenia temperatury 95°C. W razie potrzeby reaktor chłodzi się.

Utrzymuje się temperaturę reakcji 90-95°C przez 15 minut po rozpuszczeniu bezwodnika.

Po 15 minutach żywicę chłodzi się do temperatury pokojowej.

Żywica zawiera około 80% części stałych, oznaczanych w temperaturze 200°C.

Przykład 5 (porównawczy) Reaktor o działaniu ciągłym

Stosuje się dwupłaszczowy reaktor rurowy ze stali nierdzewnej, z mieszarką statyczną na wlocie. Temperaturę w reaktorze reguluje się stosując chłodzenie lub grzanie wodą.

Dietanoloaminę o temperaturze 60°C i wodną zawiesinę bezwodnika tetrahydroftalowego tłoczy się do reaktora rurowego i miesza się przy przejściu przez mieszarkę statyczną. Temperaturę podwyższa się i ustala w zakresie 90-95°C. Dietanoloaminę i wodną zawiesinę bezwodnika tetrahydroftalowego tłoczy się z odrębnych zbiorników w ustalonym stosunku, zgodnie z recepturą żywicy.

Przepływ składników reguluje się tak, aby po przejściu przez mieszalnik statyczny mieszanina reakcyjna pozostawała w reaktorze przez około 20 minut.

Objętość reaktora rurowego wynosi 33 litry.

Przepływ wynosi około 100 kg/godzinę, czyli 20 kg dietanoloaminy i 80 kg zawiesiny zawierającej 40 kg bezwodnika tetrahydroftalowego w 40 kg wody, wszystkie wielkości na godzinę.

Po opuszczeniu przez mieszaninę reakcyjną reaktora rurowego można ją rozcieńczyć wodą do zawartości 30% części stałych i ochłodzić do temperatury pokojowej, tak że będzie ona gotowa do użycia.

Inne dodatki, takie jak silanowy środek sprzęgający, przyspieszacze utwardzania, środek hydrofilizujący lub hydrofobizujący itp. można dodać do strumienia środka wiążącego za reaktorem.

Wynalazek nie ogranicza się do powyższego opisu; zakres praw wyłącznych jest raczej określony poniższymi zastrzeżeniami .

Claims

1. Żywica do środka wiążącego odpowiedniego do wiązania włókien mineralnych, takich jak wełna szklana lub kamienna, która to żywica stanowi produkt reakcji wolnej od polimeru mieszaniny aminy z pierwszym bezwodnikiem i drugim bezwodnikiem, znamienna tym, że stanowi produkt reakcji bezwodnika, pierwszego i drugiego, które są różnymi cyklicznymi bezwodnikami, przy czym pierwszy cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem alifatycznym wybranym z grupy obejmującej bezwodnik tetrahydroftalowy, bezwodnik heksahydroftalowy, bezwodnik metylotetrahydroftalowy, bezwodnik bursztynowy, bezwodnik endometylenotetrahydroftalowy, bezwodnik maleinowy, bezwodnik glutarowy i ich mieszaniny, a drugi cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem aromatycznym wybranym z grupy obej6

PL 195 493 B1 mującej bezwodnik ftalowy, bezwodnik trimelitowy, dibezwodnik piromelitowy, bezwodnik metyloftalowy i ich mieszaniny, przy czym stosunek wagowy bezwodnik alifatyczny:bezwodnik aromatyczny wynosi 1:0,077 do 1:1,33, z aminą wybraną z grupy obejmującej (di)etanoloaminę, 1-(m)etyloetanoloaminę, n-butyloetanoloaminę, 1-(m)etyloizopropanoloaminę, 3-amino-1,2-propanodiol, 2-amino-1,3-propanodiol i tris(hydroksymetylo)aminometan.

2. Żywica według zastrz. 1, znamienna tym, że stanowi produkt reakcji aminy oraz pierwszego i drugiego bezwodnika przy wartości pH 2,5 - 4,2.

3. Żywica według z zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że aminę stanowi dietanoloamina.

4. Żywica według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienna tym, że stężenie bezwodnika alifatycznego jest większe od stężenia bezwodnika aromatycznego.

