PL193865B1 - Pojemnik z anestetykiem inhalacyjnym - Google Patents

Abstract

1. Pojemnik z anestetykiem inhalacyjnym, posiadajacy wewnetrzna przestrzen dla aneste- tyku inhalacyjnego oraz otwór zapewniajacy polaczenie plynowe pomiedzy wewnetrzna przestrzenia pojemnika a zewnetrznym oto- czeniem, oraz okreslona ilosc sewofluranu zawarta w wewnetrznej przestrzeni pojemnika, znamienny tym, ze pojemnik wykonany jest zmaterialu bedacego zwiazkiem wybranym z grupy obejmujacej naftalan polietylenu, poli- metylopenten, polipropylen, polietylen, zywice jonomerowe oraz ich polaczenia. PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest pojemnik z anestetykiem inhalacyjnym wykonany z materiału, który zapewnia barierę przepuszczania pary przez ścianę pojemnika i nie reaguje z zawartym w nim anestetykiem inhalacyjnym.

Inhalacyjne czynniki anestetyczne zawierające fluoroeter, takie jak sewofluran (eter fluorometylo-2,2,2-trójfluoro-1-(trójfluorometylo)etylowy), enfluran (eter 2,chloro-1,1,2-trójfluoroetylodwufluorometylowy), izofluran (eter 1-chloro-2,2,2-trójfluoroetylodwufluorometylowy, metoksyfluran (eter 2,2-dwuchloro-1,1-dwufluoroetylometylowy) oraz desfluran (eter 2-dwufluorometylo 1,2,2,2-czterofluoroetylowy) są zwykle rozprowadzane w pojemnikach wykonanych ze szkła. Chociaż o tych czynnikach fluoroeterowych wiadomo, że są doskonałymi czynnikami anestetycznymi, stwierdzono, że w pewnych warunkach czynnik fluoroeterowy i pojemnik szklany mogą oddziaływać wzajemnie na siebie, co ułatwia rozkład czynnika fluoroeterowgo. Uważa się, że to wzajemne oddziaływanie jest powodowane przez obecność kwasów Lewisa w szklanym materiale pojemnika. Kwasy Lewisa posiadają pustą orbitę, która może przyjąć niewspólną parę elektronów i stworzyć w ten sposób potencjalne miejsce reakcji z cząstką alfa fluoroeteru (-C-O-C-F) czynnika fluoroeterowego. Rozkład czynników fluoroeterowych w obecności kwasu Lewisa może powodować wytwarzanie produktów rozkładu, takich jak fluorowodór.

Materiał szklany używany obecnie do przechowywania czynników fluoroeterowych oznaczany jest jako szkło typu III. Materiał ten zawiera dwutlenek krzemu, wodorotlenek wapnia, wodorotlenek sodowy i tlenek glinu. Szkło typu III zapewnia barierę dla przepuszczania pary przez ścianę pojemnika, uniemożliwiając przez to przepuszczanie czynnika fluoroeterowego i dostawanie się innych par do wnętrza pojemnika. Jednakże, tlenek glinu zawarty w materiałach szklanych, takich jak szkło typu III, kiedy jest wystawiony bezpośrednio na działanie czynnika fluoroeterowego ma tendencję do działania jak kwas Lewisa, co ułatwia rozkład czynnika fluoroeterowego. Produkty tego rozkładu, np. fluorowodór, mogą trawić powierzchnię wewnętrzną szklanego pojemnika, narażając przez to dodatkowe ilości tlenku glinu na działanie związku fluoroeterowego, co ułatwia dalszy rozkład tego związku. W pewnych przypadkach produkty rozkładu mogą zagrażać strukturalnej integralności pojemnika szklanego.

Podejmowano próby powstrzymywania reaktywności szkła wobec różnych czynników chemicznych. Przykładowo stwierdzono, że potraktowanie szkła siarką w pewnych przypadkach chroni materiał szklany. Jednakże należy zauważyć, że obecność siarki na powierzchni pojemnika szklanego w wielu zastosowaniach jest niemożliwa do zaakceptowania.

Ponadto, istnieje problem pękania pojemników szklanych. Przykładowo pojemniki szklane pękają po ich upuszczeniu lub poddaniu działaniu dużej siły w czasie ich stosowania lub podczas przewozu i przeładunku. Pękanie pojemnika szklanego może spowodować narażenie personelu medycznego i przypadkowych osób na działanie jego zawartości. W takim przypadku anestetyczne czynniki inhalacyjne szybko parują. Jeśli zatem pojemnik szklany zawiera anestetyk inhalacyjny, taki jak sewofluran, pęknięcie pojemnika może wymagać ewakuacji całego obszaru bezpośrednio otaczającego pęknięty pojemnik, np. sali operacyjnej lub gabinetu medycznego.

Próby rozwiązania problemu pękania zwykle obejmowały powlekanie zewnętrznych, nie stykających się z produktem powierzchni szkła polichlorkiem winylu (PVC) lub syntetyczną żywicą termoplastyczną, taką jak Surlyn® (rejestrowany znak towarowy firmy E. I. Du Pont De Nemours and Company). Wysiłki takie zwiększają koszt pojemników, nie zapewniają przyjemnego, estetycznego wyglądu i nie przezwyciężają omówionych powyżej problemów związanych z rozkładem, który może następować, gdy do przechowywania inhalacyjnych czynników anestetycznych zawierających fluoroeter stosuje się szkło.

Z tych powodów pożądane jest utworzenie pojemnika wykonanego z materiału innego niż szkło, aby przechowywać, transportować i dozować anestetyki inhalacyjne, przez co uniknie się omówionych powyżej wad szkła. Korzystny materiał nie zawiera kwasów Lewisa, które mogą wspomagać rozkład inhalacyjnego czynnika anestetycznego, tworzy wystarczającą barierę dla przepuszczania par do wewnątrz i na zewnątrz pojemnika oraz zwiększa wytrzymałość pojemnika na pękanie w porównaniu z pojemnikiem szklanym.

Pojemnik z anestetykiem inhalacyjnym według wynalazku posiada wewnętrzną przestrzeń dla anestetyku inhalacyjnego oraz otwór zapewniający połączenie płynowe pomiędzy wewnętrzną przestrzenią pojemnika a zewnętrznym otoczeniem, oraz określoną ilość sewofluranu zawartą w wewnętrznej przestrzeni pojemnika, przy czym pojemnik wykonany jest z materiału będącego związkiem wybranym z grupy obejmującej naftalan polietylenu, polimetylopenten, polipropylen, polietylen, żywice

PL 193 865 B1 jonomerowe oraz ich połączenia. W korzystnym wykonaniu pojemnik posiada powierzchnię wewnętrzną przylegającą do przestrzeni wewnętrznej, przy czym ta powierzchnia wewnętrzna jest wykonana z materiału będącego związkiem wybranym z grupy obejmującej naftalan polietylenu, polimetylopenten, polipropylen, polietylen, żywice jonomerowe i ich kombinacje.

Ponadto, pojemnik posiada przykrywkę szczelnie zamykającą otwór, wykonaną z materiału będącego związkiem wybranym z grupy obejmującej naftalan polietylenu, polimetylopenten, polipropylen, polietylen, żywice jonomerowe i ich kombinacje. Korzystne jest także, gdy przykrywka posiada wewnętrzną powierzchnię wykonaną z materiału będącego związkiem wybranym z grupy obejmującej naftalan polietylenu, polimetylopenten, polipropylen, polietylen, żywice jonomerowe i ich kombinacje.

W korzystnym wykonaniu pojemnik jest wykonany z naftalanu polietylenu.

W innym korzystnym wykonaniu pojemnik jest wykonany z polimetylopentenu.

W innym korzystnym wykonaniu pojemnik jest wykonany z polipropylenu.

W jeszcze innym korzystnym wykonaniu pojemnik jest wykonany z polietylenu.

W innym korzystnym wykonaniu pojemnik jest wykonany z żywic jonomerowych.

Przedmiotowy wynalazek w korzystnym przykładzie wykonania zilustrowany został na rysunku, na którym przedstawia przekrój poprzeczny pojemnika z anestetykiem inhalacyjnym według wynalazku.