5. Sposób wytwarzania żywicy do środka wiążącego odpowiedniego do wiązania włókien mineralnych, znamienny tym, że miesza się aminę z pierwszym bezwodnikiem i drugim bezwodnikiem, z wytworzeniem mieszaniny wolnej od polimeru, przy czym bezwodniki, pierwszy i drugi, są różnymi cyklicznymi bezwodnikami, przy czym pierwszy cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem alifatycznym, wybranym z grupy obejmującej bezwodnik tetrahydroftalowy, bezwodnik heksahydroftalowy, bezwodnik metylotetrahydroftalowy, bezwodnik bursztynowy, bezwodnik endometylenotetrahydroftalowy, bezwodnik maleinowy, bezwodnik glutarowy i ich mieszaniny, a drugi cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem aromatycznym, wybranym z grupy obejmującej bez wodnik ftalowy, bezwodnik trimelitowy, dibezwodnik piromelitowy, bezwodnik metyloftalowy i ich mieszaniny, przy stosunku wagowym bezwodnik alifatyczny:bezwodnik aromatyczny w zakresie 1:0,077 do 1:1,33, a amina jest wybrana z grupy obejmującej (di)etanoloaminę, 1-(m)etyloetanoloaminę, n-butyloetanoloaminę, 1-(m)etyloizopropanoloaminę, 3-amino-1,2-propanodiol, 2-amino-1,3-propanodiol i tris(hydroksymetylo)aminometan.

6. Środek wiążący do włókien mineralnych, takich jak wełna szklana lub kamienna, złożony z żywicy, wody i ewentualnie zwykle stosowanych dodatków, takich jak przyspieszacz i jeden lub większa liczba dodatków do żywic, takich jak aminopropylosiloksan zwiększający przyczepność do szkła, stabilizatory termiczne i UV, związki powierzchniowo czynne, wypełniacze, takie jak ił, krzemiany i siarczan magnezu, oraz pigmenty, takie jak tlenek tytanu, środki hydrofobizujące, takie jak związki fluoru, oleje mineralne i oleje silikonowe, znamienny tym, że zawiera żywicę, którą stanowi produkt reakcji bezwodnika, pierwszego i drugiego, które są różnymi cyklicznymi bezwodnikami, przy czym pierwszy cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem alifatycznym wybranym z grupy obejmującej bezwodnik tetrahydroftalowy, bezwodnik heksahydroftalowy, bezwodnik metylotetrahydroftalowy, bezwodnik bursztynowy, bezwodnik endometylenotetrahydroftalowy, bezwodnik maleinowy, bezwodnik glutarowy i ich mieszaniny, a drugi cykliczny bezwodnik jest bezwodnikiem aromatycznym wybranym z grupy obejmującej bezwodnik ftalowy, bezwodnik trimelitowy, dibezwodnik piromelitowy, bezwodnik metyloftalowy i ich mieszaniny, przy czym stosunek wagowy bezwodnik alifatyczny:bezwodnik aromatyczny wynosi 1:0,077 do 1:1,33, z aminą wybraną z grupy obejmującej (di)etanoloaminę, 1-(m)etyloetanoloaminę, n-butyloetanoloaminę, 1-(m)etyloizopropanoloaminę, 3-amino-1,2-propanodiol, 2-amino-1,3-propanodiol i tris(hydroksymetylo)aminometan, lub jej sól oraz wodę w ilości 20 -60% wagowych.

7. Środek wiążący według zastrz. 6, znamienny tym, że zawiera przyspieszacz wybrany z grupy obejmującej fosfinian sodu, kwas fosfinowy, kwas cytrynowy, kwas adypinowy i b-hydroksyalkiloamid.

8. Środek wiążący według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że zawiera dodatki wybrane z grupy obejmującej mono-, di- i polisacharydy, takie jak sacharoza, syrop glukozowy, modyfikowana skrobia, skrobia, mocznik, dicyjanodiamid, poliglikole, żywice akrylowe, furfural, karboksymetyloceluloza i celuloza oraz polialkohol winylowy.

9. Zastosowanie środka wiążącego określonego w zastrz. 6, do wytwarzania wyrobu z włókna mineralnego, zwłaszcza wyrobu z wełny mineralnej.