Pojemnik z anestetykiem inhalacyjnym według wynalazku oznaczono ogólnie przez 10. Pojemnik z anestetykiem inhalacyjnym 10 obejmuje pojemnik 12, który ma wewnętrzną powierzchnię 14, która tworzy wewnętrzną przestrzeń 16 w pojemniku 12. W wewnętrznej przestrzeni 16 pojemnika 12 zawarty jest inhalacyjny anestetyk 18. W korzystnym przykładzie realizacji wynalazku anestetyk inhalacyjny 18 zawiera związek fluoroeterowy. Anestetykiem inhalacyjnym zawierającym fluoroeter, zgodnie z wynalazkiem, jest sewofluran. Anestetyk inhalacyjny 18 jest płynem i może zawierać fazę ciekłą, fazy pary lub zarówno fazę ciekłą jak i fazy pary. Figura 1 przedstawia anestetyk inhalacyjny 18 w fazie ciekłej.

Pojemnik 12 jest przeznaczony do przechowywania inhalacyjnego anestetyku 18. W przykładzie przedmiotowego wynalazku pokazanym na fig. 1 pojemnik 12 ma kształt butelki. Jednakże należy zauważyć, że pojemnik 12 może mieć wiele różnych konfiguracji i pojemności. Przykładowo, pojemnik 12 może być skonfigurowany jako zbiornik transportowy na duże ilości (np. dziesiątki lub setki litrów) anestetyku inhalacyjnego 18. Takie zbiorniki transportowe mogą być prostokątne, kuliste lub podłużne w przekroju poprzecznym bez odchodzenia od zamierzonego zakresu wynalazku.

Pojemnik 12 jest wykonany z materiału, który zmniejsza do minimum ilość pary przechodzącej do wewnątrz i na zewnątrz pojemnika 12, przez co zmniejsza się do minimum ilość anestetyku inhalacyjnego 18 uwalnianą z wewnętrznej przestrzeni 16 pojemnika 12 i zmniejsza do minimum ilość przepuszczanej pary, to znaczy przepuszczanie pary wodnej z otoczenia pojemnika 12 do przestrzeni wewnętrznej 16 i przez to do anestetyku inhalacyjnego 18. Pojemnik 12 jest również korzystnie zbudowany z materiału, który nie ułatwia rozkładu anestetyku inhalacyjnego 18. Ponadto pojemnik 12 korzystnie jest wykonany z materiału, który zmniejsza do minimum możliwość pęknięcia pojemnika 12 podczas składowania, transportu i stosowania.

Stwierdzono, że pojemniki wykonane z naftalanu polietylenu tworzą żądaną barierę dla pary, zapewniają wzajemne oddziaływanie chemiczne i właściwości wytrzymałościowe przy stosowaniu z anestetykami inhalacyjnymi 18. Fachowiec zauważy, że istnieje wiele różnych rodzajów naftalanu polietylenu, które mają różną masę cząsteczkową, różne dodatki i różną zawartość naftalanu. Polimery te można podzielić na trzy różne grupy, mianowicie homopolimery, kopolimery i mieszanki. Stwierdzono, że homopolimery naftalanu polietylenu tworzą lepsze bariery dla przepuszczania pary w porównaniu z kopolimerami i mieszankami. Z tego powodu korzystnie, gdy materiał, z którego wykonany jest pojemnik 12 według przedmiotowego wynalazku zawiera homopolimer naftalanu polietylenu. Jednakże należy zauważyć, że pewne kopolimery i mieszanki naftalanu polietylenu można stosować w związku z przedmiotowym wynalazkiem pod warunkiem, że zapewniają one odpowiednią barierę dla przepuszczania par, np. par anestetyku inhalacyjnego i wody, oraz pod warunkiem, że zapewniają one żądaną wytrzymałość i brak reaktywności z anestetykiem inhalacyjnym 18.

Oprócz żądanych właściwości barierowych wobec pary, posiadanych przez naftalan polietylenu, polimer ten nie zawiera kwasów Lewisa i dlatego nie ma żadnego zagrożenia ułatwiania rozkładu anestetyku inhalacyjnego zawierającego fluoroeter, zawartego w pojemniku wykonanym z takiego polimeru.

Przykładem materiału z naftalanu polietylenu użytecznego w związku z przedmiotowym wynalazkiem jest żywica poliestrowa HiPERTUF™ 90000 (znak towarowy firmy Shell Chemical Company), naftalan polietylenowy na bazie naftalanu 2,6-dwumetylowego. Także inne naftalany polietylenu można stosować zgodnie z wynalazkiem.

PL 193 865 B1

W pierwszym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku pojemnik 12 jest wykonany zpojedynczej warstwy materiału. Pojemnik 12 jest zasadniczo jednorodny na całej swej grubości. W tym przykładzie wykonania, jak już omówiono powyżej, pojemnik 12 jest wykonany z naftalanu polietylenu.

W alternatywnym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku pojemnik 12 jest wielowarstwowy. Określenie to obejmuje (i) materiały złożone z więcej niż jednej warstwy, gdzie co najmniej dwie spośród warstw są wykonane z różnych materiałów, to znaczy z materiałów, które różnią się od siebie chemicznie lub strukturalnie, albo z materiałów, które mają różne właściwości, przy czym warstwy te są spojone ze sobą lub inaczej zrównane ze sobą tak, aby tworzyły pojedynczy arkusz; (ii) materiały posiadające powłokę z odmiennego materiału; (iii) materiały wyposażone w okładzinę, która jest wykonana z odmiennego materiału; oraz (iv) znane odmiany dowolnej z powyższych możliwości. W takim alternatywnym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku wewnętrzna powierzchnia 14 pojemnika 12 jest korzystnie wykonana z materiału zawierającego naftalan polietylenu. Należy zauważyć, że powierzchnia pojemnika 14 stykająca się z anestetykiem inhalacyjnym zawierającym fluoroeter, zawartym w tym pojemniku, będzie korzystnie zawierać naftalan polietylenowy, aby zapewnić żądane właściwości barierowe dla pary i równocześnie zmniejszyć do minimum prawdopodobieństwo rozkładu anestetyku inhalacyjnego zawierającego fluoroeter.

W alternatywnym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku pojemnik 12 jest wykonany z polimetylopentenu. W korzystnym przykładzie wykonania stosuje się policyklometylopenten. Przykładem materiału polimetylopentenowego użytecznego w związku z przedmiotowym wynalazkiem jest Daikyo Resin CZ, który to materiał jest wytwarzany i rozprowadzany przez Daikyo/PharmaGummi/West Group. Jest to materiał policyklometylopentenowy.

Alternatywnie, wewnętrzna powierzchnia 14 pojemnika 12 jest wykonana z polimetylopentenu. W tym alternatywnym przykładzie wykonania wewnętrzna powierzchnia 14 może być w postaci (i) wykładziny umieszczonej wewnątrz bryły utworzonej przez inny materiał, np. szkło; lub (ii) powłoki nałożonej na bryłę utworzoną z innego materiału; lub (iii) jednej warstwy materiału wielowarstwowego, jak to powyżej omówiono w odniesieniu do naftalanu polietylenu.

W drugim alernatywnym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku pojemnik 12 jest wykonany z następujących materiałów: polipropylen, polietylen i materiał jonomerowy. Alternatywnie, wewnętrzna powierzchnia 14 pojemnika 12 jest wykonana z co najmniej jednego z następujących materiałów: polipropylen, polietylen i żywice jonomerowe, takie jak żywica jonomerowa SURLYN®, wytwarzana przez firmę DuPont. Żywica jonomerowa oznacza tu polimer termoplastyczny, który jest usieciowany jonowo. W tym alternatywnym przykładzie wykonania wewnętrzna powierzchnia 14 może mieć postać (i) wykładziny umieszczonej wewnątrz bryły utworzonej przez odmienny materiał, np. szkło; lub (ii) powłoki nałożonej na bryłę utworzoną z innego materiału; lub (iii) warstwy materiału wielowarstwowego, jak powyżej omówiono w odniesieniu do naftalanu polietylenu.

Fachowiec zauważy, że powłokę można nałożyć na wewnętrzną powierzchnię pojemnika 12 wieloma różnymi znanymi sposobami. Korzystny sposób będzie zależny od (i) materiału, z którego pojemnik 12 jest wykonany, i (ii) od materiału powłoki nakładanej na pojemnik 12. Przykładowo, jeżeli pojemnik 12 jest wykonany ze znanego materiału szklanego, powłokę można nakładać na wewnętrzną powierzchnię pojemnika 12 przez ogrzanie pojemnika 12 co najmniej do temperatury topnienia materiału powłoki nakładanej na ten pojemnik. Następnie materiał powłoki nakłada się na ogrzany pojemnik 12 stosując wiele różnych znanych sposobów, np. przez napylanie materiału powłoki na wewnętrzną powierzchnię. Pojemnik 12 pozostawia się następnie do ochłodzenia do temperatury poniżej temperatury topnienia materiału powłoki, na skutek czego materiał powłoki tworzy jedną nieprzerwaną cienką warstwę, to znaczy wewnętrzną powierzchnię 14.

Jak pokazano na rysunku, pojemnik 12 ma otwór 20. Otwór 20 ułatwia napełnianie pojemnika 12 i umożliwia dostęp do zawartości pojemnika 12, co pozwala na wyprowadzanie zawartości z pojemnika 12, kiedy jest ona potrzebna. W przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku pokazanym na fig. 1 otwór 12 jest wylotem butelki. Należy jednak zauważyć, że otwór 20 może mieć wiele różnych znanych konfiguracji bez odchodzenia od zakresu wynalazku.

Przykrywka 22 jest wykonana tak, by płynoszczelnie zamykała otwór 20, zamykając przez to płynoszczelnie anestetyk inhalacyjny 16 wewnątrz pojemnika 12. Przykrywka 22 może być wykonana z wielu różnych znanych materiałów. Korzystne jest jednak, aby przykrywka 22 była wykonana z materiału, który zmniejsza do minimum przepuszczanie pary i prawdopodobieństwo rozkładu anestetyku inhalacyjnego 16. W korzystnym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku przykrywka 22 jest wykonana z naftalanu polietylenowego. W alternatywnym przykładzie wykonania wynalazku przyPL 193 865 B1 krywka 22 ma wewnętrzną powierzchnię 24, która jest wykonana z naftalanu polietylenowego. W innym alternatywnym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku przykrywka 22 i/lub jej wewnętrzna powierzchnia 24 jest wykonana z polipropylenu, polietylenu i/lub materiału jonomerowego, przy czym materiał ten ma właściwości barierowe wobec pary wystarczające do zmniejszenia do minimum przepuszczania pary wodnej i pary anestetyku inhalacyjnego. W jeszcze innym alternatywnym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku przykrywka 22 i/lub jej wewnętrzna powierzchnia 24 jest wykonana z polimetylopentenu. W sumie należy zauważyć, że przykrywka 22 i/lub jej wewnętrzna powierzchnia 24 może być wykonana z polipropylenu, polietylenu, naftalanu polietylenowego, polimetylopentenu, żywic jonomerowych i ich kombinacji. Jak omówiono powyżej w odniesieniu do pojemnika 12, przykrywka 22 może być jednorodna lub też może mieć naturę wielowarstwową.

Przykrywka 22 i pojemnik 12 mogą być wykonane tak, że przykrywka 22 może być mocowana na pojemniku za pomocą gwintu. Pojemniki i przykrywki tego rodzaju są dobrze znane. Możliwe są również alternatywne przykłady wykonania przykrywki 22 i pojemnika 12. Takie alternatywne przykłady wykonania obejmują, ale bez ograniczenia, przykrywki, które mogą być mocowane zatrzaskowo na pojemnikach, przykrywki, które mogą być klejone do pojemników oraz przykrywki, które mogą być mocowane do pojemników za pomocą znanych urządzeń mechanicznych, np. za pomocą tulei. W korzystnym przykładzie wykonania przedmiotowego wynalazku przykrywka 22 i pojemnik 12 są wykonane tak, że przykrywka 22 może być zdjęta z pojemnika 12 bez powodowania trwałego uszkodzenia przykrywki 22 lub pojemnika 12, dzięki czemu użytkownik może z powrotem zamknąć otwór 20 przykrywką 22 po wyprowadzeniu żądanej ilości anestetyku inhalacyjnego 18 z pojemnika 12.

Pojemnik 12 może mieć dodatkowe właściwości, które nie stanowią części przedmiotowego wynalazku. Przykładowo pojemnik 12 może być wykonany tak, by zawierał system dozowania anestetyku inhalacyjnego 18 z pojemnika 12 do parownika anestezjologicznego. System taki opisany jest w patencie USA nr 5.505.236 (Grabenkort).

Sposoby wytwarzania pojemników typu stosowanego według przedmiotowego wynalazku są znane. Przykładowo wiadomo, że naftalan polietylenowy trzeba wysuszyć do poziomu wilgotności w przybliżeniu 0,005% przed przetwarzaniem, aby uzyskać optymalne właściwości fizyczne pojemnika 12 i przykrywki 22. Korzystny sposób wytwarzania pojemników 12 i przykrywek 22 użytecznych w związku z przedmiotowym wynalazkiem obejmuje formowanie przez wtrysk, rozciąganie i rozdmuchiwanie materiału zawierającego naftalan polietylenu. Maszyny wytwarzane przez firmę AOKI Technical Laboratory, Inc., Tokio, Japonia są szczególnie użyteczne do przeprowadzania takiej operacji formowania. Materiał stanowiący naftalan polietylenowy formuje się wtryskowo w kształtkę wstępną, którą następnie przenosi się do stanowiska rozdmuchiwania, gdzie jest ona rozciągana i rozdmuchiwana w celu uformowania pojemnika. Pojemnik ten jest następnie wsadowo nagrzewany i odprężany w piecu konwekcyjnym.

Stwierdzono, że odprężanie materiału stanowiącego naftalan polietylenowy zwiększa stopień krystalizacji w materiale do poziomu niemożliwego do uzyskania przy zastosowaniu samego procesu formowania przez rozdmuchiwanie. Zwiększona krystalizacja powoduje większą barierę dla przepuszczania pary, przez co zwiększa się właściwości barierowe wobec pary pojemnika 12 wykonanego z odprężonego materiału zawierającego naftalan polietylenu. Zwiększona krystalizacja zmniejsza również całkowity ciężar pojemnika 12 (w stosunku do ciężaru potrzebnego do uzyskania wybranej wytrzymałości pojemnika) oraz ilość materiału potrzebną do osiągnięcia danej wytrzymałości pojemnika 12. Zwiększona wytrzymałość pojemnika umożliwia mu wytrzymywanie większych obciążeń podczas transportu, składowania i używania, przez co do minimum zmniejsza się pęknięcia pojemnika. Przykładowo, większa wytrzymałość pojemnika jest pożądana, gdy pojemniki 12 są umieszczone jeden na drugim, co może mieć miejsce, gdy pojemniki 12 lub pudła kartonowe albo palety z pojemnikami 12 ustawia się w stosach do transportu lub składowania. Należy zauważyć, że pojemnik wykonany z materiału zawierającego odprężony naftalan polietylenu ma mniejszy ciężar niż pojemnik szklany o porównywalnych właściwościach wytrzymałościowych, jest mniej podatny na pęknięcie niż pojemnik szklany o porównywalnym ciężarze i kosztuje mniej w produkcji niż pojemnik szklany o porównywalnych właściwościach. Mniejszy ciężar pojemnika obniża również koszty związane z przewożeniem pojemników. Ponadto, pojemnik taki nie stwarza możliwości rozkładu anestetyku inhalacyjnego zawierającego fluoroeter, która to możliwość występuje w przypadku pojemnika szklanego.

Wynalazek obejmuje również pojemnik 12, który tworzy wewnętrzną przestrzeń i jest wykonany z naftalanu polietylenu, przy czym naftalan polietylenu występuje na wewnętrznej powierzchni 14 pojemnika 12 albo w wyniku właściwości jednorodnego materiału pojemnika 12, albo na skutek tego, że

PL 193 865 B1 wewnętrzna powierzchnia 14 wielowarstwowego materiału jest wykonana z naftalanu polietylenu, jak omówiono powyżej. Obejmuje ponadto umieszczenie określonej ilości anestetyku inhalacyjnego 16 zawierającego fluoroeter w przestrzeni wewnętrznej utworzonej przez pojemnik.

W alternatywnym przykładzie realizacji przedmiotowego wynalazku przewidziano określoną ilość anestetyku inhalacyjnego 16 zawierającego fluoroeter. Ten anestetyk inhalacyjny 16 zawierający fluoroeter może zawierać co najmniej jeden z następujących materiałów: sewofluran, enfluran, izofluran, metoksyfluran i desfluran.

Wynalazek obejmuje również pojemnik 12, który tworzy wewnętrzną przestrzeń i jest wykonany z polimetylopentenu, przy czym polimetylopenten występuje na wewnętrznej powierzchni 14 pojemnika 12 albo na skutek właściwości jednorodnego materiału pojemnika 12, albo na skutek tego, że wewnętrzna powierzchnia 14 wielowarstwowego materiału jest wykonana z polimetylopentenu, jak omówiono powyżej. Obejmuje ponadto umieszczenie określonej ilości anestetyku inhalacyjnego 16 zawierającego fluoroeter w przestrzeni wewnętrznej utworzonej przez pojemnik.

Wynalazek obejmuje również pojemnik 12, który tworzy wewnętrzną przestrzeń 16 i jest wykonany z co najmniej jednego z następujących materiałów: polipropylen, polietylen i żywice jonomerowe, przy czym wymieniony materiał jest usytuowany na wewnętrznej powierzchni 14 pojemnika 12 albo na skutek właściwości jednorodnego materiału pojemnika 12, albo na skutek tego, że wewnętrzna powierzchnia 14 wielowarstwowego materiału jest wykonana z jednego z wymienionych materiałów, jak omówiono powyżej. Obejmuje ponadto umieszczenie określonej ilości anestetyku inhalacyjnego 16 zawierającego fluoroeter w przestrzeni wewnętrznej utworzonej przez pojemnik.

Należy zauważyć, że pojemnik 12 i jego wewnętrzna powierzchnia 14 mogą być wykonane z więcej niż jednego z wymienionych powyżej materiałów.

W każdym z przykładów realizacji przedmiotowego wynalazku pojemnik 12 może mieć otwór 20, który zapewnia połączenie płynowe pomiędzy wewnętrzną przestrzenią 16 pojemnika 12 a zewnętrznym otoczeniem pojemnika 12. Każdy z przykładów realizacji przedmiotowego wynalazku może ponadto obejmować stosowanie przykrywki wykonanej z materiału stanowiącego co najmniej jeden z następujących materiałów: polipropylen, polietylen, żywica jonomerowa, naftalan polietylenu i polimetylopenten. Alternatywnie, przykrywka 22 może być wykonana tak, że jej wewnętrzna powierzchnia 24 jest wykonana z materiału stanowiącego co najmniej jeden z następujących materiałów: polipropylen, polietylen, żywica jonomerowa, naftalan polietylenu i polimetylopenten. Obejmuje ponadto etap szczelnego zamykania otworu w pojemniku 12 przykrywką 22.

Claims (9)

1. Pojemnik z anestetykiem inhalacyjnym, posiadający wewnętrzną przestrzeń dla anestetyku inhalacyjnego oraz otwór zapewniający połączenie płynowe pomiędzy wewnętrzną przestrzenią pojemnika a zewnętrznym otoczeniem, oraz określoną ilość sewofluranu zawartą w wewnętrznej przestrzeni pojemnika, znamienny tym, że pojemnik wykonany jest z materiału będącego związkiem wybranym z grupy obejmującej naftalan polietylenu, polimetylopenten, polipropylen, polietylen, żywice jonomerowe oraz ich połączenia.

2. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada powierzchnię wewnętrzną przylegającą do przestrzeni wewnętrznej, przy czym ta powierzchnia wewnętrzna jest wykonana z materiału będącego związkiem wybranym z grupy obejmującej naftalan polietylenu, polimetylopenten, polipropylen, polietylen, żywice jonomerowe i ich kombinacje.

3. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że posiada przykrywkę szczelnie zamykającą otwór wykonaną z materiału będącego związkiem wybranym z grupy obejmującej naftalan polietylenu, polimetylopenten, polipropylen, polietylen, żywice jonomerowe i ich kombinacje.

4. Pojemnik według zastrz. 3, znamienny tym, że przykrywka posiada wewnętrzną powierzchnię wykonaną z materiału będącego związkiem wybranym z grupy obejmującej naftalan polietylenu, polimetylopenten, polipropylen, polietylen, żywice jonomerowe i ich kombinacje.

5. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że jest wykonany z naftalanu polietylenu.

6. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że jest wykonany z polimetylopentenu.

7. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że jest wykonany z polipropylenu.

8. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że jest wykonany z polietylenu.

9. Pojemnik według zastrz. 1, znamienny tym, że jest wykonany z żywic jonomerowych.